Perfalgan 10mg/ml infüzyon solüsyonu Kısa Ürün Bilgisi

Sinir Sistemi » Ağrı Kesici / Ateş Düşürücüler (Aneljezik) » NONNARKOTİK ANALJEZİKLER » Anilidler » Parasetamol

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

PERFALGAN 10 mg/ml infiizyon solüsyonu

2. KALİTATtF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:

Parasetamol

Yardımcı maddeler:

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakmız,

3. FARMASÖTİK FORM

İnfüzynn çözeltisi.
Berrak ve açık sanmtrak çözelli.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1 Tcrapötik cndikasyonlar

PERFALGAN, ağrının ya da hiperterminin tedavisi İçin intravenöz yolun klinik olarak gerekli görüldüğü acil durumlarda ve/veya diğer uygulama yollarmm mümkün olmadığı durumlarda (özellikle ccrrahi girişimden sonra, orta şiddette ağrının ve ateşin kısa süreli tedavisinde) endikedir.

4.2 Pozoloji ve uygulama şekli

Hasta ağızdan ilaç alabilecek duruma gelir gelmez uygun bir oral analjezik ilaca geçilmesi tavsiye edilir.
Tek doz veya tekrarlayan dozlar şeklinde akut ağrı veya ateş için kullanılabilir.

Pozoloji/uygulama sıklığısüresi:

Parasetamol çözeltisi 15-dakikalık intravenöz infüzyon olarak uygulanır.

Doz, hasta kilosuna göre ayarlanır.

Doz ayarıyla ilgili öneriler aşağıdaki tabloda sunulmaktadır.

Hasta ağırlığı	Tek doz	Maksimum günlük doz
<10 kg	7.5 mg/kg parasetamol/uygulama (0.75 mİ çözelti/kg)	- Günde en fazla dört kez - Uygulamalar arasında en az 4 saat aralık bırakılmalıdır - Maksimum günlük doz 30 mg/kg'ı aşmamalıdır.

Maksimum günlük doz

- Günde en fazla dört kez


- Uygulamalar arasmda en az

4

saat aralık bırakılmalıdır

- Maksimum günlük doz 60 mg/kg'ı

aşmamalıdır (maksimum günlük doz

2g).

- Günde en fazla dört kez


- Uygulamalar arasında en az 4 saat aralık bırakılmalıdır

- Maksimum günlük doz 60 mg/kg'ı

aşmamalıdır (maksimum günlük doz

3 g).

1 g

parasetamol/uygulama (bir 100 mİ flakon)
- Günde en fazla dört kez

- Uygulamalar arasmda en az 4 saat aralık bırakılmalıdır

- Maksimum günlük doz 4 g'ı

aşmamalıdır.

*Pre-term yeni doğanlar:

Pre-term yeni doğanlar için herhangi bir güvenlilik ve elkililik verisi mevcut değildir (bkz. Bölüm 5.2).

**Maksimuın günlük doz;göz

önünde bulundurulmalıdır.
100 mİ (1000 mg) ilaç flakonu doz hatasına (aşırı doz verilmesine) neden olabileceği için bütün halinde 50 kg'm altındaki hastalarda kullanılmamalıdır.
100 ml'den az olan dozlar verilirken, İlaç flakonundan çekilerek ayrı olarak verilmelidir.
60 ml'ye kadar olan pediyatrik dozlar bir şırınga ile 15 dk'lık bir sürede uygulanır.
<10 kg olan hastalarda cam flakon asılmadan infüzyon yapılmalıdır.

Uygulama şekli:

Parasetamol çözeltisi 15 dakikalık intravenöz İnfüzyon olarak uygulanır.
Yenidoğanlar ve infantlarda (< 10 kg) dozaj yanlışlarım Önlemek ve miligram (mg) ile mililitreyi (mL) birbirine karıştırmamak için, uygulanacak olan hacmin mililitre (mL) cinsinden belirlenmesi önerilir. Uygulanan PERFALGAN hacmi (10 mg/mL) bu ağırlık grubunda asla doz başına 7.5 mL'yi aşmamalıdır. Yenidoğanlarda ve infantlarda (< 10 kg) çok düşük hacimler gerekecektir.
Çocuğun vücut ağırlığına ve istenen hacme göre uygun dozu ölçmek için 5 mL'lik ya da 10 mL'lik bir şırınga kullanılmalıdır.
Pediyatrik dozaj için PERFALGAN ayrıca seyreltilerek de uygulanabilir. Ancak sadece 1:10'a kadar % 0,9 sodyum klorür çözeltisi veya %5 glukoz çözeltisi kullanılabilir, (dokuz hacim diluanda bir hacim parasetamol.) Seyreltilmiş çözelti hazırlandıktan sonra bir saat içinde (infüzyon süresi dahil) kullanılmalıdır.
Cam ampulde sunulan her infuzyonluk çözeltide olduğu gibi, özellikle infüzyonun sonunda yakın takip önerilir. Perfiizyonun sonunda yakın takip gerekliliği özellikle santral venöz yol infüzyonu yapılıyorsa hava embolisini önlemek açısından önemlidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Böbrek yetmezliği:{bkz. bölüm 5.2).

Karaciğer yetmezliği:{bkz. holüm 5.2).

Pediyatrik popülasyon:(bkz. bölüm 5.2).

Geriyatrik popülasyon;(bkz. bölüm 5.2).

Alkol:

Alkol alan kişilerde hepatotoksisite riski nedeniyle günlük alınan parasetamol dozunun 2 gramı aşmaması gerekir.

4.3 Kontrendikasyonlar

PERFALGAN aşağıdaki durumlarda kontrendikcdir:
• Parasetamol, proparasetamol hidroklorür (parasetamolün Önilacı) veya diğer
bileşenlerine karşı alerjisi olanlarda,
• Ciddi karaciğer yetmezliği veya aktif karaciğer hastalığı durumunda,
• G6PD eksikliği olan hastalarda.

4.4 Özel kuUaııını uyarıları ve önlemleri

Oral uygulama mümkün olur olmaz hemen uygun bir oral analjezik tedavi uygulanması Önerilir.
Doz aşımı riskini ortadan kaldırmak için, uygulanan diğer ilaçların parasetamol içerip içermedikleri kontrol edilmelidir.
Önerilenden daha yüksek dozların ciddi karaciğer hasarına yol açma riski vardır. Karaciğer hasarının klinik belirti vc bulgulan ilk olarak genellikle 2 gün sonra olmak üzere en fazla genellikle 4-6 gün sonra ortaya çıkar. Antidot tedavisi en kısa zamanda başlatılmalıdır

(bkz; bölüm 4.9).

Bu tıbbi ürün her 100 mL'sinde 1 mmol (23 mg)'dan daha az sodyum içerir; yani esasında “sodyum içermediği kabul edilebilir.”
Parasetamol aşağıdaki durumlarda dikkatli kullanılmalıdır:
• Karaciğer yetmezliği,
• Ciddi böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <30 mL/dak)

[bkz. bölüm 4.2 ve bölüm 5.2),

•

Glukoz 6 Fosfat Dehidrogenaz (G6PD) eksikliği (hemolitik anemiye neden olabihr),
• Kronik alkolizm, aşırı alkol tüketimi (her gün 3 kadeh veya daha fazla alkollü içki),
• Anoreksi, bulimia veya kaşeksi, kronik malnütrisyon (hepatik glutatiyon rezervlerinin
düşük olması),
• Dehidrasyon, hipovolemi.
Anemisi olanlar, karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doktor kontrolü altmda dikkatli kullanılmalıdır.
Akut yüksek dozda ciddi karaciğer toksisitesine neden olur.
Erişkinlerde kronik günlük dozlarda karaciğer lıasanna neden olabilir.
Alkolik karaciğer hastalarında dikkatli kullanılmalıdır.

Alkol alan kişilerde hepatotoksisite riski nedeniyle günlük alınan parasetamol dozunun 2 gramı aşmaması gerekir.

4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Fenitoin ile eşzamanlı uygulanması parasetamolün etkililiğini azaltabilir ve hepatotoksiste riskini arttırabilir, Fenitoin tedavisi alan hastalarda yüksek dozlarda ve/veya kronik parasetamol uygulamasından kaçmılmalıdır. Hastalar hepatotoksiste açısından takip edilmelidir,

Probenesid.

glukuronik asit ile konjugasyonunu İnhibe ederek parasetamolün klcrensini yaklaşık 2 katı azaltır. Probenesid ile birlikte tedavide parasetamol dozunun azaltılması düşünülmelidir.

Salisilamid

parasetamolün climinasyon yan ömrünü uzatabilir. Kısa süreli kullanımda parasetamol ve salisilatların kombine dozunun tek başına önerilen parasetamol veya salisilat dozunu aşmaması önerilir. Diilünizal, parasetamolün plazma konsantrasyonunu % 50 artırarak parasetamole bağlı hepatotoksisite riskini artırabilir.
E

nzim indüklevcn maddeler

in birlikle alımında dikkatli olunmalıdır. Bu maddeler arasında barbitüratlar, izoniazid, antikoagülanlar, zidovudin, amoksisillin+klavulanik asit ve etanol sayılabilir ancak bunlarla sınırlı değildir.
Fenitoin, barbitüratlar, karbamazepin gibi antikonvülsanlar, parasetamolün hepatotoksik metabolitlcre dönüşümünün artması nedeniyle parasetamole bağlı karaciğer toksisitesini artırabilir. Antikonvülsan kullanımı sırasında önerilen dozlann üzerinde parasetamol alan hastalarda parasetamole bağlı hepatik toksisite riski artar.
Aşın alkol tüketiminin parasetamole bağlı hepatotoksisite riskini arttırdığına dair bir takım veriler olduğundan, kronik alkolikler parasetamolün düzenli ve aşın kullanımı veya kronik alkol tüketiminden sakınmaları konusunda uyarılmalıdırlar.
Parasetamolün uzun süre yüksek dozda antikoagülanlarla (kumarın veya indandion türevi) birlikte kullanılması, büyük İhtimalle prokoagülan faktörlerin hepatik sentezinin azalmasına bağlı olarak antikoagülan etkiyi artırabilir. Uzun süreli, yüksek dozda parasetamol tedavisi başlatıldığmda veya sona erdirildiğinde protrombin zamanının artışı izlenirse antikoagülan doz ayarlaması gerekli olabilir. Bu durum nadiren kullanımda veya 2 g/gün'ün altındaki kronik kullanılan dozlar için geçerli değildir.
Etkileşiminin mekanizması lam olarak bilinmemekle birlikte, izoniyazidin parasetamol ile birlikte kullanımı hepatotoksisite riskinin artmasına neden olabilir.
PERFALGAN diğer ilaçlar ile biriikte uygulandığında istenmeyen etkilerin oluşma riskini arttırabilir.

Antikoagülaniar:

Parasetamol enjeksiyonunun (günde 4 gr, en az 4 gün) oral aatikoagülanlar ile birlikte kullanılması INR değerlerinde sapmalara neden olabilir. Bu nedenle, ilacın birlikte kullanıldığı süre boyunca ve Parasetamol enjeksiyonu ile tedavi tamamlandıktan 1 hafla sonrasına kadar INR değerleri yakından izlenmelidir.

4.6 Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye:

Gebelik Kategorisi: B.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğunı kontrolü (Kontrasepsiyon):

Parasetamol intravenöz kullanım için , gebeliklerde maruz kalmaya ilişkin klinik veri mevcut değildir.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar gebelik / embriyonal / fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir.
Gebe kadınlara verilirken tedbirli olunmalıdır.

Gebelik dönemi:

PERFALGAN'ın gebelik sırasında, sadece yararının muhtemel risklere karşı yijksek olduğu durumlarda kullanılması tavsiye edilir.
Gebelik durumunda önerilen pozoloji ve süreye kesinlikle uyulmalıdır.
Doz aşımına maruz kalman gebeliklerle İlgili İleriye yönelik veriler mal fonu a.syon riskinde bir artış göstermemektedir.

Laktasyon dönemi:

Oral uygulamadan sonra, parasetamol az miktarda aıme sütü ile atılmaktadır (süte geçmektedir). Emzirilen bebekler üzerinde herhangi bir istenmeyen etki bildirilmemiştir. Emziren kadınlarda PERFALGAN kullanılırken dikkatli olunmalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite:

Hayvanlarda parasetamolün intravenöz formu ile üreme çalışmaları yapılmamıştır. Ancak, oral yoldan yapılan çalışmalarda herhangi bir malfonnasyon ya da fetotoksik etki görülmemiştir.

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

PERFALGAN'ın araç ve makine kullanma yeteneğini etkileyip etkilemediği bilinmemektedir. Ancak, bazı kişilerde bulantı veya kusmaya neden olabilir, (bkz. bölüm 4.8). Bu nedenle hastalar uyanimalıdır.

4.8 İstenmeyen etkiler

Klinik deneyim

Parasetamol içeren diğer ilaçlarda olduğu gibi, PERFALGAN ile yapılan klinik çalışmalarda bildirilen advers etkiler de seyrek veya çok seyi'ek olarak görülmüştür;
Sıklıklar şu şekilde tanımlanır:
Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 i ia <1/1 ü); yaygın olmayan (>1/1,000 ila <1/100); seyrek (>1/10,000 ila <1/1,000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Seyrek: Malezi
Çok seyrek; Aşın duyarlılık reaksiyonu

Kardiyak hastalıklar

Seyrek; Hipotansiyon

Hepato-biller hastalıklar

Seyrek; Karaciğer transaminaz düzeylerinde artış

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Bilinmiyor; Trombositopeni

Pazarluma sonrası deneyim

Aşağıda listelenen advers etkiler pazarlama sonrası deneyim sırasında bildirilmiştir; ancak gürülrne sıklıkları bilinmemektedir;

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Trombositopeni

Kardiyak hastalıklar

Taşikardi

Castrointestinal hastalıklar

Bulantı, kusma

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Uygulama yeri reaksiyonu

Hepato-biller hastalıkları

Fulminan hepatit, hepatik nekroz, karaciğer yetmezliği, karaciğcr enzimlerinde artış

Bağışıkhk sistemi hastalıkları

Anafılaktik şok, analİlaksi, hipersensitivite reaksiyonu, anjiyonörotik (Quinckc's) ödem

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Eritem, flushing, prurilus, döküntü, ürtiker

4.9 Doz aşımı ve tedavisi

Yetişkinlerde tek doz 7,5 g veya daha fazla parasetamol alındığında ve çocuklarda tek dozda 140 mg/kg dozunda almdığında toksisite olasılığı vardır; koma ve ölüme gidebilen akut veya fulminan karaciğer yetmezliği, hepatoselüler yetersizlik, metabolik asidoz vc ensefalopati ile karakterize komple ve geri-dönüşsüz hepatik nekroza neden olan hepatik sitoliz görülür. Dahası, aşın dozun zararı siroz olmayan alkolik karaciğer hastalığı olanlarda daha büyüktür. Karaciğer hücre basan ile birlikte parasetamol aşın dozajında nonnal erişkinlerde 2 saat civannda olan parasetamol yan Ömrü genellikle 4 saate veya daha uzun sürelere uzai'.'''C-aminopirinden sonra ''*C02 atılımında azalma bildirilmiştir. Bu; plazma parasetamol konsantrasyonu veya yan ömür, veya konvansiyonel karaciğer fonksiyon testi ölçümlerine nazaran parasetamol aşırı dozajı ile karaciğer hücre haşan arasında daha iyi ilişki kurar.
Parasetamole bağlı fulminant karaciğer yetmezliğini takiben gelişen akut tübüler nekrozdan dolayı böbrek yetmezliği oluşabilir. Bununla beraber, bunun insidansı başka nedenlerden dolayı fulminant karaciğer yetmezliği olan hastalarla karşıIaştınIdığmda bu grup hastalarda daha sık değildir. Nadiren, ilaç aldıktan 2-10 gün sonra, sadece minimal karaciğer toksisitesi ile birlikte renal tübüler nekroz oluşabilir. Aşın dozda parasetamol almış bir hastada kronik alkol alımmm akut pankreatit gelişmesine katkıda bulunduğu bildirilmiştir. Akut aşın doza ilaveten, parasetamolün günlük aşın miktarlarda alımından sonra karaciğer haşan ve nefrotoksik etkiler bildirilmiştir.

Semptombelirtiler:

Solgunluk, anoreksi, bulantı, kusma ve kann ağnsı parasetamol aşın dozajının sık görülen erken semptomlandır. Hepatik nekroz parasetamol aşırı dozajmın dozla ilişkili komplikasyonudur. Hepatik enzimler yükselebilir ve protrombin süresi 12 ila 48 saat içinde uzar, fakat klinik semptomlar ilacın alimini takiben 1 ila 6 gün görülmeyebilir.

Tedavi:

Hastayı gecikmiş hepatotokM i siteye karşı korumak için parasetamol aşın dozajı hemen tedavi edilmelidir. Bunun için absorpsiyonu azaltmayı (gastrik lavaj veya aktif kömür) takiben intravenöz N-Asetilsistein veya oral metionin vermek gerekir. Eğer hasta kusuyorsa veya aktif kömür ile halihazırda tedavi edilmişse metionin kullanılmamalıdır. Doruk plazma parasetamol konsantrasyonları aşın dozu takiben 4 saate kadar gecikebilir. Bu nedenle hepatotoksisite riskini belirlemek için plazma parasetamol düzeyleri ilaç alımından en az 4 saat sonrasına kadar ölçülmelidir. Ek tedavi (ilave oral metionin veya intravenöz N-asetilsistein) kan parasetamol içeriği vc ilaç alımından beri geçen süre ışığı altında değerlendirilmelidir. Parasetamol aşın dozajın takiben gelişebilecek fulminant karaciğer yetmezliği tedavisi uzmanlık gerektirebilir. Çok ciddi vakalarda karaciğer transplantı gerekebilir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLIKLER

5.1 Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup; Diğer analjezik ve antipiretİkler ATC kodu: N02BE01
Parasetamolün analjezik ve antipirctik Özelliklerinin mekanizması kesin olarak bilinmemekle birlikte, etkisini santral veperiferik yolla gösterdiği düşünülür.
Parasetamol ağrı kesici etkisini uygulamayı takiben 5-10 dakika içinde gösterir. Doruk analjezik etkiye 1 saatte ulaşılır ve bu etki genellikle 4-6 saat sürer.
Parasetamol verilmesini takiben 30 dakika içinde ateşi düşürür ve antipirctik etkisi en az 6 saat sürer.

5.2 Farm a ko kinetik özellikler Etki mekanizması

Emiiim:

1 g parasetamol iniuzyonunu takip eden parasetamol biyoyararlammı, 2 g propasetamol infüzyonunu (1 g parasetamol içerir) takip eden biyoyararlanım ile benzerdir,
15 dakikalık 1 g parasetamol intravenöz infüzyomı sonucunda gözlenen doıuk plazma konsantrasyonu (Cmaks) yaklaşık 30 jAg/ml'dir.
Dağılım;
Parasetamolün dağılım hacmi yaklaşık I L/kg'dır ve plazma proteinlerine yaygın olarak bağlanmaz. 1 g parasetamol inffizyonunu takiben, infiizyonun 20. dakikasından itibaren serebrospinal sıvıda anlamlı parasetamol konsanirasyonlan (yaklaşık 1,5 ^g/mL) gözlenmiştir.

Biyotransformasyon:

Parasetamol, yetişkinlerde başlıca iki majör hepatik yolla karaciğerde metabolize olur: glukuronik asit konjügasyonu ve sülfürik asit konjügasyonu. İkinci yoi terapötik dozların üzerindeki dozlarda hızla satüre olur. Küçük bir fraksiyonu (%4'ten az) sitokrom P450 tarafından reaktif bir ara ürün olan N-asetil benzokinon imine metabolize olur. Bu ara ürün normal kullanım şartlarında, azalan glutatiyon tarafından hızla detoksifıye edilir ve sistein ve merkaptürik asit ile konjuge olduktan sonra idrarla atılır. Ancak şiddetli zehirienmelerdc bu toksik metabolitin miktarı artar.

Eliminasyon:

Parasetamol metabolitleri başlıca idrarla atılır. Uygulanan dozun

Va90'\ 24

saat içinde başlıca glukuronat (%60-80) ve sülfat (%20-30) konjugatlan olarak aülır. %5'inden daha azı değişmeden elimine edilir.
Plazma eliminasyon yan ömrü 2,7 saat ve toplam vücut klerensi 18 L/saat'tir.

Doğrusalhk/doğrusal olmayan durum:

Parasetamol farmakokinetiği, tek uygulamayı ve 24 saat içinde tekrarlanan uygulamalan takiben, 2 g'a kadar doğrusaldır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:{bkz. holüm 4.2).

Karaciğer vetmezligi:

Parasetamol karaciğer yetmezliği olan hastalarda çalışılmıştır. Bir çalışmada, kronik stabil karaciğer yetmezliği olan altı deneğe 5 gün süreyle günde 4 g parasetamol verilmiştir. Mer gün üçüncü ve dördüncü 1 g dozun ortasmda tayin edilen plazma parasetamol konsantrasyonları, toksik seviyelerin oldukça altında olan, 4,5 j^g/ml ile 26,7 )ig/ml arasında değişmektedir. Belirgin parasetamol birikimi gözlenmemiştir ve hastalann klinik durum veya laboratuar değerlerinde değişiklik gözlenmemiştir. Ortalama eliminasyon yarılanma ömrü sağlıklı deneklerde bildirilenden belirgin derecede farklı değildir ve 3,4 saattir. Aynı çalışmada, kronik stabil karaciğer yetmezliği olan 20 ilave denek çift-periyotlu çapraz bir çalışmaya randomize edilmişler ve 13 gün boyunca günde 4 g doz almışlardır. Bir denekte karaciğer fonksiyon testlerinde (LFTs) yükselme olmuştur ancak bu episod düzeldikten sonra, birbirini izleyen iki uygulamada anormallik gözlenmemiştir. LFTs'deki bu yükselmenin ilaçla ilgili olmadığı ve parasetamolün kronik stabil karaciğer yetmezliği olan hastalarda terapötik dozlarda kııllanımmm kontrendike olmadığı sonucuna varılmıştır.
Bazı klinik çalışmalar, alkolik siroz dahi! kronik karaciğer yetmezliği olan hastalarda parasetamol metabolizasyonunun hafifçe bozulduğunu göstermiştir. Bu durum parasetamol plazma konsantrasyonlarındaki artış ve eliminasyon yan ömründeki uzama ile gösterilmiştir. Bu raporlarda, parasetamolün plazma yarı ömründeki artış karaciğerin sentetik kapasitesindeki azalma ile ilişkilidir. Sonuç olarak parasetamol karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır ve CYP2E1 indüksiyonundan kaynaklanan özellikle alkolik siroz gibi aktif hastalık varlığında kontrendikedir.

Pedivatrik popülasvon:

Farasetamolün 0-1 yaş arası bebeklerde ve çocuklarda gözlenen farmakokinetik parametreleri, yetişkinlerde gözlenenlere benzer olmakla birlikte plazma yan ömürleri yetişkinlerinkinden 1.5 - 2 saat daha kısadır, Yenidoğanların plazma yan ömrü O ~ 1 yaş arası bebeklerinkinden yaklaşık 3.5 saat daha uzundur.
Yenidoğanlarda, 0-1 yaş arası bebeklerde ve 10 yaşa kadar çocuklarda yetişkinlere göre daha az glukuronat ve daha çok sülfat konjugatı elimine ederler. Parasetamol ve mctabolitlerinin toplam atılımı her yaşta aynıdır.

Gerivatrik popülasvon:

Farasetaınolün farmakokinetiği ve metabolizması yaşlı hastalarda değişmez. Bu hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.

5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri

Karsinojenez, mutajenez, fertiliie yetersizliği

Farasetamolün rat ve farelerin diyetindeki etkisi 2 yıl süreyle O, 600, 3000 vc 6000 PPM'de incelenmiştir. Parasetamol, erkek ratlarda olduğu gibi erkek ve dişi farelerde de non-karsinojenik bulunmuştur. Dişi ratlarda mononüklear hücrc lösemisinin görülme sıklığında artışa bağlı olarak karsinojenik aktivite şüphesi kaydedilmiştir,
Farasetamolün genotoksisite ve karsinojenisitcsi üzerine literatürlerin karşılaştırmalı bir derlemesinde parasetamolün genotoksik etkilerinin sadece önerilen aralığın üzerindeki dozlarda ortaya çıktığını ve güçlü karaciğer ve kemik iliği toksisitesi ile sonuçlandığını göstermiştir. Parasetamolün terapötik dozlannda genotoksisite eşik değerine ulaşılmamıştır.

Hayvan toksisitesi

Klinik öncesi veriler insanlarda Kısa Ürün Bilgisi'nin diğer bölümlerinde yer alan bilgilerin dışında bir zaran göstermez. PHRFALüAN ile sıçanlarda ve tavşanlarda yapılan lokal tolerans çahşmalan, iyi tolere edildiğini göstenniştir.
Kobaylarda gecikmiş kontakt aşırı duyarlılığın olmadığı gözlenmiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1 Yardımcı maddelerin listesi

Mannitol
Sistein hidroklorür monohidrat Di sodyum fosfat dihidrat Sodyum hidroksit pH 5,5 Hidroklorik asit pH 5.5 Enjeksiyonluk su

6.2 Geçimsizlikler

PERFALGAN diğer ilaçlarla kanştınlmamalıdır (6fe;

bölüm 4.5).

6.3 Raf ömrü

24 ay
Mikrobiyolojik açıdan, açma metodu mikrobiyal kontaminasyon riskini bertaraf etmediği sürece, ürün açıldıktan sonra derhal kullanılmalıdır. Eğer derhal kullanılmazsa, kullanma sırasındaki saklama sürelerinden ve şartlanndan kullanıcı sorumludur.
% 0,9 sodyum klorür çözeltisi ile seyi'eltilirse hemen kullanılmalıdır.
PERFALGAN için açılmış veya seyreltihniş çözeltilerin kullanılabilirhk süresi, inluzyon süresi dahil, 1 saatten fazla değildir.

6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler

30 °C altında oda sıcaklıklarında ve orijinal ambalajında saklaymız.
Buzdolabında saklamayınız, dondurmayınız.

6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği

100 mİ Tip il berrak cam flakon, bromobutİl tıpa ve aluminyuın/plastik flip-off kapak. Ambalaj boyu: 12 flakonluk kutularda.

6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Uygulamadan önce, görsel olarak üründe partikül madde ve renk değişikliği kontrolü yapılmalıdır. Tek seferde kullanılmalıdır. Kullanılmayan çözelti atılmalıdır.
Kullanılmamış olan ürünler ya da alık materyaller “Tıbbi Atıklann Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj vc Ambalaj Atıklan Kontrolü Yönetmcliği”ııe uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

Bristol-Myers Squibb İlaçları Inc. İstanbul Şubesi
Maslak - İstanbul
Tel: (0212) 335 89 00
Faks:(0212)286 2496
e-mail:

[email protected]

8. RUHSAT NUMARASI

30.11.2005 - 118/79

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 30.11.2005

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHt