Oxap Plus 40 mg/12,5 mg Film Tablet Kısa Ürün Bilgisi

Kalp Damar Sistemi » Renin - Anjiyotensin Sistemi » Anjiyotesin II Antagonistleri Kombinasyonları » Anjiyotensin II Antagonistleri ve Diüretik » Olmesartan Medoksomil ve Hidroklorotiyazid

KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI OXAP PLUS 40 mg/12,5 mg film tablet
2. KALİTATİF

\E

KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin maddeler:
Olmesartan medoksomil 40.00 mg Hidroklorotiyazid 12,5 mg
Yardımcı maddeOer):
Laktoz monohirat...........................219.284 mg
Diğer yardımcı maddeler için bölüm 6.1'e bakımz.
3. FARMASÖTİK FORM
Film Tablet.
Bej-açık kahve, oval, film tablet
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar
Esansiyel hipertansiyon tedavisi.
OXAP PLUS 40 mg /12,5 mg film tablet sabit doz kombinasyonu, tek başma olmesartan medoksomil ile yeterince kan basıncı kontrol altma alınamayan hastalarda endikedir.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Yetişkinlerde

OXAP PLUS 40 mg/12,5 mg film tablet başlangıç tedavisi olarak kullanım için değildir. Tek başına 40 mg olmesartan medoksomil ile yeterince kan basıncı kontrol altına alınamayan hastalarda kullanım içindir.
OXAP PLUS 40 mg/12,5 mg film tablet, kan basıncı tek başına 40 mg olmesartan medoksomil ile oluşan optimum monoterapiyle yeterince kontrol altma alınamayan hastalarda kullamlabilir.
OXAP PLUS 40 mg /25 mg film tablet, kan basıncı 40 mg olmesartan medoksomil/12,5 mg hidroklorotiyazid ile yeterince kontrol altına alınamayan hastalarda da kullanılabilir.
40 mg olmesartan medoksomil ve 25 mg hidroklorotiyazid maksimum günlük doz kombinasyonu aşılmamalıdır.
OXAP PLUS 40 mg/12,5 mg film tablet günde bir kez yemekle biriikte veya öğünler arasmda alınır.
Kullanım şekli:
Sadece oral kullamm içindir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
OXAP PLUS 40 mg/12,5 mg film tablet hafif ile orta şiddette böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 30-60 ml/dk.) bulıman hastalarda kullamidığında böbrek fonksiyonlanmn periyodik olarak izlenmesi önerilir. (Bkz. Bölüm 4.4). OXAP PLUS şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda kontrendikedir. (kreatinin klerensi <30mL/dak.) (Bkz. Bölüm 4.3).
Karaciğer yetmezliği:
OXAP PLUS, hafif karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda Oxap Plus 40 mg/12,5 mg kullanımı tavsiye edilmez, çünkü günümüzde bu hasta grubunda olmesartan deneyimleri sınırlıdır. (Bkz. Kısım 4.4, 5.2).

Pediyatrik popülasyon:

OXAP PLUS'ın çocuklar üzerindeki emniyeti ve etkinliği belirlenmediğinden, çocuklarda ve 18 yaşmdan küçük gençlerde kullanımı önerilmez.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalara, erişkinler ile aynı kombinasyon dozu önerilir. Kan basmcı yalandan izlenmelidir.

4.3. Kontrendikasyonlar

Etkin maddelere, yardımcı maddelerden herhangi birine (Bkz. Bölüm 6.1) veya diğer sülfonarmd türevli maddelere (hidroklorotiyazid bir sülfonamid türevi tıbbi üründür) aşın duyarlılık.
• Hamilelik (Bkz.Bölüm 4.6).
• Emzirme (Bkz.Bölüm 4.6).
• Böbrek yetmezliği.
• Tedavisi güç hipokalemi, hiperkalsemi, hiponatremi ve semptomatik hiperürisemi.
• Şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanal tıkamklığı bozukluklan.

4.4. Özel kullanım uyarılan ve önlemleri

İntravasküler hacim azalması:
Yoğun diüretik tedavi, diyet tuzu sınırlaması, diyare veya kusma nedeniyle hacim ve/veya sodyum azalması olan hastalarda özellikle ilk dozdan sonra semptomatik hipotansiyon olabilir. Bu gibi koşullar OXAP PLUS uygulamasından önce düzeltilmelidir.
Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin uyarıldığı diğer koşullar:
Vasküler tonus veya renal fonksiyonu büyük ölçüde renin-anjiyotensin-aldosteron sistemine bağlı olan hastalarda (örneğin, şiddetli kalp yetmezliği bulunan veya temelinde, renal arter stenozu da dahil böbrek hastalığı bulunan hastalarda), bu sistemi etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi, akut hipotansiyon, azotemi, oligüri veya seyrek olarak akut böbrek yetmezliğiyle bağlantılı olmuştur.
Renovasküler hipertansiyon:
Bilateral renal arter stenozu veya tek çalışan böbreğe giden arter stenozu bulunan hastalar, renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi edildiğinde şiddetli hipotansiyon ve böbrek yetersizliği riski yüksektir.
Böbrek yetmezliği ve böbrek transplantasyonu:
OXAP PLUS 40 mg /12,5 mg film tablet, şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <30 ml/dk.) bulunan hastalarda kullanılmamalıdır (Bkz. Bölüm 4.3).Hafif ile orta şiddette böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 30-60 ml/dk.) bulunan hastalarda olmesartan medoksomilin maksimum günlük dozu günde bir defa 20 mg'dır. Böyle hastalarda, OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg ve 20 mg /25 mg film tablet dikkatli uygulanmalıdır ve serum potasyumu, kreatinin ve ürik asit seviyelerinin periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir. Böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalarda tiyazid diüretikle bağlantılı azotemi olabilir. İlerleyen böbrek yetmezliği görülmekte ise tedavinin gerekliliği yeniden gözden geçirilmeli, gerektiğinde diüretik tedavisi sona erdirilmelidir. OXAP PLUS 40 mg /12,5 mg ve 40 mg /25 mg film tablet böbrek yetmezliği olan hastalarda kullamlmamalıdu-. Yakın zamanda böbrek transplantasyonu yapılmış hastalarda OXAP PLUS uygulamasıyla ilgili bir deneyim bulunmamaktadır.
Karaciğer yetmezliği:
Hafif ile orta şiddette karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda günümüzde olmesartan medoksomille ilgili deneyimler sımrlıdu- ve şiddetli karaciğer yetmezliği bulunan hastalarla ilgili deneyim bulunmamaktadır. Orta şiddette karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda önerilen maksimum günlük doz 20 mg'dır. Ayrıca, tiyazid tedavisi sırasında sıvı ve elektrolit dengesindeki küçük değişimler, karaciğer yetmezliği veya progresif karaciğer hastalığı bulunan hastalarda ani hepatik komaya sebep olabilir. Bu nedenle şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanal tıkanıklığı bulunan hastalarda OXAP PLUS 40 mg /25 mg ve 40 mg /12,5 mg film tablet kullanımı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3, 5.2).
Aortik ve mitral kapak stenozu, obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati:
Diğer vazodilatörlerde olduğu gibi, aortik veya mitral stenoz ya da obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati hastalarında özel dikkat gösterilmelidir.
Primer aldosteronizm:
Primer aldosteronizm bulunan hastalar genelde renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonuyla etki eden anti-hipertansif tıbbi ürünlere cevap vermez. Bu nedenle, bu gibi hastalarda OXAP PLUS kullanımı tavsiye edilmez.
Metabolik ve endokrin etkileri:
Tiyazid grubu ilaç tedavisi glukoz toleransını bozabilir. Diyabetik hastalarda insülin ve oral hipoglisemik ajanlann dozaj ayarlaması gerekli olabilir (Bkz. Bölüm 4.5). Gizli diyabet, tiyazid grubu ilaç tedavisi sırasında açığa çıkabilir.
Kolesterol ve trigliserid seviyelerinin artması, tiyazid diüretik tedavisiyle bağlantılı olduğu bilinen istenmeyen etkilerdir.
Tiyazid grubu ilaç tedavisi uygulanan bazı hastalarda hiperürisemi olabilir veya ani gut ortaya çıkabilir.
Elektrolit dengesizliği:
Diüretik tedavi uygulanan herhangi bir hasta için uygun aralıklarla serum elektrolitleri periyodik olarak tayin edilmelidir.
Hidroklorotiyazid de dahil olmak üzere tiyazidler sıvı veya elektrolit dengesizliğine (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz) sebep olabilirler. Sıvı veya elektrolit dengesizliği uyansı niteliği taşıyan belirtiler, ağız kuruluğu, susama, zayıflık, letaıji, uyuşukluk, huzursuzluk, kas ağnsı veya krampları, kas yorgunluğu, hipotansiyon, oligüri, taşikardi ve bulantı, kusma gibi gastrointestinal bozukluklardır (Bkz. Bölüm 4.8).
Karaciğer sirozu bulunan hastalarda, şiddetli diürez bulunan hastalarda, yetersiz oral elektrolit alan hastalarda ve aynı anda kortikosteroid veya ACTH tedavisi uygulanan hastalarda hipokalemi riski yüksektir (Bkz. Bölüm 4.5). Tersine, OXAP PLUS'm olmesartan medoksomil bileşeni yoluyla anjiyotensin-II reseptörlerindeki (ATİ) antagonizmadan dolayı, özellikle böbrek yetmezliği ve/veya kalp yetersizliği ve diyabet varlığında hiperkalemi olabilir. Risk altındaki hastalarda serum potasyumunun yeterli düzeyde izlenmesi tavsiye edilir. Potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviyeleri veya potasyum içeren tuz ikameleri ve serum potasyum seviyesini artıran diğer tıbbi ürünler (örneğin heparin) OXAP PLUS'la birlikte kullamlırken dikkatli olunmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5).
Olmesartan medoksomilin diüretik etkili hiponatremiyi azalttığına veya engellediğine dair bir kanıt bulunmamaktadır. Klorür eksikliği genelde hafiftir ve çoğu zaman tedavi gerektirmez.
Tiyazidler üriner kalsiyum atıhmım azaltabilir ve bilinen bir kalsiyum metabolizması bozukluğu bulunmaması durumunda serum kalsiyumunu aralıklı olarak ve hafif düzeyde artırabilir. Hiperkalsemi, gizli hiperparatiroidizm kanıtı olabilir. Paratiroid fonksiyon testleri yapılmadan önce tiyazidler kesilmelidir.
Tiyazidlerin, hipomagnezimiye sebep olabilecek idrarla magnezyum atıhmım artırdığı gösterilmiştir.
Sıcak havalarda ödemli hastalarda dilüsyonel hiponatremi oluşabilir.
Lityum:
Anjiyotensin II reseptör antagonistleri ve tiyazid kombinasyonu içeren diğer tıbbi ürünlerde olduğu gibi, OXAP PLUS ve lityumun aynı anda uygulanması tavsiye edilmez (Bkz. Bölüm 4.5).
Irksal farklılıklar;
Bütün diğer anjiyotensin II antagonistlerinde olduğu gibi, olmesartan medoksomilin kan basıncım düşürme etkisi siyahi hastalarda siyahi olmayan hastalara göre biraz daha düşüktür; bunun muhtemel sebebi de hipertansiyonlu siyahi popülasyonda düşük renin durumunun daha yüksek oranda görülmesidir.
Anti-doping test:
Bu ürünün hidroklorotiyazid içermesinden dolayı anti-doping testlerinin pozitif çıkmasına neden olabilir.
Diğerleri:
Genel arteriyosklerozda, iskemik kalp hastalığı veya iskemik serebrovasküler hastalık bulıman hastalarda, aşın kan basıncı düşmesinin miyokardiyal enfarktüse veya inmeye sebep olma riski her zaman vardır.
Alerji veya bronşiyal astım geçmişi bulunan ya da bulunmayan hastalarda hidroklorotiyazide aşın duyarlılık reaksiyonları olabilir, fakat bu tip geçmişi bulunan hastalarda bu olasılık daha yüksektir.
Tiyazid grubu diüretiklerin kullanımında, sistemik lupus eritematoz şiddetlenmesi veya aktivasyonu rapor edilmiştir
OXAP PLUS her bir film tabletinde 219.284 mg laktoz içerir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp-laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorbsiyon problemi olan hastalann bu ilacı kullanmamalan gerekir.

4.5. Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Olmesartan medoksomil ve Hidroklorotiyazid ile bağlantılı etkileşimler:

OXAP PLUS'ın diğer iladan etkileme potansiyeliLityum:

Lityumun anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleriyle ve nadiren anjiyotensin II antagonistleriyle birlikte uygulanması esnasında, serum lityum konsantrasyonlarmda geri dönüşlü artışlar ve toksisite bildirilmiştir. Aynca, tiyazidler lityumun renal klerensini azaltır ve bunun sonucu olarak lityum toksisitesi riski artabilir. Bu nedenle, OXAP PLUS'm ve lityumım birlikte kullamhnası önerilmez (Bkz.Bölüm 4.4). Bu kombinasyonım kullamiması mutlaka gerekliyse, serum lityum düzeylerinin dikkatle izlenmesi önerilir.

Diğer ilaçlann OXAP PLUS'ı etkileme potansiyeliBaklofen:

Antihipertansif etki potansiyelize olabilir.

Non-steroidal antiinflamatuar ilaçlar:

NSAİİ'ler (yani asetilsalisilik asit (> 3 g/gün), C0X-2 inhibitörleri ve non-selektif NSAİİ'ler) tiyazid grubu diüretiklerin ve anjiyotensin II antagonistlerinin antihipertansif etkilerini eızaltabilir. Böbrek fonksiyonu zayıf olan bazı hastalarda (örneğin dehidrate hastalar ya da böbrek fonksiyonu zayıf olan yaşlı hastalar), siklo-oksijenaz enzimini inhibe eden ajanlann ve anjiyotensin II antagonistlerin birlikte uygulanması böbrek fonksiyonunım daha da bozulmasına (genellikle geri dönüşlü olan akut böbrek yetmezliği olasılığı da dahil ohnak üzere) neden olabilir. Bu nedenle, bu kombinasyon özellikle yaşlılarda dikkatle uygulanmalıdır. Hastalar yeterince hidrate edilmeli ve eşlik eden tedavinin başlatılmasmı takiben ve bunun ardmdan periyodik olarak böbrek fonksiyonu dikkatle izlenmelidir.

OXAP PLUS'm amifostin ile birlikte kullanınu:

Antihipertansif etki potansiyelize olabilir.

OXAP PLUS'm diğer antihipertansif alanlar ile birlikte kullanımı:

Diğer antihipertansif tıbbi ürünlerle birlikte kullamidığı takdirde OXAP PLUS'm kan basmcı düşürücü etkisi artabilir.

OXAP PLUS'ın alkol, barbitüratlar. narkotik ajanlar va da antidepresanlar ile birlikte kullanımı

Ortostatik hipotansiyon potansiyelize olabilir.

Olmesartan medoksomil ile bağlantılı etkileşimler:

Potasvum düzeylerini etkileven tıbbi ürünler:

Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen diğer tıbbi ürünlerin kullammıyla ilgili deneyimler, potasyum tutucu diüretiklerin, potasyum destekleyici ajanlann, potasyum içeren tuz yerine kullamlan ürünlerin ya da serum potasyum düzeylerini artırabilecek başka tıbbi ürünlerin (örneğin heparin, ADE inhibitörleri) eşlik eden kullanımmın serum potasyum düzeylerinde artışlara yol açabileceğini göstermiştir (Bkz.Bölüm 4.4). Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürün OXAP PLUS ile birlikte verilecekse, plazma potasyum düzeylerinin izlenmesi önerilir.
Antasitle (aliimmyum magnezyum hidroksit) tedaviden sonra olmesartanın biyoyararlanımmm bir miktar azaldığı gözlenmiştir.
Olmesartan medoksomilin, varfarinin farmakokinetiği ya da farmakodinamiği ve digoksinin farmakokinetiği üzerinde anlamlı bir etkisi olmamıştır.
Olmesartan medoksomilin pravastatin ile birlikte kullanılması sağlıklı deneklerde bu bileşenlerin farmakokinetiği üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkiye yol açmamıştır.
Ohnesartan, insan sitokrom P450 enzimleri lAl/2, 2A6, 2C8/9,2C19, 2D6,2E1 ve 3A4 üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir

in vitro

inhibitör etkiye yol açmamıştır. Sıçan sitokrom P450 aktiviteleri üzerinde indükleyici hiçbir etkiye yol açmamış ya da indükleyici etkisi minimal düzeyde olmuştur. Olmesartan ile yukandaki sitokrom P450 enzimler tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler arasında klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkileşim beklenmez.

Hidroklorotivazid ile baslantılı etkileşimler:

Hidroklorotiyazid'in diğer ilaçlan etkileme potansiyeli

Kalsiyum tuzlan:

Tiyazid grubu diüretikleri, atılımın azalması nedeniyle serum kalsiyum düzeylerinin yükselmesine neden olabilir. Eğer kalsiyum destekleyici ajanlarm verilmesi gerekiyorsa, serum kalsiyum düzeyleri izlenmeli ve kalsiyum dozajı uygun şekilde ayarlanmalıdır.

Dijital glikozidler:

Tiyazidle indüklenen hipokalemi ya da hipomagnezemi, dijitalisle indüklenen kardiyak aritmilerin başlamasım kolaylaştırabilir.

Nondepolarizan iskelet kası gevseticiler (örneğin tubokürarin):

Hidroklorotiyazid, nondepolarizan iskelet kası gevşeticilerin etkisini potansiyelize edebilir.

Antidivabetik tıbbi ürünler foral aianlar ve insûlinV

Tiyazid tedavisi glukoz toleransım etkileyebilir. Antidiyabetik tıbbi ürünün dozajımn ayarlanması gerekebilir (Bkz.Bölüm 4.4).

Metformin:

Hidroklorotiyazide bağlı olası fonksiyonel renal yetmezliğin indüklediği laktik asidoz riski nedeniyle metformin dikkatle kullamimahdır.

Beta-blokörler ve diazoksit:

Tiyazidler beta-blokörlerin ve diazoksidin hiperglisemik etkisini artırabilir.

Vazopresöraminler Tömegin noradrenalin):

Vazopresör aminlerin etkisi azalabilir.

Gut hastalığının tedavisindekullanılantıbbi ürünler (orobenesid. sulfinpirazon ve allopurinol):

Hidroklorotiyazid serum ürik asit düzeyini yükseltebildiğinden, ürikozürik tıbbi ürünlerin dozajımn ayarlanması gerekebilir. Probenesid ya da sulfinpirazonun dozajının artmlması gerekebilir. Bir tiyazidle birlikte uygulanması, allopurinole karşı hipersensitivite reaksiyonlannm insidansım artırabilir.

Amantadin:

Tiyazidler amantadininin neden olduğu advers etkilerin riskini artırabilir.

Sitotoksik ajanlar (örneğin siklofosfamid. metotreksat):

Tiyazidler sitotoksik tıbbi ürünlerin böbrekler yoluyla atılımmı azaltabilir ve bunlarm miyelosüpresif etkilerini potansiyelize edebilir.

Salisilatlar:

Salisilatlar yüksek dozlarda kullanıldığı takdirde, hidroklorotiyazid salisilatlann santral sinir sistemi üzerindeki toksik etkisini artırabilir.

Diğer ilaclann hidroklorotivazidi etkileme potansiyeli

Potasvum düzeylerini etkileyen tıbbi ürünler:

Potasyum kaybıyla ve hipokalemiyle ilişkili diğer ilaçlarla (örneğin diğer kaliüretik diüretikler, laksatifler, kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin, karbenoksolon, penisilin G sodyum ya da salisilik asit türevleri) birlikte kullamidığında hidroklorotiyazidin potasyum tüketici etkisi (Bkz.Bölüm 4.4) potansiyelize olabilir. Bu nedenle, bunlann birlikte kullamiması önerilmez.

Kolestiramin ve Kolestipol reçineleri:

Anyon değiştirici reçinelerin varlığı hidroklorotiyazidin emilimini azaltır.

Serum potasyum bozukluklanndan etkilenen tıbbi ürünler:

OXAP PLUS serum potasyum düzeyi bozukluklanndan etkilenen tıbbi ürünlerle (örneğin dijtal glikozidleri ve antiaritmikler) ve bazı antiaritmikler de dahil olmak üzere, aşağıda belirtilen torsades de pointes (ventriküler taşikardi) indükleyici tıbbi ürünlerle birlikte alındığında, serum potasyum düzeylerinin ve EKG'nin periyodik olarak izlenmesi önerilir; hipokalemi torsades de pointes'i (ventriküler taşikardi) hazırlayıcı bir faktördür;
- Sınıf la antiaritmikler (örneğin kinidin, hidrokinidin, disopiramid).
- Sınıf III antiaritmikler (örneğin amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid).
-Bazı antipsikotikler (örneğin tiyoridazin, klorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin, siyamemazin, sulpirid, sultoprid, amisulprid, tiyaprid, pimozid, haloperidol, droperidol).
-Diğerleri (örneğin bepridil, sisaprid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin, pentamidin, sparfloksasin, terfenadin, vinsamin IV).

Antikolineriik aianlar (örneğin atropin, biperiden):

Gastrointestinal motiliteyi ve mide boşaltım hızmı azaltarak tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlanımını artınr.

Hidroklorotivazidin metildopa ile birlikte kullanımı

Hidroklorotiyazid ve metildopanın birlikte kullamiması ortaya çıkan hemolitik anemiyle ilgili nadir vakalar bildirilmiştir.

Hidroklorotivazidin siklosporin ile birlikte kullammı

Siklosporinle birlikte uygulanan tedavi, hiperürisemi ve gut tipi komplikasyonlann riskini artırabilir.

Hidroklorotivazidin tetrasiklinler ile birlikte kullanımı

Tetrasikliklerin ve tiyazidlerin birlikte almdığmda, üre düzeylerinde tetrasiklinle indüklenen yükselmenin riskini artınr. Bu etkileşim muhtemelen doksisiklin için geçerli değildir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Özel popülasyonlara ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyona ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

4.6. Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: Gebeliğin ilk trimesteri için C, ikinci ve üçüncü trimesteri için D.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadmlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Planlı bir hamilelikten önce, uygun bir alternatif tedaviye geçilmelidir.

Gebelik dönemi

OXAP PLUS'm gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. OXAP PLUS'm gebelik ve/veya fetus/yenidoğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.
Bir önlem olarak, OXAP PLUS

hamileliSin ilk üç avında kullamimamalıdır

. Hamilelik belirlenirse, OXAP PLUS en kısa sürede kesilmelidir. Bu sebeple, hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık dönemlerinde OXAP PLUS'ın kullanımı kontrendikedir.
OXAP PLUS'm hamile kadınlarda kullammıyla ilgili bir deneyim bulunmamaktadır. Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu hayvan araştırmaları bir teratojenik etki ortaya koymamıştır; ancak fetotoksisite göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3).
Hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık döneminde, renin-anjiyotensin sistemini etkileyen maddeler fetüslerde ve neonatlarda hasara (hipotansiyon, böbrek fonksiyonu bozulması, oligüri ve/veya anüri, oligohidranmiyoz, kraniyal hipoplazi, intrauterin büyüme gecikmesi) ve ölüme yol açabilir. Pulmoner hipoplazi, yüz anomalileri ve kol/bacak kontraksiyon vakalan da rapor edilmiştir. Olmesartan medoksomille yapılan deneysel hayvan araştırmalan, geç fetal ve neonatal safhada böbrek hasan olabileceğini de göstermiştir. Mekanizma, muhtemelen, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin farmakolojik etkilerinin bir sonucudur.
Hidroklorotiyazid, hem plazma hacmini, hem de uteroplasental kan akışım azahabilir. Tiyazidler plasenta bariyerini geçer ve kordon kanında bulunur. Fetal elektrolit bozukluklarına ve yetişkinlerde gözlenen başka muhtemel reaksiyonlara yol açabilirler. Annenin tiyazidlerle tedavisinden sonra neonatlarda trombositopeni vakalan ve fetal veya neonatal sanlık rapor edilmiştir. Hamileliğin ikinci trimesterinde OXAP PLUS'a maruz kalmırsa; kafatası ve fetal böbrek fonksiyonu ekografi ile kontrol edilmelidir.

Laktasyon dönemi

Olmesartan, süt veren sıçanların sütüne geçmektedir. Ancak, olmesartanın insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Tiyazidler insan sütüne geçmektedir ve süt vermeyi engelleyebilir. Bu nedenle, süt verme döneminde OXAP PLUS'm kullanımı kontrendikedir (Bkz.Bölüm 4.3). Emzirmeyi sonlandırma ya da ilaç kullammmı sonlandırma karan almadan önce anne için ilacm önemi hesaplanmalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

Klinik ya da klinik dışı üreme yeteneği üzerine çalışmalar mevcut değildir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde araştırma yapılmamıştır. Ancak, antihipertansif tedavi gören hastalarda zaman zaman baş dönmesi veya yorgunluk olabileceği akılda tutulmalıdır. Bu konularda hastalar uyanimalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

Olmesartan / Hidroklorotivazid sabit doz kombinasvonlannda:

40 mg/12,5 mg ve 40 mg/25 mg olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun güvenliği 3709 hasta üzerinde araştınlmıştır.
Olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu 20 mg/12,5 mg ve 20 mg/25 mg dozlannda gözlenen yan etkiler olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu 40 mg/12,5 mg ve 40 mg/25 mg dozlan için de geçerli potansiyel yan etkilerdir.
Potansiyel klinik etkisi bulunan advers olaylar, aşağıda sistem organ sınıfına göre listelenmiştir. Sıklıklar; çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın olmayan: Hiperürisemi, hipertrigliseridemi, hiperkolesterolemi

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın; Baş dönmesi, baş ağnsı
Yaygın olmayan: Senkop, postural baş dönmesi, somnolans Bilinmiyor: Bilişsel bozukluklar (bilinç kaybı gibi)

Kardiyak hastalıkları

Yaygın olmayan: Palpitasyonlar,

Vasküler hastahklan

Yaygın olmayan: Hipotansiyon, ortostatik hipotansiyon

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Yaygın olmayan: Vertigo

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Yaygın olmayan: Öksürük

Gastrointestinal hastahklar

Yaygın olmayan: Diyare, bulantı, kusma, dispepsi, karm ağnsı

Deri ve derialtı doku hastalıkları

Yaygın olmayan: Kızanklık, egzema.

Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları

Yaygın olmayan: Miyalji, kas spazmı, sırt ağnsı, artralji, ekstremitelerde ağn

Böbrek ve idrar hastahklan

Yaygın olmayan: Hematüri Bilinmiyor: Akut renal yetmezlik

üreme sistemi ve meme hastalıkları

Yaygın olmayan; Erektil bozukluk

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın; Yorgunluk, asteni, periferal ödem, göğüs ağrısı
Yaygın olmayan: Zayıflık
Bilinmiyor: Astenik durumlar (malaz gibi)

Araştırmalar

Yaygın olmayan:

Kan potasyum seviyelerinde düşüş, kan potasyum seviyelerinde artış, kan kalsiyum seviyelerinde artış, kan üre seviyelerinde artış, kan lipid seviyesinde artış, kan kreatinin seviyelerinde artış, gamma glutamil transferazda artış, alanin aminotransferazda artış, aspartat aminotransferazda artış

Seyrek:Bilinmiyor:

Renal fonksiyon testlerinde anomali

İçeriğindeki bileşenlerle ilgili ek bilgiler:

İçeriğindeki bileşenlerden herhangi biriyle daha önce rapor edilen istenmeyen etkiler, OXAP PLUS'la yapılan klinik araştırmalarda gözlenmese dahi, bu ürünün potansiyel istenmeyen etkileri olabilir.

Olmesartan medoksomil:

Pazarlama sonrası deneyimler

Pazarlama sonrası deneyimlerde aşağıdaki advers reaksiyonlar rapor edilmiştir. Bunlar, sistem organ sınıfıyla listelenmiş ve şu tanımlamayı kullanan sıklık başhklan altında sıralanmıştır: çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor), ayn raporlar dahil.

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Bilinmiyor; Trombositopeni.

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Kreatinin fosfokinaz seviyelerinde artış Seyrek: Hiperkalemi

Kardiyak hastalıkları

Yaygın olmayan: Anjina pektoris

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Yaygın: Bronşit, farenjit, rinit

Gastrointestinal bozukluklar

Yaygın: Gastroenterit

Deri ve deri altı doku bozuklukları

Bilinmiyor: Pruritus, ekzantem, yüzde ödem, aleıjik dermatit

Kas-iskelet ve bağ doku bozuklukları

Çok seyrek: Artrit, iskelet ağnsı

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın: İdrar yolu enfeksiyonu Bilinmiyor: Böbrek yetmezliği

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastahklar

Yaygın: İnfluenza benzeri semptomlar, ağn Bilinmiyor: Letaıji

Araştırmalar

Bilinmiyor: Hepatik enzimlerde artış

Hidroklorotiyazid:

Hidroklorotiyazid, hacim azalmasına sebep olabilir veya şiddetlendirebilir ve bu da elektrolit dengesizliğine sebep olabilir (Bkz.Bölüm 4.4).

Tek basma hidroklorotivazid kullammıvla rapor edilen advers olaylar sunlan içerir.

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Seyrek; Siyaladenit.

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Seyrek: Lökopeni, nötropeni/agranülositoz, trombositopeni, aplastik anemi, hemolitik anemi, kemik iliği depresyonu.

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Hiperglisemi, glikozüri, hiperürisemi, elektrolit dengesizliği (hiponatremi,
hipomagnezemi, hipokloremi, hipokalemi ve hiperkalsemi dahil) artışlan.
Yaygın olmayan: Anoreksi.

Psikiyatrik hastalıkları

Seyrek: Huzursuzluk, depresyon, uyku bozukluklan, apati.

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Bilinç bulamklığı.
Yaygın olmayan: İştah kaybı.
Seyrek: Parestezi, konvülsiyonlar.

Göz hastalıkları

Seyrek: Ksantopsi, geçici bulamk görme, gözyaşı salgısı azalması.

Kardiyak hastalıklan

Seyrek: Kardiyak aritmi

Vasküler hastalıkları

Seyrek; Nekroza sebep olan damar iltihabı (vaskülit, deri vasküliti), tromboz, embolizm.

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastahklan

Seyrek: Dispne (interstisyel pnömoni ve pulmoner ödem dahil).

Gastroentestinal hastalıklar

Yaygm: Gastrik irritasyon, konstipasyon, meteorizm Seyrek: Pankreatit.
Çok seyrek: Paralitik ileus.

Hepato-bilier hastalıklar

Seyrek: Sanlık (intrahepatik kolestatik sanlık), akut kolesistit.

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın olmayan: Fotosensitivite reaksiyonlan
Seyrek: Eritemli deri lupusu benzeri reaksiyonlar, eritemli deri lupusunun tekrar aktivasyonu, anafılaktik reaksiyonlar, toksik epidermal nekroliz.

Kas-iskelet ve bağ doku hastalıkları

Seyrek: Kas zayıflığı, parezis

Böbrek ve idrar hastalıkları

Seyrek: Böbrek bozukluğu, interstitisyel nefrit

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastahklar

Seyrek: Ateş.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

OXAP PLUS aşın dozunun tedavisinin etkileriyle ilgili spesifik bilgiler mevcut değildir. Hasta yakından izlenmeli ve tedavi belirtilere yönelik ve destekleyici olmalıdır. Tedavi yönetimi, yutmanın başladığı zamana ve belirtilerin şiddetine bağlıdır. Önerilen önlemler arasında kusturma ve/veya gastrik lavaj bulunur.
Aşın doz tedavisinde aktif kömür yararlı olabilir. Serum elektrolitleri ve kreatinin sık sık izlenmelidir. Hipotansiyon meydana gelirse, hasta sırt üstü yatınlmalı ve hemen tuz ve hacim takviyeleri yapılmalıdır.
En olası olmesartan aşın dozu belirtilerinin hipotansiyon ve taşikardi olması beklenir, fakat bradikardi de ortaya çıkabilir. Hidroklorotiyazidle aşın dozaj, aşın diürezden kaynaklanan elektrolit azalmasıyla (hipokalemi, hipokloremi) ve dehidrasyonla bağlantılıdır. En sık aşın dozaj belirtileri bulantı ve uyuklamadır. Hipokalemi, kas spazmına sebep olabilir ve/veya dijital glikozidlerinin veya belirli anti-aritmik tıbbi ürünlerin aynı zamanda kullanımına bağlı kardiyak aritmileri şiddetlendirebilir.
Olmesartan veya hidroklorotiyazidin diyalizde kullanımıyla ilgili bü* bilgi yoktur.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.L Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup; Anjiyotensin II reseptör antagonistleri ve diüretikler ATC kodu; C09DA08
OXAP PLUS 40 mg / 12,5 mg film tablet, bir anjiyotensin II reseptör antagonisti olan olmesartan medoksomil ile bir tiyazid diüretik olan hidroklorotiyazidin bir kombinasyonudur. Bu bileşenlerin kombinasyonu, ek bir antihipertansif etkiye sahiptir ve kan basıncını, tek başına bileşenlere göre daha yüksek derecede düşürür.
Günde tek doz OXAP PLUS, 24 saatlik doz aralığında kan basıncının etkin ve düzgün bir şekilde azaltılmasını sağlar.

Olmesartan medoksomil

oral olarak aktif, selektif anjiyotensin II reseptörü (tip ATİ) antagonistidir. Anjiyotensin II, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin primer vazoaktif hormonudur ve hipertansiyonun patofizyolojisinde önemli bir rol oynar. Anjiyotensin Il'nin etkileri arasmda vazokonstrüksiyon, aldosteron sentezinin ve salımımn uyaniması, kardiyak uyanm ve renal sodyum reabsorpsiyonu yer alır. Olmesartan, anjiyotensin Il'nin, vasküler düz kas ve adrenal bez de dahil dokulardaki ATİ reseptörüne bağım bloke ederek vazokonstrüktör ve aldosteron salgılama etkilerini bloke eder. Olmesartanın etkisi, anjiyotensin II sentezinin kaynağından veya yolundan bağımsızdır. Anjiyotensin II (ATİ) reseptörlerinin olmesartan tarafından selektif antagonizması, plazma renin seviyelerinde ve anjiyotensin I ve II konsantrasyonlannda artışlara ve plazma aldosteron konsantrasyonlarmda bir miktar düşüşe yol açar.
Hipertansiyonda, olmesartan medoksomil, arteriyel kan basıncında doza bağlı olarak uzun süreli bir düşüşe sebep olur. Uzun süreli tedavide ilk doz hipotansiyonu ve taşifilaksiye dair veya tedavinin aniden kesilmesinden sonra hipertansiyonun geri dönüşüne dair bir kamt yoktur.
Günde tek doz olmesartan medoksomil, 24 saatlik doz aralığında kan basmcınm etkin ve düzgün bir şekilde azaltılmasım sağlar. Günde tek doz, aym toplam günlük dozdaki günde iki doza benzer kan basıncı azalması sağlamıştır.
Sürekli tedavide, kan basmcım azaltma etkisinin önemli bir kısmı 2 haftalık tedaviden sonra gözlenmiş olmasına rağmen, kan basıncında maksimum azalmalar tedavinin başlamasından 8 hafta sonra elde edilmiştir.
Olmesartan medoksomilin mortalite ve morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir.

Hidroklorotivazid

. bir tiyazid diüretiktir. Tiyazid diüretiklerin antihipertansif etki mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Tiyazidler, doğrudan sodyum ve klorür atılım miktarlannı yaklaşık eşdeğer miktarlarda artırarak renal tübüler elektrolit reabsorpsiyon mekanizmalanm etkiler. Hidroklorotiyazidin diüretik etkisi plazma hacmini azaltır, plazma renin aktivitesini ve aldosteron salgılamasını artınr ve bunun sonucunda da üriner potasyum ve bikarbonat kaybım artmr ve serum potasyumunu düşürür. Renin-aldosteron bağı anjiyotensin Il'yle sağlamr ve bu nedenle de bir anjiyotensin II reseptörü antagonistinin aynı zamanda uygulanması, tiyazid diüretiklerle bağlantılı potasyum kaybını tersine çevirme eğilimi gösterir. Hidroklorotiyazid ile, diürez başlangıcı dozdan yaklaşık 2 saat sonra ve en önemli etki de yaklaşık 4 saat sonra olur, etki ise yaklaşık 6-12 saat devam eder.
Epidemiyolojik araştırmalar göstermiştir ki; hidroklorotiyazidle uzun süreli tedavi kardiyovasküler mortalite ve morbidite riskini azaltmaktadır.

Olmesartan medoksomil ve hidroklorotivazid kombinasvonu

. kan basıncında ek düşüşler sağlar ve bu düşüşler de genelde her bir bileşenin dozuyla artar.
Olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 12,5 mg ve 40 mg/ 25 mg sabit kombinasyonu 1482 hipertansif hastayı içeren klinik çalışmalarda araştınimıştır.
Çift kör bir çalışmada esansiyel hipertansiyon hastalannda olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 12,5 mg etkinliği, olmesartan 40 mg monoterapisi ile karşılaştınlmıştır. Sekiz haftalık tedavi sonrasında sistolik ve diyastolik kan basıncmda kombinasyon grubunda 31.9/18.9 mmHg'lik düşüşler gözlenirken, monoterapi grubunda 26.5/15.8 mmHg'lik düşüşler gözlenmiştir.
Çift kör bir çalışmamn kontrolsüz ikinci fazında, olmesartan 40 mg monoterapisine yamt vermeyen hastalara olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 12,5 mg kombinasyonu, olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 12,5 mg kombinasyonuna yamt vermeyen hastalara ise olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid 40 mg/ 25 mg kombinasyonu verilmiş ve sistolik ve siyastolik kan basıncı değerlerinde daha iyi anlamlı sonuçlar alınmıştır,
İkinci bir randomize, plasebo kontrollü çalışmada, 8 haftalık olmesartan 40 mg doz tedavisi ile kan basmcı yeterince kontrol altına almamayan hastalarda hidroklorotiyazid 12,5 mg veya 25 mg doz eklenmesinin 8 haftalık süreç sonundaki etkinliği araştınimıştır. Tedaviye hidroklorotiyazid 12,5 mg veya 25 mg eklenmesi ile sistolik/diyastolik kan basmcı değerlerinde 5.2/3.4 mnıHg (p<0.0001) ve 7.4/5.3 mmHg (p<0.0001) olmak üzere daha iyi sonuçlar gözlenmiştir.
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyon tedavisinin etkinliği uzun süreli (bir yıl) tedavi boyunca korunmuştur. Aym zamanda uygulanan hidroklorotiyazid tedavisinin varlığmda veya yokluğunda olmesartan medoksomil tedavisinin kesilmesi, hipertansiyonun geri dönmesine sebep olmamıştır.
Sabit dozlu olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonunun mortalite ve kardiyovasküler morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir.
5.2. Farmakokinetik özellikler Genel özellikler
Olmesartan medoksomil bir ön ilaçtır.

Emilim:

Olmesartan medoksomil gastrointestinal kanaldan absorpsiyon sırasmda bağırsak mukozasmda ve portal kanda esterazlarla farmakolojik olarak aktif metabolit olan olmesartana hızla dönüşür. Plazmada veya atılım ürünlerinde değişikliğe uğramamış olmesartan medoksomil veya yan zincir medoksomil kısmı tespit edilmemiştir. Bir tablet formülasyonundan olmesartanm ortalama mutlak biyoyararlanımı % 25,6 olmuştur.
Olmesartanm ortalama doruk plazma konsantrasyonuna (Cmaks), olmesartan medoksomil oral dozundan sonra yaklaşık 2 saat içinde ulaşılır ve olmesartamn plazma konsantrasyonları 80 mg'a kadar artan tek oral dozlarla yaklaşık olarak lineer bir şekilde artmaktadır.
Gıdalarm olmesartanm biyoyararlanımı üzerinde minimum etkisi vardır ve bu nedenle de olmesartan medoksomil gıdalarla birlikte veya gıdalar olmadan uygulanabilir.
Olmesartanm farmakokinetiğinde klinik açıdan ilgili, cinsiyete bağlı bir farklılık gözlenmemiştir. Hidroklorotiyazid oral uygulamayı takiben iyi absorbe olur (% 65-75). Plazma konsantrasyonları uygulanan dozla doğrusal ilişkilidir. Hidroklorotiyazidin absorbsiyonu intestinal geçiş süresine bağlıdır; intestinal geçiş zamanı yavaş olduğunda, örneğin besinlerle alındığında emilim artar. Plazma düzeyleri en az 24 saat boyunca izlendiğinde, plazma yanlanma ömrünün 5.6 ile 14.8 saat arasında değiştiği ve doruk plazma değerine dozdan sonra 1 ve 5 saat arasmda ulaştığı gözlenmiştir.

Dağılım:

Olmesartan plazma proteinine yüksek oranda bağlanır (% 99,7), fakat olmesartan ile aynı zamanda uygulanan diğer yüksek bağlı etkin maddeler arasmdaki, klinik açıdan önemli protein bağı yer değiştirmesi etkileşimleri potansiyeli düşüktür (olmesartan medoksomil ile varfarin arasındaki, klinik açıdan önemli bir etkileşimin yokluğuyla doğrulamr). Olmesartamn kan hücrelerine bağlanması ihmal edilebilirdir. İntravenöz doz uygulamasından sonra ortalama dağılım hacmi düşüktür (16-29 l/kg).
Oral olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu uygulamasının ardmdan hidroklorotiyazid doruk konsantrasyonlan süresi orta değeri, doz uygulamasından sonra 1,5-2 saattir. Hidroklorotiyazid, plazmada % 68 oramnda proteinlere bağlamr ve görünür dağılım hacmi 0,83-1,14 LAg'dır.

Bivotransformasvon:

Olmesartamn toplam plazmadan temizlenmesi tipik olarak 1,3 L/saattir (CV, %19) ve karaciğer kan akışına (yaklaşık 90 L/saat) nazaran yavaştır. 14 C-etiketli olmesartan medoksomilin tekli oral dozunun ardından, uygulanan radyoaktivitenin %10-16'sı idrarla atılır (büyük çoğunluğu, doz uygulamasından sonraki 24 saat içinde) ve geri kazanılan radyoaktivitenin geri kalam feçesle atılır. %25,6 sistemik biyoyararlanıma dayanarak, absorbe edilen olmesartan hem böbrek (yaklaşık % 40), hem de karaciğer-safra yoluyla (yaklaşık %60) atılarak temizlenir. Tüm geri kazanılan radyoaktivite olmesartan olarak tanımlanmıştır. Başka önemli metabolit teşhis edilmemiştir. Olmesartamn enterohepatik geri dönüşümü minimumdur. Olmesartamn büyük kısmı safra yoluyla atıldığından, safra tıkamkhğı bulunan hastalarda kullanımı kontrendikedir (Bkz.Bölüm 4.3).
Hidroklorotiyazid insanda metabolize olmaz ve değişmeden idrarla atılır.

Eliminasvon:

Olmesartamn terminal eliminasyon yan ömrü, çoklu oral doz uygulamasından sonra 10-15 saat arasında değişmiştir. Kararlı duruma ilk 5 dozdan sonra ulaşılmıştır ve 14 gün tekrarlanan doz uygulamasından sonra başka bir birikim görülmemiştir. Böbreklerden annma yaklaşık 0,5-0,7 L/saattir ve dozdan bağımsızdır.
Hidroklorotiyazidin oral dozunun yaklaşık % 60'ı 48 saat içinde değişmemiş etkin madde halinde elimine olur. Böbreklerden annması yaklaşık 250 - 300 ml/dk.'dır.Terminal eliminasyon yan ömrü 10-15 saattir, idrarla değişmemiş etkin madde halinde hemen hemen tamamen atılır.

Doğrusallık/doğrusal ohnavan durum:

Ohnesartanm plazma konsantrasyonlan 80 mg'a kadar artan tek oral dozlarla yaklaşık olarak doğrusal bir şekilde artmaktadır. Olmesartamn kinetiği, hidroklorotiyazidle birlikte kullanılmaktan etkilenmez. Hidroklorotiyazidin yararlılığı olmesartan ile birlikte kullanıldığında % 20 oranında düşer, ancak bu önemsiz düşüş, herhangi bir klinik sonuca neden olmaz.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Gerivatrik popülasvon:

Hipertansiyon hastalannda, kararlı durumda olmesartan EAA, daha genç yaş grubuna göre, yaşlı hastalarda (65-75 yaş) yaklaşık % 35, çok yaşlı hastalarda (> 75 yaş) yaklaşık %44 artmıştır (Bkz.Bölüm 4.2).
Sınırlı verilere göre hidroklorotiyazidin sistemik klirensi sağlıklı ve hipertansif yaşlılarda, genç sağlıklı gönüllüler ile karşılaştınldığmda düşüktür.

Böbrek vetmezliği:

Böbrek yetmezliği bulunan hastalarda, kararlı durumda olmesartan EAA, sağlıklı kontrollere nazaran hafif, orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda sırasıyla % 62, % 82 ve % 179 artmıştır (Bkz.Bölüm 4.2, 4.4). Böbrek yetmezliği olan hastalarda hidroklorotiyazidin yanlanma ömrü uzar.

Karaciğer vetmezliği:

Tekli oral uygulamadan sonra, olmesartan EAA değerleri, hafif ve orta karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda karşılık gelen sağlıklı kontrollerine nazaran sırasıyla % 6 ve % 65 daha yüksek olmuştur. Sağlıklı deneklerde, hafif karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda ve orta karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda dozdan 2 saat sonra bağlanmamış olmesartan fraksiyonu su^sıyla % 0,26, % 0,34 ve % 0,41 olmuştur. Şiddetli karaciğer yetmezliği bulıman hastalarda olmesartan medoksomil değerlendirilmemiştir. (Bkz.Bölüm 4.2, 4.4). Karaciğer yetmezliği hidroklorotiyazidin farmakokinetiğini anlamlı derecede etkilemez.

Pedivatrik popülasvon:

Pediyatrik popülasyonda farmakokinetik veri yoktur.

5.3. Klinik öncesi veriler

Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlannın toksik potansiyeli, sıçanlarda ve köpeklerde 6 aya kadar tekrarlamalı doz oral toksisite araştırmalannda değerlendirilmiştir. Bu smıftaki diğer tıbbi ürünlerde ise, toksikolojik hedef organ böbrektir. Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu fonksiyonel renal değişiklikleri (serum üre nitrojeninde ve serum kreatininde artışlar) artmıştır. Yüksek dozajlar, muhtemelen renal bir
hemodinamik değişim vasıtasıyla (tübüler hipoksi ve tübüler hücre dejenerasyonuyla birlikte hipotansiyondan kaynaklanan düşük renal perfüzyon) sıçanlann ve köpeklerin böbreklerinde tübüler dejenerasyon ve rejenerasyona sebep olmuştur.
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu, aynca, alyuvar parametrelerinde (eritrosit, hemoglobin ve hematokrit) bir düşüşe ve kalp ağu-lığında azalmaya sebep olmuştur. Bu etkiler diğer ATİ reseptörü antagonistleri ve ADE inhibitörleri için de gözlenmiştir ve yüksek olmesartan medoksomil dozajlannm farmakolojik etkisiyle indüklendiği ve tavsiye edilen terapötik dozlarda insanlarla ilgili olmadığı düşünülmektedir.
İçeriğindeki her bir bileşenin ve kombinasyonun kullanıldığı genotoksisite araştırmalan, klinik açıdan ilgili genotoksik bir aktiviteye ait herhangi bir belirti ortaya koymamıştır.
Bir ohnesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun kanserojen potansiyeli araştınimamıştır, çünkü klinik kullamm koşullannda iki münferit bileşen için ilgili kanserojen etkilere dair bir kanıt yoktur.
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyla tedavi edilen farelerde veya sıçanlarda teratojenite kanıtı yoktur. Bu smıf bir tıbbi üründen beklendiği gibi, gebelik sırasında olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyla tedavi edildiklerinde sıçanlarda fetal toksisite gözlenmiştir (önemli derecede azalan fetal vücut ağırlıklanyla kanıtlamr) (Bkz.Bölüm 4.3 ve 4.6).

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER 6.1 Yardımcı maddelerin listesi

Mikrokristalin selüloz (Avicel PH 101, Avicel PH 102)
Hidroksipropil selüloz.
Düşük hidroksipropil selüloz,
Anhidrus kolloidal silika (Aerosil 200)
Laktoz monohidrat Magnezyum stearat Film Kaplama;
Hidroksipropil metil selüloz, titanyum dioksit (E 171), talk, san demir oksit (E 172), siyah demir oksit (E 172) içerir.

6.2. Geçimsizlikler

İlgili değildir.

6.3. Raf ömrü

24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C'nin altındaki oda sıcaklığında, çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.

6.5. Ambalajm niteliği ve içeriği

Al/Al (OPA/Al/PVC ve Al) blisterde 28 ve 84 Film Tablet

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarm Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

Zentiva Sağlık Ürünleri San. ve Tic. A.Ş.
Büyükdere Cad. No: 193 Levent 34394 Şişli-İstanbul Tel: (0212) 339 39 00 Faks: (0212) 339 11 99

8. RUHSAT NUMARASI:

242/88

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ:

İlk ruhsat tarihi: 04.06.2012 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ :