Vasoxen Plus 5 Mg/12,5 Mg Film Kaplı Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

VASOXEN® PLUS 5 mg/12,5 mg film kaplı tablet

KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin maddeler:

Nebivolol 5 mg (5,45 mg nebivolol hidroklorür)

(nebivolol hidroklorür olarak: 2,5 mg SRRR-nebivolol ya da d-nebivolol ve 2,5 mg RSSS-nebivolol ya da l-nebivolol)

12,5 mg 129,25 mg

Hi drokl orotiyazi d

Yardımcı madde:

Laktoz monohidrat (sığır sütü kaynaklı)

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

FARMASÖTİK FORM

Film kaplı tablet.

VASOXEN PLUS bir yüzünde “5/12,5” kabartması olan ve diğer yüzünde çentik bulunan pembemsi, yuvarlak, hafif bikonveks film kaplı tabletlerdir.

Çentik yutmayı kolaylaştırmak için tableti kırmayı sağlar; iki eşit doza bölünmesi için değildir.

KLİNİK ÖZELLİKLERTerapötik endikasyonlar

Esansiyel hipertansiyon tedavisi.

VASOXEN PLUS sabit doz kombinasyonu, nebivolol 5 mg ve hidroklorotiyazid 12,5 mg eş zamanlı verildiğinde kan basıncının yeterince kontrol edildiği hastalardaendikedir.

Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Yetişkinler:

VASOXEN PLUS, nebivolol 5 mg ve hidroklorotiyazid 12,5 mg eş zamanlı verildiğinde kan basmcmm yeterince kontrol edildiğinin gösterildiği hastalardaendikedir.

Doz, tercihen günün aynı saatinde alınan bir tablettir (5 mg/12,5 mg).

Uygulama şekli:

Sadece ağızdan kullanım içindir.

Film kaplı tablet, yemeklerle birlikte, yeterli miktarda su ile yutularak alınır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği:

VASOXEN PLUS şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalara verilmemelidir (bkz. bölüm 4.3 ve 4.4).

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği ya da karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalara ilişkin veriler sınırlıdır. Bu nedenle, bu hastalarda VASOXEN PLUS kullanılması kontrendikedir.

Pediyatrik popülasyon:

18 yaş altı çocuklarda ve adolesanlarda VASOXEN PLUS'ın güvenliliği ve etkililiği kanıtlanmamıştır. Mevcut veri bulunmamaktadır. Bu nedenle, çocuklar ve ergenlerdekullanılması önerilmez.

Geriyatrik popülasyon:

75 yaş üzerindeki hastalara ilişkin sınırlı deneyim bulunduğundan, bu hastalarda dikkatli kullanılmalı ve hastalar yakından izlenmelidir.

Kontrendikasyonlar

VASOXEN PLUS;

• Etkin maddelere ya da bölüm 6.1'de listenen yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılık.

• Diğer sülfonamid türevi ilaçlara karşı aşırı duyarlılık (hidroklorotiyazid bir sülfonamid türevi tıbbi üründür).

Karaciğer yetmezliği veya karaciğer fonksiyonu bozukluğunda.

Anüri, şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi < 30 ml/dk).

Akut kalp yetmezliği, kardiyojenik şok ya da IV inotropik tedavi gerektiren kalp yetmezliği dekompanzasyon atağı.

Sino-atrial blok dahil olmak üzere hasta sinüs sendromu.

İkinci ve üçüncü derece atriyoventriküler bloğu (Kalp pili olmadan).

Bradikardi (tedaviye başlamadan önce kalp atım hızı < 60 bpm).

Hipotansiyon (sistolik kan basıncı < 90 mmHg).

Şiddetli periferik dolaşım bozuklukları.

Bronkospazm ve bronşial astım öyküsü.

Tedavi edilmemiş feokromositoma.

Metabolik asidoz.

Dirençli hipokalemi, hiperkalsemi, hiponatremi ve semptomatik hiperürisemi.

durumlarında kontrendikedir.

Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Bileşenlerin her birine ait, aşağıda belirtilen tüm uyarılar, VASOXEN PLUS sabit doz kombinasyonu için de geçerlidir. Bkz bölüm 4.8.

Nebivolol

Aşağıdaki uyarı ve önlemler genel olarak beta adrenerjik antagonistleri için geçerlidir.

•

Anestezi:

Beta blokajının sürdürülmesi indüksiyon ve entübasyon sırasında aritmiriskini azaltır. Cerrahi girişim hazırlığı sırasında beta blokaja ara verilecekse, betaadrenerjik antagonist en az 24 saat önce kesilmelidir.

Miyokard depresyonuna neden olan belli anesteziklerle dikkatli kullanılmalıdır. Hasta vagal reaksiyonlardan intravenöz atropin uygulaması ile korunabilir.

•

Kardiyovasküler:

Genel olarak, beta adrenerjik antagonistler, tedavi edilmemişkonjestif kalp yetmezliği (KKY) hastalarında durumları sabit hale gelene kadarkullanılmamalıdır.

İskemik kalp hastalığı olan hastalarda beta adrenerjik antagonisti tedavisi 1-2 hafta içinde azaltılarak kesilmelidir. Anjina pektoris alevlenmesinin önlenmesi içingerektiğinde aynı zamanda yerine koyma tedavisi başlanmalıdır.

Beta-adrenerjik antagonistler bradikardiye yol açabilir: Dinlenme halinde dakikadaki kalp atım sayısı 50-55 altına düşerse ve/veya hastada bradikardi benzeri semptomlargörülürse doz azaltılmalıdır.

Beta adrenerjik antagonistler aşağıdaki hastalarda dikkatli kullanılmalıdır:

- Periferik dolaşım bozukluğu olan hastalarda (Raynaud hastalığı ya da sendromu,intermitant kladikasyon) bu bozukluklar alevlenebilir;

- Birinci derece atriyoventriküler bloğu olan hastalarda beta blokörler iletim süresiniolumsuz etkilediğinden;

- Karşılanmamış alfa reseptör aracılı koroner arter vazokonstrüksiyonuna bağlıPrinzmetal anjinası olan hastalarda: Beta adrenerjik antagonistler anjinal atak sayıve süresini artırabilir.

- Nebivololün genellikle, verapamil ve diltiazem tipi kalsiyum kanal antagonistleri,sınıf I anti-aritmik ilaçlar ve merkezi etkili antihipertansif ilaçlarla kombine olarakkullanılması önerilmemektedir; ayrıntılar için lütfen Bölüm 4.5'e bakınız.

•

Metabolik/Endokrinolojik:

Nebivolol diyabetik hastalarda glukoz düzeyini etkilemez,ancak nebivolol hipogliseminin bazı semptomlarını (taşikardi, palpitasyon)gizleyebileceğinden, diyabetik hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Beta adrenerjik blokörler hipertiroidizmde taşikardik semptomları gizleyebilir. Tedavinin ani kesilmesi semptomları artırabilir.

•

Solunum:

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan hastalarda, havayollarındakikonstrüksiyonu şiddetlendirebileceğinden, beta-adrenerjik antagonistler dikkatlikullanılmalıdır.

•

Diğer:

Geçmişinde psöriazis öyküsü olan hastalarda, beta-adrenerjik antagonistlerihastaların durumları dikkatlice değerlendirildikten sonra kullanılmalıdır.

Beta adrenerjik antagonistler allerjenlere karşı duyarlılığı ve anafilaktik reaksiyonların şiddetini artırabilir.

Hidroklorotiyazid

•

Böbrek yetmezliği:

Tiyazid diüretiklerinin tam olarak yarar sağlaması için böbrekfonksiyonlarının değişmemiş olması gerekir. Böbrek hastalığı olan hastalardatiyazidler azotemiyi artırabilir. Böbrek fonksiyonları bozuk hastalarda bu etkinmaddenin kümülatif etkisi gelişebilir. Protein dışı nitrojen artışı ile görülen progresifböbrek yetmezliğinde diüretik tedavisinin kesilmesi de göz önüne alınarak tedavininyeniden dikkatlice değerlendirilmesi gerekir.

•

Metabolik ve endokrin etkiler:

Tiyazid tedavisi glukoz toleransını bozabilir. İnsülin ya da oral hipoglisemik ilaçların dozunun ayarlanması gerekebilir (bkz bölüm 4.5).Tiyazid tedavisi sırasında latent diabetes mellitus bariz duruma gelebilir.

Kolesterol ve trigliserid düzeyinde artış tiyazid tedavisi ile ilişkili bulunmuştur. Tiyazid tedavisi bazı hastalarda hiperürisemi ve/veya gut hastalığını ortayaçıkarabilir.

•

Elektrolit dengesizliği:

Diüretik tedavisi gören her hastada olduğu gibi, serumelektrolitleri periyodik olarak uygun aralıklarla kontrol edilmelidir.

Hidroklorotiyazid dahil olmak üzere tiyazidler sıvı ve elektrolit dengesizliğine neden olabilir (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz). Sıvı ve elektrolitdengesizliğinin uyarıcı belirtileri; ağız kuruluğu, susuzluk, zayıflık, letarji, sersemlik,huzursuzluk, kas ağrısı ya da kramplar, kas güçsüzlüğü, hipotansiyon, oligüri,taşikardi ve bulantı/kusma gibi gastrointestinal rahatsızlıklardır.

Hipokalemi riski karaciğer sirozu, ağır diürezi, yetersiz oral elektrolit alımı ve eşzamanlı kortikosteroidler ya da ACTH kullanımı olan hastalarda en yüksektir (bkz.bölüm 4.5). Konjenital ya da iyatrojenik uzun QT sendromu olan hastalar özelliklehipokalemi açısından yüksek risk taşırlar. Hipokalemi digital glikozitlerinkardiyotoksisitesini ve kardiyak aritmi riskini artırır. Hipokalemi riski olanhastalarda tedavinin ilk haftasından başlamak üzere plazma potasyum düzeyinin dahasık izlenmesi gerekir.

Sıcak havada ödemli hastalarda dilüsyonel hiponatremi gelişebilir. Klor eksikliği genellikle hafif olup genellikle tedavi gerektirmez.

Tiyazidler idrardan kalsiyum atılımını azaltabilirler ve bilinen bir kalsiyum metabolizması bozukluğu olmadığı halde serum kalsiyum düzeyinde aralıklı ve hafifartışa yol açabilirler. Belirgin hiperkalsemi gizli hiperparatiroidizmin kanıtı olabilir.Paratiroid fonksiyonu ile ilgili testler yapılmadan önce tiyazidler kesilmelidir.

Tiyazidlerin idrardan magnezyum atılımını artırdığı gösterilmiştir; bu da hipomagnezemiye yol açabilir.

•

Lupus eritematozus:

Tiyazid kullanımında sistemik lupus eritematozus alevlenmesiya da aktivasyonu bildirilmiştir.

•

Anti-doping test:

Bu üründeki hidroklorotiyazid bir anti-doping testinde pozitif analitik sonuca yol açabilir.

•

Diğer:

Alerji ya da bronşial astım öyküsü olan/olmayan hastalarda duyarlılık reaksiyonları ortaya çıkabilir.

Tiyazid diüretikleri kullanımında nadir fotosensitivite reaksiyonları bildirilmiştir (bkz bölüm 4.8). Tedavi sırasında fotosensitivite reaksiyonu ortaya çıkarsa, tedavininkesilmesi önerilir. Tedaviye tekrar başlanması gerektiğinde, güneşe ya da suni UVAışınlarına maruz kalan bölgelerin korunması önerilir.

• Proteine bağlı iyot: Tiyazidler tiroid bozukluğu belirtisi olmaksızın serum proteininebağlı iyot düzeyini azaltabilir.

•

Melanom dışı cilt kanseri

Danimarka Ulusal Kanser Kayıtlarına dayanarak yapılan iki epidemiyolojik çalışmada; artan kümülatif hidroklorotiyazid maruziyeti ile melanom dışı cilt kanseri[bazal hücreli karsinom ve skuamöz hücreli karsinom] riskinde artış gözlenmiştir.Hidroklorotiyazidin fotosensitivite yapıcı etkisi melanom dışı cilt kanserinde olası birmekanizma olarak rol oynayabilir.

Hidroklorotiyazid alan hastalar melanom dışı cilt kanseri riski hakkında bilgilendirilmeli ve yeni lezyonlar için ciltlerini düzenli olarak kontrol etmeleri veşüpheli deri lezyonlarını derhal bildirmeleri önerilmelidir. Hastalara deri kanseririskini minimum düzeye indirmek üzere güneş ışığı ve UV ışını maruziyetinisınırlandırmaları ve maruziyet durumunda yeterli koruma uygulamaları tavsiyeedilmelidir. Şüpheli deri lezyonları, histolojik biyopsi incelemeleri de dahil edilerekacil olarak incelenmelidir. Melanom dışı deri kanseri öyküsü olan hastalardahidroklorotiyazid kullanımının dikkatli bir şekilde tekrar gözden geçirilmesi degerekebilir. (ayrıca bkz. Bölüm 4.8).

Koroidal efüzyonu, akut miyopi ve ikincil açı kapanması glokomu:

Sülfonamid veya sülfonamid türevi ilaçlar, görme alanı defekti, geçici miyopi ve akut açı kapanması glokomu ile birlikte koroidal efüzyonu ile sonuçlanan kendineözgü bir reaksiyona neden olabilir. Semptomlar, akut başlangıçlı görmekeskinliğinde azalma veya oküler ağrıyı içerir ve tipik olarak ilaca başlanmasındansaatler ila haftalar sonra ortaya çıkar. Tedavi edilmeyen akut açı kapanması glokomukalıcı görme kaybına neden olabilir. Birincil tedavi, ilaç alımını mümkün olduğuncahızlı bir şekilde kesmektir. Göz içi basıncı kontrolsüz kalırsa, acil tıbbi veya cerrahitedavilerin düşünülmesi gerekebilir. Akut açı kapanması glokomu gelişimi için riskfaktörleri, sülfonamid veya penisilin alerjisi öyküsü içerebilir.

Akut Solunum Toksisitesi

Hidroklorotiyazid aldıktan sonra akut solunum sıkıntısı sendromu (ASSS) dahil olmak üzere çok seyrek olarak ciddi akut solunum toksisitesi vakaları bildirilmiştir.Pulmoner ödem tipik olarak hidroklorotiyazid alımından sonra dakikalar ila saatleriçinde gelişir. Başlangıçta semptomlar dispne, ateş, pulmoner bozulma vehipotansiyonu içerir. ASSS teşhisinden şüpheleniliyorsa, VASOXEN PLUSkesilmeli ve uygun tedavi uygulanmalıdır. Hidroklorotiyazid alımını takiben dahaönce ASSS yaşayan hastalara hidroklorotiyazid uygulanmamalıdır.

Nebivolol/Hidroklorotiyazid Kombinasyonu

Her bir bileşen ile ilgili uyarılara ek olarak, VASOXEN PLUS için:

•

Galaktoz intoleransı, Lapp laktaz eksikliği, glukoz-galaktoz malabsorbsiyonu:Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Farmakodinamik etkileşimler:

Nebivolol

Aşağıdaki etkileşimler genel olarak beta adrenerjik antagonistler için geçerlidir.

Önerilmeyen kombinasyonlar

Sınıf I antiaritmik ilaçlar (kinidin, hidrokinidin, sibenzolin, flekainid, disopiramid, lidokain, meksiletin, propafenon):

Atrioventriküler iletim zamanı üzerindeki etkiartabilir ve negatif inotropik etki artabilir (bkz bölüm 4.4).

Verapamil/diltiazem tipi kalsiyum kanal antagonistleri:

Kontraktilite ve atrioventriküler iletim üzerinde negatif etki. Beta blokör tedavisi gören hastalarda intravenöz verapamiluygulaması belirgin hipotansiyona ve atrioventriküler bloğa yol açabilir (bkz. bölüm4.4).

Santral etkili antihipertansifler (klonidin, guanfasin, moksonidin, metildopa, rilmenidin):

Santral etkili antihipertansif ilaçlarla eşzamanlı kullanım santral sempatiktonusu azaltarak kalp yetmezliğini şiddetlendirebilir (kalp atım hızı ve kardiyakoutput'da azalma, vazodilatasyon) (bkz bölüm 4.4). Tedavinin aniden kesilmesi,özellikle beta blokör kesilmeden önce yapılmışsa “rebound hipertansiyon” riskiniartırabilir.

Dikkatli kullanılması gereken kombinasyonlar

Sınıf III antiaritmik ilaçlar (Amiodaron):

Atrioventriküler iletim süresi üzerindeki etki artabilir.

Anestezikler - uçucu halojenli:

Beta adrenerjik antagonistler ve anesteziklerin eşzamanlı kullanımı refleks taşikardiyi azaltabilir ve hipotansiyon riskini artırabilir (bkzbölüm 4.4). Genel bir kural olarak beta blokör tedavisinin ani kesilmesindenkaçınılmalıdır. Hastanın VASOXEN PLUS kullanıyor olması durumunda anestezistbilgilendirilmelidir.

İnsülin ve oral antidiyabetik ilaçlar:

Nebivolol glukoz düzeyini etkilememekle birlikte, eşzamanlı kullanım hipogliseminin bazı semptomlarını gizleyebilir (palpitasyon,taşikardi).

Baklofen (antispastik ajan), amifostin (antineoplastik yardımcı ilaç):

Antihipertansiflerle birlikte kullanıldığında kan basıncındaki düşme artabilir, bu nedenleantihipertansif ilacın dozu buna göre ayarlanmalıdır.

Birlikte kullanılabilecek kombinasyonlar

Dijital glikozitler:

Eşzamanlı kullanım atrioventriküler iletim süresini artırabilir. Nebivolol ile gerçekleştirilen klinik çalışmalar etkileşime dair herhangi klinik bir kanıtortaya koymamıştır. Nebivolol digoksin kinetiğini etkilemez.

Dihidropiridin tipi kalsiyum antagonistler (amlodipin, felodipin, lasidipin, nifedipin, nikardipin, nimodipin, nitrendipin):

Eşzamanlı kullanım hipotansiyon riskini artırabilirve kalp yetmezliği olan hastalarda ventriküler pompa fonksiyonunun daha da kötüleşmeriskindeki artış da göz ardı edilemez.

Antipsikotikler, antidepresanlar (trisiklikler, barbitüratlar ve fenotiazinler):

Eşzamanlı kullanım beta blokörlerin hipotansif etkisini artırabilir (aditif etki).

Non steroid antiinflamatuvar ilaçlar (NSAll):

Nebivololün kan basıncı düşürücü etkisi üzerinde herhangi bir etkisi yoktur.

Sempatomimetik ajanlar:

Eşzamanlı kullanım beta-adrenerjik antagonistlerin etkisini yok edebilir. Beta-adrenerjik ilaçlar hem alfa hem de beta adrenerjik etkileri olansempatomimetik ilaçların alfa-adrenerjik aktivitesinin belirginleşmesine yol açabilir(hipertansiyon, şiddetli bradikardi ve kalp bloğu riski).

Hi drokl orotiyazi d

Hidroklorotiyazide ait potansiyel etkileşimler:

Önerilmeyen eşzamanlı kullanımlar:

Lityum:

Lityumun renal klerensi tiyazidlerle azalır ve sonuç olarak, hidroklorotiyazid ile eşzamanlı kullanımda lityum toksisitesi riski artabilir. Bu nedenle VASOXEN PLUSve lityum kombinasyonu önerilmez. Eğer bu kombinasyonun kullanılması gerekliyse,serum lityum düzeyinin dikkatle izlenmesi önerilir.

Potasyum düzeyini etkileyen ilaçlar:

Hidroklorotiyazidin potasyum azaltıcı etkisi (bkz bölüm 4.4) potasyum kaybı ve hipokalemi ile ilişkili diğer ilaçlarla eşzamanlıkullanıldığında artabilir (örn. diğer kaliüretik diüretikler, laksatifler, kortikosteroidler,ACTH, amfoterisin, karbenoksolon, penisilin G sodyum ya da salisilik asit türevleri).Bu nedenle bu ilaçlarla eşzamanlı kullanım önerilmez.

Dikkat gerektiren eşzamanlı kullanımlar:

Non steroid antiinflamatuvar ilaçlar (NSAİİ):

NSAİİ'ler (asetilsalisilik asit (> 3 g/gün), COX-2 inhibitörleri ve non-selektif NSAİİ'ler) tiyazid diüretiklerinin antihipertansifetkisini azaltabilir.

Kalsiyum tuzları:

Tiyazid diüretikleri atılım azalması nedeniyle serum kalsiyum seviyesini artırabilir. Eğer kalsiyum desteklerinin reçete edilmesi zaruri ise, serumkalsiyum seviyesi izlenmeli ve kalsiyum dozu uygun biçimde ayarlanmalıdır.

Dijital glikozitler:

Tiyazid kaynaklı hipokalemi ya da hipomagnezemi dijital kaynaklı kardiyak aritmi başlamasına yol açabilir.

Serum potasyum bozuklukları ile etkilenen ilaçlar:

VASOXEN PLUS serum potasyum bozukluklarından etkilenen (örn. digitalis glikozitler ve antiaritmikler) ve torsades depointes (ventriküler taşikardi) oluşturan aşağıdaki ilaçlarla (bazı antiaritmikler dahil)birlikte kullanıldığında serum potasyumu ve EKG'nin periyodik olarak izlenmesiönerilir (hipokalemi torsades de pointes için kolaylaştırıcı bir faktördür):

- Sınıf Ia antiaritmikler (örn. kinidin, hidrokinidin, dizopiramid).

- Sınıf III antiaritmikler (örn. amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid).

- Bazı antipsikotikler (örn. tioridazin, klorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin,siyamemazin, sülpirid, sültoprid, amisülprid, tiaprid, pimozid, haloperidol, droperidol).

- Diğer (örn. bepridil, sisaprid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin,pentamidin, sparfloksasin, terfenadin, vinkamin IV).

Nondepolarizan iskelet kası gevşeticiler (örn. tübokürarin):

Nondepolarizan iskelet kası gevşeticilerinin etkisi hidroklorotiyazid ile artabilir.

Antidiyabetik ilaçlar (oral ilaçlar ve insülin):

Tiyazid tedavisi glukoz toleransını etkileyebilir. Antidiyabetik ilaçların dozunun ayarlanması gerekebilir (bkz. bölüm 4.4).

Metformin:

Metformin, hidroklorotiyazidin fonksiyonel böbrek yetmezliğine yol açma olasılığı nedeniyle, laktik asidoz riski bulunduğundan dikkatli kullanılmalıdır.

Beta-blokörler ve diazoksitler:

Nebivolol dışındaki beta blokörler ve diazoksitin hiperglisemik etkisi tiyazidlerle artabilir.

Presör aminler (örn. noradrenalin):

Presör aminlerin etkisi azalabilir.

Gut tedavisinde kullanılan ilaçlar (probenesid, sülfinpirazon ve allopürinol):

Hidroklorotiyazid serum ürik asit düzeyini artırabileceğinden ürikozürik ilaçların dozayarlaması gerekebilir. Probenesid ya da sülfinpirazonda doz arttırımı gerekli olabilir.Tiyazid ile eşzamanlı kullanım allopürinole karşı aşırı duyarlılık reaksiyon sıklığınıartırabilir.

Amantadin:

Tiyazidler amantadinin advers etki riskini artırabilir.

Salisilatlar:

Hidroklorotiyazid yüksek doz salisilatlarla birlikte kullanıldığında, salisilatların merkezi sinir sistemine toksik etkilerini artırabilir.

Siklosporin:

Siklosporin ile eşzamanlı tedavi hiperürisemi riskini ve gut benzeri komplikasyonları artırabilir.

İyotlu kontrast madde:

Diüretik kaynaklı dehidratasyon durumunda, özellikle yüksek doz iyotlu ürünlerle akut böbrek yetmezliği riski artar. Uygulama öncesinde hastaya sıvıdesteği sağlanmalıdır.

Nebivolol ve Hidroklorotiyazidin potansiyel etkileşimleri:

Dikkat gerektiren eşzamanlı kullanımlar:

Diğer antihipertansif ilaçlar:

Diğer antihipertansif ilaçlarla eşzamanlı tedavide aditif hipotansif etki ya da etki artışı görülebilir.

Antipsikotikler, trisiklik antidepresanlar, barbitüratlar, narkotik ilaçlar ve alkol.

Bu ilaçların VASOXEN PLUS ile eşzamanlı kullanımı hipotansif etkiyi artırabilir ve/veyapostural hipotansiyona yol açabilir.

Farmakokinetik Etkileşimler:

Nebivolol

Nebivololün metabolizmasında CYP2D6 izoenzimi rol oynadığı için, bu enzimi inhibe eden maddelerle, özellikle de paroksetin, fluoksetin, tioridazin ve kinidin ile eşzamanlıkullanım, aşırı bradikardi ve advers olay riskinde artma ile birlikte plazma nebivololdüzeylerinde artmaya yol açabilir.

Birlikte simetidin uygulaması nebivololun klinik etkilerini değiştirmeksizin kan düzeylerini arttırmıştır. Birlikte ranitidin uygulaması nebivolol farmakokinetiğinietkilememiştir. VASOXEN PLUS'ın yemeklerle, antasitlerin de yemekler arasındaalınması koşuluyla iki uygulama beraber reçetelendirilebilir.

Nebivololün nikardipin ile kombinasyonu, klinik etkilerini değiştirmeden, her iki ilacın plazma düzeylerini hafifçe artırmıştır. Birlikte alkol, furosemid veya hidroklorotiyaziduygulaması nebivololün farmakokinetiğini etkilememiştir. Nebivolol varfarinin defarmakokinetiğini ve farmakodinamiğini etkilemez.

Hidroklorotiyazid

Hidroklorotiyazid emilimi, anyonik değişim rezinleri (örn.

Kolestiramin ve kolestipol rezinleri)

varlığında bozulur.

Sitotoksik ilaçlar:siklofosfamid, florourasil, metotreksat)Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Özel popülasyonlara ait etkileşim çalışması bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyona ait etkileşim çalışması bulunmamaktadır.

Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye:

Gebelik kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü

Gebe kalmayı planlayan kadınlarda kullanımı önerilmez. Hasta, tedavi esnasında gebe kalırsa VASOXEN PLUS kullanımı bırakılmalıdır

Gebelik dönemi

VASOXEN PLUS'ın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri bulunmamaktadır. Her bir bileşenle yapılmış hayvan çalışmaları nebivolol ve hidroklorotiyazidkombinasyonunun üreme üzerindeki etkisini göstermek için yeterli değildir (bkz. bölüm5.3).

Nebivolol

Nebivololün gebelikte kullanımına ilişkin potansiyel zararının saptanması için yeterli veri yoktur. Bununla birlikte, Nebivolol'ün gebelik ve/veya fötus/yenidoğan üzerindezararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır. Genel olarak, beta adrenoseptör blokörlergelişme geriliği, intrauterin ölüm, düşük yapma ya da erken doğum ile bağlantılıplasental perfüzyonu azaltır. Advers etkiler (hipoglisemi ve bradikardi gibi) fetus veyenidoğanda ortaya çıkabilir. Eğer beta-adrenoreseptör blokörleri ile tedavi gerekliyse,betaı-selektif adrenoreseptör blokörleri tercih edilmelidir.

VASOXEN PLUS gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır. Eğer nebivolol ile tedavinin gerekli olduğu göz önüne alınırsa, uteroplasental kan akışı vefetal büyüme takip edilmelidir. Gebelik ya da fetus üzerine zararlı etkileri olmasıdurumunda alternatif tedavi düşünülmelidir. Yenidoğanlar yakından takip edilmelidir.Hipoglisemi ve bradikardi semptomları genellikle ilk 3 gün içinde beklenir.

Hidroklorotiyazid

Gebelik döneminde özellikle ilk trimesterde hidroklorotiyazid ile deneyimler sınırlıdır. Hayvan çalışmaları yetersizdir.

Hidroklorotiyazid plasentaya geçer. Hidroklorotiyazid farmakolojik etki mekanizmasının temelinde, gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterinde fetoplasentalperfüzyona ve ikterus, elektrolit dengesizliği ve trombositopeni gibi fötal ve neonataletkilere neden olabilir.

Hidroklorotiyazid plazma hacminin azalması ve plasental hipoperfüzyon riski nedeni ile gestasyonel ödem, gestasyonel hipertansiyon ve preeklempsi tedavisi için hastalığınseyri üzerinde olumlu etkisi olmadan kullanılmamalıdır.

Hidroklorotiyazid diğer bir tedavi seçeneği olmayan nadir durumlar hariç gebelerde esansiyel hipertansiyon tedavisi için kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Nebivololün insanda süte geçip geçmediği bilinmemektedir. Hayvan çalışmaları nebivololün süte geçtiğini göstermiştir. Beta-blokörlerin çoğu, özellikle nebivolol gibilipofilik bileşikler ve aktif metabolitleri anne sütüne değişik oranlarda geçer.

Hidroklorotiyazid küçük miktarlarda anne sütüne geçmektedir. Tiyazidler yoğun diüreze neden oldukları yüksek dozlarda süt üretimini durdurabilir.

Emzirme döneminde VASOXEN PLUS kullanımı önerilmemektedir. Eğer VASOXEN PLUS emzirme döneminde kullanılırsa, doz mümkün olduğu kadar düşük tutulmalıdır.

Üreme yeteneği/ Fertilite

VASOXEN PLUS'ın insanlarda kullanımı üzerine veriler yetersizdir, ancak ayrı ayrı her bir etkin madde insan ve hayvanlarda fertiliteyi etkilememiştir.

Nebivolol:

Sağlıklı erkek gönüllülerle yapılan randomize, çift körlü, plasebo ve aktif kontrollü, paralel grup çalışması, nebivololün adrenal fonksiyon, luteinizan hormon ve testosterondüzeyleri üzerine etkisini belirlemek için gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma, 6 hafta,günlük 10 mg nebivolol dozunun, ACTH sitümüle erkek serum kortizolü AUX 0-120dakika, serum LH veya serum toplam testosteron üzerinde anlamlı bir etkisi olmadığınıgöstermiştir.

Erkek sıçan ve farelerde MRHD'nin sırasıyla 10 ve 5 katı dozajlarda spermatogenez etkileri görülmüştür. Sıçanlarda spermatogenez etkileri, geri döndürülememiş ve dörthaftalık iyileştirme dönemi esnasında kötüleşmiştir. Ancak farelerde nebivololün spermüzerine etkileri, kısmen geri döndürülebilirdir.

Hi drokl orotiyazi d:

Bu çalışmalarda diyetleri aracılığıyla, sırasıyla çiftleşmeden önce ve gebelik boyunca günde 100 ve 4 mg/kg'ye kadar dozlara maruz bırakılan, her iki cinsiyetteki sıçan vefarelerde fertilite üzerine hidroklorotiyazidin advers etkisi yoktur. Önerilen maksimuminsan dozları, vücut-ağırlığı temel alındığında 400 (fare) ve 16 (sıçan) ve vücut-yüzeyalanı temel alındığında 38 (fare) ve 3t,3 (sıçan) katıdır.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanma yeteneği üzerine etkileri ile ilgili çalışma yoktur. Bununla birlikte, antihipertansif ilaç kullanımında, araç veya makine kullanırken bazen başdönmesi ve yorgunluk hissinin oluşabileceği dikkate alınmalıdır.

İstenmeyen etkiler

Advers reaksiyonların sıklığı, aşağıdaki sınıflandırma kullanılarak tanımlanır; çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000 ila < 1/100);seyrek (> 1/10.000 ila < 1/1.000); çok seyrek (< 1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerdenhareketle tahmin edilemiyor).

İstenmeyen etkiler, her bir etkin madde için ayrı ayrı listelenmiştir.

Nebivolol

Tek başına nebivolol kullanımı ardından çoğu hafif ve orta derecede olmak üzere bildirilen advers reaksiyonlar sıklığına ve sistem organ sınıflandırmasına göre aşağıdaverilmiştir:

Bağışıklık sistemi hastalıkları:

Bilinmiyor: Anjiyonörotik ödem, hipersensivite.

Psikiyatrik hastalıklar:

Yaygın olmayan: Kabus, depresyon.

Sinir sistemi hastalıkları:

Yaygın: Baş ağrısı, baş dönmesi, parestezi.

Çok seyrek: Senkop.

Göz hastalıkları:

Yaygın olmayan: Görme bozuklukları.

Kardiyak hastalıklar:

Yaygın olmayan: Bradikardi, kalp yetmezliği, AV iletiminde yavaşlama/AV blok.

Vasküler hastalıklar:

Yaygın olmayan: Hipotansiyon, intermitant kladikasyon (artışı).

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar:

Yaygın: Dispne.

Yaygın olmayan: Bronkospazm.

Gastrointestinal hastalıklar:

Yaygın: Konstipasyon, bulantı, diyare.

Yaygın olmayan: Dispepsi, karında gaz, kusma.

Deri ve derialtı doku hastalıkları:

Yaygın olmayan: Kaşıntı, eritematöz döküntü.

Çok seyrek: Psöriazis alevlenmesi.

Bilinmiyor: Ürtiker.

Üreme sistemi ve meme hastalıkları:

Yaygın olmayan: Erektil disfonksiyon.

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Yaygın: Yorgunluk, ödem.

Aşağıdaki istenmeyen etkiler bazı beta-adrenerjik antagonistler için de bildirilmiştir: Halüsinasyonlar, psikozlar, konfüzyon, soğuk/siyanotik ekstremiteler, Raynaudfenomeni, göz kuruluğu ve praktolol-tipi okulo-mukokütanöz toksisite.

Hidroklorotiyazid

Tek başına hidroklorotiyazid kullanımında bildirilen istenmeyen etkiler aşağıdadır:

İyi huylu neoplazmlar, malign ve belirtilmemiş (kist ve polip dahil)

Bilinmiyor: Melanom dışı cilt kanseri (Bazal hücreli karsinom ve Skuamöz hücreli karsinom)

Kan ve lenf sistemi hastalıkları:

Bilinmiyor: Lökopeni, nötropeni, agranülositoz, trombositopeni, aplastik anemi, hemolitik anemi, kemik iliği yetmezliği.

Bağışıklık sistemi hastalıkları:

Bilinmiyor: Anafilaktik reaksiyon.

Metabolizma ve beslenme hastalıkları:

Bilinmiyor: Anoreksi, dehidratasyon, gut, diabetes mellitus, metabolik alkaloz, hiperürisemi, elektrolit dengesizliği (hiponatremi, hipokalemi, hipomagnezemi,hipokloremi, hiperkalsemi), hiperglisemi, hiperamilazemi.

Psikiyatrik hastalıklar:

Bilinmiyor: Apati, konfüzyonel durum, depresyon, sinirlilik, huzursuzluk, uyku bozukluğu.

Sinir sistemi hastalıkları:

Bilinmiyor: Konvülziyonlar, bilinç baskılanması, koma, baş ağrısı, baş dönmesi, parestezi, parezi.

Göz hastalıkları:

Bilinmiyor: Ksantopsi, bulanık görme, miyopi (kötüleşmiş), gözyaşında azalma, koroidal efüzyonu, akut miyopi, akut açı kapanması glokomu.

Kulak ve iç kulak hastalıkları:

Bilinmiyor: Vertigo.

Kardiyak hastalıklar:

Bilinmiyor: Kardiyak aritmi, palpitasyon.

Vasküler hastalıklar:

Bilinmiyor: Ortostatik hipotansiyon, tromboz, embolizm, şok.

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar:

Çok seyrek: Akut solunum sıkıntısı sendromu (ASSS) (bkz. bölüm 4.4)

Bilinmiyor: Solunum distresi, pnömoni, interstisyel akciğer hastalığı, pulmoner ödem.

Gastrointestinal hastalıklar:

Bilinmiyor: Ağız kuruluğu, bulantı, kusma, mide rahatsızlığı, diyare, konstipasyon, karın ağrısı, paralitik ileus, flatulans, siyaloadenit, pankreatit.

Hepato-bilier hastalıklar:

Bilinmiyor: Kolestatik sarılık, kolesistit.

Deri ve derialtı doku hastalıkları:

Bilinmiyor: Kaşıntı, purpura, ürtiker, fotosensitivite reaksiyonu, döküntü, kütanoz lupus eritematozus, nekrotik vaskülit, toksik epidermal nekroz.

Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları:

Bilinmiyor: Kas spazmları, miyalji.

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

Bilinmiyor: Böbrek yetersizliği, akut böbrek yetmezliği, intersitisyel nefrit, glikozüri.

Üreme sistemi ve meme hastalıkları:

Bilinmiyor: Erektil disfonksiyon.

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Bilinmiyor: Asteni, pireksi, yorgunluk, susuzluk.

Araştırmalar:

Bilinmiyor: Elektrokardiyogram değişiklikleri, kolesterol ve trigliserid artışı.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarakizlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli adversreaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir

(www.titck.gov.trDoz aşımı ve tedavisi

Semptomlar

Nebivolol ile doz aşımına ilişkin veri bulunmamaktadır. Beta blokörlerle doz aşımı semptomları: Bradikardi, hipotansiyon, bronkospazm ve akut kardiyak yetmezliğidir.

Hidroklorotiyazid ile aşırı doz, aşırı diürezden kaynaklanan elektrolit azalmasıyla (hipokalemi, hipokloremi, hiponatremi) ve dehidrasyonla bağlantılıdır. En sık aşırıdozaj belirti ve semptomları bulantı ve uyuklamadır. Hipokalemi kas spazmına sebepolabilir ve/veya dijital glikozidlerinin veya belirli anti-aritmik ilaçların aynı zamandakullanımına bağlı kardiyak aritmileri şiddetlendirebilir.

Tedavi

Doz aşımı veya aşırı duyarlılık durumunda, hasta yakın takibe alınmalı ve yoğun bakım ünitesinde tedavi edilmelidir. Kan glukoz düzeyleri kontrol edilmelidir. Serumelektrolitleri ve kreatinin sıkça izlenmelidir. Gastrointestinal kanalda hala bulunabilecekherhangi bir ilaç kalıntısının emilimi gastrik lavajla önlenmeli ve aktive edilmiş kömürve bir laksatif uygulanmalıdır. Suni solunum gerekli olabilir. Bradikardi veya aşırı vagalreaksiyonlar atropin veya metilatropin uygulanarak tedavi edilmelidir. Hipotansiyon veşok plazma/plazma substituentleri ve gerekli ise, katekolaminlerle tedavi edilmelidir.Elektrolit dengesizliği düzeltilmelidir. Beta-bloke edici etki, yavaş intravenöz uygulamaşeklinde, istenen etki elde edilinceye kadar izoprenalin hidroklorür ile yaklaşık5 mikrogram/dakika dozunda başlanarak veya dobutamin ile 2,5 mikrogram/dakikadozu ile başlanarak kaldırılabilir. Refraktör olgularda izoprenalin, dopamin ile kombineedilebilir. Eğer bu da arzu edilen etkiyi oluşturamazsa intravenöz 50-100 mikrogram/kgglukagon uygulaması düşünülebilir. Gerekirse, enjeksiyon bir saat içinde tekrarlanmalıve bunu gerekirse 70 mikrogram/kg/saat dozunda i.v. glukagon infuzyonu izlemelidir.Tedaviye dirençli bradikardilerin ekstrem olgularında bir pacemaker takılabilir.

FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLERFarmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antihipertansifler, Selektif beta blokör ajanları ve tiyazidler ATC kodu: C07BB12

VASOXEN PLUS selektif beta blokör antogonisti olan nebivolol ile bir tiyazid diüretiği olan hidroklorotiyazidin bir kombinasyonudur. Bu kombinasyon, monoterapilere görekan basıncını daha fazla düşüren aditif antihipertansif etkiye sahiptir.

Nebivolol

iki enantiomerin, SRRR-nebivolol (veya d-nebivolol) ile RSSS-nebivolol (veya l-nebivolol), bir rasematıdır. Nebivolol iki farmakolojik aktiviteyi birleştirir:

• Kompetitif ve selektif bir beta-reseptör antagonistidir: Bu etki SRRR-enantiomerine (J-enantiomeri) bağlıdır.

• L-arjinin/nitrik oksit yolağı ile etkileşimi nedeniyle hafif bir vazodilatör etkisivardır.

Nebivololün tek ve tekrarlanan dozları, istirahatte ve egzersiz sırasında, hem normotansiflerde hem de hipertansif hastalarda, kalp atım hızı ve kan basıncını düşürür.Antihipertansif etki kronik tedavi süresince sürdürülür.

Terapötik dozlarda, nebivololün alfa-adrenerjik antagonistik etkisi yoktur.

Hipertansif hastaların nebivolol ile akut ve kronik tedavisi sırasında sistemik vasküler rezistans azalır. Kalp hızının azalmasına rağmen, atım hacmindeki artış nedeniyledinlenme ve egzersiz sırasındaki kalp debisinin azalması sınırlanabilir. Diğer beta1reseptör antagonistleri ile kıyaslandığında bu hemodinamik farklılıkların klinikanlamlılığı tam olarak tespit edilmemiştir.

Hipertansif hastalarda nebivolol, endotel disfonksiyonlu hastalarda azalmış olan, asetilkoline (ACh) karşı NO- kaynaklı vasküler yanıtı arttırır.

Hayvanlar üzerindeki

in vitroin vivo

çalışmalar, nebivololün intrinsik sempatomimetik aktivitesinin olmadığını göstermiştir.

nebivololün

Hayvanlar üzerindeki

in vitroin vivo

çalışmalar, farmakolojik dozlardaki membran stabilize edici etkisinin olmadığını göstermiştir.

Sağlıklı gönüllülerde yapılan araştırmalar, nebivololün maksimum egzersiz kapasitesi ya da dayanıklılık üzerine anlamlı bir etkisi olmadığını göstermiştir.

Hidroklorotiyazid

bir tiyazid diüretiğidir. Tiyazidler, doğrudan sodyum ve klorür atılımın miktarlarını yaklaşık eşdeğer miktarlarda arttırarak böbrek tübüler elektrolit reabsorpsiyonmekanizmalarını etkiler. Hidroklorotiyazidin diüretik etkisi plazma hacmini azaltır,plazma renin aktivitesini ve aldosteron sekresyonunu arttırır ve bunun sonucunda daüriner potasyum ve bikarbonat atılımını artırır ve serum potasyumunu düşürür.Hidroklorotiyazid ile diürez başlangıcı dozdan yaklaşık 2 saat sonra ve pik etkisi deyaklaşık 4 saatte tepe noktasına ulaşır, etki ise yaklaşık 6-12 saat sürer.

Melanom dışı cilt kanseri: Epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen mevcut verilere dayanarak, hidroklorotiyazid ve melanom dışı cilt kanseri arasında kümülatif doza bağımlıbir ilişki gözlenmiştir. Yapılan bir çalışmaya, sırasıyla 1.430.833 ve 172.462 popülasyonkontrolleriyle eşleştirilmiş 71.533 bazal hücreli karsinom vakası ve 8629 skuamöz hücrelikarsinom vakasından oluşan bir popülasyon dahil edilmiştir. Yüksek düzeydehidroklorotiyazid kullanımı (>50,000 mg kümülatif) bazal hücreli karsinom için 1,29(%95 güven aralığı (CI): 1,23 - 1,35) ve skuamöz hücreli karsinom için 3,98 (%95 CI:3,68 - 4,31) düzeyinde düzeltilmiş maruziyet olasılıkları oranı (OR;Odds Ratio) ile

ilişkilendirilmiştir. Hem bazal hücreli karsinom, hem de skuamöz hücreli karsinom içinbelirgin bir kümülatif doz-yanıt ilişkisi gözlenmiştir. Başka bir çalışma, dudak kanseriylehidroklorotiyazid maruziyetinin ilişkili olabileceğini göstermiştir: 633 dudak kanserivakası bir riskli-küme örnekleme stratejisi kullanılarak 63.067 kontrolle eşleştirilmiştir.2,1 (%95 CI: 1,7 - 2,6) düzeyinde ayarlanmış bir olasılık oranıyla (OR) ile kümülatif doz-yanıt ilişkisi kanıtlanmış olup, uzun zamandır yüksek düzeyde kullananlar için (~25.000mg) OR 3,9'a (3,0 - 4,9) ve en yüksek kümülatif doz için (~100.000 mg) 7,7'ye (5,7 -10,5) yükselmektedir.5.2.Farmakokinetik özeUikler

Nebivolol ve hidroklorotiyazidin eşzamanlı kullanımı, etkin madde biyoyararlanımlarını etkilemez. Kombinasyon tableti bileşenlerin ayrı olarak verilmesi ile biyoeşdeğerdir.Genel özellikler:

Emilim:

Nebivololün her iki enantiomeri de oral uygulamadan sonra hızla absorbe edilir. Nebivololün absorpsiyonu yiyeceklerden etkilenmez; nebivolol yemeklerle veya açkarnına alınabilir.

Oral biyoyararlanımı hızlı metabolize edenlerde ortalama %12 olup yavaş metabolize edenlerde hemen hemen tamdır. Kararlı durumda ve aynı doz düzeyinde değişmemişnebivololün tepe plazma konsantrasyonu yaygın metabolize edenlere göre yavaşmetabolize edenlerde yaklaşık 23 kat yüksektir. Değişmemiş ilaç ve aktif metabolitleridüşünüldüğünde, tepe plazma konsantrasyonu farkı 1,3-1,4 kattır. Metabolizma hızındakideğişiklikler nedeniyle VASOXEN PLUS dozu daima hastanın bireysel gereksiniminegöre ayarlanmalıdır: Zayıf metabolize edenler daha düşük doza gereksinim duyabilir.

mg aralığında doz ile orantılıdır. Nebivololün

Plazma konsantrasyonları 1-30 farmakokinetiği yaştan etkilemez.

Hidroklorotiyazid oral uygulamayı takiben iyi absorbe edilir (%65-75). Plazma konsantrasyonları uygulanan doz ile doğrusal ilişkilidir. Hidroklorotiyazidin absorbsiyonuintestinal geçiş süresine bağlıdır; intestinal geçiş zamanı yavaş olduğunda, örneğinbesinlerle alındığında emilim artar. En az 24 saat plazma düzeyi izlendiğinde, plazma yarıömrünün 5,6 ve 14,8 saat arasında değiştiği ve doruk plazma düzeyine 1-5 saat sonraulaşıldığı gözlenmiştir.

Dağılım:

Plazmada, her iki nebivolol enanatiomeri başlıca albumine bağlıdır. Plazma proteinlerine bağlanma SRRR-nebivolol için %98,1, RSSS-nebivolol için ise %97,9'dur.

Hidroklorotiyazid %68 oranında plazma proteinlerine bağlanır ve görünür dağılım hacmi 0,83 - 1,14 L/kg'dir. Hidroklorotiyazid plasentaya geçer fakat kan beyin bariyerinigeçemez.

Biyotransformasyon:

Nebivolol, kısmen aktif hidroksi-metabolitleri olmak üzere ileri derecede metabolize edilir. Nebivolol alisiklik ve aromatik hidroksilasyon, N-dealkilasyon ve glukuronidasyonyoluyla metabolize edilir. Ayrıca, hidroksi metabolitlerin glukuronidleri oluşur.Nebivololün aromatik hidroksilasyon ile metabolizması CYP2D6 bağımlı genetikoksidatif polimorfizm gösterir.

Hidroklorotiyazid metabolizması çok zayıftır. Neredeyse tümü idrarla değişmeden atılır.

Eliminasyon:

Hızlı metabolize edicilerde, nebivolol enantiomerlerinin eliminasyon yarı-ömürleri ortalama 10 saattir. Metabolizması yavaş olanlarda ise, bunların yarı-ömürleri 3-5 kezdaha uzundur. Hızlı metabolize edicilerde, RSSS-enantiomerlerinin plazma düzeyleriSRRR-enantiomerlerinden biraz daha fazladır. Metabolizması yavaş olanlarda bu farkdaha büyüktür. Hızlı metabolize edicilerde, her iki enantiomerin hidroksimetabolitlerinineliminasyon yarı-ömürleri ortalama 24 saattir ve metabolizması yavaş olan kişilerde busüre iki kat daha uzundur.

Bireylerin çoğunda (hızlı metabolize ediciler) kararlı-durum plazma düzeylerine, nebivolol ile 24 saat içinde, hidroksimetabolitleri ile ise bir kaç günde ulaşılır.

Uygulamadan bir hafta sonra, dozun %38'i idrarla, %48'i feçesle atılır. İdrarla değişmemiş nebivolol atılımı dozun %0,5'inden azdır.

Hidroklorotiyazid esas olarak böbrek yolu ile atılır. Oral dozdan 3-6 saat sonra hidroklorotiyazidin en az %95'i değişmemiş halde idrarda gözlenir. Böbrek hastalığıolanlarda hidroklorotiyazid plazma konsantrasyonu artar ve eliminasyon yarı ömrü uzar.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:

Nebivolol

Nebivolol, terapötik dozaj aralığı dahilinde doğrusal bir farmakokinetik profile sahiptir.

Hidroklorotiyazid

Hidroklorotiyazid, terapötik dozaj aralığı dahilinde doğrusal bir farmakokinetik profile sahiptir.

Klinik öncesi güvenlilik verileri

Klinik öncesi veriler insanlarda nebivolol ve hidroklorotiyazid kombinasyonuna ilişkin özel bir tehlike ortaya koymamıştır. Bu sonuca; bileşenlerle yapılan geleneksel güvenlilikfarmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, genotoksisite ve karsinojenik potansiyelçalışmalarına dayanarak ulaşılmıştır.

6.2.

34485 Maslak, Sarıyer / İstanbul Tel.: (212) 467 11 11Faks: (212) 467 12 12

8. RUHSAT NUMARASI

2021/445

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsatlandırma tarihi: 19.11.2021 Son yenileme tarihi: 30.01.2019

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ