LATRİGAL 50MG ÇİĞNEME TABLETİ Kısa Ürün Bilgisi

Sinir Sistemi » Antiepileptik İlaçlar » Antiepileptikler » Diğer Antiepileptikler » Lamotrijin

KISA IJRl N bilgisi

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

LATRİGAİ. 50 mg Çiğneme l ablcli

2. KAEİTATİFVE KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin madde:

Her tablet 50 mg lamotrijin içerir.

Yardımcı maddeler:

Yardımcı maddeler için bölüm 6.1'c bakını/..

3. EARMASÖTİK EOR.MU

Çözünür çiğneme tableti
Açık krem, kirli beyaz renginde tablet

4. KLİNİK ÖZELLİKLER 4,L Terapötik endikasyonlar

Epilepsi

Yetişkinler (12 yaş üzeri)
I.ATRİCJAl. epilepsi tedavisinde, parsiyel nöbetlerde ve tonik-klonik nöbetleri ve l^nnox-(iastaut Scndromıı ile ilişkili nöbetleri de içeren generalize nöbetlerde, ek tedavi veya monoterapi olarak endikedir.
Çocuklar (2 - 12 yaş arası)
I.ATRİGAI. epilepsi tedavisinde. parsi>el nöbetlerde ve tonik-klonik nöbetleri ve l.ennox-(iastaut Sendromu ile ilişkili nöbetleri de içeren generalize nöbetlerde, ek-tedavi olarak endikedir.
Yeni teşhis edilmiş pediatrik hastalarda başlangıç olarak monoterapi önerilmemekledir.
Ek tedavi sırasında epileptik kontrol sağlandıktan sonra beraberinde kullanılan antiepileptik ilaçlar (AEİ"lar) bırakılabilir ve hastalar I.ATRİGAI.monoterapisine devam edebilir.

Bipolar Bozukluk

Yetişkinler (18 yaş ve üzeri)
I.ATRİGAl.. bipolar bozukluğu olan hastalarda, özellikle depreşil' ataklan önleyerek, duygudurımı ataklarının önlenmesinde endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji:

Hesaplanan lamotrijin dozu çocuklarda (sadece epileptic) veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanım için tam tablet savısına eşdeğer değil.se uygulanacak doz daha düşük miktarda ilaç içeren tam tablet sayısma eşitlenir.

1'cdaviye yeniden başlama

Hekimler, daha önce herhangi bir nedenden dola\ı lATRİCiAl/'i kesen ha.stalarda yeniden l,ATRİGAl/'c başlav-acakları zaman idame doza kadar doz artırımına gerek olup olmadığını değerlendirmelidir, çünkü ciddi döküntü riski yüksek başlangıç dozlarıyla ve LAİRİGAL için önerilen doz artırımının aşılmasıyla ilişkilidir

(hkz.(hkz.

Farmakokinetik özellikler).
Daha önceki LArRİGAl. tedavisi döküntü nedeniyle kesilen hastalarda, potansi\€İ yararı, riskinden açıkça daha fazla değilse, LA İ RİGAI/'in yeniden başlanması önerilmemektedir.

Hpilepsi

LAİRİGAİ., monoterapisinc geçmek için beraberinde kullanılan antiepileptik ilaçlar bırakıldığında veya lamotrijin içeren tedavi rejimlerine diğer antiepileptik ilaçlar eklendiğinde lamotrijin larmakokinetiği üzerine olabilecek etkiler dikkate alınmalıdır

(hkz.

Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).
Yetişkinler (12 yaş üzeri)

(hkz.

Tablo 1)
Epilepsi monoterapisinde doz:
Monoterapide LATRİCiAL başlangıç dozu ilk iki hafta için günde bir kez 25 mg. takibeden iki hafta için günde bir kez 50 mg'dır. Daha sonra, optimal cevabı alana kadar doz her I - 2 haftada maksimum 50 - 100 mg artırılmalıdır. Optimal cevabı almak için idame dozu günde bir kez veya iki doza bölünmüş olarak 100 - 200 mg/gün'dür. Bazı hastalar beklenen cevaba ulaşmak için 500 mg/gün 1ATRİGAI. 'e ihtiyaç duyarlar.
Başlangıç dozu ve sonraki doz artırımı döküntü riski nedeniyle aşılmamalıdır (bkz. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
Epilepsi ek tedavisinde doz:
Valproalı tetc başına veya başka herhangi bir antiepileptik ilaçla birlikte alan hastalarda, LATRİGAL başlangıç dozu ilk iki hafta için gün aşırı 25 mg. takibeden iki hafta için günde bir kez 25 mg'dır. Daha sonra, optimal cevabı alana kadar doz her 1 - 2 haftada maksimum 25 - 50 mg artırılmalıdır. Optimal cevabı almak için idame dozu günde bir kez veya iki doza bölünmüş olarak 100 - 200 mg/gün'dür.
Diğer AFİ'Marla (valproat hariç) veya AMİ olmaksızın lamotrijin glukuronidasyonunu indükleyen Aiirian veya diğer ilaçları

(bkz.

Diğer tıbbi ürünlerle ekileşimler ve diğer etkileşim şekilleri) birlikte alan hastalarda, l.ATF^İGAl, başlangıç dozu ilk iki hafta için günde bir kez 50 mg. takibeden iki hafta için iki doza bölünmüş olarak 100 mg/gün'dür. Daha sonra, optimal cevabı alana kadar doz her 1 - 2 haftada maksimum 100 mg artırılmalıdır. Optimal cevabı almak için idame dozu iki doza bölünmüş olarak 200 - 400 mg/gün'dür.
Bazı hastalar beklenen cevaba ulaşmak için 700 mg/gün l.A'fF^İGAL 'e ihtiyaç duyarlar.
lamotrijin glukuronidasyonunu belirgin olarak indüklemeyen veya inhibe etmeyen ilaçları alan hastalarda. lA fRİGAl. başlangıç dozu ilk iki hafta için günde bir kez 25 mg. takibeden iki hafta için günde bir kez 50 mg"dır

(hkz.

Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri). Daha sonra, optimal cevabı alana kadar doz her 1 - 2 haftada maksimum 50 - 100 mg artırılmalıdır. Optimal cevabı almak için idame doz günde bir kez vcyıı iki doza bölünmüş olarak 100 - 200 mg/gün"dür.
fablo 1: Hpilepsi tedavisi gören 12 yaş üzeri yetişkinler için önerilen tedavi rejimi

Tedavi rejimi	Hafta 1 - 2	Hafta3-4	tda nıe Do/u
Monoterapi	25 mg (günde bir kez)	50 mg (günde l^ir kez)	100 - 200 mg (günde bir kez veya iki doza bölünmüş olarak) İdame duruma ulaşmak için dozlar her 1 - 2 haüada50 - 100 mg artırılabilir.
Dirlikte alınan ilaçlara bakılmaksızın valproat ile ek tedavi	12.5 mg (gün aşırı 25 mg)	25 mg (günde bir kez)	100-200 mg (günde bir kez veya iki doza bölünmüş) İdame duruma ulaşmak için dozlar her 1 -2 haftada 25 -50 mg artırılabilir.

Bu doz rejimi aşağıdakilerle kullanılmalıdır:

Fen i lo in Karbamazepin Fenobarbiton Primidon

Veya diğer lamotrijin iilukuronidasyon indükieş icileri(hkzDiğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri) 50 mg

(günde bir kez)

100 mg

(ikiye bölünmüş dozlarda)

200 - 400 mg (iki doza bölünmüş)

İdame duruma ulaşmak için dozlar her I -2 hailada 100 mg artırılabilir.

liu doz rejimi lamotrijinin glukuronidasyonu-nu anlamlı derecede inhibe etmeyen veya indüklemeyen diğer ilaçlarla birlikte

uygulanmalıdır(hkz.Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

25 mg

(günde bir kez) 50 mg

(günde bir kez) l00-200mg

(günde bir kez veya iki doz.a bölünmüş)

İdame duruma ulaşmak için dozlar her I -2 halladaSO - 100 ms> artırılabilir.

I.ATRIGAİ. ile farmakokinetik etkileşimi henüzbilinmeyen ,AHİ"lan alan hastalarda (W- Diğertıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri). l.ATRİGAl. ile vaiproat birlikte alınırken önerilen tedavi rejimi uygulanmalıdır.

Döküntü riski nedeniyle başlangıç dozu ve sonraki doz artırımı aşılmamalıdır

{hkz.

Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
Çocuklar (2-12 yaş arası)

(hk:.

Tablo 2)
Valproaiı tek başına veya başka herhangi bir antiepileptik ilaçla birlikte alan hastalarda. LATRİGAI. başlangıç dozu ilk iki halta için günde bir kez 0.15 mg/kg/gün. takibeden iki hatta için günde bir kez 0.3 mg/kg/gün'dür. Daha sonra, optimal eevabı alana kadar doz her I - 2 haftada maksimum 0.3 mg/kg artırılmalıdır. Optimal cevabı almak için idame dozu maksimum 200 mg/gün olmak üzere günde bir kez veya iki doza bölünmüş olarak 1-5 mg/kg/gün'dür.
Diğer Ar.riarla (vaiproat hariç) veya AHİ"lar olmaksızın lamotrijin glukuronidasyonunu indükleyen .ABriarı veya diğer ilaçları

(hkz.

Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri) birlikte alan hastalarda. lATRİCiAl. başlangıç dozu ilk iki hafta için iki doza bölünmüş olarak 0.6 mg/kg/gün. takibeden iki hafta için iki doza bölünmüş olarak 1.2 mg/kg/gün'dür. Daha sonra, optimal cevabı alana kadar doz her 1 - 2 haftada maksimum 1.2 mg/kg artırılmalıdır. Optimal cevabı almak için idame dozu maksimum 400 mg/gün olmak üzere iki doza bölünmüş olarak 5-15 mg/kg/gün'dür.
Lamotrijin gİLikuronidasyonıınu belirgin olarak indüklc'mcycn veya inhibe ctme>'en ilaçlan alan hastalarda. LATRİGAİ. başlangıç do/u ilk iki hafta için günde bir kez vev'a iki doza bölünmüş olarak 0.3 mg/kg/gün. takibedcn iki halta için günde bir kez veya iki doza bölünmüş olarak 0.6 mg/kg/gün"dür. Daha sonra optimal cevabı alana kadar doz her 1 - 2 haftada maksimum 0.6 mg/kg artırılmalıdır. Optimal cevabı almak için idame dozu maksimum 200 mg/gün olmak üzere günde bir kez veya iki doza bölünmüş olarak 1-10 mg/kg/gün”dür.
Tcrapötik dozun devam ettiğinden emin olmak için çocuğun ağırlığı izlenmeli ve ağırlık değiştikçe doz gözden geçirilmelidir.
Tablo 2: Epilepsi tedavisi gören 2-12 yaş arası çocuklar için kombine ilaç teda\isindc önerilen tedavi rejimi (mg/kg vücut ağırlığı/gün olarak toplam günlük doz)

Tedavi rejimi		Hatla I -2	Hafla3-4	İda mc Dozu
(birliktealınan ilaçlara		0.15 mg/kg*	0.3 mg/kg	1 - 5 mg/kg
bakılmaksızın valproat ile		(günde bir	(günde bir	(günde bir kez veya iki doza
ek tedavi		kez)	kez)	bölünmüş) idame duruma ulaşmak için dozlar her 1 -2 haftada0.3 mg/kg artırılabilir (maksimum 200 mg/'gün).
	Bu doz rejimi	0.6 mg/kg	1.2 mg/kg	5-15 mg/kg
	aşağıdakilcrle	(iki doza	; (iki dozü	(Günde bir kez veya iki doza
	kullanılmalıdır:	bölünmüş)	bölünmüş)	bölünmüş)

idame duruma ulaşmak için dozlar her I -2 haftada 1.2 mg/kg artırılabilir (maksimum -KH) mg/gün).

Valproat

olmaksızın	diğer etkileşim
ek tedavi	şekilleri)
	Bu doz rejimi	0.3 mg/kg	0.6 mg/kg
	lamotrijinin	(günde bir kez	(günde bir kez
	gkıkuronidasyonu-	veya iki doza	vey"a iki doza
	nu anlamlı derecede	bölünmüş)	bölünmüş)

inli i be etmeyen veya indüklemeyen diğer ilaçlarla

birlikte
uygulanmalıdır
(hic:.Diğer tıbbi
ürünlerle
etkileşimler ve
diğer etkileşim

şekilleri).

l.amotrijin ile farmakokinetik etkileşimi henüz bilinmeyen AKHarı alan hastalarda (Mr. Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri) lamotrijin ile valproal birlikle alınırken önerilen tedavi rej imi

uygulanmalıdır.

* liğer valproat alanFasuTjTrd'aTi^'apTiman doz 2T5^-'5 mgl^ilk ikiTTâllaİçTıı S mg LA I RİüAT günaşırı alınabilir. Kger valproat alan hastalarda hesaplanan günlük doz 2.5 mg"dan az ise, I.ATRİGAL kullanılmamalıdır. Vücut ağırlığı 17 kg'dan az olan pediyatrik hastalarda tavsiye edilen dozla ma rehberlerini kullanarak I.ATRİGAL tedavisine doğru bir şekilde başlamakolası değildir.

Dökümü riski nedeniyle başlangıç do/.u ve sonraki doz aıltrımı aşılmamalıdır

(hkz.

Özel kullanım uyarılan ve önlemleri).
2-6 yaş arasındaki hastaların önerilen en niksek idame dozuna ilıliyaç duymaları beklenir.
2 yaşın altındaki çocuklar;
Lamotrijin. 2 yaşın altındaki çocuklarda monoterapi veya 1 aylıktan daha küçük çocuklarda ek tedavi olarak incelenmemiştir, liimotrijinin I aylık ila 2 yaş arasındaki çocuklarda parsiyel nöbetlerin ek tedavisinde güvenilirlik ve etkinliği gösterilmemiştir (likz: Klinik Çalışmalar). Bu nedenle. l.A rRİü.A,l."in iki yaşın altındaki çocuklarda kullanılması önerilmemektedir.

Bipolar Bozukluk

Yetişkinler (18 yaş ve üzeri)
Döküntü riski nedeniyle başlangıç dozu ve sonraki doz artırımı aşılmamalıdır

(hkz.

Özel kullanım uyarılan ve önlemleri).
LATRİGAl,. ileride depreşil' atak gelişme riski bulunan bipolar hastalarda kullanım için önerilmektedir.
Depreşir atakların tekrarlanmasını önlemek için aşağıdaki geçiş rejimi izlenmelidir. Geçiş rejimi, altı hafta bonınca lamotrijin dozunu bir idame stabilizasyon dozuna artırmavı içermektedir

(hkz.

Tablo 3). Bundan sonra klinik olarak endike ise diğer psikotropik ve/veya antiepileptik ilaçlar kesilebilir (/)/rr.Tablo 4).



^nLiıun|oq R'/op !>|! pâoa /3>i ,i|q .-)punS zop |r>poi| ııı.^ı >|rui|b ım?,\OD |RiujidQ Mipi|Rui|uıyr! o^^ıınS/Sııı 001 RpRljRi.| -ç -/oq -Jip^^oiu oç (>|RJR|o §nıuunıoq B/op ı>ıı hA'da) 73>i .ııq opunS ııı.^l Ki[Ri| ı>|i ııopDqj>n'i •f?uı

çı

Z3>ı .ııq opunf? ıij^ı cıjGi| j>|i >||| nzop 5ıSucı§Rq TV')I>IJV"1 jAKpoı >jo ı?pjK|K)si!i| uB|i! UBiiKü J.ıŞjp uoÂ.ııuo|>|npu! BAOA uoa\iui|o .ıqu|u! ,->p.-».->.-).ıop i|uiK|uı; nunuoAsi!puio.ın>|n|ii uıj'uıouiKi ka'.ia ulıuo^ououı 0|! 'IV;)1İI.LV”I (•">
•.ınp,,uno/Sıu
OOt- >|n.ınio ^nıııun|oq R/op ı>ij uo|iqoıu.^A ııo.ınqnı LUipR]|inı

'i

'/op jopoLj ııı.^i >ırıu|n ıqRAOO Iiuınıdo >jB0UB ¦.ıi|iqB|uıj.ın o^^ıınS/Sıu 0()L' cpRUi'M '9 'zod •jıpıiBui|i.ııı.iK o^^unn/8ıu OOC >1RJRI0 ^nuıun|oq R/op j>|i RpRijRq ç '/oq -jııp^^unS/Saı ooi >1RJC10 Snıuıın|oq B/op ı>ıı uıiı Bi|Bq ı>l! ıu')pDq!>iBi -Sııı qç /r»| .nq opıınS uı.^j r\|bi| |>ii >||) nzop 5ı3ıiR|§Bq "1V0!>11V'I 'RpiRiRiSBiı NVAVIAİ IV iBO-idiRA .ha ub|b i.iri5r|i uo,<o|>|npu! ntınuoA'sBp!uojn>ın|3 uıfuıoıuRi usirh
•(|J0||!>|0§ uıı^oıı>ııo .lofıp

x\u()As«pııi(un>|n|ij u!r;.i)ouın| ı;p.ıi!|iusıu| NiV AVIM'IV' !-*''l-M>l!q!MU! !M!« lKo.ıd|B \ (q

Mi|iqBiuıyB
JBpR>| R^Sıu 00c zop >11111111^ uınuııs>|Ruı •>|iuB|o i|ŞRq RqBADO >|!uıı>| '>(Roııv ¦.ınp^^uti'n/Sıu 001 >1RJR10 4nLuun|gq R/op ı>|i u\a\ zo>ı jıq opunf) 'zop jopoq 111.^1 >|Rluir ıqBAon iRiuııd() •.ııpqBiu|iJiı.iB R,,Sıu oç (>|BJB|o SnuiLin|oq Bzop j>i[ B,<a\) /3>j .ııq opunS RpRljRq C 'zoçj Jip^Suı

ÇZW.

^1! ^ıi^LiBi§Bq
IVOUI.LVI Rp.lR|B)SBL| 11R|R Ol>|!|.l!q I.IRl.")Rlj LlOpO Oq!l|lII I1ll0A'SBpill0.in>|n[S |qii? lK0.ldlBy\ H5()jdni \ ınŞoujo 'lAKp.ıj Oji !.i.i|.io)k|U|ii! ıı<)Âs(;p!uojn>|n|o ınj'uuoıuırı (k
•J1UR|JRÂB 3J0(İ BqBAOn >|!U11>1 PZOp UO.'(SBZ||iqR|S J3p0| I
¦jıpılBLUUE|nSAn iuiijujb zop uo|!Jouq ıi3>(Jiui|B3j>ı|iJ!q ibojcIiba J|! '|V0|>|.1.V ut!|R iJK|..j:-jV u3\DLUu||iq xnııoi| !iuı^3|j>|i3 v)|i3iii>)o>|EiujBj 3[i ivoj^.i vn :.LO:M
(4nuıun|oqK/op!>)! BÂOA Z3>( jıq apunS)
(lfl|BJB
zopSuı oot-ooi) »Liı OOc

(4nıııun|oq B/op ı>|!BA'OA Z3>)jıq opunS)

fiuı 001

(4nıuun|oq

BZOp l>|!

VÂOA

¦A'»| .i!q^pıınii)
fiiu os;
jABpSI
>jO BpjB|RlSBl| llBjB

ÜB|5B|IB/<3A U3XoiUJ3 3q;i|U!

3p303J3p I|UIB|IIB tUl -nuoÂSBpjuojn>|n|S ıi!U!İ'j.nouiB|

BXOA

jCİB-lOlOllOlU 3|! ivdi» I V 1 (3

olarak 200 mg/giin"dür. Bununla birlikle. 100 - 400 mg''lık do?, aralığı klinik çalışmalarda kullanılmışlır.
Hedef günlük idame stabili/asyun dozuna ulaşıldığında aşağıdaki doz şemasında belirtildiği gibi diğer psikotropik ilaçlar kesilebilir

{hkz.

Tablo 4).
'Cablo 4: Bipolar bozuklukla birlikle kullanılan psikolropik ve\'a anliepileptik ilaçların kesilmesini lakiben loplam günlük idame slabilizasyon dozu

rediivi rejimi	Malta t	Hatta 2	Mafla 3'tcn itibaren*
a) l.amotrijin glukuronidasyon inhibitörlcriııin kesilmesini takiben Örneğin valproat	100 mg/hafta\aşmayacak şekilde stabilizüsyon dozunun iki katı örneğin 100 mg/gün hedef slabilizasyon dozu. I. haftada 200 mg/güne artırılacaktır	Ru dozu devam ettirin (200 mg/gün) (iki doza bölünmüş)
b) l.amoırijin glukuronidasyon indüklevicilerininorijinal doza bağlı olarak kesilmesini takiben. [iu doz rej imi aşagıdakilerle kullanılmalıdır: Fenitoin Karbamazepin Fenobarbilon Primidon Veya diğer lamotrijin glukuronidasyon indükleyieileri ile(hkz.Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri)	»00 mg	300 mg	200 mg
	300 mg	22f>mg	1.50 mg
	200 mg	150 ıııg	100 mg
c) L-amotrijinglukuronidasyonunu anlamlı derecede inhilıe etmeyen veya indüklemeyen ilaçların bırakılmasını takiben (Mr. Diğertıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri)	Doz artırımında elde edilen hedef dozu devam ettirin (200 mg/gün) (iki doza bölünmüş) (100-400 mg doz aralığı)
NOT: t,.'\ l RİGAİ. ile farmakokinetik etkileşimi henüz bilinmeyen ARİ 'ları alan hastalarda. 1.A l RİGAI. ile valproat birlikte alınırken önerilen doz artırımı uygulanmalıdır.

¦ Doz. gerekli olduğunda 400 mg/gün"e arlırılabilir.

a) Laınotrijin glukuronidasyon inhihitörlcriy Ic olan ck tedavinin kesilmesini takiben, örneğin valproat

Valproalın kesilmesini lakiben LA I RİCjAI. dozu, orijinal hedef slabilizasyon dozunun iki kalına çıkarılmalıdır ve bu seviyede korunmalıdır.

b) Lanıotrijin glukuronidasyon indükleyieileri ile ck tedavinin orijinal doza bağlı olarak kesilmesini takiben:(hkz.

Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).
I.ATRİGAI. dozu, lamotrijin glukLironidasyon indüklcvıci ajan kesilirken 3 halta boyunca kademeli olarak düşürülmelidir.
c) l.amotrijin »lukuronidasyonunu anlamlı derecede inhibe etmeyen veya indüklemeyen ilaçlarm bırakıimasmı takiben

(bkz.

Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler vc diğer etkileşim şekilleri)
Do/ artırım programında ulaşılan hedef do/., diğer ilacın kesilmesi sırasında korunmalıdır.
Bipolar bozukluğu olan hastalarda diğer ilaçların eklenmesinden sonra lamotrijin günlük dozunun ayarlanması:
Diğer ilaçların eklenmesinden sonra lamotrijin günlük dozunun ayarlanması konusunda klinik denejim yoktur. Ancak, ilaç etkileşim çalışmalarına dayanarak aşağıdaki öneriler yapılabilir (Mz.Tablo 5):
l ablo 5. Bipolar bozukluğu olan ha.stalarda diğer ilaçların eklenmesinden sonra IA I'RİGAI. günlük dozunun ayarlanması;

Tedavi rejimi	Mevcut LATRIGAI, stabiiiziisyon dozu (mg/gün)	Hafta 1	Malta 2	Halta 3'ten itibaren
a) I.ATRİGAI."in orijinal dozunalıağlı olarak lamotrijin glukuronidasyon inhibitörlerinin.örneğin valproat. eklenmesi	200 mg	100 mg	Bu dozu devam ettirin (100 mg/gün)
	300 mg	150 mg	liu dozu devam ettirin (150 mg/gün)
	400 mg	200 mg	Bu dozu devam ettirin (200 mg/gün)
b) Valproat ALMAYAN hastalarda ve I.ATRİGAI, orijinal dozuna bağlı olarak lamotrijin glukuronidasyon indükleyicilerin eklenmesi. iki dozaj rejimi aşagıdakilerle kullanılmalıdır; I'enitoin Karbamazepin Fenobarbiton Primidon Ve\'a diğer lamotrijin glukuronidasyon indükleyicileri (bkz.Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri)	200 mg	200 mg	300 mg	400 mg
	1 .“^0 mg	150 mg	225 mg	300 mg
	100 mg	100 mg	150 mg	200 mg
e) Lamotrijin glukuronidasyonunu anlamlı derecede inhibe etmeyen veya indüklemeyen diğer ilaçların ilave edilmesi (Mr. Diğer tıbbi ürünlerle etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri)	Doz artırımında elde edilen hedefdozu devam ettirin (200 mg/gün) (100^00 mg doz aralığı)
NOT; I.ATRİGAI, ile farmakokinetik etkileşimi henüz bilinmeyen ARİ' lan alan hastalarda. I.ATRİGAI. ile valproat birliktealınırken önerilen doz artırımı uygulanmalıdır.

Bipolar bo/uklıığu olan hastalarda I-A TRİGAl/in kesilmesi
Klinik çalışmalarda, plasebo ile karşılaşlınidığmda LAIRİGAL'in aniden kesilmesinden sonra advers olaylarm insidansı. şiddeti veya tipi ile ilgili artış olmamıştır. Bu nedenle, hastalar, dozu adım adım a/altmadan LA TRİGAİ/i kesebilirler.

Uygulama sıklığı vc süresi;

Uygulama sıklığı ve süresi hastaların durumuna, tedaviye vereceği yanıta ve ilaeın monoterapi şeklinde veya başka ilaçlarla birlikte alınıp alınmayacağına bağlı olarak değişir. Daha ayi'intılı bilgi için l'ablo 1. Tablo 2, Tablo 3. Tablo 4 ve Tablo 5"e bakınız.
1 y»ulami) şekli:
l.ATRİGAL çözünür çiğneme tabletleri çiğncnebilir. az miktar su içinde (en az tableti kaplayacak kadar) çözündürülebilir Ycva az miktar su ile bütün olarak yııtulabilir.

Ö/cl hasla pupülasyonianna ilişkin ek hilgiler:

Böbrek yetmezliği:

l.ATRİGAL böbrek yetmezliği olan hastalara verilirken dikkatli olunmalıdır. Son aşamada böbrek yetmezliği olan hastalar için. 1.ATRİGAL başlangıç dozları, hastaların Aliİ rejimine dayundırılmalıdır; azaltılmış idame dozları, belirgin böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar için etkili olabilir

(hkz.{hkz.

Farmakokinetik özellikler).

Karaeiğcr yetmezliği:

Başlangıç, artırma ve idame dozları, genel olarak karaciğer bozukluğu orta derecede (Child-Pugh derecesi B) olan hastalarda yiiklaşık % 50 ve şiddetli (Child-Pugh derecesi C) olanlarda yaklaşık % 75 azaltılmalıdır. Artırma ve idame dozları, klinik cevaba göre ayarlanmalıdır

(hkz.

Farmakokinetik özellikler).

Pcdiyatrik popülasyun:

Epilepsi ledavisimie:

2 yaşın altındaki çocuklar: 2 yaşın altındaki çocuklarda İ7\TRİGA1. kullanımıyla ilgili henüz yeterli bilgi bulunmamaktadır.

Bipolar hozuklıık tedavisinde:

Çocuklar vc adolesanlar (18 yaş altı): LATRİGAI. 18 yaş altı çocuk vc adolesanlarda bipolar bozuklukta kullanım için endikc değildir

(hkz.

Özel kullanım uyarıları ve önlemleri). Bipolar bozuklukta lATRİGAl/in güvenilirliği ve etkililiği bu yaş grubunda değerlendirilmemiştir. Bu nedenle bir doz önerisi yapılamamaktadır.

(icriyatrik popülasyoiı (65 yaş üstü):

Önerilen şemadan i'arklı doz ayarlaması gerekmemektedir. Bu yaş grubunda lamotrijinin farmakokinctiği. yaşlı olmayan yetişkin popülasyonundan anlamlı derecede farklılık göstermemektedir.

Hormonal kontraseptif alan kadınlar:

a) Halen hormonal konn-aseplifleri alan luısialarcla I.ATRKjAL e ha.'^lanması:

Oral konlrascptifin lamolrijinin klcrensini artırdığı gösterilmişse de

(hkz.{hkz.

Epilepsi için Tablo 1 ve Bipolar Bozukluk için lablo 3) Doz artırımı lamotrijinin lamotrijin glukuronidasyon inhibitorune eklenip eklenmediğine orn. valproat. lamotrijinin lamotrijin glukuronidasyon indukleyicisine eklenip eklenmediğine, orn. karbamazepin. fenitoin.renobarbital. primidon veya rifampin veya lamotrijinin valproat. karbamazepin. fenitoin. fenobarbital. primidon veya rilampisin olmaksızın eklenip eklenmediğine dayanarak önerilen kılavuzlara göre yapılmalıdır.

h) ikilen LATRkiAI. idame dozlarını alan ve lamotrijin glukuronidasyon indükleyicilerini ALMA YAN haslalarda hormonal konirasepliflerin haslanması:

Çoğu durumda

İATRİGAI.(hkz.

Özel kullanım uyanları ve önlemleri; Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri). Hormonal kontra.septif kullanımına başlanmasından sonra lamotrijin dozunun bireysel klinik yanıta göre her halta 50 ila 100 mg artırılması önerilmektedir. Klinik yanıt daha yüksek doz artırımlarını desteklemediği sürece doz artırımları bu hızı aşmamahdır.

c) Halen LATRKiAL idame dozlarını alan ve lamolri/in glukuronidasyon indiikleyicileri ALMA YAN hastalarda hormonal koniraseptiflerin kesilmesi:

(,'oğu durumda

I.ATRİCIAL(hkz.

Özel kullanım uyarıları ve önlemleri; Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri). Klinik yanıt aksini gerektirmedikçe, günlük lamotrijin dozunun 3 haftalık bir periyotta kademeli şekilde her hafta 50 ila 100 mg (bir haftada en fazla toplam günlük dozun %25"i oranında) düşürülmesi önerilmekledir.

4.3. Kontrcndikasyonlar

LATRİCiAl,. lamotrijine veya ilacın bileşimindeki diğer maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen kişilerde kontrendikedir.

4.4. O/.cl kullanım uyarılan vc önlemleri

Deri döküntüsü
l.ATRİG.AI. tedavisi başlangıcından sonra genellikle ilk 8 hafta içinde oluşan advers deri reaksiyonları bildirilmiştir. Bu döküntülerin büyük kısmı hafif ve sınırlıdır, ancak hastaneye yatırmayı ve I.AİRİCjAI. tedavisinin kesilmesini gerektiren ciddi döküntüler de bildirilmiştir. Bunlar; Stevens Johnson sendromu (S.IS) ve toksik epidermal nekroliz (TI!N) gibi potansiyel olarak >aşamı tehdit edici döküntüleri de içerir,

(hkz.

İstenmeyen etkiler).
Tavsiye edilen mevcut l.ATRİGAl. do/lannın kullanıldığı çalışmalara kanlan yetişkinlerde ciddi deri döküntüleri insidansı 500 epilepsi hastasında T'dir. Bu vakaların yaklaşık yarısı SJS olarak bildirilmiştir (1/1000).
Bipolar bozukluğu olan hastalarda yapılan klinik çalışmalarda, ciddi döküntü insidansı yaklaşık l/1000"dir.
Çocuklarda ciddi deri döküntüleri riski vctişkinlerdekinden vliksektir.
lia/ı çalışmalardan elde edilen mevcut veriler epileptik çocuklarda hastaneye yatma ile ilişkili döküntü insidansının 1'300 ile I'100 arasında olduğunu göstermektedir.
Çocuklarda, döküntünün ilk oluşumu enfeksiyon ile karıştırılabilir. Hekim, tedavinin ilk 8 haftasında döküntü semptomları ve ateş gelişen çocuklarda ilaç reaksiyonu olasılığını gö/ önünde bulundurmalıdır.
Avrıca genel döküntü riskinin aşağıdakilerle güçlü ilişkisi olduğu gösterilmiştir.
- Yüksek LA'İRİCjAI, başlangıç do/ları ve I-Al RİCjAl. tedavisinde önerilen do/ artırımının aşılması

(hkz.

Pozoloji ve uygulama şekli)
- Beraberinde valproat kullanımı

(hkz.

Pozoloji ve uygulama şekli)
Diğer antiepileptik ilaçlara karşı allerji veya döküntü öyküsü olan hastaların tedavisinde de dikkatli olmak gerekir. Zira LATRİCjAI. tedavisi sırasında ciddi olmayan döküntü sıklığı bu hastalarda bu tür öyküsü bulunmayanlara göre yaklaşık üç kat daha sıktır.
Döküntü gelişen tüm hastalar (yetişkinse ve çocuk) derhal değerlendirilmeli ve döküntünün LAIRİGAL''e bağlı olmadığı açık değilse kullanımı hemen kesilmelidir. Daha önce I.Aİ'RİCjAI. ile tedaviye bağlı döküntü nedeniyle tedavisi kesilen hastalarda beklenen yararları riskinden açık olarak fazla değilse tekrar l.A'l'Rİ(jAI, tedavisine başlanması önerilmez.
Döküntü; ateş, lenfadenopati. yüz ödemi ve kan ve karaciğer anormallikleri dahil çeşitli sistemik semptomlarla birlikle görülen aşırı duyarlılık sendromunun bir parçası olarak da bildirilmektedir

(hkz.

İstenmeyen etkiler). Sendrom. klinik şiddet açısından geniş bir yayılım gösterebilir ve nadiren dissemine intravasküler koagülasyona ve multiorgan bozukluğuna neden olabilir. Dikkat edilmesi gereken nokta, döküntü olmasa dahi aşırı duyarlılığın erken belirtilerinin (örneğin ateş, lenfadenopati) olabileceğidir. Kğer bu gibi belirtiler ve bulgular varsa hasta hemen değerlendirilmelidir ve eğer alternatif bir etyoloji mevcut değilse l.A I RİCJAl. kesilmelidir.
İntihar riski
Hpilepsi hastalarında depresyon ve/veya bipolar bozukluk semptomları meydana gelebilir ve epilepsi ve bipolar bozukluk hastalarında intihar riskinin arttığına ilişkin kanıt mcvcuttur.
Bipolar bozukluğu olan hastaların % 25 - 5()"si en az bir kez intihar girişimde bulunmuştur ve bipolar bozukluk için I.ATRİCiAl. dahil ilaç alsın veya almasın depresif belirtilerin kötüleşmesi vc/veya intihar düşüncesi ve davranışı (intihar cğiHmi) ortaya çıi<abi!ir. Fvpilcpsi hastalarının da intihar riskinin artmış olduğuna dair kanıtlar bulunmaktadır.
Bu ilaçla tedavi edilen hastalarda intihar düşüncesi ve davranışı bildirilmiştir. Bu nedenle hastalar intihar düşüncesi ve davranışı açısından yakından izlenmelidir, hıtihar düşüncesi ve davranışı açısından yakından izlenmelidir. İntihar düşüncesi ve davranışı ortaya çıktığında, hasta ve hasta yakınının tıbbi destek alması önerilmelidir.
Antiepileptik ilaçların (lamotrijin dahil) randomize plasebo kontrollü bir meta-analizi. avrıca intihar düşüncesi ve davranışında küçük ölçekli bir artış gö.stermiştir. Bu riskin mekanizması bilinmemekte olup mevcut veriler lamotrijin için risk artışı olasılığını elimine etmemektedir.
Bipolar bozuklukta klinik kötüleşme
Bipolar bozukluk için l.ATRİG.Aİ. alan hastalar, özellikle tedavinin başlangıcında veya doz değişikliği sırasında klinik kötüleşme (yeni belirtilerin ortaya çıkması) ve intihar eğilimi bakımından yakından izlenmelidir. İntihar davranışı veya intihar düşüncesi hikayesi olanlar, genç yetişkinler ve tedavi başlamadan önce belirgin olarak intihar düşüncesi olan bazı hastalar intihar düşüncesi ve\a intihar girişimi bakımından daha fazla risk taşırlar ve tedavi boviınca dikkatle izlenmeleri gereklidir.
Hastalar (ve hastaların bakıcıları), durumlarında herhangi bir kötüleşme (yeni belirtilerin ortaya çıkması dahil) ve/ve\a intihar düşüncesi/davranışı veya kendine /.arar verme düşüncesi konusunda izlenmeleri gerektiği ve bu belirtiler oluştuğunda hemen tıbbi yardım aramaları konusunda uyarılmalıdır.
Klinik kötüleşme (vcni belirtilerin gelişmesi dahil) vc/veya intihar düşüncesi/davranışı ortaya çıkan hastalarda ve özellikle eğer bu belirtiler şiddetliv-se. aniden ortaya çıktıysa, veya hastanın mevcut belirtilerinin bir parçası değilse, tedavinin bırakılma olasılığı da dahil teda\i rejiminin değiştirilmesi düşünülmelidir.
I lormonal kontraseptiller

Uonnonul konlrasepli/Jerin LA TRİUAL etkinliğine etkisi:

Htinil östradiol/levonorgestrel (.10 mcg/150 mcg) kombinasyonunun lamotrijinin klercnsini yaklaşık iki misli artırarak lamotrijin düzeylerinin azalmasına yol açtığı gösterilmiştir

(hkz.

Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri). Titrasyonu takiben, maksimal bir terapötik yanıt için çoğu durumda daha \iiksek idame dozları (2 misli kadar) gerekecektir. Lamotrijin glukuronidasyon indükleyicisi almayan ve bir haftalık inaktif ilaç içeren (ör. ilaçsız hafta) bir hormonal kontraseptif alan kadınlarda, inaktif ilaç haftasında lamotrijin düzevlerinde kademeli olarak geçici artışlar meydana gelebilir. Bu artışlar lamotrijin doz artışları inaktif ilaç haftasından önceki günlerde veya bu hafta içinde yapılırsa daha fazla olacaktır. Doz talimatları için ..Pozoloji ve uygulama şekli. Özel hasta popülasyonları için genel doz önerileri''ne bakınız.
Klinisyenler l.A'fRİGAl, teda\isi sırasında hormonal kontraseptiİlere başlayan veya durduran kadınların klinik tedavisini uygun şekilde yönetmelidir ve çoğu durumda lamotrijin doz ayarlaması gerekecektir.
Diğer oral kontrasepiillcr ve hormon replasman tcda\ ileri (UR T) çalışılmamıştır, ancak bunlar da lamolrijinin farmakokinetiğini benzer şekilde etkileyebilirler.

LATRİGAL 'in honnonal konlraseplifclkinliğine etkisi:

16 sağlıklı gönüllüde yapılan bir etkileşim çalışması lamoirijin ve hormonal konlraseptif (etinilöstradiol/levonorgestrel kombinasyonu) birlikte uygulandığında, levonorgestrel klerensinde önemsiz artışlar ve serum l'Sli ve M ("da değişiklikler olduğunu göstermiştir

{hkı.

Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri). Bu değişikliklerin överlerin ovülasyon aktivitesine etkisi bilinmemektedir. Ancak, hormonal preparatlarla birlikte 1 AMOmllİN alan bazı hastalarda bu değişikliklerin kontraseptif etkinliğin azalmasına yol açma olasılığı göz ardı edilemez. Bu nedenle hastalar beklenmeyen kanamalar gibi menstrual düzendeki değişiklikleri hemen bildirmeleri konusunda uyarılmalıdır.
D i h i d ro tb 1 a t re d ü k t az
liimotrijin dihidrolblat redüktazm zayıf bir inhibitörüdür. bu nedenle uzun süreli tedavide tblat metabolizması\1a etkileşim gösterme olasılığı vardır. Buna rağmen. lAMOlKÜİN . insanda uzun süreli uygulama sırasında, hemoglobin konsantrasyonunda, ortalama korpüsküler hacim (MC'V) veya serum veya eritrosit Iblat konsantrasyonlarında bir yıla kadar vevxi eritrosit Iblat konsantrasyonlarında beş yıla kadar belirgin değişiklikler oluşturmamıştır.
Böbrek yetmezliği
Son dönem böbrek yetmezliği olan bireylerde yapılan tek doz çalışmalarında lamotrijin plazma konsantrasyonları anlamlı derecede değişmemiştir. Ancak, glukuronid metabolitinin birikmesi beklenebileceğinden, böbrek yetmezliği olan ha.stalar tedavi edilirken dikkatli olunmalıdır.
Lamotrijin içeren başka preparatlan alan hastalar
LATRİGAL. lamotrijin içeren bir başka preparatla tedavi edilen hastalara doktora danışmadan verilmemelidir.
Üpjlepşi
Diğer antiepileptik ilaçlarda olduğu gibi LA İ RİGAL 'in aniden kesilmesi nöbetlerin geri dönmesini tetikleyebilir. Lğer güvenilirliği ilgilendiren bir nedenle (örneğin döküntü) ani ilaç kesilmesi gerekmiyorsa. LATRİCJAL dozu iki haftalık bir sürede kademeli olarak azaltılmalıdır.
Literatürde, status epileptikus dahil çok şiddetli konvülzif nöbetlerin rabdomiyolizis, multiorgan disfonksiyonu ve dissemine intravasküler koagülasyona neden olabileceğine dair raporlar bulunmaktadır. Bunlar bazen ölümle sonuçlanabilir. Benzer vakalar LATRİGAL kullanımı ile de oluşabilir.

Bipolar Bozukluk

Çocuklar ve adolesanlar (18 yaş altı):
Anlidcprcsanlaria ledavi. majör depreşil' bozukluğu ve diğer psikiyatrik bozukluğu olan çocuklarda ve adolesanlarda intihar düşüncesi ve davranışı riskinde artış ile ilişkilidir.

4.5. Diğer tıbbi ürünIcM' ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

UDP-glukuronil transferazlar lamotrijin metabolizmasından sorumlu enzimler olarak belirlenmiştir. lamotrijinin hepatik oksidatif ilaç metabolize edici enzimleri klinikte belirgin olarak inhibe ettiğine veya indükledigine dair herhangi bir kanıt bulunmamaktadır ve lamotrijin ve sitokrom P450 enzimleri taral'mdan metabolize olan ilaçlar arasında bir etkileşme beklenmez. Lamotrijin kendi metabolizmasını indüklevcbilirsc de. bu etki önemli oranda değildir ve belirgin klinik sonuçlara neden olması beklenmez.
I'ablo 6. Diğer ilaçların lamotrijin glukuronidasyonu üzerine etkileri

(hkz.

Pozoloji ve uygulama şekli)

t, a niotrijin g 1k ııron i d as yo ruı n u öne nı 1 i derecede inhibe eden ilaçlar	Lamotrijin glukuronidasyonunu önemli dereccde indükleven ilaçlar	Lamotrijin glukuronidasyonunu önemli derecede inhibe etmeyen veya indüklemeyen ilaçlar
Valproat	Karbamazepin [•'enitoin Primidon Fenobarbiton Rifampisin i.opinavir'ritonavir F-tinilöstradiollevonorgestrel kombinasyonu*	Lityum Bupropiyon Olanzapin Okskarbazepin l'elbaııiat Gabapentin l.evetirasetam Pregabalin Topiramat /.onisamid

*Diğer oral kontraseptiller ve IİRT çalışılmamıştır, ancak bunlar lamotrijin farmakokinetik parametrelerini benzer şekilde etkileyebilirler (bkz. Pozoloji ve uygulama şekli - Özel 1 lasta Popülasyonlarmda LA I RİGAI. İçin Genel Doz Önerileri (llormonal kontraseptif kullanan kadınlarda dozlama); Özel kullanım uyarıları ve önlemleri - 1 lormonal kontraseptiller).

• AKİ'larla etkileşim(hkz.Kullanım Şekli ve Dozu)

Lamotrijinin glukuronidasyonunu inhibe eden valproat. lamotrijin metabolizmasını azaltır ve lamotrijinin ortalama yarı ömrünü yaklaşık iki kat artırır.
Hepatik ilaç metabolize edici enzimleri indükleyen belirli antiepileptik ilaçlar (örneğin teniloin. karbamazepin. fenobarbiton ve primidon) lamotrijinin glukuronidas yon metabolizmasını indüklerve lamotrijin metabolizmasını artırır.
Karbamazepin almakta olan hastalarda I.AMOTRİ.IİN tedavisinin başlangıcını takiben baş dönmesi, ataksi. diplopi. bulanık görme ve bulantı gibi merkezi sinir sistemine ait bulgular
kaydedilmiştir. Bu bulgular genellikle, karbamazepin do/unun azaltılması ile ortadan kalkar. Benzer bir etki lamotrijin vc okskarbazepin alan sağlıklı yetişkin gönüllülerdeki bir çalışmada da görülmüştür, fakat doz a/,altımı araştırılmamıştır.
Sağlıklı yetişkin gönüllülerde 200 mg lamotrijin ve 1200 mg okskarbazepin kullanılan bir Valışmada. okskarbazepin lamotrijin metabolizmasını ve lamotrijin de okskarbazepin metabolizmasını değiştirmemiştir.
Sağlıklı gönüllüler üzerinde yapılan bir çalışmada birlikte uygulanan felbamat (günde 2 kez 1.200 mg) ve lamotrijinin (10 gün boyunca günde 2 kez 100 mg) lamotrijinin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak ilişkili bir etkisinin olmadığı ortaya çıkmıştır.
I.amotrijini tek başına veya gabapentin ile birlikte alan hastaların plazma seviyelerinin retrospektifanalizlerine dayanarak, gabapentinin lamotrijinin görünen klerensini değişti rmed i ği n i sö yİ e ye biliriz.
Plasebo kontrollü klinik çalışmalar sırasında levetirasetam ve lamotrijin arasındaki olası ilaç etkileşimi her iki ajanın da serum kon.santrasyonlarmın değerlendirilmesiyle belirlenmiştir. Bu veriler lamotrijinin levetirasetamın larmakokinetiğini ve levetirasetamm da lamotrijinin farmakokinetiğini etkilemediğini göstermiştir.
Lamotrijinin kararlı durum plazma konsantrasyonları pregabalinin birlikte uygulanmasından (günde 3 kez 200 mg) etkilenmemiştir, liimortijin ve pregabalin arasmda farmakokinetik etkileşim bulunmamaktadır.
Topiramat lamotrijinin plazma konsantrasyonlarında değişime yol açmamıştır. Lamotrijinin uygulanması topiramat konsantrasyonlarında % 15 artış ile sonuçlanmıştır.
l-pilepsi hastalarında yapılan bir çalışmada 35 gün boyunca zonisamidin (200 - 400 mg/gün) Lamotrijin (150 - 500 mg/gün) ile birlikte uygulanması, lamotrijinin farmakokinetiğini anlamlı düzeyde etkilememiştir.
Diğer antiepileptik ilaçların plazma konsantrasyonlarında değişiklikler bildirilmiş olmasına rağmen kontrollü çalışmalarda lamotrijinin birlikte uygulandığı antiepileptik ilaçların plazma konsantrasyolannı etkilediğine dair bir kanıta rastlanmamıştır. İn vitro çalışmalardan elde edilen kanıtlar lamotrijinin protein bağlanma noktalarından diğer antiepileptik ilaçların yerine geçmediğini göstermiştir.

• Diğer psikoaktif ajanlarla etkileşmeler(hkz.Po/.oloji vc uygulama şekli)

20 sağlıklı deneğe altı gün süreyle günde iki kez verilen 2 g anhidröz lityum glukonattan sonra lityum farmakokinetiği. 100 mg/gün lamotrijinin birlikte verilmesiyle değişmemiştir.
12 denekte çoklu oral bupropiyon dozları, tek doz lamotrijinin farmakokinetiği üzerine istatistiksel olarak anlamlı etkilere yol açmamıştır ve sadece lamotrijin glukuronide ait eğri altında kalan alanda hailf bir artışa neden olmuştur.
Sağlıklı yetişkin gönüllülerdeki bir çalışmada 15 mg olan/apin lamolrijinin C„,aks ve IvAA değerlerini sırasıyla % 20 ve % 24 a/.allmıştır. Bu büyüklükle bir etkinin klinik olarak anlamlı olması beklenme/, lamoirijin 200 mgolan/apinin farmakokinetiğini etkilemez.
Günde 400 mg lamotrijinin çoklu oral dozlar halinde uygulanması 14 sağlıklı yetişkin gönüllüde 2 mg risperidonun tek doz farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı etki göstermemiştir. 2 mg risperidonun lamotrijin ile birlikte uygulanmasını takiben 14 gönüllünün 12”sinde somnolans bildirilmiştir. buna karşın risperidon tekbaşına uygulandığında 20 hastanın T'inde somnolans bildirilirken lamotrijin tek başına
uygulandığında hiç bildirilmemiştir.

İn vilrovilro

deneylerinin sonuçları, lamotrijin klerensinin. klozapin. fenelzin. risperidon. sertralin veya trazodon tarafından etkilenmesinin mümkün olmadığını göstermektedir.

• llormunal kontrascptifİLM'lc etkileşim

llormonal kontraseptillerin lamotrijin farmakokinetiği üzerine etkisi:
16 kadın gönüllüdeki bir çalışmada .ı() mcg etinilöstradiol/150 mcg levonorgestrel içeren oral bir kontraseptif kombinasyonu, lamotrijinin oral klerensinde yaklaşık iki misli artışa neden olarak lamotrijin 1-lAA ve C„,aks değerlerinde sırasıyla ortalama % 52 ve % 39 azalmaya neden olmuştur. Serum lamotrijin kon.santrasyonları inaktif ilaç haftası süresince (örneğin "ilaçsız hafta") kademeli olarak artarak inaktif ilaç haftası sonunda doz öncesi konsantrasyonlar ile. birlikte tedavi sırasmdakindcn yaklaşık iki misli yüksek olmuştur

(hkz.

i'ozoloji ve uygulama şekli - ()zel lla.sta Popülasyonlarında lA l RİGAL İçin Genel Doz Önerileri (liormonal kontraseptif kullanan kadınlarda dozlama); Özel kullanım uyarıları \e önlemleri llormonal kontraseptiHer).
l.amotriJinin hormonal kontraseptif farmakokinetiğine etkisi:
16 kadın gönüllüdeki bir çalışmada. 300 mg lamotrijin kararlı durum dozunun kombine oral kontrascptilln etinilöstradiol komponentinin farmakokinetiğine hiçbir etkisi olmamıştır. Levonorgestrel komponentinin oral klerensinde. levonorgestrel l-!AA ve Cmaks değerlerinde sırasıyla ortalama % 19 ve % 12 azalmaya yol açan önemsiz bir artış gözlenmiştir. Çalışma sırasında serum l-'SIl ve Ll 1 ve östradiol ölçümleri bazı kadınlarda överlerin hormonal aktivitesinde bir miktar baskılanmaya işaret etmişse de serum progesteron ölçümü 16 deneğin hiçbirinde ovülasyona ait hormonal kanıt göstermemiştir. lx'vonorgestrel klerensinin az miktarda artışının ve serum l'SIl ve l.Il değişikliklerinin överlerin ovülasyon aktivitesi üzerindeki etkisi bilinmemektedir (bkz. Özel kullanım uyurılan ve önlemleri). 300 mg/gün dışındaki lamotrijin dozlarının etkisi çalışılmamıştır ve diğer kadın hormon preparatları ile çalışmalar yapılmamıştır.
10 tM'kek gönüllüdeki bir çalışmada, rifanıpisin lamolrijinin klcrcnsini artırmış vc glukuronidasyondan sorumlu hepatik enzimlerin indüksiyonundan ölürü lamoU'ijin yarılanma ömrünü azaltmıştır. Birlikle riFampisin alan hastalarda, lamotrijin ile birlikte glukuronidasyon indükleyieisi alanlar için önerilen tedavi rejimi kullanılmalıdır

(hkz.

Pozoioji ve uygulama şekli)
Sağlıklı gönüllülerde yapılan bir çalışmada lopinavir/ritonavir büyük ihtimalle glukuronidasyonu indükleyerek lamolrijinin plazma konsantrasyonlarını vaklaşık olarak yarıya indirmiştir. Lopinavir/ritonavir ile birlikte ledavi gören hastalarada lamotrijin vc glukuronidasyon indüklevicileri birlikle uygulandığında tavsiye edilen tedavi rejimi uygulanmalıdır

(hkz.

Pozoloji ve uygulama şekli).

4.6. (k'bclik vc laktasyon

(icnci tav.siyc

(jebelik Kategorisi C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrascpsiyon)

Lamotrijinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemekledir.
liimotrijin gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

(icbclik dönemi

Klinik öncesi çalı^fmalar:

Hayvanlar üzerinde yapılan reprodüksiyon çalışmalarında lamotrijin uygulaması tcrtiliteye zarar vermemiştir.

İnsanlarda elde edilen veriler:

Çok savıda prospeklif gebelik kayıtlarından elde edilen pazarlama sonrası veriler, gebeliğin ilk üç ayında lamotrijin monoterapisine maruz kalan 2()()0"in üzerinde kadının gebelik sonuçlarını içermektedir. Toplamda bu \eriler. sınırlı sayıdaki kayıtlardan izole damak yarığı mal formasyonu riskinde artış bildirilmişse de. majör konjenital malibrmasyon riskinde büyük ölçüde bir artış ortaya koymamaktadır. Bir vaka kontrol çalışması, lamolrijine maruziyct sonrasında oluşan defektlerle karşılaştırıldığında, damak yarığı riskinde artış göslermemiştir.
Lamotrijinin çoklu ilaç kombinasyonları içinde kullanımından elde edilen veriler, diğer ajanlarla ilişkili malibrmasyon riskinin eşzamanlı LAIRİGAI. kullanımı ile etkilenip etkilenmediğini değerlendirmek için yetersizdir.
I.ATRİGAİ. gebelikte ancak beklenen yararın, fetüse olan potansiyel riskten daha fazla olduğu durumlarda kullanılmalıdır.
Gebelik sırasındaki ilzyolojik değişiklikler lamotrijin düzeylerini ve/\eya terapölik etkisini etkileyebilir. Gebelik sırasında lamotrijin düzeylerinin azaldığına dair raporlar bildirilmiştir. LATRİGAİ. tedavisi sırasında gebe kadınlara uygun klinik tedavi sağlanmalıdır.

I.aktasvon dönemi

Lanıotrijinin anne sülüne oldukça değişken konsantrasyonlarda geçtiği ve bebeklerde annedeki düzeyin yaklaşık %50"sine varan lota! lamotrijin düzeylerine neden olduğu bildirilmiştir. Bu nedenle emzirilen bazı bebeklerde lamotrijin serum konsantrasyonları farmakolojik etkilerin meydana geldiği düzeylere erişebilir.
Emzirmenin potansivci faydaları, bebekle oluşabilecek potansiyel advers etki riski karşısında değerlendirilmelidir.

Üreme yeteneği (fcrtilitc)

I.ATRİGAI/'in insan fertilitesi üzerine etkisi hakkında hiçbir doneyim bulunmamaktadır.

4.7. Araç ve makine kullanımı ü/crindcki etkiler

(jönüllülerle yapılan iki çalışmada lamotrijinin ince görsel motor koordinasyonu, göz hareketleri, vücut sallanması ve sübjektif sedatif etkiler üzerine olan etkilerinin plasebodan farksız olduğu gösterilmiştir, l-amotrijin ile yapılan klinik çalışmalarda, baş dönmesi ve diplopi gibi nörolojik özellik taşıyan advers olaylar bildirilmiştir. Bu nedenle, hastalar, araç veya makine kullanmadan önce l-ATRİCiAI. tedavisinin kendilerini nasıl etkilediğini görmelidir.
E

pp

si
Tüm antiepileptik ilaç tedavilerinin kişilere göre değişkenlik gösteren cevabından dolayı, hastalar araç kullanma ve epilepsi konusunu kendi hekimine danışmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

İslenmeyen etkiler, mevcut verilere dayanarak epilepsi ve bipolar bölümlerine ayrılmıştır. Ancak, lamotrijinin genel güvenilirlik proilli dikkate alınırken her iki bölüme başvurulmalıdır. Pazarlama sonrası gözetimlerden elde edilen istenmeyen etkiler epilepsi bölümüne dahil edilmiştir.
İstenmeyen etkilerin sınıtlandınlmasmda şu sistem kullanılmıştır: Çok yaygın (>l/lü), yaygın (>1/100. <1/10). yaygın olmayan (>1/1000. <1/100). seyrek (>1/10.000. <1/1000). çok .seyrek (<|/10.000). bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

P'pilepsi

Deri ve deri altı doku ho/uklukları

Çok yaygın: Deri döküntüsü.
Seyrek; Stevens .lohnson Sendromu
Çok se>rek: Toksik epidermal nekroliz.
Yetişkinlerde yapılan çift kör. ek tedavi klinik çalışmalarda, deri döküntüsü LAMOTRLİİN alan hastaların % 10"unda ve plasebo alanların % 5"inde meydana gelmiştir. Deri döküntüleri lamotrijin alan hastaların % 2''sinde tedavinin kesilmesine neden olmuştur. Döküntü genellikle makülopapüler görünüşte olup genellikle tedavinin başlamasından itibaren 8 hafta içinde meydana gelmiştir ve lamotrijinin kesilmesiyle dü/.elmiştir

(hkz.

Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
Seyrek olarak. Stevens .lohnson sendronuı ve toksik epidermal nekrolizi (Lyell Sendromu) de içeren ciddi, potansiyel olarak ş'aşamı tehdit eden deri döküntüleri bildirilmiştir. Hastaların çoğunluğunda ilacın kesilmesiyle düzelme olmakla beraber, bazı ha.stalarda geri dönüşümsüz yara izleri ve seyrek vakalarda ölüm bildirilmiştir

(hkz.

Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
Döküntü riskinin aşağıdakiİcrle güçlü ilişkisi olduğu gösterilmiştir;
l.A'rRİGAI.''in viiksek başlangıç dozları ve l-ATRİCiAl. tedavisinde önerilen doz artırımının aşılması

(hkz.

Pozoloji ve uygulama şekli).
Beraberinde valproat kullanımı

(hkz.

Pozoloji ve uygulama şekli).
Döküntü avnı zamanda değişik sistemik semptomlarla ilgili olarak bir aşırı duyarlılık scndromunun bir parçası olarak da bildirilmiştir

(hkz .

Bağışıklık sistemi bozuklukları¹).

Kan vc lenf sistemi ho/.uklukları

Çok seyrek: Hematolojik anormallikler (nötropeni. lökopeni. anemi.
trombositopeni, pansitopeni. aplastik anemi ve agranülositoz dahil), lenfadenopati.
Hematolojik anormallikler ve lenfadenopati aşırı duyarlılık .sendromu ile ilgili olabilir veya olmayabilir Bağışıklık sistemi bozuklukları**).

Bağışıklık sistemi bo/.uklukları

Çok seyrek: Aşırı duyarlılık sendromu** (ateş, lenfadenopati, vtız ödemi, kan
ve karaciğer anormallikleri, disscminc intravasküler koagülasyon.
multiorgan disfonksiyonu gibi belirtiler dahil).

Sinir sistemi bozuklukları

Monoterupi oluruk yürütülen klinik çalı:^maUırJa:

Çok yaygın: Baş ağrısı.
Yaygın; Somnolans. uykusuzluk, baş dönmesi, tremor.
Yaygın olmayan: Ataksi.
Seyrek: Nisiagmus

Diğer klinik (;alışmalardu:

(,'ok yaygın:
Yaygın:
Çok seyrek:
Somnolans. alaksi. baş ağrısı, baş dönmesi.
Nisiagmus. tremor. uyuşukluk, uykusuzluk.
Aseptik menenjii. ajitasyon, dengesizlik, hareket bozuklukları. Parkinson hastalığında kötüleşme, ekstrapiramidal etkiler, koreoatetozis. nöbet sıklığında artış.
l.ATRİG.Al/'in önceden Parkinson hastalığı olanlarda Parkinson semptomlarını kötüleştirdiğine dair raporlar ve bu altta yatan koşula sahip olmayan hastalarda da ekstrapiramidal etkiler ve koreoatetozis görüldüğüne dair nadir raporlar bulunmaktadır.

Cıö/. bozuklukları

Monaterapi olarak yürütülen klinik çalınmalarda:

Yaygın olmayan: Diplopi. bulanık görme

Diğer klinik çalınmalarda:

Çok N'aygın:

(•astrointcstinal bozuklukları

Monoterapi olarak yürütülen klinik çalınmalarda:

Yaygın: Bulantı, kusma, ishal.

Diğer klinik çalınmalarda:

Çok yaygın:

Yaygın:

Kas-iskclct ho/.uklukları ve hağ dokusu ho/uklukları

Çok sevTck: Lupus-bcnzcri reaksiyonlar.

Cıcncl bozukluklar ve uy|>ulama bölgesine ilişkin bozukluklar

Yaygın: Yorgunluk.

Bipolar Bo

zukluk
Aşağıdaki advers etkiler. I.A TRİGAI/'in genel güvenilirlik prollli için epilepside görülenlerle birlikte dikkate ahnmalıdır.

Deri ve deri altı doku bozuklukları

Bipolar hozııkluk He ilfiili klinik çalı.^i)uılar sırasında:

Çok vaygın; Deri döküntüsü.
Sc>rek; Stevens John.son Sendromu.
I-amotrijin ile yapılan bütün bipolar bozukluk çalışmaları (kontrollü ve kontrolsüz) göz önüne alındığında, lamotrijin alan hastaların % 12"sinde deri döküntüleri meydana gelmiştir. 0>'sa. bipolar bozukluk olan hastalarda yapılan kontrollü klinik çalışmalarda, lamotrijin alan hastaların %8''inde \e plasebo alan hastaların % 6''sında deri döküntüleri meydana gelmiştir.

Sinir sistemi bozuklukları

Bipolar bozukluk ile ilgili klinik çalı^finalar sırasında:

Çok yaygın: Baş ağrısı.
Yaygın: Ajitasyon. uyuklama, baş dönmesi.

Kas-iskelet ve bağ dokusu bozuklukları

Bipolar bozukluk ile ilgili klinik çalı.'şnıalar sırasında:

Yaygın: Artralji.

(ienel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin bozukluklar

Bipolar bozukluk ile il^'ili klinik çalı.^ımılar sırasında:

Yaygm: Ağrı, sırt ağrısı.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Maksimum terapötik dozu 10-20 kat aşan dozlann akut olarak alımı bildirilmiştir. Doz aşımı sonucunda meydana gelen semptomlar arasında nistagnuıs. ataksi. bilinç bozukluğu ve koma ver almaktadır.
Doz aşımı durumunda, hasla hastaneye yatınhııah ve uygun destekleyici tedavi uygulanmahdır.

5. FARMAKOI.O.IİK ÖZKM İKİ r.U

5.1. Farmakodinamik ö/.cilikler

Farmakoterapötik grup: Antiepileptikler ATC kodu: N03A X09

El ki mekanizması:

l'armakolojik araştu'maların sonuçları, lamolrijinin. voltaj kapılı sodyum kanalları için kullanıma bağlı bir bloker olduğunu ortaya koymaktadır. liimotrijin. nöron kültürlerinde, uzun süreli tekrarlayan uyanlarda, kullanıma ve voltaja bağlı bir blokaj meydana getirir ve glutamatın (epileptik nöbetlerin ortaya çıkmasında önemli bir rol o>nayan bir aminoasit) patolojik salimim inhibe etmenin yanında, glutamatın meydana getirdiği aksiyon potansiyeli deşarjlarını da inhibe eder.

Farmakodinamik el kiler:

İlaçların merkezi sinir sistemi üzerindeki etkilerini değerlendirmek için tasarlanmış testlerde, sağlıklı gönüllülere 240 mg lamotrijin kullanımının sonuçlan, plasebodan farklı olmamış; ancak gerek lüOO mg lenitoin. gerekse 10 mg diazepam ince görsel motor koordinasyonu ve göz hareketlerini anlamlı ölçüde bozmuş, vücut sallanmasını artırmış ve sübjektif sedatif etkiler >^jratmıştır.
liaşka bir çalışmada. 600 mg tek doz oral karbamazepin ince görsel motor koordinasyonu ve göz hareketlerini anlamlı ölçüde bozarken, vücut sallanmasını ve kalp atım hızını da artırmış, ancak 150 mg ve 300 mg dozlarındaki lamotrijinle elde edilen sonuçlar plasebodan farklı olmamıştır.

5.2. Farmakokinctik özellikler (icııcl ö/.clliklcr

Uımotrijin feniltriazin sınıfına dahildir, beyazdan açık krem rengine değişen renklerde bir tozdur ve suda az oranda çözünür.
Fmilim:
l-amotrijin önemli bir ilk geçiş metabolizması olmaksızın barsaktan hızla ve tamamen emilir. Doruk plazma konsantrasyonlarına ilacın oral yoldan alınmasından yaklaşık 2.5 saat sonra ulaşılır. Maksimum konsantrasyona ulaşma süresi yemekten sonra alındığında hatif gecikirse de. emilim derecesi besinlerden etkilenmez. İlacın farmakokinctik özellikleri, test edilen en
yüksek tek doz olan 450 mg'a kadar lineerdir. Kararlı durum maksimum konsantrasyonu, kişiler arasmda fazla değişkenlik gösterirse de aynı kişide konsantrasyon nadiren değişir.

Dağı

lım:
Plazma proteinlerine bağlanma oranı yaklaşık % 55"tir. Plazma proteinlerinden ayrılmanın toksisiteyle sonuçlanma olasılığı hemen hiç yoktur.
Dağılım haemi 0.92 ile 1.22 lykg arasında değişir.

Bi votransibryon:

UDP-glukuronil transferazlar lamotrijinin metabolizmasından sorumlu enzimler olarak tanımlanmıştır.
l^motrijin kendi metabolizmasını doza bağlı olarak çok az indükler. Aneak, lamotrijinin diğer antiepileptik ilaçların (Al'İ) farmakokinetiğini etkilediğine ilişkin kanıt olmavıp. eldeki veriler lamotrijin ve P^-^^ enzimleri tarafından metabolize edilen ilaçlar arasında etkileşim
olasılığının pek bulunmadığını göstermektedir.

F-!liminasvon:

Sağlıklı yetişkinlerde ortalama kararlı durum klerensi 39 i 14 mI7dak''dır. lamotrijinin
klerensi esas olarak metaboliktir ve glukuronid ile konjüge olmuş materiyelin ardından idrarla eliminasyonu şeklindedir. İlacın % 10"undan azı değişmemiş olarak idrarla atılır. İlaçla ilgili maddenin sadece

% 2

kadarı feçesle atılır. Klerensi ve yarı ömrü dozdan bağımsızdır. Sağlıklı yetişkinlerdeki ortalama eliminasyon yarı ömrü 24 ile 35 saat arasındadır. Ciilbert Sendromu olan hastalarda yapılan bir çalışmada, görünür ortalama klerens normal kontrol kişileriyle karşılaştırıldığında % 32 oranında azalmıştır, ancak bu değerler genel popülasyon için geçerli olan yayılım aralığı içindedir.
Lamotrijinin yarı ömrü beraberinde kullanılan ilaçlardan büyük ölçüde etkilenir. Ortalama yarı ömrü karbamazepin ve fenitoin gibi glukuronidasyon indükleyici ilaçlarla birlikte verildiğinde yaklaşık 14 saate düşmekle, tek başına valproat ile birlikte \erildiğinde ortalama yaklaşık 70 saate çıkmaktadır (A/rr. Pozoloji ve uygulama şekli ve Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleti).
Doğrusal

lık/Dcârusalo

1 nı_ayan.durum:
İlacın farmakokinetik özellikleri, test edilen en yük.sek tek doz olan 450 mg"a kadar lineerdir.

Besinlerin etkisi:

Maksimum konsantrasyona ulaşma süresi yemekten sonra alındığında hatif gecikirse de. emilim derecesi besinlerden etkilenmez.

llastahtrıİH karakteristik n/ciliklcr

•

Böbrek vetmc/liğiolan hastalarda:

Kronik böbrek yetmezliği olan 12 gönüllüye ve hemodiyalize giren başka 6 bireye tek doz 100 mg lamolrijin verilmiştir. Ortalama C171\ sağlıklı gönüllülerdeki 0.58 mI7dak/kg"a kıyasla 0.42 ml7dak/kg (kronik böbrek yetmezliği). 0.3.1 mIVdak/kg (hemodiyaliz arasında) ve 1.57 miydak/kg (hemodiyaliz sırasında) olarak gerçekleşmiştir. Ortalama plazma yarı ömürleri ise sağlıklı gönüllülerdeki 26.2 saate kıyasla 42.9 saat (kronik böbrek yetmezliği). 57.4 saat (hemodiyaliz arasında) ve 13.0 saat (hemodiyaliz sırasında) olarak gerçekleşmiştir. Ortalama olarak, vüeııtta meveut olan lamotrijin miktarının yaklaşık % 20"si (yayılım aralığı = 5.6 - 35.1) 4 saatlik bir hemodiyaliz sırasında elimine olmuştur. Bu hasta popülasyonu için, başlangıç l.ATRİGAl. dozları için hastaların antiepileptik ilaç rejimi esas alınmalıdır. Azaltılmış idame dozları, anlamlı böbrek fonksiyon bozukluğu bulunan hastalarda etkili olabilir.
• Kara_eiğer vetnK'zJi^ olaı^ hastalarda:
Çeşitli derecelerde karaciğer bozukluğu olan 24 gönüllü ve kontrol grubu olarak 12 sağlıklı gönüllü üzerinde tek dozluk bir farmakokinetik çalışma gerçekleştirilmiştir. Uimotrijinin medvan görünür klerensi Derece A. B veya (' (Child-Pugh Sınıtlandırması) karaciğer bozukluğu olan hastalarda sırasıyla 0.31. 0.24 veya 0.10 ınl/dak/kg iken, sağlıklı kontrollerde 0.34 ml7dak/kg olmuştur. Başlangıç, artırım ve idame dozları genellikle orta şiddette (Child-Pugh Derece B) karaciğer bozukluğu olan hastalarda yaklaşık % 50. ağır (Child-Pugh Derece C) karaciğer bozukluğu olan hastalarda ise \aklaşık % 75 azaltılmalıdır. Artırım ve idame dozları klinik yanıta göre ayarlanmalıdır.
• Pcdi

yatrik

hastalarda kullanını:
Vücut ağırlığına göre ayarlanmış klerens. çocuklarda yetişkinlerde olduğundan daha yüksek olup, en yüksek değerlere beş yaş altı çocuklarda ulaşılmaktadır. l.amotrijinin yarı ömrü çocuklarda yetişkinlerde olduğundan daha kısa olup karbamazepin ve fenitoin gibi enzim indükleyici ilaçlarla birlikte verildiğinde ortalama değeri yaklaşık 7 saat olmakta, tek başına sodnım vaiproat ile birlikte uygulandığında ise ortalama 45 ile 50 saat arası değerlere ulaşmaktadır (/i^r. Pozoloji ve uygulama şekli).
•

(ieriyatrik haslardım:

Aynı çalışmalara katılan epilepsi hastası gençlerin ve yaşlıların dahil edildiği farmakokinetik analizden elde edilen klinik sonuçlar, yaşlılarda lamolrijin klerensinin klinik açıdan önemli derecede değişmediğini göstermiştir. Tek dozdan sonra görünür klerens 20 yaşlarında 35 ml;dak"dan 70 yaşlarında 31 mlAlak''ya %12 oranında azalmıştır. 48 baltalık tedaviden sonraki azalma, genç ve yaşlı gruplar arasında 41 ml/dak''dan 37 miydak"ya olmak üzere %
10 olarak gerçekleşmiştir. Buna ilaveten, lamotrijinin farmakokinetik özellikleri 150 mg"lık tek dozu takiben 12 sağlıklı yaşlı gönüllüde incelenmiştir. Yaşlılardaki ortalama klerens (0.39 miydak/kg), 30 ile 450 mg arası tek dozlar sonrası >aşlı olmayan yetişkinlerle yapılan

9

çalışmadan elde edilen ortalama klerens (0.31 - 0.65 ml/dak/kg) değerleri \ayilim aralığında bulunmaktadır.

Klinik Çalı.'^mular

1-24 aylık parsiyel nöbetli hastalarda ek tedavi olarak lamotrijinin etkinliği bir çok merkezli, çift kör, plasebo kontrollü ek çalışmada değerlendirilmiştir (I,AM20006 Çalışması). Lamotrijin bir açık Fa?, sırasında 1 veva 2 antiepileptik ilaca eklenmiştir (n=l 77).
I^motrijin. başlangıç toplam do/.u ve\a 2 mg'ın altında bir doz titrasyon basamağına ihtiyaç duyıılması halinde günde iki kez veya iki günde bir verilmiştir. İki haftalık titrasyon periyodunun sonunda serum düzevleri ölçülmüş ve konsantrasyon, bu zaman noktasında erişkinlerde beklenen konsantrasyon değerini (0.41 |ig/ml.) aştığı takdirde sonraki dozlar azaltılmış veya artırılmamıştır. Bazı hastalarda 2 haftalık periyot sonunda %90"a varan doz azaltımlarma ihtiyaç du>ıılmuştur. Antiepileptik ilaç olarak valproat kullanıldığı takdirde, lamotrijin aneak bir bebekte karaciğer fonksiyon test anomalileri olmaksızın 6 ay süreyle valproat kullanıldığında eklenmiştir. Vücut ağırlığı 6.7 kg''nin altında olan ve valproat veya karbamazepin. fenitoin. fenobarbital veya primidon dışında bir antiepileptik verilen hastalarda lamotrijinin güvenilirlik ve etkinliği değerlendirilmemiştir.
Parsiyel nöbet frekansında %4Ü veya üstünde bir düşüş .sağlanan hastalar (n=38) kademeli olarak tedavi kesilerek plaseboya geçmek (n=19) veya 8 haftav'a kadar lamotrijin tedavisine devam etmek üzere (n=19) randomize edilmiştir. Primer etkinlik sonlanma noktası, lamotrijin ve plasebo verilen ve çıkış kriterlerini yerine getiren deneklerin oranındaki farka dayanmıştır. Çıkış kriterleri, epilepsi koşullarında klinik kötüleşme belirlisi görüldüğü takdirde deneklerin çalışmadan ayrılmasına izin vermektedir. Primer sonlanma noktasında istatistiksel anlamlılığa erişilmemesine karşın plaseboya kıv'asla (%84) lamotrijin grubundaki daha az sayda hastada (%58) çıkış kriterleri yerine getirilmiş ve bu kriterlerin yerine getirilmesi için daha uzun bir süre gerekmiştir (22 güne karşı 42 gün).
Yan etki profili daha büyük çocuklarda görülene benzerdi.

liipolar ho/.ukluj'u olan hastalarda dcprcsif atakların önlenmesindeki klinik etkinlik

Bipolar 1 bozukluğu olan hastalarda depresif atakların önlenmesindeki etkinliği iki temel çalışmada gösterilmiştir.
SCAB20003. bipolar 1 bozukluğu olan ve yakın zamanda ya da o sırada majör depresif atak geçirmekte olan hastalarda depresyon ve/veya maninin nüksünü veya yinelemesini uzun vadede önlemeye yönelik çok merkezli, çift kör. ikili plasebo ve lit>ıım kontrollü, randomize sabit doz değerlendirmeli bir klinik çalışmadır. Lamotrijin monoterapisi veya lamotrijin f psikotropik tedavi kullanarak stabilize edilen hastalar, şu beş tedavi grubundan birine randomize edilmişlerdir: Maksimum 76 hafta (18 ay) süreyle lamotrijin (50. 200, 400 mg/gün). lityum (serum seviyesi 0.8 - 1.1 mMol/1.) veya pla.sebo. Depresif veya manik bir ataklan dolayı ek ilaç tedavisi ya da elektrokonvülsif tedavi (i;K'f) ile müdahale etmek gerekmedikçe tedavi rejimlerine devam edilmiştir.
Birincil sonlanma noktası gerek ek ilaç tedavisi veya l'K f şeklinde müdahalelerde "Duygudurum Atağı için Müdahaleye kadar geçen /aman |'fIM1'-(I)AMZ)|" olmuştur. Bu sonlanma noktasının analizinde müdahale yapılmadan çalışmadan çıkan hastalarda elde edilen verilerin kullanıldığı üç yöntem uygulanmıştır. Bu analizlerde p-değerleri 0.003 ile
0.029 arasında değişmiştir. ilk depreşil'atağa i<adar geçen /.aman ile ilk manik/hipomanik ya da mikst atağa kadar geçen zamanın destekleyici analizlerinde lATRİCiAL alan hastalarda ilk depreşil' atağa kadar geçen süre plasebo alan hastalara göre daha uzun olmuş (p=0.047). tedavide de manik/hipomanik ya da mikst ataklarda zamanla ilgili olarak istatistiksel anlamlı bir farklılık bulunmamıştır.
SCAB20Ü6. bipolar I bozukluğu olan ve yakın zamanda mani veya hipomani atağı geçiren ya da o sırada geçirmekte olanlar hastalarda mani ve/veya depresyonun nüks veyB \inelemesinin uzun süreli önlenmesinde 1A TRİCiAI/'in çok merkezli, çift kör, ikili plasebo. lituım kontrollü, randomize. esnek dozlu değerlendirilmesini kap.sayan bir klinik çalışmadır, lla.stalar bir kez I^TRİGAI. monoterapisi ya da lamotrijin ve beraberinde psikotrop ilaç tedavisi ile stabilize edildikten sonra, aşağıdaki üç gruptan birine rastgele dağıtılmışlardır ; Hepsi maksimum 76 haftaya (18 ay) süreyle olmak üzere lamotrijin (100 - 400 mg/gün). Iit\um (serum seviyesi 0.8 - 1.1 mMol/1.) veya plasebo. Bir duygudurum atağından (depresif ya da manik) dolayı ek ilaç tedavisi veya elektrokonvülsif tedavi (F.KT) ile müdahale etmek gerekmedikçe tedavi şemalarına devam edilmiştir.
Birincil son nokta gerek ck ilaç tedavisi veya HK l' şeklinde müdahalelerde “Duygudurum Atağı için Müdahaleye kadar geçen Zamanı [¦İ'1M1--(I)AM/)|" olmuştur. Bu ölçütün analizinde müdahale yapılmadan çalışmadan çıkan hastalarda elde edilen verilerin kullanıldığı üç yöntem uygulanmıştır. Bu analizlerde p- değerleri 0.003 ile 0.023 arasında değişmiştir. İlk depresif atağa kadar geçen zaman ile ilk manik/hipomanik ya da mikst atağa kadar geçen zamanın destekleyici analizlerinde LAMO'I'Rİ.IİN alan hastalarda ilk depresif atağa kadar geçen süre pla.sebo alan hastalara göre daha uzun olmuş (p^O.015). tedavide de manik/hipomanik ya da mikst ataklarda zamanla ilgili olarak istatistik.sel anlamlı bir farklılık bulunmamıştır.
Klinik çalışmalarda deslabilizas>on. mani veya hipomaniyi uyarma eğilimi, lamotrijin tedavisi sırasında plasebodan i.statistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemiştir.

5,3. Klinik önccsi güvcnlilik vcrilcTİ

Hayvanlarda lamotrijinin insanlardaki terapötik dozlarından daha vüksek dozlarla yapılan reprodüktif toksikoloji çalışmalarında teratojenik etkiler görülmemiştir. Ancak, lamotrijin za\ıf bir dihidrofolat redüktaz inhibitörü olduğundan, anne gebelik süresince folat inhibitörü ile tedavi gördüğünden teorik de olsa insan l'etal mal formasyon riski vardır.
(jeniş bir yelpaze oluşturan mutajcnisite çalışmaları lamotrijin kullanımının insanlar üzerinde genetik risk oluşturmadığını göstermiştir.
Fare ve sıçanlar üzerinde yapılan uzun süreli çalışmalar lamotrijinin karsinojenik özelliği olmadığını göstermiştir.

6. KAR.MA.SOTIK O/KJ.MKI KU

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Kalsiyum karbonat, krospovidon. sodwm nişasta glikolat. .sodvıım sakarin, magne/uım sicarat. mannitol DC,nıagnczyunı alüminyum silikat.çilek aroması, koloidal anhidri silika.

6.2. Geçimsi/iikier

Bilinen bir geçimsizliği bulunmamaktadır.

6.3. Raf ömrü

24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C'nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.
Kuru bir yerde saklanmalıdır.
İşıktan koruyunuz

6.5. Ambalajm niteliği ve içeriği

Karton kutuda. PVC/PI:-7PVI)C7Aİ blister ambalajda 30 tablet halinde bulunmaktadır.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maüdelerin imhası ve diğer özel önlemler

Özel bir gereklilik yoktur.
7.

KIJUSAT SAHİBİ

Adı : lll-I.BA İlaç İç ve Dış San Tic. Ltd. 5?ti.
Adresi: Öveçler 1319. Sok. No;5/2 Çankaya/Ankara Tel No: (0 312) 478 08 88 l'a.\ No: (0 312)478 06 65 e-mail: [email protected]

8. RUHSAT NUMARASI (KARI):

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT VKNİI.KMK TARİHİ

İlk ruhsat tarihi:
Son yenileme tarihi:
10. KÜB'ün VİNİLENME TARİHİ

i •.
-r:j
¹
Döküntü avTiı zamanda aralarında ateş, lenfadenopati. vliz ödemi, kan ve karaciğer anormallikleri gibi çeşitli sistemik semptomlarla birlikte görülen aşırı duyarlılık sendromunun bir parçası olarak da bildirilmiştir. Sendrom klinik şiddet açısından geniş bir yayılım gösterir ve nadiren dissemine intravasküler koagülasyona ve multiorgan bozukluğuna neden olabilir. Döküntü olmasa da aşırı duyarlılığın erken belirtilerinin (örneğin ateş, lenfadenopati) var olabileceği unutulmamalıdır. Bu gibi belirti ve semptomlar mevcutsa, hasta derhal değerlendirilmeli ve alternatif bir etiyoloji belirlenemez.se lAfRİGAI. kesilmelidir.

Psikiyatrik ho/.ııkluklar

Yaygın: Agresyon. iritabilite.
Çok seyrek: Tik. halüsinasyon, konluz\on.