KISA URUN BILGISI
1. BEŞERI TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
BYETTA 5 mcg/20 mcL s.c. kullanıma hazır dolu enjeksiyon kalemi içinde çözelti, 1,2 mL Steril
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:
Her doz, 20 mikrolitre (mcL) içinde 5 mikrogram (mcg) eksenatid içerir (her mL'de 250 mcg eksenatid).
Kullanıma hazır her bir kalem 60 doz, steril, koruyucu madde içeren enjeksiyonluk çözelti içerir.
Yardımcı maddeler:
Her doz;
Metakrezol 44 mcg
Sodyum asetat trihidrat 31,8 mcg
Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORM
Kullanıma hazır dolu enjeksiyon kalemi içinde çözelti Berrak, renksiz çözelti
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar
BYETTA, yetişkinlerin Tip 2 diyabet tedavisinde;
• metformin monoterapisi,
• sülfonilüre monoterapisi,
• tiyazolidindion monoterapisi,
• metformin+sülfonilüre ikili tedavisi ya da
• metformin+tiyazolidindion ikili tedavisinden herhangi biri ile maksimum tolere edilebilirdozlara rağmen yeterli glisemik kontrol sağlanamamış hastalarda, kombinasyon şeklindeendikedir.
BYETTA, metformin ve/veya pioglitazon ile kombine ya da tek başına bazal insülin ile yeterli glisemik kontrol sağlanamamış yetişkin Tip 2 diyabet hastalarında bazal insüline ek olarakendikedir.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji:
BYETTA tedavisi, tolerabiliteyi iyileştirmek için, en az bir ay süreyle günde iki kez 5 mcg eksenatid dozuyla başlatılmalıdır. Glisemik kontrolün daha da iyileştirilmesi için eksenatid dozugünde iki kez 10 mcg'a kadar artırılabilir. Günde iki kez 10 mcg'dan yüksek dozlarönerilmemektedir.
BYETTA, her dozda 5 veya 10 mcg eksenatid içeren kullanıma hazır dolu enjeksiyon kalemi olarak mevcuttur.
Uygulama sıklığı ve süresi:
BYETTA sabah ve akşam öğünlerinden (veya yaklaşık 6 saat veya daha fazla arayla günün iki ana öğününden) önceki 60 dakikalık zaman diliminin herhangi bir anında uygulanabilir. BYETTAöğün sonrasında
uygulanmamalıdır.Uygulama şekli:
Her doz subkütan enjeksiyon olarak uyluk, karın veya üst kola uygulanmalıdır.
BYETTA ve bazal insülin, iki ayrı enjeksiyon olarak uygulanmalıdır.
Kalem kullanımına ait talimatlar için Bölüm 6.6' ya ve ayrıca Kullanma Talimatı'nın devamında yer alan talimatlara bakınız.
BYETTA, halen metformin, bazal insülin, pioglitazon ve/veya sülfonilüre kullanmakta olan Tip 2 diyabet hastaları için önerilmektedir. Mevcut tedavisine bir bazal insülin eklenen hastalarBYETTA kullanmaya devam edebilir. BYETTA mevcut metformin ve/veya pioglitazon tedavisineeklendiğinde, tek başına metformin ile kıyaslandığında hipoglisemi riskinde bir artışa nedenolmadığından, mevcut metformin dozuna devam edilebilir. BYETTA sülfonilüre tedavisine ilaveedildiğinde, hipoglisemi riskini azaltmak için, sülfonilüre dozunda bir azaltmaya gidilmesidüşünülmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).
BYETTA, bazal insülinle kombine halde kullanıldığında, bazal insülin dozu değerlendirilmelidir. Yüksek hipoglisemi riski bulunan hastalarda bazal insülin dozunun azaltılması düşünülmelidir(Bkz. Bölüm 4.8).
Hastanın kendisinin izlediği glisemi değerlerine bağlı olarak BYETTA dozunun gün bazında ayarlanması gerekli değildir. Ancak, sülfonilüre dozunun ayarlanması için hastanın kan glukozdeğerlerini izlemesi gerekli olabilir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgilerBöbrek / Karaciğer yetmezliği:
Hafif derecede böbrek yetmezliği bulunan hastalarda (kreatinin klerensi 50-80 mL/dak), BYETTA için doz ayarlaması gerekli değildir.
Orta derecede böbrek yetmezliği bulunan hastalarda (kreatinin klerensi 30-50 mL/dak), 5 mcg'dan 10 mcg'a doz artırımına dikkatle geçilmelidir (Bkz. Bölüm 5.2).
Son dönem böbrek hastalığı veya ağır böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi <30 mL/dak) BYETTA kullanılması önerilmemektedir (Bkz. Bölüm 4.4).
Karaciğer yetmezliği olan hastalarda BYETTA için doz ayarlamasına gerek yoktur (Bkz. Bölüm 5.2).
Pediyatrik popülasyon:
Çocuklarda ve 18 yaşın altındaki adolesanlarda eksenatidin etkililiği gösterilmemiştir.
Güncel mevcut bilgi Bölüm 5.1. ve 5.2'de tanımlanmıştır. Ancak pozoloji için bir öneri yapılmamaktadır.
Geriyatrik popülasyon:
BYETTA, 70 yaş üzeri hastalarda dikkatle kullanılmalı ve 5 mcg'dan 10 mcg'a doz artırımına dikkatle geçilmelidir. 75 yaş üzeri hastalarda klinik deneyim çok kısıtlıdır.
4.3. Kontrendikasyonlar
• Etkin madde veya Bölüm 6.1'de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırıduyarlılığı olanlarda kontrendikedir.
• Kendisinde veya aile öyküsünde medüler tiroid karsinomu olan hastalarda veya çoklu endokrinneoplazma sendromu tip 2 olan hastalarda kontrendikedir.
4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
BYETTA, Tip 1 diyabet hastalarında veya diyabetik ketoasidoz tedavisinde kullanılmamalıdır.
Eksenatid bir insülin ikamesi değildir. İnsüline bağımlı hastalarda, insülinin hızlı şekilde kesilmesinin veya dozunun azaltılmasının ardından diyabetik ketoasidoz bildirilmiştir (Bkz. Bölüm4.2)
BYETTA intravenöz veya intramusküler enjeksiyonla uygulanmamalıdır.
Böbrek yetmezliği
Son dönem böbrek yetmezliğinde diyalize girmekte olan hastalarda, tek doz BYETTA 5 mcg istenmeyen gastrointestinal advers reaksiyonların sıklığını ve ciddiyetini artırmıştır. Son dönemböbrek hastalığı veya ağır böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi <30 mL/dak)BYETTA kullanılması önerilmemektedir. Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda klinikdeneyim çok kısıtlıdır (Bkz. Bölüm 4.2).
Yaygın olmayan bir şekilde, serum kreatininde artış, böbrek yetmezliği, bazen hemodiyalizi gerektiren kötüleşmiş kronik böbrek yetmezliği ve akut böbrek yetmezliğini kapsayan değişmişböbrek fonksiyonu olayları spontan olarak rapor edilmiştir. Bu olayların bazıları, bulantı, kusma,ve/veya diyare dahil hidrasyonu etkileyen olayları yaşayan ve/veya böbrek fonksiyonu/hidrasyondurumunu etkilediği bilinen tıbbi ürünleri alan hastalarda meydana gelmiştir. Eş zamanlı kullanılantıbbi ürünler, anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri, anjiyotensin-II antagonistleri,nonsteroid antienflamatuvar ilaçlar ve diüretiklerdir. Destekleyici tedavi ve BYETTA dahil,potansiyel neden olan tıbbi ürünlerin kullanımının kesilmesi ile değişmiş böbrek fonksiyonunungeri döndüğü gözlenmiştir.
Akut pankreatit
GLP-1 reseptörü agonistlerinin kullanılması akut pankreatit gelişmesi riski ile ilişkilendirilmiştir. Eksenatidle spontan şekilde bildirilmiş akut pankreatit olayları ortaya çıkmıştır. Pankreatitindestekleyici tedavi ile iyileştiği gözlenmiştir fakat çok seyrek olarak nekrotizan ya da hemorajikpankreatit ve/veya ölüm rapor edilmiştir. Hastalar, akut pankreatitin şu karakteristik semptomu
3/17
konusunda bilgilendirilmelidir: geçmeyen, şiddetli abdominal ağrı. Pankreatit şüphesi varsa eksenatid kesilmelidir; akut pankreatitin doğrulanması durumunda eksenatid yenidenbaşlatılmamalıdır. Pankreatit öyküsüne sahip hastalarda dikkatli olunmalıdır.
Ağır gastrointestinal hastalık
BYETTA gastroparezi de dahil olmak üzere, ağır gastrointestinal hastalıkları bulunan hastalarda araştırılmamıştır. Kullanımı sırasında yaygın olarak bulantı, kusma ve diyare gibi gastrointestinaladvers reaksiyonlar ile karşılaşılabilir. Bu nedenle BYETTA'nın ağır gastrointestinal hastalıklarıbulunan hastalarda kullanılması önerilmemektedir.
Hipoglisemi
BYETTA, bir sülfonilüre ile birlikte kullanıldığında, hipoglisemi görülme sıklığı plasebonun sülfonilüre ile kombinasyonunda gözlenene kıyasla artmıştır. Klinik çalışmalarda, sülfonilüre ilekombinasyon tedavisi alan orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda normal böbrekfonksiyonu olan hastalara kıyasla hipoglisemi görülme sıklığı artmıştır. Sülfonilüre kullanımınaeşlik eden hipoglisemi riskini azaltmak için, sülfonilüre dozunda azaltmaya gidilmesidüşünülmelidir.
Hızlı kilo kaybı
Eksenatid ile tedavi edilen klinik çalışma hastalarının yaklaşık %5'inde haftada 1,5 kg'dan fazla ağırlık azalması gözlenmiştir. Bu orandaki ağırlık kaybı zararlı sonuçlar doğurabilir. Hızlı şekildekilo kaybeden hastalar kolelitiyazis belirtileri ve semptomları açısından takip edilmelidir.
Birlikte kullanılan tıbbi ürünler
BYETTA'nın gastrik boşaltmayı azaltıcı etkisi oral olarak uygulanan tıbbi ürünlerin absorpsiyon hızı ve boyutunu azaltabilir. BYETTA hızlı gastrointestinal absorpsiyon gerektiren ve dar terapötikorana sahip oral tıbbi ürünleri kullanan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. BYETTA ile birlikte bugibi tıbbi ürünlerin alımı için özel kullanma önerileri Bölüm 4.5 de verilmiştir.
BYETTA'nın, D-fenilalanin türevleri (meglitinidler), alfa-glukozidaz inhibitörleri, dipeptidil-peptidaz-4 inhibitörleri veya diğer GLP-1 reseptör agonistleri ile birlikte kullanımı araştırılmadığından önerilmemektedir.
Bu tıbbi ürün her dozda 1 mmol'den daha az sodyum içerir; yani aslında sodyum içermez.
Bu tıbbi ürün, alerjik reaksiyonlara sebep olabilecek metakrezol maddesini içermektedir.
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
BYETTA'nın gastrik boşalmayı yavaşlatıcı etkisi, oral uygulanan tıbbi ürünlerin emilim miktar ve hızını azaltabilir. Dar terapötik aralığı olan veya dikkatli klinik izleme gerektiren tıbbi ürünleralmakta olan hastalar yakından izlenmelidir. Bu tıbbi ürünler, BYETTA enjeksiyonu ile ilişkiliolarak standardize bir şekilde alınmalıdır. Eğer bu gibi tıbbi ürünler yemekle birlikte alınıyorsa,hastalara, mümkünse BYETTA'nın uygulanmadığı bir öğün ile almaları tavsiye edilmelidir.
Antibiyotikler gibi, etkililik eşik konsantrasyonlarına özellikle bağımlı olan oral tıbbi ürünler için, hastalara bu ilaçları BYETTA enjeksiyonundan en az bir saat önce almaları tavsiye edilmelidir.
Proton pompa inhibitörleri gibi midede bozunmaya karşı hassas maddeler içeren enterik formülasyonlar, BYETTA enjeksiyonundan en az 1 saat önce veya enjeksiyondan 4 saat sonraalınmalıdır.
Digoksin, lisinopril ve varfarin
Eksenatidden 30 dakika sonra digoksin, lisinopril veya varfarin, uygulandığında, tmaks değerinde yaklaşık 2 saatlik bir gecikme gözlenmiştir. Cmaks ve EAA değerlerinde klinik olarak anlamlı biretki gözlenmemiştir. Ancak, pazara sunulduğu tarihten bu yana, BYETTA ile eşzamanlı varfarinkullanımı sırasında Uluslararası Normalleştirilmiş Oran (INR)'da artış bildirilmiştir. Varfarinve/veya kumarol türevleri kullanan hastalarda BYETTA'ya başlanacağı sırada ve doz artışıyapılacağı zaman INR yakından izlenmelidir (Bkz. Bölüm 4.8).
Metformin veya sülfonilüreler
BYETTA'nın, metformin veya sülfonilürelerin farmakokinetikleri üzerinde klinik olarak anlamlı etkisi olması beklenmez. Bu nedenle, bu tıbbi ürünlerin alınma zamanlarında BYETTAenjeksiyonu ile ilişkili bir kısıtlama yoktur.
Parasetamol
Parasetamol, eksenatidin gastrik boşalma üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi için model olarak kullanılmış bir tıbbi üründür. 10 mcg BYETTA enjeksiyonu ile birlikte 1000 mg parasetamolverildiğinde, BYETTA enjeksiyonundan sonra 0. ve 1., 2. ve 4. saatlerde parasetamolün eğri altındakalan alan (EAA) sırasıyla %21, %23, %24 ve %14 düşüş göstermiştir; Cmaks sırasıyla %37, %56,%54 ve %41 azalmış; tmaks kontrol dönemindeki değer olan 0,6 saatten sırasıyla 0,9, 4,2, 3,3 ve1,6 saate artmıştır. Parasetamol, BYETTA enjeksiyonundan 1 saat önce verildiğinde,parasetamolün EAA, Cmaks ve tmaks değerlerinde anlamlı değişiklik olmamıştır. Bu çalışmasonuçlarına dayanılarak parasetamolün doz ayarı gerekli değildir.
Hidroksi Metil Glutaril Koenzim A (HMG CoA) redüktaz inhibitörleri
Günde iki kez BYETTA 10 mcg, tek doz lovastatin (40 mg) ile eş zamanlı olarak uygulandığında, tek başına uygulanan lovastatine kıyasla, lovastatin EAA ve Cmaks değerleri sırasıyla yaklaşıkolarak %40 ve %28 düşmüş ve tmaks 4 saat civarında gecikmiştir. 30 haftalık plasebo kontrollüklinik çalışmalarda, BYETTA ve HMG CoA redüktaz inhibitörlerinin birlikte kullanılması lipidprofillerindeki istikrarlı değişiklikle ilişkilendirilmemiştir (Bkz. Bölüm 5.1). Her ne kadar öncedenbelirlenmiş bir doz ayarlaması gerekli olmasa da, bireyler LDL-C veya toplam kolesterollerindekiolası değişikliklerin farkında olmalıdırlar. Lipid profilleri düzenli olarak izlenmelidir.
Etinil estradiol ve levonorgestrel
BYETTA (günde iki kez 10 mcg) uygulamasından bir saat önce alınan oral kontraseptif kombinasyonu (30 mcg etinil estradiol ve 150 mcg levonorgestrel), etinil estradiol veyalevonorgestrel'in EAA, Cmaks veya Cmin değerlerini değiştirmemiştir. Oral kontraseptifinBYETTA'dan 30 dakika sonra uygulanması, EAA değerini etkilememiştir fakat etinil estradiolCmaks değerinde %45, levonorgestrel Cmaks değerinde %27-41 azalma ve gastrik boşalmada uzamanedeniyle tmaks değerinde 2-4 saat gecikme olmuştur. Cmaks değerindeki azalmanın klinikanlamlılığı sınırlıdır ve oral kontraseptifler için doz ayarlaması gerekli değildir.
Pediatrik popülasyon
Etkileşim çalışmaları yalnızca erişkinlerde gerçekleştirilmiştir.
4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye
Gebelik Kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Hasta gebe kalmamak için kontraseptif kullanmalıdır. Eğer hasta gebe kalmak istiyorsa veya gebelik oluşursa BYETTA ile tedaviye son verilmelidir.
Gebelik dönemi
BYETTA'nın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlarda yapılan çalışmalarda üreme toksisitesi gözlenmiştir (Bkz. Bölüm 5.3). İnsanlardaki potansiyel riskibilinmemektedir. BYETTA gebelik döneminde kullanılmamalıdır; bunun yerine insülin kullanımıönerilmektedir.
Laktasyon dönemi
Eksenatidin insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. BYETTA emzirme döneminde kullanılmamalıdır.
Üreme yeteneği /Fertilite
İnsanlar üzerinde fertilite çalışması gerçekleştirilmemiştir.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Eksenatid, sürüş ve araç kullanma becerisi üzerinde küçük bir etkiye sahiptir. BYETTA, sülfonilüre grubu ilaçlar ya da bir bazal insülin ile kombinasyon şeklinde kullanıldığında, hastanın konsantreolma ve reaksiyon gösterme becerisi hipogliseminin bir sonucu olarak bozulabilir. Bu durumdahastalara araba ya da makine kullanırken hipoglisemiye girmemeleri için gerekli önlemleri almalarıönerilmelidir.
4.8. İstenmeyen etkiler
Güvenlilik profili özeti
En sık görülen advers reaksiyonlar başlıca gastrointestinalle ilişkilidir (bulantı, kusma ve diyare). En sık rapor edilen tek advers reaksiyon bulantı tedavinin başlatılmasıyla ilişkili olup zamanlaazalmaktadır. BYETTA sulfonilüre ile birlikte kullanıldığında hastalar hipoglisemiyaşayabilmektedir. BYETTA ile en fazla ilişkili advers reaksiyonlar hafif ve orta şiddettedir.
Hemen salımlı eksenatidin piyasaya sürülmesinden bu yana akut pankreatit bilinmeyen bir sıklıkla, akut böbrek yetmezliği ise yaygın olmayan bir sıklıkla bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.4).
Advers reaksiyonların tablolanmış listesi
Tablo 1'de klinik çalışmalarda ve spontan bildirimlerde (klinik çalışmalarda gözlenmeyen, sıklığı bilinmeyen) hemen salımlı eksenatidle bildirilmiş olan advers reaksiyonlar listelenmektedir.
Klinik çalışmalarda arka planda uygulanan tedaviler metformin, sülfonilüre, tiyazolidindion ya da oral glukoz düşürücü ilaç ürünlerinin bir kombinasyonunu içermiştir.
İstenmeyen etkiler, aşağıda MedDRA sistem-organ sınıfına göre ve mutlak sıklık olarak verilmiştir.
Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila 1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila 1/100); seyrek (>1/10.000 ila 1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahminedilemiyor).
Hemen salımlı eksenatidin klinik çalışmalarda ve spontan bildirimlerde tespit edilen advers reaksiyonlarıKan ve lenf sistemi hastalıkları:
Bilinmiyor3: İlaç kaynaklı trombositopeni
Bağışıklık sistemi hastalıkları:
Seyrek1: Anafilaktik reaksiyon
Metabolizma ve beslenme hastalıkları:
Çok yaygın1: Hipoglisemi (metformin ve sülfonilüre ile birlikte)2, hipoglisemi (sülfonilüre ile birlikte)
Yaygın1: İştah azalması
Yaygın olmayan1: Genellikle bulantı, kusma ve/veya diyare ile ilişkili dehidrasyon.
Sinir sistemi hastalıkları:
Yaygın1: Baş ağrısı2, baş dönmesi
Yaygın olmayan1: Tat alma bozukluğu, somnolans
Gastrointestinal hastalıklar:
Çok yaygın1: Bulantı, kusma, diyare
Yaygın1: Dispepsi, abdominal ağrı, gastroözofajiyal reflü, abdominal şişkinlik, kabızlık, flatulans karında şişkinlik
Yaygın olmayan1: Geğirme, gecikmiş mide boşalması
Seyrek1: Bağırsak tıkanıklığı
Bilinmiyor3: Akut pankreatit (Bkz. Bölüm 4.4)
Hepato-bilier hastalıkları:
Yaygın olmayan1: Kolesistit, kolelitiazis
Deri ve deri altı doku hastalıkları
:
Yaygın1: Hiperhidroz 2, kaşıntı ve/veya ürtiker Yaygın olmayan1: Alopesi
Bilinmiyor3: Maküler döküntü, papüler döküntü, anjiyonörotik ödem
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:
Yaygın olmayan1: Serum kreatininde artış, böbrek yetmezliği, kötüleşmiş kronik böbrek yetmezliği ve akut böbrek yetmezliğini kapsayan değişmiş böbrek fonksiyonu
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları:
Yaygın1: Gerginlik hissi, asteni2
Yaygın olmayan1: Enjeksiyon bölgesi reaksiyonları
Araştırmalar:
Yaygın olmayan1: Kilo kaybı
Bilinmiyor3: Varfarin ile birlikte kullanıldığında INR'de artış. Bazı bildirimler kanama ile ilişkilendirilmiştir.
^Oran hemen salımlı eksenatid konulu tamamlanmış uzun süreli etkililik ve güvenlilik çalışmalarını temel almaktadır, n=5763 toplam (sülfonilüre alan hastalar n=2971).
2Metformin ve bir sülfonilürenin birlikte kullanıldığı ve insülinin karşılaştırma ilacı olduğu kontrollü çalışmalarda bu advers reaksiyonların insidansının insülinle ve hemen salımlı eksenatidletedavi uygulanan hastalarda birbirine yakın olduğu görülmüştür.
3Spontan bildirim verileri (bilinmeyen payda)
BYETTA, bazal insulin tedavisi ile kombinasyon halinde kullanıldığında gözlenen diğer yan etkilerin insidansı ve türleri; eksenatidin monoterapi olarak, metformin ve/veya sulfonilüre ilebirlikte ya da metformin ve/veya tiyazolidinedion ile birlikte kullanımıyla ilgili olarak yapılankontrollü klinik çalışmalarla benzer bulunmuştur.
Seçilmiş advers reaksiyonların tanımı
haç kaynaklı trombositopeni
Pazarlama sonrası ortamda eksenatide bağımlı anti-trombosit antikorlar ile ilaç kaynaklı trombositopeni (DITP) bildirilmiştir. DITP, ilaca bağımlı trombosit-reaktif antikorların nedenolduğu bir bağışıklık aracılı reaksiyondur. Bu antikorlar hassasiyet yaratıcı ilacın varlığındatrombositlerin yıkılmasına neden olur.
Hipoglisemi
BYETTA ve bir sülfonilüre grubu ilaç ile tedavi edilen (metformin ile birlikte ya da metformin olmadan) hastaların çalışmalarında, plasebo ile karşılaştırıldığında hipoglisemi görülme sıklığıartmıştır (%23,5 ve %25,2'ye karşı %12,6 ve %3,3) ve bunun BYETTA ve sülfonilürenin dozlarınabağlı olduğu görünmektedir. Eksenatid, metformin ile birlikte ya da metformin olmadan,tiyazolidindion ile kombinasyon halinde kullanıldığında, plaseboya kıyasla hipoglisemi sıklığındaya da şiddetinde klinik olarak anlamlı farklar gözlenmemiştir.
Eksenatid ve plasebo tedavisi gören hastaların sırasıyla %11 ve %7'sinde hipoglisemi bildirilmiştir.
Hipoglisemi epizodlarının çoğu hafif ile orta şiddette olmuş ve oral karbonhidrat uygulaması ile ortadan kalkmıştır.
30 haftalık bir çalışmada, BYETTA ya da plasebo mevcut bazal insülin tedavisine (insülin glarjin) eklendiğinde, bazal insülin dozu, hipoglisemi riskini en aza indirmek için protokol tasarımınauygun şekilde HbAic değeri < %8, olan hastalarda %20 azaltılmıştır. Her iki tedavi kolunda da doz,hedef açlık plazma glukoz düzeylerine ulaşmak üzere titre edilmiştir (Bkz. Bölüm 5.1). Plasebogrubuna kıyasla BYETTA alan hastalarda hipoglisemi epizodlarının insidansında klinik olarakanlamlı farklar yoktu (sırasıyla %25 ve %29). BYETTA kolunda majör hipoglisemi epizodlarıyaşanmamıştır.
BYETTA ve metformin ya da metformin artı tiyazolidindion ile uygulanan mevcut tedaviye insülin lispro protamin süspansiyonu veya insülin glarjin eklenen 24 haftalık bir çalışmada, en az bir minörhipoglisemik epizod yaşayan hastaların insidansı sırasıyla %18 ve %9 olup, bir hastada majörhipoglisemi bildirilmiştir. Mevcut tedavisi bir sülfonilüreyi içeren hastalarda, en az bir minörhipoglisemik epizod yaşayan hastaların oranı sırasıyla %48 ve %54'tü ve bir hasta majörhipoglisemi bildirmiştir.
Bulantı
En sık bildirilen advers reaksiyon bulantıdır. 5 mcg veya 10 mcg BYETTA ile tedavi edilen hastaların, %36'sı en az bir epizod bulantı bildirmiştir. Bulantı epizodlarının çoğunluğu hafif ilaorta şiddette ve doza bağlı şekilde olmuştur. Tedaviye devam edilmesiyle, başlangıçta bulantısıolan hastaların çoğunda sıklık ve şiddet azalmıştır.
Uzun-süreli kontrollü çalışmalarda (16 hafta veya daha uzun), advers olaylar nedeniyle tedaviyi bırakma oranları BYETTA ile tedavi edilen hastalarda %8, plasebo verilen hastalarda %3 ve insülinile tedavi edilen hastalarda %1 olmuştur. BYETTA ile tedavi edilen hastalarda en sık olaraktedavinin bırakılmasına neden olan advers olaylar bulantı (hastaların %4'ü) ve kusma (%1)olmuştur. Plasebo verilen veya insülin ile tedavi edilen hastaların <%1'i bulantı ve kusmanedeniyle tedaviyi bırakmıştır.
82 haftalık, açık etiketli uzatma çalışmalarında, BYETTA ile tedavi edilen hastalar, kontrollü çalışmalarda gözlenenlerle benzer türde advers olaylar yaşamışlardır.
Enjeksiyon yeri reaksiyonları
Uzun süreli kontrollü çalışmalarda (16 hafta veya daha uzun) BYETTA verilen hastaların yaklaşık %5,1'inde enjeksiyon yeri reaksiyonları bildirilmiştir. Bu reaksiyonlar genellikle hafif olmuş vegenellikle BYETTA tedavisinin bırakılmasına yol açmamıştır.
İmmünojenisite
Protein ve peptid yapıda farmasötik müstahzarların potansiyel immünojenik özellikleri ile bağlantılı olarak, BYETTA tedavisini takiben, hastalarda anti-eksenatid antikorları gelişebilir.Antikor gelişen hastaların çoğunda, antikor titrasyonları zaman ile düşerek, 82 haftalık süreboyunca düşük düzeyde kalmıştır.
Antikor pozitif hastaların toplam yüzdesi klinik çalışmalar boyunca tutarlı kalmıştır. Eksenatide karşı antikor gelişen hastalar, daha fazla enjeksiyon bölgesi reaksiyonlarına eğilimli iken (örn. cilttekızarıklık ve kaşıntı) anti-eksenatid antikoru gelişmeyen hastalardaki ile benzer oran ve türdeadvers olaylar yaşamışlardır. 3 plasebo kontrollü çalışmada (n=963), hastaların %38'inde 30.haftada düşük düzeyde anti-eksenatid antikor titrasyonu saptanmıştır. Bu grup için, glisemikkontrol (HbA1c) düzeyi genel olarak antikor titrasyonu saptanmayanlarda gözlenenlekarşılaştırılabilir olmuştur. Bununla birlikte, hastaların %6'sında 30. haftada daha yüksek antikortitrasyonu bulunmuştur. Bu %6'nın yaklaşık yarısında (kontrollü çalışmalarda BYETTA verilentoplam hastaların %3'ü) BYETTA'ya belirgin bir glisemik yanıt görülmemiştir. İnsülin-karşılaştırmalı 3 kontrollü çalışmada (n=790) antikor titrasyonundan bağımsız olarak, BYETTAile tedavi edilen hastalarda karşılaştırılabilir etkililik ve advers olaylar gözlenmiştir.
Uzun dönem kontrollü olmayan bir çalışmadan alınan antikor-pozitif örneklerin incelenmesi benzer endojen peptidlerle (glukagon veya GLP-1) anlamlı çapraz reaksiyon ortaya çıkarmamıştır.
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanaksağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir.
Doz aşımı belirti ve semptomları, şiddetli bulantı, şiddetli kusma ve kan glukoz konsantrasyonlarında hızla düşüşü içerir. Doz aşımı durumunda, hastanın klinik belirti vesemptomlarına uygun destekleyici tedavi (mümkünse parenteral) başlatılmalıdır.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Glukagon benzeri peptid-1 (GLP-1) analogları ATC kodu: A10BJ01
Etki mekanizması
Eksenatid glukagon- benzeri peptid-1'in (GLP-1) reseptör agonisti olup glukagon benzeri peptid-1 (GLP-1)'in antihiperglisemik etkilerini gösterir. Eksenatid amino asit dizilişi kısmen insan GLP-1 ile örtüşür. Eksenatidin bilinen insan GLP-1 reseptörüne
in vitro
bağlandığı ve aktive ettiği gösterilmiştir, etki mekanizmasına siklik AMP ve/veya diğer intrasellüler iletişim yolakları aracılıketmektedir.
Eksenatid glukoza -bağımlı olarak meydana gelene benzer şekilde pankreatik beta hücrelerinden insülin salgılanmasını artırır. Kan glukoz konsantrasyonları düşünce, insülin sekresyonu yavaşlar.Eksenatid, tek başına metformin ile birlikte kullanıldığında, plasebo ile birlikte metforminkullanımına göre hipoglisemi görülme sıklığında bir artış gözlenmemiştir ve bu da glukoza -bağımlı insülinotropik mekanizmasını destekler (Bkz. Bölüm 4.4).
Eksenatid, Tip 2 diyabette uygun olmayan şekilde yükselmiş glukagon sekresyonunu baskılar. Düşük glukagon konsantrasyonları hepatik glukoz çıkışının azalmasına yol açar. Ancak eksenatid,hipoglisemiye karşı normal glukagon yanıtını ve diğer hormon yanıtlarını bozmaz.
Eksenatid, gastrik boşalmayı yavaşlatır ve böylece yiyeceklerle alınan glukozun dolaşıma geçiş hızını azaltır.
Farmakodinamik etkiler
BYETTA, Tip 2 diyabetli hastalarda tokluk ve açlık glukoz konsantrasyonlarının her ikisini de anında ve uzun süreli düşürücü etkileriyle glisemiyi kontrol altına alır.
Klinik etkililik ve güvenlilik
BYETTA'nın arka plan tedavisi olarak metformin, bir sulfonilüre veya her ikisi ile birlikte kullanımına ilişkin çalışmaları
Klinik çalışmalar 3945 hasta ile yapılmıştır (2997'si eksenatid ile tedavi edilmiştir). Bunların %56'sı erkek ve %44'ü kadındır. 319 hasta (230'u eksenatid ile tedavi edilmiştir) 70 yaş ve üzerive 34 hasta (27'si eksenatid ile tedavi edilmiştir) 75 yaş ve üzeridir.
BYETTA, metformin, sülfonilüre ya da her ikisi ile birlikte üçlü kombinasyon şeklinde kullanıldığı 3 plasebo kontrollü çalışmada 30 hafta boyunca tedavi edilen hastalarda HbA1c ve vücut ağırlığınıdüşürmüştür. HbA1c değerlerindeki bu düşüşler, genel olarak tedavinin başlatılmasından sonra 12.haftada gözlenmiştir (Bkz. Tablo 2). HbA1c'deki düşüş uzun süre korunmuş ve kilo kaybı, günde
iki kez 10 mcg alan, hem plasebo-kontrollü çalışmaları hem de aynı çalışmaların kontrolsüz uzatma dönemlerini (n=137) tamamlayan hastaların alt grubunda en az 82 hafta boyunca devam etmiştir.
Tablo2:30 haftalık plasebo kontrollü çalışmaların birleştirilmiş sonuçları (tedavi amaçlı hastalar)
|
Plasebo
|
Günde iki kez BYETTA 5 mcg
|
Günde iki kez BYETTA 10 mcg
|
N
|
483
|
480
|
483
|
Başlangıç HbA1c(%)
|
8,48
|
8,42
|
8,45
|
Başlangıçtan itibaren HbA1c değişimi (%)
|
0,08
|
-0,59
|
-0,89
|
HbA1c < %7 olan hastaların oranı (%)
|
7,9
|
25,3
|
33,6
|
HbA1c < %7 olan, tedaviyi tamamlayan hastaların oranı (%)
|
10
|
29,6
|
38,5
|
Başlangıç kilosu (kg)
|
99,26
|
97,10
|
98,11
|
Başlangıçtan itibaren kilo değişimi (kg)
|
-0,65
|
-1,41
|
-1,91
|
İnsülin-karşılaştırmalı çalışmalarda, BYETTA (4 hafta süreyle 5 mcg günde iki kez, ardından 10 mcg günde iki kez) metformin ve sülfonilüre ile kombine olarak kullanıldığında HbAic düşüşüölçüldüğünde, glisemik kontrolü anlamlı şekilde (istatistiksel ve klinik olarak) iyileştirmiştir. Butedavi etkisi 26-haftalık bir çalışmada insülin glarjinin etkisi (ortalama insülin dozu 24,9 IU/gün,çalışma sonunda doz aralığı 4-95 IU/gün) ve 52-haftalık bir çalışmada bifazik insülin aspartın etkisi(ortalama insülin dozu 24,4 IU/gün, çalışma sonunda doz aralığı 3-78 IU/gün) ile karşılaştırılabilirolmuştur. BYETTA, HbA1c değerlerini %8,21 (n=228) ve %8,6 (n=222)'dan %1,13 ve %1,01düşürürken, insülin glarjin %8,24 (n= 227)'ten %1,10 ve bifazik insülin aspart %8,67 (n=224)'den%0,86 düşürmüştür. BYETTA ile 26 haftalık çalışmada 2,3 kg (%2,6) ve 52 haftalık çalışmada 2,5kg (%2,7) kilo kaybı elde edilirken, insülin ile tedavi kilo alımıyla ilişkilendirilmiştir. Tedavifarkları (BYETTA eksi karşılaştırma ilacı) 26 haftalık çalışmada -4,1 kg ve 52 haftalık çalışmada-5,4 kg olmuştur. Yedi-noktalı, kişinin kendi kendine izlediği kan glukoz profilleri (yemeklerdenönce ve sonra ve sabah saat 3:00'de), yemekten sonraki periyotlarda kan glukoz değerlerininBYETTA enjeksiyonundan sonra insüline göre anlamlı derecede düştüğünü göstermiştir. BYETTAile karşılaştırıldığında insülin alan hastalarda, yemek öncesi kan glukoz konsantrasyonlarıgenellikle daha düşük olmuştur. BYETTA ve insülin için ortalama günlük kan glukoz değerleribenzerdir. Bu çalışmalarda hipoglisemi görülme sıklığı BYETTA ve insülin tedavisinde benzerolmuştur.
Arka plan tedavi olarak metformin, bir tiyazolidindion ya da her ikisinin uygulandığı BYETTA çalışmaları
İki plasebo kontrollü çalışma gerçekleştirilmiştir: Bu çalışmalardan biri 16, diğeri 26 haftalık süreye sahip olup, metformin ile ya da metformin olmadan mevcut tiyazolidindion tedavisineeklenerek sırasıyla 121 ve 111 hasta BYETTA, 112 ve 54 hasta plasebo tedavisi görmüştür.BYETTA alan hastaların %12'si bir tiyazolidindion ve BYETTA tedavisi görürken %82'sitiyazolidindion, metformin ve BYETTA almıştır. BYETTA (4 hafta boyunca günde iki kez 5 mcgve bunu takiben günde iki kez 10 mcg), 16 haftalık çalışmada plaseboya kıyasla başlangıç HbA1cdeğerlerinden istatistiksel olarak anlamlı düşüşe yol açarken (+%0,1'e kıyasla -%0,7) kiloda daanlamlı düşüşler kaydedilmiştir (0 kg'a kıyasla -1,5). 26 haftalık çalışmada da plaseboya kıyasla
11/17
başlangıç HbAic değerlerinden istatistiksel olarak anlamlı düşüşlerle benzer bulgular elde edilmiştir (-%0,1'e kıyasla -%0,8). Başlangıçtan sonlanma noktasına değişiklik açısından kilodaanlamlı bir fark kaydedilmemiştir (-0,8 kg'a karşı -1,4 kg).
BYETTA, bir tiyazolidindion ile kombinasyon halinde uygulandığında, plasebonun tiyazolidindionla kombinasyon halinde kullanıldığındaki hipoglisemi insidansı benzerbulunmuştur. > 65 yaşındaki ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalardaki deneyim sınırlıdır.Gözlenen diğer advers olayların insidansı ve türü, bir sülfonilüre, metformin ya da her ikisiyleyapılan 30 haftalık kontrollü klinik çalışmalarda gözlenene benzer bulunmuştur.
Bazal insülinle kombinasyon halinde BYETTA çalışmaları
30 haftalık bir çalışmada, BYETTA (4 hafta süreyle günde iki kez 5 mcg, bunu takiben günde ikikez 10 mcg) ya da plasebo, insülin glarjin tedavisine eklenmiştir (metformin, pioglitazon ile veyaolmadan, ya da her ikisi ile). Çalışma sırasında her iki tedavi kolunda da insülin glarjin dozu,yaklaşık 5,6 mmol/L'lik açlık plazma glukoz düzeylerini hedefleyecek şekilde mevcut klinikuygulamayı yansıtan bir algoritma kullanılarak titre edilmiştir. Gönüllülerin ortalama yaşı 59 oluportalama diyabet süresi 12,3 yıldı.
Çalışmanın sonunda, hemen salımlı eksenatid (n=137) ile HbA1c ve kiloda, plaseboya kıyasla (n=122) istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş kaydedilmiştir. Hemen salımlı eksenatid, başlangıçta%8,3 olan HbA1c düzeyini %1,7 azaltırken, plasebo başlangıçta %8,5 olan HbA1c düzeyinde %1düşüş ortaya çıkarmıştır. HbA1c değeri <%7 ve <%6,5 olan hastaların oranının hemen salımlıeksenatid ile %56 ve %42, plaseboyla ise %29 ve %13 olduğu belirlenmiştir. Hemen salımlıeksenatid ile başlangıçta 95 kg olan ağırlığın 1,8 kg kilo azaldığı gözlenirken, plasebo ilebaşlangıçta 94 kg olan ağırlıkta 1 kg artış olduğu kaydedilmiştir.
Hemen salımlı eksenatid kolunda, insülin dozu günde 13 birim artırılırken plasebo kolunda günlük 20 birim artış yapılmıştır. Hemen salımlı eksenatid açlık serum glukoz düzeyini 1,3 mmol/Lazaltırken plasebo ile bu düşüş 0,9 mmol/L olmuştur. Hemen salımlı eksenatid kolunda plasebokoluna kıyasla kahvaltıdan (-2'ye karşılık -0,2 mmol/L) ve akşam yemeğinden (-1,6'ya karşılık+0,1 mmol/L) sonra gözlenen postprandiyal kan glukozu dalgalanmaları anlamlı şekilde azalmıştır,gün ortasında ise tedaviler arasında herhangi bir fark kaydedilmemiştir.
Hemen salımlı eksenatid ve metformin, metformin ve sülfonilüre ya da metformin ve pioglitazon ile uygulanan mevcut tedaviye insülin lispro protamin süspansiyonunun veya insülin glarjinineklendiği 24 haftalık bir çalışmada, başlangıçta %8,2 olan HbA1c düzeyinde sırasıyla %1,2 (n=170)ve %1,4 (n=167) düşüş kaydedilmiştir. Başlangıç değerleri 102 kg olan insülin lispro protaminsüspansiyonu alan hastalarda ve 103 kg olan insülin glarjin alan hastalarda sırasıyla 0,2 kg ve 0,6kg kilo artışı gözlenmiştir.
Açık etiketli, aktif karşılaştırma ilacı kontrollü, 30 haftalık bir eşit etkinlik çalışmasında optimize bazal insülin glarjin ve metformin arka planına sahip tip 2 diyabetli hastalarda hemen salımlıeksenatidin (n=315) güvenliliği ve etkililiği günde üç defa uygulanan titre edilmiş insülin lispro(n=312) ile karşılaştırmalı şekilde değerlendirilmiştir.
Bir bazal insülin optimizasyonu (BIO) fazını takiben HbA1c değeri >%7 olan hastalar insülin glarjin ve metforminden oluşan mevcut rejimlerine hemen salımlı eksenatid veya insülin lispro eklenmeküzere randomize edilmiştir. Her iki tedavi grubunda gönüllüler mevcut klinik uygulamayı yansıtanbir algoritma kullanarak insülin glarjin dozu titrasyonuna devam etmiştir.
Hemen salımlı eksenatid almak üzere ayrılan tüm hastalar ilk olarak dört hafta süresince günde iki defa 5 mcg almıştır. Dört haftanın ardından bu hastaların dozu günde iki defa 10 mcg'yeçıkarılmıştır. Hemen salımlı eksenatidle tedavi uygulanan grupta yer alan ve BIO fazının sonundaHbAic değerleri <%8 olan hastalar insülin glarjin dozlarını en az %10 düşürmüştür.
Hemen salımlı eksenatid, başlangıçta %8,3 olan HbAic düzeyini %1,1 azaltırken insülin lispro başlangıçta %8,2 olan HbAic düzeyinde %1,1 düşüş ortaya çıkarmıştır ve hemen salımlıeksenatidin titre edilen lispro ile eşit etkinliğe sahip olduğu ortaya konmuştur. HbAic değeri <%7olan hastaların oranının hemen salımlı eksenatid ile %47,9, insülin lisproyla ise %42,8 olduğubelirlenmiştir. Hemen salımlı eksenatid ile başlangıçta 89,9 kg olan ağırlığın 2,6 kg kilo azaldığıgözlenirken, insülin lispro ile başlangıçta 89,3 kg olan ağırlıkta 1,9 kg artış olduğu kaydedilmiştir.
Açlık lipitleri
BYETTA lipid parametreleri üzerine bir advers etki göstermemiştir. Kilo kaybı ile birlikte trigliseridlerde bir düşüş eğilimi gözlenmiştir.
Beta-hücre fonksiyonu
BYETTA ile gerçekleştirilen klinik çalışmalarda, beta-hücre fonksiyonları için homeostaz modeli değerlendirmesi (HOMA-B) ve proinsülin-insülin oranı gibi ölçümler kullanılarak beta-hücrefonksiyonlarında iyileşme olduğu gösterilmiştir. Bir farmakodinamik çalışma, Tip 2 diyabetlihastalarda (n=13) intravenöz glukoz bolus uygulamasına yanıt olarak birinci faz insülinsekresyonunun düzeldiğini ve ikinci faz insülin sekresyonunda iyileşme olduğunu göstermiştir.
Vücut ağırlığı
52 haftaya kadar uzun süreli kontrollü çalışmalarda, BYETTA ile tedavi edilen hastalarda bulantı oluşumundan bağımsız olarak vücut ağırlığında bir azalma görülmesine rağmen bulantı ortayaçıkan grupta azalma daha fazla olmuştur (ortalama azalma 2,4 kg' a karşı 1,7 kg).
Eksenatid uygulanmasının, iştahtaki azalma ve tokluk duygusundaki artışa bağlı olarak gıda tüketimini azalttığı gösterilmiştir.
Pediyatrik popülasyon
Hızlı salımlı eksenatidin etkililiği ve güvenliliği, HbA1c değeri %6,5 ila %10,5 olan ve diyabet önleyici ajanları kullanmamış veya tek başına metformin, tek başına bir sülfonilüre veya birsülfonilüre ile kombinasyon halinde metformin ile tedavi edilen tip 2 diyabetli 10 ila 17 yaşlarıarasındaki 120 hastada yürütülen 28 haftalık randomize, çift kör, plasebo kontrollü bir çalışmadadeğerlendirilmiştir. Hastalar 28 hafta boyunca günde iki kez hızlı salınan eksenatid 5 mcg, hemensalınan eksenatid 10 mcg veya eşdeğer dozda plasebo ile tedavi görmüştür. Birincil etkililiksonlanım noktası, başlangıçtan 28 haftalık tedaviye kadar HbA1c'deki değişikliktir; plasebodantedavi farkı (toplanmış dozlar) istatistiksel olarak anlamlı değildir [-0,28 (%95 GA: -1,01, 0,45)].Bu pediyatrik çalışmada yeni güvenlilik bulguları tanımlanmamıştır.
5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler
Emilim
:
Tip 2 diyabetli hastalarda subkütan uygulamayı takiben, eksenatid medyan doruk plazma konsantrasyonlarına 2 saatte ulaşır. Subkütan 10 mcg eksenatid dozu uygulanması sonrasındaortalama doruk eksenatid konsantrasyonu (Cmaks) 211 pg/mL ve genel ortalama eğri altında kalanalan (EAAG-ro) 1036 pg*sa/mL olmuştur. Eksenatide maruziyet 5 ila 10 mcg terapötik dozaralığında doğrusal orantılı artmıştır. Eksenatidin karın, uyluk veya üst kola subkütan uygulanmasıile benzer emilim gözlenmiştir.
Dağılım
:
Eksenatidin subkütan tek bir doz uygulanması sonrasındaki ortalama görünen dağılım hacmi 28 litredir.
Biyotransformasyon
:
Eksenatid, ağırlıklı olarak böbreklerden glomerüler filtrasyon ve bunu takiben renal tübüllerde proteolitik yıkım ile atılmaktadır. Karaciğerin metabolizma ve atılımdaki muhtemel rolü, karaciğerhasarlı sıçan modellerinde incelenmiş ve bozulmuş karaciğer fonksiyonunun eksenatidin atılımınıdeğiştirmediği belirlenmiştir. Bu nedenle, eksenatid metabolizmasının esas yolunun renalmetabolizma olduğu sonucuna varılmıştır.
Uygulama sonrası sıçanlardan alınan idrar örneklerinin analizi, belirgin intakt eksenatid konsantrasyonları göstermede başarısız olmuş ve filtrasyondan sonra renal tübülde geri emilim veproteolitik yıkımın olabileceğini göstermiştir. Metabolizma, fare, sıçan, tavşan, maymun ve insandoku kaynaklı böbrek membran preparasyonlarının in vitro analizi ile incelenmiştir. Buçalışmaların sonuçları, eksenatid metabolizmasının, bütün bu türlerde, renal tübüllerdegerçekleştiğini göstermiştir. Proteolizin eksenatid metabolizmasının temel yolağı olmasımuhtemeldir.
Eksenatidin idrardaki metabolitleri izole edilmemiş ve belirlenmemiştir. Uyuşturulmuş sıçanlarda, hayvan başına 20 mg'a kadar intravenöz ve subkutan dozlarla, plazmada eksenatidin majör in vivometabolitlerine rastlanmamıştır. Her iki uygulama yolu sonrasında da dolaşımda bulunan temeleksenatid ile bağlantılı bileşen, eksenatid ana molekülünün kendisidir. Eksenatidin ürinermetabolitleri muhtemelen küçük peptidler ve amino asitlerden oluşmaktadır.
Eksenatid, molekül ağırlığı 4186,6 Dalton olan küçük bir peptiddir; ağırlıklı olarak böbreklerden glomerüler filtrasyon ve bunu takiben renal tübüllerde proteolitik yıkım ile atılır. Buna karşılık,daha büyük proteinler, proteoliz ile ya da reseptör-aracılı endositoz ile hücre içine alımı takibenkaraciğerde elimine olur. Klinik öncesi değerlendirmeler, eksenatid metabolizmasının böbrektetübüller içerisinde ve bunu takip eden idrarla atılım vasıtasıyla gerçekleştiğini gösterdiğinden,eksenatid metabolizmasını değerlendirmek için başka bir çalışma yapılmamıştır.
Eliminasyon
:
Klinik çalışmalarda eksenatidin ortalama sanal klerensi 9 L/saat ve ortalama terminal yarılanma ömrü 2,4 saattir. Eksenatidin bu farmakokinetik özellikleri dozdan bağımsızdır.
Klinik dışı çalışmalar eksenatidin ağırlıklı olarak glomerüler filtrasyon ve ardından proteolitik degradasyon ile atıldığını göstermiştir.
Doğrusallık / Doğrusal olmayan durum
:
Bilgi bulunmamaktadır.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği
:
Hafif (kreatinin klerensi 50-80 mL/dak) ve orta (kreatinin klerensi 30-50 mL/dak) derecede böbrek yetmezliği bulunan hastalarda, normal böbrek fonksiyonuna sahip kişilere kıyasla eksenatidklerensi hafifçe azalmıştır (hafif derecede böbrek yetmezliğinde %13 azalma ve orta derecedeböbrek yetmezliğinde %36 azalma). Son dönem böbrek yetmezliğinde diyaliz görmekte olanhastalarda klerens %84 gibi anlamlı düzeyde azalmıştır (Bkz. Bölüm 4.2).
Karaciğer yetmezliği
:
Akut veya kronik karaciğer yetmezliği tanısı bulunan hastalarda bir farmakokinetik çalışma düzenlenmemiştir. Eksenatid başlıca böbrek yoluyla atılmaktadır, bu nedenle hepatikfonksiyonların eksenatid kan konsantrasyonlarını etkilemesi beklenmemektedir.
Cinsiyet ve ırk
:
Cinsiyet ve ırkın eksenatid farmakokinetiği üzerine anlamlı bir etkisi yoktur.
Yaşlılar
:
Yaşlılarda uzun süreli kontrollü veriler kısıtlıdır fakat 75 yaşa kadar artan yaşlarda eksenatid maruziyetinde belirgin bir değişiklik öngörülmemektedir. Tip 2 diyabetli hastalarda yapılanfarmakokinetik çalışmada, eksenatid (10 mcg) uygulaması 75-85 yaş arası 15 yaşlı hasta 45-65 yaşarası 15 hasta ile karşılaştırıldığında büyük ihtimalle daha yaşlı grupta renal fonksiyonda azalmaile ilgili olarak ortalama eksenatid EAA'sında %36'lık artış ile sonuçlanmıştır (Bkz. Bölüm 4.2).
Pediyatrik popülasyon
:
Tip 2 diyabetli ve yaşları 12 ve 16 arasındaki 13 hastada yapılan bir tek-doz farmakokinetik çalışmasında, eksenatid uygulaması (5 mcg) sonucu, ortalama EAA değeri (%16 düşük) ve Cmaksdeğeri (%25 düşük) yetişkin hastalarda elde edilen değerlere kıyasla daha düşük olmuştur.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Geleneksel güvenlilik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi veya genotoksisite çalışmaları, insanlara yönelik özel bir tehlike ortaya koymamaktadır.
2 yıl süreyle eksenatid verilen dişi sıçanlarda, insanlardaki klinik maruziyetinin 130 katı bir eksenatid plazma maruziyet düzeyi ortaya koyan en yüksek dozda, 250 mcg/kg/gün, benign tiroidC-hücre adenomu görülme sıklığında artış gözlenmiştir. Bu görülme sıklığı sağ kalma açısındandüzeltildiğinde istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Erkek sıçanlarda veya her ikicinsiyetteki farelerde tümörojenik yanıt görülmemiştir.
Hayvan çalışmaları fertilite veya gebelik açısından doğrudan zararlı etkilere işaret etmemiştir. Orta dönem gebelik sırasında yüksek eksenatid dozları, iskelete etki etmiş ve farelerde ve tavşanlardafetal büyümeyi azaltmıştır. Son dönem gebelik sırasında ve emzirme döneminde yüksek eksenatiddozlarına maruz kalan farelerde neonatal büyüme azalmıştır.
6. FARMASOTIK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Metakrezol Mannitol (E421)
Glasiyel asetik asit Sodyum asetat trihidratEnjeksiyonluk su
6.2. Geçimsizlikler
Geçimlilik çalışmaları olmadığından bu tıbbi ürün diğer tıbbi ürünler ile karıştırılmamalıdır.
6.3. Raf ömrü
2-8°C arası sıcaklıklarda (buzdolabında) saklanması koşulu ile ürünün raf ömrü 36 aydır.
Oda sıcaklığında saklanmak koşulu ile ürünün açıldıktan sonra raf ömrü 30 gündür.
6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
Kullanımdan önce:
2-8°C arası sıcaklıklarda (buzdolabında) saklayınız.
Dondurulmamalıdır.
Kullanıma başladıktan sonra:
25°C'nin altında saklayınız.
Kalem ucuna iğne takılı olarak saklamayınız.
Işıktan korumak için kapağın kalemin ucuna geri takılması gerekir.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
Kauçuk (bromobutil) piston, kauçuk disk ve alüminyum emniyet kapsüllü Tip I cam kartuş.
Her kartuş tek kullanımlık bir kalem-enjektöre (kalem) yerleştirilmiştir.
Her kullanıma hazır dolu enjeksiyon kalemi, yaklaşık 1,2 mL, 60 dozluk, steril ve koruyuculu çözelti içerir.
1 adet kullanıma hazır dolu enjeksiyon kalemi içeren ambalajlarda.
Enjeksiyon iğneleri ambalaja dahil değildir.
BYETTA kalem ile 29, 30 veya 31 gauge (0,25-0,33 mm çap) ve 12,7 mm, 8 mm veya 5 mm uzunluğunda tek kullanımlık enjeksiyon iğneleri kullanılabilir.
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Hasta, her enjeksiyondan sonra kullanmış olduğu iğneyi atması konusunda uyarılmalıdır.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller, “Tıbbi Atıkların Kontrolü yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü” yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.
Kullanım talimatı
BYETTA yalnız bir hastanın kullanımı içindir.
BYETTA kullanıma hazır dolu enjeksiyon kalemini kullanmak için, Kullanma Talimatının devamındaki Kalem Kullanma Kılavuzuna bakınız.
Kalem, iğne takılı olmadan saklanmalıdır.
BYETTA, çözeltinin bulanık olması ve/veya çözeltide parçacıklar görünmesi halinde kullanılmamalıdır.
BYETTA donmuşsa kullanılmamalıdır.
7. RUHSAT SAHİBİ
AstraZeneca İlaç San. ve Tic. Ltd. Şti.
Büyükdere Cad. Yapı Kredi Plaza,
B Blok, Kat: 3-4 Levent/ İstanbul
8. RUHSAT NUMARASI
2014/770
9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 02.10.2014 Ruhsat yenileme tarihi: 28.03.2014
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ