Alfabetik İlaç RehberiDetaylı İlaç AraYeni Listelenilen İlaçlarEn Çok Aranan İlaçlarPazarda Bulunamayan İlaçlar

Epiritu 20 Mg/10 Ml Iv/intravezikal İnfüzyonluk Çözelti Hazırlamak İçin Konsantre Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

EPİRİTU® 20 mg/10 ml IV/İntravezikal İnfüzyonluk Çözelti Hazırlamak İçin Konsantre Steril, sitotoksik

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Her bir flakon(10 ml);

Etkin madde:

Her bir flakon 20 mg epirubisin HCl içerir.

Yardımcı maddeler:

Sodyum klorür 90 mg

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

İntravenöz ve intravezikal kullanıma yönelik infüzyon için konsantre çözelti Berrak, kırmızı çözelti

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Epirubisin bir dizi neoplastik durumların tedavisinde kullanılır:

• Meme, over, mide, akciğer ve kolorektal karsinomalar

• Malign lenfoma

• Lösemi

• Multiple miyeloma

Epirubisin intravezikal uygulandığında, aşağıdaki tedavilerde yararlı olduğu gösterilmiştir:

• İn-situ karsinoma

• Mesanenin papiller transisyonel hücreli karsinomu

• Transüretral rezeksiyondan sonra yüzeysel mesane karsinomunda nükslerin

önlenmesinde

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Konvansiyonel dozlar:


Epirubisin tek ajan olarak kullanıldığında, yetişkinlerde önerilen doz 60-90 mg/m2'dir ve intravenöz olarak enjekte edilmelidir. Önceden seyreltilmiş olan epirubisin, iğnenin veniçerisine uygun şekilde yerleştirildiği kontrol edildikten sonra, bir venöz damar yoluylaserbestçe akmakta olan salin infüzyonu üzerinden 3-5 dakika sürecek olan bir bolus şeklindeenjekte edilebilir.

adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : !S3k0aklUZlAxZmxXM0FyaklUZW56 1

Hastanın hematolojik durumu ve kemik iliği işlevine bağlı olarak, doz 21 günlük aralıklarla tekrarlanmalıdır.

Yüksek dozlar:


Akciğer kanserinin yüksek doz tedavisi için tek ajan olarak epirubisin aşağıdaki tedavi rejimlerine göre uygulanmalıdır:

Akciğer kanseri


- Küçük hücreli akciğer kanseri (önceden tedavi edilmemiş): Her 3 haftada bir günde birdefa 120 mg/m2

- Küçük hücreli olmayan akciğer kanseri (daha önce tedavi edilmeyen skuamöz, büyükhücreli ve adenokarsinom): Günde 1 defa 135 mg / m2 veya 3 haftalık kürün 1., 2. ve 3.günlerinde 45 mg / m2.

Meme kanseri:


Pozitif lenf nodüllü, erken dönem meme kanseri hastalarının adjuvan tedavisinde, epirubisinin intravenöz dozları 100 mg/m2 (1. günde tek doz olarak) ile 120 mg/m2 aralığında (1. ve 8.günlerde bölünmüş iki doz halinde), 3-4 haftada bir, intravenöz siklofosfamit ve 5-fluorourasil ve oral tamoksifen ile kombinasyonları şeklinde önerilir.

Epirubisin 3-5 dakikalık bir sürede intravenöz bolus şeklinde veya 30 dakika boyunca infüzyon şeklinde verilebilir. Kemik iliği fonksiyonları daha önce gördüğü kemoterapi veyaradyoterapi nedeniyle, hastanın yaşı nedeniyle ya da neoplastik kemik iliği infiltrasyonunedeniyle zarar görmüş hastalarda, daha düşük dozlar (konvansiyonel tedavide 60-75 mg/m2ve yüksek doz tedavide 105-120 mg/m2) tavsiye edilmektedir. Total doz her kürde birbiriniizleyen 2-3 güne bölünebilir.

Epirubisinin çeşitli tümörler için monoterapi ve kombinasyon kemoterapideki yaygın kullanımı aşağıda gösterildiği gibidir:

Kanser endikasyonları

Epirubisin dozları (mg/m2)

Monoterapi

Kombinasyon tedavisi

İlerlemiş over kanseri
60-90
50-100
Mide kanseri
60-90
50
Küçük hücreli akciğer kanseri (SCLC)
120
120
Küçük hücreli dışı akciğer kanseri (NSCLC)
135 ya da 145

Kolorektal kanser
60-90
20-50
Lösemi
60-90
45
Multiple miyeloma
60-90
20 ya da 60-90
Hodkgin hastalığı
60-90
25-50
Non-Hodgkin lenfoma
60-90

60-90 ya da daha düşük doz


50 mg/50 ml veya 80 mg/50 ml (in situ karsinoma)
Profilaksi:
Haftada bir 50 mg/50 ml 4 hafta, sonrasında ayda bir 11 ay boyunca

Dozlar genellikle 21 gün aralıklarla 1. gün veya 1., 2. ve 3. gün verilir.

Kombinasyon tedavisi:

Epirubisin diğer sitotoksik ajanlarla kombine kullanıldığı takdirde dozlar tabloya göre azaltılmalıdır. Dozların yaygın kullanımı tabloda gösterildiği gibidir.

Intravezikal uygulama:


Epirubisin, yüzeyel mesane kanseri ve in situ karsinoma tedavisinde intravezikal uygulama ile verilir. Sistemik tedavinin veya cerrahi tedavinin daha uygun olduğu, mesane duvarınapenetre olmuş, invaziv tümörlerin tedavisinde bu yolla kullanılmamalıdır (Bkz. Bölüm 4.3.).Epirubisin ayrıca, yüzeyel tümörlerin transüretal rezeksiyondan sonra nüksleri önlemek içinprofilaktik olarak intravezikal yolla başarılı bir şekilde kullanılmıştır.

Yüzeyel mesane kanseri tedavisi için önerilen rejim aşağıdaki dilüsyon tablosunda verilmiştir: 8 hafta süreyle haftada 50 mg/50 mL dozunda (fizyolojik serum veya steril distile sudaseyreltilmiş) instilasyon şeklindedir.

Lokal toksisite (kimyasal sistit) durumunda dozun 30 mg/50 mL'ye düşürülmesi önerilmektedir.

İn situ karsinoma için, hastanın bireysel tolerabilitesine bağlı olarak doz 80 mg/50 mL'ye kadar artırılabilir.

Profilaksi için, 4 hafta süre ile haftada 50 mg/50 ml'lik uygulamadan sonra, 11 ay süreyle ayda 1 aynı dozda instilasyon şeklindedir.

Mesane instilasyon çözeltisi için seyreltme tablosu:

Epirubisin

dozu

2 mg/mL epirubisin enjeksiyonunun hacmi

Enjeksiyonluk su veya % 0.9 fizyolojik serumun seyreltici hacmi

Total

hacim

30 mg

15 mL

35 mL

50 mL
50 mg

25 mL

25 mL

50 mL
80 mg

40 mL

10 mL

50 mL

Uygulama şekli:

SADECE İNTRAVENÖZ VE İNTRAVEZİKAL KULLANIMLAR İÇİNDİR.

EPİRİTU oral olarak verildiğinde aktif değildir ve intramüsküler veya intratekal olarak enjekte edilmemelidir.

İnfüzyon

%%

5 glukoz ile hazırlanır.

3

İntravenöz Uygulama


Epiribusinin iğnenin damara uygun şekilde yerleştirildiği kontrol edildikten sonra, bir damar yolu içerisinden serbest akan salin infüzyon ile verilmesi tavsiye edilir. Bu yöntem, ilaçekstravazasyon riskini en aza indirir ve ilacın verilmesinden sonra damarın salin ileyıkanmasını sağlar. İntravenöz uygulamada damar dışına sızmamasına dikkat edilmelidir(Bkz. Bölüm 4.4.). Küçük damarlara enjeksiyondan veya aynı damar içine tekrarlananenjeksiyonlardan kaynaklı venöz skleroz meydana gelebilir. Eğer damar dışına sızmameydana gelirse, uygulama derhal durdurulmalı ve bir başka venden uygulamayageçilmelidir.

İntravezikal Uygulama


Çözelti 1 saat süreyle intravezikal olarak tutulmalıdır. İdrar ile gereksiz seyreltmeden kaçınmak için, instilasyondan önceki 12 saat içinde hastaya herhangi bir sıvı almamasısöylenmelidir. İnstilasyon sırasında, hasta ara sıra çevrilmeli ve instilasyon süresi sonundahastanın idrara çıkması söylenmelidir.

Özel popülasyona ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Orta derece renal bozuklukta, bu yolla atılan epirubisin miktarı göz önünde bulundurulduğundan doz azaltılması gerektirmemektedir.

Karaciğer yetmezliği:

Epirubisinin majör eliminasyon yolu hepatobiliyer sistemdir. Genel toksisitenin artmasını önlemek için karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda dozlar aşağıdaki serum bilirubindüzeyleri baz alınarak azaltılmalıdır.

Serum Bilirubin Doz Azaltılması

1.4-3 mg/100 ml % 50

> 3 mg/100 ml % 75

Pediyatrik popülasyon:

Epirubisinin pediyatrik hastalarda güvenliliği ve etkililiği belirlenmemiştir.

Geriyatrik popülasyon:

Geriyatrik hastalarda özel doz önerileri bulunmamaktadır.

4.3. Kontrendikasyonlar

• Epirubisine veya içeriğindeki diğer yardımcı maddelere ve/veya diğer antrasiklinler ve

antrasendionlara aşırı duyarlılığı olan hastalarda

• Laktasyon döneminde (Bkz. Bölüm 4.6.)

4

İntravenöz kullanım:


Öncesinde kemoterapi ve/veya ışın tedavisi nedeniyle kalıcı bir miyelosüpresyonu olan

hastalarda

• Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda

• Kardiyomiyopatisi olan hastalarda

• Yakın zamanda miyokart enfarktüsü geçirmiş hastalarda

• Şiddetli aritmisi olan hastalarda

• Epirubisin ve/veya diğer antrasiklinlerin (örn. Doksorubisin veya Daunorubisin) ve

antrasenedionların maksimum kümülatif dozlarıyla önceden tedavi edilen hastalarda (Bkz. Bölüm 4.4.)

• Şiddetli miyokardiyal yetmezlik

• Akut sistemik enfeksiyonu olan hastalarda

• Stabil olmayan angina pektorisi olan hastalarda

İntravezikal uygulama:


İdrar yolu enfeksiyonları

• Mesane duvarına penetre olmuş invaziv tümörler

• Kateterizasyon problemleri

• Hematüri

• Mesane iltihabı

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Epirubisin, sadece kemoterapötik ajanlarla tedavi deneyimi olan doktorun gözetimi altında uygulanmalıdır.

Hastalar, epirubisin tedavisine başlamadan önce, önceki sitotoksik tedavinin akut toksisitelerinden (örn., stomatit, nötropeni, trombositopeni ve yayılmış enfeksiyonlar) arınmışolmalıdır.

Yüksek dozlarda epirubisin (örn, her 3 ila 4 haftada bir >90 mg/m2) ile tedavi standart dozlarda (her 3 ila 4 haftada bir < 90 mg/m2) görülene genelde benzer advers olaylara nedenolurken nötropeni ve stomatit/mukozitin şiddeti artabilir. Yüksek dozlarda epirubisin iletedavi, ciddi miyelosüpresyona bağlı olası klinik komplikasyonlar nedeniyle özel dikkatgerektirir.

Epirubisin ile kontamine olmuş nesnelerin temizliği, %10'luk bir sodyum hipoklorit çözeltisi ile mümkündür. Burada meydana gelen renk değişimi, epirubisinin oksidatifetkisizleştirildiğini gösterir. Cilt ve mukoza temaslarında su ve sabun ile derinlemesineyıkanmalıdır.

Kardiyakfonksiyon'.

Antrasiklin tedavisi ile erken (akut) veya geç (gecikmiş) olaylarla ortaya çıkabilen kardiyotoksisite riski vardır.

Erken (Akut) Olaylar


Bu beDozdaaybıağıımsK ıspeKitlkıotmayıamEKG» değişiklikleri .

adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : !S3k0aklUZlAxZmxXM0FyaklUZW56 5

Epirubisine bağlı erken kardiyotoksisite temelde sinüzal taşikardi ve/veya spesifik olmayan ST-T dalgası değişiklikleri gibi normalden sapan elektrokardiyogram (EKG) bulgularınıiçermektedir. Prematüre ventriküler kontraksiyonlar, ventriküler taşikardi ve bradikardiyiiçeren taşiaritmilerin yanında atrivoventriküler ve demet-dal blokları bildirilmiştir. Genellikle,bu etkiler takiben gecikmiş kardiyotoksisitenin oluşumunun bir göstergesi değildir; nadirenklinik önem taşırlar ve genellikle epirubisin tedavisinin kesilmesini gerektirmezler.

Geç (Gecikmiş) Olaylar.


Kardiyomiyopati şeklinde oluşan, doza bağlı kümülatif organ toksisitesi.

Gecikmiş kardiyotoksisite genelde epirubisin ile tedavi sırasında geç dönemde ya da tedavinin kesilmesini takip eden 2 ila 3 ay içerisinde meydana gelse de daha sonra gelişen olaylar da(tedavinin tamamlanmasından aylar ila yıllar sonra) bildirilmiştir. Geciken kardiyomiyopatiazalmış sol ventriktül ejeksiyon fraksiyonu (SVEF) ve/veya dispne, pulmoner ödem, bağlıödem, kardiyomegali ve hepatomegali, oligüri, assit, plevral efüzyon ve gallop ritmi gibikonjestif kalp yetmezliğinin (KKY) belirti ve semptomlarıyla anlaşılır. Yaşamı tehdit edenKKY antrasiklin kaynaklı kardiyomiyopatinin en şiddetli şeklidir ve ilacın kümülatif dozsınırlayıcı toksisitesini temsil eder.

KKY oluşumu riski, 900 mg/m2'yi aşan artan toplam kümülatif epirubisin dozlarında hızla artmaktadır; bu kümülatif doz yalnızca büyük bir dikkatle aşılmalıdır (Bkz. Bölüm 5.1.).

Kardiyak fonksiyon, epirubisin ile hastaya tedavi uygulanmadan önce değerlendirilmeli ve ciddi kalp yetmezliği gelişme riskini minimuma indirmek için tedavi boyunca izlenmelidir.Bu risk, tedavi sırasında SVEF'in düzenli olarak izlenmesi ve kardiyak fonksiyonbozukluğuna dair ilk belirtide epirubisinin derhal kesilmesiyle azaltılabilir.

Antrasiklin ile indüklenen kardiyomiyopatinin teşhis ve takibi için aşağıdaki yöntemler önerilmektedir:

a) Ekokardiyografi (ECHO)

b) Sistolik zaman aralıklarının belirlenmesi (STI)

c) Radyonüklid anjiyografi (MUGA)

Özellikle yüksek kardiyotoksisiteyle ilişkili risk faktörleri olan hastalarda EKG ve MUGA taraması veya ECHO ile yapılacak bir başlangıç seviyesi kalp değerlendirmesi tavsiyeedilmektedir. Özellikle yüksek kümülatif antrasiklin dozlarında MUGA veya ECHO ileyapılacak SVEF belirlemeleri tekrarlanmalıdır. Değerlendirme için kullanılan teknik, takipsüresince tutarlı biçimde devam ettirilmelidir.

Kardiyomiyopati riski dikkate alınarak, kümülatif 900 mg/m2 epirubisin dozu yalnızca son derece dikkatli olunarak aşılabilir.

Kardiyak toksisite için risk faktörleri aktif veya okült kardiyovasküler hastalık, önceden alınmış veya eşzamanlı olarak alınan mediastinal/perikardiyal radyoterapi, diğerantrasiklinlerle veya antrasenedi onlarla önceki tedaviler, kardiyak kontraktiliteyi baskılamaözelliği olan diğer ilaçlar veya kardiyotoksik ilaçların (örn., trastuzumab) eşzamanlı kullanımıile yaşlılarda artan riski içerir (bkz. Bölüm 4.5).

ck-ebys

JZW56


Tek başına veya epirubisin gibi antrasiklinlerle kombinasyon halinde trastuzumab alan

adresinden Kontrol edilebilir. Lrufenlı eleKtronıtPımza aslı ile aynıdır. Dokumanın doğrulama Kodu : TS3k0aR 1UZTAxZmxXM0ryakTD. 6

hastalarda kalp yetmezliği gözlenmiştir (New York Kalp Derneği [NYHA] sınıf II-IV). Bu durum, ortadan şiddetli düzeye kadar değişebilir ve ölümle sonuçlanabilir. Trastuzumab veepirubisin gibi antrasiklinler kardiyak monitorizasyon eşliğindeki iyi kontrollü klinikaraştırma ortamı olmadıkça eşzamanlı olarak birlikte kullanılmamalıdır. Riskin trastuzumabve antrasiklinlerin eşzamanlı kullanımından düşük olmasına karşın, daha önce antrasiklinalmış hastalar, trastuzumab tedavisiyle kardiyotoksisite riski altındadır.

Trastuzumab yarı ömrü yaklaşık 28-38 gün olduğundan trastuzumab, tedavi kesildikten sonraki 27 haftaya kadar dolaşımda kalabilir. Trastuzumab kesildikten sonra epirubisin gibiantrasiklinleri alan hastalarda kardiyotoksisite riski olasılıkla artabilir. Mümkünse, doktorlartrastuzumabın kesilmesinden sonra 27 haftaya kadar antrasiklin esaslı tedaviden kaçınmalıdır.Epirubisin gibi antrasiklinlerin kullanılması halinde hastanın kardiyak fonksiyonu dikkatleizlenmelidir (bkz. Bölüm 4.5).

Epirubisin tedavisinden sonra trastuzumab tedavisi sırasında gelişen semptomatik kalp yetmezliği, standart ilaçlarla tedavi edilmelidir.

Özellikle risk faktörleri bulunan ve yüksek kümülatif dozları alan hastalarda sıkı biçimde kalp fonksiyonları izlenmelidir. Ancak epirubisin ile kardiyotoksisite, kardiyak risk faktörlerininvarlığından bağımsız olarak, daha düşük kümülatif dozlarda da oluşabilir.

Epirubisin ve diğer antrasiklinler veya antrasenedionların toksisitesinin aditif olması muhtemeldir.

Hematolojik toksisite:

Diğer sitotoksik ajanlarla olduğu gibi epirubisin de miyelosüpresyona neden olabilir. Diferansiyel beyaz kan hücresi (BKH) sayımları dahil epirubisin ile tedavininher küründe ve öncesinde hematolojik profiller değerlendirilmelidir. Doza bağlı, geridönüşümlü lökopeni ve/veya granülositopeni (nötropeni) epirubisin hematolojik toksisitesinintemel belirtisidir ve bu ilacın en yaygın akut doz sınırlayıcı toksisitesidir. Lökopeni venötropeni genelde yüksek dozlu tedavi protokollerinde daha şiddetli olup ilacınuygulanmasından sonraki 10. ve 14. günler arasında çoğu vakada en düşük seviyeye ulaşır; bugenelde 21. güne kadar çoğu vakada normale dönen BKF/nötrofil sayımlarıyla geçicidir.Ayrıca trombositopeni ve anemi meydana gelebilir. Şiddetli miyelosüpresyonun kliniksonuçları arasında ateş, enfeksiyon, sepsis/septisemi, septik şok, hemoraji, doku hipoksisiveya ölüm vardır.

Sekonder lösemi:

Bir prelösemik faz olsun olmasın sekonder lösemi epirubisin dahil antrasiklinlerle tedavi gören hastalarda bildirilmiştir. Bu ilaçlar DNA tahrip ediciantineoplastik ajanlarla, radyoterapi ile kombine olarak uygulandığında, hastalar öncedensitotoksik ilaçlarla yoğun şekilde tedavi edildiğinde veya antrasiklinlerin dozları artırıldığındasekonder lösemi daha yaygındır. Bu lösemiler 1 ila 3 yıllık gecikme periyoduna sahiptir (Bkz.Bölüm 5.1.).

Gastrointestinal:

Epirubisin emetojeniktir. Mukozit/stomatit genelde ilaç verildikten sonra erken dönemde görülür ve şiddetliyse birkaç günlük sürede mukozal ülserasyonlara

Bul adresincfenl

. Bu a

Ktronik ımza%slPue aynıdır. üokumamn doğrulama kodu : lö3KTJaKlüZlAxZmxXnm>f,yaKl UZW56 7

Karaciğer fonksiyonu:

Epirubisinin temel eliminasyon yolu hepatobiliyer sistemdir. Bir karaciğer yetmezliği kararına varabilmek için karaciğer fonksiyonları (serum total bilirubin veAST) epirubisin ile tedavi öncesi ve sırasında değerlendirilmelidir. Yüksek bilirubindüzeylerine veya AST'ye sahip hastalarda klirensin daha yavaş olmasına bağlı olarakepirubisinin toksisitesinde bir artış görülebilir. Bu hastalarda daha düşük dozlar önerilir (Bkz.Bölüm 4.2. ve 5.2.). Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalar epirubisin almamalıdır (Bkz.Bölüm 4.3.).

Böbrek fonksiyonu:

Serum kreatinin tedaviden önce ve tedavi sırasında değerlendirilmelidir. Serum kreatinin değeri>5 mg/dl olan hastalarda dozaj ayarlaması gereklidir (Bkz. Bölüm4.2.).

Enjeksiyon yerindeki etkiler:

Fleboskleroz küçük bir damara enjeksiyondan veya aynı damara tekrarlı enjeksiyonlardan kaynaklanabilir. Önerilen uygulama prosedürlerinin takip edilmesienjeksiyon yerinde flebit/tromboflebit riskini minimuma indirebilir (Bkz. Bölüm 4.2.).

Ekstravazasyon:

Epirubisin intavenöz olarak verilirken kesinlikle toplardamar dışına kaçırılmamalıdır. Damar dışına çıkması (ekstravazasyonu) lokal nekroza ve tromboflebite yolaçabilir. İntravenöz enjeksiyon sırasında epirubisinin ekstravazasyonu lokal ağrı, şiddetli dokulezyonları (vezikasyon, şiddetli selülit) ve nekroza neden olabilir. Epirubisinin intravenözyolla uygulanması sırasında ekstravazasyon belirti ve semptomları meydana gelirse ilaçinfüzyonu hemen kesilmelidir.

Antrasiklin ekstravazasyonunun yan etkileri, deksrazoksan gibi spesifik bir tedavinin uygulanmasıyla önlenebilir veya azaltılabilir. Ardından ekstravazasyon yeri, hastanınağrılarını hafifletmek için serinletilmelidir. Hastanın ağrısı hiyalüronik asit ve dimetilsülfoksit (DMSO) kullanarak soğuk tutmak suretiyle de hafifletilebilir.

Nekroz ekstravazasyondan birkaç hafta sonra meydana gelebildiğinden, sonraki periyotlarda hasta yakından izlenmeli ve olası bir eksizyon düşünülerek bir plastik cerraha danışılmalıdır.

Diğer:

Diğer sitotoksik ajanlarda olduğu gibi, pulmoner embolizm dahil tromboflebit ve tromboembolik olaylar (bazı vakalarda ölümcül) epirubisin kullanımı ile birlikte bildirilmiştir.

Tümör-Lizis sendromu:

Epirubisin, neoplastik hücrelerin ilaç kaynaklı hızlı lizisine (tümör lizis sendromu) eşlik eden kapsamlı purin katabolizması nedeniyle hiperürisemiye nedenolabilir. İlk tedaviden sonra kan ürik asit düzeyleri, potasyum, kalsiyum fosfat ve kreatinindüzeyleri değerlendirilmelidir. Hiperürisemiyi önlemeye yönelik hidrasyon, idrarınalkalileştirilmesi ve allopurinol ile profilaksi, potansiyel tümör lizis sendromukomplikasyonlarını azaltabilir.

Immünosüpresan etkiler / Enfeksiyonlara artan eğilim:

Epirubisin dahil kemoterapötik ajanlarla immün yetmezlik gelişen hastalarda canlı veya atenüe aşıların uygulanması ciddiveya ölümcül enfeksiyonlara neden olabilir (Bkz. Bolüm 4.5.). Epirubisin verilen hastalarda

Bu be adres indiitâ

kj!^aiila^uyifiian/a^^r;an

sinden Kontrol ecfileDirir. T3uvenTı eleKtronıR imza aslı ne aynıdır. TTokumanın doğrulama Kodu : TS3Kt7akrUZl AxZımCyMUryaRl ÜZ 8

bu aşılara yanıt azalabilir.

Üreme sistemi:

Epirubisin genotoksisiteye neden olabilir. Epirubisin uygulanan hem kadınlar hem de erkekler uygun kontraseptif yöntemleri kullanmalıdır. Tedavi tamamlandıktan sonraçocuk sahibi olmak isteyen hastalara uygunsa ve mevcutsa genetik danışmanlık hizmetialması önerilmelidir (Bkz. Bölüm 4.6.).

Diğer uygulama yolları için ek uyarılar ve önlemler


Epirubisinin intravezikal yolla uygulanması kimyasal sistit semptomlarına (dizüri, poliüri, noktüri, strangüri, hematüri, mesane rahatsızlığı, mesane duvarında nekroz gibi) ve mesanedaralmasına neden olabilir. Kateterizasyon problemleri için özel dikkat gerekir (örneğin;masif intravezikal tümörlerden dolayı üretral obstrüksiyon).

Epirubisinin intraarteriyel yolla uygulanması (primer hepatosellüler karsinom veya karaciğer metastazları için lokalize veya bölgesel tedavilerde transkateter arteriyel embolizasyon),gastroduodenal ülserleri (olasılıkla ilaçların gastrik artere reflüsü nedeniyle) ve ilaç kaynaklısklerozan kolanjite bağlı olarak safra kanallarının daralmasını içeren lokalize veya bölgeselolaylara (nitelik olarak epirubisinin intravenöz yolla uygulanmasından sonra gözlenenebenzeyen sistemik toksisiteye ek olarak) neden olabilir. Bu uygulama yolu perfüze dokudageniş çaplı nekroza neden olabilir.

Epirubisin, uygulamadan sonra 1 -2 gün idrara kırmızı renk verebilir.

Bu tıbbi ürün her flakonda (10 ml'lik dozunda) 35,4 mg sodyum ihtiva eder. Bu durum kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Epirubisin temelde diğer sitotoksik ilaçlarla kombinasyonda kullanılır. Özellikle kemik iliği/hematolojik ve gastrointestinal etkiler açısından aditif toksisite meydana gelebilir (Bkz.Bölüm 4.4.). Diğer potansiyel kardiyotoksik ilaçlarla kombinasyon kemoterapisinde ve ayrıcadiğer kardiyoaktif bileşiklerin (örn, kalsiyum kanal blokörleri) eşzamanlı kullanımındaepirubisin kullanımı tedavi boyunca kardiyak fonksiyonun izlenmesini gerektirir.

Epirubisin yoğun şekilde karaciğer tarafından metabolize edilmektedir. Eşzamanlı tedaviler nedeniyle karaciğer fonksiyonunda oluşan değişiklikler epirubisinin metabolizmasını,farmakokinetiğini, terapötik etkililiğini ve/veya toksisitesini etkileyebilir (Bkz. Bölüm 4.4.).

Epirubisin dahil antrasiklinler, hastanın kardiyak fonksiyonu yakından izlenmiyorsa diğer kardiyotoksik ajanlarla kombinasyonda kullanılmamalıdır. Özellikle trastuzumab gibi uzunyarı ömürlü olanlar olmak üzere diğer kardiyotoksik ajanlarla tedavi kesildikten sonraantrasiklin almakta olan hastalarda ayrıca kardiyotoksisite gelişme riski artabilir. Trastuzumabyarı ömrü yaklaşık 28-38 gündür ve 27 haftaya kadar dolaşımda kalabilir. Bu nedenlemümkün olduğunca, doktorlar trastuzumabın kesilmesinden sonra 27 haftaya kadarantrasiklin esaslı tedaviden kaçınmalıdır. Antrasiklinler bu süreden önce kullanılırsa kardiyakfonksiyonun dikkatli şekilde izlenmesi önerilir.

9

Bu ilaç alınırken eşzamanlı olarak canlı aşılar kullanmaktan kaçınılmalıdır. Ölü veya inaktif aşılar uygulanabilir ancak bu aşılara yanıt azalabilir.

Simetidin, epirubisin EAA değerini %50 artırmıştır ve epirubisin ile tedavi sırasında kesilmelidir.

Taksan antrasiklinlerin p-glikoprotein aracılı biliyer klirensini düşürmektedir. Paklitaksel epirubisinden önce verildiğinde, değişmemiş epirubisin ve metabolitlerinin, özellikle deepirubisinolün plazma konsantrasyonlarını artırır, ancak epirubisinol toksik veya aktifdeğildir. Bu etkileşimler, özellikle önce paklitaksel verilip ardından antrasiklinleruygulandığında ortaya çıkar. O nedenle antrasiklin ve taksan içeren tedavi şemalarında önceantrasiklin ve ardından taksan verilmelidir. Epirubisin taksandan önce uygulandığında,farmakokinetiği paklitaksel veya dosetaksel ile birlikte uygulanmasından etkilenmemiştir. İlaçetkileşimine bağlı istenmeyen etkilerin insidansını düşük tutmak üzere paklitakseluygulamasının, epirubisin verilmesinden en az 24 saat sonra yapılması düşünülebilir.

Deksverapamil, epirubisinin farmakokinetiğini değiştirebilir ve olasılıkla kemik iliğini baskılayıcı etkilerini arttırabilir.

Yapılan bir çalışmada dosetakselin, epirubisinden hemen sonra alımında epirubisin metabolitlerinin plazma konsantrasyonunu artırabileceği bulunmuştur.

İnterferon a2b ile birlikte uygulanması epirubisinin terminal eliminasyon yarı ömrünün ve toplam klirensinin düşmesine sebep olabilir.

Kinin epirubisinin kandan dokulara başlangıç dağılımını hızlandırabilir ve kırmızı kan hücrelerindeki oranını etkileyebilir.

Kemik iliğini etkileyen ilaçlarla (örneğin; sitotoksik ajanlar, sülfonamid, kloramfenikol, difenilhidantoin, amidopirin ve türevleri, antiretroviral ajanlar) uygulanan bir (ön) tedavidebelirgin hematopoez bozukluğu gelişme olasılığı unutulmamalıdır.

Antrasiklin ve deksrazoksan kombinasyon tedavisi gören hastalarda miyelosüpresyonda artış meydana gelebilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon:

Etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Geriyatrik popülasyon:

Etkileşim çalışması yapılmamıştır.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Epirubisin genotoksik etkilere sahiptir ve insan spermatozoasında kromozomal hasara neden

adresinden Kontrol edilebilir. Güvemi eleKfronıK imza aslimle aynıdır. DoKumamn doğrulama Kodu : i S3ldJaOTJZTL AxZmxXM(JFyaKT IIZ w 55

10 / 17

olabilir. Bu nedenle epirubisinle tedavi edilen erkek hastalara tedavi süresince ve tedaviden 6 ay sonrasına kadar baba olmaması ve epirubisinle tedaviye bağlı olası infertilite sebebiyleönceden spermlerin korunması konusunda tavsiyede bulunulmalıdır. Kadınlar epirubisintedavisi sırasında hamile kalmamalıdır.

Kadın ve erkekler tedavi süresi boyunca etkili bir kontraseptif yöntem kullanmalıdır.

Epirubisin premenopozal kadınlarda amenore veya prematüre menopoza neden olabilir.

Gebelik dönemi

Epirubisinin gebelik ve/veya fetüs/yeni doğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.

Hayvanlardaki deneysel veriler gebe kadınlara uygulandığında epirubisinin fetal hasara neden olabileceğini düşündürmektedir. Epirubisin gebelik sırasında kullanılırsa veya hasta bu ilacıalırken gebe kalırsa, hasta, fetusa yönelik potansiyel riskler konusunda bilgilendirilmelidir.

Gebe kadınlarda yapılmış çalışmalar bulunmamaktadır. Epirubisin ancak potansiyel yararların fetüs için potansiyel riskten daha fazla olması durumunda gebelerde kullanılabilir

Laktasyon dönemi

Epirubisinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Fakat diğer antrasiklinleri içeren bir çok ilaç, anne sütüne geçmektedir. Potansiyel ciddi yan etkilerinden dolayı tedavisüresince ve öncesinde emzirme durdurulmalıdır.

Laktasyon döneminde kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3.).

Üreme yeteneği/Fertilite

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalarda üreme toksisitesi gösterilmiştir (Bkz. Bölüm 5.3.).

Deneysel veriler epirubisinin fetüse zarar verebileceğini ortaya koymuştur.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Epirubisinin araç ve makine kullanma yeteneği üzerindeki etkisi sistematik olarak değerlendirilmemiştir. Epirubisin akut mide bulantısı ve kusmaya neden olabilir, bunadayanarak araç ve makine kullanma yeteneği geçici olarak kısıtlanabilir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Advers reaksiyonlar, sistem organ sınıfı ve görülme sıklığına göre aşağıdaki gibi sıralanmıştır:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (> 1/1000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/100); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

MedDRA Çok yaygınYaygınYaygınSeyrekÇokBilinmiyor

Sistem Organolmayanseyrek

(eldeki verilerden

Smfı

(> 1/1000 ila <1/100)(<1/10.000) hareketle tahmin

<1/100) edilemiyor)

adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : !S3k0aklUZlAxZmxXM0FyaklUZW56

11 / 17

Enfeksiyonlar ve

Enfeksiyon,


Sepsis*,


enfestasyonlar

Konjuktivit


Pnömoni*


İyi huylu ve



Akut miyeloid


kötü huylu



lösemi


neoplazmlar



Akut lenfositik


(kistler ve polipler dahil)


lösemi


Kan ve lenf
Anemi,





sistemi
Lökopeni,





hastalıkları
Nötropeni, Trombositopeni,Febril nötropeni





Bağışıklık



Anafilaktik


sistemi

hastalıkları




reaksiyonlar*


Metabolizma ve

İştahta azalma


Hiperürisemi


beslenme

hastalıkları

Göz hastalıkları

Keratit

Dehidrasyon*


*


Kardiyak

Ventriküler




hastalıklar

taşikardi, Bradikardi,AV blok,

Dal bloğu, Konjestif kalpyetmezliği




Vasküler
Sıcak basması,

Hemoraji*

Emboli,

Şok*

hastalıklar
Flebit*

Kızarıklık*

Arteriyel
emboli*,
Tromboflebit*


Solunum, göğüs


Pulmoner


ve mediyastinal hastalıklar


emboli*


Gastrointestinal
Bulantı,

Gastrointestinal

Gastrointestinal

Karın ağrısı,

hastalıklar
Kusma,

ağrı, erozyon ve

hemoraji*

Ağız mukozası


Stomatit,
Mukozal
enflamasyon,
Diyare

ülser*



pigmentasyonu

Deri ve deri altı
Alopesi,

Kaşıntı,

Ürtiker*,

Fotosensitivite

doku hastalıkları Cilt toksisitesi

kızarıklık,

Eritem*

reaksiyonları*



Tırnak






pigmentasyonu,

Cilt






bozuklukları,

Cilt




12 / 17

Böbrek ve idrar Kromatüri*t

yolu hastalıkları

Üreme sistemi Amenore

ve meme hastalıkları

Genel Halsizlik,Titreme*Asteni

bozukluklar ve Yüksek ateş*

uygulama bölgesine ilişkinhastalıklar

Araştırmalar AnormalAzalmış

transaminaz fraksiyonel ejeksiyon

Recall
phenomenon* A

Yaralanma, Kimyasal sistit*§

zehirlenme ve prosedürelkomplikasyonlar

* Pazarlama sonrası ADR bildirimleri

t Uygulamadan sonra 1-2 gün boyunca idrarın kırmızı renklenmesi § İntravezikal uygulamayı takiben

A Işın tedavisi uygulanmış ciltte aşırı duyarlılık (radyasyon recall reaksiyonu)

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması(www.titck.gov.tr;[email protected]. Doz aşımı ve tedavisi

Epirubisin ile akut doz aşımı şiddetli miyelosüpresyona (10 - 14 gün içerisinde meydana gelen, temelde lökopeni ve trombositopeni), gastrointestinal toksik etkilere (temelde mukozit)ve akut kardiyak komplikasyonlara (24 saat içerisinde) neden olabilir. Antrasiklinlerle tedavitamamlandıktan sonra birkaç ay ila birkaç yıl sonra gizli kalp yetmezliği gözlenmiştir (Bkz.Bölüm 4.4.). Hastalar dikkatlice izlenmelidir. Kalp yetmezliği belirtileri görülürse hastalarklasik kılavuzlara göre tedavi edilmelidir.

Tedavi:

Semptomatiktir. Epirubisin diyaliz ile vücuttan uzaklaştırılamaz.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup:

Antineoplastik ajan, antrasiklinler ve benzerleri

Bu be

ATCk°dufel^l^l

DB03anunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman
https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : !S3k0aklUZlAxZmxXM0FyaklUZW56

13 / 17

Epirubisin antrasiklinler grubundan sitotoksik etkili bir antibiyotiktir.

Epirubisinin etki mekanizması DNA'ya bağlanabilme özelliği ile ilişkilendirilmektedir. Hücre kültürü çalışmaları, epirubisinin hücreye hızla penetre olduğunu, nükleusta lokalize olduğunu,nükleik asit sentezini ve mitozu inhibe ettiğini göstermiştir.

Epirubisinin, L1210 ve P388 lösemileri ve SA180 sarkomalar (solid ve assitik), B16 melanoma, meme karsinomu, Lewis akciğer karsinomu ve 38 kolon karsinomu dahil olmaküzere, deneysel olarak oluşturulan geniş spektrumlu tümörlere karşı etkili olduğukanıtlanmıştır. Epirubisinin,timüsü çıkarılmış tüysüz farelerde transplantasyonu yapılan insantümörlerine (melanoma, meme, akciğer, prostat ve over karsinomları) karşı da aktif olduğugösterilmiştir.

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Epirubisin HCl turuncu-kırmızı renkli tozdur. Suda ve metanolde çözünür, susuz etanolde az çözünür, asetonda çözünmez.

Emilim:


İntravenöz uygulandığında, uygulama yolu nedeniyle veri yoktur.

Mesane in situ kanserli hastalar üzerinde yapılan farmakokinetik çalışmalarda intravezikal instilasyondan sonra plazma epirubisin seviyeleri genel anlamda düşmüştür (< 10 ng/ml). Buda anlamlı sistemik emilim olarak kabul edilmez. Mesane mukoza lezyonlu hastalarda (kist,tümör, operasyon gibi) yüksek bir emilim hızı beklenir.

Dağılım:


Epirubisin intravenöz uygulandıktan sonra dokulara dağılımı hızlı ve yaygındır. Proteinlere bağlanma: Epirubisin

%

77 oranında proteinlere bağlanır.

Biyotransformasyon:


Epirubisin, karaciğerde kapsamlı olarak epirubisinole (13-OH-epirubisin), epirubisin ile epirubisinolün glukuronidlerine metabolize edilir.

Epirubisinin göreceli olarak daha hızlı eliminasyonunun ve azalmış toksisitesinin temelini oluşturabilecek şekilde 4'-O-glukuronidasyonu, epirubisini doksorubisinden farklılaştırır.Bununla tutarlı biçimde, epirubisinin ana metaboliti olan 13-OH türevinin (epirubisinol)plazma seviyeleri, değişmeden atılan ilaç olan epirubisinin plazma seviyelerinden daha düşükolsa da neredeyse tümüyle onlara paraleldir.

Eliminasyon:


Epirubisinin büyük bir dağılım hacmi (32-46 L/kg) vardır. Plazma klirens değerleri 40-75 L/dak aralığındandır. Karaciğer işlev bozukluğunda plazma klirensi azalır.

Epirubisin esas olarak karaciğerden elimine olur. Yüksek plazma klirens değerleri (0.9 l/dak)

BU Beyav<a§ eÂmifflMMi

§ 4°^ öasıiımın^^rağlinftlduâHnugösteym^ie^ir. gUygua*-ebys

adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : !S3k0aklUZlAxZmxXM0FyaklUZW56

14 / 17

epirubisin dozunun %35 kadarı, 72 saat içinde epuribisin ve metabolitleri olarak safra ile atılır. Epirubisin ile uygulanan dozun yaklaşık %9-10' u 48 saat içinde idrarla atılır.

Yüzeyel mesane tümörlerinin intravezikal epirubisin uygulamasında epirubisinin tümör dokusu emilim miktarı sağlıklı doku emiliminden 2-10 kat fazladır. İlaç kan beyin bariyerinigeçemez.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:


Hepatik ve renal fonksiyonları normal olan hastalarda, ilacın 60-150 mg/m2 doz aralığında intravenöz enjeksiyonundan sonraki plazma seviyeleri; çok hızlı bir birinci faz ve yaklaşık 40saatlik bir ortalama yarı ömre sahip yavaş bir terminal faz ile üç-üslü azalan deseni takip eder.Bu dozlar, hem plazma klirens değerleri hem de metabolik yolak açısından farmakokinetikdoğrusallık sınırları içinde kalmaktadır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Epirubisinin tekrarlayan dozlarının izlenmesinde sıçan, tavşan ve köpeklerde, hemolenfopoetik sistem, GI kanal, böbrek, karaciğer ve üreme organları hedef organlardır.Epirubisin tavşan, sıçan ve köpeklerde aynı zamanda kardiyotoksiktir.

Epirubisin, diğer antrasiklinler gibi, sıçanlarda genotoksik, embriyotoksik ve karsinojeniktir.

Sıçan ve tavşanlarda malformasyonlar görülmemiştir fakat diğer antrasiklinler ve sitotoksik ilaçlar gibi epirubisin de potansiyel teratojenik olarak dikkate alınmalıdır.

Sıçan ve farelerde yapılan bir lokal tolerans çalışmasında, epirubisinin damar dışına sızması durumunda doku nekrozuna yol açtığı görülmüştür.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Sodyum klorür

Hidroklorik asit (pH ayarı için)

Enjeksiyonluk su Azot

6.2. Geçimsizlikler

Sodyum bikarbonat içeren alkali pH'daki herhangi bir çözelti ilacın hidrolizi ile sonuçlanabileceğinden, uzun süre temastan kaçınılmalıdır.

EPİRİTU, belirli oranlarda karıştırıldığında kimyasal geçimsizlikten dolayı çökelmeye yol açabileceğinden heparin ile karıştırılmamalıdır.

Epirubisin enjeksiyon veya dilüe çözeltileri diğer ilaçlarla karıştırılmamalıdır.

Epirubisin başka sitotoksik ilaçlarla kombinasyon halinde kullanılabilir; ancak doğrudan karıştırılmamalıdır.

15 / 17

6.3. Raf ömrü

24 aydır.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

2-8°C arasında (buzdolabında), ışıktan korunarak ve dondurulmadan saklanmalıdır.

Mikrobiyolojik açıdan ilaç hemen kullanılmalıdır. Eğer hemen kullanılmazsa saklama zamanı ve şartları kullanıcının sorumluğundadır.

%%6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Kutuda, 20 mm teflon kaplı gri kaucuk tıpa üzerine, 20 mm alüminyum flip off kırmızı kapak ile kapatılmış, 10 R şeffaf cam flakon, 1 adet.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.

İnfüzyon çözeltisi eğitimli kişiler tarafından, aseptik koşullar altında hazırlanmalıdır. İlaç hazırlama işlemi için belirlenmiş bir aseptik alanda yapılmalıdır.

Epirubisin uygulayacak kişi yeterli koruyuculukta tek kullanımlık eldiven, gözlük, elbise ve maske giymeli, havalandırmalı belirlenmiş çalışma alanında çalışmalıdır. Çalışma alanı, tekkullanımlık, emme gücü olan, plastik kaplamalı kağıt örtü ile örtülmüş olmalıdır. Eldivenlerdahil hazırlanması ve temizliği için kullanılan tüm nesneler, yüksek sıcaklıklı yanma için olançöp kutularında imha edilmelidir.

Tıbbi ürünün göz ile kazara temasından kaçınılacak önlemler alınmalıdır. Göz ile temas halinde derhal en az 15 dakika bol su ile ya da %0.9 sodyum klorür çözeltisi ile yıkanmalıdır.Deri ile temas halinde etkilenen bölge derhal bol su ve sabun ya da sodyum bikarbonatçözeltisi ile yıkanmalıdır. Ancak deri fırça kullanılarak aşındırılmamalıdır. Eldivenlerçıkarıldıktan sonra eller her zaman yıkanmalıdır.

Etrafa dökülme veya sızma durumunda dilüe sodyum hipoklorit çözeltisi (%1 hazır klorid) ile tercihen ıslatılıp ve sonra su ile temizlenmelidir.

Hamile personel sitotoksik ilaç hazırlamamalıdır.

Epirubisin çözeltisi koruyucu madde içermemektedir. Tek kullanımlıktır. Flakon içeriğinde kullanılmayan kısım derhal atılmalıdır. Sadece taze hazırlanmış çözeltiler kullanılmalıdır.

Sitotoksik medikal ürünlerin kullanımı sırasında materyallerin atılmasına yeterince dikkat ve önem verilmelidir.

16 / 17

7. RUHSAT SAHİBİ

Onko İlaç San. ve Tic. A.Ş.

Koşuyolu Cad. No: 34 34718 Kadıköy/İSTANBULTel: (0216) 544 90 00Faks: (0216) 545 59 92E-mail:

info@onkokocsel .com


8. RUHSAT NUMARASI

2019/589

9. İLK RUHSAT TARİHİ/ RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 05.11.2019 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ


17 / 17
1

/ 17
2

/ 17
3

/ 17
4

/ 17
5

/ 17
6

/ 17
7

/ 17
8

/ 17
9

/ 17

İlaç Bilgileri

Epiritu 20 Mg/10 Ml Iv/intravezikal İnfüzyonluk Çözelti Hazırlamak İçin Konsantre

Etken Maddesi: Epirubisin Hcl

Pdf olarak göster

Google Reklamları

Ana Sayfa | Hakkımızda | İlaçlar | İlaç Ara | İlaç Firmaları | Gizlilik | Bize Ulaşın

Telif Hakkı 2008-2024 © İlaç Prospektüsü. Tüm Hakları Saklıdır.
Uyarı: Sitemizde yayınladığımız ilaç bilgileri ile doktora danışmadan kesinlikle ilaç kullanmayınız!
Aksi halde doğabilecek sağlık sorunlarından ilacprospektusu.com sorumlu tutulamaz.