KISA ÜRÜN BİLGİSİ
Bu ilaç ek izlemeye tabidir. Bu üçgen yeni güvenlilik bilgisinin hızlı olarak belirlenmesini sağlayacaktır. Sağlık mesleği mensuplarının şüpheli advers reaksiyonları TÜFAM'abildirmeleri beklenmektedir. Bakınız Bölüm 4.8 Advers reaksiyonlar nasıl raporlanır?
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
VIEKIRAX 12,5 mg / 75 mg / 50 mg film kaplı tablet
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:
Her film kaplı tablet 12,5 mg ombitasvir ve 75 mg paritaprevir ve 50 mg ritonavir içerir.
Yardımcı madde(ler):
Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORM
Film kaplı tablet
18,8 mm x 10,0 mm boyutlarında, bir yüzü “AV1” baskılı, pembe renkli, oblong, bikonveks, film kaplı tabletler.
4. KLİNİK ÖZELLİKLER4.1 Terapötik endikasyonlar
VIEKIRAX, diğer tıbbi ürünler ile kombine, yetişkinlerde kronik hepatit C'nin (KHC) tedavisi için endikedir (bakınız, bölümler 4.2, 4.4, ve 5.1).
Hepatit C virüsü (HCV) genotip spesifikliği için, 4.4 ve 5.1 bölümlerine bakınız.
4.2 Pozoloji ve uygulama şekli
VIEKIRAX, kronik hepatit C tedavisinde deneyimli bir hekim tarafından başlatılmalı ve izlenmelidir.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
VIEKIRAX'ın önerilen oral dozu, günde bir defa yemek ile birlikte iki adet 12,5 mg / 75 mg / 50 mg tablettir.
VIEKIRAX, HCV tedavisi için diğer tıbbi ürünler ile kombine kullanılmalıdır (bakınız Tablo 1).
Tablo 1. Hasta popülasyonuna göre önerilen tedavi rejimi ve süresi
Hasta popülasyonu |
Tedavi*
|
Süre |
Genotip 1b, sirozsuz veya kompanse sirozu olan |
VIEKIRAX +dasabuvir
|
12 hafta
|
Sayfa 1/59
|
|
Daha önce tedavi edilmemiş, genotip 1b ileenfekte olmuş ve minimalile orta derecede fibrozisibulunan hastalarda 8 haftadüşünülebilir. ** (bakınız,bölüm 5.1, GARNETçalışması)
|
Genotip 1a, sirozsuz |
VIEKIRAX+dasabuvir+ribavirin*
|
12 hafta
|
Genotip 1a, kompanse sirozlu |
VIEKIRAX+dasabuvir+ribavirin*
|
24 hafta
(bakınız, bölüm 5.1)
|
Genotip 4, sirozsuz veya kompanse sirozlu |
VIEKIRAX +ribavirin
|
12 hafta
|
*Not: Bilinmeyen bir genotip 1 alt tipine sahip olan veya karma genotip 1 enfeksiyonu olan hastalarda, genotip 1a doz uygulaması önerilerini takip ediniz.
** İnvaziv olmayan yöntemlerle karaciğer hastalığının ciddiyetini değerlendirirken, kan biyobelirteçleri kombinasyonu veya karaciğer sertlik ölçümü ile kan testi kombinasyonudoğruluğu artırır ve orta derecede fibrozisli tüm hastalarda 8 hafta tedaviden önceyapılmalıdır.
|
Dasabuvir ve Ribavirin doz modifikasyonu dahil spesifik dozaj talimatları için, ilgili Kısa Ürün Bilgisine başvurunuz.
Uygulama şekli:
Film kaplı tabletler, oral kullanım içindir. Hastalara, tabletleri bütün olarak yutmaları öğütlenmelidir (örn., hastalar, tableti çiğnememelidir, kırmamalıdır veya çözmemelidir).
Absorpsiyonu maksimize etmek amacıyla, VIEKIRAX tabletler, yemeğin yağ ve kalori içeriğinden bağımsız olarak, yemek ile birlikte alınmalıdır (bakınız, bölüm 5.2).
Kaçırılan dozlar
Bir VIEKIRAX dozunun kaçırılması halinde, reçete edilen doz 12 saat içerisinde alınabilir. VIEKIRAX'ın alınması gereken zamanın üzerinden 12 saatten fazla geçmesi halinde,kaçırılan doz ALINMAMALIDIR ve hasta bir sonraki dozu, olağan doz uygulama takviminegöre almalıdır. Hastalara, çift doz almamaları öğütlenmelidir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
Diyaliz gerektiren son evre böbrek hastalığı dahil olmak üzere, hafif şiddetli, orta şiddetli veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda EXVIERA için doz ayarlanması gereklideğildir (bakınız, bölüm 5.2). Böbrek yetmezliği olan ve ribavirin kullanımı gerekenhastalarda ribavirin kullanımına ilişkin bilgi için ribavirinin Kısa Ürün Bilgisine bakınız.
Karaciğer yetmezliği:
Hafif şiddette karaciğer yetmezliği (Child-Pugh A) olan hastalarda, VIEKIRAX dozunun ayarlanması gerekli değildir. VIEKIRAX, orta şidette ve şiddetli karaciğer yetmezliği olanhastalarda (Child-Pugh B ve C) kontrendikedir (bakınız, bölüm 4.3, 4.4, 4.8 ve 5.2).
Sayfa 2/59
Pediyatrik popülasyon:
VIEKIRAX,m 18 yaşından küçük çocuklardaki etkililiği ve güvenliliği değerlendirilmemiştir. Hiçbir veri mevcut değildir.Bu sebeple 18 yaş altı çocuklarda kullanılmaz.
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalarda, VIEKIRAX doz ayarlaması gerekli değildir (bakınız, bölüm 5.2).
HIV-1 Ko-enfeksiyonu:
Tablo 1'deki doz uygulama önerilerini takip ediniz. HIV antiviral ajanlar ile doz uygulama önerileri için, bölüm 4.4'e (HIV ko-enfeksiyonu olan hastaların tedavisi) ve bölüm 4.5'ebaşvurunuz. Daha fazla bilgi için bölüm 5.1'e bakınız.
Karaciğer transplantı alıcıları:
VIEKIRAX ve ribavirin ile kombine dasabuvirin, genotip 1 HCV enfeksiyonu olan karaciğer transplantı alıcılarında 24 hafta süreyle alınması önerilmektedir. Genotip 4 ile enfektehastalarda VIEKIRAX,ın ribavirin ile kombinasyonu önerilmektedir. Başlangıçta daha düşükbir ribavirin dozu uygun olabilir. Karaciğer nakli sonrası yapılan çalışmada, ribavirin dozukişiye göre ayarlanmıştır. Hastaların çoğu, günde 600 ila 800 mg ribavirin kullanmıştır(bakınız, bölüm 5.1). Kalsinörin inhibitörleri ile birlikte doz uygulaması önerileri için bölüm4.5'e bakınız.
4.3 Kontrendikasyonlar
Etkin maddelere veya bölüm 6.1'de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı hassasiyet.
Orta şidette ve şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalar (Child-Pugh B ve C) (bakınız, bölüm 5.2).
İçeriğinde etinilestradiol bulunan tıbbi ürünler ile birlikte kullanım (pek çok kombine oral kontraseptif veya kontraseptif vajinal halka gibi) (bakınız, bölüm 4.4 ve 4.5).
Vücuttan eliminasyonu için CYP3A'ya yüksek düzeyde bağımlı olan tıbbi ürünlerin plazma düzeyleri ciddi olaylara yol açacak şekilde yükselebileceğinden VIEKIRAX ile birliktekullanılmamalıdır (bakınız, bölüm 4.5). Örnekler aşağıda listelenmiştir.
CYP3A4 substratları:
• alfuzosin hidroklorür
• amiodaron, disopiramit, dronedaron, kinidin, ranolazin
• astemizol, terfenadin
• sisaprid
• kolşisin (renal veya hepatik yetmezliği olan hastalar)
• ergotamin, dihidroergotamin, ergonovin, metilergometrin
• fusidik asit
• lovastatin, simvastatin, atorvastatin
• lurasidon
• oral midazolam, triazolam
• pimozid
• ketiapin
Sayfa 3/59
• salmeterol
• sildenafil (pulmoner arteriyel hipertansiyon tedavisinde kullanıldığında)
• tikagrelor
Kuvvetli veya orta kuvvette enzim indükleyicileri olan tıbbi ürünler ile VIEKIRAX,m (dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan) birlikte kullanımında ombitasvir, paritaprevirve ritonavirin plazma konsantrasyonlarının düşmesi ve terapötik etkilerinin azalması beklenir.Bu sebeple birlikte uygulanmamalıdır (bakınız, bölüm 4.5). Kontrendike olan kuvvetli yeyaorta kuvvette enzim indükleyicileri aşağıda sunulmaktadır.
Enzim indükleyicileri:
• karbamazepin, fenitoin, fenobarbital
• efavirenz, nevirapin, etravirin
• enzalutamid
• mitotan
• rifampisin
• Sarı kantaron (St. John's Wort, Hypericum perforatum)
Kuvvetli inhibitörleri olan tıbbi ürünler ile VIEKIRAX'ın (dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan) birlikte kullanımında paritaprevir plazma konsantrasyonlarının artırmasıbeklenir. Bu sebeple birlikte uygulanmamalıdır (bakınız, bölüm 4.5). Kontrendike olankuvvetli CYP3A4 inhibitörleri aşağıda sunulmaktadır.
• kobisistat
• indinavir, lopinavir/ritonavir, sakinavir, tipranavir
• itrakonazol, ketokonazol, posakonazol, vorikonazol
• klaritromisin, telitromisin
• konivaptan
4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Genel
VIEKIRAX'ın monoterapi olarak uygulanması önerilmez. VIEKIRAX hepatit C enfeksiyonunun tedavisi için diğer tıbbi ürünler ile kombine kullanılmalıdır (bakınız, bölüm4.2 ve 5.1).
Sirozu olan hastalarda karaciğer dekompansasyonu ve karaciğer yetmezliği riskiPazarlama sonrasında, ribavirinli veya ribavirinsiz VIEKIRAX ve dasabuvir ile tedavi edilenhastalarda karaciğer transplantasyonu ya da fatal sonuçlar da dahil olmak üzere karaciğeryetmezliği ve karaciğer dekompansasyonu bildirilmiştir. Bu ciddi sonuçların bildirildiğihastaların çoğunda, tedaviye başlamadan önce ilerlemiş siroz kanıtı olduğu belirlenmiştir.Bildirilen olgular tipik olarak tedavinin başlangıcından sonraki bir ila dört hafta içinde ortayaçıkmış ve karaciğer dekompansasyonunun klinik belirti ve semptomlarıyla bağlantılı olarak,ALT artışları olmaksızın, direkt serum bilirubin düzeylerinde akut başlangıçlı bir artışlakarakterize olduğu kaydedilmiştir. Temelde yatan ileri karaciğer hastalığı nedeniylenedensellik ilişkisi kurabilmek zor olmakla birlikte, olası bir riskin varlığı dışlanamaz.
VIEKIRAX orta şiddette ve şiddetli karaciğer yetmezliği (Child-Pugh B ve C) olan hastalarda kontrendikedir (bakınız, bölüm 4.2, 4.3, 4.8 ve 5.2).
Sayfa 4/59
Sirozu olan hastalar için:
• Hasta klinik karaciğer dekompansasyonu belirti ve semptomları (assit, hepatikensefalopati, varis kanaması gibi) açısından takip edilmelidir.
• Tedavi başlangıcından önce, tedavinin başlatılmasından sonraki ilk 4 haftada ve klinikolarak endike olduğu durumda, direkt bilirubin düzeylerini de içeren karaciğerle ilgililaboratuvar testleri yapılmalıdır.
• Karaciğer dekompansasyonu gelişen hastalarda tedavi durdurulmalıdır.
ALT'de yükselmeler
Ribavirin ile birlikte veya ribavirin olmadan VIEKIRAX ve dasabuvir tedavisinin değerlendirildiği klinik çalışmalarda, hastaların yaklaşık %1'inde (3,039'un 35 'inde) ALTdüzeylerinde normal üst limitin 5 katından daha fazlasına kadar geçici yükselmeler meydanagelmiştir. ALT'deki yükselmeler asemptomatik seyretmiş, bilirubinde eşlik eden yükselmelerolmaksızın sıklıkla tedavinin ilk 4 haftasında meydana gelmiştir ve ribavirin ile birlikte veyaribavirin olmadan VIEKIRAX ve dasabuvir tedavisinin sürdürülmesi üzerine, ALT yüksekliğiyaklaşık iki hafta içerisinde azalmıştır.
ALT'deki bu yükselmeler, hastaların, kombine oral kontraseptifler veya kontraseptif vajinal halkalar gibi etinilestradiol içeren tıbbi ürünler kullanan alt grubunda (25 hastanın 6'sı)anlamlı olarak daha sık idi (bakınız, bölüm 4.3). Bunun aksine, hormonal replasmantedavisinde tipik olarak kullanılan farklı tipte östrojenler (oral ve topikal estradiol ve konjügeöstrojenler) kullanan hastalardaki ALT yükselmelerinin oranı, östrojen içeren ürünkullanmayan hastalardakine benzer bulunmuştur (her grupta yaklaşık %1).
Etinilestradiol içeren tıbbi ürünler (çoğu kombine oral kontraseptif (KOK) veya kontraseptif vajinal halkalar) kullanan hastalar, VIEKIRAX ve dasabuvir tedavisine başlamadan öncealternatif bir kontrasepsiyon yöntemine (örn., yalnızca progestin içeren kontrasepsiyon veyahormonal olmayan yöntemler) geçiş yapmalıdır (bakınız, bölüm 4.3 ve 4.5).
VIEKIRAX ve dasabuvir ile ilişkilendirilen ALT yükselmeleri asemptomatik olmasına karşın, eğer hastalarda karaciğer enflamasyonunun erken işaretleri (yorgunluk, güçsüzlük, iştahsızlık,bulantı ve kusma gibi) ya da geç işaretleri (sarılık ve dışkı renginde değişiklik gibi)mevcutsa gecikmeden bir doktora başvurmaları tavsiye edilmelidir. Sirozu olmayanhastalarda karaciğer enzimlerinin rutin olarak izlenmesi gerekli değildir (sirotik hastalar içinyukarıda yer alan bilgilere bakınız). Tedavinin erken kesilmesi, ilaca direnç gelişmesine yolaçabilir, ancak gelecekteki tedaviye etkileri bilinmemektedir.
Gebelik ve ribavirin ile birlikte kullanımAyrıca bakınız, Bölüm 4.6.
VIEKIRAX ve ribavirin kombinasyon halinde kullanıldığında, tedavi edilen kadın hastalarda ve tedavi edilen erkek hastaların kadın partnerlerinde gebeliğin önlenmesi açısından sonderece dikkatli davranılmalıdır. İlave bilgi için, bölüm 4.6'ya ve ribavirinin Kısa ÜrünBilgisine başvurunuz.
Takrolimus, Sirolimus ve Everolimus ile Kullanım
VIEKIRAX ve dasabuvirin sistemik takrolimus, sirolimus ve everolimus ile birlikte kullanımı, ritonavirin CYP3A'yı inhibe etmesi nedeniyle immünosupresantlarınkonsantrasyonlarını artırmaktadır (bakınız, bölüm 4.5). VIEKIRAX ve dasabuvir sistemiktakrolimus ile birlikte uygulandığında ciddi ve/veya yaşamı tehdit edici olaylar gözlenmiştirve benzer bir risk sirolimus ve everolimus ile de beklenebilir.
Sayfa 5/59
Sağlanacak fayda risklerin üzerinde olmadığı sürece VIEKIRAX ve dasabuvirin takrolimus ile eşzamanlı kullanımından kaçınılmalıdır. VIEKIRAX ve dasabuvirin takrolimus yadasirolimus ile eşzamanlı kullanımında dikkatli olunması önerilir, ve önerilen dozlar ve gözlemstratejileri için 4.5 Bölümüne bakınız. Doz ayarlamaları için uygun dozaj olmaması nedeniyleeverolimus kullanılamaz.
VIEKIRAX ve dasabuvirin, takrolimus ve sirolimus ile birlikte kullanımında, uygulama başlangıcında ve birlikte uygulama süresince takrolimus yada sirolimusun tam kankonsantrasyonları izlenmelidir ve gerekli durumlarda doz ve/veya doz uygulama sıklığıayarlanmalıdır. Hastalar böbrek fonksiyonundaki veya takrolimus yada sirolimus ile ilişkiliadvers olaylardaki değişiklikler açısından sık sık izlenmelidir. Ek doz uygulama ve izlemetalimatları için takrolimus yada sirolimus Kısa Ürün Bilgisi'ne bakınız.
Genotip-spesifik aktivite
Farklı HCV genotipleri ile önerilen rejimler ile ilgili olarak, bölüm 4.2'ye bakınız. Genotip-spesifik virolojik ve klinik aktivite ile ilgili olarak, bölüm 5.1'e bakınız.
VIEKIRAX'ın etkililiği ve güvenliliği, HCV 2, 3, 5 ve 6 genotiplerine sahip hastalarda değerlendirilmemiştir; bu nedenle VIEKIRAX, bu genotipler ile enfekte olmuş hastalarıntedavisi için kullanılmamalıdır.
HCV'ye karşı diğer doğrudan etkili antiviraller ile birlikte uygulama
VIEKIRAX,ın güvenliliği ve etkililiği, dasabuvir ve/veya ribavirin ile kombine olarak belirlenmiştir. VIEKIRAX,ın, diğer antiviraller ile birlikte kullanımı araştırılmamıştır vedolayısı ile tavsiye edilemez.
Yeniden tedavi
Daha önce VIEKIRAX'a veya VIEKIRAX ile aynı sınıflara ait tıbbi ürünlere (NS3/4A-inhibitörleri veya NS5A inhibitörleri) maruz kalmış hastalarda VIEKIRAX etkililiği gösterilmemiştir. Çapraz direnç ile ilgili olarak, ayrıca bölüm 5.1'e bakınız.
CYP3A tarafından metabolize edilen glukokortikoitler (e.g. flutikazon) ile birlikte kullanımVIEKIRAX'ın, flutikazon ile veya CYP3A tarafından metabolize edilen diğerglukokortikoitler ile birlikte uygulanması sırasında dikkatli olunmalıdır. CYP3A tarafındanmetabolize edilen inhale glukokortikoidler ile beraber kullanımda glukokortikoidlerinsistemik maruziyeti artabilir. Ritonavir içeren rejimler ile birlikte kullanıldığında çeşitlivakalarda Cushing sendromu ve takip eden adrenal süpresyon rapor edilmiştir. VIEKIRAX veglukokortikoidlerin özellikle uzun süreli kullanımı sadece tedavinin potansiyel faydasının,sistemik kortikosteroide bağlı risklere ağır basması durumunda başlatılmalıdır (bakınız,bölüm 4.5).
Kolşisin ile birlikte kullanım
VIEKIRAX (dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan) ile kolşisin arasındaki etkileşim değerlendirilmemiştir. Bu nedenle tedavinin gerekli olması durumunda, normal renal veyahepatik fonksiyona sahip hastalarda kolşisin dozunun azaltılması veya kolşisin tedavisine araverilmesi önerilmektedir (bakınız, bölüm 4.5). Renal veya hepatik bozukluğu olan hastalarda,VIEKIRAX (dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan) ile kolşisin kontrendikedir(bakınız, bölüm 4.3 ve 4.5).
Statinler ile kullanım
Simvastatin, lovastatin ve atorvastatin kontrendikedir (bakınız, bölüm 4.3 ve 4.5).
Sayfa 6/59
Rosuvastatin
Dasabuvir ile birlikte alınan VIEKIRAX'm rosuvastatin maruziyetini 3 katın üzerinde artırması beklenmektedir. Tedavi süresince rosuvastatin tedavisinin gerekli olması halinde,rosuvastatinin maksimum günlük dozu 5 mg olmalıdır (bakınız, bölüm 4.5, Tablo 2).Dasabuvir olmadan VIEKIRAX ile kombine kullanıldığında rosuvastatin maruziyetindekiartış, daha az belirgindir. Bu kombinasyonda, rosuvastatinin maksimum günlük dozu 10 mgolmalıdır (bakınız, bölüm 4.5, Tablo 2).
Pitavastatin ve fluvastatin
VIEKIRAX ile pitavastatin ve fluvastatin arasındaki etkileşimler araştırılmamıştır. Teorik olarak, dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX'ın, pitavastatin vefluvastatin maruziyetlerini artırması beklenmektedir. VIEKIRAX ile tedavi süresince,pitavastatin/fluvastatine geçici bir süre ara verilmesi önerilmektedir. VIEKIRAX ile tedavisırasında statin tedavisinin gerekli olması durumunda, dozu azaltılmışpravastatin/rosuvastatine geçilebilir (bakınız, bölüm 4.5, Tablo 2).
HIV ko-enfeksiyonu olan hastaların tedavisi
VIEKIRAX sabit doz kombinasyonunun bir parçası olan düşük doz ritonavir halihazırda antiretroviral tedavi almayan HIV ile ko-enfekte PI direnci olan hastalarda seçilebilir.Süpresif antiretroviral tedavi almayan HIV ile ko-enfekte hastalar VIEKIRAX ile tedaviedilmemelidir.
HIV ko-enfeksiyonu varlığında ilaç etkileşimlerinin dikkatle göz önünde bulundurulması gerekmektedir (detaylar için, bakınız, bölüm 4.5, Tablo 2).
Atazanavir, aynı anda almak kaydıyla VIEKIRAX ve dasabuvir ile kombine kullanılabilir. Günde bir defa 100 mg ritonavir VIEKIRAX tedavisinin bir parçası olarak alındığında,atazanavirin ritonavir olmadan alınması gerektiği belirtilmelidir. Özellikle ribavirin, Hepatit Ctedavi rejiminin bir parçası olduğunda kombinasyon, hiperbilirubinemi (oküler ikterus dahil)için artan risk taşımaktadır.
İleri derecede PI direnci olmadığında, aynı anda almak kaydıyla VIEKIRAX ve dasabuvir günde bir defa 800 mg darunavir ile kombine olarak kullanılabilir (darunavir maruziyetidüşer). Günde bir defa 100 mg ritonavir, VIEKIRAX tedavisinin bir parçası olarakalındığından, darunavirin ritonavir olmadan alınması gerektiği belirtilmelidir.
Atazanavir ve darunavir dışındaki HIV proteaz inhibitörleri (örn., indinavir, sakuinavir, tipranavir, lopinavir/ritonavir), kontrendikedir. (bakınız, bölüm 4.3)
Raltegravir maruziyeti önemli ölçüde (2 kat) artmaktadır. Kombinasyon, 12-24 hafta süreyle tedavi edilen sınırlı bir hasta grubunda belirli bir güvenlilik sorunu ile ilişkilendirilmemiştir.
VIEKIRAX ve dasabuvir, rilpivirin ile birlikte verildiğinde rilpivirin maruziyeti önemli ölçüde (3 kat) artar ve bunun sonucunda potansiyel olarak QT uzaması gözlenebilir. Tedaviyebir HIV proteaz inhibitörünün eklenmesi halinde (atazanavir, darunavir), rilpivirin maruziyetidaha da artabilir ve bu nedenle önerilmemektedir. Rilpivirin, rutin EKG takibi ile dikkatlikullanılmalıdır.
Rilpivirin dışındaki diğer NNRTI'ler (efavirenz, etravirin ve nevirapin) kontrendikedir (bakınız, bölüm 4.3)
Sayfa 7/59
Hepatit B Virüsü Reaktivasyonu
Direkt etkili antiviral ajanlar ile tedavi sırasında veya sonrasında bazıları ölümcül olan hepatit B virüsü (HBV) reaktivasyonu olguları bildirilmiştir. Tedavinin başlangıcından öncetüm hastalarda HBV taraması yapılmalıdır. HBV/HCV koenfekte hastalar HBVreaktivasyonu açısından risk altındadır ve bu nedenle mevcut klinik kılavuzlara uygunolarak izlenmeli ve yönetilmelidir.
Depresyon ve psikiyatrik hastalıklar
Olguların çoğunda ribavirin ile kombine olarak dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmaksızın VIEKIRAX kullanımında, depresyon vakaları ve nadiren görülen intihardüşüncesi ve intihar girişimi bildirilmiştir. Bazı vakalarda daha önce depresyon öyküsü,psikiyatrik hastalık ve / veya maddenin kötüye kullanımı olsa da, VIEKIRAX ile veyaVIEKIRAX ile birlikte dasabuvir tedavisi ile nedensellik ilişkisi dışlanamaz. Önceden varolan bir depresyon öyküsü veya psikiyatrik hastalığı bulunan hastalarda dikkatli olunmalıdır.Hastalar ve sağlık görevlileri, davranış veya ruh halinde değişiklik ve intihar düşüncesi gibiherhangi bir değişiklik durumunda doktoru bilgilendirmeleri konusunda yönlendirilmelidir.
4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
VIEKIRAX, dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan uygulanabilir. Birbirlerine olan etkileri beraber uygulandıklarında değişmektedir. (bakınız, bölüm 5.2). Bu etkileşimdendolayı bir kombinasyon olarak değerlendirilmelidir.
Farmakodinamik etkileşimler
Enzim indükleyicilerin birlikte uygulanması, advers olaylarda artışa ve ALT yükselmesine yol açabilir (Tablo 2'ye bakınız). Etinilestradiol ile birlikte uygulama, ALT yükselmesine yolaçabilir (bakınız, bölüm 4.3 ve 4.4). Kontrendike enzim indükleyicilerinin örnekleri, bölüm4.3'de verilmiştir.
Farmakokinetik etkileşimler
VIEKIRAX'm diğer tıbbi ürünlerin farmakokinetiğini etkileme potansiyeli
Ritonavirin dahil olduğu kombinasyon tedavisinin net etkisi in vivoilaç etkileşim
çalışmalarında değerlendirilmiştir.
Aşağıdaki bölüm, dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX tarafından etkilenen spesifik taşıyıcıları ve metabolize edici enzimleri tanımlamaktadır. Diğer tıbbiürünler ile potansiyel ilaç etkileşimlerine ve doz uygulamasına ilişkin tam bir yönlendirmeiçin, Tablo 2'ye bakınız.
CYP3A4 tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler
Ritonavir, kuvvetli bir CYP3A inhibitörüdür. Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX'ın, başlıca CYP3A tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler ile birlikteuygulanması, bu tıbbi ürünlerin plazma konsantrasyonlarında artışa yol açabilir. Vücuttaneliminasyonu için CYP3A'ya yüksek düzeyde bağımlı olan tıbbi ürünlerin plazma düzeylericiddi olaylara yol açacak şekilde yükselebileceğinden VIEKIRAX ile birlikte kullanımıkontrendikedir (bakınız, bölüm 4.3 ve Tablo 2).
İlaç etkileşim çalışmalarında değerlendirilen CYP3A substratlarından doz ayarlaması ve/veya klinik izlem gerektirebilecek olanlardan bazıları; siklosporin, sirolimus, takrolimus,amlodipin, rilpivirin ve alprazolam (Tablo 2'ye bakınız). Doz ayarlaması ve/veya klinik izlemi
Sayfa 8/59
gerektirebilecek diğer CYP3A4 substratlannm örnekleri kalsiyum kanal blokerlerini (örn., nifedipin) ve trazodonu içermektedir. Buprenorfinin ve zolpidemin de yine CYP3A tarafındanmetabolize edilmesine karşın, ilaç etkileşim çalışmaları, bu tıbbi ürünlerin, dasabuvir ilebirlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX ile birlikte uygulanması sırasında dozayarlamasının gerekli olmadığını göstermektedir (Tablo 2'ye bakınız).
OATP ailesi ve OCT1 tarafından taşınan tıbbi ürünler
Paritaprevir, OATP1B1 ve OATP1B3 hepatik uptake taşıyıcılarının bir inhibitörüdür. Paritaprevir ve ritonavir, OATP2B1 inhibitörleridir. Ritonavir, OCT1'in in vitroinhibitörüolmakla birlikte bunun klinik yansıması bilinmemektedir. Dasabuvir ile birlikte veyadasabuvir olmadan VIEKIRAX'ın OATP1B1, OAT1B3, OATP2B1 veya OCT1 substratlarıile birlikte uygulanması, bu tür tıbbi ürünlerin plazma konsantrasyonlarını artırabilir ve butaşıyıcı substratlarının doz ayarlaması ve/veya klinik izlem gerektirebilir. Bazı statinler(bakınız, tablo 2), feksofenadin , repaglinid ve anjiyotensin II reseptör antagonistleri (örn.valsartan) bu sınıfa girmektedir.
İlaç etkileşim çalışmalarında değerlendirilen OATP1B1/3 substratları, pravastatin ve rosuvastatin içermektedir (Tablo 2'ye bakınız).
BCRP tarafından taşınan tıbbi ürünler
Paritaprevir, ritonavir ve dasabuvir, in vivoBCRP inhibitörleridir. Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX'ın, BCRP için substrat olan tıbbi ürünler ile birlikte eşzamanlı uygulanması, bu taşıyıcı substratlarının plazma konsantrasyonlarını artırabilir ve dozayarlaması/klinik izlem gerektirebilir. Bu tür tıbbi ürünler, sülfasalazin, imatinib ve bazıdiğer statinleri (Tablo 2'ye bakınız) içermektedir.
İlaç etkileşim çalışmalarında değerlendirilen BCRP substratları, rosuvastatini içermektedir (Tablo 2'ye bakınız).
Bağırsaktaki P-gp tarafından taşınan tıbbi ürünler
Paritaprevir, ritonavir ve dasabuvirin, in vitroP-gp inhibitörü olmalarına karşın, P-gp substratı olan digoksinin VIEKIRAX ve dasabuvir ile birlikte uygulandığında, digoksin maruziyetindeanlamlı bir değişiklik gözlenmemiştir. Ancak, dasabuvir olmadan VIEKIRAX'ın, digoksin ilebirlikte uygulanması, bu tür tıbbi ürünlerin plazma konsantrasyonlarında artışa yol açabilir.(Tablo 2'ye bakınız). VIEKIRAX, intestinal P-gp aktivitesine karşı hassas tıbbi ürünlerin(dabigatran eteksilat gibi) plazma maruziyetini artırabilir.
Glukuronidasyon (UGT1A1) ile metabolize edilen tıbbi ürünler
Paritaprevir, ombitasvir ve dasabuvir, UGT1A1 inhibitörleridir. Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX'ın, başlıca UGT1A1 tarafından metabolize edilen tıbbi ürünlerile birlikte uygulanması, bu tür tıbbi ürünlerin plazma konsantrasyonlarında artışa yol açar.Levotiroksin gibi dar terapötik indekse sahip ilaçlar için, rutin klinik izlem önerilmektedir.İlaç etkileşim çalışmalarında değerlendirilmiş olan raltegravire ve buprenorfine ilişkinspesifik tavsiye için, ayrıca Tablo 2'ye bakınız.
CYP2C19 tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler
CYP2C19 tarafından metabolize edilen tıbbi ürünlerin (örn. lansoprazol, esomeprazol, s-mefenitoin), dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX ile birlikte uygulanmaları durumunda, bu tıbbi ürünlerin maruziyetleri azalabilir, doz ayarlaması/klinikizlem gerekli olabilir. İlaç etkileşim çalışmalarında değerlendirilen CYP2C19 substratları,omeprazolü ve essitalopramı içermektedir (Tablo 2'ye bakınız).
Sayfa 9/59
CYP2C9 tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler
Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan uygulanan VIEKIRAX, CYP2C9 substratı olan varfarinin maruziyetini etkilememiştir. Diğer CYP2C9 substratları için doz ayarlamagerekliliği beklenmemektedir (NSAİİ'ler (örn. ibuprofen), antidiyabetikler (örn. glimepirid,glipizid).
CYP2D6 veya CYP1A2 tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler
Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan uygulanan VIEKIRAX, CYP2D6 /CYP1A2 substratı olan duloksetin maruziyetini etkilememiştir. CYP1A2'nin bir substratı olansiklobenzaprin maruziyeti azalmıştır. Diğer CYP1A2 substratları (örn. siprofloksasin,siklobenzaprin, teofilin ve kafein) için klinik gözlem ve doz ayarlaması gerekebilir. CYP2D6substratları (örn. desipramin, metoprolol ve dekstrometorfan) için doz ayarlama gerekliliğibeklenmemektedir.
Transportproteinleri tarafından renalyoldan atılan tıbbi ürünler
Ombitasvir, paritaprevir ve ritonavir, organik anyon taşıyıcısını (OAT1) in vivoIn vitroçalışmalar, ombitasvir, paritaprevir ve ritonavirin klinik geçerlikonsantrasyonlarda organik katyon taşıyıcı (OCT2), organik anyon taşıyıcıları (OAT3) veyaçoklu ilaç ve toksin ekstrüzyon proteinleri (MATE1 ve MATE2K) inhibitörü olmadığınıgöstermektedir.
Bu nedenle, dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX'ın, bu transport proteinleri aracılığı ile başlıca renal yoldan atılan tıbbi ürünleri etkilemesi beklenmemektedir(bakınız, bölüm 5.2).
Ombitasvir, paritaprevir ve dasabuvirin farmakokinetiğini etkileme potansiyeli olan diğertıbbi ürünler
CYP3A4'ü inhibe eden tıbbi ürünler
Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX'ın, kuvvetli CYP3A inhibitörleri ile birlikte uygulanması, paritaprevir konsantrasyonlarını artırabilir (bakınız, bölüm 4.3 veTablo 2).
Enzim indükleyicileri
Orta veya kuvvetli enzim indükleyicilerinin VIEKIRAX ve dasabuvir ile birlikte uygulanması durumunda, ombitasvir, paritaprevir, ritonavir ve dasabuvirin plazma konsantrasyonlarınındüşmesi ve terapötik etkilerinin azalması beklenmektedir. Kontrendike enzim indükleyicileri,bölüm 4.3 Tablo 2'de sunulmaktadır.
CYP3A4 ve transport proteinlerini inhibe eden tıbbi ürünler
Paritaprevir, CYP3A4 aracılı metabolizma ve biliyer atılım ile elimine edilmektedir (hepatik taşıyıcılar OATP1B1, P-gp ve BCRP'nin substratı). VIEKIRAX'ın hem orta kuvvetliCYP3A4 inhibitörleri hem de çoklu taşıyıcı inhibitörü (P-gp, BCRP ve/veya OATP1B1/OATP1B3) olan ajanlarla birlikte kullanılırken dikkatli olunmalıdır. Bu tıbbi ürünlerparitaprevirin (örn., ritonavir ile birlikte atazanavir , eritromisin, diltiazem veya verapamil)maruziyetinde klinik açıdan anlamlı artışlar gösterebilir.
Transport proteinlerini inhibe eden tıbbi ürünler
P-gp, BCRP, OATP1B1 ve/veya OATP1B3'ün kuvvetli inhibitörleri, paritaprevire maruziyeti artırma potansiyeline sahiptir. Bu taşıyıcılar inhibe olduklarında, ombitasvir ve dasabuvirinmaruziyetlerinde klinik açıdan anlamlı artışlar beklenmemektedir.
Sayfa 10/59
Vitamin K antagonistleri ile tedavi edilen hastalar
Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX tedavisi sırasında karaciğer fonksiyonu değişebilir, Uluslararası Normalleştirilmiş Oran (INR) değerlerinin yakındanizlenmesi önerilir.
İlaç etkileşim çalışmaları
Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX'm diğer tıbbi ürünler ile birlikte kullanımına dair öneriler Tablo 2'de sunulmuştur.
Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX kullanan hasta için, potansiyel ilaç etkileşimi olabilecek bir ilacı(ları) hali hazırda alıyor olması veya almaya başlamasıdurumunda eşlik eden ilaç(lar) için doz ayarlaması veya uygun klinik izlem düşünülmelidir(bakınız, Tablo 2).
Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX tedavisi nedeniyle eşlik eden tıbbi ürünlerin doz ayarlaması durumunda, VIEKIRAX (dasabuvir ile birlikte veya dasabuvirolmaksızın) tedavisi tamamlandıktan sonra eşlik eden ilaçların dozları yeniden ayarlanmalıdır.
VIEKIRAX tedavisinin (dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan) eşlik eden ilaçların konsantrasyonu üzerinde En Küçük Kareler Ortalaması Oranı (%90 Güven Aralığı ile) etkisiTablo 2'de sunulmaktadır.
Dasabuvir içeren veya içermeyen VIEKIRAX rejimleri Tablo 2'de liste halinde verilen ilaçlar ile birlikte uygulandıklarında aralarımdaki etkileşimin büyüklüğü aksi belirtilmedikçebenzerdir (En Küçük Kareler Ortalaması oranında <%25'lik fark). Karbamazepin, furosemid,zolpidem, darunavir günde iki kez, darunavir (akşam uygulaması), atazanavir (akşamuygulaması), rilpivirin, abakavir/lamivudin, doltegravir, metformin, sülfametaksazol/trimetoprim, siklobenzaprin, karisoprodol, hidrokodon/parasetamol ya dadiyazepam ile birlikte kullanıldığında dasabuvir ile birlikte VIEKIRAX rejimi ilaç etkileşimiiçin değerlendirilmiştir, ancak dasabuvir içermeyen VIEKIRAX rejimi içindeğerlendirilmemiştir. Dolayısı ile bu ilaçlar için, VIEKIRAX ve dasabuvir rejimininsonuçları ve doz uygulama önerileri, dasabuvir içermeyen VIEKIRAX rejimine ekstrapoleedilebilir.
Okların yönü, paritaprevir, ombitasvir, dasabuvir ve birlikte uygulanan ilaçta, maruziyetlerdeki (Cmaks, EAA, ve Cmin) değişikliklerin yönünü göstermektedir (t = artış(%20'den daha fazla),azalma (%20'den daha az), odeğişiklik yokTablo 2 - Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX ile diğer tıbbi ürünler arasındaki etkileşimler
Tıbbi Ürün/Olası EtkileşimMekanizması |
BİRLİKTE
VERİLEN
İLAÇ |
ETKİ |
Cmaksmaks |
EAA |
Ctroughtrough |
Klinik Açıklamalar |
ALFA-1 ADRENORESEPTÖR ANTAGONİSTLERİ |
Alfuzosin
Mekanizma: Ritonavirtarafından CYP3Ainhibisyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.
Beklenen:
t alfuzosin
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
AMİNOSALİSİLAT |
Sayfa 11/59
Sulfasalazin
Mekanizma: paritaprevir,ritonavir vedasabuvirtarafından BCRPinhibisyonu.
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.
Beklenen:
t sulfasalazin
|
Dasabuvir ile veya dasabuvir olmadanVIEKIRAX ileberaber sulfasalazinkullanımındadikkatli olmakgerekir.
|
ANJİYOTENSİN RESEPTÖR BLOKERLERİ |
Valsartan
Losartan
Kondesartan
Mekanizma:
CYP3A4 ve/veya
paritaprevir
tarafından
OATP1B
inhibisyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.
Beklenen:
t valsartan t losartant kondesartan
|
Dasabuvir ile veya dasabuvir olmadanVIEKIRAX ileberaber anjiyotensinreseptör blokerlerikullanımında dozazaltımı ve klinikizlem önerilir.
|
ANTİARİTMİKLER |
Amiodaron
Dronedaron
Kinidin
Ranolazin
Disopiramit
Mekanizma: ritonavir tarafındanCYP3A4inhibisyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.
Beklenen:
t amiodaron t disopiramittdronedaront kinidint ranolazin
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
Digoksin 0,5 mg tek doz
Mekanizma: Paritaprevir,ritonavir vedasabuvire bağlıP-gp inhibisyonu.
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
o
digoksin
|
1,15
(1,04
1,27)
|
1,16
(1,09
1,23)
|
1,01
(0,97
1,05)
|
Digoksin için doz ayarlaması gerekliolmamakla birlikte,serum digoksindüzeylerinin uygunşekilde izlenmesiönerilmektedir.
|
o ombitasvir
|
1.03
(0.97
1.10)
|
1.00
(0.98
1.03)
|
0.99
(0.96
1.02)
|
o
paritaprevir
|
0,92
(0,80
1,06)
|
0,94
(0,81
1,08)
|
0,92
(0,82
1,02)
|
o
dasabuvir
|
0.99
(0.92
1.07)
|
0.97
(0.91
1.02)
|
0.99
(0.92
1.07)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
t
digoksin
|
1,58
(1,43
1,73)
|
1,36
(1,21
1,54)
|
1,24
(1,07
1,43)
|
Digoksin dozu yaklaşık %30-50azaltılır. Serumdigoksin
düzeylerinin uygun şekilde izlenmesiönerilmektedir.
|
o ombitasvir o
paritaprevir
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir ilegözlemlenene benzer idi.
|
SİSTEMİK ANTİB] |
[YOTİKLER |
Klaritromisin
Telitromisin
Mekanizma: klaritromisin ve
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.
Beklenen:
t klaritromisin t telitromisin
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
Sayfa 12/59
ritonavir tarafından
CYP3A4/P-gp
inhibisyonu.
|
|
t paritaprevir t dasabuvir
|
|
Eritromisin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Dasabuvir ile veya
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
dasabuvir olmadan
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
t eritromisin
|
|
|
|
VIEKIRAX ile
|
eritromisin,
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
beraber eritromisin
|
paritaprevir,
|
|
t paritaprevir
|
|
|
|
kullanımı
|
ritonavir ve
|
|
t dasabuvir
|
|
|
|
eritromisin ve
|
dasabuvir
|
|
|
|
|
|
paritaprevir
|
tarafından
|
|
|
|
|
|
konsantrasyonlarınd
|
CYP3A4/P-gp
|
|
|
|
|
|
a artışa neden
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
olabilir. Dikkatli
|
|
|
|
|
|
|
kullanım önerilir.
|
Fusidik asit
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
t fusidic acid
|
|
|
|
bölüm 4.3).
|
ritonavir tarafından
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
|
|
tSulfamet-
|
1,21
|
1,17
|
1,15
|
Dasabuvir ile ya da
|
|
VIEKIRAX +
|
oksazole
|
(1,15-
|
(1,14-
|
(1,10-
|
dasabuvir olmadan
|
Sulfametoksazol,
|
dasabuvir
|
|
1,28)
|
1,20)
|
1,20)
|
VIEKIRAX için doz
|
trimetoprim
|
|
ttrimetoprim
|
1,17
|
1,22
|
1,25
|
ayarlaması gerekli
|
|
|
|
(1,12-
|
(1,18-
|
(1,19-
|
değildir.
|
800/160 mg
|
|
|
1,22)
|
1,26
|
1,31)
|
|
Günde iki defa
|
|
^ombitasvir
|
0,88
|
0,85
|
Mevcut
|
|
|
|
|
(0,83-
|
(0,80-0.
|
değil
|
|
Mekanizma:
|
|
|
0,94)
|
,90)
|
|
|
Dasabuvirde artış,
|
|
iparitaprevir
|
0,78
|
0,87
|
Mevcut
|
|
olasılıkla
|
|
|
(0,61-
|
(0,72-
|
değil
|
|
trimetoprim
|
|
|
1,01)
|
1,06)
|
|
|
tarafından
|
|
tdasabuvir
|
1,15
|
1,33
|
Mevcut
|
|
CYP2C8
|
|
|
(1,02-
|
(1,23-
|
değil
|
|
inhibisyonundan
|
|
|
1,31)
|
1,44)
|
|
|
kaynaklanmaktadır.
|
|
Araştırılmamıştır. VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
Dasabuvir
|
gözlemlenene benzer etkiler beklenmektedir.
|
|
|
olmadan
|
|
|
|
|
|
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
ANTİ KANSER İLAÇLARI |
Enzalutamid
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
Birlikte kullanımı
|
|
veya dasabuvir
|
iombitasvir
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
Mitotan
|
olmadan
|
i paritaprevir
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
|
VIEKIRAX
|
i dasabuvir
|
|
|
|
|
Mekanizma:
|
|
|
|
|
|
|
enzalutamid veya
|
|
|
|
|
|
|
mitotan tarafından
|
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
indüksiyonu
|
|
|
|
|
|
|
Imatinib
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Klinik izlem ve
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
düşük doz imatinib
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
|
|
|
|
önerilir.
|
paritaprevir,
|
VIEKIRAX
|
t imatinib
|
|
|
|
|
ritonavir ve
|
|
|
|
|
|
|
dasabuvir
|
|
|
|
|
|
|
tarafından BCRP
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
ANTİKOAGÜLANLAR |
Varfarin
|
VIEKIRAX +
|
o-
|
1,05
|
0,88
|
0,94
|
Varfarinin
|
|
dasabuvir
|
R-varfarin
|
(0,95-
|
(0,81-
|
(0,84-
|
farmokinetiğinde bir
|
5 mg tek doz ve
|
|
|
1,17)
|
0,95)
|
1,05)
|
değişiklik
|
Sayfa 13/59
diğer vitamin K
|
|
o
|
0,96
|
0,88
|
0,95
|
beklenmemekle
|
antagonistleri
|
|
S-varfarin
|
(0,85-
|
(0,81-
|
(0,88-
|
birlikte tüm vitamin
|
|
|
|
1,08)
|
0,96)
|
1,02)
|
K antagonistleriyle
|
|
|
o ombitasvir
|
0,94
|
0,96
|
0,98
|
INR'nin yakın takibi
|
|
|
|
(0,89-
|
(0,93-
|
(0,95-
|
tavsiye
|
|
|
|
1,00)
|
1,00)
|
1,02)
|
edilmektedir. Bunun
|
|
|
o
|
0,98
|
1,07
|
0,96
|
nedeni, VIEKİRAX
|
|
|
paritaprevir
|
(0,82-
|
(0,89-
|
(0,85-
|
± dasabuvir ile
|
|
|
|
1,18)
|
1,27)
|
1,09)
|
tedavi sırasında
|
|
|
o dasabuvir
|
0,97
|
0,98
|
1,03
|
karaciğer
|
|
|
|
(0,89-
|
(0,91-
|
(0,94-
|
fonksiyonunda
|
|
|
|
1,06)
|
1,06)
|
1,13)
|
değişikliklerin
|
|
Dasabuvir
|
o
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
meydana gelmesidir.
|
|
olmadan
|
R-varfarin
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
VIEKIRAX
|
o
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
|
S-varfarin
|
|
|
|
|
|
|
o-
|
|
|
|
|
|
|
paritaprevir
|
|
|
|
|
|
|
o ombitasvir
|
|
|
|
|
Dabigatran
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Dasabuvir olmadan
|
eteksilat
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
VIEKIRAX,
|
|
olmadan
|
t dabigatran eteksilat
|
|
|
dabigatran eteksilat
|
Mekanizma:
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
konsantrasyonunu
|
paritaprevir ve
|
|
|
|
|
|
artırabilir. Dikkatli
|
ritonavir tarafından
|
|
|
|
|
|
kullanım önerilir.
|
intestinal P-gp
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
ANTİKONVÜLSANLAR |
Karbamazepin
|
VIEKIRAX +
|
o
|
1,10
|
1,17
|
1,35
|
Birlikte kullanımı
|
|
dasabuvir
|
karbamazepin
|
(1,07-
|
(1,13-
|
(1,27-
|
kontrendikedir
|
Günde bir defa
|
|
|
1,14)
|
1,22)
|
1,45)
|
(bölüm 4.3'e
|
200 mg ve
|
|
4
|
0,84
|
0,75
|
0,57
|
bakınız).
|
ardından günde iki
|
|
karbamazepin
|
(0,82-
|
(0,73-
|
(0,54-
|
|
defa 200 mg
|
|
10,11 epoksit
|
0,87)
|
0,77)
|
0,61)
|
|
|
|
4 ombitasvir
|
0,69
|
0,69
|
Mevcut
|
|
|
|
|
(0,61-
|
(0,64-
|
değil
|
|
Mekanizma:
|
|
|
0,78)
|
0,74)
|
|
|
Karbamazepin ile
|
|
4 paritaprevir
|
0,34
|
0,30
|
Mevcut
|
|
CYP3A4
|
|
|
(0,25-
|
(0,23-
|
değil
|
|
indüksiyonu
|
|
|
0,48)
|
0,38)
|
|
|
|
|
4 dasabuvir
|
0,45
|
0,30
|
Mevcut
|
|
|
|
|
(0,41-
|
(0,27-
|
değil
|
|
|
|
|
0,50)
|
0,33)
|
|
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır:
|
|
|
|
|
olmadan
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene
|
|
|
VIEKIRAX
|
benzer etki beklenmektedir.
|
|
|
Fenobarbital
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
i ombitasvir
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
Fenobarbital
|
VIEKIRAX
|
i paritaprevir
|
|
|
|
|
tarafından
|
|
i dasabuvir
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
indüksiyonu
|
|
|
|
|
|
|
Fenitoin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanım
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kotrendikedir (bkz
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
i ombitasvir
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
fenitoin
|
VIEKIRAX
|
i paritaprevir
|
|
|
|
|
tarafından
|
|
i dasabuvir
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
indüksiyonu
|
|
|
|
|
|
|
Sayfa 14/59
S-mefenitoin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Klinik izlem ve s-
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
mefenitoin için doz
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
i S-mefenitoin
|
|
|
|
ayarlaması
|
ritonavir tarafından
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
gerekebilir
|
CYP2C19
|
|
|
|
|
|
|
indüksiyonu
|
|
|
|
|
|
|
ANTİDEPRESANLAR |
Essitalopram
|
VIEKIRAX +
|
o-
|
1,00
|
0,87
|
Mevcut
|
Essitalopram için
|
10 mg tek doz
|
dasabuvir
|
essitalopram
|
(0,96-
|
(0,80-
|
değil
|
doz ayarlaması
|
|
|
|
1,05)
|
0,95)
|
|
gerekli değildir.
|
|
|
t S-Dezmetil
|
1,15
|
1,36
|
Mevcut
|
|
|
|
sitalopram
|
(1,10-
|
(1,03-
|
değil
|
|
|
|
|
1,21)
|
1,80)
|
|
|
|
|
o ombitasvir
|
1,09
|
1,02
|
0,97
|
|
|
|
|
(1,01-
|
(1,00-
|
(0,92-
|
|
|
|
|
1,18)
|
1,05)
|
1,02)
|
|
|
|
o
|
1,12
|
0,98
|
0,71
|
|
|
|
paritaprevir
|
(0,88-
|
(0,85-
|
(0,56-
|
|
|
|
|
1,43)
|
1,14)
|
0,89)
|
|
|
|
o dasabuvir
|
1,10
|
1,01
|
0,89
|
|
|
|
|
(0,95-
|
(0,93-
|
(0,79-
|
|
|
|
|
1,27)
|
1,10)
|
1,00)
|
|
|
Dasabuvir
|
i
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
|
|
olmadan
|
essitalopram
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
VIEKIRAX
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
|
o
|
1,17
|
1,07
|
Mevcut
|
|
|
|
S-Dezmetil
|
(1,08-
|
(1,01-
|
değil
|
|
|
|
sitalopram
|
1,26)
|
1,13)
|
|
|
|
|
o ombitasvir
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
|
|
|
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
|
oparitaprevir
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
Duloksetin
|
VIEKIRAX +
|
i duloksetin
|
0,79
|
0,75
|
Mevcut
|
|
|
dasabuvir
|
|
(0,67-
|
(0,67-
|
değil
|
Duloksetin için doz
|
60 mg tek doz
|
|
|
0,94)
|
0,83)
|
|
ayarlaması gerekli
|
|
|
o ombitasvir
|
0,98
|
1,00
|
1,01
|
değildir.
|
|
|
|
(0,88-
|
(0,95-
|
(0,96-
|
|
|
|
|
1,08)
|
1,06)
|
1,06)
|
|
|
|
iparitaprevir
|
0,79
|
0,83
|
0,77
|
Dasabuvir ile
|
|
|
|
(0,53-
|
(0,62-
|
(0,65-
|
birlikte veya
|
|
|
|
1,16)
|
1,10)
|
0,91)
|
dasabuvir olmadan
|
|
|
o dasabuvir
|
0,94
|
0,92
|
0,88
|
VIEKIRAX için doz
|
|
|
|
(0,81-
|
(0,81-
|
(0,76-
|
ayarlaması gerekli
|
|
|
|
1,09)
|
1,04)
|
1,01)
|
değildir.
|
|
Dasabuvir
|
o
|
Etkileşimin
|
büyüklüğü,
|
|
|
olmadan
|
Duloksetin
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
VIEKIRAX
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
|
o ombitasvir
|
Etkileşimin
|
büyüklüğü,
|
|
|
|
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
|
o
|
1,07
|
0,96
|
0,93
|
|
|
|
paritaprevir
|
(0,63-
|
(0,70-
|
(0,76-
|
|
|
|
|
1,81)
|
1,32)
|
1,14)
|
|
Trazodon
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Trazodon dikkatli
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kullanılmalıdır.
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
t trazodon
|
|
|
|
Düşük doz trazodon
|
ritonavir tarafından
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
düşünülebilir.
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
ANTİ DİÜRETİK HORMON |
Sayfa 15/59
Konivaptan
Mekanizma:
konivaptan ve
paritaprevir/
ritonavir/ombitasvi
r tarafından
CYP3A4/P-gp
inhibisyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştınlmamıştır.Beklenen:
t konivaptan t paritaprevirt dasabuvir
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
ANTİFUNGALLER |
Ketokonazol 400 mg günde birdefa
Mekanizma: Ketokonazol veparitaprevir/ritonavir/ombitasvire bağlı CYP3A4 /P-gp inhibisyonu
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
t ketokonazol
|
1,15
(1,09
1,21)
|
2,17
(2,05
2,29)
|
Mevcut
değil
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
^ ombitasvir
|
0,98
(0,90
1,06)
|
1,17
(1,11
1,24)
|
Mevcut
değil
|
t paritaprevir
|
1,37
(1,11
1,69)
|
1,98
(1,63
2,42)
|
Mevcut
değil
|
t
Dasabuvir
|
1,16
(1,03
1,32)
|
1,42
(1,26
1,59)
|
Mevcut
değil
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
t ketokonazol
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir ilegözlemlenene benzer idi.
|
t ombitasvir
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir ilegözlemlenene benzer idi.
|
t paritaprevir
|
1,72
(1,32
2,26)
|
2,16
(1,76
2,66)
|
Mevcut
değil
|
Itrakonazol
Posakonazol
Mekanizma: Itrakonazol,posakonazol veparitaprevir/r/ombitasvire bağlıCYP3A4 ve/veyaP-gp inhibisyonu
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
t itrakonazol t posakonazolt paritaprevirt dasabuvir
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Vorikonazol
Mekanizma: ritonavire bağlıCYP2C19indüksiyonu veCYP3A4inhibisyonu
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
Araştırılmamıştır. Beklenen CYP2C19 aşırı metabolize edicilerde
l vorikonazole t paritaprevirt dasabuvir
Araştırılmamıştır.
CYP2C19 zayıf metabolize edicilerde beklenen:
t vorikonazol t dasabuvirt paritaprevir
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
ANTİ - GUT |
Sayfa 16/59
Kolşisin
Mekanizma: ritonavir tarafındanCYP3A4inhibisyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır. Beklenen: t kolşisin
|
Renal veya hepatik fonksiyonlarınormal olanhastalarda dasabuvirile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX ilekullanım gerekli isekolşisin dozundaazaltma ya dakolşisin tedavisineara verilmesiönerilir.
Renal veya hepatik yetmezliği olanhastalardaDasabuvir ile veyadasabuvir olmadanVIEKIRAX ilekolşisin kullanımıkontrendikedir.
(bkz.bölüm 4.3 ve 4.4)
|
ANTİHİSTAMİNİKLER |
Astemizol
|
Dasabuvir ile
|
Araştınlmamıştır.Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
Terfenadin
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
|
olmadan
|
t astemizol/terfenadin
|
|
|
bölüm 4.3)
|
Mekanizma:
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
ritonavir tarafından
|
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
Feksofenadin
|
Dasabuvir ile
|
Araştınlmamıştır.Beklenen:
|
|
Dasabuvir ile veya
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
dasabuvir olmadan
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
t feksofenadin
|
|
|
|
VIEKIRAX ile
|
paritaprevir
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
feksofenadin
|
tarafından
|
|
|
|
|
|
kullanımında
|
OATP1B1
|
|
|
|
|
|
dikkatli olunmalıdır
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
ANTİHİPERLİPİDEMİKLER |
Gemfibrozil
|
Paritaprevir/
|
t paritaprevir
|
1,21
|
1,38
|
Mevcut
|
Dasabuvir ile
|
600 mg günde iki
|
ritonavir +
|
|
(0,94-
|
(1,18-
|
değil
|
birlikte
|
defa
|
dasabuvir
|
|
1,57)
|
1,61)
|
|
VIEKIRAX'ın eşlik
|
|
|
t dasabuvir
|
2,01
|
11,25
|
Mevcut
|
eden kullanımı
|
Mekanizma:
|
|
|
(1,71-
|
(9,05-
|
değil
|
kontrendikedir
|
Dasabuvir
|
|
|
2,38)
|
13,99)
|
|
(bölüm 4.3'e
|
maruziyetindeki
|
|
|
|
|
|
bakınız).
|
Sayfa 17/59
artış, olasılıkla
CYP2C8
inhibisyonundan
kaynaklanmaktadır
ve paritaprevirdeki
artış, olasılıkla
gemfibrozil
tarafından
OATP1B1
inhibisyonundan
kaynaklanmaktadır
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır;
Gemfibrozil, dasabuvir olmadan VIEKIRAX ile birlikte kullanıldığında, etkileşimbeklenmemektedir.
|
Gemfibrozil doz ayarlaması gereklideğildir.
VIEKIRAX için doz ayarlaması gereklideğildir.
|
ANTİMİKOBAKTERİYELLER |
Rifampisin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır.. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
i ombitasvir
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
Rifampisin
|
VIEKIRAX
|
i paritaprevir
|
|
|
|
|
tarafından
|
|
i dasabuvir
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
indüksiyonu
|
|
|
|
|
|
|
ANTİPSİKOTİKLER |
Lurasidon
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmadı. Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
Birlikte kullanımı
|
Pimozid
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
Ketiapin
|
olmadan
|
t pimozid
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
|
VIEKIRAX
|
t ketiapin
|
|
|
|
|
Mekanizma:
|
|
t lurasidon
|
|
|
|
|
ritonavir tarafından
|
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
ANTITROMBOSİT AJANLAR |
Tikagrelor
|
Dasabuvir ile
|
Araştınlmamıştır.Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
t tikagrelor
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
ritonavir tarafından
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
BİGUANİD ORAL ANTİHİPERGLİSEMİKLER |
Metformin
|
VIEKIRAX +
|
f metformin
|
0,77
|
0,90
|
Mevcut
|
Dasabuvir ile veya
|
500 mg tek doz
|
dasabuvir
|
|
(0,71-
|
(0,84-
|
değil
|
dasabuvir olmadan
|
|
|
|
0,83)
|
0,97)
|
|
VIEKIRAX
|
|
|
o ombitasvir
|
0.92
|
1,01
|
1,01
|
alındığında
|
|
|
|
(0.87-
|
(0,97-
|
(0,98-
|
metformin için doz
|
|
|
|
0.98)
|
1,05)
|
1,04)
|
ayarlanması gerekli
|
|
|
f paritaprevir
|
0,63
|
0,80
|
1,22
|
değildir.
|
|
|
|
(0,44-
|
(0,61-
|
(1,13-
|
|
|
|
|
0,91)
|
1,03)
|
1,31)
|
|
|
|
o-
|
0,83
|
0,86
|
0,95
|
|
|
|
Dasabuvir
|
(0,74-
|
(0,78-
|
(0,84-
|
|
|
|
|
0,93)
|
0,94)
|
1,07)
|
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
Sayfa 18/59
|
olmadan
VIEKIRAX
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etkiler beklenmektedir.
|
|
KALSİYUM KANAL BLOKERLERİ |
Amlodipin 5 mg tek doz
Mekanizma: ritonavire bağlıCYP3A4inhibisyonu.
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
t amlodipin
|
1,26
(1,11
1,44)
|
2,57
(2,31
2,86)
|
Mevcut
değil
|
Amlodipin dozunu %50 oranındaazaltınız ve kliniketkileri izleyiniz.
|
^ ombitasvir
|
1,00
(0,95
1,06)
|
1,00
(0,97
1,04)
|
1,00
(0,97
1,04)
|
f paritaprevir
|
0,77
(0,64
0,94)
|
0,78
(0,68
0,88)
|
0,88
(0,80
0,95)
|
o-
Dasabuvir
|
1,05
(0,97
1,14)
|
1,01
(0,96
1,06)
|
0,95
(0,89
1,01)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır:
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etkiler beklenmektedir.
|
Diltiazem
Verapamil
Mekanizma:
CYP3A4/P-gp
inhibisyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştınlmamıştır.Beklenen:
t diltiazem, verapamil
t paritaprevir t/^ dasabuvir
|
Paritaprevir maruziyetinde artışbeklendiğindendikkatli kullanımönerilir.
Dasabuvir ile veya dasabuvir olmadanVIEKIRAX ilekullanılacağıdurumda düşük dozkalsiyum kanalblokerleri kullanımıve klinik izlemönerilir.
|
Nifedipin
Mekanizma:
CYP3A4
inhibisyonu.
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştınlmamıştır.Beklenen: t nifedipin
|
Dasabuvir ile veya dasabuvir olmadanVIEKIRAX ilekullanılacağıdurumda düşük dozkalsiyum kanalblokerleri kullanımıve klinik izlemönerilir.
|
KONTRASEPTİFLER |
etinilestradiol/
norgestimat
0,035/0,25 mg günde bir defaMekanizma:olasılıkla,paritaprevir,ombitasvir vedasabuvire bağlıUGT-inhibisyonu
|
Dasabuvir ile birlikte veyadasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
o-
etinil estradiol
|
1,16
(0,90
1,50)
|
1,06
(0,96
1,17)
|
1,12
(0,94
1,33)
|
Etinilestradiol içeren oralkontraseptiflerkontrendikedir(bölüm 4.3'ebakınız).
|
Norgestimat metabolitleri:
|
t
norgestrel
|
2,26
(1,91
2,67)
|
2,54
(2,09
3,09)
|
2,93
(2,39
3,57)
|
t
nor-
elgestromine
|
2,01
(1,77
2,29)
|
2,60
(2,30
2,95)
|
3,11
(2,51
3,85)
|
^ ombitasvir
|
1,05
(0,81
1,35)
|
0,97
(0,81
1,15)
|
1,00
(0,88
1,12)
|
f
|
0,51
|
0,48
|
0,53
|
Sayfa 19/59
|
|
dasabuvir
|
(0,22-
|
(0,23-
|
(0,30-
|
|
|
|
|
1,18)
|
1,02)
|
0,95)
|
|
|
|
f paritaprevir
|
0,70
|
0,66
|
0,87
|
|
|
|
|
(0,40-
|
(0,42-
|
(0,67-
|
|
|
|
|
1,21)
|
1,04)
|
1,14)
|
|
Noretindron
|
VIEKIRAX +
|
o-
|
0,83
|
0,91
|
0,85
|
Viekirax (dasabuvir
|
(yalnızca progestin
|
dasabuvir
|
Nor-etindron
|
(0,69-
|
(0,76-
|
(0,64-
|
ile birlikte veya
|
içeren ilaç)
|
|
|
1,01)
|
1,09)
|
1,13)
|
dasabuvir olmadan)
|
|
|
o ombitasvir
|
1,00
|
0,99
|
0,97
|
ve noretindron için
|
0.35 mg günde bir
|
|
|
(0,93-
|
(0,94-
|
(0,90-
|
doz ayarlaması
|
defa
|
|
|
1,08)
|
1,04)
|
1,03)
|
gerekli değildir.
|
|
|
t paritaprevir
|
1,24
|
1,23
|
1,43
|
|
|
|
|
(0,95-
|
(0,96-
|
(1,13-
|
|
|
|
|
1,62)
|
1,57)
|
1,80)
|
|
|
|
o dasabuvir
|
1,01
|
0,96
|
0,95
|
|
|
|
|
(0,90-
|
(0,85-
|
(0,80-
|
|
|
|
|
1,14)
|
1,09)
|
1,13)
|
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
|
|
olmadan
|
VIEKIRAX +
|
dasabuvir ile gözlemlenene
|
|
|
VIEKIRAX
|
benzer etkiler beklenmektedir.
|
|
|
DİÜRETİKLER |
Furosemid
|
VIEKIRAX +
|
tfurosemid
|
1,42
|
1,08
|
Mevcut
|
Hastalar, klinik
|
|
dasabuvir
|
|
(1,17-
|
(1,00-
|
değil
|
etkiler açısından
|
20 mg tek doz
|
|
|
1,72)
|
1,17)
|
|
izlenmelidir;
|
|
|
o ombitasvir
|
1,14
|
1,07
|
1,12
|
furosemid dozunda
|
Mekanizma:
|
|
|
(1,03-
|
(1,01-
|
(1,08-
|
%50'ye kadar bir
|
olasılıkla,
|
|
|
1,26)
|
1,12)
|
1,16)
|
azalma gerekli
|
paritaprevir,
|
|
oparitaprevir
|
0,93
|
0,92
|
1,26
|
olabilir.
|
ombitasvir ve
|
|
|
(0,63-
|
(0,70-
|
(1,16-
|
|
dasabuvire bağlı
|
|
|
1,36)
|
1,21)
|
1,38)
|
Dasabuvir ile
|
UGT1A1
|
|
o dasabuvir
|
1,12
|
1,09
|
1,06
|
birlikte veya
|
inhibisyonundan
|
|
|
(0,96-
|
(0,96-
|
(0,98-
|
dasabuvir olmadan
|
dolayı.
|
|
|
1,31)
|
1,23)
|
1,14)
|
Viekirax için doz
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
ayarlaması gerekli
|
|
olmadan
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene
|
değildir.
|
|
VIEKIRAX
|
benzer etkiler beklenmektedir.
|
|
|
ERGOT ALKALOİDLERİ |
Ergotamin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
Dihidroergotamin
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
Ergonovin
|
olmadan
|
t ergot derivatifleri
|
|
|
bölüm 4.3)
|
Metilergometrin
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
Mekanizma: ritonavir tarafındanCYP3A4inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
İNHALE GLUKOKORTİKOİDLER |
Flutikazon
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanım
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
sistemik flutikazon
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
t flutikazon
|
|
|
|
maruziyetini
|
ritonavir tarafından CYP3A4
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
artırabilir.
|
inhibisyonu.
|
|
|
|
|
|
Özellikle uzun dönem
kullanılacaksa sadece muhtemelyararın sistemikkortikosteroidetkilerinin riskinden
|
Sayfa 20/59
|
|
|
daha fazla olduğu durumdabaşlatılmalıdır.(bkz. bölüm 4.4).
|
GASTROİNTESTİNAL ÜRÜNLER (PROPULSİF) |
Sisaprid
Mekanizma: ritonavir tarafındanCYP3A4inhibisyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır. Beklenen: t sisaprid
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3).
|
HCV ANTİVİRAL |
Sofosbuvir
400 mg Günde bir defa
Mekanizma: Paritaprevir,ritonovir vedasabuvirtarafından BCRPve P-gpinhibisyonu
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
t sofobuvir
|
1,61
(1,38
1,88)
|
2,12
(1,91
2,37)
|
Mevcut
değil
|
Dasabuvir ile birlikte veyadasabuvir olmadanVIEKIRAX ileuygulandığındasofosbuvir için dozayarlaması gereklideğildir.
|
t GS-331007
|
1,02
(0,90
1,16)
|
1,27
(1,14
1,42)
|
Mevcut
değil
|
^ ombitasvir
|
0,93
(0,84
1,03)
|
0,93
(0,87
0,99)
|
0,92
(0,88
0,96)
|
^ paritaprevir
|
0,81
(0,65
1,01)
|
0,85
(0,71
1,01)
|
0,82
(0,67
1,01)
|
^ dasabuvir
|
1,09
(0,98
1,22)
|
1,02
(0,95
1,10)
|
0,85
(0,76
0,95)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzerdir.
|
BİTKİSEL ÜRÜNLER |
Sarı kantaron (St. John's Wort -
hypericum
perforatum)
Mekanizma:
Sarı kantaron tarafındanCYP3A4indüksiyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
i dasabuvir i ombitasviri paritaprevir
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
HIV ANTİVİRALLER: PROTEAZ İNHİBİTÖRLERİ
HIV ile enfekte olmuş hastalar için genel bir öneri ve kullanılan diğer antiretroviral rejimler için bölüm 4.4'e bakınız.
|
Atazanavir
300 mg Günde bir defa (beraberalındığında)
Mekanizma: Paritaprevirmaruziyetlerindekiartış, OATP1B1/B3and CYP3A'nın
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
^ atazanavir
|
0,91
(0,84
0,99)
|
1,01
(0,93
1,10)
|
0,90
(0,81
1,01)
|
VIEKIRAX + dasabuvirkombinasyonunaeklenenatazanavirinönerilen dozu, eşzamanlı almakkaydıyla ritonavirolmaksızın gündebir defa 300 mg'dır(Viekirax'daki
|
fombitasvir
|
0,77
(0,70
0,85)
|
0,83
(0,74
0,94)
|
0,89
(0,78
1,02)
|
t paritaprevir
|
1,46
(1,06
1,99)
|
1,94
(1,34
2,81)
|
3,26
(2,06
5,16)
|
^dasabuvir
|
0,83
(0,71-
|
0,82
(0,71-
|
0,79
(0,66-
|
Sayfa 21/59
atazanavir
|
|
|
0,96)
|
0,94)
|
0,94)
|
ritonavir dozu,
|
tarafından
|
Dasabuvir
|
^ atazanavir
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
atazanavirin
|
inhibisyonundan
|
olmadan
|
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
farmakokinetik
|
kaynaklanabilir.
|
VIEKIRAX
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
açıdan etkisini
|
|
|
t paritaprevir
|
2,74
|
2,87
|
3,71
|
artıracaktır).
|
|
|
|
(1,76-
|
(2,08-
|
(2,87-
|
|
|
|
|
4,27)
|
3,97)
|
4,79)
|
VIEKIRAX ile
|
|
|
o-
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
dasabuvir
|
|
|
Ombitasvir
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
kombinasyonunda
|
|
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
dasabuvir doz
|
|
|
|
|
|
|
ayarlamasına gerek yoktur.
|
|
|
|
|
|
|
Atazanavir,
paritaprevir
konsantrasyonlarını
artırmaktadır.
Atazanavir
kullanımı,
VIEKIRAX
olmadan dasabuvir
ile
önerilmemektedir.
|
|
|
|
|
|
|
VIEKIRAX + dasabuvirinatazanavir ilekombinasyonu,özellikle ribavirinHepatit Ctedavisinin birparçası ise biluribindüzeyini yükseltir.(Bakınız bölüm 4.4ve 4.8.)
|
Atazanavir /
|
VIEKIRAX +
|
^ atazanavir
|
1,02
|
1,19
|
1,68
|
|
ritonavir
|
dasabuvir
|
|
(0,92-
|
(1,11-
|
(1,44-
|
|
|
|
|
1,13)
|
1,28)
|
1,95)
|
|
|
|
^ombitasvir
|
0,81
|
0,81
|
0,80
|
|
300/100 mg günde
|
|
|
(0,73-
|
(0,71-
|
(0,65-
|
|
bir defa
|
|
|
0,91)
|
0,92)
|
0,98)
|
|
(12 saat zaman
|
|
t paritaprevir
|
2,19
|
3,16
|
11,95
|
|
farkı ile)
|
|
|
(1,61-
|
(2,40-
|
(8,94-
|
|
|
|
|
2,98)
|
4,17)
|
15,98)
|
|
Mekanizma:
|
|
^dasabuvir
|
0,83
|
0,90
|
1,00
|
|
Paritaprevir
|
|
|
(0,72-
|
(0,78-
|
(0,89-
|
|
maruziyetindeki
|
|
|
0,96)
|
1,02)
|
1,13)
|
|
artış, OATP1B1/B3
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
|
ve CYP3A'nm
|
olmadan
|
Beklenen: VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
atazanavir
|
VIEKIRAX
|
gözlemlenene benzer etki beklenmeketdir.
|
|
tarafından inhibisyonundan veilave ritonavir dozuile CYP3Ainhibisyonundankaynaklanabilir.
|
|
|
|
|
|
|
Darunavir
|
VIEKIRAX +
|
fdarunavir
|
0,92
|
0,76
|
0,52
|
VIEKIRAX +
|
|
dasabuvir
|
|
(0,87-
|
(0,71-
|
(0,47-
|
dasabuvir
|
800 mg günde bir
|
|
|
0,98)
|
0,82)
|
0,58)
|
kombinasyonuna
|
Sayfa 22/59
defa (eşzamanlı
|
|
^ombitasvir
|
0,86
|
0,86
|
0,87
|
eklenen
|
alındığında)
|
|
|
(0,77-
|
(0,79-
|
(0,82-
|
darunavirin önerilen
|
|
|
|
0,95)
|
0,94)
|
0,92)
|
dozu, eş zamanlı
|
|
|
t paritaprevir
|
1,54
|
1,29
|
1,30
|
almak koşuluyla
|
|
|
|
(1,14-
|
(1,04-
|
(1,09-
|
ritonavir olmaksızın
|
Mekanizma:
|
|
|
2,09)
|
1,61)
|
1,54)
|
günde bir defa
|
Bilinmiyor
|
|
^dasabuvir
|
1,10
|
0,94
|
0,90
|
800 mg'dır
|
|
|
|
(0,88-
|
(0,78-
|
(0,76-
|
(VIEKIRAX 'daki
|
|
|
|
1,37)
|
1,14)
|
1,06)
|
ritonavir dozu,
|
|
Dasabuvir
|
^darunavir
|
0,99
|
0, 92
|
0,74
|
darunavirin
|
|
olmadan
|
|
(0,92-
|
(0,84-
|
(0,63-
|
farmakokinetik
|
|
VIEKIRAX
|
|
1,08)
|
1,00)
|
0,88)
|
açıdan etkisini
|
|
|
^ombitasvir
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
artıracaktır). Bu
|
|
|
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
rejim, ileri derecede
|
|
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
PI direnci
|
|
|
t paritaprevir
|
2,09
|
1,94
|
1,85
|
olmadığında (örn.
|
|
|
(1,35-
|
(1,36-
|
(1,41-
|
darunavir ile ilişkili
|
|
|
|
3,24)
|
2,75)
|
2,42)
|
RAM'ların olmaması)kullanılabilir, bölüm4.4'e bakınız.
|
|
|
|
|
|
|
Viekirax + dasabuvir ilekombine darunavir,ileri derecede PIdirenci olanhastalardaönerilmemektedir.
|
|
|
|
|
|
|
VIEKIRAX ve dasabuvir için dozayarlaması gereklideğildir.
|
|
|
|
|
|
|
Dasabuvir ile
|
|
|
|
|
|
|
birlikte veya dasabuvir olmadan
|
|
|
|
|
|
|
darunavir + VIEKIRAX iletedavi
önerilmemektedir-^
paritaprevir).
|
Darunavir/
|
VIEKIRAX +
|
^darunavir
|
0,87
|
0,80
|
0,57
|
|
ritonavir
|
dasabuvir
|
|
(0,79-
|
(0,74-
|
(0,48-
|
|
|
|
|
0,96)
|
0,86)
|
0,67)
|
|
|
|
fombitasvir
|
0,76
|
0,73
|
0,73
|
|
600/100 mg günde
|
|
|
(0,65-
|
(0,66-
|
(0,64-
|
|
iki defa
|
|
|
0,88)
|
0,80)
|
0,83)
|
|
|
|
f paritaprevir
|
0,70
|
0,59
|
0,83
|
|
|
|
|
(0,43-
|
(0,44-
|
(0,69-
|
|
Mekanizma:
|
|
|
1,12)
|
0,79)
|
1,01)
|
|
Bilinmiyor.
|
|
fdasabuvir
|
0,84
|
0,73
|
0,54
|
|
|
|
|
(0,67-
|
(0,62-
|
(0,49-
|
|
|
|
|
1,05)
|
0,86)
|
0,61)
|
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
|
|
olmadan
|
Beklenen: VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
VIEKIRAX
|
gözlemlenene benzer etki.
|
|
|
|
Darunavir/
|
VIEKIRAX +
|
tdarunavir
|
0,79
|
1,34
|
0,54
|
|
ritonavir
|
dasabuvir
|
|
(0,70-
|
(1,25-
|
(0,48-
|
|
Sayfa 23/59
800/100 mg günde bir defa (12 saatzaman farkı ile)
(akşamları
uygulanır)
Mekanizma:
Bilinmiyor.
|
|
|
0,90)
|
1,43)
|
0,62)
|
|
o
ombitasvir
|
0,87
(0,82
0,93)
|
0,87
(0,81
0,93)
|
0,87
(0,80
0,95)
|
4 paritaprevir
|
0,70
(0,50
0,99)
|
0,81
(0,60
1,09)
|
1,59
(1,23
2,05)
|
4dasabuvir
|
0,75
(0,64
0,88)
|
0,72
(0,64
0,82)
|
0,65
(0,58
0,72)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.
Beklenen: VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etki
|
Lopinavir/ ritonavir 400/100 mg gündeiki defa1
Mekanizma: Paritaprevirmaruziyetlerindekiartış, CYP3A/dışaakış taşıyıcılarının,lopinavir veritonavirin yüksekdozları tarafındaninhibisyonundankaynaklanabilir.
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
o
lopinavir
|
0,87
(0,76
0,99)
|
0,94
(0,81
1,10)
|
1,15
(0,93
1,42)
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
o ombitasvir
|
1,14
(1,01
1,28)
|
1,17
(1,07
1,28)
|
1,24
(1,14
1,34)
|
t paritaprevir
|
2,04
(1,30
3,20)
|
2,17
(1,63
2,89)
|
2,36
(1,00
5,55)
|
o dasabuvir
|
0,99
(0,75
1,31)
|
0,93
(0,75
1,15)
|
0,68
(0,57
0,80)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
o lopinavir
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir ilegözlemlenene benzer idi.
|
t ombitasvir
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir ilegözlemlenene benzer idi.
|
t paritaprevir
|
4,76
(3.54
6,39)
|
6,10
(4.30
8,67)
|
12,33
(7.30
20,84)
|
Indinavir
Sakinavir
Tipranavir
Mekanizma:
Proteaz
inhibitörleri
tarafından
CYP3A4
inhibisyonu
|
Dasabuvir ile veya dasabuvirolmadanVIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır. Beklenen: t paritaprevir
|
Birlikte kullanımı kontrendikedir (bkzbölüm 4.3)
|
HIV ANTİVİRALLER: NON-NÜKLEOZİT REVERS TRANSKRİPTAZ İNHİBİTÖ |
jRLERİ |
Rilpivirin2
25 mg günde bir defa
Sabahlan, yemek ile birlikte
Mekanizma: ritonavire bağlıCYP3A4inhibisyonu.
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
t
rilpivirin
|
2,55
(2,08
3,12)
|
3,25
(2,80
3,77)
|
3,62
(3,12
4,21)
|
VIEKIRAX'ın günde bir defarilpivirin ile birlikteuygulaması,yalnızca, bilinen QTuzaması olmayan veQT uzamasına yolaçacak başka ko-medikasyonalmayan hastalardadüşünülmelidir.Kombinasyonunkullanılmasıhalinde, rutin EKGizlem
gerçekleştirilmelidir
|
o
ombitasvir
|
1,11
(1,02
1,20)
|
1,09
(1,04
1,14)
|
1,05
(1,01
1,08)
|
t paritaprevir
|
1,30
(0,94
1,81)
|
1,23
(0,93
1,64)
|
0,95
(0,84
1,07)
|
o
dasabuvir
|
1,18
(1,02
1,37)
|
1,17
(0,99
1,38)
|
1,10
(0,89
1,37)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etki.
|
Sayfa 24/59
|
|
|
, bölüm 4.4'e bakınız.
Dasabuvir ile birlikte veyadasabuvir olmadanVIEKIRAX için dozayarlaması gereklideğildir.
|
Efavirenz/emtrisita
|
Dasabuvir ile
|
Efavirenz (enzim indükleyicisi) bazlı
|
|
Efavirenzin birlikte
|
bin/tenofovir
|
birlikte veya
|
rejimlerin, paritaprevir /ritonavir + dasabuvir ile
|
kullanımı
|
disoproxil fumarate
|
dasabuvir
|
birlikte uygulanması, ALT'de yükselmelere ve
|
kontrendikedir
|
600/300/200 mg
|
olmadan
|
bu nedenle, çalışmadan erken ayrılmalara yol
|
(bölüm 4.3'e
|
günde bir defa
|
VIEKIRAX
|
açmıştır.
|
|
|
|
bakınız).
|
Mekanizma:
|
|
|
|
|
|
|
efavirenze bağlı
|
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
indüksiyonu.
|
|
|
|
|
|
|
Nevirapin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
etravirin
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
|
olmadan
|
i ombitasvir
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
|
VIEKIRAX
|
i paritaprevir
|
|
|
|
|
|
|
i dasabuvir
|
|
|
|
|
HIV ANTİVİRALLER: İNTEGRAZ İPLİKÇİK TRANSFER İNHİBİTÖRÜ |
Dolutegravir
|
VIEKIRAX +
|
tdolutegravir
|
1,22
|
1,38
|
1,36
|
Dasabuvir ile veya
|
|
dasabuvir
|
|
(1,15-
|
(1,30-
|
(1,19-
|
dasbuvir olmadan
|
50 mg
|
|
|
1,29)
|
1,47)
|
1,55)
|
VIEKIRAX ile
|
Günde bir defa
|
|
^ombitasvir
|
0,96
|
0,95
|
0,92
|
birlikte
|
|
|
|
(0,89-
|
(0,90-
|
(0,87-
|
uygulandığında
|
Mekanizma:
|
|
|
1,03)
|
1,00)
|
0,98)
|
dolutegravir için doz
|
Paritaprevir,
|
|
^paritaprevir
|
0,89
|
0,84
|
0,66
|
ayarlaması gerekli
|
dasabuvir ve
|
|
|
(0,69-
|
(0,67-
|
(0,59-
|
değildir.
|
ombitasvir
|
|
|
1.14)
|
1.04)
|
0.75)
|
|
tarafından
|
|
^ dasabuvir
|
1,01
|
0,98
|
0,92
|
|
UGT1A1
|
|
|
(0,92-
|
(0,92-
|
(0,85-
|
|
inhibisyonu ve
|
|
|
1,11)
|
1,05)
|
0,99)
|
|
ritonavir tarafından
|
Dasabuvir
|
Araştınlmamıştır.Beklenen: VIEKIRAX +
|
|
CYP3A4
|
olmadan
|
dasabuvir ile gözlemlenene benzer etki
|
|
|
inhibisyonundan
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
kaynaklanabilir.
|
|
|
|
|
|
|
Raltegravir
|
VIEKIRAX +
|
t raltegravir
|
2,33
|
2,34
|
2,00
|
Dasabuvir ile
|
|
dasabuvir
|
|
(1,66-
|
(1,70-
|
(1,17-
|
birlikte veya
|
400 mg günde iki
|
|
|
3,27)
|
3,24)
|
3,42)
|
dasabuvir olmadan
|
defa
|
|
Birlikte uygulama sırasında, dasabuvir,
|
raltegravir veya
|
|
|
paritaprevir ve ombitasvir maruziyetlerinde
|
VIEKIRAX için doz
|
|
|
klinik açıdan önemli değişiklikler (geçmiş
|
ayarlaması gerekli
|
Mekanizma:
|
|
veriler ile karşılaştırmaya dayanılarak)
|
|
değildir.
|
Raltegravir
|
|
gözlemlenmemiştir.
|
|
|
|
maruziyetindeki
|
Dasabuvir
|
t raltegravir
|
1,22
|
1,20
|
1,13
|
|
artış, paritaprevir,
|
olmadan
|
|
(0,78-
|
(0,74-
|
(0,51-
|
|
ombitasvir ve
|
VIEKIRAX
|
|
1,89)
|
1,95)
|
2,51)
|
|
dasabuvir ile
|
|
Birlikte uygulama sırasında, dasabuvir,
|
|
UGT1A1
|
|
paritaprevir ve ombitasvir maruziyetlerinde
|
|
inhibisyonundan
|
|
klinik açıdan önemli değişiklikler (geçmiş
|
|
kaynaklanabilir.
|
|
veriler ile karşılaştırmaya dayanılarak)
|
|
|
|
|
gözlemlenmemiştir.
|
|
|
|
HIV ANTİVİRALLER: NÜKLEOZ |
İT İNHİBİTÖRLERİ |
Sayfa 25/59
Abakavir/
|
VIEKIRAX+
|
oabakavir
|
0,87
|
0,94
|
|
Mevcut
|
Dasabuvir ile ya da
|
lamivudin
|
dasabuvir
|
|
(0,78-
|
(0,90-
|
|
değil
|
dasabuvir olmadan
|
|
|
|
0,98)
|
0,99)
|
|
|
VIEKIRAX ile
|
600/300 mg
|
|
flamivudin
|
0,78
|
0,88
|
|
1,29
|
birlikte alındığında
|
Günde bir kez
|
|
|
(0,72-
|
(0,82-
|
|
(1,05-
|
abakavir veya
|
|
|
|
0,84)
|
0,93)
|
|
1,58)
|
lamivudin için doz
|
|
|
oombitasvir
|
0,82
|
0,91
|
|
0,92
|
ayarlamasına gerek
|
|
|
|
(0,76-
|
(0,87-
|
|
(0,88-
|
yoktur.
|
|
|
|
0,89)
|
0,95)
|
|
0,96)
|
|
|
|
oparitaprevir
|
0,84
|
0,82
|
|
0,73
|
|
|
|
|
(0,69-
|
(0,70-
|
|
(0,63-
|
|
|
|
|
1,02)
|
0,97)
|
|
0,85)
|
|
|
|
odasabuvir
|
0,94
|
0,91
|
|
0,95
|
|
|
|
|
(0,86-
|
(0,86-
|
|
(0,88-
|
|
|
|
|
1,03)
|
0,96)
|
|
1,02)
|
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
|
|
|
olmadan
|
VIEKIRAX +
|
dasabuvir ile gözlemlenene
|
|
|
VIEKIRAX
|
benzer etkiler beklenmektedir.
|
|
|
|
emtrisitabin/
|
VIEKIRAX +
|
o
|
1,05
|
1,07
|
|
1,09
|
Emtrisitabin/tenofov
|
tenofovir
|
dasabuvir
|
emtrisitabin
|
(1,00-
|
(1,00-
|
|
(1,01-
|
ir ve dasabuvir ile
|
|
|
|
1,12)
|
1,14)
|
|
1,17)
|
birlikte veya
|
günde bir defa
|
|
o
|
1,07
|
1,13
|
|
1,24
|
dasabuvir olmadan
|
200 mg / günde bir
|
|
tenofovir
|
(0,93-
|
(1,07-
|
|
(1,13-
|
VIEKIRAX için doz
|
300 mg defa
|
|
|
1,24)
|
1,20)
|
|
1,36)
|
ayarlaması gerekli
|
|
|
o-
|
0,89
|
0,99
|
|
0,97
|
değildir.
|
|
|
ombitasvir
|
(0,81-
|
(0,93-
|
|
(0,90-
|
|
|
|
|
0,97)
|
1,05)
|
|
1,04)
|
|
|
|
f paritaprevir
|
0,68
|
0,84
|
|
1,06
|
|
|
|
|
(0,42-
|
(0,59-
|
|
(0,83-
|
|
|
|
|
1,11)
|
1,17)
|
|
1,35)
|
|
|
|
o
|
0,85
|
0,85
|
|
0,85
|
|
|
|
dasabuvir
|
(0,74-
|
(0,75-
|
|
(0,73-
|
|
|
|
|
0,98)
|
0,96)
|
|
0,98)
|
|
|
Dasabuvir
|
o
|
Etkileşimin
|
büyüklüğü,
|
|
|
olmadan
|
emtrisitabin
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
VIEKIRAX
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
|
o
|
0,80
|
1,01
|
|
1,13
|
|
|
|
tenofovir
|
(0,71-
|
(0,96-
|
|
(1,06-
|
|
|
|
|
0,90)
|
1,07)
|
|
1,21)
|
|
|
|
o
|
Etkileşimin
|
büyüklüğü,
|
|
|
|
ombitasvir
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
|
o
|
1,02
|
1,04
|
|
1,09
|
|
|
|
paritaprevir
|
(0,63-
|
(0,74-
|
|
(0,88-
|
|
|
|
|
1,64)
|
1,47)
|
|
1,35)
|
|
HIV ANTİVİRALLER: FAMAKOKİNETİK GÜÇLENDİRİCİ |
Kobisistat içeren
|
Dasabuvir ile
|
Araştınlmamıştır.Beklenen:
|
|
|
Birlikte kullanımı
|
rejimler
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
|
olmadan
|
|
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
Mekanizma:
|
VIEKIRAX
|
t ombitasvir
|
|
|
|
|
|
Kobisistat
|
|
t paritaprevir
|
|
|
|
|
|
tarafından
|
|
t dasabuvir
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
|
HMG CoA REDÜKTAZ İNHİBİTÖRÜ |
Rosuvastatin
|
VIEKIRAX +
|
t rosuvastatin
|
7,13
|
2,59
|
0,59
|
Rosuvastatinin
|
|
dasabuvir
|
|
(5,11-
|
(2,09-
|
(0,51-
|
maksimum günlük
|
5 mg günde bir
|
|
|
9,96)
|
3,21)
|
0,69)
|
dozu, 5 mg
|
defa
|
|
oombitasvir
|
0,92
|
0,89
|
0,88
|
olmalıdır (bölüm
|
|
|
|
(0,82-
|
(0,83-
|
(0,83-
|
|
Sayfa 26/59
Mekanizma:
|
|
|
1,04)
|
0,95)
|
0,94)
|
4.4'e bakınız).
|
Paritaprevire bağlı
|
|
t paritaprevir
|
1,59
|
1,52
|
|
1,43
|
|
OATP1B
|
|
|
(1,13-
|
(1,23-
|
(1,22-
|
Dasabuvir ile
|
inhibisyonu ve
|
|
|
2,23)
|
1,90)
|
|
1,68)
|
birlikte VIEKIRAX
|
paritaprevir,
|
|
o
|
1,07
|
1,08
|
|
1,15
|
için doz ayarlaması
|
ritonavir veya
|
|
dasabuvir
|
(0,92-
|
(0,92-
|
(1,05-
|
gerekli değildir.
|
dasabuvire bağlı
|
|
|
1,24)
|
1,26)
|
|
1,25)
|
BCRP inhibisyonu.
|
Dasabuvir
|
t rosuvastatin
|
2,61
|
1,33
|
0,65
|
Rosuvastatinin
|
|
olmadan
|
|
(2,01-
|
(1,14-
|
(0,57-
|
maksimum günlük
|
|
VIEKIRAX
|
|
3,39)
|
1,56)
|
0,74)
|
dozu, 10 mg
|
|
|
oombitasvir
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
olmalıdır (bölüm
|
|
|
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzerdir.
|
4.4'e bakınız).
|
|
|
t paritaprevir
|
1,40
|
1,22
|
|
1,06
|
VIEKIRAX için doz
|
|
|
|
(1,12-
|
(1,05-
|
(0,85-
|
ayarlaması gerekli
|
|
|
|
1,74)
|
1,41)
|
|
1,32)
|
değildir.
|
Pravastatin
|
|
t pravastatin
|
1,37
|
1,82
|
Mevcut
|
Pravastatin dozu
|
|
VIEKIRAX +
|
(1,11-
|
(1,60-
|
değil
|
%50 azaltılmalıdır.
|
10 mg günde bir
|
dasabuvir
|
|
1,69)
|
2,08)
|
|
|
|
defa
|
|
o-
|
0,95
|
0,94
|
0,94
|
|
|
|
ombitasvir
|
(0,89-
|
(0,89-
|
(0,89-
|
Dasabuvir ile
|
Mekanizma:
|
|
|
1,02)
|
0,99)
|
0,99)
|
birlikte veya dasabuvir olmadan
|
paritaprevire bağlı
|
|
o
|
1,00
|
0,96
|
|
1,03
|
OATP1B1
|
|
dasabuvir
|
(0,87-
|
(0,85-
|
(0,91-
|
VIEKIRAX için doz
|
inhibisyonu.
|
|
|
1,14)
|
1,09)
|
|
1,15)
|
ayarlaması gerekli
|
|
|
o
|
0,96
|
1,13
|
|
1,39
|
değildir.
|
|
|
paritaprevir
|
(0,69-
|
(0,92-
|
(1,21-
|
|
|
|
|
1,32)
|
1,38)
|
|
1,59)
|
|
|
Dasabuvir
|
t pravastatin
|
Etkileşimin
|
büyüklüğü,
|
|
|
olmadan
|
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
VIEKIRAX
|
|
gözlemlenene benzerdir.
|
|
|
|
o
|
Etkileşimin
|
büyüklüğü,
|
|
|
|
Ombitasvir
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzerdir.
|
|
|
|
t paritaprevir
|
1,44
|
1,33
|
|
1,28
|
|
|
|
|
(1,15-
|
(1,09-
|
|
(0,83-
|
|
|
|
|
1,81)
|
1,62)
|
|
1,96)
|
|
Fluvastatin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
|
Fluvastatin ve
|
|
birlikte veya
|
|
|
|
|
|
pitavastatin ile
|
Mekanizma:
|
dasabuvir
|
t fluvastatin
|
|
|
|
|
birlikte kullanımı
|
Paritaprevire bağlı
|
olmadan
|
|
|
|
|
|
önerilmemektedir
|
OATP1B/
|
VIEKIRAX
|
t pitavastatin
|
|
|
|
|
(bölüm 4.4'e
|
BCRP inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
bakınız).
|
Pitavastatin
|
|
|
|
|
|
|
VIEKIRAX ile tedavi süresince,
|
Mekanizma:
|
|
|
|
|
|
|
fluvastatin ve
|
Paritaprevire bağlı
|
|
|
|
|
|
|
pitavastatine geçici
|
OATP1B
|
|
|
|
|
|
|
ara verilmesi
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
önerilmektedir. VIEKIRAX iletedavi sırasındastatin tedavisiningerekli olmasıdurumunda, dozuazaltılmışpravastatin veyarosuvastatinegeçilmesimümkündür.
|
Sayfa 27/59
Lovastatin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
Simvastatin
|
birlikte veya
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
atorvastatin
|
dasabuvir
|
t lovastatin, simvastatin, atorvastatin
|
|
bölüm 4.3)
|
|
olmadan
|
|
|
|
|
|
Mekanizma:
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
CYP3A4/OATP1B
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
İMMÜNOSÜPRESANLAR |
Siklosporin
|
VIEKIRAX +
|
t siklosporin
|
1,01
|
5,82
|
15,8
|
VIEK1RAX ile eş
|
|
dasabuvir
|
|
(0,85-
|
(4,73-
|
(13,8-
|
zamanlı siklosporin
|
30 mg günde bir
|
|
|
1,20)
|
7,14)
|
18,09)
|
uygulamasını
|
defa tek doz3
|
|
oombitasvir
|
0,99
|
1,08
|
1,15
|
başlatırken,
|
|
|
|
(0,92-
|
(1,05-
|
(1,08-
|
siklosporinin toplam
|
Mekanizma:
|
|
|
1,07)
|
1,11)
|
1,23)
|
günlük dozunun
|
siklosporin
|
|
t paritaprevir
|
1,44
|
1,72
|
1,85
|
beşte birini günlük
|
üzerindeki etki,
|
|
|
(1,16-
|
(1,49-
|
(1,58-
|
VIEKIRAX dozu ile
|
ritonavire bağlı
|
|
|
1,78)
|
1,99)
|
2,18)
|
birlikte veriniz.
|
CYP3A4
|
|
fdasabuvir
|
0,66
|
0,70
|
0,76
|
Siklosporin
|
inhibisyonundan
|
|
|
(0,58-
|
(0,65-
|
(0,71-
|
düzeylerini izleyin
|
kaynaklanmaktadır
|
|
|
0,75)
|
0,76)
|
0,82)
|
ve dozu ve/veya doz
|
ve paritaprevir
|
Dasabuvir
|
t siklosporin
|
0,83
|
4,28
|
12,8
|
uygulama sıklığını
|
maruziyetindeki
|
olmadan
|
|
(0,72-
|
(3,66-
|
(10,6-
|
gerekli şekilde
|
artışın nedeni,
|
VIEKIRAX
|
|
0,94)
|
5,01)
|
15,6)
|
ayarlayın.
|
siklosporin
|
|
oombitasvir
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
|
tarafından
|
|
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
Dasabuvir ile
|
OATP/BCRP/P-gp
|
|
|
gözlemlenene benzer idi.
|
birlikte veya
|
inhibisyonu
|
|
t paritaprevir
|
1,39
|
1,46
|
1,18
|
dasabuvir olmadan
|
olabilir.
|
|
|
(1,10-
|
(1,29-
|
(1,08-
|
VIEKIRAX için doz
|
|
|
|
1,75)
|
1,64)
|
1,30)
|
ayarlaması gerekli
|
|
|
|
|
|
|
değildir.
|
Everolimus
|
VIEKIRAX +
|
t everolimus
|
4,74
|
27,1
|
16,1
|
Mevcut dozlar ile
|
0,75 mg
|
dasabuvir
|
|
(4,29-
|
(24,5-
|
(14,5-
|
doz ayarlaması
|
Tek doz
|
|
|
5,25)
|
30,1)
|
17,9)4
|
yapılamadığı için
|
|
|
o ombitasvir
|
0,99
|
1,02
|
1,02
|
everolimusa
|
Mekanizma:
|
|
|
(0,95-
|
(0,99-
|
(0,99-
|
maruziyet ciddi
|
Everolimus
|
|
|
1,03)
|
1,05)
|
1,06)
|
derecede
|
üzerindeki etki
|
|
|
|
|
|
arttığından,
|
ritonavir tarafından
|
|
O
|
1,22
|
1,26
|
1,06
|
V1EK1RAX'ın
|
CYP3A4-
|
|
paritaprevir
|
(1,03-
|
(1,07-
|
(0,97-
|
everolimus
|
inhibisyonundan
|
|
|
1,43)
|
1,49)
|
1,16)
|
ile eş zamanlı
|
kaynaklanmaktadır.
|
|
¦o dasabuvir
|
1,03
|
1,08
|
1,14
|
kullanılması
|
|
|
|
(0,90-
|
(0,98-
|
(1,05-
|
önerilmemektedir.
|
|
|
|
1,18)
|
1,20)
|
1,23)
|
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
|
|
olmadan
|
Beklenen: VIEKIRAX
|
+ dasabuvir ile
|
|
|
VIEKIRAX
|
gözlemlenene benzer etki.
|
|
|
|
Sirolimus
|
VIEKIRAX +
|
t sirolimus
|
6,40
|
38.0
|
19,6
|
Sağlanacak fayda
|
0.5 mg
|
dasabuvir
|
|
(5,34-
|
(31,5-
|
(16,7-
|
risklerin üzerinde
|
Tek doz5
|
|
|
7,68)
|
45,8)
|
22,9)6
|
olmadığı sürece
|
|
|
o ombitasvir
|
1,03
|
|
1,05
|
VIEKIRAX +
|
Mekanizma:
|
|
|
(0,93-
|
1,02
|
(0,98-
|
dasabuvir'in
|
Sirolimus
|
|
|
1,15)
|
(0,96-
|
1,12)
|
sirolimus ile
|
üzerindeki etki
|
|
|
|
1,09)
|
|
eşzamanlı kullanımı
|
ritonavir tarafından
|
|
o
|
1,18
|
1,19
|
1,16
|
önerilmemektedir
|
CYP3A4-
|
|
paritaprevir
|
(0,91-
|
(0,97-
|
(1,00-
|
(bk. bölüm 4.4).
|
inhibisyonundan
|
|
|
1,54)
|
1,46)
|
1,34)
|
VIEKIRAX +
|
kaynaklanmaktadır.
|
|
o dasabuvir
|
1,04
|
1,07
|
1,13
|
dasabuvir'in
|
|
|
|
(0,89-
|
(0,95-
|
(1,01-
|
sirolimus ile
|
|
|
|
1,22)
|
1,22)
|
1,25)
|
eşzamanlı olarak
|
Sayfa 28/59
Mekanizma:
Takrolimus
üzerindeki etki,
ritonavire bağlı
CYP3A4
inhibisyonundan
kaynaklanmaktadır
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
+
Araştırılmamıştır. Beklenen:
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etki.
kullanılması durumunda,sirolimus haftada 2kez 0,2 mg olarakuygulanmalıdır (herhafta aynı günlerolması koşuluyla 3yada 4 gün ara ile).Sirolimus kankonsantrasyonları,ardışık 3
uygulamada stabil sirolimuskonsantrasyonugözlemlenene dekher 4 ila 7 günde birizlenmelidir.Gerektiğinde,sirolimus dozuve/veya dozlamasıklığı
ayarlanmalıdır.
VIEKIRAX + dasabuvirtedavisinintamamlanmasından5 gün sonra;VIEKIRAX tedavisiöncesi sirolimusdozu ve dozlamasıklığı, rutinsirolimus kankonsantrasyon takibiile devam
takrolimus
^ ombitasvir
^ paritaprevir
^dasabuvir
3,99
(3,21-
4,97)
0,93
(0,88
0,99)
0,57
(0,42
0,78)
0,85
(0,73
0,98)
57,1
(45,5-
71,7)
0,94
(0,89
0,98)
0,66
(0,54
0,81)
0,90
(0,80
1,02)
16,6
(13,0-
ettirilmelidirSağlanacak fayda
risklerin üzerinde
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
ttakrolimus
4,27
(3,49
5,22)
85,8
(67,9
108)
^ ombitasvir
^ paritaprevir
Etkileşimin
21,2)
0,94
(0,91
0,96)
0,73
(0,66
0,80)
1,01
(0,91
1,11)
24,6
(19,7
30,8)
büyüklüğü,
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer idi.
olmadığı sürece VIEKIRAX vedasabuvirintakrolimus ileeşzamanlı kullanımıönerilmemektedir(bk. bölüm 4.4).VIEKIRAX vedasabuvirintakrolimus ileeşzamanlı olarakkullanılmasıdurumunda,takrolimusVIEKIRAX vedasabuvirtedavisinin
başlatıldığı günde
uygulanmamalıdır.
Takrolimus
tedavisine
VIEKIRAX ve dasabuvirtedavisininbaşlatıldığı günün
Sayfa 29/59
|
|
|
|
ertesi gününden itibaren takrolimuskan
konsantrasyonlarına göre azaltılmışdozda başlanmalıdır.Önerilen takrolimusdozu 7 günde bir 0,5mg'dır.
VIEKIRAX ve dasabuvir ile birlikteuygulamanınbaşlangıcında vebirlikte uygulamasüresince takrolimustam kan
konsantrasyonları izlenmelidir vegerekli durumlardadoz ve/veya dozuygulama sıklığıayarlanmalıdır.VIEKIRAX vedasabuvir tedavisitamamlandığında,takrolimusun uygundozu ve dozuygulama sıklığıtakrolimus kankonsantrasyonlarının değerlendirmesinegöre belirlenmelidir.
|
İNHALE BETA AGONİSTLER |
Salmeterol
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
|
birlikte veya
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
Mekanizma:
|
dasabuvir
|
t salmeterol
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
ritonavir tarafından
|
olmadan
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
inhibisyonu.
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
İNSÜLİN SALGILATICILAR |
Repaglinid
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Dasabuvir ile
|
|
birlikte veya
|
|
|
|
|
birlikte veya
|
Mekanizma:
|
dasabuvir
|
|
|
|
|
dasabuvir olmadan
|
paritaprevir
|
olmadan
|
t repaglinid
|
|
|
|
VIEKIRAX ile
|
tarafından
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
repaglinid
|
OATP1B1
|
|
|
|
|
|
kullanımında
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
dikkatli olunmalıdır. Repaglinid için dozazaltma gerekebilir.
|
KAS GEVŞETİCİLER |
Karisoprodol
|
Dasabuvir ile
|
i karisoprodol
|
0,54
|
0,62
|
Mevcut
|
Karisoprodol için
|
|
birlikte
|
|
(0,47-
|
(0,55-
|
değil
|
doz ayarlaması
|
250 mg
|
VIEKIRAX
|
|
0,63)
|
0,70)
|
|
gerekli değildir.
|
Tek doz
|
|
^ ombitasvir
|
0,98
|
0,95
|
0,96
|
|
|
|
|
(0,92-
|
(0,92-
|
(0,92-
|
Klinik olarak endike
|
Mekanizma:
|
|
|
1,04)
|
0,97)
|
0,99)
|
olması durumunda
|
ritonavir tarafından
|
|
|
0,88
|
0,96
|
1,14
|
doz arttırılır.
|
CYP2C19
|
|
paritaprevir
|
(0,75-
|
(0,85-
|
(1,02-
|
|
indüksiyonu
|
|
1,03)
|
1.08)
|
1.27)
|
|
|
|
^ dasabuvir
|
0,96
|
1.02
|
1.00
|
|
Sayfa 30/59
|
|
|
(0,91
1,01)
|
(0.97
1.07)
|
(0.92
1.10)
|
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etki.
|
Siklobenzaprin 5 mgTek doz
Mekanizma:
ritonavire bağlı
CYP1A2
indüksiyondan
kaynaklanabilen
düşüş
|
Dasabuvir ile
birlikte
VIEKIRAX
|
1
Siklobenzap
rin
|
0,68
(0,61
0,75)
|
0,60
(0,53
0,68)
|
Mevcut
değil
|
Doz ayarlaması için siklobenzapringerekli değildir.
Klinik olarak endike olması durumundadoz arttılır.
|
ombitasvir
|
0,98
(0,92
1,04)
|
1,00
(0,97
1,03)
|
1,01
(0,98
1,04)
|
paritaprevir
|
1,14
(0,99
1,32)
|
1,13
(1,00
1,28)
|
1,13
(1,01
1,25)
|
dasabuvir
|
0,98
(0,90
1,07)
|
1,01
(0,96
1,06)
|
1,13
(1,07
1,18)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.Beklenen: VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etki.
|
NARKOTİK AĞRI KESİCİLER |
Parasetamol (sabit doz
hidrokodon/paraseta
mol)
300 mg Tek doz
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
^ parasetamol
|
1,02
(0,89
1,18)
|
1,17
(1,09
1,26)
|
Mevcut
değil
|
Dasabuvir ile birlikte veyadasabuvir olmadanVIEKIRAX ilebirlikte
uygulandığında parasetamol için dozayarlaması gereklideğildir.
|
^ ombitasvir
|
1,01
(0,93
1,10)
|
0,97
(0,93
1,02)
|
0,93
(0,90
0,97)
|
^ paritaprevir
|
1,01
(0,80
1,27)
|
1,03
(0,89
1,18)
|
1,10
(0,97
1,26)
|
^ dasabuvir
|
1,13
(1,01
1,26)
|
1,12
(1,05
1,19)
|
1,16
(1,08
1,25)
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.Beklenen: VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etki.
|
Hidrokodon (sabit doz
hidrokodon/paraseta
mol)
5 mg Tek doz
Mekanizma: ritonavir tarafındanCYP3A4inhibisyonu
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
t hidrokodon
|
1,27
(1,14
1,40)
|
1,90
(1,72
2,10)
|
Mevcu
t
değil
|
Dasabuvir ile birlikte veyadasabuvir olmadanVIEKIRAX ilebirlikte
uygulandığında hidrokodondozunun %50'yekadar azaltılmasıve/veya klinik izlemdüşünülmelidir.
|
Dasabuvir, ombitasvir ve paritaprevir değişimleri yukarıda parasetamol içingösterildiği gibidir.
|
Dasabuvir
olmadan
VIEKIRAX
|
Araştırılmamıştır.
Beklenen: VIEKIRAX + dasabuvir ile gözlemlenene benzer etki.
|
OPİOİDLER |
Metadon 20-120 mg gündebir defa8
|
VIEKIRAX + dasabuvir
|
^ R-metadon
|
1,04
(0,98
1,11)
|
1,05
(0,98
1,11)
|
0,94
(0,87
1,01)
|
Dasabuvir ile birlikte veyadasabuvir olmadanVIEKIRAXtedavisinde metadoniçin doz ayarlamasıgerekli değildir.
|
^ S-metadon
|
0,99
(0,91
1,08)
|
0,99
(0,89
1,09)
|
0,86
(0,76
0,96)
|
^ paritaprevir/ombitasvir/dasabuvir (çapraz -çalışma karşılaştırmasına göre)
|
Sayfa 31/59
|
Dasabuvir
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir
|
|
|
olmadan
|
ile gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
Buprenorfin/
|
VIEKIRAX +
|
tbuprenorfin
|
2,18
|
2,07
|
3,12
|
Buprenorfin/nalokson
|
nalokson
|
dasabuvir
|
|
(1,78-
|
(1,78-
|
(2,29-
|
ve VIEKIRAX
|
|
|
|
2,68)
|
2,40)
|
4,27)
|
(dasabuvir ile birlikte
|
4-24 mg/1-6 mg
|
|
tnorbuprenor
|
2,07
|
1,84
|
2,10
|
veya dasabuvir
|
günde bir defa 8
|
|
fin
|
(1,42-
|
(1,30-
|
(1,49-
|
olmadan) için doz
|
|
|
|
3,01)
|
2,60)
|
2,97)
|
ayarlaması gerekli
|
Mekanizma:
|
|
t nalokson
|
1,18
|
1,28
|
Mevcut
|
değildir.
|
Ritonavire bağlı
|
|
|
(0,81-
|
(0,92-
|
değil
|
|
CYP3A4
|
|
|
1,73)
|
1,79)
|
|
|
inhibisyonu ve
|
|
o ombitasvir/paritaprevir/dasabuvir (çapraz-
|
|
paritaprevir,
|
|
çalışma karşılaştırmasına göre)
|
|
|
ombitasvir ve
|
Dasabuvir
|
t
|
1,19
|
1,51
|
1,65
|
|
dasabuvire bağlı
|
olmadan
|
buprenorfin
|
(1,01-
|
(1,27-
|
(1,30-
|
|
UGT inhibisyonu.
|
VIEKIRAX
|
|
1,40)
|
1,78)
|
2,08)
|
|
|
|
tnorbuprenor
|
Etkileşimin
|
büyüklüğü,
|
|
|
|
fin
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
|
o nalokson
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
|
o ombitasvir/paritaprevir/dasabuvir (çapraz-
|
|
|
|
çalışma karşılaştırmasına göre)
|
|
|
FOSFODİESTERAZ (PDE-5) İNHİBİTÖRLERİ |
Sildenafil
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
(Pulmoner
|
birlikte veya
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
hipertansiyon
|
dasabuvir
|
t sildenafil
|
|
|
|
bölüm 4.3)
|
tedavisinde)
|
olmadan
|
|
|
|
|
|
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
|
Mekanizma:
|
|
|
|
|
|
|
ritonavir tarafından
|
|
|
|
|
|
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
|
PROTON POMPA İNHİBİTÖRLERİ |
Omeprazol
|
VIEKIRAX +
|
fomeprazol
|
0,62
|
0,62
|
Mevcut
|
Klinik olarak endike
|
|
dasabuvir
|
|
(0,48-
|
(0,51-
|
değil
|
olması durumunda,
|
40 mg günde bir
|
|
|
0,80)
|
0,75)
|
|
daha yüksek
|
defa
|
|
oombitasvir
|
1,02
|
1,05
|
1,04
|
omeprazol dozları
|
|
|
|
(0,95-
|
(0,98-
|
(0,98-
|
kullanılmalıdır.
|
Mekanizma:
|
|
|
1,09)
|
1,12)
|
1,11)
|
|
Ritonavire bağlı
|
|
oparitaprevir
|
1,19
|
1,18
|
0,92
|
Dasabuvir ile
|
CYP2C19
|
|
|
(1,04-
|
(1,03-
|
(0,76-
|
birlikte veya
|
indüksiyonu
|
|
|
1,36)
|
1,37)
|
1,12)
|
dasabuvir olmadan
|
|
|
odasabuvir
|
1,13
|
1,08
|
1,05
|
VIEKIRAX için doz
|
|
|
|
(1,03-
|
(0,98-
|
(0,93-
|
ayarlaması gerekli
|
|
|
|
1,25)
|
1,20)
|
1,19)
|
değildir.
|
|
Dasabuvir
|
fomeprazol
|
0,48
|
0,46
|
Mevcut
|
|
|
olmadan
|
|
(0,29-
|
(0,27-
|
değil
|
|
|
VIEKIRAX
|
|
0,78)
|
0,77)
|
|
|
|
|
oparitaprevir
|
Etkileşimin büyüklüğü,
|
|
|
|
o-
|
VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
|
ombitasvir
|
gözlemlenene benzer idi.
|
|
Esomeprazol
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Klinik olarak
|
Lansoprazol
|
birlikte veya
|
|
|
|
|
endike olması
|
|
dasabuvir
|
| esomeprazol, lansoprazol
|
|
durumunda, daha
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
|
|
|
|
yüksek dozlarda
|
Ritonavire bağlı
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
esomeprazol/lansopr
|
Sayfa 32/59
CYP2C19
|
|
|
|
|
|
azol kullanımı
|
indüksiyonu
|
|
|
|
|
|
gerekebilir.
|
SEDATİFLER / HİPNOTİKLER |
Zolpidem
|
VIEKIRAX +
|
^ zolpidem
|
0,94
|
0,95
|
Mevcut
|
Zolpidem için doz
|
|
dasabuvir
|
|
(0,76-
|
(0,74-
|
Değil
|
ayarlaması gerekli
|
5 mg tek doz
|
|
|
1,16)
|
1,23)
|
|
değildir.
|
|
|
o-
|
1,07
|
1,03
|
1,04
|
|
|
|
ombitasvir
|
(1,00-
|
(1,00-
|
(1,00-
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
1,15)
|
1,07)
|
1,08)
|
(dasabuvir ile
|
|
|
f paritaprevir
|
0,63
|
0,68
|
1,23
|
birlikte veya
|
|
|
|
(0,46-
|
(0,55-
|
(1,10-
|
dasabuvir olmadan )
|
|
|
|
0,86)
|
0,85)
|
1,38)
|
için doz ayarlaması
|
|
|
o-
|
0,93
|
0,95
|
0,92
|
gerekli değildir.
|
|
|
dasabuvir
|
(0,84-
|
(0,84-
|
(0,83-
|
|
|
|
|
1,03)
|
1,08)
|
1,01)
|
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
|
|
olmadan
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir
|
|
|
VIEKIRAX
|
ile gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
Alprazolam
|
VIEKIRAX +
|
t alprazolam
|
1,09
|
1,34
|
Mevcut
|
Klinik izlem
|
0.5 mg tek doz
|
dasabuvir
|
|
(1,03-
|
(1,15-
|
Değil
|
önerilmektedir.
|
|
|
|
1,15)
|
1,55)
|
|
Klinik yanıta göre,
|
Mekanizma:
|
|
^ombitasvir
|
0,98
|
1,00
|
0,98
|
alprazolam dozunda
|
ritonavire bağlı
|
|
|
(0,93-
|
(0,96-
|
(0,93-
|
bir azalma
|
CYP3A4
|
|
|
1,04)
|
1,04)
|
1,04)
|
düşünülebilir.
|
inhibisyonu
|
|
^paritaprevir
|
0,91
|
0,96
|
1,12
|
|
|
|
|
(0,64-
|
(0,73-
|
(1,02-
|
|
|
|
|
1,31)
|
1,27)
|
1,23)
|
Dasabuvir ile
|
|
|
^dasabuvir
|
0,93
|
0,98
|
1,00
|
birlikte veya
|
|
|
|
(0,83-
|
(0,87-
|
(0,87-
|
dasabuvir olmadan
|
|
|
|
1,04)
|
1,11)
|
1,15)
|
VIEKIRAX için doz
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
ayarlaması gerekli
|
|
olmadan
|
Etkileşimin büyüklüğü, VIEKIRAX + dasabuvir
|
değildir.
|
|
VIEKIRAX
|
ile gözlemlenene benzer idi.
|
|
|
Oral midazolam
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
|
Birlikte kullanımı
|
Triazolam
|
birlikte veya
|
|
|
|
|
kontrendikedir (bkz
|
|
dasabuvir
|
t midazolam veya triazolam
|
|
bölüm 4.3)
|
Mekanizma:
|
olmadan
|
|
|
|
|
|
ritonavire bağlı
|
VIEKIRAX
|
|
|
|
|
Eğer parenteral
|
CYP3A4
|
|
|
|
|
|
midazolam
|
inhibisyonu
|
|
|
|
|
|
dasabuvir ile birlikte
|
|
|
|
|
|
|
veya dasabuvir
|
|
|
|
|
|
|
olmadan
|
|
|
|
|
|
|
VIEKIRAX ile
|
|
|
|
|
|
|
uygulanırsa,
|
|
|
|
|
|
|
respiratuar
|
|
|
|
|
|
|
depresyon ve/veya
|
|
|
|
|
|
|
uzamış sedasyon
|
|
|
|
|
|
|
açısından yakın
|
|
|
|
|
|
|
klinik izlem
|
|
|
|
|
|
|
yapılmalıdır ve doz
|
|
|
|
|
|
|
ayarlaması
|
|
|
|
|
|
|
düşünülmelidir.
|
Diyazepam |
VIEKIRAX +
|
4diyazepam
|
1,18
|
0,78
|
Mevcut
|
Doz ayarlaması
|
|
dasabuvir
|
|
(1,07-
|
(0,73-
|
|
diyazepam için
|
2 mg |
|
|
1,30)
|
0,82)
|
değil
|
gerekli değildir.
|
Tek doz |
|
4
|
1,10
|
0,56
|
Mevcut
|
|
|
|
nordiazepam
|
(1,03-
|
(0,45-
|
değil
|
Klinik olarak endike
|
Mekanizma: |
|
|
1,19)
|
0,70)
|
|
olması durumunda
|
Sayfa 33/59
ritonavir |
|
|
1,00
|
0,98
|
0,93
|
doz arttılır.
|
tarafından |
|
ombitasvir
|
(0,93-
|
(0,93-
|
(0,88-
|
|
CYP2C19 |
|
|
1,08)
|
1,03)
|
0,98)
|
|
indüksiyonu |
|
|
0,95
|
0,91
|
0,92
|
|
|
|
paritaprevir
|
(0,77-
|
(0,78-
|
(0,82-
|
|
|
|
|
1,18)
|
1,07)
|
1,03)
|
|
|
|
^ dasabuvir
|
1,05
|
1,01
|
1,05
|
|
|
|
|
(0,98-
|
(0,94-
|
(0,98-
|
|
|
|
|
1,13)
|
1,08)
|
1,12)
|
|
|
Dasabuvir
|
Araştırılmamıştır.
|
|
|
|
|
olmadan
|
Beklenen: VIEKIRAX + dasabuvir ile
|
|
|
|
VIEKIRAX
|
gözlemlenene benzer etki.
|
|
|
|
TİROİD HORMONU |
Levotiroksin
|
Dasabuvir ile
|
Araştırılmamıştır. Beklenen:
|
Levotiroksin için
|
|
birlikte veya
|
|
klinik izlem ve doz
|
Mekanizma:
|
dasabuvir
|
t levotiroksin
|
ayarlaması
|
paritaprevir,
|
olmadan
|
|
gerekebilir.
|
ombitasvir ve
dasabuvir
tarafından
UGT1A1
inhibisyonu
|
VIEKIRAX
|
|
|
1. VIEKIRAX (dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan) ile 800/200 mg lopinavir/ritonavir gündebir defa akşamları uygulanmıştır. DAA'ların ve lopinavirin Cmaks ve EAA üzerindeki etkisi, dasabuvirile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX ile birlikte günde iki defa uygulanan 400/100 mglopinavir/ritonavir ile gözlemlenene benzer idi.
2. Çalışmanın diğer iki kolunda, rilpivirin de, yine akşamları yemek ile birlikte ve akşam yemeğinden 4saat sonra VIEKIRAX + dasabuvir ile birlikte uygulandı. Rilpivirin maruziyetine etkisi, rilpivirininsabah yemek ile beraber VIEKIRAX + dasabuvir ile birlikte alındığındaki maruziyetine benzer idi.(yukarıdaki tabloda gösterilmiştir).
3. Siklosporin, tek başına 100 mg dozunda, VIEKIRAX ile birlikte 10 mg dozunda ve VIEKIRAX +dasabuvir ile birlikte 30 mg dozunda uygulandı. Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadanVIEKIRAX için doza göre normalize edilmiş siklosporin oranları gösterilmiştir.
4. C12= Tek doz everolimusu takiben 12. saatteki konsantrasyon.
5. Sirolimus, tek başına 2 mg dozunda ve VIEKIRAX + dasabuvir ile birlikte 0.5 mg dozunda uygulandı.VIEKIRAX + dasabuvir ile etkileşim için doza göre normalize edilmiş sirolimus oranları gösterilmiştir.
6. C24= Tek doz siklosporin, takrolimus yada sirolumusu takiben 24. saatteki konsantrasyon.
7. Takrolimus, tek başına 2 mg dozunda ve VIEKIRAX ile birlikte 0,5 mg dozunda ve VIEKIRAX +dasabuvir ile birlikte 2 mg dozunda uygulandı. Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadanVIEKIRAX ile etkileşim için doza göre normalize edilmiş takrolimus oranları gösterilmiştir.
8. Metadon, buprenorfin ve nalokson için doza göre normalize edilmiş parametreler bildirilmiştir.
Not: VIEKIRAX ve dasabuvir için kullanılan dozlar şu şekilde idi: ombitasvir 25 mg, paritaprevir 150 mg, ritonavir 100 mg, günde bir defa, dasabuvir 400 mg günde iki defa veya 250 mg günde iki defa. 400mgformülasyon ve 250 mg tablet Dasabuvir için maruziyet ölçümleri benzerdir. Dasabuvir ile birlikte veyadasabuvir olmadan VIEKIRAX, karbamazepin, gemfibrozil, ketokonazol ve sulfametoksazol/trimetoprim, ileilaç etkileşimi çalışmaları haricinde, bütün ilaç etkileşimi çalışmalarında çoklu doz olarak uygulandı.
Pediyatrik popülasyon
İlaç etkileşimi çalışmaları, yalnızca yetişkinlerde gerçekleştirilmiştir.
Sayfa 34/59
4.6 Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye Gebelik kategorisi: BÇocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
VIEKIRAX,m ribavirin ile kombine alınması sırasında, kadın hastalarda ve erkek hastaların kadın partnerlerinde gebeliğin önlenmesi yönünde aşırı dikkatli olunmalıdır (Ek bilgi içinribavirin Kısa Ürün Bilgilerine bakınız). Ribavirine maruz kalan bütün hayvan türlerindeönemli teratojenik ve/veya embriyosidal etkileri gösterilmiştir. VIEKIRAX, etkili birkontrasepsiyon kullanmayan çocuk doğurma potansiyeline sahip kadınlardakullanılmamalıdır.
Kadın hastalar:Çocuk doğurma potansiyeline sahip kadınlar tedavi sırasında ve tedaviden sonra 4 ay boyunca güvenilir bir kontrasepsiyon yöntemi kullanmadıkları sürece, tedaviboyunca ribavirin almamalıdır. VIEKIRAX ile etinilestradiol kombinasyonu kontrendikedir(bakınız, bölüm 4.3 ve 4.4)
Erkek hastalar ve kadın partnerleri:Gebelik dönemi
VIEKIRAX,ın, hamile kadınlardaki kullanımından elde edilen veriler çok sınırlıdır Hayvanlarda ombitasvir ve paritaprevir/ritonavir ile gerçekleştirilen çalışmalardamalformasyonlar gözlenmiştir (bakınız, bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel riskbilinmemektedir. VIEKIRAX, gebelik sırasında kullanılmamalıdır.
Ribavirinin, VIEKIRAX ile birlikte uygulanması durumunda, gebelik sırasında ribavirin kullanımı ile ilgili kontrendikasyonlar geçerlidir (ayrıca, ribavirinin Kısa Ürün Bilgilerinebakınız).
Laktasyon dönemi
Paritaprevir/ritonavirin veya ombitasvirin ve bunların metabolitlerinin, insanda anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Hayvanlardaki mevcut farmakokinetik veriler, etkinmaddenin ve metabolitin sütte atılımını göstermiştir (bakınız, bölüm 5.3). Emzirilenbebeklerde tıbbi üründen kaynaklanan advers reaksiyonlar potansiyeli nedeniyle, terapininanne için önemi dikkate alınarak, emzirmenin kesilmesi veya VIEKIRAX ile tedavininkesilmesi yönünde bir karar alınmalıdır. Ribavirinin birlikte uygulandığı hastalar için,ribavirinin Kısa Ürün Bilgilerine başvurunuz.
Üreme yeteneği / Fertilite
VIEKIRAX,ın, fertilite üzerindeki etkisine ilişkin insan verileri mevcut değildir. Hayvan çalışmaları, fertilite üzerinde zararlı etkileri göstermemektedir (bakınız, bölüm 5.3).
4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Dasabuvir ve ribavirin ile kombine VIEKIRAX tedavisi sırasında yorgunluk bildirilmiştir. Hastalar bu konuda bilgilendirilmelidir (bakınız, bölüm 4.8). Kendinizi yorgun hissedecekolursanız, araç veya herhangi bir makine kullanmayınız.
Sayfa 35/59
4.8 İstenmeyen etkiler
Güvenlilik profili özeti
Güvenlilik özeti, ribavirin ile birlikte veya ribavirin olmadan VIEKIRAX ve dasabuvir alan 2.600'den fazla hastadaki faz 2 ve 3 klinik çalışmalardan elde edilen havuzlanmış verileredayanmaktadır.
Ribavirin ile birlikte VIEKIRAX ve dasabuvir alan hastalarda, en yaygın rapor edilen advers reaksiyonlar (hastaların %20'sinden daha fazlası), yorgunluk ve bulantı idi. Adversreaksiyonlar nedeniyle tedaviyi kalıcı olarak bırakan hastaların oranı, %0.2 (5/2,044) idi vehastaların %4.8'inde (99/2,044), advers reaksiyonlar nedeniyle ribavirin dozu azaltıldı.
Ribavirin olmaksızın VIEKIRAX ve dasabuvir tedavisi alan hastalarda, tipik olarak ribavirin ile ilişkilendirilen advers reaksiyonlara (örneğim bulantı, uykusuzluk, anemi) daha azrastlanmıştır ve hiçbir hasta (0/588) advers olaylara bağlı olarak tedaviyi kalıcı olarakbırakmamıştır.
VIEKIRAX ve ribavirin ile birlikte dasabuvirin, sirozu olmayan ve kompanse sirozu olan hastalardaki güvenlilik profili ribavirinin tedavi rejiminin bir parçası olması durumunda geçicihiperbilirubinemi oranlarındaki artış haricinde benzerdir.
Advers reaksiyonların tablo halindeki listesi
Dasabuvir ve/veya ribavirin ile kombine paritaprevir/ombitasvir/ritonavir kullanımındaki advers reaksiyonlar Tablo 3'de verilmiştir. Bu reaksiyonlar, VIEKIRAX ile en azındanmakul bir olasılık dahilinde ve arasında nedensel bir ilişki bulunan advers reaksiyonlardır.Tablo 3'te sunulan advers reaksiyonların büyük çoğunluğu, VIEKIRAX ve dasabuvir içerenrejimlerdeki derece 1 şiddetindedir.
Aşağıdaki advers reaksiyonlar, sistem organ sınıfına ve sıklığa göre liste halinde verilmektedir. Sıklıklar, aşağıdaki gibi tanımlanmıştır: çok yaygın (> 1/10), yaygın (> 1/100ila < 1/10), yaygın olmayan (> 1/1.000 ila <1/100), seyrek (> 1/10.000 ila < 1/1.000), veyaçok seyrek (< 1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)
Tablo 3 - Ribavirin ile birlikte veya ribavirin olmadan VIEKIRAX ile kombine dasabuvir ile belirlenen istenmeyen etki reaksiyonları
|
VIEKIRAX |
VIEKIRAX |
Sıklık |
+ dasabuvir + ribavirin* |
+ dasabuvir |
|
N = 2,044 |
N = 588 |
Kan ve lenfatik sistem hastalıkları
|
Yaygın
|
Anemi
|
|
Psikiyatrik hastalıkları
|
Çok yaygın
|
Uykusuzluk
|
|
Gastrointestinal hastalıkları
|
Çok yaygın
|
Bulantı
|
|
Deri ve deri altı doku hastalıkları
|
Çok yaygın
|
Pirurit
|
|
Yaygın
|
|
Pirurit
|
Seyrek
|
Anjiyoödem
|
Anjiyoödem
|
Genel bozukluklar ve uygulama veya uygulama yeri ile ilgili durumlar
|
Çok yaygın
|
Asteni
Yorgunluk
|
|
Sayfa 36/59
* Veriler , sirozu olan hastalar dahil, Faz 2 ve 3 çalışmalardaki bütün genotip 1 enfeksiyonu olan hastaları içermektedir.
Not: Laboratuvar anormallikleri için, Tablo 4'e başvurunuz.
Seçilmiş advers etkilerin tanımıLaboratuvar Anormallikleri
Seçili laboratuvar parametrelerindeki değişiklikler, Tablo 4'de tanımlanmaktadır. Basitleştirmek amacıyla, yan yana tablo halinde gösterim kullanılmıştır; çalışmatasarımlarındaki farklılıklar nedeniyle, çalışmalar arasında doğrudan karşılaştırmayapılmamalıdır.
Tablo 4 - Seçili laboratuvar parametrelerindeki değişiklikler
Laboratuvar
parametreleri |
SAPPHIRE I ve II |
PEARL II, III ve IV |
TURQUOISE II (sirozlu hastalar) |
VIEKIRAX ve dasabuvir + ribavirin12 Hafta
N = 770 n (%) |
VIEKIRAX ve dasabuvir12 HaftaN = 509n (%) |
VIEKIRAX ve dasabuvir + ribavirin12 veya 24 HaftaN = 380
n (%) |
ALT |
>5-20 x ULN* (Derece 3)
|
6/765 (%0,8)
|
1/509 (%0,2)
|
4/380 (%1,1)
|
>20 x ULN (Derece 4)
|
3/765 (%0,4)
|
0
|
2/380 (%0,5)
|
Hemoglobin |
<100-80 g/L (Derece 2)
|
41/765 (%5,4)
|
0
|
30/380 (%7,9)
|
<80-65 g/L (Derece 3)
|
1/765 (%0,1)
|
0
|
3/380 (%0,8)
|
<65 g/L (Derece 4)
|
0
|
0
|
1/380 (%0,3)
|
Toplam Bilirubin |
>3-10 x ULN (Derece 3)
|
19/765 (%2,5)
|
2/509 (%0,4)
|
37/380 (%9,7)
|
>10 x ULN (Derece 4)
|
1/765 (%0,1)
|
0
|
0
|
*ULN: Test laboratuvarına göre normalin üst limiti.
|
Serum ALT yükselmeleri
VIEKIRAX ve ribavirin ile birlikte ve ribavirin olmadan dasabuvir ile klinik çalışmaların havuzlanmış bir analizinde, hastaların %1'inde, tedaviye başlanmasından sonra, normalin üstlimitinin (ULN) 5 katından daha yüksek serum ALT düzeyleri meydana geldi. Bu türyükselmelerin insidansı, eşlik eden bir etinilestradiol içeren ilaç kullanmakta olan kadınlarda%26 olduğundan, bu tür ilaçlar, dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan VIEKIRAX ilekontrendikedir. Hormon replasman tedavisi için yaygın olarak kullanılan diğer tiptekisistemik östrojenler (örn., estradiol ve konjüge östrojenler) ile ALT yükselmelerinininsidansında bir artış gözlenmemiştir. ALT yükselmeleri tipik olarak asemptomatik idi,genellikle tedavinin ilk 4 haftası içerisinde meydana geldi (ortalama süre 20 gün, aralık 8-57gün) ve çoğu devam eden tedavi ile iyileşti. İki hasta ALT yükselmesi nedeniyle VIEKIRAXve dasabuviri bıraktı, bunlardan biri etinilestradiol de kullanıyordu. Üç hasta VIEKIRAX vedasabuvire bir ila yedi gün süreyle ara verdi, bunlardan biri etinilestradiol de kullanıyordu.ALT'deki yükselmeler, genellikle, bilirubin yükselmeleri ile ilişkili değildi. Siroz ALTyükselmesi için bir risk faktörü değildi (bakınız, bölüm 4.4).
Serum bilirubin yükselmeleri
Ribavirin ile birlikte VIEKIRAX ve dasabuvir alan hastalarda, paritaprevir tarafından OATP1B1/1B3 bilirubin taşıyıcılarının inhibisyonu ve ribavirin tarafından indüklenenhemoliz ile bağlantılı, serum bilirubin düzeyinde geçici yükselmeler (sıklıkla indirek)gözlenmiştir. Bilirubin artışları tedavinin başlatılmasından sonra meydana geldi ve 1. çalışma
Sayfa 37/59
haftasında doruk yaptı ve genellikle devam eden tedavi ile birlikte iyileşti. Bilirubin yükselmeleri aminotransferaz yükselmeleri ile ilişkilendirilmedi. İndirek bilirubinyükselmelerinin sıklığı, ribavirin almamış hastalar arasında daha düşüktü.
Karaciğer transplantı alıcıları
VIEKIRAX, dasabuvir ve ribavirin uygulanan (immünosüpresan ilaçlarına ek olarak), HCV ile enfekte transplant alıcılarındaki genel güvenlilik profili, bazı istenmeyen etkilerin sıklığıartış olmasına karşın, faz 3 klinik çalışmalarda VIEKIRAX, dasabuvir ve ribavirin ile tedaviedilen hastalardakine benzerdi. 10 hastada (%29,4), başlangıç hemoglobin düzeyi sonrasında10 g/dL'nin altında olan en az bir hemoglobin düzeyi saptandı. 34 hastadan 10'unda (%29,4),hemoglobin düşüşüne bağlı ribavirin dozu modifiye edildi ve %2,9'unda (1/34) ribavirine araverildi. Ribavirin dozunun modifikasyonu, KVY (kalıcı virolojik yanıt) oranlarını etkilemedi.5 hastada eritropoetin gerekli oldu ve bu hastaların tümünde ribavirin başlangıç dozu günde1000 ila 1200 mg idi. Hiçbir hasta kan nakli almadı.
HIV/HCV ile ko-enfekte hastalar
HCV/HIV-1 ile ko-enfekte hastalardaki genel güvenlilik profili, HCV mono-enfeksiyonu olan hastalardakine benzer idi. 17 hastada (%27,0), total bilirubinde >3 x ULN geçici yükselmeler(çoğunlukla indirek) meydana geldi; bu hastalardan 15'i atazanavir alıyordu.Hiperbilirubinemisi olan hastaların hiçbirinde, aminotransferazlarda eşlik eden yükselmelerolmadı.
Şiddetli böbrek yetmezliği olan veya son evre böbrek hastalıği (SEBH) görülen sirozu olmayan GT1 ile enfekte hastalar
Ribavirin ile birlikte veya ribavirin olmaksızın VIEKIRAX ve dasabuvir, şiddetli böbrek yetmezliği olan veya SEBH görülen sirozu olmayan genotip 1 ile enfekte 68 hastadadeğerlendirilmiştir (bakınız, bölüm 5.1). Ribavirin kullanımı durumunda buna bağlı serumhemoglobinindeki düşüş nedeniyle müdahale gereken hastalar dışında, şiddetli böbrekyetmezliği olan hastalardaki genel güvenlilik profili şiddetli böbrek yetmezliği olmayanhastalar ile yürütülen önceki Faz 3 çalışmalarda görülen güvenlilik profili ile benzerdir.Ortalama başlangıç hemoglobin seviyesi 12,1 g/dL idi ve ribavirin alan hastalar için tedavisonundaki hemoglobinde ortalama düşüş 1,2 g/dL idi. Ribavirin alan 50 hastadan 39'undaribavirin tedavisinin kesilmesi gerekmiştir ve bu hastaların 11'i eritropoetin ile tedaviedilmiştir. Dört hastada < 8 g/dL hemoglobin düzeyi görülmüştür. İki hasta kan transfüzyonualmıştır. Ribavirin almayan GT1b ile enfekte 18 hastada anemi yan etkisi görülmemiştir.Ribavirin olmaksızın dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmaksızın VIEKIRAX tedavisi,18 GT1a ve GT4 ile enfekte hastada değerlendirilmiştir, bu hastalarda anemi yan etkisigörülmemiştir.
Pazarlama sonrası advers reaksiyonlar
Aşağıda yer alan pazarlama sonrası advers reaksiyonlar, dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmaksızın ve ribavirin ile birlikte veya ribavirin olmaksızın VIEKIRAX tedavisi sırasındagözlenmiştir. Bu olayların sıklığı bilinmemektedir. Advers reaksiyonlar, sistem organ sınıfınagöre sunulmaktadır.
Bağışıklık sistemi bozuklukları:Anafilaktik reaksiyonlar.
Hepatobiliyer bozukluklar:Hepatik dekompansasyon ve hepatik yetmezlik (bakınız, bölüm 4.4).
Sayfa 38/59
Pediyatrik Popülasyon
VIEKIRAX,ın 18 yaşından küçük çocuk ve ergenlerde güvenliliği değerlendirilmemiştir. Hiçbir veri mevcut değildir.
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir
Sağlıklı hastalara uygulanan en yüksek dokümante edilmiş tek doz, paritaprevir için, 400 mg (100 mg ritonavir ile birlikte), ritonavir için, 200 mg (100 mg paritaprevir ile birlikte), veombitasvir için 350 mg idi. Paritaprevir, ritonavir veya ombitasvir ile çalışmayla ilgiliistenmeyen etkiler gözlenmemiştir. Paritaprevir/ritonavirin en yüksek dozlarında indirekbilirubinde geçici artışlar gözlenmiştir. Doz aşımı durumunda, hastanın, herhangi bir adversreaksiyon veya etki belirtisi veya bulgusu açısından izlenmesi ve hemen uygun semptomatiktedavinin başlatılması önerilmektedir.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1 Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Sistemik kullanım için direkt etkili antiviraller ATC kodu: J05AP53
Etki mekanizması:
VIEKIRAX, dasabuvir ile birlikte uygulandığında, ayrı etki mekanizmaları ile hedef HCV'ye karşı, viral yaşam döngüsünün birden çok adımında, örtüşmeyen direnç profillerine sahip üçdoğrudan etkili antiviral ajanı içermektedir. Dasabuvirin farmakolojik özellikleri içinDasabuvir Kısa Ürün Bilgisine başvurunuz.
Ritonavir
Ritonavir, HCV'ye karşı aktif değildir. Ritonavir, CYP3A substratı olan paritaprevirin sistemik maruziyetini artıran bir CYP3A inhibitörüdür.
Ombitasvir
Ombitasvir, viral replikasyon için temel önem taşıyan HCV NS5A'nın bir inhibitörüdür. Paritaprevir
Paritaprevir, viral replikasyon için temel önem taşıyan ve HCV tarafından kodlanan poliproteinlerin proteolitik yıkımı için gerekli olan HCV NS3/4A proteazın bir inhibitörüdür.NS3/4A proteaz bu viral proteinlerin NS3, NS4A, NS4B, NS5A ve NS5B olgun formlarınadönüşmesinde etkilidir.
Hücre kültüründe ve/veya biyokimyasal çalışmalarda aktiviteOmbitasvir
HCV replikon hücre kültürü analizlerinde, ombitasvirin, genotip 1a-H77 ve 1b-Con1 suşlarına karşı EC50 değeri, sırasıyla, 14,1 ve 5 pM idi. Ombitasvirin aktivitesi, %40 insan plazmasıvarlığında, 11 ila 13 kat azaldı. Ombitasvirin, HCV replikon hücre kültürü analizinde, tedavi
Sayfa 39/59
almamış genotip 1a ve 1b izolatlarının bir panelinden elde edilen NS5A'yı içeren replikonlara karşı ortalama EC50 değeri, sırasıyla, 0,66 pM (aralık 0.35 ila 0.88 pM; n=11) ve 1.0 pM(aralık 0,74 ila 1,5 pM; n=11) idi. Ombitasvir, 2a, 2b, 3a, 4a, 5a ve 6a genotiplerini temsileden tekli izolatlardan elde edilen NS5A'dan oluşturulan replikon hücre dizilerine karşısırasıyla, 12, 4.3, 19, 1.7, 3.2 ve 366 pM EC50 değerlerine sahipti.
Paritaprevir
HCV replikon hücre kültürü analizlerinde, paritaprevirin, genotip 1a-H77 ve 1b-Con1 suşlarına karşı EC50 değeri sırasıyla, 1,0 ve 0,21 nM idi. Paritaprevirin aktivitesi, %40 insanplazması varlığında 24 ila 27 kat azaldı. Paritaprevirin HCV replikon hücre kültürüanalizinde, tedavi almamış genotip 1a ve 1b izolatlarının bir panelinden elde edilen NS3'üiçeren replikonlara karşı ortalama EC50 değeri, sırasıyla, 0,86 nM (aralık 0,43 ila 1,87 nM;n=11) ve 0,06 nM (aralık 0,03 ila 0,09 nM; n=9) idi. Paritaprevir, 2a-JFH-1 replikon hücredizisine karşı 5,3 nM EC50 değerine sahipti ve 3a, 4a, ve 6a genotiplerinin her birine ait tek birizolattan elde edilen NS3'ü içeren replikon hücre dizilerine karşı, sırasıyla 19, 0,09, ve 0,68nM EC50 değerlerine sahipti.
Ritonavir, HCV subgenomik replikonlarının replikasyonu üzerinde doğrudan bir antiviral etki göstermedi ve ritonavirin varlığı, paritaprevirin in vitroantiviral aktivitesini etkilemedi.
Direnç
Hücre kültüründeGenotip 1
Paritaprevire ve ombitasvire karşı direnç gelişimi sırasıyla NS3 ve NS5A varyantları tarafından gerçekleşmektedir. Bunlar hücre kültürlerinde yada Faz 2b ve 3 klinik çalışmalardafenotipik olarak uygun genotip 1a yada 1b replikonlarına karakterize edilmiştir.
Genotip 1a'da, HCV NS3'deki F43L, R155K, A156T ve D168A/F7H/V/Y sübstitüsyonları, paritaprevire hassasiyeti azalttı. Genotip 1a replikonunda, paritaprevirin aktivitesi, F43L,R155K ve A156T sübstitüsyonları tarafından, sırasıyla 20, 37, ve 17kat azaltıldı.Paritaprevirin aktivitesi, D168V tarafından 96kat ve diğer D168 sübstitüsyonlarının her biritarafından 50- ila 219kat azaltıldı. Paritaprevirin genotip 1a'daki aktivitesi, V36A/M, V55I,Y56H, Q80K veya E357K tekli sübstitüsyonları tarafından anlamlı olarak etkilenmedi (3-kattan daha az veya 3kata eşit). V36LM, F43L, Y56H, Q80K veya E357K'nin, R155K ileveya bir D168 sübstitüsyonu ile kombinasyonlarını da içeren ikili varyantlar, paritaprevirinaktivitesini, tekli R155K veya D168 sübstitüsyonu ile karşılaştırıldığında, ilave 2 ila 3kat dahaazalttı. Genotip 1b replikonda, paritaprevirin aktivitesi D168A, D168H, D168V ve D168Ytarafından, sırasıyla, 76, 159 ve 337kat azaltıldı. Düşük replikasyon kapasitesinden dolayı tekbaşına Y56H değerlendirilemedi. aAncak, Y56H ile D168A/V/Y'nin kombinasyonu,paritaprevirin aktivitesini 700 ila 4118kat azalttı.
Genotip 1a'da, HCV NS5A'daki M28T/V, Q30E/R, L31V, H58D, Y93C/H/N, ve M28V + Q30R sübstitüsyonları, ombitasvire hassasiyeti azalttı. Genotip 1a replikonunda ombitasvirinaktivitesi, M28V ve H58D sübstitüsyonlarına karşı, sırasıyla 896, 5 ve 243kat ve Q30E/R,L31V ve Y93C/H/N sübstitüsyonları tarafından, sırasıyla 1326, 800, 155kat 1675 ila66740kat azaltıldı. Q30R ile kombine Y93H, Y93N veya M28V ombitasvirin aktivitesini,42.802kattan daha fazla azalttı. Genotip 1b'de, L28T, L31F/V ve ayrıca, tek başına veyaL28M, R30Q, L31F/M/V veya P58S ile kombine Y93H sübstitüsyonları, ombitasvirehassasiyeti azalttı. Genotip 1b replikonunda, ombitasvirin aktivitesi 30 ve 31 amino asitpozisyonlarındaki varyantlar tarafından 10kattan daha az azaltıldı. Ombitasvirin aktivitesi,L28T, Y93H, Y93H ile kombine R30Q ve Y93H ile kombine L31M genotip 1b
Sayfa 40/59
sübstitüsyonlan tarafından, sırasıyla 661, 77, 284, ve 142kat azaltıldı. Y93H'nin 28, 31, veya 58 pozisyonlarındaki sübstitüsyonlar ile kombine bütün diğer ikili sübstitüsyonlan,ombitasvirin aktivitesini 400kattan daha fazla azalttı.
Genotip 4
Genotip 4a'da, hücre kültüründe seçilen, sırasıyla,NS3 veya NS5A'daki varyantlar tarafından kazandırılan, paritaprevire veya ombitasvire karşı direnç, fenotipik olarak karakterize edildi.HCV NS3'deki R155C, A156T/V ve D168H/V sübstitüsyonlan, paritaprevire karşıhassasiyeti, 40 ila 323kat azalttı. HCV NS5A'daki L28V sübstitüsyonu, ombitasvire karşıhassasiyeti, 21kat azalttı.
Başlangıçtaki HCVsübstitüsyonlarmm/polimorfızmlerinin, tedavi sonucu üzerindeki etkisi
Başlangıçtaki NS3/4A, NS5A veya NS5B sübstitüsyonları/polimorfizmleri ile, önerilen rejimlerdeki tedavi sonucu arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla, Faz 2b ve 3 klinikçalışmalarda, ribavirin ile birlikte veya ribavirin olmadan ombitasvir, paritaprevir vedasabuvir (bir nükleotid olmayan NS5B inhibitörü) ile tedavi edilen, genotip 1 HCVenfeksiyonu olan hastaların havuzlanmış bir analizi yürütüldü.
Bu analizdeki 500'ün üzerindeki genotip 1a başlangıç numunesinde, en sık gözlemlenen direnç-ilişkili varyantlar, NS5A'da M28V (%7,4) ve NS5B'de S556G (%2,9) idi. NS3'debüyük ölçüde yaygın bir polimorfizm (örneklerin %41,2'si) olmasına karşın, Q80K,paritaprevir'e karşı minimal direnç kazandırmaktadır. NS3'de, R155 ve D168 amino asitpozisyonlarındaki direnç-ilişkili varyantlar, başlangıçta nadiren (%1'den daha az)gözlemlendi. Bu analizde yer alan 200'ün üzerindeki genotip 1b başlangıç numunesinde, ensık gözlemlenen direnç-ilişkili varyantlar, NS5A'da Y93H (%7,5) ve NS5B'de C316N(%17,0) ve S556G (%15) idi. HCV genotip 1a ve 1b ile enfekte hastalarda, önerilen tedavirejimleri ile gözlenen düşük virolojik başarısızlık oranları göz önüne alındığında, başlangıçvaryantlarının varlığının, KVY elde edilmesi olasılığı üzerindeki az bir etkiye sahip olduğugörülmektedir.
Klinik çalışmalar
Faz 2b ve 3 kinik çalışmalarda, ribavirin ile birlikte veya ribavirin olmadan ombitasvir, paritaprevir, ve dasabuvir içeren rejimler ile (8, 12, veya 24 hafta süreyle) tedavi edilen, HCVgenotip 1 ile enfekte 2.510 hastadan, toplam 74 hasta (%3) virolojik başarısızlık (başlıca,tedavi-sonrası nüks) yaşadı. Tedavi ile birlikte ortaya çıkan varyantlar ve bunların virolojikbaşarısızlık popülasyonlarındaki prevalansları, Tablo 5'de gösterilmektedir. Genotip 1a ileenfekte olmuş 67 hasta içerisinde 50 hastada NS3 varyantları gözlemlendi, 46 hastada NS5Avaryantları gözlemlendi, 37 hastada NS5B varyantları gözlemlendi, 30 hastada, her 3 ilaçhedefinin tedavi ile birlikte ortaya çıkan varyantları gözlemlendi. Genotip 1b ile enfekteolmuş 7 hasta içerisinde tedavi ile birlikte ortaya çıkan varyantlar, 4 hastada NS3'de ve 1hastada hem NS3'de hem de NS5A'da gözlemlendi. Genotip 1b ile enfekte hiçbir hastada, her3 ilaç hedefinin tedavi ile birlikte ortaya çıkan varyantları gözlemlenmedi.
Tablo 5 - Faz 2b ve 3 klinik çalışmalarda RBV ile birlikte veya RBV olmadan VIEKIRAX ve dasabuvir rejimlerinin havuzlanmış analizinde, tedavi ile birlikte ortayaçıkan amino asit sübstitüsyonlan (N=2510)
Hedef |
Ortaya çıkan aminoasit sübstitüsyonları a |
Genotip 1a
N=67 b %(n) |
Genotip 1b
N=7
%(n) |
Sayfa 41/59
NS3
|
V551c
|
6 (4)
|
--
|
Y56Hc
|
9 (6)
|
42,9 (3)d
|
I132Vc
|
6 (4)
|
--
|
R155K
|
13,4 (9)
|
--
|
D168A
|
6 (4)
|
--
|
D168V
|
50,7 (34)
|
42,9 (3)d
|
D168Y
|
7,5 (5)
|
--
|
V36Ac, V36Mc, F43Lc, D168H, E357Kc
|
< %5
|
--
|
NS5A
|
M28T
|
20,9 (14)
|
--
|
M28Ve
|
9 (6)
|
--
|
Q30Re
|
40,3 (27)
|
--
|
Y93H
|
|
28,6 (2)
|
H58D, H58P, Y93N
|
< %5
|
--
|
NS5B
|
A553T
|
6,1 (4)
|
--
|
S556G
|
33,3 (22)
|
--
|
C316Y, M414T, G554S, S556R, G558R, D559G, D559N, Y561H
|
< %5
|
--
|
a. Aynı alt tipe sahip en az 2 hastada gözlemlenmiştir.
b. NS5B hedefi için N=66.
c. Sübstitüsyonlar, NS3 pozisyon R155 veya D168'deki diğer ortaya çıkan varyantlar ile kombine gözlemlendi.
d. Genotip 1b ile enfekte hastalarda kombine gözlemlendi.
e. Hastaların %6'sında (4/67) kombine gözlemlendi.
Not: Aşağıdaki varyantlar, hücre kültürü içerisinde seçilmiştir, ancak tedavi ile birlikte ortaya çıkmamıştır: NS3 varyantları, genotip 1a'da A156T ve genotip 1b'de R155Q ve D168H; NS5A varyantları, genotip 1a'da Y93C/H,ve genotip 1b'de L28M, L31F/V veya P58S ile kombine L31F/V veya Y93H; ve NS5B varyantları, genotip 1a'daY448H, ve genotip 1b'de M414T ve Y448H.
Direnç ile ilişkili sübstitüsyonların persistansı
NS3, NS5A, ve NS5B'deki, sırasıyla, paritaprevir, ombitasvir, ve dasabuvir direnci ile ilişkili amino asit sübstitüsyonlarının persistansı, Faz 2b çalışmalarda, genotip 1a ile enfektehastalarda değerlendirildi. 47 hastada, NS3'de, paritaprevir tedavisi ile birlikte ortaya çıkanV36A/M, R155K veya D168V varyantları gözlemlendi. 32 hastada, NS5A'da, ombitasvirtedavisi ile birlikte ortaya çıkan M28T, M28V veya Q30R varyantları gözlendi. 34 hastada,NS5B'de, dasabuvir tedavisi ile birlikte ortaya çıkan M414T, G554S, S556G, G558R veyaD559G/N varyantları gözlendi.
NS3 varyantları V36A/M ve R155K ile NS5B varyantları M414T ve S556G, tedavi sonrası 48. haftada hala saptanabilir iken, NS3 varyantı D168V ile bütün diğer NS5B varyantları,tedavi sonrası 48. haftada gözlenmedi. NS5A'daki bütün tedavi ile birlikte ortaya çıkanvaryantlar, tedavi sonrası 48. haftada hala saptanabilir idi. Genotip 1b'deki yüksek KVYoranları nedeniyle, bu genotipteki, tedavi ile birlikte ortaya çıkan varyantların persistansıbelirlenemedi.
Direnç ile ilişkili bir sübstitüsyon içeren virüsün saptanmaması, dirençli virüsün artık klinik olarak anlamlı düzeylerde mevcut olmadığını göstermemektedir. VIEKIRAX ve dasabuvirdirenci ilişkili sübstitüsyonları içeren virüsün ortaya çıkmasının veya persistansının uzunsüreli klinik etkisi bilinmemektedir.
Çapraz-direnç
NS5A inhibitörleri, NS3/4A proteaz inhibitörleri ve non-nükleozit NS5B inhibitörleri arasında sınıfa göre çapraz-direnç beklenmektedir. Daha önceki ombitasvir, paritaprevir veyadasabuvir tedavisi deneyiminin, diğer NS5A inhibitörlerinin, NS3/4A proteaz inhibitörlerinin,ve NS5B inhibitörlerinin etkililiği üzerindeki etkisi araştırılmamıştır.
Sayfa 42/59
Klinik etkililik ve güvenlik
Genotip 1 hepatit C enfeksiyonu olan hastalardaki klinik çalışmalar
Ribavirin ile birlikte veya ribavirin olmadan, dasabuvir ile kombine VIEKIRAX,ın etkililiği ve güvenliliği, Tablo 6'da özetlendiği üzere, genotip 1 kronik hepatit C enfeksiyonu olan2,360'ın üzerindeki hastada gerçekleştirilen, sirozu (Child-Pugh A) olan hastalara özel ikiçalışmayı da içeren, randomize edilmiş sekiz Faz 3 klinik çalışmada değerlendirildi.
Tablo 6 - Ribavirin (RBV) ile birlikte veya RBV olmadan VIEKIRAX ve dasabuvir ile yürütülen Faz 3, global çok-merkezli çalışmalar
|
Tedavi |
|
|
Çalışma |
edilen
hastaların |
HCV genotipi (GT) |
Çalışma tasarımının özeti |
|
sayısı |
|
|
Daha önce tedavi almamış, sirozu olmayan |
SAPPHIRE I
|
631
|
GT1
|
Kol A: VIEKIRAX ve dasabuvir + RBV Kol B: Plasebo
|
PEARL III
|
419
|
GT1b
|
Kol A: VIEKIRAX ve dasabuvir+ RBV Kol B: VIEKIRAX ve dasabuvir
|
PEARL IV
|
305
|
GT1a
|
Kol A: VIEKIRAX ve dasabuvir+ RBV Kol B: VIEKIRAX ve dasabuvir
|
GARNET (açık etiket)
|
166
|
GT1b
|
VIEKIRAX ve dasabuvir (8 hafta)
|
Peginteferon+ribavirin deneyimi olan, sirozu olmayan |
SAPPHIRE II
|
394
|
GT1
|
Kol A: VIEKIRAX ve dasabuvir + RBV Kol B: Plasebo
|
PEARL II
|
179
|
GT1b
|
Kol A: VIEKIRAX ve dasabuvir+ RBV
|
(açık-etiketli)
|
Kol B: VIEKIRAX ve dasabuvir
|
Tedavi deneyimi olmayan ve peginterferon+ribavirin deneyimi olan, kompanse sirozu olan |
TURQUOISE II (açık-etiketli)
|
380
|
GT1
|
Kol A: VIEKIRAX ve dasabuvir + RBV (12 hafta) Kol B: VIEKIRAX ve dasabuvir + RBV (24 hafta)
|
TURQUOISE III (açık etiketli)
|
60
|
GT1b
|
VIEKIRAX ve dasabuvir (12 hafta)
|
Sekiz çalışmada da, VIEKIRAX ritonavir dozu, günde bir defa 25 mg / 150 mg / 100 mg idi ve dasabuvir dozu günde iki defa 250 mg idi. Ribavirin alan hastalar için, ribavirin dozu,vücut ağırlığı 75 kg'nin altındaki hastalar için günde 1000 mg veya vücut ağırlığı 75 kg'ye eşitveya daha fazla olan hastalar için günde 1200 mg idi.
Kalıcı virolojik yanıt (KVY), Faz 3 çalışmalarda HCV iyileşme oranının tayin edilmesi amaçlı primer sonlanım noktası idi ve tedavinin sona ermesinden 12 hafta sonra kantifiyeedilemeyen veya saptanamayan HCV RNA düzeyleri (KVY12) olarak tanımlanmıştı. Tedavisüresi her çalışmada sabitlenmişti ve hastaların HCV RNA düzeyleri tarafındanyönlendirilmedi (yanıt yönlendirmeli algoritma yok). Plazma HCV RNA değerleri, klinikçalışmalar sırasında, High Pure System ile birlikte kullanım amaçlı COBAS TaqMan HCVtesti (versiyon 2.0) kullanılarak (Gamet hariç) ölçüldü. Analiz, mL'de 25 IU'luk bir altkantitasyon limitine (LLOQ) ve AmpliPrep testi mL başına 15 IU'luk bir LLOQ'ya sahiptir.sahipti.
Daha önce tedavi almamış yetişkinlerdeki klinik çalışmalar
SAPPHIRE-I - genotip 1, tedavi almamış, sirozsuz
Tasarım: randomize, global çok merkezli, çift-kör, plasebo kontrollü
Sayfa 43/59
Tedavi: 12 hafta süreyle, VIEKIRAX ve dasabuvir ile kiloya göre ribavirin
Tedavi edilen hastaların (n=631) medyan yaşı 52 yıl (aralık: 18 ila 70) idi; hastaların %54,5'i erkek idi; %5,4'ü, siyah idi; %15,2'sinin, bir depresyon veya bipolar bozukluk geçmişi vardı;%79,1'inin başlangıç HCV RNA düzeyleri en az 800,000 IU/mL idi; %15,4'ünde, portalfibrozisi (F2) vardı ve %8,7'sinde köprüleşme fibrozisi (F3) vardı; %67,7'sinde HCV genotip1a enfeksiyonu vardı; %32,3'ünde HCV genotip 1b enfeksiyonu vardı.
Tablo 7 - Daha önce tedavi deneyimi olmayan, genotip 1 ile enfekte hastalar için SAPPHIRE-I'deki KVY12
Tedavi Sonucu |
12 hafta süreyle RBV ile birlikte VIEKIRAX ve dasabuvir |
n/N |
% |
%95 CI |
Genel KVY12 |
456/473
|
96,4
|
94,7, 98,1
|
HCV genotip 1a
|
308/322
|
95,7
|
93,4, 97,9
|
HCV genotip 1b
|
148/151
|
98,0
|
95,8, 100,0
|
KVY12 elde edemeyen hastalar için sonuç |
Tedavide virolojik başarısızlıka
|
1/473
|
0,2
|
Nüks
|
7/463
|
1,5
|
Diğerb
|
9/473
|
1,9
|
CI = güven aralığı
|
|
a. Tedavi sırasında HCV RNA < 25 IU/mL, tedavinin ilerleyen döneminde konfirme edilmiş HCV RNA > 25IU/mL, HCV RNA'da konfirme edilmiş en az 1 log10IU/mL'lik artış, veya en az 6 hafta tedavi ile kalıcı olarakHCV RNA > 25 IU/mL olarak tanımlanmıştır.
b. Diğer, virolojik başarısızlık nedeni ile olmayan erken dönem ilacı kesme ve KVY12 penceresinde eksik HCVRNA değerlerini içermektedir.
|
HCV genotip 1b enfeksiyonu olan hiçbir hasta, tedavide virolojik başarısızlık yaşamadı ve HCV genotip 1b enfeksiyonu olan bir hastada nüks meydana geldi.
PEARL-III - genotip 1b, tedavi almamış, sirozu olmayan
Tasarım: randomize, global çok merkezli,çift-kör,dozai kontrollü
Tedavi: ribavirin olmadan VIEKIRAX ve dasabuvir veya 12 hafta süreyle kiloya göre ribavirin
Tedavi edilen hastaların (n=419) medyan yaşı 50 yıl (aralık: 19 ila 70) idi; hastaların %45,8'i erkek idi; %4,8'i Siyah idi; %9,3'ünün bir depresyon veya bipolar bozukluk geçmişi vardı;%73,3'ünün başlangıç HCV RNA düzeyleri, en az 800.000 IU/mL idi; %20,3'ünde portalfibrozis (F2) vardı ve %10,0'ında köprüleşme fibrozisi (F3) vardı.
Tablo 8 - Daha önce tedavi almamış, genotip 1b enfeksiyonu olan hastalar için, PEARL III'deki KVY12
Tedavi Sonucu |
|
12 hafta süreyle VIEKIRAX ve dasabuvir |
RBV ile birlikte |
|
RBV olmadan |
n/N |
% %95 CI |
n/N |
% %95 CI |
Genel KVY12 |
209/210
|
99,5 98,6, 100,0
|
209/209
|
100,0 98,2, 100,0
|
KVY12 elde edilemeyen hastalar için |
|
|
|
sonuç |
|
|
|
|
Tedavide VB
|
1/210
|
0,5
|
0/209
|
0
|
Nüks
|
0/210
|
0
|
0/209
|
0
|
Sayfa 44/59
Diğer 0/21000/2090
CI = güven aralığı, VB = virolojik başarısızlık
PEARL-IV - genotip 1a, tedavi almamış, sirozsuz
Tasarım: randomize, global çok merkezli,çift-kör,dozaj kontrollü
Tedavi: kiloya göre ribavirin veya ribavirin olmadan 12 hafta boyunca VIEKIRAX ve dasabuvir
Tedavi edilen hastaların (N=305) medyan yaşı 54 yıl (aralık: 19 ila 70) idi; hastaların %65,2'si erkek idi; %11,8'i Siyah idi; %20,7'sinin bir depresyon veya bipolar bozukluk geçmişi vardı;%86,6'sının başlangıç HCV RNA düzeyleri en az 800.000 IU/mL idi; %18,4'ünde portalfibrozis (F2) vardı ve %17,7'sinde köprüleşme fibrozisi (F3) vardı.
Tablo 9 - Daha önce tedavi almamış, genotip 1a enfeksiyonu olan hastalar için PEARL IV'deki KVY12
Tedavi Sonucu |
12 hafta süreyle VIEKIRAX ve dasabuvir |
|
|
RBV ile birlikte |
|
RBV olmadan |
|
|
n/N % %95 CI |
n/N |
% |
%95 CI |
Genel KVY12 |
97/100 97,0 93,7, 100,0
|
185/205
|
90,2
|
86,2, 94,3
|
KVY12 elde edilemeyen hastalar için sonuç |
|
|
|
Tedavide VB 1/100
|
1,0
|
6/205
|
2,9
|
Nüks 1/98
|
1,0
|
10/194
|
5,2
|
Diğer 1/100
|
1,0
|
4/205
|
2,0
|
CI = güven aralığı, VF = virolojik başarısızlık
|
GARNET - Genotip 1b, Siroz görülmeyen tedavi deneyimi bulunmayanTasarım:açık etiketli, tek kollu, global çok merkezli
Tedavi: 8 hafta boyunca VIEKIRAX ve dasabuvir
Tedavi edilen hastaların (N=166) medyan yaşı 53 (aralık: 22 ila 82); %56,6'sı kadın; %3,0'ı Asyalı; %0,6'sı siyahi; %14,5'inin vücut kitle indeksi en az 30 kg/m2; %68,5'inde IL28B CCdışı genotip görülmekte; %7,2'sinin başlangıç HCV RNA düzeyleri en az 6,000,000 IU/mL;%9'unda ileri evre fibroz (F3) görülmekte ve %98.2'sinde HCV genotip 1b enfeksiyonugörülmektedir (bir hastada genotip 1a, 1d ve 6 enfeksiyonu görülmüştür).
Tablo 10. Siroz görülmeyen daha önce tedavi edilmemiş genotip 1b enfekte ^ait KVY 12 |
|
8 hafta boyunca VIEKIRAX ve dasabuvir n/N (%) |
SVR12
|
160/163 (98,2)
|
%95 CIa
|
96,1, 100,0
|
F0-F1
|
138/139 (99.3)b
|
F2
|
9/9 (100)
|
F3
|
13/15 (86,7)c
|
|
CI = güven aralığı
a. Binom dağılımının normal dağılıma yakınsaması kullanılarak hesaplanmıştır.
b. 1 hastada tedaviye uyumsuzluk nedeniyle tedavi sonlandırılmıştır.
c. 2/15 hastada relaps (en az 51 günlük tedavi ile son gözlemde HCV RNA düzeyi < 15 IU/ml olan hastalardaSVR12 aralığı öncesinde veya sırasında tedaviden sonra doğrulanmış HCV RNA > 15 IU/ml).
|
Sayfa 45/59
Peginterferon+ribavirin ile tedavi deneyimi bulunan erişkinler ile yürütülen klinik çalışmalar
SAPPHIRE-II- genotip I, peglFN+RBVdeneyimi olan, sirozu olmayan
Tasarım : randomize, global çok merkezli, çift-kör, plasebo kontrollü Tedavi: 12 hafta boyunca kiloya göre ribavirin ile VIEKIRAX ve dasabuvir
Tedavi edilen hastaların (N=394) medyan yaşı 54 yıl (aralık: 19 ila 71) idi; hastaların %49,0'ı daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız idi; %21,8'i daha önce pegIFN/RBV'ye kısmi yanıtvermişti; ve %29,2'si daha önce pegIFN/RBV'de nüks etmişti; hastaların %57,6'sı erkek idi;%8,1'i Siyah idi; %20,6'sının bir depresyon veya bipolar bozukluk geçmişi vardı; %87,1'ininbaşlangıç HCV RNA düzeyleri en az 800,000 IU/mL idi; %17,8'inde portal fibrozisi (F2)vardı %14,5'inde köprüleşme fibrozisi (F3) vardı; %58,4'ünde HCV genotip 1a enfeksiyonuvardı; %41,4'ünde HCV genotip 1b enfeksiyonu vardı.
Tablo 11 - SAPPHIRE-II'de peginterferon+ribavirin -deneyimi olan, genotip 1 enfekte olmuş hastalar için KVY12
Tedavi Sonucu 12 hafta süreyle RBV ile birlikte VIEKIRAX ve
dasabuvir |
|
n/N |
% |
%95 CI |
Genel KVY12 |
286/297
|
96,3
|
94,1, 98,4
|
HCV genotip 1a |
166/173
|
96,0
|
93,0, 98,9
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız
|
83/87
|
95,4
|
91,0, 99,8
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye kısmi yanıt veren
|
36/36
|
100,0
|
100,0, 100,0
|
Daha önce pegIFN/RBV ile nüks eden
|
47/50
|
94,0
|
87,4, 100,0
|
HCV genotip 1b |
119/123
|
96,7
|
93,6, 99,9
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız
|
56/59
|
94,9
|
89,3, 100,0
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye kısmi yanıt veren
|
28/28
|
100,0
|
100,0, 100,0
|
Daha önce pegIFN/RBV ile nüks eden
|
35/36
|
97,2
|
91,9, 100,0
|
KVY12'si olmayan hastalar için sonuç |
Tedavide VB
|
0/297
|
0,0
|
|
Nüks
|
7/293
|
2,4
|
|
|
CI = Güven Aralığı, VB = virolojik başarısızlık
|
HCV genotip 1b enfeksiyonu olan hiçbir hasta, tedavide virolojik başarısızlık yaşamadı ve HCV genotip 1b enfeksiyonu olan 2 hastada nüks meydana geldi.
PEARL-II - genotip 1b, _pegIFN+RBVdeneyimi olan, sirozsuz
Tasarım : randomize, global çok merkezli, çift-kör, açık etiketli
Tedavi: ribavirin olmadan VIEKIRAX ve dasabuvir veya kiloya göre ribavirin ile birlikte 12 hafta boyunca
Tedavi edilen hastaların (N=179) medyan yaşı 57 yıl (aralık: 26 ila 70) idi; hastaların %35,2'si daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız idi; %28,5'i daha önce pegIFN/RBV'ye kısmi yanıtvermişti; ve %36,3'ü daha önce pegIFN/RBV'de nüks etmişti; hastaların %54,2'si erkek idi;%3,9'u Siyah idi; %12,8'inin bir depresyon veya bipolar bozukluk geçmişi vardı; %87,7'sininbaşlangıç HCV RNA düzeyleri en az 800,000 IU/mL idi; %17,9'unda portal fibrozis (F2)vardı %14,0'ında köprüleşme fibrozisi (F3) vardı.
Sayfa 46/59
Tablo 12 - PEARL Il'de peginterferon+ribavirin -deneyimi olan, genotip 1b-ile enfekte hastalar için KVY12
Tedavi Sonucu |
|
12 hafta süreyle VIEKIRAX ve dasabuvir |
|
RBV ile birlikte |
RBV olmadan |
|
n/N |
% |
%95 CI |
n/N |
% |
%95 CI |
Genel KVY12 |
86/88
|
97,7
|
94,6, 100,0
|
91/91
|
100
|
95,9, 100,0
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız
|
30/31
|
96,8
|
90,6, 100,0
|
32/32
|
100
|
89,3, 100,0
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye kısmi yanıt veren
|
24/25
|
96,0
|
88,3, 100,0
|
26/26
|
100
|
87,1, 100,0
|
Daha önce pegIFN/RBV ile nüks eden
|
32/32
|
100
|
89,3, 100,0
|
33/33
|
100
|
89,6, 100,0
|
KVY12'si olmayan hastalar için sonuç |
Tedavide VB
|
0/88
|
0
|
|
0/91
|
0
|
|
Nüks
|
0/88
|
0
|
|
0/91
|
0
|
|
Diğer
|
2/88
|
2,3
|
|
0/91
|
0
|
|
CI = Güven Aralığı, VB = virolojik başarısızlık
|
|
|
|
|
|
|
Kompanse sirozu olan hastalarda klinik çalışma
|
|
|
|
|
TUROUOISE-II-tedavi deneyimi olmayan veya peglFN+RBV deneyimi
|
olan,
|
kompanse
|
|
sirozlu
|
Tasarım : randomize, global çok merkezli, açık etiketli
Tedavi: 12 veya 24 hafta boyunca kiloya göre ribavirin ile VIEKIRAX ve dasabuvir
Tedavi edilen hastaların (N=380) medyan yaşı 58 yıl (aralık: 21 ila 71) idi; hastaların %42,1'i daha önce tedavi almamıştı, %36,1'i daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız idi; %8,2'si dahaönce pegIFN/RBV'ye kısmi yanıt vermişti; ve %13,7'si daha önce pegIFN/RBV'de nüksetmişti; hastaların %70,3 erkek idi; %3,2'si Siyah idi; %14,7'sinin trombosit sayımları 90 x109/L'den az idi; %49,7'sinin albumini 40 g/L'den az idi; %86,1'inin başlangıç HCV RNAdüzeyleri en az 800,000 IU/mL idi; %24,7'sinin bir depresyon veya bipolar bozukluk geçmişivardı; %68,7'sinde HCV genotip 1a enfeksiyonu vardı; %31,3'ünde HCV genotip 1benfeksiyonu vardı.
Tablo 13 - Daha önce tedavi almamış veya peglFN/RBV ile daha önce tedavi edilmiş olan, genotip 1 ile enfekte, kompanse sirozlu hastalar için KVY12
RBV ile VIEKIRAX ve dasabuvir
Tedavi Sonucu
12 Hafta sfireyle_24 Hafta sfireyle
|
|
n/N |
% |
%95 CIa |
n/N |
% |
%95 CIa |
Genel KVY12 |
191/208
|
91.8
|
87.6, 96.1
|
166/172
|
96,5
|
93,4, 99,6
|
HCV genotip 1a |
124/140
|
88,6
|
83.3, 93.8
|
115/121
|
95,0
|
91,2, 98,9
|
Daha önce tedavi almamış
|
59/64
|
92,2
|
|
53/56
|
94,6
|
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız
|
40/50
|
80,0
|
|
39/42
|
92,9
|
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye kısmi yanıt
|
11/11
|
100
|
|
10/10
|
100
|
|
veren
|
|
|
|
|
|
|
Daha önce pegIFN/RBV ile nüks eden
|
14/15
|
93,3
|
|
13/13
|
100
|
|
HCV genotip 1b |
67/68
|
98,5
|
95,7, 100
|
51/51
|
100
|
93,0, 100
|
Daha önce tedavi almamış
|
22/22
|
100
|
|
18/18
|
100
|
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız
|
25/25
|
100
|
|
20/20
|
100
|
|
Daha önce pegIFN/RBV'ye kısmi yanıt
|
6/7
|
85,7
|
|
3/3
|
100
|
|
veren
|
|
|
|
|
|
|
Daha önce pegIFN/RBV ile nüks eden
|
14/14
|
100
|
|
10/10
|
100
|
|
|
Sayfa 47/59
KVY12'si olmayan hastalar için sonuç |
Tedavide VB
|
1/208
|
0,5
|
3/172
|
1,7
|
Nüks
|
12/203
|
5,9
|
1/164
|
0,6
|
Diğer
|
4/208
|
1,9
|
2/172
|
1,21
|
|
CI = Güven Aralığı, VB = virolojik başarısızlık
a. Primer etkililik sonlanım noktaları (genel KVY12 oranı) için, %97,5 güven aralığı kullanılmıştır; diğer etkililik sonlanım noktaları (HCV genotip 1a ve 1b ile enfekte hastalarda KVY12 oranları) için ise %95 güvenaralığı kullanılmıştır.
|
GT1a sirotik hastalardaki, başlangıç laboratuvar değerlerine göre nüks oranları, Tablo 14'de sunulmaktadır.
Tablo 14. TURQUOISE-II: Genotip 1a Enfeksiyonu ve Kompanse Sirozu Olan Hastalarda 12 ve 24 Hafta Süreli Tedavinin Ardından başlangıç laboratuvar değerlerinegöre nüks oranları
|
VIEKIRAX ve dasabuvir+ RBV ilebirlikte12 hafta kolu |
VIEKIRAX ve dasabuvir+ RBV ilebirlikte24 hafta kolu |
Tedavinin Sonunda Yanıt Verenlerin Sayısı
|
135
|
113
|
Tedaviden önce AFP* < 20 ng/mL, trombosit > 90 x 109/L ve albümin > 35 g/L
|
Evet (yukarıda verilen üç parametrenin hepsi için)
|
1/87 (%1)
|
0/68 (%0)
|
Hayır (yukarıda verilen herhangi bir parametre için)
|
10/48 (%21)
|
1/45 (%2)
|
* AFP= serum alfa fetoprotein
|
Her üç başlangıç laboratuvar değerleri (AFP < 20 ng/mL, trombosit > 90 x 109/L, ve albümin > 35 g/L) olumlu olan hastalar ile, nüks oranları, 12 veya 24 hafta süreyle tedavi edilenhastalar ile benzer idi.
TUROUOISE-III: Tedavi almamış veya veya peglFN+RBVdeneyimi olan, kompanse sirozluTasarım: global çok merkezli, açık etiketli
Tedavi: 12 hafta boyunca ribavirin olmadan VIEKIRAX ve dasabuvir
60 hasta randomize edilmiş ve tedavi edilmiştir ve 60/60(%100) hastada KVY12 elde edilmiştir. Ana karakteristik özellikler aşağıdaki tabloda sunulmaktadır.
Tablo 15.TURQUOISE-III Ana Demografik Yapısı
|
Özellikler |
N=60 |
Yaş, medyan yaş (aralık)
|
60,5 (26-78)
|
Erkek cinsiyet, % n
|
37(61)
|
HCV tedavisi öncesi
|
|
Naif, n(%)
|
27(45)
|
PEG-INF + RBV, n (%)
|
33(55)
|
Baseline albumin, medyan g/L
|
40,0
|
<35, n (%)
|
10 (17)
|
>35, n (%)
|
50 (83)
|
Baseline platelet sayısı, medyan (x 109/L)
|
132,0
|
<90, n (%)
|
13 (22)
|
>90, n (%)
|
47 (78)
|
|
Sayfa 48/59
Klinik çalışmaların birleştirilmiş analizleri
Yanıtın kalıcılığı
Genel olarak, Faz 2 ve 3 klinik çalışmalardaki 660 hasta, hem KVY12 hem de KVY24 noktaları için HCV RNA sonuçları elde etti. Bu hastalar arasında, KVY12'nin KVY24üzerindeki pozitif öngörü değeri %99,8 idi.
Birleştirilmiş etkililik analizi
Faz 3 klinik çalışmalarda, 1075 hasta (sirozu olan 181 hasta dahil), önerilen rejimi aldı (bakınız bölüm 4.2). Tablo 16, bu hastalar için KVY oranlarını göstermektedir.
Önerilen rejimi alan hastaların %97'si KVY elde ederken (bunlar içerisinden, sirozu olan 181 hasta %97 KVY elde etti), %0,5'i virolojik alevlenme gösterdi ve %1,2'sinde tedavi sonrasınüks meydana geldi.
Tablo 16 - Hastapopülasyonuna göre, önerilen tedavi rejimlerine göre KVY 12 oranları
|
|
HCV Genotip 1b VIEKIRAX ve dasabuvir |
HCV Genotip 1a
VIEKIRAX ve dasabuvir ve RBV |
Sirozu
Olmayan |
Kompanse
Sirozlu |
Sirozu
Olmayan |
Kompanse
Sirozlu |
12 Hafta |
12 Hafta |
12 Hafta |
24 Hafta |
|
Daha önce tedavi almamış
|
%100 (210/210)
|
%100 (27/27)
|
%96 (403/420)
|
%95 (53/56)
|
pegIFN + RBV deneyimi olan
|
%100 (91/91)
|
% 100 (33/33)
|
%96 (166/173)
|
%95 (62/65)
|
Daha önce nüks
|
%100 (33/33)
|
%100 (3/3)
|
%94 (47/50)
|
%100 (13/13)
|
Daha önce kısmi yanıt
|
%100 (26/26)
|
%100 (5/5)
|
%100 (36/36)
|
%100 (10/10)
|
Daha önce tam yanıtsızlık
|
%100 (32/32)
|
%100 (7/7)
|
%95 (83/87)
|
%93 (39/42)
|
Diğer pegINF/RBV başarısızlıkları
|
0
|
%100 (18/18)+
|
0
|
0
|
TOPLAM |
%100 (301/301)
|
%100 (60/60)
|
%96 (569/593)
|
%95 (115/121)
|
|
+ Diğer pegINF/RBV başarısızlıklarının türü, daha az iyi dokümante edilmiş yanıtsız, nüks/ilerleme yada pegINF başanzızlığını içermektedir.
|
VIEKIRAX, ribavirin ve dasabuvir olmadan genotip 1b ile enfekte hastalarda, M13-393 (PEARL-I) ve M12-536 Faz 2 çalışmalarında değerlendirildi. PEARL I ABD ve Avrupa'dagerçekleştirildi, M12-536 Japonya'da gerçekleştirildi. Araştırılan, daha önce tedavi deneyimiolan hastalar, ağırlıklı olarak pegIFN+RBV'e tam yanıtsız kişiler idi. PEARL-I'de ombitasvir,paritaprevir, ritonavir dozları günde bir defa 25 mg, 150 mg ve 100 mg idi ve M12-536çalışmasında paritaprevir dozu 100 mg veya 150 mg idi. Tedavi süresi, daha önce tedavigörmemiş hastalar için 12 hafta idi, daha önce tedavi deneyimi olan hastalar için 12-24 haftaidi ve sirozu olan hastalar için 24 hafta idi. Toplamda, sirozu olmayan 113 hastadan 107'si vesirozu olan 155 hastadan 147'si 12-24 haftalık tedavinin ardından SVR12 elde etti.
Faz 2 M11-652 (AVIATOR) çalışmasında genotip 1 tedavi deneyimli ve tedavi deneyimsiz, sirozu olmayan hastalar 12 haftalık dasabuvir içermeyen VIEKIRAX ve ribavirin rejimialmışlardır. Paritaprevir dozu 100 mg ve 200 mg, ombitasvir dozu 25 mg, ribavirin dozu isekiloya göre (1000 mg - 1200 mg/gün) kullanılmıştır.Toplamda tedavi deneyimi olmayan 79hastanın 72'si (45/52 GT1a ve 27/27 GT1b), tedavi deneyimli 45 hastanın 40'ı (21/26 GT1ave 19/19 GT1b) 12 haftalık tedavi ile KVY12 elde etmişlerdir.
Ribavirinin doz ayarlamasının, KVY olasılığı üzerindeki etkisi
Faz 3 klinik çalışmalarde, hastaların %91,5'inde tedavi sırasında ribavirin dozunun ayarlanması gerekli olmadı. Hastaların tedavi sırasında ribavirin dozunun ayarlanması gerekli
Sayfa 49/59
olan %8,5'inde, KVY oranı (%98,5), tedavi boyunca başlangıç ribavirin dozunu koruyan hastalar ile karşılaştırılabilirdi.
TURQUOISE-I:tedavi almamış veya peglFN+RBV HIV-1 ko-enfeksiyonu deneyimli olan,sirozsuz veya kompanse sirozlu
Tasarım: randomize, global çok merkezli,açık etiketli
Tedavi: 12 veya 24 hafta boyunca kiloya göre ribavirin ile VIEKIRAX ve dasabuvir
HCV/HIV-1 ile ko-enfekte hastalarda doz uygulaması önerileri için bölüm 4.2'ye bakınız. Hastalar, bir tenofovir artı emtrisitabin veya lamivudin temeli ile birlikte uygulanan ritonavirdestekli atazanavir veya raltegravir içeren stabil bir HIV-1 antiretroviral terapi (ART) rejimialmakta idi.
Tedavi edilen hastaların (N = 63) medyan yaşı 51 yıl (aralık: 31 ila 69) idi; hastaların %24'ü siyah idi; hastaların %19'unda kompanse siroz vardı; hastaların %67'si daha önce HCVtedavisi almamıştı; hastaların %33'ünde pegIFN/RBV ile daha önceki tedavi başarısızolmuştu; hastaların %89'unda HCV genotip 1a enfeksiyonu vardı.
Tablo 17 - TURQUOISE-I'de HIV-1 ile ko-enfekte hastalar için KVY12
|
RBV ile VIEKIRAX ve dasabuvir |
|
Kol A - 12 Hafta |
Kol B - 24 Hafta |
Sonlanım noktası |
N=31 |
N=32 |
KVY12, n/N (%) [%95 CI]
|
29/31 (93,5) [79,3, 98,2]
|
29/32 (90,6) [75,8, 96,8]
|
KVY12'siz hastalar için sonuç
|
|
|
Tedavide virolojik başarısızlık
|
0
|
1
|
Tedavi sonrası nüks
|
1
|
2a
|
Diğer
|
1
|
0
|
a Bu virolojik başarısızlıklar, yeniden enfeksiyon ile ilişkili gözükmektedir. Bu durum virolojik başarısızlık numuneleri ile başlangıç düzeyi analizine dayanmaktadır.
TURQUOISE-I'de, HCV/HIV-1 ile ko-enfekte hastalardaki KVY12 oranları, HCV ile monoenfekte hastalardaki faz 3 çalışmalardaki KVY12 oranları ile uyumlu idi. Genotip 1benfeksiyonu olan 7 hastanın 7'si ve genotip 1a enfeksiyonu olan 56 hastanın 51'i KVY12 eldeetmiştir. Her kolda, kompanse sirozu olan 6 hastanın 5'i KVY12 elde etmiştir.
CORAL-I: Tedavi almamış veya veya_peglFN+RBVdeneyimi olan, karaciğer naklinden en az 12 ay sonrası
Tasarım: randomize, global çok merkezli, açık etiketli
Tedavi: 24 hafta boyunca, araştırmacı tarafından seçilen ribavirin dozu ile VIEKIRAX ve dasabuvir
Ribavirin dozu, araştırıcının insiyatifi ile kişiye özel şekilde ayarlandı; çoğu hasta, başlangıç dozu olarak 600 ila 800 mg aldı ve hastaların çoğu, tedavinin sonuna gelindiğinde günde 600ila 800 mg almakta idi.
Daha önce, nakil sonrasında HCV enfeksiyonu için tedavi almamış olan ve METAVIR fibrozis skoru F2 veya daha düşük olan 34 hasta (HCV genotip 1a enfeksiyonu olan 29 veHCV genotip 1b enfeksiyonu olan 5) kaydedildi. 34 hastadan 33'ü (%97,1) KVY12 elde etti
Sayfa 50/59
(genotip 1a enfeksiyonu olan hastalarda %96,6 ve genotip 1b enfeksiyonu olan hastalarda %100). HCV genotip 1a enfeksiyonu olan bir hastada tedavi sonrasında nüks meydana geldi.
Opioid sübstitüsyon tedavisi alan hastalarda klinik çalışma
Bir Faz 2, çok merkezli, açık etiketli, tek kollu çalışmada, daha önce tedavi almamış veya pegIFN/RBV ile tedavi deneyimi olan, sirotik olmayan, genotip 1 enfeksiyonu olan, stabildozlarda metadon (N=19) veya nalokson ile birlikte veya nalokson olmadan buprenorfin(N=19) almakta olan 38 hasta, 12 hafta süreyle VIEKIRAX ve ribavirin ile birlikte dasabuviraldı. Tedavi edilen hastaların medyan yaşı 51 yıl (aralık: 26 ila 64) idi; %65,8'i erkek idi, ve%5,3'ü Siyah idi. Çoğunluğunun (%86,8) başlangıç HCV RNA düzeyleri en az800.000 IU/mL idi ve çoğunluğunda (%84,2) genotip 1a enfeksiyonu vardı; %15,8'inde portalfibrozisi (F2) vardı ve %5,3'ünde köprüleşme fibrozisi (F3) vardı; ve %94,7'si daha önceHCV tedavisi almamıştı.
Toplamda, 38 hastanın 37'si (%97,4) KVY12 elde etti. Hiçbir hastada tedavi sırasında virolojik başarısızlık veya nüks meydana gelmedi.
RUBY-I,Şiddetli Böbrek Yetmezliği veya Son Evre Böbrek Hastalığı (SEBH) Görülen Hastalar ile Yürütülen Klinik Çalışma
Tasarım: Çok merkezli, açık etiketli
Tedavi: 12 hafta veya 24 hafta ribavirin ile veya ribavirin olmaksızın VIEKIRAX ve dasabuvir
Şiddetli böbrek yetmezliği veya SEBH, KBH (kronik böbrek hastalığı) Evre 4 eGFR <30-15 2 2mL/dk/1,73 m olarak tanımlanmış veya KBH Evre 5 <15 mL/dk/1,73 m olarak veya
hemodiyaliz gerekliliği olarak tanımlanmıştır.Tedavi edilen hastaların (N=68) medyan yaşı
58'dir (aralık: 32-77); %83,8'i erkekdir; %58,8'i siyahidir; %73,5'i HCV GT1a ile enfektedir;
%75,0'i IL28B non-CC genotipindedir; %70,0'inde Evre 5 KBH görülmüştür ve hemodiyaliz
uygulanmıştır.
68 hastanın 64'ü (%94,1) KVY12 elde etmiştir. Bir hastada tedaviden sonraki 4. haftada nüks görülmüştür, 2 hasta çalışma ilacını erken bırakmıştır ve 1 hastanın KVY12 verileri eksiktir.
RUBY-I'in güvenlilik bilgilerinin tartışması için Bölüm 4.8'e bakınız.
12 hafta boyunca RBV olmaksızın dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmaksızın VIEKIRAX,ın etkililiğinin değerlendirildiği, tedavi deneyimi olmayan KBH Evre 4 veya 5GT1a ve GT4 hastaların yer aldığı bir başka açık etiketli faz 3b çalışmasında, KVR12 oranı%94,4'dür (17/18) ve hiçbir hasta tedavi sırasında virolojik başarısızlık veya nüksyaşamamıştır.
Genotip 4 kronik hepatit C hastalarındaki klinik çalışma
PEARL-I - genotip 4, daha önce tedavi almamış veya peglFN +RBV deneyimi olan, sirozu olmayan
Tasarım : randomize, global çok merkezli, açık etiketli
Tedavi : tedavi deneyimi olmayan: 12 hafta boyunca ribavirin olmadan VIEKIRAX
veya kiloya göre ribavirin
Sayfa 51/59
peglFN + RBV ile tedavi deneyimli olanlar: 12 hafta boyunca kiloya göre ribavirin ile VIEKIRAX
Tedavi edilen hastaların (N=135) medyan yaşı 51 yıl (aralık: 19 ila 70) idi; hastaların %63,7'si daha önce tedavi almamıştı, %17,0'sı daha önce pegIFN/RBV tedavisine tam yanıtsız, %6,7'sıdaha önce pegIFN/RBV ile tedaviye kısmi yanıt vermişti, %12,6'sı daha önce pegIFN/RBVile nüks etmişti; %65,2'si erkek idi; %8,9'u siyah idi; %69,6'sının başlangıç HCV RNAdüzeyleri en az 800,000 IU/mL idi; %6,7'sinde köprüleşme fibrozisi (F3) vardı.
Tablo 18 - PEARL I'de, daha önce tedavi almamış veya daha önce pegIFN/RBV iletedavi edilmiş, genotip 4 enfeksiyonu olan hastalar için KVY12_
12 hafta süreyle ombitasvir + paritaprevir + ritonavir*
Daha önce tedavi Daha önce tedavi peglFN + RBV Tedavi sonucualmamışalmamışdeneyimi olan
RBV ile RBV olmadanRBV ile birlikte
birlikte |
|
n/N
|
%
|
n/N
|
%
|
n/N
|
%
|
Genel KVY12 |
42/42
|
100%
|
40/44
|
90,9%
|
49/49
|
100%
|
KVY12 elde edilemeyen hastalar için sonuç |
Tedavide VB
|
0/42
|
0
|
1/44
|
2,3%
|
0/49
|
0
|
Nüks
|
0/42
|
0
|
2/44
|
4,5%
|
0/49
|
0
|
Diğer
|
0/42
|
0
|
1/44
|
2,3%
|
0/49
|
0
|
|
* Ombitasvir tabletler, paritaprevir tabletler ve ritonavir kapsüller, ayrı ayrı uygulandı.
|
AGATE-I: tedavi almamış veya pegIFN+RBVdeneyimli hastalar, komyanse sirozu olan
Tasarım: randomize, global çok merkezli, açık etiketli
Tedavi:12 ya da 16 hafta boyunca kiloya göre ribavirin ile VIEKIRAX
Tedavi edilen hastaların medyan yaşı 56 (aralık: 32 ila 81) idi; hastaların %50'si daha önce tedavi almamıştı, %28'i daha önce pegIFN/RBV'ye tam yanıtsız idi; %10'u daha öncepegIFN/RBV'ye kısmi yanıt vermişti; ve %13'ü daha önce pegIFN/RBV'de nüks etmişti;hastaların %70,'i erkek idi; %17'si Siyah idi; %73'ünün başlangıç HCV RNA düzeyleri en az800.000 IU/mL idi; %17'sinin trombosit sayımları 90 x 109/L'den az idi; %4'ünün albumini3,5 mg/dL'den az idi.
Tablo 19. HCV Genotip 4 ile enfeksiyonu olan kompanse sirozlu hastalar için KVY12
RBV ile Ombitasvir+ Paritaprevir + Ritonavir
|
|
12 hafta
|
16 hafta
|
KVY12 %(n/N)
|
97% (57/59)
|
98% (60/61)
|
KVY12'si olmayan hastalar için sonuç
|
Tedavide virolojik başarısızlık
|
2 (1/59)
|
0 (0/61)
|
Tedavi sonrası nüks
|
0 (0/57)
|
0(0/59)
|
Diğer
|
2 (1/59)
|
2 (1/61)
|
Sayfa 52/59
Pediyatrik popülasyon
Avrupa İlaç Ajansı, kronik hepatit C'nin tedavisinde çocuk popülasyonlarının bir veya daha fazla alt kümesinde Viekirax ile yapılan çalışmaların sonuçlarını sunma yükümlülüğünüertelemiştir (bakınız, bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli - Pediyatrik popülasyon).
5.2 Farmakokinetik özellikler
VIEKIRAX,m, dasabuvir ile kombinasyonunun farmakokinetik özellikleri, sağlıklı yetişkin hastalarda ve kronik hepatit C hastalarında değerlendirilmiştir. Tablo 20, sağlıklı hastalardayemek ile birlikte alınan dozların ardından, günde iki defa dasabuvir 250 mg ile birliktegünde bir defa VIEKIRAX 25mg/150mg/100mg için ortalama Cmaks ve EAA değerlerinigöstermektedir.
Tablo 20- Sağlıklı hastalarda, yemek ile birlikte uygulandığında, günde iki defa dasabuvir 250 mg ile birlikte günde bir defa VIEKIRAX 150 mg/100 mg/25 mg'ninbirden çok dozununun Geometrik Ortalama Cmaks, EAA değerleri
|
Cmaks (ng/ml) (%CV) |
EAA (ng*s/ml) (%CV) |
Ombitasvir
|
127(31)
|
1420(36)
|
Paritaprevir
|
1470(87)
|
6990(96)
|
Ritonavir
|
1600(40)
|
9470(41)
|
Emilim:
Oral uygulamanın ardından emilen Ombitasvir, paritaprevir ve ritonavir, ortalama 4 ila 5 saatlik bir sürede Tmaks değerine ulaştılar. Dasabuvir maruziyeti doza orantılı bir şekildeartarken, paritaprevirin ve ritonavirin maruziyetleri doz ile orantısız bir şekilde daha fazlaarttı. Akümülasyon, ombitasvir için miminal idi ve ritonavir ve paritaprevir için yaklaşık 1,5ila 2 kat idi. Kombinasyon için farmakokinetik kararlı durum doz uygulamasından yaklaşık12 gün sonra elde edildi.
Ombitasvir ve paritaprevirin mutlak biyoyararlanımı, yemekle birlikte VIEKIRAX olarak uygulandıklarında yaklaşık %50 idi.
Paritaprevir/ritonavirin, ombitasvir ve dasabuvir üzerindeki etkisi
Paritaprevir/ritonavir varlığında dasabuvir maruziyeti yaklaşık %50 ila %60 azalırken, ombitasvir maruziyeti %31-47 oranında arttı.
Ombitasvirin, paritaprevir/ritonavir ve dasabuvir üzerindeki etkisi
Ombitasvir varlığında paritaprevir maruziyeti minimal olarak etkilenirken (%5 ila %27 değişiklik), dasabuvir maruziyeti yaklaşık %30 arttı.
Dasabuvirin paritaprevir/ritonavir ve ombitasvir üzerindeki etkisi
Dasabuvir varlığında paritaprevir maruziyeti %50 ila %65 artarken, ombitasvir maruziyetinde değişiklik olmadı.
Yiyecek etkisi
Ombitasvir, paritaprevir ve ritonavir yemek ile birlikte uygulanmalıdır. Ombitasvir, paritaprevir ve ritonavir ile bütün klinik çalışmalar, yemek ile birlikte uygulamanın ardındanyürütülmüştür.
Sayfa 53/59
Yiyecek, ombitasvir, paritaprevir ve ritonavirin maruziyetini (EAA) açlık durumuna göre sırasıyla, yaklaşık %82, %211 ve %49 oranında artırdı. Maruziyetteki artış, yemek tipinden(örn., yüksek yağlı vs. orta yağlı) veya kalori içeriğinden (yaklaşık 600 kcal vs. yaklaşık 1000kcal) bağımsız olarak benzer idi. En yüksek emeilim oranına ulaşmak amacıyla, VIEKIRAX,spesifik yağ veya kalori içeriğinden bağımsız olarak yemek ile birlikte alınmalıdır.
Dağılım:
Ombitasvir, paritaprevir ve ritonavir plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanmaktadır. Plazma proteinlerine bağlanma, böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda anlamlıolarak değişmez. İnsandaki kan/plazma konsantrasyon oranları 0,6 ila 0,8 aralığında yeralmıştır. Bu durum ombitasvir ve paritaprevirin tam kanın plazma kompartımanında yer almaeğiliminde olduğunu göstermektedir. Ombitasvir, insan plazma proteinlerine yaklaşık %99,9oranında bağlandı. Paritaprevir, insan plazma proteinlerine yaklaşık %97-98,6 oranındabağlandı. Ritonavir, insan plazma proteinlerine %99'dan daha yüksek oranda bağlandı.
İn vitroveriler paritaprevirin insan hepatik alım taşıyıcıları, OATP1B1 ve OATP1B3 için bir substrat olduğunu göstermektedir.
Biyotransformasyon:
Ombitasvir
Ombitasvir, amit hidrolizi ve ardından oksidatif metabolizma yolu ile metabolize edilmektedir. 14C-ombitasvirin, tek başına verilen 25 mg'lik bir tek bir dozunun ardından,değişmemiş ana ilaç, insan plazmasındaki toplam radyoaktivitenin %8,9'sından sorumlu idi;insan plazmasında toplam 13 metabolit belirlenmiştir. Bu metabolitlerin antiviral aktiviteyeveya hedef dışı farmakolojik aktiviteye sahip olması beklenmemektedir.
Paritaprevir
Paritaprevir ağırlıklı olarak CYP3A4 tarafından ve daha düşük bir ölçüde CYP3A5 tarafından metabolize edilmektedir. 14C paritaprevir /ritonavirin insanlara uygulanan 200 mg/100 mg'liktek bir oral dozunun ardından, plazma radyoaktivitesinin %90'ını açıklayan öncü ilaç,dolaşımdaki başlıca bileşen idi. Dolaşımda paritaprevirin plazma radyoaktivitesinin yaklaşık%10'unu oluşturan en az 5 minör metaboliti belirlenmiştir. Bu metabolitlerin, herhangi birantiviral aktiviteye sahip olması beklenmemektedir.
Ritonavir
Ritonavir, ağırlıklı olarak CYP3A tarafından ve daha düşük bir ölçüde CYP2D6 tarafından metabolize edilmektedir. 14C-ritonavir oral çözeltisinin insanlara uygulanan tek bir oral 600mg dozunun ardından, plazma radyoaktivitesinin neredeyse tamamı değişmemiş ritonavirtarafından açıklanmıştır.
Eliminasyon:
Ombitasvir
Dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan ombitasvir/paritaprevir/ritonavir ile doz uygulamasının ardından, ombitasvirin ortalama plazma yarılanma ömrü yaklaşık 21 ila 25saattir. 14C-ombitasvirin, tek başına verilen 25 mg'lik bir tek bir dozunun ardından,radyoaktivitenin yaklaşık %90'ı feçeste ve %2'si idrarda geri kazanıldı. Değişmemiş ana ilaç,insan dışkısındaki toplam radyoaktivitenin %88'inden sorumlu idi; bu durum, biliyer atılımınombitasvir için ana eliminasyon yolağı olduğunu göstermektedir.
Sayfa 54/59
Paritaprevir
Ombitasvir/paritaprevir/ritanovir ile birlikte veya dasabuvir olmadan ritonavir ile doz uygulamasının ardından, paritaprevirin ortalama plazma yarılanma ömrü yaklaşık 5,5 saat idi.100 mg ritonavir ile birlikte 200 mg'lik bir 14C -paritaprevir dozunun ardından,radyoaktivitenin yaklaşık %88'i feçeste geri kazanıldı, ve idrardaki radyoaktivite sınırlı idi(%8,8). Öncü ilacın metabolizması ve ayrıca biliyer atılımı, paritaprevirin eliminasyonunakatkıda bulunmaktadır.
Ritonavir
Ombitasvir/paritaprevir/ritonavir ile doz uygulamasının ardından, ritonavirin ortalama plazma yarılanma ömrü, yaklaşık 4 saat idi. 14C-ritonavir oral çözeltisinin 600 mg'lik bir dozununardından, radyoaktivitenin yaklaşık %86,4'ü feçeste geri kazanıldı ve dozun yaklaşık %11,3'üidrarda atıldı.
İn vitroetkileşim verileri
Ombitasvir ve paritaprevir, organik anyon taşıyıcıyı (OAT1) in vivoHastalardaki karakteristik özellikler
Yaşlılar:
Faz 3 klinik çalışmalardan elde edilen verilerin popülasyon temelli farmakokinetik analizinde, 54 yaşına göre (faz 3 çalışmalardaki ortalama yaş) 10 yıllık azalma/artma ombitasvirmaruziyetinde %10, paritaprevir maruziyetinde %20 veya daha az değişikliğe neden olmuştur.75 yaş ve üzerindeki hastalara dair farmakokinetik bilgi mevcut değildir.
Cinsiyet veya vücut ağırlığı:
Cinsiyete veya vücut ağırlığına göre VIEKIRAX,ın doz ayarlaması gerekli değildir.
Faz 3 klinik çalışma datalarından elde edilen verilerin popülasyon temelli farmakokinetik analizinde, erkek hastalara oranla kadın hastalarda %55, %100 ve %15 daha yüksekombitasvir, paritaprevir ve ritonavir maruziyeti gözlenmiştir. Yine de cinsiyete göre dozayarlaması önerilmemektedir.Vücut ağırlığında 76 kg'a göre (faz 3 çalışmalardaki ortalamakilo) 10 kiloluk değişim ombitasvir maruziyetinde %10'un altında paritaprevir maruziyetindeise bir değişikliğe yol açmamıştır. Ritonavir maruziyetinde kilonun belirleyici bir etkisiyoktur.
Irk ve etnik köken:
Faz 3 klinik çalışmalardan elde edilen verilerin popülasyon farmakokinetik analizine dayanarak , Asyalı hastalar Asyalı olmayan hastalara göre %18'den %21'e kadar daha yüksekombitasvire ve %37'den %39'a kadar daha yüksek paritaprevire maruz kalmış. Ritonavirmaruziyeti Asyalı ve Asyalı olmayanlar arasında benzerdi.
Böbrek yetmezliği:
Hafif şiddette, orta şiddette ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, ombitasvir, paritaprevir ve ritonavir maruziyetlerindeki değişiklikler, klinik açıdan anlamlı kabuledilmemektedir. Son evre böbrek hastalığı olan hastalardaki sınırlı veriler, bu hasta grubununmaruziyetlerindeki değişikliklerin klinik olarak anlamlı olmadığını göstermektedir. Diyalizgerektiren son evre böbrek hastalığı dahil olmak üzere, hafif şiddetli, orta şiddetli veya
Sayfa 55/59
şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda VIEKIRAX için doz ayarlanması gerekli değildir (bakınız, bölüm 4.2) .
400 mg dasabuvir ile birlikte veya dasabuvir olmadan, ombitasvir 25 mg, paritaprevir 150 mg ve ritonavir 100 mg kombinasyonunun farmakokinetiği, hafif (CrCl: 60 ila 89 ml/dakika), orta(CrCl: 30 ila 59 ml/dakika) ve şiddetli (CrCl: 15 ila 29 ml/dakika) böbrek yetmezliği olanhastalarda değerlendirildi.
VIEKIRAX ve dasabuvir uygulanmasının ardından
Normal böbrek fonksiyonuna sahip hastalar ile karşılaştırıldığında, ombitasvir maruziyeti, hafif, orta derecede ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda karşılaştırılabilir idi. Normalböbrek fonksiyonuna sahip hastalar ile karşılaştırıldığında, paritaprevir Cmaks değerlerikarşılaştırılabilir idi, ancak EAA değerleri, hafif, orta derecede ve şiddetli böbrekyetmezliğinde, sırasıyla, %19, %33 ve %45 daha yüksek idi. Böbrek fonksiyonu azaldığında,ritonavir plazma konsantrasyonları arttı:Cmaks ve EAA değerleri, hafif, orta derecede veşiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, sırasıyla, %26 ile %42 daha yüksekti, %48ila %80daha yüksekti ve %66 ila %114 daha yüksekti.
VIEKIRAX uygulanmasının ardından
VIEKIRAX uygulanmasının ardından, hafif şiddette, orta şiddette ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, ombitasvir, paritaprevir ve ritonavir maruziyetlerindekideğişiklikler, VIEKIRAX,ın dasabuvir ile birlikte uygulandığı zaman gözlemlenenlere benzeridi ve bunlar, klinik açıdan anlamlı kabul edilmemektedir.
Karaciğer yetmezliği
VIEKIRAX ve dasabuvir uygulanmasının ardından
Dasabuvir 400 mg ile ombitasvir 25 mg, paritaprevir 200 mg ve ritonavir 100 mg kombinasyonunun farmakokinetiği hafif şiddette (Child Pugh A), orta şiddette (Child Pugh B)ve şiddetli (Child Pugh C) karaciğer yetmezliği olan hastalarda değerlendirildi.
Normal karaciğer fonksiyonu olan hastalar ile karşılaştırıldığında, hafif şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda, paritaprevir, ritonavir ve ombitasvir ortalama Cmaks ve EAAdeğerleri, sırasıyla %29 ila %48, %34 ila %38 ve %8'e kadar azaldı.
Normal karaciğer fonksiyonu olan hastalar ile karşılaştırıldığında, orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda, ombitasvir ve ritonavir ortalama Cmaks ve EAA değerleri, sırasıyla,%29 ila %30, ve %30 ila %33 azalırken, paritaprevir ortalama Cmaks ve EAA değerleri, %26ila %62 arttı (bakınız, bölüm 4.2, 4.4 ve 4.8).
Normal karaciğer fonksiyonu olan hastalar ile karşılaştırıldığında, şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda, paritaprevir ortalama Cmaks ve EAA değerleri, 3,2 ila 9,5 kat arttı;ritonavir ortalama Cmaks değerleri %35 daha düşük idi ve EAA değerleri %13 daha yüksek idi,ve ombitasvir ortalama Cmaks ve EAA değerleri sırasıyla, %68 ila %54 azaldı, dolayısı ile,VIEKIRAX, orta şiddette ve şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalardakullanılmamalıdır(bakınız, bölüm 4.2 ve 4.4).
VIEKIRAX uygulanmasının ardından
Ombitasvir 25 mg, paritaprevir 200 mg ve ritonavir 100 mg kombinasyonunun farmakokinetiği, hafif şiddette (Child Pugh A), orta şiddette (Child Pugh B) ve şiddetli (ChildPugh C) karaciğer yetmezliği hastalarında değerlendirilmemiştir. Dasabuvir 400 mg ileombitasvir 25 mg, paritaprevir 200 mg ve ritonavir 100 mg kombinasyonunun farmakokinetik
Sayfa 56/59
değerlendirmesinden elde edilen sonuçlar, ombitasvir 25 mg, paritaprevir 200 mg ve ritonavir 100 mg kombinasyonuna ekstrapole edilebilir.
Pediyatrik popülasyon:
VIEKIRAX'm, pediyatrik hastalardaki farmakokinetiği belirlenmemiştir (bakınız, bölüm 4.2).
5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri
Ombitasvir
Ombitasvir ve insandaki ana inaktif metabolitleri (M29, M36), bakteriyel mutajenisite, insan periferik kan lenfositlerinin kullanıldığı kromozom aberasyonu dahil bir in vitroin vivoin vivofare mikronükleus analizlerinde genotoksik değildir.
Ombitasvir, transgenik fare çalışmasında karsinojenik değildi. İnsanda önerilen 25 mg'lık klinik dozda elde edilen EAA maruziyetine kıyasla 150 mg/kg/gün'lük dozajda EAAmaruziyeti 26 kat artmıştır.
Benzer şekilde, ombitasvir 2-yıllık sıçan çalışmasında insandaki 25 mg'lık dozdan 16-kat daha yüksek ombitasvir maruziyetine yol açan, test edilen en yüksek doza (30 mg/kg/gün)kadar karsinojenik bulunmamıştır
Ombitasvir, önerilen klinik dozdaki EAA maruziyetinden 4 kat daha yüksek olan maksimum elde edilebilir maruziyetlerde, tavşanlarda malformasyonlar göstermiştir. Düşük insidanstakimalformasyonlar esasen gözlerde (mikroftalmi) ve dişlerde (kesici dişlerin olmaması)gözlemlendi. Farelerde, ombitasvir uygulanan annelerin fetüslerinde açık göz kapağıinsidansıda bir artış vardı; ancak, ombitasvir tedavisi ile ilişkisi belirsizdir.Ombitasvirin majorinaktif metabolitleri, farelerde, insanlarda önerilen klinik dozdaki maruziyetten yaklaşık 26kat daha yüksek maruziyette teratojenik değildir. Ombitasvir, farelerde değerlendirildiğinde,fertilite üzerinde bir etkiye sahip değildir.
Emziren sıçanların sütünde ombitasvir, ağırlıklı olarak değişmemiş formda gözlemlenmiştir ve emzirilen yavrular üzerinde bir etkisi olmamıştır. Ombitasvir kaynaklı molekül, minimaldüzeyde hamile sıçanlarda plasenta yoluyla transfer edilmiştir.
Paritaprevir/ritonavir
Paritaprevir, bir in vitroin vivogenetik toksikoloji analizinde (sıçan kemik iliğimikronükleus ve sıçan karaciğer Comet testleri) paritaprevir negatiftir.
Paritaprevir/ritonavir, 6-aylık transgenik fare çalışmasında insandaki 150 mg'lik önerilen klinik dozda elde edilenden yaklaşık 38-kat daha yüksek paritaprevir EAA maruziyetlerineyol açmıştır. Test edilen en yüksek doza (300 mg/30 mg/kg/gün) kadar karsinojenik değildi.Benzer şekilde, paritaprevir/ritonavir, insandaki 150 mg'lik önerilen klinik dozda eldeedilenden yaklaşık 8-kat daha yüksek paritaprevir EAA maruziyetlerine yol açtı. Test edilenen yüksek doza (300 mg/30 mg/kg/gün) kadar, 2 yıllık sıçan çalışmasında karsinojenikdeğildir.
Paritaprevir/ritonavir, insanlarda önerilen klinik dozdaki maruziyetten 32/8 kat daha yüksek maruziyetlerde, farelerde, düşük insidansta malformasyonlar (açık göz kapağı) göstermiştir.Paritaprevir/ritonavir, insanlarda önerilen klinik dozdaki maruziyetten 2 ila 8 kat daha yüksekmaruziyetlerde değerlendirildiğinde, sıçanlarda embriyo-fetal canlılığın sürdürülebilmesindeveya fertilite üzerinde etkiye sahip değildi.
Sayfa 57/59
Paritaprevir ve onun hidroliz ürünü olan M13, emziren sıçanların sütünde gözlemlenen major bileşenlerdir. ve emzirilen yavrular üzerinde bir etkisi olmadı. Paritaprevir kaynaklı molekül,hamile sıçanlarda plasenta yoluyla minimal düzeyde transfer edilmiştir.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1 Yardımcı maddelerin listesi
Tablet çekirdeğiKopovidon
Vitamin E polietilen glikol süksinat Propilen glikol monolauratSorbitan monolauratKolloidal susuz silika (E551)
Sodyum stearil fumarat
Film-kaplama:
Polivinil alkol (E1203)
Polietilen glikol 3350 Talk (E553)
Titanyum dioksit (E171)
Demir oksit kırmızı (E172)
6.2 Geçimsizlikler
Geçerli değil.
6.3 Raf ömrü
36 ay
6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler
30 °C'nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.
6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği
2 adet film kaplı tablet içeren PVC/PE/PCTFE alüminyum folyo blister ambalajlar. 56 adet (14'lük 4 paket) film kaplı tablet içeren çoklu ambalaj sunumunda 14 film kaplı tabletiçermektedir.
6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
AbbVie Tıbbi İlaçlar Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Saray Mah. Dr. Adnan Büyükdeniz Cad. No:2 Akkom Ofis Park,
Kelif Plaza 3. Blok Kat:16-17 34768 Ümraniye/İstanbul
Sayfa 58/59
Tel : 0-216-633 23 00 Faks : 0-216-425 09 69
8. RUHSAT NUMARASI(LARI)
2015/91
9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi : 07.02.2015
Ruhsat yenileme tarihi :
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ
Sayfa 59/59
|
|