4.2.Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Yeşil reçete ile satılır.

Tedavi mümkün olduğunca kısa sürmelidir. Hastanın en fazla 4 haftalık tedavi sonrasında yeniden değerlendirilmesi ve özellikle de hastanın semptomları ortadan kalkmışsa sürdürülentedavi gereksiniminin belirlenmesi önerilmektedir. Toplam tedavi süresi, azaltma süreci dedahil olmak üzere 8-12 haftayı geçmemelidir.

Bazı vakalarda maksimum tedavi süresini aşan bir uzatma gerekebilir; bu durumda uzatma, hastanın durumu özel olarak yeniden değerlendirilmeden yapılmamalıdır. Tümbenzodiazepinlerle olduğu gibi, hekimler uzun süreli kullanımın bazı hastalarda bağımlılığayol açabileceğinin farkında olmalıdır.

Belirtilerin şiddetine ve hastanın yanıtına göre her hasta için en uygun XANAX dozu saptanmalıdır. Aşağıdaki tablodaki dozlar, birçok hastanın gereksinimini karşılayacaktır.

Semptomları kontrol edecek en düşük doz kullanılmalıdır. 4 haftadan daha uzun olmayan aralıklarda doz tekrar değerlendirilmelidir. Daha yüksek dozların gerektiği hastalarda,istenmeyen etkilerden kaçınmak için doz arttırımları dikkatle yapılmalıdır. Daha yüksekdozlar gerektiği zaman, akşam dozu günlük dozlardan önce artırılmalıdır. Genel olarak, dahaönce psikotropik ilaçla tedavi edilmiş veya kronik alkol bağımlılığı hikayesi olan hastalarakıyasla daha önce psikotropik ilaç almamış hastalar için daha düşük dozlar gerekecektir.

Genel bir kural olarak, daha önce psikotrop ilaç tedavisi uygulanmamış hastalar, daha önceden minör trankilizan, antidepresan ya da hipnotik tedavisi uygulananlardan biraz daha düşükdozlara ihtiyaç duyar. Yaşlılarda ya da debil hastalarda aşırı sedasyon ya da ataksi gelişmesiniönlemek amacıyla, en düşük etkili dozu kullanma genel ilkesine uyulmalıdır.

	Normal başlangıç dozu (yan etki görülürse dozazaltılmalıdır)	Normal doz sınırları (yan etki görülürse doz azaltılmalıdır)
Anksiyete	Günde 3 defa 0,25-0,5 mg	Bölünmüş dozlar halinde günde 0,5-3 mg
Geriyatrik hastalar ya da debilizanhastalık varlığında	Günde 2-3 defa 0,25 mg	Bölünmüş dozlar halinde günde 0,5-0,75 mg; gerekirse ve tolere edilirse doztedricen arttırılır.

Tedavinin kesilmesi

Tedavi kesilirken hasta yakından takip edilerek doz kademeli olarak azaltılmalıdır. Günlük alprazolam dozunun her üç günde bir 0,5 mg'dan fazla azaltılmaması önerilir. Bazı hastalardadozun daha da yavaş azaltılması gerekebilir. Doz ve tedavi süresi ile bağımlılık riski artabilir,bu nedenle mümkün olan en düşük etkili doz ve süre kullanılmalı ve tedaviye devam etmeihtiyacı sıklıkla yeniden değerlendirilmelidir (bkz. bölüm 4.4).

Yan etkilerin ortaya çıkması halinde doz azaltılmalıdır. Tedavinin düzenli aralıklarla gözden geçirilmesi ve kullanımın mümkün olan en kısa sürede kesilmesi tavsiye edilir. Daha uzunsüreli tedavinin gerekli olması halinde, bağımlılık riskinin en aza indirilmesi için aralıklıtedavi düşünülebilir.

Uygulama şekli:

Ağızdan alınır. Tabletler parçalanmadan ve çiğnenmeden bir bardak su ile yutulmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:Böbrek/karaciğer yetmezliği:

Benzodiazepinler şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastaların tedavisinde kullanılmaz. Böbrek veya karaciğer fonksiyonu bozukluğu olan hastaların tedavisinde dikkatli olunmasıönerilmektedir.

Pediyatrik popülasyon:

18 yaşından küçük çocuklarda XANAX'ın etkililiği ve güvenliliği kanıtlanmamıştır. Çocuklarda kullanımı tavsiye edilmez.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalarda ilacın klerensinde azalma ve diğer benzodiazepinlerle olduğu gibi ilaca duyarlılıkta artma vardır. Yaşlı hastalarda veya zayıf düşürücü hastalık varlığında: Gerekliolması ve tolere edilmesi halinde kademeli olarak artırılmak üzere günde iki veya üç kez 0,25mg kullanılır.

Kontrendikasyonlar

XANAX aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:

Benzodiazepinlere, alprazolama veya Bölüm 6.1'de listelenmiş yardımcı maddelerin

herhangi birine karşı aşırı duyarlılık

Miyastenia gravis

Şiddetli solunum yetmezliği

Uyku apnesi sendromu

Şiddetli karaciğer yetmezliği

Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Böbrek ve karaciğer yetmezliği

Böbrek fonksiyon bozukluğu ya da hafif ile orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastaların tedavisinde dikkatli olunmalıdır.

Depresyon/anksiyete

Benzodiazepin ve benzeri ajanlar, depresyonla ilişkili anksiyete veya majör depresyonu olan hastalarda intihar riskini arttırabileceği için tek başına kullanılmamalıdır (bu tür hastalardaintihara yol açabilir). Depresyon bulguları ve semptomları veya intihar eğilimi olanhastalarda, alprazolam dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır ve reçete boyutusınırlandırılmalıdır.

Pediyatrik popülasyon

Alprazolamın güvenliliği ve etkililiği 18 yaşın altındaki çocuk ve ergenlerde belirlenmemiştir. Bu nedenle bu grup hastalarda alprazolam kullanımı önerilmez.

Geriyatrik popülasyon

Benzodiazepinler ve bu grupla ilgili ürünler sedasyon ve/veya kas-iskelet zayıflığına sebep olabileceği için düşme riskini arttırması nedeniyle yaşlılarda dikkatle kullanılmalıdır.

Yaşlı ve/veya debil hastalarda, ataksi veya aşırı sedasyonu önlemek amacıyla en düşük etkin dozun kullanımı prensibi takip edilmelidir (bkz. Bölüm 4.2). Ayrıca solunum baskılanmasıriskine bağlı olarak, kronik solunum yetmezliği olan hastalarda düşük doz kullanılması tavsiyeedilir.

Benzodiazepinler alkol veya ilaç suistimali hikayesi olan hastalarda son derece dikkatli biçimde kullanılmalıdır.

Eş zamanlı opioid kullanımı riski

Alprazolam ve opioidlerin birlikte kullanımı sedasyon, solunum depresyonu, koma ve ölümle sonuçlanabilir. Bu risklerden ötürü, benzodiazepinler veya alprazolam gibi sedatif ilaçların,opioidler ile reçete edilmesi alternatif tedavi seçeneklerinin mümkün olmadığı hastalar içingeçerli olmalıdır.

Alprazolamı opioidlerle eşzamanlı olarak reçete etmek için bir karar verilirse, en düşük etkili doz kullanılmalı ve tedavi süresi mümkün olduğunca kısa olmalıdır (bkz. Bölüm 4.2).

Hastalar solunum depresyonu ve sedasyonunun bulguları ve semptomları açısından yakından takip edilmelidir. Hastalar ve hasta yakınları bu belirtilerin farkında olmak içinbilgilendirilmelidir (bkz. Bölüm 4.5).

Bağımlılık

Benzodiazepinlerin kullanımı, bu ürünlere fiziksel ve ruhsal bağımlılığın gelişmesine yol açabilir. Bağımlılık riski tedavi dozu ve süresiyle artar; alkol ve ilaç suistimali hikayesi olanhastalar için risk daha yüksektir. Farmakolojik bağımlılık terapötik dozlarda ve/veya kişiselrisk faktörü olmayan hastalarda ortaya çıkabilir. Anksiyolitik veya hipnotik endikasyonabakılmaksızın birkaç benzodiazepin ve türevinin kombine kullanımı ile artmış birfarmakolojik bağımlılık riski vardır. Suistimal vakaları da bildirilmiştir. Alprazolam farklıyönlendirmeye tabi olabilir. Alprazolam, opioidler, diğer benzodiazepinler ve alkol dahilolmak üzere diğer merkezi sinir sistemi (MSS) depresanları ile kötüye kullanıldığında aşırıdoza bağlı ölüm raporları olmuştur. Alprazolam reçete edilirken veya verilirken bu riskler gözönünde bulundurulmalıdır. Bu riskleri azaltmak için en küçük uygun miktar kullanılmalı vehastalara kullanılmayan ilacın uygun şekilde saklanması ve atılması konusunda bilgiverilmelidir (bkz. Bölüm 4.2, 4.8 ve 4.9).

Yoksunluk semptomları

Fiziksel bağımlılık geliştikten sonra alprazolam dahil, benzodiazepin dozunun hızla düşürülmesi ya da aniden kesilmesi durumunda, yoksunluk semptomları ortaya çıkabilir. Bubelirtiler, hafif disfori ve uykusuzluktan başlayarak, abdominal kramplar ve kas krampları,baş ağrısı, kas ağrısı, şiddetli anksiyete, gerginlik, huzursuzluk, zihin karışıklığı, irritabilite,kusma, terleme, tremor ve konvülsiyonların dahil olduğu majör bir sendroma kadardeğişebilir. Şiddetli vakalarda şu semptomlar görülebilir: Derealizasyon, depersonalizasyon,hiperakuzi, ekstremitelerde uyuşma ve karıncalanma, ışığa, gürültüye veya fiziksel temasaaşırı duyarlılık, halüsinasyonlar veya epileptik nöbetler (bkz. Bölüm 4.2 ve 4.8).

Alprazolam tedavisinin kesilmesi sırasında, kullanım dozu tıbbi uygulamalara uygun olarak yavaşça azaltılmalıdır. Alprazolamın günlük dozunun her üç günde bir 0,5 mg'dan fazlaazaltılmaması önerilmektedir. Bazı hastalarda daha yavaş doz azaltma gerekebilir.

Rebound uykusuzluk ve anksiyete: Benzodiazepinle tedaviye yol açan semptomların tedavinin kesilmesi sırasında daha şiddetli biçimde nüks etmesiyle oluşan geçici bir sendrom.Duygu durum değişiklikleri, anksiyete veya uyku bozuklukları ve huzursuzluk dahil başkareaksiyonlar da bu duruma eşlik edebilir. Tedavinin ani olarak kesilmesinden sonra yoksunlukfenomeni/rebound fenomeni riski daha fazla olduğu için, dozun üç günde bir 0,5 mg'ıgeçmeyecek şekilde kademeli olarak azaltılması önerilmektedir. Bazı hastalarda daha dayavaş bir doz azaltımı gerekebilir.

Tedavi süresi

Endikasyona bağlı olarak tedavi süresi mümkün olduğunca kısa tutulmalıdır (bkz. Bölüm 4.2), fakat azaltma süreci de dahil olmak üzere sekiz ila on iki haftayı geçmemelidir. Durumunyeniden değerlendirmesi yapılmadan bu dönemi aşan bir uzatma yapılmamalıdır.

Tedavi başlatıldığında süresinin sınırlı olacağı konusunda hastayı bilgilendirmek ve dozun nasıl azaltılacağını tam olarak açıklamak faydalı olabilir. Ayrıca, hastanın rebound fenomeniolasılığının farkında olması çok önemlidir; böylece ilacın kesilmesi sırasında bu türsemptomların oluşması halinde anksiyete en aza indirilecektir.

Etki süresi kısa olan benzodiazepinler söz konusu olduğunda, özellikle de doz yüksekken yoksunluk fenomeninin doz aralığı dahilinde oluşabileceğine dair işaretler vardır. Etki süresiuzun olan benzodiazepinler kullanılırken, etki süresi kısa olan bir benzodiazepine geçişteyoksunluk semptomları ortaya çıkabileceği için geçiş hakkında uyarı yapılması önemlidir.

Amnezi

Benzodiazepinler anterograd amneziyi indükleyebilir. Bu durum çoğunlukla ürünün yutulmasından birkaç saat sonra ortaya çıkmaktadır, bu nedenle riskin azaltılması için hastalar7-8 saat kesintisiz olarak uyuyabileceklerinden emin olmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).

Psikiyatrik ve 'paradoksal' reaksiyonlar

Huzursuzluk, ajitasyon, irritabilite, agresiflik, delüzyon, aşırı öfke, kabuslar, halüsinasyonlar, psikozlar, uygunsuz davranış ve diğer istenmeyen davranışsal etkiler gibi reaksiyonlarınbenzodiazepin kullanımında ortaya çıktığı bilinmektedir. Bu durumda ilaç kullanımıkesilmelidir. Bu reaksiyonların çocuklarda ve yaşlılarda görülmesi daha muhtemeldir.

Tolerans

Birkaç haftalık kullanımdan sonra benzodiazepinlerin hipnotik etkilerinde kayıp olabilir. Depresyonda alprazolam kullanan hastalarda, hipomani ve mani vakaları bildirilmiştir.Benzodiazepinler psikotik hastalıkların birinci basamak tedavisi için önerilmemektedir.

Etki bilgisi bilinen yardımcı maddeler

Bu tıbbi ürün laktoz ihtiva eder. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamalarıgerekir.

Bu tıbbi ürün, her tablette 0,11 mg sodyum benzoat içerir.

Bu ilaç, tablet başına 1 mmol'den (23 mg) daha az sodyum içerir, yani esasında "sodyum içermez".

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Opioidler:

Benzodiazepinler veya alprazolam gibi sedatif ilaçların opioidler ile birlikte kullanımı, aditif MSS baskılayıcı etkisi nedeniyle sedasyon, solunum depresyonu, koma ve ölüm riskini artırır.

Eşzamanlı kullanımın dozu ve süresi sımrlandmlmalıdır (bkz. Bölüm 4.4). Alkol ile eşzamanlı alım tavsiye edilmez. MSS'yi baskılayan ilaçlarla kombinasyonunda dikkatli olunmalıdır.Antipsikotikler (nöroleptikler), hipnotikler, anksiyolitikler/sedatifler, antidepresan ajanlar,narkotik analjezikler, antiepileptik ilaçlar, anestezikler ve sedatif antihistaminikler ile birliktekullanıldığında MSS'yi baskılayıcı etkisi artabilir. Narkotik analjeziklerle kullanımı psişikbağımlılığın artmasına neden olabilecek öfori etkisini arttırabilir.

Farmakokinetik etkileşimler, alprazolam metabolizmasına müdahale eden ilaçlarla birlikte uygulandığında ortaya çıkabilir.

CYP3A inhibitörleri:

Bazı karaciğer enzimlerini (özellikle sitokrom P450 3A4) inhibe eden bileşikler, alprazolamın konsantrasyonunu yükseltebilir ve etkisini güçlendirebilir. Alprazolam ile yapılan klinikçalışmalar,

in vitro

araştırmalar ve alprazolama benzer şekilde metabolize edilen ilaçlarlayapılan klinik çalışmalar, farklı derecelerde etkileşimin olabileceğini ve alprazolamın bazıilaçlarla etkileşebileceğini göstermektedir. Etkileşimin derecesi ve eldeki bilgilerin türünegöre aşağıdaki öneriler yapılabilir:

- Alprazolamın ketokonazol, itrakonazol ya da diğer azol grubu antifungal ilaçlarlakullanılması önerilmez.

- Nefazodon veya fluvoksaminin birlikte uygulanması alprazolamın eğri altı alanını(EAA) yaklaşık 2 kat artırır. Nefazodon, fluvoksamin ve simetidin ile birliktekullanılacağında dikkatli olunmalı ve dozun azaltılması düşünülmelidir.

- Fluoksetin, propoksifen, oral kontraseptifler, sertralin, diltiazem ya da eritromisin,klaritromisin ve troleandomisin gibi makrolid grubu antibiyotiklerle kullanılacağındadikkatli olunması önerilir.

CYP3A4 indükleyicileri:

Alprazolam CYP3A4 tarafından metabolize edildiği için, bu enzimin indükleyicileri alprazolamın metabolizma hızını artırabilir. HIV proteaz inhibitörleri (örn; ritonavir) vealprazolamı içeren etkileşimler karmaşık ve zamana bağlıdır. Kısa süreli, düşük dozlardaritonavir, alprazolam klirensinin büyük ölçüde bozulmasıyla sonuçlanarak eliminasyon yarıömrünü uzatmış ve klinik etkileri artırmıştır; ancak ritonavire maruziyetin artması sonucuCYP3A indüksiyonu bu inhibisyonu dengelemiştir. Bu etkileşim nedeniyle dozunayarlanması veya alprazolamın kesilmesi gerekecektir.

Digoksin:

Alprazolam kullanımı ile özellikle yaşlı hastalarda (>65 yaş) digoksin konsantrasyonunda artış bildirilmiştir. Bu nedenle, alprazolam ve digoksin alan hastalar, digoksinin toksisitebulgu ve belirtileri açısından izlenmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgilerPediyatrik popülasyon:

Veri mevcut değil.