KISA URUN BILGISI
'V Bu ilaç ek izlemeye tabidir. Bu üçgen yeni güvenlilik bilgisinin hızlı olarak belirlenmesini sağlayacaktır. Sağlık mesleği mensuplarının şüpheli advers reaksiyonlarıTÜFAM'a bildirmeleri beklenmektedir. Bakınız Bölüm 4.8 Advers reaksiyonlar nasılraporlanır?
1. BEŞERI TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
MABTHERA 100 mg/10 mL IV İnfüzyon İçin Konsantre Çözelti İçeren Flakon Steril
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:
Her bir flakon 10 mL'lik çözelti içinde 100 mg rituximab içerir.
Çözeltinin her mL'sinde 10 mg rituximab bulunur.
Rituximab insan IgG1 sabit bölgeleri ve sırasıyla değişken mürin hafif zincir ve ağır zincir içeren bir glikozile immunoglobulin sunan, genetik mühendisliği ile üretilen kimerikfare/insan monoklonal antikorudur. Antikor, memelilerin (Çin hamster over hücresi) hücresüspansiyon kültüründe üretilir ve spesifik viral inaktivasyon ve çıkarma prosedürleriniiçerecek şekilde afinite kromotografisi ve iyon değiştirme ile saflaştırılır.
Yardımcı maddeler:
1 mL konsantre çözelti' de
• Sodyum sitrat dihidrat: 7,35 mg/mL
• Sodyum klorür: 9 mg/ mL
• Sodyum hidroksit : pH ayarı için y.m.
Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORM
İnfüzyon için konsantre çözelti içeren flakon.
Çözelti, pH değeri 6,2 - 6,8; osmolaritesi 324 - 396 mOsmol/kg olan, berrak, renksiz bir sıvıdır.
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1 Terapötik endikasyonlar
Hodgkin-dışı Lenfoma (NHL)
Belge Do
- İndüksiyon tedavisine yanıt veren foliküler lenfomalı yetişkin hastalarda idametedavisi olarak
- Kemoterapiye dirençli veya kemoterapiden sonra ikinci kez veya daha fazla nüksoluşan evre III-IV foliküler lenfomalı yetişkin hastalarda monoterapi olarak
- CD20 pozitif, difüz büyük B hücreli lenfomalı yetişkin hastalarda CHOP(siklofosfamid, doksorubisin, vinkristin,prednizolon) kemoterapi şemasına ekolarak
- Daha önce tedavi edilmemiş ileri evre CD20 pozitif difüz büyük B hücreli lenfoma(DBBHL), Burkitt lenfoma (BL) / Burkitt lösemi (olgun B hücreli akut lösemi)(BAL), Burkitt-like lösemisi (BLL) olan pediyatrik hastaların (>6 ay <18 yaş)tedavisinde kemoterapi ile birlikte kullanılması endikedir.
Kronik Lenfositik Lösemi (KLL)
MABTHERA daha önce tedavi edilmemiş ve relaps/refrakter KLL hastalarının tedavisinde kemoterapi ile kombinasyon halinde endikedir. Daha önce MABTHERAdahil monoklonal antikorlarla tedavi edilen hastalar veya önceki MABTHERA ilekombine kemoterapi tedavisine dirençli hastalar için etkililik ve güvenlilik konusundayalnızca kısıtlı veri mevcuttur.
Daha fazla bilgi için Bölüm 5.1' e bakınız.
Granulamatoz Polianjiitis (Wegener) (GPA) ve Mikroskobik Polianjiitis (MPA)
Siklofosfamide dirençli veya siklofosfamid tedavisi verilemeyen ciddi, aktif granulamatoz polianjiitis (GPA, Wegener granülomatozu olarak da bilinir) ve mikroskobik polianjiitis(MPA)'i olan yetişkin hastaların tedavisinde glukokortikoidlerle kombine olarakMABTHERA kullanılır.
Ciddi, aktif GPA (Wegener) ve MPA'sı olan pediyatrik hastalarda (> 2 ila <18 yaş) remisyon indüksiyonu için glukokortikoidlerle kombinasyon halinde endikedir.
Pemfigus Vulgaris
Orta ila şiddetli Pemfigus Vulgarisli (PV) hastaların tedavisinde endikedir.
4.2 Pozoloji ve uygulama şekli
MABTHERA, acil uygulama için tüm resüsitasyon olanaklarının bulunduğu bir ortamda deneyimli bir sağlık mesleği mensubunun yakın gözetimi altında uygulanmalıdır (bkz.Bölüm 4.4).
Premedikasyon ve profilaksi:
Her MABTHERA infüzyonundan önce, antipiretik (örn. parasetamol) ve antihistaminik ilaçtan (örn. difenhidramin) oluşan bir premedikasyon her zaman yapılmalıdır.
Hodgkin dışı lenfoma ve kronik lenfositik lösemili (KLL) yetişkin hastalarda, MABTHERA
binasyo
nde verilmiyorsa, glukokortikoidlerle
LKip Adresı:https:/Avww.turKiye.gov.tr/sagliK-iitcK-eDys
lukortikoid i
Belge Do
\xö3
elge^al
premedikasyon göz önünde bulundurulmalıdır.
Hodgkin dışı lenfomalı pediyatrik hastalarda, parasetamol ve H1 antihistaminik (difenhidramin veya eşdeğeri) ile premedikasyon, MABTHERA infüzyonununbaşlamasından 30 ila 60 dakika önce uygulanmalıdır. Ayrıca Tablo 1' de belirtildiği şekildeprednizon verilmelidir.
KLL hastaları için, tümör lizis sendromu (TLS) riskini azaltmak amacıyla tedavi başlangıcından 48 saat öncesinde yeterli hidrasyon ve ürikostatik uygulanmaya başlanmasıile profilaksi önerilmektedir. Lenfosit sayıları > 25 x109/L olan tüm KLL hastalarında akutinfüzyon reaksiyonları ve/veya sitokin salınım sendromunun oranını ve ciddiyetiniazaltmak amacıyla, MABTHERA infüzyonundan kısa bir süre önce 100 mg i.v.prednizon/prednizolon uygulanması önerilmektedir.
Granulamatoz polianjiitis (Wegener) ve Mikroskobik polianjiitis hastaları ve Pemfigus Vulgaris hastalarında infüzyonla ilişkili reaksiyonların görülme sıklığını ve şiddetiniazaltmak için her MABTHERA infüzyonundan 30 dakika önce tamamlanacak şekilde 100mg i.v. metilprednizolon uygulanmalıdır.
Yetişkin Granulamatoz polianjiitis (Wegener) ve Mikroskobik polianjiitis hastalarında MABTHERA'nın ilk infüzyonundan önce 1 ila 3 günlük 1.000 mg i.v./günmetilprednizolon uygulanması önerilmektedir (metilprednizolonun son dozuMABTHERA'nın ilk infüzyonu ile aynı günde verilebilir). Ardından 4 haftalıkMABTHERA indüksiyon tedavisi sırasında ve sonrasında oral prednizon 1 mg/kg/gün (enfazla 80 mg/gün ve daha sonra klinik duruma göre mümkün olduğunca hızlı bir şekildeazaltılır) uygulanmalıdır.
Uygun görülürse, yetişkin GPA, MPA ve PV hastalarına MABTHERA tedavisi sırasında ve sonrasında Pnömosistis jiroveci pnömoni (PJP) profilaksisi önerilmektedir.
Pediyatrik popülasyon
GPA veya MPA'sı olan pediyatrik hastalarda, ilk MABTHERA IV infüzyonundan önce, şiddetli vaskülit semptomlarını tedavi etmek için metilprednizolon üç gün süreyle 30mg/kg/gün (1 g/gün'ü geçmemek üzere) IV yolla verilmelidir.
I.v. metilprednizolon uygulamasının tamamlanmasının ardından, hastalar oral prednizon 1 mg/kg/gün (60 mg/gün'ü geçmemek üzere) almalı ve klinik ihtiyaca göre mümkünolduğunca hızlı bir şekilde doz azaltılmalıdır (bkz. Bölüm 5.1).
Pneumocystis jirovecii pnömonisi (PJP) profilaksisi, uygun olduğu şekilde MABTHERA tedavisi sırasında ve sonrasında GPA veya MPA'sı olan pediyatrik hastalar için önerilir.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi
Hastaya reçete edilen uygun formülasyonun (intravenöz veya subkutan formülasyon) verildiğinden emin olmak için tıbbi ürünün etiketleri kontrol edilmelidir.
TT111belge
Foliküler Hodgkin-dışı lenfoma:
Kombinasyon tedavisi:
Daha önce tedavi edilmemiş veya relaps/refrakter foliküler lenfoma hastaları için herhangi bir kemoterapi ile kombinasyon halinde önerilen MABTHERA dozu, 8 küre kadar her kürde375 mg/m2 vücut yüzey alanıdır.
Eğer uygulanabilirse, MABTHERA, kemoterapinin glukokortikoid bileşeninin i.v. yolla verilmesinden sonra her bir kemoterapi kürünün ilk gününde uygulanmalıdır.
İdame tedavisi:
Daha önce tedavi edilmemiş foliküler lenfoma
Daha önce tedavi edilmemiş ve indüksiyon tedavisine yanıt vermiş foliküler lenfomalı hastalarda idame tedavisi olarak önerilen MABTHERA dozu: hastalık progresyonuna kadar2 ayda bir (son doz indüksiyon tedavisinden 2 ay sonra ba şlayarak) veya maksimum ikiyıllık bir süre boyunca (toplam 12 infüzyon) 375 mg/m2 vücut yüzey alanıdır.
Relaps/Refrakter (Nükseden/Dirençli) foliküler lenfoma
İndüksiyon tedavisine yanıt vermiş olan relaps/refrakter foliküler lenfomalı hastalarda idame tedavisi olarak önerilen MABTHERA dozu: hastalık ilerleyene kadar ya damaksimum iki yıl süresince (en çok 8 kür olarak), üç ayda bir (son doz indüksiyontedavisinden 3 ay sonra başlayarak) 375 mg/m2 vücut yüzey alanıdır.
Monoterapi:
Relaps/Refrakter (Nükseden/Dirençli) foliküler lenfoma
Evre III-IV foliküler lenfoma olan, kemoterapiye dirençli veya kemoterapiden sonra ikinci kez veya daha fazla nüks oluşan yetişkin hastalar için indüksiyon tedavisi olarak kullanılanMABTHERA monoterapisinin önerilen dozu: 4 hafta süreyle haftada bir kere i.v. infüzyonyoluyla verilen 375 mg/m2 vücut yüzey alanıdır.
Relaps/refrakter foliküler lenfoma için MABTHERA monoterapisi ile geçmiş tedaviye yanıt veren hastalarda MABTHERA monoterapisiyle yeniden tedavi için önerilen doz: 4 haftasüreyle haftada bir kere i.v. infüzyon yoluyla verilen 375 mg/m2 vücut yüzey alanıdır (bkz.Bölüm 5.1).
Yetişkin Difüz büyük B hücreli Hodgkin-dışı lenfoma
MABTHERA, CHOP kemoterapisi ile kombinasyon şeklinde kullanılmalıdır. Önerilen MABTHERA dozu, her kemoterapi kürünün 1. gününde, 8 kür için, CHOP rejimininglukokortikoid bileşeni i.v. yoldan uygulandıktan sonra verilmek üzere, 375 mg/m2 vücutyüzey alanıdır. Difüz büyük B hücreli Hodgkin-dışı lenfoma olgularında MABTHERA'nındiğer kemoterapilerle kombinasyon halinde kullanımının güvenliliği ve etkililiğine ait veriyoktur.
Tedavi sırasında doz ayarlamaları
MABTHERA dozunda herhangi bir azaltma önerilmemektedir. MABTHERA, kemoterapi ile kombine halde uygulandığında, kemoterapötik ilaçlar için geçerli standart dozazaltmaları yapılmalıdır.
Kronik Lenfositik Lösemi (KLL)
Daha önce tedavi edilmemiş ve relaps/refrakter hastalar için kemoterapiyle kombinasyon halinde önerilen MABTHERA dozu, toplam 6 kür olmak üzere, ilk tedavi kürünün 0.gününde uygulanan 375 mg/m2 vücut yüzey alanı ve sonrasındaki her kürün 1. günündeuygulanan 500 mg/m2 vücut yüzey alanıdır. Kemoterapi, MABTHERA infüzyonundansonra verilmelidir.
Granulamatoz polianjiitis (Wegener) (GPA) ve Mikroskobik polianjiitis (MPA)
Yetişkin remisyon indüksiyonu
GPA ve MPA'sı olan yetişkin hastalarda remisyon tedavisinin başlatılması için önerilen MABTHERA dozu, 4 hafta boyunca haftada bir intravenöz infüzyon olarak uygulanan 375mg/m2 vücut yüzey alanıdır (toplam 4 infüzyon).
Yetişkin idame tedavisi
MABTHERA ile remisyon indüksiyonunu takiben, GPA ve MPA'sı olan yetişkin hastalarda idame tedavisine son MABTHERA infüzyonundan en geç 16 hafta sonra başlanmalıdır.
Diğer standart bakım immunosupresanları ile remisyon indüksiyonunu takiben, hastalık remisyonunu takip eden 4 haftalık dönemde MABTHERA idame tedavisine başlanmalıdır.
MABTHERA, iki hafta arayla iki 500 mg i.v. infüzyonu olarak uygulanmalı ve ardından her 6 ayda bir 500 mg i.v. infüzyonu olarak uygulanmalıdır. Hastalar, remisyon sağlandıktan(klinik belirti ve semptomların olmaması) sonra en az 24 ay boyunca MABTHERAalmalıdır. Nüks açısından daha yüksek risk altında olabilecek hastalar için, doktorlar 5 yılakadar daha uzun bir MABTHERA idame tedavisini düşünmelidir.
Pemfigus Vulgaris
Pemfigus vulgaris tedavisi için önerilen MABTHERA dozu 1000 mg'dır, i.v. infüzyon olarak uygulanır, ardından iki hafta sonra glukokortikoidlerin giderek azaltılması ilekombinasyon halinde ikinci bir 1000 mg i.v. infüzyonu yapılır.
İdame tedavisi
500 mg i.v. idame infüzyonu 12. ve 18. aylarda ve daha sonra gerekirse klinik değerlendirmeye göre 6 ayda bir uygulanmalıdır.
Nüks tedavisi
Nüks durumunda hastalara 1000 mg i.v. verilebilir. Hekim, klinik değerlendirmeye dayanarak hastanın glukokortikoid dozunu sürdürmeyi veya artırmayı da düşünmelidir.
Sonraki infüzyonlar, önceki infüzyonu takip eden 16 haftadan daha erken olmamak kayd lyla uygulanabilir.
Uygulama şekli:
MABTHERA sadece ona ayrılmış damar yoluyla, tek başına intravenöz infüzyonla, tüm resüsitasyon olanaklarının eksiksiz olarak hazır bulunduğu bir ortamda veuzman bir hekimin yakın gözetimi altında uygulanmalıdır.
Hazırlanmış infüzyon çözeltilerini i.v. puşe veya bolus yoluyla uygulamayınız(bkz. Bölüm 6.6).
Hastalar, sitokin salınım sendromu başlangıcı açısından yakından izlenmelidir (bkz. Bölüm 4.4). Özellikle şiddetli dispne, bronkospazm veya hipoksi şeklinde şiddetli reaksiyonbelirtileri gelişen hastalarda infüzyon derhal kesilmelidir. Hodgkin-dışı lenfomalı hastalardaha sonra, uygun laboratuvar testleri ile tümör lizis sendromu belirtileri açısından ve göğüsröntgeni ile pulmoner infiltrasyon açısından değerlendirilmelidir. Tüm hastalardasemptomlar tamamen düzelene kadar ve laboratuvar değerleriyle göğüs röntgeni bulgularınormalleşene dek infüzyona tekrar başlanmamalıdır. Ayrıca infüzyona başlangıç olarakdaha önce uygulananın en fazla yarısı kadar bir hızda yeniden başlanmalıdır. Aynı şiddetliadvers reaksiyonlar ikinci kez meydana gelirse tedavinin durdurulması yönünde bir kararvaka bazında ciddi olarak düşünülmelidir.
Hafif veya orta dereceli infüzyonla ilişkili reaksiyonlar (İİR) (Bölüm 4.8), genelde infüzyon hızının azaltılmasına yanıt vermektedir. Semptomlar düzeldikten sonra infüzyon hızıarttırılabilir.
İlk infüzyon
Önerilen ilk infüzyon hızı 50 mg/saat'tir; ilk 30 dakikadan sonra, 30 dakikada bir 50 mg/saat'lik artışlarla hız maksimum 400 mg/saat'e çıkarılabilir.
İzleyen infüzyonlar
Tüm endikasyonlar
Sonraki MABTHERA infüzyonlarına 100 mg/saat hızıyla başlanabilir ve daha sonra her 30 dakikada bir 100 mg/saat'lik artışlarla oran maksimum 400 mg/saat'e çıkarılabilir.
Pediyatrik hastalar - Hodgkin-dışı lenfoma
İlk infüzyon
Önerilen ilk infüzyon hızı 0,5 mg/kg/saat'tir (maksimum 50 mg/saat); ilk 30 dakikadan sonra, eğer aşırı duyarlılık veya infüzyonla ilişkili reaksiyon gözlenmezse 30 dakikada bir
';aat 'elrçsıkıa;pslabYl^rürkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys
Belge Doaıfıa KO'
0,
İzleyen infüzyonlar
Sonraki MABTHERA infüzyonlarma 1 mg/kg/saat hızıyla başlanabilir (maksimum 50 mg/saat) ve daha sonra her 30 dakikada bir 1 mg/kg/saat'lik artışlarla oran maksimum 400mg/saat'e çıkarılabilir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
Böbrek/karaciğer yetmezliği olan hastalarda özel bir kullanım söz konusu değildir. Pediyatrik popülasyon:
Hodgkin-dışı lenfoma
Daha önce tedavi görmemiş, ileri evre CD20 pozitif DBBHL/BL/BAL/BLL olan > 6 ay ila < 18 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda, MABTHERA sistemik Lenfom Malin B (LMB)kemoterapisi ile kombinasyon halinde kullanılmalıdır (bkz. Tablo 1 ve 2 ). ÖnerilenMABTHERA dozu, i.v. infüzyon olarak uygulanan 375 mg/m2 vücut yüzey alanıdır. Vucütyüzey alanı dışında MABTHERA doz ayarlaması gerekli değildir.
MABTHERA'nın >6 ay ila <18 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda güvenliliği ve etkililiği için daha önce tedavi edilmemiş ileri evre CD20 pozitif DBBHL/BL/BAL/BLL dışındakiendikasyonlarda veri bulunmamaktadır. Yalnızca 3 yaşın altındaki hastalar için kısıtlı verimevcuttur (bkz. Bölüm 5.1).
MABTHERA 6 aydan küçük CD20 pozitif difüz büyük B hücreli lenfomalı pediyatrik hastalarda kullanılmamalıdır (bkz. Bölüm 5.1).
Tablo 1 Hodgkin-dışı lenfomalı pediyatrik hastalarda MABTHERA pozolojisi
Kür
Tedavi günü
Uygulama detayları
Ön faz (COP)
kürü
1
MABTHERA verilmez
2. gün
(ön fazın 6. gününe karşılık gelir)
1. MABTHERA infüzyonu
1. indüksiyon kürü sırasında,prednizon
kemoterapi kürünün bir parçası olarak verilir veMABTHERA'dan önce uygulanmalıdır._
1. gün
2. MABTHERA infüzyonu
MABTHERA, ilk
MABTHERA infüzyonundan 48 saatsonra verilecektir.
İndüksiyon kürü 2 (COPDAM2)
2. gün
3. MABTHERA infüzyonu
2. indüksiyon küründe, MABTHERA uygulamasısırasındaprednizon
verilmez.
Belge Doama Kodu: lZW56Q3NRYnUyYnUyM0Fy2
İ'ıvenli eleklıonik im/a ile inı/alaıııını^lıı.—
. gün
4. MABTHERA infüzyonu
hÜçMnCüturkiye
infüzyonundan
48 saat,
|
|
sonra MABTHERA verilecektir.
|
Konsolidasyon kürü 1 (CYM/CYVE)
|
1. gün
5. MABTHERA infüzyonu
|
MABTHERA uygulaması sırasında prednizonverilmez.
|
Konsolidasyon kürü 2 (CYM/CYVE)
|
1. gün
6. MABTHERA infüzyonu
|
MABTHERA uygulaması sırasında prednizonverilmez.
|
İdame kürü 1 (M1)
|
Konsolidasyon kürü 2'nin (CYVE) 25 ila 28. günleriMABTHERA verilmez.
|
Konsolidasyon kürü 2 (CYVE) den sonra periferikdeğerler MNS>1 x 109/L vetrombositler> 100 x 109/Lolduğunda idame kürü 1 ebaşlanabilir.
|
İdame kürü 2 (M2)
|
İdame kürünün 1'in (M1) 28. Günü
MABTHERA verilmez.
|
|
MNS = Mutlak Nötrofil Sayısı; COP = Siklofosfamid, Vinkristin, Prednizon; COPDAM = Siklofosfamid, Vinkristin, Prednizolon, Doksorubisin, Metotreksat; CYM =CYtarabine (Aracytine, Ara-C), Metotreksat; CYVE = CYtarabine (Aracytine, Ara-C),VEposide (VP16)
|
Tablo 2 Hodgkin-dışı lenfomalı pediyatrik hastalar için tedavi planı: MABTHERA ile Eşzamanlı Kemoterapi |
Tedavi planı |
Hasta evrelemesi |
Uygulama detayları |
Grup B
|
LDH düzeyi yüksek (>N x 2) Evre III,
Evre IV MS negatif
|
Ön faz ve takiben 4 kür: 3g/m2 HDMTX ile 2indüksiyon kürü ve 2konsolidasyon kürü
|
Grup C
|
Grup C1:
B-AL MS negatif, Evre IV ve BAL MS pozitif ve BOSnegatif
|
Ön faz ve takiben 6 kür: 8g/m2 HDMTX ileindüksiyon kürü(COPADM), 2konsolidasyon kürü(CYVE) ve 2 idame kürü(M1 ve M2)
|
Grup C3:
BAL BOS pozitif, Evre IV BOS pozitif
|
|
28 gün aralıklarla verilen idame kürleri dışında, kan sayımı düzelip hastanın durumu izin verir vermez ardışık kürler verilmelidir.
|
BAL = Burkitt lösemi (olgun B hücreli akut lüsemi); BOS = Beyin Omurilik Sıvısı; MS = Merkezi Sinir Sistemi; HDMTX = Yüksek doz Metotreksat; LDH = Laktik AsitDehidrojenaz
|
|
Granulamatoz polianüitifi, (Weaensjr)(GPA)i,ve MikEOskobik polianjiitis (MPA)
Remisyon indüksiyonu
|
Şiddetli, aktif GPA veya MPA'sı olan pediyatrik hastalarda remisyon tedavisinin başlatılması için önerilen MABTHERA dozu, 4 hafta boyunca haftada bir i.v. infüzyonolarak uygulanan 375 mg/m2 vücut yüzey alanıdır.
Pediyatrik hastalarda (> 2 ila < 18 yaş) MABTHERA'nın güvenliliği ve etkililiği, şiddetli, aktif GPA veya MPA dışındaki endikasyonlarda belirlenmemiştir.
Yaygın, aşı ile önlenebilir çocukluk çağı hastalıkları (örn. kızamık, kabakulak, kızamıkçık ve çocuk felci) aşılarına karşı yetersiz bir bağışıklık yanıtı olasılığı bulunduğundan, şiddetli,aktif GPA veya MPA'sı olan 2 yaşından küçük pediyatrik hastalarda MABTHERAkullanılmamalıdır (bkz. Bölüm 5.1).
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalarda (> 65 yaş) herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir.
4.3 Kontrendikasyonlar
MABTHERA'nın Hodgkin-dışı lenfoma ve kronik lenfositik lösemide kullanım için kontrendike olduğu durumlar:
• Etkin maddeye veya ürünün içindeki herhangi bir maddeye veya mürin proteinlerineaşırı duyarlılık olması durumunda
• Aktif, ciddi enfeksiyonlarda (bkz. Bölüm 4.4)
• İmmün sistemi ciddi şekilde baskılanmış hastalarda
MABTHERA'nın Granulamatoz polianjiitis (Wegener) (GPA), Mikroskobik polianjiitiste (MPA) ve Pemfigus vulgaris kullanımı için kontrendike olduğu durumlar:
• Etkin maddeye veya ürünün içindeki herhangi bir maddeye veya mürin proteinlerineaşırı duyarlılık olması durumunda
• Aktif, ciddi enfeksiyonlarda (bkz. Bölüm 4.4)
• İmmün sistemi ciddi şekilde baskılanmış hastalarda
• Ciddi kalp yetmezliğinde (New York Kalp Birliği sınıflandırılmasında Sınıf IV)veya ciddi, kontrol edilemeyen kalp hastalığında (diğer kardiyovasküler hastalıklariçin bkz. Bölüm 4.4)
4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
UYARILAR
Ölümcül İnfüzyon Reaksiyonları
MABTHERA infüzyonları ciddi, ölümcül olabilen infüzyon reaksiyonları ile sonuçlanabilir. MABTHERA infüzyonu sonrasındaki 24 saat içinde ölüm vakalarıgörülmüştür. Ölümcül infüzyon reaksiyonlarının yaklaşık % 80'i ilk infüzyonlailişkili olarak görülmüştür. İnfüzyon sırasında hastaları dikkatlice gözlemleyiniz
^ Bu belge, güvenli elekironik İmza İle.
BTHERA infüzyonunu kesinizgelişirse.
ı
Belge Dok
ve tıbbi tedavi uygulayınız (bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri, 4.8 İstenmeyen etkiler).
Tümör Lizis Sendromu (TLS)
Hodgkin dışı lenfoma (NHL) hastalarının MABTHERA tedavisi sonrasında, TLS sonucu, diyaliz gerektiren ve ölümle sonuçlanan akut renal yetmezlik görülebilir.
Ciddi Mukokütanöz Reaksiyonlar
MABTHERA kullanan hastalarda ölümcül olabilen, ciddi mukokütanöz reaksiyonlar meydana gelebilir (bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları veönlemleri, 4.8 İstenmeyen etkiler).
Progresif Multifokal Lökoensefalopati (PML)
MABTHERA kullanan hastalarda PML ile sonuçlanan John Cunningham (JC) virüsü aktivasyonu ve ölüm meydana gelebilir.
Hepatit B Virüs (HBV) Reaktivasyonu
MABTHERA ile tedavi edilen hastalarda fulminan hepatit, hepatik yetmezlik ve ölümle sonuçlanabilen hepatit B reaktivasyonu gerçekleşebilir. MABTHERAtedavisine başlamadan önce bütün hastalar HBV enfeksiyonu açısından taranmalıve tedavi süresince ve sonrasında hastalar izlenmelidir. HBV reaktivasyonu gelişenhastalarda acilen MABTHERA ve birlikte kullanılan kemoterapi ilaçlarıkesilmelidir.
Progresif multifokal lökoensefalopati
MABTHERA'nın kullanımı sonrasında çok seyrek ölümcül PML vakaları bildirilmiştir. Hastalar, herhangi yeni veya kötüleşen nörolojik semptomlar açısından veya PML'yidüşündürebilecek belirtiler açısından düzenli aralıklarla izlenmelidir. PML'denşüphelenilmesi durumunda, PML olasılığı dışlanana kadar doz uygulaması askıyaalınmalıdır. Klinisyen, semptomların nörolojik disfonksiyonu gösterip göstermediğine venörolojik disfonksiyon varsa, bu semptomların PML'yi düşündürüp düşündürmediğinekarar vermek için hastayı değerlendirmelidir. Klinik gereklilik nedeniyle, bir nörologtarafından konsültasyon yapılması da dikkate alınmalıdır.
Herhangi bir şüphe olması durumunda tercihen kontrastlı MRG, JC Viral DNA için beyin omurilik sıvısı (BOS) testi ve tekrarlı nörolojik değerlendirmeler dahil detaylı muayenedikkate alınmalıdır.
Hekim, özellikle hastanın fark etmeyebileceği PML semptomları (örn. bilişsel, nörolojik veya psikiyatrik semptomlar) açısından dikkatli olmalıdır. Hastanın farkında olmadığısemptomları fark edebilmeleri nedeniyle, hastaların ayrıca eşleri ve hastaya bakanlar tedavikonusunda bilgilendirilmelidirler.
Belge Do'
FŞnliı elektrofiik imza ile jmaalann 3elge laKıp'.
lu belge, güyenliı eleKtroiııKrmza ile
lişirse, dozlama kalıcı şe
PML olan bağışıklığı zayıflamış hastalarda immün sistemin yeniden düzenlenmesi ardından, stabilizasyon veya sonuçlarda iyileşme olduğu görülmüştür. PML'nin erken saptanmasınınve MABTHERA tedavisinin askıya alınmasının benzer stabilizasyon veya sonuçlardaiyileşme sağlayıp sağlamayacağı bilinmemektedir.
Hodgkin-dışı lenfoma ve kronik lenfositik lösemi
İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar
MABTHERA sitokinler ve/veya diğer kimyasal aracıların salımı ile ilişkili olabilen infüzyona bağlı reaksiyonlar ile ilişkilendirilmektedir. Sitokin salınım sendromu klinikolarak akut aşırı duyarlılık reaksiyonlarından ayırt edilemeyebilir.
Sitokin salınım sendromu, tümör lizis sendromu ve anafilaktik ve aşırı duyarlılık reaksiyonlarını içeren bu reaksiyon dizisi aşağıda tanımlanmaktadır. Bu reaksiyonlar,spesifik olarak MABTHERA'nın uygulama yoluyla ilişkili değildir ve her iki formülasyonile de gözlenebilmektedir.
MABTHERA'nın intravenöz formülasyonunun pazarlama sonrası kullanımı sırasında ilk intravenöz MABTHERA infüzyonunun başlangıcından sonra 30 dakika ila 2 saat arasındadeğişen sürelerde başlayan, ölümcül sonucu olan şiddetli infüzyona bağlı reaksiyonlarbildirilmiştir. Bu reaksiyonlar pulmoner olaylar ile karakterizedir ve bazı durumlarda hızlıtümör lizis sendromunu ve ateş, üşüme, sertlik, hipotansiyon, ürtiker, anjiyoödem ve diğersemptomlara ek olarak tümör lizis sendromu özelliklerini içermiştir (bkz. Bölüm 4.8).
Şiddetli sitokin salınım sendromu ateş, titreme, kasılma, ürtiker ve anjiyoödeme ek olarak sıklıkla bronkospazm ve hipoksinin eşlik ettiği şiddetli dispne ile karakterizedir. Busendrom tümör lizis sendromunun hiperürisemi, hiperkalemi, hipokalemi, hiperfosfatemi,akut böbrek yetmezliği, laktat dehidrojenaz (LDH) artışı gibi bazı özellikleriyle ilişkiliolabilir ve akut solunum yetmezliğine ve ölüme yol açabilir. Akut solunum yetmezliğine,göğüs röntgeninde görünebilen pulmoner interstisyel infiltrasyon veya ödem gibi olaylareşlik edebilir. Sendrom, genellikle ilk infüzyonun başlatılmasından sonraki bir ya da iki saatiçinde kendini gösterir. Geçmişte pulmoner yetmezliği olan hastalar veya pulmoner tümörinfiltrasyonu bulunan hastalar daha fazla risk altında olabilirler ve bu hastalar daha dikkatlitedavi edilmelidirler. Şiddetli sitokin salınım sendromu gelişen hastaların infüzyonu derhalkesilmelidir (bkz. Bölüm 4.2) ve bu hastalara agresif semptomatik tedavi uygulanmalıdır.Klinik semptomlarda başta görülen iyileşmenin ardından kötüleşme olabileceğinden, buhastalar tümör lizis sendromu ve pulmoner infiltrasyon geçene kadar veya dışlanana kadaryakından izlenmelidir. Belirtilerin ve semptomların tamamen ortadan kalkması ardındanhastalara uygulanan tedavi, nadiren şiddetli sitokin salınım sendromunun tekrarlamasıylasonuçlanmıştır.
Özellikle şiddetli sitokin salınım sendromu açısından yüksek risk altında olabilecek, KLL'si olan hastalar gibi yüksek tümör yükü veya dolaşımda yüksek sayıda malign hücresi (>25 x109/L) olan hastalar aşırı dikkatle tedavi edilmelidir. Bu hastalar ilk infüzyonun başındansonuna kadar çok yakından gözlemlenmelidir. Bu hastalarda, ilk infüzyon sırasında düşükbir infüzyon hızının kullanılması veya ilk kür sırasında ve lenfosit sayısının hala >25 x 109/Lolması durumunda takip eden kürlerde dozun iki güne bölünerek verilmesi göz önünde
bulUndumlmallCİir ^elge
İnfüzyonla ilişkili tüm advers reaksiyon tipleri, tedavi uygulanan hastaların %77'sinde gözlenmiştir (hastaların %10'unda hipotansiyon ve bronkospazmın eşlik ettiği sitokinsalınım sendromu dahil, bkz. Bölüm 4.8). Bu semptomlar genellikle MABTHERAinfüzyonunun kesilmesiyle ve bir antipiretik, bir antihistaminik ve bazı durumlarda oksijen,intravenöz serum fizyolojik veya bronkodilatörlerin ve gerektiğinde glukokortikoidlerinuygulanmasıyla geri döndürülebilir olmuştur. Şiddetli reaksiyonlar için yukarıda yer alansitokin salınım sendromuna bakınız.
Hastalara intravenöz yolla protein verilmesinden sonra anafilaktik reaksiyonlar veya diğer aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir. Sitokin salınım sendromunun tersine, gerçek aşırıduyarlılık reaksiyonları tipik şekilde infüzyona başlanmasından sonra dakikalar içindeoluşur. MABTHERA uygulaması sırasındaki alerjik reaksiyon olgularında acil kullanımiçin, aşırı duyarlılık reaksiyonlarının tedavisine yönelik tedaviler örn., epinefrin (adrenalin),antihistaminikler ve glukokortikoidler kullanıma hazır bulundurulmalıdır. Anafilaksininklinik belirtileri, sitokin salınım sendromunun klinik belirtilerine (yukarıda tanımlanmıştır)benzer görünebilir. Aşırı duyarlılığa bağlı reaksiyonlar, sitokin salınımına bağlıreaksiyonlardan daha az sıklıkta bildirilmiştir.
Bazı vakalarda bildirilen diğer reaksiyonlar miyokard enfarktüsü, atriyal fibrilasyon, pulmoner ödem ve akut geri döndürülebilir trombositopeni olmuştur.
MABTHERA infüzyon sırasında hipotansiyon oluşabileceğinden, MABTHERA infüzyonundan önceki 12 saatlik süre boyunca herhangi bir antihipertansif ilacın alınmamışolmasına dikkat edilmelidir.
Kardiyak hastalıklar
MABTHERA ile tedavi edilen hastalarda anjina pektoris, atriyal flatter ve fibrilasyon gibi kardiyak aritmiler, kalp yetmezliği ve/veya miyokard enfarktüsü meydana gelmiştir. Bunedenle kardiyak hastalık ve/veya kardiyotoksik kemoterapi öyküsü olan hastalar yakındanizlenmelidir.
Hematolojik toksisiteler
Monoterapi şeklinde uygulanan MABTHERA miyelosupresif olmadığı halde, nötrofil sayısı <1,5 x 109/L ve/veya trombosit sayısı <75 x 109/L olan hastalar MABTHERA iletedavi edilirken dikkatli olunmalıdır, çünkü bu tip hastalarla ilgili klinik deneyimlersınırlıdır. MABTHERA, otolog kemik iliği transplantasyonu olan 21 hastada vemiyelotoksisite indüklenmediği halde kemik iliği fonksiyonlarında azalma olan diğer riskgruplarında kullanılmıştır.
MABTHERA tedavisi sırasında düzenli olarak nötrofil ve trombosit sayımı dahil, kan hücrelerinin sayımı yapılmalıdır.
Enfeksiyonlar
MABTHERA tedavisi sırasında ölümcül, ciddi enfeksiyonlar meydana gelebilir (bkz. Bölüm 4.8). MABTHERA aktif, şiddetli enfeksiyonu (örn. tüberküloz, sepsis ve fırsatçı
Q3
Doktorlar, tekrarlayan veya kronik enfeksiyon öyküsü bulunan veya hastayı ciddi enfeksiyonlara eğilimli hale getirecek şekilde altta yatan koşullara sahip hastalardakullanırken dikkatli olmalıdırlar (bkz. Bölüm 4.8).
MABTHERA tedavisi alan olgularda, ölümle sonuçlanan fulminan hepatit de dahil olmak üzere hepatit B reaktivasyonu vakaları bildirilmiştir. Bu vakaların büyük çoğunluğu ayrıcasitotoksik kemoterapiye maruz kalmıştır. Relaps/refrakter KLL hastalarında yapılan birçalışmadan sağlanan kısıtlı veriler, MABTHERA tedavisinin ayrıca primer hepatit Benfeksiyonlarının sonucunu kötüleştirebildiğini göstermektedir. MABTHERA ile tedaviyebaşlanmadan önce bütün hastalar (sadece HBV enfeksiyon riski olanlar değil) hepatit Bvirüsü (HBV) açısından taranmalıdır. Bu ölçümler en azından hepatit B yüzey antijeni(HBsAg)-durumu ve hepatit B çekirdek antikoru (HBcAb)-durumunu içermelidir. Bunlaryerel kılavuzlara göre diğer uygun markörler ile tamamlanmalıdır. Aktif hepatit B hastalığıolan hastalar MABTHERA ile tedavi edilmemelidir. Pozitif hepatit B serolojisi olan hastalar(HBsAg veya HBcAb) tedavi başlangıcından önce karaciğer hastalıkları uzmanınadanışmalıdır ve bu hastalar hepatit B reaktivasyonunun önlenmesi için yerel medikalstandartlara göre takip edilmeli ve yönetilmelidir.
NHL ve KLL'de MABTHERA'nın pazarlama sonrası kullanımı sırasında çok seyrek PML vakaları bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastaların büyük çoğunluğu MABTHERA' yıkemoterapi ile birlikte veya hematopoetik kök hücre transplantasyonunun bir parçası olarakalmışlardır.
İmmünizasyonlar
NHL ve KLL hastalarında, MABTHERA tedavisini takiben canlı viral aşılarla yapılan immünizasyonun güvenliliği üzerinde çalışma yapılmamıştır ve canlı virüs aşılarıylaaşılama yapılması önerilmemektedir. MABTHERA ile tedavi edilen hastalar canlı olmayanaşılarla aşılanabilirler ancak canlı olmayan aşılara yanıt oranları düşebilir. Randomizeolmayan bir çalışmada monoterapi olarak MABTHERA alan relaps, düşük evreli NHLhastaları ile sağlıklı, tedavi görmemiş kontrol vakaları karşılaştırıldığında, tetanoz hatırlatıcıantijenine (%16'ya karşılık %81) ve Keyhole Limpet Haemocyanin (KLH) neoantijenine(antikor titrelerinde >2 katı artışa göre değerlendirildiğinde %4'e karşılık %76) düşükoranda yanıt gerçekleşmiştir. Her iki hastalık arasındaki benzerlikler dikkate alındığında,KLL olan hastalar için benzer bulgular öngörülebilir fakat klinik çalışmalardaincelenmemiştir.
Bir grup antijene karşı (Streptokokus pnömoni, influenza A, kabakulak, kızamıkçık ve suçiçeği) ortalama tedavi öncesi antikor titreleri MABTHERA tedavisi sonrasında en az 6ay süreyle korunmuştur.
Deri reaksiyonları
Toksik Epidermal Nekroliz (Lyell Sendromu) ve Stevens-Johnson Sendromu gibi bazılarının ölümcül sonuçları olabilen ciddi cilt reaksiyonları bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8).MABTHERA ile ilişkili olmasından şüphelenilen bu gibi durumlarda tedavi kalıcı olarakdurdurulmalıdır.
Pediyatrik popülasyon
3 yaşının altındaki hastalar için kısıtlı veri mevcuttur (bkz. Bölüm 5.1).
Granulamatoz Polianjiltis (Wegener) (GPA).Mikroskobik Polianjiltis (MPA) ve Pemfıgus Vulgaris
İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar
MABTHERA, sitokinlerin ve/veya diğer kimyasal mediyatörlerin salıverilmesine bağlı olabilen infüzyonla ilişkili reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir.
Pazarlama sonrası koşullarda, romatoid artrit olan hastalarda ölümcül sonuçlara neden olabilen infüzyonla ilişkili şiddetli reaksiyonlar bildirilmiştir. Klinik çalışmalarda romatoidartrit hastalarında bildirilen infüzyona bağlı olguların çoğu hafif ve orta ciddiyette olmuştur.En yaygın semptomlar baş ağrısı, kaşıntı, boğazda tahriş, kızarıklık, döküntü, ürtiker,hipertansiyon ve pireksidir. Genel olarak, herhangi bir tedavi kürünün birinci infüzyonununardından herhangi bir infüzyon reaksiyonu yaşayan hastaların oranı, ikinci infüzyonunardından görülene oranla daha yüksek olmuştur. İİR insidansı sonraki kürlerle azalmıştır(bkz. Bölüm 4.8). Bildirilen reaksiyonlar MABTHERA infüzyonunun hızının azaltılması yada kesilmesine ve bir antipiretik, antihistaminik ve seyrek olarak oksijen, intravenöz serumfizyolojik veya bronkodilatörün ve gerektiğinde glukokortikoidlerin uygulanmasına bağlıolarak genellikle geri dönüşümlü olmuştur. Önceden kalp sorunları bulunan ve öncedenkardiyopulmoner advers reaksiyon yaşamış olan hastalar dikkatlice izlenmelidir. İnfüzyonlailişkili reaksiyonun ciddiyetine göre ve gereken müdahaleye göre, MABTHERA kullanımıgeçici veya kalıcı olarak bırakılmalıdır. Olguların çoğunda, semptomlar tamamengiderildiğinde, infüzyon hızı %50 oranında (örn. 100 mg/saatten 50 mg/saat hızına)azaltılarak infüzyona devam edilebilir.
MABTHERA uygulaması sırasındaki alerjik reaksiyon olgularında acil kullanım için, aşırı duyarlılık reaksiyonlarının tedavisine yönelik tedaviler örn. epinefrin (adrenalin),antihistaminikler ve glukokortikoidler kullanıma hazır bulundurulmalıdır.
Orta şiddette kalp yetmezliği (NYHA sınıf III) veya ciddi, kontrol altına alınmamış kardiyovasküler hastalığı olan hastalarda MABTHERA kullanımıyla ilgili güvenlilik verisibulunmamaktadır. MABTHERA ile tedavi edilen hastalarda, atriyal fibrilasyon ve flatter ileanjina pektoris gibi önceden mevcut olan iskemik kardiyak koşulların belirti verdiğigözlemlenmiştir. Bu sebeple, MABTHERA tedavisinden önce, bilinen bir kardiyak öyküsüolan ve önceden kardiyopulmoner advers reaksiyon yaşamış olan hastalarda, infüzyonreaksiyonlarından kaynaklanan kardiyovasküler komplikasyonların riski dikkate alınmalıve hastalar uygulama sırasında dikkatle gözlenmelidir. MABTHERA infüzyonu sırasındahipotansiyon oluşabileceğinden, MABTHERA infüzyonu öncesindeki 12 saatlik süreboyunca herhangi bir antihipertansif ilacın alınmamış olmasına dikkat edilmelidir.
GPA ve MPAve pemfigus vulgarisi olan hastalarda infüzyonla ilgili reaksiyonlar, klinik çalışmalarda ve pazarlama sonrası deneyimde Romatoid artrit hastalarında görülenlerebenzer olmuştur (bkz. Bölüm 4.8).
Kardiyak hastalıklar
Bd8.D„s„,ıv88asyoâ8ibi
kardiyak aritmiler, kalp yetmezliği ve/veya miyokard enfarktüsü meydana gelmiştir. Bıı
nedenle kardiyak hastalık öyküsü olan hastalar yakından izlenmelidir (bkz. yukarıda İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar).
Enfeksiyonlar
MABTHERA'nın etki mekanizması ve B hücrelerinin normal immün cevabın sürdürülmesindeki önemli rol oynaması bilgisine dayanarak, MABTHERA tedavisiardından hastalarda artan enfeksiyon riski taşımaktadır (bkz. Bölüm 5.1). MABTHERAtedavisi sırasında ölümcül, ciddi enfeksiyonlar meydana gelebilir (bkz. Bölüm 4.8).MABTHERA aktif, şiddetli enfeksiyonu (örn. tüberküloz, sepsis ve fırsatçı enfeksiyonlar,bkz. Bölüm 4.3) bulunan veya bağışıklığı ciddi düzeyde baskılanmış (örn. CD4 veya CD8düzeyleri çok düşük olan) hastalara uygulanmamalıdır. Doktorlar, tekrarlayan veya kronikenfeksiyon öyküsü bulunan veya hastayı ciddi enfeksiyonlara eğilimli hale getirecek şekildealtta yatan koşullara (örn. hipogamaglobulinemi) sahip hastalarda kullanırken dikkatliolmalıdırlar (bkz. Bölüm 4.8). MABTHERA tedavisine başlanmadan önce immunoglobulindüzeylerinin saptanması önerilir.
MABTHERA tedavisi ardından enfeksiyon belirti ve semptomları bildiren hastalar dikkatli şekilde değerlendirilmeli ve uygun şekilde tedavi edilmelidir. Sonraki MABTHERA kürüuygulanmadan önce, hastalar potansiyel enfeksiyon riski açısından tekrardeğerlendirilmelidir.
Romatoid artrit ve Sistemik Lupus Eritematozus (SLE) ile vaskülit dahil otoimmün hastalıkların tedavisi için MABTHERA kullanımı ardından çok seyrek ölümcül PMLvakaları bildirilmiştir.
Hepatit B Enfeksiyonları
MABTHERA alan, GPA ve MPAhastalarında, ölümcül sonuçlanan da dahil olmak üzere hepatit B reaktivasyonu vakaları bildirilmiştir.
MABTHERA ile tedaviye başlanmadan önce bütün hastalar hepatit B virüsü (HBV) açısından taranmalıdır. Bu ölçümler en azından hepatit B yüzey antijeni (HBsAg)-durumuve hepatit B çekirdek antikoru (HBcAb)-durumunu içermelidir. Bunlar yerel kılavuzlaragöre diğer uygun markörler ile tamamlanmalıdır. Aktif hepatit B hastalığı olan hastalarMABTHERA ile tedavi edilmemelidir. Pozitif hepatit B serolojisi olan hastalar (HBsAgveya HBcAb) tedavi başlangıcından önce karaciğer hastalıkları uzmanına danışmalıdır vebu hastalar hepatit B reaktivasyonunun önlenmesi için yerel medikal standartlara göre takipedilmeli ve yönetilmelidir.
Geç nötropeni
Her MABTHERA küründen önce ve tedavinin sonlandırılması ardından 6 aya kadar düzenli olarak ve enfeksiyon belirti veya semptomlarının görülmesi üzerine, kan nötrofil ölçümüyapılmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).
Deri reaksiyonları
Toksik Epidermal Nekroliz (Lyell Sendromu) ve Stevens-Johnson Sendromu gibi
Belge Doma Kpdu: lZW5.6Q3NRYi}UyYnUyM0FyZlAxQ3NRZmX|X. Belge Takip Adresi:lfittDSi//w.ww.turldye.2oy.tr/saglikrtitck-ehys.
Dazılarmm olumcuf sonuçları olabilen ciddi cilt reaksıyonrarı bildirilmiştir (bkz. Bolum 4.ö)
MABTHERA ile ilişkili olmasından şüphelenilen bu gibi durumlarda tedavi kalıcı olarak durdurulmalıdır.
İmmünizasyon
Hekimler, MABTHERA tedavisinden önce hastanın aşılanma durumunu değerlendirmelidir. Hastaların MABTHERA tedavisine başlamadan önce güncel aşılama kılavuzlarına uygunolarak aşılanması önerilmektedir. Aşılama, ilk MABTHERA uygulamasından en az 4 haftaönce tamamlanmış olmalıdır.
MABTHERA tedavisini takiben canlı viral aşılarla yapılan immünizasyonun güvenliliği üzerinde çalışma yapılmamıştır. Bu nedenle MABTHERA tedavisi sırasında veya periferikB hücre deplesyonu varken, canlı virüs aşılarıyla aşılama yapılması önerilmemektedir.
MABTHERA ile tedavi edilen hastalar canlı olmayan aşılarla aşılanabilirler ancak canlı olmayan aşılarla yanıt oranları düşebilir. Randomize bir çalışmada, MABTHERA vemetotreksat ile tedavi edilen RA hastaları ile yalnızca metotreksat alan hastalarMABTHERA kullanımından en az 6 ay sonra aşılandıklarında, tetanoz hatırlatıcı antijeninekarşı benzer yanıt oranı (%39'a karşılık %42), pnömokokkal polisakkarid aşısı (en az 2pnömokokkal antikor serotipine karşı %43'e karşılık %82) ve KLH neoantijenine (%47'yekarşılık %93) karşı ise azalmış yanıt oranı göstermişlerdir. MABTHERA tedavisi sırasındacanlı olmayan aşılama gerekli olursa, bunlar sonraki MABTHERA kürüne başlanmadan enaz 4 hafta önce tamamlanmalıdır.
Malignite
İmmunomodülatör ilaçlar malignite riskini arttırabilir. Bununla birlikte, mevcut veriler, otoimmün endikasyonlarda kullanılan rituximab için, altta yatan otoimmün durumlahalihazırda ilişkili olan malignite riskinin ötesinde, artan bir malignite riskini işaretetmemektedir.
Yardımcı maddeler
MABTHERA, flakon başına 11,5 mmol (263,2 mg) sodyum ihtiva eder. Sodyum miktarı 1 mmol'den (23 mg) fazladır. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için gözönünde bulundurulmalıdır.
Biyoteknolojik ürünlerin takip edilebilirliği
Biyoteknolojik ürünlerin takip edilebilirliğinin sağlanması için uygulanan ürünün ticari ismi ve seri numarası mutlaka hasta dosyasına kaydedilmelidir.
4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
MABTHERA ile olası ilaç etkileşimleri konusunda sınırlı veri vardır.
KLL hastalarında, MABTHERA ile kombine kullanımın fludarabin veya siklofosfamidin farmakokinetiği üzerine bir etkisinin olmadığı, bununla birlikte fludarabin veya
siklofosfamidin de MABTHER4farfflakok,ifiştiğiâzsrine görünür bir etkisinin °lmadığı
görülmüştür.
İnsan anti-mürin antikoru (HAMA) veya anti-ilaç antikoru (ADA) titrelerine sahip hastalar tanı veya tedavi amacıyla başka monoklonal antikorlarla tedavi edildiklerinde alerjikreaksiyonlar veya aşırı duyarlılık reaksiyonları geliştirebilirler.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
4.6 Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye
Gebelik kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (kontrasepsiyon)
B hücre deplesyonu olan hastalarda rituximabın uzun retansiyon süresi nedeniyle, üreme çağındaki kadınlar MABTHERA tedavisi sırasında ve bu tedaviyi takip eden 12 ay boyuncaetkili doğum kontrol yöntemleri kullanmalıdır.
Gebelik dönemi
IgG immunoglobulinlerinin plasenta engelini geçtiği bilinmektedir.
MABTHERA'nın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
Anne vasıtasıyla MABTHERA'ya maruz kalan yenidoğandaki B hücre seviyeleri klinik çalışmalarla araştırılmamıştır. Gebe kadınlarda yapılmış çalışmalarda yeterli ve kontrollüveri elde edilememiştir, ancak gebelik süresince anneleri rituximaba maruz kalmış olan bazıyenidoğanlarda geçici B hücre deplesyonu ve lenfositopeni bildirilmiştir. Benzer etkilerhayvan çalışmalarında da gözlemlenmiştir (bkz. Bölüm 5.3). Bu sebeplerle MABTHERA,potansiyel fayda riskten fazla olmadığı sürece gebe kadınlarda uygulanmamalıdır.
Laktasyon dönemi
Rituximabın anne sütüne geçip geçmediğine dair sınırlı veriler sütte çok düşük rituximab konstrasyonlarının (göreceli bebek dozu %0,4'ten az) olduğunu göstermektedir. Anne sütüile beslenen bebeklerin takip edildiği az sayıda vaka, 2 yıla kadar normal büyüme vegelişmeyi tamamlamıştır. Ancak bu veriler sınırlı olduğundan ve emzirilen bebeklerin uzunvadeli sonuçları bilinmediğinden MABTHERA tedavisi sırasında ve bu tedaviden 6 aysonrasına kadar emzirme önerilmez.
Üreme yeteneği/ Fertilite
Hayvan çalışmaları, rituximabın üreme organları üzerine zararlı etkileri olduğunu
¦ Bu belge
Belge Domna Kodu:
4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
MABTHERA'mn araç veya makine kullanma becerisine etkisini belirleyecek çalışmalar yapılmamıştır, ancak farmakolojik aktivite ve bugüne kadar bildirilen yan etkiler bu etkininbeklenmesi gerektiğini göstermez.
4.8 İstenmeyen etkiler
Hodgkin-dışı lenfoma ve kronik lenfositik lösemi hastalarından edinilen deneyimler Güvenlilik profilinin özeti
Hodgkin-dışı lenfoma ve kronik lenfositik lösemide MABTHERA'nın genel güvenlilik profili, klinik çalışmalarda ve pazarlama sonrası gözetimde yer alan hastalardan gelenverilere dayanmaktadır. Bu hastalar MABTHERA monoterapisiyle (indüksiyon tedavisişeklinde veya indüksiyon tedavisini takiben idame tedavi şeklinde) veya kemoterapi ilekombinasyonuyla tedavi edilmiştir.
MABTHERA alan hastalarda en sık gözlenen advers ilaç reaksiyonları (AİR'ler), hastaların çoğunluğunda ilk infüzyon sırasında oluşan infüzyonla ilişkili reaksiyonlar olmuştur.İnfüzyonla ilişkili semptomların insidansı, sonraki infüzyonlarla belirgin şekilde azalmıştırve sekiz doz MABTHERA'dan sonra %1'den düşük olmuştur.
Enfeksiyöz olaylar (ağırlıklı şekilde bakteriyel ve viral), yapılan klinik çalışmalar sırasında NHL hastalarının yaklaşık %30-55'inde ve KLL hastalarının %30-50'sinde meydanagelmiştir.
En sık bildirilen veya gözlenen ciddiadvers reaksiyonlar:
• İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar (sitokin salınım sendromu, tümör lizis sendromu dahil),bkz. Bölüm 4.4
• Enfeksiyonlar, bkz. Bölüm 4.4
• Kardiyovasküler olaylar, bkz. Bölüm 4.4 olmuştur.
Bildirilen diğer ciddi AİR'ler hepatit B reaktivasyonunu ve PML'yi içermektedir (bkz. Bölüm 4.4).
Advers reaksiyonların tablo halinde listesi
Tek başına veya kemoterapiyle kombinasyon halinde MABTHERA ile bildirilen AİR'lerin sıklıkları aşağıdaki tabloda özetlenmektedir. Görülme sıklığı çok yaygın (>1/10), yaygın(>1/100 ila <1/10), yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100), seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000),çok seyrek (<1/10.000) ve bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor) olarakbelirtilmiştir. Yalnızca pazarlama sonrası gözetim sırasında belirlenen ve sıklıkları tahminedilemeyen AİR'ler, “bilinmiyor” şeklinde listelenmektedir. Her sıklık grubunda,istenmeyen etkiler azalan ciddiyet sırasında gösterilmiştir.
Tablo 3 NHL ve KLL hastalığı olan, monoterapi/idame şeklinde veya kemoterapiyle kombinasyon halinde MABTHERA ile tedavi uygulanan hastalardaklinik çalışmalarda veya pazarlama sonrası gözetim sırasında bildirilen AİR'ler
Sistem Organ Sınıfı |
Çok Yaygın |
Yaygın |
Yaygın
Olmayan |
Seyrek |
Çok Seyrek |
Bilinmiyor |
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar |
bakteriyel
enfeksiyonlar,
viral
enfeksiyonlar,
+bronşit |
sepsis, +pnömoni,+febrilenfeksiyon,+herpes zoster,+solunum yoluenfeksiyonu,mantar
enfeksiyonları,
etiyolojisi
bilinmeyen
enfeksiyonlar,
+akut bronşit,
+sinüzit, hepatit
B1 |
|
ciddi viral enfeksiyon2
Pnömositi s jiroveci |
PML |
|
Kan ve lenf sistemi hastalıkları |
nötropeni,
lökopeni,
+febril
nötropeni,
+trombositope
ni |
anemi,
+pansitopeni,
+granülositopeni |
pıhtılaşma
bozuklukları
, aplastik
anemi,
hemolitik
anemi,
lenfadenopa
ti |
|
serum IgM düzeylerindegeçici artış3 |
geç
nötropeni3 |
Bağışıklık sistemi hastalıkları |
infüzyonla
ilişkili
reaksiyonlar4,
anjiyoödem |
aşırı duyarlılık |
|
anafilaksi |
tümör lizis
sendromu,
sitokin
salınım
sendromu4,
serum
hastalığı |
infüzyonla ilişkili akutgeri
döndürülebili
r
trombositope
ni4 |
Metabolizma ve beslenme hastalıkları |
|
hiperglisemi, kilo kaybı,periferik ödem,yüz ödemi,LDH artışı,hipokalsemi |
|
|
|
|
Psikiyatrik
hastalıklar |
|
|
depresyon,
sinirlilik |
|
|
|
Sinir sistemi hastalıkları |
|
parestezi,
hipostezi,
ajitasyon,
insomnia,
vazodilatasyon,
baş dönmesi,
anksiyete |
disgözi |
|
periferik nöropati,fasiyal sinirfelci5 |
kraniyal
nöropati,
diğer
duyuların
kaybı5 |
Göz hastalıkları |
|
lakrimasyon
bozukluğu,
konjonktivit |
|
|
şiddetli
görme
kaybı5 |
|
Kulak ve iç kulak hastalıkları |
|
kulak çınlaması, kulak ağrısı |
|
|
|
işitme kaybı5 |
|
Belge Doama Kodu: lZW56Q3NRYnUyYnUyM0FyZlAxQ3NRZmxX
ile imzalanmıştır.
|
Belge Do; |
Kardiyak hastalıklar |
|
+miyokard
enfarktüsü4 ve 6,
aritmi, +atriyal
fibrilasyon,
taşikardi,
+kardiyak
bozukluk |
+sol
ventrikül
yetmezliği,
+supraventri
küler
taşikardi,
+ventriküler
taşikardi,
+anjina,
+miyokardiy
al iskemi,
bradikardi |
şiddetli
kardiyak
bozuklukl
of4 ve 6
ar |
kalp
yetmezliği4
ve 6 |
|
Vasküler hastalıklar |
|
hipertansiyon,
ortostatik
hipotansiyon,
hipotansiyon |
|
|
vaskülit
(ağırlıklı
olarak
kütanöz),
lökositoklast
ik vaskülit |
|
Solunum, göğüs bozuklukları vemediastinalhastalıklar |
|
bronkospazm4, solunumhastalığı, göğüsağrısı, dispne,öksürükte artış,rinit |
astım,
bronşiyolit
obliterans,
akciğer
hastalığı,
hipoksi |
interstisy el akciğerhastalığı7 |
solunum
yetmezliği4 |
akciğer
infiltrasyonu |
Gastrointestinal
hastalıklar |
bulantı |
kusma, diyare, karın ağrısı,disfaji, stomatit,konstipasyon,dispepsi,anoreksi, boğaziritasyonu |
karın
genişlemesi |
|
gastrointesti
nal
perforasyon7 |
|
Deri ve deri altı doku hastalıkları |
kaşıntı,
döküntü,
+alopesi |
ürtiker, terleme, gece terlemeleri,+deri hastalığı |
|
|
şiddetli
bullöz deri
reaksiyonları
, Stevens-
Johnson
sendromu,
toksik
epidermal
nekroliz
(Lyell
senromu)7 |
|
Kas-iskelet bozuklukları, bağdoku ve hastalıkları |
|
hipertoni, miyalji, artralji,sırt ağrısı,boyun ağrısı,ağrı |
|
|
|
|
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları |
|
|
|
|
böbrek
yetmezliği4 |
|
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesineilişkin hastalıklar
ama Kodu: lZW56Q3NRYnI |
ateş, titreme, asteni, başağrısı
|
tümör ağrısı, kızarıklık,kırıklık, soğukalgınlığısendromu,+yorgunluk,+nöbet titremesi,+çokluiorgÜOmza
yitfflezljği4 |
infüzyon yeri ağrısı
le imzalanmıştıı 3elge Takip Adr |
|
w.turkiye.gov.tr/j |
aglik-titck-ebys |
|
Her bir istenmeyen etki için görülme sıklığı, sadece ciddi (derece ^3 Ulusal Kanser Enstitüsü (NCI) yaygın toksisite kriterleri) reaksiyonların dayandırıldığı “+” ileişaretlenmiş terimler haricinde, her dereceden (hafif şiddetten ciddiye kadar) reaksiyonadayandırılmıştır. Sadece çalışmalarda gözlenen en yüksek sıklık rapor edilmektedir.
1 Reaktivasyonu ve primer enfeksiyonları içerir; sıklık, nüks eden/refrakter KLL'de R-FCrejimine dayanmaktadır.
2 Ayrıca aşağıdaki enfeksiyon bölümüne bakınız
3 Ayrıca aşağıdaki hematolojik advers reaksiyonlar bölümüne bakınız
4 Ayrıca aşağıdaki infüzyonla ilişkili reaksiyonlar bölümüne bakınız. Nadiren ölümcülvakalar bildirilmiştir.
5 Kraniyal nöropati belirti ve semptomları. MABTHERA tedavisinin tamamlanmasındansonra çeşitli zamanlardan birkaç aya kadar oluşmuştur.
6 Başlıca geçmiş kardiyak hastalığı olan ve/veya kardiyotoksik kemoterapi almışhastalarda gözlenmiş ve çoğunlukla infüzyonla ilişkili reaksiyonlarla bağlantılı olmuştur.
7 Ölümcül vakaları içerir_
Aşağıdaki istenmeyen etkiler, klinik çalışmalar sırasında advers olaylar olarak rapor edilmiştir, bununla birlikte, kontrol kollarına kıyasla MABTHERA kollarında benzer ya dadaha düşük oranda rapor edilmiştir: hematotoksisite, nötropenik infeksiyon, üriner sisteminfeksiyonu, duyusal bozukluk, pireksi.
MABTHERA ile ilgili klinik çalışmalarda hastaların %50'sinden fazlasında infüzyon ile ilişkili bir reaksiyonu düşündüren belirtiler ve semptomlar bildirilmiş ve bunlar çoğunluklailk infüzyon sırasında ve genelde ilk bir iki saat içinde görülmüştür. Bu belirtiler çoğunluklaateş, titreme ve kasılmadan oluşmaktadır. Diğer semptomlar ise kızarma, anjiyoödem,bronkospazm, kusma, bulantı, ürtiker/döküntü, yorgunluk, baş ağrısı, boğazda tahriş, rinit,kaşıntı, ağrı, taşikardi, hipertansiyon, hipotansiyon, dispne, dispepsi, asteni ve tümör lizissendromuna ilişkin belirleyici özelliklerdir. Vakaların %12'sinde infüzyonla ilişkili şiddetlireaksiyonlar (bronkospazm, hipotansiyon gibi) meydana gelmiştir.
Bazı vakalarda bildirilen diğer reaksiyonlar ise miyokard enfarktüsü, atriyal fibrilasyon, pulmoner ödem ve akut reversibl trombositopenidir. Anjina pektoris veya konjestif kalpyetmezliği veya şiddetli kardiyak bozukluklar (kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, atriyalfibrilasyon) gibi önceden var olan kardiyak hastalıkların, pulmoner ödemin, çoklu organyetmezliğinin, tümör lizis sendromunun, sitokin salınım sendromunun, böbrekyetmezliğinin ve solunum yetmezliğinin şiddetlenmesi çok az veya bilinmeyen bir sıklıktabildirilmiştir. İnfüzyon ile ilgili semptomların insidansı, sonraki infüzyonlarla önemliölçüde azalmış ve MABTHERA (içeren) tedavinin sekizinci kürüyle %1'den daha azainmiştir.
Seçilmiş advers reaksiyonların tanımlanması Enfeksiyonlar
MABTHERA hastaların %70 ila %80'inde B hücre sayısında düşmeye neden olmuş, ancak hastaların sadece küçük bir kısmında serum immunoglobülinlerinde azalma olmuştur.
Randomize çalışmaların MABTHERA içeren kolunda Herpes zoster'in yanı sıra lokalize olmuş kandida enfeksiyonları daha yüksek bir insidansta bildirilmiştir. MABTHERAmonoterapisi ile tedavi edilen hastaların %4'ünde şiddetli enfeksiyonlar raporlanmıştır.Gözlem grubu ile karşılaştırıldığında, MABTHERA ile 2 yıla kadarki idame tedavisisırasında derece 3 veya 4 enfeksiyonlar dahil genel enfeksiyon sıklığı daha yüksektir. 2yıllık tedavi periyodu boyunca rapor edilen enfeksiyonlar bakımından hiçbir kümülatiftoksisite bulunmamaktadır. Ek olarak MABTHERA tedavisiyle bir kısmı ölümlesonuçlanan yeni, reaktive olan veya şiddetlenen diğer ciddi viral enfeksiyonlar raporedilmiştir. Hastaların büyük çoğunluğu MABTHERA'yı kemoterapi ile birlikte veyahematopoetik kök hücre transplantasyonunun bir parçası olarak almışlardır. Bu çeşitli ciddiviral enfeksiyonlara herpes virüsleri nedeniyle oluşan enfeksiyonlar (sitomegalovirüs,Varisella zoster virüs ve Herpes simpleks virüs), JC virüs (PML) ve hepatit C virüsü örnekverilebilir. Klinik çalışmalarda hastalık progresyonundan ve tekrar tedaviden sonra ölümeneden olabilen PML vakaları bildirilmiştir. Hepatit B reaktivasyonu vakaları bildirilmiştir,bu vakaların çoğunluğu sitotoksik kemoterapi ile birlikte MABTHERA alan hastalardagörülmüştür. Relaps/refrakter KLL hastalarında, derece 3/4 hepatit B enfeksiyonunun(reaktivasyon ve primer enfeksiyon) insidansı R-FC'de %2'ye karşı FC'de %0 olmuştur.Önceden Kaposi sarkomu olan ve rituximab kullanan hastalarda Kaposi sarkomu'ndailerleme gözlenmiştir. Bu vakalar, onaylı olmayan endikasyonlara bağlı kullanım sonucumeydana gelmiştir ve hastaların da çoğu HIV pozitif hastalardır.
Hematolojik advers reaksiyonlar
4 hafta boyunca MABTHERA monoterapisi verilerek yapılan klinik çalışmalarda, hastaların küçük bir kısmında hematolojik anormallikler meydana gelmiştir ve bunlargenelde hafif ve geri dönüşümlüdür. Hastaların %4,2'sinde ciddi nötropeni (derece3/4), %1,1'inde anemi ve %1,7'sinde trombositopeni bildirilmiştir. MABTHERA ileyapılan 2 yıla kadarki idame tedavisi sırasında, gözlem ile karşılaştırıldığında daha yüksekbir insidansta lökopeni (%2'ye karşı %5, derece 3/4) ve nötropeni (%4'e karşı %10, derece3/4) bildirilmiştir. Trombositopeni insidansı düşüktür (<1, derece 3/4) ve tedavi kollarıarasında farklı değildir. MABTHERA'nın kemoterapi ile birlikte kullanıldığı çalışmalardatek başına kemoterapi ile karşılaştırıldığında derece 3/4 lökopeni (%79 CHOP'a karşı %88R-CHOP, %12 FC karşı %23 R-FC), nötropeni (%14 CVP'ye karşı %24 R-CVP, %88CHOP'a karşı %97 R-CHOP, daha önce tedavi edilmemiş KLL'de %19 FC'ye karşı %30R-FC) , pansitopeni (daha önce tedavi edilmemiş KLL'de %1 FC'ye karşılık %3 R-FC)genelde daha yüksek sıklıklarda bildirilmiştir. Ancak MABTHERA ve kemoterap i ile tedaviedilen hastalarda daha yüksek insidansta görülen nötropeni, tek başına kemoterapi ile tedaviedilen hastalarla karşılaştırıldığında daha yüksek enfeksiyon ve enfestasyon insidansı ileilişkili değildir. Daha önce tedavi uygulanmamış ve relaps/refrakter KLL'de yapılançalışmalar, MABTHERA artı FC tedavisini takiben, R-FC ile tedavi edilen hastalarınyaklaşık %25'inde nötropeninin (son dozun ardından 24. ve 42. gün arasında nötrofilsayısının 1x109/L altında olması şeklinde tanımlanmıştır) uzun sürdüğünü veya geçbaşlangıçlı (daha önce uzun süreli nötropeni olmayan veya 42. günden önce iyileşmişhastalarda, son dozdan >42 gün sonra nötrofil sayısının 1x109/L altında olması şeklindetanımlanmıştır) olduğunu göstermiştir. Anemi insidansı için bildirilmiş herhangi birfarklılık yoktur. MABTHERA'nın son infüzyonundan sonra dört haftadan uzun süren bazıgeç nötropeni vakaları bildirilmiştir. KLL birinci basamak çalışmasında, Binet Cevresindeki hastalarda FC kolu ile karşılaştırıldığında (%71 FC'ye karşı %83 R-FC) R-FC
Bd8.D„sA?.lu?ia,4asa3,fafi6,,a,dveflyS^y°!yiiSm'şt*r;i: Sei^^eSi9feter,w^Lid^l'„'şm^aıı&d,?ıJvf
grubundaki hastaların %9'una karşılık R-FC grubunda hastaların %11'inde derece 3/4 trombositopeni bildirilmiştir.
Waldenström makroglobulinemi hastalarında MABTHERA ile yapılan çalışmalarda, tedavi başladıktan sonra serum IgM düzeylerinde hiperviskozite ve ilgili semptomlarla ilişkiliolabilecek geçici artışlar gözlenmiştir. Bu geçici IgM artışları genellikle 4 ay içinde enazından başlangıç düzeyine dönmüştür.
Kardiyovasküler advers reaksiyonlar
MABTHERA monoterapisi ile yapılan klinik çalışmalar sırasında hastaların %18,8'inde en sık bildirilen kardiyovasküler reaksiyonlar hipotansiyon ve hipertansiyondur. İnfüzyonsırasında derece 3 veya 4 aritmi (ventriküler ve supraventriküler taşikardi dahil) ve anjinapektoris bildirilmiştir. İdame tedavisi sırasında, derece 3/4 kardiyak bozukluk insidansıMABTHERA ile tedavi edilen hastalar ve gözlem hastaları arasında karşılaştırılabilirdir.Gözlem grubunda görülen <%1 değer ile karşılaştırıldığında, MABTHERA ile tedavi edilenhastaların %3'ünde ciddi advers olay (atriyal fibrilasyon, miyokard enfarktüsü, sol ventrikülyetersizliği, miyokardiyal iskemi dahil) olarak kardiyak olaylar bildirilmiştir. Kemoterapiile birlikte MABTHERA'nın değerlendirildiği çalışmalarda derece 3 ve 4 kardiyak aritmiinsidansı, çoğunlukla taşikardi ve atriyal ritim bozukluğu/fibrilasyon gibi supraventriküleraritmiler CHOP grubuna kıyasla (3 hasta, %1,5) R-CHOP grubunda daha yüksektir (14hasta, %6,9). Bu aritmilerin tümü ya bir MABTHERA infüzyonu ile ilişkili olarak meydanagelmiş ya da ateş, enfeksiyon, akut miyokard enfarktüsü veya önceden var olan solunum vekardiyovasküler hastalık gibi predispozan koşullarla bağlantılıdır. R-CHOP ve CHOP grubuarasında kalp yetmezliği, miyokardiyal hastalık ve koroner arter hastalığı belirtilerinikapsayan diğer derece 3 ve 4 kardiyak olayların insidansında hiçbir farklılık gözlenmemiştir.KLL'de, birinci basamak çalışma (%4 R-FC, %3 FC) ve relaps/refrakter çalışmanın (%4 R-FC, %4 FC) her ikisinde de derece 3 veya 4 toplam kardiyak bozukluk insidansı düşüktür.
Solunum sistemi
Bazıları ölümle sonuçlanabilen interstisyel akciğer hastalığı vakaları bildirilmiştir. Nörolojik bozukluklar
Tedavi periyodu sırasında (en çok sekiz kür boyunca R-CHOP'tan oluşan indüksiyon tedavisi aşaması), R-CHOP ile tedavi edilen hepsi kardiyovasküler risk faktörlü dört hastada(%2) ilk tedavi kürü sırasında tromboembolik serebrovasküler olaylar görülmüştür. Diğertromboembolik olayların insidansında tedavi grupları arasında hiçbir farklılık olmamıştır.Buna karşın CHOP grubunda üç hastanın (%1,5) hepsinde takip döneminde meydana gelenserebrovasküler olaylar olmuştur. KLL'de, birinci basamak çalışması (%4 R-FC, %4 FC)ve relaps/refrakter çalışmanın (%3 R-FC, %3 FC) her ikisinde de derece 3 veya 4 toplamsinir sistemi bozukluğu insidansı düşüktür.
Posterior reversibl ensefalopati sendromu (PRES)/reversibl posterior lökoensefalopati sendromu (RPLS) bildirilmiştir. Belirti ve semptomlar; hipertansiyon ile ilişkili veyailişkisiz görme bozukluğu, baş ağrısı, nöbet ve mental durumda değişikliği kapsamaktadır.PRES/RPLS tanısının beyin görüntülemesi ile doanması gerekmektedir. Raporlananvakalarda, hastanın altta yatan hastalığı, hipertansiyon, immunosupresif tedavi ve/veyakemoterapi dahil PRES/RPLS için bilinen risk faktörleridir.
Gastrointestinal hastalıklar
Hodkgin-dışı lenfoma tedavisi için MABTHERA alan hastalarda bazı vakalarda ölüme neden olabilen gastrointestinal perforasyon gözlenmiştir. Bu vakaların çoğundaMABTHERA, kemoterapi ile beraber uygulanmıştır.
IgG düzeyleri
Relaps/refrakter foliküler lenfomada MABTHERA idame tedavisinin değerlendirildiği klinik bir çalışmada, medyan IgG seviyeleri hem gözlem grubunda hem de MABTHERAgrubunda indüksiyon tedavisinden sonra normal değerin alt limitinin (LLN) (<7 g/L)altındadır. Gözlem grubunda IgG seviyeleri sonradan medyan LLN'nin üzerine kadarartmıştır ancak MABTHERA grubunda sabit kalmıştır. IgG seviyeleri LLN'nin altında olanhastaların oranı gözlem grubunda azalırken (2 yıl sonra %36), 2 yıllık tedavi periyodununbaşından sonuna kadar MABTHERA grubunda yaklaşık %60 olmuştur.
MABTHERA ile tedavi edilen pediyatrik hastalarda hipogammaglobulinemi gözlemlenmiştir. Bazı vakalar şiddetlidir ve uzun-vadeli immunoglobulin ikame tedavisigerekmiştir. Pediyatrik hastalarda uzun vadeli B hücresi eksikliğinin sonuçlarıbilinmemektedir.
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Toksik Epidermal Nekroliz (Lyell Sendromu) ve Stevens-Johnson Sendromu gibi bazılarının ölümcül sonuçları olabilen ciddi cilt reaksiyonları çok nadir olarak bildirilmiştir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
MABTHERA monoterapisi Geriyatrik popülasyon (> 65 yaş)
Tüm derecelerde AİR ve derece 3/4 AİR görülme insidansı, daha genç (< 65 yaş) hastalar ile karşılaştırıldığında yaşlı hastalarda benzer bulunmuştur.
Büyük hacimli (bulky) hastalık (tutulan lenf nodunun çok büyük olması):
Büyük hacimli hastalığı olan kişilerde, derece 3/4 AİR görülme insidansı, büyük hacimli hastalığı olmayanlardan daha yüksektir (%15,4'e karşı %25,6). Herhangi bir derecede AİRgörülme insidansı bu iki grupta benzerdir.
Tedavinin tekrarlanması
MABTHERA kürleri ile tekrarlanan tedavi sırasında AİR raporlanan hasta yüzdesi, ilk maruziyetten sonra AİR raporlanan hasta yüzdesi ile benzerdir (herhangi bir derecede AİRve derece 3/4 AİR)
Bu belse,^^venli elektronik imza ile imzalanmıştır.
avisi
Belge Doama K^du:
Daha önce tedavi uygulanmamış veya relaps/refrakter KLL olan yaşlı hastalarda derece 3/4 kan ve lenf sistemi advers olaylarının insidansı, daha genç (<65 yaş) hastalar ilekarşılaştırıldığında yüksek bulunmuştur.
Pediyatrik DBBHL/BL/BAL/BLL deneyimleri
Güvenlilik profilinin özeti
Daha önce tedavi edilmemiş ileri evre CD20 pozitif DBBHL/BL/BAL/BLL 'li pediyatrik hastalarda (> 6 ay ila < 18 yaş) MabThera ile birlikte veya tek başına Lenfom Malin Bkemoterapisinin (LMB) çok merkezli, açık etiketli bir randomize çalışması yapılmıştır.
Toplam 309 pediyatrik hastaya MABTHERA verilmiş ve güvenlilik analizi popülasyonuna dahil edilmiştir. MABTHERA ile LMB kemoterapi koluna randomize edilen veyaçalışmanın tek kol kısmına kaydedilen pediyatrik hastalara 375 mg/m2 vucüt yüzey alanıdozunda MABTHERA verilerek ve toplam altı MABTHERA i.v. infüzyonu uygulanmıştır(iki başlangıç kürünün her birinde iki tane ve LMB planının iki konsolidasyon kürünün herbirinde bir tane).
MABTHERA'nın daha önce tedavi edilmemiş ileri evre CD20 pozitif DBBHL/BL/BAL/BLL'li pediyatrik hastalarda (> 6 ay ila < 18 yaş arası) güvenlilik profili,yetişkin NHL ve KLL hastalarında bilinen güvenlik profili ile genel olarak tip, yapı ve şiddetaçısından tutarlıdır. MABTHERA'nın kemoterapiye eklenmesi tek başına kemoterapiyekıyasla enfeksiyonlar (sepsis dahil) dahil olmak üzere bazı olayların riskinde artışa nedenolmuştur.
Granulamatoz Polianjiitis (GPA) ve Mikroskobik Polianjiitis (MPA) deneyimleri Yetişkin remisyon indüksiyonu (GPA/MPA çalışma 1)
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 1), 99 hasta MABTHERA (375 mg/m2, 4 hafta boyunca haftada bir) ve glukokortikoidler ile GPA/MPA remisyon indüksiyonu için tedaviedilmiştir (bkz. Bölüm 5.1).
Advers reaksiyonların tablo halinde listesi
Tablo 4'de listelenen AİR'ler, MABTHERA grubunda >%5 insidansında oluşan advers olaylardır.
Tablo 4 GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 1) 6 ay içinde, MABTHERA alan hastaların >%5'inde (Rituximab n=99, karşılaştırma grubundan daha yükseksıklıkta) veya pazarlama sonrası gözetim boyunca oluşan advers ilaç reaksiyonları
Belge Doama Kodu: |
MedDRA Sistem organ sınıfı Advers reaksiyon |
Sıklık |
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar |
İdrar yolu enfekBİyönlafpnik imza iie im
|
yalanmıştır. %7 |
iz_/ vv Ji>11\. i. liLJ_y ijiiLJ_yiviuıy^Ji>11\/ ,ı j jx
Bronşit
|
Takıp Adresi!İittps!//www.tuı*kıye.gov.tr/saglik.-
%5
|
|
itck-ebys |
Herpes zoster
|
%5
|
Nazofarenjit
|
%5
|
Ciddi viral enfeksiyon1
|
Bilinmiyor
|
Kan ve lenf sistemi hastalıkları |
Trombositopeni
|
%7
|
Bağışıklık sistemi hastalıklar |
Sitokin salınım sendromu
|
%5
|
Metabolizma ve beslenme hastalıkları |
Hiperkalemi
|
%5
|
Psikiyatrik hastalıklar |
Uykusuzluk
|
%14
|
Sinir sistemi hastalıkları |
Baş dönmesi
|
%10
|
Titreme
|
%10
|
Vasküler hastalıklar |
Hipertansiyon
|
%12
|
Kızarıklık
|
%5
|
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar |
Öksürük
|
%12
|
Dispne
|
%11
|
Epistaksis
|
%11
|
Burun tıkanıklığı
|
%6
|
Gastrointestinal hastalıklar |
İshal
|
%18
|
Dispepsi
|
%6
|
Konstipasyon
|
%5
|
Deri ve deri altı doku hastalıkları |
Akne
|
%7
|
Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları |
Kas spazmları
|
%18
|
Artralji
|
%15
|
Sırt ağrısı
|
%10
|
Kas zayıflığı
|
%5
|
Kas-iskelet ağrısı
|
%5
|
Ekstremitelerde ağrı
|
%5
|
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar |
Periferik ödem
|
%16
|
Laboratuvar bulguları |
Hemoglobinde azalma
|
%6
|
1Pazarlama sonrası gözetim boyunca göz
|
emlenmiştir. Ayrıca aşağıdaki
|
enfeksiy°nlar bÖ!ÜmÜne'bâk^fflzonik imza ile imzalanmıştır.
|
|
Belge Doama Kodu: lZW56Q3NRYnUyYnUyM0FyZlAxQ3NRZmxX
|
Yetişkin idame tedavisi (GPA/MPA çalışma 2)
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 2) şiddetli, aktif GPA ve MPA'sı olan toplam 57 yetişkin hasta, remisyonun sürdürülmesi için MABTHERA ile tedavi edilmiştir (bkz. Bölüm 5.1).
Tablo 5 GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 2) MABTHERA alan hastaların >%5'inde (Rituximab=57) ve karşılaştırma grubundan daha yüksek sıklıkta veyapazarlama sonrası gözetim boyunca oluşan advers ilaç reaksiyonları
MedDRA Sistem organ sınıfı Advers reaksiyon |
Sıklık |
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar |
|
Bronşit
|
%14
|
Rinit
|
%5
|
Ciddi viral enfeksiyon1
|
Bilinmiyor
|
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar |
Dispne
|
%9
|
Gastrointestinal hastalıklar |
|
İshal
|
%7
|
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar |
Pireksi
|
%9
|
Grip benzeri hastalık
|
%5
|
Periferik ödem
|
%5
|
Yaralanma, zehirlenme ve prosedürle ilgili komplikasyonlar |
İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar2
|
%12
|
1Pazarlama sonrası gözetim boyunca göz
|
lemlenmiştir. Ayrıca aşağıdaki
|
enfeksiyonlar bölümüne bakınız.
|
2İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlarla ilgili ayrıntılar, seçilmiş advers
|
reaksiyonlar bölümünde verilmektedir.
|
Genel güvenlilik profili, GPA/MPA dahil olmak üzere onaylanmış otoimmün endikasyonlarda MABTHERA için iyi oluşturulmuş güvenlilik profili ile tutarlıdır. Genel olarak, MABTHERAkolundaki hastaların %4'ü tedavinin kesilmesine neden olan advers olaylar yaşamıştır.MABTHERA kolundaki yan etkilerin çoğu hafif veya orta şiddettedir. MABTHERA kolundakihiçbir hastada ölümcül yan etki görülmemiştir.
Advers olay olarak kabul edilen ve en yaygın olarak bildirilen olaylar, infüzyonla ilgili reaksiyonlar ve enfeksiyonlardır.
Uzun dönem takip (GPA/MPA çalışma 3)
Uzun dönem gözleme dayalı bir güvenlilik çalışmasında, 97 GPA/MPA hastası, doktorlarının standart uygulamasına ve takdirine göre 4 yıla kadar MABTHERA (ortalama 8 infüzyon [aralık1-28]) ile tedavi görmüştür. Genel, güvenlik prpfili, .MABTHERA'nın RA ve GPA/MPA'daki
^üUDelge, guvenlı^IeKtroniK imza ıle imzalanmıştır.
Belge Do
Ciddi, aktif GPA veya MPA'sı olan 25 pediyatrik hastada açık etiketli, tek kollu bir çalışma yürütülmüştür. Genel çalışma periyodu, toplamda 4,5 yıla kadar en az 18 aylık takip ile 6 aylıkbir remisyon indüksiyon aşamasından oluşmaktadır. Takip aşamasında, araştırmacının takdirinebağlı olarak MABTHERA verilmiştir (25 hastadan 17'si ek MABTHERA tedavisi almıştır).Diğer immünosupresif tedavilerle eş zamanlı tedaviye izin verilmiştir (bkz. Bölüm 5.1).
Advers ilaç reaksiyonları > %10'luk bir insidansta meydana gelen advers olaylar olarak kabul edilmiştir. Bunlara şunlar dahildir: enfeksiyonlar (remisyon indüksiyon aşamasında 17 hasta[%68]; genel çalışma süresinde 23 hasta [%92]), İİR'ler remisyon indüksiyon aşamasında (15hasta [%60]; 17 hasta [%68] genel çalış ma periyodunda) ve bulantı (remisyon indüksiyonfazında 4 hasta [%16]; genel çalışma periyodunda 5 hasta [%20]).
Genel çalışma dönemi boyunca, MABTHERA'nın güvenlilik profili, remisyon indüksiyon aşamasında bildirilenle tutarlıdır.
MABTHERA'nın pediyatrik GPA veya MPA hastalarındaki güvenlilik profili, yetişkin GPA veya MPA dahil olmak üzere onaylanmış otoimmün endikasyonlarda yetişkin hastalarda bilinengüvenlilik profili ile tip, yapı ve şiddet açısından tutarlıdır.
Seçilmiş advers reaksiyonlar
İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 1; remisyon indüksiyonu çalışması) infüzyonla ilişkili reaksiyonlar (İİR'ler), güvenlilik popülasyonunda infüzyon sonrası 24 saat içindeoluşan ve araştırmacı tarafından infüzyonla ilgili kabul edilen herhangi bir advers olay olaraktanımlanmıştır. 99 hasta MABTHERA ile tedavi edilmiş ve %12'sinde en az bir İİRoluşmuştur. Tüm İİR'ler, CTC Derece 1 veya 2 olmuştur. En yaygın İİR'ler; sitokin salınımsendromu, kızarıklık, boğaz tahrişi ve titreme olmuştur. MABTHERA, bu olaylarıninsidansını ve şiddetini azaltabilen intravenöz glukokortikoidlerle kombinasyon halindeverilmiştir.
GPA/MPA Çalışması 2'de (yetişkin idame çalışması), MABTHERA kolundaki 7/57 (%12) hasta infüzyonla ilişkili en az bir reaksiyon yaşamıştur. İİR semptomlarının insidansı, ilkinfüzyon sırasında veya sonrasında (%9) en yüksektir ve sonraki infüzyonlarla azalmıştır(<%4). Tüm İİR semptomları hafif veya orta derecededir ve çoğu sistem organsınıflandırmasının Solunum, Göğüs bozuklukları ve Mediastinal bozukluklardan ve Deri veDeri Altı Doku bozukluğu advers olaylarından rapor edilmiştir.
GPA veya MPA'lı pediyatrik hastalarda yapılan klinik çalışmada, bildirilen İİR'ler ağırlıklı olarak ilk infüzyonda (8 hasta [%32]) görülmüştür ve daha sonra MABTHERAinfüzyonlarının sayısıyla zamanla azalmıştır (ikinci infüzyonla %20, üçüncü infüzyonla %12ve dördüncü infüzyonla %8). Remisyon indüksiyon fazı sırasında bildirilen en yaygın İİRsemptomları şunlardır: baş ağrısı, döküntü, burun akıntısı ve ateş (her semptom için %8).İİR'lerin gözlenen semptomları, MABTHERA ile tedavi edilen yetişkin GPA veya MP^
hastalarında bilinenlere benzerdir. İİR'lerin çoğunluğu Derece 1 ve Derece 2 idir, ciddi olmayan iki Derece 3 İİR vardır ve herhangi bir Derece 4 veya 5 İİR rapor edilmemiştir. Birhastada ciddi bir Derece 2 İİR (tedaviyle düzelen genel ödem) bildirilmiştir (bkz. Bölüm4.4).
Enfeksiyonlar
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 1), 99 MABTHERA hastasında genel enfeksiyon oranı, 6 aylık primer sonlanım noktasında 100 hasta yılında yaklaşık 237 olmuştur (%95GA 197-285). Enfeksiyonlar ağırlıklı olarak hafif ila orta şiddette olmuş ve çoğunlukla üstsolunum yolu enfeksiyonları, herpes zoster ve idrar yolu enfeksiyonlarını içermiştir. Ciddienfeksiyonların oranı 100 hasta yılında yaklaşık 25 olmuştur. MABTHERA grubunda ensık bildirilen ciddi enfeksiyon, sıklık %4 olmak üzere pnömonidir.
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 2), MABTHERA kolundaki 30/57 (%53) hasta enfeksiyon yaşamıştır. Tüm dereceli enfeksiyonların insidansı kollar arasında benzerdir.Enfeksiyonlar ağırlıklı olarak hafif ila orta şiddettedir. MABTHERA kolundaki en yaygınenfeksiyonlar arasında üst solunum yolu enfeksiyonları, gastroenterit, idrar yoluenfeksiyonları ve herpes zoster yer almaktadır. Ciddi enfeksiyon insidansı her iki kolda dabenzerdir (yaklaşık %12). MABTHERA grubunda en sık bildirilen ciddi enfeksiyon, hafifveya orta derecede bronşittir.
Şiddetli, aktif GPA ve MPA'sı olan pediyatrik hastalarda yapılan klinik çalış mada, bildirilen enfeksiyonların %91'i ciddi değildir ve %90'ı hafif ila orta derecedir.
Genel fazdaki en yaygın enfeksiyonlar şunlardır: üst solunum yolu enfeksiyonları (ÜSYE) (%48), grip (%24), konjonktivit (%20), nazofarenjit (%20), alt solunum yolu enfeksiyonlar ı(%16), sinüzit (%16), viral ÜSYE (%16), kulak enfeksiyonu (%12), gastroenterit (%12),farenjit (%12), idrar yolu enfeksiyonu (%12). 7 hastada (%28) ciddi enfeksiyonlarbildirilmiştir ve en sık bildirilen olaylar olarak grip (2 hasta [%8]) ve alt solunum yoluenfeksiyonu (2 hasta [%8]) dahil edilmiştir.
Pazarlama sonrası deneyimde, MABTHERA ile tedavi edilen GPA/MPA hastalarında ciddi viral enfeksiyonlar bildirilmiştir.
Maligniteler
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 1), MABTHERA tedavisi uygulanan hastalarda malignite insidansı, çalışmanın ortak kapatılma tarihinde (son hasta takip döneminitamamladığında) 100 hasta yılında 2 olmuştur. Standardize insidans oranları temelindemalignitelerin insidansı, ANCA ile ilişkili vaskülit olan hastalarda daha önce bildirilenebenzer görünmektedir.
Pediyatrik klinik çalışmada, 54 aya kadar takip süresi olan hiçbir malignite bildirilmemiştir. Kardiyovasküler advers reaksiyonlar
Belge
GPA/MPA klinik
ıfflak1)1zakıidiyıakı0lraylar, 6 aylık primer sonlanım
273Bofammdad(e%ıftf s :GAw14fi^ZQ)/goluşmuştur.
Ciddi kardiyak olayların oranı 100 hasta yılı başına 2,1 olmuştur (%95 GA 3-15). En sık bildirilen olaylar taşikardi (%4) ve atriyal fibrilasyon (%3) olmuştur (bkz. Bölüm 4.4).
Nörolojik olaylar
Otoimmün koşullarda posterior geri dönüşümlü ensefalopati sendromu (PRES) / Posterior geri dönüşümlü lökoensefalopati sendromu (^LS) olguları bildirilmiştir. Belirti vesemptomlar ilişkili hipertansiyon ile birlikte veya olmaksızın, görme bozuklukları, başağrısı, nöbetler ve mental durum değişikliğini içermiştir. PRES/^LS tanısı beyingörüntülemesi ile doama gerektirmektedir. Bildirilen olgularda hastaların altta yatanhastalığı, hipertansiyon, immunosupresif tedavi ve/veya kemoterapi dahil olmak üzerePRES/RPLS açısından bilinen risk faktörleri görülmüştür.
Hepatit B reaktivasyonu
Pazarlama sonrası koşullarda MABTHERA alan Granulamatoz Polianjiitis (GPA) ve Mikroskobik Polianjiitis (MPA) hastalarında, bazıları ölümcül olan az sayıda hepatit Breaktivasyonu vakaları bildirilmiştir.
Hipogamaglobulinemi
MABTHERA ile tedavi edilen yetişkin ve pediyatrik Granulamatoz Polianjiitis (GPA) ve Mikroskobik Polianjiitis hastalarında hipogamaglobulinemi (IgA, IgG veya IgMdüzeylerinin normal alt limitten düşük olması) gözlenmiştir.
GPA/MPA klinik çalışmasının (çalışma 1) 6. ayında; başlangıçta immunoglobulin düzeyleri normal olan MABTHERA grubundaki hastaların %27, %58 ve %51'inde sırasıyla IgA, IgGve IgM düzeyleri düşük bulunmuş, bu değerler siklofosfamid grubunda sırasıyla %25, %50ve %46 olmuştur. IgA, IgG ve IgM düzeyleri düşük olan hastalarda genel enfeksiyonlarınveya ciddi enfeksiyonların oranında artış olmamıştır.
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 2), deneme boyunca iki tedavi kolu arasında klinik olarak anlamlı farklılıklar veya toplam immunoglobulin, IgG, IgM veya IgA seviyelerindeazalma gözlenmemiştir.
Pediyatrik klinik çalışmada, genel çalışma süresi boyunca, 3/25 (%12) hasta bir hipogamaglobulinemi olayı bildirmiştir, 18 hasta (%72) uzamış (en az 4 ay boyuncanormalin alt sınırının altında Ig seviyeleri olarak tanımlanmıştır) düşük IgG seviyeleri (15hastada ayrıca uzun süreli düşük IgM vardı) gözlenmiştir.
Üç hasta intravenöz immunoglobulin (IV-IG) ile tedavi görmüştür. Sınırlı verilere dayanarak, uzun süreli düşük IgG ve IgM'nin bu hastalarda ciddi enfeksiyon riskinde artışayol açıp açmadığı konusunda kesin sonuçlara varılamaz. Pediyatrik hastalarda uzun süreliB hücre tükenmesinin sonuçları bilinmemektedir.
Nötropeni
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 1), MABTHERA grubundaki hastaların (tek
Belge Doama Kodu: 1
¦¦ .ejaH,fiktouk5n,,aiüaiarıF%23'ünde/ CTC Derece , 3 vey^daha
ilge laKip Aaresı:nftps://www.ıurKiye.gov.u'/sagliK-TitcK-eDys
yüksek nötropeni gelişmiştir. Nötropeni, MABTHERA uygulanan hastalarda ciddi enfeksiyonlarda gözlenen bir artışla ilişkili olmamıştır.
GPA/MPA klinik çalışmasında (çalışma 2), tüm dereceli nötropeni insidansı, MABTHERA ile tedavi edilen hastalar için %0 iken, azatioprin ile tedavi edilen hastalar için %5 olmu ştur.
Deri ve deri altı hastalıkları
Toksik Epidermal Nekroliz (Lyell Sendromu) ve Stevens-Johnson Sendromu gibi bazılarının ölümcül sonuçları olabilen ciddi cilt reaksiyonları çok nadir olarak bildirilmiştir.
Pemfigus vulgaris (PV) deneyimleri
PV Çalışması 1 (Çalışma ML22196) ve PV Çalış ması 2'deki (Çalışma WA29330) güvenlilik profilinin özeti
Pemfigus vulgarisli hastaların tedavisinde kısa süreli, düşük dozlu glukokortikoidlerle kombinasyon halinde MABTHERA'nın güvenlilik profili, randomize, kontrollü, çokmerkezli, açık etiketli MABTHERA grubuna randomize edilmiş 38 pemfigus vulgaris (PV)hastasını içeren Faz 3 çalışmada incelenmiştir (PV Çalış ması 1). MABTHERA grubunarandomize edilen hastalara 1. Çalışma Günü'nde ilk 1000 mg i.v. ve 15. Çalışma Günü'ndeikinci 1000 mg i.v. verilmiştir. 500 mg ,.v. idame dozları 12. ve 18. aylarda uygulandı.Hastalar nüks anında 1000 mg i.v. alabilmiştir (bkz. Bölüm 5.1).
PV Çalışması 2'de, oral kortikosteroid gerektiren orta-şiddetli PV'li hastalarda MABTHERA'nın etkililiğini ve güvenliliğini mikofenolat mofetil (MMF) ile karşılaştıranrandomize, çift kör, çift plasebo, aktif karşılaştırmalı, çok merkezli bir çalışmada, 67 PVhastası, 52 haftaya kadar MABTHERA (İlk Çalışma Günü 1'de ilk 1000 mg i.v. ve ÇalışmaGünü 15'te ikinci 1000 mg i.v., 24. ve 26. haftalarda tekrarlandı) ile tedavi gördü (bkz.Bölüm 5.1).
MABTHERA'nın PV'deki güvenlilik profili, diğer onaylanmış otoimmün endikasyonlarda yerleşik güvenlilik profiliyle tutarlıdır.
Advers reaksiyonların tablo halinde listesi
PV Çalışmaları 1 ve 2'den gelen advers reaksiyonlar Tablo 6'da sunulmaktadır. PV Çalışması 1'de, AİR'ler, 24 aya kadar MABTHERA ile tedavi edilen PV hastalar ı arasında> %5 oranında meydana gelen ve MABTHERA ile tedavi edilen grup ile standart dozprednizon grubu arasında insidans açısından > %2 mutlak fark bulunan advers olaylar olaraktanımlanmıştır. Çalışma 1'deki AİR'ler nedeniyle hiçbir hastanın tedavisi kesilmemiştir. PVÇalışması 2'de AİR'ler, MABTHERA kolundaki hastalar ın >%5'inde meydana gelen adversolaylar olarak tanımlanmış ve ilişkili olarak değerlendirilmiştir.
Tablo 6 PV çalışması 1 (24 ay'a kadar) ve PV çalışması 2'de (52 haftaya kadar) veya pazarlama sonrası gözetim boyunca MABTHERA ile tedavi edilen Pemfigus vulgarishastalarında advers reaksiyonlar
Sistem Organ Sınıfı |
Çok Yaygın |
Yaygın |
Bilinmiyor |
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar |
üst solunum yolu enfeksiyonu |
herpes virüsü
enfeksiyonu
zona
oral uçuk
konjonktivit
nazofarenjit
oral kandidiyaz
idrar yolu enfeksiyonu |
Ciddi viral enfeksiyon1 |
Benign, malign ve belirtilmemişneoplazmlar (kistler vepolipler dahil) |
|
cilt papillomu |
|
Psikiyatrik hastalıklar |
kalıcı depresif bozukluk |
majör depresyon sinirlilik |
|
Sinir sistemi hastalıkları |
baş ağrısı |
baş dönmesi |
|
Kardiyak hastalıklar |
|
taşikardi |
|
Gastrointestinal
hastalıklar |
|
üst karın ağrısı |
|
Deri ve deri altı doku hastalıkları |
alopesi |
kaşıntı
ürtiker
cilt bozukluğu |
|
Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku hastalıkları |
|
kas-iskelet ağrısı
artralji
sırt ağrısı |
|
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesineilişkin hastalıklar |
|
tükenmişlik
asteni
ateş |
|
Yaralanma, zehirlenme ve prosedürle ilgilikomplikasyonlar |
İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar2 |
|
|
^Pazarlama sonrası gözetim boyunca göz aşağıdaki enfeksiyonlar bölümüne bakınız.
2PV Çalışması 1 için infüzyonla ilişkili reaksiyc sonraki planlanmış ziyarette toplanan semptoyapıldığı gün veya bir gün sonra meydanaiçermektedir. En yaygın infüzyonla ilgili reaksÇalışması 1 için Tercih Edilen Terimler baş atansiyon, mide bulantısı, asteni ve ağrıyı içerme
En yaygın infüzyonla ilişkili reaksiyon sempto için Tercih Edilen Terimler dispne, eritem, hiperbasması, hipotansiyon/düşük kan basıncıkaşınt ısıdır.
|
lemlenmiştir. Ayrıca
>nlar, her infüzyondan mları ve infüzyonungelen advers olaylarıiyon semptomları/PVğrısı, titreme, yüksekktedir.
mları/PV Çalışması 2 "hidroz, kızarma/sıcakve döküntü/döküntü
|
|
Seçilmiş advers reaksiyonlar
İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar
PV Çalışması 1'de infüzyonla ilişkili reaksiyonlar yaygındır (%58). Neredeyse tüm infüzyonla ilişkili reaksiyonlar hafif ila orta derecelidir. İnfüzyonla ilişkili reaksiyon yaşayan hastalarınoranı sırasıyla birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü infüzyonlar ı takiben %29 (11 hasta), %40 (15hasta), %13 (5 hasta) ve %10 (4 hasta)'dur. İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar nedeniyle hiçbirhastanın tedavisi kesilmemiştir. İnfüzyonla ilişkili reaksiyonların semptomları, tip ve şiddetolarak RA ve GPA/MPA hastalarında görülenlere benzerdi.
PV Çalışması 2'de, İİR'ler öncelikle ilk infüzyonda meydana gelmiştir ve İİR'lerin sıklığı sonraki infüzyonlarla azalmıştır:hastaların sırasıyla birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü
infüzyonlarda %17,9, %4,5, %3 ve %3'ü İİR yaşamıştır. En az bir İİR ya şayan 11/15 hastada İİR'ler Derece 1 veya 2'dir. 4/15 hastada Derece >3 İİR'ler rapor edilmiş ve MABTHERAtedavisinin kesilmesine yol açmıştır; dört hastadan üçü ciddi (hayatı tehdit eden) İİR'leryaşamıştır. İlk (2 hasta) veya ikinci (1 hasta) infüzyonda ciddi İİR'ler meydana gelmiştir vesemptomatik tedavi ile düzelmiştir.
Enfeksiyonlar
PV Çalışması 1'de, standart doz prednizon grubundaki 15 hasta (%42) ile karşılaştırıldığında, MABTHERA grubundaki 14 hasta (%37) tedaviye bağlı enfeksiyonlar yaşamıştır. MABTHERAgrubunda en sık görülen enfeksiyonlar herpes simpleks ve zoster enfeksiyonları, bronşit, idraryolu enfeksiyonu, mantar enfeksiyonu ve konjonktivittir. MABTHERA grubundaki üç hasta(%8) toplam 5 ciddi enfeksiyon (pneumocystis jirovecii pnömonisi, enfektif tromboz,intervertebral diskit, akciğer enfeksiyonu, stafilokokal sepsis) yaşamıştır ve standart dozprednizon grubunda bir hasta (%3) ciddi enfeksiyon (Pneumocystis jirovecii pnömonisi)yaşamıştır.
PV Çalışması 2'de MABTHERA kolundaki 42 hastada (%62,7) enfeksiyon görülmüştür. MABTHERA grubunda en sık görülen enfeksiyonlar üst solunum yolu enfeksiyonu, nazofarenjit,oral kandidiyazis ve idrar yolu enfeksiyonudur MABTHERA kolundaki alt ı hastada (%9) ciddienfeksiyonlar görülmüştür.
Pazarlama sonrası deneyimde, MABTHERA ile tedavi edilen PV hastalarında ciddi viral enfeksiyonlar bildirilmiştir.
Laboratuvar anormallikleri
PV Çalışması 2, MABTHERA kolunda, periferik T-hücre popülasyonlarındaki azalmanın neden olduğu lenfosit sayısında geçici düşüşler ve ayrıca fosfor seviyesinde geçici bir düşüşinfüzyondan sonra çok yaygın olarak gözlenmiştir. Bunların i.v. metilprednizolonpremedikasyon infüzyonu ile indüklendiği kabul edilmiştir.
PV Çalışması 2'de düşük IgG seviyeleri yaygın olarak ve düşük IgM seviyeleri çok yaygın olarak gözlemlenmiştir; bununla birlikte, düşük IgG veya IgM'nin gelişmesinden sonra ciddienfeksiyon riskinde artış olduğuna dair bir kanıt yoktur.
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine
Bdg.D„s„,filanaJ;isg^aiQSaslJk,m,fllSğiy%!§!upSSn 'h®rhl|€Ei''ISpihsJi:»dveisırea|;.siya?ucIar-kiy.«
Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir ([email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0312 218 35 99)
4.9 Doz aşımı ve tedavisi
İnsanlar ile yürütülen klinik çalışmalarda intravenöz MABTHERA formülasyonunun onaylanan dozundan daha yüksek dozlar ile deneyim kısıtlıdır. Bugüne kadar insanlarda testedilen en yüksek intravenöz MABTHERA dozu, KLL hastaları ile yürütülen doz artırmaçalışmasında test edilen 5000 mg'dır (2250 mg/m2). Ek bir güvenlilik sinyali tespitedilmemiştir.
Doz aşımı görülen hastalarda infüzyon derhal kesilmelidir ve hastalar yakından izlenmelidir.
Pazarlama sonrası koşullarda rituximab doz aşımına ilişkin beş vaka bildirilmiştir. Üç vaka advers olay rapor etmemiştir. Bildirilen iki advers olay, 1,8 g rituximab dozuyla grip benzerisemptomlar ve 2 g rituximab dozuyla ölümcül solunum yetmezliği ile ilgilidir.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1 Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grubu: Antineoplastik ajanlar, monoklonal antikorlar ATC kodu: L01FA01 Etki mekanizması
Rituximab spesifik olarak bir nonglikolize fosfoprotein olan CD20 adlı transmembran antijenine bağlanan kimerik fare/insan monoklonal antikorudur. Bu antijen pre-B ve olgun Blenfositlerinde bulunur ancak hematopoetik kök hücrelerde, pro-B hücrelerde, normal plazmahücrelerinde veya diğer normal dokuda bulunmaz. Tüm B hücreli Hodgkin-dışı lenfomaların(NHL) >%95'inde bu antijene rastlanır. Antikora bağlandıktan sonra CD20 hücre içinealınmaz veya hücre membranından çevreye yayılmaz. CD20 plazmada serbest antijen olarakdolaşmaz ve dolayısıyla antikora bağlanmak için yarışmaz.
Rituximabın fab alanı B lenfositlerdeki CD20 antijenine bağlanır ve B hücresinin lizisine yol açan bağışıklık reaksiyonlarını başlatır. Hücre yıkımındaki olası mekanizmalarkomplemana bağımlı sitotoksisite (CDC), antikora bağımlı hücresel sito toksisite (ADCC)ve apopitozun indüklenmesidir. Son olarak, in vitroçalışmalar rituximabın ilaca dirençliinsan B lenfoma hücre serilerini bazı kemoterapötik ajanların sitotoksik etkilerine karşıduyarlılaştırdığını göstermiştir.
Belge Do | |
aşlamıştır ve
|
24. haftadan itibaren
yMUi-y/
artmaya
|
Periferdeki B hücre sayısı ilk MABTHERA dozundan sonra normalin altına düşer. Hematolojik malignite tedavisi gören hastalarda B hücrelerinin normal düzeyine dönmesitedavinin 6. ayı içinde başlar, bazı hastalarda daha uzun sürse bile (indüksiyon tedavisi sonrasımedyan iyileşme zamanı olarak 23 aya kadar), genellikle tedavi tamamlandıktan sonraki 12ay içinde de normal düzeylere döner (bkz. Bölüm 4.8 Hemato-Onkoloji klinik çalışmaları).Romatoid artrit hastalarında, 14 gün arayla iki 1000 mg MABTHERA infüzyonunun ardındanerik kandaki B kücreleİikinfıimen'tökenöiği^^gözleHfiltir. Periferik kan B hücre ^sayıjarı
4ABTHERA monoterapi olarak veya
metotreksat ile kombinasyon halinde uygulanmış olsa bile, hastaların çoğunda 40. haftaya kadar repopülasyon kanıtı gözlenmiştir. Hastaların küçük bir kısmında, son MABTHERAdozundan sonra 2 yıl veya daha fazla süren uzun süreli periferik B hücre tükenmesigörülmüştür.GPA ve MPA hastalarında, iki haftalık 375 mg/m2 rituximab infüzyonusonrasında periferik kan B-hücreleri 10 hücre/mcL'nin altına düşmüştür ve 6 ay boyuncahastaların çoğunda aynı seviyede kalmıştır. Hastaların çoğu (%81), 12. ayda >10 hücre/mcLsayısı ile, 18. ay itibarıyla hastaların % 87'sine çıkarak B hücre geri dönüşü işaretlerigöstermiştir
Hodgkin-dışı lenfoma ve kronik lenfositik lösemide klinik deneyim
Foliküler Lenfoma
Monoterapi
Başlangıç tedavisi, haftada bir uygulama, toplam 4 doz
Ana çalışmada, nüksetmiş veya kemorezistan düşük seviyeli ya da foliküler B hücreli NHL'ye sahip 166 hastaya haftada bir, toplam dört doz olarak i.v. infüzyon halinde 375mg/m2 MABTHERA verilmiştir. ITT popülasyonunda genel yanıt oranı (GYO) %48(GA%95 %41 - %56) olup tam yanıt (TY) oranı %6 ve kısmi yanıt (KY) oranı %42 olarakgerçekleşmiştir. Yanıt veren hastalarda hastalığın ilerlemesine kadar geçen medyan süre(TTP) 13 ay'dır.Yapılan bir alt-grup analizinde GYO, IWF B, C ve D histolojik alt-tiplerinde IWF A alt-tipine kıyasla daha yüksek (%58'e karşılık %12), en büyük lezyonu <5cm olan hastalarda, >7 cm olan hastalara kıyasla daha yüksek (%53'e karşılık %38) vekemorezistan nüks grubu ile karşılaştırıldığında kemoduyarlı nüks hastalarında (yanıt süresi<3 ay olarak tanımlanır) daha yüksek (%22'ye karşılık %50) bulunmuştur. Önceden otologkemik iliği transplantasyonu (OKİT) ile tedavi edilmiş hastalarda GYO %78 iken, OKİTtedavisi görmeyenlerde %43 olmuştur. Yaş, cinsiyet, lenfoma derecesi, başlangıçtaki tanı,büyük hacimli hastalık varlığı ya da yokluğu, normal ya da yüksek LDH düzeyleri veyaekstranodal hastalık varlığının MABTHERA'ya karşı verilen yanıt üzerinde istatistik olarakanlamlılık (Fischer'in exact testi) taşıyan bir etkisi bulunmamaktadır. Yanıt oranları ilekemik iliği tutulumu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir bağıntı kaydedilmiştir. Kemikiliği tutulumu olan hastaların %40'ı yanıt verirken, kemik iliği tutulumu olmayanhastaların %59'u yanıt vermiştir (p=0,0186). Histolojik tip, başlangıçta bcl-2 pozitifliği, sonkemoterapiye karşı direnç ve ağır hastalık faktörlerinin prognostik faktörler olaraktanımlandığı kademeli lojistik regresyon analizi bu bulguyu desteklememiştir.
Başlangıç tedavisi, haftada bir uygulama, toplam 8 doz
Çok merkezli, tek kollu bir çalışmada nüksetmiş veya kemorezistan, düşük dereceli veya foliküler B hücreli NHL'si olan 37 hastaya, toplam sekiz doz olacak şekilde, i.v. infüzyonyoluyla haftada bir kere 375 mg/m2 MABTHERA verilmiştir. GYO %57 (GA%95 %41-%73;TY %14, KY %43) ve medyan TTP 19,4 ay (aralık 5,3 ila 38,9 ay) bulunmuştur.
Başlangıç tedavisi, büyük hacimli (bulky) hastalık, haftada bir uygulama, toplam 4 doz
Üç çalışmanın bir araya getirilmiş verilerinde, nüksetmiş veya kemorezistan, bulky hastalık
/, 1 1 1Bu belse,;güvenliıelektromkİmza İle im^lanmıstırji*ı? ı*ı -ıı •• ı*
Belge Do(tPak:olŞuzygn5^İOcnmyça^^nflal Öleiliikl5i taşıy^edüşpüld4e£SCelwveXaİo.lgi0kürlearşl^-ühM-CeÇeli
NHL'si olan 59 hastaya topfam dört doz, haftada bir Kere 375 mg/m2 MABTHERA, i.
infüzyon yoluyla verilmiştir. GYO %36 (GA%95 %21-%51; TY %3, KY %33) ve yanıt veren hastalarda medyan TTP 9,6 ay olmuştur (aralık 4,5 ila 26,8 ay).
Tekrarlanan tedavi, haftada bir uygulama, toplam 4 doz
Çok merkezli, tek kollu bir çalışmada, önceki bir MABTH ERA küründe objektif klinik yanıt alınan, nüksetmiş veya kemorezistan düşük evreli veya foliküler B hücreli NHL'si olan 58hasta toplam dört doz, haftada bir kere, i.v. infüzyon yoluyla 375 mg/m2 MABTHERA ileyeniden tedavi edilmiştir. Hastaların üçü çalışmaya kaydolmadan önce iki seansMABTHERA tedavisi gördüğünden, bunlara çalışmada üçüncü bir seans uygulanmıştır.Çalışmada iki hasta, iki kez yeniden tedavi edilmiştir. Çalışmadaki 60 yeniden tedavivakasında, yanıt veren hastalar için GYO %38 (GA%95 %26-%51; TY %10, KY %28) veyanıt veren hastalarda projekte edilen ortalama TTP, 17,8 ay (aralık 5,4 ila 26,6 ay) olmuştur.Bu değerler, önceki MABTHERA küründe elde edilen sonuçlar (12,4 ay) ile olumlu yöndekarşılaştırılabilir niteliktedir.
Kemoterapi ile kombinasyon halinde başlangıç tedavisi
Randomize, açık tasarımlı bir çalışmada, daha önce tedavi görmemiş foliküler lenfoması olan 322 hasta, 8 kür, her 3 haftada bir CVP kemoterapisi (siklofosfamid 750 mg/m2, 1. günmaksimum 2 mg doza kadar, vinkristin 1,4 mg/m2 ve 1-5. gün arasında prednizolon 40mg/m2/gün) ya da CVP ile kombinasyon halinde MABTHERA 375 mg/m2 (R-CVP) alacakşekilde randomize edilmiştir. MABTHERA her tedavi kürünün ilk gününde uygulanmıştır.Toplam 321 hasta (162 R-CVP, 159 CVP) tedavi görmüş ve etkililik bakımından analizedilmiştir. Hastaların medyan takip süresi 53 aydır. R-CVP, primer sonlanma noktası olantedavi başarısızlığına kadar geçen süre açısından CVP'ye göre önemli bir üstünlüksağlamıştır (27 aya karşılık 6,6 ay, p < 0,0001, log-sıra testi). Tümör cevabı bulunanhastaların oranı (TY, TYo, KY), R-CVP grubunda (%80,9) CVP grubundan (%57,2) önemlioranda daha yüksek olmuştur (p< 0,0001, Ki-Kare testi). R-CVP ile yapılan tedavi, hastalıkilerlemesi veya ölüme kadar geçen süreyi belirgin bir şekilde artırmıştır (33,6 ay ve 14,7 ay)(p < 0,0001, log-sıra testi). R-CVP grubunda medyan yanıt süresi 37,7 ayken, CVPgrubunda bu süre 13,5 ay olarak bulunmuştur (p < 0,0001, log-sıra testi).
Genel sağkalım açısından tedavi grupları arasındaki farklılık güçlü bir klinik yarar göstermiştir (p=0,029, log-sıra testi): 53. aydaki sağkalım oranları R-CVP grubunda %80,9iken, CVP grubunda %71,1'dir.
CVP dışındaki kemoterapi rejimleriyle (CHOP, MCP, CHVP/İnterferon-a) yapılan diğer 3 çalışmadan elde edilen sonuçlar yanıt oranlarında ve zamana bağlı parametrelerde olduğugibi genel sağkalımda da belirgin iyileşmeler göstermiştir. Bu dört çalışmadan elde edilenanahtar sonuçlar aşağıdaki tabloda özetlenmektedir.
Tablo 7 MABTHERA'nın foliküler lenfomada farklı kemoterapi rejimleriyle yararlarının değerlendirildiği dört faz III randomize çalışmadan elde edilensonuçların özetleri
Çalışma |
Tedavi,
n |
Medyan
takip
süresi,
ay |
GYO,
% |
TY,
% |
Medyan TTF/PFS/ EFSay |
OS
oranları,
% |
M39021 |
CVP, 159 R-CVP, 162
|
53
|
57
81
|
10
41
|
Medyan TTP: 14,733,6
p<0,0001
|
53 ay 71,180,9p=0,029
|
GLSG'00 |
CHOP, 205 R-CHOP, 223
|
18
|
90
96
|
17
20
|
Medyan TTF: 2,6 yıl
Ulaşılamamıştır
p < 0,001
|
18 ay 9095
p = 0,016
|
OSHO-39 |
MCP, 96 R-MCP, 105
|
47
|
75
92
|
25
50
|
Medyan PFS: 28,8
Ulaşılamamıştır
p < 0,0001
|
48 ay 7487
p = 0,0096
|
FL2000 |
CHVP-IFN,
183
R-CHVP-IFN,
175
|
42
|
85
94
|
49
76
|
Medyan EFS: 36
Ulaşılamamıştır
p<0,0001
|
42 ay 8491
p=0,029
|
ısaltmalar:
EFS: Olaysız sağkalım
TTP: Progresyona veya ölüme kadar geçen süre
PFS: Progresyonsuz sağkalım
TTF: Tedavinin başarısızlığına kadar geçen süre
OS oranları: Analiz zamanlarında genel sağkalım oranları
İdame tedavisi
Önceden tedavi edilmemiş foliküler lenfoma
Prospektif, açık etiketli, uluslararası, çok merkezli bir faz III çalışmada 1193 daha önce tedavi edilmemiş ileri seviye foliküler lenfoma hastası, R-CHOP (n=881), R-CVP (n=268)vey R-FCM (n=44) ile indüksiyon tedavisi almıştır. 1018'i MABTHERA idame tedavisine(n=505) veya gözleme (n=513) randomize edilmiş olan toplam 1.078 hasta indüksiyontedavisine yanıt vermiştir. İki tedavi grubu, başlangıç karakteristiklerine ve hastalıkdurumuna göre iyi dengelenmiştir. MABTHERA idame tedavisi, maksimum iki senesüresince ya da hastalık ilerleyene kadar, iki ayda bir 375 mg/m2 vücut yüzey alanı dozundaverilen tek MABTHERA uygulamasından ibarettir.
Randomizasyondan 25 aylık bir medyan gözlem süresinde yapılan, önceden belirlenmiş bir primer analiz sırasında, önceden tedavi edilmemiş foliküler lenfoma hastalarında gözlemekıyasla MABTHERA ile idame tedavisi araştırmacı tarafından değerlendirilenprogresyonsuz sağkalım (PFS) primer sonlanım noktasında klinik olarak anlamlı veistatistiksel olarak dikkate değer bir gelişme ile sonuçlanmıştır (Bkz. Tablo 7).
Primer analizde MABTHERA ile idame tedavisiyle, sekonder sonlanım noktaları olan olaysız sağkalım (EFS), bir sonraki anti-lenfoma tedavisine kadar geçen süre (TNLT), birsonraki kemoterapiye kadar geçen süre (TNCT) ve toplam yanıt oranında (ORR) dikkatedeğer yarar sağlanmıştır (Tablo 8).
Çalışmadaki hastaların uzatılmış takip verileri (9 yıllık medyan takip süresi), MABTHERA'nın idame tedavisinde uzun süreli faydasını PFS, EFS, TNLT ve TNCTbakımından doamıştır (Tablo 8).
Tablo 8 MABTHERA idame tedavisine karşı protokolle belirtilmiş primer analizde ve 9 yıllık medyan takibi (sonuç analizi) sonrasında etkililik sonuçlarına genelbakış
Belge D( |
|
Primer analiz (medyan takip: 25 ay) |
Sonuç analizi (medyan takip: 9 yıl) |
Gözlem
N=513 |
MABTHERA
N=505 |
Gözlem
N=513 |
MABTHERA
N=505 |
Primer etkililik |
|
|
Progresyonsuz sağkalım (medyan)
|
NR
|
NR
|
4,06 yıl
|
10,49 yıl
|
log-sıra p değeri
|
<0,0001
|
<0,0001
|
risk oranı (%95 GA) risk azalması
|
0,5 (0,39; 0,64) %50
|
0,61 (0,52; 0,73) %39
|
Sekonder etkililik |
|
|
Genel sağkalım (medyan)
|
NR
|
NR
|
NR
|
NR
|
log-sıra p değeri
|
0,7246
|
0,7948
|
risk oranı (%95 GA) risk azalması
|
0,89 (0,45; 1,74) %11
|
1,04 (0,77; 1,40) %-6
|
Olaysız geçen sağkalım (medyan)
|
38 ay
|
NR
|
4,04 yıl
|
9,25 yıl
|
log-sıra p değeri
|
<0,0001
|
<0,0001
|
risk oranı (%95 GA) risk azalması
|
0,54 (0,43; 0,69) %46
|
0,64 (0,54; 0,76) %36
|
TNLT (medyan)
|
NR
|
NR
|
6,11 yıl
|
NR
|
log-sıra p değeri
|
0,0003
|
<0,0001
|
risk oranı (%95 GA) risk azalması
|
0,61 (0,46; 0,8) %39
|
0,66 (0,55; 0,78) %34
|
TNCT (medyan)
|
NR
|
NR
|
9,32 yıl
|
NR
|
log-sıra p değeri
|
0,0011
|
0,0004
|
risk oranı (%95 GA) risk azalması bi
|
0,60 (0,44; 0,82) %40
|
0,71 (0,59; 0,86) %39
|
Genel yanıt oranı*
|
“%55 .......
|
|
......%6f
|
-I-BSSSSiff
|
|
ki-kare test p değeri
|
<0,0001
|
<0,0001
|
olasılık oranı (%95 GA)
|
2,33 (1,73; 3,15)
|
2,43 (1,84; 3,22)
|
Tam yanıt (TY/TYo) oranı*
|
%48 %67
|
%53 %67
|
ki-kare test p değeri
|
<0,0001
|
<0,0001
|
Olasılık oranı (%95 GA)
|
2,21 (1,65; 2,94)
|
2,34 (1,80; 3,03)
|
*Idame/gözlemin sonunda; 73 aylık medyan takibine dayanan son analiz sonuçları. FU:Takip; NR: klinik veri kesimi zamanında ulaşılamamıştır, TNCT: bir sonrakikemoterapiye kadar geçen süre; TNLT: bir sonraki anti-lenfoma tedavisine kadar geçensüre;
MABTHERA idame tedavisi, test edilen bütün önceden belirlenmiş alt gruplarda; cinsiyet (erkek, kadın), yaş (<60 yaş, >60 yaş), FLIPI skoru (<1, 2 ya da > 3), indüksiyon terapisi(R-CHOP, R-CVP veya R-FCM), ve indüksiyon tedavisine yanıtın kalitesinden bağımsızolarak (TY/TYo ya da KY) devamlı yarar sağlamıştır. İdame tedavisinin sağladığı yararailişkin keşif analizleri, yaşlı hastalarda (>70 yaş) daha az belirgin etki gözlendiğinigöstermiştir, bununla birlikte örneklem sayısı azdır.
Relaps/Refrakter Foliküler Lenfoma
Prospektif, açık etiketli, uluslararası, çok merkezli bir faz III çalışmada 465 relaps/refrakter foliküler NHL hastası, CHOP (siklofosfamid, doksorubisin, vinkristin, prednizolon; n=231)veya MABTHERA + CHOP (R-CHOP, n=234) ile yapılan indüksiyon tedavisine ilkbasamakta randomize edilmiştir. İki tedavi grubu, başlangıç karakteristiklerine ve hastalıkdurumuna göre iyi dengelenmiştir. İndüksiyon tedavisinden sonra tam ya da kısmi remisyonsağlanan toplam 334 hasta, ikinci aşamada MABTHERA id ame tedavisi (n=167) veyagözlem koluna (n=167) randomize edilmiştir. MABTHERA idame tedavisi, maksimum ikisene süresince ya da hastalık ilerleyene kadar, üç ayda bir 375 mg/m2 vücut yüzey alanıdozunda verilen tek MABTHERA uygulamasından ibarettir.
Son etkililik analizi, çalışmanın her iki bölümüne randomize edilen tüm hastaları içerir. İndüksiyon fazına randomize edilen hastaların 31 aylık medyan gözlem süresi sonunda, R-CHOP'ın, CHOP ile kıyaslandığında relaps/refrakter foliküler NHL hastalarının klin iksonuçlarını belirgin olarak iyileştirdiği görülmüştür (Bkz. Tablo 9).
karşılaştırmalı etkililik
Tablo 9 İndüksiyon fazı: CHOP ile R-CHOP'ın sonuçlarına genel bakış (31 aylık medyan gözlem süresi)
|
CHOP |
R-CHOP |
p değeri |
Risk Azaltımı1^ |
Primer Etkililik
GYO2) |
%74
|
%87
|
0,0003
|
yok
|
TY2) |
%16
|
%29
|
0,0005
|
yok
|
KY2) |
%58
|
%58
|
0,9449
|
yok
|
1) Tahminler, risk oranlarına göre hesaplanmıştır.
2) Araştırmacı tarafından değerlendirilen son tümör yanıtı. “Yanıt” için yapılan “primer”istatistiksel test, tam yanıt, kısmi yanıt ve hiç yanıt olmaması durumlarını karşılaştıran
bir eğilim testidir (p <Oı,0001i)enii elektronik imza ile imzalanmıştır.
Belge • ggŞf^e
yanıt; OS: genel sağkalım; PFS: progresyonsuz sağkalım
Çalışmanın idame fazına randomize edilen hastalar için medyan gözlem süresi, idame randomizasyonundan itibaren 28 aydır. MABTHERA ile idame tedavisi, sadece gözlemkoluna kıyasla, primer sonlanma noktası olan PFS'de (idame randomizasyonundannükse, hastalık ilerlemesine ya da ölüme kadar olan süre) klinik olarak anlamlı veistatistiksel olarak belirgin düzelme ile sonuçlanmıştır (p<0,0001, log-sıra testi). MedyanPFS, MABTHERA idame kolunda 42,2 ayken gözlem kolunda 14,3 aydır. Cox regresyonanalizi kullanıldığında, hastalık ilerlemesi ya da ölüm riski, MABTHERA idame tedavisiile gözleme göre %61 oranında azalmıştır (GA%95; %45-%72). 12 ayda Kaplan-Meieryöntemiyle hesaplanan progresyonsuz oranlar, MABTHERA idame grubunda %78 ikengözlem grubunda %57'dir. Genel sağkalım analizi, MABTHERA idamesinin, gözlemegöre belirgin fayda sağladığını kanıtlamıştır. MABTHERA idame tedavisi, ölüm riskini%56 azaltmıştır (GA%95; %22-%75).
Tablo 10 İdame fazı: MABTHERA ile gözlem gruplarının karşılaştırmalı
etkililik sonuçlarına genel bakış (28 aylık medyan gözlem süresi)
Etkililik Parametresi |
Olaya Kadar Medyan Sürenin (ay) Kaplan-Meier YöntemiyleHesaplanması |
Risk
Azaltımı |
|
Gözlem (n = 167) |
MABTHERA
(n=167) |
Log-sıra p değeri |
|
Progresyonsuz sağkalım
|
14,3
|
42,2
|
<0,0001
|
%61
|
(PFS)
|
|
|
|
|
Genel sağkalım
|
NR
|
NR
|
0,0039
|
%56
|
Yeni lenfoma tedavisine
|
20,1
|
38,8
|
<0,0001
|
%50
|
kadar geçen süre
|
|
|
|
|
Hastalıksız sağkalıma
|
16,5
|
53,7
|
0,0003
|
%67
|
Alt Grup Analizi PFS
|
|
|
|
|
CHOP
|
11,6
|
37,5
|
<0,0001
|
%71
|
R-CHOP
|
22,1
|
51,9
|
0,0071
|
%46
|
TY
|
14,3
|
52,8
|
0,0008
|
%64
|
KY
|
14,3
|
37,8
|
<0,0001
|
%54
|
OS
|
|
|
|
|
CHOP
|
NR
|
NR
|
0,0348
|
%55
|
R-CHOP
|
NR
|
NR
|
0,0482
|
%56
|
|
NR: ulaşılamamıştır; a: sadece TY'ye ulaşan hastalar için
|
MABTHERA idame tedavisinin faydası, indüksiyon rejimi (CHOP ya da R-CHOP) ya da indüksiyon tedavisine verilen yanıtların niteliğiyle (TY ya da KY) ilgili olmaksızın tüm altgruplarda analiz edilmiştir (Tablo 10). MABTHERA idame tedavisi, CHOP indüksiyontedavisine yanıt veren hastalarda (medyan PFS 37,5 aya karşılık 11,6 ay; p<0,0001) olduğukadar R-CHOP indüksiyon .tedavisine Aanıt veren hastalarda da (medyan PFS 51,9 aya
Belge Do
tedavisi ayrıca, çalışmanın indüksiyon fazında toplam sağkalım açısından CHOP'a yan^
veren hastalarda ve R-CHOP'a yanıt veren hastalarda klinik açıdan anlamlı fayda sağlamıştır.
Yetişkin Difüz büyük B hücreli Hodgkin-dışı lenfoma (DBBHL)
Randomize, açık tasarımlı bir çalışmada, difüz büyük B hücreli lenfoması olan önceden tedavi görmemiş, yaşları 60 ile 80 arası değişen 399 hastaya, sekiz kür boyunca her üçhaftada bir standart CHOP kemoterapisi (1. günde siklofosfamid 750 mg/m2, doksorubisin50 mg/m2, vinkristin 1,4 mg/m2 ile maksimum 2 mg'a kadar ve 1-5. günlerde prednizolon40 mg/m2/gün) veya 375 mg/m2 MABTHERA + CHOP (R-CHOP) verilmiştir.MABTHERA tedavi kürünün birinci gününde uygulanmıştır.
Nihai etkililik analizi randomize edilen tüm hastaları (197 CHOP, 202 R-CHOP) kapsamıştır ve ortalama izleme süresi yaklaşık 31 aydır. İki tedavi grubu, başlangıç düzeyiözellikleri ve hastalık durumu bakımından iyi dengelenmiştir. Nihai analiz, R-CHOPtedavisinin olaysız geçen sağkalım süresini (primer etkililik parametresi, buradaki olaylarölüm, nüks veya lenfoma ilerlemesi ya da yeni bir anti-lenfoma tedavisinin tesis edilmesidir)önemli oranda uzattığını doamıştır (p=0,0001). Medyan olaysız sağkalım süresineilişkin Kaplan-Meier tahminlerine göre, CHOP kolundaki 13 ay ile, R-CHOP kolunda 35ayın karşılaştırılması riskin %41 azaldığını göstermektedir. 24. ayda, genel sağkalıma ilişkintahminler CHOP kolundaki %57,4'lük orana kıyasla R-CHOP kolunda %68,2 olarakbulunmuştur. Medyan 60 aylık izleme süresi ile gerçekleştirilen daha sonraki bir genelsağkalım süresi analizi, R-CHOP tedavisinin CHOP tedavisinden daha yararlı olduğunudoamış (p=0,0071) ve riskin %32 azaldığını göstermiştir.
Tüm sekonder parametrelerin analizi (yanıt oranları, progresyonsuz sağkalım, hastalıksız sağkalım, yanıt süresi), CHOP ile karşılaştırıldığında R-CHOP tedavisinin etkisinidoamıştır. 8. kürden sonra tam yanıt oranı, R-CHOP grubunda %76,2 ve CHOPgrubunda %62,4 bulunmuştur (p=0,0028). Hastalığın ilerleme riski %46 ve nüks riski %51oranında azaltılmıştır. Tüm hasta alt gruplarında (cinsiyet, yaş, yaşa göre ayarlanmış IPI,Ann Arbor evresi, ECOG, Beta 2 Mikroglobulin, LDH, Albümin, B-semptomları, büyükhacimli hastalık, ekstranodal hastalık, kemik iliği tutulumu), olaysız sağkalım ve genelsağkalıma ilişkin risk oranları (R-CHOP'ye karşılık CHOP) sırasıyla 0,83 ve 0,95'den dahaaz bulunmuştur. Yaşa göre ayarlanmış IPI'ye göre R-CHOP, hem yüksek hem de düşük risktaşıyan hastalarda, sonuçta ulaşılan iyileşme düzeyiyle ilişkili bulunmuştur.
Klinik laboratuvar bulguları
İnsan anti-fare antikoru (HAMA) açısından değerlendirilen 67 hastanın hiçbiri için yanıt bildirilmemiştir. Anti-ilaç antikoru (ADA) açısından değerlendirilen 356 hastanın %1,1'i (4hasta) pozitif çıkmıştır.
Kronik lenfositik lösemi
Açık etiketli randomize iki çalışmada, daha önce tedavi görmemiş toplam 817 KLL hastası ve 552 relaps/refrakter KLL hastası, 6 kür için 4 haftada bir FC kemoterapi (fludarabin 25mg/m2, siklofosfamid 250 mg/m2, 1-3. günler) veya FC ile kombinasyon halindeMABTHERA (R-FC) .alacak şekilde randomize, edilmiştir. MABTHERA, ilk kür
^Hubelge, güvemi eleKtroniK imza ne imzalanmıştır. ''
Belge Do
kürünün 1. gününde 500 mg/m dozunda uygulanmıştır. Etkililik için birinci basamal
çalışmasında (Tablo 11a) ve (Tablo 11b) toplam 810 hasta (403 R-FC, 407 FC), relaps/refrakter çalışmada da (Tablo 12) 552 hasta (276 R-FC, 276 FC) analiz edilmiştir.
Birinci basamak çalışmasında 48,1 aylık medyan gözlem süresinden sonra medyan PFS R-FC grubunda 55 ay ve FC grubunda 33 ay olmuştur (p<0,0001, log-sıra testi). Genel sağkalım analizi, yalnızca FC kemoterapisi kullanılan kola göre, R-FC kolu için anlamlı birfayda göstermiştir (p=0,0319; log-sıra testi) (Tablo 11a). PFS açısından fayda, başlangıçtakihastalık riskine göre (yani Binet A-C evreleri) (Tablo 11b) analiz edilen hasta alt gruplarınınçoğunda tutarlı olarak gözlenmiştir.
Tablo 11a Kronik lenfositik löseminin birinci basamak tedavisi - Tek başına FC'ye
kıyasla MABTHERA+FC için etkililik sonuçlarına genel bakış - 48,1 aylık medyan gözlem süresi
Etkililik Parametresi |
Olaya Kadar Geçen Medyan Süre için Kaplan-Meier Tahmini (Ay) |
Risk
Azaltımı |
|
FC
(N = 409) |
R-FC
(N=408) |
Log-Sıra p değeri |
|
Progresyonsuz sağkalım (PFS)
|
32,8
|
55,3
|
<0,0001
|
%45
|
Genel Sağkalım
|
NR
|
NR
|
0,0319
|
%27
|
Olaysız Sağkalım
|
31,3
|
51,8
|
<0,0001
|
%44
|
Yanıt oranı (TY, nKY veya KY)
|
%72,6
|
%85,8
|
<0,0001
|
n.a.
|
TY oranları
|
%16,9
|
%36,0
|
<0,0001
|
n.a.
|
Yanıt süresi*
|
36,2
|
57,3
|
<0,0001
|
%44
|
Hastalıksız sağkalım (DFS)**
|
48,9
|
60,3
|
0,0520
|
%31
|
Yeni tedaviye kadar geçen süre
|
47,2
|
69,7
|
<0,0001
|
%42
|
Yanıt oranı ve TY oranları Ki-kare Testi kullanı
|
arak analiz edilmiştir. NR: ulaşılmadı;
|
n.a.: uygulanamaz.
*: Yalnızca TY, nKY veya KY elde edilen hastalar için geçerlidir **: Yalnızca TY elde edilen hastalar için geçerlidir.
Tablo 11b. Kronik lenfositik löseminin birinci basamak tedavisi Binet evresine gore (ITT) progresyonsuz sağkalım tehlike oranı - medyan gözlem suresi 48,1 ay
Progresyonsuz sağkalım (PFS) |
Hasta sayısı |
Tehlike Oranı (%95 GA) |
p-değeri (Wald testi,
ayarlanmamış) |
FC |
R-FC |
Binet evre A
|
22
|
18
|
0,39 (0,15; 0,98)
|
0,0442
|
Binet evre B
|
259
|
263
|
0,52 (0,41; 0,66)
|
<0,0001
|
Binet evre C
|
126
|
126
|
0,68 (0,49; 0,95)
|
0,0224
|
|
GA:Güven aralığı
|
Relaps/refrakter çalışmada, R-FC grubunda medyan progresyonsuz sağkalım (primer sonlanım noktası) 30,6 ay iken FC grubunda 20,6 aydır (p = 0,0002, log-rank testi). PFSaçısından fayda, başlangıfetaki"histafrkTiskineiöre*a,naliz edilen hasta alt gruplarının
çoğunda gözlenmiştir. R-FC kolunda FC koluna kıyasla, genel sağkalımda (OS) az fakat belirgin olmayan bir artış bildirilmiştir.
Tablo 12 Relaps/refrakter kronik lenfositik löseminin tedavisi - Tek başına FC'ye kıyasla MABTHERA-FC için etkililik sonuçlarına genel bakış (medyangözlem süresi 25,3 ay)
Etkililik Parametresi |
Olaya Kadar Geçen Medyan |
Risk |
|
Süre için Kaplan-Meier |
Azaltımı |
|
Tahmini (Ay) |
|
|
|
FC |
R-FC |
Log-sıra |
|
|
(n=276) |
(n=276) |
p değeri |
|
Progresyonsuz sağkalım (PFS)
|
20,6
|
30,6
|
0,0002
|
%35
|
Genel Sağkalım
|
51,9
|
ulaşılamadı
|
0,2874
|
%17
|
Olaysız Sağkalım
|
19,3
|
28,7
|
0,0002
|
%36
|
Yanıt oranı (TY, nKY veya KY)
|
%58
|
%69,9
|
0,0034
|
uygulanabilir
değil
|
TY
oranları
|
%13
|
%24,3
|
0,0007
|
uygulanabilir
değil
|
Yanıt süresi*
|
27,6
|
39,6
|
0,0252
|
%31
|
Hastalıksız sağkalım (DFS)**
|
42,2
|
39,6
|
0,8842
|
-%6
|
Yeni KLL tedavisine kadar geçen süre
|
34,2
|
ulaşılamadı
|
0,0024
|
%35
|
/anıt oranı ve TY oranları Ki-kare Testi kullanılarak analiz edilmişti-r*: Yalnızca TY, nKY, KY elde edilen hastalar için geçerlidir**: Yalnızca TY elde edilen hastalar için geçerlidir
Önceden tedavi edilmemiş ve/veya relaps/refrakter KLL hastalarının tedavisinde diğer kemoterapi rejimleriyle (CHOP, FCM, PC, PCM, bendamustin ve kladribin dahil)kombinasyon halinde MABTHERA kullanılan diğer destekleyici çalışmalardan elde edilensonuçlara göre, hafif yükselmiş toksisiteye (özellikle miyelotoksisite) rağmen yüksek genelyanıt oranları ile birlikte anlamlı PFS değerleri elde edilmiştir. Bu çalışmalarMABTHERA'nın herhangi bir kemoterapi ile kullanımını desteklemektedir.
Daha önce MABTHERA ile tedavi edilmiş yaklaşık 180 hastaya ait veriler klinik fayda göstermiştir (TY dahil) ve bu veriler MABTHERA ile yeniden tedaviyi destekler niteliktedir.
Pediyatrik popülasyon
Daha önce tedavi görmemiş ileri evre CD20 pozitif DBBHL/BL/BAL/BLL olan pediyatrik hastalarda tek başına veya MABTHERA ile kombinasyon halinde Lymphome Malin B(LMB) kemoterapisinin (kortikosteroidler, vinkristin, siklofosfamid, yüksek dozmetotreksat, sitarabin, doksorubisin, etoposid ve üçlü ilaç [metotreksat/sitarabin/kortikosteroid] intratekal tedavi) çok merkezli, açık etiketli, randomize bir çalışmasıBelge Do vücut yüzey alanı dozunda alt ıMABTHERA IV infüzyonu almak üzere randomize edilmiştir. Etkililik analizlerine birtanesi 3 yaşından küçük olmak üzere toplam 328 randomize hasta dahil edilmiş ve LMBkemoterapisi ile birlikte MABTHERA almıştır.
İki tedavi kolu, LMB (LMB kemoterapisi) ve R-LMB (MABTHERA ile LMB kemoterapisi), temel özellikler açısından iyi dengelenmiştir. Hastaların ortalama yaşı LMBkolunda ve R-LMB kolunda sırasıyla 7 ve 8 dir. Hastaların yaklaşık yarısı Grup B'de (LMBkolunda %50,6 ve R-LMB kolunda %49,4), Grup C1'de her iki kolda %39,6 ve Grup C3'teLMB ve R-LMB kollarında sırasıyla %9,8 ve %11'dir. Murphy evrelemesine göre,hastaların çoğu ya BL evre III (LMB kolunda %45,7 ve R-LMB kolunda %43,3) ya da BAL,merkezi sinir sistemi negatiftir (LMB kolunda %21,3 ve R-LMB kolunda %24,4).Hastaların yarısından azında (her iki kolda %45,1) kemik iliği tutulumu vardı ve çoğuhastada (LMB kolunda %72,6 ve R-LMB kolunda %73,2) merkezi sinir sistemi tutulumuyoktur.
Birincil etkililik sonlanım noktası EFS'dir; burada bir olay, hangisi önce gerçekleşirse, ikinci CYVE küründen sonra kalıntıda canlı hücrelerin saptanmasıyla kanıtlandığı gibiilerleyici hastalık, nüks, ikinci malignite, herhangi bir nedenden ölüm veya yanıt vermemeolarak tanımlanmıştır. İkincil etkililik sonlanım noktaları OS ve CR (tam remisyon) dir.
Yaklaşık 1 yıllık medyan takip ile önceden belirlenmiş ara analizde, EFS'nin birincil sonlanım noktasında klinik olarak anlamlı iyileşme gözlemlenmiş ve 1 yıllık oran tahminleri94,2 (%95 GA, %88,5 - %97,2) LMB kolunda R-LMB koluna karşı %81,5 (%95 GA, %73- %87,8) ve ayarlanmış Cox HR 0,33 (%95 GA, 0,14 - 0,79) olmuştur. Bu sonuca dayalıolarak IDMC (bağımsız veri izleme komitesi) tavsiyesi üzerine, randomizasyondurdurulmuş ve LMB kolundaki hastaların MABTHERA almak için çapraz geçişyapmasına izin verimiştir.
Birincil etkililik analizleri, medyan takip süresi 3,1 yıl olan 328 randomize hastada gerçekleştirilmiştir. Sonuçlar Tablo 13'de verilmektedir.
Tablo 13 Birincil Etkililik Sonuçlarına Genel Bakış (ITT popülasyonu)
Analiz |
LMB
(N=164) |
R-LMB
(N=164) |
EFS |
28 vaka
|
10 vaka
|
Tek taraflı log-sıra testi p değeri 0,0006
|
Ayarlanmış Cox HR 0,32 (%90 GA: 0,17, 0,58)
|
3 yıllık EFS oranları |
%82,3
(%95 GA: %75,7, %87,5)
|
93,9%
(%95 GA: %89,1, %96,7)
|
OS |
20 ölüm
|
8 ölüm
|
Tek taraflı log-sıra testi p değeri 0,0061
|
Ayarlanmış Cox modeli HR 0,36 (95% GA: 0,16; 0,81)
|
3 yıllık OS oranları
]
|
%87,3
|
%95,1
„ (%95 GA: %90,5, %97,5)
|
ama Kodu:CR SOramYnUyYnU |
jâx(%9i5ıfiA:%8 8,2;e
|
re%94 :(%^^ıG:A:%^8^,il%^l7ç2) |
Birincil etkililik analizi, ulusal grup, histoloji ve terapötik grup için ayarlanan bir Cox regresyon analizinden EFS HR 0,32 (%90 GA 0,17 - 0,58) ile tek başına LMBkemoterapisine kıyasla LMB kemoterapisine eklenen MABTHERA' nın bir EFS faydasıolduğunu göstermiştir. İki tedavi grubu arasında CR'ye ulaşan hasta sayısında büyük bir farkgözlenmezken, LMB kemoterapisine eklenen MABTHERA'nın yararı OS'nin ikincilsonlanım noktasında OS HR 0,36 (%95 GA, 0,16 - 0,81) ile gösterilmiştir.
Avrupa İlaç Ajansı, foliküler lenfoma ve KLL'li pediyatrik popülasyonun tüm alt gruplarında ve CD20 pozitif difüz büyük B hücreli lenfomalı pediyatrik popülasyondadoğumdan 6 aylık olana kadar MABTHERA ile yapılan çalış maların sonuçlarını sunmazorunluluğundan feragat etmiştir.
Granulamatoz polianjiitis (Wegener's) (GPA) ve Mikroskobik polianjiitis (MPA)'te Klinik Deneyim
Yetişkin remisyon indüksiyonu
GPA/MPA klinik çalışmasına (Çalışma 1), ciddi aktif GPA (%75) ve MPA (24)'sı olan 15 yaş ve üzeri toplam 197 hasta dahil edilerek aktif karşılaştırmalı, randomize, çift-kör, çokmerkezli, non-inferior bir çalışmada tedavi edilmiştir.
Hastalar 3-6 ay boyunca her gün oral siklofosfamid (2 mg/kg/gün) ve ardından azatioprin veya 4 hafta boyunca haftada bir MABTHERA (375 mg/m2) almak üzere 1:1 oranındarandomize edilmişlerdir. Siklofosfamid kolundaki tüm hastalar takip süresince azatioprinidame tedavisi almıştı. Her iki koldaki hastalar 1 ila 3 gün boyunca günde 1000 mg pulseintravenöz (i.v.) metilprednizolon (veya eşdeğer-dozda başka bir glukokortikoid) veardından oral prednizon (1 mg/kg/gün, en fazla 80 mg/gün) almıştır. Prednizon azaltımıçalışma tedavisinin başlamasından itibaren 6 ayda tamamlanmıştır.
Primer sonuç ölçütü 6. ayda tam remisyon sağlanmasıdır ve bu da Wegener Granülomatozisi için Birmingham Vaskülit Aktivite Skorunda (BVAS/WG) “0” ve glukokortikoidkullanımının bırakılması olarak tanımlanmaktadır. Tedavi farkı için önceden belirlenennon-inferiorite marjini yüzde 20 olarak saptanmıştır. Çalışma, 6. ayda tam remisyonaçısından MABTHERA'nın siklofosfamide non-inferiorite göstermiştir (Tablo 14).
Etkililik hem yeni teşhis konan hastalarda hem de nükseden hastalığı olan hastalarda gözlenmiştir (Tablo 15).
Tablo 14 6. ayda tam remisyona erişen hastaların yüzdesi (tedavi amaçlı popülasyon)
|
MABTHERA (n = 99)
|
Siklofosfamid (n = 98)
|
Tedavi farkı (MABTHERA -Siklofosfamid)
|
Oran
|
%63,6
|
%53,1
|
%10,6 %95,1b GA(%-3,2, %24,3) a
|
|
Q A _ gijyen aralı 21 belge
Belge DoC=gTZWn6 Q3Nİığ'nUyYnUyM0FyZlAxQ3NRZmxX Belge Takip Adresi:https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys
*En kötü durum isnadı
|
a Non-inferiorite gösterilmiştir, çünkü daha düşük sınır (-%3,2) önceden belirlenmiş non-inferiorite marjinine (-%20) nazaran daha yüksektir. b %95,1 güven seviyesi ara etkililik analizini açıklamak için ek bir 0,001 alfayıyansıtmaktadır.
Tablo 15 Hastalık durumuna göre 6 aydaki tam remisyon
|
MABTHERA |
Siklofosfamid |
Fark (%95 GA) |
Tüm hastalar |
n=99
|
n=98
|
|
Yeni teşhis |
n=48
|
n=48
|
|
koyulmuş hastalar Relaps görülenhastalar |
n=51
|
n=50
|
|
Tam remisyon |
Tüm hastalar |
%63,6
|
%53,1
|
%10,6 (-3,2, 24,3)
|
Yeni teşhis |
%60,4
|
%64,6
|
- %4,2
|
koyulmuş hastalar |
|
|
(- 23,6, 15,3)
|
Relaps görülen hastalar |
%66,7
|
%42
|
%24,7 (5,8, 43,6)
|
|
Verileri eksik olan hastalar için en kötü durum modeli geçerlidir.
|
12 ve 18. aylarda tam remisyon
MABTHERA grubunda hastaların %48'i 12 ayda ve %39'u 18 ayda tam remisyona ulaşmıştır. Siklofosfamid (ve ardından tam remisyonun idamesi için azatioprin) ile tedaviedilen hastalarda, hastaların %39'u 12 ayda ve %33'ü 18 ayda tam remisyona ulaşmıştır.12. aydan 18. aya kadar MABTHERA grubunda 8 relaps görülürken siklofosfamidgrubunda dört relaps görülmüştür.
Laboratuvar Değerlendirmeleri
Çalışmada MABTHERA ile tedavi edilen toplam 99 hastanın 23'ü (%23) 18 aya kadar ADA açısından pozitif bulunmuştur. MABTHERA ile tedavi edilen 99 hastanın hiçbiri taramadaADA açısından pozitif değildir. Remisyon çalış masının indüksiyonunda ADA varlığınıngüvenlilik veya etkililik üzerinde belirgin bir eğilim veya olumsuz etkisi yoktur.
Yetişkin idame tedavisi
Hastalık remisyonundaki toplam 117 hasta (88'i GPA'lı, 24'ü MPA'lı ve 5'i renal-sınırlı ANCA ile ilişkili vaskülitli) prospektif, çok merkezli, kontrollü, açık etiketli bir çalışmadaazatioprin (59 hasta) veya MABTHERA (58 hasta) almak üzere randomize edilmiştir. Dahiledilen hastalar 21 ila 75 yaşları arasındadır ve glukokortikoidler ve pulse siklofosfamid ilekombine tedaviden sonra yeni teşhis edilmiş veya tam remisyonda nükseden hastalığıvardır. Hastaların çoğu tanı anında veya hastalıklarının seyri sırasında ANCA pozitiftir;histolojik olarak doanmış nekrotizan küçük damar vasküliti ve klinik GPA veya MPAfenotipi veya renal sınırlı ANCA ile ilişkili vaskülit ya da her ikisi de vardır.
Remisyon indüksiyon tedavisiparast'fTftaciHın 'takdifinetıgöre uygulanan i.v.
l^aKodu: lZW56Q3NRYnUyYnllyM0FyZİAxQ3NRZmxX Belge Takip Adresi3ıttos:ffwww.turkiye.gov.t:
bazı nastalarda öncesinde metilprednizoTon uygulaması ve 4 iia 6 ay sonra re
.v. prednizonu,
¦»v.tr/saglik-titck-ebys
remisyon elde
edilene kadar siklofosfamid uygulaması içermiştir. O sırada ve son siklofosfamid uygulamasından sonra maksimum 1 ay içinde, hastalar rastgele ya MABTHERA (1. ve 15.günlerde iki hafta arayla iki 500 mg i.v. infüzyonu) ve ardından 18 ay süreyle her 6 ayda bir500 mg i.v. almak üzere) veya azatioprin (12 ay süreyle 2 mg/kg/gün dozunda, daha sonra6 ay süreyle 1.5 mg/kg/gün dozunda ve son olarak 4 ay süreyle 1 mg/kg/gün dozunda oralolarak uygulanır (tedavinin kesilmesi bu 22 ayda sonra)) almak üzere atanmıştır. Prednizontedavisi azaltılmıştır ve ardından randomizasyondan sonra en az 18 ay boyunca düşük birdozda (günde yaklaşık 5 mg) tutulmuştur. Prednizon dozunun azalt ılması ve 18. aydan sonraprednizon tedavisinin durdurulması kararı araştırmacının takdirine bırakılmıştır.
Tüm hastalar 28. aya kadar (son MABTHERA infüzyonu veya azatioprin dozundan sonra sırasıyla 10 veya 6 ay) takip edilmiştir. CD4+ T-lenfosit sayısı milimetre küpte 250'den azolan tüm hastalar için Pneumocystis jirovecii pnömoni profilaksisi gerekli olmuştur.
Birincil sonuç ölçütü, 28. ayda majör nüks oranıdır.
Sonuçlar
28. ayda, 3 hastada (%5) majör relaps (vaskülit aktivitesinin klinik ve/veya laboratuvar bulgularının ([BVAS] > 0) yeniden ortaya çıkması ile tanımlanan, organ yetmezliğine veyahasarına yol açabilecek veya yaşamı tehdit edebilecek) meydana gelmiştir. MABTHERAgrubunda ve azatioprin grubunda 17 hasta (%29) (p=0,0007). MABTHERA grubundakiyedi hastada (%12) ve azatioprin grubundaki sekiz hastada (%14) minör nüksler (hayat ıtehdit etmeyen ve majör organ hasarı içermeyen) meydana gelmiştir.
Kümülatif insidans hızı eğrileri, MABTHERA hastalarında ilk majör relapsa kadar geçen sürenin 2. aydan itibaren daha uzun olduğunu ve 28. aya kadar devam ettiğini göstermiştir(Şekil 1).
Laboratuvar değerlendirmeleri
İdame tedavisi klinik çalışmasında MABTHERA ile tedavi edilen hastaların toplam 6/34' ü (%18) ADA geliştirmiştir. İdame tedavisi klinik çalışmasında ADA varlığının güvenlilikveya etkililik üzerinde belirgin bir eğilim veya olumsuz etkisi olmamıştır.
Pediyatrik popülasyon
Polianjiit (GPA) ve mikroskobik polianjiitis (MPA) ile granülomatozis çalışması WA25615 (PePRS), şiddetli, aktif GPA veya MPA'sı olan 25 pediyatrik hastada (> 2 ila < 18 yaş) çokmerkezli, açık etiketli, tek kollu, kontrolsüz bir çalışmadır. Çalışmadaki hastaların medyanyaşı: 14 yıl (aralık: 6-17 yıl) ve hastaların çoğu (20/25 [%80]) kadındır. Toplam 19 hastada(%76) GPA ve 6 hastada (%24) başlangıçta MPA vardı. Çalışmaya girişte on sekiz hasta(%72) yeni teşhis edilmiş hastalığa sahipti (13 hasta GPA'lı ve 5 hasta MPA'lı) ve 7 hastadanükseden hastalık vardı (6 hasta GPA'lı ve 1 hasta MPA'lı).
Çalışma tasarımı, toplamda en fazla 54 aya (4,5 yıl) kadar en az 18 aylık bir takip ile ilk 6 aylık bir remisyon indüksiyon aşamasından oluşmaktadır. Hastalar, ilk MABTHERA i.v.infüzyonundan önce en az 3 doz i.v. metilprednizolon (30 mg/kg/gün, 1 g/gün'ü geçmeyecekşekilde) almıştır. Klinik olarak gerekliyse, IV metilprednizolonun ek günlük dozlar ı (üçekadar) verilebilir. Remisyon indüksiyon rejimi, 1, 8, 15 ve 22 numaralı çalışma günlerindeoral prednizolon veya prednizon ile kombinasyon halinde 1 mg/kg/gün (maks 60 mg/gün)
6. ayda minimum 0a2 mg/kg/gün'e (maks. 10 mg/gün) azalt ılabilir. Remisyon indüksiyonaşamasından sonra, hastalar, araştırmacının takdirine bağlı olarak, PVAS remisyonunusürdürmek ve hastalık aktivitesini kontrol etmek (ilerleyici hastalık veya alevlenme dahil)
veya ilk remisyona ulaşmak için 6. Ayda veya sonrasında sonraki MABTHERA infüzyonlarım alabilirler.
25 hastanın tümü, 6 aylık remisyon indüksiyon fazı için haftada bir kez dört i.v. infüzyonunu tamamlamıştır. 25 hastadan toplam 24'ü en az 18 aylık takibi tamamlamıştır.
Bu çalışmanın amaçları, pediyatrik GPA ve MPA hastalarında (> 2 ila < 18 yaş) MABTHERA'nın güvenliliğini, FK parametrelerini ve etkililiğini değerlendirmektir.Çalışmanın etkililik hedefleri keşif amaçlıdır ve temel olarak Pediyatrik Vaskülit AktiviteSkoru (PVAS) kullanılarak değerlendirilmiştir (Tablo 16).
6. Aya kadar kümülatif Glukokortikoid dozu (I.v. ve Oral):
Çalışma WA25615'teki 25 hastadan 24'ü (%96), prrotokol tarafından tanımlanan oral steroid azaltımı sırasında 6. ayda veya bu tarihe kadar oral glukokortikoid azalt ımı 0,2mg/kg/gün'e (veya 10 mg/gün'e eşit veya daha az, hangisi daha düşükse) ulaşmıştır.
1. haftadan (medyan = 45 mg prednizon eşdeğer dozu [IQR: 35-60]) 6. aya (medyan = 7,5 mg [IQR: 4-10]) kadar medyan genel oral glukokortikoid kullanımında bir düşüşgözlemlenmiştir ve daha sonra bu düşüş 12. ay (medyan = 5 mg [IQR: 2-10]) ve 18. ayda(medyan =5 mg [IQR: 1-5]) devam etmiştir.
Takip Tedavisi
Genel Çalışma Dönemi boyunca, hastalara 4 ila 28 arasında MABTHERA infüzyonu uygulanmıştır (4,5 yıla kadar [53,8 ay]). Hastalar, araştırmacının takdirine bağlı olarakyaklaşık her 6 ayda bir 375 mg/m2 x 4'e kadar MABTHERA almıştır. Toplamda 25 hastadan17'si (%68) 6. ayda veya sonrasında ortak Kapanış tarihine kadar ek rituximab tedavisialmıştır, bu 17 hastadan 14'ü 6. ay ile 18. ay arasında ek rituximab tedavisi almıştır.
Tablo 16 Çalışma WA25615 (PePRS) - 1, 2, 4, 6, 12 ve 18. aylarda PVAS Remisyonu
Çalışma
ziyareti
|
PVAS Remisyonunda Yanıt Verenlerin Sayısı* (yanıt oranı [%])
n=25
|
95% GA“
|
1. Ay
|
0
|
%0, %13,7
|
2. Ay
|
1 (%4)
|
%0,1, %20,4
|
4. Ay
|
5 (%20)
|
%6,8, %%40,7
|
6. Ay
|
13 (%52)
|
%31,3, %72,2
|
12. Ay
|
18 (%72)
|
%50,6, %87,9
|
18. Ay
|
18 (%72)
|
%50,6, %87,9
|
*PVAS 0 ve değerlendirme zaman noktasında 0,2 mg/kg/gün'e (veya 10 mg/gün, hangisi daha düşükse) glukokortikoid azaltması sağlanmıştır.
“ etkililik sonuçları keşif amaçlıdır ve bu son noktalar için resmi bir istatistiksel test yapılmamıştır.
MABTHERA tedavisi (375 mg/m2 x 4 infüzyon) 6. aya kadar tüm hastalar için ayn ıdır. 6. aydan sonraki takip tsdavisiiiaragtarmafiinı&takdkindedir.
|
|
Belge Doama Kodu: lZW56Q3NRYnUyYnUyM0FyZlAxQ3NRZmxX
Laboratuvar değerlendirmeleri
|
Toplam çalışma süresi boyunca toplam 4/25 hasta (%16) ADA geliştirmiştir. Sınırlı veriler, ADA pozitif hastalarda bildirilen advers reaksiyonlarda herhangi bir eğilimgözlemlenmediğini göstermektedir.
Pediyatrik GPA ve MPA klinik çalışmalarında ADA varlığının güvenlilik veya etkililik üzerinde belirgin bir eğilim veya olumsuz etkisi olmamıştır.
Avrupa İlaç Ajansı (EMA), şiddetli, aktif GPA veya MPA'da 2 yaşından küçük pediyatrik popülasyonda MABTHERA ile yapılan çalışmaların sonuçlarını sunma zorunluluğundanferagat etmiştir. Pediyatrik kullanım hakkında bilgi için Bölüm 4.2'ye bakınız.
Pemfigus vulgariste klinik deneyim
PV Çalışması 1 (Çalışma ML22196)
Kısa süreli, düşük dozlu glukokortikoid (prednizon) tedavisi ile kombinasyon halinde MABTHERA'nın etkililiği ve güvenliliği, randomize açık etiketli, kontrollü, çok merkezliçalışmada orta ila şiddetli pemfiguslu (74 pemfigus vulgaris [PV] ve 16 pemfigus foliaceus[PF]) yeni tanı almış hastalarda değerlendirilmiştir. Hastalar 19 ile 79 yaşları arasındaydı vedaha önce pemfigus tedavisi almamıştı. PV popülasyonunda, MABTHERA grubundaki 5(%13) hasta ve standart prednizon grubundaki 3 (%8) hasta orta derecede hastalığa sahiptive MABTHERA grubunda 33 (%87) hasta ve standart doz prednizon grubunda 33 (%92)hasta Harman kriterlerinde tanımlanan hastalık şiddetine göre ciddi hastalığa sahipti.
Hastalar başlangıçtaki hastalık şiddetine göre (orta veya şiddetli) gruplara ayrılmıştır ve MABTHERA ve düşük doz prednizon veya standart doz prednizon almak üzere 1:1oranında randomize edilmiştir. MABTHERA grubuna randomize edilen hastalar, ortaderecede hastalıkları var ise 3 ay boyunca azaltarak devam eden 0,5 mg/kg/gün oralprednizon ile kombinasyon halinde veya şiddetli hastalıkları var ise 6 ay boyunca azaltarakdevam eden 1 mg/kg/gün oral prednizon ile kombinasyon halinde 1. Çalışma Günü'nde 1000mg'lık bir MABTHERA intravenöz infüzyonu ve 15. Çalış ma Gününde 1000 mg'lık ikincibir MabThera intravenöz infüzyonu almıştır. MABTHERA 500 mg idame infüzyonları 12.ve 18. aylarda uygulanmıştır. Standart doz prednizon grubuna randomize edilen hastalara,orta derecede hastalıkları varsa 12 ay boyunca azaltılarak ilk 1 mg/kg/gün oral prednizonveya şiddetli hastalıkları varsa 18 ay boyunca oral prednizon azaltılarak verilmiştir.MABTHERA grubunda nükseden hastalar, yeniden başlanan veya artırılan prednizon dozuile kombinasyon halinde ilave 1000 mg MABTHERA infüzyonu alabildiler. İdame verelaps infüzyonları, önceki infüzyonu takiben 16 haftadan daha kısa süredeuygulanmamıştır.
Çalışmanın birincil amacı, 24. ayda iki ay veya daha fazla prednizon tedavisi kullanılmadan tam remisyondu (tam epitelizasyon ve yeni ve/veya yerleşik lezyonların yokluğu) (>2 ayiçin CRoff).
PV Çalışması 1 Sonuçları
Çalışma, PV hastalarında 24. ayda CRoff >2 ayda standart doz prednizona kıyasla MABTHERA ve düşük doz prednizonun istatistiksel olarak anlamlı sonuçlarını göstermiştir
(bkz. Tablo 17). Bu belge
Tablo 17 24. ayda iki ay veya daha uzun süre kortikosteroid tedavisi ile tam remisyona ulaşan PV hastalarının yüzdesi (Tedavi Amaçlı Popülasyon - PV)
Rituximab + |
Prednizon |
|
|
prednizon |
N=36 |
p-degeria |
%95 GAb |
N=38 |
|
|
|
Yanıt verenlerin sayısı 34 (%89,5) 76,5)
(yanıt oranı [%]) |
10 (%27,8) |
<0,0001 |
%61,7 (38,4, |
ap-değeri, Fisher'in orta-p düzeltmeli kesin testinden alınmışt ır b %95 güven aralığı Newcombe aralığı ile düzeltildi
|
24 aylık tedavi süresi boyunca standart doz prednizon hastalar ına kıyasla prednizon tedavisi görmeyen veya minimal tedavi gören (günde 10 mg veya daha az prednizon dozu) rituximabartı düşük doz prednizon hastalarının sayısı, MABTHERA'nın steroidden koruyucu biretkisi olduğunu göstermektedir. (Şekil 2).
Şekil2:Zaman içinde minimal kortikosteroid (<10mg/gün) tedavisi gören veya bırakan hasta sayısıw\sw\\ssss\ssssss\
Visiı
Post-hoc geriye dönük laboratuvar değerlendirmesi
MABTHERA ile tedavi edilen PV'li toplam 19/34 (%56) hasta, 18 aya kadar ADA antikorları için pozitif test sonucu almışlardır. MABTHERA ile tedavi edilen PVhastalarında ADA oluşumunun klinik önemi belirsizdir.
PV Çalışması 2 (Çalışma WA29330)
Randomize, çift kör, çift plasebo, aktif karşılaştırmalı, çok merkezli bir çalışmada, günde 60-120 mg oral prednizon alan orta-şiddetli PV'li hastalarda MABTHERA'nın mikofenolatmofetil (MMF) ile karşılaştırıldığında etkililiği ve güvenliliği değerlendirilmiştir.Belge DograiÇalKşmayagiıişterıor5alnpfBdnjz)onQvıey;aneşdeğeBie(1 -'1,5 ^mg/kg/güfl)vi^riGwde/s60ikvieya;b8Omg/gün doza ulaşacak şekilde azaltılmıştır. Hastaların önceki 24 ay içinde doanmış b'^
PV teşhisi ve orta ila şiddetli hastalık kanıt ı (toplam Pemfigus Hastalığı Alan İndeksi, PDAI, aktivite skoru >15 olarak tanımlanmıştır) vardı.
Yüz otuz beş hasta, 24. Haftaya kadar prednizonu 0 mg/gün azaltmak amacıyla. 60 veya 80 mg oral prednizon ile kombinasyon halinde 1. Gün, 15. Gün, 24. Hafta ve 26. Haftadauygulanan 1000 mg MABTHERA veya 52 hafta boyunca oral 2 g/gün MMF tedavisinerandomize edilmiştir.
Bu çalışmanın birincil etkililik amacı, 52. haftada, 0 mg/gün prednizon veya eşdeğeri alırken ve bu yanıtı 52 haftalık tedavi süresi boyunca en az 16 ardışık hafta boyunca korurken,MMF ile karşılaştırıldığında MABTHERA'nın etkililiğini, yeni aktif lezyonu olmayanlezyonların iyileşmesini sağlamak olarak tanımlanan (yani, PDAI aktivite skoru 0) süreklitam remisyon sağlamada değerlendirmekti.
PV Çalışması 2 Sonuçları
Çalışma, PV hastalarında 52. Haftada >16.haftada CRoff kortikosteroidine ulaşmada oral kortikosteroidlerin azaltılan kürü ile kombinasyon halinde MMF'ye göre MABTHERA'nınüstünlüğünü göstermiştir (Tablo 18). mITT popülasyonundaki hastaların çoğuna yeni tanıkonmuştur (%74) ve hastaların %26'sında yerleşik hastalık vardır (hastalık süresi >6 ay vePV için önceden tedavi görmüştür).
Tablo 18 52. Haftada 16 Hafta veya Daha Fazla Kortikosteroid Tedavisi Dışında Tam Remisyon Sağlayan PV Hastalarının Yüzdesi (Tedavi Amaçlı PopülasyonuDeğiştirilmiştir)
|
MABTHERA
(N=62)
|
MMF
(N=63)
|
Fark (%95 GA)
|
p-degeri
|
Yanıt
verenlerin
sayısı
(yanıt oranı [%])
|
25 (%40,3)
|
6 (%9,5)
|
%30,8 (%14,7, %45,15)
|
<0,0001
|
Yeni teşhis edilen hastalar
|
19 (%39,6)
|
4 (%9,1)
|
|
|
Yerleşik hastalığı olanhastalar
|
6 (%42,9)
|
2 (%10,5)
|
|
|
MMF = Mikofenolat mofetil. GA = Güven Aralığı.
Yeni teşhis edilen hastalar = hastalık süresi < 6 ay veya PV için önceden tedavi görmemiş. Belirlenmiş hastalığı olan hastalar = hastalık süresi >6 ay ve PV için önceden tedavigörmüş hastalar.
p değeri için Cochran-Mantel-Haenszel testi kullanılır.
|
Tüm ikincil parametrelerin analizi (kümülatif oral kortikosteroid dozu, toplam hastalık alevlenme sayısı ve Dermatoloji Yaşam Kalitesi İndeksi ile ölçülen sağlıkla ilgili yaşamBelge Dograikalftesiridekf Qdeğdşik;tifcy»dahM)Ax(MM^ye kıyaste TMABTHERA-^nrristâtistiksel-titotlarak
anlamlı sonuçlarım doamıştır. İkincil uç noktaların test edilmesi, çeşitlilik açısından kontrol edilmiştir.
Glukokortikoid maruziyeti
MABTHERA ile tedavi edilen hastalarda kümülatif oral kortikosteroid dozu önemli ölçüde daha düşüktür. 52. haftada medyan (min, maks) kümülatif prednizon dozu, MMF grubunda4005 mg (900, 19920) ile karşılaştırıldığında MABTHERA grubunda 2775 mg (450, 22180)olmuştur (p=0,0005).
Hastalık alevlenmesi
MMF ile karşılaştırıldığında MABTHERA ile tedavi edilen hastalarda toplam hastalık alevlenme sayısı önemli ölçüde daha düşüktür (6'ya karşı 44, p<0,0001) ve en az bir hastalıkalevlenmesi olan daha az hasta vardır (%8,1'e karşı %41,3).
Laboratuvar değerlendirmeleri
52. haftaya kadar, toplam 20/63 (%31,7) (19 tedaviyle indüklenen ve 1 tedaviyle güçlendirilen) MABTHERA ile tedavi edilen PV hastalarının ADA testi pozitif çıkmıştır.PV Çalışması 2'de ADA varlığının güvenlilik veya etkililik üzerinde belirgin bir olumsuzetkisi olmamıştır.
5.2 Farmakokinetik özellikler
Emilim
Yetişkin Hodgkin-dışı lenfoma
Tekli ajan olarak ya da CHOP tedavisi ile kombinasyon halinde tek veya çok sayıda MABTHERA infüzyonu alan (uygulanan MABTHERA dozları 100 ile 500 mg/m2 arasındadeğişmiştir) 298 NHL hastasında yürütülen bir popülasyon farmakokinetiği analizitemelinde, spesifik olmayan klerens (CL1), B hücreleri veya tümör yüküne katkıdabulunması olası spesifik klerens (CL2) ve santral kompartıman dağılım hacmi (V1) için tipikpopülasyon tahminleri sırasıyla 0,14 L/gün, 0,59 L/gün ve 2,7 L'dir. MABTHERA'nınhesaplanan medyan terminal eliminasyon yarılanma ömrü 22 gündür (aralık, 6,1 ila 52 gün).Başlangıç CD19-pozitif hücre sayımları ve ölçülebilir tümör lezyonlarının boyutu, 4 haftalıkdoz boyunca intravenöz infüzyon olarak 375 mg/m2 verilen 161 hastadan verilerdeMABTHERA'nın CL2'sindeki değişkenliğin bir kısmına katkıda bulunmuştur. Daha yüksekCD19-pozitif hücre sayımlarına veya tümör lezyonlarına sahip hastalar daha yüksek CL2'yesahiptir. Bununla birlikte, CD19-pozitif hücre sayımları ve tümör lezyon boyutu içindüzeltme sonrası CL2 için bireyler arası değişkenliğin büyük kısmı devam etmiştir. V1 vücutyüzey alanı (BSA) ve CHOP tedavisine göre değişmiştir. Sırasıyla BSA'daki aralık (1,52ila 2,32 m2) ve eşzamanlı CHOP tedavisinin katkıda bulunduğu V1'deki bu değişkenlik(%27,1 ve %19) nispeten küçüktür. Yaş, cinsiyet ve WHO performans durumuMABTHERA'nın farmakokinetiği üzerinde bir etkiye sahip değildir. Bu analiz test edilenkovaryatlardan herhangisıbirieileeMABrTıHERAe döauaunr ayarlanmasının farmakokinetikdeğişkenliğinde anlamlı bir azalma ile sonuçlanmasının beklenmediğini düşündürmektedir.
Daha önce MABTHERA kullanmamış NHL'li 203 hastaya 4 doz boyunca haftada bir aralıklarla 375 mg/m2 dozda intravenöz infüzyon olarak uygulanan MABTHERA dördüncüinfüzyonu takiben 486 mcg/mL'lik (aralık, 77,5 ila 996,6 mcg/mL) ortalama bir Cmaksvermiştir. Rituximab son tedavinin tamamlanmasından 3-6 ay sonra hastaların serumundatespit edilebilmiştir.
MABTHERA'nın NHL'li 37 hastaya 8 doz boyunca haftada bir aralarla intravenöz infüzyon olarak 375 mg/m2'lik bir dozda uygulanmasından sonra, ortalama Cmaks her bir ardışıkinfüzyon ile artmış olup, ilk infüzyondan sonra ortalama 243 mcg/mL (aralık, 16 - 582mcg/mL) ve sekizinci infüzyondan sonra 550 mcg/mL (aralık, 171 - 1,177 mcg/mL)arasında değişmiştir.
6 siklus CHOP kemoterapisi ile kombinasyon halinde 375 mg/m2'lik 6 infüzyon olarak uygulandığında MABTHERA'nın farmakokinetik profili tek başına MABTHERA ilegörülene benzerdir.
Pediyatrik DBBHL/BL/BAL/BLL
Emilim
Pediyatrik DBBHL/BL/BAL/BLL'yi inceleyen klinik çalışmada farmakokinetik 3 yaş ve üzeri 35 hastadan oluşan bir alt grupta incelenmiştir. Farmakokinetik iki yaş grubu arasındakarşılaştırılabilirdir (>3 ila <12 yaş vs. >12 ila <18 yaş). İki indüksiyon kürünün (kür 1 ve2) her birinde 375 mg/m2'lik iki MABTHERA i.v. infüzyonu ve ardından konsolidasyonkürlerinin her birinde (kür 3 ve 4) 375 mg/m2'lik bir MABTHERA i.v. infüzyonundan sonramaksimum konsantrasyon dördüncü infüzyondan sonra en yüksek (kür2) 347mcg/mLgeometrik ortalaması ve ardından daha düşük geometrik ortalama maksimumkonsantrasyonlar (Döngü 4: 247mcg/mL). Bu doz rejimi ile dip seviyeler korunmuştur(geometrik ortalamalar: 41,8 mcg/mL (1 kürden sonra doz öncesi 2. kür), 67,7 mcg/mL (2kürden sonra doz öncesi 3. kür) ve 58,5 mcg/mL (3 kürden sonra doz öncesi 4. kür)). 3 yaşve üzeri pediyatrik hastalarda medyan eliminasyon yarı ömrü 26 gündür.
DBBHL/BL/BAL/BLL'li pediyatrik hastalarda MABTHERA'nın farmakokinetik özellikleri, yetişkin NHL hastalarında gözlemlenenlere benzerdir.
> 6 ay ila < 3 yaş grubunda herhangi farmakokinetik verisi mevcut değildir, ancak popülasyon farmakokinetik tahmini, >3 yaşına kıyasla bu yaş grubunda karşılaştırılabilirsistemik maruziyeti (EAA, Cçukur) desteklemektedir (Tablo 19). Daha küçük bazal tümörboyutu, daha düşük zamana bağlı klerens nedeniyle daha yüksek maruziyetle ilişkilidir,ancak farklı tümör boyutlarından etkilenen sistemik maruziyetler, etkili olan ve kabuledilebilir bir güvenlilik profiline sahip olan maruziyet aralığında kalır.
Tablo 19 Pediyatrik DBBHL/BL/BAL/BLL'de rituximab dozlama rejimini takiben tahmini farmakokinetik parametreleri
Belge Do
|
Yaş grubu |
> 6 ay < 3 yaş |
> 3 yaş < 12 yaş |
> 12 yaş < 18 yaş |
Cçukur(mcg/mL)
|
47,5 (0,01-179)
|
51,4 (0,00-182)
|
44,1 (0,00-149)
|
EAA1-4 kür
nma K(mcg*günTmLı) TyYnT
|
13501 (278-31070)
Bu belge
FyMOFyZl AvQSNR7,mvX_
|
11609 (135-31157)
İle imzalanmıştır.
Belge Takip Adresi https //www
|
11467 (110-27066)
tıırkiye gov tr/saglik-titek-ebys
|
|
Sonuçlar ortalama (min-maks) olarak sunulmuştur; Cçukur, doz öncesi kür 4'tür.
|
Kronik Lenfositik Lösemi
Rituximab KLL hastalarında, fludarabin ve siklofosfamid ile kombinasyon halinde, i.v. infüzyon olarak ilk kürde 375 mg/m2, sonraki 5 kürün her birinde 500 mg/m2'ye artırılarakuygulanmıştır. Beşinci 500 mg/m2'lik infüzyondan sonra ortalama Cmaks (n=15), 408mcg/mL'dir (97-764 mcg/mL aralığında), ortalama terminal yarılanma ömrü de 32 gündür(14-62 gün aralığında).
Granulamatoz Polianjiitis (Wegener) (GPA) ve Mikroskobik Polianjiitis (MPA)
Yetişkin Popülasyon
Dört doz boyunca haftada bir kez 375 mg/m2 MABTHERA almış polianjiit ile granülomatoz ve mikroskobik polianjiit görülen 97 hastada popülasyon farmakokinetiği analizi temelindehesaplanmış ortalama terminal eliminasyon yarılanma ömrü 23 gündür (9 ila 49 günaralığında). Rituximab ortalama klerensi ve dağılım hacmi sırasıyla 0,313 L/gün (0,116 ila0,726 L/gün aralığında) ve 4,50 L'dir (2,25 ila 7,39 L aralığında). İlk 180 gün boyuncamaksimum konsantrasyon (Cmaks) sırasıyla, 180. Günde minimum konsantrasyon (C180) ve180 gün boyunca eğrinin altındaki kümülatif alan (EAA180) (medyan [aralık]) 372,6(252,3-533,5) mcg/mL, 2,1 (0-29,3) mcg/mL ve 10302 (3653-21874) mcg/mL/gün'dür. Buhastalarda rituximabın FK parametreleri romatoid artrit hastalarında gözlenene benzergörünmektedir.
Pediyatrik Popülasyon
Dört doz için haftada bir kez 375 mg/m2 MABTHERA alan GPA ve MPA'lı 25 çocuğun (617 yaş) popülasyon farmakokinetik analizine göre, tahmini medyan terminal eliminasyon yarı ömrü 22 gündür (aralık, 11 ila 42). günler). Rituximab ortalama klerensi ve dağılımhacmi sırasıyla 0,221 L/gün (aralık, 0,0996 ila 0,381 L/gün) ve 2,27 L (1,43 ila 3,17 Laralığında) idir. İlk 180 gün boyunca maksimum konsantrasyon (Cmaks), 180. gündeminimum konsantrasyon (C180) ve 180 gün boyunca eğrinin altındaki kümülatif alan(EAA180) (medyan [aralık]) sırasıyla 382,8 (270,6-513,6) mcg/mL, 0,9 ( 0-17,7) mcg/mLve 9787 (4838-20446) mcg/mL*gündür. GPA veya MPA'lı pediyatrik hastalardarituximabın PK parametreleri, bir zamanlar klerens ve dağılım parametrelerinin hacmiüzerindeki BSA etkisi hesaba katıldığında, GPA veya MPA'lı yetişkinlerdekine benzerdir.
Pemfigus Vulgaris
1., 15., 168 ve 182. Günlerde 1000 mg MABTHERA alan yetişkin PV hastalarındaki FK parametreleri Tablo 20'de özetlenmiştir.
Tablo 20 PV Çalışması 2'den yetişkin PV hastalarında popülasyon PK'si
Belge Do;
|
Parametre |
İnfüzyon siklusu |
|
1. döngü 1000 mg 1. gün ve 15. gün
N=67
|
2. döngü 1000 mg 168. gün ve 182. gün
N=67
|
amTforffiinal5Yaö ıÖ„mrü„(lün)Jz
Medyan
|
güvenil elektronik imza ile imzalanmıştır.
lAxQ3NRZmxX Belge Takip Adresi 21
|
[ıttps://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys
26,5
-2-B
|
|
(Aralık)
|
(9,3-36,2)
|
(16,4-42,8)
|
Klerens (L/gün) Ortalama
|
391
|
247
|
(Aralık)
|
(159-1510)
|
(128-454)
|
Merkezi Dağıtım Hacmi
(L)
|
3,52
|
3,52
|
Ortalama
|
(2,48-5,22)
|
(2,48-5,22)
|
(Aralık)
|
|
|
İlk iki rituximab uygulamasını takiben (1. ve 15. günde, döngü 1'e karşılık gelir), PV'li hastalarda rituximabm PK parametreleri, GPA/MPA'lı hastalarda ve RA'lı hastalardakinebenzerdir. Son iki uygulamayı takiben (2. döngüye karşılık gelen 168. ve 182. günlerde),merkezi dağılım hacmi değişmeden kalırken rituximab klerensi azalmıştır.
Biyotransformasyon
Hodgkin-dışı lenfoma
Veri bulunmamaktadır.
Kronik Lenfositik Lösemi
Veri bulunmamaktadır.
Granulamatoz Polianjiitis (Wegener) (GPA) ve Mikroskobik Polianjiitis (MPA)
Veri bulunmamaktadır.
Pemphigus vulgaris Veri bulunmamaktadır.
Dağılım
Hodgkin-dışı lenfoma
Tek bir ajan olarak ya da CHOP tedavisi ile kombinasyonda rituximabm tek ya da çoklu infüzyonlarım alan 298 NHL hastasının farmakokinetik analizine dayanarak, muhtemelenB hücreleri ya da tümör yükünün katkıda bulunduğu spesifik olmayan klerensin (KL1),spesifik klerensin (KL2) tipik hasta grubu tahminleri ve santral dağılım hacmi (V1), sırasıyla0,14 L/gün, 0,59 L/gün ve 2,7 L'dir.
Kronik Lenfositik Lösemi
Veri bulunmamaktadır.
Granulamatoz Polianjiitis (Wegener) (GPA) ve Mikroskobik Polianjiitis (MPA)
Bu bel^e^^v^lijelektçonikjm^a ilejmzal^^
-p.. .,,, , uu ucıgc, guvcûlı,eleKtronı
Rit uximâbvo<ri§lmjk'[ereniVe js^^ıa^cmi sttası ve 4,50 L (2,25 ila 7,39 L) olarak bulunmuştur.
726 L/gün)
Pemphigus vulgaris Veri bulunmamaktadır.
Eliminasyon Hodgkin-dışı lenfoma
Rituximabm tahmin edilen medyan terminal eliminasyon yarı ömrü 22 gündür (aralık, 6,1 ila 52 gün). Rituximabm, 4 haftalık dozlar halinde 375 mg/m2 i.v. infüzyon olarak verildiği161 hastadan elde edilen verilerde KL2'sindeki değişkenliğin bir kısmına başlangıç CD19-pozitif hücre sayısı ve ölçülebilir tümör lezyonlarının boyutu katkıda bulunmuştur. Dahayüksek CD19-pozitif hücre sayısı ya da tümör lezyonları olan hastaların daha yüksek KL2'siolmuştur. Bununla birlikte, CD19-pozitif hücre sayısı ve tümör lezyonu boyutu içindüzeltme yapıldıktan sonra, KL2 için bireyler arası değişkenliğin büyük kısmı aynenkalmıştır. V1, vücut yüzey alanı (BSA) ve CHOP tedavisi ile değişmiştir. Sırasıyla,BSA'daki aralık (1,53 ila 2,32 m2) ve eşzamanlı CHOP tedavisinin katkıda bulunduğuV1'deki (%27,1 ve %19) bu değişkenlik, göreceli olarak küçüktür.
Pediyatrik DBBHL/BL/BAL/BLL
3 yaşından büyük pediyatrik hastalarda medyan eliminasyon yarılanma ömrü 26 gün olmuştur.
Kronik Lenfositik Lösemi
Rituximab KLL hastalarında, fludarabin ve siklofosfamid ile kombinasyon halinde, i.v. infüzyon olarak ilk kürde 375 mg/m2, sonraki 5 kürün her birinde 500 mg/m2'ye artırılarakuygulanmıştır. Beşinci 500 mg/m2'lik infüzyondan sonra ortalama Cmaks (n=15), 408mcg/mL (97-764 mcg/mL aralığında), ortalama terminal yarılanma ömrü de 32 gündür (1462 gün aralığında).
Granulamatoz polianjiitis (Wegener) (GPA) ve Mikroskobik polianjiitis (MPA)
Dört doz boyunca haftada bir kere 375 mg/m2 rituximab alan 97 GPA ve MPA hastasındaki verilerin popülasyon farmakokinetik analizine dayanılarak, tahmini medyan terminaleliminasyon yarı ömrü 23 gündür (aralık, 9 ila 49 gün). Rituximab ortalama klerensi vedağılım hacmi sırasıyla 0,313 L/gün (0,116 ila 0,726 L/gün) ve 4,50 L (2,25 ila 7,39 L)olarak bulunmuştur.
Pemphigus vulgaris
Veri bulunmamaktadır.
Doğrusallık/doğrusal olmayan durum
Dört çalışmada, iki hafta aralıklarla 1. gün ve 15. günde uygulanan 500 mg ve 1000 mg dozlardaki iki intravenöz rituximab infüzyonunu takiben, rituximab farmakokinetiği
araştırıl
aralığı için doz ile orantılı olmuştur.
iği
7www.1
araştırılan limitli doz
turkiye.gov.tr/sagliK-titcK-ebys
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalara ait farmakokinetik veri bulunmamaktadır.
Rituximabm farmakokinetiği üzerine yaş, cinsiyet, ırk ve DSÖ performans statüsünün herhangi bir etkisi olmamıştır. Bu analiz, test edilen eşdeğişken faktörlerin her hangi biriylerituximabın doz ayarlamasının, farmakokinetik değişkenlikte anlamlı bir azalmaylasonuçlanmasının beklenmediğini belirtmektedir.
5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri
Rituximabın B hücrelerindeki CD20 antijenine yüksek düzeyde spesifik olduğu gösterilmiştir. Sinomolgus maymunlarında yapılan toksisite çalışmaları, periferik kanda velenfoid dokuda B hücrelerinin beklenen farmakolojik tüketiminden başka bir etkigöstermemiştir.
100 mg/kg'a kadarki dozlarda (gestasyonun 20-50. günleri arasında tedavi) sinomolgus maymunları üzerinde gelişimsel toksisite çalışmaları yapılmış ve fetüs için rituximabdankaynaklanan herhangi bir toksisite kanıtının olmadığı gösterilmiştir. Ancak fetüsün lenfoidorganlarında B hücrelerinin doza bağlı farmakolojik tüketimi gözlenmiş olup bu doğumdansonra da devam etmiş ve buna etkilenen yeni doğan hayvanlarda IgG düzeylerinde birazalma da eşlik etmiştir. B hücre sayısı, bu hayvanlarda doğumu takip eden 6 ay içerisindenormale dönmüş ve immünizasyon reaksiyonunu riske atmamıştır.
Bu molekül için bu tür testler konu ile ilişkili olmadığından mutanejisiteyi araştıran standart testler yürütülmemiştir. Rituximabın karsinojenik potansiyelini belirlemek için uzun sürelihayvan çalışmaları yapılmamıştır. Rituximabın fertilite üzerindeki etkilerinin belirlenmesiiçin spesifik çalışmalar yürütülmemiştir. Genel toksisite çalışmalarında, erkek ve dişisinomolgus maymunlarında üreme organları üzerinde zararlı etkiler gözlenmemiştir.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLERİ
6.1 Yardımcı maddelerin listesi
Sodyum sitrat dihidrat: 7,35 mg/mL Sitrik asit, susuz : 0,14 mg/mLSodyum klorür: 9 mg/ mL
Sodyum hidroksit : pH ayarı için y.m. Polisorbat 80
Hidroklorik asit (pH ayarlaması için) Enjeksiyonluk su
6.2 Geçimsizlikler
MABTHERA ile polivinilklorür veya polietilen torbalar veya infüzyon seti arasında geçimsizlik gözlenmemiştir.
6.3 Raf ömrü
Açılmamış flakon:
36 ay
Seyreltilmiş ürün:
• Sodyum klorür çözeltisinde aseptik seyreltme sonrasında
%0,9'luk sodyum klorür çözeltisinde hazırlanan MABTHERA infüzyon çözeltisi fiziksel ve kimyasal olarak 30 gün süresince 2°C-8°C'de ve sonra da 24 saat süresince 30°C'de vealtındaki sıcaklıklarda stabildir.
• D-glukoz çözeltisinde aseptik seyreltme sonrasında
%5'lik D-glukoz çözeltisinde hazırlanan MABTHERA infüzyon çözeltisi fiziksel ve kimyasal olarak 24 saat süresince 2°C-8°C'de ve sonra da 12 saat süresince oda sıcaklığındastabildir.
Mikrobiyolojik açıdan, seyreltilmiş ürünlerin hemen kullanılması gerekir. Bu ürünler hemen kullanılmazsa, seyreltme işlemi kontrollü ve valide edilmiş aseptik koşullar altındagerçekleştirilmediği takdirde kullanım sırasındaki saklama süreleri ve kullanım öncesindekikoşullar kullanıcının sorumluluğundadır ve normal olarak 2°C-8°C'de 24 saati aşmamalıdır.
6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler
Flakonları 2°-8°C'de (buzdolabında) saklayınız. Flakonları direkt güneş ışığından korumak için ambalajında saklayınız.
Ürünün seyreltme işleminden sonraki saklama koşulları için Bölüm 6.3'e bakınız.
6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği
10 mL'de 100 mg rituximab (10 mg/mL) içeren, bütil kauçuk tıpalı Tip I cam flakon.
2 flakon içeren ambalajlarda.
6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
MABTHERA infüzyonları, acil uygulama için tüm resüsitasyon olanaklarının bulunduğu merkezlerde ve deneyimli bir onkolog/hematoloğun gözetimi altındauygulanmalıdır.
MABTHERA' yı hazırlamak için steril bir iğne ve şırınga kullanılmalıdır. MABTHERA berrak ve renksiz bir sıvı olup steril, koruyucu maddeler içermeyen, tek dozluk flakonlardabulunur. Gerekli miktarda MABTHERA'yı aseptik koşullarda çekiniz ve içinde steril,pirojen bulundurmayan, %0,9'luk sodyum klorürün veya %5'lik dekstrozun sudakiçözeltisinden bulunan bir infüzyon torbasında, hesaplanmış olan 1-4 mg/mL'lik rituximabkonsantrasyonuna ulaşıncaya dek seyreltiniz. Çözeltiyi karıştırmak için, torbayı köpükoluşumunu önleyecek şekilde nazikçe ters çeviriniz.
ler ve renk değişikliğine dikkat
Parenteral ilaçlar uygulanma edilmelidir.
Seyreltilen ürün fiziksel ve kimyasal olarak 24 saat süresince 2°C-8°C'de ve sonra da 12 saat süresince oda sıcaklığında stabildir.
Farmasötik ürünlerin çevreye bırakılmasından kaçınılmalıdır. İlaçlar, atık suları ve evsel atık ile imha edilmemelidir. Varsa bulunduğunuz yerdeki donanımlı atık toplamasistemlerini kullanınız.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği'ne” uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Roche Müstahzarları Sanayi Anonim Şirketi Uniq İstanbul, Ayazağa Cad. No:4, D/101Maslak 34396, Sarıyer- İstanbulTel: (0 212) 366 90 00 Faks: (0 212) 285 22 00
8. RUHSAT NUMARASI
112/17
9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsatlandırma tarihi: 3 Nisan 2002 Ruhsat yenileme tarihi: 17 Aralık 2009
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ
|
|