KISA ÜRÜN BILGISI
¡ Bu ilaç ek izlemeye tabidir. Bu üçgen yeni güvenlilik bilgisinin hızlı olarak
belirlenmesini sağlayacaktır. Sağlık mesleği mensuplarının şüpheli advers reaksiyonları TÜFAM'a bildirmeleri beklenmektedir. Bakınız Bölüm 4.8. Şüpheli adversreaksiyonların raporlanması.
1. BEŞERI TIBBI ÜRÜNÜN ADI
TEKOSİT 200 mg I.M./I.V. liyofilize toz içeren flakon Steril
2. KALITATIF VE KANTITATIF BILEŞIM
Etkin madde:
Bir flakon,
Teikoplanin 200 mg
Yardımcı madde(ler):
Sodyum klorür 24 mg
Diğer yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTIK FORM
Enjektabl çözelti için liyofilize toz
Toz flakon beyazımsı veya açık sarı kek şeklinde ve sulandırılarak hazırlanan çözeltinin görünümü berrak ve sarımsı renkte sıvı şeklindedir.
4. KLİNİK ÖZELLIKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar
TEKOSİT, yetişkinlerde ve doğumdan itibaren çocuklarda aşağıdaki enfeksiyonların parenteral tedavisinde endikedir (bkz. Bölüm 4.2, 4.4 ve 5.1):
Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları,
Kemik ve eklem enfeksiyonları,
Hastane kökenli pnömoni,
Toplum kökenli pnömoni,
Komplike idrar yolu enfeksiyonları,
İnfektif endokardit,
Sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD) ile ilişkili peritonit,
Yukarıda listelenen endikasyonların herhangi biri ile ilişkili ortaya çıkan bakteriyemi.
Ayrıca TEKOSİT,
Clostridium difficile
enfeksiyonu ile ilişkili ishal ve kolit
tedavisinde alternatif bir oral tedavi olarak endikedir.
Gerekli durumlarda teikoplanin, diğer antibakteriyel ajanlarla kombine olarak uygulanmalıdır.
Antibakteriyel ajanların doğru kullanımına ilişkin resmi kılavuzlar dikkate alınmalıdır.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Tedavinin dozu ve süresi, altta yatan enfeksiyonun tipi ve şiddetine, hastanın klinik yanıtına, yaş ve böbrek fonksiyonu gibi hasta unsurlarına göre ayarlanmalıdır.
Serum konsantrasyonlarının ölçülmesi
Minimum çukur serum konsantrasyonuna ulaşıldığından emin olmak için, yükleme doz rejiminin tamamlanmasından sonra kararlı durumda teikoplanin çukur serumkonsantrasyonları izlenmelidir;
• Gram-pozitif enfeksiyonların çoğu için, teikoplanin çukur serumkonsantrasyonları Yüksek Performanslı Sıvı Kromotografisi (HPLC) ileölçüldüğünde en az 10 mg/L'lik ya da Floresan Polarizasyon İmmünoanaliz(FPIA) yöntemi ile ölçüldüğünde en az 15 mg/L'lik çukur teikoplaninseviyeleridir.
• Endokardit ve diğer şiddetli enfeksiyonlar için, teikoplanin çukur serumkonsantrasyonları HPLC ile ölçüldüğünde en az 15-30 mg/L'lik ya da FPIAmetodu ile ölçüldüğünde en az 30-40 mg/L'ye ulaşmalıdır.
İdame tedavisi sırasında, bu konsantrasyonların stabil olduğundan emin olmak için teikoplanin çukur serum konsantrasyonları en az haftada bir kez izlenebilir.
Erişkinler veya renal fonksiyonu normal olan yaşlı hastalarda
Endikasyonlar |
Yükleme dozu |
İdame dozu |
|
Yükleme doz rejimi |
3 ila 5. günde hedeflenen çukurkonsantrasyonları |
İdame dozu |
İdame boyunca hedeflenen çukurkonsantrasyonları |
- Komplike derive yumuşakdoku
enfeksiyonları
- Pnömoni
- Komplikeidrar yoluenfeksiyonları
|
3 intravenöz veya
intramüsküler uygulamaiçin her 12saatte 6mg/kg
|
> 15 mg/L1
|
Günde bir kez
intravenöz
veya
intramüsküler 6 mg/kg vücutağırlığı
|
> 15 mg/L1 Haftada 1 kez
|
- Kemik ve eklem
enfeksiyonları
|
3 ila 5 intravenözuygulamaiçin her 12saatte 12mg/kg vücutağırlığı
|
> 20 mg/L1
|
Günde bir kez
intravenöz
veya
intramüsküler 12 mg/kgvücut ağırlığı
|
> 20 mg/L1
|
- İnfektif endokardit
|
3 ila 5 intravenözuygulamaiçin her 12saatte 12mg/kg vücutağırlığı
|
30-40 mg/L1
|
Günde bir kez
intravenöz
veya
intramüsküler 12 mg/kgvücut ağırlığı
|
> 30 mg/L1
|
|
1 FPIA ile ölçülen
|
Doz hastanın ağırlığı ne olursa olsun vücut ağırlığına göre ayarlanmalıdır.
Tedavi süresi:
Tedavinin süresine klinik yanıta dayanarak karar verilmelidir. İnfektif endokardit için genellikle en az 21 günlük bir tedavi uygun görülmektedir. Tedavi süresi 4 ayıgeçmemelidir.
Kombine tedavi:
Teikoplaninin sınırlı bir antibakteriyel aktivite spektrumu vardır (Gram pozitif). Patojenin önceden belgelendiği ve duyarlılığın bilindiği veya teikoplanin ile tedaviyeuygun en olası patojenlerin olduğuna dair yüksek bir şüphenin bulunduğu durumlarolmadığı sürece, bazı enfeksiyonların tedavisinde tek ajan olarak kullanılması uygundeğildir.
Clostridium difficileenfeksiyonu ile ilişkili ishal ve kolit:
Önerilen doz 7 ila 14 gün boyunca günde iki kez oral yoldan uygulanan 100-200 mg'dır.
Uygulama şekli:
Sulandırılmış TEKOSİT enjeksiyonu doğrudan intravenöz ya da intramüsküler yoldan uygulanabilir. İntravenöz dozlar, bolus olarak (3-5 dakika içinde yapılan hızlıenjeksiyonla) ya da 30 dakika içinde yapılan yavaş infüzyonla uygulanabilir.Yenidoğanlarda sadece infüzyon tekniği kullanılmalıdır.
Clostridium difficileÖzel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
3 / 16
Böbrek yetmezliği:
TEKOSİT tedavisinin dördüncü gününe kadar doz ayarlaması gerekli olmayıp daha sonra HPLC ile ölçüldüğünde en az 10 mg/l'lik ya da FPIA yöntemi ile ölçüldüğünde enaz 15 mg/L'lik bir çukur serum konsantrasyonu elde edilecek şekilde doz ayarlamasıyapılmalıdır.
Tedavinin 4'üncü gününden sonra:
• Orta dereceli böbrek yetmezliğinde (kreatinin klirensi 30 ila 80 mL/dakikaarasında): önerilen normal doz 2 günde bir kez ya da bu dozun yarısı günde bir kezuygulanarak idame dozu yarıya düşürülmelidir.
• Şiddetli böbrek yetmezliğinde (kreatinin klirensi 30 mL/dakika'nın altında) vehemodiyaliz uygulanan hastalarda: önerilen normal doz 3 günde bir kez ya da budozun üçte biri günde bir kez uygulanarak idame dozu önerilenin üçte birinedüşürülmelidir.
TEKOSİT hemodiyaliz ile uzaklaştırılamaz.
Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulanan hastalar (SADP):
IV olarak uygulanan 6 mg/kg vücut ağırlığında intravenöz tek bir yükleme dozundan sonra, ilk hafta için diyaliz çözeltisi torbasında 20 mg/L, ikinci hafta için farklıtorbalarda 20 mg/L ve daha sonra üçüncü hafta gece torbasında 20 mg/L uygulanır.
Pediyatrik popülasyon:
Doz önerileri, yetişkinlerde ve 12 yaşından büyük çocuklarda aynıdır.
2 aydan büyük ve 12 yaşından küçük çocuklarda:
Yükleme dozu olarak, ilk üç uygulama için her 12 saatte bir 10 mg/kg vücut ağırlığında intravenöz doz uygulanır.
İdame dozu olarak, günde 6-10 mg/kg vücut ağırlığında tek dozla intravenöz yoldan devam edilir.
Yenidoğanlar ve 2 aylıktan küçük bebeklerde:
Yükleme dozu olarak, tedavinin ilk günü için 16 mg/kg vücut ağırlığında intravenöz infüzyon yoluyla uygulanan tek yükleme dozudur.
İdame dozu olarak, günde bir kez intravenöz infüzyon yoluyla 8 mg/kg vücut ağırlığında uygulanır.
Geriyatrik popülasyon:
Geriyatrik hastalarda böbrek yetmezliği olmadığı müddetçe doz ayarlaması gerekmez.
4.3. Kontrendikasyonlar
Etkin madde teikoplanin veya Bölüm 6.1'de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık gösteren hastalarda TEKOSİT kontrendikedir.
4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Aşırı duyarlılık reaksiyonları
Teikoplanin ile ciddi, hayatı tehdit edici, bazen ölümcül olabilen, aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir (örn. anafilaktik şok). Teikoplanine karşı bir alerjikreaksiyon oluşursa, tedavi derhal kesilmeli ve uygun acil önlemler başlatılmalıdır.
Vankomisine karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda ölümcül anafilaktik şok dahil, çapraz duyarlılık reaksiyonları görülebileceğinden, TEKOSİT önlem alınarakuygulanmalıdır.
Ancak daha önceden vankomisin ile 'Kırmızı Adam Sendromu' hikayesi, teikoplanin kullanımı için kontrendikasyon değildir.
İnfüzyona bağlı reaksiyonlar
Seyrek durumlarda (ilk dozda bile), kırmızı adam sendromu (kaşıntı, ürtiker, eritema, anjiyonörotik ödem, taşikardi, hipotansiyon, dispne dahil semptomlar kompleksi)gözlenmiştir.
İnfüzyonu durdurmak veya yavaşlatmak bu reaksiyonların kesilmesini sağlayabilir. Günlük doz bolus enjeksiyon yerine 30 dakikalık periyoda yayılan infüzyon ileuygulanırsa, infüzyona bağlı reaksiyonlar sınırlandırılabilir.
Şiddetli büllöz reaksiyonlar
Teikoplanin kullanımı ile hayatı tehdit edici veya ölümcül olabilen deri reaksiyonları olan Steven-Johnson sendromu (SJS) ve Toksik Epidermal Nekroliz (TEN)bildirilmiştir. SJS veya TEN belirtileri ve semptomları (örn. genellikle mukozal lezyonve kabarcıklarla birlikte ilerleyen deri döküntüsü) mevcutsa, TEKOSİT tedavisi derhalkesilmelidir.
Antibakteriyel aktivite spektrumu
Patojenin önceden belgelendiği ve duyarlılığın bilindiği veya teikoplanin ile tedaviye uygun en olası patojenlerin olduğuna dair yüksek bir şüphenin bulunduğu durumlarolmadığı sürece, bazı enfeksiyonların tedavisinde tek ajan olarak kullanılması uygundeğildir.
Teikoplaninin rasyonel kullanımı, bireysel hastanın tedavisinde bakteriyel aktivite spektrumunu, güvenlilik profilini ve standart antibakteriyel terapinin uygunluğunudikkate almalıdır. Bu temelde çoğu durumda teikoplaninin, standart antibakteriyelaktivitenin uygun olmadığı hastalarda şiddetli enfeksiyonların tedavisinde kullanılmasıbeklenmektedir.
Yükleme dozu rejimi
Güvenlilik verileri sınırlı olduğundan, günde iki kez 12 mg/kg vücut ağırlığında teikoplanin dozları uygulandığı zaman hastalar istenmeyen etkiler açısından dikkatlitakip edilmelidir. Bu rejimde kan kreatinin değerleri, önerilen periyodik hematolojikdeğerlendirmeye ilave olarak izlenmelidir.
Teikoplanin intraventriküler yoldan uygulanmamalıdır.
Trombositopeni
Teikoplaninle trombositopeni bildirilmiştir. Tedavi sırasında, tam hücre kan sayımı dahil olmak üzere periyodik hematolojik incelemeler yapılması önerilir.
Nefrotoksisite
Teikoplanin ile tedavi edilen hastalarda böbrek yetmezliği bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen Etkiler). Böbrek yetmezliği olan hastalar ve/veya teikoplanin ilebirlikte veya ardışık olarak nöfrotoksik potansiyeli olduğu bilinen tıbbi ürünlerikullanan (aminoglikozid, kolistin, amfoterisin B, siklosporin ve sisplatin) hastalardikkatle izlenmeli ve buna işitsel testler de dahil edilmelidir.
Teikoplanin esas olarak böbrek yoluyla atıldığı için, böbrek yetmezliği olan hastalarda doz mutlaka ayarlanmalıdır (bkz. Bölüm 4.2).
Ototoksisite
Diğer glikopeptitlerle olduğu gibi, teikoplanin ile tedavi edilen hastalarda ototoksisite (sağırlık ve kulak çınlaması) bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen Etkiler).TEKOSİT tedavisi sırasında iç kulakta işitme engeli ya da bozukluğu belirtileri veyasemptomları gelişen hastalar, özellikle uzatılmış tedavi durumlarında ve böbrekyetmezliği olan hastalarda, dikkatle değerlendirilmeli ve izlenmelidir. TEKOSİT ilebirlikte veya ardışık olarak nörotoksik/ototoksik potansiyeli olduğu bilinen tıbbiürünleri kullanan (aminoglikozid, siklosporin, sisplatin, furosemid ve etakrinik asit)hastalar dikkatle izlenmeli ve duyma yetisi kötüleşirse teikoplaninin faydasıdeğerlendirilmelidir.
Eşzamanlı olarak ototoksik ve/veya nefrotoksik tıbbi ürünler ile tedavi gereksinimi olan hastalara TEKOSİT uygulanırken özel önlemler alınmalıdır; böyle bir durumdadüzenli hematoloji, karaciğer ve böbrek fonksiyon testlerinin yapılması önerilir.
Süperenfeksiyon
Diğer antibiyotiklerle olduğu gibi, TEKOSİT kullanımı, özellikle uzun süreli ise, duyarlı olmayan mikroorganizmaların aşırı üremesiyle sonuçlanabilir. Tedavi sırasındasüperenfeksiyon gelişirse, uygun önlemler alınmalıdır.
Bu tıbbi ürün her mL'sinde 1 mmol (23 mg)'den daha az sodyum ihtiva eder; yani aslında “sodyum içermez”.
KESİNLİKLE DOKTOR KONTROLÜ ALTINDA KULLANILIR.
6 / 16
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Özel etkileşim çalışmaları gerçekleştirilmemiştir.
Teikoplanin ve aminoglikozid çözeltileri geçimsizdir ve enjeksiyon için karıştırılmamalıdır; bununla beraber diyaliz sıvısı içinde geçimlidir ve SAPD ileilişkili peritonit tedavisinde serbestçe kullanılabilirler. TEKOSİT'i nefrotoksik veyaototoksik potansiyeli olduğu bilinen diğer ilaçlarla birlikte veya peş peşe kullanırkendikkatli olunmalıdır. Bunlar aminoglikozidler, kolistin, amfoterisin B, siklosporin,sisplatin, furosemid ve etakrinik asiti içerir (bkz. Bölüm 4.4). Bununla birlikte,teikoplaninle kombinasyonlarda sinerjistik toksisitenin bir kanıtı bulunmamaktadır.Klinik çalışmalarda teikoplanin, diğer antibiyotikler, antihipertansifler, anestetikajanlar, kardiyak ilaçlar ve antidiyabetik ajanlar gibi başka ilaçlarla tedavi edilmekteolan çok sayıda hastaya uygulanmış, herhangi bir advers etkileşim gözlenmemiştir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgilerPediyatrik popülasyon:
Etkileşim çalışmaları yalnızca yetişkinlerde gerçekleştirilmiştir.
4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye
Gebelik kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda teikoplanin kullanımı ile ilgili herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Bu nedenle, teikoplanin açıkça gerekli olmadıkçaçocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanılmamalıdır.
Gebelik dönemi
Gebe kadınlarda teikoplaninin kullanımına ilişkin sınırlı veri bulunmaktadır. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar, yüksek dozlarda üreme toksisitesininbulunduğunu göstermiştir (bkz. Bölüm 5.3). Sıçanlarda yüksek dozlarda, neonatalmortalite ve düşük insidensinde artış vardır. İnsanlar için potansiyelrisk
bilinmemektedir.
Bu nedenle, teikoplanin açıkça gerekli olmadıkça gebelik sırasında kullanılmamalıdır. Fetüsde renal hasar ve iç kulaktaki potansiyel risk göz ardı edilemez (bkz. Bölüm 4.4).
Laktasyon dönemi
Teikoplaninin anne sütü ile atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Hayvanlarda ise teikoplaninin sütle atıldığına ilişkin bilgi yoktur. Emzirmeye devamedilmesi/edilmemesi veya teikoplanin ile tedaviye devam edilmesi/edilmemesi kararı,anneye teikoplanin tedavisinin yararı ve çocuğa emzirmenin yararı göz önündebulundurularak alınmalıdır.
Üreme yeteneği / Fertilite
Hayvan üreme çalışmaları üremede bozulma kanıtı göstermemiştir.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Teikoplaninin araç ve makine kullanımı becerisi üzerinde minör etkisi bulunmaktadır. Teikoplanin sersemlik ve baş ağrısına neden olabilir. Araç ve makine kullanımıetkilenebilir. Bu istenmeyen etkilere sahip hastaların araç ve makine kullanmamasıgerekir.
4.8. İstenmeyen etkiler
Bildirilen advers reaksiyonlar aşağıda belirtilmiştir.
Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000 ila <1/100); seyrek (> 1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldekiverilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:
Seyrek: Apse
Bilinmiyor: Süperenfeksiyon (duyarlı olmayan mikroorganizmaların aşırı üremesi).
Kan ve lenf sistemi hastalıkları:
Yaygın olmayan: Eozinofili, trombositopeni, lökopeni.
Bilinmiyor: Agranülositoz, nötropeni.
Bağışıklık sistemi hastalıkları:
Yaygın olmayan: Anafilaktik reaksiyonlar (anafilaksi) (bkz. Bölüm 4.4)
Bilinmiyor: Eozinofili ve sistemik semptomların görüldüğü ilaç reaksiyonu (DRESS), anafilaktik şok (bkz. Bölüm 4.4).
Sinir sistemi hastalıkları:
Yaygın olmayan: Sersemlik, baş ağrısı Bilinmiyor: Nöbetler.
Kulak ve iç kulak hastalıkları:
Yaygın olmayan: Sağırlık, işitme kaybı (bkz. Bölüm 4.4), tinnitus ve vestibüler bozukluk.
Vasküler hastalıklar:
Yaygın olmayan: Flebit Bilinmiyor: Tromboflebit
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediyastinal hastalıklar:
Yaygın olmayan: Bronkospazm
Gastrointestinal hastalıklar:
Yaygın olmayan: Bulantı, diyare, kusma.
Deri ve deri altı dokusu hastalıkları:
Yaygın: Eritem (kızarıklık), döküntü, kaşıntı.
Seyrek: Kırmızı adam (Red man) sendromu (ör. vücudun üst bölümünde kızarıklık) (bkz. Bölüm 4.4).
Bilinmiyor: Ürtiker, anjiyoödem, eksfolyatif dermatit, toksik epidermal nekroliz, eritem multiforme, Stevens-Johnson sendromu (bkz. Bölüm 4.4).
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:
Yaygın olmayan: Kan kreatininde artış
Bilinmiyor: Böbrek yetmezliği (akut renal yetmezlik dahil).
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:
Yaygın: Ağrı, ateş.
Bilinmiyor: Enjeksiyon yerinde apse, titreme (rigor)
Araştırmalar:
Yaygın olmayan: Artmış transaminazlar (geçici anormal transaminazlar), artmış kan alkalen fosfataz (geçici anormal kan alkalen fosfataz), artmış kan kreatinin (serumkreatininde geçici yükselme).
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarakizlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli adversreaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirilmesi gerekmektedir
Semptomlar: lıkla aşırı dozlar uygulanmış pediyatrik hastalar bildirilmiştir. Bunların birinde, intravenöz olarak 400 mg (95 mg/kg) verilen 29 günlük biryenidoğanda ajitasyon ortaya çıktığı bildirilmiştir.
Tedavi: Doz aşımında semptomatik tedavi uygulanmalıdır. TEKOSİT hemodiyaliz ile uzaklaştırılamamakta ve yalnızca yavaş peritonal diyaliz yapılmaktadır.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Glikopeptid antibakteriyel ATC kodu: J01XA02
Etki mekanizması
Teikoplanin beta-laktamlar tarafından etkilenen bölgeden farklı bir bölgede hücre-duvarı biyosentezi ile etkileşime girerek duyarlı organizmaların gelişmesini inhibe eder. D-alanil-D-alanin rezidülerine spesifik bağlanma yoluyla peptidoglikan sentezibloke olur.
Direnç mekanizması
Teikoplanine direnç aşağıdaki mekanizmalara bağlı olabilir:
• Modifiye hedef yapı: Bu direnç biçimi özellikle
Enterococcus faecium'da
oluşmuştur. Modifikasyon, amino asit zincirinin D-Ala-D-laktat ile bir mureinöncülü içinde terminal D-alanil-D-alanin fonksiyonuna değişmesine dayanır,dolayısıyla vankomisine afinitesi azalır. Sorumlu enzimler yeni sentezlenmişD-laktat dehidrogenaz veya ligazdır.
• Teikoplanine azalan hassasiyet veya stafilokok direnci, teikoplanininbağlandığı murein öncüllerinin aşırı üretimine dayanır.
Teikoplanin ve glikoprotein vankomisin arasında çapraz direnç oluşabilir. Bir miktar vankomisin dirençli enterekoklar teikoplanine duyarlıdır (Van-B fenotipi).
Duyarlılık testi kriterleri
Avrupa Komitesi Antimikrobiyal Duyarlılık Testlerine (EUCAST) göre MTK kriterleri, versiyon 7.1, 10 Mart 2017 aşağıdaki tabloda gösterilmektedir:
Mikroorganizma
|
Duyarlı
|
Dirençli
|
Staphylococcus aureus a'b
|
<2 mg/L
|
>2 mg/L
|
Koagülaz-negatif stafilokok a,b
|
<4 mg/L
|
>4 mg/L
|
Enterococcus spp.
|
<2 mg/L
|
>2 mg/L
|
Streptococcus grupları(A, B, C, G) b
|
<2 mg/L
|
>2 mg/L
|
Streptococcus pneumoniae b
|
<2 mg/L
|
>2 mg/L
|
Viridans grup streptokok b
|
<2 mg/L
|
>2 mg/L
|
Clostridium difficilehariç Gram-pozitif anaeroblar
|
IE
|
IE
|
PK/PD (türlerle ilgili olmayan) kriterler c
|
IE
|
IE
|
a Glikopeptit MTK'ler metoda bağlıdır ve sıvı besi yeri mikrodilüsyon ile tayin edilmelidir (referans TSO 20776). 2 mg/L'lik vankomisin ile
S. aureusS. aureus
için direnç kriteri, GTSA izolatları ara ürününün ciddi enfenksiyonlar olarakraporlanmasını engellemek için 2 mg/L'ye düşürülmüştür, GTSA izolatları vankomisinveya teikoplaninin yükseltilmiş dozları ile tedavi edilebilir değildir.
b Duyarlı izolatlar nadirdir veya henüz rapor edilmemiştir. Bu tür herhangi bir izolatüzerinde gerçekleştirilen tanımlama ve antimikrobiyal duyarlılık testleri
doğrulanmalıdır ve izolat, bir referans laboratuvara gönderilmelidir. c IE, organizma veya grubun ilaç ile tedavi için iyi bir hedef olduğuna ilişkin yeterlikanıt bulunmadığını gösterir. Eşlik eden S, I veya R kategorizasyonu bulunmayan birMIK bir yorumla raporlanabilir.
Farmakokinetik/Farmakodinamik ilişki
Teikoplanin antimikrobiyal aktivitesi temel olarak, madde seviyesinin patojenin minimum inhibitör konsantrasyonundan (MİK) daha yüksek olduğu zamanın süresinebağlıdır.
Duyarlılık
Direnç prevelansı seçilen türler için coğrafi olarak ve zaman içinde değişkenlik gösterebilir ve özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde dirence ilişkin yerelbilgilerin olması arzu edilmektedir. En azından bazı enfeksiyon tiplerinde ajanınfaydasını şüpheli kılacak bir yerel direnç prevelansı söz konusu olduğunda, gerekliolduğunda uzman tavsiyesi aranmalıdır.
Yaygın biçimde duyarlı türler
Aerobik Gram-pozitif bakteriler
Corynebacterium jeikeium “
Enterococcus faecalis
Staphylococcus aureus
(metisilin dirençli suşlar dahil)
Streptococcus agalactiae
Streptococcus dysgalactiaeequisimilis a
(Grup C & G streptococci)
Streptococcus pneumoniae Streptococcus pyogenesb
Anaerobik Gram-pozitif bakteriler
Clostridium difficile a Peptostreptococcus spp.aDirenç gelişmesi problem olabilecek türler
Aerobik Gram-pozitif bakteriler
Enterococcus faecium Staphylococcus epidermidisStaphylococcus haemolyticusStaphylococcus hominisDoğal olarak dirençli bakteriler
Tüm Gram-negatif bakteriler
Diğer bakteriler
Chlamydia spp.
Chlamydophila spp.
Legionella pneumophila Mycoplasma spp.
a
Tablolar yayınlandığında güncel bir veri mevcut değildi. Ana literatür, standart hacimler ve tedavi önerileri duyarlılık farz etmektedir.
b Streptokok türleri heterojen grubu için ortak bir terim. Direnç oranı gerçek streptokok türüne bağlı olarak değişebilir.
5.2. Farmakokinetik özellikler
Emilim:
Teikoplanin parenteral yol ile (intravenöz veya intramüsküler olarak) uygulanır. İntramüsküler uygulama sonrası, teikoplanin biyoyararlanımı (intravenöz uygulamayakıyasla) hemen hemen tamdır (%90). Altı gün boyunca 200 mg intramüsküleruygulamayı takiben, ortalama (SD) maksimum teikoplanin konsantrasyonu (Cmaks)12,1 (0,9) mg/L'dir ve uygulamadan 2 saat sonra meydana gelir.
İntravenöz olarak her 12 saatte bir 3 ila 5 uygulama ile 6 mg/kg yükleme dozu sonrası, C maks değerleri 60 ile 70 mg/L aralığındadır ve C min genelde 10 mg/L'nin üzerindedir.İntravenöz olarak her 12 saatte bir 3 uygulama ile 12 mg/kg yükleme dozu sonrası,ortalama C maks ve Cmin değerleri sırasıyla 100 mg/L ve 20 mg/L'dir.
Günlük idame dozu olarak 6 mg/kg uygulaması sonrası, Cmaks ve Cmin değerleri sırasıyla yaklaşık 70 mg/L ve 15 mg/L'dir. Günlük idame dozu olarak 12 mg/kguygulaması sonrası, C min değerleri 18 mg/L ile 30 mg/L aralığındadır.
Teikoplanin oral yoldan uygulandığında gastrointestinal sistemden emilmez. Sağlıklı olgularda oral yoldan 250 veya 500 mg tek doz uygulandığında, serum veya idrardateikoplanin saptanmamıştır ama sadece feçeste (uygulanan dozun % 45'i kadar)değişmemiş tıbbi ürün saptanmıştır.
Dağılım:
Teikoplanin konsantrasyonlarının fonksiyonunda herhangi bir değişiklik olmaksızın insan serum proteinlerine %87,6 ila %90,8 aralığında bağlanır. Teikoplanin başlıcainsan serum albümine bağlanır. Teikoplanin kırmızı hücrelerde dağılmaz.
Kararlı durum dağılım hacmi (Vss) 0,7 ila 1,4 L/kg arasında değişir. En yüksek V ss değeri numune alma periyodunun 8 günden fazla olduğu son çalışmalardagözlenmiştir.
Teikoplanin başlıca doku/serum oranları 1'den fazla olan akciğere, miyokardiyuma ve kemik dokularına dağılmaktadır. Blister sıvılarda, sinoviyal sıvı ve peritonal sıvıda
12 / 16
doku/serum oranları 0,5 ile 1 aralığındadır. Peritonal sıvıdan teikoplanin eliminasyonu serumdan eliminasyonu ile aynı hızdadır. Plevral sıvıda ve subkütan yağ dokusundadoku/serum oranları 0,2 ile 0,5 arasında olmaktadır. Teikoplanin serebrospinal sıvıya(CSF) kolayca penetre olmamaktadır.
Bivotransformasyon:
Plazma ve idrarda değişmemiş teikoplanin ana metabolit olarak saptanmıştır ki bu minimal metabolizmayı işaret etmektedir. Muhtemelen hidroksilasyon ile iki metabolitoluşmaktadır ve uygulanan dozun %2 ila 3'ünü temsil etmektedir.
Eliminasvon:
Değişmemiş teikoplanin başlıca üriner yol (16 günde %80) ile atılırken, uygulamayı takiben 8 gün içinde uygulanan dozun %2,7'si feçeste (safra salgısıyla) eldeedilmektedir.
Kan numunesi alma süresinin 8 ile 35 gün olduğu son çalışmalarda, teikoplaninin eliminasyon yarılanma ömrü 100 ile 170 saat arasında değişmektedir.
Teikoplanin 10 ile 14 mL/sa/kg aralığında düşük toplam klirense sahiptir ve teikoplanin esas olarak renal mekanizmalarla atıldığına işaret eden 8 ile 12mL/sa/kg'lık bir renal klirense sahiptir.
Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:
Teikoplanin 2 ile 25 mg/kg doz aralığında doğrusal farmakokinetik göstermektedir. Özel popülasyonlar:
Böbrek yetmezliği: Teikoplanin renal yolla atıldığından, böbrek yetmezliğinin derecesine göre teikoplanin eliminasyonu azalmaktadır. Teikoplanin toplam ve renalklirensleri kreatinin klirensine bağlıdır.
Yaşlı hastalarda:
Yaşlı hasta nüfusunda teikoplanin farmakokinetiği böbrek yetmezliği durumu yok ise değişmez.
Pediyatrik popülasyon:
Erişkinlerle kıyaslandığında, daha yüksek toplam klirens (neonatlar için 15,8 mL/sa/kg, ortalama 8 yaşındakiler için 14,8 mL/sa/kg) ve daha kısa eliminasyonyarılanma ömrü (neonatlar için 40 saat; 8 yaşındakiler için 58 saat) gözlenmiştir.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Sıçanlara ve köpeklere, tekrarlanan parenteral uygulamayı takiben, böbrekte etkiler gözlenmiş ve bunların doza bağlı ve geri dönüşümlü olduğu gösterilmiştir.Ototoksisiteye neden olabilecek potansiyeli araştırmak için kobaylarda yapılançalışmalar, morfolojik hasarın olmaması durumunda koklearda ve vestibüler
13 / 16
fonksiyonda hafif bir bozukluğun mümkün olabileceğine işaret etmektedir.
Teikoplaninin sıçanlarda 40 mg/kg/gün'e kadar subkutan uygulaması erkek ve dişi fertilitesini etkilememiştir. Embriyofötal gelişim çalışmalarında, sıçanlarda 200mg/kg/gün'e kadar subkutan uygulamayı ve tavşanlarda 15 mg/kg/gün'e kadarintramüsküler uygulamayı takiben malformasyon gözlenmemiştir. Bununla birlikte,sıçanlarda 100 mg/kg/gün ve üzeri dozlarda düşük insidansında ve 200 mg/kg/gündozunda neonatal mortalite insidansında artış olmuştur. Bu etki 50 mg/kg/gün dozundaraporlanmamıştır. Sıçanlarda bir perinatal ve postnatal çalışma, 40 mg/kg/gün'e kadarsubkutan uygulamayı takiben, F1 jenerasyonunun fertilitesinde veya F2jenerasyonunun hayatta kalması ve gelişiminde etki göstermemiştir.
Teikoplanin antijenisiteye (farelerde, kobaylarda veya tavşanlarda), genotoksisiteye veya lokal tahrişe sebep olacak bir potansiyel göstermemiştir.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Flakon içeriği;
Sodyum klorür
Çözücü ampul içeriği;
Steril enjeksiyonluk su
6.2. Geçimsizlikler
Teikoplanin ve aminoglikozidler doğrudan karıştırıldığında geçimsizdir, injeksiyondan önce karıştırılmamalıdır.
Teikoplanin diğer antibiyotiklerle kombine tedavi olarak uygulanacaksa, ilaç ayrı uygulanmalıdır.
Bu tıbbi ürün bölüm 6.6'da belirtilenler hariç diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır.
6.3. Raf ömrü
Tozun raf ömrü 36 ay'dır.
Rekonstitüsyondan sonraki saklama şartları ve süresi: Sulandırılmış çözeltinin kimyasal ve fiziksel kullanım stabilitesi 2-8 oC arasında buzdolabında 24 saat süre içinkanıtlanmıştır.
Mikrobiyolojik açıdan, hazırlanan tıbbi ürün hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmaması durumunda, kullanımdan önceki koşullar ve kullanımdaki saklamasüreleri kullanıcının sorumluluğundadır ve sulandırma kontrollü ve valide edilmişaseptik şartlar altında gerçekleştirilmemişse bekletme süresi 2-8
°C6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
14 / 16
25°C altındaki oda sıcaklığında ve orijinal ambalajında saklayınız.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
Her bir ambalajda bir adet flakon ve 1 adet 3 mL steril enjeksiyonluk su içeren ampul vardır.
Flakon:
Ağzı renkli flip-off kapak ve kauçuk tıpa üzerine metal kapişon ile kapatılmış
renksiz Tip I cam flakon
Ampul:6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Bu ilaç yalnızca tek kullanımlıktır.
Sulandırılmış çözeltinin hazırlanması:
1. Bir enjektör ile ampulün içindeki suyun tamamını çekiniz.
2. Flakonun renkli plastik kapağını yukarıya doğru hafifçe iterek çıkarınız.
3. Steril suyun tamamını YAVAŞÇA flakonun içine yanından aşağıya enjekte ediniz.
4. İçindeki toz tamamen çözününceye kadar flakonu iki elinizin arasında hafifçe döndürünüz; köpük oluşumunu engellemek için dikkatli davranınız. TÜM TOZUN,HATTA KAPAK LASTİĞİNİN ÇEVRESİNDE OLANLARIN DAHİ TAMAMENÇÖZÜNDÜĞÜNDEN EMİN OLUNMALIDIR.
Bu çözeltiyi sallamak, beklenen hacmin alınmasını güçleştirecek biçimde köpük oluşumuna yol açacaktır. Bununla birlikte, TEKOSİT tam olarak çözünmüşse, köpükçözeltinin konsantrasyonunu değiştirmez ve 1,5 mL için 100 mg'lık ya da 3 ml için 200mg (200 mg'lık flakon) veya 3 mL için 400 mg'lık (400 mg'lık flakon)konsantrasyon elde edilir. Eğer çözeltide köpük oluşursa, 15 dakika beklemekgereklidir.
5. İğneyi kapak lastiğinin tam ortasına yerleştirerek ve TEKOSİT çözeltinin çoğunu almaya çalışarak çözeltiyi flakondan yavaşça çekiniz.
6. Dikkatle hazırlanmış bir çözeltinin konsantrasyonu, 1,5 mL'de 100 mg (200 mg'lıkflakon), 3 mL'de 200 mg (200 mg'lık flakon) ve 3 mL'de 400 mg (400 mg'lık flakon)olacaktır. Çözeltinin doğru olarak hazırlanması ve enjektöre dikkatle çekilmesiönemlidir. Dikkatlice uygulanmayan preparatlar, tam dozdan daha az uygulanmasınayol açabilir.
7. Nihai çözelti, pH'ı 7,2 - 7,8 arasında olan izotonik bir çözeltidir. Yalnızca berrak vesarımsı renkte olan çözeltileri kullanınız.
8. Sulandırılmış çözelti ya direkt olarak ya da aşağıdakilerle seyreltilerek enjekte edilebilir:
• %0,9'luk sodyum klorür enjeksiyonu
• Sodyum laktat bileşik enjeksiyonu (Ringer Laktat, Hartmanns)
• %5 Dekstroz enjeksiyonu
• %0,18 sodyum klorür ve %4 Dekstroz enjeksiyonu
• %1,36 ya da %3,86 dekstroz içeren peritoneal diyaliz çözeltileri
TEKOSİT ve aminoglikozid çözeltileri doğrudan karıştırıldığında geçimli değildir, enjeksiyondan önce karıştırılmamalıdır.
9. Enjeksiyonluk su ile çözünen flakon içeriğinin kimyasal ve fiziksel kullanımstabilitesi 2-8oC'de buzdolabında 24 saat süre için kanıtlanmıştır. Bu çözeltidondurulmamalıdır. Mikrobiyolojik açıdan, hazırlanan tıbbi ürün hemenkullanılmalıdır. Hemen kullanılmaması durumunda, kullanımdan önceki bekletmesüreleri ve koşulları kullanıcının sorumluluğundadır ve sulandırma kontrollü ve valideedilmiş aseptik şartlar altında gerçekleştirilmemişse bekletme süresi 2-8 oC arasında 24saatten uzun süre olmamalıdır.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri”ne uygun olarak imhaedilmelidir.
7
8RUHSAT SAHIBI
Koçak Farma İlaç ve Kimya Sanayi A.Ş. Mahmutbey Mah. 2477. Sok. No:23Bağcılar / İSTANBUL
RUHSAT NUMARASI
209/53
9. ILK RUHSAT TARIHI/RUHSAT YENILEME TARIHI
İlk ruhsat tarihi: 15.11.2006 Ruhsat yenileme tarihi:
10. KÜB'ÜN YENILENME TARIHI