Bevlasin 10 Mg Film Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

BEVLASİN 10 mg film tablet

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Solifenasin süksinat 10 mg

Her bir film tablet 7,5 mg solifenasine karşılık gelen 10 mg solifenasin süksinat içerir.

Yardımcı madde(ler):

Laktoz monohidrat (inek sütünden elde edilmiştir) 104,75 mg

Yardımcı maddeler için 6.1 'e bakınız.

İçeriğinde bulunan yardımcı maddeler ile ilgili ayrıntılı bilgi için (bkz. 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).

3. FARMASOTİK FORM

Film tablet.

Açık pembe renkli, yuvarlak, bikonveks, çentiksiz film tablet.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Aşırı aktif mesane sendromu olan hastalarda görülebilen artmış sıklıkta idrara çıkma ve şiddetli idrar yapma hissi ve/veya sıkışma tipi inkontinansın semptomatik tedavisinde endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji:

Erişkinler (yaşlı hastalar dahil)

Önerilen solifenasin süksinat dozu günde bir kez 5 mg'dır. Gerekli görüldüğünde solifenasin süksinat dozu günde bir kez 10 mg'a arttırılabilir.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Günde bir kez uygulanır. BEVLASİN uzun süreli kullanıma uygundur.

Uygulama şekli:

BEVLASİN oral yolla alınmalı ve sıvı yardımıyla bütün olarak yutulmalıdır. Yemekler ile birlikte ya da yemeklerden ayrı olarak alınabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Hafif-orta dereceli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi > 30 ml/dakika) olan hastalar için

1/13

herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalar (kreatinin klerensi < 30 ml/dakika) dikkatle tedavi edilmeli ve bu hastalara günde bir kez 5 mg'dan dahayüksek dozlar uygulanmamalıdır

(bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler).Karaciğer yetmezliği:

Hafif karaciğer yetmezliği olan hastalar için herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalar (Child-Pugh skoru 7-9) dikkatle tedavi edilmeli ve buhastalara günde bir kez 5 mg'dan daha yüksek dozlar uygulanmamalıdır

(bkz. Bölüm 5.2Farmakokinetik özellikler).Pediyatrik popülasyon:

Çocuklardaki güvenliliği ve etkililiği henüz tam olarak belirlenmemiştir. Bu nedenle, BEVLASİN çocuklarda kullanılmamalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Önerilen solifenasin süksinat dozu günde bir kez 5 mg'dır. Gerekli görüldüğünde solifenasin süksinat dozu günde bir kez 10 mg'a arttırılabilir.

Diğer:

Güçlü sitokrom P450 3A4 inhibitörleri:

Ketokonazol ile ya da ritonavir, nelfinavir ve itrakonazol gibi diğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin terapötik dozları kullanılarak eşzamanlı tedavi uygulandığında, maksimumBEVLASİN dozu 5 mg ile sınırlandırılmalıdır

(bkz. Bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimlerve diğer etkileşim şekilleri).4.3. Kontrendikasyonlar

• Solifenasin; idrar retansiyonu, şiddetli gastrointestinal hastalık (toksik megakolon dahil),myastenia gravis ya da dar açılı glokom bulunan ve bu hastalıklar açısından risk taşıyanhastalar,

• Etkin maddeye ya da yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olanhastalar

(Bkz. Bölüm 6.1 Yardımcı maddelerin listesi),

•(bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler),

•(bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler),

•(bkz. Bölüm 4.5 Diğer tıbbiürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri)4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes'e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskini artırabilir. Bu nedenle bu türilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

2/13

Önceden var olan uzun QT sendromu ve hipokalemi gibi risk faktörleri olan hastalarda QT uzaması ve Torsades de Pointes gözlemlenmiştir.

BEVLASİN tedavisinden önce, sık idrar yapmanın diğer nedenleri (kalp yetmezliği ya da böbrek hastalığı) değerlendirilmelidir. İdrar yolu enfeksiyonu varsa, uygun bir antibakteriyel tedavibaşlatılmalıdır.

BEVLASİN, aşağıdaki durumların bulunduğu hastalarda dikkatle kullanılmalıdır:

- Klinik açıdan önemli, mesane dışa akış obstrüksiyonuna bağlı üriner retansiyon riski,

- Gastrointestinal obstrüktif bozukluklar,

- Gastrointestinal motilitede azalma riski,

- Ciddi böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi < 30 ml/dakika;

bkz. Bölüm 5.2Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli)

(bu hastalar için doz5 mg'ı aşmamalıdır),

- Orta dereceli karaciğer yetmezliği (Child-Pugh skoru 7-9;

bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetiközellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli)

(bu hastalar için doz 5 mg'ıaşmamalıdır),

- Ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı kullanımı

(bkz. Bölüm 5.2Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli),

- Hiatus hernisi/gastro-özefagal reflü ve/veya birlikte özofajite neden olabilen ya daözofajiti alevlendirebilen ilaçların (bifosfonatlar gibi) eş zamanlı kullanımı,

- Otonom nöropati.

Aşırı detrusor aktivitesi için nörojenik bir sebep bulunan hastalardaki güvenliği ve etkinliği henüz belirlenmemiştir.

Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda, havayolu obstrüksiyonu ile birlikte anjiyoödem bildirilmiştir. Anjiyoödem görülmesi durumunda solifenasin süksinat tedavisi kesilmeli ve uyguntedavi ve/veya gerekli önlemler alınmalıdır.

Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda anafilaktik reaksiyon bildirilmiştir. Anafilaktik reaksiyon geliştiren hastalarda, solifenasin süksinat bıraktırılmalı, uygun tedavi ve / veyaölçümler yapılmalıdır.

Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz, malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

BEVLASİN 'in maksimum etkisi en erken 4 hafta sonra saptanabilir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Farmakolojik etkileşimler:

Antikolinerjik özellikleri olan diğer tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması, daha belirgin terapötik

3/13

etkilere ve istenmeyen etkilere yol açabilir. BEVLASİN tedavisinin tamamlanmasının ardından, bir başka antikolinerjik tedaviye başlamadan önce, yaklaşık bir haftalık bir ara verilmesisağlanmalıdır. Kolinerjik reseptör agonistlerinin birlikte uygulanması, solifenasinin terapötiketkisini azaltabilir.

Solifenasin, metoklopramid ve sisaprid gibi gastrointestinal sistem motilitesini uyaran tıbbi ürünlerin etkisini azaltabilir.

Farmakokinetik etkileşimler:

In vitro

araştırmalarda, terapötik konsantrasyonlarda uygulanan solifenasinin insan karaciğer mikrozomları kaynaklı CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 ya da 3A4'ü inhibe etmediği gösterilmiştir.Bu nedenle, solifenasinin bu CYP enzimleri tarafından metabolize edilen ilaçların klerensinideğiştirme olasılığı bulunmamaktadır.

Diğer tıbbi ürünlerin solifenasinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

Solifenasin, CYP3A4 tarafından metabolize edilir. Güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olan ketokonazol (200 mg/gün) ile eşzamanlı uygulanması, solifenasinin EAA değerinde iki kat artışayol açarken, 400 mg/gün dozundaki ketokonazol ile eşzamanlı uygulama solifenasinin EAAdeğerinde 3 kat artışla sonuçlanmıştır. Bu nedenle, ketokonazol ya da diğer güçlü CYP3A4inhibitörlerinin (örneğin; ritonavir, nelfinavir, itrakonazol) terapötik dozları ile eşzamanlı olarakkullanıldığında, maksimum BEVLASİN dozu 5 mg olarak sınırlandırılmalıdır

(bkz. Bölüm 4.2Pozoloji ve uygulama şekli).

Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda, solifenasin ve güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eş zamanlı tedavi uygulanması kontrendikedir.

Enzim indüksiyonunun solifenasin ve metabolitlerinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi daha yüksek afiniteli CYP3A4 substratlarının solifenasin uygulamasına etkisi kadar iyiincelenmemiştir. Solifenasin CYP3A4 tarafından metabolize edildiğinden, daha yüksek afinitelidiğer CYP3A4 substratları (örneğin, verapamil, diltiazem) ve CYP3A4 indükleyicileri (örneğin;rifampisin, fenitoin, karbamazepin) ile farmakokinetik etkileşimlerin olması mümkündür.

Solifenasinin diğer tıbbi ürünlerin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

Oral kontraseptifler:

Solifenasin alımı ile solifenasin ve kombine oral kontraseptifler (etinil östradiol/levonorgestrel) arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşim görülmemiştir.

Varfarin:

Solifenasin kullanımının R-varfarin ya da S-varfarinin farmakokinetiğini veya bunların protrombin zamanı üzerindeki etkisini değiştirmediği saptanmıştır.

4/13

Digoksin:

Solifenasin kullanımının digoksin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etki göstermediği saptanmıştır.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Kontrasepsiyonla ilgili veri mevcut değildir.

Gebelik dönemi

Solifenasin kullanırken gebe kalan kadınlardan elde edilen herhangi bir klinik veri mevcut değildir. Hayvanlarda yapılan araştırmalarda solifenasinin fertilite, embriyonal / fetal gelişim yada doğurma üzerinde direkt zararlı etkileri olmadığı gösterilmiştir

(bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesigüvenlilik verileri).

İnsanlar için potansiyel risk bilinmemektedir.

BEVLASİN, gebe kadınlara reçete edildiğinde dikkatli davranılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Solifenasinin insan sütüne geçmesine ilişkin herhangi bir veri mevcut değildir. Farelerde, solifenasin ve/veya metabolitleri süte geçmiş ve yenidoğan farelerde doza bağımlı bir gelişmebozukluğuna neden olmuştur

(bkz. BölümKlinik öncesi güvenlilik verileri).Üreme yeteneği / Fertilite

Gebelik dönemi başlığı altında verilen bilgiler dışında, fertilite ve üreme hakkında başka bir bilgi bulunmamaktadır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Diğer antikolinerjiklerde olduğu gibi solifenasin de, bulanık görmeye ve sık olmayan bir biçimde somnolans ve yorgunluğa

(bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler)4.8. İstenmeyen etkiler

Solifenasinin farmakolojik etkisine bağlı olarak, BEVLASİN şiddeti (genellikle) hafif ya da orta dereceli istenmeyen antikolinerjik etkilere neden olabilir. İstenmeyen antikolinerjik etkilerinsıklığı dozla ilişkilidir.

Solifenasin ile en sık bildirilen advers reaksiyon, ağız kuruluğu olmuştur. Bu reaksiyon günde bir kez 5 mg'lık doz ile tedavi edilen hastaların %11'inde, günde bir kez 10 mg'lık doz ile tedaviedilen hastaların %22'sinde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların %4'ünde ortaya çıkmıştır.

5/13

Ağız kuruluğunun şiddeti, genellikle hafif olmuş ve yalnızca nadir durumlarda tedavinin kesilmesine yol açmıştır. Genel olarak, bu tıbbi ürüne uyum çok yüksek olmuş (yaklaşık %99) vesolifenasin ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %90'ı 12 haftalık tedaviden oluşan tüm araştırmadönemini tamamlamıştır.

Klinik çalışmalarda solifenasin ile elde edilmiş veriler aşağıdadır:

Çok yaygın (>1/10)

Yaygın (>1/100 ila <1/10)

Yaygın olmayan (>1/1.000 ila < 1/100)

Seyrek (>1/10.000 ila < 1/1 000)

Çok seyrek (< 1 /10.000)

Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:

Yaygın olmayan: İdrar yolu enfeksiyonu, sistit

Bağışıklık sistemi hastalıkları:

Bilinmiyor: Anafilaktik reaksiyon*

Metabolizma ve beslenme hastalıkları:

Bilinmiyor: İştah azalması*, hiperkalemi*

Psikiyatrik hastalıklar:

Çok seyrek: Halüsinasyon*, konfüzyon durumu*

Bilinmiyor: Deliryum*

Sinir sistemi hastalıkları:

Yaygın olmayan: Somnolans, tat alma bozukluğu Çok seyrek: Baş dönmesi*, baş ağrısı*

Göz hastalıkları:

Yaygın: Bulanık görme Yaygın olmayan: Göz kuruluğuBilinmiyor: Glokom*

Kardiyak hastalıklar:

Bilinmiyor: Torsades de Pointes*, elektrokardiyogram QT uzaması*, atrial fibrilasyon*, taşikardi*

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları:

Yaygın olmayan: Nazal kuruluk

6/13

Bilinmiyor: Disfoni*

Gastrointestinal hastalıklar:

Çok yaygın: Ağız kuruluğu

Yaygın: Konstipasyon, bulantı, dispepsi, abdominal ağrı

Yaygın olmayan: Gastroözofageal reflü hastalıkları, boğaz kuruluğu

Seyrek: Kolon obstrüksiyonu, kusma*

Bilinmiyor: İleus*, abdominal rahatsızlık*

Hepatobiliyer hastalıklar:

Bilinmiyor: Karaciğer hastalığı, karaciğer fonksiyon test anormalliği*

Deri ve deri altı doku hastalıkları:

Yaygın olmayan: Cilt kuruluğu Seyrek: Pruritus*, döküntü*

Çok seyrek: Erithema multiforme*, ürtiker*, anjiyoödem*

Bilinmiyor: Eksfoliyatif dermatit*

Kas - iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları:

Bilinmiyor: Kas zayıflığı*

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

Yaygın olmayan: İdrar yapma güçlüğü Seyrek: Üriner retansiyonBilinmiyor: Böbrek yetmezliği*

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Yaygın olmayan: Yorgunluk, periferik ödem

* Pazarlama sonrası gözlemlenmiştir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması:

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonların raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e- posta:[email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Semptomlar

Solifenasin süksinatın doz aşımı şiddetli antikolinerjik etki ile sonuçlanabilir ve uygun şekilde

7/13

tedavi edilmelidir. En yüksek doz olarak bir hastaya yanlışlıkla 5 saat süre ile 280 mg solifenasin süksinat verilmiştir. Hastaneye yatış gerektirmeyen mental durum değişikliği gözlenmiştir.

Tedavi

Solifenasin süksinat ile doz aşımı durumunda, hasta aktif kömür ile tedavi edilmelidir. Gastrik lavaj 1 saat içinde uygulandığı takdirde yararlıdır, ancak hasta kusturulmamalıdır.

Diğer antikolinerjiklerde olduğu gibi, semptomlar aşağıda belirtildiği biçimde tedavi edilebilir:

- Halüsinasyonlar ya da belirgin eksitasyon gibi ciddi merkezi antikolinerjik etkiler:Fizostigmin ya da karbakol ile tedavi edilir.

- Konvülsiyonlar ya da belirgin eksitasyon: Benzodiazepinlerle tedavi edilir.

- Solunum yetersizliği: Suni solunum uygulanarak tedavi edilir.

- Taşikardi: Beta-blokörlerle tedavi edilir.

- Üriner retansiyon: Kateterizasyon uygulanarak tedavi edilir,

- Midriyazis: Pilokarpin göz damlası uygulanarak ve/veya hasta karanlık bir odadatutularak tedavi edilir.

Diğer antimuskariniklerde olduğu gibi, doz aşımı durumunda QT-uzaması açısından risk taşıdığı (yani; hipokalemi, bradikardi ve halen QT-aralığını uzattığı bilinen tıbbi ürünlerin kullanılması)ve daha önceden mevcut kardiyak hastalıkları olduğu (örneğin; miyokard iskemisi, aritmi,konjestif kalp yetmezliği) bilinen hastalara özel bir dikkat gösterilmelidir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLERİ

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Üriner antispazmotik ATC Kodu: G04BD08

Etki mekanizması:

Solifenasin yarışmacı, spesifik bir kolinerjik reseptör antagonistidir. Mesane, parasempatik kolinerjik sinirlerle uyarılır. Asetilkolin, başta M3 alt-tipi olmak üzere muskarinik reseptörleraracılığıyla detrusor düz kasını kasar.

In vitroin vivo

farmakolojik araştırmalarda,solifenasinin muskarinik M3 alt-tip reseptörünün yarışmacı bir inhibitörü olduğu gösterilmiştir.Ayrıca, solifenasinin test edilen iyon kanalları ve çeşitli diğer reseptörler için düşük afinitegöstermesi ya da hiç afinite göstermemesi yoluyla muskarinik reseptörler için spesifik birantagonist olduğu gösterilmiştir.

Farmakodinamik etkiler: Günde 5 mg ve 10 mg dozlarındaki solifenasin tedavisi, mesanesi aşırı aktif olan erkek ve kadın hastalarda yürütülen çeşitli çift kör, randomize, kontrollü klinikçalışmalarda araştırılmıştır.

Aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, 5 mg ve 10 mg'lık solifenasin dozlarının her ikisi de, primer

8/13

ve sekonder son noktalarda plaseboya kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı iyileşme sağlamıştır. Etkinlik, tedavinin başlatılmasından itibaren bir hafta içinde gözlenmiştir ve 12 haftalık birdönem boyunca stabil kalmıştır. Uzun süreli, açık nitelikli bir araştırmada, etkinliğin en az 12 ayboyunca devam ettiği gösterilmiştir. 12 haftalık tedaviden sonra, tedaviden önce inkontinans(idrar tutamama) şikayeti olan hastaların, yaklaşık %50'si inkontinans olayları yaşamamış vebuna ek olarak, hastaların %35'inde günde 8 defadan daha düşük olan bir idrara çıkma sıklığıelde edilmiştir.

Aşırı aktif mesane semptomlarının tedavisi; aynı zamanda genel sağlık algılaması, inkontinansın etkisi, rol kısıtlamaları, fiziksel kısıtlılıklar, sosyal kısıtlılıklar, duygular, semptom şiddeti, şiddetölçümleri ve uyku/enerji gibi bazı yaşam kalitesi ölçütleri üzerinde yararlı etkilerlesonuçlanmaktadır.

Tedavi süresi 12 hafta olan dört kontrollü Faz 3 araştırmanın sonuçları (havuzlanmış veriler):

Plasebo Solifenasin Günde 1 kez5mg Solifenasin Günde 1 kez10 mg Tolterodin Günde 2 kez2 mg Miktürisyon sayısı/24 saat Başlangıçtaki ortalama 11,9 12,1 11,9 12,1 Başlangıca göre ortalama azalma 1,4 2,3 2,7 1,9 Başlangıca göre % değişiklik (%12) (%19) (%23) (%16) n 1138 552 1158 250 p-değeri* <0,001 <0,001 0,004 İdrar sıkıştırması olaylarının /24 saat Başlangıçtaki ortalama 6,3 5,9 6,2 5,4 Başlangıca göre ortalama azalma 2,0 2,9 3,4 2,1 Başlangıca göre % değişiklik (%32) (%49) (%55) (%39) n 1124 548 1151 250 p-değeri* <0,001 <0,001 0,031

İnkontinans olaylarının sayısı/24 saat Başlangıçtaki ortalama 2,9 2,6 2,9 2,3 Başlangıca göre ortalama azalma 1,1 1,5 1,8 1,1 Başlangıca göre % değişiklik (%38) (%58) (%62) (%48) n 781 314 778 157 p-değeri* <0,001 <0,001 0,009 Noktüri olaylarının sayısı/24 saat Başlangıçtaki ortalama 1,8 2,0 1,8 1,9 Başlangıca göre ortalama azalma 0,4 0,6 0,6 0,5 Başlangıca göre % değişiklik (%22) (%30) (%33) (%26) n 1005 494 1035 232 p-değeri* 0,025 <0,001 0,199

9/13

Boşaltım hacmi/idrar
Başlangıçtaki ortalama	166 ml	146 ml	163 ml	147 ml
Başlangıca göre ortalama azalma	9 ml	32 ml	43 ml	24 ml
Başlangıca göre % değişiklik	(%5)	(%21)	(%26)	(%16)
n	1135	552	1156	250
p-değeri*		<0,001	<0,001	<0,001
Ped sayısı/24 saat
Başlangıçtaki ortalama	3,0	2,8	2,7	2,7
Başlangıca göre ortalama azalma	0,8	1,3	1,3	1,0
Başlangıca göre % değişiklik	(%27)	(%46)	(%48)	(%37)
n	238	236	242	250
p-değeri*		<0,001	<0,001	0,010

Not: Pivotal araştırmaların 4'ünde solifenasin 10 mg ve plasebo kullanılmıştır. Bu 4 araştırmanın 2 tanesinde ayrıca solifenasin 5 mg da kullanılmış ve araştırmalardan birine günde iki kezuygulanan tolterodin 2 mg dahil edilmiştir. Farklı araştırmaların her birinde tüm parametreler vetedavi grupları değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, listelenmiş olan hasta sayıları her birparametre ve tedavi grubu için farklılık gösterebilir.

* Plasebo ile eşleştirilmiş karşılaştırma için p-değeri

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Emilim:

Solifenasin tabletlerinin alınmasının ardından, 3 ile 8 saat sonra solifenasin maksimum plazma konsantrasyonuna (C_maks) ulaşmaktadır. t_maks doza bağımlı değildir. C_maks ve eğrinin altında kalanalan (EAA), 5 ile 40 mg arasında dozla orantılı olarak artar. Mutlak biyoyararlanım, yaklaşık%90'dır.

Besin alımı, solifenasinin C_maks'ını ya da EAA'sını etkilemez.

Dağılım:

İntravenöz uygulamayı takiben solifenasinin görünen dağılım hacmi, yaklaşık 600 L'dir. Esas olarak a_1-asit glikoprotein olmak üzere, solifenasinin plazma proteinlerine bağlanma oranıyüksektir (yaklaşık %98).

Bivotransformasyon:

Solifenasin büyük ölçüde karaciğer tarafından, esas olarak sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) yoluyla metabolize edilir. Bununla birlikte, solifenasinin metabolizmasına katkıda bulunabilenalternatif metabolik yollar mevcuttur. Solifenasinin sistemik klerensi, yaklaşık 9,5 L/saattir vesolifenasinin terminal yarılanma ömrü, 45-68 saattir. Oral doz uygulamasından sonra plazmadasolifenasine ek olarak, farmakolojik yönden aktif olan bir (4R-hidroksi solifenasin) ve inaktifolan üç metabolit (N-glukuronid, N-oksit ve 4R-hidroksi- N-oksit) tanımlanmıştır.

10/13

Eliminasyon;

10 mg'lık bir tek [¹⁴C-işaretli]-solifenasin dozunun uygulanmasından sonra, 26 gün boyunca radyoaktivitenin yaklaşık %70'i idrarda ve %23'ü feçeste saptanmıştır. İdrarda, radyoaktiviteninyaklaşık %11'i değişmemiş etkin madde olarak; yaklaşık %18'i N-oksit metaboliti olarak, %9'u4R-hidroksi-N-oksit metaboliti olarak ve %8'i 4R-hidroksi metaboliti (aktif metabolit) olaraktespit edilmiştir. Feçeste, 4R-hidroksi metaboliti tespit edilmiştir.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Terapötik doz aralığında farmakokinetiği doğrusaldır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Solifenasinin hafif ve orta dereceli böbrek yetmezliği olan hastalardaki EAA ve C_maks değerlerinin sağlıklı gönüllülerde saptanan değerlerden anlamlı bir farklılık göstermediğibelirlenmiştir. Ciddi böbrek yetmezliği bulunan hastalarda (kreatinin klerensi <30 ml/dakika),C_maks'daki yaklaşık %30 artış, EAA'de %100'den fazla artış ve t_1/2'de %60'dan fazla artış ilebirlikte, solifenasin ekilenimi kontrollere kıyasla anlamlı ölçüde daha büyük olmuştur. Kreatininklerensi ile solifenasin klerensi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu gözlenmiştir.Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

Karaciğer yetmezliği:

Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru 7 ila 9) C_maks etkilenmemiş, EAA %60 oranında artmış ve t_1/2 iki katına çıkmıştır. Solifenasinin ciddi karaciğer yetmezliğiolan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

Yaş:

Hastanın yaşına göre herhangi bir dozaj ayarlaması gerekli değildir. T_maks olarak ifade edilen ortalama emilim hızı yaşlılarda hafifçe daha yavaştır. Cmaks, EAA ve terminal yarılanma ömrüyaşlı bireylerde % 20 daha yüksek bulunmuştur. Bu hafif farklılıklar, klinik açıdan anlamlı olarakkabul edilmemiştir. Solifenasinin çocuklar ve adölesanlardaki farmakokinetiği saptanmamıştır.

Cinsiyet:

Solifenasinin farmakokinetiği cinsiyetten etkilenmez.

Irk:

Solifenasinin farmakokinetiği ırktan etkilenmez.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Konvansiyonel güvenlilik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, fertilite, embriyofötal gelişme, genotoksisite ve karsinojenik potansiyel araştırmalarına dayanan klinik öncesi verilerinsanlar için özel bir tehlike olmadığını göstermektedir. Farelerde yapılan bir pre ve postnatal

11/13

gelişim araştırmasında, laktasyon sırasında anneye uygulanan solifenasin tedavisi doza bağımlı olarak daha düşük bir postpartum hayatta kalma oranına, yavru ağırlığında azalmaya ve klinikaçıdan anlamlı düzeylerde daha yavaş fiziksel gelişime neden olmuştur. Doğumlarından 10 günsonra tedavi edilen jüvenil fareler, yetişkin farelere göre daha yüksek maruziyet ve daha cidditoksisite göstermişlerdir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Magnezyum stearat

Laktoz monohidrat (inek sütünden elde edilmiştir)

Mısır nişastası

Makrogol

Talk

Titanyum dioksit Kırmızı demir oksitHidroksipropil metilselüloz

6.2. Geçimsizlikler

Bilinen herhangi bir geçimsizliği yoktur.

63. Raf ömrü

24 ay.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C'nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

PVC/Alüminyum (PVC/Alu) blister ambalajlarda 30 veya 90 tablet ile birlikte kullanma talimatı ile kullanıma sunulur.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel ünlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıkların Kontrolü Yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

İlko İlaç San. ve Tic. A. Ş.

Veysel Karani Mah. Çolakoğlu Sok.

No:10 / 34885 Sancaktepe /İstanbul Tel: 0216 564 80 00Fax: 0216 564 80 99

12/13

8. RUHSAT NUMARASI:

2017/109

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ:

İlk ruhsat tarihi: 10.03.2017 Ruhsat yenileme tarihi: -

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ:

13/13