Mikafungus 100 Mg I.v. İnfüzyonluk Çözelti Hazırlamada Kullanilacak Konsantre İçin Toz Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

MİKAFUNGUS 100 mg I.V. infüzyonluk çözelti hazırlamada kullanılacak konsantre için toz Steril

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:Yardımcı madde(ler):

Sodyum hidroksit.....................................y.m (pH ayarı için)

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

İnfüzyonluk çözelti hazırlamada kullanılacak konsantre için toz.

Beyaz liyofilize toz.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

MİKAFUNGUS,

- Pediatrik hastalar (yenidoğanlar dahil) ve erişkin hastalarda,

- İnvaziv kandidiyazis tedavisinde,

- İntravenöz tedavinin uygun olduğu hastalarda özofageal kandidiyazisin tedavisinde,

- Allojenik hematopoietik kök hücre nakli (HSCT) yapılan hastalarda veya 10 gün veya dahauzun süreyle nötropeni (mutlak nötrofil sayısı [ANC] < 500 hücre/^L) olması beklenenhastalarda

AspergillusCandida

enfeksiyonlarının profilaksisinde,

- İnvaziv aspergillozun kurtarma tedavisinde veya invaziv aspergilloz tedavisinde diğersistemik antifungal tedavinin uygun olmadığı veya tolere edilemediği durumlarda tekbaşına veya diğer bir sistemik antifungal tedavi ile birlikte kullanım için endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi:

Antifungal ajanların uygun kullanımında resmi kılavuzlar göz önünde bulundurulmalıdır. MİKAFUNGUS tedavisine, fungal enfeksiyonların tedavisinde deneyimli bir hekim tarafındanbaşlanmalıdır.

Fungal kültür ve diğer ilgili laboratuar çalışmaları için (histopataloji dahil) neden olan organizmayı veya organizmaları izole etmek ve tanımlamak amacıyla örnekler tedaviden önce alınmalıdır.Tedavi, kültürlerin ve diğer laboratuvar çalışmalarının sonuçları öğrenilmeden önce başlatılabilir.^{Ancak bu sonu}ç^{lar elde ed}i^ldi^ğinde antifongEÜ ^tedavi hına. nyg^un °^{larak düzenlenmelidir}.

1/20

MİKAFUNGUS'un doz rejimi aşağıdaki tablolarda belirtildiği üzere hastanın vücut ağırlığına bağlıdır.

Yetişkinlerde, 16 yaşındaki ve daha büyük adolesanlarda ve yaşlılarda kullanımı

Endikasyon Vücut ağırlığı>40 kg Vücut ağırlığı<40 kg İnvaziv kandidiyazisin tedavisi 100 mg/gün* 2mg/kg/gün* Özofageal kandidiyazisin tedavisi 150mg/gün 3mg/kg/gün Aspergillus ve Candida enfeksiyonlarının profilaksisi 50 mg/gün 1 mg/kg/gün İnvaziv aspergillozun tedavisi 100-150 mg/gün (Ağır vakalarda hastanındurumuna göre doz 300mg/gün'e çıkartılabilir) 2-3 mg/kg/gün (Ağır vakalarda hastanındurumuna göre doz 6mg/kg/gün'e çıkartılabilir)

*Hastanın cevabı yetersiz olduğunda, örn. Kültürlerde üremenin devam etmesi veya klinik durumun düzelmemesi gibi, > 40 kg ağırlığındaki hastalarda doz 200 mg/gün veya < 40 kg ağırlığındaki hastalardadoz 4 mg/kg/gün'e çıkartılabilir.

Tedavi süresi:

İnvaziv kandidiyazis:

Candida

enfeksiyonunun tedavi süresi minimum 14 gün olmalıdır. Antifungal tedaviye, iki ardışık kan kültürü negatif çıktıktan sonra ve enfeksiyona dair klinik bulguve semptomlarının düzelmesinden sonra en az bir hafta daha devam edilmelidir.

Özofageal kandidiyazis: Özofageal kandidiyazisin tedavisinde, MİKAFUNGUS, klinik bulgu ve semptomların düzelmesinden sonra en az bir hafta daha uygulanmalıdır.

CandidaCandida

enfeksiyonunun profilaksisinde,

MİKAFUNGUS, nötrofil sayısının düzelmesinden sonra en az bir hafta daha uygulanmalıdır.

İnvaziv aspergilloz: Klinik, radyolojik, mikolojik ve serolojik değerlendirme ile elde edilen tedavi yanıtına göre tedavi süresi düzenlenir.

Uygulama şekli:

Sulandırılarak hazırlandıktan ve seyreltildikten sonra, çözelti yaklaşık 1 saat boyunca intravenöz infüzyonla uygulanmalıdır. Daha hızlı infüzyonlar, histaminin aracılık ettiği reaksiyonlarda artışlasonuçlanabilir (Hazırlama talimatları için,

Bkz. Bölüm 6.6).

2/20Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapılması gerekli değildir

(Bkz. Bölüm 5.2).Karaciğer yetmezliği:

Hafif veya orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapılması gerekli değildir. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda mikafungun kullanımına ilişkin mevcutveriler yetersizdir ve kullanımı bu hastalarda önerilmemektedir

(Bkz. Bölüm 5.2).Pediyatrik popülasyon

:

MİKAFUNGUS, çocuklarda (yenidoğanlar dahil) ve 16 yaşından küçük adolesanlarda kullanılabilir. Eşit etkinlik çalışmalarına prematüre bebekler de dahil edilmiştir.

>4 aylık çocuklarda ve 16 yaşından küçük adolesanlarda kullanımı

Endikasyon Vücut ağırlığı > 40 kg Vücut ağırlığı < 40 kg Invaziv kandidiyazisin tedavisi 100 mg/gün* 2 mg/kg/gün* Özofageal kandidiyazisin tedavisi 150 mg/gün 3 mg/kg/gün AspergillusCandida enfeksiyonlarının profilaksisi 50 mg/gün 1mg/kg/gün Invaziv aspergillozun tedavisi 100 mg/gün* 100-150 mg/gün (Ağır vakalarda hastanındurumuna göre doz 300mg/gün'e çıkartılabilir) 2-3 mg/kg/gün (Ağır vakalarda hastanındurumuna göre doz 6mg/kg/gün'e çıkartılabilir)

Hastanın cevabı yetersiz olduğunda, örn. Kültürlerde üremenin devam etmesi veya klinik durumun düzelmemesi, > 40 kg ağırlığındaki hastalarda doz 200 mg/gün veya < 40 kg ağırlığındaki hastalarda doz4mg/kg/gün'e çıkartılabilir.

<4 aylık çocuklarda (yenidoğanlar dahil) kullanımı

* 4 aylıktan küçük çocuklarda invaziv kandidiyazisin tedavisi 4 mg/kg mikafungin dozu ile erişkinlerde ulaşılan 100mg/gün dozuna yaklaşık denk düşmektedir. Eğer merkezi sinir sistemi (MSS) enfeksiyonundanşüphelenirse, mikafunginin MSS'ne doza bağımlı penetrasyonundan ötürü daha yüksek bir doz (örneğin 10mg/kg) kullanılmalıdır(Bkz. Bölüm 5.2).Kontrollü klinik çalışmalarda, MSS tutulumu olan 4 aylıktanküçük çocuklarda (yenidoğanlar dahil) invaziv kandidiazis tedavisinde 4 ve 10 mg/kg dozlarının etkililik vegüvenliliği yeterince değerlendirilmemiştir.

Tedavi süresi:

İnvaziv kandidiyazis:

Candidasonra

en az bir hafta daha devam edilmelidir.

Özofageal kandidiyazis: Özofageal kandidiyazisin tedavisinde, MİKAFUNGUS, klinik bulgu ve semptomların düzelmesinden sonra en az bir hafta daha uygulanmalıdır.

AspergillusCandidaAspergillusCandida

enfeksiyonunun profilaksisinde, MİKAFUNGUS, nötrofil sayısının düzelmesinden sonra en az bir hafta dahauygulanmalıdır. İki yaşın altındaki hastalarda MİKAFUNGUS ile deneyim sınırlıdır.

İnvaziv aspergilloz: Klinik, radyolojik, mikolojik ve serolojik değerlendirme ile elde edilen tedavi yanıtına göre tedavi süresi düzenlenir.

Geriyatrik popülasyon:

Yetişkinlere kıyasla özel bir kullanım şekli bulunmamaktadır

(Bkz. Pozoloji uygulama sıklığı ve süresi).Diğer:

Cinsiyet/Irk: Cinsiyet veya ırka göre özel bir doz ayarlaması yapılması gerekli değildir

(Bkz. Bölüm4.3. Kontrendikasyonlar

MİKAFUNGUS etkin maddeye, diğer ekinokandinlere veya bileşiminde bulunan yardımcı maddelere karşı aşırı duyarlılığı bulunan hastalarda kontrendikedir.

4/20

Mikafungin tedavisi, hem sağlıklı gönüllülerde hem de hastalarda anlamlı karaciğer fonksiyonu bozukluğu (ALT, AST'de artış veya toplam bilirubin normal kabul edilen sınırın > 3 katı olması)ile ilişkilendirilmiştir. Bazı hastalarda, daha şiddetli hepatik disfonksiyon, hepatit veya ölümcülvakaları kapsayan karaciğer yetmezliği rapor edilmiştir. 1 yaşından küçük pediyatrik hastalar,karaciğer hasarına daha eğilimli olabilirler

(Bkz. Bölüm 4.8).

Anafilaktik Reaksiyonlar: Mikafunginin uygulanması sırasında, anafilaksi veya şok dahil anafilaksi benzeri reaksiyonlar görülebilir. Bu reaksiyonlar oluşursa, mikafungin infüzyonukesilmeli ve uygun bir tedavi uygulanmalıdır.

Cilt Reaksiyonları: Stevens Johnson sendromu ve toksik epidermal nekroz gibi eksfolyatif kütanöz reaksiyonlar bildirilmiştir. Vücudunda kızarıklık meydana gelen hastalar yakından takipedilmelidir ve eğer lezyonlar ilerlerse mikafungin kesilmelidir.

Hemoliz: Mikafunginle tedavi edilen hastalarda akut intravasküler hemoliz veya hemolitik anemi de dahil, seyrek olarak hemoliz vakaları rapor edilmiştir. Mikafungin tedavisi sırasında hemolizedair klinik bulgular veya laboratuvar bulguları geliştiren hastalar, bu durumlarının kötüleşipkötüleşmediğine dair kanıtlar açısından yakından izlenmeli ve mikafungin tedavisininsürdürülmesinin risk ve faydası açısından değerlendirilmelidir.

Böbrek Etkileri: Mikafungin böbrek sorunları, böbrek yetmezliği ve anormal böbrek fonksiyon testlerine neden olabilir. Hastalar, böbrek fonksiyonunun kötüleşmesi açısından yakındanizlenmelidir.

5/20

Diğer Tıbbi Ürünler ile Etkileşimler: Mikafungin ve amfoterisin B deoksikolatın birlikte uygulanması, sadece yararlar risklere açık bir şekilde ağır bastığında, amfoterisin B deoksikolattoksisitelerinin yakından izlenmesi ile gerçekleştirilmelidir

(Bkz. Bölüm 4.5).

MİKAFUNGUS ile kombine olarak sirolimus, nifedipin veya itrakonazol alan hastalar, sirolimus, nifedipin veya itrakonozol toksisitesi açısından izlenmeli ve gerekirse sirolimus, nifedipin veyaitrakonazol dozu düşürülmelidir

(Bkz. Bölüm 4.5).

Pediyatrik Popülasyon: Bazı advers reaksiyonların sıklığı, pediyatrik hastalarda yetişkin hastalarda olduğundan daha yüksektir

(Bkz. Bölüm 4.8).

Bu tıbbi ürün her dozunda 1 mmol (23 mg)'dan daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında “sodyum içermez”.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Mikafunginin, CYP3A aracılı yolaklarla metabolize olan ilaçlarla düşük etkileşim potansiyeli bulunmaktadır.

Mikafungin ile mikofenolat mofetil, siklosporin, takrolimus, prednizolon, sirolimus, nifedipin, flukonazol, ritonavir, rifampisin, itrakonazol, vorikonazol ve amfoterisin B arasındaki etkileşimpotansiyelini değerlendirmek amacıyla sağlıklı gönüllülerde ilaç etkileşim çalışmalarıgerçekleştirilmiştir. Bu çalışmalarda, mikafungin farmakokinetiğinde değişim olduğunu kanıtlayanherhangi bir bulguya rastlanmamıştır. Bu ilaçlarla eşzamanlı uygulamalarda, mikafungin dozununayarlanmasına gerek yoktur.

İtrakonazol, sirolimus ve nifedipin maruziyeti (EAA) mikafungin varlığında hafifçe artmıştır (sırasıyla %22, %21 ve %18).

Mikafungin ve amfoterisin B deoksikolatın birlikte uygulanması %30'luk bir amfoterisin B deoksikolat maruziyeti artışı ile ilişkilendirilmiştir. Bu artış klinik olarak anlamlı olabileceği için,bu şekilde birlikte tedavi, sadece yararlar risklere göre açık bir şekilde ağır bastığında, amfoterisinB deoksikolat toksisitesinin yakından izlenmesi ile uygulanmalıdır

(Bkz. Bölüm 4.4).

MİKAFUNGUS ile kombinasyon halinde sirolimus, nifedipin veya itrakonazol alan hastalar sirolimus, nifedipin veya itrakonazol toksisitesi açısından izlenmeli ve gerekirse sirolimus,nifedipin veya itrakonazol dozu azaltılmalıdır

(Bkz. Bölüm 4.4).4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: C

6/20Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Mikafungin kullanan kadınlarda, tedavi altındayken özel bir doğum kontrol metodunun uygulanması konusunda herhangi bir çalışma bulunmamaktadır.

Gebelik dönemi

Mikafunginin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalarda, mikafungin plasenta bariyerini geçmiştir ve üreme toksisitesi görülmüştür

(Bkz. BölümLaktasyon dönemi

Mikafunginin insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Hayvan çalışmaları, mikafunginin anne sütüne geçtiğini göstermiştir. Emzirmeye devam etme/emzirmeyi kesme veyaMİKAFUNGUS tedavisine devam etme/MİKAFUNGUS tedavisini kesme kararı, emzirmeninçocuğa faydası ve MİKAFUNGUS tedavisinin anneye faydası göz önünde bulundurularakalınmalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

Hayvan çalışmalarında testiküler toksisite gözlenmiştir

(Bkz. Bölüm4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Mikafunginin araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde bir etkisi yoktur ya da ihmal edilebilir bir etkisi vardır. Bununla beraber hastalar mikafungin ile tedavi sırasında baş dönmesininbildirildiği konusunda uyarılmalıdırlar(Bkz.

Bölüm 4.8).4.8. İstenmeyen etkiler

Güvenlilik profilinin özeti

Mikafungin ile yapılan klinik çalışma deneylerine dayanarak hastaların genel olarak %32,2'si advers ilaç reaksiyonları yaşamıştır. En sık rapor edilen advers reaksiyonlar bulantı (%2,8), kanalkalin fosfataz seviyesinde artış (%2,7), flebit (%2,5, esasen periferik damar yolu olan, HIV ileenfekte hastalarda), kusma (%2,5) ve aspartat aminotransferaz seviyesinde artıştır (%2,3).Aşağıdaki advers reaksiyonlar MedDRA sistem-organ sınıfı ve sıklığına göre şu yaklaşımla raporedilmiştir:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahminedilemiyor)

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Belge Do0du: lZW56M0FyZm:Belge Takip Adresi:https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys

7/20

Yaygın olmayan: Pansitopeni, trombositopeni, eozinofili, hipoalbüminemi

Seyrek : Hemolitik anemi, hemoliz

(Bkz Bölüm

4.4).

Bilinmiyor : Dissemine intravaskülerkoagülasyon

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan : Anafilaktik/anafilaktoid reaksiyon

(Bkz. Bölüm 4.4),

aşırı duyarlılık.

Bilinmiyor: Anafilaktik ve anafilaktoid şok

(Bkz. Bölüm 4.4)Endokrin hastalıklar

Yaygın olmayan: Hiperhidroz

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Hipokalemi, hipomagnezemi, hipokalsemi

Yaygın olmayan : Hiponatremi, hiperkalemi, hipofosfatemi, anoreksi

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın olmayan : İnsomnia, anksiyete, konfüzyon

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın : Baş ağrısı

Yaygın olmayan : Somnolans, titreme, başdönmesi,disguzi

Kardiyak hastalıklar

Yaygın olmayan : Taşikardi, palpitasyonlar, bradikardi

Vasküler hastalıklar

Yaygın : Flebit

Yaygın olmayan : Hipotansiyon, hipertansiyon,kızarma

Bilinmiyor : Şok

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları

Yaygın olmayan : Dispne

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın : Bulantı, kusma, diyare, karınağrısı

Yaygın olmayan : Dispepsi, kabızlık

Hepato-bilier hastalıklar

Yaygın : Kan alkalin fosfataz seviyesinde artış, aspartat aminotransferaz seviyesinde

^ ^{alanin sev}iye^siⁿde art^ ^{kandaki bili}r^{ubin sevi}y^esinde

Belge Do(hiperKfİ3?Ubiftemi dahii),,^fformal'kaftte^:iğerf0ftksfyöW^st©s^ıti^itck-^eby^s

8/20

Yaygın olmayan : Karaciğer yetmezliği

(Bkz. Bölüm 4.4),

gamma-glutamiltransferaz

seviyesinde artış, sarılık, kolestaz, hepatomegali, hepatit Bilinmiyor :Fatal vakalar dahil hepatosellüler hasar

(Bkz. Bölüm 4.4)Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın : Döküntü

Yaygın olmayan : Ürtiker, pruritus,eritem

Bilinmiyor : Toksik deri erupsiyonu, eritema multiforme, Stevens Johnson sendromu,

toksik epidermal nekroliz

(Bkz. Bölüm 4.4)Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın olmayan : Kan kreatinin seviyesinde artış, kan üre seviyesinde artış, ağır böbrek

yetmezliği

Bilinmiyor : Böbrek bozukluğu

(Bkz. Bölüm 4.4),Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın : Pireksi, titreme

Yaygın olmayan : Enjeksiyon bölgesinde tromboz, infüzyon bölgesinde enflamasyon,

enjeksiyon bölgesinde ağrı, periferik ödem

Araştırmalar

Yaygın olmayan : Kandaki laktat dehidrojenaz seviyesinde artış

Seçilen Yan Etkilerin Tanımı

Olası alerji benzeri semptomlar:

Klinik çalışmalarda döküntü ve titreme gibi advers reaksiyonlar rapor edilmiştir. Çoğunluğu hafif ila orta şiddettedir ve tedaviyi kısıtlayıcı değildir. Ciddi advers reaksiyonlar (örn. anafilaktoidreaksiyon

%

0.2, 6/3028), mikafungin tedavisi sırasında yaygın olmayan şekilde ve yalnızca birdençok eşzamanlı ilacı gerektiren ciddi altta yatan koşulları (örn. ilerlemiş AIDS, maligniteler) olanhastalarda rapor edilmiştir.

Hepatik advers reaksiyonlar:

Klinik çalışmalarda mikafunginle tedavi edilen hastalarda hepatik advers reaksiyonlarının genel sıklığı %8,6'dır (260/3028). Hepatik advers reaksiyonların çoğunluğu hafif ve orta düzeydedir. Ensık rapor edilen advers reaksiyonlar, ALP (%2,7), AST (%2,3), ALT (%2,0) ve kan bilirubinseviyesinde anormallikler (% 1,6) ve karaciğer fonksiyon testinde anormal sonuçtur (% 1,5).Birkaç hasta (%1,1, %0,4 ciddi) hepatik bir olay nedeniyle tedaviyi bırakmıştır. Yaygın olmayanciddi hepatik disfonksiyon vakaları meydana gelmiştir

(Bkz. Bölüm 4.4).

^{Enjeksiyon bölgesi reaks}i^y o

njarı..

Belge Do bölğgâindefiMdveryrMMyöffların hiçbri tedaviyi⁸ kMlaycLdeğadir* agiik-titck-ebys

9/20Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon

Bazı advers reaksiyonların (aşağıda listelenmiştir) sıklığı, pediyatrik hastalarda yetişkin hastalarda olduğundan daha yüksektir. Ayrıca, 1 yaşından küçük pediyatrik hastalarda, daha büyük pediyatrikhastalara kıyasla ALT, AST ve ALP'de yaklaşık iki kat daha sık artış yaşamıştır

(Bkz. Bölüm 4.4).

Bu farklılıkların muhtemel nedeni, yetişkinlere veya daha büyük pediyatrik hastalara kıyasla, altta yatan koşulların farklı oluşudur. Çalışmaya girildiği sırada, allojeneik HSCT (sırasıyla,

%%Kan ve lenfatik sistem hastalıkları

Yaygın : Trombositopeni

Kardiyak hastalıklar

Yaygın : Taşikardi

Vasküler hastalıklar

Yaygın : Hipertansiyon, hipotansiyon

Hepato-bilier hastalıklar

Yaygın : Hiperbilirubinemi, hepatomegali

Böbrek ve idrar yolu hastalıklar

Yaygın : Akut böbrek yetmezliği,kandaki ürede artış

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanaksağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir. (e- posta:

[email protected];4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Klinik çalışmalarda dozu sınırlandıran toksisite rapor edilmeden yetişkin hastalarda 8 mg/kg'a kadar tekrarlanan günlük dozlar (maksimum toplam doz 896 mg) uygulanmıştır. Bir spontan vakabildiriminde, yenidoğan bir hastada 16 mg/kg/gün dozu uygulandığı rapor edilmiştir. Bu yüksekdozla ilişkili hiçbir advers reaksiyon belirtilmemiştir.

10/20

Mikafunginin doz aşımı konusunda herhangi bir tecrübe bulunmamaktadır. Doz aşımı durumunda, genel destekleyici önlemler ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Mikafungin yüksek orandaproteine bağlıdır ve diyaliz ile atılamaz.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grubu:ATC kodu:

J02AX05

Etki mekanizması

Mikafungin, fungal hücre duvarının önemli bir bileşeni olan 1,3-P-D-glukan sentezini kompetitif olmayan bir şekilde inhibe eder. 1,3-P-D-glukan, memeli hücrelerinde bulunmaz.

Mikafungin çoğu

CandidaAspergillus

türünün aktif şekilde çoğalan hiflerini belirgin şekilde inhibe eder.

Farmakokinetik/Farmakodinamik ilişki

Hayvan kandidiyaz modellerinde, mikafungine maruziyet bölü MİK (EAA/MİK) değeri ile progresif fungal çoğalmayı önlemek için gereken oran olarak tanımlanan etkililik arasında birkorelasyon gözlenmiştir. Bu modellerde

C. albicansC. glabrataCandida spp.

dağılımıyla elde edilebilir.

Direnç mekanizmaları

Tüm antimikrobiyal ajanlarda olduğu gibi, duyarlılıkta ve dirençte azalma vakaları rapor edilmiştir ve diğer ekinokandinlerle çapraz direnç dışlanabilmiş değildir. . Ekinokandinlere azalan duyarlılık,glukan sentazının bir majör alt birimini kodlayan Fks1 genindeki mutasyonlarla ilişkilendirilmiştir.

Pulmoner aspergillozla (hidrokortizonla bağışıklığın baskılanması, intranazal Aspergillus fumigatus enfeksiyonu) ilgili bir fare modelinde, mikafungin ile amfoterisin B'nin aditif veyasinerjistik farmakodinamik etkileşimi olduğu bulunmuştur.

Sınır değerleri
Candida türü	MİK sınır değeri (mg/L)
	<S (Duyarlı)	>R (Dirençli)
Candida albicans	0.016	0.016

11/20

Candida glabrata	0.03	0.03
Candida parapsilosis	0.002	2
Candida tropicalis 1	Yetersiz kanıt
Candida krusei1	Yetersiz kanıt
Candida guilliermondii 1	Yetersiz kanıt
Diğer Candida spp.	Yetersiz kanıt
1C. tropicalisC. albicansC. glabrata için olanlardanC. tropicalis içinC. albicansC. kruseiC. albicansguilliermondii için gereken MİKlerden yaklaşık 8 iki katlı dilüsyon dahayüksektir. Ayrıca, klinik araştırmalarda sadece az sayıda vakada bu türler yer almıştır. Buna göre,bu patojenlerin sokak tipi popülasyonunun mikafungine duyarlı kabul edilebileceğini göstermek
için yeterli kanıt yoktur.
Aspergillus türü	MİK sınır değeri (gg/L)
Aspergillus clavatus	<0,01
Aspergillus flavus	<0,01
Aspergillus fumigatus	<0,01-0,03
Aspergillus japonicus	<0,01
Aspergillus nidulans	<0,01
Aspergillus niger	<0,01
Aspergillus oryzae	<0,01
Aspergillus terreus	<0,01
Aspergillus versicolor	<0,01

Klinik çalışmalardan edinilen bilgiler

KandidemiInvaziv Kandidiyazis

: Randomize, çift kör, çok uluslu bir non-inferiyorite çalışmasında, mikafungin (100 mg/gün veya 2 mg/kg/gün), kandidemi ve invazif kandidiyazisinbirinci seçenek tedavisi olarak lipozomal amfoterisin B (3 mg/kg) kadar etkilidir ve lipozomalamfoterisin B'den (3 mg/kg) daha iyi tolere edilmiştir. Mikafungin ve lipozomal amfoterisin B,medyan 15 günlük bir süre boyunca alınmıştır (aralık, yetişkinlerde 4 ila 42 gün; çocuklarda 12 ila42 gündür).

Non-inferiyorite yetişkin hastalarda kanıtlanmıştır ve pediyatrik alt popülasyonlarda (yenidoğanlar ve prematüre bebekler dahil) benzer bulgular gösterilmiştir. Etkililik bulguları; infektif

Candida

^r İM belge, güvemi eleKtroniK Miza ile imzalanmıştır.°⁵

Belge D(tüjteiKWriftöM5etfffeksyööⁱbötges⁾ve ınötropenik dutemdanfrağtmsızoarafefutariıadlMteşfuFstö&z.

12/20

Tablo).

Mikafungin, lipozomal amfoterisin B'ye kıyasla, tedavi sırasındaki tahmini glomerüler filtrasyon hızında daha küçük ortalama pik düşüşü (p<0,001) ve daha düşük infüzyona bağlıreaksiyon sıklığı (p=0,001) göstermiştir.

İnvazif kandidiyazis çalışması, her bir protokol grubundaki genel tedavi başarısı

Mikafungin Lipozomal Amfoterisin B Yüzde olarak fark [%95 Cl] N n (%) N n (%) Yetişkin hastalar Genel tedavi başarısı 202 181 (89,6) 190 170 (89,5) 0,1 [-5,9, 6,11* Nötropenik duruma göre genel tedavi başarısı Başlangıçta nötropeni var iken 24 18 (75) 15 12 (80) 0.7 [-5,3, 6,7]** Başlangıçta nötropeni yok iken 178 163 (91,6) 175 158 (90,3) Pediyatrik hastalar Genel tedavi başarısı 48 35 (72,9) 50 38 (76) -2,7 [-17,3, 11,9]§ 2 yaşından küçükler 26 21 (80,8) 31 24 (77,4) Prematüre bebekler 10 7 (70,0) 9 6 (66,7) Yenidoğanlar (0 günlük ila 4 haftalıktanküçükler) 7 7(100) 5 4 (80) 2 ila 15 yaşındakiler 22 14 (63,6) 19 14 (73,7) Candida türlerine göre genel tedavi başarısı, yetişkinler ve çocuklar ortak halde Candida albicans 102 91 (89,2) 98 89 (90,8) Non-albicans türleri ^: tümü 151 133 (88,1) 140 123 (87,9) C. tropicalis 59 54 (91,5) 51 49 (96,1) C. parapsilosis 48 41 (85,4) 44 35 (79,5) C. glabrata 23 19 (82,6) 17 14 (82,4) C. krusei 9 8 (88,9) 7 6 (85,7)

*Mikafungin oranı eksi lipozomal amfoterisin B oranı ve büyük örneklem normali tahminine dayanan genel başarı oranındaki fark için 2-yönlü % 95 güven aralığı**Nötropenik duruma göre ayarlanmıştır; birincil sonlanım noktası.

§ Pediyatrik popülasyonun büyüklüğü non-inferiyoriteyi test etmek amacıyla belirlenmiş değildir.

|

C. guilliermondii, C. famata, C. lusitaniae, C. utilis, C. inconspicuaC. dubliniensisCandida

türlerinde klinik etkinlik de gözlenmiştir (<5 hasta)

13/20

Özofageal kandidiyazis:

Özofageal kandidiyazisin birinci seçenek tedavisinde mikafungin ile flukonazolün karşılaştırıldığı randomize, çift kör bir çalışmada, 518 hasta, çalışma ilacından en aztek doz almıştır. Medyan tedavi süresi 14 gündür ve medyan ortalama günlük doz, mikafungin için150 mg (N=260) ve flukonazol için 200 mg'dır (N=258). Mikafungin grubunda hastaların%87,7'sinde (228/260) ve flukonazol grubunda hastaların %88,0'ında (227/258) tedavi sonuendoskopik grade 0 (endoskopik kür) olmuştur (fark için %95 CI: [-% 5,9, % 5,3]). % 95 Güvenaralığı alt sınırının, önceden tanımlanmış non-inferiyorite sınırı olan -%10'un üzerinde olması non-inferiyoriteyi karşılamıştır. Advers olayların niteliği ve sıklığı, tedavi grupları arasında benzerdi.

Profilaksi:

Mikafungin, sistemik fungal enfeksiyon gelişimi açısından yüksek risk altındaki hastalardan (randomize, çift kör, çok merkezli bir çalışmada hematopoietik kök hücre nakli[HSCT] yapılmış hastalar) oluşan bir popülasyonda invaziv fungal enfeksiyonları önlemedeflukonazoldan daha etkili idi. Tedavi başarısı, tedavinin sonuna kadar kanıtlanmış, olası veyaşüpheli sistemik fungal enfeksiyonun olmaması ve çalışmanın sonuna kadar kanıtlanmış veya olasısistemik fungal enfeksiyonun olmaması olarak tanımlanmıştır. Çoğu hastada (%97, N=882)başlangıç seviyesinde nötropeni olmuştur (<200 nötrofil/^L). Nötropeni, medyan 13 gün boyuncadevam etmiştir. Mikafungin için 50 mg (1,0 mg/kg), flukonazol için 400 mg (8 mg/kg)'lık sabitdozlar kullanılmıştır. Ortalama tedavi süresi, yetişkin popülasyonunda (N=798) mikafungin için19 gün ve flukonazol için 18 gün; pediyatrik popülasyonda (N=84) her iki tedavi kolunda 23 günolmuştur.

Tedavi başarısı oranı, mikafunginde flukonazoldan istatistiksel açıdan anlamlı oranda daha yüksektir (tedavi sırasında gelişen enfeksiyonlar açısından % 1,6'ya kıyasla % 2,4). Sırasıylamikafungin ve flukonazol gruplarında, tedavi sırasında gelişen

AspergillusCandidaFusariumZygomycetes

(sırasıyla, 1 ve 0 hasta) neden olmuştur. Advers reaksiyonların niteliğive sıklığı, tedavi grupları arasında benzerdi.

İnvaziv aspergilloz:

Kayıtlı 331 hastanın 225'i bağımsız kurulun belirlediği invazif aspergilloz kriterlerini karşılamış ve en az bir doz mikafungin almıştır. Hastalara hematopoetik kök hücretransplantasyonu yapılan 98/225 (88/98 allojenik), graft versus host hastalığı olan (GvHH) 48 vehematolojik malignensi için kemoterapi almış 83/225 kişi dahildir. Tedavinin sonunda hastaların%35,6'sında (80/225) olumlu tedavi yanıtı görülmüştür. Monetarapi olarak mikafungin ile tedaviedilenler arasında, primer tedavi grubunda 6/12 (%50) ve kurtarma tedavisi grubunda 9/22 (%40,9)olumlu yanıt görülmüştür; kombinasyon tedavi gruplarında buna karşılık gelen değerler primer vekurtarma tedavileri için sırasıyla 5/17 (%29,4) ve 60/174 (%34,5)'dir. Mikafungin ile tedavi edilen326 hastadan 183'ü (%56,1) tedavi sırasında veya 6 haftalık izlem döneminde ölmüştür; ölümlerin107'si (%58,5) invaziv aspergilloza bağlanmıştır.

14/205.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Emilim

Farmakokinetiği, 12,5 mg ila 200 mg ve 3 mg/kg ila 8 mg/kg günlük doz aralığında doğrusaldır. Tekrarlanan uygulama ile sistemik birikim olduğuna dair kanıt bulunmamaktadır ve kararlı durumagenellikle 4 ila 5 gün içinde ulaşılır.

Dağılım

İntravenöz uygulamanın ardından mikafungin konsantrasyonları, bieksponansiyel düşüş göstermektedir. İlaç hızla dokulara dağılır.

Sistemik dolaşımda, mikafungin, primer olarak albümin olmak üzere, yüksek oranda plazma proteinine bağlanır (> %99). Albümine bağlanma, mikafungin konsantrasyonundan (10-100p,g/mL) bağımsızdır. Kararlı durumdaki dağılım hacmi (Vss) yaklaşık 18-19 litre olmuştur.

Biyotransformasyon

Değişmemiş haldeki mikafungin, sistemik dolaşımda dolaşan başlıca bileşiktir. Mikafunginin birkaç bileşiğe metabolize olduğu gösterilmiştir; bunlardan mikafunginin M-1 (katekol formu), M-2 (M- 1'in metoksi formu) ve M-5'i (yan zincirde hidroksilasyon) sistemik dolaşımda saptanmıştır.Bu metabolitlere maruziyet düşüktür ve metabolitler mikafunginin genel etkililiğine katkıdabulunmamaktadır.

Mikafungin

in vitroin vivo

mikafungin metabolizması için majör bir yolak değildir.

Eliminasyon

Ortalama terminal yarılanma ömrü yaklaşık 10-17 saattir ve 8 mg/kg'a kadar olan dozlarda ve tek ve tekrarlanan uygulamadan sonra tutarlı olarak kalmaktadır. Toplam klirens, sağlıklı gönüllülerdeve yetişkin hastalarda 0,15-0,3 mL/dk./kg'dır ve tek ve tekrarlanan uygulamadan sonra dozdanbağımsızdır. Sağlıklı gönüllülere uygulanan tek intravenöz ¹⁴C-mikafungin dozundan (25 mg)sonra, 28 gün içinde radyoaktivitenin %11,6'sı idrarda, %71,0'ı ise dışkıdan elde edilmiştir. Buveriler, mikafunginin eliminasyonunun esasen böbrek dışında olduğunu göstermektedir. Plazmada,M-1 ve M-2 metabolitleri yalnızca eser konsantrasyonlarda saptanmış ve daha çok miktardabulunan metabolit olan M-5 metaboliti, ana bileşiğe göre toplamda % 6.5'lik kısmı oluşturmuştur.

Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum:

Farmakokinetiği, 12,5 mg ila 200 mg ve 3 mg/kg ila 8 mg/kg günlük doz aralığında doğrusaldır. Tekrarlanan uygulama ile sistemik birikim olduğuna dair kanıt bulunmamaktadır ve kararlı durumagenellikle 4 ila 5 gün içinde ulaşılır.

15/20Hastalardaki karakteristik özellikler:

Böbrek yetmezliği:

Şiddetli böbrek bozukluğu (Glomerüler Filtrasyon Hızı [GFR] < 30 mL/dak.) mikafunginin farmakokinetiğini anlamlı oranda etkilememiştir. Böbrek bozukluğu olan hastalarda dozayarlaması yapılması gerekli değildir

.Karaciğer yetmezliği:

Orta düzeyde karaciğer yetmezliği olan hastalarda yapılan bir çalışmada (Child-Pugh skoru 7-9) (n=8), mikafunginin farmakokinetiği, sağlıklı gönüllülerdekinden (n=8) anlamlı oranda farklılıkgöstermemiştir. Bu nedenle, hafif ila orta düzeyde karaciğer yetmezliği olan hastalarda dozayarlaması gerekmemektedir. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru 1012) (n=8) gerçekleştirilen bir çalışmada sağlıklı gönüllülerle kıyaslandığında (n=8) daha düşükmikafungin plazma konsantrasyonları ve daha yüksek hidroksit metabolit (M-5) plazmakonsantrasyonları görülmüştür. Bu veriler şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda doztavsiyesini desteklemek için yeterli değildir.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik hastalarda, EAA değerleri, 0.5-4 mg/kg doz aralığında dozla orantılıdır. Klirens vücut ağırlığından etkilenmiştir; vücut ağırlığına göre ayarlanmış ortalama klirens değerleri daha küçükçocuklarda (4 ay-5 yıl) 1.35 kat ve 6-11 yaş pediatrik hastalarda 1.14 kat daha yüksektir. Dahabüyük çocukların (12-16 yaş) ortalama klirens değerleri yetişkin hastalarda belirlenen değerlerebenzerdir. 4 aydan küçük çocuklarda vücut ağırlığına göre ayarlanmış ortalama klirens değerleridaha büyük çocuklara göre (12-16 yaş) yaklaşık 2.6 kat ve yetişkinlere göre 2.3 kat daha yüksektir.FK/FD köprüleme çalışması, mikafunginin MSS'ne doza bağımlı penetrasyonu olduğunugöstermiştir. MSS dokularında fungal yükün maksimum eradikasyonu için ulaşılması gerekliminimum EAA değeri 170 p,g*hr/L'dir. Popülasyon FK modeli 4 aydan küçük çocuklarda 10 mg/kgdozunun MSS Candida enfeksiyonlarının tedavisinde hedeflenen ilaç maruziyetine ulaşmayısağladığını göstermiştir.

Geriyatrik popülasyon:

50 mg'lik tek 1 saatlik infüzyon olarak uygulandığında, mikafunginin yaşlılardaki (66-78 yaşındaki) farmakokinetiği, genç (20-24 yaşındaki) gönüllülerdekine benzerdir. Yaşlılarda dozayarlaması yapılması gerekmemektedir.

Diğer:

Cinsiyet/Irk: Cinsiyet ve ırk (Beyaz, Siyah ve Doğulu), mikafunginin farmakokinetik parametrelerini anlamlı oranda etkilememiştir. Cinsiyet ve ırka göre mikafungin için dozayarlaması gerekmemektedir

.5.3. Kl^{inik öncesi güvenlil}ı^{k ver}i^leriı^{k ver}i^leri

^Beige^D°wiM'l^Mi-

fmesi,

16/20

mikafungin tedavisinin hem dozuna hem de süresine bağlıdır. On üç hafta veya daha uzun süreli tedaviden sonra kaydedilen FAH, 13 haftalık çekilme döneminden sonra da varlığını sürdürmüş vesıçanların ömrünü kapsayan tedavisiz bir dönemin ardından hepatosellüler tümörlere dönüşmüştür.Standart karsinojenisite çalışması yapılmamıştır; ancak FAH gelişmesi, 3 ve 6 aylık tedavinindurdurulmasından itibaren 20 ve 18 ay sonrasına kadar olan sürede dişi sıçanlardadeğerlendirilmiştir. Her iki çalışmada da, düşük doz grubunun yanı sıra 32 mg/kg/gün'lük yüksekdoz grubunda da 18 ve 20 aylık tedavisiz dönemden sonra hepatosellüler tümörsıklıklarında/sayılarında (istatistiksel olarak anlamlı olmamasına rağmen) artış gözlenmiştir.

Sıçanlarda, tümör oluşumunun varsayılan eşiğindeki plazma maruziyeti (örneğin, hiçbir FAH ve karaciğer tümörünün saptanmadığı doz) klinik maruziyetle aynı aralıkta olmuştur. Mikafungininhepatokarsinojenik potansiyelinin, insan terapötik kullanımı için ilişkisi bilinmemektedir.

Sıçanlarda ve/veya köpeklerde tekrarlanan intravenöz dozlama sonrası mikafunginin toksikolojisi karaciğer, idrar yolu, eritrositler ve erkek üreme organlarında advers cevaplar olduğunugöstermiştir. Bu etkilerin görülmediği maruziyet düzeyleri (NOAEL), klinik maruziyetle aynıaralıkta veya daha altında olmuştur. Sonuç olarak, mikafunginin insanlardaki klinik kullanımındabu advers cevapların görülmesi beklenebilir.

Standart güvenlilik farmakoloji testlerinde, mikafunginin kardiyovasküler ve histamin salımı ile ilgili etkileri açıktı ve eşiğin üzerindeki süreye bağımlıymış gibi gözükmektedir. Plazmakonsantrasyonu pikini düşürecek şekilde infüzyon süresinin uzatılması bu etkileri azaltıyormuşgibi gözükmektedir.

Sıçanlardaki tekrarlanan doz toksisite çalışmalarında, hepatotoksisite bulguları, karaciğer enzimlerdeki artış ve kompanse edici rejenerasyon bulgularının eşlik ettiği dejeneratif hepatositdeğişikliklerini içermektedir. Köpeklerde, karaciğer etkileri ağırlık artışı ve sentrilobülerhipertrofiden ibaretti. Hepatositlerde dejeneratif değişiklikler gözlenmemişti.

Sıçanlardaki 26 haftalık tekrarlanan doz çalışmalarında, mesane epitelinin vakuolasyonu ve kalınlaşmasının (hiperplazi) yanı sıra renal pelvis epitelinin vakuolasyonu da gözlenmiştir.

İkinci bir 26 haftalık çalışmada, mesanedeki transisyonel hücrelerin hiperplazisi çok daha düşük bir sıklıkla oluşmuştur. Bu bulguların, 18 aylık bir takip döneminde tersine çevrilebildiğigörülmüştür. Bu sıçan çalışmalarında mikafungin dozlamasının süresi (6 ay), hastalardakimikafungin dozlamasının olağan süresini aşmaktadır

(Bkz. Bölüm 5.1).

Mikafungin, tavşan kanını

in vitro

ortamda hemolize etmiştir. Sıçanlarda, mikafunginin tekrarlanan bolus enjeksiyonundan sonra, hemolitik anemi belirtileri gözlenmiştir. Köpeklerdeki tekrarlanandoz çalışmalarında, hemolitik anemi gözlenmemiştir.

^{Üreme ve} g^eliş^{im ile} ügm tokââte çdışm^arm^ ya^vnı^{ların doğum ağırlığında dü}ş^üş °^lduğu Belge DcbeiiftilMşif^^mgkgğüffMk^z^tav&nlardBetefrTdttşüfemgyda^ğÖmiştâf^^afiasüreyle

17/20

intravenöz olarak tedavi edilen erkek sıçanlarda, epididimal duktal epitelyal hücrelerde vakuolasyon, epididim ağırlıklarında artış ve sperm hücrelerinin sayısında düşüş (% 15 oranında)görülmüştür; ancak 13 ve 26 haftalık çalışmalarda bu değişiklikler meydana gelmemiştir. Yetişkinköpeklerde, 13 haftalık tedaviden sonra olmamakla birlikte, uzatılmış tedaviden (39 hafta) sonraseminiferöz epitelde vakuolasyonla birlikte seminiferöz tübüllerde atrofi ve epididimdekispermlerde azalma olduğu belirtilmiştir. Genç köpeklerde 39 haftalık tedavi, tedavinin sonundadoza bağlı bir şekilde testis ve epididimde lezyonlar indüklememiştir; ancak 13 haftalık tedavisizdönemden sonra, tedavi edilmiş iyileşme gruplarında bu lezyonlarda doza bağlı bir artış olduğugörülmüştür. Sıçanlardaki fertilite ve erken embriyonik gelişim çalışmasında, erkek veya dişifertilitesinde hiçbir bozulma gözlenmemiştir.

Mikafungin, sıçan hepatositler kullanılarak yapılan programlanmamış DNA sentezi ile ilgili bir in vitro çalışma dahil olmak üzere, standart bir dizi

in vitroin vivo6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Laktoz monohidrat (inek sütü kaynaklı)

Susuz sitrik asit (pH ayarı için)

Sodyum hidroksit (pH ayarı için)

Enjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler

Bu tıbbi ürün, bölüm 6.6'da belirtilenler hariç, diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır veya onlarla birlikte infüzyon yapılmamalıdır.

6.3. Raf ömrü

Açılmamış flakon: 24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

Açılmamış flakonlar: 25 °C altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.

Sulandırılmış konsantre çözelti içeren flakon

İnfüzyonluk Sodyum klorür 9mg/mL (%0,9) çözeltisi veya infüzyonluk glukoz 50mg/mL (%5) çözeltisi ile rekonstitüye edilmiş ürün kimyasal ve fiziksel olarak 25 °C'de 48 saate kadar stabildir.

Seyreltilmiş infüzyon çözeltisi

İnfüzyonluk Sodyum klorür 9mg/mL (%0,9) çözeltisi veya infüzyonluk glukoz 50mg/mL (%5) çözeltisi ile seyreltilmiş ürün, ışıktan korunarak 25 °C'de 96 saate kadar saklanabilir. Kimyasal vef^{iziksel olarak}

2596

saat^e ka^da^{r stab}i^ldir.

18/20

MİKAFUNGUS koruyucu içermemektedir. Mikrobiyolojik olarak rekonstitüye edilmiş ve seyreltilmiş çözeltiler hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmazsa, kullanım öncesi saklamasüreleri ve koşullar kullanıcının sorumluluğundadır ve normalde 2-8 °Cde 24 saatten uzunsaklanmamalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Karton kutu içinde; kauçuk tıpalı 10 R kapasiteli tip I cam flakon ile sunulmaktadır. (1 adet flakon/kutu).

Flakon, UV koruyucu bir filmle sarılır.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Son kullanma tarihi geçmiş veya kullanılmayan ilaçları çöpe atmayınız! Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca belirlenen toplama sistemine veriniz.

MİKAFUNGUS, aşağıda belirtilenler hariç, diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalı veya birlikte infüze edilmemelidir. MİKAFUNGUS, oda sıcaklığında aseptik teknikler kullanılarak, aşağıdabelirtilen şekilde sulandırılarak hazırlanır ve seyreltilir:

1. Plastik kapak flakondan çıkarılmalı ve tıpa alkolle dezenfekte edilmelidir.

2. İnfüzyon için 9 mg/mL (% 0,9) sodyum klorür çözeltisinden veya infüzyon için 50 mg/mL (%5) glikoz çözeltisinden (100 mL'lik şişeden/poşetten alınan) alınan 5 mL iç duvarın yanından herflakona aseptik olarak ve yavaşça enjekte edilmelidir. Konsantrat her ne kadar köpürse de, oluşanköpük miktarını en aza indirmek için her türlü çaba gösterilmelidir. İstenen dozu mg cinsinden eldeetmek için yeterli sayıda MİKAFUNGUS flakon sulandırılarak hazırlanmalıdır

(Bkz. Aşağıdakitablo).

3. Flakon yavaşça döndürülmelidir. ÇALKALAMAYINIZ. Toz tamamen çözünecektir.Konsantrat hemen kullanılmalıdır. Flakon yalnızca tek kullanımlıktır. Bu nedenle, lütfenkullanılmayan sulandırılarak hazırlanmış konsantratı hemen atınız.

4. Sulandırılarak hazırlanmış konsantratın tamamı her bir flakondan çekilmeli ve başlangıçtaalındığı infüzyon şişesine/poşetine geri boşaltılmalıdır. Seyreltilmiş infüzyon çözeltisi hemenkullanılmalıdır. Işıktan korunduğunda ve yukarıda açıklanan şekilde seyreltildiğinde 25°C'de 96saat boyunca, kimyasal ve fiziksel kullanım stabilitesi gösterilmiştir.

5. İnfüzyon şişesi/poşeti, seyreltilmiş çözeltinin dağılması için yavaşça baş aşağı çevrilmeli, ancakköpüklenmenin önlenmesi için ÇALKALANMAMALIDIR. Çözelti bulanıksa veya çökelmişsekullanmayınız.

6. Seyreltilmiş infüzyon çözeltisi içeren infüzyon şişesi/poşeti, ışıktan korumak amacıyla kapananışık geçirmeyen bir poşete yerleştirilmelidir.

19/20

İnfüzyonluk çözeltinin hazırlanması

Doz (mg) Kullanılacak MİKAFUNGUS flakonu (mg/flakon) Flakon başına eklenecek sodyumklorür (%0,9) veyaglikoz (%5) hacmi Sulandırılarak hazırlanmıştozun hacmi(konsantrasyon) Standart infüzyon (100mL'ye kadareklenmiş) Sonkonsantrasyonu 50 1 x 50 5 mL Yaklaşık 5 mL(10mg/mL) 0,5 mg/mL 100 1 x 100 5 mL Yaklaşık 5 mL(20mg/mL) 1 mg/mL 150 1x100+1x50 5 mL Yaklaşık 10 mL 1,5 mg/mL 200 2 x 100 5 mL Yaklaşık 10 mL 2 mg/mL

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

POLİFARMA İLAÇ SAN. VE TİC. AŞ. Vakıflar OSB Mahallesi,

Sanayi Caddesi, No:22/1 Ergene/TEKİRDAĞTel : 0282 675 14 04Faks : 0282 675 14 05

8. RUHSAT NUMARASI

2021/346

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 30.09.2021

Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

20/20