Alfabetik İlaç RehberiDetaylı İlaç AraYeni Listelenilen İlaçlarEn Çok Aranan İlaçlarPazarda Bulunamayan İlaçlar

Dekstomid 200mcg/2 Ml I.v. Konsantre İnfüzyon Çözeltisi İçeren Flakon Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

DEKSTOMİD® 200 mcg /2 ml I.V. konsantre infüzyon çözeltisi içeren flakon Steril2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Çözeltinin her 1 mL'si 100 gg deksmedetomidin (baz)'e eşdeğer 118 gg deksmedetomidin hidroklorür içerir.Yardımcı madde(ler):

Sodyum klorür 9 mg

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.3. FARMASÖTİK FORM

Konsantre infüzyon çözeltisi.4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar

DEKSTOMİD, yoğun bakım ünitelerinde tedavi esnasında başlangıçtan itibaren entübe edilmiş ve mekanik olarak ventile edilen hastaların sedasyonunda endikedir. Bu gurup hastalardaDEKSTOMİD, 24 saatten uzun süren infüzyonlar için endike değildir.

DEKSTOMİD;

• Yoğun bakım ünitelerinde, sözel stimülasyona yanıt olarak, uyanmanın gerçekleşmesinden,daha derin bir sedasyon gerektirmeyen yetişkin hastalarda (Richmond Ajitasyon-SedasyonÖlçeği (RASS) 0 ila -3'e karşılık gelir),

• Entübe edilmemiş yetişkin hastalarda, sedasyon gerektiren diagnostik veya cerrahiprosedürler (örn. prosedürel/uyanık sedasyon) öncesinde ve/veya sırasında kullanılır.4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji /Uygulama sıklığı ve süresi:

Yoğun bakım ünitelerinde;

- Sözel stimülasyona yanıt olarak, uyanmanın gerçekleşmesinden daha derin birsedasyon gerektirmeyen yetişkin hastalarda (Richmond Ajitasyon-Sedasyon Ölçeği(RASS) 0 ila -3'e karşılık gelir)

- Tedavi esnasında başlangıçtan itibaren entübe edilmiş ve mekanik olarak ventile edilenhastaların sedasyonunda:

Sadece hastanede kullanım içindir. DEKSTOMİD, yoğun bakım gerektiren ve aşağıdaki konularda uzman sağlık çalışanları tarafından uygulanmalıdır.

Pozoloji


Halihazırda entübe edilmiş ve sedasyon altındaki hastalarda, 0.7 ^g/kg/saat şeklindeki başlangıç infüzyon hızı ile deksmedetomidine geçiş yapılabilir; bu doz daha sonra hastanınyanıtına bağlı olarak, istenilen sedasyon düzeyine ulaşılacak şekilde 0.2-1.4 ^g/kg/saat dozaralığında basamaklar halinde ayarlanabilir. Daha düşük bir başlangıç infüzyon hızı, fizikselolarak güçsüz hastalarda göz önünde bulundurulmalıdır.

Deksmedetomidin çok kuvvetlidir ve infüzyon hızı saatte bir şeklinde verilir. Doz ayarlaması sonrasında bir saate kadar yeni bir kararlı durum sedasyon düzeyine ulaşılamayabilir.

Maksimum Doz


1.4 gg/kg/saat maksimum dozu aşılmamalıdır. DEKSTOMİD'in maksimum dozu ile yeterli sedasyon düzeyine ulaşamayan hastalar alternatif sedatif ajana geçirilmelidir.

Yoğun bakım sedasyonunda advers reaksiyonlarda artış ile ilişkilendirildiğinden DEKSTOMİD yükleme dozunun kullanılması önerilmemektedir. DEKSTOMİD'in kliniketkileri ortaya çıkana kadar gerekiyorsa propofol veya midazolam verilebilir.

Süre


DEKSTOMİD'in 14 günden fazla kullanımıyla ilgili deneyim bulunmamaktadır. DEKSTOMİD'in bu süreden daha uzun süre kullanılması düzenli olarak yenidendeğerlendirilmelidir.

DEKSTOMİD doz uygulaması bireyselleştirilmeli ve istenen klinik etkiye göre titre edilmelidir.

Entübe edilmemiş yetişkin hastaların, sedasyon gerektiren diagnostik veya cerrahi prosedürler (örn. prosedürel/uyanık sedasyon) öncesinde ve/veya sırasındasedasyonunda;

DEKSTOMİD, yalnızca ameliyathanedeki hastaların anestezi yönetiminde veya diagnostik prosedürleri sırasında anestezi yönetimi konusunda deneyimli sağlık profesyonelleri tarafındanuygulanmalıdır. Hastalar hipotansiyon, hipertansiyon, bradikardi, solunum depresyonu, havayolu obstrüksiyonu, apne, dispne ve/veya oksijen desatürasyonunun erken belirtileri içindiagnostik veya cerrahi prosedürün gerçekleştirilmesine katılmayan kişiler tarafından sürekliolarak izlenmelidir (Bkz. Bölüm 4.8).

Takviye oksijen hemen bulundurulmalı ve gerektiğinde sağlanmalıdır. Oksijen satürasyonu nabız oksimetresi ile izlenmelidir.

DEKSTOMİD, prosedürel sedasyon esnasında yükleme infüzyonu ve takip eden idame infüzyonu olarak verilir. Prosedüre bağlı olarak, istenen klinik etkiyi elde etmek için eş zamanlılokal anestezi veya analjeziye ihtiyaç duyulabilir. Ağrılı prosedürlerde veya artan sedasyonderinliği gerekliyse ek analjezi veya sedatifler (örn. Opioidler, midazolam veya propofol)önerilir. DEKSTOMİD'in farmakokinetik dağılım yarı ömrünün yaklaşık 6 dakika olduğuhesaplanmıştır; bu, DEKSTOMİD'in istenen klinik etkisine titrasyon için gereken uygun süreyideğerlendirirken, uygulanan diğer ilaçların etkileriyle birlikte göz önünde bulundurulabilir.

Prosedüre! Sedasyonun Başlatılması:


-10 dakikada 1.0 ^g/kg yükleme infüzyonu.

(Oftalmik cerrahi gibi daha az invaziv prosedürler için, 10 dakika verilen 0,5 ^g/kg'lık bir yükleme infüzyonu uygun olabilir).

Prosedüre! Sedasyonun İdamesi:


-İdame infüzyonu genellikle 0,6-0,7 gg/kg/saat ile başlatılır ve 0,2 ile 1 gg/kg/saat arasındadeğişen dozlarda istenen klinik etkiyi elde etmek için titre edilir. İdame infüzyon hızı,hedeflenen sedasyon seviyesine ulaşmak için ayarlanmalıdır.Uygulama şekli:

DEKSTOMİD, sadece kontrollü infüzyon cihazı kullanılarak seyreltilmiş intravenöz infüzyon şeklinde uygulanmalıdır. Uygulama öncesinde bu tıbbi ürünün seyreltilmesi ile ilgili talimatlariçin Bölüm 6.6'ya bakınız.Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Renal yetersizliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.Karaciğer yetmezliği:

DEKSTOMİD karaciğerde metabolize olduğundan karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. Azaltılmış bir idame dozu düşünülmelidir. (Bkz. Bölüm 4.4 ve 5.2).Pediyatrik popülasyon:

0 ila 18 yaş arası çocuklarda DEKSTOMİD'in güvenliliği ve etkililiği belirlenmemiştir. Mevcut veriler bölüm 4.8, 5.1 ve 5.2'de açıklanmaktadır, ancak pozoloji konusunda herhangi birtavsiyede bulunulamaz.Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalar için normalde doz ayarlaması gerekmez (Bkz. Bölüm 5.2). Yaşlı hastalarda hipotansiyon riski artmış gibi görünmektedir (Bkz. Bölüm 4.4), ancak prosedürel sedasyondanelde edilen sınırlı veriler açık bir doz ilişkisi göstermemektedir.4.3. Kontrendikasyonlar

• Deksmedetomidin hidroklorür'e veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırıduyarlılık,

• İleri kalp bloğu (2. ve 3. derece), kalp pili takılı değilse,

• Kontrolsüz hipotansiyon,

• Akut serebrovasküler durumlar.4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

İzleme


DEKSTOMİD, yoğun bakım ortamında, ameliyathanede ve diagnostik prosedürler sırasında kullanılmak üzere tasarlanmıştır. Diğer durumlarda kullanılması tavsiye edilmez.DEKSTOMİD infüzyonu sırasında tüm hastalara sürekli kardiyak izleme yapılmalıdır.Solunum depresyonu ve bazı durumlarda apne riski nedeniyle entübe edilmemiş hastalardasolunum izlenmelidir (Bkz. Bölüm 4.8).

Deksmedetomidin kullanımından sonra ayılma süresinin yaklaşık bir saat olduğu bildirilmiştir. Ayakta tedavi ortamında kullanıldığında, yakın izleme en az bir saat (veya hastanın durumunabağlı olarak daha uzun süre) devam etmeli ve hastanın güvenliliğini sağlamak için tıbbi gözetimen az bir saat daha sürdürülmelidir.

Genel Önlemler


DEKSTOMİD bolus dozu olarak verilmemelidir ve yoğun bakım ünitesinde yükleme dozu önerilmez. Bu nedenle kullanıcılar, ajitasyonun akut kontrolü için veya prosedürler sırasında,özellikle tedavinin ilk birkaç saatinde, alternatif bir sakinleştirici kullanmaya hazır olmalıdır.Prosedürel sedasyon sırasında, sedasyon seviyesinde hızlı bir artış gerekirse, başka bir sedatifinküçük bir bolusu kullanılabilir.

DEKSTOMİD alan bazı hastaların stimüle edildiklerinde uyarılabilir ve uyanık olduğu gözlemlenmiştir. Bu tek başına, diğer klinik bulgu ve semptomların yokluğunda ilacın etkililikeksikliğinin kanıtı olarak değerlendirilmemelidir.

Deksmedetomidin normalde derin sedasyona neden olmaz ve hastalar kolaylıkla uyandırılabilir. Bu nedenle, deksmedetomidin, bu etki profilini tolere edemeyen, örneğinsürekli derin sedasyon gerektiren hastalarda uygun değildir.

DEKSTOMİD, entübasyon için genel anestezik indüksiyon ajanı olarak veya kas gevşetici kullanımı sırasında sedasyon sağlamak için kullanılmamalıdır.

Deksmedetomidin, diğer bazı yatıştırıcıların antikonvülsan etkisinden yoksundur ve bu nedenle, altta yatan nöbet aktivitesini bastırmayacaktır.

Deksmedetomidinin, sedatif ve kardiyovasküler etkileri olan diğer ilaçlarla birlikte kullanımında aditif etki ortaya çıkabileceğinden, dikkatli olunmalıdır.

Hastaya kontrollü sedasyon için DEKSTOMİD önerilmez. Yeterli veri mevcut değildir.

DEKSTOMİD ayakta tedavi ortamında kullanıldığında, hastalar refakatçileri tarafından bir süre izlenmelidir. Hastalara, araç kullanmaktan veya diğer tehlikeli görevlerden ve mümkünse,deksmedetomidinin gözlenen etkilerine, prosedüre, eş zamanlı ilaç tedavilerine, hastanın yaşıve durumuna bağlı olarak, uygun bir süre boyunca yatıştırabilen diğer ajanların (örneğin;benzodiazepinler, opioidler, alkol)-kullanımından kaçınmaları tavsiye edilmelidir.

Yaşlı hastalara deksmedetomidin verilirken dikkatli olunmalıdır. 65 yaşın üzerindeki yaşlı hastalar, prosedürler için, bir yükleme dozu dahil olmak üzere, deksmedetomidinuygulanmasıyla hipotansiyona daha yatkın olabilir. Doz azaltılması düşünülmelidir. (Bkz.Bölüm 4.2.)

< 65 yaşındaki yoğun bakım hastalarında ölüm


3904 kritik yetişkin YBÜ hastalarında yürütülen SPICE III değişken rastgele kontrollü çalışmada deksmedetomidin diğer ilaçlara kıyasla birincil sedatif ilaç olarak kullanılmıştır. 90gün içerisinde, deksmedetomidin ve diğer ilaç gurupları arasında ölüm oranı (her iki grupta daölüm oranı %29.1) açısından toplamda değişim olmamıştır, bunun yanısıra ölüm yaşındafarklılıklar gözlenmiştir. Deksmedetomidin, diğer alternatif sedatif ilaçlara kıyasla < 65 yaşgrubundaki hastaları (fark oranı %1,26; %95 güven aralığında 1,02 - 1,56) etkilemektedir.Mekanizma net olmamakla birlikte, yaşa bağlı ölüm üzerindeki bu heterojen etki en çokameliyat sonrası bakım dışındaki nedenlerle kabul edilen hastalarda belirgindi ve APACHE IIskorları arttıkça ve yaş azaldıkça artmaktadır. Bu bulgular, genç hastalarda alternatif sedatiflerekıyasla deksmedetomidinin beklenen klinik faydasına karşı değerlendirilmelidir.

Kardiyovasküler etkiler ve önlemler


Deksmedetomidin, merkezi sempatoliz yoluyla kalp atış hızını ve kan basıncını düşürür, ancak daha yüksek konsantrasyonlarda hipertansiyona yol açan periferal vazokonstriksiyona nedenolur (Bkz. Bölüm 5.1). Deksmedetomidin bu nedenle şiddetli kardiyovasküler instabilitesi olanhastalarda uygun değildir.

Önceden bradikardisi olan hastalara deksmedetomidin uygulanırken dikkatli olunmalıdır. Kalp atış hızı < 60 olan hastalarda DEKSTOMİD'in etkilerine ilişkin veriler çok sınırlıdır ve bu türhastalara özel dikkat gerekmektedir. Bradikardi normalde tedavi gerektirmez, ancak sıklıklaantikolinerjik ilaçlara veya gerektiğinde doz azaltılmasına yanıt vermiştir. Yüksek fizikselzindeliğe sahip ve dinlenme kalp atış hızı yavaş olan hastalar, alfa-2 reseptör agonistlerininbradikardik etkilerine özellikle duyarlı olabilir ve geçici sinüs durması vakaları bildirilmiştir.Ayrıca sıklıkla bradikardi veya atriyoventriküler bloktan önce gelen kalp durması vakaları dabildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8).

Deksmedetomidinin hipotansif etkileri, önceden hipotansiyonu (özellikle vazopressörlere yanıt vermiyorsa), hipovolemi, kronik hipotansiyonu veya şiddetli ventriküler disfonksiyonu olanhastalar ve yaşlılar gibi azalmış fonksiyonel rezervi olan hastalarda daha büyük önem taşıyabilirve bu durumlarda özel bakım gereklidir (Bkz. Bölüm 4.3). Hipotansiyon normalde spesifik birtedavi gerektirmez, ancak gerektiğinde, kullanıcılar doz azaltma, sıvılar ve/veyavazokonstriktörlerle müdahale edilmeye hazır olmalıdır.

Bozulmuş periferal otonomik aktiviteye sahip hastalar (örn. omurilik hasarına bağlı olarak), deksmedetomidine başladıktan sonra daha belirgin hemodinamik değişikliklere sahip olabilirve bu nedenle dikkatle tedavi edilmelidir.

Deksmedetomidinin periferal vazokonstriktif etkileri ile ilişkili olarak, özellikle yükleme dozu sırasında geçici hipertansiyon gözlenmiştir ve YBÜ sedasyonunda yükleme dozu tavsiyeedilmemektedir. Hipertansiyon tedavisi genellikle gerekli olmamıştır, ancak sürekli infüzyonhızının azaltılması tavsiye edilebilir.

Daha yüksek konsantrasyonda lokal vazokonstriksiyon, yakından izlenmesi gereken iskemik kalp hastalığı veya şiddetli serebrovasküler hastalığı olan hastalarda daha büyük önemtaşıyabilir. Miyokardiyal veya serebral iskemi belirtileri geliştiren bir hastada dozun azaltılmasıveya ilacın kesilmesi düşünülmelidir.

Deksmedetomidin, spinal veya epidural anestezi ile birlikte uygulanırken, hipotansiyon veya bradikardi riskindeki olası artış nedeniyle dikkatli olunması önerilir.

Karaciğer yetmezliği


Aşırı dozlama, deksmedetomidin klirensinin azalmasının bir sonucu olarak advers reaksiyon, aşırı sedasyon veya uzun süreli etki riskini artırabileceğinden, şiddetli karaciğer yetmezliğindedikkatli olunmalıdır.

Nörolojik hastalıklar


Kafa travması gibi ciddi nörolojik bozukluklarda ve nöroşirürji sonrası deksmedetomidin deneyimi sınırlıdır ve burada özellikle derin sedasyon gerekliyse dikkatli kullanılmalıdır.Deksmedetomidin, serebral kan akışını ve intrakraniyal basıncı azaltabilir ve tedavi seçilirkenbu durum dikkate alınmalıdır.

Diğer


Alfa-2 agonistleri, uzun süreli kullanımdan sonra aniden kesildiğinde nadiren yoksunluk sendromu ile ilişkilendirilmiştir. Deksmedetomidin kesildikten kısa bir süre sonra hastadaajitasyon ve hipertansiyon gelişirse bu olasılık dikkate alınmalıdır.

Deksmedetomidin, geleneksel soğutma yöntemlerine dirençli olabilen hipertermiyi tetikleyebilir. Sürekli, açıklanamayan ateş durumunda deksmedetomidin tedavisi kesilmelidirve malign hipertermiye duyarlı hastalarda kullanılması tavsiye edilmez.

Deksmedetomidin tedavisi ile bağlantılı olarak şekersiz şeker hastalığı (diabetes insipidus) bildirilmiştir. Poliüri oluşursa, deksmedetomidinin kesilmesi ve serum sodyum düzeyi ve idrarozmolalitesinin kontrol edilmesi önerilir.

DEKSTOMİD, her bir flakonda 1 mmol (23 mg)'dan daha az sodyum içerir; yani esasında ”sodyum içermez”.4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Etkileşim çalışmaları yalnızca erişkinlerde gerçekleştirilmiştir.

Anestetikler/Sedatifler/Hipnotikler/Opioidler


Deksmedetomidin eş zamanlı uygulanması anestetikler, sedatifler, hipnotikler ve opioidlerin etkilerinde artışa yol açabilmektedir. Sevofluran, izofluran, propofol, alfentanil ve midazolamile yapılan spesifik çalışmalarda bu etkiler kanıtlanmıştır. Deksmedetomidin ile izofluran,propofol, alfentanil ve midazolam arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşimgösterilmemiştir. Bununla birlikte, olası farmakodinamik etkiler nedeniyle birlikteuygulandıkları zaman, deksmedetomidin ya da eşlik eden anestetik, sedatif, hipnotik ya daopioid dozunun azaltılması gerekebilir.

Nöromüsküler Blokörler


On sağlıklı gönüllünün yer aldığı bir çalışmada, 1 ng/mL plazma konsantrasyonunda 45 dakika boyunca deksmedetomidin uygulaması, roküronyum uygulaması ile ilişkili nöromüskülerblokajın büyüklüğünde klinik olarak anlamlı herhangi bir artışa neden olmamıştır.

Sitokrom P450


In vitroçalışmalar, belirgin herhangi bir baskın yolak olmadan deksmedetomidin CYP2A6, CYP1A2, CYP2E1, CYP2D6 ve CYP2C19 gibi birkaç sitokrom P450 enzimi tarafındanmetabolize olduğunu göstermektedir. Deksmedetomidin, CYP2D6, CYP3A4 ve CYP2B6inhibisyonunda güçlü özelliklere sahiptir.

Deksmedetomidin tarafından CYP2B6 dahil CYP enzimlerinin inhibisyonu insan karaciğeri mikrozom inkübasyonlarında çalışılmıştır.In vitroçalışma, deksmedetomidin ile baskınCYP2B6 metabolizmasına sahip substratlar arasındain vivoortamda etkileşim potansiyeliolduğunu düşündürmektedir.

In vitroortamda deksmedetomidinin CYP1A2, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9 ve CYP3A4 üzerinde indüksiyonu gözlenmiştir vein vivoortamda indüksiyon olasılık dışı bırakılamaz. Budurumun klinik önemi bilinmemektedir. Bununla birlikte DEKSTOMİD, CYP2D6, CYP3A4ve CYP2B6 ile metabolize olan ilaçlarla eş zamanlı uygulanırken dikkat edilmelidir.

Bir etkileşim çalışmasında esmolol ile etkileşim makul düzeyde olmasına karşın, beta blokerler gibi bu etkilere neden olan başka tıbbi ürünler alan hastalarda artmış hipotansif ve bradikardiketkiler olasılığı göz önünde bulundurulmalıdır.Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik popülasyon:

Etkileşim çalışmaları sadece erişkinlerde gerçekleştirildiğinden pediyatrik popülasyon ile ilgili olarak bilgi bulunmamaktadır.4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: CÇocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlara uygun bir doğum kontrolü uygulanmalıdır.Gebelik dönemi

Gebe kadınlarda deksmedetomidinin kullanımına ilişkin yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar bulunmamaktadır.

Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Kadının klinik durumu deksmedetomidin ile tedavi gerektirmedikçe gebelik sırasında DEKSTOMİD kullanılmamalıdır.Laktasyon dönemi

Deksmedetomidin hidroklorürün insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir.

Deksmedetomidin, insan sütüne geçmektedir, ancak seviyeler, tedavinin kesilmesinden 24 saat sonra saptama sınırının altında olacaktır. Bebekler için bu risk göz ardı edilemez.

Emzirmenin veya tedavinin sonlandırılmasına çocuk ve anne için yararları dikkate alınarak karar verilmelidir.Üreme yeteneği/Fertilite

Sıçan doğurganlık çalışmasında, deksmedetomidinin erkek veya dişi doğurganlığı üzerinde hiçbir etkisi olmamıştır. Doğurganlıkla ilgili insan verisi mevcut değildir.4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Hastalara, sedasyondan sonra bir süre motorlu taşıt veya tehlikeli makineler kullanmak ya da yasal dokümanlar imzalamak gibi zihinsel uyanıklık gerektirebilecek aktivitelerini yerinegetirme becerisinde bozulma olabileceği anlatılmalıdır.4.8. İstenmeyen etkiler

Güvenlilik profili özeti


Yetişkin YBÜ hastalarının sedasyonu


Yoğun bakım ortamında deksmedetomidin ile en sık bildirilen advers reaksiyonlar, sırasıyla hastaların yaklaşık %25, %15 ve %13'ünde meydana gelen hipotansiyon, hipertansiyon vebradikardidir.

Hipotansiyon ve bradikardi aynı zamanda, randomize Yoğun Bakım Ünitesi (YBÜ) hastalarının sırasıyla %1.7 ve %0.9'unda meydana gelen en sık deksmedetomidin ile ilişkili ciddi adversreaksiyonlardır.

Prosedürel/uyanık sedasyon


Prosedürel sedasyonda deksmedetomidin ile en sık bildirilen advers reaksiyonlar aşağıda listelenmiştir (faz III çalışmalarının protokolleri, kan basıncı, solunum hızı ve kalp atışhızındaki değişiklikleri advers olay olarak bildirmek için önceden tanımlanmış eşikleri içerir).

- Hipotansiyon (deksmedetomidin grubunda %55'e karşılık kurtarma amaçlı midazolam vefentanil alan plasebo grubunda %30)

- Solunum depresyonu (deksmedetomidin grubunda %38'e karşılık kurtarma amaçlı midazolamve fentanil alan plasebo grubunda %35)

- Bradikardi (deksmedetomidin grubunda %14'e karşılık kurtarma amaçlı midazolam vefentanil alan plasebo grubunda %4)

DEKSTOMİD ile advers reaksiyonlar MedDRA Sistem Organ Sınıfına (SOC) göre listelenmiştir. Advers reaksiyonlar, her bir SOC içinde sıklık kategorilerine göre sıralanmıştırve azalan ciddiyet sırasına göre sunulmaktadır. Sıklıklar şu şekilde tanımlanmaktadır: Çokyaygın (>1/10), yaygın (>1/100 ila <1/10), yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100), seyrek(>1/10.000 ila <1/1.000), çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).2Endokrin hastalıkları

Bilinmiyor: Şekersiz şeker hastalığı (diabetes insipidus)Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Hiperglisemi, hipoglisemi

Yaygın olmayan: Metabolik asidoz, hipoalbuminemiPsikiyatrik hastalıklar

Yaygın: Ajitasyon

Yaygın olmayan: HalüsinasyonKardiyak hastalıklar

Çok yaygın: Bradikardi 1,2

Yaygın: Miyokard iskemisi veya infarktüsü, taşikardi,

Yaygın olmayan: Atriyoventriküler blok 1, kardiyak çıkışta azalma, kardiyak arrest,1 Vasküler hastalıkları

Çok yaygın: Hipotansiyon 1,2, hipertansiyon 1,2Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Çok yaygın: Solunum depresyonu2,3,

Yaygın olmayan: Dispne, apneGastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Bulantı 2, kusma, ağız kuruluğu 2 Yaygın olmayan: Karın şişliğiGenel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Yoksunluk sendromu, hipertemi Yaygın olmayan: İlaç etkisizliği, susama

1 Seçilmiş advers reaksiyonların tanımı bölümüne bakınız.

2 Prosedürel sedasyon çalışmalarında da gözlenen advers reaksiyon

3 YBÜ sedasyon çalışmalarında 'yaygın' insidans

Seçilmiş advers reaksiyonların tanımı


Klinik olarak anlamlı hipotansiyon veya bradikardi, bölüm 4.4'te açıklandığı gibi tedavi edilmelidir.

Deksmedetomidin ile tedavi edilen nispeten sağlıklı yoğun bakım ünitesinde olmayan deneklerde bradikardi bazen sinüsün durmasına veya duraklamasına yol açmıştır.

Semptomlar, bacak kaldırma ve atropin veya glikopirolat gibi antikolinerjiklere yanıt vermiştir. İzole vakalarda bradikardi, önceden bradikardisi olan hastalarda asistoli dönemlerineilerlemiştir. Ayrıca sıklıkla bradikardi veya atriyoventriküler bloktan önce gelen kalp durmasıvakaları da bildirilmiştir.

Hipertansiyon, bir yükleme dozunun kullanımıyla ilişkilendirilmiştir ve bu reaksiyon, böyle bir yükleme dozundan kaçınarak veya yükleme dozunun infüzyon hızını düşürerek azaltılabilir.Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik popülasyon:

Çoğunluğu post-operatif, doğum sonrası > 1 aylık bebekler, yoğun bakım biriminde 24 saate kadar tedavi açısından değerlendirilmiştir ve erişkinler ile benzer güvenlilik profilisergilemişlerdir. Yenidoğan bebekler (28-44 haftalık gestasyon) veriler çok kısıtlıdır ve <0.2pg/kg/saat idame dozları ile sınırlıdır. Literatürde bir yenidoğanda tek bir hipotermik bradikardivakası bildirilmiştir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması


Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensupları herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)' ne bildirmeleri gerekmektedir.(www.titck.gov.tr; e-posta:[email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0312 218 35 99)4.9.Doz aşımı ve tedavisi

Semptomlar


Hem klinik çalışmalarda hem de pazarlama sonrası verilerde deksmedetomidin için birkaç doz aşımı vakası bildirilmiştir. Bu vakalarda bildirilen en yüksek deksmedetomidin infüzyon hızı20 aylık çocuk için 36 dakika boyunca 60 pg/kg/saat ve erişkin için l5 dakika boyunca 30pg/kg/saat olmuştur. Aşırı doz ile bağlantılı olarak bildirilen en yaygın advers reaksiyonlarbradikardi, hipotansiyon, fazla sedasyon, uyuşukluk ve kardiyak arresttir.

Yönetim


Klinik semptomların eşlik ettiği doz aşımı durumlarında deksmedetomidin infüzyonu azaltılmalı veya kesilmelidir. Beklenen etkiler temelde kardiyovaskülerdir ve klinik durumungerektirdiği şekilde tedavi edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.4). Yüksek konsantrasyondahipertansiyon, hipotansiyondan daha ön planda olabilir. Klinik çalışmalarda sinüs arrestvakaları kendiliğinden eski durumuna dönmüş ya da atropin ve glikopirolat tedavisine cevapvermiştir. Kardiyak arrest ile sonuçlanan izole ciddi doz aşımı olgularında resüsitasyongerekmiştir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Psikoleptikler, diğer hipnotik ve sedatifler ATC kodu: N05CM18

Etki mekanizması:


Deksmedetomidin, geniş farmakolojik özelliklere sahip selektif bir alfa-2 reseptör agonistidir. Sempatik sinir uçlarından noradrenalin salınmasını azaltarak sempatolitik etki gösterir. Sedatifetkilere beyin sapında yerleşik olan baskın noradrenerjik çekirdek olan locus coeruleusateşlenmesinin azaltılması aracılık eder. Deksmedetomidinin analjezik ve anestetik/analjezikkoruyucu etkileri vardır. Kardiyovasküler etkiler doza bağlıdır; daha düşük infüzyonoranlarında santral etkiler baskın olarak kalp atım hızı ve kan basıncında azalmaya neden olur.Daha yüksek dozlarda periferik vazokonstriktif etkiler ön plana çıkar ve sistemik vaskülerdirenç ve kan basıncında artışa neden olur, ayrıca bradikardik etki de belirginleşir.Deksmedetomidin sağlıklı gönüllülere monoterapi şeklinde verildiğinde solunumdepresyonuna neden olmaz.

Erişkin YBÜ (Yoğun Bakım Ünitesi) hastalarının sedasyonu


Önceden entübe edilip midazolam veya propofol ile sedasyon uygulanan post-operatif yoğun bakım popülasyonundaki plasebo kontrollü çalışmalarda deksmedetomidin, 24 saate varansedasyon süreleri boyunca hem kurtarma amaçlı sedatif (midazolam veya propofol) hem deopioidlere duyulan gerekliliği anlamlı derecede azaltmıştır. Deksmedetomidin kolundakihastaların çoğu için ek sedatif tedavisi gerekmemi ştir. Hastalar, deksmedetomidin infüzyonudurdurulmadan başarıyla ekstübe edilebilmektedir. Yoğun bakım dışındaki çalışmalar, yeterliizlemin yapılması şartıyla deksmedetomidinin endotrakeal entübasyon olmaksızın hastalaragüvenle uygulanabileceğini göstermiştir.

Medikal ağırlıklı ve yoğun bakım biriminde 14 gün süreyle hafif ila orta dereceli sedasyon (RASS 0 ila -3) gerektiren bir popülasyonda deksmedetomidin, hedef sedasyon aralığındageçen süre bakımından midazolam (Oran 1.07; %95 GA 0.971, 1.176) ve propofol (Oran 1.00;%95 GA 0.922, 1.075) ile benzer olmuş, midazolam ile karşılaştırıldığında mekanik ventilasyonsüresini azaltmış ve midazolam ve propofol ile karşılaştırıldığında ekstübasyona kadar geçensüreyi kısaltmıştır. Midazolam ve propofol ile karşılaştırıldığında hastalar daha kolayuyandırılmış, daha koopere olmuş ve ağrıları olsun olmasın daha iyi iletişim kurabilmiştir.

Deksmedetomidin ile tedavi edilen hastalarda, midazolam alan hastalar ile karşılaştırıldığında hipotansiyon ve bradikardi daha sık, taşikardi daha seyrek; propofol ile tedavi edilen hastalarlakarşılaştırıldığında da taşikardi daha sık, hipotansiyon ise benzer bulunmuştur. Bir çalışmadaCAM-ICU ölçeği ile ölçülen deliryum, midazolam ile karşılaştırıldığında azalmış ve propofolile karşılaştırıldığında deksmedetomidin tedavisinde deliryum ilişkili advers etkiler daha düşükolmuştur. Yetersiz sedasyon nedeniyle tedaviden ayrılan hastalar propofol veya midazolamtedavisine geçirilmiştir. Geçişten hemen önce standart tedavi ile sedasyona ulaşmada zorlukçekilen hastalarda yetersiz sedasyon riski artmıştır.

Büyük oranda post-operatif hastalardan oluşan, 1 ay ile < l7 yaş arası bir popülasyondaki doz kontrollü yoğun bakım birimi çalışmasında pediyatrik etkililik görülmüştür. Deksmedetomidinile tedavi edilen hastaların yaklaşık %50'si, medyan 20.3 saatlik, 24 saati geçmeyen tedavisüresince kurtarma amaçlı midazolam ilavesine gerek duymamıştır. 24 saatten uzun sürelitedavi için veri mevcut değildir. Yenidoğan bebekler (28-44 hafta gestasyon) ile veriler çokkısıtlıdır ve düşük dozlar (< 0.2 pg/kg/saat) ile sınırlıdır (Bkz. Bölüm 4.4 ve 5.2). Hipotermivarlığında ve kalp atım hızına bağlı kardiyak çıkışın (output) olduğu durumlarda yenidoğanlarDEKSTOMİD'in bradikardi etkilerine karşı özellikle hassas olabilir.

Çift kör, karşılaştırma ürünü kontrollü yoğun bakım birimi çalışmalarında deksmedetomidin ile tedavi edilen hastalarda (n=778) kortizol baskılanma insidansı %0.5 olup bu değer gerekmidazolam (n=338) gerekse propofol (n=275) ile tedavi edilen hastalarda %0 olmuştur. Bu olay1 hastada hafif, 3 hastada orta şiddetli olarak bildirilmiştir.

Prosedürel/Uyanık sedasyon


Cerrahi ve diyagnostik prosedürler öncesinde ve/veya sırasında entübe edilmemiş hastaların sedasyonu için deksmedetomidinin etkililik ve güvenliliği, iki randomize, çift-kör, plasebokontrollü çok merkezli klinik deneyde değerlendirilmiştir.

• Çalışma 1'de, monitorize anestezi bakımı ve lokal/bölgesel anestezi altında elektif cerrahiler/prosedürler geçiren hastalar, 10 dakika boyunca 1 pg/kg (n=129) veya 0.5 pg/kg(n=134)'luk deksmedetomidin yükleme infüzyonu veya plasebo (normal salin; n=63), ve takipeden 0.6 pg/kg/saat ile başlayan idame infüzyonu alacak şekilde randomize edilmiştir.

Çalışma ilacının idame infüzyonu 0,2 pg/kg/saat ile 1 pg/kg/saat arasında titre edilebilir.

Kurtarma amaçlı midazolama ihtiyaç duymadan hedeflenen sedasyon düzeyine ulaşan hastaların oranı (Gözlemcinin Uyanıklık Değerlendirmesi/Sedasyon Ölçeği < 4) plasebo alanhastaların %3'üne karşılık, deksmedetomidin 1 pg/kg alan hastaların %54'ü vedeksmedetomidin 0,5 pg/kg alan hastaların %40'ıdır.

Kurtarma amaçlı midazolama ihtiyaç duymayan, 1 pg/kg deksmedetomidin grubu ve 0,5 pg/kg deksmedetomidin grubuna randomize edilen bireylerin oranındaki risk farkı, plaseboylakarşılaştırıldığında, sırasıyla %48 (%95 CI: %37-%57) ve %40 (%95 CI: %28 -%48)'dir.

Medyan (aralık) kurtarma amaçlı midazolam dozu, deksmedetomidin 1.0 ^g/kg grubunda 1.5 (0.5-7.0) mg, deksmedetomidin 0.5 ^g/kg grubunda 2.0 (0.5-8.0) mg ve plasebo grubunda 4.0(0.5-14.0) mg'dır.

Kurtarma amaçlı midazolam doz ortalamalarındaki fark, plaseboyla karşılaştırıldığında, 1 pg/kg deksmedetomidin ve 0.5 pg/kg deksmedetomidin grubunda sırasıyla, -3.1 mg (%95 CI:-3.8 - -2.5) ve -2.7 mg (%95 CI: -3.3 - -2.1) olup, dekmedetomidin lehinedir.

İlk kurtarma amaçlı dozuna kadar medyan süre, 1.0 pg/kg deksmedetomidin grubunda 114 dakika, 0.5 pg/kg deksmedetomidin grubunda 40 dakika ve plasebo grubunda 20 dakikadır.

• Çalışma 2'de, topikal anestezi altında uyanık fibreoptik entübasyona maruz kalan hastalar, 10 dakika boyunca 1 pg/kg (n=55) deksmedetomidin yükleme infüzyonu veya plasebo(normal salin) (n=50) ve takip eden 0,7 pg/kg/saat'lik sabit idame infüzyonu alacak şekilderandomize edilmiştir.

Ramsay Sedasyon Skalası > 2'yi korumak için, plasebo alan hastaların %14'üne karşılık, deksmedetomidin alan hastaların %53'ü midazolam kurtarmasına ihtiyaç duymamıştır.

Kurtarma amaçlı midazolamı gerektirmeyen deksmedetomidine randomize edilen deneklerin oranındaki risk farkı, plaseboya kıyasla %43'tür (%95 CI: %23 -%57).

Ortalama kurtarma amaçlı midazolam dozu, deksmedetomidin grubunda 1.1 mg ve plasebo grubunda 2.8 mg'dır. Kurtarma amaçlı midazolamın doz ortalamasındaki fark,deksmedetomidin lehine -1.8 mg (%95 CI: -2.7 - -0.86) olmuştur.5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel Özellikler

Deksmedetomidinin farmakokinetiği, sağlıklı gönüllülerde kısa süreli IV uygulamasını ve YBÜ popülasyonunda uzun süreli infüzyonu takiben değerlendirilmiştir.

Dağılım:


Deksmedetomidin, iki bölmeli bir yerleştirme modeli sağlar. Sağlıklı gönüllülerde, yaklaşık 6 dakikalık merkezi bir dağılım yarı ömrü (t1/2a) tahmini ile hızlı bir dağılım fazı gösterir..Tahmini ortama rerminal eliminasyon yarılanma ömrünün (t1/2Xyaklaşık 1,9 ila 2,5 saattir (min1,35, maks 3,68 saat) ve tahmini ortama kararlı durum dağılım hacminin (Vss) yaklaşık 1,16ila 2,16 L'dir. /kg (90 ila 151 litre). Plazma klirensi (Cl), 0,46 ila 0,73 L/sa/kg (35,7 ila 51,1L/sa) arasında bir ortalama tahmini değere sahiptir. Bu Vss ve Cl tahminleri ortalama 69 kgvücut ağırlığınde tespit edildi.. Yoğun bakım ünitesi popülasyonunda, >24 saatlik infüzyondansonra, deksmedetomidinin plazma farmakokinetiği benzerlik göstermektedir.. Tahminifarmakokinetik parametreler: t1/2_yaklaşık 1,5 saat, Vss yaklaşık 93 litre ve Cl yaklaşık 43 L/sa.Deksmedetomidinin farmakokinetiği, 0,2 ila 1,4 pg/kg/saat doz aralığında doğrusaldır ve 14güne kadar süren tedavilerde birikmez. Deksmedetomidin, plazma proteinlerine %94 oranındabağlanır. Plazma proteinine bağlanma 0,85 ila 85 ng/ml konsantrasyon aralığında sabittir.

Deksmedetomidin hem insan serum albümine hem de Alfa-1-asit glikoproteine bağlanır ve plazmada deksmedetomidinin başlıca bağlayıcı proteini olarak serum albümini bulunur.Biyotransformasyon ve Eliminasyon:


Deksmedetomidin karaciğerde yoğun bir metabolizma ile elimine edilir. Başlıca üç tip metabolik reaksiyon vardır; doğrudan N-glukuronidasyon, doğrudan N-metilasyon ve sitokromP450 katalizli oksidasyon. Dolaşımdaki en bol deksmedetomidin metabolitleri, iki izomerik N-glukuroniddir. Metabolit H-1, N-metil 3-hidroksimetil deksmedetomidin O-glukuronid, aynızamanda deksmedetomidin biyotransformasyonunun ana dolaşımdaki ürünüdür. Sitokrom P-450, deksmedetomidinin 3-metil grubunda hidroksilasyon ile üretilen 3-hidroksimetildeksmedetomidin ve imidazol halkasında oksidasyon ile üretilen H-3 olmak üzere dolaşımdakiiki küçük metabolitin oluşumunu katalize eder. Mevcut veriler, oksitlenmiş metabolitlerinoluşumuna çeşitli CYP formlarının (CYP2A6, CYP1A2, CYP2E1, CYP2D6 ve CYP2C19)aracılık ettiğini göstermektedir. Bu metabolitler ihmal edilebilir farmakolojik aktiviteyesahiptir.

Radyoaktif işaretli deksmedetomidinin intravenöz uygulamasından dokuz gün sonra radyoaktivitenin ortalama %95'inin idrarda ve %4'ünün feçeste tespit edildiğini göstermiştir.

Başlıca üriner metabolitler, birlikte dozun yaklaşık %34'ünü oluşturan iki izomerik N-glukuronit ve dozun %14.51'ini oluşturan N-metil 3-hidroksimetil deksmedetomidin O-glukuronittir. Minör metabolitler deksmedetomidin karboksilik asit, 3-hidroksimetil deksmedetomidin ve O-glukuronit ayrı ayrı dozun %1,11 ile %7,66'sını oluşturmuştur.Değişmemiş ana ilacın %1'den azı idrarla geri kazanılmıştır. Üriner metabolitlerin yaklaşık%28'si tanımlanmamış minör metabolitlerdir.Hastalardaki karakteristik özellikler

Geriyatrik hastalarda:


DEKSTOMİD'in farmakokinetik profili yaş ile değişmemektedir. Genç (18-40 yaş), orta yaşlı (41-65 yaş) ve yaşlı (>65 yaş) hastalarda deksmedetomidinin farmakokinetiğinde farklılıkolmamıştır.

Böbrek yetmezliği:


Deksmedetomidin farmakokinetikleri (Cmaks, Tmaks, EAA,t1/2, KL ve Vss) sağlıklı gönüllüler ile karşılaştırıldığında şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klirensi: <30 mL/dk)anlamlı düzeyde farklı bulunmamıştır.

Karaciğer yetmezliği:


Deksmedetomidinin plazma proteinine bağlanması, sağlıklı gönüllüler ile karşılaştırıldığında karaciğer yetmezliği olan hastalarda azalmıştır. Plazmada bağlanmamış deksmedetomidininortalama yüzdesi sağlıklı gönüllülerde %8.5'ten ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarda%17.9 aralığında değişmiştir. Farklı derecelerde karaciğer yetmezliği (Child-Pugh sınıfı A, B,C) olan hastalarda hepatik deksmedetomidin klirensi azalmış ve plazma eliminasyonu (t1/2)uzamıştır. Hafif, orta ve şiddetli karaciğer yetmezliği olan gönüllülerde bağlanmamışdeksmedetomidinin ortalama plazma klirens değerleri, normal sağlıklı gönüllülerdegözlenenlerin sırasıyla %59, %51 ve %32'si olmuştur. Hafif orta ve şiddetli karaciğeryetmezliği olan hastalarda ortalama t1/2değeri sırasıyla 3.9, 5.4 ve 7.4 saate uzamıştır.Deksmedetomidin etki amaçlı uygulanmakla birlikte, karaciğer yetmezliği olan hastalardayetmezlik derecesine ve yanıta bağlı olarak başlangıç dozunda/idame dozunda azaltmanın gözönünde bulundurulması gerekebilir.

DEKSTOMİD dozu etkiye göre ayarlanmakla birlikte, karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz azaltımının göz önünde bulundurulması gerekli olabilir (Bkz Bölüm 4.2).

Cinsiyet:


Deksmedetomidin farmakokinetiğinde cinsiyete bağlı farklılık gözlenmemiştir.

Pediyatrik popülasyon:


Yenidoğan bebekler (28-44 hafta gestasyon) ila 17 yaşa kadarki çocuklarda veriler sınırlıdır. Çocuklarda (l ay ila l7 yaş) deksmedetomidin yarı ömrünün yetişkinlerde gözlenen ile benzerolduğu fakat yenidoğanlarda (< l ay) daha yüksek olduğu görülmektedir. Bir ay-6 yaşgruplarında beden ağırlığına göre düzeltilen plazma klirensinin daha yüksek olduğu fakat dahabüyük çocuklarda azaldığı görülmüştür. Yenidoğan bebeklerde (< l ay) beden ağırlığına göredüzeltilen plazma klirensi, immatürite nedeniyle daha büyük yaş gruplarından daha düşükbulunmuştur (0.9 l/saat/kg). Eldeki veriler aşağıdaki tabloda özetlenmektedir:



Ortalama (%95 GA)

Yaş

N

KL (l/saat/kg)

t1/2(saat)

< 1 ay

28

0.93 (0.76, 1.14)

4.47 (3.81, 5.25)

1 ila < 6 ay

14

1.21 (0.99, 1.48)

2.05 (1.59, 2.65)

6 ila < 12 ay

15

1.11 (0.94, 1.31)

2.01 (1.81, 2.22)

12 ila < 24 ay

13

1.06 (0.87, 1.29)

1.97 (1.62, 2.39)

2 ila < 6 yaş

26

1.11 (1.00, 1.23)

1.75 (1.57, 1.96)

6 ila < 17 yaş

28

0.80 (0.69, 0.92)

2.03 (1.78, 2.31)

Doğrusal/Doğrusal olmayan durum:


Deksmedetomidin, 24 saate kadar intravenöz infüzyon yoluyla uygulandığında 0.2 ila 0.7 pg/kg/saat doz aralığında lineer farmakokinetik sergilemektedir.5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Klinik dışı veriler, geleneksel güvenlik farmakolojisi, tek ve tekrarlanan doz toksisitesi ve genotoksisite çalışmalarına dayanarak insanlar için özel bir tehlike olmadığını ortayakoymaktadır.

Üreme toksisitesi çalışmalarında, deksmedetomidinin sıçanlarda erkek veya dişi fertilitesi üzerinde etkisi olmamıştır ve sıçan veya tavşanda teratojenik etki gözlenmemiştir. Tavşançalışmasında, maksimum doz olan 96 pg/kg/gün'ün intravenöz uygulaması, klinik olarakgözlemlenenlere benzer etkiler oluşturmuştur. Sıçanlarda maksimum doz olan 200 ^g/kg/günsubkutan uygulama, embriyofetal ölümde artışa neden olmuş ve fetal vücut ağırlığınıazaltmıştır. Bu etkiler, belirgin anne toksisitesi ile ilişkilendirilmiştir. Sıçan fertiliteçalışmasında 18 gg/kg/gün dozda fetal vücut ağırlığında azalma kaydedilmiştir ve buna 54gg/kg/gün dozda gecikmiş osifikasyon eşlik etmiştir. Sıçanlarda gözlenen maruz kalmaseviyeleri, klinik maruz kalma aralığının altındadır.6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Sodyum klorür Enjeksiyonluk su6.2. Geçimsizlikler

Fiziksel geçimlilik saptanmamış olduğundan DEKSTOMİD infüzyonu aynı intravenöz kateter içinde kan ve plazma ile bir arada uygulanmamalıdır.

Aşağıdaki ilaçlarla uygulandığında DEKSTOMİD'in geçimsiz olduğu gösterilmiştir: Amfoterisin B, diazepam.

Aşağıdaki intravenöz çözeltilerle uygulandığında DEKSTOMİD'in geçimli olduğu gösterilmiştir

• Su içinde %0.9 sodyum klorür

• Su içinde %5 dekstroz

• %20 mannitol

• Laktatlı Ringer çözeltisi

• 100 mg/mL magnezyum sülfat çözeltisi

• %0.3 potasyum klorür çözeltisi

Geçimlilik çalışmaları deksmedetomidinin bazı doğal kauçuk tiplerine adsorbe olma potansiyelini ortaya koymuştur. DEKSTOMİD etki sağlayacak dozda uygulanmakla birlikte,sentetik veya kaplamalı doğal kauçuk contadan üretilen uygulama bileşenlerinin kullanımıtavsiye edilmektedir.6.3. Raf ömrü

36 ay6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

Orijinal kutusunda, 25°C altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Kutuda 5 adet, kauçuk tıpa ve alüminyum-polipropilen flip-off kapak ile kapatılmış renksiz Tip I cam flakon.6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller, “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.

DEKSTOMİD hazırlanırken her zaman aseptik tekniklere bağlı kalınmalıdır.

DEKSTOMİD, çözeltinin ve kabın müsaade ettiği tüm durumlarda partiküler madde ve renk değişimi açısından gözle incelenmelidir.

Hazırlanması ile ilgili talimatlar:


DEKSTOMİD Enjeksiyon, 200 ^g/2 mL (100 ^g/mL)

DEKSTOMİD, uygulama öncesinde gereken konsantrasyon (4 ^g/ mL) elde edilecek şekilde %0.9 sodyum klorür enjeksiyonu ile seyreltilmelidir. İster yükleme dozu ister idame infüzyonuolsun, çözeltilerin hazırlanışı aynıdır.

İnfüzyonun hazırlanması için 2 mL DEKSTOMİD infüzyon çözeltisi çekiniz.

48 mL %0.9 sodyum klorür ekleyerek toplamda 50 mL elde ediniz.

Hafifçe çalkalayarak iyice karıştırınız.

Seyreltildikten sonra, kullanımdaki kimyasal ve fiziksel stabilite 25°C'de 24 saat için gösterilmiştir.

Mikrobiyolojik açıdan, ürün hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmayacak ise, kullanmadan önceki saklama süresi ve koşulları kullanıcının sorumluluğundadır. Eğer seyreltme işlemikontrollü ve valide edilmiş aseptik koşullarda yapılmadıysa, saklama süresi ve koşulları 2°C ila8°C'de 24 saatten uzun olmamalıdır.

7. RUHSAT SAHIBI ADıADRESI

: POLİFARMA İLAÇ SAN. VE TİC. AŞ. : Vakıflar OSB Mahallesi,

Tel

Faks

Sanayi Caddesi, No:22/1 Ergene/TEKİRDAĞ: 0 282 675 14 04: 0 282 675 14 058. RUHSAT NUMARASI

2016/8069. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 22.11.2016 Ruhsat yenileme tarihi: 16.11.202110. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

İlaç Bilgileri

Dekstomid 200mcg/2 Ml I.v. Konsantre İnfüzyon Çözeltisi İçeren Flakon

Etken Maddesi: Deksmetomidin Hidroklorür

Pdf olarak göster

Google Reklamları

Ana Sayfa | Hakkımızda | İlaçlar | İlaç Ara | İlaç Firmaları | Gizlilik | Bize Ulaşın

Telif Hakkı 2008-2024 © İlaç Prospektüsü. Tüm Hakları Saklıdır.
Uyarı: Sitemizde yayınladığımız ilaç bilgileri ile doktora danışmadan kesinlikle ilaç kullanmayınız!
Aksi halde doğabilecek sağlık sorunlarından ilacprospektusu.com sorumlu tutulamaz.