Lenom 25 Mg Sert Kapsül Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BILGISI

¡ Bu ilaç ek izlemeye tabidir. Bu üçgen yeni güvenlilik bilgisinin hızlı olarak belirlenmesini sağlayacaktır. Sağlık mesleği mensuplarının şüpheli advers reaksiyonları TÜFAM'abildirmeleri beklenmektedir. Bakınız Bölüm 4.8 Advers reaksiyonlar nasıl raporlanır.

1. BEŞERI TIBBI ÜRÜNÜN ADI

LENOM 25 mg sert kapsül Sitotoksik

2. KALITATIF VE KANTİTATIF BILEŞIM

Etkin madde:

Her bir sert kapsül 25 mg lenalidomid içerir.

Yardımcı maddeler:

Laktoz anhidrus (inek sütü kaynaklı)

Kroskarmeloz Sodyum

Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTIK FORM

Sert kapsül

Beyaz renkli "boyut 0" sert jelatin kapsül

4. KLİNİK ÖZELLIKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Multipl Miyelom (MM)

Yeni Tanı Almış Multipl Miyelom

LENOM, otolog kök hücre transplantasyonu uygulanmış olan ve lenalidomid kullanımına kontrendikasyon bulunmayan yeni tanı multipl miyelom hastaların 10 mg/gün dozunda ve 2yıl süreyle idame tedavisinde endikedir.

LENOM, bortezomib ve deksametazon ile kombinasyon halinde kök hücre transplanstasyonuna uygun olmayan, daha önceden tedavi olmamış multipl miyelomluyetişkin hastaların tedavisinde endikedir (bkz. Bölüm 4.2).

LENOM, 65 yaş üzeri olup, kök hücre transplantasyonuna uygun olmayan; multipl miyelom hastalarının ilk seri tedavisinde, deksametazon ile kombine şekilde kullanımı endikedir.

Önceden En Az Bir Tedavi Almış Multipl Miyelom

LENOM, deksametazonla kombine olarak aşağıdaki durumların tedavisinde endikedir:

1. Daha önce en az bir antimiyelom kemoterapi rejimi ile (tek başına steroid içerentedavi rejimleri hariç) yeterli doz ve sürede (> 2 kür) tedavi edilmiş dirençli veya nüksmultipl miyelom

2. Kök hücre nakli sonrası dirençli veya nüks eden multipl miyelom.

Miyelodisplastik Sendrom (MDS)

LENOM, tek başına veya başka sitogenetik anomalilerle birlikte 5q delesyonu saptanan IPSS'ye göre düşük veya orta-1 riskli, transfüzyona bağımlı anemisi bulunan miyelodisplastiksendromlu hastaların tedavisinde endikedir.

Mantle Hücreli Lenfoma (MHL)

LENOM, daha önceden bortezomib veya bortezomib içeren kombinasyonlarla tedavisi başarısız olan nüks veya dirençli mantle hücreli lenfoma hastalarının tedavisinde endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

LENOM tedavisi, anti-kanser tedavilerinin uygulamasında deneyimli bir hekim tarafından yönetilmelidir (bakınız bölüm 4.4).

Aşağıda tanımlanan tüm endikasyonlar için:

• Doz, klinik ve laboratuvar bulgularına göre değiştirilir (bakınız bölüm 4.4),

• Tedavi sırasında ve tedaviye tekrar başlandığında, LENOM ile ilişkili olduğu düşünülen 3.veya 4. derece trombositopeni, nötropeni veya 3. veya 4. derece diğer toksisiteyiyönetmek için doz ayarlamaları önerilmektedir,

• Nötropeni durumunda, hastanın tedavisinde büyüme faktörlerinin kullanımını göz önündebulundurulmalıdır,

• Eğer unutulan dozdan sonra 12 saatten az bir süre geçmişse, hasta dozu alabilir. Eğer birdozun alınması normal zamanından 12 saatten fazla gecikmişse, hasta bu dozu almamalı;fakat bir sonraki dozu ertesi gün normal zamanında almalıdır.

Multipl Miyelom

Yeni Tanı Almış Multipl Miyelom

•

Otolog kök hücre transplantasyonuna (OKHT) uygun olmayan hastalarda hastalıkprogresyonuna kadar deksametazon ile LENOM kombinasyonu

Eğer Mutlak Nötrofil Sayısı (MNS) < 1,0 x 10⁹/L, ve/veya trombosit sayısı < 50 x 10⁹/L ise LENOM tedavisine başlanmamalıdır.

Önerilen doz

• LENOM için önerilen başlangıç dozu, deksametazon ile kombinasyon halinde tekrarlanangünlük siklusların 1 ila 21. günlerinde, günde bir defa, oral yolla uygulanan 25 mg'dır.Önerilen düşük doz deksametazon, tekrarlanan 28 günlük siklusların 1, 8, 15 ve 22.günlerinde, günde bir defa oral yolla uygulanan 40 mg'dır. Hastalar, hastalık progresyonunaveya intoleransa kadar lenalidomid ve deksametazon tedavisine devam edebilirler.

Doz azaltma basamakları:

LENOMa Deksamtezona Başlangıç dozu 25 mg 40 mg Doz düzeyi -1 20 mg 20 mg Doz düzeyi -2 15 mg 12 mg Doz düzeyi -3 10 mg 8 mg Doz düzeyi -4 5 mg 4 mg Doz düzeyi -5 Gün aşırı 5 mg Geçerli değil

aDoz azaltma her iki ürün için bağımsız olarak yapılabilir

Trombositopeni

Trombositler Önerilen Tedavi Şekli <25 x 109/L'ye ilk düştüğünde Tedavi siklusunun geri kalanı için lenalidomid dozajı durdurulura >50 x 109/L'ye döner ise LENOM tedavisine günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır (Doz düzeyi -1, -2, -3, -4 veya -5). Doz düzeyi -5'in altında dozalınmaz.

a Doz sınırlayıcı toksisite (DST) bir döngünün >15. gününde ortaya çıkarsa, lenalidomid dozajı, mevcut 28 günlük döngünün en azından geri kalanı için kesintiye uğrayacaktır.

Mutlak Nötrofil Sayısı (MNS)-nötropeni

MNS Önerilen Tedavi Şekli a <0,5 x 109/L'ye ilk düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir. >1,0 x 109/L'ye döner ise ve nötropeni gözlemlenen tek toksisite olduğunda LENOM tedavisine günde bir defa ilk başlangıç dozundan tekrar başlanır. >0,5 x 109/L'ye döner ise ve diğer toksisitelerin gözlenmesi halinde LENOM tedavisine günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır (Doz düzeyi -1).Doz düzeyi -5 'in altında doz alınmaz. Takip eden <0,5 x 109/L altına her bir düşüşte LENOM tedavisine ara verilir. >0,5 x 109/L'ye döner ise LENOM tedavisinde günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır (Doz düzeyi -2, -3, -4 veya -5). Doz düzeyi -5'in altında doz alınmaz.

aEğer herhangi bir doz düzeyinde nötropeni tek toksisite ise hekimin kararına göre granülosit koloni stimülan faktör (G-CSF) eklenir ve LENOM doz düzeyi korunur.

Hematolojik toksisite için LENOM dozu, kemik iliği fonksiyonunda iyileşmeyi takiben (en az 2 ardışık kür boyunca hematolojik toksisitenin olmadığı: yeni kürün başlangıcında MNS >1,5x 10⁹/L ve trombosit sayısı > 100 x 10⁹/L) bir sonraki daha yüksek doz düzeyinde (başlangıçdozuna kadar) yeniden başlatılabilir.

Kök hücre nakline uygun olmayan hastalarda LENOM'un bortezomib ve deksametazon ile kombine kullanımı ve hastalık progresyonuna kadar deksametazon ile LENOMkombinasyonu

Başlangıç tedavisi: LENOM'un bortezomib ve deksametazon ile kombine kullanımı

Eğer Mutlak Nötrofil Sayısı (MNS) < 1,0 x 10⁹/L ve/veya trombosit sayısı < 50 x 10⁹/L ise

LENOM, bortezomib ve deksametazon kombinasyonu başlatılmamalıdır.

Önerilen başlangıç dozu, bortezomib ve deksametazon ile kombinasyon halinde, her 21 günlük siklusun 1 ve 14. günler arası günde bir defa ağızdan 25 mg LENOM'dur. Bortezomib(1,3 mg/m²) her 21 günün 1, 4, 8, ve 11. günlerinde hafta iki kere olmak üzere subkutanolarak uygulanır. LENOM ile kombinasyon halinde uygulanan tıbbi ürünlerin dozu, kullanımsüresi ve doz ayarlamaları ile ilgili ilave bilgi için Bölüm 5.1 ve ilgili tıbbi ürünlerin KısaÜrün Bilgileri'ne bakınız.

Sekiz 21 günlük tedavi siklusu (24 haftalık ilk tedavi) önerilir.

Tedavinin Devamı: LENOM'un deksametazon ile hastalık progresyonuna kadar kombinasyon halinde kullanımı.

LENOM dozu, deksametazon ile kombinasyon halinde tekrarlanan 28 günlük siklusların 1 ila 21. günlerinde, günde bir defa, oral yolla uygulanan 25 mg'dır. Tedavi hastalıkprogresyonuna ya da kabul edilemez toksisiteye kadar devam etmelidir.

Doz azaltma basamakları

LENOMa Başlangıç dozu 25 mg Doz düzeyi -1 20 mg Doz düzeyi -2 15 mg Doz düzeyi -3 10 mg Doz düzeyi -4 5 mg Doz düzeyi -5 Gün aşırı 5 mg

aDoz azaltma bütün ilaçlar için bağımsız olarak yapılabilir

Trombositopeni

Trombositler Önerilen Tedavi Şekli 9 <30 x 10 /L'ye düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir. 9 >350 x 10 /L'ye döner ise LENOM'a günde bir kez Doz düzeyi -1 'den tekrar başlanır Takip eden 30 x 109/L altına her bir düşüşte LENOM tedavisine ara verilir 9 >350 x 10 /L'ye döner ise LENOM tedavisine günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır.

MNS Önerilen Tedavi Şekli a 9 <0,5 x 10 /L'ye düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir. 9 >1,0 x 10 /L'ye döner ise ve nötropeni gözlemlenen tek toksisite olduğunda LENOM tedavisine günde bir defa ilk başlangıç dozundan tekrar başlanır. > 0,5 x 109/L'ye döner ise ve nötropeni dışında doza bağlı hematolojik toksisitelerin gözlenmesi halinde LENOM tedavisine günde bir defa Doz düzeyi -1 'den tekrar başlanır. Takip eden < 0,5 x 109/L altına her bir düşüşte LENOM tedavisine ara verilir > 0,5 x 109/L'ye döner ise LENOM tedavisine günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır.

a Eğer herhangi bir doz düzeyinde nötropeni tek toksisite ise hekimin kararına göre granülosit koloni stimülan faktör (G-CSF) eklenir ve LENOM doz düzeyi korunur.

Otolog kök hücre transplantasyonu (OKHT) geçiren hastalarda LENOM idamesi

LENOM ile idame, progresyon bulgusu olmayan hastalarda OKHT sonrasında yeterlihematolojik iyileşme sonrasında başlatılmalıdır. Eğer Mutlak Nötrofil Sayısı (MNS) < 1,0 x10⁹/L ve/veya trombosit sayısı < 75 x 10⁹/L ise LENOM başlatılmamalıdır.

Önerilen doz

LENOM için önerilen başlangıç dozu, hastalık progresyonuna veya intoleransa kadar sürekli olarak günde bir kez oral yolla uygulanan 10 mg'dır (tekrarlanan 28 günlük siklusların 1 ila28. günlerinde).

Doz azaltma basamakları:

Başlangıç dozu (10 mg) Doz düzeyi-1 5 mg Doz düzeyi-2 5 mg (28 günde bir 1 ile 21. günşler) Doz düzeyi-3 Geçerli değil 5 mg'ın altında doz alınmaz (28 günde bir 1-21. günler)

Trombositopeni

Trombositler Önerilen Tedavi Şekli 9 <30 x 10 /L'ye düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir. 9 >30 x 10 /L'ye döner ise LENOM'a günde bir kez Doz düzeyi -1 'den tekrar başlanır Takip eden 30 x 109/L altına her bir düşüşte LENOM tedavisine ara verilir. 9 >30 x 10 /L'ye döner ise LENOM tedavisine günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır.

Mutlak Nötrofil Sayısı (MNS)-nötropeni

MNS Önerilen Tedavi Şekli a 9 <0,5 x 10 /L'ye düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir. 9 >0,5 x 10 /L'ye döner ise LENOM tedavisine günde bir kez Doz düzeyi-1 'den tekrar başlanır. Takip eden < 0,5 x 109/L altına her bir düşüşte LENOM tedavisine ara verilir > 0,5 x 109/L'ye döner ise LENOM tedavisine günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır.

^a Eğer herhangi bir doz düzeyinde nötropeni tek toksisite ise hekimin kararına göre granülosit koloni stimülan faktör (G-CSF) eklenir ve LENOM doz düzeyi korunur.

Önceden En Az Bir Tedavi Almış Multipl Miyelom

Eğer MNS < 1,0 x 10⁹/L ve/veya trombosit sayısı < 75 x 10⁹/L veya plazma hücreleri tarafından kemik iliği infiltrasyonuna bağlı olarak, trombosit sayısı < 30 x 10⁹/L ise LENOMtedavisine başlanmamalıdır.

Önerilen doz

LENOM için önerilen başlangıç dozu, tekrarlanan 28 günlük siklusların 1 ila 21. günlerinde, günde bir defa, oral yolla uygulanan 25 mg'dır. Önerilen deksametazon dozu, tedavinin ilk 4siklusu için 28 günlük her bir siklusun 1 - ila 4, 9- ila 12, 17- ila 20. günlerinde günde bir defaoral yolla uygulanan 40 mg ve ardından her 28 günde bir 1 ila 4. günlerinde, günde bir defa,oral yolla uygulanan 40 mg'dır.

İlacı reçete eden doktor, hastanın koşullarını ve hastalık durumunu göz önünde bulundurarak, deksametazonun hangi dozunun kullanılacağını dikkatli bir şekilde değerlendirmelidir.

•

Doz azaltma basamakları:

Başlangıç doz düzeyi	25 mg
Doz düzeyi-1	15 mg
Doz düzeyi-2	10 mg
Doz düzeyi-3	5 mg

Trombositopeni

Trombositler Önerilen Tedavi Şekli 9 <30 x 10 /L'ye ilk düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir. 9 LENOM tedavisine bir sonraki daha düşük doz >30 x 10 /L'ye döner ise düzeyinden tekrar başlanır (Doz düzeyi-1) Takip eden <30 x 109/L altına her bir düşüşte LENOM tedavisine ara verilir. >30 x 109/L'ye döner ise LENOM tedavisine günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır (Doz düzeyi -2veya -3). Günde 5 mg'ın altında doz alınmaz.

Mutlak Nötrofil Sayısı (MNS) -nötrofiller

MNS Önerilen Tedavi Şeklia <0,5 x 109/L'ye ilk düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir. >0,5 x 109/L'ye döner ise ve nötropeni gözlemlenen tek LENOM tedavisine günde bir defa başlangıç toksisite olduğunda dozundan tekrar başlanır. >0,5 x 109/L'ye döner ise ve nötropeni dışındaki doza LENOM tedavisine günde bir defa Doz düzeyi - bağlı diğer hematolojik toksisitelerin gözlenmesi halinde 1 'den tekrar başlanır. Takip eden <0,5 x 109/L altına her bir düşüşte LENOM tedavisine ara verilir.

>0,5 x 109/L'ye döner ise LENOM tedavisine günde bir defa bir sonraki daha düşük doz düzeyinden tekrar başlanır (Doz düzeyi - 1, -2 veya -3). Günde 5 mg'ın altında doz alınmaz.

aEğer herhangi bir doz düzeyinde nötropeni tek toksisite ise hekimin kararına göre granülosit koloni stimülan faktör (G-CSF) eklenir ve LENOM doz düzeyi korunur.

Miyelodisplastik Sendrom

Mutlak nötrofil sayısı < 0,5 x 10⁹/L ve/veya trombosit sayısı < 25 x 10⁹/L ise LENOM tedavisine başlanmamalıdır.

Önerilen doz

LENOM'un önerilen başlangıç dozu, tekrarlanan 28 günlük sikluslar 1 ila 21. günlerinde, günde bir defa, oral yolla uygulanan 10 mg'dır.

•

Doz azaltma basamakları:

Başlangıç Dozu	Her 28 günlük siklusun 1 ila 21. günlerinde; günde 1 defa 10 mg
Doz düzeyi -1	Her 28 günlük siklusun 1 ila 28. günlerinde; günde 1 defa 5 mg
Doz düzeyi -2	Her 28 günlük siklusun 1 ila 28. günlerinde; gün aşırı 5 mg
Doz düzeyi -3	Her 28 günlük siklusun 1 ila 28. günlerinde; haftada iki defa 5 mg

Trombositopeni

Trombositler Önerilen Tedavi Şekli 9 <25 x 10 /L'ye düşer ise LENOM tedavisine ara verilir. > 7 gün boyunca en az 2 ölçümde > 25 x 109/L - < 50 x 109/L'ye döner ise ya da herhangibir zamanda trombosit sayısı tekrar > 50 x 109/L'ye yükselir ise Bir sonraki düşük doz düzeyinde LENOM tekrar başlanır (Doz düzeyi -1, -2 veya -3).

Mutlak Nötrofil Sayısı (MNS)-nötropeni

MSN Önerilen Tedavi Şekli < 0,5 x 109/L'ye düşer ise LENOM tedavisine ara verilir. > 0,5 x 109/L'ye döner ise Bir sonraki düşük doz düzeyinde LENOM tekrar başlanır (Dozdüzeyi-1, -2 veya -3).

LENOM'un bırakılması

Tedaviye başlandıktan sonraki 4 ay içinde, transfüzyon gereksiniminde en az %50'lik bir azalma ile gösterilen minör eritroid yanıt alınmazsa ya da transfüzyon uygulanmayanhastalarda, hemoglobinde 1 g/dL artış olmazsa LENOM tedavisi bırakılmalıdır.

Mantle Hücreli LenfomaÖnerilen doz

LENOM için önerilen başlangıç dozu, tekrarlanan 28 günlük siklusların 1 ila 21. günlerinde günde bir defa oral yolla uygulanan 25 mg'dır.

Doz azaltma basamakları:

Başlangıç Dozu	Her 28 günlük siklusun 1 ila 21. günlerinde; günde 1 defa 25 mg
Doz düzeyi -1	Her 28 günlük siklusun 1 ila 21. günlerinde; günde 1 defa 20 mg
Doz düzeyi -2	Her 28 günlük siklusun 1 ila 21. günlerinde; günde 1 defa 15 mg
Doz düzeyi -3	Her 28 günlük siklusun 1 ila 21. günlerinde; günde 1 defa 10 mg
Doz düzeyi -4	Her 28 günlük siklusun 1 ila 21. günlerinde; günde 1 defa 5 mg
Doz düzeyi -5	Her 28 günlük siklusun 1 ila 21. günlerinde; gün aşırı 5 mg

Trombositopeni

Trombositler Önerilen Tedavi Şekli 9 <50 x 10 /L'ye düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir ve en az her 7 günde bir TKS takibi yapılır. 9 >60 x 10 /L'ye döner ise Bir sonraki düşük doz düzeyinde LENOM tedavisine tekrar başlanır (Doz düzeyi -1). 9 50 x 10 /L'nin altına her bir ardışık düşüşte LENOM tedavisine ara verilir ve en az her 7 günde bir TKS takibi yapılır. 9 Bir sonraki düşük doz düzeyinde LENOM tedavisine >60 x 10 /L'ye döner ise tekrar başlanır (Doz düzeyi-2, -3, -4, -5). Doz düzeyi -5'in altına düşürülemez.

Mutlak Nötrofil Sayısı (MNS)-nötropeni

MSN Önerilen Tedavi Şekli 9 En az 7 gün boyunca <1 x 10 /L'ye düştüğünde VEYA 9 >38.5°C'lik ateş ile ilişkili olarak <1x10 /L'ye düştüğünde VEYA 9 <0.5 x 10 /L'ye düştüğünde LENOM tedavisine ara verilir ve en az her 7 günde bir TKS takibi yapılır. 9 >1 x 10 /L'ye döndüğünde Bir sonraki düşük doz düzeyinde LENOM tedavisine tekrar başlanır (Doz düzeyi -1). 9 En az 7 gün boyunca 1 x 10 /L'nin altına her bir ardışık düşüşte veya >38.5°C'lik ateş ile ilişkili olarak 99 <1x10 /L'ye düştüğünde veya <0.5x10 /L'ye düştüğünde 9 >1 x 10 /L'ye döndüğünde LENOM tedavisine ara verilir. Bir sonraki düşük doz düzeyinde LENOM tedavisine tekrar başlanır (Doz düzeyi -2, -3, -4, -5). Doz düzeyi -5'in altına düşürülemez.

Mantle hücreli lenfoma (MCL) veya foliküler lenfoma (FL)

Tümör lizis sendromu (TLS)

Tüm hastalar TLS profilaksisi (allopurinol, rasburikaz veya kurumsal kılavuzlara göre eşdeğeri) almalı ve ilk siklusun ilk haftasında veya klinik olarak endike ise daha uzun bir süreboyunca iyice hidrate edilmelidir (oral olarak). TLS'yi izlemek için, hastalara ilk döngüsırasında ve klinik olarak belirtildiği gibi haftalık olarak bir kimya paneli çizilmelidir.

Lenalidomide, laboratuvar TLS'si veya 1. derece klinik TLS'si olan hastalarda veya doktorun kararına bağlı olarak, dozu bir seviye azaltın ve lenalidomide devam edin (dozu muhafazaedin). Elektrolit anormallikleri düzeltilene kadar, şiddetli intravenöz hidrasyon sağlanmalı veyerel bakım standardına göre uygun tıbbi tedavi sağlanmalıdır. Hiperürisemiyi azaltmak içinrasburikaz tedavisi gerekebilir. Hastanın hastaneye kaldırılması hekimin kararına bağlıolacaktır.

2. ila 4. Derece klinik TLS'si olan hastalarda lenalidomide ara verin ve haftalık veya klinik olarak belirtildiği gibi bir kimya paneli alın. Elektrolit anormallikleri düzeltilene kadar,şiddetli intravenöz hidrasyon sağlanmalı ve yerel bakım standardına göre uygun tıbbi tedavisağlanmalıdır. Rasburikaz tedavisi ve hastaneye yatış hekimin kararına bağlı olacaktır. TLS 0.Derece'ye geri döndüğünde, lenalidomidi doktorun takdirine göre bir sonraki daha düşükdozda yeniden başlatılır (bkz. Bölüm 4.4)

•

Tümör alevlenme reaksiyonu

Hekimin kararına bağlı olarak, ara verme veya değişiklik olmaksızın, 1. derece ya da 2. derece tümör alevlenme reaksiyonunun (TAR) olduğu hastalarda LENOM tedavisine devamedilebilir. Hekimin kararına bağlı olarak, steroidal olmayan antienflamatuvar ilaçlar(NSAII'ler), sınırlı süreli kortikosteroidler ve / veya narkotik analjeziklerle tedaviuygulanabilir. Üçüncü veya 4. derece TAR'li hastalarda, TAR <1. dereceye dönene kadarLENOM ile tedavi durdurulur ve NSAID'ler, kortikosteroidler ve / veya narkotikanaljeziklerle tedavi başlanır. TAR, 1. Dereceye gerilediğinde, lenalidomid tedavisinedöngünün geri kalanı için aynı doz seviyesinde yeniden başlanır. Hastalar, 1. ve 2. DereceTAR'ye yönelik olarak kılavuzlara uygun şekilde semptomların kontrol altına alınması içintedavi edilebilirler (bakınız bölüm 4.4).

Tüm endikasyonlar

LENOM ile ilişkili olduğu düşünülen 3. veya 4. Derece diğer toksisitelerde tedavi durdurulur ve hekimin kararına göre toksisite 2. veya daha düşük dereceye döndüğünde bir sonraki dahadüşük doz düzeyinde tedavi yeniden başlatılır.

2. veya 3. Derece deri döküntüsü geliştiğinde LENOM tedavisine ara verilmesi veya tedavinin kesilmesi düşünülmelidir. Anjiyoödem, anafilaktik tepki, 4. Derece döküntü, eksfoliyatif veyabüllöz döküntü durumunda veya Stevens-Johnson sendromu (SJS), toksik epidermal nekroliz(TEN) ya da Eozinofili ve Sistemik Semptomlar ile Seyreden İlaç Reaksiyonları (DRESS)şüphesi olduğunda LENOM tedavisi durdurulmalı ve bu reaksiyonların düzelmesininardından tekrar başlatılmamalıdır.

Uygulama şekli:

LENOM kapsül, her günün yaklaşık aynı saatinde oral yolla alınmalıdır. Kapsüller açılmamalı, kırılmamalı ya da çiğnenmemelidir.

Kapsüller bir bütün halinde, tercihen suyla birlikte, gıda ile birlikte veya yalnız başına yutulmalıdır.

Blisterden çıkarmak için kapsülün yalnızca bir ucuna bastırmanız önerilmektedir; bu şekilde kapsül deformasyonu ya da kırılma riski azalacaktır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

LENOM esas olarak böbreklerden değişmeden atılır; daha yüksek derecedeki böbrek yetmezliği olan hastalar bozulmuş tedavi toleransına sahip olabilirler (bakınız bölüm 4.4). Bunedenle, bu hasta grubunda doz seçimine dikkat edilmelidir ve böbrek fonksiyonlarının takipedilmesi önerilmektedir.

Hafif böbrek yetmezlikli multiplmiyelomu ve miyelodisplastik sendromu veya mantle hücreli lenfoması veya foliküler lenfoması olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. Aşağıdayer alan doz ayarlamaları orta veya ağır derecede böbrek bozukluğu (KI

KRKR

< 30 mL/dakika, diyaliz gerektiren) ile faz 3 klinikdeneyimler mevcut değildir.

Multipl Miyelom

Böbrek fonksiyonu (K^^^^) Doz ayarlaması Orta derecede böbrek bozukluğunda (30 < K^^< 50 mL/dakika) Günde bir defa 10 mg* Ağır derecede böbrek bozukluğunda ( < 30 mL/dakika, diyaliz gerektirmeyen) Gün aşırı 15 mg Son Evre Böbrek Hastalığı (ESRD) (K^^ < 30 mL/dakika, diyaliz gerektiren) Günde bir defa 5 mg. Diyaliz günlerinde doz, diyalizden sonra uygulanmalıdır.

* Eğer hasta tedaviye cevap vermiyorsa ve tedaviyi tolere ediyorsa, 2 siklus sonra doz günde bir defa 15 mg'a yükseltilebilir.

Mi-yelodisplastik Sendrom

Böbrek fonksiyonu (KIKR) Doz ayarlaması Orta derecede böbrek bozukluğunda (30 < K1 KR < 50 mL/dakika) Başlangıç dozu Günde bir defa 5 mg Doz düzeyi -1* Gün aşırı 5 mg Doz düzeyi -2* Haftada iki defa 5 mg Ağır derecede böbrek bozukluğunda (KI KR < 30 mL/dakika, diyaliz gerektirmeyen) Başlangıç dozu Gün aşırı 5 mg Doz düzeyi -1* Haftada iki defa 5 mg Doz düzeyi -2* Haftada bir defa 5 mg Son Evre Böbrek Hastalığı (ESRD) (KI KR < 30 mL/dakika, diyaliz gerektiren) Diyaliz günlerinde doz, diyalizden sonra uygulanmalıdır. Başlangıç dozu Gün aşırı 5 mg Doz düzeyi -1* Haftada iki defa 5 mg Doz düzeyi -2* Haftada bir defa 5 mg

* Yukarıda tanımlandığı üzere LENOM ile ilişkili olduğu düşünülen 3. veya 4. derece nötropeni veya trombositopeni veya 3. veya 4. derece diğer toksisiteyi yönetmek için tedavi sırasında ve tedaviye yenidenbaşlanması için önerilen doz azaltma basamaklar

Böbrek fonksiyonu (Cockcroft-Gault) Doz ayarlaması (tekrarlanan 28 günlük siklusların 1 ila 21. günlerinde) Orta derecede böbrek bozukluğunda (30 < K^^ < 50 mL/dakika) Günde bir defa 10 mg * Ağır derecede böbrek bozukluğunda K^^< 30 mL/dakika (diyaliz gerektirmeyen) Gün aşırı 15 mg Son Evre Böbrek Hastalığı K^^ < 30 mL/dakika (diyaliz gerektiren) Günde bir defa 5 mg. Diyaliz günlerinde doz, diyalizden sonra uygulanmalıdır.

* Eğer hasta tedaviye cevap vermiyorsa ve tedaviyi tolere ediyorsa, 2 siklus sonra doz günde bir defa 15 mg'a yükseltilebilir.

Böbrek bozukluğu olan hastalarda, LENOM tedavisine başlandıktan sonraki LENOM doz modifikasyonları, yukarıda açıklandığı şekilde hastanın tedaviye olan toleransını temel alarakyapılmalıdır.

Karaciğer yetmezliği:

LENOM karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda çalışılmamıştır ve herhangi bir özel doz önerisi yoktur.

Pediyatrik popülasyon:

LENOM güvenlilik kaygıları nedeniyle 18 yaşın altındaki çocuk ve ergenlerde kullanılmamalıdır (bakınız bölüm 5.1).

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı olduğu için doz seçimine dikkat edilmelidir. Böbrek fonksiyonu izlenmelidir.

Multipl Miyelom

LENOM klinik çalışmalarda 91 yaşına kadar olan multipl miyelomlu hastalarda kullanılmıştır (bkz Bölüm 5.1).

Yeni Tanı Almış Multipl Miyelom

Tedavi planlanmadan önce 75 yaş ve üzeri yeni multipl miyelom tanısı konmuş hastalar dikkatle değerlendirilmelidir (bkz. Bölüm 4.4).

75 yaş üzeri hastalar için, deksametazon başlangıç dozu, tekrarlanan 28 günlük siklusların 1, 8, 15 ve 22. günlerinde, günde bir defa oral yolla uygulanan 20 mg'dır.

Lenalidomid alan 75 yaş ve üstü yeni tanı almış multipl miyelomlu hastalarda, tedavinin kesilmesine yol açan ciddi advers reaksiyonlar daha yüksek bir insidansı vardır.

Lenalidomid kombine tedavi, yeni teşhis edilen multipl miyelom hastalarında genç nüfusa kıyasla 75 yaşından büyük hastalarda daha az tolere edilir. İntolerans (3 veya 4. derece yan

etkiler ve ciddi yan etkiler) nedeniyle 75 yaşından küçük hastalara oranla bu hastalarda tedavi kesilmesi daha yüksek orandadır.

Önceden En Az Bir Tedavi Almış MultiplMi;yelom

65 yaş veya üzeri multipl miyelom hastalarının oranı, lenalidomid/deksametazon ve plasebo/deksametazon grupları arasında anlamlı olarak farklı değildir. Bu hastalarla daha gençhastalar arasında güvenlilik ve etkililikte genel bir farklılık gözlenmemektedir; bununlabirlikte yaşlı kişilerin daha yatkın olduğu göz ardı edilmemelidir.

Mi^yelodisplastik Sendrom

Lenalidomid klinik çalışmalarda 95 yaşına kadar olan miyelodisplastik sendromlu hastalarda kullanılmıştır (bkz Bölüm 5.1).

Lenalidomid-ile tedavi edilen miyelodisplastik sendrom hastalarında, 65 yaş üzeri hastalar ile daha genç hastalar arasında güvenlilik ve etkililikte genel bir farklılık gözlenmemiştir.

Mantle Hücreli Lenfoma

Lenalidomid klinik çalışmalarda 88 yaşına kadar olan mantle hücreli lenfomalı hastalarda kullanılmıştır (bkz Bölüm 5.1).

Lenalidomid ile tedavi edilen mantle hücreli lenfoma hastaları için, 65 yaş altındaki hastalar ile karşılaştırıldığında, 65 yaş ve üstü hastalarda güvenlilik ve etkililik açısından genel birfarklılık gözlenmemiştir.

4.3 Kontrendikasyonlar

• Etkin maddeye veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık,

• Gebe kadınlar,

• Gebelik Önleme Programı'nın tüm koşullarına uyulmayan durumlarda, çocuk doğurmapotansiyeli olan kadınlar (bakınız bölüm 4.4 ve 4.6).

4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Lenalidomid diğer tıbbi ürünlerle kombinasyon halinde verildiğinde, tedaviye başlamadan önce ilgili KÜB'ne bakılmalıdır.

Talidomid ile çapraz alerjiye yol açabilir.

Gebelik uyarısı

LENOM yapısal olarak talidomide benzerdir. Talidomid, insanlarda teratojenik etkisi olduğu bilinen ve yaşamı tehdit edici ciddi doğumsal kusurlara neden olan etkin bir maddedir.

LENOM maymunların, talidomid kullanımında tanımlananlara benzer malformasyonları indüklemiştir (bakınız bölüm 4.6 ve 5.3). Eğer gebelik sırasında alınırsa, LENOM'uninsanlarda teratojenik bir etki göstermesi beklenir.

Çocuk doğurma potansiyeli olmadığını gösteren güvenilir kanıtlara sahip hastaların dışındaki tüm hastalarda, Gebelik Önleme Programı koşullarına mutlaka tam olarak uyulmalıdır.

Çocuk doğurma potansiyeli olmayan kadınlar için kriterler:

Aşağıdaki kriterlerden en az biri bulunmadıkça, erkek hastanın eşinin ya da kadın hastanın çocuk doğurma potansiyelinin olduğu düşünülür:

• Yaş > 50 ve doğal olarak > 1¹ yıl amenore durumunda (Kanser tedavisini takip edenveya laktasyon sürecindeki amenore, çocuk doğurma potansiyelini dışlamaz.),

• Uzman bir jinekolog tarafından onaylanan prematüre over yetmezliği,

• Geçirilmiş bilateral salpingo-ooferektomi veya histerektomi,

• XY genotipi, Turner sendromu, uterus agenezisi.

Danışmanlık

Çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlar için aşağıdakilerin tümü sağlanmadıkça LENOM kullanımı kontrendikedir:

• Doğmamış çocuk için beklenen teratojenik riski anlaması,

• Tedaviye başlamadan en az 4 hafta önce, tüm tedavi boyunca ve tedavininsonlanmasından en az 4 hafta sonrasına kadar, etkili bir doğum kontrol yöntemininkesintisiz olarak uygulanması gerektiğini anlaması,

• Çocuk doğurma potansiyeli bulunan bir kadın amenore olsa bile, etkili doğumkontrolü konusundaki tüm önerileri izlemelidir,

• Etkili doğum kontrol yöntemlerine uyabilme kapasitesinde olması,

• Gebeliğin potansiyel sonuçlarını ve gebelik riski bulunuyorsa hemen doktorunadanışmasının gerekliliği konusunda bilgi verilmesi ve bunu anlaması,

• Negatif bir gebelik testini takiben, kadın hastaya LENOM teslim edilir edilmezhastanın tedaviye başlaması gerektiğini anlaması,

• Teyit edilmiş tubal sterilizasyon haricinde, en az her 4 haftada bir gebelik testiyapılması gereğini anlaması ve kabul etmesi,

• LENOM kullanımı ile ilgili tehlikeleri ve gerekli önlemleri anladığını belirtmesi.

Lenalidomid alan erkek hastalar için farmakokinetik veriler, tedavi sırasında lenalidomidin insan semeninde aşırı derecede düşük düzeylerde bulunduğunu ve sağlıklı gönüllülerde, ilaçkesildikten 3 gün sonra insan semeninde tespit edilemediğini göstermiştir (bakınız bölüm 5.2).Önlem olarak ve böbrek yetmezliği gibi uzamış eliminasyon zamanına sahip özelpopülasyonlar dikkate alınarak, LENOM alan tüm erkek hastalar aşağıdaki koşullarısağlamalıdır:

• LENOM kullandığı süre içinde ya da LENOM kullanmayı bıraktıktan kısa bir süresonra eğer eşi gebe kalırsa, derhal tedaviden sorumlu hekime haber vermesigerektiğini ve eşi için, değerlendirme ve tavsiye amacıyla teratoloji konusunda uzmanya da deneyimli bir hekime başvurması gerektiğini anlamalıdır.

İlacı reçete eden doktor, çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlar için şunları sağlamalıdır:

• Hastanın Gebelik Önleme Programı'nın koşullarını yeterli derecede anlamakapasitesine sahip olduğundan ve bu koşullara uygun davranacağından emin olması,

• Hastanın önceden bahsedilen bu koşulları onaylamış olması.

Doğum Kontrolü

Çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlar tedavinin en az 4 hafta öncesinden başlayarak, tedavi sırasında, LENOM tedavisinden en az 4 hafta sonrasına kadar ve doza ara verildiğindebile; hasta cinsel ilişkiden bütünüyle ve sürekli olarak uzak duracağını her ay taahhütetmedikçe, etkili bir doğum kontrol yöntemlerinden birini kullanmalıdır. Etkili bir yöntembelirlenmediyse, hasta etkili bir korunmanın başlatılması için uygun şekilde eğitim almış birsağlık profesyoneline yönlendirilmelidir.

Aşağıdakiler uygun doğum kontrol yöntemlerine örnek olarak değerlendirilebilir:

• İmplant,

• Levonorgestrel salan rahim içi araçlar (RİA),

• Medroksiprogesteron asetat depo,

• Tubal sterilizasyon,

• Sadece vazektomi edilmiş erkek partner ile cinsel ilişki; vazektomi iki negatif semenanaliziyle doğrulanmalıdır,

• Sadece progesteron içeren ovülasyon inhibitörü haplar (örneğin, desogestrel).

LENOM ve deksametazon alan multipl miyelomlu hastalarda ve daha düşük düzeyde olmak üzere LENOM monoterapisi alan multipl miyelomlu, miyelodisplastik sendromlu ve mantlehücreli lenfomalı hastalarda artan venöz tromboembolizm riski nedeniyle, kombine oralkontraseptif haplar önerilmemektedir (bakınız bölüm 4.5). Eğer hasta kombine bir oralkontraseptif kullanıyorsa, yukarıda listelenen etkili yöntemlerden birine geçmelidir. Venöztromboembolizm riski kombine oral kontrasepsiyonun kesilmesi sonrası 4-6 hafta boyuncasürer. Deksametazon ile birlikte kullanılması kontraseptif steroidlerin etkililiğini azaltabilir(bakınız bölüm 4.5).

İmplantlar ve levonorgestrel salan rahim içi sistemler, düzensiz vajinal kanama ve yerleştirme anında artmış enfeksiyon riski ile ilişkilidir. Özellikle nötropenili hastalarda profilaktikantibiyotiklerin kullanılması düşünülmelidir.

Bakır salan rahim içi araçlar, yerleştirme sırasında olası enfeksiyon riski ve nötropeni veya trombositopenili hastaları tehlikeye sokabilecek menstrüel kan kaybı nedeniyle genellikleönerilmez.

Gebelik testi

Yerel uygulamaya göre, çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlar için minimum 25 mlU/mL hassasiyetli tıbbi olarak denetlenmiş gebelik testleri aşağıda belirtildiği şekildeuygulanmalıdır. Bu gereklilik, bütünüyle ve sürekli olarak cinsel ilişkiden uzak duracağınıtaahhüt eden çocuk doğurma potansiyelindeki kadınları da kapsar. İdeal olarak gebelik testi,reçetenin yazılması ve ilacın verilmesi aynı gün içinde olmalıdır. Çocuk doğurmapotansiyelinde olan kadınlara LENOM temin edilmesi, reçete tarihinden itibaren 7 gün içindegerçekleşmelidir.

Tedaviye başlanmadan önce

Tıbbi olarak doğrulanmış gebelik testi, LENOM reçetelendiği konsültasyon sırasında uygulanmalı veya en az 4 hafta boyunca etkili bir korunma yöntemi kullanan hastanın reçeteyiyazacak doktoru ziyaret etmesinden önceki 3 gün içinde uygulanmalıdır. Bu test, hastaLENOM ile tedaviye başladığında gebelik olmadığını göstermelidir.

İzleme ve tedavinin sona ermesi

Onaylanmış tubal sterilizasyon durumu hariç, tıbbi olarak doğrulanmış gebelik testi, tedavinin sona ermesinden sonraki en az 4 hafta dahil en az her 4 haftada bir tekrarlanmalıdır. Bugebelik testleri ilacın reçetelendiği gün veya reçeteyi yazacak doktoru ziyaretten önceki 3 güniçinde uygulanmış olmalıdır.

Ek önlemler

Hastalar, bu ilacı başka bir kişiye kesinlikle vermemeleri gerektiği ve kullanılmayan kapsüllerin tedavi sonunda güvenli olarak imha edilmesi için eczacılara teslim edilmesigerektiği konusunda bilgilendirilmelidir.

Hastalar tedavi boyunca ya da LENOM'un kesilmesinden en az 7 gün sonrasına kadar kan bağışı yapmamalıdır.

Sağlık çalışanları ve bakıcılar, blister veya kapsülü tutarken tek kullanımlık eldivenler giymelidir. Hamile olan veya hamile olabileceğinden şüphelenen kadınlar, blister veyakapsülü ellememelidir (bkz. Bölüm 6.6).

Eğitim malzemeleri, reçeteleme ve dağıtıma kısıtlamaları

LENOM'un fetal maruziyetini önlemede hastalara yardımcı olmak amacıyla, ruhsat sahibi, LENOM'un beklenen teratojenisitesi konusundaki uyarıları vurgulamak, tedaviyebaşlanmadan önce doğum kontrolü konusunda tavsiye sağlamak ve gebelik testinin gerekliliğikonusunda rehberlik sağlamak için sağlık profesyonellerine eğitim malzemesi teminedecektir. İlacı reçete eden kişi beklenen teratojenik risk hakkında ve Gebelik ÖnlemeProgramı'nda belirtilen sıkı gebelik önleme tedbirleri hakkında erkek ve kadın hastalarıbilgilendirmelidir ve hastalara uygun hasta eğitim broşürü, hasta kartı ve/veya ülkedeuygulanan hasta kartı sistemine göre eşdeğer bir materyal sağlamalıdır. Her bir Ulusal SağlıkOtoritesi ile işbirliği içerisinde ulusal kontrollü dağıtım sistemi uygulamaya koyulmuştur. Bukontrollü dağıtım sistemi, reçete edilme ve/veya dağıtım için hasta kartı ve/veya eşdeğer birmateryalin kullanımım içermektedir. Tercihen gebelik testi ve reçete yazma ile ilaç dağıtımişlemleri aynı gün olmalıdır. Lenalidomidin çocuk doğurma potansiyeli olan bir kadınadağıtımı, reçetenin yazılmasını takip eden 7 gün içinde ve tıbbi gözetim altında yapılannegatif sonuç veren bir gebelik testini takiben olmalıdır. Çocuk doğurma potansiyeli olankadınlar için onaylanmış endikasyonların dozaj rejimlerine göre (bkz. bölüm 4.2) reçetelermaksimum 4 hafta tedavi ve diğer tüm hastalar için reçeteler maksimum 12 haftalık tedavisüresinde olabilir.

Diğer özel uyarılar ve kullanım tedbirleriMiyokard infarktüsü

Miyokard infarktüsü, özellikle bilinen risk faktörlerine sahip olan ve deksametazon ile kombinasyon halinde lenalidomid alan hastalarda ilk 12 ay içinde bildirilmiştir. Bilinen riskfaktörleri olan hastalar önceden geçirilmiş tromboz hali de dahil edilerek - daha yüksek riskliolabilirler ve tüm değiştirilebilir risk faktörlerinin (örn. sigara kullanımı, hipertansiyon vehiperlipidemi) minimum düzeye indirilmesi için önlemler alınmalıdır.

Venöz ve arteriyel tromboembolik olaylar

Multipl miyelomlu hastalarda, lenalidomidin deksametazon ile kombinasyonu, artmış venöz tromboemboli (ağırlıklı olarak derin ven trombozu ve pulmoner emboli) riski ile ilişkilidir.Venöz tromboemboli riski lenanilomidin prednisolon ve melfelan ile kombinasyonunda dahaaz görülür.

Multip miyelom, miyelodisplastik sendrom ve mantle hücreli lenfoma hastalarında, LENOM monoterapisi ile tedavi, LENOM ile kombinasyon tedavisi ile tedavi olan multipl miyelomhastalarına göre daha düşük venöz tromboembolizm (başlıca derin ven trombozu ve pulmonerembolizm) riski ile ilişkilendirilmişti; (bakınız bölüm 4.5 ve 4.8).

Multipl miyelomlu hastalarda, lenalidomidin deksametazon ile kombinasyonu, artmış arteriyel tromboembolizm (ağırlıklı olarak Miyokard enfarktüsü ve serebrovasküler olay) riskiile ilişkilidir ve lenanilomidin prednisolon ve melfalan ile kombinasyonunda daha az görülür.LENOM kombinasyon tedavisi ile tedavi edilenlere kıyasla LENOM monoterapisi ile tedaviedilen multipl miyelom hastalarında arteriyel tromboemboli riski daha düşüktür.

Sonuç olarak, tromboembolizm için bilinen risk faktörleri olan hastalar - önceden geçirilmiş tromboz hali de dahil edilerek - yakından izlenmelidir. Değiştirilebilecek tüm risk faktörlerinien aza indirmek üzere gereken yapılmalıdır (örn. sigara kullanımı, hipertansiyon vehiperlipidemi). Eşzamanlı eritropoetik ilaç kullanımı veya geçirilmiş trombobembolik olayöyküsü de bu hastalarda trombotik riski artırabilir. Bu nedenle, eritropoetik ilaçlar veyahormon replasman tedavisi gibi tromboz riskini artırabilen diğer ilaçlar, deksametazon ilebirlikte LENOM kullanan multipl miyelom hastalarında dikkatle kullanılmalıdır. 12 g/dLüzerindeki hemoglobin konsantrasyonu eritropoetik ilaçların bırakılmasına neden olmalıdır.

Doktorlara ve hastalara tromboembolizm belirtileri ve semptomları açısından dikkatli olmaları tavsiye edilmelidir. Hastalara, nefes darlığı, göğüs ağrısı, kol veya bacakta şişlik gibisemptomların gelişmesi durumunda tıbbi yardım almaları söylenmelidir. Özellikle ilavetrombotik risk faktörlerine sahip hastalarda profilaktik antitrombotik ilaçlar önerilmelidir.Bireylerin hastalıklarının altında yatan faktörler dikkatlice değerlendirildikten sonraantitrombotik profilaktik önlem kararı verilmelidir.

Hasta tromboembolik olay yaşarsa, tedavi bırakılmalı ve standart antikoagülasyon tedavisi başlatılmalıdır. Hastanın durumu antikogülasyon tedavisi ile stabil hale geldiğinde vetromboembolik olay komplikasyonları kontrol altına alındığında, LENOM tedavisi risk yarardeğerlendirmesine bağlı olarak orijinal dozda tekrar başlatılabilir. Hasta, LENOM tedavisisırasında antikoagülasyon tedavisine devam etmelidir.

Pulmoner hipertansiyon

Lenalidomid ile tedavi edilen hastalarda bazıları ölümcül olan pulmoner hipertansiyon vakaları bildirilmiştir. Lenalidomid tedavisine başlamadan önce ve tedavi sırasında hastalaraltta yatan kardiyopulmoner hastalığın belirti ve semptomları açısından değerlendirilmelidir.

Nötropeni ve trombositopeni

LENOM'un en büyük doz kısıtlayıcı toksisitesi nötropeni ve trombositopenidir. LENOM tedavisinin başlangıcında, ilk 8 hafta boyunca her hafta ve ardından ayda bir kez sitopenileriizlemek amacıyla diferansiyel sayımı ile lökosit sayımı, trombosit sayımı, hemoglobin vehematokrit dahil tam kan sayımı yapılmalıdır. Mantle hücreli lenfoma hastalarında, takipprogramı 3. ve 4. sikluslarda her 2 haftada bir ve ardından her siklusun başlangıcındaolmalıdır. Foliküler lenfomada, izleme şeması 1. siklusun ilk 3 haftası (28 gün) için haftalıkolarak, 2 ile 4. kürler arasında 2 haftada bir ve daha sonra her döngünün başlangıcındaolmalıdır. Dozda kesilme ve / veya dozda azaltma gerekebilir (bakınız bölüm 4.2).

Nötropeni durumunda hekim tedavide büyüme faktörlerinin kullanılmasını düşünmelidir. Hastalara febril nöbetlerini derhal bildirmeleri tavsiye edilmelidir.

Hastalara ve hekimlere, özellikle kanamaya neden olabilen ilaçların eşzamanlı kullanıldığı hastalarda (bakınız bölüm 4.8 Hemorajik hastalıklar) peteşi ve epistaksis dahil, kanamabelirtileri ve semptomları açısından dikkatli olmaları tavsiye edilmektedir.

LENOM'un diğer miyelosüpresif ilaçlarla birlikte uygulanmasında dikkatli olunmalıdır.

Yeni tanı almış multipl miyelom: Otolog kök hücre transplantasyonu (OKHT) geçiren hastalarda Lenalidomid idamesi

CALGB 100104'ten elde edilen advers reaksiyonlar, yüksek doz melfalan ve OKHT (YDM/OKHT) sonrası bildirilen advers olayların yanı sıra idame tedavisi periyodundakiolayları da içermektedir. İkinci bir analiz, idame tedavisi başladıktan sonra ortaya çıkanolayları tanımlamıştır. IFM 2005-02'deki advers reaksiyonlar sadece idame tedavisiperiyodundaki olaylardır.

Genel olarak OKHT geçirmiş yeni tanı almış multipl miyelom hastalarında, lenalidomid idamesinin değerlendirildiği 2 çalışmada (sırasıyla; CALGB 100104'te %32,1 karşısında%26,7 [idame tedavisinden sonra %16,1 karşısında %1,8] ve IFM 2005-02'de %16,4karşısında %0,7) lenalidomid idame kollarında, plasebo idame kolları ile karşılaştırıldığında,4. derece nötropeni daha yüksek bir sıklıkla gözlenmiştir. Tedaviden kaynaklanan velenalidomidin kesilmesine neden olan nötropeni advers olayları sırasıyla CALGB 100104'tehastaların %2,2'sinde ve IFM 2005- 02'de hastaların %2,4'ünde bildirilmiştir. Dördüncüderece febril (ateşli) nötropeni her iki çalışmada da lenalidomid idame kolları ile plaseboidame kolları arasında benzer sıklıklarda bildirilmiştir (%0,4 karşısında %0,5 [idame tedavisibaşladıktan sonra CALGB 100104'te %0,4 karşısında %0,5] ve IFM 2005-02'de %0,3karşısında %0). Hastalara, ateşli epizodu derhal bildirmeleri söylenmelidir; tedaviye aravermek ve/veya dozu azaltmak gerekli olabilir (bakınız bölüm 4.2).

Otolog kök hücre transplantasyonu geçirmiş olan yeni tanı almış multipl miyelom hastalarında lenalidomid idamesini değerlendiren çalışmalarda lenalidomid idame kollarında,plasebo idame kolları ile karşılaştırıldığında, 3. veya 4. derece trombositopeni daha yüksek birsıklıkla gözlenmiştir (CALGB 100104'te %37,5 karşısında %30,3 [idame tedavisi başladıktansonra %17,9 karşısında %4,1] ve IFM 2005-02'de %13,0 karşısında %2,9). Hastalara vehekimlere peteşi (küçük kırmızı cilt kanamaları) ve epistaksis (burun kanamaları) özelliklekanamaya neden olabilen ilaçların eşzamanlı kullanıldığı durumlar dahil, kanama belirtileri vesemptomları açısından dikkatli olmaları tavsiye edilmektedir (bakınız bölüm 4.8 Hemorajikhastalıklar).

Yeni tanı almış multipl miyelom: Kök hücre transplantasyonuna (OKHT) uygun olmayan hastalarda bortezomib, deksametazon ile lenalidomid kombinasyonu

Dördüncü derece nötropeni, SWOG S0777 çalışmasında lenalidomidin bortezomib ve deksametazon ile kombinasyonu (RVd) kolunda Rd karşılaştırma koluna göre daha düşüksıklıkta görülmüştür (% 2,7'ye karşı % 5,9). Dördüncü derece febril nötropeni RVd ve Rdkolda benzer sıklıkta rapor edilmiştir (%0,0'a karşı % 0,4). Hastalara febril epizodları derhalbildirmeleri tavsiye edilmelidir; bir tedavi kesintisi ve/veya doz azaltımı gerekebilir (bkz.Bölüm 4.2).

Üçüncü veya 4. derece trombositopeni, RVd koluna kıyasla ve Rd karşılaştırma koluna göre daha yüksek sıklıkta gözlenmiştir (sırasıyla %17,2'e karşı % 9,4).

Yeni tanı almış multipl miyelom: Otolog kök hücre transplantasyonuna (OKHT) uygun olmayan hastalarda düşük dozda deksametazon ile lenalidomid kombinasyonu

Dördüncü derece nötropeni, karşılaştırma koluna kıyasla düşük doz deksametazonlakombinasyon halinde lenalidomid uygulanan kollarda daha düşük sıklıkta gözlenmiştir(Melfalan/prednizolon/talidomid kolunda %15'e karşı Rd'de [sürekli tedavi] ve Rd18'de [dörthaftalık 18 siklüs tedavi boyunca] %8,5, bakınız bölüm 4.8). Dördüncü derece nötropenik ateşepizotlarının karşılaştırma koluyla uyumlu bulunmuştur (Melfalan/prednizolon/talidomidkolunda %0,7'ye karşı Rd ve Rd18 lenalidomid/deksametazon tedavisi uygulanan hastalarda%0,6, bakınız bölüm 4.8).

Üçüncü veya 4. derece trombositopeni, karşılaştırma koluna kıyasla Rd ve Rd18 kollarında daha düşük sıklıkta gözlenmiştir (sırasıyla %11,1'e karşı %8,1).

Yeni tanı almış multipl miyelom: Otolog Kök hücre transplantasyona (OKTH) uygun olmayan hastalarda melphalan ve prednizon ile lenalidomid kombinasyonu

Yeni tanı konmuş multipl miyelom hastalarında yapılan klinik çalışmalarda lenalidomidin melfalan ve prednizon ile kombinasyonu, lenalidomid içermeyen tedavi şemalarına göre dahayüksek 4. derece nötropeni insidansı ile ilişkili bulunmuştur [Melfalan (M), prednizon (P) velenalidomid (R) kombinasyonunu (MPR), lenalidomid (R) monoterapisinin takip ettiği(MPR+R) ve melfalan, prednizon, lenalidomid kombinasyonunu (MPR) plasebonun (p) takipettiği (MPR+p) lenalidomid içeren tedavi şemalarında (MPR+R ve MPR+p) 4. derecenötropeni insidansı %34.1 iken melfalan, prednizon ve plasebo (MPp) kombinasyonunuplasebonun takip ettiği (MPp+p) tedavi şemasını alan hastalarda %7.8 olarak gerçekleşmiştir;bkz. Bölüm 4.8]. 4. derece febril nötropeni atakları seyrek olarak gözlenmiştir (MPp+p iletedavi edilen hastalarda %0.0'a kıyasla MPR+R/MPR+p ile tedavi edilen hastalarda %1,7;bkz. Bölüm 4.8).

Lenalidomid in melfalan ve prednizon ile multipl miyelom hastalarında kombinasyonu, daha yüksek 3. derece ve 4. derece trombositopeni insidansı ile ilişkilidir (MPp+p ile tedavi edilenhastalarda %13.7 ile karşılaştırıldığında MPR+R/MPR+p ile tedavi edilen hastalarda %40,4;bkz. Bölüm 4.8).

•

Multipl miyelom: önceden en az bir tedavi almış hastalar

Deksametazon ile lenalidomid kombinasyonu, önceden en az bir tedavi almış multipl miyelom hastalarında daha yüksek 4. derece nötropeni insidansıyla ilişkilidir(plasebo/deksametazon ile tedavi edilen hastalardaki %0,6'ya kıyaslalenalidomid/deksametazon ile tedavi edilen hastalarda %5,1; bakınız bölüm 4.8). 4. derecefebril (ateşli) nötropeni atakları seyrek olarak gözlemlenmiştir (plasebo/deksametazon iletedavi edilen hastalardaki %0,0'a kıyasla lenalidomid/deksametazon ile tedavi edilenhastalarda %0,6; bakınız bölüm 4.8).

Multipl miyelom hastalarında deksametazon ile lenalidomid kombinasyonu daha yüksek 3. derece ve 4. derece trombositopeni insidansıyla ilişkilidir (plasebo/deksametazon ile tedaviedilen hastalardaki sırasıyla %2,3 ve %0,0'a kıyasla lenalidomid/deksametazon ile tedaviedilen hastalarda sırasıyla %9,9 ve %1,4; bakınız bölüm 4.8).

•

Miyelodisplastik sendrom

Lenalidomid tedavisi miyelodisplastik sendrom hastalarında, plasebo uygulanan hastalar ile karşılaştırıldığında daha yüksek oranda 3. ve 4. derece nötropeni ve trombositopeniinsidansıyla ilişkilidir (bakınız bölüm 4.8). ²(bakınız bölüm 4.8).

Foliküler lenfoma

Folliküler lenfoma hastalarında lenalidomidin rituksimab ile kombinasyonu, plasebo / rituksimab kolundaki hastalar ile karşılaştırıldığında daha yüksek bir oranda 3. veya 4. Derecenötropeni insidansı ile ilişkilidir. Febril nötropeni ve 3. veya 4. Derece trombositopeni,lenalidomid / rituksimab kolunda daha yaygın olarak gözlenmiştir (bkz. bölüm 4.8).

Tiroid bozuklukları

Hipotiroidizm ve hipertiroidizm olguları bildirilmiştir. Tedaviye başlamadan önce tiroid fonksiyonunu etkileyen eşlik eden koşulların optimal kontrolü önerilir. Başlangıçta vedevamlı olarak tiroid fonksiyonunun izlemi önerilir.

Periferik nöropati

LENOM yapısal olarak, ağır periferik nöropatiyi indüklediği bilinen talidomide benzerdir.

Yeni tanı almış multipl miyelomun tedavisinde lenalidomidin deksametazon ya da melfalan ve prednizolon ile kombine tedavisi ya da lenalidomid monoterapisi ya da uzun sürelilenalidomid kullanımına bağlı olarak periferal nöropatide herhangi bir artış olmamıştır.

Multipl miyelom hastalarında lenalidomidin intravenöz bortezomib ve deksametazon ile kombinasyonu, daha yüksek bir periferik nöropati sıklığı ile ilişkilidir. Bortezomib subkutanolarak uygulandığında sıklığı daha düşüktür. Ek bilgi için bölüm 4.8 ve bortezomib KÜB'nebakınız.

Tümör alevlenme reaksiyonu ve tümör lizis sendromu

LENOM anti-neoplastik aktiviteye sahip olduğu için, tümör lizis sendromunun (TLS) komplikasyonları meydana gelebilir. Ölümcül vakalar da dahil olmak üzere, TLS ve tümöralevlenme reaksiyonu (TAR) vakaları

bildirilmiştirFoliküler lenfoma

TAR için dikkatli bir takip ve değerlendirme önerilmektedir. Tümör alevlenmesi hastalık ilerlemesini taklit edebilir. 1 ve 2. Derece TAR gelişmiş hastalar, TAR semptomlarına yönelikolarak kortikosteroidler, NSAİİ'ler ve / veya narkotik analjeziklerle tedavi edilmiştir. TARiçin terapötik önlemler alma kararı, her bir hastanın dikkatli klinik değerlendirmesinden sonraverilmelidir (bkz. bölüm 4.2 ve 4.8).

TLS için dikkatli bir takip ve değerlendirme önerilmektedir. Hastalar, klinik olarak belirtildiği gibi ilk siklus sırasında veya daha uzun süre boyunca haftalık kimya panellerine ek olarak iyihidrate edilmeli ve TLS profilaksisi almalıdır (bkz. bölüm 4.2 ve 4.8).

Tümör yükü

•

Mantle hücreli lenfoma

Alternatif tedavi seçenekleri mevcutsa, yüksek tümör yükü bulunan hastaların tedavisi için lenalidomid önerilmemektedir.

Erken ölüm

MHL-002 çalışmasında erken (20 hafta içinde) ölümlerde genel olarak belirgin bir artış meydana gelmiştir. Başlangıçta yüksek tümör yükü bulunan hastalar, erken ölüm açısındandaha yüksek bir risk altındadır; lenalidomid kolunda 16/81 (%20) erken ölüm ve kontrolkolunda 2/28 (%7) erken ölüm meydana gelmiştir. 52 haftalık dönemde elde edilen rakamlarsırasıyla 32/81 (%40) ve 6/28'dir (%21) (bakınız bölüm 5.1).

Advers olaylar

MHL-002 çalışmasında 1. tedavi siklusu esnasında, lenalidomid kolunda yüksek tümör yükü bulunan 11/81 (%14) hasta tedaviden çekilirken, bu sayı kontrol kolunda 1/28'dir (%4).Lenalidomid kolunda 1. tedavi siklusu esnasında yüksek tümör yükü bulunan hastalarıntedaviden ayrılmasının temel nedeni advers olaylardır, 7/11 (%64).

Dolayısıyla yüksek tümör yükü bulunan hastalar, TAR belirtileri dahil olmak üzere advers reaksiyonlar açısından yakından takip edilmelidir (bakınız Bölüm 4.8). TAR için dozayarlamalarıyla ilgili olarak bölüm 4.2'ye bakınız. Yüksek tümör yükü, çapı >5 cm olan en azbir lezyon ya da >3 cm olan 3 lezyon olarak tanımlanmıştır.

Alerjik reaksiyonlar ve şiddetli deri reaksiyonları

Lenalidomid ile tedavi edilen hastalarda anjiyoödem, anafilaktik reaksiyon ve Stevens Johnson (SJS), toksik epidermal nekroliz (TEN) ve DRESS gibi ciddi deri reaksiyonlarınıiçeren alerjik reaksiyon vakaları bildirilmiştir (bakınız bölüm 4.8). Hastalar reçete eden doktortarafından bu reaksiyonların işaret ve semptomları hakkında bilgilendirilmeli ve eğer busemptomlar gelişirese derhal tıbbi yardım almaları hastalara anlatılmalıdır. Anjiyoödem,anafilaktik reaksiyon, eksfolyatif veya büllöz döküntü durumunda veya SJS, TEN ya daDRESS şüphesi olduğunda lenalidomid kullanımı bırakılmalı ve bu reaksiyonlarındüzelmesinin ardından tekrar başlatılmamalıdır. Şiddete bağlı olarak deri reaksiyonlarınındiğer formları için lenalidomid tedavisine ara verilmesi veya tedavinin bırakılmasıdüşünülmelidir. Daha önce talidomid ile tedavi edilirken alerjik reaksiyon gösteren hastalar,literatürde lenalidomid ve talidomid arasında olası bir çapraz reaksiyon bildirilmişolduğundan yakından takip edilmelidir.

Talidomid tedavisi ile ilişkili şiddetli döküntü öyküsü olan hastalar lenalidomid kullanmamalıdır.

İkinci Primer Maligniteler

Daha önce tedavi görmüş lenalidomid/deksametazon alan miyelomlu hastalarda yürütülen klinik çalışmalarda ikinci primer malignitelerde kontrollere kıyasla (100 hasta/yılı başına1,38) bir artış (100 hasta/yılı başına 3,98) gözlenmiştir. İnvaziv olmayan ikinci primermaligniteler bazal hücreli veya skuamöz hücreli deri kanserlerinden oluşmaktadır. İnvazivikinci primer malignitelerin çoğu solid tümör malignitelerdir.

Nakile elverişli olmayan yeni tanı almış multipl miyelom hastalarında yapılan klinik çalışmalarda, progresyona kadar, melfalan ve prednizon (100 hasta/yılı başına 1,75) ilekombinasyon halinde lenalidomid kullanan hastalarda hematolojik ikinci primer malignite(Akut Miyeloid Lösemi, MDS vakaları) insidans oranında prednizon ile kombinasyon halindemelfalana (100 hasta/yılı başına 0,36) kıyasla 4,9 katlık bir artış gözlenmiştir.

Prednizon ile kombinasyon halinde melfalan (yılda - her 100 kişide 0.74) alan hastalar ile karşılaştırıldığında, melfalan ve prednizon (yılda- her 100 kişide 1.57) ile kombinasyonhalinde lenalidomid (9 siklus) alan hastalarda katı tümör SPM hastalığı görülüş oranında 2.12kat artış gözlenmiştir.

Progresyona kadar veya 18 ay boyunca deksametazon ile kombinasyon halinde lenalidomid kullanan hastalarda hematolojik ikinci primer malignite insidans oranı (100 hasta/yılı başına0,16) melfalan ve prednizon ile kombinasyon halinde talidomide (100 hasta/yılı başına 0,79)kıyasla artmamıştır.

Progresyona kadar veya 18 ay boyunca deksametazon ile kombinasyon halinde lenalidomid kullanan hastalarda (100 hasta/yılı başına 1,58) solid tümör ikinci primer malignite insidansoranında melfalan ve prednizon ile kombinasyon halinde talidomide (100 hasta/yılı başına1,19) kıyasla 1,3 kat artış gözlenmiştir.

Bortezomib ve deksametazon ile birlikte lenalidomid alan yeni tanı konmuş multipl miyelom hastalarında hematolojik ikinci primer malignite insidans oranı 100 kişi başına 0.00 - 0.16 vesolid tümör ikinci primer malignite insidans oranı 100 kişi başına 0.21 - 1.04'tür.

Lenalidomid ile ilişkili sekonder primer malignitelerin riskinde artış, kök hücre nakli sonrasında yeni tanı almış multipl miyelom bağlamında da önem taşımaktadır. Bu risk henüztam anlamıyla karakterize edilmemiş olmakla birlikte, bu bağlamda lenalidomid düşünülürkenve kullanılırken bu durum akılda bulundurulmalıdır.

En göze çarpanları AML, MDS ve B hücresi maligniteleri (Hodgkin lenfoması dahil) olmak üzere hematolojik malignitelerin oranı, lenalidomid kolları için 100 hasta/yılı başına 1,31,plasebo kolları için ise 100 hasta/yılı başına 0,58 (otolog kök hücre tedavisi [OKHT]sonrasında lenalidomide maruz kalan hastalarda 100 hasta/yılı başına 1,02 ve OKHTsonrasında lenalidomide maruz kalmayan hastalarda 100 hasta/yılı başına 0,60) şeklindeolmuştur. Solid tümör ikinci primer malignitelerin insidansı lenalidomid kolları için 100hasta/yılı başına 1,36 ve plasebo kolları için 100 hasta/yılı başına 1,05 bulunmuştur (OKHTsonrasında lenalidomide maruz kalan hastalar için 100 hasta/yılı başına 1,26 ve OKHTsonrasında lenalidomide maruz kalmayan hastalar için 100 hasta/yılı başına 0,60).

Lenalidomid ile tedaviye başlanmadan önce ikinci primer malignite ortaya çıkma riski dikkate alınmalıdır. Hekimler tedavi öncesinde ve sırasında, standart kanser taramaları kullanarak,hastaları ikinci primer malignite ortaya çıkışı açısından dikkatle değerlendirmeli ve tedaviyiendike olduğu şekilde başlatmalıdırlar.

Düşük ve orta-1 riskli MDS'de akut miyeloid lösemiye progresyon

•Karyotip

Kompleks sitogenetik dahil başlangıç değişkenleri, transfüzyona gereksinimi olan ve del(5q) anomalisi bulunan hastalarda AML'ye progresyon ile ilişkilendirilmektedir. Düşük ve orta-1riskli miyelodisplastik sendromlu hastalarda lenalidomid ile gerçekleştirilen iki klinikçalışmanın birleştirilmiş analizlerinde, kompleks sitogenetiğe sahip hastalarda 2 yıllık tahminiAML'ye progresyon kümülatif riski en yüksek olmuştur (%38,6). İzole del(5q) anormalliğiolan hastalarda tahmini 2 yıllık AML'ye progresyon oranı, del(5q) ve ek bir sitogenetikanomalisi bulunan hastalardaki %17,3'e kıyasla %13,8 olmuştur.

Bunun sonucu olarak MDS, del(5q) ve kompleks sitogenetik ile ilişkili olduğunda, lenalidomidin yarar/risk oranı bilinmemektedir.

• TP53 durumu

TP53 mutasyonu, daha düşük riskli MDS del5q hastalarının %20 ile %25'inde bulunmaktadır ve AML'ye daha yüksek progresyon riski ile ilişkilendirilmektedir. Düşük ve orta-1 risklimiyelodisplastik sendrom hastalarında gerçekleştirilen bir klinik lenalidomidin çalışmasının(MDS-004) post-hoc analizinde tahmini 2 yıllık AML'ye progresyon oranı, IHC-p53 pozitif(TP53 mutasyon durumu için alternatif olarak p53 proteinin immünohistokimyasaldeğerlendirmesi kullanılarak güçlü nükleer boyamanın %1'i kesim düzeyi) hastalarda %27,5ve IHC-p53 negatif hastalarda %3,6 bulunmuştur (p=0.0038) (bakınız bölüm 4.8)

Mantle hücreli lenfomada diğer malignitelere progresyon

Mantle hücreli lenfomada; AML, B-hücre maligniteleri ve melanom dışı deri kanseri (MDDK) tanımlanmış risklerdir.

Foliküler lenfomada ikinci birincil maligniteler

Foliküler lenfoma hastalarını içeren relaps / refrakter bir iNHL çalışmasında, plasebo / rituksimab koluna kıyasla lenalidomid / rituksimab kolunda ikinci primer malignitelerriskinde artış gözlenmemiştir. Hematolojik AML ikinci primer maligniteler, lenalidomid /rituksimab kolunda 100 kişi-yılı başına 0.29'da meydana gelirken, plasebo / rituksimab alanhastalarda 100 kişi-yılı başına 0.29 olarak görülmüştür. Lenalidomid / rituksimab kolundahematolojik artı katı tümör ikinci primer malignitelerin (melanom dışı deri kanserleri hariç)insidans oranı, medyan takiple plasebo / rituksimab alan hastalarda 100 kişi-yılı başına1.17'ye kıyasla, 100 kişi-yılı başına 0.87 idi. 30,59 aya kadar (0,6 ile 50,9 ay arasında).

Melanom dışı deri kanserleri, tanımlanmış risklerdir ve deri veya bazal hücreli karsinomların skuamöz hücreli karsinomlarını içerir.

Hekimler, ikinci primer malignitelerin gelişimi için hastaları izlemelidir. Lenalidomid tedavisi düşünüldüğünde hem lenalidomidin potansiyel faydası hem de ikinci primer malignite riskigöz önünde bulundurulmalıdır.

Karaciğer Bozuklukları

Kombinasyon tedavisinde lenalidomid ile tedavi edilen hastalarda ölümcül vakaları da içeren hepatik yetmezlik bildirilmiştir: akut hepatik yetmezlik, toksik hepatit, sitolitik hepatit,kolestatik hepatit ve karma sitolitik/kolestatik hepatit bildirilmiştir. İlaçla indüklenen şiddetlihepatotoksisitenin mekanizması halen bilinmemekle birlikte, bazı vakalarda önceden mevcutviral karaciğer hastalığı, başlangıç karaciğer enzim düzeylerinde yükseklik ve antibiyotiklerletedavi muhtemel risk faktörleri olabilir.

Anormal karaciğer fonksiyon testleri yaygın olarak bildirilmiştir ve genellikle asemptomatik olup, doz uygulamasına ara verilmesi ile geri dönüşümlüdür. Parametreler başlangıçdeğerlerine döndüğünde, daha düşük bir dozla tedavi düşünülebilir.

Lenalidomid, böbrekler ile elime olmaktadır. Hematolojik yan etkileri ve hepatotoksisite riskinin artmasına neden olabilecek plazma düzeylerini engellemek amacıyla böbrekyetmezliği olan hastalarda dozun ayarlanması önemlidir. Karaciğer fonksiyonlarının özellikleeşzamanlı viral karaciğer enfeksiyonu ya da öyküsü olan hastalarda ya da lenalidomid,karaciğer fonksiyon bozukluğu ile ilişkili olduğu bilinen ilaçlarla kombine edildiğinde, takipedilmesi önerilmektedir.

Nötropeninin eşlik ettiği veya etmediği enfeksiyon

Multipl miyelom hastaları pnömoni de dahil olmak üzere enfeksiyonlar geliştirmeye yatkındır. Transplantasyona uygun olmayan yeni tanı almış multipl miyelom hastalarındakullanılan lenalidomidin deksametazon ile kombinasyonunda MPT (Melfalan, Prednizolon,Talidomid)'ye göre ve OKHT geçirmiş yeni tanı almış multipl miyelom hastalarındalenalidomid idamesinde plaseboya göre daha yüksek bir enfeksiyon oranı gözlenmiştir.Nötropeni bağlamında derece > 3 enfeksiyonlar hastaların üçte birinden daha azında meydanagelmiştir. Enfeksiyonlar için bilinen risk faktörleri bulunan hastalar yakından izlenmelidir.Tüm hastalara enfeksiyonun ilk belirtisinde (örn. öksürük, ateş vb.) derhal tıbbi yardımalmaları söylenmelidir, böylelikle enfeksiyonun şiddetini azaltmak için erken tedaviye olanaksağlanır.

Viral Reaktivasyon

Lenalidomid kullanan hastalarda ciddi herpes zoster veya hepatit B virüsü (HBV) reaktivasyonu dahil viral reaktivasyon vakaları bildirilmiştir.

Bazı viral reaktivasyon vakalarının ölümcül sonuçları bulunmaktadır.

Bazı herpes zoster reaktivasyon vakaları, lenalidomid tedavisinin geçici olarak durdurulmasını veya kalıcı olarak kesilmesini gerektirecek şekilde uygun antiviral tedaviihtiyacı duyulan yaygın herpes zoster, menenjit herpes zoster veya oftalmik herpes zoster ilesonuçlanmıştır.

Lenalidomid kullanan ve önceden hepatit B virüsü (HBV) ile enfekte olmuş hastalarda nadiren hepatit B reaktivasyonu bildirilmiştir. Bu vakalardan bazıları lenalidomidinkesilmesine neden olan ve uygun antiviral tedavi gerektiren akut karaciğer yetmezliğineilerlemiştir. Lenalidomid ile tedaviye başlanmadan önce hepatit B virüs durumu tespitedilmelidir. HBV enfeksiyonu test sonucu pozitif çıkan hastalar için hepatit B tedavisindeuzmanlığı olan bir hekime danışılması önerilmektedir. Anti-HBc pozitif fakat HBsAg negatifolan hastalar da dahil olmak üzere önceden HBV ile enfekte olmuş hastalarda LENOMkullanılırken dikkatli olunmalıdır. Bu hastalar tedavi süresince aktif HBV enfeksiyonununbelirti ve bulguları açısından yakından izlenmelidir.

Progresif multifokal lökoensefalopati

Ölümcül vakalar da dahil olmak üzere progresif multifokal lökoensefalopati (PML) vakaları lenalidomid ile bildirilmiştir. PML, lenalidomid ile tedaviye başladıktan birkaç ay ila birkaçyıl sonra bildirilmiştir. Vakalar genellikle eşlik eden deksametazon veya diğerimmünosupresif kemoterapi ile önceden tedavi edilen hastalarda bildirilmiştir. Doktorlardüzenli aralıklarla hastaları izlemek ve yeni veya kötüleşen nörolojik belirtiler, bilişsel veyadavranışsal belirtileri veya bulguları olan hastalarda ayırıcı tanıda PML'yi dikkatealmalıdıdırlar. Hastaların, eşlerini veya bakıcılarını tedavi hakkında bilgilendirmeleri tavsiyeedilmelidir, çünkü hastanın farkında olmadığı belirtileri fark edebilirler.

PML'nin değerlendirilmesi, nörolojik muayene, beyin manyetik rezonans görüntülemesi ve beyin omurilik sıvısı analizine polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile JC virüs (JCV) DNAanalizi veya bir beyin biyopsisinde JCV testine dayanmalıdır. Negatif bir JCV PCR, PML'Yİdışlamaz. Alternatif tanı koyulamaması durumunda ek takip ve değerlendirme gerektirebilir.

PML şüphesi varsa, PML dışlanana kadar sonraki dozlar verilmemelidir. PML doğrulanırsa, lenalidomid kalıcı olarak kesilmelidir.

Yeni tanı almış multipl miyelom hastaları

Yetmiş beş yaş üstü hastalarda, ISS evre III, ECOG PS >2 veya KL

KRKR

<60 mL/dak değerleri dikkatealınarak, lenalidomid kombinasyonlarını tolere etme kapasiteleri açısından dikkatledeğerlendirilmelidir (bakınız bölüm 4.2 ve 4.8).

Katarakt

Lenalidomidi deksametazon ile kombinasyon halinde kullanan yeni tanı almış multipl miyelom hastalarında, özellikle uzun süre kullanımda, katarakt daha yüksek sıklıktabildirilmiştir. Görme kabiliyetinin düzenli izlenmesi önerilmektedir.

Kullanılmamış kapsüller

Hastalara, bu tıbbi ürünü kesinlikle başka bir kişiye vermemeleri ve varsa, kullanılmamış kapsülleri tedavi sonunda eczacılarına iade etmeleri söylenmelidir.

Laktoz intoleransı

LENOM kapsüller laktoz anhidr ihtiva eder. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacıkullanmamaları gerekir.

LENOM kapsüller kroskarmeloz sodyum ihtiva eder. Bu durum kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Eritropoetik ilaçlar veya hormon replasman tedavisi gibi tromboz riskini artırabilen diğer ilaçlar, deksametazon ile birlikte LENOM almakta olan multipl miyelom hastalarında dikkatlekullanılmalıdır (bakınız bölüm 4.4 ve 4.8).

Oral kontraseptifler

Oral kontraseptiflerle hiçbir etkileşim çalışması yapılmamıştır. LENOM bir enzim indükleyicisi değildir. İnsan hepatositleriyle yapılan bir

in vitro

çalışmada lenalidomid, testedilen çeşitli konsantrasyonlarda CYP1A2, CYP2B6, CYP2C9, CYP2C19 ve CYP3A4/5'iindüklememiştir. Bu nedenle, lenalidomidin tek başına uygulandığı durumlarda, hormonalkontraseptifler dahil olmak üzere tıbbi ürünlerin etkililiğinde azalmaya yol açan indüksiyonbeklenmemektedir. Bununla birlikte, deksametazonun zayıf ila orta derecede CYP3A4indükleyicisi olduğu bilinmektedir ve ayrıca taşıyıcıların yanı sıra diğer enzimleri deetkilemesi olasıdır. Tedavi süresince oral kontraseptiflerin etkililiği azalabilir. Gebeliğiönlemek için etkili önlemler alınmalıdır (bakınız bölüm 4.4 ve 4.6).

Varfarin

Birden fazla 10 mg dozda lenalidomidin tek doz (25 mg) varfarin ile birlikte uygulanmasının toplam lenalidomidin veya R- ve S- varfarinin farmakokinetiği üzerine herhangi bir etkisiolmamıştır. Bununla birlikte, klinik kullanım sırasında (deksametazon ile birlikte tedavi) biretkileşim bulunup bulunmadığı bilinmemektedir. Deksametazon zayıf ila orta derecede enzimindükleyicisidir ve varfarin üzerine etkisi bilinmemektedir. Tedavi sırasında varfarinkonsantrasyonunun yakın takibi önerilmektedir.

Digoksin

Günde bir kez lenalidomid 10 mg ile birlikte uygulanması, digoksinin (0,5 mg, tek doz) plazma konsantrasyonunu % 90 GA (güven aralığı) ile % 14 artırmıştır; [% 0,52 - % 28,2]).Etkinin klinik kullanımda (daha yüksek lenalidomid dozları ve deksametazon ile birliktetedavi) farklı olup olmayacağı bilinmemektedir. Bu nedenle, LENOM tedavisi sırasındadigoksin konsantrasyonlarının izlenmesi tavsiye edilmektedir.

Statinler

Statinler LENOM ile uygulandığında aditif olabilecek, artmış bir rabdomiyoliz riski söz konusudur. Tedavinin ilk haftalarında artırılmış klinik ve laboratuvar takip gerekmektedir.

Deksametazon

Tek ya da çoklu deksametazon dozunun (günde bir kez 40 mg) eşzamanlı uygulanmasının, lenalidomidin (günde bir kez 25 mg) çoklu doz farmakokinetiği üzerinde klinik açıdananlamlı bir etkisi olmamıştır.

P-glikoprotein (P-gp) inhibitörleri ile etkileşimler

LENOM,

in vitro4.6 Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi X'tir.

Teratojenik etkisi nedeniyle, hasatanın çocuk doğurma potansiyeline sahip olmadığını gösteren güvenilir bir kanıt bulunmuyorsa, lenalidomid Gebelik Önleme Programı (bakınızbölüm 4.4) kapsamında reçete edilmelidir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyelindeki kadınlar tedavinin 4 hafta öncesinden başlayarak, tedavi süresince ve tedavinin ardından 4 haftaya kadar etkili doğum kontrol yöntemi uygulamakzorundadır. Eğer LENOM ile tedavi gören kadınlarda gebelik oluşursa, tedavi durdurulmalıve hasta değerlendirme ve öneriler için teratoloji konusunda tecrübeli veya uzman bir doktorayönlendirilmelidir.

Eğer, LENOM alan bir erkek hastanın eşinde gebelik oluşursa, kadın partner değerlendirme ve öneriler için teratoloji konusunda tecrübeli veya uzman bir doktora yönlendirilmelidir.

LENOM ile tedavi sırasında insan semeninde aşırı derecede düşük düzeylerde bulunmaktadır ve sağlıklı gönüllülerde ilaç kesildikten 3 gün sonra insan semeninde tespit edilememektedir(bakınız bölüm 5.2). Önlem olarak ve böbrek bozukluğu gibi eliminasyon süresinin uzunolduğu özel popülasyonlar göz önünde bulundurularak, LENOM alan tüm erkek hastalar,eşlerinin gebe ya da çocuk doğurma potansiyelinin olması ve herhangi bir doğum kontrolyöntemi kullanmaması durumunda tedavi süresince, tedaviye ara verilmesi sırasında ve tedavikesildikten sonra 1 hafta boyunca prezervatif kullanmalıdır.

Gebelik dönemi

Lenalidomidin gebelik döneminde uygulandığı takdirde ciddi doğum kusurlarına yol açtığından şüphenilmektedir.

LENOM gebelik döneminde kontrendikedir (bakınız bölüm 4.3).

LENOM yapısal olarak talidomide benzerdir. Talidomid insanlarda teratojenik olduğu bilinen ve yaşamı tehdit eden ciddi doğum kusurlarına neden olan bir etkin maddedir.

Lenalidomid talidomid kullanımında tanımlananlara benzer maymunlarda malformasyonları indüklemiştir (bakınız bölüm 5.3). Bu nedenle, LENOM'un teratojenik etki göstermesibeklenir ve LENOM gebelik sırasında kontrendikedir (bakınız bölüm 4.3).

Laktasyon dönemi

LENOM'un anne sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Bu nedenle lenalidomid tedavisi sırasında emzirmeye ara verilmelidir.

Üreme Yeteneği/Fertilite

500 mg/kg'a (vücut yüzey alanına göre 25 mg ve 10 mg insan dozlarının sırasıyla yaklaşık 200 ila 500 katı) kadar olan lenalidomid dozları ile sıçanlarda yapılan bir fertilite çalışmasıfertilite ve parenteral toksisite üzerinde herhangi bir advers etkiye neden olmamıştır.

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerinde etkiler

LENOM'un araç ve makine kullanım yeteneği üzerine hafif ya da orta derecede etkisi bulunmaktadır. LENOM kullanımında yorgunluk, sersemlik, uyku hali, baş dönmesi, vertigove bulanık görme bildirilmiştir. Bu nedenle, araç ve makine kullanırken dikkat edilmesiönerilir.

4.8 İstenmeyen etkiler

Güvenlilik profili özeti

Yeni tanı konmuş multipl miyelom: OKHT geçirmiş lenalidomid idamesi ile tedavi edilen hastalar

CALGB 100104'ten elde edilen advers reaksiyonların tespiti için konservatif bir yaklaşım uygulanmıştır. Tablo 1'de listelenen advers reaksiyonlar, HDM/OKHT sonrasında bildirilenolayların yanı sıra idame tedavisi periyodundaki olayları da içermektedir. İdame tedavisibaşladıktan sonra meydana gelen olayları tanımlayan ikinci bir analiz, Tablo 1'de tarif edilensıklıkların, idame tedavisi sırasında gerçekte gözlenenden aslında daha yüksek olabileceğinidüşündürmektedir. IFM 2005-02'deki advers reaksiyonlar sadece idame tedavisiperiyodundandır.

Plaseboya kıyasla lenalidomid ile daha sık gözlenen ciddi advers reaksiyonlar (>%5) şunlardır:

• Pnömoni (%10,6; kombine dönem) IFM 2005-02'den

• Akciğer enfeksiyonu (%9,4 [idame tedavisi başladıktan sonra %9,4]) CALGB 100104'ten

IFM 2005-02 çalışmasında plaseboya kıyasla lenalidomid idamesi ile daha sık gözlenen advers reaksiyonlar nötropeni (%60,8), bronşit (%47,4), ishal (%38,9), nazofarenjit (%34,8),kas spazmları (%33,4), lökopeni (%31,7), asteni (%29,7), öksürük (%27,3), trombositopeni(%23,5), gastroenterit (%22,5) ve pireksi (%20,5) olmuştur.

CALGB 100104 çalışmasında plaseboya kıyasla lenalidomid idamesi ile daha sık gözlenen advers reaksiyonlar nötropeni (%79,0 [idame tedavisi başladıktan sonra %71,9]),trombositopeni (%72,3 [%61,6]), ishal (%54,5 [%46,4]), döküntü (%31,7 [%25,0]), üstsolunum yolu enfeksiyonu (%26,8 [%26,8]), yorgunluk (%22,8 [%17,9]), lökopeni (%22,8[%18,8]) ve anemi (%21,0 [%13,8]) olmuştur.

Bortezomib ve deksametazonun lenalidomid ile kombinasyonu ile tedavi edilen, kök hücre nakline uygun olmayan yeni tanı almış multipl miyelom hastalarında

SWOG S0777 çalışmasında, lenalidomid -deksametazon kombinasyonuna göre lenalidomid-bortezomib-deksametazon kombinasyonunda daha sık görülen ciddi advers reaksiyon (>5%):

• Hipotansiyon (% 6,5), akciğer enfeksiyonu (%5,7), dehidrasyon (% 5,0)

Lenalidomid-deksametazon kombinasyonuna göre lenalidomid-bortezomib-deksametazon kombinasyonunda daha sık görülen ciddi advers reaksiyonlar: Yorgunluk (73,7%), periferiknöropati (71,8%), trombositopeni (57,6%), kabızlık (56,1%), hipokalsemi (50,0%).

Düşük doz deksametazon ve lenalidomid kombinasyonu ile tedavi edilen, OKHT uygun olmayan yeni tanı almış multipl miyelom hastalarında

Melfalan, prednizon ve talidomid (MPT) ile karşılaştırıldığında düşük doz deksametazon (Rd ve Rd18) ile kombinasyon halinde lenalidomid ile daha sık görülen ciddi advers reaksiyonlar(>5%):

• Pnömoni (%9,8)

• Böbrek yetmezliği (akut dahil)(% 6,3)

Rd veya Rd18 ile MPT'den daha sık görülen istenmeyen etkiler: ishal (%45,5), yorgunluk (%32,8), sırt ağrısı (%32,0), asteni (%28,2), uykusuzluk (%27,6), döküntü (%24,3), iştahazalması (%23,1), öksürük (%22,7), pireksi (%21,4) ve kas spazmları (%20,5)

Yeni tanı konmuş multipl miyelom: Melfalan ve prednizon ile kombinasyon halinde lenalidomid ile tedavi edilen transplant için uygun olmayan hastalar

Melphalan, prednizon ve lenalidomidin ardından lenalidomid idamesi (MPR+R) veya melfalan, prednizon ve lenalidomidin ardından plasebo (MPR+p) ile melfalan, prednizon veplasebo ve ardından plasebo (MPp+p) ile daha sık (> %5) gözlenen ciddi advers reaksiyonlarşunlardır:

• Febril (ateşli) nötropeni (%6.0)

• Anemi (%5.3)

MPR+R veya MPR+p ile MPp+p'den daha sık gözlenen advers reaksiyonlar şunlardır: nötropeni (%83,3), anemi (%70,7), trombositopeni (%70,0), lökopeni (%38,8), kabızlık(%34,0), ishal (%33,3), döküntü (%28,9), ateş (%27,0), periferik ödem (%25.0), öksürük(%24.0), iştah azalması (%23.7) ve asteni (%22.0).

Önceden en az bir tedavi almış multipl Miyelom

İki adet faz 3 plasebo-kontrollü çalışmada, multipl miyelomlu 353 hastaya lenalidomid/deksametazon kombinasyonu ve 351 hastaya plasebo/deksametazonkombinasyonu uygulanmıştır.

Plasebo/deksametazon kombinasyonununa göre lenalidomid/deksametazon kombinasyonunda daha sık gözlenen en şiddetli advers reaksiyonlar şunlardır:

• Venöz tromboembolizm (derin ven trombozu, pulmoner emboli) (bakınız bölüm 4.4),

• 4. derece nötropeni (bakınız bölüm 4.4).

Birleştirilen multipl miyelom klinik çalışmalarında (MM-009 ve MM-010) plasebo ve deksametazona kıyasla lenalidomid ve deksametazon ile daha sık gözlenen adversreaksiyonlar, yorgunluk (%43,9), nötropeni (%42,2), kabızlık (%40,5), diyare (%38,5), kaskrampı (%33,4), anemi (%31,4), trombositopeni (%21,5) ve deri döküntüsüdür (%21,2).

Mi^yelodisplastik sendrom

Miyelodisplastik sendrom hastalarında lenalidomidin genel güvenlilik profili, bir faz 2 çalışma ve bir faz 3 çalışmada yer alan toplam 286 hastadan elde edilen verileredayanmaktadır (bakınız bölüm 5.1). Faz 2 çalışmasında yer alan 148 hastanın tamamınalenalidomid tedavisi uygulanmıştır. Faz 3 çalışmasında, çalışmanın çift kör fazı sırasında 69hastaya 5 mg lenalidomid, 69 hastaya 10 mg lenalidomid ve 67 hastaya plasebouygulanmıştır.

Advers olayların birçoğu, lenalidomid ile tedavinin ilk 16 haftası boyunca oluşma eğilimi göstermiştir.

Ciddi advers reaksiyonlar şunlardır:

• Venöz tromboembolizm (derin ven trombozu, pulmoner embolizm) (bakınız bölüm 4.4)

• 3. veya 4. derece nötropeni, febril nötropeni ve 3. veya 4. derece trombositopeni (bakınızbölüm 4.4).

Faz 3 çalışmasında kontrol koluna kıyasla lenalidomid gruplarında en sık gözlenen advers reaksiyonlar, nötropeni (%76,8), trombositopeni (%46,4), diyare (%34,8), kabızlık (%19,6),bulantı (%19,6), pruritus (%25,4), döküntü (%18,1), yorgunluk (%18,1) ve kas spazmlarıydı(%16,7).

Mantle hücreli lenfoma

Mantle hücreli lenfoma hastalarında lenolidomidin genel güvenlilik profili, randomize, kontrollü bir faz 2 çalışma olan MHL-002'deki 254 hastadan elde edilen verileredayanmaktadır (bakınız bölüm 5.1). Buna ek olarak, destekleyici çalışma MHL-001'den eldeedilen advers reaksiyonlar da Tablo 3'e dahil edilmiştir.

MHL-002 çalışmasında kontrol kolu ile karşılaştırıldığında lenalidomid kolunda daha sık gözlenen (en az %2 farklılık) ciddi advers reaksiyonlar aşağıdakilerdir:

• Nötropeni (%3,6)

• Pulmoner embolizm (%3,6)

• Diyare (%3,6)

MHL-002 çalışmasında kontrol kolu ile karşılaştırıldığında lenalidomid kolunda daha sık meydana gelmiş en sık gözlenen advers reaksiyonlar; nötropeni (%50,9), anemi (%28,7),diyare (%22,8), yorgunluk (%21,0), konstipasyon (%17,4), pireksi (%16,8) ve deridöküntüsüdür (alerjik dermatit dahil) (%16,2).

MHL-002 çalışmasında erken (20 hafta içinde) ölümlerde genel olarak belirgin bir artış meydana gelmiştir. Başlangıçta yüksek tümör yükü bulunan hastalar, erken ölüm açısındandaha yüksek bir risk altındadır; lenalidomid kolunda 16/81 (%20) erken ölüm ve kontrolkolunda 2/28 (%7) erken ölüm meydana gelmiştir. 52 haftalık dönemde elde edilen rakamlarsırasıyla 32/81 (%40) ve 6/28'dir (%21) (bakınız bölüm 5.1).

Tedavinin birinci siklusu sırasında, lenalidomid kolunda yüksek tümör yükü bulunan 11/81 (%14) hasta tedaviden çekilirken bu sayı kontrol grubunda 1/28'dir (%4). Lenalidomidkolunda tedavi siklusu 1 sırasında yüksek tümör yükü bulunan hastaların tedavidenayrılmasının temel nedeni advers olaylardır, 7/11 (%64). Yüksek tümör yükü, çapı >5 cm olanen az bir lezyon ya da >3 cm olan 3 lezyon olarak tanımlanmıştır.

Foliküler lenfoma

Önceden tedavi edilmiş foliküler lenfoma hastalarında rituksimab ile kombinasyon halinde lenalidomidin genel güvenlilik profili, randomize, kontrollü bir faz 3 çalışma olan NHL-007'deki 294 hastadan elde edilen verilere dayanmaktadır. Buna ek olarak, destekleyiciçalışma NHL-008'den elde edilen advers reaksiyonlar da Tablo 5'e dahil edilmiştir.

NHL-007 çalışmasında plasebo / rituksimab kolu ile karşılaştırıldığında lenalidomid/ rituksimab kolunda daha sık gözlenen (en az %1 farklılık) ciddi advers reaksiyonlaraşağıdakilerdir:

• Febril nötropeni (%2,7)

• Pulmoner embolizm (%2,7)

• Pnömoni (%2,7)

NHL-007 çalışmasında, lenalidomid / rituksimab kolunda plasebo / rituksimab koluna (kollar arasında en az %2 daha yüksek sıklıkta) kıyasla daha sık gözlenen advers reaksiyonlarnötropeni (%58,2), ishal (%30,8), lökopeni idi. (%28,8), kabızlık (%21,9), öksürük (%21,9)ve yorgunluk (%21,9).

İstenmeyen reaksiyonların tablolaştırılmış listesi

Lenalidomid ile tedavi edilen hastalarda gözlenen advers reaksiyonlar sistem, organ sınıfı ve sıklığa göre listelenmektedir. Advers reaksiyonlar her bir sıklık gruplaması içinde, azalanciddiyet sırasıyla sunulmaktadır. Sıklıklar şu şekilde tanımlanmaktadır: Çok yaygın (>1/10);yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila<1/1.000); çok seyrek (izole raporlar dahil <1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden yolaçıkarak tahmin edilemiyor).

Advers reaksiyonlar aşağıdaki tabloda, ana klinik çalışmaların herhangi birinde gözlenen en yüksek sıklığa göre ilgili kategori altına dahil edilmiştir.

Multipl miyelomda lenalidomid monoterapisi için tablolaştırılmış özet

Aşağıda verilen tablo, OKHT geçirmiş lenalidomid idame tedavisi alan hastalarla yürütülenyeni tanı almış multipl miyelom çalışmaları sırasında toplanan verilerden çıkarılmıştır.Veriler, pivot multipl miyelom çalışmalarında plasebo kolları karşısında hastalıkprogresyonuna kadar devam eden lenalidomid içeren kollardaki daha uzun tedavi süresi içindüzeltilmemiştir (bakınız bölüm 5.1).

Tablo 1: Lenalidomid idame tedavisi ile tedavi edilen multipl miyelomlu hastalarda yürütülen klinik çalışmalarda bildirilen advers reaksiyonlar

Sistem Organ Sınıfı/ Tercih Edilen Terim Tüm Advers Reaksiyonlar/ Sıklık Derece 3-4 Advers Reaksiyonlar/Sıklık Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Çok yaygın Pnömoniler ?, a, üst solunum yolu enfeksiyonu, nötropenikenfeksiyon, bronşiti,influenza^, gastroenterit^,sinüzit, nazofarenjit, rinit Yaygın Enfeksiyon^, idrar yolu enfeksiyonu?,*, alt solunumsistemi enfeksiyonu, akciğerenfeksiyonu^ Çok yaygın Pnömoniler?, a nötropenik enfeksiyon Yaygın Sepsis?, b, bakteremi, akciğer enfeksiyonu^, alt solunumyolu enfeksiyonu bakteriyel,bronşit^, influenza^,gastroenterit^, herpes zoster^,enfeksiyon^ İyi huylu ve kötü huylu neoplazmalar (Kist vepolipler dahil olmak üzere) Yaygın Miyelodisplastik sendrom

Sistem Organ Sınıfı/ Tercih Edilen Terim	Tüm Advers Reaksiyonlar/ Sıklık	Derece 3-4 Advers Reaksiyonlar/Sıklık
Kan ve lenf sistemi hastalıkları	Çok yaygın Nötropeni'^, febril nötropeni'^, trombositopeni'^,anemi, lökopeniO, lenfopeni	Çok yaygın Nötropeni,?, febril nötropeni , trombositopeniA,?, anemi, lökopeni^, lenfopeni Yaygın Pansitopeni^
Metabolizma ve beslenme hastalıkları	Çok yaygın Hipokalemi	Yaygın Hipokalemi, dehidratasyon
Sinir sistemi hastalıkları	Çok yaygın Parestezi Yaygın Periferik nöropatic ?	Yaygın Baş ağrısı
Vasküler hastalıklar	Yaygın Pulmoner embolizm^*	Yaygın Derin ven trombozuA^,d
Solunum, göğüs bozuklukları ve medistinalhastalıklar	Çok yaygın Öksürük Yaygın Dispne^, rinore	Yaygın Dispne^
Gastrointestinal hastalıklar	Çok yaygın İshal, kabızlık, abdominal ağrı, bulantı Yaygın Kusma, üst abdominal ağrı	Yaygın İshal, kusma, bulantı
Hepato-bilier hastalıklar	Çok yaygın Anormal karaciğer fonksiyon testleri	Yaygın Anormal karaciğer fonksiyon testleri
Deri ve deri altı doku hastalıkları	Çok yaygın Döküntü, deri kuruluğu	Yaygın Döküntü, kaşıntı
Kas-iskelet, bağ doku ve kemik hastalıkları	Çok yaygın Kas spazmları Yaygın Miyalji, kas-iskelet ağrısı
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkinhastalıklar	Çok yaygın Yorgunluk, asteni, pireksi	Yaygın Yorgunluk, asteni

? Klinik çalışmalardaki OKHT geçirmiş yeni tanı almış multipl miyelom hastalarında ciddi olarak bildirilen advers reaksiyonlar

* Sadece ciddi advers ilaç reaksiyonları için geçerlidir ^ Bakınız Bölüm 4.8 Seçili advers reaksiyonların tanımı.

^a “Pnömoniler” kombine advers olay ifadesi şu tercih edilen terimleri kapsar: Bronkopnömoni, Lobar pnömoni, Pneumocystis jiroveci pnömonisi, Pnömoni, Pnömoni klebsiella, Pnömoni legionella, Pnömoni mikoplazmal,Pnömoni pnömokokkal, Pnömoni streptokokkal, Pnömoni viral, Akciğer hastalığı, Pnömonit^b “Sepsis” kombine advers olay ifadesi şu tercih edilen terimleri kapsar: Bakteriyel sepsis, Pnömokokkal sepsis,Septik şok, Stafilokokkal sepsis

^c “Periferik nöropati” kombine advers olay ifadesi şu tercih edilen terimleri kapsar: Nöropati periferik,

Periferik sensöriyal nöropati, Polinöropati

^d “Derin ven trombozu” kombine advers olay ifadesi şu tercih edilen terimleri kapsar: Derin ven trombozu, Tromboz, Venöz tromboz

Multipl Mi;yelom kombinasyon tedavisi için tablolaştırılmış özet

Aşağıdaki tablo kombinasyon tedavisi ile multipl miyelom çalışmaları sırasında toplanan verilerden elde edilmiştir. Veriler, kol içeren lenalidomiddeki tedavinin daha uzun süresinegöre ayarlanmamış, hastalık ilerlemesi, çoklu miyelom çalışmalarında karşılaştırıcı kollarakarşı devam edene kadar devam etmiştir (bkz. Bölüm 5.1).

Tablo 2: Bortezomib ve deksametazon veya deksametazon veya melfalan ve prednizon ile kombinasyon halinde lenalidomid ile tedavi edilen multipl miyelomlu hastalardaklinik çalışmalarda bildirilen tüm advers reaksiyonlar

Sistem Organ Sınıfı/ Tercih Edilen Terim Tüm Advers Reaksiyonlar/ Sıklık Derece 3-4 Advers Reaksiyonlar/Sıklık Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Çok yaygın: Pnömoni^^^, üst solunum yolu enfeksiyonu^, bakteriyel, viralve mantar enfeksiyonları(oportunistik enfeksiyonlardahil) ?, nazofarenjit, farenjitbronşitü, rinit Yaygın: Sepsisü,üü, akciğer enfeksiyonuüü, idrar yoluenfeksiyonuüü, sinüzitü Yaygın: Pnömoniü,üü, bakteriyel, viral ve mantar enfeksiyonları(oportunistik enfeksiyonlardahil) ?, selülitü, sepsisü,üü,akciğer enfeksiyonuüü,bronşitü, solunum yolu enfeksiyonuüü,idrar yolu enfeksiyonuüü,enfeksiyöz enterekolit İyi huylu ve kötü huylu neoplazmalar (Kist vepolipler dahil olmak üzere) Yaygın olmayan: Bazal hücreli karsinoma^^ skuamöz deri kanseri^^* Yaygın: Akut miyeloid lösemiü, miyelodisplastik sendromü,skuamöz deri kanseri,?,** Yaygın olmayan: T-hücre tipi akut lösemiü, Bazal hücreli karsinoma,ü,tümör lizis sendrom Kan ve lenf sistemi hastalıkları Çok yaygın: Nötropeni^,ü,üü, Çok yaygın: Nötropeni^,ü,üü,

	trompositopen^' , anemr, hemorajik hastalık , lökopeni,lenfopeni Yaygın: Febril nötropeni, pansitopeni^, Yaygın olmayan: Hemoliz, otoimmün hemolitik anemi, hemolitik anemi	trompositopeni , anemi , lökopeni, lenfopeni Yaygın: Febril nötropeni,?, pansitopeni^, hemolitik anemi Yaygın olmayan: Hiperkoagülasyon, Koagülopati
Bağışıklık sistemi	Yaygın olmayan:
hastalıkları	Aşırı duyarlılık^
Endokrin hastalıkları	Yaygın: Hipotiroidizm
Metabolizma ve beslenme	Çok yaygın:	Yaygın:
hastalıkları	Hipokalemi^'^^, hiperglisemi^,	Hipokalemi^^^, hiperglisemi,
	hipoglisemi, hipokalsemi^,	hipokalsemi^, diyabet^
	hiponatremi^, dehidratasyon^,	hipofosfatemi, hiponatremi^,
	İştah azalması^^, kilo kaybı	hiperürikemi, gut, dehidratasyon^, iştah
	Yaygın: hipomagnezemi, hiperürisemi, hiperkalsemi+,	azalması^^, kilo kaybı
Psikiyatrik hastalıklar	Çok yaygın:	Yaygın:
	Depresyon, uykusuzluk, Yaygın olmayan: Libido kaybı	Depresyon, uykusuzluk
Sinir sistemi hastalıkları	Çok yaygın:	Çok yaygın:
	Periferik nöropatiler^^, parestezi, baş dönmesi^^,	Periferik nöropatiler^^
	tremor, tat alma duyusunun	Yaygın:
	bozulması, baş ağrısı Yaygın: Ataksi, denge	Serebrovasküler olaylar^, baş dönmesi, senkop^^, nevralji
	bozukluğu, senkop^^, nevralji,	Yaygın olmayan:
	distezi	İntrakranial hemoraji , geçici iskemik atak, serebral iskemi
Göz hastalıkları	Çok yaygın:	Yaygın:
	Katarakt, bulanık görme,	Katarakt
	Yaygın:	Yaygın olmayan:
	Azalmış görme keskinliği	Körlük

Kulak ve iç kulak hastalıkları	Yaygın: Sağırlık (Hipoaküs Dahil), kulak çınlaması
Kardiyak hastalıklar	Yaygın:	Yaygın:
	Atriyal fibrilasyon^'^^,	Miyokard infarktüsü (akut
	bradikardi	dahil) ,^, atriyal fibrilasyon?,??, konjestif
	Yaygın olmayan:	kardiyak yetmezlik,^,
	Aritmi, QT uzaması, atriyal	taşikardi, kardiyak
	çarpıntı, ventriküler	yetmezlik?,?? , miyokardiyal
	ekstrasistoller	iskemi,^
Vasküler hastalıklar	Çok yaygın:	Çok yaygın: Venöz
	Venöz tromboembolik olaylar ,	tromboembolik olaylar ,
	başlıca derin ven trombozu ve	başlıca derin ven trombozu
	pulmoner embolizm^^^^	ve pulmoner embolizm,?,??
	hipotansiyon^^,	Yaygın: Vaskülit, hipotansiyon^^,
	Yaygın:	hipertansiyon
	Hipertansiyon, ekimoz^	Yaygın olmayan: İskemi, periferik iskemi, intrakraniyalvenöz sinüs trombozu
Solunum, göğüs	Çok yaygın:	Yaygın:
bozuklukları ve medistinal	Dispne?,??, Epistaksis, öksürük	Solunum sıkıntısı^, dispne?,??,
hastalıklar	Yaygın: Dispne	Pleuritik ağrı^^, hipoksi^^
Gastrointestinal hastalıklar	Çok yaygın:	Yaygın:
	Diyare?,??, konstipasyon^,	Gastrointestinal hemoraji,?,??,
	abdominal ağrı^^,kusma^^,	ince bağırsak
	bulantı, , dispepsi, ağız	tıkanıklığı^^,diyare^^,
	kuruluğu, stomatit Yaygın: Gastrointestinal hemoraji (rektal hemoraji, hemoroidalhemoraji, peptik ülser hemorajive dişeti kanaması dahil),disfaji Yaygın olmayan: Kolit, çekum iltihabı	konstipasyon^, karın ağrısı^^, kusma^^, bulantı, kusma^^
Hepatobiliyer hastalıklar	Çok yaygın:	Yaygın: Kolestaz^,
	Alanin aminotransferazda artış,	hepatotoksisite, hepatoselüler

	aspartat aminotransferazda artış Yaygın: Hepatoselüler yaralanma^^, anormal karaciğer fonksiyontestleri^^, hiperbilirubinemi Yaygın olmayan: Karaciğer yetmezliği^	yaralanma00, Alanin aminotransferazda artış,anormal karaciğer fonksiyon testleri0, Yaygın olmayan: Karaciğer yetmezliği^
Deri ve derialtı doku hastalıkları	Çok yaygın: Deri döküntüleri^^, piruritus	Yaygın: Deri döküntüleri00
	Yaygın: Ürtiker, hiperhidroz, deri kuruluğu, deridehiperpigmentasyon, egzama,eritem	Yaygın olmayan: Eozinofili ve sistemik semptomları olan ilaç döküntüsü00,
	Yaygın olmayan: Eozinofili ve sistemik semptomları olan ilaçdöküntüsü^^, ciltte renkdeğişikliği, fotosensitivitereaksiyonu
Kas-iskelet, bağ doku ve kemik hastalıkları	Çok yaygın: Kas güçsüzlüğü^^, kas spazmları, kemik ağrısı^, kas-iskelet ve bağ dokusu ağrısı verahatsızlığı(sırt ağrısı dahil?,??),ekstremitede ağrı, miyalji,artralji^ Yaygın: Eklem şişmesi,	Yaygın: Kas güçsüzlüğü00, kemik ağrısı0, kas- iskelet ve bağdokusu ağrısı ve rahatsızlığı (sırt ağrısı dahil0,00), Yaygın olmayan: Eklem şişmesi
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları	Çok yaygın: Böbrek yetmezliği (akut dahil) 0,00 Yaygın: Hamatüri, İdrar retansiyonu, İdrar kaçırma	Yaygın olmayan: Renal tübüler nekroz
	Yaygın olmayan: Edinilen Fanconi sendromu

Üreme sistemi ve meme hastalıkları Yaygın: Erektil disfonksiyon Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkinhastalıklar Çok yaygın: Yorgunluk^'^^, ödem (periferik ödem dahil), Pireksi^'^^, asteni,influenza benzeri hastalıksendromları hastalık sendromu(pireksi dahil, öksürük, miyalji,kas-iskelet ağrısı, baş ağrısı vetitizlik) Çok yaygın: Yorgunluk?,?? Yaygın: Periferik ödem, pireksi?,??, asteni Yaygın: Göğüs ağ^sı?,??, letarji Araştırmalar Çok yaygın: Kanda alkalen fosfataz artışı Yaygın: C-reaktif protein artışı Yaralanma, zehirlenme ve prosedüre aitkomplikasyonlar Yaygın: Düşme, kontüzyon

?? Klinik çalışmalarda bortezomib ve deksametazon ile kombinasyon halinde lenalidomid ile tedavi edilen yeni tanı almış multipl miyelomlu hastalarda ciddi olarak bildirilen ADVERS REAKSİYONLAR^ Bakınız Bölüm 4.8-Seçilmiş yan etkilerin tanımı ? Deksametazon ile kombinasyon halinde lenalidomid ile tedavi edilen multipl miyelomlu hastalarda veya melfalan ve prednizon ile klinik çalışmalarda ciddi olarak bildirilen ADVERS REAKSİYONLAR+Yalnızca ciddi advers ilaç reaksiyonları için geçerlidir. * Skuamöz cilt kanseri, kontrol çalışmasına göre lenalidomid/deksametazonlu daha önce tedavi edilen miyelom hastalarında klinik çalışmalarda bildirilmiştir. ** Kontrollere göre lenalidomid / deksametazonlu yeni teşhis edilen miyelom hastalarında skuamöz hücreli cilt karsinomu klinik çalışmada bildirilmiştir

Monoterapi özet tablo

Aşağıdaki talolar miyelodisplatik sendrom ve mantle hücreli lenfoma için monoterapi ile yapılan ana çalışmalar sırasında toplanan verilerden hazırlanmıştır.

Tablo 3: Lenalidomid ile tedavi edilen miyelodisplastik sendrom hastalarında yapılan klinik çalışmalarda bildirilen advers reaksiyonlar#

Sistem Organ Sınıfı/ Tercih Edilen Terim Tüm Advers Reaksiyonlar/Sıklık Derece 3-4 Advers Reaksiyonlar/Sıklık Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Çok yaygın: Bakteriyel, viral ve mantar enfeksiyonları (oportunistikenfeksiyonlar dahil) ? Çok yaygın: Pnömoni^ Yaygın: Bakteriyel, viral ve mantar

		enfeksiyonları (oportunistik enfeksiyonlar dahil) ?, bronşit
Kan ve lenf sistemi hastalıkları	Çok yaygın: Trompositopeni'^' nötropeni'^, lökopeni	Çok yaygın: Trompositopeni^,?, nötropeni,?, lökopeni Yaygın: Febril nötropeni,?
Endokrin hastalıkları	Çok yaygın: Hipotiroidizm
Metabolizma ve beslenme hastalıkları	Çok yaygın: İştah azalması Yaygın: Aşırı demir yükü, kilo azalması	Yaygın: Hiperglisemi^, iştah azalması
Psikiyatrik hastalıklar		Yaygın: Duygu durum değişikliği^'^
Sinir sistemi hastalıkları	Çok yaygın: Baş dönmesi, baş ağrısı Yaygın: Parestezi
Kardiyak hastalıklar		Yaygın: Akut miyokard infarktüsü ,?, atriyal fibrilasyon^, kardiyakyetmezlik^
Vasküler hastalıklar	Yaygın: Hipertansiyon, hematom	Yaygın: Venöz tromboembolik olaylar, başlıca derin ven trombozu vepulmoner embolizm,?
Solunum, göğüs bozuklukları vemedistinal hastalıklar	Çok yaygın: Epistaksis^
Gastrointestinal hastalıklar	Çok yaygın: Diyare^, abdominal ağrı (üst dahil), bulantı, kusma,konstipasyon Yaygın: Ağız kuruluğu, dispepsi	Yaygın: Diyare^, bulantı, diş ağrısı
Hepato-bilier hastalıklar	Yaygın: Anormal karaciğer laboratuvar testleri	Yaygın: Anormal karaciğer laboratuvar testleri
Deri ve deri altı doku	Çok yaygın:	Yaygın:

hastalıkları	Deri döküntüleri, deri kuruluğu, pruritus	Deri döküntüleri, pruritus
Kas-iskelet, bağ doku ve kemik hastalıkları	Çok yaygın: Kas spazmları, kas-iskelet ağrısı (sırt ağrısı^ veekstremitelerde ağrı dahil),artralji, miyalji	Yaygın: Sırt ağrısı^
Böbrek ve idrar hastalıkları		Yaygın: Böbrek yetmezliği^
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesineilişkin hastalıklar	Çok yaygın: Yorgunluk, periferik ödem, influenza benzeri hastalıksendromları (pireksi,öksürük, faranjit, miyalji,kas-iskelet ağrısı, baş ağrısıdahil)	Yaygın: Pireksi
Yaralanma, zehirlenme ve prosedüre aitkomplikasyonlar		Yaygın: Düşme

Bakınız Bölüm 4.8 Seçili advers reaksiyonların tanımı.

? Miyelodisplastik sendrom klinik çalışmalarında ciddi olarak bildirilen advers olaylar.

~ Duygu durum değişikliği miyelodisplastik sendrom faz 3 çalışmasında, yaygın ciddi advers olay olarak bildirilmiştir; 3. veya 4. derece advers olay olarak bildirilmemiştir.

Kısa Ürün Bilgisi (KÜB)'ne dahil edilmede uygulanan algoritma: Faz 3 çalışma algoritmasının kapsadığı tüm advers reaksiyonlar KÜB'e dahil edilmektedir. Bu advers reaksiyonlar için faz 2 çalışma algoritmasınınkapsadığı advers reaksiyonların sıklığı ile ilgili ilave bir kontrol yapılmıştır. Faz 2 çalışmasında görülen adversreaksiyonların sıklığı, faz 3 çalışmasında görülenlerden daha yüksek olmuş ise, advers olay faz 2 çalışmasındagörüldüğü sıklıkta KÜB'e dahil edilmiştir.

• Miyelodisplastik sendrom için uygulanan algoritma:

• Miyelodisplastik sendrom faz 3 çalışması (çift kör güvenlilik popülasyonu; en az 2 gönüllüde ortaya çıkanbaşlangıç doz rejimine göre lenalidomid 5/10 mg ve plasebo arasında farklılık)

o

Lenalidomid alan gönüllülerin >%5'inde tedaviyle ortaya çıkan tüm advers olaylar ve lenalidomid ve plasebo arasında oransal olarak en az %2 farklılık

oo

Lenalidomid alan gönüllülerin %1'inde tedaviyle ortaya çıkan tüm ciddi advers olaylar ve lenalidomidve plasebo arasında oransal olarak en az %1 farklılık

• Miyelodisplastik sendrom faz 2 çalışması

oo

Lenalidomid ile tedavi edilen gönüllülerin %1'inde tedaviyle ortaya çıkan tüm 3. veya 4. derece adversolaylar

o

Lenalidomid ile tedavi edilen gönüllülerin %1 'inde tedaviyle ortaya çıkan tüm ciddi advers olaylar

Tablo 4: Lenalidomid ile tedavi edilen mantle hücreli lenfoma hastalarında yapılan klinik çalışmalarda bildirilen advers reaksiyonlar

Sistem Organ Sınıfı/ Tercih Edilen Terim Tüm Advers Reaksiyonlar/Sıklık Derece 3-4 Advers Reaksiyonlar/Sıklık Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Çok yaygın: Bakteriyel, viral ve mantar enfeksiyonları (oportunistikenfeksiyonlar dahil) ?,nazofarenjit, pnömoni Yaygın: Sinüzit Yaygın: Bakteriyel, viral ve mantar enfeksiyonları (oportunistikenfeksiyonlar dahil) ?,pnömoni^ İyi huylu ve kötü huylu neoplazmalar (Kist vepolipler dahil olmaküzere) Yaygın: Tümör alevlenme reaksiyonu Yaygın: Tümör alevlenme reaksiyonu, skuamöz deri kanseri ^^, bazalhücreli karsinoma^^ Kan ve lenf sistemi hastalıkları Çok yaygın: Trompositopeni , nötropeni'^, lökopeni,anemi^ Yaygın: Febril nötropeni'^ Çok yaygın: Trompositopeni , nötropeni ^^, anemi^ Yaygın: Febril nötropeni^^, lökopeni^ Metabolizma ve beslenme hastalıkları Çok yaygın: İştah azalması, kilo azalması, hipokalemi Yaygın: Dehidratasyon^ Yaygın: Dehidratasyon^, hipnatremi, hipokalsemi Psikiyatrik hastalıklar Yaygın: Insomnia Sinir sistemi hastalıkları Yaygın: Tat alma duyusunun bozulması, baş ağrısı,periferik nöropati Yaygın: Periferik duysal nöropati, letarji Kulak ve iç kulak hastalıkları Yaygın: Vertigo Kardiyak hastalıklar Yaygın: Miyokard infarktüsü,? (akut dahil), kardiyak yetmezlik Vasküler hastalıklar Yaygın: Hiportansiyon^ Yaygın: Derin ven trombozu^, pulmoner embolizm,?,hipotansiyon^

Solunum, göğüs bozuklukları vemediastinal hastalıklar	Çok yaygın: Dispne^	Yaygın: Dispne
Gastrointestinal hastalıklar	Çok yaygın: Diyare^, bulantı^, kusma^, konstipasyon	Yaygın: Diyare^, karın ağrısı^, konstipasyon
	Yaygın: Karın ağrtst^
Deri ve deri altı doku hastalıkları	Çok yaygın: Deri döküntüleri (alerjik dermatit dahil), pruritus	Yaygın: Deri döküntüleri
	Yaygın: Gece terlemesi, cilt kuruluğu
Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemikhastalıkları	Çok yaygın: Kas spazmı, sırt ağrısı Yaygın: Artralji, ektremitelerde ağrı, kas güçşüzlüğü^	Yaygın: Sırt ağrısı, kas güçşüzlüğü^, artralji, ektremitelerde ağrı
Böbrek ve idrar hastalıkları		Yaygın: Böbrek yetmezliği^
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesineilişkin hastalıklar	Çok yaygın: Yorgunluk, asteni^, periferik ödem, influenzabenzeri hastalıksendromları (pireksi^,öksürük dahil)	Çok yaygın: Ateşü, asteni^, yorgunluk
	Yaygın: Soğuk algınlığı nöbeti

Seçilmiş advers reaksiyonların açıklaması için bölüm 4.8'e bakınız.

? Mantle hücreli lenfoma ile ilgili klinik çalışmalarda ciddi olarak bildirilen advers olaylar Mantle hücreli

lenfoma için uygulanan algoritma:

• Mantle hücreli lenfoma kontrollü faz 2 çalışması

ooo

Lenalidomid kolundaki gönüllülerin >%1'inde tedaviyle ortaya çıkan tüm ciddi advers olaylar velenalidomid ve kontrol kolu arasında oransal olarak en az %1 farklılık

• Mantle hücreli lenfoma tek kol faz 2 çalışması

o

Gönüllülerin >%5'inde tedaviyle ortaya çıkan tüm advers olaylar

oo

2 veya daha fazla gönüllüde bildirilen, tedaviyle ortaya çıkan tüm ciddi advers olaylar

FL'de kombinasyon tedavisinin tablolaştırılmış listesi

Aşağıdaki tablo, foliküler lenfomalı hastalar için lenalidomid ile rituksimab kombinasyonunun kullanıldığı ana çalışmalar (NHL-007 ve NHL-008) sırasında toplananverilerden elde edilmiştir.

Tablo 5: Rituksimab ile kombinasyon halinde lenalidomid ile tedavi edilen foliküler lenfoma hastalarında yapılan klinik çalışmalarda bildirilen advers reaksiyonlar

Sistem Organ Sınıfı/ Tercih Edilen Terim Tüm Advers Reaksiyonlar/Sıklık Derece 3-4 Advers Reaksiyonlar/Sıklık Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Çok yaygın: Üst solunum yolu enfeksiyonu Yaygın: Pnömoni^,İnfluenza, Bronşit, Sinüzit,İdrar yolu enfeksiyonu Yaygın: Pnömoni^ ,Sepsis^, Akciğer enfeksiyonu, Bronşit,Gastroenterit, Sinüzit, İdraryolu enfeksiyonu, Selülit^ İyi huylu ve kötü huylu neoplazmalar (Kist vepolipler dahil olmaküzere) Çok yaygın: Tümör alevlenmesi ^ Yaygın: Ciltte Skuamöz Hücreli Karsinom?, ^ + Yaygın: Bazal hücreli karsinoma,? Kan ve lenf sistemi hastalıkları Çok yaygın: Nötropeni ,^ , Anaemi^, Trombositopeni 'Lökopeni** Lenfopeni Çok yaygın: Nötropeni,? Yaygın: Anemi^, Trombositopeni , Febril nötropeni^, Pansitopeni,Lökopeni**, Lenfopeni*** Metabolizma ve beslenme hastalıkları Çok yaygın: İştah azalması, hipokalemi Yaygın: Hipofosfatemi,Dehidrasyon Yaygın: Dehidratasyon, Hiperkalsemi^, Hipokalemi, Hipofosfatemi,Hiperürisemi Psikiyatrik hastalıklar Yaygın: Depresyon, Insomnia Sinir sistemi hastalıkları Çok yaygın: Baş ağrısı, Baş dönmesi Yaygın: Periferik duyusal nöropati, Disguzi Yaygın: Senkop Kardiyak hastalıklar Yaygın olmayan Aritmi^ Vasküler hastalıklar Yaygın: Hipotansiyon Yaygın: Pulmoner embolizm,?, hipotansiyon

Solunum, göğüs bozuklukları vemediastinal hastalıklar Çok yaygın: Dispne^ , Öksürük Yaygın: Orofarengeal ağrı, Disfoni Yaygın: Dispne^ Gastrointestinal hastalıklar Çok yaygın: Karın ağrısı^, İshal, Kabızlık, Mide bulantısı,Kusma, Dispepsi Yaygın: Üst karın ağrısı, Stomatit, Ağız kuruluğu Yaygın: Karın ağrısı^, İshal, Kabızlık, Stomatit Deri ve deri altı doku hastalıkları Çok yaygın: Döküntü*, Kaşıntı Yaygın: Kuru cilt, Gece terlemeleri, Eritem Yaygın: Döküntü*, Kaşıntı Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemikhastalıkları Çok yaygın: Kas spazmı, sırt ağrısı, Artralji Yaygın: Ekstremitede ağrı, Kas zayıflığı, Kas-iskelet ağrısı,Miyalji, Boyun ağrısı Yaygın: Kas güçşüzlüğü, Boyun ağrısı Böbrek ve idrar hastalıkları Yaygın: Akut böbrek hasarı^ Genel bozukluklar ve uygulama bölgesineilişkin hastalıklar Çok yaygın: Pireksi, Yorgunluk, Asteni, Periferik ödem Yaygın: Halsizlik, Üşüme Yaygın: Yorgunluk, Asteni İncelemeler Çok yaygın: Alanin aminotransferaz artması Yaygın: Kilo azalması, Kan Bilirubin artması

^Seçilmiş advers reaksiyonların açıklaması için bölüm 4.8'e bakınız.

Foliküler lenfoma için uygulanan algoritma:
Kontrollü - 3. Aşama denemesi:

o NHL-007 ADR'ler - Kontrol koluna kıyasla lenalidomid / rituksimab kolunda deneklerin >% 5.0'ı ve Len kolunda en az% 2.0 daha yüksek frekans (%) olan tüm tedaviyle ortaya çıkan AE'ler - (Güvenlilikpopülasyonu)

o NHL-007 Gr 3/4 ADR'ler - Lenalidomid / rituksimab kolunda deneklerin en az% 1,0'ı ve kontrol koluna kıyasla lenalidomid kolunda en az% 1,0 daha yüksek sıklığa sahip tüm Derece 3 veya Derece 4 tedaviyleortaya çıkan AE'ler - (güvenlilik popülasyonu)

o NHL-007 Ciddi ADR'ler - Lenalidomid / rituksimab kolunda deneklerin en az% 1.0'ı ve kontrol koluna kıyasla lenalidomid / rituksimab kolunda en az% 1.0 daha yüksek sıklığa sahip tüm ciddi tedaviyle ortayaçıkan AE'ler - (güvenlilik popülasyonu)
FL tek kollu - faz 3 denemesi:

o NHL-008 ADR'ler - Deneklerin% 5.0'ı ile tedaviyle ortaya çıkan tüm advers olaylar o NHL-008 Gr 3/4 ADR'ler - Tüm Derece 3/4 tedaviyle ortaya çıkan advers olaylar, deneklerin >% 1.0'ındarapor edilmiştir

o NHL-008 Ciddi ADR'ler - Tedaviyle ortaya çıkan tüm ciddi advers olaylar, deneklerin >% 1.0'ında rapor edilmiştir

? Foliküler lenfoma klinik çalışmalarında ciddi olarak bildirilen advers olaylar + Yalnızca ciddi advers ilaç reaksiyonları için geçerlidir* Döküntü, döküntü PT'si ve makülo-papüler döküntüyü içerir** Lökopeni, PT lökopeni içerir ve beyaz kan hücresi sayısında azalma*** Lenfopeni, PT lenfopeni içerir ve lenfosit sayısında azalma

Pazarlama sonrası advers reaksiyonların tablolaştırılmış listesi

Pivotal klinik çalışmalarda tanımlanan yukarıdaki advers reaksiyonlara ek olarak, aşağıdaki tablo pazarlama sonrası verilerden toplanarak oluşturulmuştur.