Ciproktan 400 Mg/200 Ml Iv İnfüzyon İçin Çözelti İçeren Flakon Kısa Ürün Bilgisi

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

CİPROKTAN 400 mg/200 ml IV İnfüzyon İçin Çözelti İçeren Flakon

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde: 200 ml'lik infüzyon çözeltisi, 400 mg siprofloksasine eşdeğer 534,18 mg siprofloksasin laktat monohidrat

Yardımcı madde(ler): 1800 mg sodyum klorür (30,8 mmol)

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

İnfüzyon solüsyonu Berrak, renksiz çözelti.

İnfüzyonluk çözeltinin pH değeri 3,5 - 4,5 aralığındadır.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Akut bakteriyal sinüzit ve komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi yan etki riski nedeniyle

1/25

kullanılmamalıdır. Buna ilave olarak üriner enfeksiyonlarda antibiyogramla duyarlık kanıtlanması gerekmektedir.

Yetişkinler

• Siprofloksasine duyarlı patojenlerin neden olduğu komplike ve komplikeolmayan enfeksiyonlar

• Solunum yolu enfeksiyonları:

Klebsiella, Enterobacter spp, Proteus spp, E. coli, Pseudomonas aeruginosa, Haemophilus spp, Moraxella catarrhalis, Legionella spp.veStaphylococcus''ların neden olduğu pnömonilerin tedavisinde endikedir.

ÖzelliklePseudomonas aeruginosadahil gram negatif organizmaların ya daStafilokoklarınneden olduğu orta kulak enfeksiyonları (otitis media) ve paranazalsinüslerin enfeksiyonlarında (sinüzit) endikedir.

• Göz enfeksiyonlarında (bakteriyel endoftalmit tedavisi ve profilaksisinde)

• Böbrek ve/veya idrar yolları enfeksiyonlarında

• Adneksit, prostatit dahil genital organların enfeksiyonlarında

• Gastrointestinal sistem, safra yolları enfeksiyonları, peritonit gibi karınboşluğu enfeksiyonlarında

• Cilt ve yumuşak doku enfeksiyonlarında

• Kemik ve eklem enfeksiyonlarında

• Septisemide

• İmmün sistemi zayıflamış hastaların enfeksiyonlarında (örneğinimmünosupresiflerle tedavi gören veya nötropenik hastalarda) veya enfeksiyonriskinin yüksek olduğu durumlarda profilaktik olarak

• İmmün sistemi baskılanmış hastaların selektif intestinal dekontaminasyonunda

Antibakteriyel ajanların uygun kullanımlarına ilişkin mevcut resmi yönergeler dikkate alınmalıdır.

Çocuklar

Siprofloksasin 1-17 yaş aralığındaki çocuklarda ve ergenlerde, komplike üriner sistem enfeksiyonları ve piyelonefritin 2. ve 3. basamak tedavisinde kullanılabilir.Siprofloksasinin komplike üriner sistem enfeksiyonları ve piyelonefriti olanpediyatrik hastalardaki kullanımı, antimikrobiyal duyarlılık verilerine göre sadecesiprofloksasine duyarlı organizmaların neden olduğu enfeksiyonlar ilekısıtlanmalıdır.

Siprofloksasin çocuklarda, kistik fibrozisinP.aeruginosaenfeksiyonuna bağlı akut pulmoner alevlenmesinin tedavisinde (klinik çalışmalardaki yaş aralığı: 5-17 yaş)kullanılabilir.

Tedaviye, eklemler ve/veya çevre dokularla ilgili olası istenmeyen etkilerden dolayı, dikkatli bir risk/yarar değerlendirilmesinden sonra başlanmalıdır.

2/25

Çocuklardaki klinik çalışmalar sadece yukarıda bahsedilen endikasyonlar için mevcuttur. Diğer endikasyonlar için yeterli veri mevcut değildir.

Yetişkinlerde ve çocuklarda solunum yoluyla geçen(Bacillus anthracis'e maruz kalma sonrası görülen) şarbon:

Havaya dağılmışBacillus anthracis'emaruz kalmayı takiben, hastalığın ortaya çıkışını azaltmak veya ilerlemesini yavaşlatmak için endikedir.

İnsanda ulaşılan siprofloksasin serum konsantrasyonları, klinik yararın önceden belirlenmesini sağlar ve siprofloksasinin solunum yoluyla geçen şarbondakullanılmasının temelini oluşturur. (Bkz. Bölüm 5.1 - Solunum Yoluyla GeçenŞarbon - İlave Bilgiler)

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:

Hekim tarafından başka şekilde önerilmediği taktirde, aşağıdaki dozlar tavsiye edilir.

Endikasyon		CİPROKTAN için yetişkinlerde günlük ve tek dozlamg siprofloksasin
Solunum yolu enfeksiyonları (ciddiyetine ve organizmayagöre)		2 x 400 mg - 3x 400 mg
Üriner sistem enfeksiyonları	Akut komplike olmayan	2 x 200 mg - 2 x 400 mg
	Komplike olan	2 x 400 mg - 3 x 400 mg
Genital enfeksiyonlar Adneksit, prostatit, epididimo-orşit		2 x 400 mg - 3 x 400 mg
Diyare		2 x 400 mg
Diğer enfeksiyonlar (bkz. 4.1)		2 x 400 mg
Özellikle ağır ve hayatitehlike sözkonusu olanenfeksiyonlar, Özellikle Pseudomonas, Stafilokoklar	Kistik fibrozda tekrarlayan enfeksiyonlar	3 x 400 mg
	Septisemi	3 x 400 mg

3/25

ve Streptokoklar varlığında	Kemik ve eklem enfeksiyonları	3 x 400 mg
	Peritonit	3 x 400 mg
İmmunodepresyonlu hastalar		2 x 400 mg - 3x 400 mg
Solunum yoluyla geçen(Bacillus anthracis'emaruzkalma sonrası görülen) şarbon		2 x 400 mg

Tedavi süresi hastalığın ciddiyeti ile klinik ve bakteriyolojik seyrine bağlıdır. Esasen, tedaviye ateşin düşmesi veya klinik belirtilerin kaybolmasından sonra 3gün daha devam edilmelidir.

Yetişkinler:

• Böbrek, idrar yolları ve karın içi enfeksiyonlarında 7 güne kadar,

• Savunma mekanizması zayıflamış (immundepresyonlu) hastalarda tümnötropenik dönem boyunca,

• Osteomiyelitte maksimum 2 ay,

• Diğer enfeksiyonlarda 7-14 gün.

Streptokok enfeksiyonlarında geç komplikasyon riski nedeniyle tedavi en az 10 gün sürmelidir.

Klamidyaspp. enfeksiyonlarında tedavi süresi en az 10 gün olmalıdır.

Solunum yoluyla geçen şarbonun siprofloksasin (i.v. veya oral) ile toplam tedavi süresi, 60 gündür.Bacillus anthracis'e maruz kalındığından şüphelenilmesindenveyaB. Anthracis'emaruz kalmanın doğrulanmasından sonra, mümkün olan enkısa sürede siprofloksasin uygulanmasına başlanmalıdır.

Uygulama şekli:

CİPROKTAN intravenöz, 60 dakikada intravenöz infüzyon ile uygulanmalıdır. Geniş bir vene yavaş infüzyon, hastanın rahatsızlığını en aza indirir ve venöziritasyon riskini azaltır. İnfüzyon çözeltisi doğrudan veya diğer geçimliinfüzyonluk çözeltiler ile karıştırılarak verilebilir.

Diğer infüzyonluk çözeltiler ve tedavi edici ürünler için geçimli olduğu belirlenmedikçe, ayrı olarak uygulanmalıdır. Çökme, bulanıklaşma ve renkdeğişikliği gibi olaylar geçimsizliğin görsel belirtileridir.

Solüsyonun pH'sinde fiziksel veya kimyasal açıdan stabil olmayan penisilinler, heparin çözeltisi gibi tüm infüzyonluk çözeltiler ve tedavi edici ürünler ilegeçimsizlik görülebilir. Siprofloksasin çözeltisinin pH'si 3,5 - 4,5 olduğundan,

4/25

bilhassa alkali pH'ye ayarlanmış çözeltilere geçimsizlik ortaya çıkar (Siprofloksasin çözeltisinin pH'sı 3,5-4,5 aralığındadır).

(Yalnız berrak çözeltiler kullanılabilir.)

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Yetişkinler

Böbrek yetmezliği olan hastalar

Böbrek yetmezliği olan hastalarda önerilen dozlar

Kreatin klerensi (mL/min/1.73m2)	Serum kreatinin konsantrasyonu(mg/100 mL)	Toplam günlük siprofloksasin oral dozu
30'dan 60'a	1,4'den 1,9'a	En fazla 800 mg
30'un altında	> 2	En fazla 400 mg

Hemodiyalizdeki böbrek yetmezliği olan hastalar

Kreatinin klerensinin 30-60 ml/dak/1.,73 m² (orta dereceli böbrek yetmezliği) veya serum kreatinin konsantrasyonunun 1.,4-1.,9 mg/100 ml olduğu hastalarda, enfazla günlük siprofloksasin intravenöz dozu 800 mg olmalıdır.

Kreatinin klerensinin 30 ml/dak/1,73 m²'den daha az (şiddetli böbrek yetmezliği) veya serum kreatinin konsantrasyonunun 2 mg/100 ml'ye eşit veya daha yüksekolduğu durumlarda, diyaliz sonrasındaki diyaliz günlerinde en fazla günlüksiprofloksasin intravenöz dozu 400 mg olmalıdır.

Sürekli ayakta peritoneal diyaliz (CAPD) almakta olan böbrek yetmezliği olan hastalar

Diyalizata siprofloksasin intravenöz infüzyon solüsyonu ilavesi (intraperitonyal): Diyalizatın her litresi için 50 mg siprofloksasin olup, 6 saatte bir günde 4 kezuygulanır.

Karaciğer yetmezliği olan hastalar

Doz ayarlamasına gerek yoktur.

Böbrek ve karaciğer yetmezliği olan hastalar

Kreatinin klerensinin 30-60 ml/dak/1,73 m² (orta dereceli böbrek yetmezliği) veya serum kreatinin konsantrasyonunun 1,4-1,9 mg/100 ml olduğu hastalarda, en fazlagünlük siprofloksasin intravenöz dozu 800 mg olmalıdır.

Kreatinin klerensinin 30 ml/dak/1,73 m²'den daha az (şiddetli böbrek yetmezliği) veya serum kreatinin konsantrasyonunun 2 mg/100 ml'ye eşit veya daha yüksekolduğu durumlarda, diyaliz sonrasındaki diyaliz günlerinde en fazla günlüksiprofloksasin intravenöz dozu 400 mg olmalıdır.

5/25

Çocuklar

Renal ve/veya hepatik bozukluğu olan çocuklarda doz çalışması yapılmamıştır. Pediyatrik popülasyon:

Çocuklar ve ergenler için önerilen günlük dozlar

Endikasyon	Günlük intravenöz siprofloksasin dozu (mg/gün)
Kistik fibrozis enfeksiyonları	3 x 10 mg/kg vücut ağırlığı (< 400 mg/doz)
Komplike üriner sistem enfeksiyonları ve piyelonefrit	3 x 6 mg/kg - 3 x 10 mg/kg vücut ağırlığı (< 400 mg/doz)
İnhalasyon antraks (maruziyet sonrası)	2 x 10 mg/kg vücut ağırlığı (< 400 mg/doz)

Geriyatrik popülasyon:

Yaşı ilerlemiş hastalar, hastalığın şiddeti ve kreatinin klerensi göz önüne alınarak mümkün olduğunca düşük dozlar almalıdırlar.

4.3. Kontrendikasyonlar

• Siprofloksasin veya diğer kinolonlara ya da ürünün herhangi bir bileşeninekarşı aşırı duyarlılık (Bkz. Bölüm 6.1).

• Siprofloksasin ve tizanidinin birlikte kullanılması (Bkz. Bölüm 4.5).

•

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Şiddetli enfeksiyonlar ve/veya gram pozitif ya da anaerobik bakterilere bağlı şiddetli enfeksiyonlar

Şiddetli enfeksiyonlar, stafilokok enfeksiyonları ve anaerobik bakterilerin söz konusu olduğu enfeksiyonlarla ilişkili olarak, CİPROKTAN uygun birantibakteriyel ajanla birlikte kullanılmalıdır.

Streptococcuspneumoniaeenfeksiyonları

Streptococcus pneumoniae' ya karşı etkinliliğinin sınırlı olmasına bağlı olarak Siprofloksasin pnömokok enfeksiyonlarının tedavisinde önerilmez.

Genital sistem enfeksiyonları

Genital sistem enfeksiyonları fluorokinolonlara dirençliNeisseria gonorrhoeaeizolatları tarafından oluşturulabilir.Neisseria gonorrhoeae' ya bağlı olduğudüşünülen ya da bilinen genital sistem enfeksiyonlarında siprofloksasine dirençprevalansı hakkında yerel bilgileri edinmek ve laboratuar testleri temelindeduyarlılığı doğrulamak önem taşır.

6/25

İntra-abdominal enfeksiyonlar

Siprofloksasinin ameliyat sonrası intra-abdominal enfeksiyonların tedavisindeki etkililiğiyle ilgili sınırlı veri bulunmaktadır.

Seyahat diyaresi

Siprofloksasin seçiminde, ziyaret edilen ülkelerdeki ilgili patojenlerde siklofloksasin direnciyle ilgili bilgiler dikkate alınmalıdır.

Kemik ve eklem enfeksiyonları

Siprofloksasin, mikrobiyolojik dokümantasyonun sonuçlarına bağlı olarak diğer anti-mikrobiyal maddelerle birlikte kullanılmalıdır.

Kardiyak bozukluklar

CİPROKTAN QT uzaması olgularıyla ilişkilendirilmektedir (Bkz. Bölüm 4.8).

Uzun QT sendromu/Torsades de Pointes'e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskiniarttırabilir. Bu nedenle bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

Kadınlar erkeklere göre daha uzun başlangıç QTc aralığına sahip olma eğiliminde olduğundan, QTc uzamasına yol açan ilaçlara karşı daha duyarlı olabilirler. Yaşlıhastalar da QT intervali üzerindeki ilaçla ilişkili etkilere daha duyarlı olabilirler.

CİPROKTAN, QT aralığının uzamasına neden olabilecek ilaçlarla eşzamanlı olarak kullanıldığında (örn. sınıf IA veya III antiaritmikler, trisiklikantideprasanlar, makrolidler, antipsikotikler) (Bkz. Bölüm 4.5) veya QT uzamasıveya torsade de pointes risk faktörleri taşıyan hastalarda kullanıldığında (örn.konjenital uzun QT sendromu, hipokalemi veya hipomagnezemi gibidüzeltilmemiş elektrolit dengesizliği ve kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü veyabradikardi gibi kalp hastalığı) dikkatli olunmalıdır.

Çocuklar ve ergenler

Siprofloksasinin çocuklar ve adolesanlardaki kullanımı mevcut resmi kılavuzları izlemelidir. Siprofloksasin tedavisine, sadece çocuklar ve adolesanlarda kistikfibrozis ve/veya ağır enfeksiyonların tedavisinde deneyimli hekimler tarafındanbaşlanmalıdır.

Aynı gruptaki diğer tedavi edici ürünler gibi siprofloksasinin gelişmemiş hayvanların ağırlık taşıyan eklemleri üzerinde artropatiye neden olduğugösterilmiştir. Çoğunluğu kistik fibrozis olan 18 yaşından küçük hastalardasiproflokasin kullanımı ile ilgili güvenlilik verilerinin analizinde ilaca bağlıkıkırdak hasarı veya artiküler hasar görülmemiştir. Eklemler ve/veya çevresindekidokular ile ilişkili olası advers olaylar nedeniyle, tedaviye sadece dikkatlirisk/yarar değerlendirmesinin ardından başlanmalıdır.

Pediyatrik hastalarda, kistik fibrozisinP. aeruginosaenfeksiyonuna bağlı akut pulmoner alevlenmesi (5-17 yaş),E.colfden kaynaklanan komplike üriner sistemenfeksiyonları ve piyelonefrit (1-17 yaş) dışındaki endikasyonlarda siprofloksasin

7/25

kullanımı ile ilgili çalışma yapılmamıştır. Diğer endikasyonlar için klinik deneyim sınırlıdır.

P. aeruginosaenfeksiyon tedavisinde kullanım:

P.aeruginosakolayca direnç kazandığından periyodik olarak kültür takibi yapılmalıdır.

Komplikasyonlu idrar yolu enfeksiyonları ve piyelonefritler

İdrar yolu enfeksiyonlarının siprofloksasin ile tedavisi diğer tedaviler kullanılamadığında düşünülmelidir ve mikrobiyolojik dokümantasyonunsonuçlarına dayandırılmalıdır. Klinik çalışmalar 1-17 yaşlarındaki çocuklar veadolesanları içermiştir.

Diğer spesifik şiddetli enfeksiyonlar

Resmi kılavuzlara göre belirlenen veya diğer tedaviler kullanılamadığında dikkatle risk/yarar değerlendirmesi yapıldıktan sonra veya geleneksel tedavi başarısızolduktan sonra ve mikrobiyolojik dokümantasyon siprofloksasinin kullanımınagerekçe oluşturduğunda diğer şiddetli enfeksiyonlarda kullanılabilir. Yukarıdabahsedilenlerin dışındaki spesifik şiddetli enfeksiyonlarda siprofloksasininkullanımı klinik çalışmalarda değerlendirilmemiştir ve klinik deneyim sınırlıdır.Bunun sonucu olarak, bu enfeksiyonları taşıyan hastalar tedavi edilirken dikkatliolunması önerilir.

Risk-yarar değerlendirmesi, siprofloksasinin solunum yoluyla geçen şarbon tedavisi için pediyatrik hastalara uygulanmasının uygun olduğunu göstermektedir.Solunum yoluyla geçen şarbonda pediyatrik hastalara uygulanacak doz için,“Pozoloji ve Kullanım Şekli” ve “Farmakodinamik Özellikler-Solunum YoluylaGeçen Şarbon İlave Bilgiler” bölümlerine bakınız.

Aşırı duyarlılık

Bazı durumlarda ilk uygulamadan sonra aşırı duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar hemen ortaya çıkabilir (Bkz. Bölüm 4.8). Bu gibi durumlarda derhal hekime bilgiverilmelidir.

Anafilaktik/anafilaktoid reaksiyonlar çok ender olarak hayati şok durumuna kadar ilerleyebilir (Bkz. Bölüm 4.8). Bu olay bazı durumlarda ilk uygulamadan sonragörülebilir. Bu gibi durumlarda CİPROKTAN kesilmeli ve tıbbi tedaviye (şoktedavisi) geçilmelidir.

Gastrointestinal sistem

Tedavi sırasında veya daha sonra ciddi ve inatçı diyare görüldüğünde, bu belirti ciddi intestinal hastalığı gizleyebileceğinden (ölümle sonuçlanabilen hayatipseudomembranöz kolit) ve hemen tedavi edilmesi gerekeceğinden hekimebaşvurulmalıdır (Bkz. Bölüm 4.8). Bu gibi durumlarda CİPROKTAN kesilmeli veuygun tedaviye geçilmelidir (oral 4 x 250 mg/gün vankomisin). Peristaltik hareketiinhibe eden tedavi edici ürünler ise bu durumda kontrendikedir.

8/25

Kas-iskelet sistemi

CİPROKTAN da dahil olmak üzere florokinolonlar myastenia gravis hastalarında kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilir. Bilinen myastenia gravis öyküsü olanhastalarda CİPROKTAN kullanımından kaçınılmalıdır.

CİPROKTAN kullanırken tedavinin ilk 48 saati içinde dahi bazen de iki taraflı olmak üzere, tendinit ve tendon kopması (ağırlıklı olarak Aşil tendonu)gerçekleşebilir.

CİPROKTAN tedavisinin kesilmesinden sonraki birkaç aya kadar dahi tendon kopmaları ve enflamasyon oluşabilir. Tendinopati riski, yaşlı hastalarda veya aynıanda kortikosteroidlerle tedavi edilen hastalarda artabilir.

Herhangi bir tendinit belirtisi (örneğin ağrılı şişlik, inflamasyon) durumunda, bir doktora danışılmalı ve antibiyotik tedavisi kesilmelidir. Etkilenen ekstremiteyiistirahat halinde tutmak ve uygun olmayan herhangi bir fiziksel egzersizdenkaçınmak önemlidir (aksi halde tendon kopması riski artabilir). CİPROKTAN,kinolon tedavisi ile ilişkili tendon bozukluğu geçmişi olan hastalarda dikkatli birşekilde kullanılmalıdır.

Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi adversreaksiyonlar

CİPROKTAN dâhil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülenadvers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü,tendonlarda şişme veya enflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol vebacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kas güçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişmegibi) atralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileridir(halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetli baş ağrısıve konfüzyon) (bkz. Bölüm 4.8).

Bu reaksiyonlar CİPROKTAN'a başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayanhastalar, bu advers reaksiyonları yaşamıştır.

Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda CİPROKTAN derhal kesilmelidir. Ayrıca,florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddi advers reaksiyonlardan herhangi biriniyaşayan hastalarda CİPROKTAN dahil florokinolonların kullanımındankaçınılmalıdır.

9/25

Myastenia Gravis'in şiddetlenmesi:

Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptir ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullananmyasthenia gravisli hastalarda, ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan postmarketing ciddi advers olaylar florokinolonlarla ilişkilendirilmiştir. Öyküsündemyasthenia gravis bulunan hastalar, florokinolon kullanımından kaçınmalıdır.

Santral sinir sistemi (SSS)

Diğer florokinolonlarda olduğu gibi CİPROKTAN'ın da nöbetleri tetiklediği veya nöbet eşiğini düşürdüğü bilinmektedir. CİPROKTAN, epileptik hastalarda dahaönce santral sinir sistemi bozukluğu olan (örn, konvülsiyon eşiğinde azalma,önceki konvülsiyon öyküsü, serebral kan akışında azalma, beyin yapısındadeğişme veya inme) hastalarda, olası santral sinir sistemi istenmeyen etkilerinedeniyle, ancak tedavinin fayda/risk oranı gözetilerek kullanılmalıdır. Statusepileptikus vakaları bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Nöbet oluşması halinde,CİPROKTAN kesilmelidir.

CİPROKTAN da dahil olmak üzere florokinolonların ilk defa uygulanmasından sonra dahi psikiyatrik reaksiyonlar oluşabilir. Nadir vakalarda depresyon veyapsikotik reaksiyonlar, intihar fikrine/düşüncelerine ve intihara teşebbüs veyaintihar etme gibi kendisine zarar verme davranışına kadar gidebilir (Bkz. Bölüm4.8). Hastanın bu reaksiyonlardan herhangi birine geliştirmesi durumunda,CİPROKTAN kesilmeli ve uygun önlemler alınmalıdır.

CİPROKTAN da dahil olmak üzere florokinolon alan hastalarda parestezi, hipoestezi, disestezi veya zayıflık ile sonuçlanan duyusal veya sensorimotorpolinöropati vakaları bildirilmiştir. CİPROKTAN ile tedavi edilen hastalar ağrı,yanma, karıncalanma, hissizlik veya zayıflık gibi nöropati belirtileri gelişmesidurumunda tedaviye devam etmeden önce doktorlarına bilgi vermeleri konusundauyarılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.8).

Cilt

Siprofloksasinin ışık duyarlılığı reaksiyonlarına neden olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle CİPROKTAN alan hastalar doğrudan gün ışığına veya UV ışığına maruzbırakılmamalı ve ışık duyarlılığı reaksiyonları (güneş yanığına benzer ciltreaksiyonları) ortaya çıktığında tedavi kesilmelidir (Bkz. Bölüm 4.8)

Sitokrom P450

Siprofloksasin, CYP 450 1A2 enzimlerinin orta derecede bir inhibitörü olarak bilinmektedir. Aynı enzimatik yolu kullanarak metabolize olan diğer tedavi ediciürünlerle (ör. Tizanidin, teofilin, metilksantinler, kafein, duloksetin, ropinirol,klozapin, olanzapin) birlikte uygulandığında dikkatli olunmalıdır. Tizanidininsiprofloksasin ile birlikte kullanımı kontrendikedir. Metabolik klerenslerininsiprofloksasin tarafından inhibisyonuna bağlı olarak artan plazmakonsantrasyonları ile ilişkili ilaç spesifik istenmeyen etkiler gözlenebilir (Bkz.Bölüm 4.5). Siprofloksasin ile birlikte bu ilaçları alan hastalar klinik olarak dozaşımı belirtilerine karşı yakından izlenmelidir. Serum konsantrasyonlarının (örn.teofilin) tespit edilmesi gerekebilir (ayrıca bkz. Bölüm 4.5).

10/25

Metotreksat

Siprofloksasinin metotreksat ile birlikte kullanılması önerilmez (Bkz. Bölüm 4.5). Direnç

Siprofloksasin tedavisi sırasında veya tedavi sürecinin ardından, klinik olarak aşikar süper enfeksiyonla birlikte veya süper enfeksiyon olmaksızınsiprofloksasine direnç gösteren bakteriler izole edilebilir. Uzun süreli tedavilersırasında ve hastane enfeksiyonları ve/veyaStaphylococcusvePseudomonastürlerinin neden olduğu enfeksiyonlar tedavi edilirken siprofloksasine dirençlibakteriler açısından özel bir seçim riski bulunabilir.

Renal ve üriner sistem

Siprofloksasinin kullanımıyla ilişkili kristalüri bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Siprofloksasin alan hastalarda sıvı alımı iyi düzenlenmelidir ve idrarın aşırı alkaliolmasından kaçınılmalıdır.

Hepatobilier sistem

Siprofloksasin ile hepatik nekroz ve yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliği olguları bildirilmiştir. Karaciğer hastalığının herhangi bir belirti ve bulgusunun(anoreksi, sarılık, idrarda koyulaşma, kaşıntı veya hassas abdomen) bulunmasıdurumunda, tedavi kesilmelidir (Bkz. Bölüm 4.8). Özellikle CİPROKTAN iletedavi edilmiş ve önceden karaciğer hasarı olan hastalarda transaminazlardaalkalin fosfataz düzeylerinde geçici artış ya da kolestatik sarılık olabilir (Bkz.Bölüm 4.8).

Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği

Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği bulunan hastalarda siprofloksasin ile hemolitik reaksiyonlar bildirilmiştir. Potansiyel faydasının olası riske ağır bastığıdüşünülmedikçe, bu hastalarda siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır. Budurumda, olasılıkla gerçekleşebilecek hemoliz durumu izlenmelidir.

Enjeksiyon yerinde reaksiyon

Siprofloksasin i.v. uygulamasından sonra lokal enjeksiyon yeri reaksiyonları bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). İnfüzyon süresi 30 dakika veya daha az ise bureaksiyonlar daha sık görülür. İnfüzyonun tamamlanmasından sonra hızla düzelenlokal cilt reaksiyonları şeklinde görülebilirler. Reaksiyon tekrar etmiyor veyakötüleşmiyorsa daha sonra i.v. uygulama kontrendike değildir.

Testlerle etkileşim

CİPROKTAN'ınin vitropotensi mikobakteriyel üremeyi baskılayarakMycobacterium tuberculosiskültür testiyle etkileşebilir ve siprofloksasin kullananhastalardan alınan örneklerde yanlış negatif sonuçlara neden olabilir.

CİPROKTAN infüzyonluk çözelti (% 0,9 NaCl) için sodyum yüklemesi Sodyum alımının tıbbi sorun olduğu hastalarda (konjestif kalp yetmezliği, böbrekyetmezliği, nefrotik sendrom gibi durumu olan hastalarda) ek sodyumyüklemesinde dikkatli olunmalıdır.

11/25

Her şişe 708 mg (30,76 mmol) sodyum içerir. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar

CİPROKTAN diğer florokinolonlarla benzer şekilde QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları almakta olan hastalarda ihtiyatlı bir şekilde kullanılmalıdır (örn. Sınıf IAve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) (Bkz.Bölüm 4.4).

Probenesid

Probenesid, siprofloksasinin renal atılımını engeller. Probenesid içeren tedavi edici ürünlerle birlikte CİPROKTAN kullanımı siprofloksasinin serumkonsantrasyonunun yükselmesine yol açar.

Tizanidin

Sağlıklı bireylerde yapılan bir klinik çalışmada, tizanidin serum konsantrasyonlarında siprofloksasin ile birlikte verildiğinde bir artış görülmüştür.(Cmaksartışı: 7 kat, aralık: 4-21 kat, EAA artışı:10 kat, aralık:6-24 kat). Artanserum konsantrasyonlarına bağlı hipotansif ve sedatif etkiler artmıştır (Bakınız:4.4 “Özel kullanım uyarıları ve önlemleri”- Sitokrom P450). Tizanidin içerentedavi edici ürünler, CİPROKTAN ile birlikte uygulanmamalıdır (Bkz. Bölüm4.3)

Teofilin

Siprofloksasin ve teofilin içeren tedavi edici ürünlerin birlikte uygulanmaları serum teofilin düzeyinde arzu edilmeyen artışa yol açabilir. Bu durumda teofilineait istenmeyen etkiler ortaya çıkabilir ve nadiren bu etkiler hayati veya öldürücüolabilir. Eğer iki tedavi edici ürünün birlikte kullanımı gerekiyorsa serum teofilindüzeyi izlenmeli ve teofilin dozu uygun şekilde azaltılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4-Sitokrom P450”).

Diğer ksantin türevleri

Siprofloksasin ve kafein ya da pentoksifilin (okspentifilin) içeren ürünler eşzamanlı kullanıldığında, söz konusu ksantin türevlerinin serumkonsantrasyonlarının arttığı bildirilmiştir.

Metotreksat

Siprofloksasin ile metotreksatın aynı anda uygulanması, metotreksatın renal tübüllerden transportunu inhibe ederek metotreksatın plazma düzeylerinde artışayol açabilir. Bu metotreksat ile bağlantılı toksik reaksiyonların riskini arttırabilir.Bu yüzden, metotreksat ile tedavi gören hastalar, aynı anda CİPROKTANtedavisi endike olduğunda dikkatle izlenmelidir.

Fenitoin

Aynı anda CİPROKTAN ve fenitoin alan hastaların serum fenitoin seviyelerinde değişme (artma veya azalma) gözlenmiştir. Düşük fenitoin seviyeleriyle ilişkilinöbet kontrolü kaybının önlenmesi ve her iki maddeyi de kullanmakta olan

12/25

hastalarda CİPROKTAN kesildiğinde aşırı fenitoin dozuyla ilgili istenmeyen etkilerin önlenmesi için, CİPROKTAN ile fenitoinin aynı anda uygulanmasısırasında ve uygulamadan hemen sonra, fenitoin serum konsantrasyonu ölçümleride dahil olmak üzere fenitoin tedavisinin izlenmesi tavsiye edilmektedir.

NSAİİ (Non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar)

Hayvan çalışmalarında çok yüksek dozlarda kinolonların (giraz inhibitörleri) ve bazı steroid olmayan antiinflamatuvar ilaçların (asetilsalisilik asit hariç) kombinekullanımının konvülsiyonları tetiklediği görülmüştür.

Siklosporin

Eş zamanlı siprofloksasin ve siklosporin içeren tedavi edici ürünler verildiğinde serum kreatinin düzeyinde geçici yükselme gözlenmiştir. Bu nedenle buhastaların serum kreatinin düzeyleri haftada iki kere kontrol edilmelidir.

Vitamin K antagonistleri

CİPROKTAN'ın bir vitamin K antagonistiyle eşzamanlı uygulaması, bu ilaçların antikoagülan etkilerini artırabilir. Söz konusu risk altta yatan enfeksiyona,hastanın yaş ve genel durumuna bağlı olarak değişebilir dolayısıylasiprofloksasinin INR (uluslararası normalize edilmiş oran) artışına katkısınıbelirlemek güçtür. CİPROKTAN'ın bir vitamin K antagonistiyle (ör, varfarin,asenokumarol, fenprokumon ya da fluindion) birlikte uygulandığı sırada ya da buuygulamadan hemen sonra INR sık sık izlenmelidir.

Oral antidiyabetik ajanlar

CİPROKTAN ile başta sülfonilüreler olmak üzere (örn. glibenklamid, glimepirid) oral antidiyabetik ajanlar aynı anda uygulandığında, muhtemelen oralantidiyabetik ajanın etkisini güçlendirmesi nedeniyle hipoglisemi oluştuğubildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8).

Duloksetin

Klinik çalışmalar duloksetinin fluvoksamin gibi güçlü CYP 450 1A2 izoenzim inhibitörleri ile eş zamanlı kullanımının, duloksetinin EAA ve Cmaksdeğerlerindeartışa yol açabileceğini göstermiştir. Siprofloksasin ile olası bir etkileşime aithiçbir klinik veri olmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımda benzer etkilerbeklenebilir (Bkz. Bölüm 4.4- Sitokrom P450").

Ropinirol

Klinik bir çalışmada, modere bir CYP450 1A2 izozim inhibitörü olan ropinirol ile siprofloksasinin eşzamanlı kullanımı ropinirolün Cmaksve EAA değerlerindesırasıyla %60 ve %84' lük artışa neden olunmuştur. CİPROKTAN ile eşzamanlıuygulandığı durumda ropinirolle ilişkili istenmeyen etkilerin izlenmesi ve uygunbiçimde doz ayarlaması önerilmektedir (Bkz. Bölüm 4.4- Sitokrom P450").

Lidokain

Sağlıklı gönüllülerde lidokain içeren tedavi edici ürünlerin CYP450 1A2 izozimi inhibitörü olan siprofloksasin ile eşzamanlı kullanımının, intravenöz lidokainklerensini % 22 azalttığı gösterilmiştir. Lidokain tedavisi iyi tolere edilmesine

13/25

karşı, vaka raporlarında eşzamanlı uygulamada ortaya çıkabilecek siprofloksasin ile ilişkili muhtemel yan etkiler bildirilmektedir.

Klozapin

250 mg siprofloksasinin 7 gün süreyle klozapinle eşzamanlı uygulamasını takiben, klozapin ve N-desmetilklozapin serum konsantrasyonları sırasıyla %29ve %31 oranlarında artmıştır. CİPROKTAN ile eşzamanlı kullanım sırasında yada hemen sonrasında klinik sürveyans ve uygun klozapin doz ayarlaması tavsiyeedilmektedir (Bkz. Bölüm 4.4 - Sitokrom P450").

Sildenafil

Sildenafilin Cmaks ve EAA değerleri sağlıklı bireylerde, 500 mg siprofloksasinle eşzamanlı uygulanan 50 mg'lık oral dozu takiben yaklaşık iki kat artmıştır.Dolayısıyla CİPROKTAN'ın sildenafil ile birlikte reçete edildiği durumda risklerve yararlar göz önünde bulundurulmalıdır.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi C'dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Siprofloksasinin çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Önlem olarak, uygun bir kontrasepsiyonyöntemi kullanılması önerilmektedir.

Gebelik dönemi

Siprofloksasinin hamile kadınlarda kullanımından elde edilen veriler, malformasyon veya fetüs/yenidoğan toksisitesini göstermemektedir. Hayvançalışmaları üreme toksisitesini göstermemektedir. Hayvan çalışmalarınadayanılarak, ilacın yetişkin olmayan fetal organizmada eklem kıkırdağı hasarınaneden olabileceği ihtimal dışı tutulamayacğından (Bkz. Bölüm 5.3), hamileliksırasında CİPROKTAN kullanımı tavsiye edilmemektedir.

Hayvan çalışmaları, herhangi bir teratojenik etki (malformasyon) kanıtı belirtilmemiştir (Bkz. Bölüm 5.3).

CİPROKTAN'ın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik/ve-veya/ embriyonal/fetal gelişim/veveya/doğum/ve-veya/doğum sonrası gelişim üzerindeki etkilerbakımından yetersizdir (bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel riskbilinmemektedir.

CİPROKTAN gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır

14/25

Laktasyon dönemi

Siprofloksasin anne sütüne itrah edilir. Olası artiküler hasar riskine bağlı olarak, CİPROKTAN'ın emzirme sırasında kullanımı önerilmemektedir (Bkz. Bölüm5.3).

Üreme yeteneği / Fertilite

Hayvanlar üzerindeki çalışmalar için bkz. Bölüm 5.3.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Siprofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlar, SSS reaksiyonlarına bağlı olarak hastanın araba ya da araç kullanma beceresinde azalmaya neden olabilir(Bkz. Bölüm 4.8). Bu durum özellikle alkolle birlikte alındığında görülür.

4.8. İstenmeyen etkiler

Siprofloksasin (oral, parenteral) ile gerçekleştirilen tüm klinik çalışmalara dayanan advers ilaç reaksiyonları, sıklık bakımından CIOMS III kategorilerinegöre listelenmiştir (toplam n= 51621).

Siprofloksasin kullanımında bildirilen ADR sıklıkları aşağıda özetlenmiştir. Her sıklık grubunda, istenmeyen etkiler azalan ciddiyet sıralamasına göresunulmuştur. Advers reaksiyonlar, aşağıda sistem-organ sınıfı (MedDRA) vesıklık derecesine göre listelenmektedir. Sıklık dereceleri şu şekildetanımlanmaktadır: Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygınolmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek(<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Yalnızca pazarlama sonrası sürveyans sırasında tanımlanan ve sıklığı kestirilemeyen ADR'ler “bilinmiyor” başlığı altında belirtilmiştir.

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: Mikotik süper infeksiyonlar

Seyrek: Antibiyotik kaynaklı kolit (çok nadiren ölümle sonuçlanabilen)

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Eozinofili

Seyrek: Lökopeni (granülositopeni), anemi, nötropeni, lökositoz, trombositopeni, trombositemi

Çok seyrek: Hemolitik anemi, agranülositoz, pansitopeni (hayatı tehdit eden), kemik iliği depresyonu (hayatı tehdit edici)

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Seyrek: Alerjik reaksiyon, alerjik ödem / anjiyoödem

Çok seyrek: Anafilaktik reaksiyon, anafilaktik şok (hayatı tehdit edici), serum hastalığı benzeri reaksiyon

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın olmayan: İştahta ve gıda alımında azalma

15/25

Seyrek: Hiperglisemi, hipoglisemi

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın olmayan: Psikomotor hiperaktivite/ajitasyon

Seyrek: Konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, anksiyete reaksiyonları, anormal rüyalar (kabus), depresyon (intihar fikri/düşünceleri ve intihara teşebbüs veyaintihar etme gibi kendine zarar verme davranışına varma olasılığı), halüsinasyonÇok seyrek: Psikotik reaksiyonlar (intihar fikri/düşünceleri ve intihara teşebbüsveya intihar etme gibi kendine zarar verme davranışına varma olasılığı)

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Baş ağrısı, baş dönmesi, uyku bozuklukları, tat bozuklukları Seyrek: Parestezi (periferik paraljezi) ve disestezi, hipoestezi, tremor (titreme),nöbetler (status epileptikus dahil), vertigo

Çok seyrek: Migren, koordinasyon bozukluğu, koku bozuklukları, hiperestezi, intrakraniyal hipertansiyon (psödotümör serebri)

Bilinmiyor: Periferal nöropati ve polinöropati

Göz hastalıkları

Seyrek: Görsel bozukluklar

Çok seyrek: Görsel renk bozuklukları

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Seyrek: Kulak çınlaması, işitme kaybı Çok seyrek: İşitme azalması

Kardiyak hastalıklar

Seyrek: Taşikardi

Bilinmiyor: QT uzaması, ventriküler aritmi, torsades de pointes*.

Vasküler hastalıklar

Seyrek: Vazodilatasyon, hipotansiyon, senkop Çok seyrek: Vaskülit

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Seyrek: Dispne (astımla ilgili durumlar dahil)

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Bulantı, diyare

Yaygın olmayan: Kusma, gastrointestinal ve abdominal ağrı, dispepsi, gaz şişkinliği

Çok seyrek: Pankreatit Hepatobiliyer hastalıklar

Yaygın olmayan: Transaminaz seviyelerinde artış, bilirubin artışı Seyrek: Hepatik yetmezlik, sarılık, hepatit (infektif olmayan)

Çok seyrek: Karaciğer nekrozu (çok nadiren hayatı tehdit edici karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir)

16/25

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın olmayan: Döküntü, kaşıntı, ürtiker Seyrek: Işık duyarlılığı reaksiyonları, kabarma

Çok seyrek: Peteşi, eritema multiforme minör, eritema nodosum, Stevens-Johnson sendromu (hayatı tehdit edici), toksik epidermal nekroliz (hayatı tehdit edici)

Bilinmiyor: Akut generalize egzantematöz püstülozis (AGEP).

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Yaygın olmayan: Artralji (eklem ağrısı)

Seyrek: Miyalji, artrit, kas tonusunda artış ve kramp

Çok seyrek: Kas güçsüzlüğü, tendinit, tendon rüptürü (çoğunlukla Aşil tendonu), myastenia gravis şiddetlenmesi

Böbrek ve idrar hastalıkları

Yaygın olmayan: Renal yetmezlik

Seyrek: Renal bozukluk, hematüri, kristalüri, tübülointerstisyel nefrit

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Enjeksiyon yeri reaksiyonları

Yaygın olmayan: Spesifik olmayan ağrı, rahatsızlık hissi, ateş Seyrek: Ödem, terleme (hiperhidrozis)

Çok seyrek: Yürüyüş bozukluğu

Araştırmalar

Yaygın olmayan: Alkalen fosfataz düzeyinde artış Seyrek: Anormal protrombin seviyesi, amilaz artışı

Bilinmiyor: Uluslararası Normalleştirme Oran (INR) artışı (Vitamin K antagonisti ile tedavi edilen hastalarda)

Aşağıdaki istenmeyen yan etkiler intravenöz veya ardışık (intravenöz tedaviden sonra oral tedavi) tedavi uygulanan hasta alt gruplarında daha yüksek bir sıklıkkategorisine girmektedir.

* Bu reaksiyonlar, pazarlama sonrası çalışmalardan ve genelde QT uzaması risk faktörü olan hastalardan elde edilen advers reaksiyonlardır (Bkz. Bölüm 4.4).

Aşağıda belirtilen istenmeyen etkiler, intravenöz ya da sıralı (intravenöz ila oral) tedavi uygulanan hasta alt gruplarında daha yüksek bir sıklık kategorisinesahiptir.

Yaygın	Kusma, transaminazlarda geçici artış, döküntü
Yaygın olmayan	Trombositopeni, trombositemi, konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, halüsinasyon, parestezi ve disestezi, nöbetler,vertigo, görme bozuklukları, işitme kaybı, taşikardi,vazodilatasyon, hipotansiyon, geçici hepatik yetmezlik,sarılık, renal yetmezlik, ödem

17/25

Seyrek	Pansitopeni, kemik iliği depresyonu, anaflaktik şok, psikotik reaksiyonlar, migren, koku alma bozuklukları,işitme azalması, vaskülit, pankreatit, karaciğer nekrozu,peteşi, tendon yırtılması

<Belirli bir reaksiyonu ve bunun eşanlamlılarını ve ilgili koşulları açıklamak üzere MeDRA tercihli terim kullanılmıştır. ADR terimi temsili, MeDRA versiyon14.0'a dayanmaktadır ('Mikotik süperenfeksiyonlar' ve 'Belirsiz ağrı' hariç).>

Pediyatrik hastalar

Yukarıda bahsedilen artropati insidansı, yetişkinler için yapılan çalışmalardan elde edilen verilere refere etmektedir. Çocuklarda, sıklıkla artropati meydanagelmektedir (Bkz. Bölüm 4.4).

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekliolarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi birşüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'nebildirmeleri gerekmektedir. (www.titck.gov.tr; e- posta: [email protected]; tel: 0800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Bazı durumlarda akut, aşırı doz belirtisi olarak reversibl renal toksisite bildirilmiştir.

Doz aşımındaki semptomlar baş dönmesi, tremor, baş ağrısı, yorgunluk, nöbetler, halüsinasyonlar, konfüzyon, abdominal rahatsızlık, renal ve hepatik bozukluğunyanı sıra kristalüri ve hematüriden oluşur. Geri döndürülebilir renal toksisitebildirilmiştir.

Acil durum önlemlerinin dışında kristalürinin önlenebilmesi için gerekirse idrar pH'si ve asitliği de olmak üzere böbrek işlevinin izlenmesi tavsiye edilmektedir.Hastaya bol sıvı verilmelidir.

Hemodiyaliz veya peritonal diyaliz ile sadece az miktarda (<%10) siprofloksasin elimine edilir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grubu : Florokinolonlar ATC kodu: J01MA02

Siprofloksasin sentetik, geniş spektrumlu bir kinolon antibakteriyel ajandır.

18/25

Etki mekanizması

Siprofloksasin, çok çeşitli gram negatif ve gram pozitif mikroorganizmalara karşıin vitroetkinliğe sahiptir. Siprofloksasinin bakterisid özelliği, bakteriyel DNAreplikasyonu, transkripsiyonu, onarımı ve rekombinasyonu için gerekli enzimlerolan tip II topoizomeraz (DNA giraz) ve topoizomeraz IV enzimlerinininhibisyonunu içermektedir.

Direnç Mekanizması

In vitrosiprofloksasin direnci yaygınlıkla çoklu adımlı mutasyonlar aracılığıyla topoizomeraz-IV ve DNA girazdaki hedef alan mutasyonlarına bağlıdır. Teklimutasyonlar klinik dirençten çok duyarlılıkta azalmaya neden olabilir, ancakçoklu mutasyonlar genellikle klinik siprofloksasin direnci ve kinolon sınıfıarasında çapraz dirençle sonuçlanabilir.

Geçirgenlik bariyerleri(Pseudomonas aeruginosa''da yaygındır) ve efflux mekanizmaları gibi diğer antibiyotikleri inaktive eden direnç mekanizmalarısiprofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.Qnrgeni tarafından kodlanmış plazmid-aracılı direnç bildirilmiştir. Penisilinler, sefalosporinler, aminoglikozidler,makrolidler ve tetrasiklinleri etkisiz kılan direnç mekanizmaları siprofloksasininantibakteriyel etkinliğini engellemeyebilirler, siprofloksasin ve diğer birantimikrobiyal sınıf arasında bilinen bir çapraz direnç yoktur. Bu ilaçlara dirençliorganizmalar, siprofloksasine duyarlı olabilir.

Minimal bakterisid konsantrasyonu (MBK), minimal inhibitör konsantrasyonunu (MİK) genellikle 2 faktörden daha fazla geçmez.

SiprofloksasineIn vitroduyarlılık

Kazanılan direncin prevalansı, coğrafi olarak ve zamanla değişebilmektedir, özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde, belirli türler için dirence ait lokalbilgiler istenir. Gerektiği takdirde, ajanın en azından bazı enfeksiyon türleri içinkullanımının sorgulandığı, direncin yerel prevalansının arttığı durumlarda,uzmanlardan görüş istenebilir.

Aşağıda sıralanan bakteri cins ve türlerininin vitrokoşullarda siprofloksasine yaygın biçimde duyarlı olduğu gösterilmiştir:

Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalarBacillus anthracis

Staphylococcus aureus(metisiline-duyarlı)

Staphylococcus saprophyticus Streptococcus spp.

Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar

19/25

Haemophilius influenzae* Vibrio spp.

Legionella spp. Yersinia pestis

* Klinik olarak etkililiği gösterilmiştir.

Anaerobik mikroorganizmalarMobiluncus

Diğer mikroorganizmalarChlamydia trachomatisChlamydia pneumoniaeMycoplasma hominisMycoplasma pneumoniae

Aşağıdaki mikroorganizmalar siprofloksasine değişken derecelerde duyarlılık sergiler:Acinetobacter baumannii, Burkholderia cepacia, Camplybacter spp.,Citrobacter freundii, Enterococcus faecalis, Enterobacter aerogenes,Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Klebsiellaoxytoca, Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Proteus mirabilis,Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonasfluorescens, Serratia marcescens, Peptostreptococcus spp., Propionibacteriumacnes.

Aşağıda belirtilen mikroorganizmalar doğaları gereği siprofloksasine dirençli kabul edilir:

Staphylococcus aureus (metisiline- dirençli^ veStenotrophomonas maltophilia, Actinomyces, Enterococcus faecium, Listeria monocytogenes, Mycoplasmagenitalium, Ureaplasma urealitycum, Anaerobik mikroorganizmalar(Mobiluncus, Peptostrococcus, Propionibacterium acnesdışında)

Solunum yoluyla geçen şarbon - İlave bilgi

Bacillus anthracissporlarının inhalasyonuna bağlı deneysel hayvan enfeksiyonları bağlamında çalışmalar yürütülmüştür; bu çalışmalarda, enfektifdoz kapsamındaki organizmada spor sayısını azaltmaya yönelik tedaviuygulandığında, maruziyetten hemen sonra başlanan antibiyotiklerin hastalıktankaçınmada etkili olduğu gösterilmiştir.

İnsanlarda önerilen kullanım, birincil olarakin vitroduyarlılık ile insanlardan elde edilen sınırlı verilerle birlikte deneysel hayvan verilerine temellendirilmiştir.Erişkinlerde 500 mg bid (günde iki doz) dozda ağızdan uygulanan iki aylıksiprofloksasin tedavisinin antraks enfeksiyonunun önlenmesinde etkili olduğukabul edilmektedir. Tedaviyi uygulayan hekim antraks tedavisine ilişkin ulusalve/veya uluslararası belgelerini göz önünde bulundurur.

Solunum yoluyla geçen şarbonun rheusus maymunu modelinde görülen hayatta kalmanın istatistiki olarak anlamlı derecede artması ile ilişkili ortalama serumsiprofloksasin konsantrasyonlarına, oral veya intravenöz siprofloksasinuygulanan yetişkinlerde ve pediatrik hastalarda ulaşılır ya da bu konsantrasyonlaraşılır (Bakınız: 4.2 “Pozoloji ve uygulama şekli”).

20/25

B. anthracissporlarının (5-30 LD50), 11 LD5o'lik (~ 5,5x105) solunum yoluyla alınmış ortalama dozuna maruz kalan rhesus maymunlarında plasebo kontrollübir çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada kullanılan şarbon kültürü içinsiprofloksasinin minimal inhibitör konsantrasyonu (MİK) 0,08 mcg/ml'dir.

Rhesus maymunlarına kararlı duruma kadar yapılan oral uygulamayı takiben tahmin edilen Tmaks'da (uygulamadan 1 saat sonra) ulaşılan ortalama serumsiprofloksasin konsantrasyonları 0,98-1,69 |ig /ml arasında değişkenlikgöstermiştir. 12 saatlik ileriki dozda, ulaşılan ortalama kararlı durum dipnoktakonsantrasyonu 0,12-0,19 |ig /ml arasında değişkenlik göstermiştir.

B. anthracis'emaruz kaldıktan 24 saat sonra başlayan, 30 günlük oral siprofloksasin tedavisi gören hayvanlar için şarbona bağlı ölüm, plasebo grubuna(9/10) kıyasla anlamlı derecede daha düşük (1/9) bulunmuştur (p= 0,001). 30günlük ilaç uygulama periyodunu takiben siprofloksasin tedavisi gören birhayvan şarbondan ölmüştür.

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Siprofloksasinin farmakokinetiğiinsanlarda değişik popülasyonlarda

değerlendirilmiştir. Her 12 saatte bir oral olarak 500 mg siprofloksasin alan yetişkinlerde, kararlı durumda ulaşılan ortalama pik serum konsantrasyonu 2.,97mcg/ml'dir; her 12 saatte bir intravenöz 400 mg siprofloksasin uygulanmasınıtakiben kararlı durumda ulaşılan ortalama pik serum konsantrasyonu ise 4.56Iig/ml'dir. Her iki rejim için kararlı durumdaki ortalama vadi serumkonsantrasyonu 0,2 mcg/ml'dir.

6-16 yaşları arasındaki 10 pediatrik hastada yapılan bir çalışmada, 12 saat ara ile yapılan 10 mg/kg dozundaki, 30 dakikalık 2 intravenöz enfüzyonu takiben ulaşılanpik plazma konsantrasyonu 8,3 mcg/ml'dir ve vadi konsantrasyonları 0,09-0,26mcg/ml arasında değişkenlik gösterir. İkinci intravenöz enfüzyondan sonra, 12saatte bir uygulanan 15 mg/kg'lık oral tedaviye geçirilen hastalar ilk oral dozdansonra 3,6 mcg /ml'lik bir ortalama pik konsantrasyonuna ulaşır. Siprofloksasin'inpediyatrik hastalara uygulanmasını takiben -kıkırdak üzerindeki etkileri- dahiluzun dönem güvenlilik verileri sınırlıdır (İlave bilgi için Bkz. Bölüm 4.4)

Emilim:

İntravenöz infüzyondan sonra maksimum serum konsantrasyonuna infüzyonun sonunda ulaşır. İntravenöz yoldan farmakokinetiği 400 mg doza kadar doğrusaldır.

İnfüzyon uygulamasına başladıktan sonraki süre (saat) içinde siprofloksasin ortalama serum konsantrasyonları (mg/l)

Süre (saat)	100 mg/L iv (30 dak. inf.)	200 mg/L iv (30 dak. inf.)	400 mg/L iv (60dak.inf.)
0,5	1,8	3,4	3,2
0,75	0,80	1,40	3,50
1,00	0,50	1,00	3,90

21/25

1,50	0,40	0,70	1,80
2,50	0,30	0,50	1,20
4,50	0,20	0,30	0,70
8,50	0,10	0,10	0,40
12,50	0,04	0,10	0,20

Farmakokinetik parametreler açısından intravenöz günde iki defa ve günde üç defa doz rejimlerinin karşılaştırılmasında, siprofloksasin ve metabolitlerininbirikmediği görülmüştür.

200 mg siprofloksasin 60 dakika i.v. infüzyon veya 250 mg siprofloksasin oral yolla her 12 saatte bir verilmiş, serum konsantrasyon-zaman profili eğrisi altındakalan alan (EAA) eşdeğer bulunmuştur.

400 mg siprofloksasin 60 dakika i.v. İnfüzyon veya 500 mg siprofloksasin oral yolla her 12 saatte bir verildiğinde, konsantrasyon-zaman eğrisi altında kalan alan(EAA) açısından biyoeşdeğer bulunmuştur.

400 mg siprofloksasinin 60 dakika i.v. Infüzyonu ile bulunan Cmaks değeri, 750 mg oral dozun Cmaks değerine benzemektedir.

Her 8 saatte bir 400 mg siprofloksasin 60 dakika i.v. İnfüzyon ile her 12 saatte bir 750 mg oral siprofloksasin konsantrasyon-zaman eğrisi altında kalan alan (EAA)açısından biyoeşdeğerdir.

Dağılım:

Siprofloksasin proteinlere düşük oranda (% 20-30) bağlanır ve plazmada büyük ölçüde non-iyonize formda bulunur. Ekstravasküler boşluğa difüze olur. Kararlıdurumda dağılım hacmi büyük olup (2-3 L/kg) serum düzeyini aşankonsantrasyonda dokulara geçer.

Biyotransformasyon:

Düşük konsantrasyonlu 4 metaboliti olduğu bildirilmiştir. Bu metabolitler desetilensiprofloksasin (M1), sulfosiprofloksasin (M2), oksosiprofloksasin (M3)ve formilsiprofloksasin (M4) olup; M1 ve M3'ün in vitro antimikrobiyal aktivitesinalidiksik asitle karşılaştırılabilir niteliktedir. Daha az miktarda bulunan M4'üninvitroantimikrobiyal aktivitesi ise norfloksasine eşdeğerdir.

Eliminasyon:

Siprofloksasin büyük ölçüde renal yolla değişmemiş halde atılır. Daha küçük oranda ise renal yol dışından, özellikle feçesle itrah edilir.

Siprofloksasin atılımı (Dozun % oranı)

İntravenöz

İdrar Feçes

Siprofloksasin 61,515,2

Metabolitler (M1-M4) 9,52,6

22/25

Renal klerens 0,18-0,3 L/saat/kg, total vücut klerensi 0,48-0,60 L/saat/kg'dır. Siprofloksasin glomerüler filtrasyon ve tübüler sekresyona maruz kalır.

Siprofloksasinin non-renal sekresyonu başlıca metabolizma kadar aktif transintestinal sekresyona bağlıdır. Dozun %1'i safra yoluyla atılır vesiprofloksasin safrada yüksek konsantrasyonda bulunur.

Hastalardaki karakteristik özellikler Çocuklar

Çocuklarda gerçekleştirilen bir çalışmada Cmaksve EAA yaşa bağımlı bulunmamıştır. Cmaksve EAA değerlerinde çoklu doz (10 mg/kg/3x1)uygulamasını takiben kayda değer bir artış görülmemiştir. Ciddi septisemisi olan10 çocuktan, 1 aşından küçük olanlarda 10 mg/kg doz seviyesinde 1 saatlikinfüzyonu takiben Cmaksdeğeri 6,1 mg/L (aralık 4,6-8,3 mg/L); 1 ila 5 yaşarasındaki çocuklarda ise Cmaks7,2 mg/L (aralık 4,7-11,8 mg/L) bulunmuştur.EAA değerleri ilgili yaş gruplarında sırasıyla 17,4 mg*saat/L (aralık 11,8-32,0mg*saat/L) ve 16,5 mg*saat/L (aralık 11,0-23,8 mg*saat/L) 'dir. Bu değerleryetişkinler için terapötik dozlarda rapor edilen aralıktadır. Çeşitli hastalıkları olanpediatrik hastaların popülasyon farmakokinetik analizleri esas alındığında,çocuklardaki tahmini ortalama yarı-ömrü 4-5 saat ve oral süspansiyonunbiyoyararlanımı ise yaklaşık %60'tır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri:

Klinik olmayan veriler, tek doz toksisitesi, tekrarlı doz toksisitesi, karsinojenik potansiyel veya üreme toksisitesiyle ilgili geleneksel çalışmalar zemininde insanlariçin hiçbir özel risk ortaya çıkarmamıştır. Bir dizi diğer kinolonda olduğu gibisiprofloksasin klinik olarak ilişkili maruziyet seviyelerinde hayvanlardafototoksiktir. Fotomutajenisite / fotokarsinojenisite verileri in vitro ve hayvandeneylerinde siprofloksasinin zayıf fotomutajenik veya fototümörijenik etkisinigöstermiştir. Bu etki diğer giraz inhibitörlerinin etkisiyle karşılaştırılabilirdüzeydedir.

Artiküler tolerabilite:

Diğer giraz inhibitörleri için bildirildiği gibi, siprofloksasin olgunlaşmamış hayvanlarda yüksek ağırlık kaldıran büyük eklemlerde hasara neden olur. Kıkırdakhasarının derecesi yaş, tür ve doza göre değişiklik gösterir; bu hasar eklemlerüzerindeki ağırlığı alarak azaltılabilir. Olgun hayvanlarla (sıçan, köpek) yapılançalışmalar kıkırdak lezyonlarına ait kanıt ortaya çıkarmamıştır. Genç beagleköpekleriyle yapılan bir çalışmada, siprofloksasin iki haftalık tedavinin ardındanterapötik dozlarda şiddetli artiküler değişikliklere neden olmuştur ve budeğişiklikler 5 ay sonra hala gözlenebilmektedir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Sodyum klorür Laktik asit %90Hidroklorik asitEnjeksiyonluk su

23/25

6.2. Geçimsizlikler

CİPROKTAN infüzyonluk çözelti (% 0,9 NaCl) içeren serum fizyolojik, Ringer solüsyonu, Ringer laktat solüsyonu, %5 ve %10 glukoz solüsyonu, %10 fruktozsolüsyonu, %0,225 veya %0,45 NaCl içeren %5 glukoz solüsyonu ile geçimlidir.Belirtilen infüzyon solüsyonları ile karıştırıldığında, mikrobiyolojik açıdan ve ışıkduyarlılığı açısından karıştırıldıktan sonra kısa süre içinde uygulanmalıdır.

Diğer infüzyon solüsyonları ve tedavi edici ürünler ile geçimli olduğu kanıtlanmadıkça, infüzyon solüsyonu mutlaka ayrı olarak uygulanmalıdır.Geçimsizliğin görsel belirtileri çökme, bulutlanma ve renk değişikliğidir.

Solüsyonun pH değerinde fiziksel veya kimyasal olarak stabil olmayan tüm infüzyon solüsyonları / tedavi edici ürünlerle (örneğin, penisilinler, heparinsolüsyonları), özellikle alkali bir pH değerine ayarlanmış solüsyonlarlakombinasyonunda geçimsizlik görülebilir (CİPROKTAN infüzyonluk çözelti (%0,9 NaCl) pH değeri 3,5-4,5'dir).

6.3. Raf ömrü

24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25^oC altındaki oda sıcaklıklarında ve ışıktan koruyarak saklayınız. Dondurmayınız.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

CİPROKTAN I.V. infüzyon çözeltisi, kauçuk tıpa ile kapatılmış Tip I camdan yapılmış 250 ml'lik infüzyon şişelerinde ambalajlanmaktadır.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliklerineuygun olarak imha edilmelidir.

Kullanıma hazırlama

CİPROKTAN i.v. infüzyon ile 60 dakikalık bir sürede uygulanmalıdır.

Geniş bir vene yavaş infüzyon hastanın rahatsızlığını minimize eder ve venöz irritasyon riskini azaltır.

İnfüzyon solüsyonu direkt veya geçimli olduğu diğer infüzyon solüsyonları ile karıştırılarak verilebilir.

Soğukta çökme oluşabilir ve oda sıcaklığında tekrar çözünebilir; bu nedenle infüzyonluk çözeltinin buzdolabında saklanmaması önerilir.

24/25

7. RUHSAT SAHİBİ

KOÇAK FARMA İlaç ve Kimya Sanayi AŞ.

Mahmutbey Mah. Kuğu Sok. No: 18

Bağcılar/İstanbul

Tel. : 0212 410 39 50

Faks. : 0212 447 61 65

E-posta :[email protected]

8. RUHSAT NUMARASI(LARI)

2015/95

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 06.02.2015 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

25/25