Verapin 180 Mg/2 Mg Film Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMİEtkin maddeler:

Her film tablet, 180 mg sürekli salım formunda verapamil hidroklorür ve 2 mg trandolapril içerir.

Yardımcı maddeler:

Laktoz monohidrat.............153.00 mg

Sodyum aljinat................112.50 mg

Sodyum stearil fiımarat.........2.00 mg

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORMU

Film kaplı tablet.

Pembe renkli, oval, bikonveks, film kaplı tablet.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1 Terapötik endikasyonlar

VERAPİN, hipertansiyon tedavisinde endikedir. Monoterapinin yeterli olmadığı durumlarda kombinasyon tedavisi olarak kullanılabilir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1).

4.2 Pozoloji ve uygulama şekliYetişkinler:

VERAPİN, tek başına ya da diğer antihipertansif ajanlarla kombine olarak kullanılabilir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1).

Pozoloji

Önerilen doz, günde bir kez, sabahları kahvaltıdan önce, kahvaltıyla birlikte ya da kahvaltıdan sonra alman bir VERAPİN film tablet'tir.

Uygulama sıklığı ve süresi

Günde bir kez. Hipertansiyon kronik bir hastalık olduğu için, VERAPİN genellikle uzun süreler reçete edilen bir ilaçtır ve kullanım süresi tedavi eden doktorun görüşüne bağlıdır.

Uygulama şekli

VERAPİN film tablet bütün olarak yutulmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Böbrek yetmezliği:ı

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda daha düşük dozlar gündeme getirilmelidir. Karaciğer bozukluğu olan hastalarda özel bir dikkat ve yakından gözlem gereklidir.Ağır karaciğer bozukluğunda kullanılması önerilmemektedir ve karaciğer sirozu ile birlikte asidiolan hastalarda kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4).

Pediyatrik popülasyon:

VERAPİN çocuklarda ve adolesanlarda (<18 yaş) kontrendikedir.

Geriyatrik popülasyon:

VERAPİN sadece kısıtlı sayıda yaşlı hipertansif hasta üzerinde incelenmiştir.

Farmakokinetik veriler VERAPİN'in sistemik yararlanımının, genç hipertansiflere kıyasla yaşlılarda daha yüksek olduğunu göstermektedir. Bazı yaşlı hastalarda kan basıncını azaltıcı etkidiğerlerindekinden daha güçlü olabilir. Tedavi başlangıcında böbrek fonksiyonlarınındeğerlendirilmesi önerilmektedir (bkz. Bölüm 4.4.)

4.3 Kontrendikasyonlar

VERAPİN kullanımı aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:

- Trandolapril ya da herhangi başka bir ADE inhibitörü ve/veya verapamile karşı, ayrıca ilacıniçinde bulunan yardımcı maddelere karşı bilinen aşırı duyarlık,

- Daha önce bir ADE inhibitör tedavisiyle ilişkili anjiyonörotik ödem öyküsü,

- Herediter/idiyopatik anjiyonörotik ödem,

- Kardiyojenik şok,

- Yakın geçmişte komplikasyonlu miyokard enfarktüsü,

- Pacemaker olmaksızın ikinci ya da üçüncü derece AV blok,

- SAblok,

- Pacemaker olmaksızın hasta sinüs sendromu,

- Konj estif kalp yetmezliği,

- Atrium ve ventriküller arası bir aksesuar iletim yolu ile ilişkili atriyal fibrilasyon/flatter (örn.Wolff-Parkinson-White sendromu, Lown-Ganong-Levine sendromu),

- İvabradin ile kombinasyon,

- Ağır böbrek bozukluğu (kreatinin klirensi <30 ml/dk),

- Diyaliz,

- Karaciğer sirozu ile birlikte asit,

- Aort ya da mitral stenozu, obstrüktif hipertrofık kardiyomiyopati,

- Primer aldosteronizm,

- Gebelik,

- Çocuklarda ve adolesanlarda kullanım (< 18 yaş),

- IV beta adrenoreseptör antagonistler ile eş zamanlı kullanımı (yoğun bakım ünitesi hariç),

- VERAPİN ile aliskiren içeren ilaçlarm birlikte kullanımı, diyabetes mellitus veya böbrekyetmezliği (GFR<60 ml/dak/1.73m¹) olan hastalarda kontrendikedir (bkz Bölüm 4.5 ve 5.1).

4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri

Semptomatik hipotansiyon:

VERAPİN, belirli koşullar altında zaman zaman semptomatik hipotansiyona yol açabilir. Bu risk uyarılmış bir renin-anjiyotensin-aldosteron sistemine sahip (örn. diüretik kullanımı, düşüksodyumlu diyet, diyaliz, diyare veya kusmaya bağlı hacim ya da tuz eksikliği; sol ventrikülfonksiyonlarında azalma, renovasküler hipertansiyon) olan hastalarda yüksektir.

Bu gibi hastalarda öncelikle hacim ya da tuz eksikliğinin düzeltilmesi gerekir ve tedavi tercihen bir hastane ortamında başlatılmalıdır. Titrasyon sırasında hipotansiyon geçiren hastalar sırt üstüyatırılmalıdır; bu gibi hastalarda oral sıvı desteği ya da intravenöz fizyolojik serum uygulamasıylahacim genişletilmesine gerek duyulabilir. Kan hacmi ve basıncı etkili bir şekilde düzeltildiktensonra VERAPİN tedavisine genellikle devam edilebilir.

İskemik kalp hastalığı ya da serebrovasküler hastalığı olan hastalarda da kan basmcında aşırı düşüş miyokard enfarktüsü ya da serebrovasküler olaya yol açabileceğinden, tedaviye başlarken ve dozayarlaması yapılırken yakın takip gerekir.

Kalp yetmezliği:

Önceden kalp yetmezliği episodu geçirmiş hastalarda VERAPİN ile tedaviye başlanmadan önce ejeksiyon fraksiyonu % 35'in üzerinde olmalıdır ve kalp yetmezliğinin tedavisi uygun biçimdesürdürülmelidir.

Böbrek fonksiyon bozukluğu:

Orta derecede ve şiddetli renal bozukluğu olan hastalarda böbrek fonksiyonları düzenli olarak izlenmelidir (bkz. Bölüm 4.3).

VERAPİN renal disfonksiyonlu hastalarda hiperkalemi oluşturabilir.

Özellikle önceden beri böbrek fonksiyon bozukluğu ya da konjestif kalp yetmezliği olan hastaların böbrek fonksiyonlarında akut kötüleşme (akut böbrek yetmezliği) ortaya çıkabilir. Verapamilhemodiyaliz ile uzaklaştırılamaz.

Renovasküler hipertansiyon:

Sekonder hipertansiyon ve özellikle renovasküler hipertansiyonda VERAPİN ile deneyim yeterli değildir. Sonuç olarak VERAPİN bu hastalarda kullanılmamalıdır. Önceden tek ya da çift taraflırenal arter stenozu olan ve ADE inhibitörleri ile tedavi edilmiş bazı hastalarda kanda üre veserumda kreatinin yükselmesi gözlenmiştir ve bunlar tedavi kesildikten sonra genellikledüzelmiştir. Bu, özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda olması muhtemeldir. Eğer,renovasküler hipertansiyon belirtisi de bulunuyorsa, hipotansiyon ve böbrek yetmezliği riskindeciddi artış bulunmaktadır.

Proteinüri:

Özellikle böbrek fonksiyon bozukluğu olan veya göreceli olarak yüksek dozlarda ADE inhibitörleri almakta olan hastalarda proteinüri ortaya çıkabilir.

Diyabetik hastalar:

Oral kan glukozu düşürücü ilaçlar ya da insülin kullanan diyabetik hastalarda glisemik kontrol düzeyi ADE inhibitörü tedavisinin ilk ayı boyunca yakından izlenmelidir (bkz. Bölüm 4.5).

Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS) dual blokajı:

ADE-inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokerleri ya da aliskirenin birlikte kullanılması durumunda hipotansiyon, senkop, hiperkalemi riskinin arttığı ve böbrek fonksiyonunun azaldığına(akut böbrek yetmezliği dahil) dair kanıtlar bulunmaktadır. RAAS'm dual blokajına yol açtığmdanADE-inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokerleri ya da aliskirenin birlikte kullanılmasıönerilmez (bkz. Bölüm 4.5 ve 5.1).

Eğer dual blokaj tedavisi mutlaka gerekli görülürse sadece uzman gözetimi altında yapılmalı ve böbrek fonksiyonu, elektrolitler ve kan basıncı yakından sık sık takip edilmelidir. Diyabetiknefropatisi bulunan hastalarda ADE-inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokerleri birliktekullanılmamalıdır.

Ağır karaciğer fonksiyon bozukluğu:

Bu hastalarda yeterli terapötik deneyim bulunmaması nedeniyle, VERAPİN kullanılması ² önerilemez. VERAPİN karaciğer sirozu ile birlikte asidi olan hastalarda kontrendikedir (bkz.Bölüm 4.3). Çok seyrek olarak ADE inhibitörleri tedavisi kolestatik sarılık ya da hepatit ilebaşlayıp hızla yaygın nekroz ve bazen ölüme yol açan bir sendrom ile ilişkili bulunmuştur. Busendromun mekanizması bilinmemektedir. VERAPİN kullanan hastalarda sarılık ya da karaciğerenzimlerinde belirgin yükselme saptanırsa tedavi kesilmeli ve tıbbi değerlendirme yapılmalıdır.

Anjiyonörotik ödem:

ADE inhibitörleri (örn. trandolapril gibi) ender olarak, yüz, ekstremiteler, dil, glottis ve/veya larinksin şişmesini içeren anjiyonörotik ödeme neden olabilir. Anjiyonörotik ödem geçirmekteolan hastalarda trandolapril tedavisi derhal durdurulmalı ve bu hastalar ödem geçinceye kadarizlenmelidir.

Yüz ile sınırlı anjiyonörotik ödem sıklıkla kendiliğinden iyileşir. Sadece yüzü değil ama aynı zamanda glottisi de tutan ödem, havayolu obstrüksiyonu riski nedeniyle, hayatı tehdit edicinitelikte olabilir.

Siyah olmayan hastalara kıyasla, ADE inhibitörleriyle tedavi edilen siyah hastalarda daha yüksek bir anjiyoödem sıklığı bildirilmiştir.

Dil, glottis ya da larinksi tutan anjiyonörotik ödem tablosu, diğer uygun terapötik önlemler ile birlikte, 0.3-0.5 mİ epinefrin çözeltisinin (1:1000) subkütan yoldan derhal uygulanmasınıgerektirir.

İdiyopatik anjiyonörotik ödem öyküsü olan hastalarda dikkatli olunmalıdır, ve anjiyonörotik ödem bir ADE inhibitörüne karşı advers reaksiyon olarak gelişmiş ise VERAPİN kontrendikedir (bkz.Bölüm 4.3).

İntestinal anjiyoödem:

ADE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda ayrıca intestinal anjiyoödem bildirilmiştir. Trandolapril kullanırken karın ağrısı yaşayan (bulantı veya kusma olsun olmasın) hastalarda budurum dikkate alınmalıdır.

Nötropeni/Agranülositoz:

Nötropeni riski doz ve tip ile ilişkili gibi görünmektedir ve hastanın klinik durumuna bağlıdır. Komplikasyonsuz hastalarda ender olarak görülür, ama belli bir derecede böbrek bozukluğu olan,ve özellikle böbrek bozukluğu örneğin sistemik lupus eritematozus, skleroderma gibi kollajenvasküler hastalıklar ile ilişkili olan, ayrıca immünosupresif ajanlar ile tedavi gören hastalardaortaya çıkabilir. ADE inhibitörü tedavisine son verildikten sonra geri dönüşümlüdür.

Öksürük:

ADE inhibitörleriyle tedavi sırasında prodüktif olmayan, kuru bir öksürük ortaya çıkabilir; ilaç bırakıldıktan sonra kaybolur.

Hiperkalemi:

ADE inhibitörleriyle tedavi sırasında, özellikle böbrek yetmezliği ve/veya kalp yetmezliği varlığında, hiperkalemi ortaya çıkabilir. Potasyum destek preparatları ya da potasyum tutucudiüretikler, plazma potasyumunda belirgin artışlara yol açabilecekleri için, genel olarakönerilmemektedir. Sözü edilen ajanların birlikte kullanımı uygun görülüyorsa, serum potasyumusık aralarla izlenerek kullanılmalıdır.

Yaşlılar:

VERAPİN sadece kısıtlı sayıda yaşlı hipertansif hasta üzerinde incelenmiştir.

4

Farmakokinetik veriler VERAPİN'in sistemik yararlanımının, genç hipertansiflere kıyasla yaşlılarda daha yüksek olduğunu göstermektedir. Bazı yaşlı hastalarda kan basıncını azaltıcı etkidiğer ler ind ekinden daha güçlü olabilir. Tedavi başlangıcında böbrek fonksiyonlarınındeğerlendirilmesi önerilmektedir.

Cerrahi hastaları:

Genel anestezi gerektiren majör cerrahi geçirecek hastalarda, ADE inhibitörleri hipotansiyon oluşturabilir; bu durum plazma hacim genişleticiler ile düzeltilebilir.

Bradikardi:

Pazarlama sonrası dönemde VERAPİN kullanımı ile ilişkilendirilen bradikardi ve AV blok vakaları bildirilmiştir. Bu advers etkiler, ürünün içeriğinde yer alan verapamilin sinüsdüğümü ve AV iletimi üzerine olan baskılayıcı etkisi ile açıklanmaktadır. Bu nedenleVERAPİN, “Hasta sinüs sendromu” ve AV ileti bozukluğu olan hastalardakullanılmamalıdır (bkz. Kontrendikasyonlar). Hastalar, VERAPİN verilmeden önce buyönlerden tekrar değerlendirilmeli ve eşzamanlı olarak kullanılan ilaçlar bakımındansorgulanmalıdır. VERAPİN, beta-adrenerjik bloke edici ajanlar, dijitalis ve diğer AV iletimive sinüs düğümünü baskılayan ilaçlar ile birlikte yalnızca kombinasyon tedavisinigerektiren endikasyonlarda dikkatle kullanılmalı ve hastalar bradikardi ve AV blok gelişimiaçısından takip edilmelidir.

Nöromusküler iletiyi etkileyen hastalıklar:

VERAPİN nöromusküler iletiyi etkileyen hastalıkları (Miyastenia gravis, Lambert-Eaton sendromu, ilerlemiş Duchenne musküler distrofisi) olan kişilerde dikkatle kullanılmalıdır.

Desensitizasyon:

ADE inhibitör tedavisi almakta olan ve yanı sıra hayvan zehirlerine karşı desensitizasyon uygulanan hastalarda anaflaktoid reaksiyonlar (bazı durumlarda hayatı tehdit edici) gelişebilir.

LDL aferezi:

LDL aferezindeki hastalar aynı zamanda ADE inhibitörleri de aldıklarında hayatı tehdit edici anaflaktoid reaksiyonlar kaydedilmiştir.

Hastalarda yapılacak değerlendirmeler, tedavi başlatılmadan önce ve tedavi sırasında böbrek fonksiyonu incelemelerini de içermelidir.

VERAPİN'e karşı alman terapötik yanıtın değerlendirilmesine yönelik kan basıncı okumaları her zaman için bir sonraki dozdan önce yapılmalıdır.

Laktoz:

Bu tıbbi ürün laktoz içermektedir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

Sodyum:

Bu tıbbi ürün her tablette 1 mmol (23 mg)'den daha az sodyum ihtiva eder; bu dozda sodyuma bağlı herhangi bir yan etki beklenmemektedir.

Lityum:

Lityum ve VERAPİN kombinasyonu önerilmemektedir (bkz. Bölüm 4.5).

Digoksin:

Digoksin ve verapamilin eşzamanlı kullanımının digoksin plazma konsantrasyonunda yükselmeye

5

yol açtığı bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.5). Gerekirse digoksin dozu düşürülmelidir. HMG-CoA-redüktaz inhibitörleri (“Statinler”):

Eşzamanlı verapamil ve yüksek doz simvastatin uygulamasında miyopati/rabdomiyoliz riskinde artış bildirilmiştir. Simvastatin (CYP3A4 ile metabolize olan atorvastatin ve lovastatin gibi diğerstatinler) dozu uygun biçimde ayarlanmalıdır (bkz. Bölüm 4.5).

Gebelik:

ADE inhibitörlerine gebelik sırasında başlanmamalıdır. ADE inhibitörü tedavisine devam edilmesi çok gerekli görülmedikçe gebelik planlayan hastalarda tedavi, gebelikte güvenlilik profilisaptanmış olan alternatif tedavilerle ya da tedaviyle değiştirilmelidir.

Gebelik tanısı konulduğunda ADE inhibitörü tedavisi hemen kesilmeli ve uygun olan alternatif tedavi başlanmalıdır (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.6).

Laktasyon:

Emziren kadınlarda VERAPİN kullanımı önerilmez (bkz. Bölüm 4.6).

4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Farmakodinamik veya farmakokinetik etkileşim sonucunda ya da her ikisinin sonucunda diğer ilaçlarla etkileşim ortaya çıkabilir. Hem farmakodinamik hem de farmakokinetik etkileşim sözkonusu olduğunda ilgili bölümde çapraz referans verilmektedir.

Önerilmeyen kombinasyonlar:

- Potasyum tutucu diüretikler ya da potasyum destek preparatları: ADE inhibitörleridiüretiklerin indüklediği potasyum kaybını azaltırlar. Potasyum tutucu diüretikler örneğin,spironolakton, triamteren ya da amilorid, potasyum destek preparatları veya potasyumiçeren tuz ikame preparatları, özellikle de böbrek fonksiyon bozukluğu varlığında, serumpotasyumunda anlamlı artışlara yol açabilir. Hipokalemi varlığı kanıtlandığı için kombinekullanım gerekli ise, bunlar dikkatle ve serum potasyumu sık aralıklarla izlenerekkullanılmalıdır.

- Anjiyotensin Il-reseptör-antagonistleri veya aliskiren: Klinik çalışma verileri, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS), ADE inhibitörleri, anjiyotensin II reseptörblokerleri ya da aliskirenin kombine kullanımıyla ikili blokajının, tekli RAAS-etkili ajanınkullanımına kıyasla daha yüksek sıklıkta hipotansiyon, hiperkalemi ve böbrekfonksiyonunda azalma (akut böbrek yetmezliği dahil) gibi advers olaylarla ilişkiliolduğunu göstermiştir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4 ve 5.1).

- Dantrolen: Verapamil ve dantrolenin eşzamanlı kullanımı önerilmez.

- İvabradin: Eşzamanlı ivabradin kullanımı kontrendikedir; verapamil ivabradinin kalp atımıdüşürücü etkisini artırır (bkz. Bölüm 4.3).

- Lityum: Verapamil ile eşzamanlı kullanıldığında lityumun etkisinin hem arttığına hem deazaldığına ilişkin bildirimler mevcuttur. Lityumun eşzamanlı olarak ADE inhibitörleri ilekullanımı lityum atılımını azaltabilir. Serum lityum düzeyi düzenli olarak izlenmelidir(bkz. Bölüm 4.4).

- İntravenöz beta blokerler VERAPİN ile eşzamanlı kullanılmamalıdır (bkz. Bölüm 4.3).Verapamil ve beta bloker kombinasyonu güçlü bir AV ileti bozukluğuna yol açabilir; bazıolgulara şiddetli bradikardi ve ciddi kardiyodepresyon gelişebilir.

6

- Kolşisin CYP3A ve effluks taşıyıcısı P-glikoprotein (P-gp) için bir substrattır. VerapamilinCYP3A ve P-gp inhibisyonu yaptığı bilinmektedir. Verapamil ve kolşisin eşzamanlıkullanıldığında verapamil tarafından P-gp ve/veya CYP3A inhibisyonu kolşisinmaruziyetinde artışa yol açabilir. Birlikte kullanımı önerilmez.

- Altın: Nitritoid reaksiyonlar (semptomları yüzde kızarma, bulantı, kusma ve hipotansiyondur) enj ekşiyorduk altm (sodyum aurotiomalat) ve VERAPİN dahil ADEinhibitörleri ile eşzamanlı tedavi edilen hastalarda seyrek olarak bildirilmiştir.

Kullanım sırasındaki önlemler:

Antihipertansif ajanlar: VERAPİN'in hipotansif etkisinde artış (bkz. Verapamil ile farmakokinetik etkileşimler).

Diüretikler: Diüretik almakta olan hastalar ve özellikle hacim ve/veya tuz tükenmişliği gösterenleri, bir ADE inhibitörü ile tedavi başlatıldıktan sonra kan basınçlarmda aşırı bir azalmagösterebilirler. Hipotansif etkilerin ortaya çıkma olasılığı diüretiğe son verilerek, dozuygulanmazdan önce alınan sıvı hacmi ya da tuz artırılarak ve tedavi düşük dozlarda başlatılarakazaltılabilir. Daha sonraki doz artırımları dikkatle yapılmalıdır.

Anestezik ilaçlar: VERAPİN belirli anestezik ilaçların hipotansif etkilerini artırabilir.

Narkotik ilaçlar/antipsikotikler: Ortostatik hipotansiyon ortaya çıkabilir.

Trankilizanlar/antidepresan ajanlar: Bütün antihipertansif ilaçlarla olduğu gibi, VERAPİN ile majör trankilizanlar ya da imipramin içeren antidepresan ilaçlar kombine edildiğinde, ortostatikhipotansiyon riski artmaktadır, (bkz. Verapamil ile farmakokinetik etkileşimler).

Allopurinol, sitostatik ya da immünosupresif ajanlar, sistemik kortikosteroidler ve prokainamid: ADE inhibitörleriyle eşzamanlı uygulama lökopeni riskinde artmaya yol açabilir (bkz. Verapamilile farmakokinetik etkileşimler).

Kardiyodepresif ilaçlar: VERAPİN'in içeriğinde bulunan verapamil ile birlikte

kardiyo-depresif ilaçların, başka bir deyişle kalpte impuls oluşumu ve iletimini inhibe eden ilaçlar ve negatif inotropik etkisi olan ilaçların (örn. beta-adrenerjik bloke edici ajanlar,antiaritmik ilaçlar, inhalasyon anestetikleri) kullanımı, ileri bradikardi ve AV blok gibiciddi istenmeyen yan etkilere ya da kardiyak rezervi sınırda olan hastalarda kalpyetmezliğinin ortaya çıkması ya da ağırlaşmasına neden olabilir.

Kinidin: Kinidin ve oral verapamilin hipertrofık (obstrüktif) kardiyomiyopatili hastalarda birlikte kullanımı, olguların küçük bir kısmında hipotansiyon ve pulmoner ödem ile sonuçlanmıştır (bkz.Verapamil ile farmakokinetik etkileşimler).

Digoksin ve digitoksin: Digoksin ve verapamilin eşzamanlı kullanımında digoksin düzeyinde % 50-75 artış bildirilmiştir. Sonuç olarak, verapamil ile eşzamanlı kullanımda digoksin vedigitoksin dozu azaltılmalıdır. Verapamilin digitoksinin toplam vücut klirensi ve eksternalklirensini sırasıyla % 27 ve % 29 azalttığı da gösterilmiştir (bkz. Verapamil ilefarmakokinetik etkileşimler).

Kas gevşeticiler: Kas gevşeticilerin etkisi artabilir.

7

Dikkate alınması gereken noktalar:

Nonsteroidal antiinflamatuar ilaçlar (NSAİİTer): Tüm antihipertansif ilaçlarla olduğu gibi, NSAİİTer (ağrı gidermek için antiinflamatuar olarak kullanılan yüksek doz salisilik asit dahil)trandolaprilin antihipertansif etkisini azaltabilir. Trandolapril ile tedavi edilen bir hastada birNSAİ1 eklendiğinde ya da kesildiğinde kan basıncı yakmdan izlenmelidir. Ayrıca NSAİİTer veADE inhibitörlerinin böbrek fonksiyonu azaldığında serum potasyum düzeyi artışına aditif etkigösterdiği de bildirilmiştir. Bu etkiler ilke olarak geri dönüşlüdür ve özellikle böbrek fonksiyonubozuk hastalarda ortaya çıkabilir.

Düşük dozda trombosit agregasyon inhibitörü olarak kullanımı dışında asetilsalisilik asit dahil olmak üzere NSAİİTerin kalp yetmezliği olan hastalarda kullanımından kaçınılmalıdır.Asetilsalisilik asit ile verapamilin eşzamanlı kullanımı asetilsalisilik asidin yan etki profiliniartırabilir (kanama riski artabilir).

Antasitler: ADE inhibitörlerinin biyoyararlanımı azalabilir.

Sempatomimetikler: ADE inhibitörlerinin antihipertansif etkisi azalabilir; istenen etkinin sağlandığından emin olunması için hasta yakmdan izlenmelidir.

Alkol: VERAPİN'in hipotansif etkisi artar.

Antidiyabetikler: Bazı olgularda, özellikle tedavinin başında kan glukozunun fazla düşmesi nedeniyle antidiyabetik ilaç ya da VERAPİN'in dozunun ayarlanması gerekebilir (bkz. Bölüm4.4).

Verapamil ile farmakokinetik etkileşimler:

İn vitro

metabolik çalışmalar verapamilin sitokrom P450 CYP3A4, CYP1A2, CYP2C8, CYP2C9 ve CYP2C18 ile metabolize olduğunu göstermiştir. Verapamil bilinen bir CYP3A4 enzimleri veP-gp inhibitörüdür. CYP3A4 inhibitörleri ile plazma verapamil düzeyi artışına yol açan klinikolarak anlamlı etkileşimler bildirilmiştir. CYP3A4 indükleyicileri de plazma verapamil düzeyindedüşüşe yol açmıştır. Bu nedenle hastalar ilaç etkileşimleri açısından izlenmelidir. Bu etkileşimlereörnekler aşağıdadır:

(a) Verapamilin plazma konsantrasyonunu artırdığı ilaçlar:

- Almotriptan, buspiron, karbamazepin, siklosporin, digoksin, digitoksin, doksorubisin,everolimus, glibürid (glibenklamid), imipramin, metoprolol, midazolam, prazosin,propranolol, kinidin, sirolimus, takrolimus, terazosin ve teofilin; bu ilaçların toksisite riskiartar. Uygun olduğunda, doz ayarlaması ya da plazma konsantrasyonunda ek izlemyapılması düşünülmelidir.

- HMG-CoA redüktaz inhibitörleri:verapamil ile eşzamanlı kullanıldığında

simvastatinin (CYP3A4 ile metabolize olur) serum düzeyinde artış bildirilmiştir. Verapamil ile yüksek doz simvastatin kullanımının miyopati/rabdomiyoliz riskindeartışa yol açtığı bildirilmiştir. Simvastatin (CYP3A4 ile metabolize olan atorvastatin velovastatin gibi diğer statinler) dozu uygun biçimde ayarlanmalıdır.

(b) Verapamilin plazma konsantrasyonunu artıran ilaçlar:

- Atorvastatin, simetidin, klaritromisin, eritromisin ve telitromisin.

- Greyfurt suyu verapamilin (VERAPİN bileşimindeki maddelerden biri) plazma düzeyiniartırabilir. Sonuç olarak greyfurt suyu VERAPİN ile birlikte tüketilmemelidir.

(c) Verapamilin plazma konsantrasyonunu azaltan ilaçlar:

- Fenobarbital, fenitoin, rifampisin, sülfmpirazon ve Saint John bitkisi.

84.6 Gebelik ve Laktasyon

Genel tavsiye:

Gebelik kategorisi: D

Gebelikte kullanımı kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (kontrasepsiyon):

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar, tedavi süresince tıbben etkili olduğu kabul edilen doğum kontrol yöntemlerini kullanmalıdır. Doktorlar çocuk doğurma potansiyeline sahipkadınlara verapamil ve ADE inhibitörü reçete etmeden önce gerekli bilgileri vermelidir.

Gebelik:

Gebeliğin ilk trimesterinde ADE inhibitörlerine maruziyetten kaynaklanan teratojenisite riskine ilişkin epidemiyolojik kanıtlar henüz netlik kazanmamıştır; bununla birlikte küçük bir risk artışıdışlanamaz. ADE inhibitörü tedavisine devam edilmesi çok gerekli görülmedikçe gebelikplanlayan hastalarda tedavi gebelikte güvenlilik profili saptanmış olan alternatif tedavileredeğiştirilmelidir. Gebelik tanısı konulduğunda ADE inhibitörü tedavisi hemen kesilmeli ve uygunolan alternatif tedavi başlanmalıdır.

İkinci ve üçüncü trimesterde ADE inhibitörüne maruz kalınmasının insanda fetotoksisiteye (böbrek fonksiyonunda azalma, oligohidramniyoz, kafatası kemikleşmesinde gecikme) veneonatal toksisiteye (böbrek yetmezliği, hipotansiyon, hiperkalemi) yol açtığı bilinmektedir (bkz.Bölüm 5.3). Gebeliğin ikinci trimesterinde bir ADE inhibitörü maruziyeti söz konusu olduğunda,böbrek fonksiyonu ve kafatasının ultrason ile kontrol edilmesi önerilir. ADE inhibitörü kullanmışanneden doğan bebek hipotansiyon açısından yakından izlenmelidir (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4).

Verapamil, gebeliğin sonunda kullanıldığında kontraksiyonları inhibe eder. Farmakolojik özellikleri sebebiyle fetal bradikardi ve hipotansiyon yok sayılamaz.

Laktasyon dönemi:

Verapamil hidroklorür, küçük miktarlarda insan sütüne geçmektedir. Emzirme döneminde trandolapril kullanımı ile ilgili bilgi bulunmamaktadır.

Emzirme döneminde (bilhassa da yeni doğan veya vaktinden önce doğan bebeklerin emzirilmesi sırasında), VERAPİN kullanımı önerilmemektedir, daha iyi güvenlilik profillerine sahip olduğubilinen alternatif ilaçların kullanılması tercih edilmelidir.

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanma becerisi üzerinde bir etkisi olmadığı saptanırken, VERAPİN bitkinlik vc baş dönmesine sebep olabileceği için uyanıklığın azalması bütünüyle yok sayılamaz.

4.8 İstenmeyen etkiler

Verapamil-trandolapril kombinasyonu ile görülen advers ilaç reaksiyonları, ilacm bileşenleri ya da ilişkili ilaç sınıfları için bilinenler ile uyumludur. En sık olarak bildirilen advers ilaç reaksiyonlarıöksürük, baş ağrısı, konstipasyon, vertigo, baş dönmesi ve sıcak basması olmuştur (aşağıdakitabloya bakınız).

Spontan olarak bildirilen ya da klinik çalışmalarda gözlenen yan etkiler ve verapamil-trandolapril kombinasyonu için bildirilmemiş olmakla birlikte genel olarak ADE inhibitörleri ya dafenilalkilamin kalsiyum kanal blokerleri ile ilişkilendirilen istenmeyen etkiler aşağıdaki tablodayer almaktadır.

Advers ilaç reaksiyonları, her sistem-organ sınıfı içerisinde, belirtilen sıklık dereceleri

9

kullanılarak, sıklık derecesi başlıkları altında sıralanmıştır.

Sıklık dereceleri: Çok yaygın (>1/10), yaygın (>1/100, <1/10), yaygın olmayan (>1/1,000, <1/100), seyrek (>1/10,000, <1/1.000), çok seyrek (< 1/10,000) ve bilinmiyor (eldeki verilerlesıklığı saptanamıyor).

Sistem-Organ Sınıfı Sıklık derecesi Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Seyrek Çok seyrekBilinmiyor Kan ve lenf sistemi hastalıkları Çok seyrek Bilinmiyor Bağışıklık sistemi hastalıkları Yaygm olmayan Metabolizma ve beslenme hastalıkları Yaygın olmayan Seyrek Bilinmiyor Psikiyatrik hastalıklar Çok seyrek Bilinmiyor Sinir sistemi hastalıkları Yaygın Yaygm olmayan Seyrek Çok seyrek Bilinmiyor Göz hastalıkları Çok seyrek Bilinmiyor

İstenmeyen etki Herpes simpleks Bronşit Üst solunum yolu enfeksiyonu, faranjit, sinüzit*, rinit*,glossit*, idrar yoluenfeksiyonu Lökopeni, pansitopeni, trombositopeni Agraniilositoz, hemoglobinde azalma*,hematokritte azalma*, hemolitik anemi*1 Hipersensitivite Hiperlipidemi Anoreksi iştah artışı, hiperkalemi, hiperkolesterolemi, hiperglisemi,hiponatremi, hiperürisemi, gut, enzimsapmaları Agresyon, anksiyete, depresyon, sinirlilik, uykusuzluk Uyku bozukluğu*, halüsinasyonlar, libido azalması, konfüzyon* Baş dönmesi, baş ağrısı Tremor, sersemlikSenkop Serebral hemoraji, bilinç kaybı, denge bozukluğu, hiperestezi, parestezi, disguziGlA (geçici iskemik atak)*,serebrovaskular olay (CVA), miyoklonus,migren, ekstrapiramidal bozukluk**8,paralizi (tetraparezi) **6 Görme bozukluğu, bulanık görme Blefarit, konjunktival ödem, oftalmolojikbozukluk

---

ıoKulak ve iç kulak hastalıklarıKardiyak hastalıklar