Zoltem 4 Mg/ 2 Ml Iv Ampul Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

ZOLTEM 4 mg/2 mL IV enjeksiyonluk çözelti Steril

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:

Her ampul (2 ml);

4 mg ondansetrona eşdeğer 5,00 mg ondansetron hidroklorür dihidrat

Yardımcı maddeler:

Sodyum sitrat.......................................................0,5 mg

Sodyum klorür.....................................................18 mg

Diğer yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız

3. FARMASÖTİK FORM

Ampul

Renksiz cam ampullerde renksiz, berrak, partikül içermeyen çözelti

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1 Terapötik endikasyonlar

ZOLTEM, sitotoksik kemoterapi ve radyoterapinin neden olduğu bulantı ve kusmaların tedavisinde, ayrıca post-operatif bulantı ve kusmanın önlenmesi ve tedavisinde de endikedir.

4.2 Pozoloji ve uygulama şekliPozolojiuygulama sıklığı ve süresi:

Yetişkinlerde:

Kemoterapi ve radyoterapi sonucu oluşan bulantı ve kusma:

Kanser tedavisinin emetojenik potansiyeli, uygulanan kemoterapi kombinasyonlarının dozlarına vekullanılan radyoterapi rejimlerine göre değişir. ZOLTEM'in aynı zamanda uygulama vedozaj esnekliği sağlayan oral tablet formları da mevcuttur. Kemoterapi ile indüklenmişbulantı ve kusması olan yetişkinlerde düşük IV doz rejimi (4 saat aralıklarla üç kere 0,15mg/kg) kullanılabilir. Fakat QT uzama riskinden dolayı tek doz IV ondansetronhidroklorür dihidrat dozu 16 mg'ı aşmamalıdır.

Emetojenik kemoterapi ve radyoterapi:

Emetojenik kemoterapi ve radyoterapi alan hastalara ZOLTEM oral veya intravenöz enjeksiyon şeklinde verilebilir. Düşük IV dozrejimi (4 saat aralıklarla üç kere 0,15 mg/kg) kullanılabilir; 30 saniyeden az olmamaküzere tedaviden hemen önce yavaş intravenöz enjeksiyon şeklindedir. Fakat QT uzamariskinden dolayı tek doz IV ondansetron hidroklorür dihidrat dozu 16 mg'ıaşmamalıdır. İlk 24 saatten sonraki gecikmiş veya uzamış emezisten korunmak için, ilkgün uygulanan tedaviyi takiben, oral ZOLTEM tedavisi önerilir.

1

Yüksek derecede emetojenik kemoterapi:

Yüksek dozda sisplatin gibi aşırı emetojenik kemoterapi uygulanan hastalara ZOLTEM kemoterapiden hemen önce düşük IV dozrejimi (4 saat aralıklarla üç kere 0,15 mg/kg) kullanılabilir. Fakat QT uzama riskindendolayı tek doz IV ondansetron hidroklorür dihidrat dozu 16 mg'ı aşmamalıdır. 8 mg'danyüksek dozlar verilecekse 50- 100 ml serum fizyolojik veya diğer geçimli olduğuinfüzyon sıvıları ile seyreltilmeli ve 15 dakikadan az olmamak üzere infüzyon şeklindeverilmelidir.

Yüksek derecede emetojenik kemoterapinin yönetimi için, 30 saniyeden az olmamak üzere kemoterapiden hemen önce uygulanan 8 mg'lık yavaş intravenöz enjeksiyonu veyaintramüsküler enjeksiyonu takiben 2 ila 4 saat ara ile ilave iki 8 mg'lık intravenöz dozveya 24 saate kadar 1 mg/saat devamlı infüzyon şeklinde verilebilir. Dozaj rejiminin seçimiuygulanan tedavinin emetojenik potansiyeline (kusma ve bulantı meydana getirmeşiddetine) göre yapılmalıdır. Aşırı derecede emetojenik kemoterapide, ZOLTEM'in etkisikemoterapiden önce 20 mg'lık tek bir intravenöz deksametazon sodyum fosfat dozununilavesiyle artırılabilir. İlk 24 saatten sonraki gecikmiş veya uzamış emezisten korunmak için,ilk gün uygulanan tedaviyi takiben oral ZOLTEM tedavisi önerilir.

Postoperatif bulantı ve kusma:

Post-operatif bulantı ve kusmayı önlemek için ZOLTEM oral, intramüsküler veya yavaş intravenöz enjeksiyon şeklinde verilebilir. ÖnerilenZOLTEM enjeksiyon dozu anestezi indüksiyonunda intramüsküler veya yavaş intravenözenjeksiyon şeklinde tek doz 4 mg'dır. Başlamış post-operatif bulantı ve kusmanıntedavisinde tek doz 4 mg intramüsküler veya yavaş intravenöz enjeksiyon şeklindeuygulanır.

Tüm yetişkin hastalarda (yaşlılar dahil) tekrarlayan dozlarda:

•

Tekrarlayan intravenöz ondansetron hidroklorür dihidrat dozları en az 4 saat araylauygulanmalıdır.

75 yaşından küçük yetişkin hastalar:

•16 mg'ıUygulama şekli:

İntramüsküler veya intravenöz yolla verilir

(Ayrıca bakınızÖzel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:Böbrek yetmezliği:

Günlük dozaj, dozaj sıklığı ve uygulama yolunda değişiklik yapmaya gerek yoktur.

Karaciğer yetmezliği:

Orta derecede şiddetli veya şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda ZOLTEMklirensi önemli derecede azalır ve serum yarılanma ömrü önemli derecede uzar.Böyle hastalarda günlük toplam doz 8 mg'ı aşmamalıdır.

Pediyatrik popülasyon:

KNBK (sitotoksik kemoterapinin neden olduğu bulantı ve kusma- 6 aydan 17 yaşa kadar) için doz, vücut yüzey alanı (VYA) ya da ağırlığa göre hesaplanabilir. Pediyatrik klinikçalışmalarda, ondansetron hidroklorür dihidrat 25-50 ml serum fizyolojik ya da diğer ¹

geçimli infüzyon sıvılarında seyreltilerek infüzyon ile verilmiş ve infüzyon en az 15 dakikada yapılmıştır.

VYA ile dozlama

Ondansetron hidroklorür dihidrat 5 mg/m¹ i.v. tek doz olarak kemoterapiden hemen önce uygulanmalıdır. i.v. doz 8 mg'ı geçmemelidir. Oral doz 12 saat sonra başlatılabilir ve 5güne kadar sürdürülebilir (Tablo 1). Yetişkin dozları aşılmamalıdır.

Tablo 1. VYA'na göre KNBK doz belirleme (6 aydan 17 yaşa kadar)

VYA 1. Gün 2 - 6. Günler < 0,6 m1 5 mg/m1 i.v. + 12 saat sonra 2 mg şurup Her 12 saatte bir 2 mg şurup > 0,6 m1 ila < 1,2 m1 5 mg/m1 i.v. + 12 saat sonra 4 mg şurup veya tablet Her 12 saatte bir 4 mg şurup ya da tablet > 1,2 m1 5 mg/m1 i.v. veya 8 mg i.v. + 12 saat sonra 8 mg şurupveyatablet Her 12 saatte bir 8 mg şurup ya da tablet

Vücut ağırlığına göre doz hesaplama

Ondansetron hidroklorür dihidrat 0,15 mg/kg i.v. tek doz olarak kemoterapiden hemen önce uygulanmalıdır. i.v. doz 8 mg'ı aşmamalıdır. Birinci gün, dozu 4 saatlik ara ile 2 i.v.doz verilebilir. Oral doz 12 saat sonra başlatılabilir ve 5 güne kadar sürdürülebilir (Tablo2). Yetişkin dozları aşılmamalıdır.

Tablo 2. Vücut	ağırlığına göre KNBK doz belirleme (6 aydan 17 yaşa kadar)
Vücut ağırlığı	1. Gün	2 - 6. Günler
< 10 kg	Her dört saatte bir, 3 doza kadar 0,15 mg/kg i.v.	Her 12 saatte bir 2 mg şurup
> 10 kg	Her dört saatte bir, 3 doza kadar 0,15 mg/kg i.v.	Her 12 saatte bir 4 mg şurup ya da tablet

Postoperatif bulantı ve kusma (1 aydan 17yaşa kadar):

İki yaşın altındaki çocuklarda post-operatif bulantı ve kusmanın tedavisinde ondansetronun kullanımı ile ilgili bir veri bulunmamaktadır.

Pediyatrik hastalarda post-operatif bulantı ve kusmanın önlenmesinde genel anestezi altındaki cerrahi uygulamalarda, ondansetron hidroklorür dihidrat yavaş i.v. enjeksiyonuolarak (30 saniyeden az değil) maksimum 4 mg'a kadar 0,1 mg/kg dozunda anestezibaşlangıcından önceya da sonra veya cerrahi operasyon sonrasında uygulanabilir.

Geriyatrik popülasyon:

Emetojenik kemoterapi ve radyoterapi:

65 yaş ve üzerindeki yaşlı hastalarda dilüsyon hazırlanması ve uygulanması:

•

Tüm intravenöz dozlar 50-100 mL serum fizyolojik veya başka bir geçimli sıvı içinde seyreltilmeli ve en az 15 dakika boyunca infüzyonla uygulanmalıdır.

3

75 yaş ve üzerindeki yaşlı hastalar:

•8 mg'ı

geçmemelidir (enaz 15 dakika boyunca infüzyonla).

Postoperatif bulantı ve kusma:

Yaşlılarda, post-operatif bulantı ve kusmanın önlenmesinde ve tedavisinde ondansetronun kullanımı ile ilgili sınırlı sayıda çalışma vardır.

Diğer:

Zayıf spartein/debrisokin metabolizması olan hastalar:

Ondansetron hidroklorür

dihidratın eliminasyon yarılanma ömrü spartein ve debrisokini zayıf metabolize edenlerde değişmez. Böyle hastalarda tekrarlanan dozlar genel popülasyondan farklıolmayan ilaç düzeyleri verecektir. Günlük dozajda değişiklik gerekmez.

4.3 Kontrendikasyonlar

İlacın bileşimindeki maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılık durumunda kullanılmamalıdır (bkz. Bölüm 6.1).

Ondansetron hidroklorür dihidratın apomorfin hidroklorür ile eşzamanlı kullanımı şiddetli hipotansiyon ve bilinç kaybı bildirimleri nedeniyle kontrendikedir (bkz. Bölüm4.5).

4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Diğer selektif

53

reseptör antagonistlerine karşı aşırı duyarlılık gösteren hastalarda aşırı duyarlılık reaksiyonları rapor edilmiştir. Solunum reaksiyonları semptomatik olarak tedaviedilmelidir ve klinisyenler bu reaksiyonlara hipersensitivite reaksiyonlarının öncüleriolarak özellikle dikkat etmelidirler.

Ondansetron hidroklorür dihidrat, doza bağlı bir şekilde QT aralığını uzatmaktadır (bkz. Bölüm 5.1) Ayrıca, ondansetron hidroklorür dihidrat kullanan hastalarda pazarlamasonrası Torsades de Pointes vakaları bildirilmiştir. Konjenital uzun QT sendromubulunan hastalarda ondansetron hidroklorür dihidrat kullanımından kaçınınız.Ondansetron hidroklorür dihidrat, elektrolit anomalileri, konjestif kalp yetmezliği,bradiaritmisi bulunan hastalarda, QT uzaması olan veya QT uzaması gelişebilecekhastalarda veya QT uzamasına ya da elektrolit anomalilerine sebep olan diğer tıbbiürünleri kullanan hastalarda dikkatli şekilde uygulanmalıdır.

Hipokalemi ve hipomagnezemi, ondansetron hidroklorür dihidrat uygulaması öncesinde düzeltilmelidir.

Ondansetron hidroklorür dihidrat ve diğer serotonerjik ilaçların (selektif serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI) ve serotonin noradrenalin geri alım inhibitörleri (SNRI'lar) dahil)eşzamanlı kullanımını takiben serotonin sendromu (mental durumda değişiklik, otonomikinstabilite ve nöromusküler anormallikler dahil) tarif edilmiştir

(bkz. Etkileşimler).

Ondansetron hidroklorür dihidrat ve diğer serotonerjik ilaçlarla eşzamanlı tedavi klinikolarak gerekli olduğunda, hastaları yakın izlem altına almak tavsiye edilmektedir.

Ondansetron hidroklorür dihidratın kalın bağırsaktan geçiş süresini uzattığı bilindiğinden,

4

subakut barsak obstrüksiyonu belirtileri olan hastalar ondansetron hidroklorür dihidrat uygulamasından sonra izlenmelidir.

Adenotonsillektomi ameliyatları olan hastalarda bulantı ve kusmaları ondansetron hidroklorür dihidrat ile önlemek gizli kanamaları maskeleyebilir. Bundan dolayı, böylehastalar ondansetron hidroklorür dihidrat sonrası dikkatle takip edilmelidir.

Pediyatrik popülasyon

:

Hepatotoksik kemoterapi gören pediyatrik hastalarda ondansetron hidroklorür dihidrat kullanılırken hepatik işlevler yakından izlenmelidir.

Kemoterapi sonucu oluşan bulantı ve kusma

(CINV): mg/kg bazında doz hesaplanır ve 4 saat aralıklarla üç doz uygulanırken toplam günlük doz, 5 mg/m²'lik tek bir doz ve arındanbir oral dozun verilmesi ile karşılaştırıldığında daha yüksek olacaktır. Bu iki farklı dozuygulama rejiminin karşılaştırmalı etkililiği klinik çalışmalarda araştırılmamıştır.Çalışmalar arası karşılaştırma iki rejim için benzer etkililiği göstermektedir (bkz. bölüm5.1).

Her 2 ml'de 23 mg'dan daha az sodyum ihtiva eder. Bu dozda sodyuma bağlı herhangi bir yan etki beklenmemektedir.

4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Yaygın olarak birlikte uygulandığı ilaçların metabolizmasını artırdığına veya önlediğine dair herhangi bir kanıt bulunmamaktadır. Spesifik çalışmalar ondansetron hidroklorürdihidratın alkol, temazepam, furosemid, tramadol, alfentanil, morfin, lidokain, tiyopentalve propofol ile birlikte uygulandığında farmakokinetik olarak etkileşmediğinigöstermektedir.

Ondansetron hidroklorür dihidrat multipl hepatik sitokrom P-450 enzimleri CYP3A4, CYP2D6 ve CYP1A2 tarafından metabolize olur. Bu metabolik enzimlerin ondansetronhidroklorür dihidratı metabolize etmedeki çeşitliliğinden dolayı, enzim inhibisyonu ya dabir enzimin düşük aktivitesi (örn, CYP2D6 genetik bozukluğu) normal olarak diğerenzimler tarafından telafi edilmektedir ve ondansetron hidroklorür dihidrat atılımındaveya doz gereksiniminde çok az değişikliğe neden olmakta ya da herhangi bir değişikliğeneden olmamaktadır.

Ondansetron hidroklorür dihidratın, QT aralığını uzatan ve/veya elektrolit anomalilerine sebep olan ilaçlarla eş zamanlı olarak uygulanması sırasında dikkatli olunmalıdır (bkz.Bölüm 4.4).

ZOLTEM ile QT uzamasına yol açan ilaçların birlikte kullanılması QT uzamasına katkıda bulunur. ZOLTEM ile birlikte kardiyotoksik ilaçların (örn. doksurubisin vedaunorubisin gibi antrasiklinler ya da trastuzumab), antibiyotiklerin (örn. eritromisin),antifungallerin (örn. ketakonazol), antiaritmikler (örn. amiodaron) ve beta blokörler (örn.atenolol veya timolol) kullanılması aritmi riskini artırabilir (bkz. Bölüm 4.4).

Serotonerjik İlaçlar (örn; SSRI'lar ve SNRFlarl

Eşzamanlı ondansetron hidroklorür dihidrat ve seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar) ve serotonin noradrenalin geri alım inhibitörleri (SNRI'lar) dahil olmak üzere diğerserotonerjik ilaçları takiben serotonin sendromu (değişmiş ruhsal durum, otonom instabilite venöromüsküler anomaliler) tarif edilmiştir (bkz. Bölüm 4.4).

5

Apomorfin

Ondansetron hidroklorür dihidratın apomorfin hidroklorür ile eşzamanlı kullanımı şiddetli hipotansiyon ve bilinç kaybı bildirimleri nedeniyle kontrendikedir.

Fenitoin, Karbamazepin ve Rifampisin

CYP3A4'ün potent indükleyicileri (örn, fenitoin, karbamazepin ve rifampisin) ile tedavi edilen hastalarda, ondansetron hidroklorür dihidratın klirensi artmıştır ve ondansetronhidroklorür dihidratın kan konsantrasyon düzeyleri azalmıştır.

Tramadol

Küçük ölçekli çalışmalardan elde edilen veriler ondansetron hidroklorür dihidratın tramadolün analjezik etkisini azalttığını belirtmektedir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Veri yoktur.

Pediyatrik popülasyon

Veri yoktur.

4.6 Gebelik ve laktasyon

Gebelik kategorisi:

Gebeliğin 1. trimesterında: D Gebeliğin 2.ve 3. trimesterında: B

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Gebelik testi:

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda ondansetron tedavisine başlamadan önce gebelik durumu doğrulanmalıdır.

Kontrasepsiyon:

Üreme potansiyeli olan kadınlar ondansetronun gelişmekte olan fetüse zarar verebileceği konusunda bilgilendirilmelidir. Cinsel olarak aktif üreme potansiyeli olan kadınların,tedavi sırasında ve ondansetron ile tedaviyi bıraktıktan sonraki iki gün boyunca etkilidoğum kontrolü (% 1'den daha az gebelik oranıyla sonuçlanan yöntemler) kullanmalarıönerilir.

Gebelik dönemi

Epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen insan deneyimine göre, ondansetronun gebeliğin birinci trimesterında kullanıldığında orofasiyal malformasyonlara nedenolduğundan şüphelenilmektedir.

1,8 milyon gebeliğin dahil olduğu bir kohort çalışmada, ondansetronun birinci trimesterda kullanımı oral yarık riskinde (tedavi edilen her 10.000 kadın için 3 ilave vaka;düzeltilmiş göreceli risk 1,24 (%95 GA 1,03-1,48) artışla ilişkiliydi.

Kardiyak malformasyonlara ait mevcut epidemiyolojik çalışmalar çelişkili sonuçlar göstermiştir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar üreme toksisitesi ile ilgili olarak doğrudan veya

6

dolaylızararlı etkiler göstermemektedir.

Ondansetron gebeliğin birinci trimesterında kullanılmamalıdır. Gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterında ondansetron kullanımı önerilmemektedir.

Sıçanlarda ve tavşanlarda yapılan üreme çalışmaları, fetüse zarar verdiğine dair kanıt göstermemiştir (bkz. Hayvan verileri).

İnsan verileri

ABD'de yapılan üç epidemiyolojik çalışmada gebeliğin birinci trimesterında ondansetrona maruz kalan annelerin bebeklerinde orofasiyal yarıklar ve kardiyakmalformasyonlar dahil spesifik konjenital anomali riskleri değerlendirilmiştir.Ondansetrona maruz kalan 88.467 gebe kadında yapılan bir kohort çalışmasında kardiyakmalformasyonlarda belirgin bir artış bulunmaksızın oral yarıklar riskinde (tedavi edilenher 10.000 kadın için 3 ek vaka, düzeltilmiş göreceli risk (RR) 1,24 (%95 GA 1,03 -1,48) artış göstermiştir. İntravenöz yoldan ondansetrona maruz kalan 23.877 gebekadında ayrı olarak yayımlanan bir alt grup analizinde, oral yarıklar veya kardiyakmalformasyonların riskinde bir artış bulunmamıştır.

İki veri setindeki 23.200 vakayı içeren popülasyon-temelli doğum defektleri kayıtlarının kullanıldığı bir vaka kontrol çalışmasında bir veri setinde damak yarığı riski artarken,diğer veri setinde risk artışı gösterilmemiştir. Bu çalışmada kardiyak malformasyon riskiartmamıştır.

Ondansetrona maruz kalan 3.733 gebe kadında yapılan ikinci kohort çalışmasında ayarlanmış RR 1,7 (% 95 GA 1,0 - 2,9) ile ventriküler septal defekt riskinde artışbulunurken kardiyak malformasyon riskinde istatistiksel olarak anlamlı bir artışbulunmamıştır.

Hayvan verileri

Sıçanlarda ve tavşanlarda gerçekleştirilen embriyo-fetal gelişim çalışmalarında, gebe hayvanlara organogenez döneminde sırasıyla 15 mg/kg/gün ve 30 mg/kg/gün'e kadar oralondansetron dozları uygulanmıştır. Tavşanlarda maternal vücut ağırlığı artışında hafif birazalma dışında, ondansetronun maternal hayvanların veya yavruların gelişimi üzerindeönemli bir etkisi olmamıştır. Sıçanlarda 15 mg/kg/gün ve tavşanlarda 30 mg/kg/gündozlarındaki maternal doz vücut yüzey alanına bağlı olarak sırasıyla önerilen maksimum24 mg/gün insan oral dozunun yaklaşık 6 ve 24 katı idi. Doğum öncesi ve sonrasıgelişimsel toksisite çalışmasında gebe sıçanlara gebeliğin 17. gününden yavrulamanın 21.gününe kadar 15 mg/kg/gün'e kadar oral ondansetron verildi. Maternal vücut ağırlığındahafif bir düşüş dışında gebe sıçanlar ve çiftleşmiş F1 jenerasyonunun üreme performansıdahil yavruların doğum öncesinde ve sonrasındaki gelişimi üzerinde herhangi bir etkisibulunmamıştır. Sıçanlarda 15 mg/kg/gün dozunda maternal doz BSA'ya göre önerilenmaksimum 24 mg/gün insan oral dozunun yaklaşık 6 katı idi.

Laktasyon dönemi

Ondansetronun anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Ondansetronun emzirilen çocuk üzerindeki etkileri veya ondansetronun süt üretimi üzerindeki etkileri hakkındaveri bulunmamaktadır. Bununla birlikte, ondansetronun emziren hayvanların (sıçanların)sütüne geçtiği gösterilmiştir. Bu nedenle, ondansetron kullanan anneler bebekleriniemzirmemelidir.

Üreme yeteneği /Fertilite

7

Ondansetronun insan fertilitesi üzerindeki etkileri hakkında bilgi bulunmamaktadır.

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Psikomotor testlerde ondansetron performansı etkilememiş ve sedasyona neden olmamıştır. Bu tür aktivitelerde ondansetronun farmakolojisinden beklenen zararlı etkilergözlenmemiştir.

4.8 İstenmeyen etkiler

Sıklık sınıflandırması aşağıdaki gibidir:

Çok yaygın >1/10, Yaygın >1/100 ve < 1/10, Yaygın olmayan >1.000 ve < 1/100, Seyrek >1/10.000 ve < 1/1.000, Çok seyrek < 1/10.000, Bilinmiyor (eldeki verilerdenhareketle tahmin edilemiyor).

Çok yaygın, yaygın ve yaygın olmayan olaylar genellikle klinik deney çalışmalarından hesaplanmıştır. Plasebolardaki insidans hesaba katılmıştır. Seyrek ve çok seyrek olaylargenellikle satış sonrası spontan verilerden hesaplanmıştır.

Aşağıdaki sıklıklar, endikasyon ve formülasyona göre ondansetron hidroklorür dihidratın önerilen standart dozlarında hesaplanmıştır. Çocuklarda ve yetişkinlerdeki advers olayprofilleri yetişkinlerde görülenlerle karşılaştırılabilirdir.

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Seyrek: Bazen ağır olabilen ani aşırı duyarlılık reaksiyonları (anaflaksi dahil)

Sinir sistemi hastalıkları

Çok yaygın: Baş ağrısı

Yaygın olmayan: Nöbetler ve hareket bozuklukları (kalıcı klinik sekel kanıtı olmayan, distonik reaksiyonlar, okülojirik krizler ve diskinezi gibi ekstrapiramidal reaksiyonlardahil)¹

Seyrek: Hızlı i.v. uygulama sırasında görülen sersemlik (bir çok durumda infüzyon süresiuzatılarak önlenen veya düzelen)

Göz hastalıkları

Seyrek: Ağırlıklı olarak i.v. uygulaması sırasında görülen geçici görme bozuklukları

(Örn;

bulanık görme)

Çok seyrek: Ağırlıklı olarak intravenöz ondansetron hidroklorür dihidrat uygulaması sırasında geçici körlük ²

Kardiyak hastalıklar

Yaygın olmayan: Aritmiler, göğüs ağrısı (ST segment depresyonu ile birlikte olan

veya olmayan), bradikardi

Seyrek: QT uzaması (Torsades de Pointes dahil)

Vasküler hastalıklar

Yaygın: Hararet veya sıcak basması hissi Yaygın olmayan: Hipotansiyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Yaygın olmayan: Hıçkırık

8

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Konstipasyon

Hepatobiliyer hastalıklar

Yaygın olmayan: Karaciğer fonksiyon testlerinde asemptomatik artışlar³

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Çok seyrek: Toksik epidermal nekroliz dahil toksik deri döküntüsü

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Lokal i.v. enjeksiyon yeri reaksiyonları

1. Kalıcı klinik sekel yönünde istikrarlı kanıt olmaksızın gözlenmiştir.

2. Bildirilen körlük vakalarının büyük kısmı ilk 20 dakika içerisinde kaybolmuştur. Çoğuhasta öncesinde sisplatin dahil kemoterapi ajanları almıştır. Bazı geçici körlükolgularının kökende kortikal olduğu bildirilmiştir.

3. Bu olaylar yaygın olarak sisplatin ile kemoterapi gören hastalarda gözlemlenmiştir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarakizlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli adversreaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir(www.titck.gov.tr; e- posta: [email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 3599).

4.9 Doz aşımı ve tedavisi

Belirti ve semptomlar

Ondansetron hidroklorür dihidratın aşırı dozajı hakkında sınırlı bilgi vardır. Vakaların büyük çoğunluğundaki belirtiler, önerilen dozları alan hastalarda bildirilen belirtilerebenzerdir (Bkz: Bölüm 4.8). Görüş bozulması, şiddetli kabızlık, hipotansiyon ve geçiciikinci derece AV blokvazovagal vaka içeren belirtiler rapor edilmiştir.

Ondansetron hidroklorür dihidrat, doza bağlı bir şekilde QT aralığını uzatmaktadır. Doz aşımı halinde, EKG ile izlenmesi önerilmektedir.

Küçük çocuklarda oral doz aşımından sonra serotonin sendromu ile uyumlu vakalar bildirilmiştir

Tedavi

Ondansetron hidroklorür dihidrat için spesifik bir antidot bulunmamaktadır, bu nedenle tüm şüpheli doz aşımı durumlarında uygun olduğu şekilde semptomatik ve destekleyicitedavi verilmelidir.

Ek tedavi, klinik durum gerektirdiği ya da mevcut olduğu yerlerde ulusal zehir merkezi tarafından önerildiği şekilde olmalıdır.

Ondansetron hidroklorür dihidrat ile doz aşımında, ondansetron hidroklorür dihidratın anti- emetik etkisi nedeniyle hastaların yanıt vermeleri olası olmadığından altınkökükullanımı önerilmez.

9

Pediyatrik popülasyon

Bebeklerde ve 12 ay ila 2 yaş arası çocuklarda kaza sonucu oral ondansetron hidroklorür dihidrat doz aşımlarından (4 mg/kg tahmini alımın üzerinde) sonra serotonin sendromuile uyumlu pediyatrik vakalar bildirilmiştir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1 Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antiemetikler ve bulantıyı önleyici ilaçlar, Selektif

5

-HT3

reseptörantagonisti

ATC kodu: A04AA01

Ondansetron hidroklorür dihidrat; güçlü, yüksek derecede selektif 5-HT3 reseptör antagonistidir. Kusma ve bulantıyı kontrol altına almaktaki etki mekanizması tam olarakbilinmemektedir.

Kemoterapötik ajanlar ve radyoterapi incebarsakta serotonin (5-HT) salıverilmesine neden olarak

5

-HT3 reseptörleri yoluyla vagal afferentleri aktive etmek suretiyle kusmarefleksini başlatırlar. Ondansetron hidroklorür dihidrat bu refleksin başlamasını blokeeder.

Vagal afferentlerin aktivasyonu, dördüncü ventrikül tabanına yerleşmiş area postrema bölgesinde de 5-HT salıverilmesine neden olabilir ve bu da merkezi mekanizmaylabulantıyı artırabilir. Bundan dolayı, ondansetron hidroklorür dihidratın sitotoksikkemoterapi ve radyoterapi nedeniyle meydana gelen bulantı ve kusmayı kontrol altınaalmadaki etkisi muhtemelen periferik ve merkezi sinir sisteminin her ikisinde de bulunannöronlardaki 5-HT3reseptörlerini bloke etmesinden ileri gelmektedir.

Post operatif kusma ve bulantıdaki etki mekanizması bilinmemektedir fakat sitotoksik ajanlarla indüklenen bulantı ve kusma ile ortak bir yolu olabilir.

Ondansetron hidroklorür dihidrat plazma prolaktin konsantrasyonlarını değiştirmez.

Ondansetron hidroklorür dihidratın, opiat kaynaklı emezdeki rolü henüz kesinleştirilmemiştir.

QT Uzaması

Ondansetron hidroklorür dihidratın QTc aralığı üzerindeki etkisi, 58 sağlıklı yetişkin erkek ve kadın üzerinde gerçekleştirilen çift kör, randomize, plasebo ve pozitif(moksifloksasin) kontrollü bir çapraz geçişli çalışmada değerlendirilmiştir. Ondansetronhidroklorür dihidrat dozları, 15 dakikalık intravenöz infüzyonla uygulanan 8 mg ve 32 mgşeklinde idi. Test edilen en yüksek dozda (32 mg), başlangıca göre düzeltmenin ardındanplaseboya kıyasla QTcF'de maksimum ortalama fark (%90 CI üst sınırı) 19,6 (21,5) msnidi. T est edilen en düşük dozda (8 mg), başlangıca göre düzeltmenin ardından plaseboyakıyasla QTcF'de maksimum ortalama fark (%90 CI üst sınırı) 5,8 (7,8) msn idi. Buçalışmada, 480 msn'den büyük bir QTcF ölçümü ve 60 msn'den büyük bir QTcF uzamasıoluşmamıştır.

Klinik Çalışmalar Pediyatrik popülasyon

KNBK

10

Ondansetron hidroklorür dihidratın kanser kemoterapisi ile indüklenen kusma ve bulantının kontrolündeki etkililiği, 1 ila 18 yaşındaki 415 hastada yürütülen çift kör,randomize çalışmada değerlendirilmiştir (S3AB3006). Kemoterapi gününde, hastalar ya 5mg/m² IV ondansetron hidroklorür dihidrat ve 8 ila 12 saat sonra oral yolla 4 mgondansetron hidroklorür dihidrat ya da 0,45 mg/kg IV ondansetron hidroklorür dihidratve 8 ila 12 saat sonra oral yolla plasebo almıştır. Kemoterapi sonrası her iki grup da 3 günboyunca günde iki kez 4 mg ondansetron hidroklorür dihidrat şurup kullanmıştır.Kemoterapinin en kötü gününde tam kusma kontrolü %49 (5 mg/m² IV ve 4 mg oralondansetron hidroklorür dihidrat) ve %41'dir (0,45 mg/kg IV ve oral plasebo).Kemoterapi sonrası her iki grup da 3 gün boyunca günde iki kez 4 mg ondansetronhidroklorür dihidrat şurup kullanmıştır. İki tedavi grubu arasında advers olayların genelinsidansı veya yapısı açısından bir fark yoktur.

1 ila 17 yaşındaki 438 hastada yürütülen çift kör randomize plasebo kontrollü bir çalışma (S3AB4003) kemoterapinin en kötü gününde aşağıdaki oranlarda tam kusma kontrolügöstermiştir:

• Ondansetron hidroklorür dihidrat 2 ila 4 mg oral deksametazon ile birlikte 5mg/m²'lik IV dozda intravenöz yolla uygulandığında hastaların %73 'ü.

• Ondansetron hidroklorür dihidrat kemoterapi günlerinde 2 ila 4 mg'lık oraldeksametazon ile birlikte 8 mg'lık bir dozda şurup olarak uygulandığındahastaların %71'i.

Kemoterapi sonrasında her iki grup da 2 gün boyunca günde iki kez 4 mg ondansetron hidroklorür dihidrat şurup kullanmıştır. İki tedavi grubu arasında advers olaylarıninsidansı veya yapısı açısından bir fark yoktur.

6 ila 48 aylık 75 çocukta ondansetron hidroklorür dihidratın etkililiği, açık etiketli, karşılaştırmalı olmayan, tek kollu bir çalışmada araştırılmıştır (S3A40320). Tüm çocuklarkemoterapi başlatılmadan önce 30 dakikada ve ilk dozdan 4 ve 8 saat sonra yeniden IVyolla uygulanan 0,15 mg/kg'lık üç doz ondansetron hidroklorür dihidrat almıştır. Tamkusma kontrolü hastaların %56'sında elde edilmiştir.

Bir diğer açık etiketli, karşılaştırmalı olmayan, tek kollu çalışmada (S3A239) <12 yaşındaki çocuklar için 4 mg ve >12 yaşındaki çocuklar için oral 8mg'lık iki dozondansetron hidroklorür dihidrat takiben ettiği 0,15 mg/kg'lık bir IV ondansetronhidroklorür dihidrat dozunun etkililiği araştırılmıştır (toplam çocuk sayısı n = 28). Tamkusma kontrolü hastaların %42'sinde elde edilmiştir.

Postoperatif bulantı ve kusma

Ameliyat sonrası bulantı ve kusmanın önlenmesinde tek doz ondansetron hidroklorür dihidrat etkililiği, 1 ila 24 aylık 670 çocukta yürütülen randomize, çift kör, plasebokontrollü bir çalışmada araştırılmıştır (kavrama yeteneği elde edildikten sonraki yaş >44hafta, kilo >3 kg). Dahil edilen gönüllülere genel anestezi altında elektif ameliyatrandevusu verilmiş olup, ASA durumu <III'tür. Anestezinin başlatılmasını takiben beşdakika içinde 0,1 mg/kg'lık tek bir doz ondansetron hidroklorür dihidrat uygulanmıştır.24 saatlik değerlendirme periyodu sırasında (ITT) en az bir kusma epizodu yaşayangönüllü oranı, plasebo kullananlarda ondansetron hidroklorür dihidrat kullananlardan dahayüksektir (%11'e karşı %28, p<0,0001).

Genel anestezi yaptıran 1469 erkek ve kadın hastada (2 ila 12 yaş) dört çift kör, plasebo kontrollü çalışma yürütülmüştür. Hastalar ya tekli ondansetron hidroklorür dihidratdozlarına (40 kg ya da daha düşük ağırlıktaki pediyatrik hastalar için 0,1 mg/kg, 40kg'dan fazla pediyatrik hastalar için 4 mg; hasta sayısı = 735)) ya da plaseboya (hasta

11

sayısı = 734) randomize edilmiştir. Çalışma ilacı anestezinin başlatılmasından hemen önce ya da sonra en az 30 saniyede uygulanmıştır. Ondansetron hidroklorür dihidratbulantı ve kusmanın önlenmesinde plasebodakinden anlamlı olarak daha etkilidir. Buçalışmaların bulguları Tablo 3'te özetlenmektedir.

Tablo 3 Pediyatrik hastalarda postoperatif bulantı ve kusmanın önlenmesi ve tedavisi - 24 saatte tedavi yanıtı

Çalışma Sonlamın noktası Ondansetron hidroklorürdihidrat (%) Plasebo (%) p değeri S3A380 CR 68 39 <0,001 S3GT09 CR 61 35 <0,001 S3A381 CR 53 17 <0,001 S3GT11 bulantı yok 64 51 0,004 S3GT11 kusma yok 60 47 0,004

CR = kusma epizotları, kurtarma veya tedavinin kesilmesini içermez.

5.2. Farmakokinetik özellikler Genel özellikler

Emilim:

Ondansetron hidroklorür dihidratın intramüsküler veya intravenöz uygulamasını takiben sistemik maruz kalma düzeyleri eşdeğerdir.

Oral uygulama sonrasında ondansetron hidroklorür dihidrat, gastrointestinal sistemden pasif bir şekilde ve tam olarak absorbe olur ve ilk geçiş metabolizmasına tabidir. 8 mg'lıkbir dozdan yaklaşık 1,5 saat sonra yaklaşık 30 ng/mL pik plazma konsantrasyonları eldeedilir. 8 mg'ın üzerindeki dozlar için ondansetron hidroklorür dihidratın doz ile sistemikmaruziyetindeki artış, oransaldan daha yüksektir; bu durum daha yüksek oral dozlarda ilkgeçiş metabolizmasında bir miktar azalma olduğunu gösteriyor olabilir. Sağlıklıgönüllülerde 8 mg tabletlerin oral uygulamasını takiben ortalama biyoyararlanım yaklaşık%55 ila %60'dır. Biyoyararlanım, oral uygulama sonrasında yiyecek ile hafif artar fakatantiasit ilaçlardan etkilenmez. Sağlıklı yaşlı gönüllülerdeki çalışmalar ondansetronhidroklorür dihidratın gerek biyoyararlanımında (%65) gerekse yarılanma ömründe (5saat) hafif fakat klinik açıdan anlamlı, yaşla ilişkili artışlar göstermiştir.

Dağılım:

Oral, intravenöz ve intramusküler dozlardan sonra ondansetron hidroklorür dihidrat un dizpozisyonu, yaklaşık 3 saatlik terminal yarılanma ömrü ve yaklaşık 140 L'lik kararlıdurum dağılım hacmi ile benzerdir. Ondansetron hidroklorür dihidratın intramusküler veintravenöz uygulanmasından sonra eşdeğer sistemik maruziyet elde edilir.

Ondansetron hidroklorür dihidratın 5 dakika süreyle verilen 4 mg'lık intravenöz infüzyonu, yaklaşık 65 ng/ml'lik pik plazma konsantrasyonları verir. Ondansetronhidroklorür dihidratın intramusküler uygulamasını takiben, enjeksiyondan sonraki 10dakika içerisinde yaklaşık 25 ng/ml'lik pik plazma konsantrasyonları elde edilir.

Biyotransformasyon:

Ondansetron hidroklorür dihidrat sistemik dolaşımdan, çeşitli enzimatik yolaklar aracılığıyla başlıca hepatik metabolizma ile uzaklaştırılır. CYP2D6 enzimi eksikliğinin

12

(debrisokin polimorfizmi) ondansetron hidroklorür dihidratm farmakokinetiğine etkisi yoktur.

Eliminasyon:

Ondansetron hidroklorür dihidrat yüksek oranda (%70-76) proteine bağlanmaz. Ondansetron hidroklorür dihidrat sistemik dolaşımdan çoklu enzimatik yolak aracılığıylaağırlıklı olarak hepatik metabolizma yoluyla temizlenir. Emilen dozun %5'inden azıdeğişmeden idrarla atılır. CYP2D6 enziminin yokluğu (debrisokuin polimorfizmi),ondansetronun farmakokinetiğini etkilemez. Ondansetron hidroklorür dihidratınfarmakokinetik özellikleri tekrarlı dozlarla değişmez.

Hastalardaki karekteristik özellikler

Cinsiyet:

Ondansetron hidroklorür dihidratın dağılımında cinsiyet farklılıklar gösterilmiş olup, kadınlarda oral dozu takiben emilim daha hızlı ve fazladır; sistemik klirens ve dağılımhacmi (ağırlık için ayarlanan) azdır.

Çocuklar ve Gençler (1 aydan 17 yaşa kadar):

1-4 aylık pediyatrik hastalarda (n=19) yapılan cerrahi, ağırlığa bağlı klirens 5-24 aylık (n=22) hastalardakinden, yakşalık %30 daha azdır fakat 3-12 yaşlarındaki hastalarlakarşılaştırılabilirdir. 1-4 aylık hasta popülasyonundaki yarı ömür 5-24 aylık hastalardaki

2,9 saat ve 3-12 yaş aralığı ile karşılaştırıldığında ortalama 6,7 saat olarak raporedilmiştir. 1-4 aylık hasta popülasyonundaki farmakokinetik parameterelerdekifarklılıklar ve ondansetron hidroklorür dihidrat gibi suda çözünebilen ilaçlar için yüksekdağılım hacmi, yenidoğanlardaki ve bebeklerdeki total vücut suyunun yüksek yüzdesi ileaçıklanabilir.

Genel anestezi altında elektif cerrahi uygulanan 3-12 yaş arası hastalarda ondansetron hidroklorür dihidratın klirensinin ve dağılım hacminin mutlak değerleri yetişkinhastalarla karşılaştırıldığında azalmıştır. Kilo ve 12 yaş ile iki paremetre de lineer olarakartmış, değerler genç yetişkinlerinkine yaklaşmıştır. Klirens ve dağılım hacmi değerlerivücut ağırlığıyla normale döndürüldüğünde, bu parametreler için değerler farklı yaşgrubu popülasyonları arasında benzer olmuştur. Yaşa bağlı değişiklikleri kiloya bağlı dozuygulaması kompanse eder ve pediyatrik hastalarda sistemik maruziyeti normalizeetmede etkilidir.

Popülasyon farmakokinetik analizleri ondansetron hidroklorür dihidratın i.v. uygulamasını takiben 1 ay-44 yaş arası 428 kişide (kanser hastaları, cerrahi hastaları vesağlıklı gönüllüler) uygulanmıştır. Bu analize dayanarak, oral ya da i.v. dozu takiben 1 -4aylık bebekler hariç, çocuklarda ve yetişkinlerdeki ondansetron hidroklorür dihidratınsitemik maruziyeti (EAA) yetişkinlerinkiyle kıyaslanabilirdir. Dağılım hacmi yaşabağlıdır ve yetişkinlerde bebeklere ve çocuklara oranla daha düşüktür. Klirens kiloyabağlıdır fakat 1 -4 aylık bebekler haricinde yaşa bağlı değildir. 1 -4 aylık bebeklerde yaşabağlı klirenste ek bir azalma olup olmadığı veya kişi sayısının azlığına bağlı doğal birdeğişkenlik olduğu konusunda bir sonuca varmak zordur. 6 aydan küçük yaştaki hastalarCSBK (Cerrahi sonrası bulantı ve kusma)'da sadece tek doz ondansetron hidroklorürdihidrat alacağından, klinik olarak bağlantılı olan düşük klirens olası değildir.

Yaşlılar:

Sağlıklı yaşlı gönüllülerde yürütülen erken Faz I çalışmalar, klirenste bir miktar yaşla ilişkili azalma ve ondansetron hidroklorür dihidratın yarılanma ömründe bir artış

13

göstermiştir. Bununla birlikte, gönüllüler farklı yaş gruplarından seçilmiştir: Genç (<65 yaşındaki) ve yaşlı gönüllüler (>65 yaş) arasında farmakokinetik parametrelerde dikkatedeğer bir çakışma ile sonuçlanmış olup, KNBK klinik çalışmalarına kaydedilen genç veyaşlı kanser hastaları arasında güvenlilik veya etkililikte yaşlılar için farklı bir dozuygulama önerisini destekleyecek genel farklar gözlenmemiştir.

Daha güncel ondansetron hidroklorür dihidrat plazma konsantrasyonları ve maruziyet-yanıt modellemesine dayalı olarak, genç yetişkinlere kıyasla >75 yaşındaki hastalarda QTcF üzerinde daha büyük bir etki öngörülmektedir. 65 yaş ve 75 yaş üzerindekihastalarda intravenöz dozlama için spesifik doz uygulama bilgileri sunulmaktadır

(bkz.,Bölüm 4.2 — Kemoterapi ve Radyoterapi ile İndüklenen Bulantı ve Kusma Bölümü —Yaşlılar).

Böbrek Yetmezliği:

Böbrek yetmezliği (kreatinin klirensi 15-60 mL/dakika) olan hastalarda, ondansetron hidroklorür dihidratın i.v. uygulanmasından sonra hem sistemik klirens hem de dağılımhacmi azalmakta, bu da eliminasyon yarılanma ömründe hafif fakat klinik açıdan anlamlıolmayan bir artış ile sonuçlanmaktadır (5,4 saat). Düzenli hemodiyaliz gerektiren şiddetliböbrek bozukluğu olan hastalar ile gerçekleştirilen bir çalışma (diyalizler arası çalışma)ondansetron hidroklorür dihidratın farmakokinetiğinin intravenöz uygulama sonrasındatemelde değişmediği göstermektedir.

Karaciğer Yetmezliği:

Şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalarda oral, intravenöz veya intramusküler uygulama sonrasında ondansetron hidroklorür dihidratın sistemik klirensi, uzayaneliminasyon yarılanma ömürleri (15-32 saat) ve pre-sistemik metabolizma nedeniyle%100'e yaklaşan oralbiyoyararlanım ile belirgin şekilde azalır.

5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri

Kopyalanmış insan kardiyak iyon kanallarındaki bir çalışmada ondansetron hidroklorür dihidratın klinik olarak ilgili konsantrasyonlarda hERG potasyum kanallarını blokeederek kardiyak repolarizasyonu etkileme potansiyeli olduğu gösterilmiştir. İnsangönüllülerde yürütülen kapsamlı QT çalışmasında doza bağımlı QT uzamasıgözlenmiştir

(bkz.Bölüm 5.1 — QT uzaması).

Üreme toksisitesi:

Bkz. Bölüm 4.6

6 FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1 Yardımcı maddelerin listesi

Sodyum klorür Sitrik asit monohidratSodyum sitratEnjeksiyonluk su

6.2 Geçimsizlikler

Ondansetron hidroklorür dihidrat enjeksiyonu başka herhangi bir ilaçla beraber aynı şırınga veya infüzyon ile uygulanmamalıdır.

Ondansetron hidroklorür dihidrat enjeksiyonu sadece tavsiye edilen solüsyonlarla karıştırılarak yapılmalıdır.

14

6.3 Raf ömrü

36 ay

6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C altındaki oda sıcaklığında, ışıktan koruyarak ve ambalajında saklanır.

6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği

4 mg/2 ml'lik 1 ampul içeren karton kutularda.

6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri”ne uygun olarak imhaedilmelidir.

Özel hazırlama talimatları

Ampul formülasyonları korumalı değildir ve sadece bir kez kullanılmalıdır, açtıktan hemen sonra enjekte ya da dilüe edilmelidir, beklemiş çözeltiler dökülmelidir.

Ondansetron hidroklorür dihidrat enjeksiyon ampulleri otoklav işlemine tabi tutulmamalıdır.

İntravenöz sıvılarla geçimliliği:

Ondansetron hidroklorür dihidrat enjeksiyon ancak tavsiye edilen infüzyon sıvıları ile karıştırılmalıdır. İntravenöz çözeltiler "iyi farmasötikpratik" usullerine uygun olarak infüzyon zamanında hazırlanıp bekletilmedenkullanılmalıdır. Bununla beraber, ondansetron hidroklorür dihidrat enjeksiyonun odatemperatüründe (25°C'nin altında), fluoresan ışığı altında veya bir soğutucuda aşağıdakiintravenöz infüzyon çözeltileri ile birlikte 7 gün stabil olduğu gösterilmiştir:

Sodyum Klorür İntravenöz İnfüzyonu BP

%

0,9 a/h,

Glukoz İntravenöz İnfüzyonu BP % 5 a/h,

Mannitol İntravenöz İnfüzyonu BP % 10 a/h,

Ringers İntravenöz İnfüzyonu,

Potasyum Klorür % 0,3 a/h ve Sodyum Klorür % 0,9 a/h İntravenöz İnfüzyonu BP,

Potasyum Klorür % 0,3 a/h ve Glukoz % 5 a/h İntravenöz İnfüzyonu BP.

Polivinil klorid infüzyon torbaları ve polivinil klorid uygulama setleri ile geçimlilik çalışmaları yapılmıştır. Polietilen infüzyon torbalarında ve tip 1 cam şişelerde de yeterlistabilite sağlanacağı düşünülmektedir. Ondansetron hidroklorür dihidrat çözeltilerinin %0,9 a/h sodyum klorürde veya % 5 a/h glukoz çözeltilerinde polipropilen şırıngalardastabil olduğu gösterilmiştir. Geçimli olduğu diğer infüzyon çözeltileri ile seyreltilmişondansetron hidroklorür dihidrat infüzyonunun polipropilen şırıngalarda stabil olacağıdüşünülmektedir.

Not:

İnfüzyon sıvıları ile ZOLTEM enjektabl karışımları hazırlandıktan sonra uzun süre saklanmak istendiğinde, karıştırma işlemi uygun aseptik koşullarda yapılmalıdır.

Diğer ilaçlarla geçimliliği:Sisplatin:5-fluorourasil:

0,8 mg/ml konsantrasyonda (örn.2,4 g/3 litre veya 400 mg/500 ml) saatte en az 20 ml hızla (500 ml/24 saatte) verilir. Dahayüksek 5-fluorourasil konsantrasyonları ondansetron hidroklorür dihidratın çökmesine

15

neden olur. 5- fluorourasil enfüzyonları diğer eksipiyanlara ilaveten % 0,045 a/h magnezyum klorür içerdiğinde geçimli olduğu gösterilmiştir.

Karboplatin:

0,18

mg/ml'den 9,9 mg/ml'ye kadar olan konsantrasyonlarda (örn. 90 mg/500 ml ve 990 mg/100 ml) on dakika ila bir saat süreyle verilebilir.

Etoposid:Seftazidim:Siklofosfamid:Doksorubisin:Deksametazon:

Deksametazon sodyum fosfat 20 mg yavaş intravenöz enjeksiyon şeklinde 2-5 dakikasüreyle geçimli olduğu 50-100 ml infüzyon sıvısında seyreltilmiş 8 veya 16 mgondansetron hidroklorür dihidratı yaklaşık 15 dakikada veren infüzyon setinin Ykısmından verilebilir. Deksametazon sodyum fosfat ve ondansetron hidroklorür dihidratıngeçimliliği, bu ilaçları aynı verme setinden 32 mikrogram - 2,5 mg/ml deksametazonsodyum fosfat ve 8 mikrogram -1 mg/ml ondansetron hidroklorür dihidrat

konsantrasyonlarında verilerek gösterilmiştir.

Ampul açma talimatları

Ampuller OPC (Tek Kırma Noktası) açma sistemi ile donatılmışlardır ve aşağıdaki talimatlar doğrultusunda açılmalıdırlar:

• Ampulü, resim 1'de gösterildiği gibi alt kısmından tutunuz.

• Resim 2'de gösterildiği gibi diğer elinizin başparmağını ampuldeki renkli noktayabastırınız.

Şekil 1 Şekil 2

7. RUHSAT SAHİBİ

NOBEL İLAÇ SAN. ve TİC. AŞ.

Saray Mah. Dr.Adnan Büyükdeniz Cad. No:14 34768 Ümraniye / İSTANBULTel : 216 - 633 60 00Faks : 216 - 633 60 01

8. RUHSAT NUMARASI

193/43

16

¹