Dasikam 50 Mg Film Kaplı Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI

1. BEŞERI TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

DASIKAM® 50 mg film kaplı tablet

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Her bir film kaplı tablet 50 mg dasatinibe eşdeğer 51,847 mg dasatinib monohidrat içerir.

Yardımcı madde(ler):

Laktoz monohidrat (inek sütü kaynaklı) 65,65 mg Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Film kaplı tablet.

Beyaz ila beyazımsı, oval, köşeleri eğimli ve bir tarafı “50” baskılı film kaplı tablettir.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

DASIKAM® aşağıdaki koşullara sahip yetişkin hastaların tedavisinde endikedir:

- Yeni tanı konmuş Philadelphia kromozumu pozitif kronik evre kronik miyeloid lösemi(KML),

- İmatinib dahil önceki tedavilere dirençli veya intolere Philadelphia kromozomu pozitif kronik,hızlanmış veya blastik evre kronik miyeloid lösemi,

- Relaps/refrakter Philadelphia kromozomu pozitif (Ph+) ALL (akut lenfoblastik lösemili)yetişkin hastaların tedavisinde çoklu ajanlı kemoterapi şemaları ile birlikte remisyonindüksiyonu sağlamak amacıyla.

DASIKAM® aşağıdaki koşullara sahip pediyatrik hastaların tedavisinde endikedir:

- Yeni tanı konmuş Ph+ kronik evre KML (Ph+ KE-KML) veya imatinib dahil önceki tedavileredirençli veya intolere Ph+ kronik evre KML.

- Kemoterapi ile kombinasyon halinde yeni tanı konmuş Ph+ ALL.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Lösemi tanı ve tedavisinde uzmanlaşmış hekim tarafından tedavi başlatılmalıdır.

Pozoloji:

Yetişkin hastalar

DASIKAM®'ın kronik faz KML'de önerilen başlangıç dozajı sabah veya akşam olmak üzere günde bir defa oral yoldan uygulanan 100 mg'dır. Önerilen dozaja ulaşmak için DASIKAM®20 mg, 50 mg ve 70 mg'lık film kaplı tabletler halinde satışa sunulmuştur (Bkz. Bölüm 4.4, 4.8ve 5.1). Kronik faz KML hastalarında bir Faz III doz optimizasyon çalışmasında plevralefüzyon, konjestif kalp yetmezliği/kardiyak fonksiyon bozukluğu ve miyelosupresyon insidansıgünde bir kere 100 mg DASIKAM® ile tedavi edilen hastalarda daha düşük bulunduğu için buhasta grubunda başlangıç dozu günde 1 kere 100 mg'dır.

Tabletler düzenli olarak sabah ya da akşamları alınmalıdır.

DASIKAM®'ın akselere, myeloid ya da lenfoid blastik faz (ileri faz) KML ya da Ph+ ALL'de başlangıç dozajı sabah bir tablet ve akşam bir tablet olmak üzere oral yoldan uygulanan gündeiki defa 70 mg'dır. (Bkz. Bölüm 4.8 ve 5.1).

Hastanın yanıtına ve toleransına göre doz arttırılabilir ya da azaltılabilir.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Ph+ kronik faz KML, hızlanmış, miyeloid veya lenfoid blastik evredeki (ileri faz) KML veya Ph+ ALL'li yetişkin hastalarda ve Ph+ kronik faz KML'li pediyatrik hastalarda yapılan klinikçalışmalarda, DASIKAM® tedavisi hastalığın progresyonuna veya hasta tolere edemeyenekadar devam etmiştir. Sitogenetik veya moleküler yanıt [tam sitogenetik yanıt (CCyR), majörmoleküler yanıt (MMR) ve MR4.5 gibi] alındıktan sonra tedaviyi kesmenin uzun vadedehastalığın sonucu üzerindeki etkisi araştırılmamıştır.

Klinik çalışmalarda, Ph+ ALL'li pediyatrik hastalarda DASIKAM® tedavisi sürekli olarak uygulanmış ve maksimum iki yıl süreyle asıl ardışık kemoterapi bloklarına eklenmiştir. Dahasonra kök hücre transplantasyonu yapılan hastalarda, DASIKAM® transplantasyondan sonrailave bir yıl süreyle uygulanabilir.

Önerilen dozu elde etmek amacıyla, DASIKAM® 20 mg, 50 mg ve 70 mg film kaplı tabletler halinde bulunmaktadır. Hastanın yanıtı ve tolerabilitesine göre dozun azaltılması veyaarttırılması önerilir.

Uygulama şekli:

Oral yoldan uygulanır. Derinin ilaca maruz kalma riskini azaltmak için tabletler ezilmemeli ya da kesilmemeli, bütün olarak yutulmalıdır. DASIKAM® yemekle birlikte ya da aç karnınaalınabilir. Kronik faz KML'de günlük doz düzenli olarak sabah ya da akşam alınmalıdır. İlerifaz KML'de ise günlük doz sabah ve akşam olmak üzere günde iki kerede alınmalıdır. Tabletleribütün olarak alan hastalara kıyasla eritilmiş tablet alan hastalarda maruziyet daha düşükolduğundan film kaplı tabletler eritilmemelidir.

DASIKAM® aç veya tok karnına alınabilir ve düzenli olarak sabah veya akşam alınmalıdır. DASIKAM® greyfurt veya greyfurt suyu ile birlikte alınmamalıdır (Bkz. Bölüm 4.5).

Doz artırımı:

Yetişkin kronik faz KML ve Ph+ ALL hastalarında yapılan klinik çalışmalarda önerilen başlangıç dozajında hematolojik veya sitogenetik yanıt vermeyen hastalarda dozun günde bir

kere 140 mg'a (kronik faz KML) veya günde bir kere 180 mg'a (ileri faz KML veya Ph+ ALL) artırımına izin verilmiştir.

Güncel tedavi kılavuzlarına göre önerilen dönemde hematolojik, sitogenetik ve moleküler yanıt vermeyen ve tedaviyi tolere eden Ph+ kronik faz KML'li pediyatrik hastalarda aşağıdaTablo1'de belirtilen doz artışları tavsiye edilmektedir.

Tablo 1: Ph+ Kronik faz KML'li pediyatrik hastalarda doz artışı

Ph+ ALL'li pediyatrik hastalarda DASIKAM® kemoterapi ile birlikte uygulandığından bu hastalarda dozun artırılması önerilmez.

İstenmeyen etkilerde dozun ayarlanması:

Miyelosupresyon:

Klinik çalışmalarda miyelosupresyon doza ara verilerek, doz azaltılarak ya da çalışma tedavisi kesilerek tedavi edilmiştir. Gereken durumlarda trombosit transfüzyonu ve kırmızı hücretransfüzyonu yapılmıştır. Dirençli miyelosupresyonu olan hastalarda hematopoetik büyümefaktörü kullanılmıştır.

Yetişkinlerde doz değişiklik kılavuzları Tablo 2'de ve Ph+ kronik faz KML'li pediyatrik hastalarda Tablo3'te özetlenmektedir. Kemoterapi ile kombinasyon tedavisi uygulanan Ph+ALL'li pediyatrik hastalara yönelik kılavuzlar tabloların arkasından ayrı bir paragraftaaçıklanmaktadır.

Tablo 2 Yetişkinlerde nötropeni ve trombositopenide doz ayarlamaları
Yetişkin Kronik Faz KML(başlangıç dozu:günde bir kere100 mg)	MNS < 0,5 x 109/L ve/veya Trombositler < 50 x 109/L	1 MNS > 1 x 109/Lve trombositler > 50 x 109/L olanakadar tedavi kesilir 2 Orijinal başlangıç dozu ile tedaviye kaldığı yerdendevam edilir. 3 Eğer 7 günden daha uzun bir süre trombositler < 25 x109/ L olur ve/veya < 0,5 x 109/ L MNS reküransıgörülürse, 1. aşama tekrarlanır ve tedavi günde bir kere80 mg olarak düşük bir dozla yeniden başlatılır (ikinciepisod için) üçüncü episod için doz günde bir kere 50

Ph+ kronik faz KML'li pediyatrik hastalar için, tam hematolojik yanıt sırasında Grade >3 nötropeni veya trombositopeni tekrarlarsa, DASIKAM® tedavisine ara verilmelidir ve tedavidaha sonra azaltılmış bir dozda tekrar başlatılabilir. Orta derece sitopeni meydana geldiğindeve hastalık yanıtına göre gerektiği şekilde doz geçici olarak azaltılmalıdır.

Ph+ ALL'li pediyatrik hastalar için, hematolojik Grade 1 ila 4 toksisiteler için herhangi bir doz değişikliği önerilmez. Nötropeni ve/veya trombositopeni, bir sonraki tedavi bloğununun 14günden daha fazla gecikmesine yol açarsa, DASIKAM® tedavisine ara verilmeli ve bir sonrakitedavi bloğu başlatıldığında aynı doz seviyesinde tedaviye yeniden başlanmalıdır. Nötropenive/veya trombositopeni devam ederse ve sonraki tedavi bloğu ilave 7 gün daha ertelenirse, blastsellülaritesi ve oranını değerlendirmek için bir kemik iliği değerlendirmesi yapılmalıdır. Kemikiliği sellülaritesi <%10 ise, DASIKAM® tedavisine MNS >500/^L (0,5 x 10⁹/L) olana dek araverilmelidir; belirtilen düzeye erişildiğinde tedaviye tam dozda yeniden başlanabilir. Kemikiliği sellülaritesi >%10 ise, DASIKAM® ile tedavinin yeniden başlatılması düşünülebilir.

Hematolojik olmayan istenmeyen etkiler:

Eğer DASIKAM® ile orta şiddetli, grade 2 hematolojik olmayan advers reaksiyon gelişirse, olay düzelene veya başlangıç noktasına dönülene kadar tedaviye ara verilmelidir. Eğer bu ilkdefa meydana geliyorsa tedaviye aynı dozda, tekrarlayan bir olaysa doz azaltılarak devam edilir.Eğer dasatinib ile şiddetli, grade 3 veya 4 hematolojik olmayan advers reaksiyon gelişirse, olaydüzelene kadar tedavi durdurulmalıdır. Bundan sonra, olayın başlangıçtaki şiddetine bağlıolarak tedaviye uygun şekilde azaltılmış bir dozla devam edilebilir. Günde 100 mg almış olankronik faz KML hastalarında, dozun günde bir kez 80 mg'a azaltılması ve gerektiğinde dahasonra günde 80 mg'dan günde 50 mg'a yeniden azaltılması önerilir. Günde 140 mg almış olanileri faz KML veya Ph+ ALL hastalarında, dozun günde bir kez 100 mg'a azaltılması vegerektiğinde daha sonra günde 100 mg'dan günde 50 mg'a yeniden azaltılması önerilir.Hematolojik olmayan advers reaksiyonlar yaşayan kronik faz KML'li pediyatrik hastalarda,yukarıda açıklanan hematolojik advers reaksiyonlara yönelik doz azaltma tavsiyeleri takipedilmelidir. Hematolojik olmayan advers reaksiyonlar yaşayan Ph+ ALL'li pediyatrikhastalarda, gerekirse, yukarıda açıklanan hematolojik advers reaksiyonlara yönelik doz azaltmatavsiyeleri uyarınca doz bir düzey azaltılmalıdır.

Plevral efüzyon:

Eğer plevral efüzyon teşhis edilirse, hastanın semptomları kaybolana veya başlangıca dönene kadar dasatinib tedavisine ara verilir. Eğer epizod yaklaşık bir haftaiçerisinde düzelmezse, diüretikler veya kortikosteroidler veya her ikisinin de eşzamanlı olarakuygulandığı bir kür düşünülebilir (Bkz. Bölüm 4.4 ve 4.8). İlk epizodun iyileşmesinden sonra,dasatinibin aynı doz düzeyinde tekrar tedaviye alınması göz önünde bulundurulur. Daha sonrameydana gelen bir epizodun iyileşmesinin ardından dasatinib, bir doz düzeyi kadar azaltılmaksuretiyle tekrar tedaviye dahil edilir. Şiddetli (grade 3 veya 4) bir epizodun düzelmesini takiben,olayın başlangıçtaki şiddetine bağlı olarak tedaviye, uygun şekilde, azaltılmış bir dozla devamedilebilir.

Güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin eşzamanlı kullanımına yönelik doz azaltma

Güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin ve greyfurt suyunun DASIKAM® ile eşzamanlı kullanımındankaçınılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5). Mümkünse, enzim inhibisyon potansiyeli çok düşük olan veyaolmayan alternatif bir eşzamanlı ilaç seçilmelidir. DASIKAM®'ın güçlü bir CYP3A4 inhibitörüile kullanılması gerekirse, dozun aşağıdaki şekilde azaltılması düşünülmelidir:

• günlük 140 mg DASIKAM® tablet alan hastalar için günde 40 mg.

• günlük 100 mg DASIKAM® tablet alan hastalar için günde 20 mg.

• günlük 70 mg DASIKAM® tablet alan hastalar için günde 20 mg.

Günlük 60 mg veya 40 mg DASIKAM® alan hastalar için, DASIKAM® dozuna CYP3A4 inhibitörü ile tedavi sonlandırılana kadar ara verilmesi düşünülmelidir. DASIKAM^® tedavisinetekrar başlamadan önce inhibitör dozu durdurulduktan sonra yaklaşık 1 haftalık arınma dönemibırakılmalıdır.

DASIKAM® için azaltılmış bu dozların, eğri altı alanı (EAA) CYP3A4 inhibitörleri olmadan gözlenen aralığa ayarlaması öngörülmektedir ancak, güçlü CYP3A4 inhibitörleri alanhastalarda bu doz azaltmaları ile klinik veriler mevcut değildir. DASIKAM® tedavisi dozazaltma sonrasında tolere edilmezse, güçlü CYP3A4 inhibitörü ile tedavi durdurulmalı veyainhibitör sonlandırılana kadar DASIKAM® tedavisine ara verilmelidir. İnhibitörsonlandırıldıktan sonra DASIKAM® dozu yükseltilmeden önce yaklaşık 1 hafta arınma dönemibırakılmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:Böbrek yetmezliği:

DASIKAM® ile böbrek fonksiyonları azalmış olan hastalarda herhangi bir klinik çalışma yapılmamıştır (yeni tanı almış kronik faz KML hastaları ile yapılan çalışmaya serum kreatininkonsantrasyonu normal aralığın üst sınırının > 3 katı olan hastalar alınmamış, önceki imatinibtedavisine dirençli ya da intoleran kronik faz KML hastalarında yapılan çalışmalara da serumkreatinin konsantrasyonu normal aralığın üst sınırının >1,5 katı olan hastalar çalışmalaraalınmamıştır). Dasatinibin ve metabolitlerinin renal klerensi <%4 olduğu için, böbrekyetmezliği olan hastalarda total vücut klerensinde bir azalma beklenmez.

Karaciğer yetmezliği:

Hafif, orta ve şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalar önerilen başlangıç dozunu alabilirler. Ancak, DASIKAM® karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (Bkz. Bölüm4.4 ve Bölüm 5.2).

Pediyatrik popülasyon(Ph+ kronik faz KML ve Ph+ ALL):

Çocuklar ve adölesanlarda dozaj vücut ağırlığına dayalıdır (Bkz. Tablo 1). Dasatinib, DASIKAM® film kaplı tablet formunda günde bir kez oral yoldan uygulanır. Doz, vücutağırlığındaki değişikliğe dayanarak 3 ayda bir veya gerekirse daha sık tekrar hesaplanmalıdır.Tablet formunun 10 kg'dan düşük vücut ağırlığına sahip hastalarda kullanılması önerilmez.

Doz bireysel hasta yanıtına ve tolerabiliteye göre artırılmalı veya azaltılmalıdır. Bir yaşından küçük çocuklarda dasatinib kullanımı ile ilgili bir deneyim bulunmamaktadır.

Pediyatrik hastalarda DASIKAM® tabletlerin önerilen başlangıç dozu Tablo 4'te gösterilmektedir.

Tablo 4: Ph+ kronik faz KML veya Ph+ ALL'li pediyatrik hastalar için DASIKAM® tablet dozu

Vücut ağırlığı (kg)a Günlük doz (mg) 10 ila < 20 kg 40 mg 20 ila < 30 kg 60 mg 30 ila < 45 kg 70 mg En az 45 kg 100 mg

a Tabletin 10 kg'dan düşük vücut ağırlığına sahip hastalarda kullanılması önerilmez.

Küçük yaş gruplarında film tablet formunun yutma güçlüğü riski taşıdığı göz önünde bulundurulmalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Bu hastalarda klinik bakımdan önem taşıyan yaşa bağlı herhangi bir farmakokinetik fark gözlenmemiştir. Yaşlılarda herhangi bir spesifik doz tavsiyesine gerek yoktur.

4.3. Kontrendikasyonlar

Dasatinib monohidrata veya diğer bileşenlerine karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kontrendikedir. (Bkz. Bölüm 6.1).

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Klinik önemi olan etkileşmeler:

Dasatinib sitokrom P450 (CYP)3A4'ün bir substratı ve inhibitörüdür. Dolayısıyla, primer olarak CYP3A4 tarafından metabolize edilen veya onun aktivitesini düzenleyen tıbbi ürünlerineşzamanlı uygulanmasında etkileşme potansiyeli vardır (Bkz. Bölüm 4.5).

Dasatinibin CYP3A4'ü kuvvetle inhibe eden tıbbi ürünler veya maddeler (örn., ketokonazol, itrakonazol, eritromisin, klaritromisin, ritonavir, telitromisin, greyfurt suyu) ile eşzamanlıkullanımı dasatinib etkinliğini arttırabilir. Bu yüzden, DASIKAM® alan hastalarda güçlü birCYP3A4 inhibitörünün eşzamanlı uygulaması önerilmez (Bkz. Bölüm 4.5).

Dasatinibin CYP3A4'ü indükleyen tıbbi ürünler (örn., deksametazon, fenitoin, karbamazepin, rifampisin, fenobarbital ya da St. John's Wort diye de bilinen

Hypericum perforatum içerenbitkisel preparatlar)

ile eşzamanlı kullanımı dasatinib alımını kayda değer oranda azaltıpterapötik başarısızlık riskini potansiyel olarak arttırabilir. Bundan dolayı, DASIKAM® alanhastalara CYP3A4 indüksiyon potansiyeli daha az olan alternatif tıbbi ürünlerin eşzamanlıuygulaması seçilmelidir (Bkz. Bölüm 4.5).

Dasatinib ile bir CYP3A4 substratının eşzamanlı kullanımı CYP3A4 substratı düzeyini arttırabilir. Dolayısıyla, DASIKAM®'ın örneğin astemizol, terfenadin, sisaprid, pimozid,kinidin, bepridil ya da ergot alkaloidleri (ergotamin, dihidroergotamin) gibi terapötik indeksidar olan CYP3A4 substratları ile eşzamanlı uygulaması dikkat gerektirir (Bkz. Bölüm 4.5).

Dasatinib ile bir histamin-2(H2) blokörün (örn., famotidin), bir proton pompası inhibitörünün (örn., omeprazol) ya da alüminyum hidroksitin ve magnezyum hidroksitin eşzamanlı kullanımıdasatinib düzeyini azaltabilir. Dolayısıyla H2 blokörleri ile proton pompası inhibitörleriönerilmez. Alüminyum hidroksit/magnezyum hidroksit ürünleri ise dasatinibden 2 saat önceveya 2 saat sonra uygulanmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5).

Özel popülasyonlar

Tek doz farmakokinetik çalışma bulgularına dayanarak, hafif, orta veya şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalar önerilen başlangıç dozunu alabilir (Bkz. Bölüm 5.2). Bu klinikçalışmanın sınırlamalarından dolayı, karaciğer yetmezliği olan hastalara dasatinib uygulanırkendikkatli olunması önerilir.

Önemli istenmeyen ilaç reaksiyonları

Myelosupresyon:

Dasatinib tedavisi anemi, nötropeni ve trombositopeni ile ilişkilidir. Bu belirtiler, ileri faz KML veya Ph+ ALL hastalarında kronik faz KML hastalarında olduğundandaha erken ve daha sık görülür. İlk iki ay her hafta tam kan sayımı yapılmalı, daha sonra aylıkolarak veya klinik olarak endike olması halinde daha sık aralıklarla devam edilmelidir. Kronikfaz KML hastalarında, 12 hafta boyunca her 2 haftada bir ve bundan sonra her 3 ayda bir veyaklinik olarak endike olduğu hallerde tam kan sayımı yapılmalıdır.

Myelosupresyon genellikle geri dönüşümlü olmuş ve dasatinib geçici olarak kesilerek ya da dozu azaltılarak tedavi edilmiştir. Kemoterapi ile kombinasyon halinde dasatinib alan Ph+ALL'li pediyatrik hastalarda, her bir kemoterapi bloğunun başlangıcından önce ve klinik olarakendike olan şekilde tam kan sayımı gerçekleştirilmelidir. Kemoterapi bloklarınınkonsolidasyonu sırasında, iyileşme gözlenene kadar 2 günde bir tam kan sayımı yapılmalıdır(Bkz. Bölüm 4.2 ve 4.8).

Kanama:in vitroin vivo

platelet tayinleri dasatinibtedavisinin platelet aktivasyonunu reversibl olarak etkilediğini önermektedir.

Hastaların trombosit fonksiyonlarını inhibe eden tıbbi ürünler ya da antikoagülanlar alması gereken durumlarda dikkatli olmak gerekir.

Sıvı retansiyonu:

Dasatinib sıvı retansiyonu ile ilişkilidir. Yeni tanı almış kronik faz KML hastalarında yapılan Faz III klinik çalışmada, minimum 60 aylık bir takip sonucunda dasatinibtedavi grubundaki 13 hastada (%5) ve imatinib tedavi grubundaki 2 hastada (%1) grade 3 veya4 sıvı retansiyonu bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Önerilen dozda dasatinib almakta olan kronikfaz KML hastalarından (n=548) 32 hastada (%6) ciddi sıvı retansiyonu görülmüştür. Önerilendozda dasatinib almakta olan ileri faz KML hastalarında (n=304) yapılan klinik çalışmalardasırası ile hastaların %7'sinde ve %1'inde bildirilen grade 3 veya 4 plevral ve perikardiyalefüzyon dahil, hastaların %8'inde grade 3 veya 4 sıvı retansiyonu bildirilmiştir. Bu hastalardagrade 3 veya 4 pulmoner ödem ve pulmoner hipertansiyon her biri %1 oranında bildirilmiştir.

Dispne ya da kuru öksürük gibi plevral efüzyonu düşündüren semptomlar geliştiren hastalar göğüs röntgeni ile değerlendirilmelidir. Grade 3 veya 4 plevral efüzyon torasentez ve oksijentedavisi gerektirebilir. Sıvı retansiyonu olayları tipik olarak diüretik ve kısa steroid kürleri dahildestekleyici tedavi önlemleri ile iyileştirilmiştir. 65 yaş ve üstü hastalarda plevral efüzyon,dispne, öksürük, perikardiyal efüzyon ve konjestif kalp yetmezliği görülme olasılığı gençhastalardan daha yüksek olduğundan, bu hastalar yakından izlenmelidir. Plevral efüzyon ilebaşvuran hastalarda da şilotoraks vakaları bildirilmiştir. (Bkz. bölüm 4.8)

Pulmoner arter hipertansiyonu (PAH):

Dasatinib tedavisi ile bağlantılı olarak sağ kalp kateterizasyonu ile konfirme edilen pre-kapiler pulmoner arter hipertansiyonu (PAH) bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Bu vakalarda PAHdasatinib tedavisine başlandıktan sonra bildirilmiştir ve bir yıldan daha uzun süren tedavileri deiçermektedir.

Dasatinib tedavisine başlamadan önce hastalar altta yatan kardiyopulmoner hastalık bulgu ve semptomları açısından değerlendirilmelidir. Kardiyak hastalık semptomları ile gelen herhastaya tedavi başlangıcında ekokardiyografi yapılmalı ve kardiyak ya da pulmoner hastalıkrisk faktörleri bulunan hastalarda yapılması düşünülmelidir. Dasatinibe başlandıktan sonradispne ve bitkinlik geliştiren hastalar plevral efüzyon, pulmoner ödem, anemi, akciğerinfiltrasyonu dahil yaygın etiyolojiler açısından değerlendirilmelidir. Hemotoloji - dışı adversreaksiyonların tedavisi önerilerine göre (Bkz. Bölüm 4.2) bu değerlendirme yapılırken dasatinibdozu azaltılmalı ya da tedaviye ara verilmelidir. Doz azaltılarak veya ara verilerek bir iyileşmesağlanamıyorsa ya da hiçbir açıklama getirilemiyorsa, PAH teşhisi düşünülmelidir. Tanıkoymak için standart uygulama rehberine göre hareket etmelidir. Eğer PAH konfirme edilirse,dasatinib tamamen kesilmelidir. Standart uygulama rehberine göre takip edilmelidir. Dasatinibtedavisi kesildikten sonra dasatinib ile PAH geliştiren hastaların hemodinamik ve klinikparametrelerinde düzelme gözlenmiştir.

QT Uzaması: İn vitro

veriler dasatinibin kardiyak ventriküler repolarizasyonu (QT aralığı) uzatma potansiyeli olduğunu göstermektedir (Bkz. Bölüm 5.3). Yeni tanı almış kronik faz KMLhastalarında yapılan Faz III çalışmada, minimum 60 aylık takip sonrasında, dasatinib ile tedaviedilen 258 hastadan ve imatinib ile tedavi edilen 258 hastadan oluşan her iki tedavi grubundaki1'er hastada (<%1) QTc uzaması advers reaksiyon olarak bildirilmiştir. Başlangıca göreQTcF'teki medyan değişiklikler dasatinib ile tedavi edilen hastalarda 3 milisaniye, buna karşınimatinib ile tedavi edilen hastalarda 8,2 milisaniye idi. Her iki tedavi grubundaki 1'er hastada(< %1) >500 milisaniye QTcF bildirilmiştir. Dasatinib ile tedavi edilen 865 lösemi hastasındayapılan Faz II klinik çalışmalarda QTc aralığında başlangıçtan olan ortalama değişiklik,Fridericia metodu (QTcF) ile, 4 - 6 milisaniyeydi; başlangıçtan itibaren bütün ortalamadeğişikliklerin üst %95 güven aralıkları < 7 milisaniye olmuştur (Bkz. Bölüm 4.8).

Önceki imatinib tedavisine dirençli veya intoleranslı hastalarda yapılan klinik çalışmalarda dasatinib alan 2.182 hastadan 15'inde (%1) advers olay olarak QTc uzaması bildirilmiştir.Yirmi bir hastada (%1) > 500 milisaniye QTcF bildirilmiştir.

QTc uzaması olan veya bunu geliştirebilecek durumdaki hastalarda DASIKAM® dikkatli uygulanmalıdır. Hipokalemi veya hipomagnezemili, konjenital uzun QT sendromlu, anti-aritmik ilaçlar alan veya QT uzamasına yol açan başka tıbbi ürünler alan ya da kümülatif yüksekdoz antrasiklin tedavisi gören hastalar buna dahildir. Dasatinib uygulamadan önce hipokalemiveya hipomagnezemi düzeltilmelidir.

Kardiyak advers reaksiyonlar:

Dasatinib, aralarında daha önce kardiyak hastalık hikayesi olan hastaların da bulunduğu 519 yeni tanı almış kronik faz KML hastası ile yapılan randomize birçalışmada incelenmiştir. Konjestif kalp yetmezliği/ kardiyak fonksiyon bozukluğu, perikardiyalefüzyon, aritmi, çarpıntı, QT uzaması ve miyokard infarktüsü (fatal dahil) gibi kardiyak adversreaksiyonlar dasatinib tedavisi alan hastalarda rapor edilmiştir. Kardiyak advers olaylar,kardiyak hastalıklar ilgili hikayesi veya risk faktorü olan hastalarda daha yaygındır. Kardiyakhastalık risk faktörü (örn. hipertansiyon, hiperlipidemi, diyabet) veya hikayesi (örn. Geçmişteperkütan koroner girişim, belgelendirilmiş koroner arter hastalığı olan hastalar göğüs ağrısı,nefes darlığı ve aşırı terleme gibi kardiyak disfonksiyon bulgu ve semptomları açısındandikkatlice izlenmeli ve uygun şekilde değerlendilmeli ve tedavi edilmelidir.

Eğer bu klinik belirti ve semptomlar gelişirse hekimlerin dasatinib uygulamasına ara vermeleri ve alternatif KML'ye özgü tedavi ihtiyacını göz önünde bulundurmaları önerilmektedir.Düzelme sonrasında, dasatinib ile tedaviye devam edilmeden önce işlevsel bir değerlendirmeyapılmalıdır. Hafif/orta şiddetli olaylarda (Grade < 2) dasatinibe başlangıç dozunda devamedilebilir ve şiddetli olaylarda (Grade > 3) doz düzeyi azaltılarak (Bkz. Bölüm 4.2) devamedilebilir. Tedaviye devam eden hastalar periyodik olarak izlenmelidir. Kontrol edilemeyen yada anlamlı kardiyovasküler hastalığı olan hastalar klinik çalışmalara alınmamıştır.

Trombotik mikroanjiyopati (TMA)

BCR-ABL tirozin kinaz inhibitörleri, dasatinib için bireysel olgu raporları dahil olmak üzere trombotik mikroanjiyopati (TMA) ile ilişkilendirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Dasatinib alan birhastada TMA ile ilişkili bir laboratuvar bulgusu veya klinik bulgu gelişirse, dasatinib tedavisisonlandırılmalı ve ADAMTS13 aktivitesi ve anti-ADAMTS13-antikor tespiti dahil olmaküzere TMA için kapsamlı bir değerlendirme tamamlanmalıdır. Düşük ADAMTS13 aktivitesiile bağlantılı olarak anti-ADAMTS13-antikoru yükselirse, dasatinib tedavisi tekrarbaşlatılmamalıdır.

Hepatit B reaktivasyonu

Hepatit B virüsü (HBV) kronik taşıyıcısı olan hastalarda, BCR-ABL tirozin kinaz inhibitörleri ile tedavi sonrası, Hepatit B reaktivasyonu ortaya çıkmıştır. Bazı vakalar, karaciğer nakli veyaölüme sebep olan akut karaciğer yetmezliği veya fulminan hepatit ile sonuçlanmıştır.DASIKAM® tedavisine başlanmadan önce, hastalar HBV enfeksiyonu açısından testedilmelidir. Pozitif HBV serolojisine sahip (aktif hastalığı olanlar dahil) ve tedavi sırasındaHBV enfeksiyonu için pozitif test sonucu veren hastalarda, tedavi başlatılmadan önce karaciğerhastalığı ve HBV tedavisi konusunda uzman hekimlere danışılmalıdır. DASIKAM® ile tedaviyeihtiyaç duyan HBV taşıyıcıları, tedavi boyunca ve tedavi sonlandırıldıktan sonra birkaç ayboyunca aktif HBV enfeksiyonu bulgu ve belirtileri için yakından izlenmelidir (Bkz. Bölüm4.8).

Pediyatrik hastalarda büyüme ve gelişim üzerinde etkiler

İmatinibe dirençli/tolere edemeyen Ph+ kronik faz KML'li pediyatrik hastalarda ve tedavi almamış Ph+ kronik faz KML'li pediyatrik hastalarda dasatinib ile yapılan pediyatrikçalışmalarda en az 2 yıllık tedaviden sonra, biri yüksek şiddette olmak üzere 6 hastada (%4,6)tedavi ile ilişkili kemik büyümesi ve gelişimle ilgili advers olaylar bildirilmiştir (Grade 3Büyüme Geriliği). Bu 6 vaka epifiz füzyonunda gecikme, osteopeni, büyüme geriliği vejinekomasti vakalarını içermiştir (Bkz. Bölüm 5.1). Bu bulguların KML gibi kronik hastalıkbağlamında yorumlanması zordur ve uzun dönem takibi gerekmektedir.

Yeni tanı konan Ph+ ALL'li pediyatrik hastalarda kemoterapi ile kombinasyon halinde dasatinibin incelendiği çalışmalarda en az 2 yıllık tedaviden sonra, 1 hastada (%0,6) tedavi ileilişkili kemik büyümesi ve gelişimle ilgili advers olaylar bildirilmiştir. Bu olgu bir Grade 1osteopeniydi.

Klinik çalışmalarda dasatinib ile tedavi edilen pediyatrik hastalarda büyüme geriliği gözlenmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Pediyatrik hastalarda kemik büyümesinin ve gelişimininizlenmesi önerilir.

Laktoz:4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Dasatinibin plazma konsantrasyonlarını arttırabilen aktif maddeler:

In vitro

çalışmalar dasatinibin bir CYP3A4 substratı olduğunu göstermektedir. Dasatinib ile CYP3A4'ü kuvvetle inhibe eden tıbbi ürünlerin veya maddelerin (örn., ketokonazol,itrakonazol, eritromisin, klaritromisin, ritonavir, telitromisin, greyfurt suyu) eşzamanlıkullanımı dasatinib kan düzeyini arttırabilir. Dolayısıyla, DASIKAM® alan hastalarda kuvvetlibir CYP3A4 inhibitörünün sistemik uygulaması önerilmez.

In vitro

deneylere göre, dasatinib; klinik olarak önemli konsantrasyonlarda, plazma proteinlerine yaklaşık %96 oranında bağlanır. Dasatinibin proteinlere bağlanan diğer tıbbiürünler ile olan etkileşimini değerlendirmek için herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Yerdeğiştirme (displacement) potansiyeli ve klinik önemi bilinmemektedir.

Dasatinibin plazma konsantrasyonlarını düşürebilen aktif maddeler:

Güçlü bir CYP3A4 indükleyicisi olan rifampisinin 8 akşam üstüste 600 mg olarak uygulanmasından sonra dasatinib uygulandığı zaman, dasatinibin EAA'ı %82 azalmıştır. KezaCYP3A4 aktivitesini indükleyen başka tıbbi ürünler de (örn., deksametazon, fenitoin,karbamazepin, fenobarbital veya St. John's Wort olarak da bilinen

Hypericum perforatum

içeren bitkisel preparatlar) metabolizmayı hızlandırarak dasatinibin plazma konsantrasyonlarınıdüşürebilirler. Dolayısıyla, güçlü CYP3A4 indükleyicileri ile DASIKAM®'ın eşzamanlıkullanımı tavsiye edilmez. Rifampisinin ya da başka CYP3A4 indükleyicisinin endike olduğuhastalarda, enzim indüksiyonu daha az olan tıbbi ürünler kullanılmalıdır. Zayıf bir CYP3A4indükleyicisi olan deksametazonun dasatinib ile eşzamanlı kullanımına izin verilmektedir;dasatinib EAA'sının deksametazonla birlikte kullanıldığında yaklaşık %25 azalmasıbeklenmektedir ve bu düşüşün klinik olarak anlamlı olması olası değildir.

Histamin-2 antagonistleri ve ^proton ^pompası inhibitörleri:

Gastrik asit sekresyonunun H2 antagonistleri ya da proton pompası inhibitörleri (örn., famotidin ve omeprazol) ile uzun süreli supresyonunun dasatinib alımını azaltma olasılığı vardır. Sağlıklıgönüllülerde yapılan bir tek doz çalışmasında tek doz dasatinibden 10 saat önce famotidinuygulandığı zaman dasatinib alımı %61 azalmıştır. 14 sağlıklı gönüllü üzerinde gerçekleştirilenbir çalışmada denge durumunda 4 günlük 40 mg omeprazol dozunun ardından tek bir 100mg'lik dasatinib dozunun uygulanması dasatinibin EAA'sını %43, Cmaks değerini ise %42azaltmıştır. Dasatinib tedavisi alan hastalarda H2 antagonistleri ya da proton pompasıinhibitörleri yerine antasit kullanımı düşünülmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).

Antasitler:

Nonklinik veriler dasatinibin solubilitesinin pH'a bağlı olduğunu kanıtlamaktadır. Sağlıklı gönüllülerde alüminyum/ magnezyum hidroksidin dasatinib ile eşzamanlı kullanımı sonucu tekdoz dasatinibin EAA'ı %55 ve Cmaks'ı %58 azalmıştır. Ancak antasitler tek doz dasatinibden 2saat önce uygulandığı zaman dasatinibin konsantrasyonunda ya da alımında önemli birdeğişiklik gözlenmemiştir. Bu durumda, antiasitler DASIKAM®'dan en erken 2 saat önce veya2 saat sonra uygulanabilir (Bkz. Bölüm 4.4).

DASIKAM®'ın plazma konsantrasyonlarını değiştirebileceği aktif maddeler:

Dasatinibin ve bir CYP3A4 substratının eş zamanlı kullanımı CYP3A4 substratı kan düzeyini arttırabilir. Sağlıklı gönüllülerde yapılan bir çalışmada 100 mg'lık tek bir dasatinib dozu birCYP3A4 substratı olduğu bilinen simvastatinin EAA ve Cmaks alımını sırasıyla %20 ve %37arttırmıştır. Bu etkinin multipl dasatinib dozlarından sonra daha fazla olduğu görülmüştür.Dolayısıyla, terapötik indekslerinin dar olduğu bilinen CYP3A4 substratları (örn., astemizol,terfenadin, sisaprid, pimozid, kinidin, bepridil veya ergot alkaloidleri (ergotamin,dihidroergotamin) DASIKAM® alan hastalarda dikkatli uygulanmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4).

InvitroÖzel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon

Etkileşim çalışmaları yalnızca yetişkinlerle gerçekleştirilmiştir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/ Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon):

Çocuk doğurma potansiyeli olan cinsel olarak aktif erkek ya da kadın hastalar DASIKAM® ile tedavi görürken yeterli kontrasepsiyon kullanmalıdır.

Gebelik dönemi

İnsan deneyimlerine dayanarak, dasatinibin hamilelik esnasında kullanıldığında nöral tüp defektleri ve fetüs üzerinde zararlı farmakolojik etkileride dahil olmak üzere konjenitalmalformasyonlara sebep olabileceği beklenmektedir. Hayvanlarda yapılan çalışmalar üremetoksisitesi göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3). Kadının klinik durumu dasatinib ile tedavisinigerektirmedikçe DASIKAM®, gebelik döneminde kullanılmamalıdır. Eğer DASIKAM®gebelikte kullanılacak ise fetüsün karşı karşıya bulunduğu potansiyel risk hastayabildirilmelidir.

Dasatinib hamile bir kadına uygulandığında fetüse zarar verebilir. Hamilelikleri sırasında dasatinib almış olan kadınlarda pazarlama sonrası spontan düşük ve yanı sıra fetüs ve bebekteanomali bildirimleri yapılmıştır.

Laktasyon dönemi

Dasatinib monohidratın insan ya da hayvan sütü ile atıldığına ilişkin yetersiz/sınırlı bilgi mevcuttur. Bu nedenle emzirilen çocuk açısından bir risk olduğu göz ardı edilemez.

DASIKAM® ile tedavi sırasında emzirme durdurulmalıdır.

Üreme yeteneği/ Fertilite

Hayvanlarla yapılan çalışmalarda, erkek ve dişi sıçanların fertilitesi dasatinib tedavisinden etkilenmemiştir (Bkz. Bölüm 5.3). Doktorlar ve diğer sağlık uzmanları uygun yaştaki erkekhastalara spermlerin saklanması hakkında tavsiyeyi de içeren, DASIKAM®'m fertiliteüzerindeki olası etkileri hakkında bilgi vermelidir).

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

DASIKAM®'ın araç ve makine kullanma becerisi üzerinde çok düşük etkisi vardır. Dasatinib sersemlik ya da görme bulanıklığına sebep olabileceğinden, hastalar araç ve makine kullanırkendikkatli olmaları konusunda uyarılmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

a. Güvenlilik profilinin özeti

Aşağıda açıklanan veriler klinik çalışmalarda, 324 yeni tanı almış kronik faz KML, 2.388 imatinibe dirençli veya tolere edemeyen kronik veya ileri faz KML veya Ph+ ALL hastasını ve188 pediyatrik hastayı içeren hastaların (N=2.900) tek ajanlı tedavi olarak dasatinibemaruziyetini yansıtmaktadır.

Kronik faz KML, ileri faz KML veya Ph+ ALL hastalarını içeren 2.712 hastada medyan tedavi süresi 19,2 ay (0-93,2 ay aralığında) olmuştur. Yeni tanı almış kronik faz KML hastalarındayapılan randomize çalışmada, medyan tedavi süresi yaklaşık 60 ay olmuştur. 1.618 yetişkinkronik faz KML hastasının medyan tedavi süresi 29 ay (0-92,9 ay aralığında) olmuştur. 1094yetişkin ileri faz KML veya Ph+ ALL hastasında, hastaların medyan tedavi süresi 6,2 ay (093,2 ay aralığında) idi. Pediyatrik çalışmalardaki 188 hastada tedavi süresi 26,3 ay olmuştur (0ila 99,6 ay aralığında). Dasatinib ile tedavi edilen 130 kronik faz pediyatrik KML hastasınıiçeren alt grupta medyan tedavi süresi 42,3 ay (0,1-99,6 ay aralığında) olmuştur.

Dasatinib ile tedavi edilen hastaların çoğunluğu bazen advers reaksiyon yaşamıştır. Dasatinib ile tedavi edilen 2.712 hastadan oluşan genel popülasyonda, 520 (%19) hasta advers reaksiyonyaşamış ve bunun sonucunda tedavileri kesilmiştir.

Pediyatrik Ph+ kronik faz KML popülasyonunda dasatinibin genel güvenlilik profili, formülasyondan bağımsız şekilde yetişkin popülasyonda gözlenene benzer olmuştur; sadecepediyatrik popülasyonda perikardiyal efüzyon, plevral efüzyon, pulmoner ödem veya pulmonerhipertansiyon bildirilmemiştir. Dasatinib ile tedavi edilen kronik faz KML'li 130 pediyatrikhastanın 2'sinde (%1,5) tedavinin kesilmesine yol açan advers reaksiyonlar görülmüştür.

b. Advers reaksiyonların özeti

Laboratuvar anormallikleri hariç, klinik çalışmalarında ve pazarlama sonrası deneyimde tek ajanlı tedavi olarak dasatinib alan hastalarda aşağıdaki istenmeyen etkiler rapor edilmiştir. Bureaksiyonlar sistem organ sınıfına ve sıklığa göre bildirilmiştir.

Sıklıklar şöyle tanımlanır: çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ilâ < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000 ilâ < 1/100); seyrek (>1/10.000 ilâ < 1/1.000); bilinmiyor (eldeki pazarlama sonrasıverilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Her bir sıklık gruplamasında, istenmeyen etkiler azalan şiddete göre gösterilmiştir.

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Çok yaygın: Enfeksiyon (bakteriyel, viral, fungal, spesifiye edilmemiş) Yaygın:Pnömoni (bakteriyel, viral ve fungal dahil), üst

enfeksiyonu/enflamasyonu, herpes viral enfeksiyonu (sitomegalovirüs enterokolit enfeksiyonu, sepsis (yaygın olmayan fatal sonuç raporları dahil)Bilinmeyen: Hepatit B reaktivasyonu

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Çok yaygın: Miyelosupresyon (anemi, nötropeni, trombositopeni dahil)
Yaygın: Febril nötropeni
Yaygın olmayan: Lenfadenopati, lenfopeni

Seyrek: Saf kırmızı hücre aplazisi

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Hipersensitivite (eritema nodosum dahil)

Seyrek: Anafilaktik şok

Endokrin hastalıkları

Yaygın olmayan: Hipotiroidizm Seyrek: Hipertiroidizm, tiroidit

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: İştah rahatsızlıkları^, hiperürisemi

Yaygın olmayan: Tümör lizis sendromu, dehidratasyon, hipoalbüminemi, hiperkolesterolemi Seyrek: Diabetes mellitus

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın: İnsomnia, depresyon

Yaygın olmayan: Anksiyete, konfüzyonal durum, labil duygulanım, libido azalması

Sinir sistemi hastalıkları

Çok yaygın: Baş ağrısı

Yaygın: Nöropati (periferik nöropati dahil), sersemlik, tat alma bozukluğu, somnolans Yaygın olmayan: MSS kanaması*^b, senkop, tremor, amnezi, denge bozukluğuSeyrek: Serebrovasküler olay, geçici iskemik atak, konvülsiyon, optik nevrit, VII. sinir felci,demans, ataksi

Göz hastalıkları

Yaygın: Görme bozukluğu (bulanık görme ve görüş keskinliğinde azalma dahil), kuru göz Yaygın olmayan: Görme kusuru, konjunktivit, fotofobi, gözyaşında artış

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Yaygın: Tinnitus
Yaygın olmayan: İşitme kaybı, vertigo

Kardiyak hastalıkları

Yaygın: Konjestif kalp yetmezliği/kardiyak fonksiyon bozukluğu*^c, perikardiyal efüzyon*, aritmi (taşikardi dahil), palpitasyonlar

Yaygın olmayan: Miyokard enfarktüsü (sonucu fatal olanlar dahil)*, elektrokardiyogramda QT

uzaması*, perikardit, ventriküler aritmi (ventriküler taşikardi dahil), anjina pektoris,

kardiyomegali, elektrokardiyogramda T dalgası anomalisi, troponin artışı

Seyrek: Kor pulmanale, miyokardit, akut koroner sendrom, kardiyak arrest,

elektrokardiyogramda PR uzaması, koroner arter hastalığı, plöroperikardit

Bilinmiyor: Atriyal fibrilasyon/atriyal flutter

Vasküler hastalıklar

Çok yaygın: Hemoraji *^d

Yaygın: Hipertansiyon, ateş basması

Yaygın olmayan: Hipotansiyon, tromboflebit, tromboz

Seyrek: Derin ven trombozu, emboli, livedo retikülaris

Bilinmiyor: Trombotik mikroanjiyopati

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları

Çok yaygın: Plevral efüzyon*, dispne

Yaygın: Pulmoner ödem*, pulmoner hipertansiyon*, akciğer infiltrasyonu, pnömoni, öksürük Yaygın olmayan: Pulmoner arter hipertansiyonu, bronkospazm, astım, şilotoraks*

Seyrek: Pulmoner emboli, akut solunum sıkıntısı sendromu Bilinmiyor: İntersitisyel akciğer hastalığı

Gastrointestinal hastalıklar

Çok yaygın: Diyare, kusma, bulantı, abdominal ağrı

Yaygın: Gastrointestinal kanama*, kolit (nötropenik kolit dahil), gastrit, mukozal enflamasyon (mukozit, stomatit dahil), dispepsi, konstipasyon, karında gerginlik, oral yumuşak dokubozukluğu

Yaygın olmayan: Pankreatit (akut pankreatit dahil), üst gastrointestinal ülser, özofajit, karında sıvı toplanması (asit)*, anal fissür, disfaji,

gastroözofagealHepato-biliyer hastalıklar

Yaygın olmayan: Hepatit, kolesistit, kolestaz

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Çok yaygın: Deri döküntüsü®
Yaygın: Alopesi, dermatit (egzema dahil), pirürit, akne, deride kuruluk, ürtiker, hiperhidrozis Yaygın olmayan: Nötrofilik dermatoz, fotosensitivite, pigmentasyon bozukluğu, pannikülit,deri ülseri, büllöz durumlar, tırnak bozukluğu, palmar-plantar eritrodizestezi sendromu, saçhastalığı

Seyrek: Lökositoklastik vaskülit, deri fibrozu

Bilinmiyor: Stevens-Johnson Sendromu^f

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Çok yaygın: Kas-iskelet ağrısı^g

Yaygın: Artralji, miyalji, kas zayıflığı, kas ve iskelet katılığı, kas spazmı Yaygın olmayan: Rabdomiyoliz, osteonekroz, tendonit, kas enflamasyonu, artritSeyrek: Epifiz füzyonunda gecikme ^h, büyüme geriliği ^h

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın olmayan: Böbrek bozukluğu (böbrek yetmezliği dahil), sık idrara çıkma, proteinüri Bilinmiyor: Nefrotik sendrom

Gebelik, pueperiyum durumları ve perinatal hastalıkları

Seyrek: Düşük (bebek)

Üreme sistemi ve meme hastalıkları

Yaygın olmayan: Jinekomasti, menstrüel bozukluk

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Çok yaygın: Periferik ödem ⁱ, yorgunluk, pireksi, yüzde ödem ^j Yaygın: Asteni, ağrı, göğüs ağrısı, genel ödem* ^k, titremelerYaygın olmayan: Halsizlik, sıcağa dayanıksızlık, diğer yüzeysel ödemler^lSeyrek: Yürüme bozukluğu

Araştırmalar

Yaygın: Ağırlık azalması, ağırlık artışı

Yaygın olmayan: Kan kreatin fosfokinazda artış, gama-glutamiltransferaz artışı

Yaralanma ve zehirlenme

Yaygın: Ezik/ çürük

^a İştah azalması, erken doyma, iştah artışı dahil

^b Merkezi sinir sistemi hemorajisi, serebral hematom, serebral hermoaji, ekstradural hematom, intrakraniyal hemoraji, hemorajik inme, subaraknoid hemoraji, subdural hematom ve subdural hemorajidahil

^c Beyin natriüretik peptidinde artış, ventriküler disfonksiyon, sol ventriküler disfonksiyon, sağ ventriküler disfonksiyon, kardiyak yetmezlik, akut kardiyak yetmezlik, kronik kardiyak yetmezlik,konjestif kardiyak yetmezlik, kardiyomiyopati, konjestif kardiyomiyopati, diyastolik disfonksiyon,ejeksiyon fraksiyonunda azalma ve ventriküler yetmezlik, sol ventriküler yetmezlik, sağ ventriküleryetmezlik, ventriküler hipokinezi dahil.
^d Gastrointestinal kanama ve MSS kanaması hariçtir; bu istenmeyen yan etkiler sırasıyla gastrointestinal bozukluklar ve sinir sistemi bozuklukları sistem organ sınıfı altında bildirilmiştir.^e İlaç erüpsiyonu, eritem, eritema multiforme, eritrozis, eksfolyatif döküntü, yaygın eritem, fungaldöküntü, yaygın eritem, genital döküntü, sıcak döküntü, milia, miliyer, püstüler psoriyazis, döküntü,eritematöz döküntü, foliküler döküntü, genel döküntü, maküler döküntü, makulo-papüler döküntü,papüler döküntü, pruritik döküntü, püstüler döküntü, veziküler döküntü, deride eksfolyasyon, toksik derierüpsiyonu, deride irritasyon,vezikülöz ürtiker ve vaskülitik döküntü dahil.
^f Pazarlama sonrası dönemde, bazı Stevens-Johnson sendromu vakaları bildirilmiştir. Bu mukokütanöz advers reaksiyonların dasatinib veya eşzamanlı ilaçlar ile doğrudan ilgili olup olmadığı belirlenememiştir.^g Tedavi sırasında veya kesildikten sonra bildirilen kas-iskelet ağrısı^h Sıklık, pediyatrik çalışmalarda yaygın olarak bildirilmiştir.ⁱ Gravitasyonel ödem, lokalize ödem, periferik ödem
^j Konjunktival ödem, ağız ödemi, göz ödemi, gözde şişme, göz kapağı ödemi, yüz ödemi, dudak ödemi, maküler ödem, orbital ödem, periorbital ödem, , yüzde şişkinlik dahil.
^k Aşırı sıvı yüklemesi, sıvı retansiyonu, gastrointestinal ödem, jeneralize ödem, periferik şişlik, ödem, kardiyak hastalığa bağlı ödem, perinefrik efüzyon, işlem sonrası ödem, iç organlarda ödem.^l Genital şişlik, yara yeri ödemi, genital ödem, penis ödemi, peniste şişlik, skrotal ödem, deride şişlik,testislerde şişlik, vulvovajinal şişlik.

* Ayrıntılı bilgi için, “Seçili advers reaksiyonların tanımlanması” bölümüne bakınız.

Seçili advers reaksiyonların tanımlanması:

Miyelosüpresyon

Dasatinib tedavisi anemi, nötropeni ve trombositopeni ile ilişkilidir. Bu belirtiler ileri faz KML veya Ph+ ALL hastalarında, kronik faz KML hastalarına kıyasla daha erken dönemde ve dahasık oluşmaktadır (Bkz. Bölüm 4.4).

Kanama

Dasatinib alan hastalarda peteşi ve epistaksisten grade 3 veya 4 gastrointestinal kanama ve MSS kanamasına kadar değişen ilaçla ilişkili advers kanama reaksiyonları bildirilmiştir (Bkz. Bölüm4.4).

Sıvı tutulumu

Plevral efüzyon, assit, pulmoner ödem ve yüzeyel ödem ile birlikte veya birlikte olmayan perikardiyal efüzyon gibi çeşitli advers reaksiyonlar toplu şekilde “sıvı tutulumu” olaraktanımlanabilir. Yeni tanı konmuş kronik faz KML çalışmasında en az 60 aylık takipten sonra,dasatinib ile ilişkili sıvı tutulumu advers reaksiyonları plevral efüzyon (%28), yüzeyel ödem(%14), pulmoner hipertansiyon (%5), genel ödem (%4) ve perikardiyal efüzyonu (%4)içermiştir. Hastaların < %2'sinde konjestif kalp yetmezliği/kardiyak disfonksiyon ve pulmonerödem bildirilmiştir.

Zaman içinde dasatinib ile ilişkili plevral efüzyonun kümülatif oranı (tüm grade'ler) 12 ayda %10, 24 ayda %14, 36 ayda %19, 48 ayda %24 ve 60 ayda %28 idi. Dasatinib tedavisi görmüşolan toplam 46 hastada rekürren plevral efüzyon meydana gelmiştir. 17 hastada 2 ayrı adversreaksiyon, 6 hastada 3 advers reaksiyon, 18 hastada 4 ila 8 advers reaksiyon ve 5 hastada > 8plevral efüzyon episodu meydana gelmiştir.

İlk dasatinib ile ilişkili grade 1 veya 2 plevral efüzyona kadar geçen medyan süre 114 hafta idi (aralık: 4 ila 299 hafta). Plevral efüzyon yaşayan hastaların %10'undan azında, dasatinib ileilişkili şiddetli (grade 3 veya 4) plevral efüzyonlar mevcuttur. Dasatinib ile ilişkili grade > 3plevral efüzyonun ilk kez oluşmasına kadar geçen medyan süre 175 haftadır (aralık: 114 ila 274hafta). Dasatinib ile ilişkili plevral efüzyonun medyan süresi (tüm grade'ler) 283 gündür (~40hafta).

Plevral efüzyon sıklıkla tersine çevrilebilir idi ve dasatinib tedavisine ara verilerek ve diüretikler veya diğer uygun destekleyici bakım önlemleri kullanılarak kontrol altına alınmıştır(Bkz. Bölüm 4.2 ve 4.4). İlaçla ilişkili plevral efüzyon yaşayan dasatinib tedavisi görmüşhastaların (n=73) 45'inde (%62) hastada doza ara verilmiş ve 30'unda (%41) doz azaltılmıştır.Ek olarak, 34 hasta (%47) diüretik, 23 hasta (%32) kortikosteroid ve 20'si (%27) hemkortikosteroid hem de diüretik tedavisi almıştır. Dokuz hastaya (%12) terapötik torasentezuygulanmıştır.

Dasatinib ile tedavi edilen hastaların %6'sında ilaçla ilişkili plevral efüzyon nedeniyle tedavi kesilmiştir.

Plevral efüzyon, hastaların bir yanıt elde etme kabiliyetini bozmamıştır. Plevral efüzyon yaşayan dasatinib ile tedavi edilen hastalar arasında, doza ara verilmesi veya doz ayarlamalarınarağmen %96'lık bir bölüm bir cCCyR, %82 bir MMR ve %50 bir MR4.5 elde etmiştir.

Kronik faz KML ve ileri faz KML veya Ph+ ALL hastaları ile ilgili ayrıntılı bilgi için Bölüm 4.4'e bakınız.

Plevral efüzyon ile başvuran hastalarda şilotoraks vakaları bildirilmiştir. Bazı şilotoraks vakaları; dasatinib'in kesilmesi, ara verilmesi veya doz azaltması ile çözülmüştür, ancak çoğuvaka da ise ek tedavi gerektirmektedir.

Pulmoner arter hipertansiyonu (PAH)

Dasatinibe maruz kalımla ilişkili olarak PAH (sağ kalp kateterizasyonuyla doğrulanmış prekapiller pulmoner arteriyel hipertansiyon) bildirilmiştir. Vakalarda PAH dasatinibtedavisine başlanmasından sonra, bir yılı aşan tedavi süreleri de dahil olacak şekildebildirilmiştir. Dasatinib tedavisi alırken PAH bildirilen hastalar sıklıkla konkomitant ilaçlaralmaktaydı veya altta yatan malign hastalığın yanı sıra komorbiditeleri de vardı. PAH tanısıalan bazı hastalarda, dasatinib tedavisi kesildikten sonra, hemodinamik ve klinik parametrelerdeiyileşmeler olduğu görülmüştür.

QT Uzaması

Yeni tanı konmuş kronik faz KML'li hastalarda yapılan Faz III çalışmada, dasatinib ile tedavi edilen bir hasta (<%1) en az 12 aylık takipten sonra bir QTcF > 500 milisaniye yaşamıştır (Bkz.Bölüm 4.4). Başka hiçbir hastada en az 60 aylık takipten sonra QTcF > 500 milisaniyebildirilmemiştir.

Önceki imatinib tedavisine dirençli veya tolere edemeyen hastalarda yapılan 5 adet Faz II çalışmasında, günde iki defa dasatinib 70 mg alan 865 hastada belirtilen zaman noktalarındabaşlangıçta ve tedavi sırasında tekrarlı EKG'ler çekilmiş ve merkezi olarak değerlendirilmiştir.QT aralığı, Fridericia yöntemi ile kalp hızı için düzeltilmiştir. Sekizinci günde tüm doz sonrasızaman noktalarında, QTcF aralığında başlangıca kıyasla ortalama değişiklikler 4 - 6 milisaniyeve ilişkili %95 üst güven aralığı < 7 milisaniye idi. Klinik çalışmalarda dasatinib alan öncekiimatinib tedavisine dirençli veya tolere edemeyen 2182 hastadan 15'i (%1) advers reaksiyonolarak bildirilen QTc uzaması yaşamıştır. Yirmi bir hasta (%1) QTcF > 500 milisaniyeyaşamıştır (Bkz. Bölüm 4.4).

Kardiyak advers reaksiyonlar

Kardiyak hastalıklar için risk faktörleri bulunan veya kardiyak hastalık öyküsü olan hastalar, kardiyak disfonksiyon işaret ve belirtileri için dikkatli şekilde izlenmeli ve uygun şekildedeğerlendirilerek tedavi edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).

Hepatit B reaktivasyonu

BCR-ABL TKI'larla ilişkili olarak hepatit B reaktivasyonu bildirilmiştir. Bazı vakalarda karaciğer nakliyle veya ölümle sonuçlanan akut karaciğer yetmezliği veya fulminan hepatitortaya çıkmıştır (Bkz. Bölüm 4.4).

Önceki imatinib tedavisine dirençli veya tolere edemeyen kronik faz KML'li hastalarda yapılan Faz III doz optimizasyon çalışmasında (medyan tedavi süresi 30 ay), plevral efüzyon vekonjestif kalp yetmezliği/kardiyak disfonksiyon insidansı günde bir defa dasatinib 100 mg alanhastalarda, günde iki defa dasatinib 70 mg alan hastalara kıyasla daha düşüktü.Miyelosüpresyon da günde bir defa 100 mg tedavi grubunda daha düşük sıklıkla bildirilmiştir(Bkz. aşağıda laboratuvar test anormallikleri bölümü). Günde bir defa 100 mg grubundamedyan tedavi süresi 37 aydı (1-91 ay aralığında). Günde bir defa 100 mg önerilen başlangıçdozunda bildirilen seçili advers reaksiyonların kümülatif oranı Tablo 5a'da gösterilmektedir.

Tablo 5a: Faz 3 doz optimizasyon çalışmasında bildirilen seçili advers reaksiyonlar (imatinibe dirençli veya tolere edemeyen kronik faz KML)^a

En az 2 yıl takip En az 5 yıl takip En az 7 yıl takip Tüm Grade'ler Grade 3/4 Tüm Grade'ler Grade 3/4 Tüm Grade'ler Grade 3/4 Tercih edilen terim Hastaların oranı (%) Diyare 27 2 28 2 28 2 Sıvı tutulumu 34 4 42 6 48 7 Yüzeyel ödem 18 0 21 0 22 0 Plevral efüzyon 18 2 24 4 28 5 Yaygın ödem 3 0 4 0 4 0 Perikardiyal efüzyon 2 1 2 1 3 1 Pulmoner Hipertansiyon 0 0 0 0 2 1 Hemoraji 11 1 11 1 12 1 Gastrointestinal kanama 2 1 2 1 2 1

a Günde bir defa 100 mg (n=165) önerilen baş optimizasyon çalışması sonuçları angıç dozu popülasyonunda bildirilen faz 3 doz

İleri faz KML ve Ph+ ALL hastalarında yapılan Faz III doz optimizasyonu çalışmasında medyan tedavi süresi hızlanmış faz KML hastaları için 14 ay, miyeloid blast KML için 3 ay,lenfoid blast KML için 3 ay ve Ph+ ALL için 3 ay olmuştur. Tavsiye edilen başlangıç dozu olangünde bir defa 140 mg ile bildirilen seçili advers reaksiyonlar Tablo 5b'de gösterilmektedir.

Günde iki kez 70 mg rejimi de çalışılmıştır. Günde bir defa 140 mg rejimi, günde iki kez 70 mg rejimi ile benzer bir etkililik profili ancak daha olumlu bir güvenlilik profili göstermiştir.

Tablo 5b: Faz III doz optimizasyon çalışmasında bildirilen advers olaylar: İleri faz KML ve Ph+ ALLa

Günde bir kez 140 mg n = 304 Tüm grade'ler Grade 3/4 Tercih edilen terim Hastaları oranı (%) Diyare 28 3 Sıvı tutulumu 33 7 Yüzeyel ödem 15 < 1 Plevral efüzyon 20 6 Yaygın ödem 2 0 Konjestif kalp yetmezliği / kardiyak disfonksiyonb 1 0 Perikardiyal efüzyon 2 1 Pulmoner ödem 1 1 Hemoraji 23 8 Gastrointestinal kanama 8 6

a iki yıllık çalışma takibinde günde bir defa 140 mg önerilen başlangıç dozu (n=304) popülasyonunda bildirilen Faz 3 doz optimizasyonu çalışması bulguları. b Ventriküler disfonksiyon, kalp yetmezliği, konjestif kalp yetmezliği, kardiyomiyopati, konjestif kardiyomiyopati, diastolik disfonksiyon, azalan ejeksiyon fraksiyonu ve ventriküler yetmezliği içerir.

Ek olarak, dasatinibin kemoterapi ile kombinasyon halinde uygulandığı 161 pediyatrik Ph+ ALL hastasında iki çalışma yapılmıştır. Pivot çalışmada, 106 pediyatrik hasta sürekli doz rejimiile kemoterapi ile birlikte dasatinib almıştır. Destekleyici bir çalışmada, 55 pediatrik hastanın35'i aralıklı doz rejimi ile kemoterapi ile birlikte dasatinib alırken (iki haftalık tedaviyi takibenbir ila iki haftalık ara) 20 hasta sürekli doz rejimi ile kemoterapi ile birlikte dasatinib almıştır.Sürekli doz rejimi ile dasatinib alan 126 pediyatrik Ph+ ALL hastasında, medyan tedavi süresi23,6 aydır (1,4 ila 33 ay aralığında).

Sürekli doz rejimi alan 126 pediyatrik Ph+ ALL hastasından 2'i (%1,6) tedavinin kesilmesine yol açan advers reaksiyonlar yaşamıştır. Bu iki pediyatrik çalışmada sürekli doz rejimindekihastaların > %10'unda bildirilen advers reaksiyonlar Tablo 6'da gösterilmektedir. Plevralefüzyon bu hastaların 7'sinde (%5,6) bildirildiğinden tabloya dahil edilmemiştir.

Tablo 6: Kemoterapi ile kombinasyon halinde sürekli doz rejiminde dasatinib alan pediyatrik Ph+ ALL hastalarının > %10'unda bildirilen advers reaksiyonlar (N=126) ^a

	Hastaları oranı (%)
Advers reaksiyon	Tüm grade'ler	Grade 3/4
Febril nötropeni	27	26,2

Bulantı 20,6 5,6 Kusma 20,6 4,8 Karın ağrısı 14,3 3,2 Diyare 12,7 4,8 Pireksi 12,7 5,6 Baş ağrısı 11,1 4,8 İştahsızlık 10,3 4,8 Yorgunluk 10,3 0

a Pivot çalışmada, toplam 106 hastadan 24'ü en az bir kez oral süspansyon hazırlamaya yönelik toz alırken bunların 8'i oral süspansyon hazırlamaya yönelik toz formülasyonunu özellikle almıştır.

Laboratuvar test anormallikleri

Hematoloji

Faz III yeni tanı konmuş kronik faz KML çalışmasında, dasatinib alan hastalarda en az 12 aylık takipten sonra aşağıdaki grade 3 veya 4 laboratuvar anormallikleri bildirilmiştir: nötropeni(%21), trombositopeni (%19) ve anemi (%10). En az 60 aylık takipten sonra, nötropeni,trombositopeni ve aneminin kümülatif oranı sırasıyla %29, %22 ve %13 idi.

Dasatinib ile tedavi edilen hastalarda grade 3 veya 4 miyelosüpresyon yaşayan yeni tanı konmuş kronik faz KML hastalarında doza kısa süre ara verilmesi veya dozun azaltılmasından sonraiyileşme görülmüş ve 12 aylık takipte hastaların sadece %1,6'sında dozun kalıcı olarakkesilmesi gerekmiştir. En az 60 aylıktan takipten sonra, grade 3 veya 4 miyelosüpresyon nedeniile tedaviyi kalıcı olarak kesenlerin kümülatif oranı %2,3 idi.

Önceki imatinib tedavisine dirençli veya tolere edemeyen KML'li hastalarda sitopeniler (trombositopeni, nötropeni ve anemi) tutarlı bir bulguydu. Ancak, sitopeniler açık şekildehastalık evresine bağlı olarak meydana gelmiştir. Grade 3 ve 4 hematolojik anormalliklerinsıklığı Tablo 7'de sunulmaktadır.

Tablo 7: Önceki imatinib tedavisine dirençli veya tolere edemeyen KML'li hastalarda yapılan klinik çalışmalarda CTC grade 3/4 hematolojik laboratuvar anormallikleri ^a

Kronik faz (n= 165) b Hızlanmış faz (n= 157) c Miyeloid blastik fazı (n= 74) c Lenfoid blastik fazı vePh+ ALL(n= 168)c Hastaları oranı (%) Hematoloji parametreleri Nötropeni 36 58 77 76 Trombositopeni 23 63 78 74 Anemi 13 47 74 44

^ İki yıllık çalışma takibinde bildirilen faz 3 doz optimizasyon sonuçları

^b Önerilen günde bir defa 100 mg'lık başlangıç dozunda bildirilen CA180-034 çalışma sonuçları. ^c Önerilen günde bir defa 140 mg'lık başlangıç dozunda bildirilen CA180-035 çalışma sonuçları.

CTC grade'leri: nötropeni (Grade 3 > 0,5-< 1 x 10⁹/L, Grade 4 < 0,5 x 10⁹/L); trombositopeni (Grade

10⁹/L, Grade 4 < 25 x 10⁹/L); anemi (hemoglobin Grade 3 > 65 - < 80 g/L, Grade 4 <

Günde bir defa 100 mg ile tedavi edilen hastalar arasında grade 3 veya 4 sitopenilerin kümülatif oranı aşağıdakileri içerecek şekilde 2 ve 5. yıllarda benzer olmuştur: nötropeni (%35 karşısında%36), trombositopeni (%23 karşısında %24) ve anemi (%13 karşısında %13).

Grade 3 veya 4 miyelosüpresyon yaşayan hastalarda, doza kısa süre ara verilmesi veya dozun azaltılmasından sonra iyileşme görülmüş ve hastaların sadece %5'inde dozun kalıcı olarakkesilmesi gerekmiştir. Hastaların çoğu tedaviye ilave miyelosüpresyon kanıtı olmadan devametmiştir.

Biyokimya

Yeni tanı almış kronik faz KML çalışmasında, 12 aylık izlem sonrasında dasatinib ile tedavi edilen hastaların %4'ünde grade 3 veya 4 hipofosfatemi ile < %1'inde transaminazlar, kreatininve bilirubin'de grade 3 veya 4 artışlar bildirilmiştir. En az 60 aylık izlem sonrasında, grade 3veya 4 hipofosfatemi için kümülatif oran %7, grade 3 veya 4 kreatinin ve bilirubin artışları %1olmuş ve grade 3 veya 4 transaminaz artışları %1 olarak kalmıştır. Hiçbir durumda bubiyokimyasal laboratuvar parametrelerinden dolayı dasatinib tedavisinin kesilmesine gerekolmamıştır.

2 yıllık izlem

Kronik faz KML hastalarında (imatinibe dirençli veya tolere edemeyen) transaminazlarda veya biluribinde grade 3 veya 4 artışlar bildirilmiştir; ancak artışlar, ileri faz KML ve Ph+ ALLhastalarının %1 ila %7'sinde artmış bir sıklıkla bildirilmiştir. Bu durum genellikle doz azaltmaveya ilaca ara verilmesiyle kontrol altına alınmıştır. Kronik faz KML'de Faz III dozoptimizasyonu çalışmasında, dört tedavi grubunda benzer düşük insidansa sahip hastaların <%1'inde transaminazlar veya bilirubinde grade 3 veya 4 yükselmeler bildirilmiştir. İlerlemişfaz KML ve Ph+ALL'de Faz III doz optimizasyonu çalışmasında, tedavi gruplarındakihastaların %1 ila %5'inde transaminazlar veya bilirubinde grade 3 veya 4 yükselmelerbildirilmiştir.

Dasatinib ile tedavi edilen ve normal başlangıç düzeylerine sahip hastaların yaklaşık %5'i çalışma süresince bir noktada grade 3 veya 4 geçici hipokalsemi yaşamıştır. Geneldekalsiyumdaki azalmanın klinik semptomlarla ilişkisi olmamıştır. Grade 3 veya 4 hipokalsemigeliştiren hastalar genellikle oral kalsiyum takviyesiyle iyileşmişlerdir. Her fazda KMLhastalarında grade 3 veya 4 hipokalsemi, hipokalemi ve hipofosfatemi bildirilmiştir ancakmiyeloid veya lenfoid blast faz KML ve Ph+ ALL hastalarında artan sıklıkta bildirilmiştir.Kronik faz KML hastalarının < %1'inde grade 3 veya 4 kreatinin artışları bildirilmiştir ve ilerifaz KML hastalarının %1 ila %4'ünde artmış bir sıklıkla bildirilmiştir.

Pediyatrik popülasyon

Pediyatrik Ph+ kronik faz KML hastalarına tek ajan olarak uygulanan dasatinibin güvenlilik profili, yetişkin hastalarda gözlenen güvenlilik profili ile benzerdi. Pediyatrik Ph+ ALLhastalarına kemoterapi ile birlikte uygulanan dasatinibin güvenlilik profili, yetişkinlerde bilinengüvenlilik profili ve kemoterapinin beklenen etkileri ile uyumlu olup, sadece plevral efüzyonoranı yetişkinlere kıyasla pediyatrik hastalarda daha düşük olmuştur.

Pediyatrik KML çalışmalarına, laboratuvar anormalliklerinin oranı yetişkinlerdeki laboratuvar parametrelerinin bilinen profili ile benzer olmuştur.

Pediyatrik ALL çalışmalarında, laboratuvar anormalliklerinin oranı, arka planda kemoterapi rejimi aldığı bilinen akut lösemi hastalarında yetişkinlerdeki laboratuvar anormalliklerininbilinen oranı ile uyumlu olmuştur.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Dasatinibin yaşlılardaki güvenlilik profili daha genç popülasyonunkine benzer olmakla birlikte, 65 yaşında ve daha yaşlı hastaların yorgunluk, plevral efüzyon, dispne, öksürük, altgastrointestinal hemoraji ve iştah bozukluğu gibi yaygın olarak bildirilen advers reaksiyonlarıve abdominal distansiyon, sersemlik, perikardiyal efüzyon, konjestif kalp yetmezliği ve kilokaybı gibi daha az sıklıkta bildirilen advers reaksiyonları yaşama olasılıkları daha fazlaolduğundan yakından izlenmeleri gerekir (Bkz. Bölüm 4.4).

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; eposta:[email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Dasatinib doz aşımı deneyimi klinik çalışmalardaki izole vakalar ile sınırlıdır. Bir hafta boyunca günde 280 mg'lık bir doz aşımı iki hastada bildirilmiştir ve her iki hastanın datrombosit sayılarında belirgin bir azalma olmuştur. Dasatinib grade 3 veya 4 myelosupresyonile bağlantılı bulunduğundan (Bkz. Bölüm 4.4), önerilen dozajdan fazlasını almış olan hastalarmyelosupresyon açısından yakından gözlemlenmeli ve uygun destekleyici tedaviuygulanmalıdır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antineoplastik ajanlar, Protein kinaz inhibitörü ATC kodu: L01EA02

Farmakodinami

Dasatinib c-KIT, efrin (EPH) reseptör kinazlar ve PDGFp reseptörü dahil bir takım başka seçilmiş onkojen kinazlar ile birlikte BCR-ABL kinaz ile SRC ailesi kinazlarının aktivitesiniinhibe eder. Dasatinib potensini 0,6-0,8 nM'de gösteren güçlü bir subnanomolar BCR-ABLkinaz inhibitörüdür. BCR-ABL enziminin hem inaktif hem de aktif konformasyonuna bağlanır.

Etki mekanizması

İmatinibe duyarlı ve dirençli hastalık değişkenleri olan lösemi hücresi serilerinde dasatinib

in vitro olarak

aktiftir. Bu klinik olmayan çalışmalar dasatinibin aşırı BCR-ABLekspresyonundan, BCR-ABL kinaz parça mutasyonlarından, SRC ailesi kinazları (LYN, HCK)içeren alternatif sinyal yolaklarının aktivasyonundan, ve çoklu ilaç direnç (MDR) geninin aşırıekspresyonundan kaynaklanan imatinib direncini yenebileceğini göstermektedir. Bundanbaşka, dasatinib SRC ailesi kinazlarını subnanomolar konsantrasyonda inhibe eder.

In vivo,

fare veya sıçan KML modellerinin kullanıldığı ayrı deneylerde dasatinib kronik KML'nin blastik faza progresyonunu engellemiş ve merkezi sinir sistemi dahil farklı yerlerdebüyüyen, hastalardan elde edilmiş KML hücresi serilerini taşıyan farelerde sağkalımıuzatmıştır.

Klinik etkililik ve güvenlilik

Faz I çalışmada, tedavi edilen ve 27 ay takip edilen ilk 84 hastada KML'nin tüm fazlarında ve Ph+ ALL'de hematolojik ve sitogenetik yanıtlar gözlenmiştir. Yanıtlar KML ve Ph+ ALL'nintüm fazlarında sürekli olmuştur.

İmatinibe dirençli olan veya tolere edemeyen kronik, hızlanmış veya miyeloid blastik evredeki KML'li hastalarda dasatinibin güvenlilik ve etkililiğini değerlendirmek üzere dört tek kollu,kontrolsüz, açık Faz II klinik çalışma gerçekleştirilmiştir. Başlangıçta 400 veya 600 mgimatinib tedavisi başarısız olan kronik fazdaki hastalarda bir randomize, karşılaştırmalıolmayan çalışma yürütülmüştür. Başlangıç dozu günde iki kez 70 mg dasatinib idi. Etkinliğiniyileştirilmesi veya toksisitelerin yönetimi için doz değişikliklerine izin verilmiştir (Bkz.Bölüm 4.2).

Günde iki kez uygulanan dasatinibe kıyasla günde bir kez uygulanan dasatinibin etkililiğini değerlendirmek üzere iki randomize, açık etiketli Faz III çalışma yürütülmüştür. Buna ekolarak, yeni kronik faz KML tanısı konmuş yetişkin hastalarda bir açık etiketli, randomize,karşılaştırmalı Faz III çalışma yapılmıştır.

Dasatinibin etkililiği, hematolojik ve sitogenetik yanıt oranlarına dayalıdır.

Yanıt sürekliliği ve tahmini sağkalım oranları, dasatinibin klinik yararı açısından ilave kanıt sağlamaktadır.

Klinik çalışmalarda toplam 2.712 hasta değerlendirilmiş olup, bunların %23'ü > 65 yaş ve %5'i > 75 yaşındaydı.

Kronik _ faz KML-Yeni tanı konmuş

Yeni kronik faz KML tanısı konmuş yetişkin hastalarda bir uluslararası, açık etiketli, çok merkezli, randomize, karşılaştırmalı Faz III çalışma yapılmıştır. Hastalar günde bir kezdasatinib 100 mg veya günde bir kez imatinib 400 mg almak üzere randomize edilmiştir.

Primer sonlanma noktası 12 ay içindeki doğrulanmış tam sitogenetik yanıt oranı (cCCyR) idi. Sekonder sonlanma noktaları cCCyR'de geçen süre (yanıt sürekliliğinin ölçümü), cCCyR'yekadar geçen süre, majör moleküler yanıt (MMR) oranı, MMR'ye kadar geçen süre,progresyonsuz sağkalım (PFS) ve genel sağkalımdı (OS). Diğer ilişkili etkililik sonuçları CCyRve tam moleküler yanıt (CMR) oranlarını içermiştir. Çalışma devam etmektedir.

Toplam 519 hasta bir tedavi grubuna randomize edilmiştir: 259'u dasatinib ve 260'ı imatinib grubuna. Başlangıç özellikleri yaş (medyan yaş dasatinib grubunda 46 ve imatinib grubunda 49olup hastaların sırasıyla %10 ve %11'i 65 yaş veya üzerindeydi), cinsiyet (sırasıyla %44 ve%37'si kadın) ve ırk (sırasıyla Beyaz %51 ve %55; Asyalı %42 ve %37) açısından iki tedavigrubu arasında iyi şekilde dengelenmiştir. Başlangıçta, Hasford Skorlarının dağılımı dasatinibve imatinib tedavi gruplarında benzerdi (sırasıyla düşük risk: %33 ve %34; orta risk %48 ve%47; yüksek risk: %19 ve %19).

En az 12 aylık takiple, dasatinib grubuna randomize olan hastaların %85'i ve imatinib grubuna randomize olan hastaların %81'i halen birinci basamak tedavi almaktaydı. Hastalıkprogresyonundan dolayı 12 ay içinde tedaviyi kesme oranı dasatinib grubunda %3 ve imatinibgrubunda %5 idi.

En az 60 aylık takiple, dasatinib grubuna randomize olan hastaların %60'ı ve imatinib grubuna randomize olan hastaların %63'ü halen birinci basamak tedavi almaktaydı. Hastalıkprogresyonundan dolayı 60 ay içinde tedaviyi kesme oranı dasatinib grubunda %11 ve imatinibgrubunda %14 idi.

Etkililik sonuçları Tablo 8'de sunulmuştur. Tedavinin ilk 12 ayında imatinib grubuna kıyasla dasatinib grubundaki hastaların istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek bir bölümündecCCyR elde edilmiştir. Dasatinibin etkililiği, yaş, cinsiyet ve başlangıç Hasford skorları dahilfarklı alt gruplarda tutarlı şekilde gösterilmiştir.

Tablo 8: Yeni Tanı Konmuş Kronik Faz KML Hastalarında Yapılan bir Faz 3 Çalışmadan Alınan Etkililik Sonuçları

	Dasatinib n=259	İmatinib n=260	p-değeri
	Yanıt oranı (%95 GA)
Sitogenetik Yanıt
12 Ayda
cCCyRa	%76,8 (71,2-81,8)	%66,2 (60,1-71,9)	p<0,007*

CCyRb	%85,3 (80,4-89,4)	%73,5 (67,7-78,7)	-
24 Ayda
cCCyRa	%80,3	%74,2	-
CCyRb	%87,3	%82,3	-
36 Ayda
cCCyRa	%82,6	%77,3	-
CCyRb	%88	%83,5	-
48 Ayda
cCCyRa	%82,6	%78,5	-
CCyRb	%87,6	%83,8	-
60 Ayda
cCCyRa	%83	%78,5	-
CCyRb	% 88	%83,8	-
Majör Moleküler Yanıt c
12 aylık	%52,1(45,9 - 58,3)	%33,8 (28,1 - 39,9)	p<0,00003*
24 aylık	%64,5(58,3 -70,3)	%50 (43,8 - 56,2)	-
36 aylık	%69,1(63,1-74,7)	%56,2 (49,9 - 62,3)	-
48 aylık	%75,7(70 - 80,8)	%62,7 (56,5 - 68,6)	-
60 aylık	%76,4 (70,8 - 81,5)	%64,2 (58,1 - 70,1)	p=0,0021
		Risk Oranı (%99,99 GA) (12 aylık)
cCCyR'a kadar geçen süre		1,55 (1-2,3)	p<0,0001*
MMR'a kadar geçen süre		2,01 (1,2-3,4)	p<0,0001*
cCCyR süresi		0,7 (0,4-1,4)	p<0,035*
		Risk Oranı (%95 GA)(24 aylık)
cCCyR'a kadar geçen süre		1,49 (1,22-1,82)	-
MMR'a kadar geçen süre		1,69 (1,34-2,12)	-
cCCyR süresi		0,77 (0,55-1,1 )	-
		Risk Oranı (%95 GA) (36 aylık)
cCCyR'a kadar geçen süre		1,48 (1,22-1,8)	-
MMR'a kadar geçen süre		1,59 (1,28-1,99)	-
cCCyR süresi		0,77 (0,53-1,11)	-
		Risk Oranı (%95 GA) (48 aylık)

cCCyR'a kadar geçen süre 1,45 (1,2-1,77) - MMR'a kadar geçen süre 1,55 (1,26-1,91) - cCCyR süresi 0,81 (0,56-1,17) - Risk Oranı (%95 GA) (60 aylık) cCCyR'a kadar geçen süre 1,46 (1,2-1,77) p=0,0001 MMR'a kadar geçen süre 1,54 (1,25-1,89) p<0,0001 cCCyR süresi 0,79 (0,55-1,13) p=0,1983

a Konfirme tam sitogenetik yanıt (cCCyR) birbirini izleyen iki ölçümde alınan yanıt olarak tanımlanır (en az 28 gün arayla). b Tam Sitogenetik yanıt (CCyR) tek bir sitogenetik kemik iliği değerlendirmesine dayanır. c Majör moleküler yanıt (herhangi bir zamanda) uluslararası skalaya göre standartize edilmiş periferikkan örneklerinde RQ-PCR ile BCR-ABL oranlarının < %0,1 olması şeklinde tanımlanmıştır. *Hasford Skoru'na göre ayarlanmış ve istatistiksel önemi önceden belirlenmiş nominal bir önem düzeyine göre gösterilmiştir. GA = güven aralığı

60 aylık takipten sonra, doğrulanmış CCyR ile cCCyR'ye ulaşmak için gereken medyan süre dasatinib grubunda 3,1 ay ve imatinib grubunda 5,8 ay olmuştur. 60 aylık takipten sonra, birMMR olan hastalarda MMR'ye ulaşmak için gereken medyan süre dasatinib grubunda 9,3 ayve imatinib gubunda 15 ay olmuştur. Bu sonuçlar 12, 24 ve 36. aylarda gözlenen sonuçlarlauyumludur.

MMR'ye kadar geçen süre Şekil 1'de grafik olarak gösterilmektedir. MMR'ye kadar geçen süre dasatinib ile tedavi edilen hastalarda, imatinib ile tedavi edilen hastalara kıyasla tutarlı şekildedaha kısa olmuştur.

Şekil 1. Majör moleküler yanıta (MMR) kadar geçen sürenin Kaplan-Meier kestirimi

GRUP	# YANIT VERENLER/ # RANDOMİZEEDİLENLER	RİSK ORANI (%95 GA)
Dasatiniib	198/259
İmatinib	167/260
İmatinib karşısında dasatinib		1,54 (1,25-1,89)

Dasatinib ve imatinib tedavi gruplarında sırasıyla 3 ay (%54 ve %30), 6 ay (%70 ve %56), 9 ay (%75 ve %63), 24 ay (%80 ve %74), 36 ay (%83 ve %77), 48 ay (%83 ve %79) ve 60 ay (%83ve %79) içindeki cCCyR oranları primer sonlanma noktası ile uyumluydu. Dasatinib ve imatinibtedavi gruplarında sırasıyla 3 ay (%8 ve %0,4), 6 ay (%27 ve %8), 9 ay (%39 ve %18), 12 ay(%46 ve %28), 24 ay (%64 ve %46), 36 ay (%67 ve %55), 48 ay (%73 ve %60) ve 60 ay (%76ve %64) içindeki MMR oranları da primer sonlanma noktası ile uyumluydu.

Spesifik zaman noktalarındaki MMR oranları Şekil 2'de grafik olarak gösterilmektedir. MMR oranları dasatinib ile tedavi edilen hastalarda, imatinib ile tedavi edilen hastalara kıyasla tutarlışekilde daha yüksek olmuştur.

Herhangi bir zamanda BCR-ABL oranı < %0,01 (4-log azalma) olan hastaların oranı dasatinib grubunda, imatinib grubuna kıyasla daha yüksekti (%54,1 karşısında %45). Herhangi birzamanda BCR-ABL oranı < %0,0032 (4,5-log azalma) olan hastaların oranı dasatinib grubunda,imatinib grubuna kıyasla daha yüksekti (%44 karşısında %34).

Zaman içindeki MR 4,5 oranları Şekil 3'te grafik olarak gösterilmektedir. MR 4,5 oranları dasatinib ile tedavi edilen hastalarda, imatinib ile tedavi edilen hastalara kıyasla tutarlı şekildedaha yüksek olmuştur.

Hasford skoru ile belirlenen her bir risk grubunda herhangi bir zamandaki MMR oranı imatinib grubuna kıyasla dasatinib grubunda daha yüksekti (sırasıyla düşük risk: %90 ve %69; orta risk:%71 ve %65; yüksek risk: %67 ve %54)

Bir ek araştırma analizinde imatinib tedavisi uygulanan hastalarla karşılaştırıldığında (%64) dasatinible tedavi uygulanan daha fazla sayıda hastada (%84) erken moleküler yanıt (3 aylıkBCR-ABL seviyelerinin < %10 olması şeklinde tanımlanmıştır) elde edildiği görülmüştür.Tablo 9'da görüldüğü gibi, erken moleküler yanıt elde edilen hastalarda transformasyon riskidaha düşük, progresyonsuz sağ kalım (PFS) oranı ile genel sağ kalım (OS) oranı daha yüksekti.

Tablo 9: 3 Aylık BCR-ABL düzeyleri%10 ve > %10 olan Dasatinib Hastaları

Dasatinib N = 235	3 Aylık BCR-ABL Seviyeleri < %10 OlanHastalar	3 Aylık BCR-ABL Seviyeleri ABL > %10Olan Hastalar
Hasta Sayısı (%)	198 (84,3)	37 (15,7)
60. Ayda transformasyon, n/N (%)	6/198 (3)	5/37 (13,5)
60. Ayda PFS Oranı (%95 GA)	%92 (89,6, 95,2)	%73,8 (52, 86,8)
60. Ayda OS Oranı (%95 GA)	%93,8 (89,3, 96,4)	%80,6 (63,5, 90,2)

Spesifik zaman noktasıyla OS oranı Şekil 4'te grafikle gösterilmektedir. Dasatinible tedavi uygulanan ve 3 ayda < %10 şeklinde bir BCR-ABL düzeyine ulaşan hastalarda OS oranınınulaşmayanlara kıyasla tutarlı şekilde daha yüksek olduğu görülmüştür.

Şekil 4. Yeni kronik KML tanısı konmuş olan hastalarda yapılan bir faz 3 çalışmada 3. ayda BCR-ABL düzeyine göre (< %10 veya > %10) genel sağkalım için sınır noktasıgrafiği

Hastalık ilerlemesi uygun terapötik idareye karşın akyuvar hücrelerinde artış, CHR, kısmi CyR veya CCyR kaybı, hızlanmış evreye veya blast evresine ilerleme ya da ölüm şeklindetanımlanmıştır. Tahmin edilen 60 aylık PFS oranı dasatinib ve imatinib tedavi grubunun herikisi içinde %88,9'dur (GA: %84 - %92,4). 60 ayda, akselere ya da blast faza geçiş dasatinib (n= 8; %3) ile tedavi edilen hastalarda imatinib ile tedavi edilen hastalardan (n = 15; %5,8) dahaseyrek olarak gerçekleşmiştir. Dasatinib ve imatinib ile tedavi edilen vakalardaki tahmini 60aylık sağkalım oranları sırasıyla %90,9 (GA: %86,6 - %93,8) ve %89,6 (GA: %85,2 - %92,8)olmuştur. Dasatinib and imatinib arasında OS (Risk Oranı 1,01, %95 GA: 0,58-1,73, p= 0,9800)ve PFS (Risk Oranı 1, %95 GA: 0,58-1,72, p = 0,9998) açısından herhangi bir fark tespitedilmemiştir.

Yeni kronik faz KML tanısı konmuş hastalarla yürütülen faz III çalışmasında, dasatinib veya imatinib tedavileri kesilen hastalardan alınan kan örneklerinde BCR-ABL sekansı yapılmıştır.Dasatinib alan hastalarda T315I, F317I/L ve V299L mutasyonları saptanmıştır. İmatinibgrubunda farklı bir mutasyon spektrumu saptanmamıştır. In vitro verilere göre, dasatinib, T315Imutasyonuna karşı aktif görünmemektedir.

Kronik faz KML - Önceki İmatinib Tedavisine Direnç ya da Intolerans

İmatinibe dirençli ya da intoleransı olan hastalarda iki klinik çalışma yürütülmüştür; bu

çalışmalardaki primer etkinlik sonlandırma kriteri Majör Sitogenetik Yanıttı (MCyR):

Çalışma 1

400 ya da 600 mg imatinib ile başlangıç tedavileri başarısız olan hastalarda açık etiketli, randomize, karşılaştırmalı olmayan çok merkezli bir çalışma yürütülmüştür. Hastalararandomize olarak (2:1) ya dasatinib (günde iki kere 70 mg) ya da imatinib (günde iki kere 400

mg) verilmiştir. Hastada doz değişikliği ile kontrol altına alınmayan hastalık progresyonu veya intoleransa dair bir bulgu olması durumunda, alternatif tedavi koluna geçiş yapılmasına izinverilmiştir. Primer sonlanma noktası 12. haftada MCyR idi. Sonuçlar 150 hasta için mevcuttur:

101 hasta dasatinib ve 49 hasta imatinib koluna randomize edilmiştir (tümü imatinibe dirençli). Teşhisten randomizasyona kadar geçen medyan süre dasatinib grubunda 64 ay ve imatinibgrubunda 52 ay olmuştur. Tüm hastalar önceden yoğun tedavi görmüştür. Genel hastapopülasyonunun %93'ü önceden imatinibe tam hematolojik yanıt (CHR) vermiştir. Sırasıyladasatinib ve imatinib kollarındaki hastalarının %28'inde ve %29'unda önceden imatinibeMCyR görülmüştür.

Medyan tedavi süresi dasatinib için 23 ay (hastaların %44'ü günümüze dek > 24 ay tedavi edilmiştir) ve imatinib için 3 ay (hastaların %10'u günümüze dek > 24 ay tedavi edilmiştir)olmuştur.

Çapraz geçişten önce dasatinib kolundaki hastaların %93'ü ve imatinib kolundaki hastaların %82'sinde bir CHR elde edilmiştir.

3 aylık takipte dasatinib kolunda (%36) imatinib kolundakinden (%29) daha sık MCyR görülmüştür. Dasatinib kolundaki hastaların %22'sinde tam sitogenetik yanıt (CCyR) raporedilmiş ancak imatinib kolunda bu oran yalnızca %8 olarak bildirilmiştir. Daha uzun sürelitedavi ve takiple (medyan 24 ay), çaprazlama öncesi dasatinib ile tedavi edilen hastaların %53'ü(%44'ünde CCyR), imatinib ile tedavi edilenlerin %33'ünde (%18'inde CCyR) McyR'yeulaşılmıştır. Çalışmaya girmeden önce 400 mg imatinib almış olan hastalar arasında dasatinibkolunda hastaların %61'inde, imatinib kolunda hastaların %50'sinde MCyR'ye ulaşılmıştır.

Kaplan-Meier'in tahminlerine dayanarak, 1 yıl MCyR devam ettiren hastaların oranı dasatinib (CCyR %97, %95 GA: [%92-%100]) için %92 (%95 GA: [%85-%100]) ve imatinib (CCyR%100) için %74 olmuştur (95%GA: [%49-%100]). MCyR'yi 18 ay boyunca devam ettirenhastaların oranı dasatinib (CCyR %94, %95 GA: [%87-%100]) için %90 (%95 GA: [%82-%98]) ve imatinib (CCyR 100%) için %74'tü (%95 GA: [%49-%100]).

Kaplan-Meier'in tahminlerine dayanarak, 1 yıl boyunca ilerleme olmadan hayatta kalan [progression-free survival (PFS)] hastaların oranı dasatinib için %91 (%95 GA: [%85-%97]) veimatinib için %73 olmuştur (%95 GA: [%54-%91]). İkinci yılda PFS'ye sahip hastaların oranıdasatinib için %86 (%95 GA: [%78-%93]) ve imatinib için %65 (%95 GA: [%43-%87])olmuştur.

Dasatinib kolundaki hastaların toplam %43'ünün ve imatinib kolundakilerin %82'sinin tedavileri başarısız olmuştur; yani, ya hastalıkları ilerlemiştir ya da diğer tedaviye çapraz geçişyapmışlardır (yanıt alınmadığı, çalışma ilacı tolere edilmediği için vs.)

Çapraz geçiş öncesi majör moleküler yanıt oranları (periferik kan örneklerinde BCR-ABL/kontrol transkriplerinin RQ-PCR ile < %0,1 olması ile tanımlanır) dasatinib için %29 ve imatinib için %12 olmuştur.

Çalışma 2

İmatinibe intolerans veya direnç geliştiren (yani, imatinib tedavisi sırasında tedaviye devam etmeyi olanaksız hale getiren önemli toksisite geliştiren hastalar) hastalarda açık etiketli, tekkollu, çok merkezli bir çalışma yürütülmüştür.

Toplam 387 hasta (288'i direnç, 99'u intolerans) günde iki kere 70 mg dasatinib almıştır. Teşhisten tedavinin başlangıcına kadar medyan süre 61 ay idi. Hastaların çoğunluğu (% 53) 3yıldan fazla bir süre önce imatinib tedavisi gördü. Direnç geliştiren hastaların çoğu (%72) >600 mg imatinib almıştı. Imatinibe ilaveten, hastaların %35'i daha önce sitotoksik kemoterapigörmüştü, %65'i daha önce interferon almıştı ve %10'una önceden kök hücre transplantasyonuyapılmıştı. Başlangıçta hastaların %38'inin imatinib direncini oluşturan mutasyonları vardı.Dasatinib tedavisinin medyan süresi 24 ay olmuş, hastaların %51'i bugüne kadar > 24 ay tedaviedilmiştir. Majör sitogenetik yanıt (MCyR) imatinibe dirençli hastaların %55'inde, imatinibintolerans hastaların %82'sinde gelişmiştir.

Minimum 24 ay takip süresinde önceden MCyR gösteren 240 hastanın 21'inde ilerleme olmuş ve medyan MCyR süresine ulaşılmamıştır.

Kaplan-Meier'in tahminlerine dayanarak, hastaların %95'i (%95 GA: [%92-%98]) MCyR'yi 1 yıl boyunca ve %88'i (%95 GA: [%83-%93]) 2 yıl boyunca sürdürmüşlerdir. CCyR'yi 1 yılboyunca sürdüren hastaların oranı %97 (%95 GA: [%94-%99]) ve 2 yıl sürdüren hastaların %90(%95 GA: [%86-%95]) olmuştur. Daha önce imatinibe karşı hiç MCyRye sahip olmayanimatinib dirençli hastaların (n= 188) %42'si dasatinib ile MCyR'ye ulaşmıştır.

Bu çalışmaya kaydedilen hastaların %38'inde 45 farklı BCR-ABL mutasyonu mevcuttu. T315I hariç olmak üzere imatinib direnci ile ilişkili çeşitli BCR-ABL mutasyonları bulunan hastalardatam hematolojik yanıt veya MCyR elde edilmiştir. İkinci yılda MCyR oranları, hastalarabaşlangıç BCR-ABL mutasyonu, P-loop mutasyonu olmasına veya herhangi bir mutasyonbulunmamasına bağlı olmaksızın benzerdi (sırasıyla %63, %61 ve %62).

İmatinibe dirençli hastalar arasında tahmin edilen PFS oranı 1 yılda %88 (%95 GA: [%84-%92]) ve 2 yılda %75'ti (%95 GA: [%69-%81]). İmatinibi tolere edemeyen hastalar arasında tahmin edilen PFS oranı 1 yılda %98 (%95 GA: [%95-%100]) ve 2 yılda %94 (%95 GA: [%88-%99]) olmuştur.

24. ayda majör moleküler yanıt oranı %45 idi (imatinibe dirençli hastalar için %35 ve imatinibi tolere edemeyen hastalar için %74).

Akselere Faz KML

İmatinibe dirençli veya intoleran olan hastalarda açık etiketli, tek kollu, çok merkezli bir çalışma yapılmıştır. Toplam 174 hasta (imatinib dirençli: 161, intoleranslı: 13) günde iki kere70 mg dasatinib almıştır. Teşhisten tedavi başlangıcına kadar geçen medyan süre 82 ayolmuştur. Dasatinib tedavisinin medyan süresi 14 ay olmuş, hastaların %31'i bugüne kadar >

24 ay tedavi edilmiştir. 24 ayda majör moleküler yanıt oranı %46'dır (Tam sitogenetik yanıtı(CCyR) olan 41 hastada değerlendirilmiştir).

Myeloid Elastik Faz KML

İmatinibe intoleransı veya direnci olan hastalarda açık etiketli, tek kollu, çok merkezli bir çalışma yapılmıştır. Toplam 109 hasta (imatinib direnci: 99, intoleransı: 10) günde iki kere 70mg dasatinib almıştır. Teşhisten tedavi başlangıcına kadar geçen medyan süre 48 ay olmuştur.Dasatinib tedavisinin medyan süresi 3,5 ay olmuş, hastaların %12'ü bugüne kadar > 24 aytedavi edilmiştir. 24 ayda majör moleküler yanıt oranı %68'dir (Tam sitogenetik yanıtı (CCyR)olan 19 hastada değerlendirilmiştir). İlave etkililik bulguları Tablo 10'da bildirilmiştir.

Lenfoid Elastik Faz KML ve Ph+ ALL

Daha önceki imatinib tedavisine direnç veya intolerans geliştiren lenfoid blastik faz KML veya Ph+ ALL hastalarında açık etiketli, tek kollu, çok merkezli bir çalışma yapılmıştır. Toplam 48lenfoid blastik KML hastası (imatinib dirençli: 42, intoleranslı: 6) günde iki kere 70 mgdasatinib almıştır. Teşhisten tedavi başlangıcına kadar medyan 28 ay geçmiştir. Dasatinibtedavisinin medyan süresi 3 ay olmuş, bugüne kadar tedavisi > 24 ay süren hasta oranı %2olmuştur. 24 ayda majör moleküler yanıt oranı %50'dir (Tam sitogenetik yanıtı (CCyR) olan22 hastada). Ayrıca 46 Ph+ ALL hastası da günde iki kere 70 mg dasatinib almıştır (imatinibedirençli: 44, intoleranslı: 2). Teşhisten tedavi başlangıcına kadar medyan 18 ay geçmiştir.Dasatinib tedavisinin medyan süresi 3 ay olup bugüne kadar > 24 ay tedavi edilen hasta oranı%7 olmuştur. 24 ayda majör moleküler yanıt oranı %52'dir (Tam sitogenik yanıtı (CCyR) olan

25 hastada). Majör hematolojik yanıtların (MaHR) çabuk elde edilmiş olması dikkate değerdir(lenfoid blastik KML hastalarında ilk dasatinib uygulamasından itibaren 35 gün, Ph+ ALLhastalarında ise 55 gün içinde).

Tablo 10: Faz II Dasatinib tek kollu klinik çalışmalarında etkililik^a

	Kronik (N=387)	Hızlanmış (n=174)	Myeloidblast (n=109)	Lenfoid blast (n=48)	Ph+ALL (n=46)
Hematolojik yanıt oranıb (%)
MaHR (%95 CI)	n/a	%64 (57-72)	%33 (24-43)	%35 (22-51)	%41 (27-57)
CHR (%95 CI)	%91 (88-94)	%50 (42-58)	%26 (18-35)	%29 (17-44)	%35 (21-50)
NEL (%95 CI)	n/a	%14 (10-21)	%7 (3-14)	%6 (1-17)	%7 (1-18)
MaHR süresi (%; Kaplan-Meier kestirimleri)
1 yıl	n/a	%79 (71-87)	%71 (55-87)	%29 (3-56)	%32 (8-56)
2 yıl	n/a	%60 (50-70)	%41 (21-60)	%10 (0-28)	%24 (2-47)

Sitogenetik yanıtc (%)
MCyR (%95 CI)	%62 (57-67)	%40 (33-48)	%34 (25-44)	%52 (37-67)	%57 (41-71)
CCyR (%95 CI)	%54 (48-59)	%33 (26-41)	%27 (19-36)	%46 (31-61)	%54 (39-69)
Sağkalım (%; Kaplan-Meier kestirimleri)
Progresyonsuz Sağkalım
1 yıl	%91 (88-94)	%64 (57-72)	%35 (25-45)	%14 (3-25)	%21 (9-34)
2 yıl	%80 (75-84)	%46 (38-54)	%20 (11-29)	%5 (0-13)	%12 (2-23)
Genel
1 yıl	%97 (95-99)	%83 (77-89)	%48 (38-59)	%30 (14-47)	%35 (20-51)
2 yıl	%94 (91-97)	%72 (64-79)	%38 (27-50)	%26 (10-42)	%31 (16-47)

Bu tabloda açıklanan veriler günde iki kez 70 mg'lık başlangıç dozu kullanılan çalışmalardan alınmıştır. Önerilen başlangıç dozu için Bölüm 4.2'ye bakınız.

^a Koyu renkli karakterlerle verilen rakamlar primer sonlanma noktası sonuçlarıdır. ^b Hematolojik yanıt kriterleri (tüm yanıtlar 4 hafta sonra doğrulanmıştır): Majör hematolojik yanıt(MaHR) = tam hematolojik yanıt (CHR) + lösemi kanıtı yok(NEL).

CHR (kronik KML): WBC <kurumsal ULN, trombosit < 450.000 W, periferik kanda blast veya promyelositler yok, periferik kanda < %5 miyelositler + metamiyelositler, periferik kanda <%20bazofiller ve ekstramedüller tutulum yok.

CHR (ileri evre KML/Ph+ ALL): WBC <kurumsal ULN, ANC>1.000 W, trombosit > 1.000 W, periferik kanda blast veya promyelositler yok, periferik kanda < %5 kemik iliği blastı, <%5 miyelositler+ metamiyelositler, periferik kanda <%20 bazofiller ve ekstramedüller tutulum yok.

NEL: CHR ile aynı kriterler ancak ANC > 500 W ve < 1.000 /mm3 veya trombosit > 20.000/mm3 ve <100.000 W.

^c Sitogenetik yanıt kriterleri: tam (0%Ph+ metafazlar) veya kısmi (> %0-%35). MCyR (%0-%35) tam tam hem de kısmi yanıtı birleştirir.

n/a = geçerli değil; GA = güven aralığı; ULN = normal aralığın üst sınırı.

Dasatinibten sonra kemik iliği transplantı yapılan hastaların sonuçları tam olarak değerlendirilmemiştir.

İmatinibe dirençli veya intoleran olan kronik, akselere ya da myeloid blast faz KML ve Ph+ALL hastalarında Faz III Klinik Çalışmalar

Günde bir kere uygulanan dasatinib ile günde iki kere uygulanan dasatinibin etkinliğini değerlendirmek üzere randomize, açık-etiketli iki çalışma yürütülmüştür: Aşağıdaki sonuçlardasatinib tedavisine başladıktan sonra minimum 2 yıllık ve 7 yıllık takiplere dayanmaktadır.

Çalışma 1

Kronik faz KML çalışmasında, primer sonlandırma kriteri imatinibe dirençli hastalarda MCyR'tır. Başlıca sekonder sonlandırma kriteri imatinibe dirençli hastalarda toplam günlükdozda MCyR'tır. Diğer ikincil son noktalar, MCyR, PFS ve genel hayatta kalma süresiniiçermiştir. 497'i imatinibe dirençli olan toplam 670 hasta günde bir kere 100 mg, günde bir kere140 mg, günde iki kere 50 mg ya da günde iki kere 70 mg dasatinib grubuna randomizeedilmiştir. En az 5 yıllık takip süresi olan (n=205) halen tedavi görmekte olan tüm hastalar içinmedyan tedavi süresi 59 aydı (28 - 66 ay aralığmda)..Tüm hastalar için 7 yıllık takipte medyantedavi süresi 29,8 ay olmuştur (aralık <1-92,9 ay).

Tüm dasatinib tedavi gruplarında etkinlik elde edilmiştir ve primer sonlanım noktasında günde tek doz uygulaması günde iki kere uygulamaya göre (MCyR farkı %1,9; %95 güven aralığı [-%6,8 - %10,6]) kıyaslanabilir bir etkinlik (daha az olmayan) göstermiştir. Ancak, günde bir kez100 mg'lık rejimde güvenlilik ve tolerabilitede artış gözlenmiştir. Etkililik sonuçları Tablo 11ve 12'de açıklanmaktadır.

Tablo 11: Faz III Doz Optimizasyon Çalışmasında Dasatinibin Etkinliği: imatinibe Dirençli veya intolerant Kronik Faz KML (2 yıllık sonuçlar)^a

Tüm Hastalar	n=167
Imitanibe dirençli hastalar	n=124
Hematolojik Yanıt Oranıab (%95 GA)
CHR	%92 (86-95)
Sitogenetik Yanıtc (%) (%95 GA)
MCyR
Tüm hastalar	%63 (56-71)
Imatinibe Dirençli Hastalar	%59 (50-68)
CCyR
Bütün hastalar	%50 (42-58)
Imatinibe Dirençli Hastalar	%44 (35-53)

CCyR Elde Edilen Hastalarda Majör Moleküler Yanıtd (%) (%95 GA)

Bütün Hastalar %69 (58-79) İmatinibe Dirençli Hastalar %72 (58-83)

^a Önerilen başlangıç dozu olan günde bir kez 100 mg için bildirilen sonuçlar ^b Hematolojik yanıt kriterleri (bütün yanıtlar 4 haftadan sonra konfirme edilir.):

Tam Hematolojik Yanıt (THY) (kronik KML): lökosit < kurum üst sınırı, trombositler <450.000

/mm³,

periferal kanda blast ya da promyelosit yok, periferal kanda < %5 myelosit artı metamyelosit, periferal kanda bazofil < %20 ve hiç bir ekstramedüler tutulum yok.

^c Sitogenetik yanıt kriterleri: komple (%0 Ph+ metafaz) ya da parsiyel (> %0 - %35). MCyR (%0-%35) komple ve parsiyel yanıtları kombine eder.

d Majör moleküler yanıt kriterleri: Periferik kan örneklerinde RQ-PZR ile BCR-ABL/kontrol transkriptin < %0,1 olmasıyla tanımlanır.

GA = güven aralığı ULN = Normal Aralığın Üst Sınırı.

Tablo 12: Dasatinibin Faz III Doz Optimizasyonu Çalışmasındaki Uzun Dönemli Etkinliği: Imatinibe Dirençli veya Intolerant Kronik Faz KML Hastaları ^a

Minimum Takip Süresi 1 yıl 2 yıl 5 yıl 7 yıl Majör Moleküler Yanıt Tüm hastalar Geçerli değil %37 (57/154) %44 (71/160) %46 (73/160) Imatinibe dirençli hastalar Geçerli değil %35 (41/117) %42 (50/120) %43 (51/120) Imatinibe intoleran hastalar Geçerli değil %43 (16/37) %53 (21/40) %55 (22/40) Progresyonsuz Sağkalım (PFS)b Tüm hastalar %90 (86, 95) %80 (73, 87) %51 (41, 60) %42 (33, 51) Imatinibe dirençli hastalar %88 (82, 94) %77 (68, 85) %49 (39, 59) %39 (29, 49) Imatinibe intoleran hastalar %97 (92, 100) %87 (76, 99) %56 (37, 76) %51 (32, _67)_ Genel Sağkalım Tüm hastalar %96 (93, 99) %91 (86, 96) %78 (72, 85) %65 (56, 72) Imatinibe dirençli hastalar %94 (90, 98) %89 (84, 95) %77 (69, 85) %63 (53, 71) Imatinibe intoleran hastalar %100 (100, 100) %95 (88, 100) %82 (70, 94) %70 (52, 82)

a Önerilen başlangıç dozu olan günde bir kez 100 mg için bildirilen sonuçlar. b Progresyon, lökosit artışı, CHR veya MCyR kaybı, Ph+ metafazlarda > %30 artış, konfirme edilmiş AP/BP hastalığı veya ölüm olarak tanımlanmıştır. PFS, tedavi amaçlı prensibe dayanarak analiz edilmişve hastalar, daha sonraki tedavi gibi olaylara kadar takip edilmiştir.

Kaplan-Meier tahminlerine dayanarak, günde bir defa dasatinib 100 mg ile tedavi edilen ve 18 ay süreyle MCyR yanıtını koruyan hastaların oranı %93 idi (%95 GA: [88%-98%]).

İmatinibi tolere edemeyen hastalarda etkililik de değerlendirilmiştir. Günde bir defa 100 mg dozu alan bu hasta popülasyonunda, MCyR elde edilen hasta oranı %77 ve CCyR oranı %67olmuştur.

Çalışma 2

İleri faz KML ve Ph+ ALL çalışmasının primer sonlandırma kriteri MaHR'tı. Toplam 611 hasta ya günde bir kere 140 mg ya da günde iki kere 70 mg dasatinib grubuna randomize edilmişti.Medyan tedavi süresi yaklaşık 6 aydı (aralık 0,03-31 ay).

Primer etkinlik sonlanım kriterine göre, günde bir kere uygulaması, günde iki kere uygulaması ile karşılaştırılabilir (daha az olmayan) bir etkinlik göstermiştir (MaHR farkı %0,8; %95 güvenaralığı [-%7,1-%8,7]), ancak, günde bir kez 140 mg rejimi iyileşmiş güvenlilik ve tolerabilitegöstermiştir. Yanıt oranları Tablo 13'te belirtilmektedir.

Tablo 13: Dasatinibin Faz III Doz Optimizasyonu Çalışmasındaki Etkinliği: İleri Faz KML ve Ph+ ALL (2 yıllık sonuçlar)a

Akselere (n=158) Miyeloid Blast (n=75) Lenfoid Blast (n=33) Ph+ALL (n=40) MaHYb %66 %28 %42 %38 (%95 GA) (59-74) (18-40) (26-61) (23-54) THYb %47 %17 %21 %33 (%95 GA) (40-56) (10-28) (9-39) (19-49) NELb %19 %11 %21 %5 (%95 GA) (13-26) (5-20) (9-39) (1-17) MSYc %39 %28 %52 %70 (%95 GA) (31-47) (18-40) (34-69) (54-83) TSY %32 %17 %39 %50 (%95 GA) (25-40) (10-28) (23-58) (34-66) a Sonuç ar günde bir kez 14 0 mg önerilen başlangıç d ozunda raporlanmıştır. (Bkz. Bölüm 4.2)

b Hematolojik yanıt kriterleri (bütün yanıtlar 4 haftadan sonra teyid edilmiştir): Majör hematolojik yanıt (MaHY) = tam hematolojik yanıt + lösemi kanıtı olmaması (NEL). THY: lökosit < kurumun ULN'si, ANC > 1.000 /mm3, trombosit > 100.000 /mm3, periferik kanda blast ya da promiyelosit yok, kemik iliğinde blast < %5, periferik kanda miyelosit artı metamiyelosit < %5, periferik kandabazofil <%20 ve kemik iliği dışı tutulum yok. NEL: THY ile aynı kriterler ama ANC > 500/mm3 ve < 1.000 /mm3, ya da trombosit > 20.000 /mm3 ve < 100.000 /mm3 c MSY hem tam (%0 Ph+ metafaz) hem de kısmi (>%0-%35) yanıt kombinasyonudur. GA = güvenlik aralığı ULN = Normal Aralığın Üst Sınırı

Günde bir defa 140 mg rejimi ile tedavi uygulanan hızlanmış faz CML hastalarında medyan MaHR süresi ve medyan genel sağkalıma ulaşılmamıştır ve medyan PFS'nin 25 ay olduğutespit edilmiştir.

Günde bir defa 140 mg rejimi ile tedavi uygulanan miyeloid blast fazı CML hastalarında medyan MaHR süresinin 8 ay, medyan PFS'nin 4 ay, medyan genel sağkalımın ise 8 ay olduğutespit edilmiştir. Günde bir defa 140 mg rejimi ile tedavi uygulanan lenfoid blast fazı CMLhastalarında medyan MaHR süresinin 5 ay, medyan PFS'nin 5 ay, medyan genel sağkalımın ise11 ay olduğu tespit edilmiştir.

Günde bir defa 140 mg rejimi ile tedavi uygulanan Ph+ ALL hastalarında medyan MaHR süresinin 5 ay, medyan PFS'nin 4 ay, medyan genel sağkalımın ise 7 ay olduğu tespit edilmiştir.

Pediyatrik popülasyon

Pediyatrik KML hastaları

İki pediyatrik çalışmada tedavi edilen kronik faz KML'li 130 pediyatrik hastada (biri Faz I, açık etiketli, randomize olmayan doz aralığı bulma çalışması ve diğeri Faz II, açık etiketli,randomize olmayan çalışma), 84 hasta (sadece Faz II çalışmadan kaydedilen) yeni tanı konankronik faz KML ve 46 hasta (17 hasta Faz I çalışmadan ve 29 hasta Faz II çalışmadankaydedilmiştir) imatinib ile önceki tedaviye dirençliydi veya bu tedaviyi tolere edememiştir.Kronik faz KML'li 130 pediyatrik hastanın 97'si günde bir kez dasatinib tablet 60 mg/m² iletedavi edilmemiştir (yüksek BSA'lı hastalar için günde bir defa 100 mg'lık maksimum doz).Hastalar hastalık progresyonuna veya kabul edilemez toksisiteye kadar tedavi edilmiştir.

Kilit etkililik sonlanma noktaları şöyleydi: tam sitogenetik yanıt (CCyR), majör sitogenetik yanıt (MCyR) ve majör moleküler yanıt (MMR). Sonuçlar Tablo 14'te gösterilmektedir

Tablo 14: Dasatinibin kronik faz KML'li pediyatrik hastalarda etkililiği - Minimum takip döneminde zaman içinde kümülatif yanıt

3 ay 6 ay 12 ay 24 ay CCyR (%95 GA) Yeni tanı konan (N=51) a %43,1, (29,3-57,8) %45,7 %66,7 (52,1-79,2) %71,7 %96,1 (86,5-99,5) %78,3 %96,1 (86,5-99,5) %82,6 Önceki imatinib (N=46) b (30,9-61) (56,5-84) (63,6-89,1) (68,6- 92,2) MCyR (%95 GA ) Yeni tanı konan (N=51) a %60,8 (46,1-74,2) %60,9 %90,2 (78,6-96,7) %82,6 %98 (89,6- 100) %89,1 %98 (89,6-100) %89,1 Önceki imatinib (N=46) b (45,4-74,9) (68,6-92,2) (76,4- 96,4) (76,4- 96,4) MMR (%95 GA) Yeni tanı konan (N=51) a %7,8 (2,2,-18,9) %15,2 %31,4 (19,1- 45,9)%26,1 %56,9 (42,2- 70,7)%39,1 %74,5 (60,4- 85,7)%52,2 Önceki imatinib (N=46) b (6,3-28,9) (14,3-41,1) (25,1- 54,6) (36,9- 67,1)

a Yeni tanı konan kronik faz KML'li ve oral tablet formülasyonu alan Faz II pediyatrik çalışmalardaki hastalar b İmatinibe dirençli veya tolere edemeyen kronik faz KML'li ve oral tablet formülasyonu alan Faz I ve Faz III pediyatrik çalışmalardaki hastalar

Faz I pediyatrik çalışmada, imatinibe dirençli veya tolere edemeyen kronik faz KML'li hastalar arasında en az 7 yıllık takipten sonra, medyan PFS süresi 53,6 ay ve OS oranı %82,4 idi.

Faz II pediyatrik çalışmada, tablet formülasyonu alan hastalarda yeni tanı alan kronik faz KML'li 51 hasta arasında tahmini 24 aylık PFS oranı %94 iken (82,6, 98) imatinibedirençli/tolere edemeyen kronik faz KML'li 29 hastada bu oranı %81,7 (61,4, 92) bulunmuştur.24 aylık takipten sonra, yeni tanı konan hastalarda OS %100 ve imatinibe dirençli/tolereedemeyen hastalara %96,6 idi.

Faz II pediyatrik çalışmada, yeni tanı konan 1 hastada ve imatinibe dirençli/tolere edemeyen 2 hastada hastalık blastik faz KML'ye ilerlemiştir.

Dasatinib oral süspansiyon hazırlamaya yönelik toz formülasyonu alan (72 mg/m² dozunda) 33 yeni tanı konmuş kronik faz KML'li pediyatrik hasta mevcuttu. Bu doz önerilen doza kıyasla%30 daha düşük maruziyeti temsil etmektedir. Bu hastalarda, CCyR ve MMR 12. ayda CCyR:%87,9 [%95 GA: (71,8-96,6)] ve MMR: %45,5 [%95 GA: (28,1-63,6)] olarak bulunmuştur.

Daha önce imatinib almış olan dasatinib ile tedavi edilen kronik faz KML hastaları arasında, tedavi sonunda şu mutasyonlar tespit edilmiştir: T315A, E255K ve F317L. Ancak, tedavidenönce E255K ve F317L de tespit edilmiştir. Tedavi sonunda yeni tanı konan kronik faz KMLhastalarında herhangi bir mutasyon tespit edilmemiştir.

ALL'li ^ pediyatrik hastalar

Dasatinibin kemoterapi ile kombinasyon halinde etkililiği, yeni tanı konan Ph+ ALL'li bir yaşın üzerindeki hastalarda yapılan bir pivot çalışmada değerlendirilmiştir.

Bu çok merkezli, tarihsel olarak kontrollü, standart kemoterapiye eklenen dasatinib ile yapılan Faz II çalışmada, 104'ü doğrulamış Ph+ ALL'ye sahip yeni tanı konmuş Ph+ ALL'li 106pediyatrik hasta, kemoterapi ile kombinasyon halinde 24 aya varan sürekli doz rejimi ile günlük60 mg/m²'lik doz almıştır. Hastaların 82'si sadece dasatinib tablet alırken 24 hasta en az bir kezdasatinib oral süspansiyon hazırlamak için toz formülasyonunu almıştır (bunların 8'i sadecedasatinib oral süspansiyon hazırlamak için toz formülasyonunu almıştır). Arka plandakikemoterapi rejimi AIEOP-BFM ALL 2000 çalışmasında kullanılanla aynıydı (kemoterapötikstandart çok ajanlı kemoterapi protokolü). Primer etkililik sonlanma noktası 3 yıllık olaysızsağkalım olup (EFS), %65,5 olarak bulunmuştur (55,5-73,7).

Ig/TCR tekrar düzenlemesi ile değerlendirilen minimum rezidüel hastalık (MRD) negativite oranı, konsolidasyon sonunda tedavi edilen tüm hastalarda %71,7 idi. Bu orandeğerlendirilebilir Ig/TCR değerlendirmeleri olan 85 hastaya dayandırıldığında, oran %89,4 idi.İndüksiyon ve konsolidasyon sonunda akış sitometrisi ile ölçülen şekilde MRD negativiteoranları sırasıyla %66 ve %84 idi.

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Dasatinibin farmakokinetiği 229 yetişkin sağlıklı gönüllülerde ve 84 hastada değerlendirilmiştir.

Emilim:

Oral uygulamayı takiben hastalar dasatinibi hızla absorbe ederler, pik konsantrasyonlar 0,5-3 saatte görülür. Oral uygulamayı takiben, ortalama maruziyette ki artış (EAAt) günde iki kere25 mg - 120 mg aralığındaki dozlarda doz artışıyla yaklaşık olarak orantılıdır. Dasatinibin genelortalama terminal yarılanma ömrü hastalarda yaklaşık 5-6 saattir.

Çok yağlı bir yemekten 30 dakika sonra 100 mg'lık tek bir dasatinib dozu uygulanan sağlıklı gönüllülerde alınan veriler dasatinibin ortalama EAA'ında %14 artış göstermiştir.

Dasatinibden 30 dakika önce yenilen az yağlı bir yemek dasatinibin ortalama EAA'ını %21 arttırmıştır. Gıdaların gözlenen etkileri ilaç alımında klinik açıdan önem taşıyan değişikliklereyol açmamıştır. Dasatinib maruziyetinde görülen değişkenlik, az yağlı (%39 CV) ve çok yağlıyemeğe (%32 CV) kıyasla açlık koşullarında daha yüksektir (%47 CV).

Hasta popülasyonu FK analizine göre, dasatinib maruziyetinde görülen değişkenliğin temelde durumlar arası biyoyararlanım değişkenliğinden (%44 CV) ve daha düşük ölçüde bireyler arasıbiyoyararlanım değişkenliğinden ve bireyler arası klirens değişkenliklerinden (sırasıyla, %30ve %32) kaynaklandığı tahmin edilmiştir. Maruziyetteki durumlar arası rastgele değişkenliğinkümülatif maruziyeti ve etkililik veya güvenliliği etkilemesi beklenmemektedir.

Dağılım:

Hastalarda dasatinibin görünür dağılım hacmi yüksek olup (2,505 L) varyasyon katsayısı (%CV %93), tıbbi ürünün ekstravasküler yerde yaygın olarak dağıldığını gösterir.

In vitro

deneyimleregöre, dasatinib klinik olarak önemli konsantrasyonlarda plazma proteinlerine yaklaşık %96oranında bağlanmaktadır.

Biyotransformasyon:

Dasatinib insanlarda, metabolitlerin oluşumunda görev alan multipl enzimler ile yaygın olarak metabolize edilir. 100 mg [¹⁴C] işaretli dasatinib uygulanan sağlıklı gönüllülerde plazmadadolaşan radyoaktivitenin %29'u değişmemiş dasatinib olarak bulunmuştur. Plazmakonsantrasyonu ve ölçülen

in vitro

aktivite dasatinibin metabolitlerinin ürünün gözlenenfarmakolojisinde majör bir rol oynama olasılıklarının düşük olduğunu göstermektedir.CYP3A4 dasatinibin metabolizmasından sorumlu majör enzimdir.

Eliminasyon:

Dasatinib'in ortalama terminal yarı ömrü 3 ila 5 saattir. Ortalama belirgin oral klirens 363,8 L/saattir (%CV %81,3).

Eliminasyon başlıca feçeste, çoğunlukla metabolitler halinde gerçekleşir. Tek doz [¹⁴C] işaretli dasatinib verilmesini takiben, dozun yaklaşık %89'u 10 gün içinde atılmış, radyoaktivitenin%4'ü idrarda ve %85'i feçeste bulunmuştur. İdrardaki ve feçesteki değişmemiş dasatiniboranları sırasıyla dozun %0,1'i ve %19'u olmuş, dozun kalanı ise metabolit olmuştur.

Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum:Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Dasatinib ile böbrek fonksiyonları azalmış olan hastalarda herhangi bir klinik çalışma yapılmamıştır (serum kreatinin konsantrasyonu normal aralığın üst sınırının >1,5katı olan hastalar çalışmalara alınmamıştır). Dasatinibin ve metabolitlerinin böbrek klerensi <%4 olduğu için, böbrek yetmezliği olan hastalarda total vücut klerensinde bir azalmabeklenmez.

Dasatinib ve metabolitleri böbreklerden minimal düzeyde atılmaktadır.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliğinin dasatinibin tek-doz farmakokinetiği üzerine etkileri, 50 mg uygulanan orta düzeyde karaciğer yetmezliği olan 8 hastada ve 20 mg uygulanan şiddetli karaciğeryetmezliği olan 5 hastada, 70 mg uygulanan eşleştirilmiş sağlıklı gönüllülerle karşılaştırılarakdeğerlendirilmişir. Orta düzeyde karaciğer yetmezliği olan hastalar normal karaciğerfonksiyonu olanlarla karşılaştırıldığında dasatinibin 70 mg doza göre ayarlanmış ortalama Cmaksve EAA değerleri sırasıyla %47 ve %8 oranında azalmıştır. Şiddetli karaciğer yetmezliği olanhastalar normal karaciğer fonksiyonu olan gönüllüler ile karşılaştırıldığında dasatinibin 70 mgdoza göre ayarlanmış ortalama Cmaks ve EAA değerleri sırasıyla %43 ve %28 oranındaazalmıştır. (Bkz. Bölüm 4.2 ve 4.4)

Pediyatrik popülasyon

Dasatinib farmakokinetiği lösemi veya solid tümörleri olan 104 pediyatrik hastada değerlendirilmiştir (tablet formülasyonu alan 72 ve oral süspansiyon hazırlamak için tozformülasyonu alan 32).

Yapılan bir pediyatrik farmakokinetik çalışmada, doza göre normalize edilen dasatinib maruziyeti (Cavg, Cmin ve Cmaks) kronik faz KML'li 21 hasta ve Ph+ ALL'li 16 hasta arasındabenzer olmuştur.

Dasatinib tablet formülasyonunun farmakokinetiği, tekrarlayan veya dirençli lösemili veya solid tümörleri olan 72 pediyatrik hastada günde bir defa 60 ila 120 mg/m² ve günde iki defa50 ila 110 mg/m² arasında değişen oral dozlarda değerlendirilmiştir. Veriler iki çalışmadabirleştirilmiştir ve dasatinib'in hızla emildiğini göstermiştir. Ortalama Tmaks 0,5 ve 6 saatarasında gözlenirken ortalama yarı ömür tüm doz ve yaş gruplarında 2 ila 5 saat arasındabulunmuştur. Dasatinibin FK profili, pediyatrik hastalarda maruziyette dozla ilişkili artışlabirlikte dozla orantılı olmuştur. Çocuklar ve adölesanlar arasında dasatinib FK profili açısındananlamlı bir fark görülmemiştir. Doza göre normalleştirilmiş dasatinib Cmaks, EAA (0-T) ve EAA(INF) parametrelerine ait geometrik ortalamaların farklı doz düzeylerinde çocuklar veadölesanlar arasında benzer olduğu bulunmuştur. Bir PFK modele dayalı simülasyon, bölüm4.2'de tablet için önerilen vücut ağırlığına dayalı dozlamın, 60 mg/m² tablet formülasyonu ilebenzer bir maruziyet sağlayacağını göstermiştir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Dasatinibin klinik olmayan güvenlilik profili bir dizi ve farelerde, sıçanlarda, maymunlarda ve tavşanlarda yapılan

in vivoin vitro

çalışmada değerlendirilmiştir.

Primer toksisiteler gastrointestinal, hematopoietik ve lenfoid sistemlerde ortaya çıkmıştır. Bağırsak daima hedeflenen bir organ olduğu için, sıçanlarda ve maymunlarda gastrointestinaltoksisite dozu sınırlamıştır. Sıçanlarda eritrosit parametrelerindeki minimal ve hafif düşüşlerekemik iliğindeki değişiklikler eşlik etmiştir; maymunlarda benzer değişiklikler daha düşük birinsidans ile görülmüştür. Sıçanlarda lenfoid toksisite lenf nodüllerinde, dalakta ve timustalenfoid azalması ve lenfoid organların ağırlıklarında düşüşler ile kendini göstermiştir.Tedavinin kesilmesini takiben gastrointestinal, hematopoetik ve lenfoid sistemlerdekideğişiklikler geri dönüşümlü olmuştur.

9 aya kadar tedavi edilen maymunlarda arka plan böbrek mineralizasyonunda artış ile sınırlı böbrek değişiklikleri gözlenmiştir. Maymunlarda > 15 mg/kg akut tek dozun uygulandığı biroral çalışmada kütanöz hemoraji gözlenmiş, fakat ne maymunlarda ne de sıçanlarda tekrarlanandozların uygulandığı çalışmalarda görülmemiştir. Sıçanlarda dasatinib trombositagregasyonunu

in vitroin vivo

olarak uzatmıştır.Ancak spontan kanama görülmemiştir.

hERG ve Purkinje lif tayinleri;

in vitroin vivo

tek doz çalışmasında QT aralığında veya EKG dalgasıformunda bir değişiklik görülmemiştir.

Dasatinib

in vitroin vivoin vitro

klastojenik etki göstermiştir.

Sıçan fertilitesi ve erken embriyonik gelişimle ilgili konvansiyonel bir çalışmada dasatinib erkek veya dişilerin fertilitesini etkilememiştir ancak insanlardaki klinikte kullanılan dozseviyelerinde embriyoletaliteyi indüklemiştir. Embriyofetal gelişim çalışmalarında dasatinibbenzer şekilde, sıçanlarda yavruların boylarındaki düşüş ve hem sıçanlarda hem de tavşanlardafetüsün iskeletinde farklılıklar ile birlikte olan embriyoletaliteyi indüklemiştir. Bu etkilermaternel toksisiteye yol açmayan dozlarda ortaya çıkmıştır; bu da dasatinibin implantasyondanorganojenezin tamamlanmasına kadar geçen sürede selektif reprodüktif toksik madde olduğunugöstermektedir.

Farelerde dasatinib doza bağlı olan ve doz azaltılarak ve/veya dozaj planı değiştirilerek etkinlikle tedavi edilen immunosupresyonu indüklemiştir. Dasatinib fare fibroblastlarındayürütülen bir

in vitroin vivo

olaraknon-fototoksik olarak değerlendirilmiştir.

İki yıllık bir karsinojenisite çalışmasında, sıçanlara günlük 0,3, 1 ve 3 mg/kg dozlarında oral dasatinib uygulanmıştır. En yüksek doz genellikle günlük 100 mg ila 140 mg arasında değişenönerilen başlangıç dozunda insanlarda gözlenen maruziyetle eşdeğer bir plazma maruziyet(EAA) düzeyi ile sonuçlanmıştır. Yüksek doz uygulanan dişilerde uterus ve rahimde skuamözhücreli karsinomalar ve papillomaların birleşik insidansında ve düşük doz uygulanan erkeklerdeprostat adenomalarının insidansında istatistiksel olarak anlamlı bir artış kaydedilmiştir.Sıçanlarda karsinojenisite çalışmalarından elde edilen bu bulguların insanlar için önemibilinmemektedir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Tablet çekirdeği:

Laktoz monohidrat (inek sütü kaynaklı)

Mikrokristalin selüloz tip 101 Mikrokristalin selüloz tip 102Hidroksipropil selüloz tip EKroskarmeloz sodyum tip AMagnezyum stearat

Film kaplama:

Hipromeloz

Titanyum dioksit (E171)

Triasetin

6.2. Geçimsizlikler

Geçerli değil.

6.3. Raf Ömrü

36 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

60 film kaplı tablet içeren çocukların açamayacağı polipropilen kapaklı yüksek dansiteli polietilen (HDPE) şişe.

Her bir HDPE şişesine bir desikan (1 g) kutusu yerleştirilir.

Her kartonda bir şişe vardır.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

DASIKAM® tablet sağlık profesyonellerinin aktif ilaç maddesine maruz kalmalarını engelleyecek bir film kaplama ile çevrili bir çekirdek tabletten oluşur. Ancak, eğer tabletlerezilir veya kırılırsa, sağlık profesyonelleri tek kullanımlık kemoterapi eldivenleri giymelidirler.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ:

Teva İlaçları San. ve Tic. AŞ.

Ümraniye/ İstanbul

8. RUHSAT NUMARASI

2022/199

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 03.04.2022 Ruhsat yenileme tarihi: -

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ