Solunum Sistemi » Solunum Sisteminde Tıkanma - Astım İlaçları » KORTİKOİDLER » Lökotrien Reseptör Antagonistleri » Montelukast Sodyum
KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
• t
ONCEAIR 4 mg pediyatrik oral granül •
* •
2. KALİTATİF Vfe KANTİTATİF BİLEŞİM
Etkin madde:
Montelukast 4 mg (4.16 mg montelukast sodyum)
«
Yardımcı Maddeler:
Mannitol 485.44 mg
Yardımcı maddeler için, Bölüm 6.1 'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORMU
Oral Granül
Beyaz renkte homojen granüller
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1 Terapötik endikasyonlar
ONCEAİR 4 mg, 12 aylık - 5 yaş arası hastalarda, hafıf-orta şiddette persistan astımın inhale kortikosteroidlerle kontrol altına alınamaması ve kısa etkili beta agonistlerin yetersiz kalması durumlarında, ilave tedavi olarak astım tedavisi için endikedir.
• I
ONCEAİR 4 mg, 2-5 yaş arası hafif persistan astımı olan, oral kortikosteroid kullanımını
gerektiren, ciddi astım atağı geçmişi olmayan hastalarda ve inhale kortikosteroid
kullanamayan hastalarda alternatif tedavi seçeneğidir.
ONCEAİR 4 mg, 2 yaş ve üzeri hastalarda, egzersizin yol açtığı bronkokonstriksiyona bağlı astım profılaksisi için endikedir.
ONCEAİR 4 mg, 2 yaş ve üzeri çocuk ve yetişkinlerde mevsimsel alerjik rinit ve 6 ay ve daha büyük hastalarda pereniyal alerjik rinit semptomlannm giderilmesinde endikedir.
4.2 Pozoloji ve uygulama şekli
Pozoloji: * •
12 aylık - 5 yaş arası pediyatrik hastalarda doz günde 1 paket 4 mg oral granül.
12 avlık - 5 yas arası pediyatrik hastalarda astım
ONCEAİR günde bir kez akşamları alınmalıdır.
Alerjik rinit
2-5 yaş pediyatrik hastalarda mevsimsel alerjik rinit 6 aylık ve daha büyük hastalarda pereniyal alerjik rinit
Alerjik rinit için ONCEAİR günde bir kez alınmalıdır. Uygulama zamanı hastanın ihtiyaçlanna göre kişiselleştirilebilir.
• t
2 yaşın altındaki mevsimsel alerjik rinitli pediyatrik hastalarda ve 6 aydan küçük pereniyal alerjik rinitli pediyatrik hastalarda güvenlilik ve etkililik belirlem-nemiştir.
I I
12 aylık - 5 yas arası pediyatrik'hastalarda astım ve 6 avlık-5 vas arası pediyatrik hastalardaalerjik rinit:
Hem astımı hem de alerjik riniti olan hastalar akşamları günde sadece bir paket 4 mg oral granül almalıdır.
• I
Uygulama şekli
ONCEAİR 4 mg oral granüller doğrudan ağızdan, soğuk veya oda sıcaklığındaki 1 çay kaşığı (5 mİ) hazır mama veya anne sütü içerisinde çözdürülerek veya soğuk veya oda sıcaklığındaki bir kaşık dolusu yumuşak gıdalarla karıştırılarak uygulanabilir; stabilite çalışmalanna göre sadece elma püresi, havuç, pirinç veya dondurma kullanılmalıdır. Kullanıma hazır oluncaya kadar paket açılmamahdır. Paket açıldıktan sonra tam doz (hazır mama, anne sütü veya besinlerle kanştınlarak veya kanştınimadan) 15 dakika içinde uygulanmalıdır. Hazır mama, anne sütü veya gıdalarla kanştınidıktan sonra ONCEAİR oral granüller sonraki kullanım için saklanmamalı, kullanılmayan kısım atılmalıdır. ONCEAİR oral granüller uygulama için hazır mama veya anne sütü dışında herhangi bir sıvı içerisinde çözdürülmemelidir. Ancak uygulamadan sonra sıvılar verilebilir. ONCEAİR oral granüller öğün zamanlanndan bağımsız olarak uygulanabilir.
Astım parametreleri üzerinde ONCEAİR'in terapötik etkisi bir gün içinde başlar. ONCEAİR oral granül aç ya da tok kamına alınabilir. Hastalara, astım kontrol altına alındıktan sonra da, astımın kötüleştiği dönemlerde de ONCEAİR almaya devam etmeleri tavsiye edilmelidir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapmaya gerek yoktur (bkz. bölüm 5.2). Karaciğer yetmezliği:
Hafif - orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (bkz. bölüm 5.2). Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalara ilişkin veri yoktur.
Pediyatrik popülasyon:
ONCEAİR'in 6-14 yaş arası astımlı pediyatrik hastalardaki güvenliliği ve etkililiği, yeterii, iyi kontrol edilmiş çalışmalarda ortaya koyulmuştur. Bu yaş grubundaki güvenlilik ve etkililik profilleri erişkinlerdekiyle benzerdir.
ONCEAİR'in 2-14 yaş arası pediyatrik hastalarda mevsimsel alerjik rinit tedavisi ve 6 aylık-14 yaş arası pediyatrik hastalarda pereniyal alerjik rinit tedavisindeki etkililiği, 15 yaş ve üzeri alerjik rinitli hastalarda gösterilen etkililiğin ekstrapolasyonu ile ve bu popülasyonlarda hastalık seyrinin, patofizyolojisinin ve ilacın etkisinin oldukça benzer olduğu varsayımıyla desteklenmektedir.
ONCEAİR 4 mg oral granüllerin 12-23 aylık astımlı pediyatrik hastalardaki güvenliliği 172 pediyatrik hastada yapılan analiz ile gösterilmiştir. Bu hastalardan 124'u 6 haftalık çift-kör, plasebo-kontrollü bir çalışmada ONCEAİR ile tedavi edilmiştir (bkz. bolum 4.8.). Bu yaş grubunda ONCEAİR'in etkililiği 6 yaş ve üzeri astımlı hastalarda benzer ortalama sistemik ' maruz kalımla (Eğri Altı Alan; EAA) gösterilen etkililiğe ve hastalık seyrinin, patofızyolojisinin ve ilacın etkisinin, bu popülasyonlarda oldukça benzer olduğu varsayımına dayanarak genelleştirilmiştir. Etkililik, araştırma amaçlı bir değerlendirme olduğu bir güvenlilik çalışmasının etkililik verileriyle desteklenmiştir.
ONCEAİR 4 mg pediyatrik oral granüllerin pereniyal alerjik rinitli cok küçük yaşta (6 aylık) pediyatrik hastalardaki güvenliliği dış değerlendinne çalışmalarıyla desttekienmiştir. Bu çalışmalar; 6 ay ila 23 ay arasındaki astımlı pediyatrik hastalarda yapılan çalışma ve erişkin hastalar ile 6 aylık-23 aylık hastalar arasındaki sistemik maruz kalımı karşılaştıran fannakokinetik çalışmalardır.
Yaşı 12 ayın altındaki astımlı pediyatrik hastalarda ve yaşı 6 ayın altındaki pereniyal alerjik rinitli pediyatrik hastalarda güvenlilik ve etkililik belirlenmemiştir.
Geriyatrik popülasyon:
Montelukast klinik çalışmalarına dahil edilen toplam denek sayısının %3.5'ini 65 yaş ve üzeri kişiler ve %0.4'unu 75 yaş ve üzeri kişiler oluştunnuştur. Bu kişiler ile daha genç kişiler arasında güvenlilik veya etkililik bakımından genel farklar gözlenmemiş ve bildirilen diğer deneyimler yaşlı ve genç hastalar arasında yanıtlar yönünden farklar belirlememiştir. Ancak bazı yaşlı kişilerde duyarlılığın artması dışlanamaz.
Diğer astım tedavileriyle birlikte ONCEAİR ile tedavi:
İnhale kortikosteroidler:
Gerekli durumlarda inhale kortikosteroidin dozu yavaş yavaş ai:altılabilir ve hatta steroid tedavisi tamamen kesilebilir, tedaviye ONCEAİR ile devam edilebilir. Ancak hiçbir zaman steroidler aniden kesilerek ONCEAİR ile tedavi başlanmamalıdır.
4.3 Kontrendikasyonlar
Bu ürünün herhangi bir bileşenirie karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kontrendikedir.
4.4 Özel kullanıın uyarıları ve önlemleri
Genel
Pediyatrik hastalara (12 ay-2 yaş) persistan astım tanısı, pediyatri veya göğüs hastalıklan uzmanı tarafından koyulmalıdır.
t I
ONCEAİR status astmatikus dahil akut astım ataklannda bronkospazmın geri döndürülmesinde kullanım için endike değildir.
Hastalara uygun kurtarıcı ilacı hazır bulundurmalan tavsiye edilmelidir. Akut astım alevlenmeleri sırasında ONCEAİR tedavisine devam edilebilir. Egzersiz ile indüklenen bronkospazm tedavisinde tek başına kullanılmamalıdır. Egzersizden sonra astım alevlenmeleri yaşayan hastalar, kurtancı kısa etkili inhale beta-agonisti hazır bulundurmalıdır.
İnhale kortikosteroid dozu tıbbi gözetim altında basamaklı olarak azaltılabilir ancak ONCEAİR inhale veya oral kortikosteroidler kesilerek bunların yerine ani olarak başlanmamalıdır.
Aspirine duyarlı olduğu bilinen hastalar ONCEAİR kullanırken aspirin veya non-steroid antienflamatuvar ajanlardan kaçınmaya devam etmelidir. ONCEAİR aspirine duyarlılığı belgelenmiş astımlı hastalarda solunum yolu fonksiyonunu iyileştirmede etkiliyse de, aspirine duyarlı astımlı hastalarda aspirin ve diğer non-steroid antienflamatuvar ilaçlara bronkokonstriksiyon yanıtını ortadan kaldırdığı gösterilmemiştir.
Nöröopsikiyatrik olaylar
ONCEAİR kullanan yetişkin, adolesan ve pediyatrik hastalarda nöropsikiyatrik olaylar bildirilmiştir. Pazarlama sonrası verilerde montelukast kullanımı sırasında ajitasyon, saldırgan davranışlar veya düşmanlık hissetme, endişe, depresyon, rüya anormallikleri, halüsinasyonlar, uykusuzluk, huzursuzluk, hareketlilik, uyurgezerlik, intihar düşüncesi ve davranışı (intihar girişimi dahil) ve tremor gibi bozukluklar bildirilmiştir. Montelukast ile ilgili olarak bildirilen pazarlama sonrası bazı raporların klinik özellikleri ile advers etkiler arasında tutarlı bir ilişkinin varlığı belirlenmiştir.
Hastalar ve doktorlar nöropsikiyatrik olaylar yönünden dikkatli olmalıdırlar. Hastalar, bu tür değişiklikler ile karşılaşmalan halinde doktorlannı bilgilendirmeleri gerektiği konusunda uyarılmalıdır. Doktorlar bu tur durumlann ortaya çıkması halinde ONCEAİR tedavisine devam etmek için ilacın riskleri ve yararlannı dikkatlice değerlendirmelidirler (bkz. bölüm 4.8.).
Eozinofılik durumlar
Nadir durumlarda, ONCEAİR tedavisi alan astımlı hastalar bazen Churg-Strauss sendromu (genellikle sifetemik kortikosteroid tedavisiyle tedavi edilen bir dıfrum) ile uyumlu klinik vaskülit bulgularıyla kendini gösteren sistemik eozinofıli tablosuyla başvurabilirler. Bu olaylar her zaman olmamakla birlikte genellikle oral kortikosteroid tedavisinin azaltımı ile ilişkilendirilmiştir. Hekimler hastalarındaki eozinofıli, vaskülitik döküntü, kötüleşen akciğer semptomlan, kardiyak komplikasyonlar ve/veya noropatiye karsı dikkatli olmalıdır. Bu altta yatan olaylar ile ONCEAİR arasında nedensel bir ilişki kurulamamıştır (bkz. bölüm 4.8.).
4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
ONCEAİR astım profılaksisinde ve astımın kronik tedavisinde rutin olarak kullanılan diğer tedavilerle birlikte uygulanmış ve istemneyen reaksiyonlarda belirgin bir artış görülmemiştir. İlaç etkileşim çalışmalannda montelukastm önerilen klinik dozu aşağıdaki ilaçların farmakokinetik özellikleri üzerinde klinik yönden önemli etkilere yol açmamıştır: teofılin, prednizon, prednizolon, oral kontraseptifler (noretindron 1 mg/etinil estradiol 35 mikrogram) terfenadin, digoksin ve varfarin.
Spesifik etkileşim çalışmaları yapılmamış olmasına rağmen, klinik çalışmalarda ONCEAİR yaygın biçimde reçetelenen geniş bir yelpazedeki ilaçlarla birlikte uygulanmış ve istenmeyen klinik etkileşimlere dair kanıtlar bulunmamıştır. Bu ilaçlar tiroid hormonlan, sedatif hipnotikler, non-steroidal antienflamatuvar ajanlar, benzodiazepinler ve dekonjestanlan içermektedir.
Karaciğer metabolizmasını indükleyen fenobarbital, montelukastın tekli 10 mg dozundan sonra montelukast EAA'sım yaklaşık %40 oranında azaltmıştır. ONCEAİR dozunda ayarlama önerilmez. Fenobarbital veya rifampin gibi sito^om P450'nin güçlü enzim indukleyicileri ONCEAİR ile birlikte uygulanırken uygun klinik takip yapılması önerilir.
i I
Bu etkileşme bulguları belli doz ve uygulama şekilleriyle, ilişkilidir. Montelukast hepatik CYP3A4 ile metabolize olur ve fenitoin, fenobarbital, rifampisin ve St. John's wort gibi bu enzimin indükleyicisi olan maddeler ile beraber verildiğinde plazma değerinde azalma olur. CYP2C9'un indükleyicileri montelukastın plazma düzeylerini/etkilerini azaltabilir (Örneğin; karbamezapin, fenobarbital, fenitoin, rifampisin, rifapentin ve sekobarbital).
Yine CYP3A4 indükleyicileri de monteluk&stm plazma düzeylerini/etkilerini azaltabilir. (Örneğin; aminoglutetimid, karbamezapin, nafsilin, nevirapin, fenobarbital, fenitoin ve rifampisin).
4.6 Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye
Gebelik kategorisi B.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (kontrasepsiyon)
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda üreme yeteneği üzerine etkilerine ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Gebelik dönemi
Sıçanlarda günde 400 mg/kg'a kadar oral dozlarda (hesaplanan maruz kalım önerilen maksimum günlük oral dozda erişkinlerin EAA'smın yaklaşık 100 katıydı) ve tavşanlarda günde 300 mg/kg'a kadar oral dozlarda (hesaplanan maruz kalım önerilen maksimum günlük oral dozda erişkinlerin EAA'sının yaklaşık 110 katıydı) teratojenite gözlemnemiştir. Montelukast sıçanlarda vei tavşanlarda oral dozajdan sonra plasentadan geçer.
Gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / embriyonal / fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (bkz. bolum 5.3.).
Mutlak gerekli olmadıkça gebe kadınlarda kullanılmamalıdır. Gebelik döneminde farkına vanimadan montelukast kullanılmışsa mutlaka doktora bildirilmelidir.
Tüm dünyadaki pazarlama deneyiminde, gebelik döneminde ONCEAİR ile tedavi edilen kadınlardan doğan bebeklerde konjenital ekstremite defektleri nadiren bildirilmiştir. Bu olaylar ile ONCEAİR arasında nedensel bir ilişki kanıtlanmamıştır.
« I
Laktasyon dönemi
Montelukastın insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Hayvanlar (sıçanlar) üzerinde yapılan çalışmalar, montelukastın sütle atıldığını göstermektedir. Emzirmenin durdurulup durdurulmayacağma ya da ONCEAİR tedavisinin durdurulup durdurulmayacağma/tedaviden kaçınılıp kaçınılmayacağına ilişkin karar verilirken, emzirmenin çocuk açısından faydası ve ONCEAİR tedavisinin emziren anne açısından faydası dikkate alınmalıdır.
Dişi sıçanlarda yapılan fertilite çalışmalannda montelukastın 200 mg/kg oral dozu (hesaplanan maruz kalım^ önerilen maksimum günlük oral dozda erişkinlerin^ EAA'sının yaklaşık 70 katıydı) fertilite ve'fekondite (doğurganlık) göstergelerinde azalmalara 'yol açmıştır. 100 mg/kg (hesaplanan maruz kalım önerilen maksimum. günlük oral dozda erişkinlerin EAA'smm yaklaşık 20 katıydı) oral dozda dişilerde fertilite veya fekondite üzerinde hiçbir etki gözlenmemiştir.
Montelukast 800 mg/kg'a (hesaplanan maruz kalım önerilen maksimum günlük oral dozda erişkinlerin EAA'smın yaklaşık 160 katıydı) kadar oral dozlarda erkek sışanlarda fertilite üzerinde hiçbir etki gösteiTnemiştir.
ONCEAİR'in insanlar üzerindeki üreme yeteneğine ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
4.7 Araç ve makine kullanmıı üzerindeki etkiler
Montelukastın hastaların araç ve makine kullanma yeteneğini etkilemesi beklenmez. Ancak, çok nadir vakalarda uyuşukluk ve baş dömııesi bildirilmiştir.
4.8 İstenmeyen etkiler
Klinik çalışmalarda montelukast aşağıdaki şekillerde değerlendirilmiştir:
10 mg film kaplı tabletler 15 yaş ve üstündeki yaklaşık 4000 erişkin hastada 5 mg çiğneme tabletleri 6-14 yaş arasındaki 1750 pediyatrik hastada 4 mg çiğneme tabletleri 2-5 yaş arasındaki 851 pediyatrik hastada 4 mg granüller 6 aylık-2 yaş arası 175 pediyatrik hastada
Montelukastla tedavi edilen 6 ayllk-2 yaş arası pediyatrik hastalarda yapılan klinik çalışmalarda, plaseboya göre daha yüksek oranda rapor edilen, ilaçla ilişkili, yaygın olarak (>1/100 ve <1Â0) görülen, advers reaksiyonlar aşağıdaki gibidir:
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın:
Hiperkinezi.
Solunum, göğüs ve mediastinal hastalıkları
Yaygın:
Astım.
Gastrointestinal bozukluklar
Yaygın:
İshal.
Deri ve deri altı doku hastahklan •
Yaygın:
Ekzamatöz dermatit, döküntü.
Montelukastla tedavi edilen 2 yaş-5 yaş arası pediyatrik hastalarda yapılan klinik çalışmalarda, plaseboya göre daha yüksek oranda rapor edilen, ilaçla ilişkili, yaygın olarak (>1/100 ve <1/10) görülen, advers reaksiyonlar aşağıdaki gibidir:
Gastrointestinal bozukluklar
Yaygın:
Karın ağrısı.
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:
Yaygın:
Susama.
» ¦
Klinik çalışmalardaki belirli sayıda hastada yapılan uzun sureli tedavide erişkinlerde 2 yıla^
kadar ve 6-14 yaş arasında pediyatrik hastalarda 12 aya kadar güvenlilik profili
değişmemiştir. Kümülatif olarak 2-5 yaş arasındaki 502 pediyatrik hasta en az 3 ay iioyunca
montelukastla tedavi edilmiş, 338 hasta 6 ay veya daha uzun sure ve 534 hasta 12 ay veya
daha uzun süre tedavi edilmiştir. Bu hastalarda da uzun süreli tedavide güvenlilik profili
değişmemiştir. 6 aylık ile 2 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda 3 aya kadar yapılan tedavide
güvenlilik profili değişmemiştir.
t
%
Pazarlama sonrası deneyimde aşağıdaki advers reaksiyonlar rapor edilmiştir:
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:Kan ve lenf sistemi hastalıkları:
Kanama eğiliminde artış
Bağışıklık sistemi hastalıkları:
Anaflaksiyi içeren aşırı duyarlılık reaksiyonlan, karaciğere eozinofilik infiltrasyon
Psikiyatrik bozukluklar:
Kabuslar dahil rüya anormallikleri, halüsinasyonlar, uykusuzluk, iritabilite, anksiyete, huzursuzluk, agresif davranışı içeren ajitasyon ya da düşmanlık hissetme, titreme, depresyon, uyurgezerlik, intihar düşüncesi ve nadiren davranışı, davranış değişiklikleri
Sinir sistemi hastalıkları:Kardiyak hastalıkları:
Çarpıntı
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediyastinal hastalıklar:Gastrointestinal bozukluklar:Hepatobiliyer hastalıklar:Deri ve deri altı doku hastalıkları:
Anjiyoödem, morluk, ürtiker, prurit, döküntü, eritema nodozum '
Kas-iskelet bozuklukları ve bağ doku ve kemik hastalıkları:
Artralji, kas kramplan dahil miyalji
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:
Bitkinlik/halsizlik, huzursuzluk, ödem, pireksi.
Astımlı hastalarda montelukast tedavisi sırasında çok nadir durumlarda Churg-Strauss Sendromu (CSS) rapor edilmiştir (bkz. bolum 4.4.).
4.9 Doz aşımı ve tedavisi
5000 mg/kg'a kadar tekli oral montelukast dozlarından sonra farelerde (hesaplanan maruz kalım önerilen maksimum günlük oral dozda erişkinlerin ve çocuklann EAA'sınm sırasıyla yaklaşık 335 ve 210 katıydı) ve sıçanlarda (hesaplanan maruz kalım önerilen maksimum •günlük oral dozda erişkinlerin ve çocuklann EAA'sının yaklaşık 230 ve 145 katıydı) mortalite görülmemiştir.
ONCEAİR doz aşımının tedavisiyle ilgili spesifik bilgi yoktur. Kronik astım çalışmalannda montelukast erişkin hastalara 22 hafta süreyle günde 200 mg'ye kadar dozlarda ve kısa süreli çalışmalarda yaklaşık 1 hafta süreyle günde 900 mg'a kadar dozlarda uygulanmış ve klinik yönden önemli istenmeyen olaylarla karşılaşılmamıştır. Doz aşımı durumunda sindirilmemiş materyalin gastrointestinal kanaldan uzaklaştıniması ve klinik takip gibi klasik destekleyici yöntemlerin kullanılması ve gerekirse destekleyici tedavi uygulanması gerekir.
Pazarlama sonrası deneyimde ve ONCEAİR ile yapılan klinik çalışmalarda akut doz aşımı bildirimleri yapılmıştır. Bunlar erişkinlerde ve çocuklarda 1000 mg kadar yüksek dozları bildiren raporlan içermektedir. Gözlenen klinik ve laboratuvar bulgulan erişkin ve pediyatrik hastalardaki güvenlilik profiliyle uyumludur. Doz^ aşımı raporlarının büyük kısmında hiçbir istenmeyen olay yoktur. En sık görülen istenmeyen olaylar'ONCEAİR'in güvenlilik profiliyle uyumludur ve abdominal ağrı, midriyazis,.uyku hali, susama, bas ağnsı, kusma ve psikomotor hiperaktivitedir.
Montelukastm periton diyalizi veya hemodiyalizle uzaklaştırılabildiğine ilişkin bilgi yoktur. Montelukastm spesifik antidotu yoktur.
t t
5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1 Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Lökotrien Reseptör Antagonistleri ATC kodu: R03DC03
Etki Mekanizması
Sisteinil lökotrienler (LTC4, LTD4, LTE4) araşidonik asit metabolizmasının ürünleridir ve mast hücreleri ve eozinofiller dahil olmak üzere çeşitli hücrelerden salıverilirler. Bu eikozanoidler sisteinil lökotrien (CysLT) reseptörlerine bağlanırlar. CysLT tip-1 (CysLTI) reseptörü insan solunum sisteminde (solunum yolundaki düz kas hücreleri ve solunum yolundaki makrofajlar) ve diğer pro-enfiamatuvar hücrelerde (eozinofiller ve belirli miyeloid kök hücreleri) bulunur. Sisteinil lökotrienler astım ve aleıjik rinit patofizyolojisiyle ilişkilendirilmiştir. Astımda lökotrien-aracılı etkiler solunum yolunda ödem, düz kas kontraksiyonu ve hücre aktivitesinde enflamatuvar süreçle ilişkili değişiklikleri içerir. Alerjik rinitte 'sisteinil lökotrienler aleıjen ile karşılaşmadan sonra* hem erken hem de geç faz reaksiyonlannda burun mukozasından salıverilir ve alerjik rinit semptomlanyla ilişkilidirler. Sisteinil lökotrienlerin intranazal yolla uygulanmasının burun hava yolunda direnci ve burun tıkanıklığı semptomlannı artırdığı gösterilmiştir. ONCEAİR intranazal test çalışmalarında incelenmemiştir. İntranazal test çalışmalannın klinik önemi bilinmemektedir.
5.2 Farmakokinetik özellikler Genel Özellikler:
Emilim:
Montelukast oral uygulamadan sonra gastrointestinal kanaldan hızla emilir. 4-mg oral granül formülasyonu aç kamına erişkinlere uygulandığı zaman 4 mg çiğneme tabletiyle biyoeşdeğerdir.
Oral granül formülasyonunun elma püresiyle birlikte uygulanması montelukastm farmakokinetik özellikleri üzerinde klinik yönden anlamlı bir etki yaratmamıştır. Sabah yüksek oranda yağ içeren öğünün alınması montelukast oral granüllerinin EAA'sını etkilememiş ancak öğün Cmax'ı %35 azaltmış ve Tmax'ı 2.3 ± 1.0 saatten 6.4 ± 2.9 saate uzatmıştır.
ONCEAİR'in astımlı hastalardaki güvenliliği 4 mg oral granül formülasyonunun akşamlan gıdanın alınma zamanından bağımsız olarak uygulandığı klinik çalışmalarda da gösterilmiştir.
Dağılım:
Montelukast plazma proteinlerine %99'dan daha yüksek oranda bağlanır. Montelukastın kararlı durum dağılım hacmi 8-11 litre arasındadır. Radyoizotopla işaretlenmiş montelukast ile sıçanlarda yapılan çalışmalar kan-beyin bariyerini^ minimal olarak geçtiğini göstermektedir.' Ayrıca, radyoizotopla işaretlenmiş materyalin dozdan sonra 24 saatteki konsantrasyonları diğer tüm dokularda minimaldir. .
* t
Bivotransformasvon:
Montelukast yaygın şekilde metabolize olur. Terapötik dozlarla yapılan çalışmalarda, montelukast metabolitlerinin plazma konsantrasyonları erişkinlerde ve pediyatrik hastalarda kararlı durumda ölçülemeyecek kadar düşüktür.
İnsan karaciğer mikrozomlarınm kullanıldığı in vitro
çalışmalar P450 3A4 ve 2C9 sitokromlannın montelukast metabolizmasında rol oynadığını gösten-nektedir. Sitokrom P450 3A4 (örn., ketokonazol, eritromisin) veya 2C9'un (örn., flukonazol) bilinen inhibitorlerinin montelukastın farmakokinetik özelliklerine etkisini araştıran klinik çalışmalar yapılmamıştır.
İnsan karaciğer mikrozomlanndan elde edilen ek in vitroİn vitroin vivo
koşullarda CYP2C8'i inliibe etmediğini göstermiştir. Dolayısıyla montelukastın bu enzim ile metabolize edilen ilaçların metabolizmasını değiştiiTnesi beklenmez (bkz. bölüm 4.5.).
Eliminasvon:
Montelukastın plazlna klerensi sağlıklı erişkinlerde ortalama 45 ml/dakikadır. Radyoizotopla işaretlenmiş montelukastın oral bir dozundan sonra, radyoaktivitenin %86'sı 5 günlük feçes örneklerinde ve <%0.2'si idrarda saptanmıştır. Montelukastın oral biyoyararlanım rakamlanyla birlikte ele alındığında bu, montelukast ve metabolitlerinin neredeyse sadece safra yoluyla atıldığını gösterir.
Birçok çalışmada montelukastın ortalama plazma yarılanma ömrü sağlıklı genç erişkinlerde 2.7- 5.5 saat arasında değişmiştir.
Doğrusallık / Doğrusal olmayan durum:
Montelukastın farmakokinetik verileri 50 mg'ye kadar oral dozlarda lineere yakındır. 10 mg montelukastın günde tek doz kullanımı sırasında ana ilaç plazmada çok az miktarda birikmiştir (yaklaşık %14).
Hastalardaki karakteristik özellikler •
Cinsiyet:
Montelukastın farmakokinetik özellikleri kadınlarda ve erkeklerde benzerdir.
Yaslılar:
Montelukastın tekli 10 mg oral dozunun fannakokinetik profili ve oral biyoyararlanımı yaşlı ve genç erişkinlerde benzerdir. Montelukastın plazma yanlanma ömrü yaşlılarda biraz daha uzundur.
Yaşlılarda doz ayarlaması gerekmez.
Irk:
Jrka bağlı fannakokinetik farklar incelenmemiştir.
»
4
Karaciğer yetmezliği:
• •
Hafif-orta. derecede karaciğer yetmezliği ve klinik siroz bulguları olan hastalarda montelukastın metabolizmasında azalma olduğunu gösteren kanıtlar varÖır ve tekli 10 mg dozdan sonra montelukastın ortalama plazma konsantrasyon eğrisi altında kalan alanı (EAA) %41 (%90 GA= %7, %85) daha yüksektir. Montelukastın eliminasyonu sağlıklı gönüllülere göre biraz uzamıştır (ortalama yan-ömür= 7.4 saat). Hafif-orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. ONCEAİR'in daha ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarda veya hepatitli hastalardaki farmakokinetik özellikleri incelenmemiştir.
Böbrek vetmezliği:
Montelukast ve metabolitleri idrarla atılmadığından, montelukastın farmakokinetik özellikleri böbrek yetmezliği olan hastalarda incelenmemiştir. Bu hastalarda doz ayarlaması gerekmez.
Pedivatrik hastalar:
Farmakokinetik çalışmalar 4 mg oral granül formülasyonunun sistemik maruz kalımını 6-23 ay arası pediyatrik hastalarda incelemiştir.
6-11 aylık çocuklarda montelukastın sistemik maruz kalımı ve montelukastın plazma konsantrasyonlarındaki değişkenlik erişkinlerde gözlenenden daha yüksektir. Popülasyon analizlerine göre, ortalama EAA (4296 ng*saat/ml [aralık: 1200 - 7153]) erişkinlerdekinden (ortalama EAA 2689 ng*saat/ml [aralık: 1521 - 4595]) %60 daha yüksek ve ortalama Cmax (667 ng/ml [aralık: 201 - 1058]) erişkinlerdekinden (353 ng/ml [aralık: 180 - 548]) %89 daha yüksektir.
• t
12-23 aylık çocuklarda sistemik maruz kalım daha az değişkendir ancak yine erişkinlerde gözlenenden daha yüksektir. Ortalama EAA (3574 ng»saat/ml [aralık 2229 - 5408]) erişkinlerde gözlenenden %33 daha yüksek ve ortalama Cmax (562 ng/ml [aralık: 296 - 814]) erişkinlerdekinden %60 daha yüksektir. 6-23 aylık 26 çocukta yapılan bir tekli doz farmakokinetik çalışmasında montelukastın güvenliliği ve tolerabilitesi 2 yaş ve üzeri hastalârdakiyle benzerdir, (bkz. bolum 4.8.). 4 mg oral 'granül 12-23 aylık pediyatrik hastalarda astım tedavisi için veya 6-23 aylık pediyatrik hastalarda pereniyal alerjik rinit tedavisi için kullanılmalıdır. 4 mg oral granül formülasyonu 4 mg çiğneme tabletiyle biyoeşdeğer olduğundan, 2-5 yaş arası pediyatrik hastalarda 4-mg çiğneme tabletine alternatif formülasyon olarak kullanılabilir.
5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri
Hayvanlardaki toksisite çalışmalarında serum biyokimyasında ALT, glukoz, fosfor ve trigliserid düzeylerinde küçük, geçici değişiklikler görülmüştür. Hayvanlardaki toksisite bulgulan; artmış tükürük salgılanması, gastrointestinal semptomlar, yumuşak dışkı ve iyon dengesizliğidir. Bu olaylar klinik dozajda görülen sistemik maruz kalımın >17 katına yol açan dozajlarda ortaya çıkmıştır. Maymunlarda istenmeyen etkiler günde 150 mg/kg'dan yüksek dozlarda (klinik dozda görülen sistemik maruz kalımın >232 katı) görülmüştür. Hayvan çalışmalarında montelukast klinik sistemik maruz kalımın 24 katından daha fazla sistemik maruz kalımda fertilite veya üreme performansını etkilememiştir. Günde 200 mg/kg (klinik sistemik maruz kalımın >69 katı) dozunu alan sıçanlarda yapılan dişi fertilite çalışmasında yavrulann vücut ağırlığında küçük bir azalma kaydedilmiştir. Tavşanlarda yapılan çalışmalarda, klinik dozda görülen klinik sistemik maruz kalımın >24 kat üzerindeki sistemik maruz kalımda eş zamanlı incelenen kontrol hayvanlara göre yetersiz kemik gelişimi insidansının daha yüksek olduğu görülmüştür. Sıçanlarda hiçbir anormallik görülmemiştir. Montelukastın hayvanlarda plasentadan geçtiği ve anne sütüne geçtiği gösterilmiştir.
Farelerde ve sıçanlarda 5000 mg/kg'a (test edilen maksimum doz) kadar montelukast sodyum dozlannın (farelerde 15,000 mg/m2 ve sıçanlarda 30,000 mg/m2) tekli oral uygulanmasından sonra hiçbir olum gözlenmemiştir. Bu doz, önerilen günlük erişkin insan dozunun (50 kg ağırlığındaki hasta baz alınarak) 25,000 katma denktir.
Farelerde günde 500 mg/kg'a kadar (sistemik maruz kalımın yaklaşık >200 katı) montelukast dozlannın UVA, UVB veya görünür ışık spektrumlannda fototoksik olmadığı saptanmıştır. Montelukast kemirgen türlerinde in vitroin vivo
testlerde mutajenite veya tümör oluşumu göstermemiştir.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLERİ
6.1 Yardımcı maddelerin listesi
Mannitol
Hidroksi Propil Selüloz
6.2 Geçimsizlikler
Bildirilmemiştir.
6.3 Raf ömrü
24 ay
6.4 Saklamaya yönelik özel uyarılar
25°C altındaki oda sıcaklığında saklayınız
6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği
ONCEAİR, ambalaj malzemesi Poliester / Aluminyum / Polietilen olan 28 saşe içeren karton kutuda bulunur.
6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıklann Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklan Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Abdi İbrahim İlaç San. ve Tic. A.Ş.
Reşitpaşa Mah. Eski Büyükdere Cad. No:4 34467 Maslak/Sanyer/ İSTANBUL 0212 366 84 00 0212 276 20 20
8. RUHSAT NUMARASI
9. ILK RUHSAT TARIHI / RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 12.05.2011
*
Ruhsat yenileme tarihi:
I
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ