Oxap Plus 40 mg/25 mg Film Tablet Kısa Ürün Bilgisi

Kalp Damar Sistemi » Renin - Anjiyotensin Sistemi » Anjiyotesin II Antagonistleri Kombinasyonları » Anjiyotensin II Antagonistleri ve Diüretik » Olmesartan Medoksomil ve Hidroklorotiyazid

KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI OXAP PLUS 40 mg/25 mg film tablet
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin maddeler:
Olmesartan medoksomil 40.00 mg Hidroklorotiyazid 25.00 mg
Yardımcı madde(ler):
Laktoz monohidrat 206.784 mg
Diğer yardımcı maddeler için bölüm 6.1 'e bakmız.
3. FARMASÖTİK FORM
Film Tablet.
Pembe-Pembemsi, oval, film tablet
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.L Terapötik endikasyonlar
Esansiyel hipertansiyon tedavisi.
OXAP PLUS 40 mg

115

mg film tablet sabit doz kombinasyonu, tek başına olmesartan medoksomil ile yeterince kan basmcı kontrol altına almamayan hastalarda endikedir.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Yetişkinlerde

OXAP PLUS 40 mg/25 mg film tablet başlangıç tedavisi olarak kullamm için değildir. Tek başına 40 mg olmesartan medoksomil ile yeterince kan basıncı kontrol altına almamayan hastalarda kullanım içindir.
OXAP PLUS 40 mg /25 mg film tablet, kan basıncı tek başına 40 mg olmesartan medoksomil ile oluşan optimum monoterapiyle yeterince kontrol altına alınamayan hastalarda kullanılabilir.
OXAP PLUS 40 mg /25 mg film tablet, kan basmcı 40 mg olmesartan medoksomil/12.5 mg hidroklorotiyazid ile yeterince kontrol altına alınamayan hastalarda da kullanılabilir.
40 mg olmesartan medoksomil ve 25 mg hidroklorotiyazid maksimum günlük doz kombinasyonu alışmamahdır.
OXAP PLUS 40 mg /25 mg film tablet günde bir kez yemekle birlikte veya öğünler arasında alımr.
Kullanım şekli:
Sadece oral kullanım içindir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
OXAP PLUS 40 mg/25 mg film tablet hafif ile orta şiddette böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 30-60 ml/dk.) bulunan hastalarda kullanıldığında böbrek fonksiyonlannm periyodik olarak izlenmesi önerilir, (Bkz. Bölüm 4.4). OXAP PLUS şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda kontrendikedir. (kreatinin klerensi <30mL/dak.) (Bkz. Bölüm 4.3).
Karaciğer yetmezliği:
OXAP PLUS, hafif karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda Oxap Plus 40 mg/25 mg kullammı tavsiye edilmez, çünkü günümüzde bu hasta grubunda olmesartan deneyimleri smırlıdır. (Bkz. Kısım 4.4, 5.2).
Pediyatrik popülasyon:
OXAP PLUS çocuklar üzerindeki emniyeti ve etkinliği belirlenmediğinden çocuklarda ve 18 yaşından küçük gençlerde kullanımı önerilmez.
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalara, erişkinler ile aym kombinasyon dozu önerilir. Kan basıncı yakından izlenmelidir.

43. Kontrendikasyonlar

Etkin maddelere, yardımcı maddelerden herhangi birine (Bkz. Bölüm 6.1) veya diğer sülfonamid türevli maddelere (hidroklorotiyazid bir sülfonamid türevi tıbbi üründür) aşın duyarlılık.
• Hamilelik (Bkz. Bölüm 4.6).
• Emzirme (Bkz. Bölüm 4.6).
• Böbrek yetmezliği.
• Tedavisi güç hipokalemi, hiperkalsemi, hiponatremi ve semptomatik hiperünsemi.
• Şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanal tıkanıklığı bozuklukları.

4.4. Özel kullanım uyarılan ve önlemleri

İntravasküler hacim azalması;
Yoğun diüretik tedavi, diyet tuzu sımrlaması, diyare veya kusma nedeniyle hacim ve/veya sodyum azalması olan hastalarda özellikle ilk dozdan sonra semptomatik hipotansiyon olabilir. Bu gibi koşullar OXAP PLUS uygulamasından önce düzeltilmelidir.
Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin uyanidığı diğer koşullar:
Vasküler tonus veya renal fonksiyonu büyük ölçüde renin-anjiyotensin-aldosteron sistemine bağlı olan hastalarda (örneğin, şiddetli kalp yetmezliği bulunan veya temelinde, renal arter stenozu da dahil böbrek hastalığı bulunan hastalarda), bu sistemi etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi, akut hipotansiyon, azotemi, oligüri veya seyrek olarak akut böbrek yetmezliğiyle bağlantılı ohnuştur.
Renovasküler hipertansiyon:
Bilateral renal arter stenozu veya tek çalışan böbreğe giden arter stenozu bulunan hastalar, renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi edildiğinde şiddetli hipotansiyon ve böbrek yetersizliği riski yüksektir.
Böbrek yetmezliği ve böbrek transplantasyonu:
OXAP PLUS 40 mg /25 mg film tablet, şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klirensi <30 ml/dk.) bulunan hastalarda kullanılmamalıdır (Bkz.Bölüm 4.3). Hafif ile orta şiddette böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 30-60 ml/dk.) bulunan hastalarda olmesartan medoksomilin maksimum günlük dozu günde bir defa 20 mg'dır. Böyle hastalarda, OXAP PLUS 20 mg /12.5 mg ve 20 mg

115

mg film tablet dikkatli uygulanmalıdır ve serum potasyumu, kreatinin ve ürik asit seviyelerinin periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir. Böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalarda tiyazid diüretikle bağlantılı azotemi olabilir. İlerleyen böbrek yetmezliği görülmekte ise tedavinin gerekliliği yeniden gözden geçirilmeli, gerektiğinde diüretik tedavisi sona erdirilmelidir. OXAP PLUS 40 mg /12.5 mg ve 40 mg /25 mg film tablet böbrek yetmezliği olan hastalarda kullanılmamalıdır. Yakın zamanda böbrek transplantasyonu yapılmış hastalarda OXAP PLUS uygulamasıyla ilgili bir deneyim bulunmamaktadır.
Karaciğer yetmezliği:
Hafif ile orta şiddette karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda günümüzde olmesartan medoksomille ilgili deneyimler sınırlıdır ve şiddetli karaciğer yetmezliği bulunan hastalarla ilgili deneyim bulunmamaktadır. Orta şiddette karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda önerilen maksimum günlük doz 20 mg'dır. Ayrıca, tiyazid tedavisi sırasında sıvı ve elektrolit dengesindeki küçük değişimler, karaciğer yetmezliği veya progresif karaciğer hastalığı bulunan hastalarda ani hepatik komaya sebep olabilir. Bu nedenle şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanal tıkanıklığı bulunan hastalarda OXAP PLUS 40 mg

115

mg ve 40 mg /12.5 mg film tablet kullanımı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3, 5.2).
Aortik ve mitral kapak stenozu, obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati:
Diğer vazodilatörlerde olduğu gibi, aortik veya mitral stenoz ya da obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati hastalannda özel dikkat gösterilmelidir.
Primer aldosteronizm;
Primer aldosteronizm bulunan hastalar genelde renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonuyla etki eden anti-hipertansif tıbbi ürünlere cevap vermez. Bu nedenle, bu gibi hastalarda OXAP PLUS kullammı tavsiye edilmez.
Metabolik ve endokrin etkileri:
Tiyazid grubu ilaç tedavisi glukoz toleransım bozabilir. Diyabetik hastalarda insülin ve oral hipoglisemik ajanlann dozaj ayariaması gerekli olabilir (Bkz. Bölüm 4.5). Gizli diyabet, tiyazid grubu ilaç tedavisi sırasında açığa çıkabilir.
Kolesterol ve trigliserid seviyelerinin artması, tiyazid diüretik tedavisiyle bağlantılı olduğu bilinen istenmeyen etkilerdir.
Tiyazid grubu ilaç tedavisi uygulanan bazı hastalarda hiperürisemi olabilir veya ani gut ortaya çıkabilir.
Elektrolit dengesizliği:
Diüretik tedavi uygulanan herhangi bir hasta için uygun aralıklarla serum elektrolitleri periyodik olarak takip edilmelidir.
Hidroklorotiyazid de dahil olmak üzere tiyazidler sıvı veya elektrolit dengesizliğine (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz) sebep olabilirler. Sıvı veya elektrolit dengesizliği uyansı niteliği taşıyan belirtiler, ağız kuruluğu, susama, zayıflık, letaıji, uyuşukluk, huzursuzluk, kas ağnsı veya kramplan, kas yorgunluğu, hipotansiyon, oligüri, taşikardi ve bulantı, kusma gibi gastrointestinal bozukluklarıdır (Bkz. Bölüm 4.8).
Karaciğer sirozu bulunan hastalarda, şiddetli diürez bulunan hastalarda, yetersiz oral elektrolit alan hastalarda ve aym anda kortikosteroid veya ACTH tedavisi uygulanan hastalarda hipokalemi riski yüksektir ( Bkz. Bölüm 4.5). Tersine, OXAP PLUS'm ohnesartan medoksomil bileşeni yoluyla anjiyotensin-11 reseptörlerindeki (ATİ) antagonizmadan dolayı, özellikle böbrek yetmezliği ve/veya kalp yetersizliği ve diyabet varlığında hiperkalemi olabilir. Risk ahmdaki hastalarda serum potasyumunun yeterli düzeyde izlenmesi tavsiye edilir. Potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviyeleri veya potasyum içeren tuz ikameleri ve serum potasyum seviyesini artıran diğer tıbbi ürünler (örneğin heparin) OXAP PLUS'la birlikte kullamlırken dikkatli olunmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5).
Ohnesartan medoksomilin diüretik etkili hiponatremiyi azalttığına veya engellediğine dair bir kanıt bulunmamaktadır. Klorür eksikliği genelde hafiftir ve çoğu zaman tedavi gerektirmez.
Tiyazidler üriner kalsiyum atılımmı azaltabilir ve bilinen bir kalsiyum metabolizması bozukluğu bulunmaması durumunda serum kalsiyumunu aralıklı olarak ve hafif düzeyde artırabilir. Hiperkalsemi, gizli hiperparatiroidizm kanıtı olabilir. Paratiroid fonksiyon testleri yapılmadan önce tiyazidler kesilmelidir.
Tiyazidlerin, hipomagnezimiye sebep olabilecek idrarla magnezyum atılımmı artırdığı gösterilmiştir.
Sıcak havalarda ödemli hastalarda dilüsyonel hiponatremi oluşabilir.
Lityum:
Anjiyotensin II reseptör antagonistleri ve tiyazid kombinasyonu içeren diğer tıbbi ürünlerde olduğu gibi, OXAP PLUS ve lityumun aym anda uygulanması tavsiye edilmez (Bkz. Bölüm 4.5).
Irksal farklılıklar:
Bütün diğer anjiyotensin II antagonistlerinde olduğu gibi, olmesartan medoksomilin kan basmcmı düşürme etkisi siyahi hastalarda siyahi olmayan hastalara göre biraz daha düşüktür; bunun muhtemel sebebi de hipertansiyonlu siyahi popülasyonda düşük renin durumunun daha yüksek oranda görülmesidir.
Anti-doping test:
Bu ürünün hidroklorotiyazid içermesinden dolayı anti-doping testlerinin pozitif çıkmasına neden olabilir.
Diğerleri:
Genel arteriyosklerozda, iskemik kalp hastalığı veya iskemik serebrovasküler hastalık bulunan hastalarda, aşın kan basıncı düşmesinin miyokardiyal enfarktüse veya inmeye sebep olma riski her zaman vardır.
Aleıji veya bronşiyal astım geçmişi bulunan ya da bulunmayan hastalarda hidroklorotiyazide aşın duyarlılık reaksiyonlan olabilir, fakat bu tip geçmişi bulunan hastalarda bu olasılık daha yüksektir.
Tiyazid grubu diüretiklerin kullanımmda, sistemik lupus eritematoz şiddetlenmesi veya aktivasyonu rapor edilmiştir
OXAP PLUS her bir film tabletinde 206.784 mg laktoz içerir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp-laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorbsiyon problemi olan hastalann bu ilacı kullanmamalan gerekir.

4.5. Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Olmesartan medoksomil ve Hidroklorotiyazid ile bağlantılı etkileşimler:

OXAP PLUS'm dleer iladan etkileme pota

nsiyeli

Lityum:

Lityumun anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleriyle ye nadiren anjiyotensin II antagonistleriyle birlikte uygulanması esnasmda, serum lityum konsantrasyonlarmda geri dönüşlü artışlar ye toksisite bildirilmiştir. Aynca, tiyazidler lityumım renal klerensini azaltır ye bunun sonucu olarak lityum toksisitesi riski artabilir.Bu nedenle, OXAP PLUS'm ye lityumun birlikte kullamiması önerilmez (Bkz. Bölüm 4.4).Bu kombinasyonun kullanılması mutlaka gerekliyse, serum lityum düzeylerinin dikkatle izlenmesi önerilir.

Diğer ilaclarm OXAP PLUS'ı etkileme potansiyeliBaklofen:

Antihipertansif etki potansiyelize olabilir.

Non-steroidal antünflamatuar ilaçlar:

NSAİİ'ler (yani asetilsalisilik asit (> 3 g/gün), C0X-2 inhibitörleri ve non-selektif NSAİİ'ler) tiyazid grubu diüretiklerin ve anjiyotensin II antagonistlerinin antihipertansif etkilerini azaltabilir. Böbrek fonksiyonu zayıf olan bazı hastalarda (örneğin dehidrate hastalar ya da böbrek fonksiyonu 2^yıf olan yaşlı hastalar), siklo-oksijenaz enzimini inhibe eden ajanlarm ve anjiyotensin II antagonistlerin birlikte uygulanması böbrek fonksiyonunun daha da bozulmasma (genellikle geri dönüşlü olan akut böbrek yetmezliği olasılığı da dahil olmak üzere) neden olabilir. Bu nedenle, bu kombinasyon özellikle yaşlılarda dikkatle uygulanmalıdır. Hastalar yeterince hidrate edilmeli ve eşlik eden tedavinin başlatılmasını takiben ve bunun ardmdan periyodik olarak böbrek fonksiyonu dikkatle izlenmelidir.

OXAP PLUS'm amifostin ile birlikte kullanımı:

Antihipertansif etki potansiyelize olabilir.

OXAP PLUS'm diğer antihipertansif aianlar ile birlikte kullanımı:

Diğer antihipertansif tıbbi ürünlerle birlikte kullanıldığı takdirde OXAP PLUS'm kan basmcı düşürücü etkisi artırabilir.

OXAP PLUS'ın alkol, baıbitûratlar. narkotik ajanlar va da antidepresanlar ile birlikte kullanımı

Ortostatik hipotansiyon potansiyelize olabilir.

Olmesartan medoksomil ile bağlantılı etkileşimler:

Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürünler:

Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen diğer tıbbi ürünlerin kullammıyla ilgili deneyimler, potasyum tutucu diüretiklerin, potasyum destekleyici ajanlann, potasyum içeren tuz yerine kullamlan ürünlerin ya da serum potasyum düzeylerini artırabilecek başka tıbbi ürünlerin (örneğin heparin, ADE inhibitörleri) eşlik eden kullanımmm serum potasyum düzeylerinde artışlara yol açabileceğini göstermiştir (Bkz. Bölüm 4.4). Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürün OXAP PLUS ile birlikte yerilecekse, plazma potasyum düzeylerinin izlenmesi önerilir.
Antasitle (alüminyum magnezyum hidroksit) tedayiden sonra olmesartanm biyoyararlanımınm bir miktar azaldığı gözlenmiştir.
Olmesartan medoksomilin, yarfarinin farmakokinetiği ya da farmakodinamiği ye digoksinin farmakokinetiği üzerinde anlamlı bir etkisi olmamıştır.
Olmesartan medoksomilin prayastatin ile birlikte kullanılması sağlıklı deneklerde bu bileşenlerin farmakokinetiği üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkiye yol açmamıştır.
Olmesartan, insan sitokrom P450 enzimleri 1 Al/2,2A6,2C8/9,2C19,2D6,2E1 ye 3A4 üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir

in vitro

inhibitör etkiye yol açmamıştır. Sıçan sitokrom P450 aktiyiteleri üzerinde indükleyici hiçbir etkiye yol açmamış ya da indükleyici etkisi minimal düzeyde olmuştur. Olmesartan ile yukandaki sitokrom P450 enzimler tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler arasmda klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkileşim beklenmez.

Hidroklorotivazid ile bağlantılı etkileşimler:

Hidroklorotivazid'in diğer iladan etkileme potansiyeli

Kalsiyum tuzlan:

Tiyazid grubu diüretikleri, atılınun azalması nedeniyle serum kalsiyum düzeylerinin yükselmesine neden olabilir. Eğer kalsiyum destekleyici ajanlann yerilmesi gerekiyorsa, serum kalsiyum düzeyleri izlenmeli ye kalsiyum dozajı uygun şekilde ayarlanmalıdır.

Dijital glikozidler:

Tiyazidle indüklenen hipokalemi ya da hipomagnezemi, dijitalisle indüklenen kardiyak aritmilerin başlamasını kolaylaştırabilir.

Nondepolarizan iskelet kası gevseticiler (örneğin tubokürarin):

Hidroklorotiyazid, nondepolarizan iskelet kası gevşeticilerin etkisini potansiyelize edebilir.

Antidivabetik tıbbi ürünler (oral aianlar ve insülin):

Tiyazid tedavisi glukoz toleransmı etkileyebilir. Antidiyabetik tıbbi ürünün dozajımn ayarlanması gerekebilir (Bkz. Bölüm 4.4).

Metformin:

Hidroklorotiyazide bağlı olası fonksiyonel renal yetmezliğin indüklediği laktik asidoz riski nedeniyle metformin dikkatle kullamlmalıdır.

Beta-blokörler ve diazoksit:

Tiyazidler beta-blokörlerin ve diazoksidin hiperglisemik etkisini artırabilir.

Vazopresör aminler (örneğin noradrenalin):

Vazopresör aminlerin etkisi azalabilir.

Gut hastahğınm tedavisinde kullanılan tıbbi ürünler (probenesid. sulfinpirazon ve allopurinoH:

Hidroklorotiyazid serum ürik asit düzeyini yükseltebildiğinden, ürikozürik tıbbi ürünlerin dozajımn ayarlanması gerekebilir. Probenesid ya da sulfınpirazonun dozajının artıniması gerekebilir. Bir tiyazidle birlikte uygulanması, allopurinole karşı hipersensitivite reaksiyonlarmm insidansım artırabilir.

Amantadin:

Tiyazidler amantadininin neden olduğu advers etkilerin riskini artırabilir.

Sitotoksik aianlar (örneğin siklofosfamid. metotreksat):

Tiyazidler sitotoksik tıbbi ürünlerin böbrekler yoluyla atılımmı azaltabilir ve bunlann miyelosüpresif etkilerini potansiyelize edebilir.

Salisilatlar:

Salisilatlar yüksek dozlarda kullanıldığı takdirde, hidroklorotiyazid salisilatlann santral sinir sistemi üzerindeki toksik etkisini artırabilir.

Diğer ilaçların hidroklorotivazidi etkileme potansiyeli

Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürünler:

Potasyum kaybıyla ye hipokalemiyle ilişkili diğer ilaçlarla (örneğin diğer kaliüretik diüretikler, laksatifler, kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin, karbenoksolon, penisilin G sodyum ya da salisilik asit türeyleri) birlikte kullamidığında hidroklorotiyazidin potasyum tüketici etkisi (Bkz. Bölüm 4.4) potansiyelize olabilir. Bu nedenle, bunlann birlikte kullanılması önerilmez.

Kolestiranun ve Kolestitx)l reçineleri:

Anyon değiştirici reçinelerin varlığı hidroklorotiyazidin emilimini azaltır.

Serum potasyum bozukluklarından etkilenen tıbbi ürünler:

OXAP PLUS serum potasyum düzeyi bozukluklanndan etkilenen tıbbi ürünlerle (örneğin dijital glikozidleri ve antiaritmikler) ve bazı antiaritmikler de dahil olmak üzere, aşağıda belirtilen torsades de pointes (ventriküler taşikardi) indükleyici tıbbi ürünlerle birlikte uygulandığında, serum potasyum düzeylerinin ve EKG'nin periyodik olarak izlenmesi önerilir; hipokalemi torsades de pointes'i (ventriküler taşikardi) hazırlayıcı bir faktördür:
-Smıf la antiaritmikler (örneğin kinidin, hidrokinidin, disopiramid).
-Sınıf III antiaritmikler (örneğin amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid).
-Bazı antipsikotikler (örneğin tiyoridazin, klorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin, siyamemazin, sulpirid, sultoprid, amisulprid, tiyaprid, pimozid, haloperidol, droperidol).
-Diğerieri (örneğin bepridil, sisaprid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin, pentamidin, sparfloksasin, terfenadin, vinsamin IV).

Antikolineriik ajanlar (örneğin atropin, biperiden):

Gastrointestinal motiliteyi ve mide boşaltım hızını azaltarak tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlanımı artınr.

HidroklorntİYaTİdin metildopa ile birlikte kullanımı

Hidroklorotiyazid ve metildopanın birlikte kullanımıyla ortaya çıkan hemolitik anemiyle ilgili nadir vakalar bildirilmiştir.

Hidroklorotivazidin siklosDorin ile birlikte kullammı

Siklosporinle birlikte uygulanan tedavi, hiperürisemi ve gut tipi komplikasyonlann riskini artırabilir.

Hidroklorotivazidin tetrasiklinler ile birlikte kullanımı

Tetrasikliklerin ve tiyazidlerin birlikte kullanılması, üre düzeylerinde tetrasiklinle indüklenen yükselmenin riskini artınr. Bu etkileşim muhtemelen doksisiklin için geçerli değildir.

Özel popüiasyonlara ilişkin ek bilgiler

Özel popüiasyonlara ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyona ilişkin herhangi bû- etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

4.6. Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: Gebeliğin ilk trimesteri için C, ikinci ve üçüncü trimesteri için D.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Planlı bir hamilelikten önce, uygun bir alternatif tedaviye geçilmelidir.

Gebelik dönemi

OXAP PLUS'ın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. OXAP PLUS'ın gebelik ve/veya fetus/yenidoğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.
Bir önlem olarak, OXAP PLUS hamileliğin

ilk üç avında kullamimamalıdır

. Hamilelik belirlenirse, OXAP PLUS en kısa sürede kesilmelidir. Bu sebeple, hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık dönemlerinde OXAP PLUS'm kullanımı kontrendikedir.
OXAP PLUS'm hamile kadınlarda kullanımıyla ilgili bir deneyim bulunmamaktadır. Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu hayvan araştırmaları bir teratojenik etki ortaya koymamıştır; ancak fetotoksisite göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3).
Hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık döneminde, renin-anjiyotensin sistemini etkileyen maddeler fetüslerde ve neonatlarda hasara (hipotansiyon, böbrek fonksiyonu bozulması, oligün ve/veya anüri, oligohidramniyoz, kraniyal hipoplazi, intrauterin büyüme gecikmesi) ve ölüme yol açabilir. Pulmoner hipoplazi, yüz anomalileri ve kol/bacak kontraksiyon vakalan da rapor edihniştir. Olmesartan medoksomil ile yapılan deneysel hayvan araştırmalan, geç fetal ve neonatal safhada böbrek hasarı olabileceğini de göstermiştir. Mekanizma, muhtemelen, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin farmakolojik etkilerinin bir sonucudur.
Hidroklorotiyazid, hem plazma hacmini, hem de uteroplasental kan akışım azaltabilir. Tiyazidler plasenta bariyerini geçer ve kordon kanında bulunur. Fetal elektrolit bozukluklanna ve yetişkinlerde gözlenen başka muhtemel reaksiyonlara yol açabilirler. Annenin tiyazidlerle tedavisinden sonra neonatlarda trombositopeni vakalan ve fetal veya neonatal sanlık rapor edilmiştir. Hamileliğin ikinci trimesterinde OXAP PLUS'a maruz kalınırsa kafatası ve fetal böbrek fonksiyonu ekografı ile kontrol edilmelidir.
Laktasyon dönemi
Olmesartan, süt veren sıçanlann sütüne geçmektedir. Ancak, olmesartanm insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Tiyazidler insan sütüne geçmektedir ve süt vermeyi engelleyebilir.Bu nedenle, süt verme döneminde OXAP PLUS'ın kullammı kontrendikedir (Bkz.Bölüm 4.3). Emzirmeyi sonlandırma ya da ilaç kullammım sonlandırma karan almadan önce anne için ilacın önemi hesaplanmalıdır.
Üreme yeteneği/Fertilite
Klinik ya da klinik dışı üreme yeteneği üzerine çalışmalar mevcut değildir.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde araştırma yapılmamıştır. Ancak, antihipertansif tedavi gören hastalarda zaman zaman baş dönmesi veya yorgunluk olabileceği akılda tutulmalıdır. Bu konularda hastalar uyanlmalıdır.
4.8. İstenmeyen etkiler
Olmesartan / Hidroklorotiyazid sabit doz kombinasyonlarında:
40 mg/12,5 mg ve 40 mg/25 mg olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun güvenliği 3709 hasta üzerinde araştırılmıştır.
Olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu 20 mg/12,5 mg ve 20 mg/25 mg dozlannda gözlenen yan etkiler, olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu 40 mg/12.5 mg ve 40 mg/25 mg dozlan için de geçerli potansiyel yan etkilerdir.
Potansiyel klinik etkisi bulunan advers olaylar aşağıda sistem organ sınıfına göre listelenmiştir. Sıklıklar; çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygın olmayan: Hiperürisemi, hipertrigliseridemi, hiperkolesterolemi
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş dönmesi, baş ağnsı
Yaygın olmayan: Senkop, postural baş dönmesi, somnolans Bilinmiyor; Bilişsel bozukluklar (bilinç kaybı gibi)
Kardiyak hastalıkları
Yaygın olmayan: Palpitasyonlar,
Vasküler hastalıkları
Yaygın olmayan: Hipotansiyon, ortostatik hipotansiyon Kulak ve iç kulak hastalıkları
Yaygın olmayan: Vertigo
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastahklar
Yaygın olmayan: Öksürük
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın olmayan: Diyare, bulantı, kusma, dispepsi, kann ağnsı

Deri ve derialtı doku hastalıkları

Yaygın olmayan; Kızarıklık, egzama.

Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları

Yaygın olmayan: Miyalji, kas spazmı, sırt ağnsı, artralji, ekstremitelerde ağn

Böbrek ve idrar hastalıkları

Yaygın olmayan: Hematüri Bilinmiyor: Akut renal yetmezlik

Üreme sistemi ve meme hastalıkları

Yaygın olmayan: Erektil bozukluk

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Yorgunluk, asteni, periferal ödem, göğüs ağnsı
Yaygın olmayan: Zayıflık
Bilinmiyor: Astenik durumlar (malez gibi)

Araştırmalar

Yaygın olmayan: Kan potasyum seviyelerinde düşüş, kan potasyum seviyelerinde artış, kan kalsiyum seviyelerinde artış, kan üre seviyelerinde artış, kan lipid seviyesinde artış, kan kreatinin seviyelerinde artış, gamma glutamil transferazda artış, alanin aminotransferazda artış, aspartat aminotransferazda artış
Seyrek: Ortalama ürik asit seviyelerinde minör artış, kan üre nitrojeni değerlerinde minör artış, ortalama hemoglobin ve hematokrit değerlerinde küçük düşüşler Bilinmiyor: Renal fonksiyon testlerinde anomali

İçeriğindeki bileşenlerle ilgili ilave bilgiler:

İçeriğindeki bileşenlerden herhangi biriyle daha önce rapor edilen istenmeyen etkiler, OXAP PLUS'la yapılan klinik araştırmalarda gözlenmese dahi, bu ürünün potansiyel istenmeyen etkileri olabilir.
Olmesartan medoksomil:
Pazarlama sonrası deneyimler
Pazarlama sonrası deneyimlerde aşağıdaki advers reaksiyonlar rapor edilmiştir. Bunlar, sistem organ smıfıyla listelenmiş ve şu tammlamayı kullanan sıklık başlıklan altmda sıralanmıştır: çok yaygın (>1/10); yaygm (>1/100 ila <1/10); yaygm olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor), ayn raporlar dahil.
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Trombositopeni.
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygm: Kreatinin fosfokinaz seviyelerinde artış Seyrek: Hiperkalemi
Kardiyak hastalıkları
Yaygın olmayan: Angina pektoris
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar
Yaygm: Bronşit, farenjit, rinit
Gastrointestinal bozukluklar
Yaygm: Gastroenterit
Deri ve deri altı doku bozuklukları
Bilinmiyor; Pruritus, ekzantem, yüzde ödem, aleıjik dermatit
Kas-iskelet ve bağ doku bozuklukları
Çok seyrek: Artrit, iskelet ağnsı Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Yaygın: İdrar yolu enfeksiyonu Bilinmiyor: Böbrek yetmezliği
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın; İnfluenza benzeri semptomlar, ağn Bilinmiyor: Letarji
Araştırmalar
Bilinmiyor: Hepatik enzimlerde artış Hidroklorotiyazid:
Hidroklorotiyazid, hacim azalmasına sebep olabilir veya şiddetlendirebilir ve bu da elektrolit dengesizliğine sebep olabilir (Bkz. Bölüm 4.4).

Tek basına hidroklorotivazid kullanımıyla rapor edilen advers olaylar şunları içerir:

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Seyrek: Siyaladenit.
Kan ve lenf sistemi hastahklan
Seyrek: Lökopeni, nötropeni/agranülositoz, trombositopeni, aplastik anemi, hemolitik anemi, kemik iliği depresyonu.
Metabolizma ve beslenme hastahklan
Yaygın: Hiperglisemi, glikozüri, hiperürisemi, elektrolit dengesizliği (hiponatremi,
hipomagnezemi, hipokloremi, hipokalemi ve hiperkalsemi dahil) artışlan.
Yaygın olmayan: Anoreksi.
Psikiyatrik hastahklan
Seyrek: Huzursuzluk, depresyon, uyku bozuklukları, apati.
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Bilinç bulanıklığı.
Yaygın olmayan: İştah kaybı.
Seyrek: Parestezi, konvülsiyonlar.

Göz hastalıkları

Seyrek: Ksantopsi, geçici bulanık görme, gözyaşı salgısı azalması.

Kardiyak hastalıkları

Seyrek: Kardiyak aritmi

Vasküler hastalıkları

Seyrek: Nekroza sebep olan damar iltihabı (vaskülit, deri vasküliti), tromboz, embolizm.

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları

Seyrek: Dispne (interstisyel pnömoni ve pulmoner ödem dahil).

Gastroentestinal hastalıklar

Yaygın: Gastrik iritasyon, konstipasyon, meteorizm Seyrek; Pankreatit.
Çok seyrek: Paralitik ileus.

Hepato-bilier hastalıklar

Seyrek: Sanlık (intrahepatik kolestatik sanlık), akut kolesistit.

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın olmayan: Fotosensitivite reaksiyonlan
Seyrek: Eritemli deri lupusu benzeri reaksiyonlar, eritemli deri lupusunun tekrar aktivasyonu, anafılaktik reaksiyonlar, toksik epidermal nekroliz.

Kas-iskelet ve bağ doku hastalıkları

Seyrek: Kas zayıflığı, parezis

Böbrek ve idrar hastalıklan

Seyrek: Böbrek bozukluğu, interstitisyel nefrit

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Seyrek: Ateş.
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
OXAP PLUS aşın dozunun tedavisinin etkileriyle ilgili spesifik bilgiler mevcut değildir. Hasta yakından izlenmeli ve tedavi belirtilere yönelik ve destekleyici olmalıdır. Tedavi yönetimi, yutmanın başladığı zamana ve belirtilerin şiddetine bağlıdır. Önerilen önlemler arasmda kusturma ve/veya gastrik lavaj bulunur.
Aşın doz tedavisinde aktif kömür yararlı olabilir. Serum elektrolitleri ve kreatinin sık sık izlenmelidir. Hipotansiyon meydana gelirse, hasta sırt üstü yatınimalı ve hemen tuz ve hacim takviyeleri yapılmalıdır.
En olası olmesartan aşın dozu belirtilerinin hipotansiyon ve taşikardi olması beklenir, fakat bradikardi de ortaya çıkabilir. Hidroklorotiyazidle aşın dozaj, aşın diürezden kaynaklanan elektrolit azalmasıyla (hipokalemi, hipokloremi) ve dehidrasyonla bağlantılıdır. En sık aşın dozaj belirtileri bulantı ve uyuklamadır. Hipokalemi kas spazmma sebep olabilir ve/veya dijital glikozidlerinin veya belirli anti-aritmik tıbbi ürünlerin aynı zamanda kullammma bağlı kardiyak aritmileri şiddetlendirebilir.
Olmesartan veya hidroklorotiyazidin diyalizde kullanımıyla ilgili bir bilgi yoktur.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.L Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Anjiyotensin II reseptör antagonistleri ve diüretikler ATC kodu: C09DA08
OXAP PLUS 40 mg / 25 mg film tablet, bir anjiyotensin II reseptör antagonisti olan olmesartan medoksomil ile bir tiyazid diüretik olan hidroklorotiyazidin bir kombinasyonudur. Bu bileşenlerin kombinasyonu, ek bir antihipertansif etkiye sahiptir ve kan basıncını, tek başına bileşenlere göre daha yüksek derecede düşürür.
Günde tek doz OXAP PLUS, 24 saatlik doz aralığmda kan basmcımn etkin ve düzgün bir şekilde azaltılmasını sağlar.
Olmesartan medoksomil oral olarak aktif, selektif anjiyotensin II reseptörü (tip ATİ) antagonistidir. Anjiyotensin II, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin primer vazoaktif hormonudur ve hipertansiyonun patofızyolojisinde önemli bir rol oynar. Anjiyotensin Il'nin etkileri arasmda vazokonstriksiyon, aldosteron sentezinin ve salımınm uyanhnası, kardiyak uyanm ve renal sodyum reabsorpsiyonu yer alır. Olmesartan, anjiyotensin Il'nin, vasküler düz kas ve adrenal bez de dahil dokulardaki ATİ reseptörüne bağım bloke ederek vazokonstriktör ve aldosteron salgılama etkilerini bloke eder. Olmesartanın etkisi, anjiyotensin II sentezinin kaynağından veya yolundan bağımsızdır.Anjiyotensin II (ATİ) reseptörlerinin olmesartan tarafından selektif antagonizması, plazma renin seviyelerinde ve anjiyotensin I ve II konsantrasyonlarmda artışlara ve plazma aldosteron konsantrasyonlannda bir miktar düşüşe yol açar.
Hipertansiyonda, olmesartan medoksomil, arteriyel kan basıncında doza bağlı olarak uzun süreli bir düşüşe sebep olur. Uzun süreli tedavide ilk doz hipotansiyonu ve taşifılaksiye dair veya tedavinin aniden kesilmesinden sonra hipertansiyonun geri dönüşüne dair bir kamt yoktur.
Günde tek doz olmesartan medoksomil, 24 saatlik doz aralığmda kan basmcınm etkin ve düzgün bir şekilde azaltılmasım sağlar. Günde tek doz, aym toplam günlük dozdaki günde iki doza benzer kan basıncı azalması sağlamıştır.
Sürekli tedavide, kan basıncım azaltma etkisinin önemli bir kısmı 2 haftalık tedaviden sonra gözlenmiş olmasına rağmen, kan basıncında maksimum azalmalar tedavinin başlamasmdan 8 hafta sonra elde edilmiştir.
Olmesartan medoksomilin mortalite ve morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir. Hidroklorotiyazid bir tiyazid diüretiktir. Tiyazid diüretiklerin antihipertansif etki mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Tiyazidler, doğrudan sodyum ve klorür atılım miktarlarını yaklaşık eşdeğer miktarlarda artırarak renal tübüler elektrolit reabsorpsiyon mekanizmalanm etkiler. Hidroklorotiyazidin diüretik etkisi plazma hacmini azaltır, plazma renin aktivitesini ve aldosteron salgılamasını artınr ve bımun sonucunda da üriner potasyum ve bikarbonat kaybım artırır ve serum potasyumunu düşürür. Renin-aldosteron bağı anjiyotensin Il'yle sağlamr ve bu nedenle de bir anjiyotensin II reseptörü antagonistinin aynı zamanda uygulanması, tiyazid diüretiklerle bağlantılı potasyum kaybım tersine çevirme eğilimi gösterir. Hidroklorotiyazidle, diürez başlangıcı dozdan yaklaşık 2 saat sonra ve en önemli etki de yaklaşık 4 saat sonra olur, etki ise yaklaşık 6-12 saat devam eder.
Epidemiyolojik araştırmalar göstermiştir ki, hidroklorotiyazidle uzun süreli tedavi kardiyovasküler raortalite ve morbidite riskini azaltmaktadır.
Olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu, kan basmcında ek düşüşler sağlar ve bu düşüşler de genelde her bir bileşenin dozuyla artar.
Olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 12,5 mg ve 40 mg/ 25 mg sabit kombinasyonunu 1482 hipertansif hastayı içeren klinik çalışmalarda araştmhmştır.
Çift kör bir çalışmada esansiyel hipertansiyon hastalannda olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 12,5 mg etkinliği olmesartan 40 mg monoterapisi ile karşılaştmlmıştır. Sekiz haftalık tedavi sonrasmda sistolik ve diyastolik kan basıncında kombinasyon grubunda 31.9/18.9 mmHg'lik düşüşler gözlenirken, monoterapi grubunda 26.5/15.8 mmHg'lik düşüşler gözlenmiştir.
Çift kör bir çalışmamn kontrolsüz ikinci fazında, olmesartan 40 mg monoterapisine yamt vermeyen hastalara olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 12,5 mg kombinasyonu, olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 12,5 mg kombinasyonuna yanıt vermeyen hastalara ise olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 25 mg kombmasyonu verilmiş ve sistolik ve siyastolik kan basıncı değerlerinde daha iyi anlamlı sonuçlar alınmıştır.
İkinci bir randomize, plasebo kontrollü çalışmada, 8 haftalık olmesartan 40 mg doz tedavisi ile kan basıncı yeterince kontrol altına alınamayan hastalarda hidroklorotiyazid 12,5 mg veya 25 mg doz eklenmesinin 8 haftalık süreç sonundaki etkinliği araştınimıştır. Tedaviye hidroklorotiyazid 12,5 mg veya 25 mg eklenmesi ile sistolik/diyastolik kan basmcı değerlerinde 5.2/3.4 mmHg (p<0.0001) ve 7.4/5.3 mmHg (p<0.0001) olmak üzere daha iyi sonuçlar gözlenmiştir.
Ohnesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyon tedavisinin etkinliği uzun süreli (bir yıl) tedavi boyunca korunmuştur. Aynı zamanda uygulanan hidroklorotiyazid tedavisinin varlığında veya yokluğunda olmesartan medoksomil tedavisinin kesilmesi, hipertansiyonun geri dönmesine sebep olmamıştır.
Sabit dozlu olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonunun mortalite ve kardiyovasküler morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir.

5.2. Farmakokinetik özellikler Genel özellikler

Olmesartan medoksomil bir ön ilaçtır.

Emilim:

Olmesartan medoksomil gastrointestinal kanaldan absorpsiyon sırasmda bağırsak mukozasında ve portal kanda esterazlarla farmakolojik olarak aktif metabolit olan olmesartana hızla dönüşür. Plazmada veya atılım ürünlerinde değişikliğe uğramamış olmesartan medoksomil veya yan zincir medoksomil kısmı tespit edilmemiştir. Bir tablet formülasyonundan olmesartamn ortalama mutlak biyoyararlanımı % 25,6 olmuştur.
Olmesartamn ortalama doruk plazma konsantrasyonuna (Cmaks), olmesartan medoksomil oral dozundan sonra yaklaşık 2 saat içinde ulaşılır ve obnesartamn plazma konsantrasyonlan 80 mg'a kadar artan tek oral dozlarla yaklaşık olarak lineer bir şekilde artmaktadır.
Gıdalann olmesartamn biyoyararlanımı üzerinde minimum etkisi vardır ve bu nedenle de olmesartan medoksomil gıdalarla birlikte veya gıdalar olmadan uygulanabilir.
Olmesartamn farmakokinetiğinde klinik açıdan ilgili, cinsiyete bağlı bir farklılık gözlenmemiştir. Hidroklorotiyazid oral uygulamayı takiben iyi absorbe olur (% 65-75). Plazma konsantrasyonlan uygulanan dozla doğrusal ilişkilidir. Hidroklorotiyazidin absorbsiyonu intestinal geçiş süresine bağlıdır; intestinal geçiş zamam yavaş olduğunda, örneğin besinlerle alındığında emilim artar. Plazma düzeyleri en az 24 saat boyunca izlendiğinde, plazma yanlanma ömrünün 5.6 ile 14.8 saat arasmda değiştiği ve doruk plazma değerine dozdan sonra 1 ve 5 saat arasında ulaştığı gözlenmiştir.

Dağılım:

Olmesartan plazma proteinine yüksek oranda bağlanır (% 99,7), fakat olmesartan ile aym zamanda uygulanan diğer yüksek bağlı etkin maddeler arasmdaki, klinik açıdan önemli protein bağı yer değiştirmesi etkileşimleri potansiyeli düşüktür (olmesartan medoksomil ile varfarin arasındaki, kimik açıdan önemli bir etkileşimin yokluğuyla doğrulamr). Olmesartamn kan hücrelerine bağlanması ihmal edilebilirdir. İntravenöz doz uygulamasından sonra ortalama dağılım hacmi düşüktür (16 - 29 l/kg).
Oral olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu uygulamasının ardından hidroklorotiyazid doruk konsantrasyonlan süresi orta değeri, doz uygulamasından sonra 1,5-2 saattir. Hidroklorotiyazid, plazmada % 68 oramnda proteinlere bağlamr ve görünür dağılım hacmi 0,83-1,14 L/kg'dır.

Bivotransformasvon:

Olmesartanın toplam plazmadan temizlenmesi tipik olarak 1,3 L/saattir (CV, %19) ve karaciğer kan akışına (yaklaşık 90 L/saat) nazaran yavaştır. 14 C-etiketli olmesartan medoksomilin tekli oral dozunun ardından, uygulanan radyoaktivitenin % 10-16'sı idrarla atılır (büyük çoğunluğu, doz uygulamasından sonraki 24 saat içinde) ve geri kazanılan radyoaktivitenin geri kalam feçesle atılır. %25,6 sistemik biyoyararlanıma dayanarak, absorbe edilen olmesartan hem böbrek (yaklaşık % 40), hem de karaciğer-safra yoluyla (yaklaşık %60) atılarak temizlenir. Tüm geri kazanılan radyoaktivite olmesartan olarak tanımlanmıştır. Başka önemli metabolit teşhis edilmemiştir. Olmesartanın enterohepatik geri dönüşümü minimumdur. Olmesartanm büyük kısmı safra yoluyla atıldığından, safra tıkamklığı bulunan hastalarda kullanımı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3).
Hidroklorotiyazid insanda metabolize olmaz ve değişmeden idrarla atılır.

Eliminasvon:

Olmesartanın terminal eliminasyon yan ömrü, çoklu oral doz uygulamasından sonra 10-15 saat arasında değişmiştir. Kararlı duruma ilk 5 dozdan sonra ulaşılmıştır ve 14 gün tekrarlanan doz uygulamasından sonra başka bir akümülasyon görülmemiştir. Böbreklerden arınma yaklaşık 0,5-0,7 L/saattir ve dozdan bağımsızdır.
Hidroklorotiyazidin oral dozunun yaklaşık % 60'ı 48 saat içinde değişmemiş etkin madde halinde elimine olur. Böbreklerden annması yaklaşık 250 - 300 ml/dk.'dır. Terminal eliminasyon yan ömrü 10-15 saattir, idrarla değişmemiş etkin madde halinde hemen hemen tamamen atılır.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Olmesartanm plazma konsantrasyonlan 80 mg'a kadar artan tek oral dozlarla yaklaşık olarak doğrusal bir şekilde artmaktadır. Olmesartamn kinetiği, hidroklorotiyazidle birlikte kullamimaktan etkilenmez. Hidroklorotiyazidin yararlılığı olmesartan ile birlikte kullanıldığında % 20 oranında düşer.Ancak bu önemsiz düşüş herhangi bir klinik sonuca neden olmaz.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Gerivatrik popülasvon:

Hipertansiyon hastalarmda, kararlı durumda olmesartan EAA, daha genç yaş grubuna göre, yaşlı hastalarda (65-75 yaş) yaklaşık % 35, çok yaşlı hastalarda (> 75 yaş) yaklaşık % 44 artmıştır (Bkz. Bölüm 4.2).
Sınırlı verilere göre hidroklorotiyazidin sistemik klerensi sağlıklı ve hipertansif yaşlılarda, genç sağlıklı gönüllüler ile karşılaştırıldığında düşüktür.

Böbrek vetmezligi:

Böbrek yetmezliği bulunan hastalarda, kararlı durumda olmesartan EAA, sağlıklı kontrollere nazaran hafif, orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda sırasıyla % 62, % 82 ve % 179 artmıştır (Bkz.Bölüm 4.2, 4.4).
Böbrek yetmezliği olan hastalarda hidroklorotiyazidin yanlanma ömrü uzar.

Karaciğer yetmezliği:

Tekli oral uygulamadan sonra, olmesartan EAA değerleri, hafif ve orta karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda karşılık gelen sağlıklı kontrollerine nazaran sırasıyla % 6 ve % 65 daha yüksek olmuştur. Sağlıklı deneklerde, hafif karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda ve orta karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda dozdan 2 saat sonra bağlanmamış olmesartan fraksiyonu sırasıyla % 0,26, % 0,34 ve % 0,41 olmuştur. Şiddetli karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda olmesartan medoksomil değerlendirilmemiştir (Bkz. Bölüm 4.2,4.4).
Karaciğer yetmezliği hidroklorotiyazidin farmakokinetiğini anlamlı derecede etkilemez.

Pedivatrik popülasvon:

Pediyatrik popülasyonda farmakokinetik veri yoktur.

5.3. Klinik öncesi veriler

Ohnesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlannm toksik potansiyeli, sıçanlarda ve köpeklerde 6 aya kadar tekrarlamalı doz oral toksisite araştırmalarmda değerlendirilmiştir. Bu smıftaki diğer tıbbi ürünlerde ise, toksikolojik hedef organ böbrektir. Olmesartan
medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu fonksiyonel renal değişiklikleri (serum üre nitrojeninde ve serum kreatininde artışlar) artmıştır. Yüksek dozajlar, muhtemelen renal bir hemadinamik değişim vasıtasıyla (tübüler hipoksi ve tübüler hücre dejenerasyonuyla birlikte hipotansiyondan kaynaklanan düşük renal perfuzyon) sıçanların ve köpeklerin böbreklerinde tübüler dejenerasyon ve rejenerasyona sebep olmuştur.
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu, aynca, alyuvar parametrelerinde (eritrosit, hemoglobin ve hematokrit) bir düşüşe ve kalp ağırlığında azalmaya sebep olmuştur. Bu etkiler diğer ATİ reseptörü antagonistleri ve ADE inhibitörleri için de gözlenmiştir ve yüksek olmesartan medoksomil dozajlannın farmakolojik etkisiyle indüklendiği ve tavsiye edilen terapötik dozlarda insanlarla ilgili olmadığı düşünülmektedir.
İçeriğindeki her bir bileşenin ve kombinasyonun kullanıldığı genotoksisite araştırmalan, klinik açıdan ilgili genotoksik bir aktiviteye ait herhangi bir belirti ortaya koymamıştır.
Bir olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun kanserojen potansiyeli araştınimamıştır, çünkü klinik kullanım koşullarında iki münferit bileşen için ilgili kanserojen etkilere dair bir kamt yoktur.
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyla tedavi edilen farelerde veya sıçanlarda teratojenite kamtı yoktur. Bu sınıf bir tıbbi üründen beklendiği gibi, gebelik sırasında olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyla tedavi edildiklerinde sıçanlarda fetal toksisite gözlenmiştir (önemli derecede azalan fetal vücut ağırhklanyla kamtlanır) (Bkz.Bölüm 4.3 ve 4.6).

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER 6.1 Yardımcı maddelerin listesi

Mikrokristalin selüloz (Avicel PH 101, Avicel PH 102)
Hidroksipropil selüloz.
Düşük hidroksipropil selüloz,
Anhidrus kolloidal silika (Aerosil 200)
Laktoz monohidrat Magnezyum stearat
Film Kaplama;
Hidroksipropil metil selüloz, titanyum dioksit (E 171), talk, san demir oksit (E 172), kırmızı demir oksit (E 172), siyah demir oksit (E 172) içerir.

6.2. Geçimsizlikler

İlgili değildir.

6.3. Raf ömrü

24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C'nin altındaki oda sıcaklığında, çocuklann göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.

6.5. Ambalaj m niteliği ve içeriği

Al/Al (OPA/Al/PVC ve Al) blisterde 28 ve 84 Film Tablet

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller 'Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklann Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

Zentiva Sağlık Ürünleri San. ve Tic. A.Ş.
Büyükdere Cad. No: 193 Levent 34394 Şişli-İstanbul Tel: (0212) 339 39 00 Faks: (0212) 339 11 99

8. RUHSAT NUMARASI:

242/89

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ:

İlk ruhsat tarihi: 04.06.2012 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ: