Ziver 3 Mg Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI

V Bu ilaç ek izlemeye tabidir. Bu üçgen yeni güvenlilik bilgisinin hızlı olarak belirlenmesini sağlayacaktır. Sağlık mesleği mensuplarının şüpheli advers reaksiyonları TÜFAM'a bildirmeleribeklenmektedir. Bakınız Bölüm 4.8 Advers reaksiyonlar nasıl raporlanır?1. BEŞERI TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

ZİVER 3 mg tablet2. KALİTATİF VE KANTİTATİFBİLEŞİM

Etkin madde:

İvermektin 3 mgYardımcı maddeler:

Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1'e bakınız.3. FARMASÖTİK FORM

Tablet

Beyaz düz, eğimli köşeli, yuvarlak tablet4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

ZİVER (İvermektin) aşağıdaki tedavilerde endikedir:

• İntestinal strongiloidiyaz (anguillulosis) tedavisi,

•Wuchereria bancrofti'yebağlı lenfatik filariasisi olan hastalarda şüpheli ya da tanısıkonmuş mikrofilaremi tedavisi,

• Önceki tedavi başarısız olduğunda insan sarkoptik uyuzunun tedavisi. Uyuz tanısı klinikolarak ve/veya parazitolojik inceleme ile doğrulanmalıdır. Uyuz tanısı konulmadan kaşıntıtedavisi için önerilmez.4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:İntestinal strongiloidiyaz tedavisi:

Önerilen doz vücut ağırlığı başına 200 mikrogram ivermektin tek oral doz şeklindedir. Hastanın kilosuna göre belirlenen doz tablosu aşağıdaki gibidir:

Wuchereria bancroftinedeniyle meydana gelen mikrofilaremi tedavisi:

Wuchereria bancroftinedeniyle meydana gelen mikrofilaremi tedavisi için kütle dağılımı açısından önerilen doz, 6 ayda bir tek oral doz şeklinde yaklaşık 150-200 ^g/kg'dır.

Tedavinin yalnızca 12 ayda bir uygulanabildiği endemik bölgelerde, tedavi edilen hastalarda mikrofilaraeminin yeterli şekilde baskılanmasını sağlamak için önerilen doz300-400 ^g / kg'dır.

Hastanın kilosuna göre belirlenen doz tablosu aşağıdaki gibidir:

Tablo-2

Alternatif olarak, tartı yoksa veya çoklu tedavi kullanımı planlanmışsa, ivermektin dozu, hastanın boyuna göre aşağıdaki şekilde de belirlenebilir:

Tablo-3

Sarcoptes Scabiei (uyuz) tedavisi:

Klasik skabiyez:

Tablo-4'teki gibi uygun doz uygulanmalıdır. İvermektinin ovisidal etkisi olmadığı için ilk doz sonrası 8-15. günler arası 2. doz uygulaması da düşünülmelidir.

Yaygın ve krutlu skabiyez:

Bu şiddetli enfeksiyon durumlarında, iyileşmeyi sağlamak için 8 - 15 gün içinde ivermektin ve/veya eşzamanlı topikal tedavi için de ikinci bir doz gerekli olabilir.

Uygulama Şekli

Oral kullanım içindir.

6 yaşın altında olan çocuklarda, yutmadan önce tabletler kırılmalıdır. Tek oral dozun aç karnına su ile alınması önerilir.

Doz günün herhangi bir saatinde alınabilir, bir bardak su ile birlikte aç karnına yutulmalıdır. Uygulamadan iki saat önce veya sonra hiçbir yiyecek alınmamalıdır.Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda ZİVER kullanımına ilişkin bilgi yoktur.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda ZİVER kullanımına ilişkin bilgi yoktur. ZİVER, çoğunlukla karaciğerde metabolize olduğu için karaciğer yetmezliği olan hastalaraverilirken dikkat edilmelidir.Pediyatrik popülasyon:

Tüm endikasyonlarda 15 kg altındaki pediyatrik hastalarda güvenliliği saptanmamıştır.Geriyatrik popülasyon:

İvermektin güvenliliğine ilişkin yeterli veri bulunmamaktadır.4.3. Kontrendikasyonlar

Etkin maddeye ya da bölüm 6.1'de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılığı olduğu bilinen kişilerde kontrendikedir.4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Bağışıklık sistemi baskılanmış, intestinal strongiloidiyaz için tedavi edilen hastalarda ivermektinin etkinliği ve dozaj rejiminin belirlendiği yeterli sayıda klinik çalışma yoktur.

Özellikle bu tip hastalarda, tek bir ivermektin dozunu takiben enfestasyonun devam ettiğini gösteren vakalar bildirilmiştir.

İvermektin, filaria veya anguillulosis enfeksiyonun profilaktik tedavisi için değildir; insanlarda enfektif larvaları öldürmek veya olgunlaşmasını önlemek için ivermektinin etkinliğini gösterenhiçbir veri mevcut değildir.

İvermektin'in, herhangi bir filaria türünün yetişkin solucanına karşı herhangi bir aktivitesi olduğu gösterilmemiştir.

İvermektinin filaria enfeksiyonu durumunda gözlenen tropikal pulmoner eozinofili sendromu, lenfadenit ya da lenfanjit üzerinde herhangi bir faydalı etkisi olduğu gösterilmemiştir.

İvermektin uygulamasının ardından, advers etkilerin yoğunluğu ve ciddiyeti muhtemelen özellikle kandaki tedavi öncesi mikrofilarya yoğunluğu ile ilişkilidir.Loa loaile eş zamanlıenfekte (koenfeksiyon) olan hastalarda, özellikle kandaki mikrofilarya yoğunluğu genellikleyüksektir. Bu da tedavi edilen hastaların, ciddi advers etkiler ile karşılaşmasında artmış birrisk oluşturmaktadır.

Yüksek miktarda mikrofilarya ile koenfekte olan ve ivermektin tedavisi alan hastalarda nadiren Merkezi Sinir Sistemi (MSS) ile ilişkili advers etkiler (ensefalopatiler) bildirilmiştir.Sonuç olarak,Loa loaendemik alanlarında, ivermektin ile tedaviden önce özel tahliller(ölçümler) alınmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).

Loa loaenfeksiyonu bulunmayan hastaların ivermektin ile tedavi almaları sonucunda bilinç kaybının artması ve koma benzeri nörolojik toksisiteler bildirilmiştir. Bu vakalar destektedavisi ve ivermektinin kesilmesi (bırakılması) ile genellikle düzelmiştir.

Afrika'daWuchereria bancrofti'nin neden olduğu filaryazisin dietilkarbamazin sitrat (DEC) ve ivermektin ile birlikte yoğun tedavisinde önerilmez.Loa loabenzeri diğer mikrofilaryakoenfeksiyonları ile enfekte olan hastalarda yüksek derecede mikrofilaremi görülebilir. (bkz.Bölüm 4.9).

DEC'e karşı sistemik maruziyeti olan bu tür hastalarda bu ilacın hızlı ve etkili mikrofilarisidal etkilerinden kaynaklı ciddi yan etkiler (advers etkiler) görülebilir.Onkoserkiyazisi olan hastalarda DEC gibi hızlı mikrofilarisidal etkisi bulunan ilaçlarınalımınını takiben ciddiyeti değişen kütanöz ve/veya sistemik reaksiyonlar (Mazzottireaksiyonu) ve oftalmik reaksiyonlar bildirilmiştir.

Bu reaksiyonlar muhtemelen mikrofilaryanın ölümünü takiben salınan ürünlere karşı gelişen inflamatuar yanıtlara bağlı oluşmaktadır.

Onkoseriazise bağlı ivermektin tedavisi alan hastalar, bu reaksiyonlarla ilk kullanımlarında karşılaşabilirler.

Hiperreaktif onkodermatitis veya “Sowda” tanılı hastaların (özellikle Yemen'de gözlenir) mikrofilarisidal bir ilaçla tedavi sonrası, şiddetli kütanöz advers reaksiyonlar (ödem veonkodermatitin şiddetlenmesi) ile karşılaşması diğer hastalara göre daha olasıdır.

MDR-1 geni mdr-1/abcb1 tek mutasyonu ivermektinin santral sinir sisteminde birikimini artırarak ensefalopatiye neden olduğu ve CYP3A4 mutasyonlarının doz-etkiyetersizliğine neden olabileceği dikkate alınmalıdır.4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Nadiren de olsa pazara veriliş sonrasında ivermektinin warfarin ile birlikte alımında INR artışı bildirilmiştir.

İvermektin ile dietilkarbamazin sitratın (DEC) birlikte sistemik olarak kullanıldığı diğer mikrofilaryalarla koenfeksiyon bulunan hastalarda ilacın hızlı ve etkili mikrofilarisidaltedavisine bağlı olarak ciddi yan etkiler görülebilmektedir. Bu yan etkiler değişen şiddettekutanöz ve/veya sistemik reaksiyonlar (Mazzotti rekasiyonu) ve oftalmolojik reaksiyonlarbildirilmiştir. Bu reaksiyonlar muhtemelen mikrofilaryaların ölümüne karşı alerjik veinflamatuar yanıtlardan kaynaklanmaktadır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Veri bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasyon:

Veri bulunmamaktadır.4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi C'dir.Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolu (Kontrasepsiyon)

Veri bulunmamaktadır. Bu durumdaki kadınlar ilacı kullanmadan önce etkili bir doğum kontrol yöntemi kullanmalıdır.Gebelik dönemi

ZİVER, hamilelikte güvenlik verisi bulunmadığı için hamilelikte kullanılmamalıdır. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksi sitesinin bulunduğunu göstermiştir.

Onkoserkiyazisin toplu tedavisi sırasında, sınırlı sayıda (yaklaşık 300) gebe kadına ait veriler, gebeliğin ilk trimesterinde ivermektin tedavisiyle ilişkili olabilecek konjenitalanomaliler, spontan düşükler, ölü doğumlar ve bebek ölümleri gibi hiçbir advers etkiyeişaret etmemiştir. Bugüne kadar başka epidemiyolojik veri mevcut değildir.

İvermektin yalnızca kesin olarak endike olduğunda kullanılmalıdır. Laktasyon dönemi

Uygulanan ivermektin dozunun %2'sinden azı anne sütüne geçebilmektedir.

Yenidoğan bebeklerde kullanım güvenliğine dair veri yoktur. İvermektin, yalnızca emziren annelerde beklenen faydanın potansiyel riskten fazla olması halindeuygulanmalıdır. Bebeklerini emzirmek isteyen annelerin tedavisi, çocuğun doğumundan1 hafta sonrasına kadar ertelenmelidir.Üreme yeteneği /Fertilite

Hayvan çalışmalarında üreme siteminde toksisite görülmüştür (bkz. Bölüm 5.3). Ancak, insanlardaki potansiyel risk bilinmemektedir.4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

İvermektin kullanımı ile bilinç kaybının artması ve koma bildirilmiştir. ZİVER'in sizi nasıl etkilediğinden emin olduğunuz zamana kadar araç ve makine kullanımında dikkatliolunuz.

Bazı hastalarda, araç veya makine kullanma yeteneğini etkileyebilecek baş dönme hissi, sersemlik, dönme hissi (vertigo), titreme, yorgunluk veya uyku hali gibi advers etkileryapabilmektedir. Araç ve makine kullanmadan önce veya dikkatinizin açık olması gerekenişlerde önce ZİVER'e karşı vermiş olduğunuz reaksiyonlardan emin olunuz (bkz. Bölüm4.8).4.8. İstenmeyen etkiler

İvermektin tedavisi ile ilişkili advers ilaç reaksiyonları sıklıkları aşağıdaki verilmektedir. Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila <1/100);seyrek (>1/10,000 ila <1/1,000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerdenhareketle tahmin edilemiyor).Klinik çalışmalar

Strongiloidiyaz

İvermektinin strongiloidiyaz tedavisinde genel olarak iyi tolere edildiği gösterilmiştir.Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Sersemlik hali

Yaygın olmayan: Uyuklama, vertigo, tremorSolunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları

Yaygın: Göğüste ağrı/sıkışma, öksürükGastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Karında şişkinlik, diyare, mide bulantısı Yaygın olmayan: Anoreksi, kabızlık, kusmaDeri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın: Kaşıntı

Yaygın olmayan: Döküntü, ürtikerGenel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları

Yaygın: Ateş

Yaygın olmayan: Asteni/yorgunluk, karın ağrısı Araştırmalar

Yaygın: ALT ve/veya AST yükselmesi, lökopeni Yaygın olmayan: Anemi

Onkoserkiazis

İvermektinin onkoserkiazis tedavisinde genel olarak iyi tolere edildiği gösterilmiştir.Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Çok yaygın: Aksiller lenf nodülü büyümesi, inguinal lenf nodülü büyümesi, inguinal lenf nodülünde gerginlik

Yaygın: Aksiller lenf nodülünde gerginlik, servikal lenf nodülü büyümesi, servikal lenf nodülünde gerginlik, diğer lenf nodüllerinde büyüme, diğer lenf nodüllerinde gerginlikGöz hastalıkları

Yaygın: Limbitis, punktat opasite

Seyrek: Gözde anormal his, göz kapağı ödemi, anterior uveit, konjunktivit, limbit, keratit, korioretinit ya da koroiditKardiyak hastalıklar

Yaygın: Ortostatik hipotansiyon, taşikardiDeri ve deri altı doku hastalıkları

Çok yaygın: Kaşıntı, deride ödem, papüler ve püstüler ya da ürtikerli döküntüKas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları

Yaygın: Artralji/sinovit Seyrek: MiyaljiGenel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları

Çok yaygın: Ateş

Yaygın: Yüzde ödem, periferik ödem Araştırmalar

Yaygın: Eozinofili, hemoglobin artışı.

SkabiyezSinir sistemi hastalıkları

Seyrek: Baş ağrısı, baş dönmesi, letarji, uyuşuklukGastrointestinal hastalıklar

Seyrek: Anoreksi, karında rahatsızlıkDeri ve deri altı doku hastalıkları

Seyrek: DöküntüKas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları

Seyrek: ArtraljiGenel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları

Yaygın: İnsanda akarların antijenlerine karşı oluşan sensitivite sonucundaki geçici kaşıntı alevlenmesine bağlı görülen immünolojik reaksiyonPazarlama sonrası deneyim

OnkoserkiazGöz hastalıkları

Bilinmiyor: Konjunktival kanamaTüm endikasyonlarSinir Sistemi hastalıkları

Bilinmiyor: Nöbet, bilinç bulanıklığı ve komaKardiyak hastalıklar

Çok seyrek: Hipotansiyon (esas olarak ortostatik hipotansiyon)Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları

Bilinmiyor: Astım kötüleşmesiDeri ve deri altı hastalıkları

Bilinmiyor: Toksik epidermal nekroliz, Stevens-Johnson sendromu Araştırmalar

Bilinmiyor: Karaciğer enzimlerinde artış, bilirubin artışıŞüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir(www.titck.gov.tr;e-posta:[email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Önerilen dozlarda kullanımı önemlidir. Aşırı dozda ivermektin kullanımı ile bilinç kaybında artış ve koma vakaları bildirilmiştir.

İnsanlarda bilinmeyen miktarlarda ivermektin veteriner formülasyonlarının yutma, enjeksiyon, vücut yüzeylerinde maruziyet yolu ile kazara zehirlenmelerinde, aşağıdakisemptomlar rapor edilmiştir: döküntü, kontakt dermatit, ödem, baş ağrısı, vertigo, asteni,bulantı, kusma, diyare ve abdominal ağrı. Bildirilen diğer advers etkiler; nöbet, ataksi,dispne, parestezi ve ürtikeri içermektedir.

Kaza ile zehirlenme durumunda tedavi yönetimi:

• Özel bakım ünitelerinde gözetim altında gerekirse sıvı replasmanı ve

8/12

hipertansif tedavi ile semptomatik tedavi önerilmektedir. Mevcut veri olmamasına karşın, kaza ile ivermektine bağlı intoksikasyonlarda GABAagonistlerin tedavide verilmesinden kaçınılması gerektiği önerilebilmektedir.

Sağlıklı gönüllülerde yapılan bir çalışmada, aç durumda 2000 mcg/kg'a kadar ivermektin ya da yüksek yağ (48,6 g yağ) içeren bir öğünü takiben 600 mcg/kg'a kadarivermektin oral uygulanmasından sonra, gıda alımından bağımsız olarak herhangi birdozda merkezi sinir sistemi toksisitesi belirtisi gözlenmemiştir. (5.2. bakınız)

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antihelmintik ATC kodu: P02CF01

İvermektin,Streptomyces avermitilis'infermantasyon sıvılarından izole edilen avermektinlerden elde edilir. Omurgasız sinir ve kas hücrelerinde bulunan glutamat kapılıklorür kanallarına yüksek affinite gösterir. Bu kanallara bağlanması, klorür iyonlarınakarşı membran geçirgenliğinde bir artışı teşvik ederek nöral veya kas hücresininhiperpolarizasyonuna yol açar. Bu da, nöromüsküler felce neden olur ve bazı parazitlerinölümüne yol açabilir.

İvermektin ayrıca GABA nörotransmiterini (gama-aminobütirik asit) içeren diğer ligand kapılı klorür kanalları ile etkileşime girer.

Memelilerde glutamat kapılı klorür kanalları yoktur. Avermektinler, diğer ligand kapılı klorür kanallarına sadece düşük afinite gösterir. Kan/beyin bariyerini kolayca geçmezler.

Afrika, Asya, Güney Amerika, Karayipler ve Polinezya'da yürütülen klinik çalışmalar, en az 100 ^g/kg oral ivermektin dozunun uygulanmasını takip eden hafta içindeWuchereriabancroftimikrofilaremisinde bir azalma (%1'den daha az) olduğunu ortaya koymaktadır.Bu çalışmalar, tedavi edilen popülasyonlarda mikrofilaremide azalma göstermiştir vetedavi edilen popülasyonlardaki enfestasyon oranı korunmuştur.

İnsanda mikrofilaraeminin(Wuchereria bancroftiiçin tek parazit rezervuarı) tedavi edilmesiyle,Wuchereria bancrofti'nin vektör böcekler tarafından bulaşmasını sınırlamak veepidemiyolojik zinciri kesintiye uğratmak açısından toplu tedavinin uygulanması yararlıgörünmektedir.

Kilogramı başına 200 mikrogramlık tek bir ivermektin dozu ile tedavinin etkili olduğu ve bağışıklığı normal olan veStrongyloides stercoralis'inistilasının sindirim sistemi ilesınırlı olduğu hastalarda iyi tolere edildiği gösterilmiştir.

MDR-1 geni mdr-1/abcb1 tek mutasyonu ivermektinin santral sinir sisteminde birikimini artırarak ensefalopatiye neden olduğu ve CYP3A4 mutasyonlarının doz-etkiyetersizliğine neden olabileceği dikkate alınmalıdır.

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

İvermektinin oral uygulama ardından emilim oranı oral hidroalkolik solüsyona göre yaklaşık %50'dir.

Tablet formunda 12 mg'lık tek bir ZİVER dozunun oral uygulamasından yaklaşık 4 saat sonra gözlemlenen ana bileşenin (H2B1a) ortalama pik plazma konsantrasyonu 46.6 (±21.9) ng/mL'dir.

Dağılım:

İvermektinin bir üyesi olduğu avermektin sınıfının bileşiklerinin seçici aktivitesi, bazı memelilerin glutamat kapılı klorür kanallarına sahip olmadığı ve avermektinlerin memeliligand kapılı klorür kanalları için düşük bir afiniteye sahip olduğu gerçeğine atfedilebilir.Ek olarak, ivermektin insanlarda kan-beyin bariyerini kolaylıkla geçmez.

Biyotransformasyon:

İvermektin karaciğerde metabolize edilir. İnsanda ivermektinin plazma yarı ömrü (t1/2) yaklaşık 12 saattir ve metabolitlerinin plazma yarı ömrü ise (t1/2) yaklaşık 3 gündür.

İn vitroçalışmalarda, oral terapötik dozlarda kullanılan ivermektinin CYP3A4'ü (IC50 = 50 gM) veya diğer CYP enzimlerini (2D6, 2C9, IA2 ve 2E1) önemli ölçüde inhibeetmediğini gösterilmektedir.

Eliminasyon:

İvermektin ve/veya metabolitleri, uygulanan dozun %1'inden daha azı idrarla olmak üzere, yaklaşık 12 saat içerisinde hemen hemen yalnızca feçesle atılmaktadır.

İvermektinin güvenlik ve farmakokinetik özellikleri, sağlıklı gönüllüleri içeren çok dozlu bir klinik farmakokinetik çalışmada ayrıca değerlendirilmiştir.

Denekler, açlık durumunda 30 ile 120 mg (333 ile 2000 mcg / kg) ivermektin veya standart yüksek yağlı (48.6 g yağ) bir öğünün ardından 30 mg (333 ile 600 mcg / kg) ivermektin oraldozları almıştır.

Yüksek yağlı bir yemekten sonra 30 mg ivermektin uygulaması, aç karnına 30 mg ivermektin uygulamasına göre biyoyararlanımda yaklaşık 2.5 kat artışla sonuçlanmıştır.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Plazma konsantrasyonu, artan dozlarla genellikle orantılı bir şekilde artar.Hastalardaki karakteristik özellikler

İvermektin farmakokinetiği karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda çalışılmamıştır.Farmakokinetik/farmakodinamik ilişkiler

Veri bulunmamaktadır.5.3. Klinik öncesi güvenililik verileri

Birçok hayvan türünde yürütülen yüksek ve tek doz toksisite çalışmaları; fare, sıçan ve köpeklerde midriyazis, tremor, ataksi; maymunlarda kusma ve midriyazis ilesonuçlanmıştır. Maternal toksik dozlara yakın veya eşit tekrarlayan dozlarda ivermektinuygulanmasının ardından, birkaç hayvan türünde (fareler, sıçanlar, tavşanlar) fetalanormallikler (yarık damak) gözlenmiştir. Bu çalışmalarla, tek düşük doz ile riskbelirlenmesi zordur. İvermektininin vitroçalışmalarında, genotoksisite göstermediğigörülmüştür. İvermektinin vitrogenotoksisite deneylerinde (bakteri ve fare hücrelerindemutajen tayini ve insan hücrelerinde plansız DNA sentezi) negatif bulunmuştur.İvermektinin klastojenisite potansiyelini araştıran testler yapılmamıştır. Fare ve sıçanlarda94 ve 105 hafta yürütülen karsinojenite çalışmalarında ivermektine yakın bir bileşik olanabamektin ile sırasıyla 8 mg/kg/gün ve 2 mg/kg/gün dozlarda negatif sonuçlar eldeedilmiştir. Bununla birlikte,in vivogenotoksisite veya karsinojenisite çalışmasıyapılmamıştır.6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1 Yardımcı maddelerin listesi

Mikrokristalin selüloz pH102,

Prejelatinize nişasta 1500,

Butil hidroksianisol,

Sitrik asit anhidrus,

Magnezyum stearat,6.2 Geçimsizlikler

Yoktur.