i.v. Enjeksiyonluk Çözelti Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

RYOFEL 500 mg/2 ml I.M./I.V. Enjeksiyonluk Çözelti

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Her 2 ml'lik flakon, 500 mg amikasine eşdeğer miktarda 667.485 amikasin sülfat içerir.

Yardımcı maddeler:

Her 2 ml'lik flakon;

Sodyum metabisülfit...................12.035 mg (13.2 mg sodyum bisülfite eşdeğer)

Sodyum sitrat.............................50.2 mg

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Enjeksiyonluk çözelti

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Amikasin sülfat, Pseudomonas türleri, Escherichia coli, indol-pozitif ve indol-negatif Proteus türleri, Klebsiella-Enterobacter-Serratia türleri, Salmonella, Shigella, Minea-Herellae, Citrobacter freundii ve Providencia türlerini de kapsayan geniş bir gram-negatif organizma spektrumuna karşı etkili, aminoglikozit grubu bir antibiyotiktir.

Bu gram-negatif organizmaların gentamisin ve tobramisine karşı dirençli birçok suşu amikasine

in vitro

olarak duyarlılık gösterebilir. Amikasine karşı duyarlı başlıca gram-pozitif organizma, metilisine karşı dirençli suşlar da dahil olmak üzere,Staphylococcus aureus'tur. Amikasin, bazı Streptococcus pyogenes, Enterococci veDiplococcus pneumoniae suşları da dahil, diğer gram-pozitif organizmalara karşı belirlibir düzeyde aktiviteye sahiptir.

1/19

RYOFEL, duyarlı gram-negatif bakteri suşlarına bağlı ciddi enfeksiyonların kısa süreli tedavisinde endikedir. Ayrıca, bilinen ya da şüpheli stafilokok kökenlihastalıkların tedavisinde de kullanılabilir.

Tedavide, antibakteriyel ilaçların doğru kullanımına ilişkin resmi kılavuzlar dikkate alınmalıdır.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi

Yetişkinler ve 12 yaş üzeri çocuklar:

Normal böbrek fonksiyonuna sahip (kreatinin klirensi >50 ml/dak) yetişkinler ve ergenler için önerilen intramusküler ya da intravenöz doz, günde tek bir doz olarak yada 2 eşit doza bölünerek (12 saatte bir 7,5 mg/kg) uygulanabilen 15 mg/kg/gün'dür.Toplam günlük doz 1,5 gramı geçmemelidir. Günde bir kere uygulamayı destekleyenyeterli veri mevcut olmadığı için, endokarditli ve ateşli nötropenik hastalarda dozuygulaması günde iki kere gerçekleştirilmelidir.

Yaşamı tehdit edici enfeksiyonlar ve/veya Pseudomonas kökenli enfeksiyonlar

Yetişkin dozu her 8 saatte bir 500 mg'a çıkarılabilmekle birlikte, günde 1,5 g'ıgeçmemeli ya da 10 günden fazla bir süre uygulanmamalıdır. Toplamda maksimum 15g'lık bir yetişkin dozu geçilmemelidir.

Üriner sistem enfeksiyonları (pseudomonas enfeksiyonları dışında)

İki eşit doza bölünmüş 7,5 mg/kg/gün (yetişkinlerde günde iki kere 250 mg'a eşdeğer). Amikasinin aktivitesi pH'ın artırılması ile yükseldiği için, ürineralkalileştirici bir ajan eş zamanlı olarak uygulanabilir.

Uygulama şekli

Çoğu enfeksiyon için intramusküler yol tercih edilse de, yaşamı tehdit edici enfeksiyonlarda ya da intramusküler enjeksiyonun uygulanamadığı hastalarda, yavaşbolus (2 ila 3 dakika) ya da infüzyon (30 dakikada %0.25) olarak intavenöz uygulamagerçekleştirilebilir.

2/19

İntramusküler ve intravenöz uygulama

Önerilen doz düzeyinde, duyarlı organizmalara bağlı komplike olmayan enfeksiyonlar tedaviye 24 ila 48 saat içerisinde yanıt vermelidir.

3 ila 5 gün içerisinde klinik yanıt elde edilmediği takdirde, alternatif tedavi düşünülmelidir.

İntraperitoneal kullanım

Belirlenmiş peritonit için araştırmayı takiben ya da cerrahi sırasında dışkı yayılmasına bağlı peritoneal kontaminasyondan sonra, RYOFEL anestezinin etkisi geçtikten sonrairigasyon ajanı olarak, %0,25 konsantrasyonunda (2,5 mg/ml) kullanılabilir.

Yetişkinlerde damlatma uygulaması isteniyorsa, 500 mg'lık tek bir doz 20 ml steril distile su içerisinde seyreltilerek, yaraya dikilen bir polietilen kateter aracılığıyladamlatılabilir.

Mümkünse, damlatma anestezinin ve kas gevşetici ilaçların etkileri tamamen ortadan kalkana kadar ertelenmelidir.

Diğer uygulama yolları

Apse boşlukları, plevral boşluk, periton ve serebral ventriküllerde irigasyon çözeltisi olarak %0,25 konsantrasyonunda RYOFEL etkili bir şekilde kullanılabilir.

Özel popülasyonlara ilikin ek bilgiler Böbrek ve karaciğer yetmezliği:

Böbrek fonksiyonu bozukluğu olan hastalarda, ilacın birikmesini önlemek için günlük doz azaltılmalı ve/veya dozlar arasındaki aralıklar artırılmalıdır. Böbrek fonksiyonundabilinen ya da şüpheli bir azalma olan hastalarda dozun hesaplanması için önerilen biryöntem serum kreatinin konsantrasyonunun (mg/100 ml olarak) 9 ile çarpılması ve eldeedilen rakamın saat cinsinden dozlar arasındaki aralık olarak kullanılmasıdır.

Kreatin klirensi 50 ml/dk'dan az olan böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, yüksek konsantrasyonlara maruz kalınacağından amikasinin önerilen günlük toplamdozunun, günlük tek doz olarak uygulanması istenmez. Böbrek fonksiyon bozukluğu olanhastalarda doz ayarlaması için aşağıdaki tabloya bakınız.

3/19

Günde iki yada üç doz ilaç alan böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, mümkünse, serum amikasin konsantrasyonları uygun yöntemlerle izlenmelidir. Bu hastalarda, uzayanzaman aralıklarında normal doz uygulanarak ya da sabit zaman aralıklarında azaltılmışdoz uygulanarak doz ayarlanmalıdır.

Her iki yöntem de hastanın kreatin klirensi veya serum kreatin değerine dayanır, çünkü bu değerler ile böbrek fonksiyonları azalan hastalarda aminoglikozitlerin yarılanma ömrüarasında korelasyon bulunmuştur. Dozaj çizelgeleri hastanın klinik ve laboratuvargözlemleri ile birlikte dikkatli kullanılmalıdır, gerekirse değişiklik yapılmalıdır.

Dozlama Arasındaki Uzamış Zaman Aralıklarında Normal Doz:

Kreatin klirens oranı mevcut değilse ve hastanın durumu stabil ise, hastanın serum kreatin konsantrasyonun(mg/100 ml) 9 ile çarpılmasıyla, normal tek doz için saat cinsinden dozaj aralığı (normalböbrek fonksiyonu olan hastalara günde iki kez, 7,5 mg/kg olarak verilen doz)hesaplanabilir. Örneğin serum kreatin konsantrasyonu 2 mg/100 ml ise, önerilen tek doz(7,5 mg/kg) her 18 saatte bir uygulanır.

Serum Kreatinin

Konsantrasyonu

(mg/100ml)

7.5 mg/kg/IM Amikasin dozları arasındaki aralık(saat)

1.5

13.5

2.0

18

2.5

22.5

3.0

X 9 =

27

3.5

31.5

4.0

36

4.5

40.5

5.0

45

5.5

49.5

6.0

54

Böbrek fonksiyonu tedavi sırasında gözle görülür derecede değişebileceği için, serum kreatinin değeri sıkça ölçülmeli ve doz rejimi gerektiği gibi ayarlanmalıdır.

4/19

Dozlama Arasındaki Sabit Zaman Aralıklarında Azaltılmış Doz:

Böbrek fonksiyonu bozulduğunda ve amikasin sülfat enjeksiyonunun belirli bir zaman aralığındauygulanması istenilirse dozun azaltılması gerekir. Bu hastalarda ilacın doğruuygulanmasını sağlamak ve aşırı serum konsantrasyonlarından kaçınmak için serumamikasin konsantrasyonları ölçülmelidir. Serum tayini sonuçları mevcut değilse vehastanın durumu stabil ise, dozaj çizelgesinin kullanımında serum kreatinin ve kreatininklirens değerleri böbrek yetmezliği derecesini gösteren en uygun göstergedir.

Öncelikle, yükleme dozu olarak 7,5 mg/kg'lık normal bir doz uygulaması ile tedavi başlatılır. Bu doz, yukarıda tarif edildiği gibi normal böbrek fonksiyonu olan bir hastaiçin hesaplanan önerilen doz ile aynıdır.

Her 12 saatte bir uygulanan idame dozlarının büyüklüğünü belirlemek için, yükleme dozu hastanın kreatinin klirensindeki düşüş ile orantılı olarak azaltılmalıdır:

Her 12 saatte bir idame dozu = ml/dk'da gözlenen CrCl x mg olarak hesaplanan yükleme dozu / Normal CrCl ml/dk

(CrCI: kreatinin klerens oranı)

On iki saatlik aralıklarla azaltılmış dozajı belirlemek için alternatif bir yöntem de, normal olarak önerilen dozun hastanın (sabit durumdaki hastalar için serum kreatinin değerleribilinen) serum kreatininine bölünmesidir.

Yukarıdaki dozaj çizelgesi kesin bir öneri değildir, ancak amikasin serum seviyelerinin ölçümü mümkün olmadığında kullanılabilen dozaj çizelgesi olarak temin edilmiştir.

Pediyatrik popülasyon:

4 haftalık ile 12 yaş arası çocuklar:

Normal böbrek fonksiyonuna sahip çocuklar için önerilen intramusküler ya da intravenöz doz (yavaş intravenöz infüzyon), günde bir kere 15-20 mg/kg ya da 12 saatte bir 7,5mg/kg olarak uygulanabilen 15-20 mg/kg/gün'dür. Günde bir kere uygulamayıdestekleyen yeterli veri mevcut olmadığı için, endokarditli ve ateşli nötropenikhastalarda doz uygulaması günde iki kere gerçekleştirilmelidir.

5/19

Yenidoğanlar:

Önerilen doz 10 mg/kg'lık bir başlangıç yükleme dozunu takiben, 12 saatte bir 7,5 mg/kg'dır (bkz. Bölüm 4.4 ve 5.2).

Prematüre bebekler:

Prematüre bebeklerde önerilen doz 12 saatte bir 7,5 mg/kg'dır (bkz. Bölüm 4.4 ve 5.2).

İntravenöz uygulama için özel öneriler:

İntravenöz kullanım için çözelti, istenen dozun, %0,9 NaCI, su içinde ki %5 dekstroz veya başka herhangi bir uygun çözelti gibi steril seyrelticilerin 100 ml veya 200 ml'sineeklenmesiyle hazırlanır.

Pediyatrik hastalarda, kullanılan seyreltici miktarı hastanın tolere ettiği amikasin miktarına bağlıdır. Çözelti normalde 30 ila 60 dakikalık bir sürede infüzyon olarakuygulanmalıdır. Bebeklere 1 ila 2 saatlik bir infüzyon uygulanmalıdır.

Amikasin diğer ilaçlarla fiziksel olarak önceden karıştırılmamalı, önerilen doz ve uygulama yoluna göre ayrı ayrı uygulanmalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Amikasin böbrekler yoluyla atılır. Böbrek fonksiyonu mümkün olan her fırsatta değerlendirilmeli ve dozaj yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonu bozukluğunda açıklandığıgibi ayarlanmalıdır.

4.3. Kontrendikasyonlar

Ürünün bileşenlerinden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık.

Myasthenia gravis.

Aminoglikozitlere karşı aşırı duyarlılık veya ciddi toksik reaksiyon öyküsü olan hastalarda (Bu sınıftaki hastaların ilaçlara karşı bilinen çapraz duyarlılıklarınedeniyle başka bir aminoglikozit kullanımı da kontrendikedir).

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Önceden böbrek yetmezliği olan veya önceden var olan işitme ve vestibüler hasara sahip olan hastalara dikkat edilmelidir. Parenteral aminoglikozitlerle tedavi edilen

6/19

hastalar, potansiyel ototoksisite ve nefrotoksisite nedeniyle yakın klinik gözlem altında olmalıdır. 14 günden uzun tedavi süreleri için güvenlik kanıtlanmamıştır. Dozaj veyeterli hidratasyonla ilgili önlemler uygulanmalıdır.

Böbrek fonksiyon bozukluğu veya azalmış glomerüler filtrasyonu olan hastalarda, bilinen yöntemlerle, tedaviden önce ve tedavi sırasında periyodik olarak renalfonksiyon değerlendirilmelidir. İlacın anormal derecede yüksek kan düzeylerininbirikmesini önlemek ve ototoksisite riskini minimuma indirmek için günlük dozlarserum kreatinin konsantrasyonlarına göre azaltılmalı ve/veya dozlar arasındaki aralıkuzatılmalıdır. Serum ilaç konsantrasyonunun ve böbrek fonksiyonunun, kanda üre veserum kreatinin gibi rutin tarama test sonuçlarının belirgin olmadığı böbrekfonksiyonları azalan yaşlı hastalarda düzenli olarak izlenmesi özellikle önemlidir.

Tedavinin, böbrek yetmezliği olan hastalarda yedi gün veya daha fazla sürmesi veya diğer hastalarda 10 gün sürmesi bekleniyorsa, tedaviye başlamadan önce odyogramalınmalı ve tedavi süresince tekrarlanmalıdır. Kulak çınlaması veya belirgin bir işitmekaybı meydana gelirse veya takip edilen odyogramlarda hastanın yüksek frekansatepkisinde önemli bir kayıp tespit edilirse amikasin tedavisi durdurulmalıdır.

Nörotoksisite

Nörotoksisite, aminoglikozitlerle tedavi edilen hastalarda vestibüler ve/veya bilateral işitsel ototoksisite olarak ortaya çıkabilir. Aminoglikozit kaynaklı ototoksisite riski,böbrek fonksiyon bozukluğu olan, yüksek doz ilaç alan ya da tedavisi 5-7 gün arasındasüren hastalarda daha fazladır. Genellikle, yüksek frekans sağırlık önce oluşur veyalnızca odyometrik testle tespit edilebilir. Vertigo ortaya çıkabilir ve vestibüleryaralanmanın kanıtı olabilir. Nörotoksisitenin diğer belirtileri arasında uyuşukluk,deride karıncalanma, kas seğirmesi ve konvülsiyonlar bulunabilir. Aminoglikozitlerebağlı ototoksisite riski, sürekli yüksek pik veya yüksek dip serum konsantrasyonlarınamaruz kalma derecesi ile artar. Tedavi sırasında gelişen koklear veya vestibüler hasarsemptomlarına sahip olmayan hastalar, sekizinci sinir toksisitesinin gelişmesi, ilaçkesildikten sonra total veya parsiyel geri dönüşümsüz bilateral sağırlık veya vertigogelişmesi konusunda uyarılmalıdırlar. Aminoglikozit kaynaklı ototoksisite genelliklegeri dönüşümsüzdür.

7/19

İlave bir toksisite oluşabileceği için, aminoglikozite karşı alerji öyküsü olan hastalarda ya da geçmişte streptomisin, dihidrostreptomisin, gentamisin, tobramisin, kanamisin,bekanamisin, neomisin, polimiksin B, kolistin, sefaloridin ya da viomisin gibinefrotoksik ve/veya ototoksik ajanların uygulanması ile indüklenen subklinik renal yada sekizinci sinir hasarı olabilecek hastalarda amikasinin kullanımı dikkatledeğerlendirilmelidir.

Bu hastalarda amikasin, hekimin görüşüne göre, yalnızca tedavinin sağlayacağı yararlar potansiyel risklerden ağır basıyorsa kullanılmalıdır.

Nöromusküler toksisite

Parenteral enjeksiyon, topikal damlatma (ortopedik ve abdominal irrigasyonda veya ampiyemin lokal tedavisinde olduğu gibi) ve aminoglikozitlerin oral kullanımınıtakiben nöromusküler blokaj ve solunum felci bildirilmiştir. Aminoglikozitler,anestezik ilaç uygulanan hastalarda, nöromusküler bloke edici ajan alan hastalarda(bkz. Bölüm 4.5) veya yüksek miktarda sitratantikoagüle kan nakli yapılan hastalardaherhangi bir yoldan uygulanacaksa solunum felci olasılığı dikkate alınmalıdır.Nöromusküler blokaj meydana gelirse, kalsiyum tuzları solunum felcini tersineçevirebilir ancak mekanik solunum yardımı gerekli olabilir. Yüksek dozlarda amikasinverilen laboratuvar hayvanlarında nöromusküler blokaj ve kas felci gözlenmiştir.

Amikasin, Myastenia Gravis'li hastalarda kullanılmamalıdır. Aminoglikozitler, nöromusküler kavşakta kürar benzeri potansiyel etkileri nedeniyle kas güçsüzlüğünüartırabileceklerinden, parkinsonizm gibi kas bozuklukları olan hastalarda dikkatlekullanılmalıdır.

Renal Toksisite

Aminoglikozitler potansiyel olarak nefrotoksiktir. Renal toksisite, pik plazma (Cmax) konsantrasyonundan bağımsızdır. Nefrotoksisite riski, böbrek fonksiyon bozukluğuolan hastalarda, yüksek doz ilaç alan veya tedavi süresi uzamış olan hastalarda dahafazladır. Tedavi sırasında hastaların su ihtiyaçları giderilmelidir ve böbrek fonksiyonu

8/19

olağan yöntemlerle tedaviye başlamadan önce veya tedavi süresince günlük olarak değerlendirilmelidir. İdrarda tortu, beyaz veya kırmızı hücreler, albüminüri, azalankreatinin klirensi, azalan idrar özgül ağırlığı, artan BUN değeri, serum kreatinin veyaoligüri varlığı gibi böbrek fonksiyon bozuklukları meydana gelirse dozun azaltılmasıgerekir. Azotemi artarsa veya idrar çıkışında progresif bir azalma olursa tedavidurdurulmalıdır.

Yaşlı hastalar, BUN veya serum kreatinin gibi rutin tarama testlerinde belirlenemeyen, azalmış renal fonksiyona sahip olabilirler. Bu durumda kreatinin klirensininbelirlenmesi daha yararlı olabilir. Yaşlılarda, aminoglikozitler ile tedavi sırasındaböbrek fonksiyonlarının izlenmesi özellikle önemlidir.

Renal ve sekizinci-kranyal sinir fonksiyonları, özellikle tedavinin başlangıcında bilinen veya şüphe edilen böbrek yetmezliği olan hastalarda, aynı zamanda renal fonksiyonubaşlangıçta normal olan ancak tedavi sırasında böbrek fonksiyon bozukluğu gösterenkişilerde yakından izlenmelidir. Amikasinin serum konsantrasyonları, yeterli seviyeninsağlanması ve potansiyel toksik seviyelerin önlenmesi için yakından izlenmelidir. İdrar,azalan özgül ağırlık, artan protein atılımı ve hücrelerin ya da tortuların varlığı içinincelenmelidir. Kan üre azotu, serum kreatinin veya kreatinin klirensi periyodik olarakölçülmelidir. Test edilecek kadar yaşlı hastalarda, özellikle yüksek riskli hastalarda,uygun olduğunda seri odyogramlar alınmalıdır. Ototoksisite kanıtı (baş dönmesi,vertigo, kulak çınlaması, kulaklarda uğultu ve işitme kaybı) veya nefrotoksisitevarlığında ilacın kesilmesi veya dozajın ayarlanması gerekir.

Eş zamanlı ve/veya ardışık sistemik, oral veya diğer nörotoksik veya nefrotoksik ürünlerin topikal kullanımından, özellikle basitrasin, sisplatin, amfoterisin B,sefaloridin, paromomisin, viomisin, polimiksin B, kolistin, vankomisin veya diğeraminoglikozitlerden kaçınılmalıdır. Toksisite riskini artırabilecek diğer faktörler ileriyaş ve dehidrasyondur.

9/19

Aminoglikozit inaktivasyonu, sadece ciddi şekilde bozulmuş böbrek fonksiyonu olan hastalarda klinik olarak önemlidir. İnaktivasyon, tahlil için toplanan vücut sıvılarıörneklerinde devam edebilir, bu da hatalı aminoglikozit okumalarına neden olur. Bu türörnekler uygun şekilde ele alınmalıdır (hızlı bir şekilde denenmeli, dondurulmalı veyabeta-laktamazla muamele edilmelidir).

Alerjik reaksiyonlar

RYOFEL, bazı duyarlı kişilerde anafilaktik semptomlar ve yaşamı tehdit eden veya daha az şiddetli astmatik ataklar gibi alerjik tip reaksiyonlara neden olabilen, sodyummetabisülfit (E223) içerir. Genel popülasyonda sülfit duyarlılığının toplam prevalansınadirdir ve muhtemelen düşüktür. Sülfit duyarlılığı astımlı olan deneklerde astımlıolmayanlara göre daha sık görülür.

Diğer

Aminoglikozitler, cerrahi prosedürlerle bağlantılı olarak, idrar torbası dışında topikal olarak uygulandıklarında hızla ve neredeyse tamamen emilirler. Hem küçük hem debüyük cerrahi alanların bir aminoglikozit preparatı ile irrigasyonunu takiben,nöromusküler blokaja bağlı geri dönüşümsüz sağırlık, böbrek yetmezliği ve ölümbildirilmiştir.

Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, amikasin kullanımı duyarsız organizmaların aşırı çoğalmasına neden olabilir. Böyle bir durum meydana gelirse, uygun tedaviuygulanmalıdır. Aminoglikozitler, prematüre ve yeni doğan bebeklerde bu hastalarınrenal immatüritesi ve sonuçta bu ilaçların serum yarılanma ömründe ortaya çıkanuzama nedeniyle yalnızca kesinlikle gerekli olduğunda ve tıbbi gözetim altındauygulanmalıdır.

Amikasinin intravitreal uygulaması (göz içine enjeksiyon) sonrasında bazen kalıcı görme kaybına yol açan maküler enfarktüs bildirilmiştir.

Bu ürün 13.20 mg sodyum metabisülfit (E223) içerir. Nadir olarak şiddetli aşırı duyarlılık reaksiyonları ve bronkospazma neden olabilir.

10/19

Bu tıbbi ürün her dozunda 1 mmol (23 mg)'dan daha az sodyum ihtiva eder; yani sodyum içermediği kabul edilebilir.

Pediyatrik kullanım

Aminoglikozitler, prematüre ve yeni doğan bebeklerde bu hastaların renal immatüritesi ve sonuçta bu ilaçların serum yarılanma ömründe ortaya çıkan uzama nedeniyle yalnızcakesinlikle gerekli olduğunda ve tıbbi gözetim altında uygulanmalıdır.

Küçük çocuklarda intraperitoneal kullanımı önerilmez.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Etki artırıcı potansiyeli nedeniyle, özellikle basitrasin, sisplatin, amfoterisin B, sefaloridin, paromomisin, viomisin, polimiksin B, kolistin, vankomisin veya diğer aminoglikozitler gibidiğer nerotoksik, ototoksik veya nefrotoksik ajanlar ile birlikte eş zamanlı veya ardışıkolarak sistemik veya topikal kullanımından kaçınılmalıdır. Aminoglikozit antibiyotikler vesefalosporinlerin birlikte parenteral kullanımını takiben nefrotoksisite artışı rapor edilmiştir.Eş zamanlı sefalosporin kullanımı, kreatinin serum seviyesini yanlış bir şekildeyükseltebilir. Bu mümkün olmadığında hastalar dikkatle izlenmelidir. Amikasin hızlı etkilidiüretik ilaçlarla birlikte kullanıldığında, özellikle de diüretik intravenöz olarakuygulandığında, ototoksisite riski artmaktadır. Diüretikler serum ve dokudaki antibiyotikkonsantrasyonlarını değiştirerek aminoglikozit toksisitesini artırabilir. Bu maddeler arasındakendileri de birer ototoksik ajan olan furosemid ve etakrinik asit yer almaktadır. Geridönüşümsüz sağırlıkla sonuçlanabilir.

Nöromusküler blokaj ve takiben solunum sıkıntısı oluşabileceği için, anestezik ya da kas gevşetici ilaçların (eter, halotan, d-tubokürarin, süksinilkolin, dekametonyum,atrakuryum, rokuronyum, vekuronyum) etkisi altında olan hastalarda veya sitrat-antikoagüle kan nakli alan hastalarda amikasinin intraperitoneal kullanımı önerilmez.Eğer blokaj meydana gelirse, kalsiyum tuzları bu durumu tersine çevirebilir.

İndometazin yenidoğanlarda amikasinin plazma konsantrasyonunu artırabilir.

Böbrek fonksiyonu şiddetli düzeyde bozulmuş hastalarda, penisilin tipi ilaçların eş zamanlı kullanımı ile aminoglikozitlerin aktivitesinde bir azalma meydana gelebilir.

11/19

Beta-laktam antibiyotikler (penisilinler veya sefalosporinler) ile aminoglikozitlerin in vitro karışımı, önemli ölçüde inaktivasyona neden olabilir. Aminoglikozit ve penisilin tipiilaç in vivo olarak ayrı yollarla uygulandığında serum aktivitesinde azalma meydanagelebilir. Aminoglikozit inaktivasyonu, sadece ciddi şekilde bozulmuş böbrek fonksiyonuolan hastalarda klinik olarak önemlidir. İnaktivasyon, tahlil için toplanan vücut sıvılarıörneklerinde devam edebilir, bu da hatalı aminoglikozit okumalarına neden olur. Bu türörnekler uygun şekilde ele alınmalıdır (hızlı bir şekilde analiz edilmeli, dondurulmalıveya beta-laktamazla muamele edilmelidir).

Aminoglikozitler, bisfosfonatlarla birlikte uygulandığında hipokalsemi riski artar. Aminoglikozitler platin bileşikleri ile uygulandığında, nefrotoksisite riski ve ototoksisiteolasılığı artmaktadır.

Eş zamanlı olarak uygulanan tiamin (B1 vitamini), amikasin sülfat formülasyonunun reaktif bileşeni sodyum metabisülfit tarafından imha edilebilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgilerPediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyona ilişkin hiçbir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar /Doğum kontrolü(Kontrasepsiyon)

Amikasin gebelik sırasında kullanılırsa ya da bu ilacı kullanırken hasta gebe kalırsa, hasta fetüsta meydana gelebilecek potansiyel hasar konusunda uyarılmalıdır.

Gebelik dönemi

Amikasinin gebelik ve/veya fetus/yeni doğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır. Amikasin gebe kadınlara yalnızca kesinlikle gerekli olduğunda ve tıbbigözetim altında uygulanmalıdır (bkz. Bölüm 4.4).

Aminoglikozitlerin gebelik sırasında kullanımına ilişkin sınırlı düzeyde veri mevcuttur.

12/19

Aminoglikozitler fetüse zarar verebilir. Aminoglikozitler plasentayı geçebildiğinden, anneleri gebelik sırasında streptomisin kullanan çocuklarda total, geri dönüşümsüz, ikitaraflı konjenital sağırlık vakaları bildirilmiştir. Diğer aminoglikozitlerle tedavi edilengebe kadınlarda fetüs ya da yeni doğan üzerinde advers etkiler bildirilmemiş olsa da,hasar görme potansiyeli mevcuttur. Amikasin gebelik sırasında kullanılırsa ya da builacı kullanırken hasta gebe kalırsa, hasta fetüste meydana gelebilecek potansiyel hasarkonusunda uyarılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Amikasinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Emzirmeye mi yoksa tedaviye mi son verilmesi gerektiği konusunda bir karar verilmelidir.

Üreme yeteneği/Fertilite

Fare ve sıçanlarda üreme toksisitesi çalışmalarında, fertilite veya fetal toksisite üzerine herhangi bir etki bildirilmemiştir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkileri konusunda hiçbir çalışma yapılmamıştır. Bazı advers etkiler ortaya çıkabileceğinden (Bkz. Bölüm 4.8) araç ve makine kullanma kabiliyeti bozulabilir.

4.8. İstenmeyen etkiler

RYOFEL kullanımına ilişkin istenmeyen etkiler için aşağıdaki terimler ve sıklık dereceleri kullanılmıştır:

Çok yaygın (>/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (> 1/1,000 ila <1/100); seyrek (>1/10,000 ila <1/1,000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki

verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: Süperenfeksiyonlar veya dirençli bakteri veya mantar ile kolonizasyon (bkz. Bölüm 4.4)

Kan ve lenfatik sistem hastalıkları

Seyrek: Anemi, eozinofili

13/19Bağışıklık sistemi hastalıkları

Bilinmiyor: Anafilaktik (anafilaktik reaksiyon, anafilaktik şok ve anafilaktoid

reaksiyonu), aşırı duyarlılık

Metabolizma ve beslenme hastalıklarıSinir sistemi hastalıkları

Seyrek: Tremor, parastezi, baş ağrısı, denge bozukluğu (bkz. Bölüm 4.4)

Bilinmiyor: Paraliz Göz hastalıkları

Seyrek: Körlük, intravitreal amikasin enjeksiyonunu takiben retinal toksisite

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Seyrek: Kulak çınlaması, hipoakuzi

Bilinmiyor: Kısmi geri dönüşümlü ya da dönüşümsüz sağırlık (bkz. Bölüm 4.4)

Vasküler hastalıkları

Seyrek: Hipotansiyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar:

Bilinmiyor: Apne, bronkospazm

Gastro-intestinal hastalıklar:

Yaygın olmayan: Bulantı ve kusma

Deri ve deri altı doku hastalıkları:

Yaygın olmayan: Döküntü Seyrek: Pruritus, ürtiker

Kas-iskelet sistemi, bağ dokusu ve kemik hastalıkları

Seyrek: Eklem ağrısı (artralji), kas seğirmesi (bkz. Bölüm 4.4)

14/19Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Seyrek: Renal iritasyon ile ilişkili üriner belirtiler (serum kreatin düzeylerinde artış, albüminüri, silindir ve kırmızı ya da beyaz kan hücreleri), azotemi ve oliguri (bkz. Bölüm4.4)

Bilinmiyor: Akut böbrek yetmezliği, toksik nefropati, idrarda hücreler (bkz. Bölüm 4.4)

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Seyrek: Pireksi (yüksek ateş)

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarakizlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli adversreaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir(www.titck.gov.tr; e- posta: [email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 3599).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Doz aşımı durumunda nefrotoksik, ototoksik ve nörotoksik (nöromusküler blokaj) reaksiyonlar için genel bir risk bulunmaktadır. Solunum durması ile birlikte nöromuskülerblokaj durumunda, iyonik kalsiyum uygulaması içeren (% 10-20 oranında glukonat veyalaktobionat gibi) uygun bir tedavi yöntemi gerekir.

Doz aşımı ya da toksik reaksiyon durumunda, peritoneal diyaliz ya da hemodiyaliz amikasinin kandan atılmasına yardımcı olacaktır.

Amikasin seviyeleri aynı zamanda arteriovenöz hemofiltrasyon sırasında da azalır. Yenidoğan bebeklerde kan değişimi de düşünülebilir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Sistemik kullanılan Antibakteriyeller/Aminoglikozid antibakteriyeller ATC Kodu: J01GB06

15/19

Amikasin sülfat,

PseudomonasEscherichia coli,ProteusSalmonella, Shigella, Minea-Herellae, Citrobacter freundiiProvidencia

türlerini de kapsayan geniş bir gram-negatif organizma spektrumuna karşı etkili, aminoglikozit grubu bir antibiyotiktir.

Bu gram-negatif organizmaların gentamisin ve tobramisine karşı dirençli birçok suşu amikasine

in vitro5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Emilim:

RYOFEL intramusküler enjeksiyonu takiben hızla emilir. 250 mg ve 500 mg'lık IM. dozların uygulanmasından 1 saat sonra sırasıyla yaklaşık 11 mg/l ve 23 mg/l'lik pikserum düzeylerine ulaşılır. Enjeksiyondan 10 saat sonra gözlenen düzeyler sırasıyla 0,3mg/l ve 2,1 mg/l'dir.

Dağılım:

Normal yetişkinlere 30 dakikalık bir sürede intravenöz infüzyon olarak uygulanan 500 mg'lık tek doz infüzyonun sonunda ortalama 38 mg/l'lik bir pik serum konsantrasyonuoluşturur. Tekrarlanan infüzyonlar ilaç birikimine neden olmaz.

RYOFEL parenteral uygulamayı takiben serebrospinal sıvıda, plevral sıvıda, amniyotik sıvıda ve peritoneal boşlukta saptanmıştır.

Çoklu günlük doz çalışmalarından elde edilen veriler normal bebeklerde spinal sıvı düzeylerinin serum konsantrasyonlarının yaklaşık %10 ila 20'si olduğunu ve menenjitte%50'ye ulaşabileceğini göstermektedir.

16/19

Biyotransformasyon:

%20 ya da daha düşük bir bölümü serum proteinine bağlanmaktadır ve serum konsantrasyonları duyarlı organizmalar için 10 ila 12 saat bakterisidal aralıktakalmaktadır.

RYOFEL ekstraselüler sıvılardan kolaylıkla yayılmakta ve başlıca glomerüler filtrasyon yoluyla idrardan değişmemiş olarak atılmaktadır. Normal renal fonksiyonları olankişilerde yarılanma ömrü iki ila üç saattir.

Eliminasyon:

250 mg'lık bir dozun intramusküler uygulamasını takiben, yaklaşık %65'lik bir bölüm 6 saatte ve %91'lik bir bölüm 24 saat içerisinde atılmaktadır. İdrarkonsantrasyonları ilk 6 saatte ortalama 563 mg/l ve 6 ila 12 saatte 163 mg/l'dir. 500mg'lık IM bir dozu takiben ortalama idrar konsantrasyonları ilk 6 saatte ortalama 832mg/l'dir.

İntramusküler ve intravenöz uygulama

Yenidoğanlarda ve özellikle de prematüre bebeklerde, amikasinin renal eliminasyonu azalmaktadır.

Doğum ağırlıklarına göre gruplandırılan (<2000, 2000-3000 ve >3000 g) yeni doğanlarda gerçekleştirilen tek bir çalışmada (postnatal yaş: 1-6 gün), Amikasin 7.5mg/kg'lık bir dozda intramusküler ve/veya intravenöz olarak uygulanmıştır. 3000 g'ınüzerindeki yeni doğanlarda klirens 0.84 ml/dak/kg ve terminal yarılanma ömrü yaklaşık7 saat bulunmuştur. Bu grupta, başlangıç dağılım hacmi ve kararlı durumdaki dağılımhacmi sırasıyla 0.3 ml/kg ve 0.5 mg/kg olarak saptanmıştır. Daha düşük doğumağırlığına sahip gruplarda, klirens/kg daha düşük ve yarılanma ömrü daha uzunsaptanmıştır. Yukarıdaki tüm gruplarda 12 saatte bir tekrarlanan doz uygulaması 5günün sonunda birikmeye neden olmamıştır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

İlave bilgi mevcut değildir.

17/196. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Sodyum metabisülfit Sodyum sitrat

Sülfürik asit, derişik (pH ayarı için) Enjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler

Uygulanabilir değildir.

6.3. Raf ömrü

24 ay.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C'nin altındaki sıcaklıklarda(oda sıcaklığında) saklanmalıdır. Flakon

dondurulmamalıdır. Seyreltildikten sonra 25°C'nin altında 24 saat olarak saklanmalıdır. Mikrobiyolojik olarak ürün seyreltikten sonra hemen kullanılmalıdır. Derhalkullanılmadığı durumlarda sorumluluk kullanıcıya ait olmak üzere 2-8°C'de 24 saatolarak saklanmalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Kutuda, bromobütil kauçuk tıpa ile kapatılmış flip-off alüminyum kapaklı 2 ml'lik Tip-1 renksiz cam flakonda

6.6. Tıbbi ürünlerden arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarakimha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

World Medicine İlaç Sanayi ve Ticaret A. Ş.

Bağcılar/İSTANBUL

18/19

8. RUHSAT NUMARASI

2022/349

9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 30.06.2022 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ