KISA ÜRÜN BİLGİSİ
UYARI: TENDİNİT VE TENDON YIRTILMASI, PERİFERAL NÖROPATİ SANTRAL SİNİR SİSTEMİ ETKİLERİ VE MYASTENİA GRAVİS'İN ŞİDDETLENMESİNİ DEİÇEREN CİDDİ ADVERS REAKSİYONLAR
• RAVİVO da dâhil olmak üzere florokinolonlar aşağıdaki gibi sakatlığa yol açan vegeri dönüşümsüz advers reaksiyonlara neden olabilir:
o Tendinit ve tendon yırtılması o Periferal nöropatio Santral sinir sistemi etkileri
Bu reaksiyonlardan herhangi birinin gözlendiği hastalarda RAVİVO kullanımı derhal bırakılmalı ve florokinolon kullanımından kaçınılmalıdır.
• RAVİVO da dâhil olmak üzere florokinolonlar, myastenia gravisli hastalarda kasgüçsüzlüğünü şiddetlendirebilir. Bilinen myastenia gravis öyküsü olanlarda RAVİVOkullanımından kaçınılmalıdır.
1. BEŞERI TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
RAVİVO 500mg/100ml IV İnfüzyon Çözeltisi İçeren Flakon Steril
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:
100 ml infüzyon çözeltisi,
Levofloksasin 500 mg (512,46 mg levofloksasin hemihidrat'a eşdeğer)
Yardımcı maddeler:
Sodyum klorür 900 mg
Sodyum hidroksit y.m. (pH 4.8) 4,5 mg
Diğer yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORM
1 /25
İnfüzyon çözeltisi IV
Açık sarı renkli, şeffaf homojen çözelti
4.KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1 Terapötik endikasyonlar
RAVİVO, levofloksasine duyarlı mikroorganizmaların etken olduğu aşağıda belirtilen erişkinlerdeki enfeksiyonların tedavisinde endikedir:
• Toplumda edinilmiş pnömoni
Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniaeHaemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae,Klebsiella pneumoniae, Moraxella catarrhalis, Chlamydia pneumoniae, Legionellapneumophila veya Mycoplasmapneumoniae
'nin neden olduğu
• Piyelonefrit dahil, komplikasyonlu üriner sistem enfeksiyonları
EscherichiaEnterococcus faecalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis veya Pseudomonasaeruginosa'nın
neden olduğu
• Prostatit:
Escherichia coli, Enterococcus faecalis ya da Stapylococcus epidermidis
'in neden olduğu
• Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
Metisiline duyarlı
Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes veya Proteus mirabilis'inStaphylococcus aureusStreptococcus pyogenes
'in neden olduğu abse, selülit, furonkül,impetigo, piyoderma, yara enfeksiyonlarının dahil olduğu komplikasyonsuz deri ve deri eklerienfeksiyonları
• Hastanede edinilmiş pnömoni
Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Enterobacter aerogenes, Haemophilus influenzaeStreptococcuspneumoniae.Pseudomonas aeruginosa2 /25
• Şarbon İnhalasyonu
Havaya karışmış
Bacillus antracis'e4.2 Pozoloji ve uygulama şekli
RAVİVO yavaş intravenöz enfüzyon şeklinde (en az 60 dakika süren infüzyon) günde tek doz veya iki kez uygulanabilir. Dozaj, enfeksiyonun tipine, şiddetine ve olası etken patojeninduyarlılığına bağlı olarak ayarlanır. Hastanın durumuna bağlı olarak, başlangıçtaki ivuygulamadan birkaç gün sonra oral uygulamaya RAVİVO 250 veya 500 mg film kaplı tabletile geçilmesi mümkün olabilmektedir. Oral ve parenteral formlar biyoeşdeğer olduğundan, heriki formda da aynı dozajın uygulanması mümkündür.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
RAVİVO'nun aşağıda belirtilen dozlarda erişkinler için uygulanması önerilir:
Böbrek fonksiyonları normal (kreatinin klirensi > 50ml/dakika) olan hastalarda dozaj
|
Endikasyon |
Günlük dozaj
(enfeksiyonun şiddetine göre)
|
Kullanım Süresi
(enfeksiyonun şiddetine
|
Toplumdan edinilmiş pnömoni
|
Günde tek doz veya 2 kez 500 mg
|
7-14 gün
|
Piyelonefrit
|
Günde tek doz 500 mg*
|
7-10 gün
|
Komplikasyonlu
üriner sistem enfeksiyonları
|
Günde tek doz 500 mg*
|
7-14 gün
|
Prostatit
|
Günde tek doz 500 mg
|
28 gün
|
Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
|
Günde tek doz 250 mg veya tek doz / iki kez 500 mg
|
7-14 gün
|
Hastanede edinilmiş pnömoni
|
Günde tek doz 750 mg
|
10-14 gün
|
Şarbon inhalasyonu
|
Günde tek doz 500 mg
|
8 hafta
|
|
*Şiddetli enfeksiyon vakalarında dozajın artırılması düşünülmelidir.Uygulama şekli: |
3 /25
RAVİVO, sadece yavaş intravenöz enfüzyon ile uygulanır. Uygulama günde tek doz veya günde iki kez yapılabilir. İnfüzyon süresi 500 mg RAVİVO için 60 dakika olmalıdır (bkz.Bölüm 4.4). Hastanın durumuna bağlı olarak, birkaç gün içinde aynı dozajla, başlangıçtakiintravenöz uygulamadan oral uygulamaya geçilmesi mümkün olabilmektedir.
Geçimsizlikler için, Bölüm 6.2. ye bakınız.
Tedavinin süresi
Tedavinin süresi hastalığın seyrine bağlıdır (Yukarıdaki tabloya bakınız). Genel olarak bütün antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi, RAVİVO kullanımı hastanın ateşi düştükten vebakteriyel eradikasyon elde edildiğine dair kanıt sağlandıktan sonra, en az 48-72 saat dahasürdürülmelidir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
Aşağıdaki tabloda belirtilen şekilde kullanılır.
Kreatinin klirensi < 50 ml/dakika olan hastalarda dozaj (Enfeksiyonun şiddetine göre)
250 mg / 24 saat 500 mg / 24 saat500 mg / 12 saat
Kreatinin klerensi ilk doz 250 mgilk doz 500 mgilk doz 500 mg
50-20 ml/dakika
sonra:sonra:sonra:
250 mg/12saat
19-10 ml /
sonra:sonra:sonra:
125 mg/12 saat dakika
< 10ml / dakikasonra: 125 mg/48 saat
sonra:sonra:
125 mg/24 saat
(hemodiyaliz ve
sürekli ambulatuvar
peritoneal diyaliz ile
birlikte)1
Pediyatrik popülasyon:
RAVİVO çocuklarda ve büyümesi devam eden ergenlerde kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonları yeterli düzeyde ise dozaj ayarlamasına gerek yoktur. (bkz. Bölüm 4.4. QT aralığının uzaması)
4.3 Kontrendikasyonlar
Aşağıda belirtilen durumlarda RAVİVO (levofloksasin) kullanılmamalıdır:
• Levofloksasine veya RAVİVO bileşiminde bulunan maddelerden herhangi birine veyaflorokinolon grubu bir diğer antibakteriyel ilaca karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinenhastalar
• Epilepsisi olan hastalar
• Florokinolon grubu bir antibakteriyelin kullanımına bağlı geliştiği bilinen tendonrahatsızlığı öyküsü olan hastalar
• Çocuklar ve büyümesi devam eden ergenler
• Hamilelik sırasında
• Emziren kadınlarda
• Çocuklarda, büyümesi devam eden ergenlerde, hamilelik sırasında ve emziren kadınlardakullanımı kontrendikedir, çünkü -hayvan çalışmalarına dayanılarak- gelişmekte olanorganizmanın gelişen kıkırdak dokusuna zarar verme riski tamamen göz ardı edilemez.
4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dâhil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar:
RAVİVO dâhil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veyaenflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kasgüçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) artralji, miyalji, periferal nöropati vemerkezi sinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia,şiddetli baş ağrısı ve konfüzyon) (bkz bölüm 4.8).
Bu reaksiyonlar, RAVİVO başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş
5 /25
grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonları yaşamıştır.
Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda RAVİVO derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddiadvers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda RAVİVO dâhil florokinolonlarınkullanımından kaçınılmalıdır.
Genel uyarılar
Edinilmiş direnç prevalansı, bazı bakteri türleri için ülkeden ülkeye ve zaman içinde değişiklik gösterebilir. Bu nedenle dirençle ilgili yerel verilere gereksinim vardır; özellikleağır enfeksiyonlarda veya tedaviye yanıt alınamadığında, patojen izole edilerekmikrobiyolojik tanı konmalı ve patojenin duyarlılığına dair kanıt aranmalıdır.
Çok ciddi pnömokoksik pnömoni olguları için RAVİVO en uygun tedavi olmayabilir.
P. aeruginosa'nın
etken olduğu nozokomiyal enfeksiyonlarda kombine tedaviye ihtiyaç olabilir.
Metisiline dirençli
S. aureus:
Metisiline dirençli
S.
aureus'un, levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlara korezistans gösterme olasılığı çok yüksektir. Bu nedenle, organizmanın levofloksasineduyarlılığı laboratuvar testleriyle doğrulanmadığı sürece, bilinen veya şüphe edilen MRSAenfeksiyonlarının tedavisinde levofloksasin kullanılması önerilmez.
Konvülsiyona eğilimli hastalar:
Diğer kinolonlarla olduğu gibi RAVİVO, epilepsi öyküsü olan hastalarda kontrendikedir. Önceden merkezi sinir sistemi lezyonu bulunan, konvülsiyona eğilimli olan hastalarda,fenbufen ve benzeri non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar alan ya da teofilin gibi serebralkonvülsiyon eşiğini düşüren ilaçlar almakta olan hastalarda çok dikkatli kullanılmalıdır (bkz.Bölüm 4.5). Konvülsiyon tipi nöbet oluşması durumunda levofloksasin tedavisinin kesilmesigerekir.
Clostridium difficile
ile ilişkili hastalık (Psödomembranöz kolit)
RAVİVO tedavisi sırasında veya sonrasında şiddetli, ısrarlı ve/veya kanlı diyare görülürse, bu
Clostridium difficile
ile ilişkili psödomembranöz kolitin belirtisi olabilir. Bu psödomembranöz
6 /25
enterokolitin en ciddi formudur. Eğer psödomembranöz enterokolitten şüpheleniliyorsa, RAVİVO tedavisi hemen sonlandırılmalı ve gecikmeden uygun destekleyici ve/veyaspesifik tedaviye (örn. oral vankomisin, teikoplanin veya metranidazol) başlanmalıdır. Buklinik durumda, barsak hareketlerini engelleyen ilaçlar kontrendikedir.
Tendinit ve tendon rüptürü:
Nadiren tendinit meydana gelebilir. En çok aşil tendonunu etkiler ve tendon rüptürüne yol açabilir. Bu istenmeyen etki tedaviye başladıktan 48 saat içinde meydana gelebilir ve bilateralolabilir. Yaşlılarda, kortikosteroid kullanan hastalarda ve günlük 1000 mg'lık doz alanlardatendon rüptürü riski artar. Bu hastalara RAVİVO reçete edildiyse, yakından takip edilmelerigerekir. Tendinit belirtileri yaşayan bütün hastaların doktorlarına haber vermesi gerekir. Eğertendinit şüphesi söz konusu ise RAVİVO tedavisi derhal kesilmeli ve etkilenmiş tendonunhareketsiz tutulması (immobilizasyon) şeklinde uygun tedavi başlatılmalıdır.
Aşırı duyarlılık reaksiyonları:
Levofloksasin, ilk dozunu takiben nadiren, öldürücü potansiyeli olan ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonlarına (örn. anjiyoödem, anafilaktik şok) neden olabilir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalarderhal tedaviyi kesmeli ve acil önlem alınması için doktora başvurmalıdır.
Ağır bülloz reaksiyonlar:
Levofloksasin ile Stevens Johnson sendromu veya toksik epidermal nekroliz gibi ağır büllöz deri reaksiyonları bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Herhangi bir deri ve/veya mukozabozukluğu ortaya çıkması halinde, hastaların tedaviye devam etmeden önce hemendoktorlarına başvurmaları gerekir.
Hepato-biliyer bozukluklar:
Sepsis gibi altta yatan çok ciddi hastalıkları bulunan kişilerde, levofloksasin uygulanması ile karaciğer nekrozundan yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliğine kadar gidebilen olgularrapor edilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). İştahsızlık, sarılık, koyu renkte idrar, kaşıntı veya karındahassasiyet gibi karaciğer hastalığıyla ilgili semptom ve işaretler gelişirse, hastanın tedaviyidurdurması ve derhal doktoruyla temas kurması gerekir.
QT aralığında uzama:
Çok seyrek olarak levofloksasin de içeren florokinolon verilen hastalarda QT aralığında
7 /25
uzama bildirilmiştir.
Levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolon kullanan hastalarda, aşağıdaki gibi QT aralığının uzaması açısından risk faktörleri varsa dikkatli olunması gerekir:
-Düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği (örn. hipokalemi, hipomagnezemi)
-Konjenital uzun QT sendromu
-Kardiyak hastalık (örn. kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, bradikardi)
- QT aralığını uzattığı bilinen ilaçların birlikte kullanılması (örn. Sınıf IA ve IIIantiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler)
İleri yaştaki hastalar ve kadınlar QTc aralığını uzatan ilaçlara karşı daha duyarlı olabilirler. Bu nedenle, bu hasta grubunda levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlar kullanıldığındadikkatli olunmalıdır.
Disglisemi:
Diğer tüm kinolonlarla olduğu gibi, genellikle oral hipoglisemik ajan (örn. glibenklamid) veya insülin ile tedavi gören diyabetli hastalarda hiperglisemi ve hipoglisemiyi içeren kan glukozdüzeyi bozuklukları görüldüğü bildirilmiştir. Hipoglisemik koma olguları bildirilmiştir.Diyabetli hastalarda kan glukozunun dikkatle takip edilmesi tavsiye edilmektedir (bkz. Bölüm4.8).
Miyastenia Gravis 'in şiddetlenmesi:
Levofloksasinin de dahil olduğu florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myastenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullananmyastenia gravisli hastalarda, ventilatör desteği gerektiren akciğer yetmezliği ve ölümü dekapsayan pazarlama sonrası ciddi advers olaylar, florokinolonla ilişkilendirilmiştir.Öyküsünde myastenia gravis bulunan hastalar florokinolon kullanımından kaçınılmalıdır.
Böbrek yetmezliği olan hastalar:
Levofloksasin temel olarak böbrekler yoluyla atıldığından, böbrek yetmezliği olan hastalarda RAVİVO'nun dozunun ayarlanması gerekir (bkz. Bölüm 4.2).
Işığa karşı duyarlılık gelişmesi (fotosensitizasyon):
Levofloksasine bağlı fotosensitizasyon çok nadiren görülmekle birlikte, fotosensitizasyonun önlenmesi için hastaların tedavi süresince ve tedavi sonlandırıldıktan sonra 48 saat süreylekuvvetli güneş ışığına çıkmamaları veya solaryum gibi yapay ultraviyole ışınlarına maruz
8 /25
kalmamaları önerilir.
Süperenfeksiyon:
Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, levofloksasinin uzun süreli kullanımı, dirençli olmayan organizmaların aşırı çoğalmasına sebep olabilir. Hastanın durumunun tekrarlayandeğerlendirmeleri önemlidir. Eğer süperenfeksiyon oluşursa uygun tedavi yöntemleriuygulanmalıdır.
Glikoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği olan hastalar:
Glikoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesinde latent veya aktüel defekt bulunan hastalar kinolon grubu antibakteriyellerle tedavi edildiğinde hemolitik reaksiyonlara eğilimi artabilir, buyüzden levofloksasin bu tip hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Periferik nöropati
Levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolon kullanan hastalarda, başlangıcı hızlı olabilen duyusal veya duyusal-motor periferik nöropati bildirilmiştir. Geri dönüşümsüz bozukluklarıngelişmesini önlemek için, eğer hasta nöropati semptomları yaşarsa, levofloksasin kullanımınason verilmesi gerekir.
Şarbon inhalasyonu
İnsanlarda kullanım,
in vitro Bacillus anthrasis
duyarlılığı verilerini, hayvanlardaki deneysel verileri ve insanlardaki sınırlı verileri temel almaktadır. Tedaviyi uygulayan doktor, şarbontedavisi ile ilgili ulusal ve/veya uluslararası uzlaşı belgelerine başvurmalıdır.
Enfüzyon süresi
RAVİVO için önerilen infüzyon süresi en az 60 dakikadır. Bu süre boyunca hasta gözlenmelidir. RAVİVO infüzyonu ile taşikardi ve kan basıncında geçici düşme, nadirvakalarda kan basıncının belirgin şekilde düşmesi ile dolaşım kollapsı gelişebilmektedir.Levofloksasin (ofloksasin'in l-izomeri) infüzyonu sırasında kan basıncında dikkati çekecekkadar bir düşme gözlenirse, infüzyon hemen kesilmelidir.
Sodyum içeriği
Bu tıbbi ürün her 100 ml dozunda 15,49 mmol (356,42 mg) sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.
9 /25
K vitamini antagonistleriyle tedavi edilen hastalar
K vitamini antagonisti (örn. varfarin) ile tedavi edilen hastalarda birlikte RAVİVO kullanılması durumunda koagülasyon testlerinde (PT/INR) yükselme ve/veya kanamada artışihtimaline karşı, bu ilaçların birlikte kullanılması durumunda, koagülasyon testleriyle takipyapılması gereklidir (bkz. Bölüm 4.5).
Psikotik reaksiyonlar
Levofloksasin dahil, kinolon alan hastalarda psikotik reaksiyonlar geliştiği bildirilmiştir. Çok nadir olgularda, bazen tek bir levofloksasin dozunu takiben intihar düşüncelerine kapılma vekendini tehlikeye atan davranışlar görülmüştür (bkz. Bölüm 4.8). Hastada bu gibi reaksiyonlargelişirse, levofloksasin kesilmeli ve uygun önlemler alınmalıdır. Psikotik bozukluğu olanveya psikiyatrik hastalık öyküsü bulunan hastalarda levofloksasin kullanılması gerekiyorsa,dikkatli olunmalıdır.
Görme bozuklukları
Görme bozukluğu ya da gözlerde herhangi bir etki ortaya çıktığında hemen göz hastalıkları uzmanı tarafından muayene yapılmalıdır (bkz. Bölüm 4.7 ve 4.8).
Laboratuvar testleri ile etkileşim
Levofloksasin ile tedavi edilen hastalarda idrarda opiyat saptanması sırasında yalancı pozitif sonuç alınabilir. Bu sonucun daha özgün metotlar kullanılarak doğrulanması gerekebilir.
Levofloksasin Mucobacterium tuberculosis çoğalmasını baskılayabilir ve bu nedenle tüberkülozun bakteriyolojik tanısında yalancı negatif sonuca yol açabilir.
Bu tıbbi ürün her “doz”unda 15,5 mmol (ya da 356,6 mg) sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.
4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Teofılin, fenbufen veya benzeri diğer nonsteroidal antienflamatuvar ilaçlar10 /25
beyin konvülsiyon eşiğinde belirgin bir düşme görülebilir.
Tek başına uygulanmasına kıyasla, fenbufen ile birlikte kullanıldığında levofloksasinin konsantrasyonu yaklaşık olarak % 13 oranında daha yüksek bulunmaktadır.
Probenesid ve simetidin
Levofloksasin, probenesid ve simetidin gibi levofloksasinin tübüler böbrek sekresyonunu azaltan ilaçlarla birlikte uygulandığında, özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatliolunmalıdır.
Probenesid ve simetidin, levofloksasinin eliminasyonu üstünde istatistiksel olarak önemli ölçüde etki yapmaktadır. Levofloksasinin renal klirensi, simetidin ile % 24 oranındaprobenesid ile % 34 oranında azalmaktadır. Bunun nedeni her iki ilacın da levofloksasininrenal tübüler sekresyonunu bloke etmesidir. Ancak yapılan çalışmada incelenen dozlarda,istatistiksel olarak anlamlı görülen kinetik farklılıkların, klinik açıdan anlamlılık taşımasıihtimali yoktur.
Siklosporin
Siklosporinin yarı-ömrü, levofloksasin ile birlikte uygulandığında % 33 oranında artmaktadır.
K vitamini antagonistleri
Levofloksasin ile birlikte, bir K vitamini antagonisti (örneğin varfarin) ile tedavi edilen hastalardaki pıhtılaşma testleri (PT/INR) ve/veya kanamada şiddetli olabilen artışlarbildirildiğinden, K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testleriyakından takip edilmelidir.
Hastalar kanama belirtisi yönünden de dikkatli bir şekilde takip edilmelidir (bkz. Bölüm 4.4).
QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar
Levofloksasin diğer florokinolonlarda olduğu gibi, QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları (örneğin Sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler)alan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (bkz. Bölüm 4.4, QT aralığının uzaması).
Diğer klinik farmakoloji çalışmalarında, digoksin, glibenklamid, ranitidin, kalsiyum karbonat ile birlikte uygulanması halinde levofloksasinin farmakokinetiğinde klinikte önemi olabilecekherhangi bir değişiklik olmadığı gösterilmiştir.
11 /25
Bir farmakokinetik etkileşim çalışmasında levofloksasin teofilin (bir CYP1A2 substratı) farmakokinetiğini etkilememiştir; bu nedenle levofloksasin bir CYP1A2 inhibitörü değildir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Özel popülasyonlar ile ilgili olarak hiçbir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
Pediyatrik popülasyon:
Pediatrik popülasyonlar ile ilgili olarak hiçbir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
4.6 Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye
Gebelik kategorisi C'dir.
Levofloksasininin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Gebelik dönemi
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya/doğum ve/veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir.(bkz. Bölüm 4.3 ve 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. İnsanlarla ilgiliverilerin yeterli olmaması ve florokinolonlarla yapılan deneysel çalışmalarda büyüyenorganizmalarda ağırlık taşıyan kıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle,RAVİVO gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Laktasyon dönemi
Levofloksasinin insan ya da hayvan sütü ile atıldığına ilişkin yetersiz/sınırlı bilgi mevcuttur. Levofloksasinin süt ile atılmasına yönelik fizikokimyasal ve eldeki farmakodinamik/toksikolojik veriler nedeniyle emzirilen çocuk açısından bir risk olduğu göz ardı edilemez.Florokinolonlarla yapılan deneysel çalışmalarda büyüyen organizmalarda ağırlık taşıyankıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle, RAVİVO emzirme dönemindekullanılmamalıdır, (bkz. Bölüm 4.3 ve 5.3).
12 /25Üreme yeteneği/Fertilite
RAVİVO'nun insanlar üzerindeki üreme yeteneğine ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
RAVİVO kullanımı, hastanın konsantrasyon ve tepki verme yeteneğini bozabilecek sersemlik/baş dönmesi, görme bozuklukları, uyuklama gibi bazı istenmeyen yan etkilere yolaçabilir. Araç ve makine kullanımı gibi özel dikkat isteyen durumlarda bu yeteneklerdekiazalma bir risk teşkil edebilir. RAVİVO kullanırken bu gibi yan etkiler yaşayan hastalarınaraç ve makine kullanmaması gerekir.
4.8 İstenmeyen etkiler
Aşağıda verilen bilgiler 8300'den fazla hastanın katıldığı klinik araştırmalardan ve pazarlama sonrası deneyimlerden elde edilen verileri temel almaktadır.
Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000 ila < 1/100); seyrek(> 1/10.000 ila < 1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerdenhareketle tahmin edilemiyor).
Her sıklık grubu içinde sunulan istenmeyen etkiler azalan şiddete göre sıralanmıştır.
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Yaygın olmayan: Mantar enfeksiyonları, patojen direnci
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Lökopeni, eozinofili Seyrek: Nötropeni, trombositopeni
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Pansitopeni, agranülositoz, hemolitik anemi
Bağışıklık sistemi hastalıkları
Seyrek: Anjiyoödem, aşırı duyarlılık
Bilinmiyor (pazarlama sonrası verileri): Anafilaktik şok, anafilaktoid şok.
İlk dozdan sonra bile bazen anafilaktik ve anafilaksi benzeri reaksiyonlar meydana gelebilir (bkz. Bölüm 4.4).
13 /25Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygın olmayan: Anoreksi
Seyrek: Özellikle diyabetli hastalarda hipoglisemi (bkz. Bölüm 4.4)
Bilinmiyor: hiperglisemi, hipoglisemik koma (bkz. Bölüm 4.4)
Psikiyatrik hastalıklar
Yaygın: İnsomnia
Yaygın olmayan: Anksiyete, konfüzyon durumu, sinirlilik
Seyrek: Psikotik bozukluk (örn. Halüsinasyon ve paranoya ile birlikte), depresyon, ajitasyon, anormal rüyalar, kabuslar
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): İntihar düşünceleri ve intihar girişimi de dahil,
kendine zarar verici davranışlarla birlikte psikotik reaksiyonlar
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş ağrısı, sersemlik
Yaygın olmayan: Somnolans, tremor, tat duyusunda bozukluk (disguzi)
Seyrek: Parestezi, konvülsiyonlar (bkz. Bölüm 4.4),
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Duyusal ve duyusal-motor periferik nöropati (bkz. Bölüm 4.4), diskinezi, ekstrapiramidal bozukluk, tat duyusu kaybı (aguzi), koku duyusu kaybı(anosmi) dahil koku alma bozuklukları (parosmi), senkop, benign intrakranial hipertansiyon
Göz hastalıkları
Seyrek: Bulanık görüş dahil görme yeteneğinde bozulma Bilinmiyor: Geçici görme kaybı (bkz. Bölüm 4.4)
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Yaygın olmayan: Vertigo Seyrek: Kulak çınlaması
Bilinmiyor: İşitme yeteneğinde bozulma, işitme kaybı
Kardiyak hastalıklar
Seyrek: Taşikardi, palpitasyon
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Kalp durmasıyla sonuçlanabilen Torsade de pointes, ventriküler aritmi, ventriküler taşikardi, elektrokardiyogramda QT aralığının uzaması (bkz.
14 /25
bölüm 4.4, QT aralığı uzaması ve Bölüm 4.9).
Vasküler hastalıklar
Yaygın: Flebit Seyrek: Hipotansiyon
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar
Yaygın olmayan: Dispne
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Bronkospazm, alerjik pnömoni
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Diyare, kusma, bulantı
Yaygın olmayan: Karın ağrısı, dispepsi, flatulans, konstipasyon
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Hemorajik diyare - çok seyrek olgularda psödomembranöz kolit (bkz. Bölüm 4.4) dahil, enterokolite işaret edebilir, pankreatit
Hepato-biliyer hastalıklar
Yaygın: Karaciğer enzimlerinde artış (ALT/AST, alkalin fosfataz, GGT)
Yaygın olmayan: Kanda bilirubin artışı
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Ağır karaciğer hasarı, sarılık
Primer olarak altta yatan ciddi hastalığı bulunan hastalarda, levofloksasin ile bazen ölümcül olabilen akut karaciğer yetmezliği gelişen olgular rapor edilmiştir (bkz. Bölüm 4.4), hepatit.
Deri ve derialtı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Kaşıntı, kızarıklık, ürtiker, hiperhidroz
Bilinmiyor: Toksik epidermal nekroliz, Stevens-Johnson sendromu (bkz. Bölüm 4.4), eritema multiforme, fotosensitivite reaksiyonu (bkz. Bölüm 4.4), lökositoklastik vaskülit, stomatit.Bazen ilk dozu takiben bile mukokütanöz reaksiyonlar meydana gelebilir.
Kas-iskelet bozuklukları, bağ dokusu ve kemik hastalıkları
Yaygın olmayan: Artralji, miyalji
Seyrek: Tendinit dahil tendon bozukluğu (bkz. bölüm 4.4) (örneğin Aşil tendonunda
gelişebilir), Myastenia Gravis'li hastalarda özel önem taşıyan kas güçsüzlüğü (bkz. bölüm 4.4 Myastenia Gravis'in şiddetlenmesi)
15 /25
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Rabdomiyoliz, tendon rüptürü (örn. Aşil tendonu) (bkz. Bölüm 4.4), ligament rüptürü, kas rüptürü, artrit
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Yaygın olmayan: Kan kreatinin düzeyinin artması
Seyrek: Akut böbrek yetmezliği (örn. interstisyel nefrite bağlı)
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın: Enfüzyon yapılan bölgede reaksiyon (ağrı, kızarıklık)
Yaygın olmayan: Asteni Seyrek: Ateş
Bilinmiyor: Ağrı (sırt, göğüs ve ekstremiteler)
Florokinolon uygulanmasıyla ilişkili diğer istenmeyen etkiler:
Çok seyrek: Porfiri hastalığı bulunanlarda porfiri atakları
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli izlenmesine olanaksağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirilmesi gerekmektedir
Belirtiler:
Hayvanlarda yapılan toksisite çalışmalarına göre RAVİVO'nun akut aşırı dozu durumunda beklenmesi gereken en önemli işaretler konfüzyon, sersemlik, bilinç bozukluğu ve konvülsifnöbetlerdir. Konfüzyon durumu, konvülziyon, halüsinasyon ve tremoru da içeren merkezisinir sistemi etkileri, pazarlama sonrası deneyimlerde gözlenmiştir. Gastrointestinal sistemleilgili reaksiyonlar bulantı ve mukoza erezyonlarıdır.
Supra terapötik dozlarla yapılan klinik farmakoloji çalışmalarında QT aralığında uzama görülmüştür.
Tedavi:
16 /25
Aşırı doz durumunda hasta dikkatle izlenmeli, QT aralığında uzama ihtimali olduğundan EKG takibi yapılmalı ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Mide mukozasının korunmasıiçin antasidler uygulanabilir.
Hemodiyaliz, peritoneal diyaliz veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz, levofloksasinin vücuttan uzaklaştırılmasında etkili değildir. Spesifik bir antidotu yoktur.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1 Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller, florokinolonlar ATC Kodu: J01MA12
Levofloksasin florokinolon sınıfından sentetik bir antibakteriyel ilaçtır. Rasemik ilaç maddesi olan ofloksasin'in, S (-) enantiomeridir.
Etki mekanizması
Bir florokinolon antibakteriyel ilaç olarak levofloksasin, DNA giraz kompleksi ve topoizomeraz IV üzerine etki yapar.
Antibakteriyel spektrumu
Direnç oranları coğrafik olarak ve seçilen suş için zamana bağlı olarak değişebilir ve direnç paternleri için lokal bilgiler, özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde göz önündebulundurulmalıdır.
İn vitro
olarak levofloksasinin aşağıda belirtilen patojenlere etkin olduğu gösterilmiştir:
Gram-pozitif aerob: Bacillus anthracis, Corynebacterium diphtheriae, Enterococcus
faecalis*, EnterecoccusListeria monocytogenes,Staphylococcus aureusStaphylococcus epidermidis,Staphylococcus saprophyticus,Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae,Streptococcus pyogenes*,
Viridans streptokoklar (penisiline
dirençli/duyarlı)
Gram-negatif aerob: Acinetobacter baumannii, AcinetobacterActinobaccillus actinomycetemcomitans, Citrobacter freundii*Eikenella corrodens, Enterobacter aerogenes,17 /25
Enterobacter cloacae*, EnterobacterEscherichia coli*, Gardnerella vaginalis, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae*HaemophilusparainfluenzaeHelicobacter pylori, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniaeKlebsiellaMoraxella catarrhalisMorganellamorganii*, Neisseria gonorrhoeaeNeisseriameningitidis, Pasteurella canis, Pasteurella dagmatis, Pasteurella multocida, Pasteurella,Proteus mirabilis*, Proteus vulgaris, Providencia rettgeri, Providencia stuartii, ProvidenciaPseudomonas aeruginosa**, PseudomonasSalmonellaSerratia marcescens*,Serratia
spp.
Anaerob: Bacteroides fragilis, BifidobacteriumClostridium perfringens, FusobacteriumPeptostreptococcus, Propionibacterium, Veillonella
spp
Diğer:Chlamydiapneumoniae*, Chlamydiapsittaci, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila*, Legionella, MycobacteriumMycobacterium leprae,Mycobacterium tuberculosis,, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae* Rickettsiaspp, Ureaplasma urealyticum.Orta duyarlı mikroorganizmalar:
Gram-pozitif aerob:Corynebacterium urealyticum, Corynebacterium xerosis, Enterococcus faecium, Staphylococcus epidermidisStaphylococcus haemolyticus
(metisiline dirençli).
Gram-negatif aerob:Campylobacter jejuni/coli
Anaerob:Clostridium difficile, Prevotellave PorphyromonasDirençli mikroorganizmalar:
Gram-pozitif aerob:Corynebacterium jeikeium, StaphylococcusStaphylococcus aureus
(metisiline dirençli).
Gram-negatif aerob:Alcaligenes xylosoxidans
Anaerob:Bacteriodes thetaiotaomicron.
18 /25
Diğer:Mycobacterium avium
* Klinik etkinlikleri klinik araştırmalarda kanıtlanmıştır.
**
Pseudomonas aeruginosa etkenli nozokomiyal enfeksiyonlarda kombinasyon tedavisi gerekebilir.Direnç
Levofloksasine direnç, tip II topoizomeraz, DNA giraz ve topoizomeraz IV hedef bölge mutasyonlarıyla, aşamalı bir süreç sonucunda kazanılır. Permeasyon bariyeri
(Pseudomonasaeruginosa'da
sıktır) ve pompa mekanizmaları gibi diğer direnç mekanizmaları dalevofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.
Levofloksasin ve diğer florokinolonlar arasında çapraz direnç gözlenmiştir. Etki mekanizması nedeniyle genel olarak levofloksasin ve diğer antibakteriyal ilaç sınıfları ile arasında çaprazdirenç yoktur.
Sınır değeri
Avrupa Antimikrobik Duyarlılık Testleri Komitesi (EUCAST) tarafından çok duyarlı ile duyarlı ve orta derece duyarlı ile dirençli organizmaları ayırmak amacıyla levofloksasin içinönerilen MİK sınır değerleri aşağıdaki tabloda sunulmaktadır (MİK testi -mg/l).
Levofloksasin için EUCAST klinik M
İK
sınır değerleri (verisyon 2.0, 2012-01-04):
Patojen |
Duyarlı |
Dirençli |
Enterobacteriacae
|
< 1 mg/l
|
> 2 mg/l
|
Pseudomonas spp.
|
< 1 mg/l
|
> 2 mg/l
|
Acinetobacter spp.
|
< 1 mg/l
|
> 2 mg/l
|
Staphylococcus spp.
|
< 1 mg/l
|
> 2 mg/l
|
S. pneumoniae
|
< 2 mg/l
|
> 2 mg/l
|
Streptococcus A,B,C,G
|
< 1 mg/l
|
> 2 mg/l
|
2 3
H. influenzae '
|
< 1 mg/l
|
> 1 mg/l
|
3
M. catarrhalis
|
< 1 mg/l
|
> 1 mg/l
|
Türe özgü olmayan sınır değerleri
|
< 1 mg/l
|
> 2 mg/l
|
1. Levofloksasim sınır değerleri yüksek doz tedavi ile ilişkilidir.
|
19 /25
2. Düşük düzeyli florokinolon direnci (siprofloksasin MİK 0,12-0,5 mg/l) ortaya çıkabilirfakat bu direncin H. İnfluenzae. ile gelişen solunum yolu enfeksiyonlarında klinik önemineilişkin kanıt bulunmamaktadır.
3. Duyarlı sınır değerleri üzerinde MİK değerine sahip suşlar çok nadirdir ya dabildirilmemiştir. Bu izolatların herhangi birinde yapılan tanıma ya da antimikrobiyalduyarlılık testleri tekrarlanmalıdır ve sonuç doğrulanırsa izolat referans laboratuvarınagönderilmelidir. Güncel direnç sınır değeri üzerindeki MİK değerine sahip olduğudoğrulanmış izolatların klinik yanıt ile ilişkili kanıtı ortaya çıkana dek dirençli olarakbildirilmelidir.
4. Sınır değerleri oral 500mg x 1 - 500 mg x 2 ve intravenöz 500 mg x 1 -500 mg x 2 dozlarıiçin geçerlidir.
Direnç prevalansı coğrafik olarak ve seçilmiş türlerin zamanına göre değişebilir. Özellikle şidddetli enfeksiyonların tedavisinde lokal direnç bilgisi gereklidir. Gerektiğinde, ilacınkullanımının en azından bazı enfeksiyonlarda sorgulandığı durumlarda lokal direnç prevalansıiçin uzman görüşü alınmalıdır.
5.2 Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler
Emilim:
Oral yoldan verilen levofloksasin 1-2 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarının elde edilmesiyle hızla ve neredeyse tamamen absorbe olur (Tek doz 500 mg levofloksasininardından Cmax:5,2+/-1,2 mikrog/ml'dir). Mutlak biyoyararlanımı %99-100'dür.
Levofloksasin 50 ila 1000 mg aralığında doğrusal farmakokinetik özellik gösterir.
Günde tek veya iki doz 500 mg'ın alınmasından 48 saat sonra sabit duruma ulaşır.
Günde veya iki günde bir uygulanan multipl oral veya IV 500 mg doz uygulamasının 10. gündeki doruk ve çukur plazma konsantrasyonlarını gösteren tablo aşağıdadır:
PK Parametresi
|
500 mg multipl-doz yönetimi
|
(ortalama ±SS)
|
Günde tek doz
|
Günde iki doz
|
500 mg
|
500 mg IV*
|
500 mg oral
|
500 mg IV
|
|
oral
|
|
|
|
20 /25
Doruk plazma
Konsantrasyonu
(mikrog/ml)
|
5,7 ± 1,4
|
6,4 ± 0,8
|
7,8 ± 1,1
|
7,9 ± 1,1
|
Çukur plazma
konsantrasyonu
(mikrog/ml)
|
0,5 ±0,2
|
0,6 ±0,2
|
3 ± 0,9
|
2,3 ±0,5
|
|
*500 mg IV için infüzyon süresi 60 dak.'dır.
|
Levofloksasinin emilimi üzerinde gıdaların küçük bir etkisi vardır.
Dağılım:
Tek doz ve tekrarlayan 500 mg ve 750 mg dozlarının uygulanmasından sonra, vücut dokularına yaygın dağılım gösteren levofloksasinin ortalama dağılım hacmi yaklaşık 100l'dir. Levofloksasinin yaklaşık %30-40'ı serum proteinlerine bağlanmış durumdadır.
Dokulara ve vücut sıvılarına geçiş:
BronşialMukoza, EpitelyalMukus Sıvısına ve Alveaolar Makrofajlara Penetrasyon
Tek doz 500 mg P.O. dozdan sonra bronşial mukozada ve epitelyal mukus sıvısındamaksimum levofloksasin konsantrasyonları sırasıyla 8,3 mikrog/g ve 10,9 mikrog/ml olupmukozadan ve epital mukus sıvısından seruma penetrasyon oranları sırasıyla 1,1-1,8 ve 0,8-3'tür. Bu düzeylere, sırasıyla, verildikten yaklaşık 1 saat veya 4 saat sonra ulaşılmıştır.
5 gün boyunca 500 mg ve 750 mg oral uygulamanın ardından, son uygulamadan 4 saat sonraki epitelyal mukus sıvısında ortalama konsantrasyonlar sırasıyla 9,94 mikrog/ml ve22,12 mikrog/ml'dir. Alveolar makrofajda sırasıyla 97,9 mikrog/ml ve 105,1 mikrog/ml'dir.
Akciğer Dokusuna Penetrasyon
500 mg P.O. dozdan sonra akciğer dokusundaki maksimum levofloksasin konsantrasyonları 11,3 mikrog/g'dır ve bu düzeylere, verildikten yaklaşık 4-6 saat sonraulaşılmış olup akciğer dokusundan plazmaya dağılım oranı 2-5'tir.
Bül Sıvısına Penetrasyon
3 gün boyunca 500 mg'lık dozun günde bir veya iki kez verilmesinden 2-4 saat sonra, bül
21 /25
sıvısı içinde sırasıyla 4 ve 6,7 mikrog/ml'lik maksimum levofloksasin konsantrasyonlarına ulaşılmış olup bül sıvısı/plazma oranı yaklaşık 1'dir.
Kemik Dokusuna Dağılım
Levofloksasin proksimal ve distal femurdaki kortikal ve süngerimsi dokuya penetrasyon oranları 0,1'den 3'e olmak üzere iyi şekilde penetre olur. 500 mg P.O.'nun ardından spongiosproksimal femurdaki maksimum levofloksasin konsantrasyonu uygulamadan 2 saat sonrayaklaşık 15,1 mikrog/g'dır.
Serebro-Spinal Sıvıya Penetrasyon
Levofloksasinin serebro-spinal sıvıya geçişi düşüktür.
Prostat dokusuna dağılım
Günde 3 kez oral 500 mg levofloksasin uygulanmasından sonra prostat dokusundaki konsantrasyonu ortalama 2 saatten sonra 8,7 gmikrog/g ve ortalama prostat/plazmakonsantrasyonu 1,84'tür.
İdrardaki Konsantrasyonu
150 mg, 300 mg veya 500 mg'lık oral tek dozdan sonra levofloksasinin ortalama idrar konsantrasyonları sırasıyla 44 mg/L, 91 mg/L ve 200 mg/L'dir.
Biyotransformasyon:
Levofloksasin çok az düzeyde metabolize olur, metabolitleri desmetil-levofloksasin ve levofloksasin N-oksittir. Metabolitler, idrarda atılırlar ve dozun <%5'ini oluştururlar.Levofoksasin stereokimyasal olarak stabildir ve izomerik dönüşüme uğramaz.
Eliminasyon:
Levofloksasin oral ve intravenöz verilmesini takiben, plazmadan göreceli olarak yavaş elimine olur (E/2 : 6 - 8 saat). Ekskresyonu esas olarak renal yoldandır (verilen dozun >%85'i).500 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 175 ± 29,2ml/dak.'dır.
750 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 143 ± 29,1 ml/dak.'dır. Levofloksasinin intravenöz ve oral uygulanmasında temel farmakokinetik farklılık yoktur, buoral ve intravenöz yolların birbirinin yerine geçebileceğini düşündürmektedir.
22 /25
Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:
150-600 mg doz aralığında, levofloksasin doğrusal bir farmakokinetik izler.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği olan hastalar:
Böbrek yetmezliğinde levofloksasinin farmakokinetik özellikleri etkilenir. Böbrek fonksiyonlarının azalmasıyla birlikte, böbreklerden eliminasyonu ve klirensi düşer veaşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, eliminasyon yarı ömrü uzar:
Clcr [ml/dak]
|
< 20
|
20 - 49
|
50 - 80
|
ClR [ml/dak]
|
13
|
26
|
57
|
t1/2 [saat]
|
35
|
27
|
9
|
Yaşlı hastalar:
Levofloksasinin farmakokinetik özellikleri, kreatinin klirensindeki farklılıklarla alakalı olanlar dışında, yaşlılarla gençler arasında önemli değişiklikler göstermez.
Cinsiyet farklılıkları:
Kadın ve erkeklerde yapılan ayrı analizler neticesinde levofloksasinin farmakokinetik özelliklerinde cinsiyetler arasında çok küçük marjinal farklılıklar olduğu gösterilmiştir. Bufarkların klinik açıdan anlamlı olduğuna dair herhangi bir kanıt yoktur.
5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri
Klinik öncesi veriler tek doz toksisitesi, tekrarlayan doz toksisitesi, karsinojenik potansiyel ve üreme/gelişme toksisitesini içeren geleneksel çalışmalar temelinde insanlar için özel bir zararsaptamamıştır.
Levofloksasin sıçanlarda fertilite ya da üreme performansında bozukluğa yol açmamıştır ve fetüs üzerindeki tek etkisi maternal toksisiteye bağlı olan gelişme geriliğidir.
Levofloksasin bakteri ya da memeli hücrelerinde gen mutasyonuna yol açmamıştır fakat Çinli hamster akciğer hücrelerinde
in vitroİn vivo
testlerde (mikronükleus, kardeş kromatid
23 /25
değişimi, plansız DNA sentezi, dominant letal testler) genotoksik potansiyel göstermemiştir.
Farelerde yürütülen çalışmalar levofloksasinin yalnızca çok yüksek dozlarda fototoksik aktiviteye sahip olduğunu göstermiştir. Levofloksasin fotomutajenite tayininde genotoksikpotansiyel göstermemiştir ve bir fotokarsinojenite çalışmasında tümör gelişimini azaltmıştır.
Diğer florokinolonlar gibi levofloksasin sıçan ve köpeklerde kıkırdak üzerinde etki (soyulma ve boşluk oluşumu) göstermiştir. Bu etkiler genç hayvanlarda daha belirgin olmuştur.
6 FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1 Yardımcı maddelerin listesi
Sodyum klorür
Sodyum hidroksit, (ad. pH= 4.8)
Hidroklorik asit Enjeksiyonluk su
(Sodyum konsantrasyonu: 15,49 mmol (356,42 mg) / 100 ml)
6.2 Geçimsizlikler
RAVİVO, aşağıdaki infüzyon solüsyonları ile uyumludur:
%%
5 dekstroz çözeltisi
% 2.5 dekstroz, Ringer çözeltisi içinde parenteral beslenme için hazırlanmış kombinasyon çözeltileri (amino asitler, karbonhidratlar, elektrolitler)
RAVİVO, heparin veya alkali çözeltilerle (ör. sodyum hidrojen karbonat) karıştırılmamalıdır.
6.3 Raf ömrü
36 ay
6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C'nin altındaki oda sıcaklığında ve ambalajında saklayınız. Işıktan koruyunuz. Ambalajından çıkarıldıktan sonra oda ışığında dayanma süresi 3 gündür.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
24 /25
Kutuda, flip-off kapak ve kauçuk tıpa üzerine metal kapşon ile kapatılmış renksiz cam flakonda çözelti, 1 adet.
6.6.Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği” ine uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Drogsan İlaçları San. ve Tic. A.Ş.
Oğuzlar Mah. 1370. sok. 7/3 06520 Balgat-ANKARATel: 0 312 287 74 10Fax: 0 312 287 61 15
8. RUHSAT NUMARASI
226/97
9. İLK RUHSAT TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 30.11.2010 Ruhsat yenileme tarihi:
10. KÜB'ÜN YENİLEME TARİHİ
../../....
25 /25
1
Hemodiyalizi takiben veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyalizde ek bir doza gerek yoktur.
Karaciğer yetmezliği:
Levofloksasin karaciğerde çok düşük miktarlarda metabolize olur ve esas olarak böbrekler yoluyla vücuttan atılır. Bu nedenle, karaciğer yetmezliğinde dozaj ayarlamasına gerek yoktur.
4 /25