Amidovin 150 Mg/3 Ml Iv Enjeksiyonluk Çözelti Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

AM

İD

OVİN 150 mg/3 ml IV enjeksiyonluk çözelti Steril

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

3 ml'lik steril ampulde;

Amiodaron hidroklorür 150 mg

Çözeltinin her 1 ml'si 50 mg amiodaron hidroklorür içermektedir.

Yardımcı maddeler:

Benzil alkol 60 mg

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Enjektabl çözelti

Hafif sarımsı renkte, berrak çözelti

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

AMİDOVİN, aşağıdaki ağır ritim bozukluklarının tedavisinde, oral yolla uygulama mümkün olmadığında kullanılmalıdır.

- Hızlı ventriküler ritim ile birlikte atrial aritmi

- Wolf-Parkinson White sendromuna bağlı taşikardi

- Tanısı konmuş, semptomatik ventriküler aritmi

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

İntravenöz infüzyon:

Yükleme tedavisi:

Ortalama doz, 250 ml

%

5 dekstroz çözeltisi içinde 5 mg/kg'dır. Bu doz, tercihen “electric syringe” (infüzyon pompası) kullanılarak, 20 dakika - 2 saatlik bir zaman dilimi içindeuygulanır ve 24 saatte 2 veya 3 kez tekrarlanır.

Tıbbi ürünün etkisinin kısa süreli olması, infüzyona devam edilmesini gerektirir.

İdame tedavisi:

Birkaç gün süreyle, 250 ml

%

5 dekstroz çözeltisi içinde 10-20 mg/kg/gün (ortalama 24 saatte 600-800 mg, 24 saate en çok 1200 mg) olarak uygulanır.

1

Oral tedaviye geçiş:

İnfüzyonun ilk gününden itibaren oral tedaviye başlanır (günde 3 kez 200 mg tablet). Bu doz günde 4 hatta 5 tablete kadar artırılabilir. Daha sonra intravenöz uygulama aşamalı olaraksonlandırılmalıdır.

İntravenöz enjeksiyon:

Doz en az 3 dakikada uygulanan 5 mg/kg'dır. Aynı şırınga içinde hiçbir ilaçla karıştırılmamalıdır.

Yalnızca, şoka dirençli ventriküler fibrilasyonun kardiyo-pulmoner resüsitasyonuyla sınırlı olmak kaydıyla, ilk doz olarak 300 mg (veya 5 mg/kg) amiodaron, 20 ml

%Uygulama şekli:

Ürünün formülasyonu nedeniyle ilaç, 500 ml içinde 2 ampulden daha düşük derişimde kullanılmamalıdır. Yalnızca izotonik glukoz (dekstroz) çözeltisi kullanılmalıdır. İnfüzyonçözeltisine başka hiçbir ürün eklenmemelidir.

Amiodaron santral venöz yolla uygulanmalıdır.

Geçimsizlik:

PVC malzemeler veya DEHP di (2-etilhekzil) ftalat ile plastikleştirilmiş tıbbi araçların kullanımı, AM

İDÖzel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Karaciğer yetmezliği:

IV amiodaron uygulamasının ilk 24 saati içinde, akut karaciğer bozuklukları (bazen ölümcül olabilen, ağır hepatoselüler yetmezlik veya karaciğer yetmezliği) veya kronik karaciğerbozuklukları meydana gelebilir. Bu nedenle, eğer transaminazların düzeyi normal aralığın üçkatını aşarsa, amiodaron dozunun düşürülmesi veya tedavinin kesilmesi gerekir (Bkz. Bölüm4.4).

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda özel bir doz ayarlaması gerekmez.

Pediyatrik popülasyon:

Amiodaronun pediyatrik hastalardaki güvenliliği ve etkililiği kanıtlanmamıştır. Bu nedenle pediyatrik hastalarda kullanımı önerilmez. Benzil alkol içerdiğinden yeni doğanlarda,bebeklerde ve 3 yaşa kadar çocuklarda kontrendikedir.

2

Geriyatrik popülasyon:

AMİDOVİN özellikle yaşlılarda bazı hastalıklara endike olduğu için, yaşlı hastalarda doz yetişkinlerde uygulanan doz ile aynıdır.

Bütün hastalarda olduğu gibi, minimum etkili dozun kullanılması önem taşır. Bu yaş grubunda doz gereksiniminin farklı olduğuna dair bir bulgu olmamakla beraber, çok yüksekbir doz uygulanması halinde yaşlı hastalar bradikardi ve ileti bozukluklarına daha yatkın halegelebilirler. Tiroid fonksiyonlarının takibine özel dikkat gösterilmelidir (Bkz. Bölüm 4.3, 4.4ve 4.8)

4.3. Kontrendikasyonlar

AMİDOVİN aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:

- Pacemaker kullanılmayan sinoatrial blok veya sinüs bradikardisi olguları;

- Pacemaker kullanılmayan hasta sinüs sendromu (sinüs aresti riski);

- Pacemaker kullanılmayan ağır ventriküler ileti bozuklukları;

- Tiroid hastalıklarında;

- İyoda, amiodarona veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılıkhalleri;

- Hamilelikte (istisnai durumlar dışında, Bkz. Bölüm 4.6);

- Laktasyon (Bkz. Bölüm 4.6 “Laktasyon”);

- II. veya IlI.derece kalp bloğu;

- Pacemaker kullanılmayan, bi- veya tri-fasiküler iletim bozuklukları, ya da hasta özelbakım ünitesinde bulunmuyorsa amiodaron elektrosistolik hız denetimi altındakullanılmalıdır;

- Bradikardi nedenli senkoplarda;

- Dolaşım kollapsı;

- Ağır arteriyel hipotansiyon;

- Hipotansiyon, ağır solunum yetmezliği, kardiyomiyopati veya kalp yetmezliği olgularındaintravenöz enjeksiyon kullanım (durumun kötüleşmesi olasıdır);

- Benzil alkol içermesi nedeniyle, 3 yaşın altındaki çocuklarda;

- Torsade de Pointes'a neden olan aşağıdaki ilaçlarla kombine kullanımı kontrendikedir(Bkz. Bölüm 4.5):

• Sınıf I a antiaritmik ajanlar (kinidin, hidrokinidin, dizopiramid)

• Sınıf III antiaritmik ajanlar (sotalol, bepridil, dofetilid, ibutilid)

• Mizolastin, difemanil, vinkamin, bazı nöroleptik ajanlar, sisaprid, eritromisin,pentamidin (parenteral uygulandığında) gibi diğer ilaçlar

• Sultoprid

• Sparfloksazin

Bu ilacın aşağıdaki ilaçlarla kombine kullanımı GENEL OLARAK ÖNERİLMEZ (Bkz. Bölüm 4.5.):

• Beta-blokerler ve kalp hızını düşüren kalsiyum kanal blokerleri (verapamil, diltiazem)

3

• Stimüle edici laksatif ajanlar hipokalemiye neden olabilirler ve bu yüzden

“Torsadesdepointes”

riskini arttırabilirler

• Florokinolonlar

• Halofantrin, moksifloksasin

• Bazı nöroleptikler (tiyoridazin, klorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin,siyamemazin, sülpirid, amisülpirid, tiaprid, pimozid, haloperidol, droperidol)

Şoka dirençli ventriküler fibrilasyonun kardiyo-pulmoner resüsitasyon durumunda, yukarıda

sayılan kontrendikasyonların hiçbiri geçerli değildir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

- Ciddi hipertansiyon ve dolaşım kollapsı gibi hemodinamik riskler nedeniyle, doğrudan IVuygulama genellikle tavsiye edilmez; mümkün olduğunca intravenöz infüzyon tercihedilmelidir.

- İntravenöz enjeksiyon çok yavaş yapılsa bile, hipotansiyon, kalp yetmezliği veya ağırsolunum yetmezliğini şiddetlendirebilir.

- İntravenöz enjeksiyon sadece acil durumlar için saklanmalı ve alternatif tedaviler yetersizkaldığı taktirde, koroner yoğun bakım ünitelerinde, sürekli elektrokardiyografik kontrol vekan basıncı kontrolü altında kullanılmalıdır.

- Ortalama doz 5 mg/kg'dır. Şoka dirençli ventriküler fibrilasyonun kardiyo-pulmonerresüsitasyon durumu dışında enjeksiyon süresi asla 3 dakikadan az olmamalıdır. Birincienjeksiyondan sonra (yalnızca bir ampul uygulanmış olsa bile) 15 dakikadan önce ikincibir enjeksiyon yapılmamalıdır (geri dönüşümsüz kollaps riski).

- Aynı şırınga içinde hiçbir ilaçla karıştırılmamalıdır. Tedaviye devam edilmesigerektiğinde intravenöz infüzyona geçilmelidir.

- Tedaviye başlamadan önce EKG ve serumda potasyum ölçümlerinin yapılmasıönerilmektedir. Tedavi sırasında ise transaminazların izlenmesi, EKG çekilmesi ve kanbasıncının ölçülmesi tavsiye edilmektedir.

- Enjektabl amiodaron santral venöz yolla uygulanmalıdır. Periferik venöz yolla uygulama,yüzeyel flebit gibi lokal etkilere neden olabilir. Enjektabl amiodaron, yalnızca infüzyonşeklinde uygulanmalıdır.

- İnfüzyon yoluyla uygulandığında damla büyüklüğünü azaltabilir; gerekirse infüzyonhızında ayarlama yapılmalıdır.

- Hipotansiyon, ağır solunum yetmezliği, dekompanse veya ağır kalp yetmezliği olgularındadikkatli olmak gerekir.

- Amiodaron hidroklorürün intravenöz infüzyon çözeltisine ilavesi damla hacmini azaltır vebu azalma amiodaronun konsantrasyonu arttıkça fazlalaşır. Damla hacmindeki azalmastandart intravenöz formülasyonuna ilave edilen Tween 80 (polisorbat 80)'in yüzeybasıncını azaltması sebebi ile meydana gelmektedir. Damla hacmindeki değişiklikler içinamiodaron hidroklorür alınma oranının azalmasına sebep olan damla hacminde değişiklikyapılmasına müsaade edilmelidir.

4

Kardiyak bozukluklar

Yaşlı hastalarda kalp hızını belirgin bir şekilde azaltabilir.

Doz çok yüksek olduğunda, özellikle yaşlı hastalarda veya dijital tedavisi sırasında, idioventriküler ritmin ortaya çıkmasıyla birlikte ağır bradikardiye ve ileti bozukluklarınaneden olabilir. Bu gibi durumlarda amiodaron tedavisi kesilmelidir. Gerekirse, beta-adrenerjikstimülanlar veya glukagon uygulanabilir. Amiodaron uzun bir yarılanma ömrüne sahipolduğundan bradikardinin ağır ve semptomatik olması halinde pacemaker yerleştirilmesidüşünülebilir.

Amiodaron güçlü bir CYP enzim inhibitörüdür. Dolayısıyla bazı ilaçların serum konsantrasyonlarının artmasına yol açabilir.

QT aralığında uzama, amiodaronun farmakolojik özelliklerinin bir sonucudur. Bu nedenle ilaç, tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzun QT sendromu ve Torsades de Pointeshastalarında kullanılmamalıdır.

AMİDOVİN, EKG değişikliklerine yol açabilir. Bu “cordaronik” değişiklik, repolarizasyonun uzamasına bağlı olarak QT aralığında uzamaya neden olur. Buna eşlik eden U dalgaları vedeforme olmuş T dalgaları görülebilir; bu amiodaronun terapötik etkisinin bir belirtisi olup,toksisite değildir.

2. veya 3. derece A-V blok, sinoatrial blok veya bifasiküler blok gelişmesi durumunda tedavi kesilmelidir. 1. Derece atriyoventriküler blok gelişmesi yakın takip gerektirir.

Yeni aritmilerin başlaması veya tedavi edilen aritmilerin kötüleşmesi, bazen ölümle sonlanması rapor edilmiştir. İlacın etkisiz olmasıyla, bir proaritmik etkinin olmasınınbirbirinden ayırt edilmesi güçtür; ancak bu durumun kalple ilgili mevcut durumunkötüleşmesiyle ilgili olup olmadığının anlaşılması önem taşır. Diğer antiaritmik ajanlarakıyasla, amiodaron ile daha seyrek olarak proaritmojenik etki bildirilmiştir ve genellikle ilaçetkileşimleri ve/veya elektrolit bozuklukları gibi QT aralığında uzama faktörleri bağlamındameydana gelmektedir. (Bkz. Bölüm 4.5). QT aralığındaki uzamaya rağmen, amiodaron düşüktorsadojenik aktivite göstermektedir.

Şiddetli bradikardi (Bkz. Bölüm 4.5):

Amiodaron sofosbuvir ya da daklatasvir, simeprevir ya da ledipasvir gibi diğer hepatit C virüsüne (HCV) doğrudan etkili antivirallerle (DAA) kombinasyon halinde kullanıldığındaşiddetli ve yaşamı tehdit eden bradikardi ve kalp bloğu olguları gözlenmiştir. Bu nedenle builaçların amiodaron ile birlikte kullanımı önerilmez.

Eğer eş zamanlı kullanım kaçınılmaz ise diğer DAA ile kombinasyonu halinde sofosbuvir başlanırken hastalar yakından izlenmelidir. Bradiaritmi riskinin yüksek olduğu saptananhastalar, eş zamanlı sofosbuvir tedavisi başlandıktan sonra en az 48 saat uygun bir klinikortamda sürekli izlenmelidir.

Amiodaronun yarılanma ömrünün uzun olması nedeniyle amiodaron tedavisini birkaç ay içinde kesmiş olan hastalar da diğer DAA ile kombinasyonu halinde sofosbuvir başlanırkenuygun biçimde izlenmelidir.

5

Bu hepatit C ilaçlarını amiodaron ile birlikte kullanan hastalar, kalp hızını azaltan başka eş zamanlı ilaç olsun ya da olmasın, bradikardi ve kalp bloğu semptomları konusunda ve busemptomlar ortaya çıktığında hemen doktora başvurmaları konusunda uyarılmalıdır.

Nöromusküler bozukluklar

Amiodaron periferik sensoriyomotor nöropati ve/veya miyopatiye yol açabilir. Amiodaron tedavisi sonlandırıldıktan sonraki birkaç ay içinde genellikle düzelir, ancak bazen tamdüzelme görülmeyebilir.

Göz bozuklukları (Bkz. Bölüm 4.8)

Eğer bulanık görme veya görme yeteneğinde azalma meydana gelirse, derhal fundoskopiyi de içeren tam bir oftalmolojik muayene yapılması gerekir. Optik nöropati ve/veya optik nevritingörülmesi körlüğe doğru ilerleme potansiyeli olması nedeniyle amiodaronun kesilmesinigerektirir. Eğer bulanık görme veya görme yeteneğinde azalma meydana gelmez ise,oftalmolojik muayenenin yılda bir kez yapılması önerilir.

Pulmoner bozukluklar

Tek başına veya genel durum bozukluğuyla birlikte dispne veya kuru öksürük başlaması, pulmoner toksisite olasılığını düşündürmeli ve akciğer grafisi çekilmelidir (Bkz. Bölüm 4.8).İntravenöz amiodaron ile çok seyrek olarak interstisyel pnömoni vakaları bildirilmiştir. Buteşhisten şüphelenildiğinde, genel sağlık durumunda bozulmayla (halsizlik, kilo kaybı, ateş)birlikte ya da izole olarak efor dispnesi gelişen hastalarda bir göğüs röntgeni çekilmesigerekir. Amiodaronun erken dönemde kesilmesi durumunda interstisyel pnömoni genelliklegeri dönüşlü olduğundan; böyle bir durumda amiodaron tedavisinin yeniden değerlendirilmesigerekir ve kortikosteroid tedavisi düşünülmelidir (Klinik belirtiler genellikle 3-4 hafta içindeiyileşmektedir, arkasından daha yavaş olarak, radyolojik iyileşme olmakta ve akciğerfonksiyon testlerinde düzelme birkaç ay içinde gerçekleşmektedir). Bazı hastalarda tedavininkesilmesine rağmen kötüleşme görülebilir. Ölümle sonlanabilen akciğer toksisitesi olgularıbildirilmiştir.

Bazen öldürücü olabilen, ağır solunum komplikasyonu olguları çok seyrek olarak gözlenmiştir ve genellikle cerrahi girişimden hemen sonraki dönemde meydana gelmiştir(erişkinlerde akut solunum sıkıntısı sendromu); bu durum yüksek bir oksijenkonsantrasyonuyla muhtemel bir etkileşim nedeniyle gelişmiş olabilir, bu nedenle böylehastalara suni solunum uygulanırken, hastaların dikkatle gözlenmesi önerilir (Bkz. Bölüm 4.5ve 4.8).

Karaciğer bozuklukları

Amiodarona başlandığı anda ve tedavi süresince düzenli olarak karaciğer fonksiyon testlerinin (transaminazlar) yakın takibi önerilmektedir. Oral ve intravenöz formlarıyla ve IV amiodaronuygulamasının ilk 24 saati içinde, akut karaciğer bozuklukları (bazen ölümcül olabilen, ağırhepatoselüler yetmezlik veya karaciğer yetmezliği) veya kronik karaciğer bozukluklarımeydana gelebilir. Bu nedenle, eğer transaminazların düzeyi normal aralığın üç katını aşarsa,amiodaron dozunun düşürülmesi veya tedavinin kesilmesi gerekir.

6

Oral amiodarona bağlı kronik karaciğer bozukluklarının klinik veya biyolojik belirtileri çok az olabilir (hepatomegali, transaminaz düzeyinin normal aralığın 5 katına kadar yükselmesi) vetedavi kesildiğinde geri dönebilir; ancak ölümle sonlanan olgular rapor edilmiştir.

Şiddetli büllöz reaksiyonlar

Yaşamı tehdit eden ya da ölümcül olabilen deri reaksiyonları Stevens-Johnson sendromu (SJS), Toksik Epidermal Nekroliz (TEN) (Bkz. Bölüm 4.8). SJS ve TEN semptomları ya dabelirtileri (örn. sıklıkla soyulma ya da mukozada lezyon ile birlikte progresif deri döküntüsü)ortaya çıkarsa amiodaron tedavisi hemen kesilmelidir.

İlaç etkileşimleri

Amiodaron'un beta blokerler, kalp atım hızını düşüren kalsiyum kanal blokörleri (verapamil ve diltiazem), hipokalemi oluşturabilen stimulan laksatif ajanlar ile kombine kullanılmasıönerilmez.

Flekainid amiodaron ile birlikte kullanıldığında artmış plazma seviyeleri bildirilmiştir. Buna göre flekainid dozu azaltılmalı ve hasta yakından takip edilmelidir.

İzleme

Elektrolit dengesi bozuklukları, özellikle hipokalemi: Proaritmik etki başlangıcını

destekleyebileceğinden, hipokaleminin eşlik edebileceği durumlar göz önünde bulundurulmalıdır.

Hipokalemi amiodaron uygulamasından önce düzeltilmelidir.

Amiodaronun neden olabileceği karaciğer hasarının saptanması için, karaciğer fonksiyonunun (transaminaz düzeylerinin) amiodaron tedavisine başlar başlamaz ve tedavi süresince düzenliolarak, yakından takip edilmesi önerilir (Bkz. Bölüm 4.8). Oral ve intravenöz formlarla tedavisırasında ve IV amiodaron uygulamasını takiben ilk 24 saat içinde, akut karaciğerbozuklukları (ağır hepatoselüler yetmezlik veya bazen fatal olabilen karaciğer yetmezliği dedahil olmak üzere) ve kronik karaciğer bozuklukları ortaya çıkabilir. Bu durumda amiodarondozu azaltılmalı veya transaminaz düzeylerinin normalin üç katını aşması halinde, tedavikesilmelidir.

Amiodaron hipotiroidizm veya hipertiroidizme neden olabileceği için; özellikle kişisel öyküsünde tiroid bozuklukları bulunan hastalarda, amiodaron tedavisine başlamadan önceklinik ve biyolojik (usTSH) takip önerilmektedir. Bu takibin hem tedavi sırasında hem tedavisonlandırıldıktan sonraki birkaç ay boyunca sürdürülmesi gerekir. Tiroid disfonksiyonundanşüphelenildiğinde, serumda aşırı-duyarlı TSH (usTSH) seviyesi ölçülmelidir.

Özellikle, kronik olarak antiaritmik ilaç kullanımı bağlamında; pacemaker veya implante edilebilir kardiyoverter defibrilatörün hız ayarlama eşiğinde ve/veya ventrikülerdefibrilasyonda artış olduğu bildirilen olgular bulunmaktadır; bu durum potansiyel olarakilacın etkililiğine tesir yapmaktadır. Bu nedenle, amiodaron tedavisi öncesinde ve tedavisırasında bu tip cihazların işlevlerinin yerinde olduğunun tekrar teyit edilmesi önerilmektedir.

7

Pediyatrik hastalar

Amiodaronun pediyatrik hastalardaki güvenliliği ve etkililiği kanıtlanmamıştır. Benzil alkol içermesi nedeniyle, 3 yaşın altındaki pediyatrik hastalarda kullanımı önerilmez.

Anestezi

Cerrahi girişim öncesinde, anestezist hastanın amiodaron ile tedavi edildiği konusunda uyarılmalıdır.

Amiodaron ile kronik tedavi, yan etkiler bakımından, genel veya lokal anesteziklerin hemodinamik risklerinin artmasına neden olabilir. Bunlar özellikle bradikardik ve hipotansifetkiler, azalmış kardiyak output ve ileti bozukluklarıyla ilgili yan etkilerdir.

AM

İD4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Birçok antiaritmik ilaç kalbin otomatizmasını, ileti sistemini ve kontraktilitesini deprese edebilir.

Farklı sınıflardan antiaritmiklerin kombinasyonu faydalı bir terapötik etki sağlayabilir, ancak, genellikle ÇOK DİKKAT gerektirir; bu durumda yakın klinik izlem ve EKG monitorizasyonuşarttır. Torsades de pointes'e neden olan (amiodaron gibi) antiaritmiklerin kombine kullanımıKONTRENDİKEDİR.

Aynı sınıftan antiaritmiklerin kombinasyonu, bazı istisnai durumlar dışında, kardiyak yan etki riskinin artması nedeniyle ÖNERİLMEZ. Negatif inotropik, bradikardik ve/veyaatriyoventriküler-iletiyi yavaşlatıcı etkileri bulunan ilaçlarla kombine kullanım da DİKKATgerektirir; bu durumda yakın klinik izlem ve EKG monitorizasyonu yapılmalıdır.

Amiodaronun yarı ömrü uzun olduğundan, amiodaron tedavisi kesildikten aylar sonra bile ilaç etkileşimleri görülebilir.

Kombinasyonu kontrendike olanlar:

+Torsades de pointes'a neden olan ilaçlar

- Sınıf Ia antiaritmikler (kinidin, hidrokinidin, dizopiramid),

- Sınıf III antiaritmikler (dofetilid, ibutilid, sotalol, bretilyum),

- Diğer ilaçlar: Bepridil, sisaprid, difemanil, IV eritromisin, mizolastin, IV vinkamin,kotrimoksazol veya pentamidin enjeksiyon

- Sultoprid

- Bazı antipsikotikler; klorpromazin, tiyoridazin, flufenazin, pimozid, haloperidol,amisülpirid ve sertindol

8

- Lityum ve doksepin, maprotilin, amitriptilin gibi trisiklik antidepresanlar

- Terfenadin, astemizol, mizolastin gibi bazı antihistaminler

- Kinin, meflokin, klorokin, halofantrin gibi malarya ilaçları

- Moksifloksasin

+Sparfloksazin

QT aralığında uzama nedeniyle Torsades de pointes riski artar (elektrofizyolojik additif etkiler nedeniyle).

Kombinasyonu önerilmeyenler:

+Torsades de pointes'a neden olan nöroleptikler:

Bazı fenotiyazin nöroleptikler (siyamemazin, levomepromazin, trifluoperazin), benzamid nöroleptikler (sülpirid, tiaprid), bütirofenon nöroleptikler (droperidol),

Ventriküler aritmi ve özellikle de Torsades de pointes riski artar.

+Stimüle edici laksatif ajanlar hipokalemiye neden olabilirler ve bu yüzden “Torsades de Pointes” riskini arttırabilirler.

+Enjektabl diltiazem

Bradikardi ve atriyoventriküler blok riski mevcuttur. Eğer bu kombinasyonun verilmesi gerekiyorsa, devamlı klinik izlem ve EKG monitorizasyonu yapılması önerilmektedir.

+Beta-blokerler (sotalol ve esmolol dışındakiler)

Kontraktilite, otomatizma ve ileti bozuklukları ortaya çıkabilir (kompansatuar sempatik mekanizmaların baskılanması nedeniyle).

+Florokinolonlar

Florokinolonlarla birlikte amiodaron kullanan hastalarda, Torsade de pointes'ın eşlik ettiği veya etmediği QTc aralığı uzaması nadiren bildirilmiştir. Amiodaron tedavisi alan hastalarda,florokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

Dikkatle kullanılması gereken kombinasyonlar:

+QT aralığını uzatan ilaçlar

Torsades de pointes

riski artabileceğinden, amiodaronun QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlarla birlikte kullanımına ancak her hasta için potansiyel risk ve yararlar dikkatli bir şekildedeğerlendirildikten sonra karar verilmeli ve hastalar QT uzaması açısından izlenmelidir.

+Genel anestezikler

Genel anestezi uygulanan hastalarda ciddi olabilen komplikasyonlar bildirilmiştir: bradikardi (atropine cevap vermeyen), hipotansiyon, ileti bozuklukları, kardiyak output azalması.

Çok nadiren, bazen ölümle sonlanabilen ciddi solunum komplikasyonları (erişkinin akut solunum sıkıntısı sendromu), genellikle cerrahi girişimin hemen sonrasında gözlenmiştir. Budurum, yüksek oksijen konsantrasyonuyla etkileşmenin bir sonucu olabilir.

9

+PgP substratları

Amiodaron bir P-gp inhibitörüdür. P-gp substratlarıyla birlikte kullammının, maruziyette artışa neden olması beklenir.

- Dabigatran: Kanama riski nedeniyle, amiodaronun dabigatranla birlikte kullanımı sırasında dikkatli olunmalıdır. Dabigatran dozunun ürün bilgisine uygun olarak ayarlanması gerekebilir.

+Oral antikoagülanlar

Antikoagülan etki ve hemorajik risk artar.

Protrombin düzeyi ve INR daha sık kontrol edilmelidir. Oral antikoagülan dozu, amiodaron tedavisi sırasında ve tedavi kesildikten sonra ayarlanmalıdır.

+Sitokrom P450 3A4 sistemiyle metabolize edilen ilaçlar

Bu gibi ilaçların, bir CYP 3A4 inhibitörü olan amiodaron ile birlikte uygulanması; bu ilaçların plazma konsantrasyonlarının yükselmesine ve dolayısıyla toksisitelerin artmasına nedenolabilir:

• Fentanil: Amiodaron ile kombine edilmesi, fentanilin farmakolojik etkilerinigüçlendirerek, toksisite riskini arttırabilir.

• Statinler: Amiodaron ile birlikte CYP 3A4 tarafından metabolize edilen simvastatin,atorvastatin ve lovastatin gibi statinlerin birlikte kullanılması kas toksisitesi (örn.rabdomiyoliz) riskini arttırır. Amiodaron ile birlikte CYP 3A4 tarafından metabolizeedilmeyen bir statin kullanılması önerilir.

• CYP 3A4 tarafından metabolize edilen diğer ilaçlar: Lidokain, takrolimus, sildenafil,midazolam, triazolam, dihidroergotamin, ergotamin, kolşisin

• Flekainid: Flekainid esas olarak CYP 2D6 tarafından metabolize olur, bu enzimininhibe edilmesi sonucu amiodaron, flekainidin plazma seviyelerini artırabilir;dolayısıyla flekainid dozunun

%

50 azaltılması ve hastanın yan etkiler için yakındantakip edilmesi tavsiye edilir.

Diğer CYP 450 izoenzim substratları ile etkileşimler:

İn vitro

çalışmalar ayrıca; amiodaronun CYP 1A2, CYP 2C19 ve CYP 2D6'yı da ana metabolitleri aracılığı ile inhibe ettiğinigöstermiştir. Birlikte uygulandığında, amiodaronun metabolizması CYP 1A2, CYP 2C19 veCYP 2D6'ya bağlı olan ilaçların plazma konsantrasyonlarını yükseltmesi beklenmektedir.

+Siklosporin

Dolaşan siklosporin düzeyleri, ilacın hepatik metabolizmasının azalmasına bağlı olarak artar; nefrotoksik etki riski söz konusudur. Dozunun ayarlanması gereklidir.

Kan siklosporin derişimlerinin ölçümü, böbrek fonksiyonlarının takibi ve amiodaron tedavisi sırasında ve tedavi kesildikten sonra doz ayarlaması yapılması gereklidir.

+Oral diltiazem

Özellikle yaşlılarda, bradikardi ve atrioventriküler blok riski mevcuttur. Klinik takip ve elektrokardiyografik monitorizasyon yapılmalıdır.

10

+Kalp glikozitleri

Otomatizma depresyonu (aşırı bradikardi) ve atriyoventriküler ileti bozuklukları görülebilir. Digoksin kullanılması halinde, digoksin klerensinin azalmasına bağlı olarak plazma digoksindüzeyinde artış gözlenebilir. Kalp hızı ve atriyoventriküler ileti üzerinde sinerjistik bir etki degörülebilir. Klinik izlem ve EKG monitorizasyonu yapılmalı; gerekirse kan digoksin düzeyleriölçülerek, digoksin dozu ayarlanmalıdır.

+Esmolol

Kontraktilite, otomatizma ve ileti bozuklukları ortaya çıkabilir (kompansatuar sempatik mekanizmaların baskılanması nedeniyle). Klinik ve elektrokardiyografik monitorizasyonyapılmalıdır.

+Hipokalemi veya hipomagnezemiye neden olan ilaçlar: Potasyumu düşüren diüretikler (tek başına veya kombine olarak), uyarıcı laksatifler, glukokortikoidler (sistemik kullanım),tetrakosaktid, amfoterisin B (IV)

Ventriküler aritmi ve özellikle de Torsades de pointes riski artar (hipokalemi ve/veya hipomagnezemi predispozan bir faktördür). Diğer tür laksatifler kullanılmalıdır.

Klinik takip ve elektrokardiyografik monitorizasyon yapılmalıdır. Torsades de pointes ortaya çıkması halinde antiaritmik ajanlar verilmemelidir; kardiyak pacing başlatılabilir ve IVmagnezyum kullanılabilir.

+Greyfurt suyu

Greyfurt suyu sitokrom P450 3A4'ü inhibe eder ve amiodaronun plazma konsantrasyonunu yükseltebilir. Oral amiodaron kullanımı esnasında greyfurt suyu tüketiminden kaçınılmalıdır.

+Fenitoin

Plazma fenitoin düzeylerinde yükselme ve buna eşlik eden özellikle nörolojik tipte doz aşımı belirtileri görülebilir (fenitoinin hepatik metabolizmasının azalması nedeniyle).

Klinik takip yapılmalı, fenitoinin plazma derişimleri kontrol edilmeli ve gerekirse, ilacın dozu ayarlanmalıdır.

+Bradikardik ilaçlar: Bradikardik kalsiyum kanal blokörleri (diltiazem, verapamil), beta-blokerler (sotalol hariç), klonidin; guanfasin, kalp glikozitleri; antikolinesteraz ilaçlar (donezepil, galantamin, rivastigmin, takrin, ambemonyum, piridostigmin, neostigmin)

Ventriküler aritmi ve özellikle de Torsades de pointes riski artar. Elektrokardiyografik ve klinik monitorizasyon yapılmalıdır.

+Simvastatin

Rabdomiyolizis gibi, doza bağımlı yan etkilerin riski artar (kolesterol düşürücü ilacın hepatik metabolizmasının azalması nedeniyle).

Simvastatin uygulanırken, 20 mg/gün dozu aşılmamalıdır. Bu dozla terapötik etkinlik elde edilemiyorsa, bu tür etkileşimi bulunmayan başka bir statin kullanılmalıdır.

11

+Amiodaron ve sofosbuvirin diğer HCV doğrudan etkili antiviral ilaçlarla (daklatasvir, simeprevir ya da ledipasvir gibi) birlikte kullanımı ciddi ve yaşamı tehdit eden semptomatikbradikardiye yol açabilir. Bu nedenle birlikte kullanımı önerilmez. Eğer eş zamanlı kullanımkaçınılmaz ise kardiyak izlem önerilir (Bkz. Bölüm 4.4).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon:

Çocuklarda amiodaronun etkililiği ve güvenliliği gösterilmemiştir. Bu nedenle çocuklarda kullanımı önerilmemektedir.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar uygun bir doğum kontrolü uygulamalıdır.

Gebelik dönemi

Amiodaronun, insanda gebelikte kullanımı ve olası toksisitesi konusunda yeterli veri bulunmamaktadır.

Bununla birlikte, fetusun tiroid bezi üstündeki etkileri göz önüne alındığında, sağlayacağı yarar risklerinden fazla olmadığı müddetçe; amiodaron hamilelik sırasında kontrendikedir.

Fetal tiroid bezi, son adet döneminden 14. hafta sonra iyot bağlamaya başladığından, ilacın bu dönemden önce uygulanması halinde fetal tiroid bezi üzerinde herhangi bir etki oluşturmasıbeklenmez.

Bu dönemden sonra ilacın kullanımına bağlı aşırı iyot yüklenmesi, fetusta biyolojik veya hatta klinik (guatr) hipotiroidizme neden olabilir.

AMİDOVİN anneye sağlayacağı yarar fetusta yaratacağı zarardan daha fazla olmadığı sürece gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Amiodaron ve metaboliti, iyotla beraber, anne sütüne maternal plazmadan daha yüksek derişimlerde geçer. Yenidoğanda hipotiroidizm riski nedeniyle, bu ilaçla tedavi sırasındaemzirme kontrendikedir.

Üreme yeteneği/Fertilite

Amiodaronun erkek ve dişi sıçanlara 90 mg/kg/gün dozlarda uygulandığı fertilite çalışmalarında, fertilitede azalma görülmüştür. Amiodaronun teratojenik bir etkisi yoktur.Amiodaron ve desetilamiodaron anne sütüne geçer.

12

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Amiodaron ile ilgili güvenlilik verilerine göre, amiodaronun araç veya makine kullanımı becerilerini bozduğuna dair herhangi bir kanıt bulunmamaktadır.

4.8. İstenmeyen etkiler

Aşağıda listelenen advers etkiler sistem organ sınıfına göre sınıflandırılmış ve aşağıda listelenen sıklık başlıkları altında sıralanmıştır:

Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000 ila <1/100); Seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerdenhareketle tahmin edilemiyor).

Kan ve lenf sistemi hastalıkları:

Bilinmiyor:

- Kemik iliği granülomu

- Nötropeni, agranülositoz

Bağışıklık sistemi hastalıkları:

Çok seyrek:

- Anafilaktik şok

Bilinmiyor:

- Anjiyonörotik ödem (Quincke ödemi)

Endokrin hastalıklar:

Çok seyrek:

- Uygunsuz antidiüretik hormon sekresyon sendromu

Bilinmiyor:

- Hipertiroidizm

Metabolizma ve beslenme hastalıkları:

Bilinmiyor:

- İştah azalması

Psikiyatrik hastalıklar:

Bilinmiyor:

- Konfüzyonel durum/deliryum

- Halüsinasyon

Sinir sistemi hastalıkları:

Çok seyrek:

- İyi huylu intrakranyal hipertansiyon (psödotümör serebri)

- Baş ağrısı

13

Bilinmiyor:

- Parkinsonizm

Göz hastalıkları:

Bilinmiyor:

- Körlük gelişebilen optik nöropati/nörit (Bkz. Bölüm 4.4).

Kardiyak hastalıklar:

Yaygın:

- Genellikle orta şiddette bradikardiÇok seyrek:

- Bazen kardiyak arrestin takip ettiği aritmi başlaması veya var olan aritminin kötüleşmesi

- Özellikle yaşlılarda ve/veya sinüs düğümü disfonksiyonu olan hastalarda amiodaronkullanımının bırakılmasını gerektirecek şekilde belirgin bradikardi ve sinüs aresti (Bkz.Bölüm 4.4. ve 4.5)

- Torsades de pointes

Vasküler hastalıklar:

Yaygın:

- Kan basıncında orta dereceli ve geçici düşüş

- Aşırı hızlı uygulamadan sonra veya doz aşımına bağlı ağır hipotansiyon veya dolaşımkollapsı vakaları

Çok seyrek:

- Sıcak basması

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar:

Çok seyrek:

- İnterstisyel pnömonit veya bazen ölümcül olabilen fibrozis (Bkz. Bölüm 4.4)

- Bazen ölümcül olabilen şiddetli solunum komplikasyonları (erişkinde akut solunumsıkıntısı sendromu) (Bkz. Bölüm 4.4 ve 4.5)

- Özellikle astımlılarda, ağır solunum yetmezliği durumunda bronkospazm ve/veya apne

Gastrointestinal hastalıklar:

Çok seyrek:

- Bulantı

Bilinmiyor:

- Pankreatit / akut pankreatit

Hepato-biliyer hastalıklar:

Çok seyrek:

- Transaminaz düzeylerinde, dozun azaltılmasıyla, hatta kendiliğinden gerileyebilen,genellikle orta dereceli (normalin 1,5-3 katı) yükselme

14

- Yükselmiş serum transaminaz seviyeleri ve/veya karaciğer yetmezliği içeren sarılıklabirlikte görülen, bazen fatal olabilen ve tedavinin kesilmesini gerektiren, akut hepatopati(Bkz. Bölüm 4.4)

Deri ve deri altı doku hastalıkları:

Yaygın:

- Egzama

Çok seyrek:

- Terleme

Bilinmiyor:

- Ürtiker

- Toksik epidermal nekroliz/Stevens-Johnson sendromu, Büllöz dermatiti içeren bazenölümcül olabilen şiddetli deri reaksiyonları

- Eozinofili ve sistematik semptomlu ilaç reaksiyonu (DRESS)

Kas-iskelet sistemi, bağ doku ve kemik hastalıkları:

Bilinmiyor:

- Sırt ağrısı

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

Seyrek:

- Serum kreatinin düzeylerinin orta derecede yükseldiği böbrek yetmezliği

Üreme sistemi ve meme hastalıkları:

Bilinmiyor:

- Libido azalması

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Yaygın:

- Ağrı

- Eritem

- Ödem

- Nekroz

- Damar dışına kaçma

- İnfiltrasyon

- İnflamasyon

- Endurasyon

- Tromboflebit, flebit

- Sellülit

- Enfeksiyon

- Renk değişiklikleri

15

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir

(www.titck. gov.tr;[email protected];4.9. Doz aşımı ve tedavisi

İntravenöz yolla uygulanan amiodaronun doz aşımı ile ilgili olarak bilgi yoktur.

Oral yolla uygulanan amiodaronun akut doz aşımı ile ilgili çok az bilgi vardır. Birkaç vakada sinüs bradikardisi, kalp bloğu, ventriküler aritmi özellikle de Torsades de pointes, dolaşımyetmezliği ve karaciğer bozukluğu bildirilmiştir.

Doz aşımı halinde, genel destekleyici önlemlere ek olarak semptomatik tedavi yapılmalıdır. Hasta monitorize edilmelidir; bradikardi gelişmesi halinde beta-adrenerjik stimülanlar veyaglukagon verilebilir.

Kendiliğinden düzelen ventriküler taşikardi atakları da ortaya çıkabilir. Amiodaronun farmakokinetik özellikleri nedeniyle, hasta yeterince uzun süre takip edilmeli ve özelliklekardiyak fonksiyonlar açısından izlenmelidir.

Amiodaron ve metabolitleri diyalizle vücuttan atılamaz.

5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antiaritmikler: Sınıf III ATC kodu: C01BD01

Amiodaron, kalp kası liflerinde aksiyon potansiyelinin 3. fazını uzatır, yükselme fazının hızını veya yüksekliğini değiştirmez (Vaughan Williams Sınıf III). Amiodaron ile aksiyonpotansiyelinin yalnızca 3.fazının uzamasının nedeni, sodyum veya kalsiyum dışa akımlarındahiçbir değişiklik olmaksızın, sadece potasyum akımının yavaşlamasındandır. Amiodaronkalpteki katekolaminlerin metabolik ve biyokimyasal etkilerini ve Na+ ve K+ ile aktiveedilmiş ATPaz'ı inhibe eder.

Bradikardi yapıcı etkisi sinüs otomatisitesinin azaltılmasına bağlıdır; bu etki atropin ile antagonize edilmez.

Non-kompetitif alfa ve beta antiadrenerjik reseptörler üzerinde etkisi vardır.

Sinoatriyal, atriyal ve nodal iletide yavaşlamaya yol açar. Bu ileti kalp atım hızına bağlı olarak artar.

İntraventriküler iletide değişiklik oluşturmaz.

Refrakter periyotta uzamaya ve atrial, nodal ve ventriküler düzeylerde miyokardın eksitabilitesinde azalmaya yol açar.

16

Atriyoventriküler yan yollarda refrakter periyodu uzatır ve iletiyi yavaşlatır.

Negatif inotropik etkisi yoktur.

Ayrıca, kardiyopulmoner resüsitasyonda amiodaron kullanımı için:

Şoka (defibrilatöre) dirençli ventriküler fibrilasyon nedeniyle hastane dışında kardiyak arrest ortaya çıkan hastalarda IV amiodaronun güvenliliği ve etkililiği, iki çift-kör çalışmadadeğerlendirilmiştir: ARREST çalışması (amiodaron-plasebo karşılaştırılması) ve ALIVEçalışması (amiodaron-lidokain karşılaştırılması). Her iki çalışmanın da birincil sonlanımnoktası, hastaneye ulaşıncaya kadar sağkalımdır.

ARREST çalışmasında, hastane dışında ventriküler fibrilasyona bağlı kardiyak arest gelişen veya daha fazla defibrilasyon şokuna ve epinefrine dirençli, nabız alınamayan ventrikülertaşikardisi olan 504 hasta, 20 ml

%%%

34 [p=0,03]. Hastalığın gidişini belirleyen diğerbağımsız faktörler düzeltildikten sonra, hastaneye ulaşana kadar sağkalım için düzeltilmişOdds oranı, amiodaron grubunda plasebo grubuna kıyasla 1,6 olarak bulunmuştur (% 95güven aralığı 1,1 -2,4; p=0,02). Amiodaron grubunda, plasebo grubuna kıyasla daha fazlahastada hipotansiyon (% 59'a karşılık % 25; p=0,04) veya bradikardi (% 41'e karşılık % 25,p=0,004) ortaya çıkmıştır.

ALIVE çalışmasında, üç defibrilasyon şoku, epinefrin ve tekrar bir defibrilasyon şokuna dirençli ventriküler fibrilasyonu bulunan veya başlangıçta başarılı olan defibrilasyonsonrasında ventriküler fibrilasyonu tekrarlayan 347 hasta, amiodaron (30 ml % 5 dekstroziçinde, tahmini vücut ağırlığına göre 5 mg/kg dozunda) ve lidokain görünümünde plaseboveya lidokain (10 mg/ml derişiminde, 1,5 mg/kg dozunda) ve amiodaron görünümünde, aynıçözücüyü (polisorbat 80) içeren plasebo uygulanacak şekilde randomize edilmiştir.Amiodaron, çalışmaya alınan 347 hastada, resüsite edilme ve hastaneye ulaşma şansınıanlamlı düzeyde yükseltmiştir: amiodaron grubunda % 22,8 (180 hastadan 41'i), lidokaingrubunda % 12 (167 hastadan 20'si) [p=0,009]. Sağkalımı etkileyebilecek diğer faktörlerindüzeltilmesinden sonra, hastaneye ulaşana kadar sağkalım için düzeltilmiş Odds oranı,amiodaron grubunda lidokain grubuna kıyasla 2,49 olarak bulunmuştur (% 95 güven aralığı1,28-4,85; p=0,007). Bradikardi için atropin uygulamasına veya dopaminle presör tedaviyegereksinim duyan veya açık olarak lidokain uygulanan hastaların oranı arasında, her iki tedavigrubunda fark saptanmamıştır.

Başlangıçta çalışma ilacının uygulanmasını takiben yapılan defibrilasyon sonrasında asistol ortaya çıkan hastaların oranı, lidokain grubunda, amiodaron grubuna kıyasla anlamlı düzeydedaha yüksek bulunmuştur (sırasıyla, % 28,9 ve % 18,4), p=0,04.

17

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Amiodaron farmakokinetiği alışılmamış, karmaşıktır ve tam olarak açıklanmamıştır.

Emilim:

IV verildiği için geçerli değildir. Oral uygulamayı takiben, emilim değişkendir ve enterohepatik döngü ile uzayabilir.

Dağılım:

İlacın etkinliği enjeksiyondan sonra 15 dakikada en üst düzeye çıkar ve takip eden 4 saat içinde düşer.

Amiodaron yüksek oranda (>% 95) proteinlere bağlanır.

Amiodaronun örneğin 600 mg/gün gibi yüksek dozları, başlangıçta etkili doku düzeylerine mümkün olduğunca hızlı bir şekilde ulaşılacak şekilde uygulanmalıdır. İlacın yarılanmaömrünün uzun olması nedeniyle, genellikle 200 mg/günlük bir idame dozu, hatta daha düşükdozlar yeterli olur. Doz ayarlamaları arasında yeni dağılım dengesine ulaşılması için yeterlisüre beklenmelidir.

Biyotransformasyon:

Ana metaboliti desetilamiodarondur. Amiodaron esas olarak CYP3A4 ve CYP2C8 tarafından metabolize edilir. Amiodaron ve metaboliti desetilamiodaron,

in vitro%İn vivo

veriler amiodaronunCYP3A4, CYP2C9, CYP2D6 ve P-gp substratlarıyla etkileşimlerini ortaya koymaktadır.

Eliminasyon:

Böbreklerden atılım minimaldir, başlıca atılım yolu feçesle atılımdır.

Hem sağlıklı gönüllülerde hem de hastalarda yürütülen bir çalışmada, intravenöz amiodaron uygulamasını takiben raporlanan, çift kompartımanlı açık model kullanarak hesaplanandağılım hacmi ve total kan klerensi her iki grupta benzerdi. İntravenöz enjeksiyon sonrasıamiodaron eliminasyonu yaklaşık 4 saatlik dağılım fazı ile birlikte bieksponansiyel olarakgörünmüştür. Çok yüksek dağılım hacmi ile birlikte merkezi kompartıman için rölatif olarakdüşük görünür dağılım hacmi, yaygın doku dağılımı olduğu fikrini vermektedir. 400 mg IVbolus enjeksiyonu yaklaşık 11 saat terminal T1/2 meydana getirmiştir.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Pediyatrik hastalar:

Çocuklarda yapılmış kontrollü çalışma yoktur. Pediyatrik hastalarla ilgili sınırlı yayımlanmış veride, erişkinlere kıyasla anlamlı bir fark bildirilmemiştir.

18

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Sıçanlarda yürütülen 2 yıllık karsinojenite çalışmasında amiodaron klinik dozlarda her iki cinsiyette tiroid foliküler tümörlerinde (adenom ve/veya karsinom) artışa neden olmuştur.Mutajenite bulguları negatif olduğundan bu tip tümör indüksiyonunun genotoksik mekanizmayerine epigenetik mekanizma ile ilişki olduğu ileri sürülmüştür. Farelerde karsinomgözlenmemiştir, fakat doza bağlı gelişen tiroid foliküler hiperplazi gözlenmiştir. Sıçan vefarelerde tiroid üzerinde gözlenen bu etkiler muhtemelen amiodaronun tiroid bezihormonlarının sentezi ve/veya salınımı üzerindeki etkisine bağlıdır. Bu bulguların çok önemliolmadığı düşünülmektedir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Tween 80 Benzil alkolEnjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler

PVC malzemeler veya DEHP di(2-etilhekzil) ftalat ile plastikleştirilmiş tıbbi araçların kullanımı, amiodaron enjeksiyonluk çözeltinin varlığında DEHP salımına neden olabilir.Hastanın DEHP'ye maruz kalma oranını en aza indirmek için, infüzyon öncesinde, nihaiamiodaron seyreltiminin, DEHP içermeyen kitler kullanılarak hazırlanması önerilir.

6.3. Raf ömrü

24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C'nin altındaki oda sıcaklığında ve ışıktan koruyarak saklayınız.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Her biri 3 ml'lik 6 ampul içeren ambalajlar.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Bkz. Bölüm 4.2
Farmasötik özellikleri nedeniyle, 600 mg/litre'den daha düşük derişimde kullanılmamalıdır. Yalnızca % 5'lik Dekstroz çözeltisi kullanılmalıdır.

İnfüzyon çözeltisine başka preparasyonlar karıştırılmamalıdır.

PVC malzemeler veya DEHP di(2-etilhekzil) ftalat ile plastikleştirilmiş tıbbi araçların kullanımı, amiodaron enjeksiyonluk çözeltinin varlığında DEHP salımına neden olabilir.Hastanın DEHP'ye maruz kalma oranını en aza indirmek için, infüzyon öncesinde, nihai

19

amiodaron seyreltiminin, DEHP içermeyen donanım, DEHP içermeyen PVC, poliolefinler (polietilen, polipropilen), cam vs. gibi- kullanılarak hazırlanması önerilir.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

TÜM EKİP İLAÇ AŞ.

İstanbul Tuzla Kimya Organize Sanayi Bölgesi Aromatik Cad. No:55 34956 Tuzla / İSTANBULTel. no: 0 216 593 24 25 (Pbx) Faks no: 0 216 593 31 41

8. RUHSAT NUMARASI

2017/16

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihiRuhsat yenileme tarihi:

10. KUB'UN YENİLENME TARİHİ

20