Flupamid 1.5 mg SR Tablet Kısa Ürün Bilgisi

Kalp Damar Sistemi » Diüretik İlaçlar - İdrar Arttırıcı İlaçlar » Tiyazidler Hariç Low-ceiling Diüretik İlaçlar » Sülfonamid İlaçlar » İndapamid

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

FLUPAMİD 1.5 mg SR tablet

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin madde:

İndapamid 1.5 mg

Yardımcı maddeler:

Laktoz monohidrat 112.9 mg
Yardımcı maddeler için 6.1'e bakımz.

3. FARMASÖTİK FORM

SR tablet
Beyaz, yuvarlak film kaplı tabletler

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.L Terapotik endikasyonlar

Esansiyel hipertansiyon.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sddığı ve süresi:

Tercihen sabah olmak üzere günde bir tablet.
Tablet bir bardak su ile bütün olarak çiğnenmeden yutulmalıdır.
Yüksek dozlar, indapamid'İn antihipertansif etkisini artırmaz ancak, saldiüretik etkilerde artış görülür.

Uygulama şekli:

Oral yoluyla alınır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği (bakınız bölüm 4.3 ve 4.4):

Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensİ 30ml/dak altında ise) tedavi kontrendikedir.

Karaciğer yetmezliği (bakınız bölüm 4.3 ve 4.4):

Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarda tedavi kontrendikedir.

Pediyatrik popülasyon:

Bu popülasyon ile ilgili güvenlilik ve etkililik verileri olmadığından FLUPAMİD'in çocuklar ve ergenler tarafından kullamiması tavsiye edilmemektedir.

Geriyatrik popfilasyon:

Yaşlı hastalarda plazma kretinin yaş, kilo ve cinsiyete göre ayarlanmalıdır. Eğer böbrek fonksiyonlan normal veya çok az derecede bozuk ise yaşlı hastalar FLUPAMİD ile tedavi edilebilir.

4^. Kontrendikasyonlar

- İndapamid, ilacın içerdiği yardımcı maddelere veya sülfonamid türevi ilaçlara aşın duyarlılık
- Ciddi böbrek yetmezliği
- Ciddi karaciğer yetmezliği veya hepatik ensefalopati
- Hipokalemi

4.4. özel kullanım uyarılan ve önlemleri

Uyanlar:
Hepatik bozukluklar:
Karaciğer fonksiyonu bozuk olduğu zaman, tiyazid ve bu gruptan diüretikler hepatik ensefalopati'ye (özellikle elektrolit dengesizliği durumlarında) sebebiyet verebilirler. Bu gibi durumlarda, diUretik tatbiki derhal kesilmelidir.
Fotosensitivite:
Tiyazid ve tiyazid benzeri diüretiklerle fotosenistivite reaksiyonlan bildirilmiştir (bakınız bölüm 4.8). Tedavi sırasında fotosensitivite reaksiyonu oluşursa tedavinin durdurulması tavsiye edilir. Eğer diüretik tedavisi tekrar başlatılacaksa güneşe veya suni UVA ışınlarma maruz kalan bölgeler korunmalıdır.
QT sendromu/ Torsades de Pointes:
Uzun QT sendromu

i

Torsades de Pointes'e neden olabilir. Bu nedenle tamsı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes hastalarmda kullamimamalıdır.
Laktoz intoleransı:
Bu ilaç, laktoz içermektedir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği veya glükoz-galaktoz emilim bozukluğu olan hastalar, bu ilacı kullanmamalıdır.
Önlemler:
Su ve elektrolit dengesi:
- Plasma sodyumu:
Tedaviye başlamadan önce ve daha sonra belirli arahklarla ölçülmelidir. Herhangi bir diüretik tedavisi bazen çok ciddi sonuçlara sebebiyet veren hiponatremiye neden olabilir. Kanda sodyum seviyesindeki düşüş asemptomatik olabilir ve bundan ötürü özellikle yaşlı, sirozlu hastalarda daha sık muntazam kontrol gerektirmektedir. (Bakımz: Advers reaksiyonlar ve doz aşımı)
- Plasma Potasyumu:
Hipokalemiye bağlı olan potasyum kaybı tiyazid ve benzeri olan diüretiklerin en büyük riskidir. Hipokaleminin başlama riski (<3.4 mmol/1) belli yüksek risk popülasyonunda önlenmelidir; (yaşlı, kötü beslenmiş veya çok ilaç tedavisi gören ödemli ve asidozu olan sirozlu hastalar, koroner damar hastalığı ve kalp yetmezliği olan hastalarda). Bu durumda, hipokalemi dijitalis preperatlann kardiyak toksisitesini ve aritmi riskini arttınr.
Yukarıda belirtilen her durumda da daha sık plasma potasyum ölçümü gerekir. Plasma potasyumun ilk ölçümü tedavinin başlangıcım takip eden ilk hafta içinde olmalıdır. Hipokalemi saptandığında düzeltilmelidir.
Plasma kalsiyumu:
Tiyazid ve benzeri diüretikleri, üriner sistemden kalsiyum atılımımn azalmasına sebebiyet verebilir ve kandaki kalsiyum değerlerinde az ve geçici artış görülebilir. Daha önceden belirlenememiş hiperpaıatiroidizme bağlı aşikar hiperkalsemi olabilir.
Tedavi, paratiroid fonksiyonunun araştırılmasından önce sona erdirilmelidir.
Kan glikozu:
Diyabetiklerde ve özellikle de hipokalemi varlığında bıma bağlı olarak hipokalemi olduğunda, kanda glikoz seviyesinin ölçümü önemlidir.
Ürik asit:
Hiperürisemik hastalarda gut ataklan artabileceğinden, kanda ürik asit seviyesine bağlı olarak doz ayarlanmalıdır.
Böbrek ve diüretik fonksiyonlar:
Tiyazid ve benzeri diüretikler sadece renal fonksiyonlann normal olduğu veya minimal düzeyde bozulduğu durumlarda tamamen etkilidir. (Plasma kreatinin seviyesinin erişkinlerde 25 mg/lt veya 220jj,mol/lt altında olduğu durumlarda). Yaşlılarda, plasma kreatinin, yaşa, kiloya ve cinsiyete bağlı olarak ayarlanmalıdır.
Tedavinin başlangıcında, diürez ve natriüreze bağlı olarak gelişen hipovolemi sekonder olarak glomerüler fıltrasyonda azalmaya yol açabilir. Bu da plasma kreatinin ve üre düzeylerinde artışa neden olabilir. Bu geçİcİ fonksiyonel renal yetersizlik, normal renal fonksiyonu olan kişiler için söz konusu olamaz fakat daha önceden renal yetmezliği olan kişilerde durumu bozabilir.
Sporcularda:
Bu ilacın aktif maddesi antidoping testleri sırasında pozitif reaksiyon verebilir. Sporcularda dikkatli olunması gerekir.

4,5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Tavsiye edilmeyen kombinasyonlar:
Lityum:
Sodyumsuz diyet sırasında, doz aşımı belirtileri ile kanda lityum konsantrasyonu artar (lityumun idrarla atılımı azalır). Buna rağmen, diüretik tavsiye ediliyorsa, kanda lityum seviyesi ölçülmeli ve doz buna göre ayarlanmalıdır.
Dikkat gerektiren kombinasyonlar:
• Torsades de Pointes'e neden olan ilaçlar:
• Sınıf la antiaritmikler (kinidin, hidrokinidin, disopiramid)
• Sınıfın antiaritmikler (amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid)
• Bazı antipsikotikler:
- Fenotiazinler (klorpromazin, sayamemazin, levomepromazin, tioridazin, trifluoperazin),
- Benzamidler (amisülprid, sülpirid, tültoprid, tiaprid),
- Butirofenonlar (droperidol, haloperidol),
- Diğer (bepridil, cisaprid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin, pentamidin, sparfloksasin, moksifloksasin, vinsamin IV).
Ventriküler aritmi riskinin artması, özellikle torsades de pointes (hipokalemi bir risk faktörüdür).
Kombinasyon başlamadan önce hipokalemİ gerekirse izlenip düzeltilmelidir. Klinik bulgular, plazma elektrolitleri ve EKG İzlenmelidir.
Hipokalemi durumunda, torsades de pointes dezavantajını taşımayan maddeler kullamlmahdır.
- NSAI (sistemik), selektif C0X-2 ihibitörleri ve yüksek doz salisilatlar (>3g/gün);
İndapamidin antihipertansif etkisinin olası azalışı.
Dehidrat olan hastalarda (azalmış glomerüler filtrasyon) akut renal yetmezlik görülür.
Hasta hidrat edilir ve tedavinin başında renal fonksiyon kontrol edilir.
- Anj içtensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörleri
Daha önceden tuz (sodyum) eksikliği olan (renal arter stenozlu) hastalarda, dönüştürücü enzim inhibitörleri İle tedavi başlandığında, ani hipotansiyon veya akut renal yetersizlik riski olur.

Esansiyel hipertansiyonda,

daha önceki diüretik tedavisi sodyum eksikliğine sebep olmuş ise;
- ya ADE inhibitörü ile tedaviye başlamadan 3 gün önce diüretik kesilir ve gerekirse hipokalemik diüretik'e tekrar başlamr,
- ya da ADE inhibitörü başlangıçta küçük dozda verilir ve sonra yavaş yavaş arttırılır.

Konjestif kalp yetmezliğinde,

mümkünse hipokalemik diüretiğin dozunda azaltma yaparak, çok düşük dozda ACE inhibitörü ile başlaymız.

Bütün durumlarda,

renal fonksiyon (plasma kreatinin) ACE inhibitörü ile tedavinin ilk haftalarında kontrol altına almır.
- Diğer hipokalemik bileşikler: amphotericin B (IV), gluko ve minerelakortikoitler (oral), tetracosactide, stimülan laksatifler)
Hipokalemi riski artar (ek etki).
Dijitalis tedavisi ile birlikte uygulandığmda kanda potas5aım ölçümü, gerekli ise düzeltilmesi ve her zaman özellikle hatırlanmalıdır. Non-Stimülan laksatifler kullammz.
- Baklofen
Antihipertansif etkiyi arttınr.
Hasta hidrate edilmelidir. Tedavi başlangıcında renal fonksiyon kontrol edilmelidir.
- Dijitalis preperatlan
^ Hipokalemi, dijitallerin toksik etkilerini predispose eder.
Kanda potasyum ölçümü ve EKG gerekir. Gerekirse tedavi tekrar gözden geçirilir.
Dikkate alınacak kombinasyonlar;
- Hiperkalemik diüretikler (amilorid, spironolakton, triamteren)
Bazı hastalarda faydalı olan böyle rasyonel kombinasyonlann kullanılması durumunda hipokalemi ve (özellikle kısmi böbrek yetmezliği ve diyabetik hastaliirda) hiperkalemi olasılığı göz ardı edilmemelidir.
Plasma potasyumu ve EKG izlenerek, gerekirse tedavi tekrar gözden geçirilir.
- Metformin:
Olası renal fonksiyon yetmezliği ve daha sıklıkla loop diüretikler ile tetiklenen metformine bağlı laktik asidozis.
Plasma kreatinin seviyesi; 15 mg/lt (135 mikromol/lt) erkeklerde ve 12 mg/lt ^ (110 mikromol / İt) kadınlarda geçtiği zaman metformin kullanmayınız.
- İyot içeren kontrast madde:
Diüretiklerden dolayı oluşan dehidratasyonda, akut renal yetersizlik riski artar. Özellikle de yüksek dozda iyot içeren kontrast madde kullamidığı zamanlarda.
İyotlu bileşiğin tatbikinden önce rehidratasyon önerilir.
- Imipramin antidepresanlar (trisiklik), nöroleptikler:
Antihipertansif etkiyi arttınrlar ve ortostatik hipotansiyon (ilave etki) riskini arttırırlar.
- Kalsiyum (tuzlan):
Üriner kalsiy\ım eliminasyonundaki azalmadan dolayı hiperkalsemi riski
- Siklosparin, Takrolimus:
Plazma kreatininde, su/sodyum deplesyon yokluğunda bile sirküle siklosparin düzeylerinde herhangi bir değişiklik olmadan, artma riski
- Kortikosteroidler, tetrakosaktid (oral yoldan):
Antihipertansif etkide azalma (kortikosteroidere bağlı su/sodyum tutulması)

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Uygulanmamaktadır.

Gebelik dönemi

Genel bir kural olarak hamile kadmlarda tiyazid ve benzeri diüretikler kullanmaktan kaçımlmalıdır ve gebelikteki fizyolojik ödemi tedavi etmek için asla diüretik kullanıbnamalıdır. Diüretikler fetal hipotrofı riski taşıyan fetoplasental iskemiye yol ^ açabilirler.

Laktasyon dönemi

Emzirme sırasında önerilmemektedir (süte geçişkenlik).

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

İndapamidin dikkat üzerine bir etkisi yoktur, fakat, bazı hastalarda, özellikle tedavinin başlangıcmda veya diğer bir antihipertansif ile kombine kullammda, kan basmcınm düşmesine bağlı olarak bireysel tepkiler görülebilir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Klinik veya laboratuvar parametreleri ile ilgili, istenmeyen etkilerin çoğu doza bağımlıdır. İndapamid dahil olmak üzere tiyazid ve benzeri diüretikler, aşağıdaki arzu edilmeyen etkilere yol açabilirler: advers olaylar belirtilen skala doğrultusunda
sıralanmıştu-: çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100, <1/10); yaygın olmayan (>1/1000, <1/100); se^^ek (>1/10000, <1/1000); çok seyrek (<l/10000), bilinmeyen sıklıkta 9 (mevcut verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Kan ve lenfatik sistem hastalıkları:

Çok seyrek: trombositopeni, lökopeni, agranülositoz, aplastik anemi, hemolitik anemi.

Sinir sistemi hastalıkları:

Seyrek: baş dönmesi, asteni, başağnsı ve parestezi

Kardiyak hastalıkan:

Çok seyrek: aritmi, hipotansiyon

Gastrointestinal hastalıkları:

Yaygın olmayan: kusma
Seyrek: bulantı, konstipasyon, ağız kuruluğu
Çok seyrek: pankreatit

Hepato-bilier hastalıkları:

Çok seyrek: karaciğer işlev bozukluklan
Bilinmeyen sıklıkta: Karaciğer yetmezliğine bağlı olarak hepatik ensefalopati başlangıcı (bakınız 4.3 ve 4.4).

Böbrek ve idrar hastalıktan:

Çok seyrek: böbrek yetmezliği

Deri ve derialtı doku hastalıkları:

Alleijik ve astım semptomlanna yatkın olan kişilerde genellikle dermatolojik olan aşın hassas reaksiyonlar:
Yaygın: makulo-papular döküntü.
Yaygın olmayan: purpura
^ Çok seyrek: anjiyonörotik ödem ve/veya utriküler, toksik epidermtk nakrolisis, Steven
Johnson sendromu.
Fotosensitivite reaksiyonları için (bakmız bölüm 4.4)
Bilinmeyen sıklıkta; önceden var olan akut lupus erithematosusda kötüleşme

Laboratuvar parametreleri:

• Yapılan klinik çalışmalarda, hipokalemİ (plazma potasyum <3.4 mmol/1), hastalarm %10'nundan fazlasında görülmüştür. Aynca 4-6 haftalık tedaviden sonra % 4 hasta üzerinde ise <3.2mmol/lt'dir. Plasma potasyum konsantrasyonundaki ortalama azalma 12 haftalık tedaviden sonra 0.23 mmol/rdir.
¦ Çok seyrek: hiperkalsemi.
• Bilinmeyen sıklıkta:
o Hipokalemİ ile eşzamanlı potasyum kaybı, bazı yüksek risk popülasyonlarda ciddi olabilir.
o Hipovoleminin eşlik ettiği, dehidratasyona ve ortostatik hipotansiyona yol açan hiponatremi.
9 o Eşzamanlı klorid kaybı, sekonder olarak kompensatuar metabolik alkaloza yol
açabilir. Bu etki hafiftir ve ender görülür, o Tedavi sırasında plasma ürik asit ve kan glukoz konsantrasyonlannda yükselme. Bu tür diüretiklerin kullanılmasının uygunluğu, gut ve diyabetli hastalarda dikkatle değerlendirilmelidir.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

40 mg'a kadar, yani terapötik dozun 27 katına kadar indapamİdin herhangi bir toksisitesi olduğu saptanmamıştır.
Bunlann dışında, akut zehirlenme belirtileri, su ve elektrolit bozukluklan (hiponatremi ve hipokalemİ) biçimini almaktadır. Bu belirtiler sırasında klinik olarak bulantı, kusma, hipotansiyon, kramplar, baş dönmesi, sersemlik, konfuzyonel durumlar poliüri ya da anüri düzeyine varabilen oligüri yer almaktadır.
Alınan ilk önlemler, gastrik lavaj ve/veya aktif kömür uygulamasıyla, alman ürünün / ürünlerin hızla elimine edilmesinden ve ardından uzmanlaşmış bir merkezde sıvı ve elektrolit dengesinin normale döndürülmesinden oluşmaktadır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.L Farmakodinamik özellikler

FarmakoterapÖtik grup:
ATC kodu: C03BA11 (C: kardiyovasküler sistem)
Kortikal Dilüsyon Segmentinde Etkili Diüretik.
İndapamid, farmakolojik olarak tiyazid diüretiklerde ilişkili sülfonamid bir diüretiktir. İndapamid, korteksteki dilüsyonu sağlayan segmentte sodyum reabsorpsiyonunu inhibe ederek etki gösterir. İdrarda sodyum ve klorür atılımını ve bir ölçüye kadar potasyum ve magnezyum atılımını arttırarak idrar çıkışmı arttırır ve bu sayede antihipertansif etki gösterir.
Monoterapide kullanılan faz II ve III çalışmaları antihipertansif etkisinin 24 saat sürdüğünü göstermektedir. Bu etkiler diüretik özelliklerinin zayıf olduğu dozlarda belirgindir, indapamidin antihipertansif aktivitesi, arteryal kompliyansta gelişme, arteriol ve total periferal rezistansta düşüş ile ilgilidir.
İndapamid sol ventrikül hİpertrofısİni azaltır.
Belirli bir dozun ötesinde, istenmeyen reaksiyonlar artmaya devam ederken, tiyazidin ve benzeri diüretiklerin terapötik etkisi bir plato'ya ulaşır. Tedavi etkisiz olduğunda, doz arttınhnaya çalışümamalıdır.
Aynca hipertansif hastalarda kısa, orta ve uzun dönemde İndapamİdin:
- Lipid metabolizmasını, yani trigliseridleri, LDL kolesterol'ü ve HDL kolesterolü etkilemediği,
- Diyabetik hipertansif hastalarda bile karbonhidrat metabolizmasım etkilemediği gösterilmiştir.

5.2. Farmakokinetik dzeUikler

FLUPAMİD SR sürekli salınım sağlayan matrix sisteminden oluşup, etken madde İndapamİdin sürekli salmımını sağlamaktadır.

Emilim

: Salınan indapamid fraksiyonu hızla ve tamamen gastrointestinal sindirim sistemi ile absorbe edilir.
Gıda alımı absorbsiyon hızını çok az artırır fakat, ilacın absorbe edilen miktan üzerinde etkisi yoktur.
Tepe serum konsantrasyonlanna ulaşmak için gerekli olan süre bir dozdan sonra 12 saattir, tekrarlanan uygulamalar, 2 doz arası serum düzeylerindeki değişiklikleri azaltır.
Bireysel değişkenlik görülebilir.

Dağılım

: Plazma proteinlerine bağlanma %79'dur.
Plasma yanlanma ömrü 14 ile 24 saat arasındadır (ortalama 18 saat).
Sabit duruma 7 gün sonra ulaşır.
Tekrarlanan uygulamalar birikime neden olmaz.

Metabolizma

: Eliminasyon başlıca idrar (dozun % 70'i) ve feçes (%22) ile inaktiv metabolitler halindedir.

Hastalardaki karakteristik özellikler:

Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalarda faımakokinetik parametreler değişmemiştir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

İndapamidin diüretik etkisi, farklı hayvan türlerinde, oral yoldan, en yüksek dozda (terapötik dozun 40-8000 katı) uygulandığmda artmaktadır. Intravanöz ve intraperitonel ^ uygulanan indapamidin, akut toksisite çalışmalarının ana semptomlan, indapamidin
farmakolojik aktivitesi ile ilgilidir. (Bradipne ve periferal vazodilatasyon).
İndapamid ile ilgili mutajenite ve karsinojenite testleri negatifdir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Laktoz monohidrat Polivinilpirolidon K-30 Hidroksipropil metilselüloz Kolloidal silikon dioksit Magnezyum stearat Titanyum dioksit (E171)
Polietilen glikol Gliserin

^ 6.2. Geçimsizlikler

Bilinen geçimsizlikleri, lityum preparatlan ve kalp ritm bozukluğunda kullanılan bazı ilaçlar olmakla birlikte, doktor tavsiyesi olmadan diğer ilaçlarla biriikte kullamiması önerilmez.
Bakınız:

4.5. Diğer tıbbi ürünlerle etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri

6.3. Rafömrfi

24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

15-25 °C'nin arasındaki oda sıcaklığında saklayınız.

6.5. Ambalaju niteliği ve içeriği

30 ve 90 SR tablet içeren PVDC/Al folyo blister ve karton kutu ambalaj

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler yada atık materyaller “Tıbbi Atıklann kontrolü yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklannın Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.
7.

RUHSAT sahibi

Adı : SANOVEL İLAÇ SAN. VE TİC. A.Ş.
Adresi : Büyükdere Cad. 34398 Maslak - İstanbul Tel No : (212) 285 26 70 Faks No :{212) 285 01 81

8. RUHSAT NUMARASI

200/47

^ 9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 18.06.2002 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ