Maxipen 1 G Iv Enjeksiyon ve İnfüzyon İçin Toz İçeren Flakon Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ ÜRÜNÜN ADI

MAXİPEN 1000 mg IV enjeksiyon ve infüzyon için toz içeren flakon

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Her flakonda:

Etkin madde:

Meropenem trihidrat.................... 1140,94 mg (1000 mg meropeneme eşdeğer)

Yardımcı madde:

Anhidr sodyum karbonat............. 208 mg

Bir flakon, yaklaşık 90 mg (yaklaşık 4,0 mEq) sodyum içerir.

Yardımcı maddeler için, 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

İntravenöz enjeksiyon veya infüzyon çözeltisi için toz içeren flakon.

Beyaz veya hafif sarımsı beyaz kristalize toz.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

MAXİPEN yetişkinlerde ve 3 aydan büyük çocuklarda, aşağıdaki enfeksiyonların tedavisinde endikedir. ( bkz. bölüm 4.4. ve 5.1):

• Hastane kökenli ve ventilatörle ilişkili pnömoni dahil ağır pnömoni

• Kistik fibrozisde bronko-pulmoner enfeksiyonlar

• Komplike idrar yolu enfeksiyonları

• Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar

• İntra-partum ve post-partum enfeksiyonlar

• Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

• Akut bakteriyel menenjit

Yukarıda listelenen enfeksiyonların herhangi birisi ile ilişkili olan ya da ilişkili olduğundan şüphe edilen bakteriyemili hastaların tedavisinde.

MAXİPEN bakteriyel enfeksiyonun yol açtığından şüphe edilen ateşli nötropenik hastaların tedavisinde kullanılabilir.

Antibakteriyel ilaçların uygun şekilde kullanımına yönelik resmi kılavuzlar dikkate alınmalıdır.

4.2 Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

Dozlama için aşağıda verilen tablolar genel tavsiyeleri içermektedir.

Uygulanan meropenem dozu ve tedavi süresi, tedavi edilen enfeksiyonun tipine, şiddetine ve hastanın klinik cevabına göre belirlenmelidir.

Bilhassa daha az duyarlı bakteri türlerinin (örn.

Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter

türleri) neden olduğu enfeksiyonların bazılarının ya da çok ağırenfeksiyonların tedavisinde erişkinler ve ergenlerde günde üç kez 2 g'a dek olan bir doz veçocuklarda günde üç kez 40 mg/kg'a dek olan bir doz uygun olabilir.

Böbrek yetmezliği olan hastalar tedavi edilirken dozlamada ilave hususların dikkate alınması gereklidir (daha fazla bilgi için aşağıya bakınız).

Erişkinler ve Ergenler

Enfeksiyon	Her 8 saatte bir uygulanacak doz
Hastane kökenli pnömoni ve ventilatörle ilişkili	500 mg veya 1 g
pnömoni dahil ağır pnömoni
Kistik fibroziste bronko-pulmoner enfeksiyonlar	2 g
Komplike idrar yolu enfeksiyonları	500 mg veya 1 g
Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar	500 mg veya 1 g
Intra-partum ve post-partum enfeksiyonlar	500 mg veya 1 g
Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	500 mg veya 1 g
Akut bakteriyel menenjit	2 g
Febril nötropenik hastaların tedavisi	¹ g

Uygulama şekli

MAXİPEN IV, genellikle yaklaşık 15-30 dakika süren intravenöz infüzyon ile uygulanır. (bkz. bölüm 6.2, 6.3 ve 6.6)

Alternatif olarak 1 g'a dek olan dozlar yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enjeksiyon ile de verilebilir. Yetişkinlerde 2 g'a dek olan dozların intravenöz bolus enjeksiyon ileuygulanmasını destekleyen kısıtlı güvenlilik verisi bulunmaktadır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Kreatinin klerensi 51 ml/dakika'dan az olan erişkin ve ergen hastalarda doz aşağıda belirtildiği gibi ayarlanmalıdır. Bu doz ayarlaması uygulamalarını 2 g'lık birim doz için destekleyicisınırlı veri vardır.

Kreatinin Klerensi (ml/dakika)	Doz (500 mg, 1 gram ve 2 gram içeren birim dozlara göre, yukarıdaki tabloya bakınız)	Uygulama Sıklığı
26-50	1 birim doz	12 saatte bir
10-25	yarım birim doz	12 saatte bir
<10	yarım birim doz	24 saatte bir

Meropenem hemodiyaliz ve hemofiltrasyon ile temizlenir. Gerekli doz hemodiyaliz işleminin tamamlanmasından sonra uygulanmalıdır.

Peritonal diyaliz uygulanan hastalarda belirlenmiş doz tavsiyeleri yoktur.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (bkz. bölüm 4.4).

Pediyatrik popülasyon:

3 aylıktan küçük çocuklar

Meropenemin 3 aylıktan küçük çocuklarda güvenliliği ve etkililiği belirlenmemiştir ve optimal doz rejimi tanımlanmamıştır. Ancak kısıtlı farmakokinetik veriler, her 8 saatte bir 20mg/kg'lık dozun uygun bir doz rejimi olabileceğini düşündürmektedir (bkz. bölüm 5.2).

3 ay - 11 yaş arası ve vücut ağırlığı 50 kg'a dek olan çocuklar

Önerilen doz rejimleri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir:

Enfeksiyon	Her 8 saatte bir uygulanacak doz
Hastane kökenli pnömoni ve ventilatörle ilişkili pnömoni dahil ağır pnömoni	10 veya 20 mg/kg
Kistik fibroziste bronko-pulmoner enfeksiyonlar	40 mg/kg
Komplike idrar yolu enfeksiyonları	10 veya 20 mg/kg
Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar	10 veya 20 mg/kg
Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	10 veya 20 mg/kg
Akut bakteriyel menenjit	40 mg/kg
Febril nötropenik hastaların tedavisi	20 mg/kg

Vücut ağırlığı 50 kg'dan fazla olan çocuklar

Erişkin dozu uygulanmalıdır.

Böbrek fonksiyonu bozuk olan çocuklarla ilgili deneyim yoktur.

MAXİPEN genellikle yaklaşık 15-30 dakika süren intravenöz infüzyon ile uygulanır (bkz. bölüm 6.2, 6.3 ve 6.6). Alternatif olarak, 20 mg/kg'a kadar MAXİPEN dozları yaklaşık 5dakika intravenöz bolus olarak uygulanabilir. Çocuklarda 40 mg/kg dozda intravenöz bolusenjeksiyon uygulanmasını destekleyen güvenlilik verileri sınırlıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Böbrek fonksiyonu normal veya kreatinin klerensi değerleri 50 ml/dakika'dan yüksek olan yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.

Ürünün uygulama öncesindeki sulandırma talimatları için bölüm 6.6'ya bakınız.

4.3 Kontrendikasyonlar

Etkin madde veya bölüm 6.1'de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birisine karşı aşırı duyarlılık.

Diğer herhangi bir karbapenem antibiyotik ilaca karşı aşırı duyarlılık.

Diğer herhangi bir beta-laktam antibiyotik ilaca karşı (örn. penisilinler ya da sefalosporinler) ciddi aşırı duyarlılık (örn. anaflaktik reaksiyon, ciddi deri reaksiyonu).

4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Bir hastanın kişiye özel tedavisinde, meropenemin seçiminde enfeksiyonun ağırlığı, diğer uygun antibiyotiklere karşı direncin yaygınlığı ve karbapeneme dirençli bakterilere karşıseçildiğindeki riskler gibi faktörler esas alınarak bir karbapenem antibiyotiğininkullanılmasının uygun olup olmadığı düşülmelidir.

Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobactertürlerinin direnci

Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter

türlerinin penemlere direnci Avrupa Birliği içinde değişir. Hekimlere bu bakterilerin penemlere karşı yerel dirençyaygınlığını dikkate almaları tavsiye edilir.

Aşırı duyarlılık reaksiyonları

Bütün beta laktam antibiyotiklerle olduğu gibi, ciddi ve nadiren ölümcül aşırı duyarlılık reaksiyonları rapor edilmiştir (bkz. bölüm 4.3 ve 4.8).

Karbapenemlere, penisilinlere veya diğer beta-laktam antibiyotiklere karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalar meropeneme karşı da aşırı duyarlı olabilirler. Meropenem ile tedaviye başlamadanönce, hastaların geçmişinde beta-laktam antibiyotiklere aşırı duyarlılık reaksiyonlarının olupolmadığı dikkatle soruşturulmalıdır.

Eğer ciddi alerjik reaksiyon oluşursa MAXİPEN kesilmeli ve gerekli önlemler alınmalıdır.

Meropenem alan hastalarda Stevens- Johnson Sendromu (SJS), toksik epidermal nekroliz (TEN), eozinofili ve sistemik semptomların eşlik ettiği ilaç reaksiyonu (DRESS), eritemamultiforme (EM) ve akut generalize ekzantematöz püstüloz (AGEP) gibi şiddetli kutanözadvers reaksiyonlar (SCAR) rapor edilmiştir (bkz. bölüm 4.8). Bu reaksiyonlara dair işaret vesemptomlar oluşursa meropenem hemen kesilmeli ve alternatif bir tedavi düşünülmelidir.

Antibiyotik İlişkili Kolit

Meropenem dahil hemen hemen bütün antibiyotiklerle antibiyotik ilişkili kolit ve psödomembranöz kolit, rapor edilmiştir ve şiddeti hafiften yaşamı tehdit edici dereceye kadardeğişebilir. Bu nedenle meropenem tedavisi esnasında ya da sonrasında diyaresi olan hastalardabu tanı önemlidir (bkz. bölüm 4.8). Meropenem ile tedavinin kesilmesi ve Clostridiumdifficile için özgün tedavi uygulanması düşünülmelidir.

Peristalzisi inhibe eden tıbbi ürünler verilmemelidir.

Nöbetler

Meropenem dahil karbapenemlerle tedavi esnasında nöbetler seyrek olarak bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8).

Hepatik Fonksiyonun İzlenmesi

Hepatik toksisite riski nedeniyle (kolestaz ve sitoliz ile hepatik disfonksiyon) meropenem ile tedavi esnasında karaciğer fonksiyonu yakından izlenmelidir (bkz. bölüm 4.8).

Karaciğer hastalığı olanlarda kullanım: Önceden karaciğer bozukluğu olan hastalar meropenem ile tedavi edilirken karaciğer fonksiyonu takip edilmelidir. Doz ayarlamasıgerekli değildir (bkz. bölüm 4.2).

Direk antiglobulin testi (Coombs testi) serokonversiyonu

Meropenem ile tedavi esnasında pozitif direkt veya indirekt Coombs testi oluşabilir.

Valproik asit/sodyum valproat/valpromid ile birlikte kullanım:

Meropenem ile valproik asit/sodyum valproat/valpromidin eş zamanlı kullanımı önerilmez (bkz. bölüm 4.5).

MAXİPEN sodyum içerir.

MAXİPEN 1000 mg: Bu tıbbi ürün her bir 1 g'lık flakonda 90 mg sodyum içerir, bu da WHO önerisi olan yetişkinler için maksimum günlük 2 g'lık sodyum alımının %4,5'ine denkgelmektedir. Bu miktar, kontrollü sodyum diyeti olan hastalarda dikkate alınmalıdır.

4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Probenesid hariç hiçbir tıbbi ürünle etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Probenesid, aktif tübüler sekresyon için meropenemle yarışarak meropenemin böbreklerden atılımını inhibe eder. Bunun sonucunda meropenem eliminasyon yarı ömrü ve plazmakonsantrasyonu artar. Probenesid ile birlikte meropenem verilirse dikkat edilmelidir.MAXİPEN'in diğer ilaçların proteine bağlanması veya metabolizması üzerine potansiyeletkisi çalışılmamıştır. Ancak MAXİPEN'in proteine bağlanması düşük olduğundan diğerbileşiklerin plazma proteinleri ile yer değiştirmesine dayanan herhangi bir etkileşimbeklenmez.

Karbapenem ilaçlarla birlikte uygulandığında valproik asidin serum seviyelerinde düşüşler bildirilmiştir. Yaklaşık iki gün içinde valproik asit düzeylerinde %60-100 oranında azalma ilesonuçlanır. Hızlı başlangıç ve düşüşün artması nedeniyle karbapenem türevi ilaçlarla valproikasit/sodyum valproat/valpromidin birlikte uygulanmasının yönetilmesi mümkün değildir vebundan dolayı birlikte kullanılmamalıdırlar (bkz. bölüm 4.4).

Oral antikoagülanlar

Varfarin ile antibiyotiklerin eşzamanlı kullanımı antikoagülan etkilerini arttırabilir. Oral olarak antibakteriyel ilaçlarla birlikte varfarin dahil antikoagülan verilmiş olan hastalardaantikoagülan etki artışına dair çok sayıda rapor bulunmaktadır. Risk enfeksiyonun altındayatan sebebe, hastanın yaşı ve genel durumuna göre değişebilir. Bu yüzden INR (internationalnormalised ratio)'deki artışa antibiyotiğin katkısını değerlendirmek zordur. Antibiyotikler oralanti-koagülan bir ilaçla birlikte verildiğinde INR, uygulama esnasında sık sık ve uygulamadankısa bir süre sonra izlenmelidir.

Pediyatrik popülasyon:

Etkileşim çalışmaları sadece yetişkinlerde yapılmıştır.

4.6 Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: B

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Veri bulunmamaktadır.

Gebelik dönemi

Meropenemin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin veri yoktur veya sınırlı sayıdadır. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / embriyonal / fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrasıgelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (bkz.bölüm 5.3). Önlem olarak hamile kadınlarda kullanımından kaçınılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Düşük miktarlarda meropenemin insan sütüne geçtiği rapor edilmiştir. Meropenem tedavinin anneye potansiyel faydası bebeğe olabilecek potansiyel riski geçmedikçe emziren kadınlardakullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

MAXİPEN'in insanlar üzerindeki üreme yeteneğine ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvan çalışmaları üreme toksisitesi ile ilintili direkt veya indirekt zararlı etkiler göstermez.

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanımına etkisine dair herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Ancak araç ve makine kullanılırken, meropenem kullanımına bağlı baş ağrısı, parestezi ve konvülsiyongörüldüğü hesaba katılmalıdır.

4.8 İstenmeyen etkiler

Meropenem tedavisi uygulanan 5.026 olguda 4.872 hastanın incelenmesinde en sık bildirilen meropenem ilişkili advers reaksiyonlar diyare (%2,3), deri döküntüsü (%.1,4), bulantı/kusma(%1,4) ve enjeksiyon yerinde enflamasyon (%1,1)'du. En yaygın rapor edilen meropenem-ilişkili laboratuar advers olayları trombositoz (%1,6) ve yükselen karaciğer enzimleriydi(%1,5-4,3).

Advers ilaç reaksiyonları aşağıda sistem organ sınıflamasına ve sıklığa göre listelenmiştir.

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000), çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: Oral ve vajinal kandidiyazis

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın: Trombositemi

Yaygın olmayan: Eozinofili, trombositopeni, lökopeni, nötropeni, agranülositoz, hemolitik anemi

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Anjiyoödem, anaflaksi (bkz. bölüm 4.3 ve 4.4)

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Baş ağrısı

Yaygın olmayan: Parestezi

Seyrek: Konvülsiyonlar (bkz. bölüm 4.4)

Gastrointestinal hastalıkları

Yaygın: Bulantı, kusma, diyare, karın ağrısı

Yaygın olmayan: Antibiyotik ilişkili kolit (bkz. bölüm 4.4)

Hepato-biliyer hastalıkları

Yaygın: Transaminaz artışı, serumda alkalen fosfataz artışı, serumda laktat dehidrogenaz artışı

Yaygın olmayan: Serumda bilirubin artışı

Deri ve deri-altı doku hastalıkları

Yaygın: Deri döküntüsü, kaşıntı

Yaygın olmayan: Ürtiker, toksik epidermal nekroz, Stevens-Johnson Sendromu, eritema multiforme

Bilinmeyen: DRESS Sendromu (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms), akut generalize ekzantematöz püstüloz (bkz. bölüm 4.4)

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

Yaygın olmayan: Kan kreatinin ve üre artışı

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Enflamasyon, ağrı

Yaygın olmayan: Tromfilebit, enjeksiyon bölgesinde ağrı Pediyatrik Popülasyon

MAXİPEN, 3 aydan büyük çocuklarda kullanılmaktadır. Sınırlı sayıdaki verilere göre çocuklarda advers ilaç reaksiyonu artış riskine dair kanıt bulunmamaktadır. Elde edilen tüm raporlar yetişkinpopülasyonunda elde edilen veriler ile tutarlıdır.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir

([email protected] Doz aşımı ve tedavisi

Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz bölüm 4.2'de tanımlandığı şekilde ayarlanmazsa rölatif aşırı doz olasıdır. Pazarlama sonrasında elde edilen sınırlı deneyim, doz aşımını takibenoluşabilecek advers olayların 4.8'de tarif edilen advers olay profiline uyumlu olduğunugöstermektedir ve genellikle şiddetleri hafif olup ilacın kesilmesi veya dozun azaltılması ilegiderilir. Doz aşımı tedavisi semptomatik olmalıdır.

Böbrek fonksiyonu normal bireylerde hızlı renal eliminasyon meydana gelecektir.

Meropenem ve metaboliti hemodiyalizle uzaklaştırılabilir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grubu: Sistemik kullanım için antibakteriyeller, karbapenemler ATC kodu: J01DH02

Etki Mekanizması

Penisilin bağlayan proteinlere (PBP'ler) bağlanarak Gram-pozitif ve Gram-negatif bakterilerde bakteri hücre duvarı sentezini inhibe etmek suretiyle bakterisidal aktivitesinigösterir.

Direnç mekanizması

Meropeneme karşı direç aşağıdakilerden kaynaklanabilir:

1) Gram-negatif bakterilerin dış membranında permeabilitede azalma (porinlerin üretimindekiazalma nedeniyle)

2) Hedef PBP'lere afinite azalması

3) Dış akış pompası bileşenlerinin artışı

4) Karbapenemlerle hidrolize olabilen beta-laktamazların üretimi.

Karbapeneme dirençli bakteriler sebebiyle oluşan lokalize enfeksiyon kümeleri Avrupa Birliği'nde rapor edilmiştir.

Meropenem ve kinolon, aminoglikozit, makrolid ve tetrasiklin sınıfı ilaçlar arasında hedef bazlı çapraz direnç yoktur. Ancak, bakteriler impermeabilite ve/veya dışa akış pompasınındahil olduğu mekanizmalar söz konusu olduğunda antibakteriyel ilaçların bir sınıfına dahafazla direnç gösterebilir.

Sınır değerleri

İK

testi için Antimikrobiyel Duyarlılık Testi için Avrupa Komitesinin (EUCAST: European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing) klinik sınır değerleri aşağıda verilmiştir.

Meropenem için EUCAST klinik MİK sınır değerleri (2013-02-11, v 3.1)

Organizma	Duyarlılık (S) (^mg^/l)	Direnç (R) ^(mg^/l)
Enterobacteriaceae	< 2	> 8
Pseudomonas türleri	< 2	> 8
Acinetobacter türleri	< 2	> 8
Streptococcus grup A, B, C ve G	not 6	not 6
1 Streptococcus pneumoniae	< 2	> 2
Viridansstreptococci	< 2	> 2
Enterococcus türleri	--	--
Staphylococcus türleri	not 3	not 3
Haemophilus influenzae 'Moraxella catarrhalis²	< 2	> 2
2 4 Neisseria meningitidis '	< 0,25	> 0,25
Klostridiyum difficile Grampozitif anaeroblar	< 2	> 8
Gramnegatif anaeroblar	<2	> 8
Listerya monositojenler	< 0,25	> 0,25
Türle bağıntılı olmayan sınır değerleri ⁵	< 2	> 8

1

Menenjitte Streptococcus pneumoniae ve Haemophilus influenzae için meropenem sınır

değerleri 0,25 mg/l (Duyarlı) and 1 mg/l (Dirençli).

2

Yukarıdaki duyarlılık sınır değerlerinin üzerinde M

İK

değerleri olan izolatlar çok nadirdir veya henüz rapor edilmemiştir. Bu tip herhangi bir izolatla tanıma ve antimikrobiyelduyarlılık testleri tekrarlanmalıdır ve sonuç doğrulanırsa izolat referans bir laboratuvaragönderilmelidir. Halihazırda dirençli sınır değerinin üzerindeki MİK değerleri ile doğrulananizolatın klinik cevabı hakkında kanıt elde edilene dek dirençli olarak bildirilmelidirler.

3

Stafilokokların karbapenemlere duyarlılığı sefoksitin duyarlılığından kaynaklanır.

4

Sadece menenjitle ilintili sınır değerleri.

5

Türle bağıntılı olmayan sınır değerleri PK/PD verileri kullanılarak tayin edilir ve özgün türlerin MİK dağılımı bağımsızdır. Sadece spesifik sınır değerleri olmayan organizmalar içinkullanılırlar. Türle bağıntılı olmayan sınır değerleri aşağıdaki dozajları esas almıştır:EUCAST sınır değerleri, en düşük doz olarak meropenem 1000 mg x 3 günlük 30 dakikayadek intravenöz uygulama için tatbik edilir. 2 g x 3 günlük ağır enfeksiyonlar için dikkatealınmalıdır ve I/R sınır değerine ayarlanır.

Streptokok grupları A, B, C, ve G'nin beta-laktam duyarlılığı penisilin duyarlılığından sonuçlandırılır.

6

-- = Duyarlılık testleri önerilmez; türler ilaçla tedavi için zayıf hedeftir. İzolatlar test yapılmaksızın R (dirençli) olarak rapor edilebilir.

Edinilmiş direncin prevalansı coğrafi olarak değişken olabilir ve bilhassa ağır enfeksiyonlar tedavi edilirken dirençle ilgili seçilmiş türlerin zamanı ve yerel bilgi istenebilir. Gerekirse, enazından bazı enfeksiyonlarda ilacın yararlılığı şüpheli olduğunda uzman görüşü alınabilir.

Aşağıda listelenen patojenler klinik deneyimden ve tedavi kılavuzlarını esas alarak belirlenmiştir.

Genel olarak duyarlı olan türler

Gram-pozitif aeroblarEnterococcus faecalis

Staphylococcus aureus

(metisilin-duyarlı)^£

Staphylococcus epidermidis

dahil Stafilokok türleri (metisilin-duyarlı)

Streptococcus agalactiae

(Grup B)

Streptococcus milleri grubu (S. anginosus, S. constellatus,S. intermedius) Streptococcus pneumoniae

Streptococcus pyogenes

(Grup A)

Gram-negatif aeroblar

Citrobacter freundii Citrobacter koseriEnterobacter aerogenesEnterobacter cloacaeEscherichia coliHaemophilus influenzaKlebsiella oxytocaKlebsiella pneumoniaMorganella morganiiNeisseria meningitidisProteus mirabilisProteus vulgarisSerratia marcescens

Gram-pozitif anaeroblar

Clostridium perfringens Peptoniphilus asaccharolyticus

Peptostreptococcus(P. micros, P anaerobius, P. magnus dahil)

Gram-negatif anaeroblar

Bacteroides caccae Bacteroides fragilisPrevotella bivia Prevotella disiens

Edinilmiş direncin sorun olabildiği türler

Gram-pozitif aeroblar

Enterococcus faecium

Gram-negatif aeroblarAcinetobacterBurkholderia cepaciaPseudomonas aeruginosa

Doğal olarak dirençli organizmalar

Gram-negatif aeroblarStenotrophomonas maltophiliaLegionella

türleri

Diğer mikro-organizmalar

Chlamydophila pneumoniaeChlamydophila psittaciCoxiella burnetii

Mycoplasma pneumoniae

$

Doğal orta düzey hassasiyet gösteren türler

£

Tüm metisiline dirençli stafilokoklar meropenemede dirençlidir.

^

Direnç oranı > %50, bir veya daha fazla Avrupa Birliği ülkesinde

Ruam ve melioidoz: Meropenemin insanlardaki kullanımı

in vitro B.malleiB. pseudomallei5.2. Farmakokinetik ÖzelliklerGenel özellikler

Sağlıklı gönüllülerde ortalama plazma yarı ömrü yaklaşık 1 saattir; ortalama dağılım hacmi yaklaşık 0,25 l/kg (11-27 l) ve ortalama klerens 250 mg'da 287 ml/dak iken 2 g'da 205ml/dak'ya düşer. İnfüzyon yolu ile 30 dakika boyunca verilen 500, 1000 ve 2000 mg'lıkdozların C

_maks_maks

değerleri sırasıyla 52 ve 112 mcg/ml'dir. Böbrek fonksiyonu normalgönüllülere 8 saatte bir, çoklu dozlar uygulandığında meropenem birikmesi görülmez.

İntra-abdominal enfeksiyonlar için yapılan cerrahi girişim sonrası 8 saatte bir 1000 mg meropenem uygulanan 12 hastanın dahil olduğu bir çalışmada C

maks

ve yarı ömür normalgönüllülerle mukayese edilebilirken dağılım hacmi daha fazla, 27 l'dir.

Dağılım:

Meropenemin ortalama plazma proteinine bağlanması %2 civarındadır ve konsantrasyona bağlı değildir. Hızlı bir uygulamadan sonra (5 dakika veya daha az) farmakokinetiklerbiyoeksponensiyaldir, ancak 30 dakikalık infüzyondan sonra daha az belirgindir. Meropenemakciğer, bronşiyal salgılar, safra, serebrospinal sıvı, jinekolojik dokular, deri, fasya, kas veperitonal eksüdalar dahil bazı vücut sıvılarına ve dokulara iyi penetre olur.

Biyotransformasyon:

Meropenem, mikrobiyolojik açıdan inaktif metabolit oluşturan beta laktam halkasının hidrolizi ile metabolize olur.

In vitro

meropenem, imipenemle kıyaslandığında insanlardakidehidropeptidaz-I (DHP-I) ile hidroliz edilmeye karşı düşük duyarlılık gösterir ve DHP-1inhibitörü ile birlikte uygulanması gerekmez.

Eliminasyon:

MAXİPEN öncelikli olarak değişmeden böbreklerden atılır. 12 saatte, uygulanan dozun yaklaşık %70'i (%50-75) idrarla değişmeden atılır. Diğer bir %28'lik kısım ise mikrobiyolojikolarak inaktif metabolit olarak atılır. Dozun sadece yaklaşık %2'si fekal eliminasyonla atılır.Ölçülen renal klerens ve probenesid etkisi göstermiştir ki meropenem hem filtrasyona hem detübüler sekresyona maruz kalmaktadır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliğinde meropenem daha yüksek EAA ve daha uzun yarı ömür gösterir. Sağlıklı gönüllülere (CrCL >80 ml/dk) nazaran Orta seviyede yetmezliği olan hastalarda(CrCL 33-74 ml/dk) EAA 2,4 kat, ağır yetmezliği olanlarda (CrCL 4-23 ml/dk) 5 kat vehemodiyaliz hastalarında (CrCL <2 ml/dk) 10 kat artar. Mikrobiyolojik olarak inaktif halkaaçılması ile oluşan metabolitin EAA'ı da böbrek yetmezliği olan hastalarda önemli orandaartmıştır. Orta ve ileri seviyede böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması önerilir(bkz. bölüm 4.2).

Meropenem hemodiyaliz ile uzaklaştırılır; hemodiyaliz boyunca klerens anürik hastalardan yaklaşık 4 kat daha yüksektir.

Karaciğer yetmezliği:

Alkolik sirozu olan hastalarla yapılan bir çalışmada tekrarlayan dozlardan sonra karaciğer hastalığının meropenemin farmakokinetikleri üzerine herhangi bir etkisi görülmemiştir.

Erişkin hastalar:

Böbrek fonksiyonu eşit sağlıklı gönüllülere nazaran farmakokinetik çalışmaların yürütüldüğü hastalarda anlamlı farmakokinetik farklılıklar görülmemiştir. İntra-abdominal enfeksiyonu yada pnömonisi olan 79 hastadan elde edilen verilerle oluşturulan bir popülasyon modelindekilo üzerine merkezi hacmin, kreatinin klerensi üzerine klerensin ve yaşın ilintili olduğugösterilmiştir.

Çocuklar:

Enfeksiyonu olan yenidoğan ve çocuklardaki farmakokinetikler 10, 20 ve 40 mg/kg dozlarında erişkinlerdeki sırasıyla 500, 1000 ve 2000 mg dozları takiben elde edilen C_maksdeğerlerine yakındır. Kıyaslama yapıldığında dozlar ve yarı ömürler arasında sabitfarmakokinetikler göstermiştir; bu tüm erişkinlerde gözlenene benzerdir; sadece çok küçükbireylerde (<6 ay) t 1,6 saattir. Ortalama meropenem klerens değerleri 5,8 ml/dk/kg (6-12

yaş), 6,2 ml/dk/kg (2-5 yaş), 5.3 ml/dk/kg (6-23 ay) ve 4,3 ml/dk/kg (2-5 ay)'dır. Dozun yaklaşık %60'ı 12 saat boyunca meropenem olarak idrarla atılır ve diğer bir %12'lik kısmımetaboliti olarak atılır. Menenjitli çocuklarda BOS'daki meropenem konsantrasyonları,bireyler arasında anlamlı değişkenlik olmasına rağmen mevcut plasma seviyelerinin yaklaşık%20'sidir.

Anti-enfektif tedaviye ihtiyacı olan yenidoğanlardaki meropenem farmakokinetikleri kronolojik yaşı ya da gebelik süresi daha fazla olan yenidoğanlarda, 2,9 saatlik bir genelortalama yarı ömrü ile daha büyük klerens göstermiştir. Monte Carlo simülasyonu birpopülasyon PK modeline dayanarak 8 saatte bir 20 mg/kg'lık bir doz rejimi erken doğanbebeklerin %95'inde ve normal süresinde doğanların %91'inde

P. aeruginosa

için %60T>MİK değerini sağlayacağını göstermiştir.

Yaşlılar:

Sağlıklı yaşlı gönüllülerde (65-80 yaş) yapılan farmakokinetik çalışmalar, meropenemin plazma klerensinde yaşla birlikte azalan kreatinin klerensiyle ilişkili bir azalma olduğunu veböbrek dışı klerensde daha küçük bir azalma olduğunu göstermiştir. Orta veya ileri seviyedeböbrek yetmezliği vakaları hariç yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekmez (bkz. bölüm 4.2).

Farmakokinetik/Farmakodinamik ilişki

Diğer betalaktam antibakteriyel ajanlara benzer şekilde, meropenem konsantrasyonlarının M

İK5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Hayvan çalışmaları meropenemin böbrekler tarafından iyi tolere edildiğini göstermiştir. Renal tübüler hasar fare ve köpeklerde sadece 2000 mg/kg'lık ve üzerindeki dozlarda ve tek biruygulamadan sonra görülmüştür ve maymunlarda 7 günlük bir çalışmada 500 mg/kg'dagörülmüştür.

Meropenem genel olarak merkezi sinir sisteminde iyi tolere edilir. Akut toksisite çalışmalarında etkiler kemirgenlerde 1000 mg/kg'ı aşan dozlarda görülmüştür. MeropeneminIV LD50'si kemirgenlerde 2000 mg/kg'dan daha büyüktür.

Tekrarlanan dozlarla yapılan çalışmalarda (6 aya kadar) köpeklere 500 mg/kg doz uygulandığında kırmızı hücre parametrelerinde hafif düşüşler dahil sadece minör etkilergörülmüştür.

Geleneksel test kümesinde sıçanlarda 750 mg/kg'a dek ve maymunlarda 360 mg/kg'a dek olan çalışmalarda herhangi bir mutajenik potansiyel kanıtı ve teratojenik potansiyel dahil hiçbir üremetoksisitesi kanıtı yoktur. Yetişkin hayvanlar, genç hayvanlarla karşılaştırıldığında, ikisiarasında meropeneme karşı artan bir hassasiyet kanıtı olmadığı bulunmuştur.

İntravenöz formülasyon hayvan çalışmalarında iyi tolere edilmiştir.

Meropenemin tek metaboliti de hayvan çalışmalarında benzer toksisite profiline sahiptir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1 Yardımcı maddelerin listesi

Anhidr sodyum karbonat

6.2 Geçimsizlikler

MAXİPEN 6.6'da belirtilen infüzyon çözeltileri ile kullanılabilir.

MAXİPEN diğer ilaçlarla karıştırılmamalı veya diğer ilaçlara ilave edilmemelidir.

6.3 Raf ömrü

24 ay

Çözelti hazırlandıktan sonra:

İntravenöz bolus enjeksiyon uygulaması

Bolus enjeksiyon çözeltisi nihai konsantrasyon 50 mg/ml olacak şekilde enjeksiyonluk su ile MAXİPEN'in çözülmesi suretiyle hazırlanır. Bolus enjeksiyon için hazırlanmış çözeltininkimyasal ve fiziksel kullanım stabilitesi kontrollü oda sıcaklığında (15-25°C) 3 saat içingösterilmiştir.

Mikrobiyolojik açıdan açma/çözme/seyreltme işlemi boyunca mikrobiyolojik kontaminasyon riskinin giderildiği haller dışında ürün derhal kullanılmalıdır.

Ürünün hemen kullanılmaması halinde kullanım için saklama süreleri ve koşullarından kullanıcı sorumludur.

İntravenöz infüzyon uygulaması

İnfüzyon çözeltisi MAXİPEN'in %0,9'luk sodyum klorür infüzyon çözeltisinde veya %5'lik glukoz (dekstroz) infüzyon çözeltisinde nihai konsantrasyonu 1 ila 20 mg/ml olacak şekildeçözündürülmesi ile hazırlanır.

%0,9 sodyum klorür çözeltisi kullanılarak hazırlanmış infüzyon çözeltisini kimyasal ve fiziksel kullanım stabilitesi kontrollü oda sıcaklığında (15-25°C) 6 saat ya da 2-8°C'de 24 saatiçin gösterilmiştir. Hazırlanan çözelti buzdolabından alındıktan sonra 2 saat içindekullanılmalıdır.

Mikrobiyolojik açıdan açma/çözme/seyreltme işlemi boyunca mikrobiyolojik kontaminasyon riskinin giderildiği haller dışında ürün derhal kullanılmalıdır.

Ürünün hemen kullanılmaması durumunda, kullanımdaki süre ve koşullar kullanıcının sorumluluğundadır.

MAXİPEN'in %5'lik glukoz (dekstroz) çözeltisi ile hazırlanmış çözeltisi derhal uygulanmalıdır.

Çözeltiler dondurulmamalıdır.

6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler

MAXİPEN 25°C altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır. Hazırlanmış çözelti

dondurulmamalıdır.

Ürünün sulandırma sonrasındaki saklama talimatları için bölüm 6.3'e bakınız.

Çözelti kullanılmadan önce çalkalanmalıdır.

7. RUHSAT SAHİBİ

İ.E. Ulagay İlaç Sanayii Türk A.Ş.

Maslak Mah. Sümer Sok. No: 4 Maslak Office Building Kat: 7-834485 Maslak, Sarıyer/İstanbulTel.: (212) 467 11 11Fax: (212) 467 12 12

8. RUHSAT NUMARASI

2014/637

9. İLK RUHSAT TARİHİ /RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 26.08.2014 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

Maxipen 1 G Iv Enjeksiyon ve İnfüzyon İçin Toz İçeren Flakon Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ ÜRÜNÜN ADI

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:

Yardımcı madde:

3. FARMASÖTİK FORM

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

4.2 Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter

Enfeksiyon

Her 8 saatte bir uygulanacak doz

Uygulama şekli

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Kreatinin Klerensi (ml/dakika)

Doz

(500 mg, 1 gram ve 2 gram içeren birim dozlara göre, yukarıdaki tabloya bakınız)

Uygulama Sıklığı

Karaciğer yetmezliği:

Pediyatrik popülasyon:

3 aylıktan küçük çocuklar

3 ay - 11 yaş arası ve vücut ağırlığı 50 kg'a dek olan çocuklar

Enfeksiyon

Her 8 saatte bir uygulanacak doz

Vücut ağırlığı 50 kg'dan fazla olan çocuklar

Geriyatrik popülasyon:

4.3 Kontrendikasyonlar

4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobactertürlerinin direnci

Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter

Aşırı duyarlılık reaksiyonları

Antibiyotik İlişkili Kolit

Nöbetler

Hepatik Fonksiyonun İzlenmesi

Direk antiglobulin testi (Coombs testi) serokonversiyonu

Valproik asit/sodyum valproat/valpromid ile birlikte kullanım:

4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Oral antikoagülanlar

Pediyatrik popülasyon:

4.6 Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Gebelik dönemi

Laktasyon dönemi

Üreme yeteneği/Fertilite

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8 İstenmeyen etkiler

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Sinir sistemi hastalıkları

Gastrointestinal hastalıkları

Hepato-biliyer hastalıkları

Deri ve deri-altı doku hastalıkları

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

([email protected] Doz aşımı ve tedavisi

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

İK

Meropenem için EUCAST klinik MİK sınır değerleri (2013-02-11, v 3.1)

Organizma

Duyarlılık (S) (mg/l)

Direnç (R) (mg/l)

Enterobacteriaceae

Pseudomonas

Acinetobacter

Streptococcus

1

Streptococcus pneumoniae

Viridansstreptococci

Enterococcus

Staphylococcus

Haemophilus influenzae 'Moraxella catarrhalis2

2 4

Neisseria meningitidis '

Klostridiyum difficile Grampozitif anaeroblar

Gramnegatif anaeroblar

Listerya monositojenler

Duyarlılık (S) (^mg^/l)

Direnç (R) ^(mg^/l)

Haemophilus influenzae 'Moraxella catarrhalis²

_maks_maks