Teveten Plus 600 Mg / 12,5 Mg Film Kaplı Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

TEVETEN PLUS® 600/12,5 mg film kaplı tablet

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Eprosartan...................................................600 mg

(735,8 mg eprosartan mesilat halinde)

Hidroklorotiyazid...........................................12,5mg

Yardımcı madde(ler):

Sığır kaynaklı laktoz monohidrat.......................................43,3 mg

Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız

3. FARMASÖTİK FORM

Film kaplı tablet

Oral kullanım için, krem renginde, bir yüzünde '5147' yazılı, kapsül şeklinde tabletlerdir.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1 Terapötik endikasyonlar

Esansiyel hipertansiyon. TEVETEN PLUS®, tek başına eprosartan tedavisi ile kan basıncının yeterli şekilde kontrol edilemediği hastalarda endikedir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1).

4.2 Pozoloji ve uygulama şekli

TEVETEN PLUS® tek başına ya da diğer antihipertansif ajanlarla kombine olarak kulllanılabilir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1).

Pozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi:

Önerilen doz, her gün sabahları alınan 1 tablettir.

Kan basıncında 8 haftalık stabilizasyon sağlandıktan sonra, eprosartan monoterapiden, sabit kombinasyon tedavisine geçiş düşünülebilir.

Uygulama şekli:

TEVETEN PLUS®, yiyeceklerle veya yalnız alınabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:Böbrek yetmezliği:

Hafif-orta dereceli böbrek yetmezliği olan (kreatinin klerensi >30 mL/dk) hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. TEVETEN PLUS®, ağır böbrek yetmezliği olan hastalardakontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4).

Karaciğer yetmezliği:

Bu hasta grubunda eprosartan mesilat ile elde edilen deneyim günümüzde sınırlı olduğu için, hafif-orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda TEVETEN PLUS®'ın kullanılması tavsiye edilmemektedir. Ağır karaciğer yetmezliği olan hastalarda TEVETEN PLUS® kontrendikedir (Bkz.Bölüm 4.3)

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklarda kullanımı ile ilgili güvenliliği ve etkililiği gösterilmediği için, çocuklarda ve 18 yaşın altındaki ergenlerde TEVETEN PLUS® ile tedavi önerilmemektedir.

Geriyatrik popülasyon

:

Yaşlılarda elde edilen verilerin sınırlı olmasına rağmen, yaşlı hastalarda doz ayarlamasına gerek bulunmamaktadır.

4.3 Kontrendikasyonlar

- Eprosartan, sülfonamid türevli maddeler (hidroklorotiyazid gibi) veya yardımcı maddelerdenherhangi birisine (Bölüm 6.1'de listelenmiştir) karşı aşırı duyarlılık,

- Gebelikte kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.4 ve 4.6)

- Şiddetli karaciğer yetmezliği

- Kolestazis ve biliyer obstruktif hastalıklar

- Şiddetli renal yetmezlik (kreatinin klerensi < 30mL/dk)

- Hemodinamik olarak önemli bilateral renovasküler hastalık veya tek çalışan böbreklerdeşiddetli stenoz.

- Tedaviye dirençli hipokalemi ya da hiperkalsemi

- Refrakter hiponatremi

- Semptomatik hiperürisemi/gut

- TEVETEN PLUS® ile aliskiren içeren ilaçların birlikte kullanımı, diyabetes mellitus veyaböbrek yetmezliği (GFR<60 mL/dak/1,73m²) olan hastalarda kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.5 ve5.1).

4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Melanom dışı cilt kanseri

Danimarka Ulusal Kanser Kayıtlarına dayanarak yapılan iki epidemiyolojik çalışmada; artan kümülatif hidroklorotiyazid maruziyeti ile melanom dışı cilt kanseri [bazal hücreli karsinom veskuamöz hücreli karsinom] riskinde artış gözlenmiştir. Hidroklorotiyazidin fotosensitivite yapıcıetkisi melanom dışı cilt kanserinde olası bir mekanizma olarak rol oynayabilir.

Hidroklorotiyazid alan hastalar melanom dışı cilt kanseri riski hakkında bilgilendirilmeli ve yeni lezyonlar için ciltlerini düzenli olarak kontrol etmeleri ve şüpheli deri lezyonlarını derhalbildirmeleri önerilmelidir. Hastalara deri kanseri riskini minimum düzeye indirmek üzere güneşışığı ve UV ışını maruziyetini sınırlandırmaları ve maruziyet durumunda yeterli korumauygulamaları tavsiye edilmelidir. Şüpheli deri lezyonları, histolojik biyopsi incelemeleri de dahiledilerek acil olarak incelenmelidir. Melanom dışı deri kanseri öyküsü olan hastalardahidroklorotiyazid kullanımının dikkatli bir şekilde tekrar gözden geçirilmesi de gerekebilir. (ayrıcabkz. Bölüm 4.8).

Hidroklorotiyazide karşı aşırı duyarlılık reaksiyonları, sülfonamid türevli maddelere aşırı duyarlılık dahil olmak üzere alerji öyküsü olan hastalarda daha olasıdır.

Böbrek yetmezliği riski olan hastalar

Böbrek işlevleri renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin devamlı, doğal aktivitesine bağlı bazı hastalarda (örneğin:şiddetli kardiyak yetmezliği olan hastalarda [NYHA-

sınıflandırması: sınıf IV], bilateral renal arter stenozu veya tek böbrekli olup renal arter stenozu olan hastalar) anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörü ile tedavi sırasındaoligüri ve/veya progresif azotemi ve nadiren akut böbrek yetmezliği geliştirme riskibulunmaktadır. Bu olaylar eş zamanlı diüretik kullanan hastalarda daha sık görülür. Bu gruphastada, eprosartan gibi anjiyotensin II reseptör blokörleri ile böbrek fonksiyonlarınınbozulması açısından benzer risk olduğunu belirlemek için yeterli deneyimbulunmamaktadır. Bu hastalarda, şiddetli hipotansiyon ve böbrek yetmezliği riski yüksekolduğu için, böbrek fonksiyonu yakın şekilde izlenmelidir.

Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS) dual blokajı:

ADE-inhibitorleri, anjiyotensin II reseptör blokörleri ya da aliskirenin birlikte kullanılması durumunda hipotansiyon, senkop, hiperkalemi riskinin arttığı ve böbrek fonksiyonununazaldığına (akut böbrek yetmezliği dahil) dair kanıtlar bulunmaktadır. RAAS'ın dualblokajına yol açtığından ADE-inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokörleri ya daaliskirenin birlikte kullanılması önerilmez (bkz. Bölüm 4.5 ve 5.1).

Eğer dual blokaj tedavisi mutlaka gerekli gorülürse sadece uzman gözetimi altnda yapılmalı ve böbrek fonksiyonu, elektrolitler ve kan basıncı yakından sık sık takip edilmelidir.Diyabetik nefropatisi bulunan hastalarda ADE-inhibitorleri ve anjiyotensin II reseptörblokörleri birlikte kullanılmamalıdır.

Böbrek yetmezliği ve böbrek transplantasyonu

Böbrek yetmezliği olan hastalarda eprosartan + hidroklorotiyazid kullanılacağı zaman böbrek işlevleri, serum potasyumu ve ürik asit, tedaviye başlamadan önce ve tedavisırasında belirli aralıklarla değerlendirilmelidir. Tedavi sırasında böbrek işlevlerininkötüleştiği gözlenirse eprosartan + hidroklorotiyazid ile tedavi yeniden değerlendirilmelidir(Bkz. Bölüm 4.3). Renal yetersizliği olan hastalarda hidroklorotiyazide bağlı azotemioluşabilir. Böbrek transplantasyonu yapılmış olan hastaların TEVETEN PLUS^® kullanımıile ilgili deneyim yoktur.

Karaciğer yetmezliği

Hafif-orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalardaki deneyim sınırlı olduğundan, bu hasta grubunda eprosartan kullanırken dikkatli olunmalıdır. Hidroklorotiyazid, intrahepatikkolestaza neden olabileceği için hafif-orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalardadikkatli kullanılmalıdır. Sıvı ve elektrolit dengesindeki değişimler, hepatik komayıhızlandırabilir.

Metabolik ve Endokrin etkiler

Hidroklorotiyazid glukoz toleransını bozabilir ve bu durum antidiyabetik ilaç alımında doz ayarlamasını gerektirebilir (Bkz. Bölüm 4.5). Eprosartan + hidroklorotiyazid ile tedavisırasında gizli diyabet açık hale gelebilir. Eprosartan + hidroklorotiyazidin içerdiği 12,5mghidroklorotiyazid dozunda sadece hafif metabolik ve endokrin istenmeyen etkilergözlenmiştir (serum kolesterol ve trigliseridlerde artış).

•

Elektrolit dengesizliği

Hidroklorotiyazid sıvı veya elektrolit denge bozukluğuna yol açabilir (hipokalemi, hiponatremi, hiperkalsemi, hipomagnezemi ve hipokloremik alkaloz). Diüretik tedavi alanher hastada olduğu gibi serum elektrolit düzeylerinin periyodik olarak tetkik edilmesi

öıı belge ^

gerekir.

Potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviyeleri, potasyum içeren tuz ikameleri veya potasyum düzeyini artırabilen (örn. trimetoprim içeren ilaçlar) diğer tıbbi ürünler, serumpotasyumunda artışa neden olabilir, eprosartan ile birlikte kullanımı sırasında dikkatliolunmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5).

Koroidal efüzyon, Akut M^^opi ve Sekonder Kapalı Açılı Glokom

Bir sulfonamid olan hidroklorotiyazid idiosenkrazik bir reaksiyona neden olabilir ve görme alanı kusurunun eşik ettiği koroidal efüzyon, akut geçici miyopi ve akut kapalı açılı glokomile sonuçlanabilir. Semptomlar genellikle ilaca başlandıktan saatler-haftalar sonra ortayaçıkan görme keskinliğinde akut olarak başlayan azalma veya oküler ağrıyı içerir. Tedaviedilmeyen akut kapalı açılı glokom kalıcı görme kaybına yol açabilir. Primer tedavihidroklorotiyazidin mümkün olan en kısa sürede kesilmesidir. İntraoküler basınç kontroledilemezse, hızla tıbbi veya cerrahi tedavi düşünülmesi gerekebilir. Akut kapalı açılıglokom gelişmesi açısından risk faktörleri sülfonamid veya penisilin alerjisi öyküsüiçerebilir.

Hipotansiyon

Semptomatik hipotansiyon şiddetli tuz veya sıvı kaybı olan hastalarda (örneğin, yüksek dozlu diüretik tedavi, tuzu kısıtlayıcı diyet, diyare veya kusma sonrası) oluşabilir.Eprosartan + hidroklorotiyazid ile tedaviye başlamadan önce tuz ve/veya sıvı kaybınındüzeltilmesi gerekmektedir.

Aort ve Mitral Kapak Stenozu, Obstrüktif Hipertrofik Kardiyomiyopati

Bütün vazodilatatörlerde olduğu gibi aort veya mitral kapak stenozu veya obstrüktifhipertrofik kardiyomiyopatisi olan hastalarda eprosartan+hidroklorotiyazid dikkatlikullanılmalıdır.

Primer Hiperaldosteronizm

Primer hiperaldosteronizmi olan hastalar, Renin-Anjiyotensin-Aldosteron sisteminin inhibisyonu yoluyla etki eden antihipertansiflere yeterli şekilde tepki vermediği için,eprosartan+hidroklorotiyazid tedavisi önerilmemektedir.

Koroner Kalp Hastalığı

Koroner kalp hastalığı olan hastalarla ilgili deneyim kısıtlıdır.

Gebelik

Anjiyotensin II reseptör blokörlerine gebelikte başlanmamalıdır. Anjiyotensin II reseptör blokörleri ile tedavinin mutlaka gerekli olduğu düşünülmediği sürece gebelik planlayanhastalarda gebelikte kullanım açısından belirlenmiş bir güvenlik profili olan alternatifantihipertansif tedavilere geçilmelidir. Gebelik tespit edildiğinde, anjiyotensin II reseptörblokörleri ile tedavi hemen kesilmelidir ve uygunsa alternatif bir tedavi başlanmalıdır (Bkz.Bölüm 4.3 ve 4.6).

•

Akut Solunum Toksisitesi

Hidroklorotiyazid alımından sonra akut solunum sıkıntısı sendromu (ARDS) dahil olmak üzere çok seyrek şiddetli akut solunum toksisitesi vakaları bildirilmiştir. Akciğer ödemitipik olarak hidroklorotiyazid alımından sonra dakikalar ila saatler içinde gelişir.Başlangıçta, semptomlar dispne, ateş, pulmoner kötüleşme ve hipotansiyonu içerir. EğerARDS teşhisi şüphesi varsa, Teveten Plus HCT 600 mg/12,5 mg kesilmeli ve uygun tedavi

^verilmeli. ^Hidrokloro^yâzidüa^m^ota^şn ı4^RDSşty.^aş^ay^{an hastalarda hidrokloroti}y^azid

tedavisi uygulanmamalıdır.

sistemik lupus eritematozusu alevlendirdiği veya aktive ettiği

Hidroklorotiyazid, doping testlerinde pozitif sonuç verebilir.

Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, total laktaz yetmezliği ya da glikoz- galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Eprosartan ve hidroklorotiyazid'in her ikisi için potansiyel etkileşimler

Birlikte alınması tavsiye edilmeyenler

Lityum:

Lityumun, anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri ve nadiren anjiyotensin II reseptör blokörleri ile birlikte uygulanması sırasında serum lityum konsantrasyonlarında reversibl artışlar vetoksisite bildirilmiştir. Ayrıca, tiyazidler lityumun renal klerensini düşürebilir ve dolayısıyla lityumtoksisitesi riski artabilir. Bu nedenle, TEVETEN PLUS® ve lityumun birlikte kullanılması tavsiyeedilmemektedir (Bkz. Bölüm 4.4). Kombinasyon tedavinin gerekli olması halinde, serum lityumseviyeleri dikkatle izlenmelidir.

Birlikte alındığında dikkatli olunması gerekenler

Baklofen:

Antihipertansif etki güçlenebilir.

Non-steroid antienflamatuvar ilaçlar:

ADE inhibitörlerinde olduğu gibi anjiyotensin II reseptör blokörlerinin NSAID' ler ile birlikte kullanılması, özellikle böbrek fonksiyonu daha önceden kötü olan hastalarda, böbrekfonksiyonunun kötüleşmesi riskinin artmasına (olası akut böbrek yetmezliği ve serum potasyumdüzeyinde artış dahil) yol açabilir.

Bu kombinasyon özellikle yaşlılarda dikkatli kullanılmalıdır. Hastalarda yeterli hidrasyon sağlanmalıdır ve eş zamanlı tedavi başlandıktan sonra böbrek fonksiyonunun takibine ve dahasonra periyodik olarak kontrol edilmesine dikkat edilmelidir. Losartan ile NSAID indometasinineşzamanlı kullanımı, anjiyotensin II reseptör blokörünün etkililiğinde azalmaya neden olmuştur,sınıf etkisi göz ardı edilemez.

Birlikte alındığında değerlendirilmesi gerekenler

Amifostin:

Antihipertansif etki güçlenebilir.

Diğer antihipertansif ajanlar:

Eprosartan + hidroklorotiyazidin kan basıncını düşürücü etkisi, diğer kan basıncını düşüren ilaçlarla beraber kullanımı ile artabilir.

Alkol, barbitüratlar, narkotikler veya antidepresanlar:

Ortostatik hipotansiyon artabilir.

Eprosartan için potansiyel etkileşimler

serum potasyum seviyelerini artırabilen diğer tıbbi ürünler (örn. heparin, trimetoprim içeren ilaçlar, ADE inhibitörleri) ile birlikte kullanım, serum potasyum seviyelerinde artışa neden olabilir.Potasyum seviyelerini etkileyen bir tıbbi ürünün TEVETEN PLUS® ile kombinasyon olarak reçeteedilmesi halinde potasyum plazma seviyelerinin izlenmesi tavsiye edilmektedir (Bkz. Bölüm 4.4).

Klinik çalışma verileri, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS), ADE-inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokörleri ya da aliskirenin kombine kullanımıyla ikili blokajının, tekliRAAS-etkili ajanın kullanımına kıyasla daha yüksek sıklıkta hipotansiyon, hiperkalemi ve böbrekfonksiyonunda azalma (akut böbrek yetmezliği dahil) gibi advers olaylarla ilişkili olduğunugöstermiştir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4 ve 5.1).

Hidroklorotiyazid için potansiyel etkileşimler

Birlikte alınması tavsiye edilmeyenler

Potasyum seviyelerini etkileyen tıbbi ürünler:

Diğer kaliüretik diüretikler, laksatifler, kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin, karbenoksolon, penisilin G sodyum veya salisilik asit türevleri gibi potasyum kaybı ve hipokalemi ile ilişkili diğertıbbi ürünler ile birlikte alındığında hidroklorotiyazidin potasyum tüketme etkisi artabilir. Bunedenle bu şekilde birlikte kullanım tavsiye edilmemektedir (Bkz. Bölüm 4.4).

Birlikte alındığında dikkatli olunması gerekenler

Kalsiyum tuzları ve D vitamini:

Tiyazid diüretikleri, atılımın azalmasından dolayı serum kalsiyum seviyelerinde artışa neden olabilir. Kalsiyum katkılarının ya da serum kalsiyum seviyelerini etkileyen tıbbi ürünlerin (örn.D vitamini terapisi) kullanılması gerektiğinde, serum kalsiyum seviyeleri izlenmeli ve kalsiyumdozu buna göre ayarlanmalıdır.

Kolestiramin ve kolestipol reçineleri:

Kolestiramin ya da kolestipol gibi anyon değiştirici reçineler, hidroklorotiyazidin absorbsiyonunu azaltır. Ancak, hidroklorotiyazidin reçine alımından en az 4 saat önce ya da 4-6 saat sonra alımıyla,etkileşim en aza indirebilir.

Digitalis glikozidleri:

Tiyazid kaynaklı hipokalemi veya hipomagnezemi, başlamasını tetikleyebilir.

Serum potasyum bozukluğundan etkilenen tıbbi ürünler:

TEVETEN PLUS®' ın serum potasyum bozukluğundan etkilenen tıbbi ürünler (örn. digitalis glikozidleri ve antiaritmikler) ile birlikte ve hipokaleminin torsades de pointes (ventrikülertaşikardi) için predispozan bir faktör olduğu torsades de pointesi (ventriküler taşikardi) indükleyenaşağıdaki tıbbi ürünler (bazı antiaritmikler dahil) ile birlikte uygulanması halinde serum potasyumuve EKG' nın düzenli olarak izlenmesi tavsiye edilmektedir:

• Sınıf la antiaritmikler (örn. kinidin, hidrokinidin, disopiramid)

• Sınıf III antiaritmikler (örn. amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid)

• Bazı antipsikotikler (örn. tiyoridazin, klorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin,siyamemazin, sülpirid, sultoprid, amisülprid, tiaprid, pimozid, haloperidol, droperidol)

• Diğerleri (örn. bepridil, sisaprid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin, pentamidin,terfenadin, vinkamin IV).

Non-depolarizan iskelet-kas gevşeticileri (örn. tubokurarin):

Hidroklorotiyazid, non-depo^Tizah fs'Kelet-kas'gevşetiCfler^ft'etkisini artırabilir.

Doğrulama Kodu: rZW56Ö3NRZlAxaKİUSHY3Zm}^ZmxXZlAx ® 'Belge Takip Adresi:https://www.turkiye.gov

Antikolinerjik ajanlar (örn. atropin, biperiden):

Gastrointestinal motilite ve mide boşalma hızının azalması ile tiyazid tipi diüretiklerin biyoyararlanımı artabilir.

Antidiyabetik tıbbi ürünler (oral ajanlar ve insülin):

Tiyazid ile tedavi glukoz toleransını etkileyebilir. Antidiyabetik ilacın dozunun ayarlanması gerekebilir (Bkz. Bölüm 4.4).

Metformin:

Hidroklorotiyazid ile ilişkili olası fonksiyonel böbrek yetmezliğinin indüklediği laktik asidoz riskinden dolayı metformin dikkatli kullanılmalıdır.

Beta blokörler ve diazoksit:

Tiyazidler, beta blokörler ve diazoksitin hiperglisemik etkisini artırabilir.

Presör aminler (örn. noradrenalin):

Presör aminlerin etkisi azalabilir.

Gut tedavisinde kullanılan tıbbi ürünler (probenesid, sülfinpirazon ve allopurinol): Hidroklorotiyazid, serum ürik asit seviyesini artırabileceği için ürikozürik tıbbi ürünlerin dozununayarlanması gerekebilir. Probenesid veya sülfinpirazon dozunun artırılması gerekebilir. Tiyazid ilebirlikte kullanılması, allopurinole karşı gelişen aşırı duyarlılık reaksiyonlarının insidansında artışaneden olabilir.

Amantadin:

Tiyazidler, amantadinin neden olduğu advers etkilerin riskinde artışa neden olabilir.

Sitotoksik ajanlar (örn. siklofosfamid, metotreksat):

Tiyazidler, sitotoksik tıbbi ürünlerin böbreklerden atılımını azaltabilir ve bu ajanların miyelo-supresif etkilerini artırabilir.

Tetrasiklinler:

Tetrasiklinler ve tiyazidlerin birlikte uygulanması, tetrasiklin kaynaklı üre artışı riskini artırabilir. Bu etkileşim, doksisiklin için muhtemelen geçerli değildir.

Serum sodyum seviyesini azaltan tıbbi ürünler:

Hidroklorotiyazidin hiponatremik etkisi; antidepresan, antipsikotik, antiepileptik gibi ilaçlarla birlikte kullanıldığında artabilir. Bu ilaçların uzun dönem kullanımında dikkatli olunması önerilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Veri bulunmamaktadır.

4.6 Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik Kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon):

Anjiyotensin II reseptör blokörü tedavisinin mutlaka gerekli olduğu durumlar dışında hamile kalmayı planlayan hastalar hamilelikte bilinen güvenlik profili olan diğer alternatif antihipertansiftedavilere geçmelidirler. Bu ilacı kullanan çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınların etkili birdoğum kontrol yöntemi kullanması önerilmektedir. Doğum kontrol yöntemleri ve TEVETEN

^PLUS® ^{arasında etkile}ş^im ç^a^asımeıvfiutı4eği^ldırk imzalanmıştır.

Belge Do

Gebelik dönemi:

Anjiyotensin II Reseptör Blok^^ü:

Anjiyotensin II reseptör blokörlerinin hamileliğin tüm trimesterlerinde kullanılması kontrendikedir. (Bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4). TEVETEN PLUS® gerekli olmadıkça gebelik dönemindekullanılmamalıdır.

Hamileliğin ilk trimesterinde ADE inhibitörlerine maruziyeti takiben teratojenite riski ile ilgili epidemiyolojik kanıtlar kesinleşmiş değildir. Ancak riskdeki küçük artış dışlanamaz. AnjiyotensinII reseptör blokörlerindeki risk için kontrollü epidemiyolojik veri bulunmasa da benzer risk bu ilaçgrubu için de geçerli olabilir. Anjiyotensin II reseptör blokör tedavisinin zorunlu olmadığıdurumlarda, gebelik planlayan hastalar için, bilinen bir güvenlik profiline sahip alternatifantihipertansif tedavilere geçilmelidir. Hamilelik tespit edildiğinde Anjiyotensin II reseptör blokörüile tedavi derhal durdurulmalı ve uygunsa alternatif tedaviye başlanmalıdır.

İkinci ve üçüncü trimesterlerde anjiyotensin II reseptör blokör tedavisine maruziyetin insanda fötal toksisite (renal işlevlerde azalma, oligohidroamniyoz, kafatası kemikleşme retardasyonu) veneonatal toksisiteye (böbrek yetmezliği, hipotansiyon, hiperkalemi) neden olduğu bilinmektedir(Bkz. Bölüm 5.3). Hamileliğin 2. trimesterinden itibaren Anjiyotensin II reseptör blokörünemaruziyette böbrek işlevlerinin ve kafatasının ultrason tetkiki önerilmektedir. AnneleriAnjiyotensin II reseptör blokörü almış olan bebekler hipotansiyon için yakın takip edilmelidir (Bkz.Bölüm 4.3 ve 4.4).

Hidroklorotiyazid:

Hamilelikte, özellikle 1. trimesterde hidroklorotiyazid kullanımı deneyimi sınırlıdır. Hayvan çalışmaları yeterli değildir. Hidroklorotiyazid plasentadan geçer. Hidroklorotiyazidin farmakolojiketki mekanizması göz önüne alındığında 2. ve 3. trimesterlerde kullanımı fetoplasental perfüzyonubozabilir ve sarılık, elektrolit denge bozukluklarına ve trombositopeni gibi neonatal ve fötal etkilereneden olabilir. Hidroklorotiyazid, plazma hacim azalması ve plasental hipoperfüzyon riskindendolayı gestasyonel ödem, gestasyonel hipertansiyon veya pre-eklampsi tedavisinde, bu hastalıklarınseyrinde hiç bir yarar sağlamayacağı için kullanılmamalıdır. Hidroklorotiyazid, hamile kadınlardabaşka tedavinin kullanılamadığı nadir durumlar dışında esansiyel hipertansiyon içinkullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi:

Anjiyotensin II Reseptör Blokörleri (ARB'ler):

Emzirme döneminde TEVETEN PLUS® kullanımına yönelik bilgi olmadığı için, TEVETEN PLUS^® önerilmemektedir ve özellikle yenidoğan veya prematüre bebek emzirirken, daha iyibelirlenmiş güvenlik profili olan alternatif tedaviler tercih edilir.

Hidroklorotiyazid:

Hidroklorotiyazid insan sütüne az miktarda geçer. Yoğun diüreze neden olan yüksek dozlardaki tiazidler süt üretimini baskılayabilir. Emzirme esnasında TEVETEN PLUS® kullanılmasıönerilmez. Emzirme esnasında TEVETEN PLUS^® kullanılacaksa, doz mümkün olduğu kadardüşük tutulmalıdır.

Üreme yeteneği /Fertilite:

Fertilite üzerine klinik veri mevcut değildir.

Eprosartan üzerine klinik olmayan veriler, erkek ve dişi fertiliteye herhangi bir etkisi olduğunu göstermemektedir. Hidroklorotiyazidin fertiliteye olası etkileri üzerine klinik öncesi bilgi mevcutdeğildir.

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

TEVETEN PLUS®'m araç ve makine kullanma üzerine etkisi incelenmemiştir ancak farmakodinamik özellikleri göz önüne alındığında TEVETEN PLUS®'ın araç ve makine kullanmayeteneğini etkileyeceği düşünülmemektedir. Bununla birlikte hipertansiyon tedavisi sırasında araçve makine kullanırken bazen sersemlik veya yorgunluk oluşabileceği dikkate alınmalıdır.

4.8 İstenmeyen etkilerGüvenlilik profilinin özeti

Eprosartan + hidroklorotiyazid ile tedavi edilen hastalarda en yaygın bildirilen istenmeyen etkiler, hastaların yaklaşık %11 ve %8'inde (plasebo ile %14 ve %8) görülen baş ağrısı ve spesifikolmayan gastrointestinal şikayetlerdir.

Advers etkilerin özeti

Plasebo kontrollü klinik çalışmalarda ortaya çıkan veya bilimsel literatürde bildirilen advers etkiler aşağıdaki tabloda özetlenmiştir. Her bir sıklık kategorisi altında, advers etkiler, eprosartan,eprosartan + hidroklorotiyazid kombinasyonu ve tek başına hidroklorotiyazid tedavisinden eldeedilen verilere dayanılarak listelenmiştir (tablo dip notlarına bakınız).

Çok yaygın (>1/10); Yaygın ( >1/100, <1/10); Yaygın olmayan (>1/1.000, <1/100); Seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); Çok seyrek (<1/10.000), Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahminedilemiyor).

Plasebo Kontrollü Çalışmalarda ve Bilimsel Literatürde Bildirilen Advers Etkiler (MedDRA sistem organ sınıfına göre):İyi huylu neoplazmalar, malign ve belirtilmemiş (kist ve polip dahil)

Bilinmiyor:

Melonom dışı cilt kanseri (Bazal hücreli karsinom ve Skuamöz hücreli karsinom*)

*Melanom dışı cilt kanseri: Epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen mevcut verilere dayanarak, hidroklorotiyazid ve melanom dışı cilt kanseri arasında kümülatif doza bağımlı ilişki gözlenmiştir.(ayrıca bkz. Bölüm 4.4. ve 5.1)

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan:Çok seyrek:

Hemolitik anemi*

Bilinmiyor:Bağışıklık sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan:Bilinmiyor:Metabolizma ve beslenme hastalıklarıYaygın:

Hiperglisemi

Yaygın olmayan:

Hipokalemi, hiponatremi, hipokloremi, hiperürisemi, gut, hiperkolesterolemi

Bilinmiyor:Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın olmayan:Bilinmiyor:Sinir sistemi hastalıkları

Çok yaygın:

Baş ağrısı**

Yaygın:Göz hastalıkları

Bilinmiyor:Kulak ve iç kulak hastalıkları

Yaygın olmayan:Vasküler hastalıklar

Yaygın:

Hipotansiyon (örn. ortostatik)

Bilinmiyor:Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar Yaygın:

Rinit

Seyrek:

Pulmoner ödem*, pnömoni*

Çok seyrek:Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın:

Spesifik olmayan gastrointestinal şikayetler (öm.,bulantı, diyare, kusma)

Yaygın olmayan:

Kabızlık**

Seyrek:Hepato-bilier hastalıklar

Bilinmiyor:Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın:

Alerjik deri reaksiyonları (örn., döküntü, kaşıntı)

Yaygın olmayan:

Anjiyoödem

Bilinmiyor:Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları Yaygın olmayan:

Kas spazmları**

Bilinmiyor:Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Bilinmiyor:Üreme sistemi ve meme hastalıkları

Yaygın olmayan:

Cinsel işlev bozukluğu

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar Yaygın:Yaygın olmayan:

Pireksi

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlıkmesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi'ne(TÜFAM) bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: [email protected]; tel:0 800 31400 08; faks:0 312 218 35 99).

4.9 Doz aşımı ve tedavisi

İnsanda aşırı doz ile ilgili veriler kısıtlıdır. 12000 mg'a kadar eprosartan dozlarının alındığı pazarlama sonrası deneyimler bireysel olarak bildirilmiştir. Hastaların çoğunun semptombildirmemesine rağmen, bir hastada, 12000 mg eprosartan aldıktan sonra dolaşım kollapsı ortayaçıktığı görülmüştür. Hasta tamamen iyileşmiştir. Eprosartan+hidroklorotiyazid için maksimumalınan doz 3600 mg eprosartan/75 mg hidroklorotiyazid olmuştur. Bu doz bir intihar girişimivakasında bildirilmiştir.

Doz aşımının en olası belirtisi hipotansiyondur.

Diğer semptomlar dehidrasyon ve elektrolit kaybına (hipokalemi, hipokloremi, hiponatremi) bağlı olabilir ve büyük olasılıkla bulantı ve somnolans şeklinde görülebilir. Tedavi semptomatik vedestekleyici olmalıdır. Eprosartan hemodiyaliz ile uzaklaştırılamaz. Hidroklorotiyazidinhemodiyaliz ile atılma derecesi ise belirlenmemiştir.

5 FARMAKOLOJIK ÖZELLIKLER5.1 Farmakodinamik özellikleri

Farmakoterapötik grubu: Anjiotensin II Antagonistleri ve Diüretikler

ATC Kodu: C09DA02

Eprosartan

:

Eprosartan, AT1 reseptörlerine selektif olarak bağlanan, non-peptid, oral olarak aktif, non-bifenil ve non-tetrazol bir anjiotensin II reseptör blokörüdür.

Anjiotensin II, hipertansiyonun patofizyolojisinde önemli bir rol oynar. Renin-Anjiyotensin-Aldosteron sisteminin primer aktif hormonudur ve etkili bir vazokonstriktördür.

Eprosartan anjiotensin II'nin kan basıncı, renal kan akımı ve aldosteron salgılanması üzerindeki etkilerini antagonize eder. Kan basıncı kontrolü 24 saat süreyle ilk doza bağlı postural hipotansiyonveya refleks taşikardi oluşmaksızın sağlanmıştır. Eprosartan ile tedavinin kesilmesi, kan basıncındahızlı rebound artışa neden olmamaktadır.

Eprosartan renal otoregulasyon mekanizmalarını etkilemez. Sağlıklı erişkin erkeklerde eprosartanın, ortalama efektif renal plazma akımını artırdığı gösterilmiştir.

Eprosartan, öksürük gibi bradikinine (ADE tarafından ortama salınan) bağlı olan etkileri artırmaz.

İki büyük randomize kontrollü çalışma (ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) ve VA NEPHRON-D (The Veterans AffairsNephropathy in Diabetes)) bir ADE-inhibitorünün bir anjiyotensin II reseptör blokörüyle kombinekullanımını incelemiştir.

ONTARGET çalışması, kardiyovasküler ya da serebrovasküler hastalık öyküsü olan ya da kanıtlanmış son-organ hasarı ile birlikte seyreden tip 2 diyabetes mellitus hastalarında

yürütülmüştür. VA NEPHRON-D çalışması, tip 2 diyabetes mellitus hastalığı olan ve diyabetik nefropatisi bulunan hastalarda yürütülmüştür.

Bu çalışmalar, renal ve/veya kardiyovasküler sonlanımlar ve mortalite üzerinde anlamlı yarar göstermemiş, monoterapiyle kıyaslandığında hiperkalemi, akut böbrek hasarı ve/veya hipotansiyonriskinin arttığı gözlenmiştir. Benzer farmakodinamik özellikleri dikkate alındığında, bu sonuçlardiğer ADE-inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokörleri için de anlamlıdır.

Bu nedenle ADE-inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokörleri diyabetik nefropati bulunan hastalarda birlikte kullanılmamalıdır.

ALTITUDE (Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) çalışması, kronik böbrek hastalığı, kardiyovasküler hastalık ya da her ikisi bulunan tip 2diyabetes mellitus hastalarında standart bir ADE-inhibitörü ya da bir anjiyotensin II reseptörüblokörü tedavisine aliskiren eklenmesinin yararını test etmek için tasarlanan bir çalışma olmuştur.Advers sonuç riskinde artış olması nedeniyle çalışma erken sonlandırılmıştır. Aliskiren grubunda,plasebo grubuna kıyasla, kardiyovasküler ölüm ve inme vakalarının her ikisi de sayısal olarak dahasık görülmüş ve ilgili advers olaylar ve ciddi advers olaylar (hiperkalemi, hipotansiyon ve renaldisfonksiyon) aliskiren grubunda plasebo grubuna göre daha sık bildirilmişir.

Hidroklorotiyazid

:

Hidroklorotiyazid yerleşmiş bir tiyazid grubu diüretiktir. Tiyazidler elektrolit reabsorbsiyonunun renal tübüler mekanizmasını, sıvı, sodyum ve klorür atılımını artırarak etkilerler.Hidroklorotiyazidin diüretik etkisi ile plazma hacmi azalır, plazma renin aktivitesi ve aldosteronsalgısı artar. Bunun sonucu, üriner potasyum ve bikarbonat kaybı artar, serum potasyumundaazalma oluşur. Hidroklorotiyazidin antihipertansif etkisi, diüretik ve direkt vasküler aktivite(vasküler rezistans azalması) mekanizmasının kombinasyonuna dayanmaktadır.

Melanom dışı cilt kanseri: Epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen mevcut verilere dayanarak, hidroklorotiyazid ve melanom dışı cilt kanseri arasında kümülatif doza bağımlı bir ilişkigözlenmiştir. Yapılan bir çalışmaya, sırasıyla 1.430.833 ve 172.462 popülasyon kontrolleriyleeşleştirilmiş 71.533 bazal hücreli karsinom vakası ve 8629 skuamöz hücreli karsinom vakasındanoluşan bir popülasyon dahil edilmiştir. Yüksek düzeyde hidroklorotiyazid kullanımı (>50,000 mgkümülatif) bazal hücreli karsinom için 1,29 (%95 güven aralığı (CI): 1,23 - 1,35) ve skuamözhücreli karsinom için 3,98 (%95 CI: 3,68 - 4,31) düzeyinde düzeltilmiş maruziyet olasılıkları oranı(OR;Odds Ratio) ile ilişkilendirilmiştir. Hem bazal hücreli karsinom, hem de skuamöz hücrelikarsinom için belirgin bir kümülatif doz-yanıt ilişkisi gözlenmiştir. Başka bir çalışma, dudakkanseriyle hidroklorotiyazid maruziyetinin ilişkili olabileceğini göstermiştir: 633 dudak kanserivakası bir riskli-küme örnekleme stratejisi kullanılarak 63.067 kontrolle eşleştirilmiştir. 2,1 (%95CI: 1,7 - 2,6) düzeyinde ayarlanmış bir olasılık oranı (OR) ile kümülatif doz-yanıt ilişkisikanıtlanmış olup, uzun zamandır yüksek düzeyde kullananlar için (~25.000 mg) OR 3,9'a (3,0 -4,9) ve en yüksek kümülatif doz için (~100.000 mg) 7,7'ye (5,7 - 10,5) yükselmektedir.

TEVETEN PLUS®:

Esansiyel hipertansiyonu olan 473 hasta ile yapılan 8 haftalık plasebo kontrollü bir klinik çalışmada, 600 mg eprosartan ve 12,5 mg hidroklorotiyazid kombinasyonunun, iyi tolere edildiğive etkili olduğu gösterilmiştir. Plasebo yanıtının yüksek olmasına rağmen (tek başına eprosartan veplasebo karşılaştırması için p=0,08) TEVETEN PLUS® sistolik ve diastolik kan basıncını klinikolarak anlamlı derecede düşürmüştür ve her iki tek tek bileşen ve plaseboya karşı istatistiksel olarakanlamlı derecede üstün bulunmuştur. Tolerabilite, eprosartan/ hidroklorotiyazid 600 mg/12,5 mg,eprosartan ve plasebo için aynı olmuştur.

Bir diğer klinik çalışmada, tek başına 600 mg eprosartan ile 3 haftada yeterli şekilde tedavi edilmeyen ve diastolik kan bastagr , 98end44tmmHgı arasindauolfln hastalara, 8 hafta boyunca 600 mgBelge eprosartari/

-ii

hidrok¥oroiiyazftf^zveya tekt®'ba'§ı'na^'60ö'ttım|g"'epffesartaffts£veti^ttfşt^r. Bu

kombinasyon, eprosartan monoterapiye yeterli şekilde cevap vermeyen hastalarda sistolik ve diastolik kan basıncında istatistiksel ve klinik olarak ilgili ilave bir azalma sağlamıştır. Tolerabilite,hem kombinasyon tedavisi hem de monoterapi için eşit derecede tatmin edici olmuştur.

80 yaşın üzerindeki hastalar için yalnızca sınırlı veriler mevcuttur.

Eprosartan ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun morbidite ve mortaliteye olan etkisi incelenmemiştir. Epidemiyolojik çalışmalar, hidroklorotiyazid ile yapılan uzun süreli tedavinin,kardiyovasküler morbidite ve mortalite riskini azalttığını göstermiştir.

5.2 Farmakokinetik özellikler

Eprosartan

Eprosartanın farmakokinetiği erkekler ve kadınlar arasında farklılık göstermemektedir.

Eprosartanın, insan sitokrom P450 izoenzimleri olan CYP1A, 2A6, 2C9/8, 2C19, 2D6, 2E ve 3A' yı inhibe etmediği

in vitro

olarak gösterilmiştir.

Emilim:

Oral uygulamayı takiben eprosartanın mutlak biyoyararlanımı yaklaşık %13'dür. Eprosartan, aç olarak alınmasından sonra maksimum plazma konsantrasyonuna 1- 2 saatte ulaşır. Eprosartankronik kullanımda küçük oranda birikir (%14). Eprosartanın gıda ile birlikte alınması emilimigeciktirir, fakat biyoyararlanımda azalmaya neden olmaz.

100 ile 800 mg doz aralığında, eprosartana maruz kalmada doz oranından biraz daha az bir artış vardır. Bu durum, muhtemelen ilacın fizikokimyasal özelliklerinden kaynaklanmaktadır.

Dağılım:

Eprosartanın plazma proteinlerine bağlanma oranı %98'dir. Bu oran cinsiyet, yaş, karaciğer fonksiyon bozukluğu veya hafif-orta düzeyde böbrek yetmezliğinden etkilenmemektedir. Plazmaproteinlerine bağlanma, ağır böbrek yetmezliği olan az sayıda hastada azalmaktadır.

Eprosartanın dağılım hacmi yaklaşık 13 litredir. Total plazma klerensi ise yaklaşık 130ml/dakikadır.

Biyotransformasyon:

Veri bulunmamaktadır.

Eliminasyon:

Eprosartanın terminal eliminasyon yarılanma ömrü tipik olarak 5-9 saat arasındadır. [¹⁴C] eprosartanın oral uygulamasını takiben radyoaktivitenin yaklaşık %90'ı feçesten gerialınmıştır. Yaklaşık %7'si idrarla itrah edilen ilacın %80'i eprosartandır.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Veri bulunmamaktadır.

Hidroklorotiyazid

Emilim:

Hidroklorotiyazidin, oral uygulamayı takiben emilimi rölatif olarak hızlıdır.

^Dağılım- Bu belge

Belge Hidrofelorotiy'azidpSaseatalı baBiyerixgeçeKz ama kan-beyinkbariyerini :g©çffl®zive'anö@gsütüft©igeçer.

Biyotransformasyon:

Hidroklorotiyazid metabolize edilmez.

Eliminasyon:

Böbrekler tarafından hızla elimine edilir. Oral olarak alınan dozun en az %61'i 24 saat içinde değişmeden atılır. Açlık durumunda verildiğinde, ortalama eliminasyon yarılanma ömrü 5-15saattir.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Veri bulunmamaktadır.

TEVETEN PLUS®

Hidroklorotiyazid ve eprosartanın birlikte uygulanması iki etkin maddenin de farmakokinetiği üzerinde anlamlı klinik etki göstermez.

Eprosartan ve hidroklorotiyazidin biyoyararlanımı besinlerden etkilenmez, ama emilim gecikir. Pik plazma konsantrasyonuna, eprosartan dozu uygulandıktan 4 saat sonra ve hidroklorotiyazid dozuuygulandıktan 3 saat sonra ulaşılır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Normal renal fonksiyonları olan kişilere oranla ortalama EAA ve Cmaks değerleri orta derecede renal yetersizliği olan (kreatin klerensi 30-59mL/dakika) hastalarda yaklaşık %30, ağır renal yetersizliğiolan (kreatin klerensi 5-29 mL/dakika) hastalarda yaklaşık %50 daha fazladır.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda eprosartanın EAA değerleri (C maks değil) ortalama olarak %40 oranında yükselmiştir, ama bu durum doz ayarlaması yapılmasını gerektirmez.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlılarda eprosartanın EAA ve Cmaks değerleri daha yüksektir (ortalama 2 kat), ancak doz ayarlamasına gerek yoktur.

5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri

Oral uygulamadan sonra eprosartan/hidroklorotiyazid kombinasyonunun potansiyel toksisitesi, 3 aya kadar süren çalışmalarda fareler ve köpeklerde incelenmiştir. İnsanda terapötik dozlarınkullanımını dışlayacak herhangi bir bulgu ortaya çıkmamıştır.

Toksikolojik hedef organ böbrektir. Eprosartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu, böbrek fonksiyonunda değişikliğe (serum üre ve serum kreatinin seviyelerinde artış) neden olmuştur.Ayrıca, fareler ve köpeklerde daha yüksek dozlarda böbreklerde tübüler dejenerasyon verejenerasyon meydana gelmiştir. Bu durum muhtemelen renal hemodinamiklerin değişmesinden(tübüler hipoksiye neden olan hipotansiyonun bir sonucu olarak renal perfüzyonda azalma ileseyreden tübüler selüler dejenerasyon) kaynaklanmaktadır.

Ayrıca kombinasyon, jukstaglomerüler hücre hiperplazisine, kırmızı kan hücresi parametrelerinde azalmalara ve kalp ağırlığında azalmaya neden olmuştur. Bu etkilerin, yüksek dozdaki eprosartanınfarmakolojik etkilerinden kaynaklandığı görülmektedir. Bu etkiler ayrıca diğer ADE inhibitörleriile de ortaya çıkmaktadır^uBu, buâ^ulantn^ikiteraapötikandocalardaki eprosartan/hidroklorotiyazidkombinasyonun insanda kullanımı ile ilişkisi bilinmemektedir. :https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys

Hem kombinasyon hem de tek başına eprosartan ve hidroklorotiyazid ile yapılan

in vitroin vivo

çalışmalardan elde edilen bulgular, ilgili bir genotoksik potansiyeli göstermemiştir.

Eprosartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu ile herhangi bir karsinojenisite çalışması yapılmamıştır. 2 yıl süre ile sıçanlarda 600 mg/kg/gün ve farelerde 2000mg/kg/gün doza kadaruygulanan eprosartan ile karsinojenisite gözlenmemiştir. Hidroklorotiyazid ile insanlarda yapılanyoğun çalışmalarda hidroklorotiyazid kullanımı ve neoplazma artışı arasında bir ilişki varlığıgösterilmemiştir.

Gebe tavşanlarda, sadece hamileliğin son dönemlerinde 10mg/kg/gün dozunda uygulanan eprosartanın maternal ve fötal mortaliteye yol açtığı gözlenmiştir. Hidroklorotiyazid, eprosartanınmaternal ve embriyo fötal toksisitesini artırmamıştır. 3/1 mg/kg/gün (eprosartan/hidroklorotiyazid)doza kadar oral yoldan uygulanan eprosartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu maternal veya fötaltoksik etkilere neden olmamıştır.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesiTablet çekirdeği

Sığır kaynaklı laktoz monohidrat Mikrokristalin sellülozPrejelatinize nişasta (mısır)

Krospovidon Magnezyum stearatSaf su

Film Kaplama

Polivinil alkol Talk

Titanyum dioksit (E171)

Makrogol 3350,

Demir oksit sarı (E172)

Demir oksit siyah (E172)

6.2. Geçimsizlikler

Geçerli değildir.

6.3. Raf ömrü

36 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25 °C altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

6.5. Ambalajın nitelii ve içerii

28 film tabletlik PVC/Aclar/Al blister ambalajda, kullanma talimatı ile birlikte karton kutuda sunulmaktadır.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya dteatikemate¥yailleçz"TıbbiiAtıktarın Kontrolü Yönetmeligi” ve

7. RUHSAT SAHIBI

Abbott Laboratuarları İth. İhr. ve Tic. Ltd. Şti.

Saray Mah., Dr. Adnan Büyükdeniz Cad., No:2,

Kelif Plaza, 34768 Ümraniye -İstanbul

8. RUHSAT NUMARASI

120/57

9İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi : 14.08.2006 Ruhsat yenileme tarihi :

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ