Kalp Damar Sistemi » Renin - Anjiyotensin Sistemi » Anjiyotesin II Antagonistleri Kombinasyonları » Anjiyotensin II Antagonistleri ve Diüretik » Olmesartan Medoksomil ve Hidroklorotiyazid KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
OXAP PLUS 20 mg/12,5 mg Film Tablet
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM
Etkin maddeler:
Olmesartan medoksomil 20 mg Hidroklorotiyazid 12,5 mg
Yardımcı maddeler:
Laktoz monohidrat...........................103.392 mg
Yardımcı maddeler için 6.1 'e bakmız.
3. FARMASÖTİK FORM
Film Tablet
Bej-açık kahve, yuvarlak, film tablet
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.L Terapötik endikasyonlar
Esansiyel hipertansiyon tedavisi.
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet sabit doz kombinasyonu, tek başına olmesartan medoksomil ile yeterince kan basıncı kontrol altma almamayan hastalarda endikedir.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji:
Yetişkinlerde
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet başlangıç tedavisi olarak kullanım için değildir. Tek başına 20 mg olmesartan medoksomil ile yeterince kan basmcı kontrol altına almamayan hastalarda kullanım içindir. Klinik olarak uygun olduğunda, 20 mg olmesartan medoksomil ile monoterapiden sabit kombinasyona doğrudan geçiş düşünülebilir. Antihipertansif etki tedavinin başlamasından sonra maksimum 8 haftada elde edilmiştir (Bkz. Bölüm 5.1). İçerisindeki her bir bileşenin doz titrasyonu tavsiye edilir.
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg fıhn tablet, kan basmcı tek başma 20 mg olmesartan medoksomil ile oluşan optimum monoterapiyle yeterince kontrol altma ahnamayan hastalara uygulanabilir.
OXAP PLUS 20 mg /25 mg film tablet, kan basmcı 20 mg olmesartan medoksomil/12,5 mg hidroklorotiyazid ile yeterince kontrol altına alınamayan hastalara uygulanabilir.
20 mg olmesartan medoksomil ve 25 mg hidroklorotiyazid maksimum günlük doz kombinasyonu aşılmamalıdır.
Uygulama sıklığı ve süresi:
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet günde bir kez yemekle birlikte veya öğünler arasında alınır.
Uygulama şekli:
Sadece oral (ağızdan) kullanım içindir.
Film tablet, yemeklerle birlikte veya öğünler arasında, bütün olarak yeterli miktarda su ile yutularak alınır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet hafif ile orta derecede böbrek yetmezliği (kreatiııin klerensi 30-60 ml/dk.) bulunan hastalarda kullanıldığında böbrek fonksiyonlannm periyodik olarak izlenmesi önerilir (Bkz. Bölüm 4.4). OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet, şiddetli böbrek yetmezliği bulunan hastalarda kontrendikedir (kreatinin klerensi <30 ml/dk.) (Bkz. Bölüm 4.3).
OXAP PLUS, karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda Oxap Plus 20 mg/12,5 mg Film Tablet kullanımı tavsiye edilmez, çünkü günümüzde bu hasta grubunda olmesartan medoksomil deneyimleri sınırlıdır (Bkz. Kısım 4.4, 5.2).
Pediyatrik popülasyon:
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tabletin çocuklar üzerindeki emniyeti ve etkinliği belirlenmediğinden çocuklarda ve 18 yaşmdan küçük gençlerde kullanımı önerilmez.
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalara, erişkinler ile aym kombinasyon dozu önerilir.
43.Kontrendikasyonlar
-Hamilelik (Bkz. Bölüm 4.6).
-Süt verme (Bkz. Bölüm 4.6).
-Etkin maddelere, yardımcı maddelerden herhangi birine (Bkz. Bölüm 6.1) veya diğer sülfonamid türevli maddelere (hidroklorotiyazid bir sülfonamid türevi tıbbi üründür) aşın duyarlılık.
-Şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <30 ml/dk.).
-Tedavisi güç hipokalemi, hiperkalsemi, hiponatremi ve semptomatik hiperürisemi.
-Şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanal tıkamklığı bozuklukları.
4.4. Özel kullanım uyarılan ve önlemleri
İntravasküler hacim azalması:
Yoğun diüretik tedavi, diyet tuzu sımrlaması, diyare veya kusma nedeniyle hacim ve/veya sodyum azalması olan hastalarda özellikle ilk dozdan sonra semptomatik hipotansiyon olabilir.
Bu gibi koşullar OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet uygulamasından önce düzeltilmelidir.
Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin uyanidığı diğer koşullar:
Vasküler tonus veya renal fonksiyonu büyük ölçüde renin-anjiyotensin-aldosteron sistemine bağlı olan hastalarda (örneğin, şiddetli kalp yetmezliği bulunan veya temelinde, renal arter steno2xı da dahil böbrek hastalığı bulunan hastalarda), bu sistemi etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi, akut hipotansiyon, azotemi, oligüri veya seyrek olarak akut böbrek yetmezliğiyle bağlantılı bulunmuştur.
Renovasküler hipertansiyon:
Bilateral renal arter stenozu veya tek çalışan böbreğe giden arter stenozu bulıman hastalar, renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi edildiğinde şiddetli hipotansiyon ve böbrek yetersizliği riski yüksektir.
Böbrek yetmezliği ve böbrek transplantasyonu:
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet, şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <30 ml/dk.) bulıman hastalarda kullanılmamalıdır (Bkz. Bölüm 4.3). Hafif ile orta şiddette böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi >30 ml/dk., <60 ml/dk.) bulunan hastalarda dozaj ayarlamasına gerek yoktur. Ancak, bu gibi hastalarda, OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet dikkatli uygulanmalıdır ve serum potasyumu, kreatinin ve ürik asit seviyelerinin periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir. Böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalarda tiyazid diüretikle bağlantılı azotemi olabilir. İlerleyen böbrek yetmezliği görühnekte ise tedavinin gerekliliği yeniden gözden geçirilmeli, gerektiğinde diüretik tedavisi sona erdirilmelidir. Yakın zamanda böbrek transplantasyonu yapılmış hastalarda OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet uygulamasıyla ilgili bir deneyim bulunmamaktadır.
Karaciğer yetmezliği:
Hafif ile orta şiddette karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda günümüzde olmesartan Medoksomil ile ilgili deneyimler sınırlıdır ve şiddetli karaciğer yetmezliği bulunan hastalarla ilgili deneyim bulunmamaktadır. Aynca, tiyazid tedavisi sırasında sıvı ve elektrolit dengesindeki küçük değişimler, karaciğer yetmezliği veya progresif karaciğer hastalığı bulunan hastalarda ani hepatik komaya sebep olabilir. Bu nedenle, karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet kullanımı tavsiye edilmez (Bkz. Bölüm 4.2). Şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safi^ kanal tıkanıklığı bulunan hastalarda OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet kullanımı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3, 5.2).
Aortik ve mitral kapak stenozu, obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati:
Diğer vazodilatörlerde olduğu gibi, aortik veya mitral stenoz ya da obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati hastalarında özel dikkat gösterilmelidir.
Primer aldosteronizm:
Primer aldosteronizm bulunan hastalar genelde renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonuyla etki eden anti-hipertansif tıbbi ürünlere cevap vermez. Bu nedenle, bu gibi hastalarda OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet kullammı tavsiye edilmez.
Metabolik ve endokrin etkileri:
Tiyazid grubu ilaç tedavisi glukoz toleransım bozabilir. Diyabetik hastalarda insülin ve oral hipoglisemik ajanlann dozaj ayarlaması gerekli olabilir (Bkz. Bölüm 4.5). Gizli diyabet, tiyazid grubu ilaç tedavisi sırasmda açığa çıkabilir.
Kolesterol ve trigliserid seviyelerinin artması, tiyazid diüretik tedavisiyle bağlantılı olduğu bilinen istenmeyen etkilerdir.
Tiyazid grubu ilaç tedavisi uygulanan bazı hastalarda hiperürisemi olabilir veya ani gut ortaya çıkabilir.
Elektrolit dengesizliği:
Diüretik tedavi uygulanan herhangi bir hasta için uygun aralıklarla serum elektrolitleri periyodik olarak tayin edilmelidir. Hidroklorotiyazid de dahil olmak üzere tiyazidler sıvı veya elektrolit dengesizliğine (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz) sebep olabilirler. Sıvı veya elektrolit dengesizliği uyansı niteliği taşıyan belirtiler, ağız kuruluğu, susama, zayıflık, letaıji, uyuşukluk, huzursuzluk, kas ağnsı veya kramplan, kas yorgımluğu, hipotansiyon, oligüri, taşikardi ve bulantı, kusma gibi gastrointestinal bozukluklar (Bkz. Bölüm 4.8).
Karaciğer sirozu bulunan hastalarda, şiddetli diürez bulunan hastalarda, yetersiz oral elektrolit alan hastalarda ve aym anda kortikosteroid veya ACTH tedavisi uygulanan hastalarda hipokalemi riski yüksektir (Bkz. Bölüm 4.5). Tersine, OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet'in obnesartan medoksomil bileşeni yoluyla anjiyotensin-II reseptörlerindeki (ATİ) antagonizmadan dolayı, özellikle böbrek yetmezliği ve/veya kalp yetersizliği ve diyabet varlığında hiperkalemi olabilir. Risk altındaki hastalarda serum potasyumunun yeterli düzeyde izlenmesi tavsiye edilir. Potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviyeleri veya potasyum içeren tuz ikameleri ve serum potasyum seviyesini artıran diğer tıbbi ürünler (örneğin heparin) OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet'le birlikte kullanılırken dikkatli olunmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5).
Olmesartan medoksomilin diüretik etkili hiponatremiyi azalttığına veya engellediğine dair bir kamt bulunmamaktadır. Klorür eksikliği genelde hafiftir ve çoğu zaman tedavi gerektirmez.
Tiyazidler üriner kalsiyum atılımmı azaltabilir ve bilinen bir kalsiyum metabolizması bozukluğu bulunmaması durumunda serum kalsiyumunu aralıklı olarak ve hafif düzeyde artırabilir. Hiperkalsemi, gizli hiperparatiroidizm kanıtı olabilir. Paratiroid fonksiyon testleri yapılmadan önce tiyazidler kesilmelidir.
Tiyazidlerm, hipomagneziye sebep olabilecek idrarla magnezyum atılımmı artırdığı gösterilmiştir.
Sıcak havalarda ödemli hastalarda dilüsyonel hiponatremi oluşabilir.
Lityum:
Anjiyotensin II reseptör antagonistleri ve tiyazid kombinasyonu içeren diğer tıbbi ürünlerde olduğu gibi, OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet ve lityumun aynı anda uygulanması tavsiye edilmez (Bkz. Bölüm 4.5).
Irksal farklılıklar:
Bütün diğer anjiyotensin II antagonistlerinde olduğu gibi, olmesartan medoksomilin kan basmcım düşürme etkisi siyahi hastalarda siyahi olmayan hastalara göre biraz daha düşüktür; bunun muhtemel sebebi de hipertansiyonlu siyahi popülasyonda düşük renin durumunım daha yüksek oranda görülmesidir.
Anti-doping test:
Bu ürünün hidroklorotiyazid içermesinden dolayı anti-doping testlerinin pozitif çıkmasına neden olabilir.
Diğerleri:
Genel arteriyosklerozda, iskemik kalp hastalığı veya iskemik serebrovasküler hastalık bulunan hastalarda, aşın kan basıncı düşmesinin miyokardiyal enfarktüse veya inmeye neden olma riski her zaman vardır.
Aleıji veya bronşiyal astım geçmişi bulunan ya da bulunmayan hastalarda hidroklorotiyazide aşm duyarlılık reaksiyonlan olabilir, fakat bu tip geçmişi bulunan hastalarda bu olasılık daha yüksektir.
Tiyazid grubu diüretiklerin kullanımında, sistemik lupus eritematoz şiddetlenmesi veya aktivasyonu rapor edilmiştir.
Bu tıbbi ürün laktoz içerir. Seyrek olarak galaktoz intoleransı, Lapp-laktaz eksikliği veya glukoz-galaktoz malabsorbsiyonu kalıtımsal problemleri bulunan hastalar bu tıbbi ürünü kullanmamalıdır.
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Olmesartan medoksomil ve Hidroklorotiyazid ile bağlantılı etkileşimler:
OXAP PLUS'ın diûer iladan etkileme potansiyeli
Lityum:
Lityumun anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleriyle ve nadiren anjiyotensin II antagonistleriyle birlikte uygulanması esnasmda, serum lityum konsantrasyonlarmda geri dönüşlü artışlar ve toksisite bildirilmiştir, Aynca, tiyazidler lityumun renal klerensini azaltır ve bunun sonucu olarak lityum toksisitesi riski artabilir. Bu nedenle, OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet'in ve lityumun birlikte kullamiması önerilmez (Bkz. Bölüm 4.4). Bu kombinasyonım kullanılması mutlaka gerekliyse, serum lityum düzeylerinin dikkatle izlenmesi önerilir.
Dizer ilaçların OXAP PLUS'ı etkileme potansiyeli
Baklofen:
Antihipertansif etki potansiyalize olabilir.
Non-steroidal antiinflamatuar ilaçlar:
NSAİİ'ler (yani asetilsalisilik asit (> 3 g/gün), C0X-2 inhibitörleri ve non-selektif NSAİİ'ler) tiyazid grubu diüretiklerin ve anjiyotensin II antagonistlerinin antihipertansif etkilerini azaltabilir.
Böbrek fonksiyonu zayıf olan bazı hastalarda (örneğin dehidrate hastalar ya da böbrek fonksiyonu zayıf olan yaşlı hastalar), siklo-oksijenaz enzimini inhibe eden ajanlarm ve anjiyotensin II antagonistlerin birlikte uygulanması böbrek fonksiyonunun daha da bozulmasma (genellikle geri dönüşlü olan akut böbrek yetmezliği olasılığı da dahil olmak üzere) neden olabilir. Bu nedenle, bu kombinasyon özellikle yaşlılarda dikkatle uygulanmalıdır. Hastalar yeterince hidrate edilmeli ve eşlik eden tedavinin başlatılmasını takiben ve bunun ardından periyodik olarak böbrek fonksiyonu dikkatle izlenmelidir.
OXAP PLUS'ın Amifostin ile birlikte kullanımıAntihipertansif etki potansiyalize olabilir.
OXAP PLUS'ın Diğer antihipertansif ajanlar ile birlikte kullanımı:
Diğer antihipertansif tıbbi ürünlerle birlikte kullanıldığı takdirde OXAP PLUS'ın kan basıncı düşürücü etkisi artabilir.
OXAP PLUS'ın Alkol. Barbitüratlar. Narkotik ajanlar ya da Antidepresanlar ile birliktekullanımı
Ortostatik hipotansiyon potansiyaiize olabilir.
Olmesartan medoksomil ile bağlantılı etkileşimler:
Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürünler:
Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen diğer tıbbi ürünlerin kullammıyla ilgili deneyimler, potasyum tutucu diüretiklerin, potasyum destekleyici ajanlann, potasyum içeren tuz yerine kullamlan ürünlerin ya da serum potasyum düzeylerini artırabilecek başka tıbbi ürünlerin (örneğin heparin, ADE inhibitörleri) eşlik eden kullanımının serum potasyum düzeylerinde artışlara yol açabileceğini göstermiştir (Bkz. Bölüm 4.4). Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürün OXAP PLUS ile birlikte verilecekse, plazma potasyum düzeylerinin izlenmesi önerilir.
Antasitle (alüminyum magnezyum hidroksit) tedaviden sonra ohnesartanın biyoyararlammmm bir miktar azaldığı gözlenmiştir.
Olmesartan medoksomilin, varfarinin farmakokinetiği ya da farmakodinamiği ye digoksinin farmakokinetiği üzerinde anlamlı bir etkisi oknamıştır.
Olmesartan medoksomilin prayastatin ile birlikte kullanılması sağlıklı deneklerde bu bileşenlerin farmakokinetiği üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkiye yol açmamıştır.
Olmesartan, insan sitokrom P450 enzimleri lAI/2, 2A6, 2C8/9, 2C19, 2D6,2E1 ye 3A4 üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir in yitro inhibitör etkiye yol açmamıştır. Sıçan sitokrom P450 aktiyiteleri üzerinde indükleyici hiçbir etkiye yol açmamış ya da indükleyici etkisi minimal düzeyde olmuştur. Olmesartan ile yukandaki sitokrom P450 enzimler tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler arasında klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkileşim beklenmez.
Hidroklorotivazid ile bağlantılı etkileşimler:
Hidroklorotivazid'in diğer ilaçlan etkileme potansiyeliKalsiyum tuzlan:
Tiyazid grubu diüretikleri, atılımın azalması nedeniyle serum kalsiyum düzeylerinin yükselmesine neden olabilir. Eğer kalsiyum destekleyici ajanlann yerihnesi gerekiyorsa, serum
kalsiyum düzeyleri izlenmeli ve kalsiyum dozajı uygun şekilde ayarlanmalıdır.
Dijital glikozidler:
Tiyazidle indüklenen hipokalemi ya da hipomagnezemi, dijitalisle indüklenen kardiyak aritmilerin başlamasını kolaylaştırabilir.
Nondepolarizan iskelet kası gevseticiler (örneğin tubokurarin):
Hidroklorotiyazid, nondepolariz2in iskelet kası gevşeticilerin etkisini potansiyelize edebilir. Antidivabetik tıbbi ürünler (oral aianlar ve insûlin):
Tiyazid tedavisi glukoz toleransını etkileyebilir. Antidiyabetik tıbbi ürünün dozajımn ayarlanması gerekebilir (Bkz. Bölüm 4.4).
Metformin:
Hidroklorotiyazide bağlı olası fonksiyonel renal yetmezliğin indüklediği laktik asidoz riski nedeniyle metformin dikkatle kullanılmalıdır.
Beta-blokörler ve diazoksit:
Tiyazidler beta-blokörlerin ve diazoksidin hiperglisemik etkisini artırabilir.
Vazopresör aminler (örneğin noradrenalin):
Vazopresör aminlerin etkisi azalabilir.
Gut hastalığımn tedavisinde kullanılan tıbbi ürünler (probenesid. sulfinpirazon ve allopurinol): Hidroklorotiyazid serum ürik asit düzeyini yükseltebildiğinden, ürikozürik tıbbi ürünlerin dozajının ayarlanması gerekebilir. Probenesid ya da sulfmpirazonun dozajımn artıniması gerekebilir. Bir tiyazidle birlikte uygulanması, allopurinole karşı hipersensitivite reaksiyonlannın insidansını artırabilir.
Amantadin:
Tiyazidler amantadininin neden olduğu advers etkilerin riskini artırabilir.
Sitotoksik aianlar (örneğin siklofosfamid. metotreksat):
Tiyazidler sitotoksik tıbbi ürünlerin böbrekler yoluyla atılımım azaltabilir ve bunlann miyelosüpresif etkilerini potansiyalize edebilir.
Salisilatlar:
Salisilatlar yüksek dozlarda kullanıldığı takdirde, hidroklorotiyazid salisilatların santral sinir sistemi üzerindeki toksik etkisini artırabilir.
Dizer Hacların hidroklorotiyazid 'i etkileme potansiyeli
Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürünler:
Potasyum kaybıyla ve hipokalemiyle ilişkili diğer ilaçlarla (örneğin diğer kaliüretik diüretikler, laksatifler, kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin, karbenoksolon, penisilin G sodyum ya da salisilik asit türevleri) birlikte kullamidığmda hidroklorotiyazidin potasyum tüketici etkisi (Bkz. Bölüm 4.4) potansiyelize olabilir. Bu nedenle, bunlann birlikte kullanılması önerilmez.
Kolestiramin ve Kolestipol reçineleri:
Anyon değiştirici reçinelerin varlığı hidroklorotiyazidin emilimini azaltır.
Serum potasyum bozukluklarından etkilenen tıbbi ürünler:
OXAP PLUS serum potasyum düzeyi bozukluklanndan etkilenen tıbbi ürünlerle (örneğin dijital glikozidleri ve antiaritmikler) ve bazı antiaritmikler de dahil olmak üzere, aşağıda belirtilen torsades de pointes (ventriküler taşikardi) indükleyici tıbbi ürünlerle birlikte alındığında, serum potasyum düzeylerinin ve EKG'nin periyodik olarak izlenmesi önerilir; hipokalemi torsades de pointes'i (ventriküler taşikardi) hazırlayıcı bir faktördür:
- Sınıfla antiaritmikler (örneğin kinidin, hidrokinidin, disopiramid).
- Sınıf III antiaritmikler (örneğin amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid).
-Bazı antipsikotikler (örneğin tiyoridazin, klorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin, siyamemazin, sulprid, sultoprid, amisulprid, tiyaprid, pimozid, haloperidol, droperidol).
-Diğerleri (örneğin bepridil, sisaprid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin, pentamidin, sparfloksasin, terfenadin, vinsamin IV).
Antikolineriik ajanlar (örneğin atropin, biperiden):
Gastrointestinal motiliteyi ve mide boşaltım hızını azaltarak tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlanımım artınr.
Hidroklorotivazid'in Metildopa ile birlikte kullanımı
Hidroklorotiyazid ve metildopanın birlikte kullanımıyla ortaya çıkan hemolitik anemiyle ilgili nadir vakalar bildirilmiştir.
Hidroklorotivazid'in Siklosvorin ile birlikte kullanımı
Siklosporinle birlikte uygulanan tedavi, hiperürisemi ve gut tipi komplikasyonlarm riskini artırabilir.
Hidroklorotivazid'in Tetrasiklinler ile birlikte kullanımı
Tetrasikliklerin ve tiyazidlerin birlikte alınması, üre düzeylerinde tetrasiklinle indüklenen yükselmenin riskini artınr. Bu etkileşim muhtemelen doksisiklin için geçerli değildir.
4.6. Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye
Gebelik Kategorisi: ilk trimester C, ikinci ve üçüncü trimester D
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum Kontrolü (Kontrasepsiyon)
Planlı bir hamilelikten önce, uygun bir alternatif tedaviye geçilmelidir.
Gebelik dönemi
OXAP PLUS'ın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3). insanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
OXAP PLUS'm gebelik ve/veya fetus/yenidoğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.
Bir önlem olarak, OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet hamileliğin ilk üc avmdakullamimamalıdır. Hamilelik belirlenirse, OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet en kısa sürede kesilmelidir. Bu sebeple, hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık dönemlerinde OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet'in kullanımı kontrendikedir.
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet'in hamile kadınlarda kullanımıyla ilgili bir deneyim bulunmamaktadır. Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu hayvan araştırmalan bir teratojenik etki ortaya koymamıştır; ancak fetotoksisite göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3).
Hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık döneminde, renin-anjiyotensin sistemini etkileyen maddeler fetüslerde ve neonatlarda hasara (hipotansiyon, böbrek fonksiyonu bozulması, oligün ve/veya anüri, oligohidramniyoz, kraniyal hipoplazi, intrauterin büyüme gecikmesi) ve ölüme yol açabilir. Pulmoner hipoplazi, yüz anomalileri ve kol/bacak kontraksiyon vakalan da rapor edilmiştir. Olmesartan medoksomille yapılan deneysel hayvan araştırmalan, geç fetal ve neonatal safhada böbrek haşan olabileceğini de göstermiştir. Mekanizma, muhtemelen, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin farmakolojik etkilerinin bir sonucudur.
Hidroklorotiyazid, hem plazma hacmini, hem de uteroplasental kan akışım azahabilir. Tiyazidler plasenta bariyerini geçer ve kordon kamnda bulunur. Fetal elektrolit bozukluklanna ve yetişkinlerde gözlenen başka muhtemel reaksiyonlara yol açabilirler. Annenin tiyazidlerle tedavisinden sonra neonatlarda trombositopeni vakalan ve fetal veya neonatal sanlık rapor edilmiştir. Hamileliğin ikinci trimesterinde OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet'e maruz kalınırsa kafatası ve fetal böbrek fonksiyonu ekografı ile kontrol edilmelidir.
Laktasyon dönemi
Olmesartan, süt veren sıçanlann sütüne geçmektedir. Ancak, olmesartanın insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Tiyazidler insan sütüne geçmektedir ve süt vermeyi engelleyebilir. Bu nedenle, süt verme döneminde OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg fihn tablet'in kullammı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3). Emzirmeyi sonlandırma ya da ilaç kullanımını sonlandırma karan ahnadan önce anne için ilacm önemi hesaplanmalıdır.
Üreme yeteneği / Fertilite
Klinik ya da klinik dışı üreme yeteneği üzerine çalışmalar mevcut değildir.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde araştırma yapılmamıştu-. Ancak, antihipertansif tedavi gören hastalarda zaman zaman baş dönmesi veya yorgunluk olabileceği akılda tutulmalıdır. Bu konularda hastalar uyanimalıdır.
4.8. İstenmeyen etkiler
Olmesartan / Hidroklorotiyazid kombinasyonlarında:
20 mg /12,5 mg veya 20 mg /25 mg dozajlarmda ohnesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyia tedavi edilen 1155 hastanın ve plaseboyla tedavi edilen 466 hastanın katıldığı 21 aya kadar süren klinik araştırmalarda, olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyon tedavisinde advers olaylarm genel sıklığı plasebodakine benzerdi. Advers olaylara bağlı olarak tedavinin kesilmesi de, olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid 20 mg /12,5 mg - 20 mg /25 mg (%2) ve plasebo (%3) gruplannda benzerdi. Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid tedavisinde advers olaylann plaseboya göre genel sıklığının 75 yaş ve üzeri hastalarda baş ağnsı sıklığının biraz artmasma rağmen, yaş (< 65 yaşa karşı <65 yaş), cinsiyet veya ırkla ilgili olmadığı görülmüştür.
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid 20 mg /12,5 mg - 20 mg /25 mg'deki en yaygm advers olay ve plasebodaki sıklığı en az %1 aşan tek advers olay baş dönmesiydi (olmesartan medoksomil/ hidroklorotiyazid 20 mg /12,5 mg - 20 mg /25 mg'da %2,6 ve plaseboda %1,3).
Potansiyel klinik etkisi bulunan advers olaylar aşağıda sistem organ sımfma göre listelenmiştir. Sıklıklar şu şekilde tammlanmıştır: Çok yaygm (> 1/10), yaygm (> 1/100 ila <1/10), yaygm olmayan (> 1/1.000 ila <1/100), seyrek (> 1/10.000 ila <1/1.000) ve çok seyrek (< 1/10,000).
Metabolizma bozuklukları Yaygın olmayan:
Hiperürisemi, hipertrigliseridemi.
Sinir sistemi bozuklukları Yaygm:
Baş dönmesi.
Yaygın olmayan:
Senkop.
Kardiyovasküler bozukluklar Yaygın olmayan:
Palpitasyonlar, hipotansiyon, ortostatik hipotansiyon.
Dermatolojik bozukluklar Yaygın olmayan:
Kızanklık, egzema.
Genel bozukluklar Yaygın:
Yorgunluk.
Yaygın olmayan:
Zayıflık.
Araştırmalar Yaygın olmayan:
Kan potasyumu düşmesi, kan potasyumu artışı, kan kalsiyumu artışı, kan üresi artışı, kan lipidleri artışı.
Laboratuvar testleri:
Klinik araştırmalarda, standart laboratuvar parametrelerindeki klinik açıdan önemli değişiklikler nadiren olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazidle bağlantılıdır. Olmesartan medoksomil/ hidroklorotiyazid tedavisi sırasında ortalama ürik asit, kan üre nitrojeni ve kreatinin değerlerinde küçük artışlar ve ortalama hemoglobin ve hematokrit değerlerinde küçük düşüşler gözlenmiştir.
İçeriğindeki bileşenlerle ilgili ek bilgiler:
İçeriğindeki bileşenlerden herhangi biriyle daha önce rapor edilen istenmeyen etkiler, OXAP PLUS'la yapılan klinik araştırmalarda gözlenmese dahi, bu ürünün potansiyel istenmeyen etkileri olabilir.
Olmesartan medoksomil:
Pazarlama sonrası deneyimler
Pazarlama sonrası deneyimlerde aşağıdaki advers reaksiyonlar rapor edilmiştir. Bunlar, Sistem Organ Sınıfıyla listelenmiş ve şu tanımlamayı kullanan sıklık başlıklan altında sıralanmıştır; Çok yaygın (> 1/10); yaygm (> 1/100, <1/10); yaygın olmayan (> 1/1000, <1/100); seyrek (> 1/10.000, <1/1000); çok seyrek (< 1/10000), ayn raporlar dahil.
Kan ve lenf sistemi bozuklukları Çok seyrek:
Trombositopeni.
Sinir sistemi bozuklukları Çok seyrek:
Baş dönmesi, baş ağnsı.
Solunum, göğüs ve mediastinal bozukluklar Çok seyrek:
Öksürük.
Gastrointestinal bozukluklar Çok seyrek:
Kann ağnsı, bulantı, kusma.
Deri ve deri altı doku bozuklukları Çok seyrek:
Pruritus (kaşıntı), ekzantem, kızanklık, Anjiyonörotik ödem, aleijik dermatit, yüz ödemi ve ürtiker gibi aleijik koşullar.
Kas-iskelet ve bağ doku bozuklukları Çok seyrek:
Kas krampı, miyalji.
Böbrek ve idrar yolu hastalıklan Çok seyrek:
Akut böbrek bozukluğu ve böbrek yetmezliği (aynca bkz. Araştırmalar).
Genel bozukluklar ve uygulama yeri koşullan Çok seyrek:
Asteni, yorgunluk, letaıji, kırıklık gibi astenik koşullar.
Araştırmalar Çok seyrek:
Kan kreatinin artışı ve kan üresi artışı gibi anormal böbrek fonksiyonu testleri. Artan karaciğer enzimleri.
Klinik araştırmalar
Çift kör, plasebo kontrollü monoterapi araştırmalarında, tedaviyle ortaya çıkan advers olaylann genel insidansı, olmesartan medoksomilde ve plaseboda benzerdi.
Plasebo kontrollü monoterapi araştırmalannda, kesin olarak tedaviyle bağlantılı olan tek advers ilaç reaksiyonu baş dönmesidir (olmesartan medoksomilde %2,5 insidans, plaseboda %0,9 insidans).
Uzun süreli (2 yıl) tedavide, günde bir kez 10-20 mg olmesartan medoksomilde advers olaylara bağlı geri çekilme insidansı %3,7'dir.
Olmesartan medoksomille yapılan bütün klinik araştırmalarda (etkin maddeyle ve yam sıra plasebo kontrolüyle yapılan araştırmalar dahil), plaseboyla ilgili nedensellik veya insidanstan bağımsız olarak aşağıdaki advers olaylar rapor edilmiştir. Vücut sistemine göre listelemniş ve aşağıda verilen tammlamalar kullanılarak sıklık başlıklan altında sıralanmıştır.
Sinir sistemi bozukluktan Yaygm:
Baş dönmesi.
Yaygm olmayan:
Vertigo.
Kardiyovasküler bozukluklar Seyrek:
Hipotansiyon.
Yaygm olmayan:
Angina pektoris.
Solunum, göğüs bozukluklan ve mediastinal hastalıkları Yaygm:
Bronşit, öksürük, farenjit, rinit.
Gastroentestinal hastalıklar
Yaygm:Kann ağnsı, diyare, dispepsi, gastroenterit, bulantı.
Dermatolojik bozukluklar Yaygın olmayan:
Kızanklık.
Kas iskelet sistemi bozuklukları Yaygm:
Artrit, sırt ağnsı, iskelet ağnsı.
Böbrek ve üriner sistem bozuklukları Yaygın:
Hematüri, idrar yolu enfeksiyonu.
Genel bozukluklar Yaygın:
Göğüs ağnsı, yorgunluk, grip benzeri belirtiler, periferik ödem, ağn.
Laboratuvar testleri:
Plasebo kontrollü monoterapi araştırmalannda, hipertrigliseridemi ve yüksek kreatinin fosfokinaz için plaseboya nazaran olmesartan medoksomilde biraz daha yüksektir (hipertrigliseridemi için %1,1'e karşı %2,0 ve yüksek kreatinin fosfokinaz için %0,7'ye karşı %1,3).
Olmesartan medoksomille yapılan bütün klinik araştırmalarda (plasebo kontrolsüz araştırmalar dahil) rapor edilen laboratuvar advers olaylar (plaseboya nazaran nedensellik veya insidanstan bağımsız olarak) şunlardır;
Metabolizma bozukluklan Yaygm:
Yüksek kreatinin fosfokinaz, hipertrigliseridemi, hiperürisemi.
Seyrek:
Hiperkalemi.
Karaciğer bozuklukları Yaygın:
Karaciğer enzim yükselmesi.
Hid roklorotiy azid:
Hidroklorotiyazid, hacim azalmasına sebep olabilir veya şiddetlendirebilir ve bu da elektrolit dengesizliğine sebep olabilir (Bknz. Bölüm 4.4).Tek başma hidroklorotiyazid kullanımıyla rapor edilen advers olaylar şunlan içerir:
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Seyrek:
Siyaladenit.
Kan ve lenf sistemi bozuklukları Seyrek:
Lökopeni, nötropeni/agranülositoz, trombositopeni, aplastik anemi, hemolitik anemi, kemik iliği depresyonu.
Metabolizma bozukluktan Yaygın:
Hiperglisemi, glikozüri, hiperürisemi, elektrolit dengesizliği (hiponatremi, hipomagnezemi, hipokloremi, hipokalemi ve hiperkalsemi dahil), kolesterol ve trigliserid artışlan.
Yaygın olmayan:
Anoreksi.
Psikiyatrik bozukluklar Seyrek:
Huzursuzluk, depresyon, uyku bozukluklan, apati.
Sinir sistemi bozukluklan Yaygın:
Sersemlik, bilinç bulanıklığı.
Yaygın olmayan:
İştah kaybı.
Seyrek:
Parestezi, konvülsiyonlar.
Duyma ve görme bozuklukları Yaygın:
Vertigo.
Seyrek:
Ksantopsi, geçici bulanık görme, gözyaşı salgısı azalması,
Kardiyovasküler bozukluklar Yaygm olmayan:
Ortostatik hipotansiyon.
Seyrek:
Kardiyak aritmi, nekroza sebep olan damar iltihabı (vaskülit, deri vasküliti), tromboz, emboli.
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları Seyrek:
Dispne (interstisyel pnömoni ve pulmoner ödem dahil).
Gastroentestinal hastalıklar Yaygın:
Gastrik irritasyon, bulantı, kusma, diyare, kabızlık, meteorizm ve kann ağnsı.
Seyrek: Pankreatit.
Çok seyrek:
Paralitik ileus.
Karaciğer bozukluklan Seyrek:
Sanlık (intrahepatik kolestatik sanlık), akut kolesistit.
Dermatolojik bozukluklar Yaygın olmayan:
Fotosensitivite reaksiyonlan, kızanklık, ürtiker.
Seyrek:
Eritemli deri lupusu benzeri reaksiyonlar, eritemli deri lupusunun tekrar aktivasyonu, anafilaktik reaksiyonlar, toksik epidermal nekroliz.
Kas iskelet sistemi bozuklukları Seyrek:
Kas spazmı, kas zayıflığı, parezi.
Böbrek ve üriner bozukluklar Seyrek:
Böbrek bozukluğu, idrarla zorunlu olarak atılan serum maddelerinin (kreatinin, üre) artışı, interstisyel nefrit, akut böbrek yetmezliği.
Üreme sistemi bozukluklan Seyrek:
Ereksiyon bozukluğu.
Genel bozukluklar Yaygm:
Zayıflık, baş ağnsı ve yorgunluk.
Seyrek:
Ateş.
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet aşın dozunun tedavisinin etkileriyle ilgili spesifik bilgiler mevcut değildir. Hasta yakından izlenmeli ve tedavi belirtilere yönelik ve destekleyici olmalıdır. Tedavi yönetimi, yutmamn başladığı zamana ve belirtilerin şiddetine bağlıdır. Önerilen önlemler arasında kusturma ve/veya gastrik lavaj bulunur.
Aşın doz tedavisinde aktif kömür yararlı olabilir. Serum elektrolitleri ve kreatinin sık sık izlenmelidir. Hipotansiyon meydana gelirse, hasta sırt üstü yatınimalı ve hemen tuz ve hacim takviyeleri yapılmalıdır.
En olası olmesartan aşın dozu belirtilerinin hipotansiyon ve taşikardi olması beklenir, fakat bradikardi de ortaya çıkabilir. Hidroklorotiyazidle aşın dozaj, aşın diürezden kaynaklanan elektrolit azalmasıyla (hipokalemi, hipokloremi) ve dehidrasyonla bağlantılıdır. En sık aşın dozaj belirtileri bulantı ve uyuklamadır. Hipokalemi kas spazmına sebep olabilir ve/veya dijital glikozidlerinin veya belirli anti-aritmik tıbbi ürünlerin aynı zamanda kullanımına bağlı kardiyak aritmileri şiddetlendirebilir.
Olmesartan veya hidroklorotiyazidin diyalizde kullammıyla ilgili bir bilgi yoktur.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLERİ
5.1 Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Anjiyotensin II antagonistleri ve diüretikler ATC Kodu: C09D A 08
OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet, bir anjiyotensin II reseptör antagonisti olan olmesartan medoksomil ile bir tiyazid diüretik olan hidroklorotiyazidin bir kombinasyonudur. Bu bileşenlerin kombinasyonu, ilave bir antihipertansif etkiye sahiptir ve kan basıncını, tek başına bileşenlere göre daha yüksek derecede düşürür.
Günde tek doz OXAP PLUS 20 mg /12,5 mg film tablet, 24 saatlik doz aralığında kan basmcmm etkin ve düzgün bir şekilde azaltılmasını sağlar.
Olmesartan medoksomil oral olarak aktif, selektif anjiyotensin II reseptörü (tip ATİ) antagonistidir. Anjiyotensin II, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin primer vazoaktif hormonudur ve hipertansiyonun patofizyolojisinde önemli bir rol oynar. Anjiyotensin Il'nin etkileri arasında vazokonstrüksiyon, aldosteron sentezinin ve salımmm uyarılması, kardiyak uyarım ve renal sodyum reabsorpsiyonu yer alır. Olmesartan, anjiyotensin Il'nin, vasküler düz kas ve adrenal bez de dahil dokulardaki ATİ reseptörüne bağını bloke ederek vazokonstrüktör ve aldosteron salgılama etkilerini bloke eder. Olmesartanın etkisi, anjiyotensin II sentezinin kaynağından veya yolundan bağımsızdır. Anjiyotensin II (ATİ) reseptörlerinin olmesartan tarafindan selektif antagonizması, plazma renin seviyelerinde ve anjiyotensin I ve II konsantrasyonlannda artışlara ve plazma aldosteron konsantrasyonlannda bir miktar düşüşe yol açar.
Hipertansiyonda, olmesartan medoksomil, arteriyel kan basıncında doza bağlı olarak uzun süreli bir düşüşe sebep olur. Uzun süreli tedavide ilk doz hipotansiyonu ve taşifilaksiye dair veya tedavinin aniden kesilmesinden sonra hipertansiyonun geri dönüşüne dair bir kanıt yoktur.
Günde tek doz olmesartan medoksomil, 24 saatlik doz aralığında kan basıncının etkin ve düzgün bir şekilde azaltılmasını sağlar. Günde tek doz, aynı toplam günlük dozdaki günde iki doza benzer kan basıncı azalması sağlamıştır.
Sürekli tedavide, kan basıncım azaltma etkisinin önemli bir kısmı 2 haftalık tedaviden sonra gözlenmiş olmasına rağmen, kan basıncında maksimum azalmalar tedavinin başlamasından 8 hafta sonra elde edilmiştir.
Olmesartan medoksomilin mortalite ve morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir.
Hidroklorotivazid bir tiyazid diüretiktir. Tiyazid diüretiklerin antihipertansif etki mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Tiyazidler, doğrudan sodyum ve klorür atılım miktarlarım yaklaşık eşdeğer miktarlarda artırarak renal tübüler elektrolit reabsorpsiyon mekanizmalanm etkiler. Hidroklorotiyazidin diüretik etkisi plazma hacmini azaltır, plazma renin aktivitesini ve aldosteron salgılamasını artınr ve bunun sonucunda da üriner potasyum ve bikarbonat kaybım artmr ve serum potasyumunu düşürür. Renin-aldosteron bağı anjiyotensin Il'yle sağlamr ve bu nedenle de bir anjiyotensin II reseptörü antagonistinin aym zamanda uygulanması, tiyazid diüretiklerle bağlantılı potasyum kaybım tersine çevirme eğilimi gösterir. Hidroklorotiyazidle, diürez başlangıcı dozdan yaklaşık 2 saat sonra ve en önemli etki de yaklaşık 4 saat sonra olur, etki ise yaklaşık 6-12 saat devam eder.
Epidemiyolojik araştırmalar göstermiştir ki, hidroklorotiyazidle uzun süreli tedavi kardiyovasküler mortalite ve morbidite riskini azaltmaktadır.
Olmesartan medoksomil ve hidroklorotivazid kombinasvonu. kan basıncında ek düşüşler sağlar ve bu düşüşler de genelde her bir bileşenin dozuyla artar. Havuzlanmış plasebo kontrollü araştırmalarda, 20 mg /12,5 mg ve 20 mg /25 mg olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlan, plasebo çıkanidıktan sonra sırasıyla 12/7 mm Hg ve 16/9 mm Hg'lik ortalama diyastolik/sistolik kan basıncı düşüşlerine sebep olmuştur. Yaşın ve cinsiyetin, olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyon tedavisine cevap üzerinde klinik açıdan ilgili bir etkisi olmamıştır.
Olmesartan medoksomil 20 mg monoterapisiyle yeterince kontrol altına almamayan hastalarda 12,5 mg ve 25 mg hidroklorotiyazid uygulaması, 24 saatlik diyastolik/sistolik kan basmçIarmda, olmesartan medoksomil monoterapi taban çizgisine nazaran, düşüşlere neden olmuştur. Taban çizgisine nazaran, geleneksel yöntemle yapılan ölçümlere göre ek ortalama sistolik/diastolik kan basmcı düşüşleri sırasıyla 11/10 mmHg ve 16/11 mm Hg'idi.
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyon tedavisinin etkinliği uzun süreli (bir yıl) tedavi boyunca korunmuştur. Aynı zamanda uygulanan hidroklorotiyazid tedavisinin varlığında veya yokluğunda olmesartan medoksomil tedavisinin kesilmesi, hipertansiyonun geri dönmesine sebep olmamıştır.
Sabit dozlu olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonunun mortalite ve kardiyovasküler morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir.
5.2 Farmakokinetik özellikler Genel Özellikler
Olmesartan medoksomil bir ön ilaçtır.
Emilim:
Olmesartan medoksomil gastrointestinal kanaldan absorpsiyon sırasmda bağırsak mukozasmda ve portal kanda esterazlarla farmakolojik olarak aktif metabolit olan olmesartana hızla dönüşür. Plazmada veya atılmı ürünlerinde değişikliğe uğramamış olmesartan medoksomil veya yan zincir medoksomil bsmı tespit edilmemiştir. Bir tablet formülasyonundan olmesartanm ortalama mutlak biyoyararlanımı %25,6 olmuştur.
Ohnesartanm ortalama doruk plazma konsantrasyonuna (Cmax), ohnesartan medoksomil oral dozundan sonra yaklaşık 2 saat içinde ulaşılır ve olmesartamn plazma konsantrasyonları 80 mg'a kadar artan tek oral dozlarla yaklaşık olarak İmeer bir şekilde artmaktadır.
Gıdalann olmesartanm biyoyararlanımı üzerinde minimum etkisi vardır ve bu nedenle de olmesartan medoksomil gıdalarla birlikte veya gıdalardan bağımsız alınabilir.
Olmesartamn farmakokinetiğinde klinik açıdan ilgili, cinsiyete bağlı bir farklılık gözlenmemiştir.
Hidroklorotiyazid oral uygulamayı takiben iyi absorbe olur (%65-75). Plazma konsantrasyonlan uygulanan dozla doğrusal ilişkilidir. Hidroklorotiyazidin absorbsiyonu intestinal geçiş süresine bağlıdır; intestinal geçiş zamam yavaş olduğunda, örneğin besinlerle almdığında emilim artar. Plazma düzeyleri en az 24 saat boyunca izlendiğinde, plazma yanlanma ömrünün 5.6 ile 14.8 saat arasında değiştiği ve doruk plazma değerine dozdan sonra 1 ve 5 saat arasında ulaştığı gözlenmiştir.
Dağılım:
Olmesartan plazma proteinine yüksek oranda bağlamr (%99,7), fakat olmesartan ile aym zamanda uygulanan diğer yüksek bağlı etkin maddeler arasmdaki, klinik açıdan önemli protein bağı yer değiştirmesi etkileşimleri potansiyeli düşüktür (olmesartan medoksomil ile varfarin arasındaki, klinik açıdan önemli bir etkileşimin yokluğuyla doğrulamr). Olmesartanm kan hücrelerine bağlanması ihmal edilebilir. İntravenöz doz uygulamasından sonra ortalama dağılım hacmi düşüktür (16 - 29 L).
Oral olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu uygulamasının ardından hidroklorotiyazid doruk konsantrasyonlan süresi orta değeri, doz uygulamasından sonra 1,5-2 saattir. Hidroklorotiyazid, plazmada %68 protein bağma sahiptir ve görünür dağılım hacmi 0,83-1,14 L/kg'dir.
Bivotransformasvon:
Olmesartanm toplam plazmadan temizlenmesi tipik olarak 1,3 L/saattir (CV, %19) ve karaciğer kan akışına (yaklaşık 90 L/saat) nazaran yavaştı. 14C-etiketli olmesartan medoksomilin tekli oral dozunun ardından, uygulanan radyoaktivitenin %10-16'sı idrarla atılır (büyük çoğunluğu, doz uygulamasından sonraki 24 saat içinde) ve geri kazamlan radyoaktivitenin geri kalanı feçesle atılır. %25,6 sistemik biyoyararlamma dayanarak, absorbe edilen olmesartan hem böbrek (yaklaşık %40), hem de karaciğer-safra yoluyla (yaklaşık %60) atılarak temizlenir. Tüm geri kazanılan radyoaktivite olmesartan olarak tammlanmıştır. Başka önemli metabolit teşhis edilmemiştir. Olmesartanm enterohepatik geri dönüşümü minimumdur. Olmesartanm büyük kısmı safra yoluyla atıldığmdan, safra tıkanıklığı bulunan hastalarda kullanımı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3).
Hidroklorotiyazid insanda metabolize olmaz ve değişmeden idrarla atılır.
Eliminasvon:
Olmesartanm terminal eliminasyon yan ömrü, çoklu oral doz uygulamasından sonra 10-15 saat arasında değişmiştir. Kararlı duruma ilk 5 dozdan sonra ulaşılmıştır ve 14 gün tekrarlanan doz uygulamasından sonra başka bir birikim görülmemiştir. Böbreklerden annma yaklaşık 0,5-0,7/saattir ve dozdan bağımsızdır.
Hidroklorotiyazidin oral dozunun yaklaşık %60'ı 48 saat içinde değişmemiş etkin madde halinde elimine olur. Böbreklerden arınması yaklaşık 250 - 300 ml/dk.'dir. Terminal eliminasyon yan ömrü 10-15 saattir, idrarla değişmemiş etkin madde halinde hemen hemen tamamen atılır.
Dosrusallık/Doğrusal Olmayan Durum:
Olmesartanm plazma konsantrasyonlan 80 mg'a kadar artan tek oral dozlarla yaklaşık olarak doğrusal bir şekilde artmaktadır. Olmesartamn kinetiği, hidroklorotiyazidle birlikte kullamimaktan etkilenmez. Hidroklorotiyazidin yararlılığı olmesartan ile birlikte kullanıldığında % 20 düşer. Ancak bu önemsiz düşüş herhangi bir klinik sonuca neden olmaz.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Yaslılar (Gerivatrik popülasyon):
Hipertansiyon hastalarmda, kararlı durumda olmesartan EAA, daha genç yaş grubuna göre, yaşlı hastalarda (65-75 yaş) yaklaşık %35, çok yaşlı hastalarda (> 75 yaş) yaklaşık %44 artmıştır (Bkz. Bölüm 4.2).
Smırlı verilere göre hidroklorotiyazidin sistemik klerensi sağlıklı ve hipertansif yaşlılarda, genç sağlıklı gönüllüler ile karşılaştırıldığında düşüktür.
Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği bulunan hastalarda, kararlı durumda olmesartan EAA, sağlıklı kontrollere nazaran hafif, orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda sırasıyla %62, %82 ve %179 artmıştır (Bkz. Bölüm 4.2, 4.4). Böbrek yetmezliği olan hastalarda hidroklorotiyazidin yanlanma ömrü uzar.
Karaciğer yetmezliği:
Tekli oral uygulamadan sonra, olmesartan EAA değerleri, hafif ve orta karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda karşılık gelen sağlıklı kontrollerine nazaran sırasıyla %6 ve %65 daha yüksek olmuştur. Sağlıklı deneklerde, hafif karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda ve orta karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda dozdan 2 saat sonar bağlanmamış olmesartan fi^iyonu sırasıyla %0,26, %0,34 ve %0,41 olmuştur. Şiddetli karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda ohnesartan medoksomil değerlendirilmemiştir (Bkz. Bölüm 4.2, 4.4). Karaciğer yetmezliği hidroklorotiyazidin farmakokinetiğini anlamlı derecede etkilemez.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanmn toksik potansiyeli, sıçanlarda ve köpeklerde 6 aya kadar tekrarlamalı doz oral toksisite araştırmalarında değerlendirilmiştir. Bu sımftaki diğer tıbbi ürünlerde ise, toksikolojik hedef organ böbrektir. Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu fonksiyonel renal değişiklikleri (serum üre nitrojeninde ve serum kreatininde artışlar) artmıştır. Yüksek dozajlar, muhtemelen renal bir hemodinamik değişim vasıtasıyla (tübüler hipoksi ve tübüler hücre dejenerasyonuyla birlikte hipotansiyondan kaynaklanan düşük renal perfuzyon) sıçanların ve köpeklerin böbreklerinde tübüler dejenerasyon ve rejenerasyona sebep olmuştur. Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu, ayrıca, alyuvar parametrelerinde (eritrosit, hemoglobin ve hematokrit) bir düşüşe ve kalp ağırlığında azahnaya sebep olmuştur. Bu etkiler diğer ATİ reseptörü antagonistleri ve ADE inhibitörleri için de gözlenmiştir ve yüksek olmesartan medoksomil dozajlannın farmakolojik etkisiyle indüklendiği ve tavsiye edilen terapötik dozlarda insanlarla ilgili olmadığı düşünülmektedir.
İçeriğindeki her bir bileşenin ve kombinasyonun kullanıldığı genotoksisite araştırmaları, klinik açıdan ilgili genotoksik bir aktiviteye ait herhangi bir belirti ortaya koymamıştır.
Bir olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonunım kanserojen potansiyeli araştınimamıştır, çünkü klinik kullamm koşullarında iki münferit bileşen için ilgili kanserojen etkilere dair bir kanıt yoktur.
Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyla tedavi edilen farelerde veya sıçanlarda teratojenite kamtı yoktur. Bu suuf bir tıbbi üründen beklendiği gibi, gebelik sırasında olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyla tedavi edildiklerinde sıçanlarda fetal toksisite gözlenmiştir (önemli derecede azalan fetal vücut ağırlıklarıyla kanıtlanır) (Bkz. Bölüm 4.3 ve 4.6).
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER
6.1 Yardımcı maddelerin listesi
Mikrokristalin selüloz (Avicel PH 101, Avicel PH 102)
Hidroksipropilselüloz,
Düşük hidroksi propil selüloz,
Anhidrus kolloidal silika (Aerosil 200)
Laktoz monohidrat Magnezyum stearat Film Kaplama;
Hipromelloz, titanyum dioksit (E 171), talk, san demir oksit (E 172), kırmızı demir oksit (E 172), siyah demir oksit (E 172) içerir.
6.2. Geçimsizlikler
İlgili değildir.
63. Raf ömrü
24 ay
6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C'nin altındaki oda sıcaklığında, çocuklann göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.
6.5. Ambalaj m niteliği ve içeriği
Al/Al (OPA/Al/PVC ve Al) blisterde 28 ve 84 Film Tablet
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller 'Tıbbi Atıklann Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıkların Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Zentiva Sağlık Ürünleri San. ve Tic. A.Ş.
Büyükdere Cad. No; 193 Levent 34394 Şişli-İstanbul Tel: (0212) 339 39 00 Faks: (0212) 339 II 99
8. RUHSAT NUMARASI:
242/81
9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ:
İlk ruhsat tarihi: 04.06.2012 Ruhsat yenileme tarihi:
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ:
|
|
