UYARI: TENDİNİT VE TENDON YIRTILMASI, PERİFERAL NÖROPATİ, SANTRAL SİNİR SİSTEMİ ETKİLERİ VE MYASTENİAGRAVİSİN
ŞİDDETLENMESİNİ DE İÇEREN CİDDİ ADVERS REAKSİYONLAR
• BERAXİN de dahil olmak üzere florokinolonlar aşağıdaki gibi sakatlığa yol açan ve geri dönüşümsüz advers reaksiyonlara neden olabilir:
o Tendinit ve tendon yırtılması o Periferal nöropatio Santral sinir sistemi etkileri
Bu reaksiyonlardan herhangi birinin gözlendiği hastalarda BERAXİN kullanımı derhal bırakılmalı ve florokinolon kullanımından kaçınılmalıdır.
• BERAXİN de dahil olmak üzere florokinolonlar, myastenia gravisli hastalarda kasgüçsüzlüğünü şiddetlendirebilir. Bilinen myastenia gravis öyküsü olanlarda BERAXİNkullanımından kaçınılmalıdır.
• BERAXİN'in de dahil olduğu florokinolon grubu ilaçların ciddi advers reaksiyonlarla ilişkili olduğu bilindiğinden aşağıdaki endikasyonlarda başka alternatif yoksakullanılabilir.
o Akut bakteriyel sinüzit
o Kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi1. BEŞERI TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
BERAXİN 500 mg film tablet
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM
Her bir film tablet;
Etkin madde:
Levofloksasin 500 mg (512,46 mg levofloksasin hemihidrat'a eşdeğer)
Yardımcı maddeler:
Ponso 4R lak (E124)..............0,0052 mg
Diğer yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORM
Film tablet
Sarı film kaplı, bir yüzü çentikli oblong tablet
4. KLİNİK ÖZELLİKLER4.1.Terapötik endikasyonlar
Akut bakteriyel sinüzit ve kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinde alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi yan etki riski nedeniyle kullanılmamalıdır.
BERAXİN levofloksasine duyarlı mikroorganizmaların etken olduğu aşağıda belirtilen erişkinlerdeki enfeksiyonların tedavisinde endikedir:
• Akut sinüzit
Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae veya Moraxella catarrhalis'in
neden olduğu
1/17
• Kronik bronşitin akut alevlenmesi
Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae veya Moraxella catarrhalis'in
neden olduğu
• Toplumda edinilmiş pnömoni
Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniaeHaemophilus influenzae, Haemophilusparainfluenzae, Klebsiella pneumoniae, Moraxella catarrhalis, Chlamydia pneumoniae,Legionella pneumophila veya Mycoplasma pneumoniae
'nin neden olduğu
• Piyelonefrit dahil, komplikasyonlu üriner sistem enfeksiyonları
Escherichia coliEnterococcus faecalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis veya Pseudomonasaeruginosa
'nın neden olduğu
• Prostatit
Escherichia coli, Enterococcus faecalisStapylococcus epidermidis'
in neden olduğu
• Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
Metisiline duyarlı
Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenesProteus mirabilis'inStaphylococcus aureusStreptococcus pyogenes'
in neden olduğu apse, selülit, furonkül,impetigo, piyoderma, yara enfeksiyonlarının dahil olduğu komplikasyonsuz deri ve deriekleri enfeksiyonları
• Şarbon İnhalasyonu
Havaya karışmış
Bacillus antracis'e
maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi
Antibakteriyel ajanların uygun kullanımı ve patojenlerin yerel duyarlılığı konusunda, resmi ulusal kılavuzlar dikkate alınmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4) .
4.2.Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
BERAXİN günde bir veya iki kez uygulanır. Dozaj enfeksiyonun tipine ve şiddetine ve ayrıca etken patojenin duyarlılığına bağlıdır.
BERAXİN'in aşağıda belirtilen dozlarda erişkinler için uygulanması önerilir:
Böbrek fonksiyonları normal (kreatinin klirensi > 50ml/dakika) olan hastalarda dozaj
|
Endikasyon |
Günlük dozaj
(enfeksiyonun şiddetine göre)
|
Tedavi süresi
( enfeksiyonun şiddetine göre)
|
Akut sinüzit**
|
Günde tek doz 500 mg
|
10 - 14 gün
|
Kronik bronşitin akut alevlenmesi**
|
Günde tek doz 250 - 500 mg
|
7 - 10 gün
|
Toplumdan edinilmiş pnömoni
|
Günde tek doz veya 2 kez 500 mg
|
7 - 14 gün
|
Piyelonefrit
|
Günde tek doz 500 mg*
|
7 - 10 gün
|
Komplikasyonlu üriner sistem enfeksiyonları
|
Günde tek doz 500 mg
|
7 - 14 gün
|
Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
|
Günde tek doz 250 mg veya tek doz / iki kez 500 mg
|
7 - 14 gün
|
|
2/17
|
Kronik bakteriyel prostatit
|
Günde tek doz 500 mg
|
28 gün
|
Şarbon inhalasyonu
|
Günde tek doz 500 mg
|
8 hafta
|
|
*Şiddetli enfeksiyon vakalarında dozajın artırılması düşünülmelidir. **Sadece oralkullanım için
|
Uygulamaekli:
BERAXİN ezilmeden, yeterli miktarda sıvıyla yutulmalıdır. Dozaja uyulmak için çentik çizgisinden bölünebilir. Film kaplı tabletler yemeklerle beraber veya yemek arasındaalınabilir. Emiliminde azalma olabileceğinden, BERAXİN demir tuzları, çinko tuzları,magnezyum ya da alüminyum içeren antasidler ya da didanozin (yalnızca magnezyum ya daalüminyum içeren tampon maddelere sahip didanozin formülasyonları) ve sukralfatınuygulanmasından en az iki saat önce veya sonra alınmalıdır. (Bkz. Bölüm 4.5)
Tedavinin süresi:
Tedavinin süresi hastalığın seyrine bağlıdır (Yukarıdaki tabloya bakınız). Genel olarak bütün antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi, BERAXİN kullanımı hastanın ateşi düştükten vebakteriyel eradikasyon elde edildiğine dair kanıt sağlandıktan sonra, en az 48-72 saat dahasürdürülmelidir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
Aşağıdaki tabloda belirtilen şekilde kullanılır.
Kreatinin klirensi < 50 ml/dakika olan hastalarda dozaj (Enfeksiyonun şiddetine göre)
|
250 mg / 24 saat |
500 mg / 24 saat |
500 mg / 12 saat |
Kreatinin klirensi |
İlk doz 250 mg |
İlk doz 500 mg |
İlk doz 500 mg |
50 - 20 ml/dakika
|
sonra:125 mg/24 saat
|
sonra:250 mg/24 saat
|
sonra:250 mg/12 saat
|
19 - 10 ml/dakika
|
sonra:125 mg/48 saat
|
sonra:125 mg/24 saat
|
sonra:125 mg/12 saat
|
<10 ml/dakika (hemodiyaliz ve sürekliambulatuvar peritonealdiyaliz ile birlikte)*
|
sonra:125 mg/48 saat
|
sonra:125 mg/24 saat
|
sonra:125 mg/24 saat
|
|
* Hemodiyalizi takiben veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyalizde ek bir doza gerek yoktur.
|
Karaciğer yetmezliği:
Levofloksasin karaciğerde çok düşük miktarlarda metabolize olur ve esas olarak böbrekler yoluyla vücuttan atılır. Bu nedenle, karaciğer yetmezliğinde dozaj ayarlamasına gerek yoktur.
Pediyatrik popülasyon:
BERAXİN çocuklarda ve büyümesi devam eden ergenlerde kontrendikedir. (Bkz. Bölüm 4.3)
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonları yeterli düzeyde ise doz ayarlamasına gerek yoktur. (Bkz. Bölüm 4.4, QT aralığının uzaması)
4.3. Kontrendikasyonlar
Aşağıda belirtilen durumlarda BERAXİN (levofloksasin) kullanılmamalıdır:
3/17
• Levofloksasine veya BERAXİN'in bileşiminde bulunan yardımcı maddelerden herhangibirine veya florokinolon grubu bir diğer antibakteriyel ilaca karşı aşırı duyarlılığı olduğubilinen hastalar
• Epilepsisi olan hastalar
• Florokinolon grubu bir antibakteriyelin kullanımına bağlı geliştiği bilinen tendonrahatsızlığı öyküsü olan hastalar
• Çocuklar ve büyümesi devam eden ergenler
• Hamilelik sırasında
• Emziren kadınlarda
Çocuklarda, büyümesi devam eden ergenlerde, hamilelik sırasında ve emziren kadınlarda kullanımı kontrendikedir çünkü - hayvan çalışmalarına dayanılarak - gelişmekte olanorganizmanın gelişen kıkırdak dokusuna zarar verme riski tamamen göz ardı edilemez.
4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar
BERAXİN dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veyaenflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kasgüçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) atralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezisinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetlibaş ağrısı ve konfüzyon) (Bkz. Bölüm 4.8).
Bu reaksiyonlar, BERAXİN'e başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonlarıyaşamıştır.
Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda BERAXİN derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddiadvers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda BERAXİN dahil florokinolonlarınkullanımından kaçınılmalıdır.
Genel uyarılar
Edinilmiş direnç prevalansı, bazı bakteri türleri için ülkeden ülkeye ve zaman içinde değişiklik gösterebilir. Bu nedenle dirençle ilgili yerel verilere gereksinim vardır; özellikleağır enfeksiyonlarda veya tedaviye yanıt alınamadığında, patojen izole edilerekmikrobiyolojik tanı konmalı ve patojenin duyarlılığına dair kanıt aranmalıdır.
Çok ciddi pnömokoksik pnömoni olguları için BERAXİN en uygun tedavi olmayabilir.
P. aeruginosa'nın
etken olduğu nozokomiyal enfeksiyonlarda kombine tedaviye ihtiyaç olabilir.
Metisiline dirençli
S. aureus:
Metisiline dirençli
S. aureus'un,
levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlara korezistans gösterme olasılığı çok yüksektir. Bu nedenle, organizmanın levofloksasineduyarlılığı laboratuvar testleriyle doğrulanmadığı sürece, bilinen veya şüphe edilen MRSAenfeksiyonlarının tedavisinde levofloksasin kullanılması önerilmez.
Konvülsiyona eğilimli hastalar
Diğer kinolonlarla olduğu gibi BERAXİN, epilepsi öyküsü olan hastalarda kontrendikedir.
4/17
Önceden merkezi sinir sistemi lezyonu bulunan, konvülsiyona eğilimli olan hastalarda, fenbufen ve benzeri nonsteroid antiinflamatuvar ilaçlar alan ya da teofilin gibi serebralkonvülsiyon eşiğini düşüren ilaçlar almakta olan hastalarda çok dikkatli kullanılmalıdır (Bkz.Bölüm 4.5). Konvülsiyon tipi nöbet oluşması durumunda levofloksasin tedavisinin kesilmesigerekir.
Clostridium difficile ile ilişkili hastalık (Psödomembranöz kolit)
BERAXİN tedavisi sırasında veya sonrasında şiddetli, ısrarlı ve/veya kanlı diyare görülürse, bu
Clostridium difficile
ile ilişkili psödomembranöz kolitin belirtisi olabilir. Bupsödomembranöz enterokolitin en ciddi formudur. Eğer psödomembranöz enterokolittenşüpheleniliyorsa, BERAXİN tedavisi hemen sonlandırılmalı ve gecikmeden uygundestekleyici ve/veya spesifik tedaviye (örn. oral vankomisin, teikoplanin veya metronidazol)başlanmalıdır. Bu klinik durumda, barsak hareketlerini engelleyen ilaçlar kontrendikedir.
Tendinit ve tendon rüptürü
Nadiren tendinit meydana gelebilir. En çok aşil tendonunu etkiler ve tendon rüptürüne yol açabilir. Bu istenmeyen etki tedaviye başladıktan 48 saat içinde meydana gelebilir ve bilateralolabilir. Yaşlılarda, kortikosteroid kullanan hastalarda ve günlük 1000 mg'lık doz alanlardatendon rüptürü riski artar. Bu hastalara BERAXİN reçete edildiyse, yakından takip edilmelerigerekir. Tendinit belirtileri yaşayan bütün hastaların doktorlarına haber vermesi gerekir. Eğertendinit şüphesi söz konusu ise BERAXİN tedavisi derhal kesilmeli ve etkilenmiş tendonunhareketsiz tutulması (immobilizasyon) şeklinde uygun tedavi başlatılmalıdır.
Aşırı duyarlılık reaksiyonları
Levofloksasin, ilk dozunu takiben nadiren, öldürücü potansiyeli olan ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonlarına (örn. anjiyoödem, anafilaktik şok) neden olabilir (Bkz. Bölüm 4.8). Hastalarderhal tedaviyi kesmeli ve acil önlem alınması için doktora başvurmalıdır.
Ağır bülloz reaksiyonlar
Levofloksasin ile Stevens Johnson sendromu veya toksik epidermal nekroliz gibi ağır büllöz deri reaksiyonları bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Herhangi bir deri ve/veya mukozabozukluğu ortaya çıkması halinde, hastaların tedaviye devam etmeden önce hemendoktorlarına başvurmaları gerekir.
Hepato-biliyer bozukluklar
Sepsis gibi altta yatan çok ciddi hastalıkları bulunan kişilerde, levofloksasin uygulanması ile karaciğer nekrozundan yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliğine kadar gidebilen olgularrapor edilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). İştahsızlık, sarılık, koyu renkte idrar, kaşıntı veya karındahassasiyet gibi karaciğer hastalığıyla ilgili semptom ve işaretler gelişirse, hastanın tedaviyidurdurması ve derhal doktoruyla temas kurması gerekir.
QT aralığında uzama
Çok seyrek olarak levofloksasin de içeren florokinolon verilen hastalarda QT aralığında uzama bildirilmiştir.
Levofloksasin de dâhil olmak üzere florokinolon kullanan hastalarda, aşağıdaki gibi QT aralığının uzaması açısından risk faktörleri varsa dikkatli olunması gerekir:
• Düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği (örn. hipokalemi, hipomagnezemi)
• Konjenital uzun QT sendromu
• Kardiyak hastalık (örn. kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, bradikardi)
• QT aralığını uzattığı bilinen ilaçların birlikte kullanılması (örn. Sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler, sisaprid)
5/17
İleri yaştaki hastalar ve kadınlar QTc aralığını uzatan ilaçlara karşı daha duyarlı olabilirler. Bu nedenle, bu hasta grubunda levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlarkullanıldığında dikkatli olunmalıdır.
Disglisemi
Diğer tüm kinolonlarla olduğu gibi, genellikle oral hipoglisemik ajan (örn. glibenklamid) veya insülin ile tedavi gören diyabetli hastalarda hiperglisemi ve hipoglisemiyi içeren kanglukoz düzeyi bozuklukları görüldüğü bildirilmiştir. Hipoglisemik koma olgularıbildirilmiştir. Diyabetli hastalarda kan glukozunun dikkatle takip edilmesi tavsiyeedilmektedir (Bkz. Bölüm 4.8)
Myastenia gravisin şiddetlenmesi
Levofloksasinin de dahil olduğu florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myastenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolonkullanan myastenia gravisli hastalarda, ventilatör desteği gerektiren akciğer yetmezliği veölümü dekapsayanpazarlama sonrası ciddiadvers olaylar, florokinolonla
ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myastenia gravis bulunan hastalarda florokinolon
kullanımından kaçınılmalıdır.
Böbrek yetmezliği olan hastalar
Levofloksasin temel olarak böbrekler yoluyla atıldığından, böbrek yetmezliği olan hastalarda BERAXİN dozunun ayarlanması gerekir (Bkz. Bölüm 4.2).
Işığa karşı duyarlılık gelişmesi (Fotosensitizasyon)
Levofloksasine bağlı fotosensitizasyon çok nadiren görülmekle birlikte, hastaların tedavi süresince ve tedavi sonlandırıldıktan sonra 48 saat sonuna kadar kuvvetli güneş ışığınaçıkmamaları veya solaryum gibi yapay ultraviyole ışınlarına maruz kalmamaları önerilir.
Süperenfeksiyon
Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, levofloksasinin uzun süreli kullanımı, dirençli olmayan organizmaların aşırı çoğalmasına sebep olabilir. Hastanın durumunun tekrarlayandeğerlendirmeleri önemlidir. Eğer süperenfeksiyon oluşursa uygun tedavi yöntemleriuygulanmalıdır.
Glikoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği olan hastalar
Glikoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesinde latent veya aktüel defekt bulunan hastalar kinolon grubu antibakteriyellerle tedavi edildiğinde hemolitik reaksiyonlara eğilimi artabilir, buyüzden levofloksasin bu tip hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Periferik nöropati
Levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolon kullanan hastalarda, başlangıcı hızlı olabilen duyusal veya duyusal-motor periferik nöropati bildirilmiştir. Geri dönüşsüz bozukluklarıngelişmesini önlemek için, eğer hasta nöropati semptomları yaşarsa, levofloksasin kullanımınason verilmesi gerekir.
Şarbon inhalasyonu
İnsanlarda kullanım, in vitro
Bacillus anthrasis
duyarlılığı verilerini, hayvanlardaki deneysel verileri ve insanlardaki sınırlı verileri temel almaktadır. Tedaviyi uygulayan doktor, şarbontedavisi ile ilgili ulusal ve/veya uluslararası uzlaşı belgelerine başvurmalıdır.
K vitamini antagonistleriyle tedavi edilen hastalar
K vitamini antagonisti (örn. varfarin) ile tedavi edilen hastalarda birlikte BERAXİN kullanılması durumunda koagülasyon testlerinde (PT/INR) yükselme ve/veya kanamada artış
6/17
ihtimaline karşı, bu ilaçların birlikte kullanılması durumunda, koagülasyon testleriyle takip yapılması gereklidir (Bkz. Bölüm 4.5).
Psikotik reaksiyonlar
Levofloksasin dahil, kinolon alan hastalarda psikotik reaksiyonlar geliştiği bildirilmiştir. Çok nadir olgularda, bazen tek bir levofloksasin dozunu takiben intihar düşüncelerine kapılma vekendini tehlikeye atan davranışlar görülmüştür (Bkz. Bölüm 4.8). Hastada bu gibireaksiyonlar gelişirse, levofloksasin kesilmeli ve uygun önlemler alınmalıdır. Psikotikbozukluğu olan veya psikiyatrik hastalık öyküsü bulunan hastalarda levofloksasinkullanılması gerekiyorsa, dikkatli olunmalıdır.
Görme bozuklukları
Görme bozukluğu ya da gözlerde herhangi bir etki ortaya çıktığında hemen göz hastalıkları uzmanı tarafından muayene yapılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.7 ve 4.8).
Laboratuvar testleri ile etkileşim
Levofloksasin ile tedavi edilen hastalarda idrarda opiyat saptanması sırasında yalancı pozitif sonuç alınabilir. Bu sonucun daha özgün metotlar kullanılarak doğrulanması gerekebilir.
Levofloksasin Mucobacterium tuberculosis çoğalmasını baskılayabilir ve bu nedenle tüberkülozun bakteriyolojik tanısında yalancı negatif sonuca yol açabilir.
BERAXİN'in içeriğinde bulunan ve renklendirici olarak kullanılan yardımcı madde ponso 4R lak (E124), duyarlı kişilerde alerjik reaksiyonlara sebep olabilir.
4.5. Dier tıbbi ürünler ile etkileimler ve dier etkileimekilleri
Magnezyum veya alüminyum veya demir veya çinko içeren ilaçlar, didanozin
İki veya üç değerli katyon içeren demir tuzları gibi preparatlar ya da magnezyum vealüminyum içeren ilaçlar (örn. antasidler) ile birlikte uygulandığında, levofloksasinin emilimibelirgin şekilde azaldığından, bu ilaçlar BERAXİN uygulanmasından en az iki saat önce veya2 saat sonra uygulanmalıdır (Bkz. Bölüm 4.2).
Kalsiyum tuzları levofloksasinin oral emilimi üzerinde minimal etki gösterir.
Sukralfat
Sukralfat ile birlikte uygulandığında BERAXİN'in biyoyararlanımı önemli oranda azalmaktadır. İki ilaç birlikte uygulanacaksa, sukralfat'ın BERAxİN alınmasından en az ikisaat sonra uygulanması önerilir (Bkz. Bölüm 4.2).
Teofilin, fenbufen veya benzeri diğer nonsteroidal antiinflamatuvar ilaçlar
Yapılan bir klinik çalışmada levofloksasin ile teofilin arasında herhangi bir farmakokinetiketkileşim bulunmamıştır. Fakat konvülsiyon eşiğini düşüren ilaçlar, teofilin veya nonsteroidantiinflamatuvar ilaçların, kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde,beyin konvülsiyon eşiğinde belirgin bir düşme görülebilir.
Tek başına uygulanmasına kıyasla, fenbufen ile birlikte kullanıldığında levofloksasinin konsantrasyonu yaklaşık olarak
%
13 oranında daha yüksek bulunmaktadır.
Probenesid ve simetidin
Levofloksasin, probenesid ve simetidin gibi levofloksasinin tübüler böbrek sekresyonunu azaltan ilaçlarla birlikte uygulandığında, özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatliolunmalıdır.
7/17
Probenesid ve simetidin, levofloksasinin eliminasyonu üstünde istatistiksel olarak önemli ölçüde etki yapmaktadır. Levofloksasinin renal klirensi, simetidin ile
%
24 oranındaprobenesid ile % 34 oranında azalmaktadır. Bunun nedeni her iki ilacın da levofloksasininrenal tübüler sekresyonunu bloke etmesidir. Ancak yapılan çalışmada incelenen dozlarda,istatistiksel olarak anlamlı görülen kinetik farklılıkların, klinik açıdan anlamlı olma ihtimaliyoktur.
Siklosporin
Siklosporinin yarı-ömrü, levofloksasin ile birlikte uygulandığında % 33 oranında artmaktadır.
K vitamini antagonistleri
Levofloksasin ile birlikte, bir K vitamini antagonisti (örneğin varfarin) ile tedavi edilen hastalardaki pıhtılaşma testleri (PT/INR) ve/veya kanamada şiddetli olabilen artışlarbildirildiğinden, K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testleriyakından takip edilmelidir.
Hastalar kanama belirtisi yönünden de dikkatli bir şekilde takip edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).
QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar
Levofloksasin diğer florokinolonlarda olduğu gibi, QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları (örneğin Sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler,sisaprid) alan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4, QT aralığının uzaması).
Diğer
Klinik farmakoloji çalışmalarında digoksin, glibenklamid, ranitidin, kalsiyum karbonat ile birlikte uygulanması halinde levofloksasinin farmakokinetiğinde klinikte önemi olabilecekherhangi bir değişiklik olmadığı gösterilmiştir.
Bir farmakokinetik etkileşim çalışmasında levofloksasin teofilin (bir CYP1A2 substratı) farmakokinetiğini etkilememiştir; bu nedenle levofloksasin bir CYP1A2 inhibitörü değildir.
Besinler
Gıdalarla klinik olarak anlamlı etkileşimi olmadığından, BERAXİN besin alımından bağımsız olarak kullanılabilir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Özel popülasyonlar üzerinde herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
Pediyatrik popülasyon:
Pediyatrik popülasyon üzerinde herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
4.6.Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: C'dir.
Levofloksasininin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Çocuk dourma potansiyeli bulunan kadınlar/Doum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Gebelik dönemi
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya doğum ve/veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. (Bkz.Bölüm 4.3 ve 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. İnsanlarla ilgili
8/17
verilerin yeterli olmaması ve florokinolonlarla yapılan deneysel çalışmalarda büyüyen organizmalarda ağırlık taşıyan kıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle,BERAXİN gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Laktasyon dönemi
Levofloksasinin insan ya da hayvan sütü ile atıldığına ilişkin yetersiz/sınırlı bilgi mevcuttur. Levofloksasinin süt ile atılmasına yönelik fizikokimyasal ve eldeki farmakodinamik /toksikolojik veriler nedeniyle memedeki çocuk açısından bir risk olduğu göz ardı edilemez.Florokinolonlarla yapılan deneysel çalışmalarda büyüyen organizmalarda ağırlık taşıyankıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle, BERAXİN emzirme dönemindekullanılmamalıdır. (Bkz. Bölüm 4.3 ve 5.3).
Üreme yeteneği/Fertilite
BERAXİN'in insanlar üzerindeki üreme yeteneğine ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
BERAXİN kullanımı, hastanın konsantrasyon ve tepki verme yeteneğini bozabilecek sersemlik/baş dönmesi, görme bozuklukları, uyuklama gibi bazı istenmeyen yan etkilere yolaçabilir. Araç ve makine kullanımı gibi özel dikkat isteyen durumlarda bu yeteneklerdekiazalma bir risk teşkil edebilir. BERAXİN kullanırken bu gibi yan etkiler yaşayan hastalarınaraç ve makine kullanmaması gerekir.
4.8. İstenmeyen etkiler
Aşağıda verilen bilgiler 8300'den fazla hastanın katıldığı klinik araştırmalardan ve pazarlama sonrası deneyimlerden elde edilen verileri temel almaktadır.
Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000 ila < 1/100); seyrek (> 1/10.000 ila < 1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerdenhareketle tahmin edilemiyor).
Her sıklık grubu içinde sunulan istenmeyen etkiler azalan şiddete göre sıralanmıştır.
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Yaygın olmayan: Mantar enfeksiyonları, patojen direnci
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Lökopeni, eozinofili Seyrek: Nötropeni, trombositopeni
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Pansitopeni, agranülositoz, hemolitik anemi
Baııklık sistemi hastalıkları
Seyrek: Anjiyoödem, aşırı duyarlılık
Bilinmiyor (pazarlama sonrası verileri): Anafilaktik şok, anafilaktoid şok.
İlk dozdan sonra bile bazen anafilaktik ve anafilaksi benzeri reaksiyonlar meydana gelebilir (Bkz. Bölüm 4.4).
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygın olmayan: Anoreksi
Seyrek: Özellikle diyabetli hastalarda hipoglisemi (Bkz. Bölüm 4.4)
Bilinmiyor: Hiperglisemi, hipoglisemik koma (Bkz. Bölüm 4.4)
Psikiyatrik hastalıklar
Yaygın: İnsomnia
9/17
Yaygın olmayan: Anksiyete, konfüzyon durumu, sinirlilik
Seyrek: Psikotik bozukluk (örn. halüsinasyon ve paranoya ile birlikte), depresyon, ajitasyon, anormal rüyalar, kabuslar
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): İntihar düşünceleri ve intihar girişimi de dahil, kendine zarar verici davranışlarla birlikte psikotik reaksiyonlar
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş ağrısı, sersemlik
Yaygın olmayan: Somnolans, tremor, tat duyusunda bozukluk (disguzi)
Seyrek: Parestezi, konvülsiyonlar (Bkz. Bölüm 4.4)
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Duyusal ve duyusal-motor periferik nöropati (Bkz. Bölüm 4.4), diskinezi, ekstrapiramidal bozukluk, tat duyusu kaybı (aguzi), koku duyusu kaybı(anosmi) dahil koku alma bozuklukları (parosmi), senkop, benign intrakranial hipertansiyon
Göz hastalıkları
Seyrek: Bulanık görüş dahil görme yeteneğinde bozulma Bilinmiyor: Geçici görme kaybı (Bkz. Bölüm 4.4)
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Yaygın olmayan: Vertigo Seyrek: Kulak çınlaması
Bilinmiyor: İşitme yeteneğinde bozulma, işitme kaybı
Kardiyak hastalıklar
Seyrek: Taşikardi, palpitasyon
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Kalp durmasıyla sonuçlanabilen Torsade de pointes, ventriküler aritmi, ventriküler taşikardi, elektrokardiyogramda QT aralığının uzaması (Bkz.Bölüm 4.4, QT aralığı uzaması ve Bölüm 4.9)
Vasküler hastalıklar
Seyrek: Hipotansiyon
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar
Yaygın olmayan: Dispne
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Bronkospazm, alerjik pnömoni
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Diyare, kusma, bulantı
Yaygın olmayan: Karın ağrısı, dispepsi, flatulans, konstipasyon
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Hemorajik diyare, çok seyrek olgularda
psödomembranöz kolit (Bkz. Bölüm 4.4) dahil, enterokolite işaret edebilir, pankreatit
Hepato-biliyer hastalıklar
Yaygın: Karaciğer enzimlerinde artış (ALT/AST, alkalin fosfataz, GGT)
Yaygın olmayan: Kanda bilirübin artışı
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Ağır karaciğer hasarı, sarılık
Primer olarak altta yatan ciddi hastalığı bulunan hastalarda levofloksasin ile bazen ölümcül olabilen akut karaciğer yetmezliği gelişen olgular rapor edilmiştir (Bkz. Bölüm 4.4), hepatit.
10/17
Deri ve derialtı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Kaşıntı, kızarıklık, ürtiker, hiperhidroz
Bilinmiyor: Toksik epidermal nekroliz, Stevens-Johnson sendromu (Bkz. Bölüm 4.4), eritema multiforme, fotosensitivite reaksiyonu (Bkz. Bölüm 4.4), lökositoklastik vaskülit, stomatitBazen ilk dozu takiben bile mukokütanöz reaksiyonlar meydana gelebilir.
Kas-iskelet bozuklukları, bağ dokusu ve kemik hastalıkları
Yaygın olmayan: Artralji, miyalji
Seyrek: Tendinit dahil tendon bozukluğu (Bkz. Bölüm 4.4) (Örneğin Aşil tendonunda gelişebilir), myastenia gravisli hastalarda özel önem taşıyan kas güçsüzlüğü (Bkz. Bölüm 4.4myastenia gravisin şiddetlenmesi)
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Rabdomiyoliz, tendon rüptürü (örn. Aşil tendonu) (Bkz. Bölüm 4.4), ligament rüptürü, kas rüptürü, artrit
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Yaygın olmayan: Kan kreatinin düzeyinin artması
Seyrek: Akut böbrek yetmezliği (örn. interstisyel nefrite bağlı)
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın olmayan: Asteni Seyrek: Ateş
Bilinmiyor: Ağrı (sırt, göğüs ve ekstremiteler)
Florokinolon uygulanmasıyla ilişkili diğer istenmeyen etkiler
Çok seyrek: Porfiri hastalığı bulunanlarda porfiri atakları
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir
Belirtiler:
Hayvanlarda yapılan toksisite çalışmalarına göre BERAXİN'in akut aşırı dozu durumunda beklenmesi gereken en önemli işaretler konfüzyon, sersemlik, bilinç bozukluğu ve konvülsifnöbetlerdir. Konfüzyon durumu, konvülsiyon, halüsinasyon ve tremoru da içeren merkezisinir sistemi etkileri pazarlama sonrası deneyimlerde gözlenmiştir. Gastrointestinal sistemleilgili reaksiyonlar bulantı ve mukoza erezyonlarıdır.
Supra terapötik dozlarla yapılan klinik farmakoloji çalışmalarında QT aralığında uzama görülmüştür.
Tedavi:
Aşırı doz durumunda hasta dikkatle izlenmeli, QT aralığında uzama ihtimali olduğundan EKG takibi yapılmalı ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Mide mukozasının korunmasıiçin antasidler uygulanabilir.
Hemodiyaliz, peritoneal diyaliz veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz, levofloksasinin vücuttan uzaklaştırılmasında etkili değildir. Spesifik bir antidotu yoktur.
11/17
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.l. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller, florokinolonlar ATC Kodu: J01MA12
Levofloksasin florokinolon sınıfından sentetik bir antibakteriyel ilaçtır. Rasemik ilaç maddesi olan ofloksasin'in, S (-) enantiomeridir.
Etki mekanizması
Bir florokinolon antibakteriyel ilaç olarak levofloksasin, DNA giraz kompleksi ve topoizomeraz IV üzerine etki yapar.
Antibakteriyel spektrumu
Direnç oranları coğrafik olarak ve seçilen suş için zamana bağlı olarak değişebilir ve direnç paternleri için lokal bilgiler, özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde göz önündebulundurulmalıdır.
İn vitro olarak levofloksasinin aşağıda belirtilen patojenlere etkin olduğu gösterilmiştir:
Gram-pozitif aerob:
Bacillus anthracis, Corynebacterium diphtheriae, Enterococcus faecalis*, Enterecoccus spp, Listeria monocytogenes,Staphylococcusaureus,Staphylococcus epidermidisStaphylococcussaprophyticus,Streptococcus agalactiae, StreptococcuspneumoniaeStreptococcus pyogenes*,
Viridans streptokoklar (penisiline dirençli/duyarlı)
Gram-negatif aerob:
Acinetobacter baumannii, Acinetobacter spp, Actinobaccillus actinomycetemcomitans, Citrobacterfreundii*, Eikenella corrodens, Enterobacter aerogenes,
Enterobacter cloacae*, Enterobacter spp, Escherichia coli*, Gardnerella vaginalis, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae*Haemophilusparainfluenzae*, Helicobacterpylori, Klebsiella oxytoca, Klebsiellapneumoniae*, KlebsiellaMoraxella catarrhalisMorganellamorganii*, Neisseria gonorrhoeaeNeisseriameningitidis, Pasteurella canis, Pasteurella dagmatis, Pasteurella multocida, PasteurellaProteus mirabilis*, Proteus vulgaris, Providencia rettgeri, Providencia stuartii,ProvidenciaPseudomonas aeruginosa**, PseudomonasSalmonellaSerratiamarcescens*, Serratia
spp.
Anaerob:
Bacteroides fragilis, Bifidobacterium spp, Clostridium perfringens, Fusobacterium spp, Peptostreptococcus, Propionibacterium spp, Veillonella spp
Diğer:
BartonellaChlamydia pneumoniae*, Chlamydia psittaci, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila*, LegionellaMycobacteriumMycobacterium leprae,Mycobacterium tuberculosis, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae*, RickettsiaUreaplasma urealyticum.
12/17
Orta duyarlmikroorganizmalar:
Gram-pozitif aerob:Corynebacterium urealyticum, Corynebacterium xerosis, Enterococcus faecium, Staphylococcus epidermidisStaphylococcus haemolyticusGram-negatif aerob:Campylobacter jejuni/coliAnaerob:Clostridiumdifficile, PrevotellaPorphyromonas
spp
Dirençli mikroorganizmalar:
Gram-pozitif aerob:Corynebacterium jeikeium, StaphylococcusStaphylococcus aureusGram-negatif aerob:Alcaligenes xylosoxidansAnaerob:Bacteriodes thetaiotaomicronDiğer:Mycobacterium avium
* Klinik etkinlikleri klinik araştırmalarda kanıtlanmıştır.
** Pseudomonas aeruginosa etkenli nozokomiyal enfeksiyonlarda kombinasyon tedavisi gerekebilir.
Direnç
Levofloksasine direnç, tip II topoizomeraz, DNA giraz ve topoizomeraz IV hedef bölge mutasyonlarıyla, aşamalı bir süreç sonucunda kazanılır. Permeasyon bariyeri (
Pseudomonasaeruginosa'
da sıktır) ve pompa mekanizmaları gibi diğer direnç mekanizmaları dalevofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.
Levofloksasin ve diğer florokinolonlar arasında çapraz direnç gözlenmiştir. Etki mekanizması nedeniyle genel olarak levofloksasin ve diğer antibakteriyel ilaç sınıfları ile arasında çaprazdirenç yoktur.
Snr değeri
Avrupa Antimikrobik Duyarlılık Testleri Komitesi (EUCAST) tarafından çok duyarlı ile duyarlı ve orta derecede duyarlı ile dirençli organizmaları ayırmak amacıyla levofloksasin içinönerilen MİK sınır değerleri aşağıdaki tabloda sunulmaktadır (MİK testi -mg/l).
Patojen |
Duyarlı
|
Dirençli |
Enterobacteriacae
|
<1 mg/l
|
>2 mg/l
|
Pseudomonas spp.
|
<1 mg/l
|
>2 mg/l
|
Acinetobacter spp.
|
<1 mg/l
|
>2 mg/l
|
Staphylococcus spp.
|
<1 mg/l
|
>2 mg/l
|
S. pneumoniae 1
|
<2 mg/l
|
>2 mg/l
|
Streptococcus A,B,C,G
|
<1 mg/l
|
>2 mg/l
|
H. influenzae 2,3
|
<1 mg/l
|
>1 mg/l
|
M. catarrhalis 3
|
<1 mg/l
|
>1 mg/l
|
Türe özgü olmayan sınır değerleri 4
|
<1 mg/l
|
>2 mg/l
|
1. Levofloksasin sınır değerleri yüksek doz tedavi ile ilişkilidir.
2. Düşük düzeyli florokinolon direnci (siprofloksasin MİK 0,12-0,5 mg/l) ortaya çıkabilir fakat budirencin H. influenzae.ile gelişen solunum yolu enfeksiyonlarında klinik önemine ilişkin kanıtbulunmamaktadır.
3. Duyarlı sınır değerleri üzerinde MİK değerine sahip suşlar çok nadirdir ya da bildirilmemiştir.Bu izolatlardan herhangi birinde yapılan tanıma ya da antimikrobiyal duyarlılık testleritekrarlanmalıdır ve sonuç doğrulanırsa izolat referans laboratuvarına gönderilmelidir. Günceldirenç sınır değeri üzerindeki MİK değerine sahip olduğu doğrulanmış izolatların klinik yanıt ileilişkili kanıtı ortaya çıkana dek dirençli olarak bildirilmelidir.
4. Sınır değerleri oral 500 mg x 1 - 500 mg x 2 ve intravenöz 500 mg x 1 - 500 mg x 2 dozları içingeçerlidir.
|
|
13/17
|
Levofloksasin için EUCAST klinik MİK sınır değerleri (versiyon 2.0, 2012-01-01):
_
Direnç prevalansı coğrafik olarak ve seçilmiş türlerin zamanına göre değişebilir. Özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde lokal direnç bilgisi gereklidir. Gerektiğinde, ilacınkullanımının en azından bazı enfeksiyonlarda sorgulandığı durumlarda lokal direnç prevalansıiçin uzman görüşü alınmalıdır.
5.2 Farmakokinetik özellikler Genel özellikler
Emilim:
Oral yoldan verilen levofloksasin 1 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarının elde edilmesiyle hızla ve neredeyse tamamen absorbe olur. Mutlak biyoyararlanımı %100'dür.Levofloksasinin emilimi üzerinde gıdaların küçük bir etkisi vardır.
Dağılım:
Levofloksasinin yaklaşık %30-40'ı serum proteinlerine bağlanmış durumdadır.
Günde 500 mg çoklu doz levofloksasin ile göz ardı edilebilir bir birikim gözlenmiştir. Günde iki kez 500 mg uygulanmasının ardından az miktarda da olsa bir birikim bulunmaktadır.
Dokulara ve vücut sıvılarına geçiş:
BronşialMukozaya, EpitelyalMukus Sıvısına ve Alveolar Makrofajlara Penetrasyon
Tek doz 500 mg P.O. dozdan sonra bronşial mukozada ve epitelyal mukus sıvısındamaksimum levofloksasin konsantrasyonları sırasıyla 8,3 mikrogram/ml ve 10,9mikrogram/ml olup mukozadan ve epitel mukus sıvısından seruma penetrasyon oranlarısırasıyla 1,1- 1,8 ve 0,8- 3'tür. Bu düzeylere, sırasıyla, verildikten yaklaşık 1 saat veya 4 saatsonra ulaşılmıştır.
5 gün boyunca 500 mg ve 750 mg oral uygulamanın ardından, son uygulamadan 4 saat sonraki epitelyal mukus sıvısında ortalama konsantrasyonlar sırasıyla 9,94 mikrogram/ml ve22,12 mikrogram/ml'dir. Alveolar makrofaj da sırasıyla 97,9 mikrogram/ml ve 105,1mikrogram/ml'dir.
Akciğer Dokusuna Penetrasyon
500 mg P.O. dozdan sonra akciğer dokusundaki maksimum levofloksasin konsantrasyonları 11,3 mikrogram/g 'dır ve bu düzeylere, verildikten yaklaşık 4-6 saat sonra ulaşılmış olupakciğer dokusundan plazmaya dağılım oranı 2-5'tir.
Bül Sıvısına Penetrasyon
3 gün boyunca 500 mg'lık dozun günde bir veya iki kez verilmesinden 2-4 saat sonra, bül sıvısı içindesırasıyla 4 ve 6,7 mikrogram/ml'lik maksimum levofloksasin
konsantrasyonlarına ulaşılmış olup bül sıvısı/plazma oranı yaklaşık 1 'dir.
Kemik Dokusuna Dağılım
Levofloksasin proksimal ve distal femurdaki kortikal ve süngerimsi dokuya penetrasyon oranları 0,1'den 3'e olmak üzere iyi şekilde penetre olur. 500 mg P.O.'nun ardından spongiosproksimal femurdaki maksimum levofloksasin konsantrasyonu uygulamadan 2 saat sonrayaklaşık 15,1 mikrogram/g'dır.
Serebro-Spinal Sıvıya Penetrasyon
Levofloksasinin serebro-spinal sıvıya geçişi düşüktür.
14/17
Prostat dokusuna dağılım
Günde 3 kez oral 500 mg levofloksasin uygulanmasından sonra prostat dokusundaki konsantrasyon ortalama 2 saatten sonra 8,7 mikrogram/g ve ortalama prostat/plazmakonsantrasyonu 1,84'dür.
İdrardaki Konsantrasyonu
150 mg, 300 mg veya 500 mg'lık oral tek dozdan sonra levofloksasinin ortalama idrar konsantrasyonları sırasıyla 44 mg/L, 91 mg/L ve 200 mg/L'dir.
Biyotransformasyon:
Levofloksasin çok az düzeyde metabolize olur, metabolitleri desmetil-levofloksasin ve levofloksasin N-oksittir. Metabolitler, idrarda atılırlar ve dozun <%5'ini oluştururlar.Levofoksasin stereokimyasal olarak stabildir ve izomerik dönüşüme uğramaz.
Eliminasyon:
Levofloksasin oral ve intravenöz verilmesini takiben, plazmadan göreceli olarak yavaş elimine olur (t
12
: 6 - 8 saat). Atılımı esas olarak renal yoldandır (verilen dozun >%85'i).
500 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klirensi 175 ± 29,2 ml/dak.'dır.
750 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klirensi 143 ± 29,1 ml/dak.'dır. Levofloksasinin intravenöz ve oral uygulanmasında temel farmakokinetik farklılık yoktur, buoral ve intravenöz yolların birbirinin yerine geçebileceğini düşündürmektedir.
Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:
150-600 mg doz aralığında, levofloksasin doğrusal bir farmakokinetik izler.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği olan hastalar:
Böbrek yetmezliğinde levofloksasinin farmakokinetik özellikleri etkilenir. Böbrek fonksiyonlarının azalmasıyla birlikte, böbreklerden eliminasyonu ve klirensi düşer veaşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, eliminasyon yarı ömrü uzar:
Clcr [ml/dak]
|
< 20
|
20 - 49
|
50 - 80
|
C1R[ml/dak]
|
13
|
26
|
57
|
11/2 [saat]
|
35
|
27
|
9
|
Yaşlı hastalar:
Levofloksasinin farmakokinetik özellikleri, kreatinin klirensindeki farklılıklarla alakalı olanlar dışında, yaşlılarla gençler arasında önemli değişiklikler göstermez.
Cinsiyet farklılıkları:
Kadın ve erkeklerde yapılan ayrı analizler neticesinde levofloksasinin farmakokinetik özelliklerinde cinsiyetler arasında çok küçük marjinal farklılıklar olduğu gösterilmiştir. Bufarkların klinik açıdan anlamlı olduğuna dair herhangi bir kanıt yoktur.
5.3.Klinik öncesi güvenlilik verileri
Klinik öncesi veriler tek doz toksisitesi, tekrarlayan doz toksisitesi, karsinojenik potansiyel ve üreme/gelişme toksisitesini içeren geleneksel çalışmalar temelinde insanlar için özel bir zararsaptamamı ştır.
15/17
Levofloksasin sıçanlarda fertilite ya da üreme performansında bozukluğa yol açmamıştır ve fetüs üzerindeki tek etkisi maternal toksisiteye bağlı olan gelişme geriliğidir.
Levofloksasin bakteri ya da memeli hücrelerinde gen mutasyonuna yol açmamıştır fakat Çinli hamster akciğer hücrelerinde
in vitroİn vivo
testlerde (mikronükleus, kardeş kromatiddeğişimi, plansız DNA sentezi, dominant letal testler) genotoksik potansiyel göstermemiştir.
Farelerde yürütülen çalışmalar levofloksasinin yalnızca çok yüksek dozlarda fototoksik aktiviteye sahip olduğunu göstermiştir. Levofloksasin fotomutajenite tayininde genotoksikpotansiyel göstermemiştir ve bir fotokarsinojenite çalışmasında tümör gelişimini azaltmıştır.
Diğer florokinolonlar gibi levofloksasin sıçan ve köpeklerde kıkırdak üzerinde etki (soyulma ve boşluk oluşumu) göstermiştir. Bu etkiler genç hayvanlarda daha belirgin olmuştur.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Tablet çekirdeği
Mikrokristalin selüloz PH 102Hidroksipropil metil selülozKrospovidonSodyum stearil fumarat
Film kaplama maddesi (Opadry II Yellow)
Talk
Polivinil alkol Polietilen glikolPonso 4R Lak (E 124)
Titanyum dioksit (E 171)
Kinolin sarısı aluminyum lak (E 104)
6.2. Geçimsizlikler
Bildirilmemiştir.
6.3. Raf ömrü
24 aydır.
6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C altındaki oda sıcaklığında saklayınız. Çocukların erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
BERAXİN, PVC/PE/PVDC alüminyum blisterlerde 7 tablet olarak pazarlanmaktadır.
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği” ne uygun olarak imha edilmelidir.
16/17
7. RUHSAT SAHİBİ:
Berko İlaç ve Kimya San. A.Ş.
Yenişehir Mah. Özgür Sok. No: 16-18 Ataşehir/İstanbul 0 216 456 65 70 (Pbx)
0 216 456 65 79 (Faks)
231/99
9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ:
İlk ruhsat tarihi: 12.05.2011 Ruhsat yenileme tarihi:20.07.2016
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ:
17/17