Levipomix 200 Mcg I.v. Enjeksiyonluk/infüzyonluk Çözelti Hazırlamak İçin Liyofilize Toz ve Çözücü Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

LEVİPOMİX 200 mcg I.V. enjeksiyonluk/infüzyonluk çözelti hazırlamak için liyofilize toz

ve çözücü

Steril

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Her bir flakon etkin madde olarak 0,2 mg levotiroksine eşdeğer 0,2056 mg levotiroksin sodyum içerir.

Yardımcı madde(ler):

Dibazik sodyum fosfat..............17,5 mg

Sodyum klorür.......................27 mg

Sodyum hidroksit...................y.m

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Liyofilize toz içeren flakon Beyaz-beyazımsı liyofilize kek

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Hipotiroit komasının (miksödem koma) acil tedavisinde kullanılır.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Hastanın günlük alması gereken ilaç dozu, laboratuvar testleri ve klinik muayene sonucunda belirlenmelidir. Yaşlı hastalarda, koroner arter hastalığı olan hastalarda tiroit hormonlarıylatedaviye başlanırken özel dikkat gösterilmelidir. Bu hastalarda tedaviye düşük dozdabaşlanmalı ve tiroit hormonları takip edilerek, uzun aralıklarla ve daha sık tiroit hormonseviye kontrolü ile doz yavaşça artırılmalıdır. Mevcut deneyimler, düşük vücut ağırlığınasahip hastalarda düşük dozun yeterli olduğunu göstermiştir.

1

LEVİPOMİX, 200 mikrogram levotiroksin içerir.

LEVİPOMİX intravenöz yoldan uygulandıktan birkaç saat sonra etki göstereceğinden başlangıçta 300 ila 500 mikrogram dozda yaklaşık 2 ila 3 dakika içinde verilebilir. İzotoniksodyum klorür çözeltisi içeren 50 ml'lik perfüzyon şırıngası kullanılarak da 30-60 dakikaboyunca infüzyon olarak uygulamak mümkündür. İkinci günden itibaren günde bir kez 50100 mikrogram levotiroksin verilmelidir.

LEVİPOMİX'in başlangıç ve idame dozları belirlenirken hastanın bireysel ihtiyaçları dikkate alınmalıdır.

Uygulama şekli:

İlaç hazırlandıktan sonra intravenöz olarak kullanılır. Liyofilize toz içeren flakona 5 ml enjeksiyonluk su ilave edilerek enjeksiyonluk çözelti hazırlanır. Kısa süreli I.V. infüzyonolarak kullanıldığında çözeltiye izotonik sodyum klorür çözeltisi ilave edilir.

Parenteral ilaç ürünleri, çözelti ve kabın izin verdiği her yerde, uygulamadan önce partikül madde ve renk değişikliği açısından görsel olarak kontrol edilmelidir.

LEVİPOMİX hasta oral tedaviyi tolere edene kadar uygulanmalıdır. Tedavi süresi birkaç gün ila iki hafta arasında değişebilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

Bu popülasyonda kullanımı ile ilgili herhangi bir veri mevcut değildir.

Pediyatrik popülasyon:

Miksödem koma yaşlılarda görülen bir hastalıktır.

Pediyatrik hasta popülasyonundaki hipotiroidizmin kronik tedavisinde levotiroksinin oral bir dozaj formu ötiroit durumunu korumak için kullanılmalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalarda, intravenöz yolla verilen levotiroksin taşikardik aritmi, miyokard iskemisi ve enfarktüsü içeren kardiyak toksisiteye veya altta yatan kalp damar hastalıkları olanlardakonjestif kalp yetmezliğinin kötüleşmesine ve yaşlılarda ölüme neden olabileceğindentedaviye başlarken özel dikkat gösterilmelidir. Bu nedenle bu popülasyonda tedaviye düşükdozda başlanmalı ve önerilen doz aralığının altındaki dozlarda dikkatli kullanılmalıdır.

2

4.3. Kontrendikasyonlar

- Levotiroksin sodyuma veya formülasyondaki yardımcı maddelerden herhangi birine karşıaşırı duyarlılık,

- Tedavi edilmemiş hipertiroidizm,

- Tedavi edilmemiş adrenal yetmezlik,

- Tedavi edilmemiş hipofiz yetmezliği (bu durum tedavi gerektiren adrenal yetmezliğeneden olursa),

- Akut miyokard enfarktüsü (kalp krizi),

- Akut miyokardit (kalp kası iltihabı),

- Akut perikart iltihaplanması (kalp zarı iltihaplanması).

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Sadece intravenöz enjeksiyon veya infüzyon yoluyla verilir. Tedavinin gerekli olduğu durumlarda özellikle de acil durumlarda amaçlanan özel uygulama için LEVİPOMİX ayrıdamarlara enjekte edilmelidir.

Tiroit hormonu tedavisine başlamadan önce aşağıdaki hastalıkların olmadığı tespit edilmeli ve varsa tedavi edilmelidir:

- Koroner kalp hastalığı,

- Anjina pektoris (kalp ve göğüs anjini, kalp yetmezliği),

- Yüksek kan basıncı (yüksek tansiyon),

- Hipofiz ve/veya adrenal yetmezlik,

- Tiroit otonomisi.

Koroner arter hastalığı, kalp yetmezliği, taşikardik aritmi, akut olmayan miyokardit, uzun süreli hipotiroidizm veya miyokard enfarktüsü olan hastalarda levotiroksin uygulanacağızaman dikkatli olunmalıdır. Kandaki yüksek hormon seviyelerini önlemek içinLEVİPOMİX'in neden olduğu hipertiroidizm belirtilerine dikkat edilmelidir. Bu nedenle butür hastaların tiroit hormon parametreleri sıklıkla takip edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.2).

İkincil hipotiroidizmde replasman tedavisinden önce altta yatan neden belirlenmeli ve gerekli olduğu takdirde adrenal yetmezliğin etkilerini kaldırmaya yönelik bir tedavi başlatılmalıdır.Bu durumda, ilk adım hidrokortizon olacaktır. Yeterli kortikosteroid kaynağı olmadan, tiroithormon tedavisi adrenal yetmezliği veya hipofiz yetmezliği olan hastalarda addison krizinitetikleyebilir.

3

Düşük doğum ağırlıklı prematüre yeni doğanlarda, levotiroksin tedavisi başlatıldığında çok dikkatli olunmalıdır, olgunlaşmamış adrenal fonksiyona bağlı olarak dolaşım çöküşüolabileceğinden hamodinamik parametreler izlenmelidir.

Epilepsi öyküsü olan hastalarda nöbet geçirme riski olacağından levotiroksin kullanılırken dikkatli olunmalıdır. Levotiroksin tiroit fonksiyonunu etkileyebilecek tıbbi ürünler (örneğinamiodaron, tirozin kinaz inhibitörleri, salisilatlar ve yüksek dozlarda furosemid) ile birliktekullanıldığında hastaların tiroit fonksiyonunun izlenmesi gerekir (bkz. Bölüm 4.5).

Diyabetik hastalarda ve antikoagülan tedavisi gören hastalarda kullanım için bkz. Bölüm 4.5.

Miksödem koması yıllarca tedavi edilmeyen veya yetersiz tedavi edilen hipotiroidizmli hastalarda özellikle bir travma veya enfeksiyon varlığında veya tiroit ameliyatından sonrareplasman tedavisi kesildiğinde gerçekleşir. Hipotermi, hipoventilasyon, hipotansiyon,hiponatremi ve bradikardi ile karakterizedir. “Hipotiroit koma” tanısının doğrulanması içinhastanın klinik tablosu, tıbbi öyküsü ve laboratuvar parametreleri incelenmelidir. Burada,serumdaki çok düşük T3 seviyelerinin, hipotiroidizm olmadan diğer ciddi genel hastalıklardada ölçüldüğü belirtilmelidir. Kuvvetle artan serum TSH düzeyi güvenilir bir parametre olarakkabul edilir. Her şeyden önce, koma durumu kontrol edilmeli ve ardından tiroit hormonueksikliği substitüsyonu yapılmalıdır.

Komalı hastaya yaklaşımın temel ilkeleri:

a) Yeniden ısıtma

Isı çubukları, sıcak su torbası veya elektrikle ısıtılan battaniye ile ısı temini (saatte +1°C'den daha fazla ısıtılmamalı)

b) Glukokortikosteroidler

İntravenöz olarak hidrokortizon (200 mg'a kadar)

c) Solunum ventilasyonu (kan gazı takibi)

d) Parenteral hidrasyon (pulmoner ödeme dikkat) ve elektrolit substitüsyonu; ilave glikoz ilehipoglisemi

e) Tiroit hormonu substitüsyonu

Tiroit hormonları metabolik olarak aktif liotironin veya daha yavaş etkili levotiroksin sodyum ile sağlanabilir.

f) Antibiyotikler

Profilaksi için antibiyotikler önerilir.

g) Kalp yetmezliği için kardiyak glikozitlerin uygulanması

4

Bu yoğun prosedüre rağmen miksödem koması yüksek mortalite oranına (%40 civarında) sahiptir.

Komadan uyandıktan sonra, hipotiroidizm tedavisinde olduğu gibi oral levotiroksin substitüsyonu ile daha ileri tedavi uygulanır.

Bu tıbbi ürün her dozunda 1 mmol (23 mg)'den daha az sodyum ihtiva eder, yani aslında “sodyum içermez”.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Antidiyabetik ilaçlar:

Levotiroksin, antidiyabetik ilaçların (örneğin metformin, glimepirid, glibenklamid ve insülin) etkisini azaltabildiğinden, tiroit hormon tedavisine başlamadan önce ve tiroit hormon tedavisikesildikten sonra kan glukoz düzeyleri kontrol edilmeli ve gerekirse antidiyabetik ilaçlarındozu ayarlanmalıdır.

Kumarin türevleri:

Levotiroksin, antikoagülan ilaçların plazma proteinlerinden ayrılmasına sebep olmak suretiyle, antikoagülan tedavinin etkisinin artmasına sebep olur. Bu nedenle, tedavininbaşlangıcında ve antikoagülan tedaviye eşlik eden süreçte, koagülasyon parametreleri düzenliolarak takip edilmeli ve gerekirse antikoagülan ilaçların dozu ayarlanmalıdır.

Propiltiourasil, glukokortikoidler ve beta-blokörler (özellikle propranolol):

Bu maddeler T4'ün T3'e dönüşümünü engeller ve serum T3 konsantrasyonunun azalmasına neden olabilir. İyot içeriği nedeniyle amiodaron hem hipertiroidizmi hem de hipotiroidizmitetikleyebilir. Fark edilmeyen otonomili nodüler guatr tedavisinde çok dikkat edilmesiönerilir. Amiodaron, T4'ün T3'e dönüşümünü inhibe ederek T3'ün serum konsantrasyonununazalmasına ve TSH serum seviyesinin artmasına neden olur.

Salisilatlar, dikumarol, furosemid, klofibrat:

Salisilatlar (özellikle 2 g/günden daha yüksek dozlarda), dikumarol, yüksek doz furosemid (250 mg), klofibrat ve diğer maddeler plazma proteinlerindeki levotiroksinin proteindenayrılmasına neden olur ve serbest tiroit hormonlarında başlangıçta geçici bir artışa veardından toplam tiroit hormon düzeylerinde bir azalmaya yol açabilir.

5
Östrojen içeren doğum kontrol hapları, postmenopozal hormon sübstitüsyonu için ilaçlar: Östrojen içeren kontraseptifleri kullanan kadınlar veya hormon replasman tedavisi görenpostmenopozal kadınlarda levotiroksin ihtiyacı daha fazla olabilir. Levotiroksin bağlanmasıartar, bu da teşhis ve tedavi hatalarına yol açabilir.
Sertralin, klorokin/proguanil:

Bu maddeler levotiroksinin etkililiğini azaltır ve serum TSH seviyesini artırır.

Enzimi indükleyen ilaçlar:

Barbituratlar, rifampisin, karbamazepin, fenitoin ve karaciğer enzimi indükleyen ilaçlar levotiroksinin hepatik klirensini artırabilir ve plazma seviyesinin düşmesine neden olabilir.

Proteaz inhibitörleri:

Lopinavir/ritonavir gibi proteaz inhibitörleri levotiroksinin etkisini azaltabilir. Bu nedenle, levotiroksin ve proteaz inhibitörlerini birlikte kullanan hastaların klinik semptomlarının vetiroit fonksiyonunun dikkatle izlenmesi tavsiye edilir.

Tirozin kinaz inhibitörleri

Tirozin kinaz inhibitörleri (örneğin imatinib, sunitinib, sorafenib, motesanib) levotiroksinin etkisini azaltabilir. Bu nedenle, eş zamanlı levotiroksin ve tirozin kinaz inhibitörleri alanhastalar klinik semptomlar ve tiroit fonksiyonu açısından dikkatle izlenmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Özel popülasyonlara ilişkin herhangi bir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyona ilişkin herhangi bir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: A

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

LEVİPOMİX'in doğum kontrolü üzerinde istenmeyen etkileri bulunmamaktadır.

6

Gebelik dönemi

İyi yönetilmiş epidemiyolojik çalışmalar levotiroksin sodyumun gebelik üzerinde ya da fetusun/yeni doğan çocuğun sağlığı üzerinde advers etkileri olduğunu göstermemektedir.

Bir ötiroit durumunu korumak için oral levotiroksin ile tedavi edilen gebe kadınlarda yapılan çalışmalar, fetal anormallik riski artışı göstermemiştir. Bu nedenle miksödem, gebe hastalarve fetüs için yüksek morbidite veya mortaliteye sebep olduğundan levotiroksin sodyum iletedavi edilmelidir. Levotiroksin gereksinimleri, östrojen nedeniyle hamilelik sırasındaartabilir. Bu nedenle tiroit fonksiyonu hem hamilelik sırasında hem de sonrasında kontroledilmeli ve gerekirse substitüsyon dozu ayarlanmalıdır.

Laktasyon dönemi

Levotiroksin, laktasyon sırasında anne sütüne geçer. Ancak önerilen tedavi edici dozlarda kullanıldığı takdirde, ilacın konsantrasyonu bebekte hipertiroidizmi tetikleyecek veya TSHsalgısını baskılayacak düzeyde değildir. Levotiroksin sodyumun tüm dozlarında, emzirilençocuk üzerinde herhangi bir etkisi öngörülmemektedir. LEVİPOMİX emzirme dönemindekullanılabilir.

Üreme yeteneği/Fertilite

Hayvanlarda embriyotoksik çalışmalar yapılmamıştır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

İlacın araç ve makine kullanımı üzerindeki etkisini araştıran herhangi bir çalışma yoktur. Levotiroksin doğal tiroit hormonudur. Bu nedenle ilacın araç ve makine kullanımı üzerindeherhangi bir etkisi olması beklenmemektedir.

4.8. İstenmeyen etkiler

İlaç kişinin tolerans sınırını geçerse veya aşırı doz alınırsa, özellikle tedavinin başlangıcında ilacın dozu birdenbire aşırı düzeyde artırılmışsa semptomlar ortaya çıkabilir. Ayrıca aşırı aktifbir tiroit ortaya çıkar. Bu gibi durumlarda, yan etkiler kaybolana kadar doz azaltımı yapılmalıveya ilaç kesilmelidir. Daha sonra, tedaviye dikkatli bir dozlama ile tekrar başlanabilir.İstenmeyen etkiler görülme sıklığı ve sistem organ sınıfına göre listelenmiştir: Çok yaygın(>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahminedilemiyor).

7

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Bilinmiyor: Aşırı duyarlılık

Endokrin hastalıkları

Yaygın: Hipertiroidizm

Psikiyatrik hastalıklar

Çok yaygın: Uykusuzluk Yaygın: SinirlilikBilinmiyor: Huzursuzluk

Sinir sistemi hastalıkları

Bilinmiyor: Titreme

Kardiyak hastalıklar

Çok yaygın: Palpitasyon Yaygın: Taşikardi

Bilinmiyor: Kardiyak aritmi, anjinal rahatsızlıklar

Vasküler hastalıklar

Bilinmiyor: Isı hissi, düşük doğum ağırlıklı prematüre bebeklerde dolaşım bozukluğu

Gastrointestinal hastalıklar

Bilinmiyor: İshal, kusma, mide bulantısı

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Bilinmiyor: Anjiyoödem, döküntü, ürtiker, hiperhidroz

Kas-iskelet, bağ doku ve kemik hastalıkları

Bilinmiyor: Kas zayıflığı, kas krampları, özellikle uzun süreli tedavi ile menopoz sonrası kadınlarda yüksek levotiroksin dozlarıyla osteoporoz (kemik erimesi)

8

Üreme sistemi hastalıkları

Bilinmiyor: Menstrüel düzensizlikler

Genel ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Bilinmiyor: Isı intoleransı, ateş

Araştırmalar

Bilinmiyor: Kilo kaybı

Levotiroksin enjeksiyonunun başlangıç dozu çok yüksekse, özellikle hassas hastalarda atriyal fibrilasyon veya ventriküler fibrilasyon tetiklenebilir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir

([email protected]. Doz aşımı ve tedavisi