Myacit 100 Mg İnfüzyonluk Çözelti Hazırlamak İçin Toz Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

MYACİT 100 mg infüzyonluk çözelti hazırlamak için toz

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Her bir flakon; 100 mg mikafungine eşdeğer miktarda 101,73 mg mikafungin sodyum içerir.

Yardımcı madde(ler):

Laktoz monohidrat................................200 mg (sığır sütünden elde edilmektedir)

S odyum hidroksit.................................y.m.

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

İnfüzyonluk çözelti hazırlamak için toz

Beyaz, beyazımsı liyofilize toz

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

MYACİT,

• Pediyatrik hastalar (yenidoğanlar dahil) ve erişkin hastalarda,

• İnvazif kandidiyazis tedavisinde,

• İntravenöz tedavinin uygun olduğu hastalarda özofageal kandidiyazisin tedavisinde,

• Allojenik hematopoietik kök hücre nakli (HSCT) yapılan hastalarda veya 10 gün veyadaha uzun süreyle nötropeni (mutlak nötrofil sayısı [ANC]<500 hücre/mikrolitre) olmasıbeklenen hastalarda

AspergillusCandida

enfeksiyonlarının profilaksisinde,

• İnvazif aspergillozun kurtarma tedavisinde veya invazif aspergilloz tedavisinde diğersistemik antifungal tedavinin uygun olmadığı veya tolere edilemediği durumlarda tekbaşına veya diğer bir sistemik antifungal tedavi ile birlikte kullanım için endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Antifungal ajanların uygun kullanımında resmi kılavuzlar göz önünde bulundurulmalıdır

.

1

MYACİT tedavisine, fungal enfeksiyonların tedavisinde deneyimli bir hekim tarafından başlanmalıdır.

Fungal kültür ve diğer ilgili laboratuvar çalışmaları için (histopataloji dahil) neden olan organizmayı veya organizmaları izole etmek ve tanımlamak amacıyla örnekler tedaviden öncealınmalıdır. Tedavi, kültürlerin ve diğer laboratuvar çalışmalarının sonuçları öğrenilmedenönce başlatılabilir. Ancak, bu sonuçlar elde edildiğinde antifungal tedavi buna uygun olarakdüzenlenmelidir.

MYACİT'in doz rejimi aşağıdaki tablolarda belirtildiği üzere hastanın vücut ağırlığına bağlıdır.

Yetişkinlerde, 16 yaşındaki ve daha büyük adolesanlarda ve yaşlılarda kullanımı

Endikasyon Vücut ağırlığı >40 kg Vücut ağırlığı <40 kg İnvazif kandidiyazisin tedavisi 100 mg/gün* 2 mg/kg/gün* Özofageal kandidiyazisin tedavisi 150 mg/gün 3 mg/kg/gün AspergillusCandida enfeksiyonlarının profilaksisi 50 mg/gün 1 mg/kg/gün İnvazif aspergillozun tedavisi 100-150 mg/gün (Ağır vakalarda hastanındurumuna göre doz 300mg/gün'e çıkartılabilir) 2-3 mg/kg/gün (Ağır vakalarda hastanındurumuna göre doz 6mg/kg/gün'e çıkartılabilir)

*Hastanın cevabı yetersiz olduğunda, ör. kültürlerde üremenin devam etmesi veya klinik durumun düzelmemesi gibi, >40 kg ağırlığındaki hastalarda doz 200 mg/gün veya <40 kg ağırlığındakihastalarda doz 4 mg/kg/gün'e çıkartılabilir.

Tedavi süresi:

İnvazif kandidiyazis:

Candida

enfeksiyonunun tedavi süresi minimum 14 gün olmalıdır. Antifungal tedaviye, iki ardışık kan kültürü negatif çıktıktan sonra ve enfeksiyona dair klinikbulgu ve semptomlarının düzelmesinden sonra en az bir hafta daha devam edilmelidir.

Özofageal kandidiyazis: Özofageal kandidiyazisin tedavisinde, MYACİT, klinik bulgu ve semptomların düzelmesinden sonra en az bir hafta daha uygulanmalıdır.

CandidaCandida

enfeksiyonunun profilaksisinde, MYACİT, nötrofil sayısının düzelmesinden sonra en az bir hafta daha uygulanmalıdır.

2

İnvazif aspergilloz: Klinik, radyolojik, mikolojik ve serolojik değerlendirme ile elde edilen tedavi yanıtına göre tedavi süresi düzenlenir.

Uygulama şekli:

Sulandırılarak hazırlandıktan ve seyreltildikten sonra, çözelti yaklaşık 1 saat boyunca intravenöz infüzyonla uygulanmalıdır. Daha hızlı infüzyonlar, histaminin aracılık ettiğireaksiyonlarda artışla sonuçlanabilir (Hazırlama talimatları için, Bkz. Bölüm 6.6).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapılması gerekli değildir (Bkz. Bölüm 5.2).

Karaciğer yetmezliği:

Hafif veya orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapılması gerekli değildir. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda mikafungin kullanımına ilişkinmevcut veriler yetersizdir ve kullanımı bu hastalarda önerilmemektedir (Bkz. Bölüm 5.2).

Pediyatrik popülasyon:

MYACİT, çocuklarda (yenidoğanlar dahil) ve 16 yaşından küçük adolesanlarda kullanılabilir. Eşit etkinlik çalışmalarına prematüre bebekler de dahil edilmiştir.

>4 aylık çocuklarda ve 16 yaşından küçük adolesanlarda kullanımı

Endikasyon Vücut ağırlığı >40 kg Vücut ağırlığı <40 kg İnvazif kandidiyazisin tedavisi 100 mg/gün* 2 mg/kg/gün* Özofageal kandidiyazisin tedavisi 150 mg/gün 3 mg/kg/gün AspergillusCandida enfeksiyonlarının profilaksisi 50 mg/gün 1 mg/kg/gün İnvazif aspergillozun tedavisi 100-150 mg/gün (Ağır vakalarda hastanındurumuna göre doz 300mg/gün'e çıkartılabilir) 2-3 mg/kg/gün (Ağır vakalardahastanın durumuna göredoz 6 mg/kg/gün'eçıkartılabilir)

*Hastanın cevabı yetersiz olduğunda, ör. kültürlerde üremenin devam etmesi veya klinik durumun düzelmemesi, >40 kg ağırlığındaki hastalarda doz 200 mg/gün veya <40 kg ağırlığındaki hastalardadoz 4 mg/kg/gün'e çıkartılabilir.

3

<4 aylık çocuklarda (yenidoğanlar dahil) kullanımı

Endikasyon İnvazif kandidiyazisin tedavisi 4-10 mg/kg/gün* Özofageal kandidiyazisin tedavisi 6 mg/kg/gün AspergillusCandida enfeksiyonlarının profilaksisi 2 mg/kg/gün İnvazif aspergillozun tedavisi 4-6 mg/kg/gün (Ağır vakalarda hastanın durumuna göre doz 12 mg/kg/gün'eçıkartılabilir)

*4 aylıktan küçük çocuklarda invazif kandidiyazisin tedavisi 4 mg/kg mikafungin dozu ile erişkinlerde ulaşılan 100 mg/gün dozuna yaklaşık denk düşmektedir. Eğer merkezi sinir sistemi (MSS)

enfeksiyonundan şüphelenirse, mikafunginin MSS'ne doza bağımlı penetrasyonundan ötürü daha yüksek bir doz (ör. 10 mg/kg) kullanılmalıdır (Bkz. Bölüm 5.2). Kontrollü klinik çalışmalarda, MSStutulumu olan 4 aylıktan küçük çocuklarda (yenidoğanlar dahil) invazif kandidiazis tedavisinde 4 ve10 mg/kg dozlarının etkililik ve güvenliliği yeterince değerlendirilmemiştir.

Tedavi süresi:

İnvazif kandidiyazis:

Candida

enfeksiyonunun tedavi süresi minimum 14 gün olmalıdır. Antifungal tedaviye, iki ardışık kan kültürü negatif çıktıktan sonra ve enfeksiyona dair klinikbulgu ve semptomlarının düzelmesinden sonra en az bir hafta daha devam edilmelidir.

Özofageal kandidiyazis: Özofageal kandidiyazisin tedavisinde, MYACİT, klinik bulgu ve semptomların düzelmesinden sonra en az bir hafta daha uygulanmalıdır.

AspergillusCandidaAspergillusCandida

enfeksiyonunun profilaksisinde, MYACİT, nötrofil sayısının düzelmesinden sonra en az bir hafta daha uygulanmalıdır. İki yaşın altındaki hastalarda mikafungin ile deneyim sınırlıdır.

İnvazif aspergilloz: Klinik, radyolojik, mikolojik ve serolojik değerlendirme ile elde edilen tedavi yanıtına göre tedavi süresi düzenlenir.

Geriyatrik popülasyon:

Yetişkinlere kıyasla özel bir kullanım şekli bulunmamaktadır (Bkz. Bölüm 4.2).

4

Diğer:

Cinsiyet/Irk: Cinsiyet veya ırka göre özel bir doz ayarlaması yapılması gerekli değildir (Bkz. Bölüm 5.2).

4.3. Kontrendikasyonlar

MYACİT, etkin maddeye, diğer ekinokandinlere veya bileşiminde bulunan yardımcı maddelere karşı aşırı duyarlılığı bulunan hastalarda kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleriKaraciğerdeki etkileri:

Sıçanlarda üç ay veya daha uzun süreli bir tedavi döneminden sonra, değişikliğe uğramış hepatosit odakları (FAH) ve hepatosellüler tümörler geliştiği gözlenmiştir.Sıçanlarda tümör gelişmesi için varsayılan eşik yaklaşık klinik maruziyet aralığındadır.Hastalarda terapötik kullanım için bu bulgunun ilgisi yok sayılamaz. Karaciğerfonksiyonu, mikafungin tedavisi sırasında dikkatle izlenmelidir. Adaptif rejenerasyonve sonraki potansiyel karaciğer tümörü oluşumu riskini en aza indirmek için,ALT/AST'de anlamlı ve kalıcı bir yükselme halinde ilacın erken kesilmesiönerilmektedir. Mikafungin tedavisi, özellikle ilerlemiş karaciğer fibrozu, siroz, viralhepatit, neonatal karaciğer hastalığı veya konjenital enzim eksiklikleri gibipreneoplastik koşulları temsil ettiği bilinen şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu veyakronik karaciğer hastalıkları olan ya da hepatotoksik ve/veya genotoksik özellikleriçeren eş zamanlı bir tedavi gören hastalarda, dikkatli bir risk/fayda analiziyledesteklenerek gerçekleştirilmelidir.

Mikafungin tedavisi, hem sağlıklı gönüllülerde hem de hastalarda anlamlı karaciğer fonksiyonu bozukluğu (ALT, AST'de artış veya toplam bilirubin normal kabul edilen sınırın>3 katı olması) ile ilişkilendirilmiştir. Bazı hastalarda, daha şiddetli hepatik disfonksiyon,hepatit veya ölümcül vakaları kapsayan karaciğer yetmezliği rapor edilmiştir. 1 yaşındanküçük pediyatrik hastalar, karaciğer hasarına daha eğilimli olabilirler (Bkz. Bölüm 4.8).

Anafilaktik reaksiyonlar

Mikafunginin uygulanması sırasında, anafilaksi veya şok dahil anafilaksi benzeri reaksiyonlar görülebilir. Bu reaksiyonlar oluşursa, mikafungin infüzyonu kesilmeli ve uygun bir tedaviuygulanmalıdır.

5

Cilt reaksiyonları

Stevens Johnson sendromu ve toksik epidermal nekroz gibi eksfolyatif kütanöz reaksiyonlar bildirilmiştir. Vücudunda kızarıklık meydana gelen hastalar yakından takip edilmelidir veeğer lezyonlar ilerlerse mikafungin kesilmelidir.

Hemoliz

Mikafunginle tedavi edilen hastalarda akut intravasküler hemoliz veya hemolitik anemi de dahil, seyrek olarak hemoliz vakaları rapor edilmiştir. Mikafungin tedavisi sırasında hemolizedair klinik bulgular veya laboratuvar bulguları geliştiren hastalar, bu durumlarının kötüleşipkötüleşmediğine dair kanıtlar açısından yakından izlenmeli ve mikafungin tedavisininsürdürülmesinin risk ve faydası açısından değerlendirilmelidir.

Böbrek etkileri

Mikafungin böbrek sorunları, böbrek yetmezliği ve anormal böbrek fonksiyon testlerine neden olabilir. Hastalar, böbrek fonksiyonunun kötüleşmesi açısından yakından izlenmelidir.

Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

Mikafungin ve amfoterisin B deoksikolatın birlikte uygulanması, sadece yararlar risklere açık bir şekilde ağır bastığında, amfoterisin B deoksikolat toksisitelerinin yakından izlenmesi ilegerçekleştirilmelidir (Bkz. Bölüm 4.5).

MYACİT ile kombine olarak sirolimus, nifedipin veya itrakonazol alan hastalar, sirolimus, nifedipin veya itrakonozol toksisitesi açısından izlenmeli ve gerekirse sirolimus, nifedipinveya itrakonazol dozu düşürülmelidir (Bkz. Bölüm 4.5).

Pediyatrik popülasyon

Bazı advers reaksiyonların sıklığı, pediyatrik hastalarda yetişkin hastalarda olduğundan daha yüksektir (Bkz. Bölüm 4.8).

Bu tıbbi ürün her dozunda 1 mmol (23 mg)'den daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında “sodyum içermez”.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Mikafunginin, CYP3A aracılı yolaklarla metabolize olan ilaçlarla düşük etkileşim potansiyeli bulunmaktadır.

6

Mikafungin ile mikofenolat mofetil, siklosporin, takrolimus, prednizolon, sirolimus, nifedipin, flukonazol, ritonavir, rifampisin, itrakonazol, vorikonazol ve amfoterisin B arasındakietkileşim potansiyelini değerlendirmek amacıyla sağlıklı gönüllülerde ilaç etkileşimçalışmaları gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmalarda, mikafungin farmakokinetiğinde değişimolduğunu kanıtlayan herhangi bir bulguya rastlanmamıştır. Bu ilaçlarla eş zamanlıuygulamalarda, mikafungin dozunun ayarlanmasına gerek yoktur.

İtrakonazol, sirolimus ve nifedipin maruziyeti (EAA) mikafungin varlığında hafifçe artmıştır (sırasıyla %22, %21 ve %18).

Mikafungin ve amfoterisin B deoksikolatın birlikte uygulanması %30'luk bir amfoterisin B deoksikolat maruziyeti artışı ile ilişkilendirilmiştir. Bu artış klinik olarak anlamlı olabileceğiiçin, bu şekilde birlikte tedavi, sadece yararlar risklere göre açık bir şekilde ağır bastığında,amfoterisin B deoksikolat toksisitesinin yakından izlenmesi ile uygulanmalıdır. (Bkz. Bölüm4.4).

MYACİT ile kombinasyon halinde sirolimus, nifedipin veya itrakonazol alan hastalar sirolimus, nifedipin veya itrakonazol toksisitesi açısından izlenmeli ve gerekirse sirolimus,nifedipin veya itrakonazol dozu azaltılmalıdır. (Bkz. Bölüm 4.4).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Özel popülasyonlara ilişkin etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Pediyatrik popülasyon:

Özel popülasyonlara ilişkin etkileşim çalışması yapılmamıştır.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/ Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Mikafungin kullanan kadınlarda, tedavi altındayken özel bir doğum kontrol metodunun uygulanması konusunda herhangi bir çalışma bulunmamaktadır.

Gebelik dönemi

Mikafunginin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalarda, mikafungin plasenta bariyerini geçmiştir ve üreme toksisitesi

7

görülmüştür (Bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. MYACİT gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Mikafunginin insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Hayvan çalışmaları, mikafunginin anne sütüne geçtiğini göstermiştir. Emzirmeye devam etme/emzirmeyi kesmeveya MYACİT tedavisine devam etme/MYACİT tedavisini kesme kararı, emzirmenin çocuğafaydası ve MYACİT tedavisinin anneye faydası göz önünde bulundurularak alınmalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

Hayvan çalışmalarında testiküler toksisite gözlenmiştir (Bkz. Bölüm 5.3). Mikafunginin insanlarda erkek fertilitesini etkileme potansiyeli olabilir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Mikafunginin araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde bir etkisi yoktur ya da ihmal edilebilir bir etkisi vardır. Bununla beraber hastalar mikafungin ile tedavi sırasında başdönmesinin bildirildiği konusunda uyarılmalıdırlar (Bkz. Bölüm 4.8).

4.8. İstenmeyen etkilerGüvenlilik profilinin özeti

Klinik çalışma deneyimlerine dayanarak, hastaların genel olarak %32,2'si advers ilaç reaksiyonları yaşamıştır. En sık rapor edilen advers reaksiyonlar bulantı (%2,8), kan alkalinfosfataz seviyesinde artış (%2,7), flebit (%2,5, esasen periferik damar yolu olan, HIV ileenfekte hastalarda), kusma (%2,5) ve aspartat aminotransferaz seviyesinde artıştır (%2,3).Aşağıdaki advers reaksiyonlar MedDRA sistem-organ sınıfı ve sıklığına göre şu yaklaşımlarapor edilmiştir:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerdenhareketle tahmin edilemiyor).

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın: Lökopeni, nötropeni, anemi

Yaygın olmayan: Pansitopeni, trombositopeni, eozinofili, hipoalbüminemi Seyrek: Hemolitik anemi, hemoliz (Bkz. Bölüm 4.4)

8

Bilinmiyor: Dissemine intravasküler koagülasyon

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Anafilaktik/anafilaktoid reaksiyon (Bkz. Bölüm 4.4), aşırı duyarlılık. Bilinmiyor: Anafilaktik ve anafilaktoid şok (Bkz. Bölüm 4.4)

Endokrin hastalıkları

Yaygın olmayan: Hiperhidroz

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Hipokalemi, hipomagnezemi, hipokalsemi

Yaygın olmayan: Hiponatremi, hiperkalemi, hipofosfatemi, anoreksi

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın olmayan: İnsomnia, anksiyete, konfüzyon

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Baş ağrısı

Yaygın olmayan: Somnolans, titreme, baş dönmesi, disguzi.

Kardiyak hastalıklar

Yaygın olmayan: Taşikardi, palpitasyonlar, bradikardi

Vasküler hastalıklar

Yaygın: Flebit

Yaygın olmayan: Hipotansiyon, hipertansiyon, kızarma Bilinmiyor: Şok

Solunum, göğüs hastalıkları ve mediastinal hastalıklar

Yaygın olmayan: Dispne

Gastrointestinal hastalklar

Yaygın: Bulantı, kusma, diyare, karın ağrısı Yaygın olmayan: Dispepsi, kabızlık

9

Hepato-bilier hastalıklar

Yaygın: Kan alkalin fosfataz seviyesinde artış, aspartat aminotransferaz seviyesinde artış, alanin aminotransferaz seviyesinde artış, kandaki bilirubin seviyesinde artış(hiperbilirubinemi dahil), anormal karaciğer fonksiyon testi

Yaygın olmayan: Karaciğer yetmezliği (Bkz. Bölüm 4.4), gamma-glutamiltransferaz seviyesinde artış, sarılık, kolestaz, hepatomegali, hepatitBilinmiyor: Fatal vakalar dahil hepatosellüler hasar (Bkz. Bölüm 4.4)

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın: Döküntü

Yaygın olmayan: Ürtiker, pruritus, eritem

Bilinmiyor: Toksik deri erupsiyonu, eritema multiforme, Stevens Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz (Bkz. Bölüm 4.4)

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın olmayan: Kan kreatinin seviyesinde artış, kan üre seviyesinde artış, ağır böbrek yetmezliği

Bilinmiyor: Böbrek bozukluğu (Bkz. Bölüm 4.4), akut böbrek yetmezliği

Genel ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Pireksi, titreme

Yaygın olmayan: Enjeksiyon bölgesinde tromboz, infüzyon bölgesinde enflamasyon, enjeksiyon bölgesinde ağrı, periferik ödem

Araştırmalar

Yaygın olmayan: Kandaki laktat dehidrojenaz seviyesinde artış

Seçilen yan etkilerin tanımı

Olası alerji benzeri advers reaksiyonlar:

Klinik çalışmalarda döküntü ve titreme gibi advers reaksiyonlar rapor edilmiştir. Çoğunluğu hafif ila orta şiddettedir ve tedaviyi kısıtlayıcı değildir. Ciddi advers reaksiyonlar (ör.anafilaktoid reaksiyon

%

0,2, 6/3028), mikafungin tedavisi sırasında yaygın olmayan şekildeve yalnızca birden çok eş zamanlı ilacı gerektiren ciddi altta yatan koşulları (ör. ilerlemişAIDS, maligniteler) olan hastalarda rapor edilmiştir.

10

Hepatik advers reaksiyonlar:

Klinik çalışmalarda mikafunginle tedavi edilen hastalarda hepatik advers reaksiyonlarının genel sıklığı %8,6'dır (260/3028). Hepatik advers reaksiyonların çoğunluğu hafif ve ortadüzeydedir. En sık rapor edilen reaksiyonlar, ALP (%2,7), AST (%2,3), ALT (%2) ve kanbilirubin seviyesinde anormallikler (%1,6) ve karaciğer fonksiyon testinde anormal sonuçtur(%1,5). Birkaç hasta (%1,1, %0,4 ciddi) hepatik bir olay nedeniyle tedaviyi bırakmıştır.Yaygın olmayan ciddi hepatik disfonksiyon vakaları meydana gelmiştir (Bkz. Bölüm 4.4)

Enjeksiyon bölgesi reaksiyonları:

Enjeksiyon bölgesindeki advers reaksiyonların hiçbiri tedaviyi kısıtlayıcı değildir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik popülasyon:

Bazı advers reaksiyonların (aşağıda listelenmiştir) sıklığı, pediyatrik hastalarda yetişkin hastalarda olduğundan daha yüksektir. Ayrıca, 1 yaşından küçük pediyatrik hastalarda, dahabüyük pediyatrik hastalara kıyasla ALT, AST ve ALP'de yaklaşık iki kat daha sık artışyaşamıştır (Bkz. Bölüm 4.4).

Bu farklılıkların muhtemel nedeni, yetişkinlere veya daha büyük pediyatrik hastalara kıyasla, altta yatan koşulların farklı oluşudur. Çalışmaya girildiği sırada, allojeneik HSCT (sırasıyla,% 29,4 ve % 13,4) ve hematolojik malignite (sırasıyla % 29,1 ve % 8,7) hastalarının yanı sıranötropenisi olan pediyatrik hastaların oranı, yetişkin hastalardan birkaç kat daha yüksektir(çocukların ve yetişkinlerin sırasıyla % 40,2 ve % 7,3'ü).

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın: Trombositopeni

Kardiyak hastalıklar

Yaygın: Taşikardi

Vasküler hastalıklar

Yaygın: Hipertansiyon, hipotansiyon

Hepato-bilier hastalıklar

Yaygın: Hiperbilirubinemi, hepatomegali

11

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın: Akut böbrek yetmezliği, kandaki ürede artış

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir

(www.titck.gov.tr;4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Klinik çalışmalarda dozu sınırlandıran toksisite rapor edilmeden yetişkin hastalarda 8 mg/kg'a kadar tekrarlanan günlük dozlar (maksimum toplam doz 896 mg) uygulanmıştır.

Bir spontan vaka bildiriminde, yenidoğan bir hastada, 16 mg/kg/gün dozu uygulandığı rapor edilmiştir. Bu yüksek dozla ilişkili hiçbir advers reaksiyon belirtilmemiştir.

Mikafunginin doz aşımı konusunda herhangi bir tecrübe bulunmamaktadır. Doz aşımı durumunda, genel destekleyici önlemler ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Mikafunginyüksek oranda proteine bağlıdır ve diyaliz ile atılamaz.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Sistemik kullanılan diğer antimikotikler ATC kodu: J02AX05

Etki mekanizması

Mikafungin, fungal hücre duvarının önemli bir bileşeni olan 1,3-P-D-glukan sentezini kompetitif olmayan bir şekilde inhibe eder. 1,3-P-D-glukan, memeli hücrelerinde bulunmaz.Mikafungin çoğu

CandidaAspergillus

türünün aktifşekilde çoğalan hiflerini belirgin şekilde inhibe eder.

Farmakokinetik/Farmakodinamik ilişki

Hayvan kandidiyaz modellerinde, mikafungine maruziyet bölü MİK (EAA/MİK) değeri ile progresif fungal çoğalmayı önlemek için gereken oran olarak tanımlanan etkililik arasında birkorelasyon gözlenmiştir. Bu modellerde

C. albicansC. glabrata

için sırasıyla ~2400 ve

12

~1300 oranı gerekmiştir. Önerilen terapötik mikafungin dozajında bu oranlar sokak türü (wild type)

Candida spp.

dağılımıyla elde edilebilir.

Direnç mekanizmaları

Tüm antimikrobiyal ajanlarda olduğu gibi, duyarlılıkta ve dirençte azalma vakaları rapor edilmiştir ve diğer ekinokandinlerle çapraz direnç dışlanabilmiş değildir. Ekinokandinlereazalan duyarlılık, glukan sentazının bir majör alt birimini kodlayan Fks1 genindekimutasyonlarla ilişkilendirilmiştir.

Pulmoner aspergillozla (hidrokortizonla bağışıklığın baskılanması, intranazal

Aspergillus fumigatus

enfeksiyonu) ilgili bir fare modelinde, mikafungin ile amfoterisin B'nin aditif veyasinerjistik farmakodinamik etkileşimi olduğu bulunmuştur.

birlikte, fark önemli değildir ve anlamlı bir klinik farka dönüşüp dönüşmeyeceği bilinmemektedir.

C. kruseiC. albicansguilliermondii

için gerekenMİK'lerden yaklaşık 8 iki katlı dilüsyon daha yüksektir. Ayrıca, klinik araştırmalarda sadeceaz sayıda vakada bu türler yer almıştır. Buna göre, bu patojenlerin sokak tipi popülasyonununmikafungine duyarlı kabul edilebileceğini göstermek için yeterli kanıt yoktur.

Aspergillustürü MİK sınır değeri (mcg/L)

Aspergillus clavatus

<0,01

13

Sınır değerleri

Candidatürü MİK sınır değeri (mg/L) <S (Duyarlı) >R (Dirençli) Candida albicans 0,016 0,016 Candida glabrata 0,03 0,03 Candida parapsilosis 0,002 2 Candida tropicalis1 Yetersiz kanıt Candida krusei1 Yetersiz kanıt Candida guilliermondii1 Yetersiz kanıt Diğer Candida spp. Yetersiz kanıt

XC. tropicalisC. albicansC. glabrataC. tropicalisC. albicans için bulunandan sayısal olarak biraz daha düşüktür. Bununla

Aspergillus flavus	<0,01
Aspergillus fumigatus	<0,01-0,03
Aspergillus japonicus	<0,01
Aspergillus nidulans	<0,01
Aspergillus niger	<0,01
Aspergillus oryzae	<0,01
Aspergillus terreus	<0,01
Aspergillus versicolor	<0,01

Klinik çalışmalardan edinilen bilgiler

Kandidemi ve invazif kandidiyazis:

Randomize, çift kör, çok uluslu bir non-inferiyorite çalışmasında, mikafungin (100 mg/gün veya 2 mg/kg/gün), kandidemi ve invazifkandidiyazisin birinci seçenek tedavisi olarak lipozomal amfoterisin B (3 mg/kg) kadaretkilidir ve lipozomal amfoterisin B'den (3 mg/kg) daha iyi tolere edilmiştir. Mikafungin velipozomal amfoterisin B, medyan 15 günlük bir süre boyunca alınmıştır (aralık, yetişkinlerde4 ila 42 gün; çocuklarda 12 ila 42 gündür).

Non-inferiyorite yetişkin hastalarda kanıtlanmıştır ve pediyatrik alt popülasyonlarda (yenidoğanlar ve prematüre bebekler dahil) benzer bulgular gösterilmiştir. Etkililik bulguları;infektif

Candida

türleri, birincil enfeksiyon bölgesi ve nötropenik durumdan bağımsız olaraktutarlı olmuştur (Bkz. Tablo). Mikafungin, lipozomal amfoterisin B'ye kıyasla, tedavisırasındaki tahmini glomerüler filtrasyon hızında daha küçük ortalama pik düşüşü (p<0,001)ve daha düşük infüzyona bağlı reaksiyon sıklığı (p=0,001) göstermiştir.

İnvazif kandidiyazis çalışması, her bir protokol grubundaki genel tedavi başarısı

Mikafungin Lipozamol amfoterisin B Yüzde olarak fark [%95 Cl] N n (%) N n(%) Yetişkin hastalar Genel tedavi başarısı 202 181 (89,6) 190 170 (89,5) 0,1 [-5,9, 6,1]* Nötropenik duruma göre genel tedavi başarısı Başlangıçta nötropeni var iken 24 18 (75) 15 12 (80) 0,7 [-5,3, 6,7]** Başlangıçta nötropeni yok iken 178 163 (91,6) 175 158 (90,3) Pediyatrik hastalar

14

Genel tedavi başarısı	48	35 (72,9)	50	38 (76)	-2,7 [-17,3, 11,9]§
2 yaşından küçükler	26	21 (80,8)	31	24 (77,4)
Prematüre bebekler	10	7 (70)	9	6 (66,7)
Yenidoğanlar (0 günlük ila 4 haftalıktan küçükler)	7	7 (100)	5	4 (80)
2 ila 15 yaşındakiler	22	14 (63,6)	19	14 (73,7)
Candidatürlerine göre genel tedavi başarısı, yetişkinler ve çocuklar ortak halde
Candida albicans	102	91(89,2)	98	89 (90,8)
Non-albicans türleri ^: tümü	151	133 (88,1)	140	123 (87,9)
C. tropicalis	59	54 (91,5)	51	49 (96,1)
C. parapsilosis	48	41 (85,4)	44	35 (79,5)
C. glabrata	23	19 (82,6)	17	14 (82,4)
C. krusei	9	8 (88,9)	7	6 (85,7)

*Mikafungin oranı eksi lipozomal amfoterisin B oranı ve büyük ömeklem normali tahminine dayanan genel başarı oranındaki fark için 2-yönlü % 95 güven aralığı**Nötropenik duruma göre ayarlanmıştır; birincil sonlanım noktası.
§ Pediyatrik popülasyonun büyüklüğü non-inferiyoriteyi test etmek amacıyla belirlenmiş değildir.
|

C. guilliermondii, C. famata, C. lusitaniae, C. utilis, C. inconspicuaC. dubliniensisCandida

türlerinde klinik etkinlik de gözlenmiştir (<5 hasta)

Özofageal kandidiyazis:

Özofageal kandidiyazisin birinci seçenek tedavisinde mikafungin ile flukonazolün karşılaştırıldığı randomize, çift kör bir çalışmada, 518 hasta, çalışma ilacındanen az tek doz almıştır. Medyan tedavi süresi 14 gündür ve medyan ortalama günlük doz,mikafungin için 150 mg (N=260) ve flukonazol için 200 mg'dır (N=258). Mikafungingrubunda hastaların %87,7'sinde (228/260) ve flukonazol grubunda hastaların %88'inde(227/258) tedavi sonu endoskopik grade 0 (endoskopik kür) olmuştur (fark için %95 CI: [-%5,9, %5,3]). % 95 Güven aralığı alt sınırının, önceden tanımlanmış non-inferiyorite sınırıolan -%10'un üzerinde olması non-inferiyoriteyi karşılamıştır. Advers olayların niteliği vesıklığı, tedavi grupları arasında benzerdir.

Profilaksi:

Mikafungin, sistemik fungal enfeksiyon gelişimi açısından yüksek risk altındaki hastalardan (randomize, çift kör, çok merkezli bir çalışmada hematopoietik kök hücre nakli[HSCT] yapılmış hastalar) oluşan bir popülasyonda invazif fungal enfeksiyonları önlemedeflukonazoldan daha etkilidir. Tedavi başarısı, tedavinin sonuna kadar kanıtlanmış, olası veyaşüpheli sistemik fungal enfeksiyonun olmaması ve çalışmanın sonuna kadar kanıtlanmış veya

15

olası sistemik fungal enfeksiyonun olmaması olarak tanımlanmıştır. Çoğu hastada (%97, N=882) başlangıç seviyesinde nötropeni olmuştur (<200 nötrofil/mikrolitre). Nötropeni,medyan 13 gün boyunca devam etmiştir. Mikafungin için 50 mg (1 mg/kg), flukonazol için400 mg (8 mg/kg)'lık sabit dozlar kullanılmıştır. Ortalama tedavi süresi, yetişkinpopülasyonunda (N=798) mikafungin için 19 gün ve flukonazol için 18 gün; pediyatrikpopülasyonda (N=84) her iki tedavi kolunda 23 gün olmuştur.

Tedavi başarısı oranı, mikafunginde flukonazoldan istatistiksel açıdan anlamlı oranda daha yüksektir (tedavi sırasında gelişen enfeksiyonlar açısından % 1,6'ya kıyasla % 2,4). Sırasıylamikafungin ve flukonazol gruplarında, tedavi sırasında gelişen

AspergillusCandidaFusariumZygomycetes

(sırasıyla, 1 ve 0 hasta) neden olmuştur. Adversreaksiyonların niteliği ve sıklığı, tedavi grupları arasında benzerdir.

Invazif aspergilloz:5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Emilim:

Farmakokinetiği, 12,5 mg ila 200 mg ve 3 mg/kg ila 8 mg/kg günlük doz aralığında doğrusaldır. Tekrarlanan uygulama ile sistemik birikim olduğuna dair kanıt bulunmamaktadırve kararlı duruma genellikle 4 ila 5 gün içinde ulaşılır.

16

Dağılım:

İntravenöz uygulamanın ardından mikafungin konsantrasyonları, bieksponansiyel düşüş göstermektedir. İlaç hızla dokulara dağılır. Sistemik dolaşımda, mikafungin, primer olarakalbümin olmak üzere, yüksek oranda plazma proteinine bağlanır (>%99). Albüminebağlanma, mikafungin konsantrasyonundan (10-100 mcg/ml) bağımsızdır. Kararlı durumdakidağılım hacmi (V

ss

) yaklaşık 18-19 litre olmuştur.

Biyotransformasyon:

Değişmemiş haldeki mikafungin, sistemik dolaşımda dolaşan başlıca bileşiktir. Mikafunginin birkaç bileşiğe metabolize olduğu gösterilmiştir; bunlardan mikafunginin M-1 (katekolformu), M-2 (M-1'in metoksi formu) ve M-5'i (yan zincirde hidroksilasyon) sistemikdolaşımda saptanmıştır. Bu metabolitlere maruziyet düşüktür ve metabolitler mikafunginingenel etkililiğine katkıda bulunmamaktadır.

Mikafungin

in vitroin vivo

mikafungin metabolizması için majör bir yolak değildir.

Eliminasyon:

Ortalama terminal yarılanma ömrü yaklaşık 10-17 saattir ve 8 mg/kg'a kadar olan dozlarda ve tek ve tekrarlanan uygulamadan sonra tutarlı olarak kalmaktadır. Toplam klirens, sağlıklıgönüllülerde ve yetişkin hastalarda 0,15-0,3 ml/dk./kg'dır ve tek ve tekrarlanan uygulamadansonra dozdan bağımsızdır. Sağlıklı gönüllülere uygulanan tek intravenöz ¹⁴C-mikafungindozundan (25 mg) sonra, 28 gün içinde radyoaktivitenin %11,6'sı idrarda, %71'i ise dışkıdanelde edilmiştir. Bu veriler, mikafunginin eliminasyonunun esasen böbrek dışında olduğunugöstermektedir. Plazmada, M-1 ve M-2 metabolitleri yalnızca eser konsantrasyonlardasaptanmış ve daha çok miktarda bulunan metabolit olan M-5 metaboliti, ana bileşiğe göretoplamda

%

6,5'lik kısmı oluşturmuştur.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:

Farmakokinetiği, 12,5 mg ila 200 mg ve 3 mg/kg ila 8 mg/kg günlük doz aralığında doğrusaldır.

Tekrarlanan uygulama ile sistemik birikim olduğuna dair kanıt bulunmamaktadır ve kararlı duruma genellikle 4 ila 5 gün içinde ulaşılır.

17

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Şiddetli böbrek bozukluğu (Glomerüler filtrasyon hızı [GFR]<30 ml/dk) mikafunginin farmakokinetiğini anlamlı oranda etkilememiştir. Böbrek bozukluğu olan hastalarda dozayarlaması yapılması gerekli değildir.

Karaciğer yetmezliği:

Orta düzeyde karaciğer yetmezliği olan hastalarda yapılan bir çalışmada (Child-Pugh skoru 79) (n=8), mikafunginin farmakokinetiği, sağlıklı gönüllülerdekinden (n=8) anlamlı oranda farklılık göstermemiştir. Bu nedenle, hafif ila orta düzeyde karaciğer yetmezliği olanhastalarda doz ayarlaması gerekmemektedir. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda(Child-Pugh skoru 10-12) (n=8) gerçekleştirilen bir çalışmada sağlıklı gönüllülerlekarşılaştırıldığında (n = 8) daha düşük mikafungin plazma konsantrasyonları ve daha yüksekhidroksit metabolit (M-5) plazma konsantrasyonları görülmüştür. Bu veriler şiddetli karaciğeryetmezliği olan hastalarda doz tavsiyesini desteklemek için yeterli değildir.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik hastalarda, EAA değerleri, 0,5-4 mg/kg doz aralığında dozla orantılıdır. Klirens vücut ağırlığından etkilenmiştir; vücut ağırlığına göre ayarlanmış ortalama klirens değerleridaha küçük çocuklarda (4 ay-5 yıl) 1,35 kat ve 6-11 yaş pediyatrik hastalarda 1,14 kat dahayüksektir. Daha büyük çocukların (12-16 yaş) ortalama klirens değerleri yetişkin hastalardabelirlenen değerler ile benzerdir. 4 aydan küçük çocuklarda vücut ağırlığına göre ayarlanmışortalama klirens değerleri daha büyük çocuklara göre (12-16 yaş) yaklaşık 2,6 kat veyetişkinlere göre 2,3 kat daha yüksektir.

FK/FD köprüleme çalışması, mikafunginin MSS'ne doza bağımlı penetrasyonu olduğunu göstermiştir. MSS dokularında fungal yükün maksimum eradikasyonu için ulaşılması gerekliminimum EAA değeri 170 mcg*saat/L'dir. Popülasyon FK modeli 4 aydan küçük çocuklarda10 mg/kg dozunun MSS

Candida

enfeksiyonlarının tedavisinde hedeflenen ilaç maruziyetineulaşmayı sağladığını göstermiştir.

Geriyatrik popülasyon:

50 mg'lık tek 1 saatlik infüzyon olarak uygulandığında, mikafunginin yaşlılardaki (66-78 yaşındaki) farmakokinetiği, genç (20-24 yaşındaki) gönüllülerdekine benzerdir. Yaşlılardadoz ayarlaması yapılması gerekmemektedir.

18

Diğer:

Cinsiyet/Irk: Cinsiyet ve ırk (Beyaz, siyah ve doğulu), mikafunginin farmakokinetik parametrelerini anlamlı oranda etkilememiştir. Cinsiyet ve ırka göre mikafungin için dozayarlaması gerekmemektedir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Sıçanlarda değişikliğe uğramış hepatosit odakları (FAH) ve hepatosellüler tümörlerin gelişmesi, mikafungin tedavisinin hem dozuna hem de süresine bağlıdır. On üç hafta veyadaha uzun süreli tedaviden sonra kaydedilen FAH, 13 haftalık çekilme döneminden sonra davarlığını sürdürmüş ve sıçanların ömrünü kapsayan tedavisiz bir dönemin ardındanhepatosellüler tümörlere dönüşmüştür. Standart karsinojenisite çalışması yapılmamıştır; ancakFAH gelişmesi, 3 ve 6 aylık tedavinin durdurulmasından itibaren 20 ve 18 ay sonrasına kadarolan sürede dişi sıçanlarda değerlendirilmiştir. Her iki çalışmada da, düşük doz grubunun yanısıra 32 mg/kg/gün'lük yüksek doz grubunda da 18 ve 20 aylık tedavisiz dönemden sonrahepatosellüler tümör sıklıklarında/sayılarında (istatistiksel olarak anlamlı olmamasınarağmen) artış gözlenmiştir. Sıçanlarda, tümör oluşumunun varsayılan eşiğindeki plazmamaruziyeti (ör. hiçbir FAH ve karaciğer tümörünün saptanmadığı doz) klinik maruziyetle aynıaralıkta olmuştur. Mikafunginin hepatokarsinojenik potansiyelinin, insan terapötik kullanımıiçin ilişkisi bilinmemektedir.

Sıçanlarda ve/veya köpeklerde tekrarlanan intravenöz dozlama sonrası mikafunginin toksikolojisi karaciğer, idrar yolu, eritrositler ve erkek üreme organlarında advers cevaplarolduğunu göstermiştir. Bu etkilerin görülmediği maruziyet düzeyleri (NOAEL), klinikmaruziyetle aynı aralıkta veya daha altında olmuştur. Sonuç olarak, mikafunginin insanlardakiklinik kullanımında bu advers cevapların görülmesi beklenebilir.

Standart güvenlilik farmakoloji testlerinde, mikafunginin kardiyovasküler ve histamin salımı ile ilgili etkileri açıktı ve eşiğin üzerindeki süreye bağımlıymış gibi gözükmektedir. Plazmakonsantrasyonu pikini düşürecek şekilde infüzyon süresinin uzatılması bu etkileriazaltıyormuş gibi gözükmektedir.

Sıçanlardaki tekrarlanan doz toksisite çalışmalarında, hepatotoksisite bulguları karaciğer enzimlerdeki artış ve kompanse edici rejenerasyon bulgularının eşlik ettiği dejeneratifhepatosit değişikliklerini içermektedir. Köpeklerde, karaciğer etkileri ağırlık artışı vesentrilobüler hipertrofiden ibarettir. Hepatositlerde dejeneratif değişiklikler gözlenmemiştir.

19

Sıçanlardaki 26 haftalık tekrarlanan doz çalışmalarında, mesane epitelinin vakuolasyonu ve kalınlaşmasının (hiperplazi) yanı sıra renal pelvis epitelinin vakuolasyonu da gözlenmiştir.İkinci bir 26 haftalık çalışmada, mesanedeki transisyonel hücrelerin hiperplazisi çok dahadüşük bir sıklıkla oluşmuştur. Bu bulguların, 18 aylık bir takip döneminde tersineçevrilebildiği görülmüştür. Bu sıçan çalışmalarında mikafungin dozlamasının süresi (6 ay),hastalardaki mikafungin dozlamasının olağan süresini aşmaktadır (Bkz. Bölüm 5.1).

Mikafungin, tavşan kanını

in vitro

ortamda hemolize etmiştir. Sıçanlarda, mikafunginin tekrarlanan bolus enjeksiyonundan sonra, hemolitik anemi belirtileri gözlenmiştir.Köpeklerdeki tekrarlanan doz çalışmalarında, hemolitik anemi gözlenmemiştir.

Üreme ve gelişim ile ilgili toksisite çalışmalarında, yavruların doğum ağırlığında düşüş olduğu belirtilmiştir. 32 mg/kg/gün'lük dozda tavşanlarda bir düşük meydana gelmiştir. 9hafta süreyle intravenöz olarak tedavi edilen erkek sıçanlarda, epididimal duktal epitelyalhücrelerde vakuolasyon, epididim ağırlıklarında artış ve sperm hücrelerinin sayısında düşüş(%15 oranında) görülmüştür; ancak 13 ve 26 haftalık çalışmalarda bu değişiklikler meydanagelmemiştir. Yetişkin köpeklerde, 13 haftalık tedaviden sonra olmamakla birlikte, uzatılmıştedaviden (39 hafta) sonra seminiferöz epitelde vakuolasyonla birlikte seminiferöz tübüllerdeatrofi ve epididimdeki spermlerde azalma olduğu belirtilmiştir. Genç köpeklerde 39 haftalıktedavi, tedavinin sonunda doza bağlı bir şekilde testis ve epididimde lezyonlarindüklememiştir; ancak 13 haftalık tedavisiz dönemden sonra, tedavi edilmiş iyileşmegruplarında bu lezyonlarda doza bağlı bir artış olduğu görülmüştür. Sıçanlardaki fertilite veerken embriyonik gelişim çalışmasında, erkek veya dişi fertilitesinde hiçbir bozulmagözlenmemiştir.

Mikafungin, sıçan hepatositler kullanılarak yapılan programlanmamış DNA sentezi ile ilgili bir

in vitroin vitroin vivo

testtedeğerlendirildiğinde mutajenik veya klastojenik bulunmamıştır.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Laktoz monohidrat (sığır sütünden elde edilmiştir)

Susuz sitrik asit ve/veya sodyum hidroksit

20

Enjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler

Bu tıbbi ürün, bölüm 6.6'da belirtilenler hariç, diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır veya onlarla birlikte infüzyon yapılmamalıdır.

6.3. Raf ömrü

24 ay

Flakon içinde sulandırılmış çözeltinin stabilitesi: Flakon içindeki liyofilize toz, infüzyonluk sodyum klorür (%0,9 NaCl) çözeltisi ile veya infüzyonluk glikoz (%5 glikoz) çözeltisi ilesulandırıldıktan sonra, kimyasal ve fiziksel kullanımdaki stabilitesi 25°C'de 48 saattir.

Seyreltilmiş infüzyon çözeltisinin stabilitesi: Flakon içindeki sulandırılmış çözelti, infüzyonluk sodyum klorür (%0,9 NaCl) çözeltisi ile veya infüzyonluk glikoz (%5 glikoz)çözeltisi ile seyreltildikten sonra, ışıktan korumak koşuluyla kimyasal ve fizikselkullanımdaki stabilitesi 25°C'de 96 saattir.

MYACİT koruyucu içermez. Mikrobiyolojik açıdan bakıldığında, sulandırılmış ve seyreltilmiş çözeltiler hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmazsa, kullanım öncesi saklamasüreleri ve kullanım öncesi koşullar kullanıcının sorumluluğundadır ve sulandırma veseyreltme, kontrollü ve aseptik koşullara uygun bir yerde hazırlanmadıysa normalde 2-8°C'de24 saatten uzun saklanmamalıdır.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

Açılmamış flakonlar: 25°C'nin altındaki oda sıcaklığında muhafaza edilmelidir.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

100 mg liyofilize toz içeren, 10 ml kapasiteli, UV koruyucu filmle sarılı 1 adet tip I cam flakonda kullanıma sunulmaktadır.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

MYACİT, aşağıda belirtilenler hariç, diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalı veya birlikte infüze edilmemelidir. MYACİT, oda sıcaklığında aseptik teknikler kullanılarak, aşağıda belirtilenşekilde sulandırılarak hazırlanır ve seyreltilir:

21

1. Plastik kapak flakondan çıkarılmalı ve tıpa alkolle dezenfekte edilmelidir.

2. İnfüzyon için 9 mg/ml (%0,9) sodyum klorür çözeltisinden veya infüzyon için 50 mg/ml(%5) glikoz çözeltisinden (100 ml'lik şişeden/poşetten alınan) alınan 5 ml iç duvarınyanından her flakona aseptik olarak ve yavaşça enjekte edilmelidir. Konsantrat her ne kadarköpürse de, oluşan köpük miktarını en aza indirmek için her türlü çaba gösterilmelidir. İstenendozu mg cinsinden elde etmek için yeterli sayıda MYACİT flakon sulandırılarakhazırlanmalıdır (Bkz. Aşağıdaki tablo).

3. Flakon yavaşça döndürülmelidir. ÇALKALAMAYINIZ. Toz tamamen çözünecektir.Konsantrat hemen kullanılmalıdır. Flakon yalnızca tek kullanımlıktır. Bu nedenle, lütfenkullanılmayan sulandırılarak hazırlanmış konsantratı hemen atınız.

4. Sulandırılarak hazırlanmış konsantratın tamamı her bir flakondan çekilmeli ve başlangıçtaalındığı infüzyon şişesine/poşetine geri boşaltılmalıdır. Seyreltilmiş infüzyon çözeltisi hemenkullanılmalıdır. Işıktan korunduğunda ve yukarıda açıklanan şekilde seyreltildiğinde 25°C'de96 saat boyunca, kimyasal ve fiziksel kullanım stabilitesi göstermiştir.

5. İnfüzyon şişesi/poşeti, seyreltilmiş çözeltinin dağılması için yavaşça baş aşağı çevrilmeli,ancak köpüklenmenin önlenmesi için ÇALKALANMAMALIDIR. Çözelti bulanıksa veyaçökelmişse kullanmayınız.

6. Seyreltilmiş infüzyon çözeltisi içeren infüzyon şişesi/poşeti, ışıktan korumak amacıylakapanan ışık geçirmeyen bir poşete yerleştirilmelidir.

İnfüzyonluk çözeltinin hazırlanması

Doz (mg) Kullanılacak MYACİT flakonu (mg/flakon) Flakon başına eklenecek sodyumklorür (%0,9) veyaglikoz (%5) hacmi Sulandırılarak hazırlanmış tozunhacmi (konsantrasyon) Standart infüzyon (100 ml'ye kadareklenmiş) Sonkonsantrasyonu 50 1x50 5 mL Yaklaşık 5 ml (10 mg/ml) 0,5 mg/mL 100 1x100 5 mL Yaklaşık 5 ml (20 mg/ml) 1 mg/mL 150 1x100+1x50 5 mL Yaklaşık 10 mL 1,5 mg/mL 200 2x100 5 mL Yaklaşık 10 mL 2 mg/mL

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.

22

7. RUHSAT SAHİBİ

VEM İlaç San. ve Tic. A.Ş.

Söğütözü Mahallesi 2177. Cadde No:10B/49 Çankaya/ANKARA

8. RUHSAT NUMARASI(LARI)

2018/307

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 11.06.2018 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KUB'UN YENİLENME TARİHİ

23