Sloxacin 400 Mg/200 Ml Iv İnfüzyonluk Çözelti Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI

BEŞERI TIBBI URUNUN ADI

SLOXACİN 400mg/200mL IV infüzyonluk çözelti Steril

KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin madde:

200 mL'lik infüzyon çözeltisi; 400 mg siprofloksasin (her 1 mL'de 2 mg siprofloksasin içerir).

Yardımcı madde(ler):

Sodyum klorür: 1800 mg (30,8 mmol)

Diğer yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

Elektrolit yoğunlukları (Litrede)

Sodyum: 154 mmol = 154 mEq Klorür: 154 mmol = 154 mEq

FARMASÖTIK FORM

İnfüzyon çözeltisi.

Renksizden açık sarı renge kadar, berrak çözelti.

İnfüzyonluk çözeltinin pH değeri 3,5 ila 4,6 aralığındadır.

4. KLINIK ÖZELLIKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Akut bakteriyel sinüzit, kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi ve komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi yan etki riskinedeniyle kullanılmamalıdır. Buna ilave olarak üriner enfeksiyonlarda antibiyogramladuyarlık kanıtlanması gerekmektedir.

SLOXACİN, aşağıdaki endikasyonların tedavisinde endikedir (bkz. bölüm 4.4 ve 5.1). Tedaviye başlamadan önce siprofloksasin direnci ile ilgili mevcut bilgilere özel dikkatgösterilmelidir. Antibakteriyel ajanların uygun kullanımlarma ilişkin mevcut resmi yönergelerdikkate alınmalıdır.

Yetişkinler

• Gram negatif bakterilerden kaynaklanan alt solunum yolu enfeksiyonları

- Kronik obstrüktif akciğer hastalığı alevlenmeleri

- Siprofloksasin sadece bu enfeksiyonların tedavisi için yaygın olarak önerilen diğerantibakteriyel maddelerin kullanılması uygun görülmediğinde kullanılmalıdır.

- Kistik fibröz veya bronşektazide bronko-pulmoner enfeksiyonlar

- Pnömoni

• Kronik süpüratif otitis media

• Özellikle gram-negatif bakterilerin neden olduğu kronik sinüzitin akut alevlenmesi

• İdrar yolu enfeksiyonları

- Akut piyelonefrit

- Komplike piyelonefrit

- Bakteriyel prostatit

• Genital sistem enfeksiyonları

- Duyarlı

Neisseria gonorrhoea'ye

bağlı olgular dahil epididimo-orşit

- Duyarlı

Neisseria gonorrhoea'ye

bağlı olgular dahil pelvik inflamatuvar hastalık

• Sindirim sistemi enfeksiyonları (ör. seyahat diyaresi)

• İntra-abdominal enfeksiyonlar

• Gram negatif bakterilerin neden olduğu deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

• Malign otitis eksterna

• Kemik ve eklem enfeksiyonları

• Solunum yolu şarbonu (maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi)

Siprofloksasin, bakteriyel enfeksiyon kaynaklı olduğu düşünülen ateşli nötropenik hastaların tedavisinde kullanılabilir.

Çocuklar ve ergenler

•

Pseudomonas aeruginosa'nın

neden olduğu kistik fibroziste bronko-pulmonerenfeksiyonlar

• Komplike idrar yolu enfeksiyonları ve akut piyelonefrit

• Solunum yolu şarbonu (maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi)

Siprofloksasin, gerekli görülmesi halinde çocuklarda ve ergenlerde görülen şiddetli enfeksiyonların tedavisi için kullamlabilir.

Tedavi, sadece çocuklarda ve ergenlerde kistik fibrozis ve/veya şiddetli enfeksiyon tedavisinde deneyimli doktorlar tarafından başlatılmalıdır.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi:

Doz; endikasyona, enfeksiyonun yeri ve şiddetine, neden olan organizmaların siprofloksasine duyarlılığına, hastaların böbrek fonksiyonlarına ve çocuklar ile ergenlerde vücut ağırlığınagöre belirlenir.

Tedavi süresi, hastalığın şiddetine ve klinik ve bakteriyolojik seyrine bağlıdır.

Tedavinin intravenöz başlamasından sonra, doktorun kararıyla klinik olarak belirtilirse, tablet veya süspansiyonla oral tedavi uygulamasına geçilebilir. İ.V. tedavisi, mümkün olan en kısasürede oral uygulama yolu ile takip edilmelidir.

Şiddetli vakalarda veya hasta tablet alamıyorsa (ör. enteral beslenme uygulanan hastalar), oral uygulamaya geçilinceye kadar intravenöz siprofloksasin ile tedaviye başlanması önerilir.

Bazı bakterilerden (ör.

Pseudomonas aeruginosa, AcinetobacterStaphylococci)

kaynaklanan enfeksiyonların tedavisi, daha yüksek siprofloksasin dozları ve diğer uygunantibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmasını gerektirebilir.

Bazı enfeksiyonların (ör. pelvik inflamatuar hastalık, intra-abdominal enfeksiyonlar, nötropenik hastalardaki enfeksiyonlar ile kemik ve eklem enfeksiyonları) tedavisi, dâhil olanpatojenlere bağlı olarak diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmasınıgerektirebilir.

Yetişkinler

Endikasyonlar Günlük doz (mg) Tedavinin toplam süresi (en kısa sürede oraltedaviye geçiş dahil) Alt solunum yolu enfeksiyonları Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg 7 - 14 gün Üst solunum yolu enfeksiyonları Kronik sinüzitin akut alevlenmesi Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg 7 - 14 gün Kronik süpüratif otitis media Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg 7 - 14 gün Malign otitis eksterna Günde üç kez 400 mg 28 gün - 3 ay İdrar yolu enfeksiyonları (bkz.bölüm 4.4) Akut ve komplike piyelonefrit Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg 7-21 gün, bazı özel durumlarda (apse gibi) 21günden daha uzun süredevam edilebilir.

Bakteriyel prostatit Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg 2 - 4 hafta (akut) Genital sistem enfeksiyonları Duyarlı Neisseria gonorrhoea'ye bağlı olgulardahil epididimo-orşit ve pelvikinflamatuvarhastalıklar Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg En az 14 gün Shigella dysenteriae tip 1dışındaki Shigellatürleri dahilbakteriyelpatojenlerinneden olduğudiyare ve şiddetliseyahatdiyaresininampirik tedavisi Günde iki kez 400 mg 1 gün Gastrointestinal kanal enfeksiyonlarıve intra-abdominalenfeksiyonlar Shigella dysenteriae tip 1'in neden olduğudiyare Günde iki kez 400 mg 5 gün Vibrio cholerae'nin neden olduğudiyare Günde iki kez 400 mg 3 gün Tifo ateşi Günde iki kez 400 mg 7 gün Gram negatif bakterilerdenkaynaklanan intra-abdominalenfeksiyonlar Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg 5 -14 gün Gram negatif bakterilerin neden olduğu deri ve yumuşak doku enfeksiyonları Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg 7 - 14 gün Kemik ve eklem enfeksiyonları Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg En fazla 3 ay Bakteriyel enfeksiyon kaynaklı olduğu düşünülen ateşli nötropenik hastalıklar.Siprofloksasin, resmi kılavuzlardoğrultusunda uygun antibakteriyelajanlarla birlikte uygulanmalıdır. Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg Tedaviye tüm nötropeni periyodu süresince devamedilmelidir.

Parenteral yoldan tedavi alabilecek bireyler için solunum yolu şarbonunamaruziyet sonrası profilaksi ve küratif		Bacillus anthracis
tedavi.İlacın uygulanmasına şüpheli veya doğrulanmış maruziyetten sonramümkün olan en kısa süre içindebaşlanmalıdır.	Günde iki kez 400 mg	maruziyetinin onaylanmasından itibaren60 gün

Uygulama şekli:

SLOXACİN, kullanımdan önce görsel olarak kontrol edilmelidir. Berrak değilse kullanılmamalıdır.

Siprofloksasin intravenöz infüzyon ile uygulanmalıdır. Çocuklar için infüzyon süresi 60 dakikadır. Yetişkin hastalarda infüzyon süresi 400 mg siprofloksasin için 60 dakika ve 200mg siprofloksasin için 30 dakikadır. Geniş bir vene yavaş infüzyon, hastanın rahatsızlığını enaza indirir ve venöz iritasyon riskini azaltır.

İnfüzyon çözeltisi doğrudan veya diğer geçimli infüzyonluk çözeltilerle karıştırılarak verilebilir (bkz. bölüm 6.2).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalar için önerilen başlangıç ve idame dozları:

Kreatinin klirensi (mL/dk./1,73 m2)	Serum kreatinin (mikromol/L)	İntravenöz doz (mg)
>60	<124	Genel doza bakınız.
30-60	124-168	Her 12 saatte 200 - 400 mg
<30	>169	Her 24 saatte 200 - 400 mg
Hemodiyaliz tedavisi alan hastalar	>169	Her 24 saatte 200 - 400 mg (diyaliz sonrası)
Periton diyalizi tedavisi alan hastalar	>169	Her 24 saatte 200 - 400 mg

Renal bozukluğu olan çocuklarda doz çalışması yapılmamıştır.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. Hepatik bozukluğu olan çocuklarda doz çalışması yapılmamıştır.

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklar ve ergenlerde doz, vücut ağırlığına göre belirlenir.

Endikasyonlar	Günlük doz (mg)	Tedavinin toplam süresi (en kısa sürede oraltedaviye geçiş dahil)
Kistik fibrozis	Doz başına en fazla 400 mgile günde üç kez 10mg/kg vücut ağırlığı	10 - 14 gün
Akut ya da komplike piyelonefrit	Doz başına en fazla 400 mg ile günde üç kez 6 mg/kgila10 mg/kg vücut ağırlığı	10 - 21 gün
Parenteral yoldan tedavi alabilecek bireyler içinsolunum yolu şarbonunamaruziyet sonrası küratiftedavi ilaç uygulanmasınaşüpheli ya da doğrulanmışmaruziyetten sonra mümkünolan en kısa süredebaşlanmalıdır.	Doz başına en fazla 400 mgile günde iki kez 10mg/kg ila 15 mg/kg vücutağırlığı	Bacillus anthracis maruziyetinindoğrulanmasından itibaren60 gün
Diğer şiddetli enfeksiyonlar	Doz başına en fazla 400 mg ile günde üç kez 10 mg/kgvücut ağırlığı	Enfeksiyon çeşidine göre

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalar, enfeksiyonun şiddetine ve hastanın kreatinin klirensine göre seçilmiş bir doz almalıdırlar.

4.3. Kontrendikasyonlar

• Siprofloksasin veya diğer kinolonlara ya da ürünün herhangi bir bileşenine karşı aşırıduyarlılık (bkz. bölüm 6.1).

• Siprofloksasin ve tizanidinin birlikte kullanılması (bkz. bölüm 4.5)

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüümsüz ciddi advers reaksiyonlar

SLOXACİN dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veya enflamasyon,karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kas güçsüzlüğü, eklemağrısı, eklemlerde şişme gibi) atralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemietkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetli baş ağrısı vekonfüzyon) (bkz. bölüm 4.8).

Bu reaksiyonlar SLOXACİN'e başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonlarıyaşamıştır.

Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda SLOXACİN derhal kesilmelidir. Ayrıca florokinolonlarla bağlantılı olarak, buciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda SLOXACİN dahilflorokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

Geçmişte, kinolon veya florokinolon içeren ürünler kullanırken ciddi advers etkiler yaşayan hastalarda siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır (bkz. bölüm 4.8). Bu hastalarınsiprofloksasin ile tedavisi sadece alternatif tedavi seçeneklerinin yokluğunda ve dikkatliyarar/risk değerlendirmesi yapıldıktan sonra başlatılmalıdır (Ayrıca bkz. bölüm 4.3).

Şiddetli enfeksiyonlar ve Gram pozitif ve anaerobik bakterilere bağlı karma enfeksiyonlar

Siprofloksasin monoterapisi, ciddi enfeksiyonların ve gram pozitif veya anaerobikpatojenlerden kaynaklanabilecek enfeksiyonların tedavisi için uygun değildir. Bu türenfeksiyonlarda siprofloksasin diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte verilmelidir.

Streptokokal enfeksiyonlar(Streptococcus^pneumoniaedahil)

Siprofloksasin, etkililiği yetersiz olduğundan dolayı streptokokal enfeksiyonların tedavisinde önerilmez.

Genital sistem enfeksiyonları

Epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalıklar florokinolona dirençli

Neisseria gonorrhoeaeNeisseria gonorrhoeae

dışlanamazsa uygun başka bir antibakteriyel ajan (ör. sefalosporin) ile kombinasyon halindedüşünülmelidir. Üç günlük tedavi sonucunda klinik iyileşme sağlanamadıysa tedavi yenidendeğerlendirilmelidir.

İdrar yolu enfeksiyonları

İdrar yolları enfeksiyonlarında en yaygın ilişkili patojen olan

EscherichiaEscherichia

co/i'nin florokinolonlara direnç prevalansını dikkate almalarıtavsiye edilmektedir.

İntra-abdominal enfeksiyonlar

Siprofloksasinin ameliyat sonrası intra-abdominal enfeksiyonların tedavisindeki etkililiğiyle ilgili sınırlı veri bulunmaktadır.

Seyahat diyaresi

Siprofloksasin seçiminde, ziyaret edilen ülkelerdeki ilgili patojenlerde siklofloksasin direnciyle ilgili bilgiler dikkate alınmalıdır.

Kemik ve eklem enfeksiyonları

Siprofloksasin, mikrobiyolojik rapor sonuçlarına bağlı olarak diğer anti-mikrobiyal maddelerle birlikte kullanılmalıdır.

Solunum yolu şarbonu

İnsanlarda kullanımı,

in vitro

duyarlılık verilerine ve insanlardaki sınırlı verilerle birlikte hayvanlardan elde edilen deneysel verilere dayanmaktadır. Tedavi eden hekimler, şarbontedavisi ile ilgili ulusal ve/veya uluslararası konsensüs dokümanlarına başvurmalıdır.

Pediyatrik popülasyon

Siprofloksasinin çocuklar ve adolesanlardaki kullanımı mevcut resmi kılavuzları izlemelidir. Siprofloksasin tedavisine, sadece çocuklar ve adolesanlarda kistik fibrozis ve/veya ağırenfeksiyonların tedavisinde deneyimli hekimler tarafından başlanmalıdır.

Siprofloksasinin olgunlaşmamış hayvanların ağırlık taşıyan eklemlerinde artropatiye neden olduğu gösterilmiştir. Çocuklarda siprofloksasin kullanımı ile ilgili olarak yapılan randomize,çift kör bir çalışmadan elde edilen güvenlilik verileri (siprofloksasin: n=335, ortalama yaş =6,3 yıl; komparatörler: n=349, ortalama yaş = 6,2 yıl; yaş aralığı = 1 ila 17 yıl), +42. gün%7,2 ila %4,6 değerinde ilaçla ilgili olduğundan şüphelenilen artropati insidansı (eklemleilgili klinik belirti ve semptomlardan farklı) ortaya çıkarmıştır. Bir yıllık takip itibariyle ilaçlailgili artropati insidansı sırasıyla %9 ve %5,7 olmuştur. Zamanla şüpheli ilaçla ilgili artropatiolgularındaki artış, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Tedaviye,eklemler ve/veya çevresindeki dokularla ilgili olası advers olaylar nedeniyle dikkatli biryarar/risk değerlendirmesinden sonra başlanmalıdır (bkz. bölüm 4.8).

Kistik fibroziste bronko-pulmoner enfeksiyonlar

Klinik çalışmalara 5-17 yaş arası çocuklar ve gençler dahil edilmiştir. 1 ila 5 yaş arasındaki çocukların tedavisinde daha sınırlı deneyim mevcuttur.

Komplike idrar yolu enfeksiyonları ve piyelonefritler

İdrar yolu enfeksiyonlarının siprofloksasin ile tedavisi diğer tedaviler kullanılamadığında düşünülmelidir ve mikrobiyolojik sonuçlara dayandırılmalıdır. Klinik çalışmalar 1-17yaşlarındaki çocuklar ve adolesanları içermiştir.

Diğer spesifik şiddetli enfeksiyonlar

Diğer tedaviler kullanılamadığında veya geleneksel tedavi başarısız olduktan sonra ve mikrobiyolojik raporlar siprofloksasinin kullanımına gerekçe oluşturduğunda, resmikılavuzlara göre veya dikkatle risk/yarar değerlendirmesi yapıldıktan sonra diğer şiddetlienfeksiyonlarda kullanılabilir. Yukarıda bahsedilenlerin dışındaki spesifik şiddetlienfeksiyonlarda siprofloksasinin kullanımı klinik çalışmalarda değerlendirilmemiştir ve klinikdeneyim sınırlıdır.

Bunun sonucu olarak, bu enfeksiyonları taşıyan hastalar tedavi edilirken dikkatli olunması önerilir.

Aşırı duyarlılık

Bazı durumlarda ilk uygulamadan sonra anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonları içeren aşırı duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar hemen ortaya çıkabilir (bkz. bölüm 4.8). Bu gibi durumlardasiprofloksasin kesilmeli ve uygun tıbbi tedaviye geçilmelidir.

Kas-iskelet sistemi

Siprofloksasin genellikle kinolon tedavisine bağlı tendon hastalığı/bozukluğu öyküsü olan hastalarda kullanılmamalıdır. Bununla birlikte, çok nadir durumlarda, neden olanorganizmanın mikrobiyolojik verilerinin ve risk/fayda dengesinin değerlendirilmesinin

özellikle standart tedavi başarısız olduğunda veya bakteriyel direnç var ise bazı şiddetli enfeksiyonların tedavisi için bu hastalara SLOXACİN reçete edilebilir.

Tendinit ve tendon kopması

Tedavinin ilk 48 saati içinde bazen de iki taraflı olmak üzere, tendinit ve tendon kopması (özellikle, ancak bununla sınırlı olmamak üzere, aşil tendonu) gerçekleşebilir. SLOXACİNtedavisinin kesilmesinden sonraki birkaç aya kadar dahi tendon kopmaları ve inflamasyonoluşabilir (bkz. bölüm 4.8). Yaşlı hastalarda, böbrek yetmezliği olan hastalarda, organ nakliyapılan hastalarda ve aynı anda kortikosteroidlerle tedavi edilen hastalarda tendinit ve tendonkopması riski artmaktadır. Bu nedenle, kortikosteroidlerin birlikte kullanımındankaçınılmalıdır.

Tendinitin ilk belirtisinde (ör. ağrılı şişlik, iltihaplanma) siprofloksasin tedavisi kesilmeli ve alternatif tedavi düşünülmelidir. Etkilenen uzuvlar uygun şekilde tedavi edilmelidir(immobilizasyon). Tendinopati belirtileri ortaya çıkarsa kortikosteroidler kullanılmamalıdır.

Myastenia Gravis'in şiddetlenmesi

Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptir ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanan myasthenia gravisli hastalarda,ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan pazarlama sonrası ciddi advers olaylarflorokinolonlarla ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalar,florokinolon kullanımından kaçınmalıdır.

Görme bozuklukları

Görme azalırsa veya gözlerde herhangi bir etki yaşanırsa, derhal bir göz uzmanına danışılmalıdır.

Işığa duyarlılık

Siprofloksasinin ışığa duyarlılık reaksiyonlarına neden olduğu gösterilmiştir. Siprofloksasin alan hastalara, tedavi sırasında yoğun güneş ışığına veya UV ışınlarına doğrudan maruzkalmaktan kaçınmaları önerilmelidir (bkz. bölüm 4.8).

Santral sinir sistemi (SSS)

Diğer florokinolonlarda olduğu gibi siprofloksasinin de nöbetleri tetiklediği veya nöbet eşiğini düşürdüğü bilinmektedir. Siprofloksasin, nöbete yatkınlığı bulunan santral sinirsistemi bozukluğu olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Nöbet oluşması halinde,SLOXACİN kesilmelidir (bkz. bölüm 4.8).

Psikiyatrik reaksiyonlar

SLOXACİN de dahil olmak üzere florokinolonların ilk defa uygulanmasından sonra dahi psikiyatrik reaksiyonlar oluşabilir. Nadir vakalarda depresyon veya psikotik reaksiyonlar,intihar fikrine/düşüncelerine ve intihara teşebbüs veya intihar etme gibi kendine zarar vermedavranışına kadar gidebilir (bkz. bölüm 4.8). Hastanın bu reaksiyonlardan herhangi birinigeliştirmesi durumunda, SLOXACİN kesilmeli ve uygun önlemler alınmalıdır.

Periferal nöropati

Kinolon ve florokinolon alan hastalarda parestezi, hipoestezi, disestezi veya güçsüzlüğe neden olan duyusal veya sensörimotor polinöropati vakaları bildirilmiştir. Geri dönüşümsüz birdurumun gelişmesini önlemek için ağrı, yanma, karıncalanma, uyuşma ve/veya zayıflık gibinöropati semptomları gelişirse tedaviye devam etmeden önce doktorlarını bilgilendirmeleritavsiye edilmelidir (bkz. bölüm 4.8).

Kardiyak bozukluklar

Siprofloksasinin de dahil olduğu florokinolon grubu ilaçlar kullanılırken QT aralığında uzama için bilinen risk faktörlerine sahip hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Örneğin;

- Konjenital uzun QT sendromu,

- QT aralığının uzamasına neden olabilecek ilaçlarla eş zamanlı olarak kullanılması (ör.sınıf IA veya III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler)

- Hipokalemi veya hipomagnezemi gibi düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği,

- Kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü veya bradikardi gibi kalp hastalıkları.

Yaşlı hastalar ve kadınlar QTc aralığını uzatan ilaçlara daha duyarlı olabilirler. Dolayısıyla bu popülasyonlarda siprofloksasinin de dahil olduğu florokinolon grubu ilaçlar kullanılırkendikkatli olunmalıdır.

Aort anevrizması ve diseksiyonu ve kalp kapağı regürjitasyonu/yetersizliği

Epidemiyolojik çalışmalar, florokinolon kullanımından sonra aort ve mitral kapak yetersizliğive özellikle yaşlı popülasyonda aort anevrizması ve diseksiyonu riskinde artış bildirmektedir.Florokinolon alan hastalarda bazen rüptür (ölümcül vakalar dahil) ile komplike hale gelen aortanevrizması ve diseksiyonu ve kalpkapakçıklarındanherhangi birinde

regürjitasyon/yetersizlik vakaları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8).

Bu nedenle florokinol onlar, aile öyküsünde anevrizma veya konjenital kalp kapak hastalığı pozitif olan hastalarda, önceden aort anevrizması, aort diseksiyonu ve/veya kalp kapakhastalığı teşhisi konulan hastalarda, ya da diğer risk faktörleri veya aşağıdaki hastalıklarazemin hazırlayan durumlar mevcut olduğunda sadece dikkatli bir yarar/risk değerlendirmesiyapıldıktan sonra ve diğer terapötik seçenekler göz önüne alındıktan sonra kullanılmalıdır:

- Aort anevrizması ve diseksiyonu ile kalp kapakçık yetmezliği (ör. Marfan sendromuveya Ehlers-Danlos sendromu gibi bağ dokusu bozuklukları, Turner sendromu, Behçethastalığı, hipertansiyon, romatoid artrit) vs.

- Aort anevrizması ve diseksiyonu (ör. Takayasu arteriti veya dev hücreli arterit gibivasküler bozukluklar veya bilinen ateroskleroz veya Sjögren sendromu) vs.

- Kalp kapakçık yetmezliği (ör. enfektif endokardit)

Sistemik kortikosteroidlerle eş zamanlı tedavi gören hastalarda aort anevrizması ve diseksiyonu ve rüptür riski artabilir.

Ani karın, göğüs veya sırt ağrısı durumunda, hastalara acil servise derhal başvurmaları tavsiye edilmelidir.

Akut dispne, yeni başlayan kalp çarpıntısı veya abdomen ya da alt ekstremitelerde ödem gelişmesi durumunda hastaların doktora başvurmaları gerektiği belirtilmelidir.

Disglisemi

Tüm kinolonlarda olduğu gibi, oral bir hipoglisemik ajanla (ör. glibenklamid) veya insülinle birlikte tedavi gören, genellikle yaşlı diyabetik hastalarda hem hipoglisemi hem dehiperglisemi dahil olmak üzere kan glukozundaki bozukluklar bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8).Hipoglisemik koma vakaları bildirilmiştir. Diyabetik hastalarda kan glukozunun dikkatliizlenmesi önerilir.

Gastrointestinal sistem

Tedavi sırasında veya daha sonra (tedaviden birkaç hafta sonra olmak üzere) ciddi ve inatçı diyare, acil tedavi gerektiren antibiyotik ilişkili bir koliti (olası ölümcül sonuçlarla hayatıtehdit eden) gösterebilir (bkz. bölüm 4.8). Bu gibi durumlarda SLOXACİN derhal kesilmelive uygun tedaviye geçilmelidir. Peristaltik hareketi inhibe eden tedavi edici ürünler ise budurumda kontrendikedir.

Renal ve üriner sistem

Siprofloksasinin kullanımıyla ilişkili kristalüri bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8) Siprofloksasin alan hastalarda sıvı alımı iyi düzenlenmelidir ve idrarın aşırı alkali olmasından kaçınılmalıdır.

Renal fonksiyonda yetersizlik

Siprofloksasin büyük oranda böbreklerden değişmeden atıldığından, siprofloksasin birikimine bağlı advers ilaç reaksiyonlarının artmasını engellemek için böbrek yetmezliği olanhastalarda, doz ayarlaması gerekmektedir (bkz. bölüm 4.2).

Hepato-bilier sistem

Siprofloksasin ile hepatik nekroz ve yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliği olguları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8). Karaciğer hastalığının herhangi bir belirti ve bulgusunun(anoreksi, sarılık, idrarda koyulaşma, kaşıntı veya hassas abdomen) bulunması durumunda,tedavi kesilmelidir.

Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği

Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği bulunan hastalarda siprofloksasin ile hemolitik reaksiyonlar bildirilmiştir. Potansiyel faydasının olası riske ağır bastığı düşünülmedikçe, buhastalarda siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır. Bu durumda, olası hemoliz durumuizlenmelidir.

Direnç

Siprofloksasin tedavisi sırasında veya tedavi sürecinin ardından, klinik olarak aşikar süper enfeksiyonla birlikte veya süper enfeksiyon olmaksızın siprofloksasine direnç gösterenbakteriler izole edilebilir. Uzun süreli tedaviler sırasında ve hastane enfeksiyonları ve/veya

StaphylococcusPseudomonas

türlerinin neden olduğu enfeksiyonlar tedavi edilirkensiprofloksasine dirençli bakterinin seçimi açısından özel bir risk bulunabilir.

Sitokrom P450

Siprofloksasin, CYP1A2 enzimlerini inhibe eder. Dolayısıyla eş zamanlı uygulanmış ve bu enzim tarafından metabolize edilen maddelerin (ör. tizanidin, teofilin, duloksetin, olanzapinropinirol, klozapin, agomelatin) serum konsantrasyonlarında artışa neden olur. Tizanidininsiprofloksasin ile birlikte kullanımı kontrendikedir. Siprofloksasin ile birlikte bu ilaçları alanhastalar klinik olarak doz aşımı belirtileri ve serum konsantrasyonlarının (ör. teofilin) tespitedilmesi açısından yakından izlenmelidir (bkz. bölüm 4.5).

Metotreksat

Siprofloksasinin metotreksat ile birlkte kullanılması önerilmez (bkz. bölüm 4.5).

Testlerle etkileşim

Sprofloksasinin

Mycobacterium tuberculosis' ein vitro

aktivitesi, siprofloksasin alan hastalardan alınan numunelerde yanlış negatif bakteriyolojik test sonuçlarına neden olabilir.

Enjeksiyon yerinde reaksiyon

Siprofloksasinin İ.V. uygulamasından sonra lokal enjeksiyon yeri reaksiyonları bildirilmiştir İnfüzyon süresi 30 dakika veya daha az ise bu reaksiyonlar daha sık görülür. İnfüzyonuntamamlanmasından sonra hızla düzelen lokal cilt reaksiyonları şeklinde görülebilirler.Reaksiyon tekrar etmiyor veya kötüleşmiyorsa daha sonra İ.V. uygulama kontrendikedeğildir.

NaCl yüklemesi

Sodyum alımının tıbbi sorun olduğu hastalarda (konjestif kalp yetmezliği, böbrek yetmezliği, nefrotik sendrom gibi durumu olan hastalarda) ek sodyum yüklemesinde dikkatli olunmalıdır.

Bu tıbbi ürün her dozunda 30,8 mmol sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Diğer ilaçların siprofloksasin üzerindeki etkisi:

QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar

SLOXACİN diğer florokinolonlarla benzer şekilde QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları almakta olan hastalarda ihtiyatlı bir şekilde kullanılmalıdır (örn. Sınıf lA ve III antiaritmikler,trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) (bkz. bölüm 4.4)

Probenesid

Probenesid, siproflokssinin renal atılımını engeller. Probenesid içeren tedavi edici ürünlerle birlikte SLOXACİN kullanımını siprofloksasinin serum konsantrasyonunun yükselmesine yolaçar.

Siprofloksasinin diğer ilaçlar üzerindeki etkisi:

Tizanidin

Sağlıklı bireylerde yapılan bir klinik çalışmada, tizanidin serum konsantrasyonlarında siprofloksasin ile birlikte verildiğinde bir artış görülmüştür. (Cmaks artışı: 7 kat, aralık: 4-21kat, EAA artışı: 10 kat, aralık: 6-24 kat). Artan tizanidin serum konsantrasyonlarına bağlıhipotansif ve sedatif etkiler artmıştır (bkz. bölüm 4.4). Tizanidin içeren tedavi edici ürünler,SLOXACİN ile birlikte uygulanmamalıdır (bkz. bölüm 4.3).

Metotreksat

SLOXACİN ile metotreksatın aynı anda uygulanması, metotreksatın renal tübüllerden transportunu inhibe ederek metotreksatın plazma düzeylerinde artışa yol açabilir. Bumetotreksat ile bağlantılı toksik reaksiyonların riskini arttırabilir. Eş zamanlı kullanımönerilmez (bkz. bölüm 4.4).

Teofilin

Siprofloksasin ve teofilin içeren tedavi edici ürünlerin birlikte uygulanmaları serum teofilin düzeyinde arzu edilmeyen artışa yol açabilir. Bu durumda teofiline ait istenmeyen etkilerortaya çıkabilir ve nadiren bu etkiler hayati veya öldürücü olabilir. Kombinasyon durumundaserum teofilin konsantrasyonları kontrol edilmeli ve gerektiğinde teofilin dozu azaltılmalıdır(bkz. bölüm 4.4).

Diğer ksantin türevleri

Siprofloksasin ve kafein ya da pentoksifilin (okspentifilin) içeren ürünler eşzamanlı kullanıldığında, söz konusu ksantin türevlerinin serum konsantrasyonlarının arttığıbildirilmiştir.

Fenitoin

Aynı anda SLOXACİN ve fenitoin uygulanması artan ya da azalan serum fenitoin seviyelerine neden olabilir, dolayısıyla hastanın ilaç seviyeleri açısından izlenmesigerekmektedir.

Siklosporin

Eş zamanlı siprofloksasin ve siklosporin içeren tedavi edici ürünler verildiğinde serum kreatinin düzeyinde geçici yükselme gözlenmiştir. Bu nedenle bu hastaların serum kreatinindüzeyleri haftada iki kere kontrol edilmelidir.

Vitamin K antagonistleri

SLOXACİN'in bir vitamin K antagonistiyle eşzamanlı uygulaması, bu ilaçların antikoagülan etkilerini artırabilir. Söz konusu risk altta yatan enfeksiyona, hastanın yaş ve genel durumunabağlı olarak değişebilir dolayısıyla siprofloksasinin INR (Uluslararası Normalleştirilmiş Oran)artışına katkısını belirlemek güçtür. SLOXACİN'in bir vitamin K antagonistiyle (ör, varfarin,asenokumarol, fenprokumon ya da fluindion) birlikte uygulandığı sırada ya da buuygulamadan hemen sonra INR sık sık izlenmelidir.

Duloksetin

Klinik çalışmalar duloksetinin fluvoksamin gibi güçlü CYP450 1A2 izoenzim inhibitörleri ile eş zamanlı kullammınm, duloksetinin EAA ve Cmaks değerlerinde artışa yol açabileceğinigöstermiştir. Siprofloksasin ile olası bir etkileşime ait hiçbir klinik veri olmamasına rağmen,eş zamanlı kullanımda benzer etkiler beklenebilir (bkz. bölüm 4.4).

Ropinirol

Klinik bir çalışmada, modere bir CYP450 1A2 izoenzim inhibitörü olan siprofloksasin ile ropinirolün eşzamanlı kullanımı ropinirolün Cmaks ve EAA değerlerinde sırasıyla %60 ve%84'lük artışa neden olunmuştur. SLOXACİN ile eşzamanlı uygulandığı durumda ropinirolleilişkili istenmeyen etkilerin izlenmesi ve uygun biçimde doz ayarlaması önerilmektedir (bkz.bölüm 4.4).

Lidokain

Sağlıklı gönüllülerde lidokain içeren tedavi edici ürünlerin CYP450 1A2 izoenzimi inhibitörü olan siprofloksasin ile eşzamanlı kullanımının, intravenöz lidokain klerensini %22 azalttığıgösterilmiştir. Lidokain tedavisi iyi tolere edilmesine karşı, vaka raporlarında eşzamanlıuygulamada ortaya çıkabilecek siprofloksasin ile ilişkili muhtemel yan etkilerbildirilmektedir.

Klozapin

250 mg siprofloksasinin 7 gün süreyle klozapinle eşzamanlı uygulamasını takiben, klozapin ve N-desmetilklozapin serum konsantrasyonları %29 ve %31 oranlarında artmıştır.SLOXACİN ile eşzamanlı kullanım sırasında ya da hemen sonrasında klinik sürveyans veuygun klozapin doz ayarlaması tavsiye edilmektedir (bkz. bölüm 4.4).

Sildenafil

Sildenafilin Cmaks ve EAA değerleri sağlıklı bireylerde, 500 mg siprofloksasinle eşzamanlı uygulanan 50 mg'lık oral dozu takiben yaklaşık iki kat artmıştır. Dolayısıyla siprofloksasininsildenafil ile birlikte reçete edildiği durumda riskler ve yararlar göz önündebulundurulmalıdır.

Agomelatin

Klinik çalışmalarda, güçlü bir CYP450 1A2 izoenzim inhibitörü olan fluvoksaminin agomelatin metabolizmasını önemli derecede inhibe ederek agomelatine maruziyeti 60 katartırmakta olduğu gösterilmiştir. Orta dereceli bir CYP450 1A2 inhibitörü olan siprofloksasinile olası bir etkileşim için klinik veri bulunmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımıdurumunda benzer etkiler beklenebilir (bkz. bölüm 4.4).

Zolpidem

Siprofloksasin ile birlikte uygulanması, kandaki zolpidem değerlerinde artışa neden olabilir, eş zamanlı kullanım önerilmez.

Oral antidiyabetik ilaçlar

Siprofloksasin ile başta sülfonilüreler olmak üzere (örn. glibenklamid, glimepirid) oral antidiyabetik ajanlar aynı anda uygulandığında, muhtemelen oral antidiyabetik ajanın etkisinigüçlendirmesi nedeniyle hipoglisemi oluştuğu bildirilmiştir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi C.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Siprofloksasinin çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Önlem olarak, uygun bir kontrasepsiyon yöntemi kullanılmasıönerilmektedir.

Gebelik dönemi

SLOXACİN'in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya doğum ve/veyadoğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. bölüm 5.3). İnsanlarayönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Hamile kadınlara siprofloksasin uygulamasına ilişkin mevcut veriler, siprofloksasinin malformatif veya feto/neonatal toksisitesine işaret etmemektedir. Hayvan çalışmaları, üremetoksisitesi açısından doğrudan veya dolaylı zararlı etkiler göstermemektedir. Kinolonlaramaruz kalan yavru hayvanlarda ve doğum öncesi hayvanlarda, olgunlaşmamış kıkırdaküzerindeki etkiler gözlenmiştir, bu nedenle ilacın insan olgunlaşmamışorganizmasında/fetüsünde eklem kıkırdağına zarar verebileceği göz ardı edilemez (bkz.bölüm 5.3).

SLOXACİN gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Siprofloksasin anne sütüne geçmektedir. Olası artiküler hasar riskine bağlı SLOXACİN'in emzirme sırasında kullanımı önerilmemektedir (bkz. bölüm 5.3).

Üreme yeteneği(fertilite)

Hayvanlar üzerindeki çalışmalar için (bkz. bölüm 5.3)

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Nörolojik etkileri nedeniyle siprofloksasin reaksiyon süresini etkileyebilir. Bu nedenle, araç veya makine kullanma kabiliyeti zarar görebilir.

4.8. İstenmeyen etkiler

En sık bildirilen advers ilaç reaksiyonları mide bulantısı, ishal, kusma, transaminazlarda geçici artış, döküntü, enjeksiyon ve infüzyon bölgesi reaksiyonlarıdır.

Klinik çalışmalar ve siprofloksasinle (oral, intravenöz ve ardışık terapi) pazarlama sonrası sürveyans sırasında tanımlanan ve sıklık kategorileri belirlenen advers reaksiyonlar sistem

organ sınıfına (MedDRA) göre aşağıda listelenmiştir. Sıklık analizi hem oral hem de intravenöz siprofloksasin uygulamasından gelen veriler dikkate alınarak yapılmıştır.İstenmeyen etkiler aşağıdaki sıklık derecelerine göre sınıflandırılır:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.00); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: Mikotik süper enfeksiyonlar

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Eozinofili

Seyrek: Lökopeni (granülositopeni), anemi, nötropeni, lökositoz, trombositopeni, trombositemi Çok seyrek: Hemolitik anemi, agranülositoz, pansitopeni (hayatı tehdit edici), kemik iliğidepresyonu (hayatı tehdit edici)

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Seyrek: Alerjik reaksiyon, alerjik ödem / anjiyoödem

Çok seyrek: Anafilaktik reaksiyon, anafilaktik şok (hayatı tehdit edici) (bkz. bölüm 4.4), serum hastalığı benzeri reaksiyon

Endokrin hastalıkları

Bilinmiyor: Uygunsuz anti-diüretik hormon salınımı sendromu (SIADH)

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın olmayan: İştahta azalma

Seyrek: Hiperglisemi, hipoglisemi (bkz. bölüm 4.4)

Bilinmiyor: Hipoglisemik koma (bkz. bölüm 4.4)

Psikiyatrik hastalıklar *

Yaygın olmayan: Psikomotor hiperaktivite/ajitasyon

Seyrek: Konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, anksiyete reaksiyonları, anormal rüyalar (kabus), depresyon (intihar fikri/düşünceleri ve intihara teşebbüs veya intihar etme gibikendine zarar verme davranışına varma olasılığı), halüsinasyon

Çok seyrek: Psikotik reaksiyonlar (intihar fikri/düşünceleri ve intihara teşebbüs veya intihar etme gibi kendine zarar verme davranışına varma olasılığı) (bkz. bölüm 4.4)

Bilinmiyor: Hipomani dahil mani

Sinir sistemi hastalıkları*

Yaygın olmayan: Baş ağrısı, baş dönmesi, uyku bozuklukları, tat bozuklukları

Seyrek: Parestezi (periferik paraljezi) ve disestezi, hipoestezi, tremor (titreme), nöbetler

(status epileptikus dahil, bkz. bölüm 4.4), vertigo

Çok seyrek: Migren, koordinasyon bozukluğu, yürüyüş bozukluğu, koku alma bozuklukları, hiperestezi, intrakraniyal hipertansiyon (psödotümör serebri)

Bilinmiyor: Periferal nöropati ve polinöropati (bkz. bölüm 4.4)

16/26

Göz hastalıkları*

Seyrek: Görme bozuklukları (ör.diplopi)

Çok seyrek: Görsel renk bozuklukları

Kulak ve iç kulak hastalıkları*

Seyrek: Kulak çınlaması, işitme kaybı, işitmede azalma

Kardiyak hastalıklar**

Seyrek:Taşikardi

Bilinmiyor: Ventriküler aritmi, torsades de pointes (ağırlıklı olarak QT uzaması için risk faktörleri olan hastalarda bildirilmiştir), EKG QT uzaması (bkz. bölüm 4.4 ve 4.9)

Vasküler hastalıklar**

Seyrek: Vazodilatasyon, hipotansiyon, senkop Çok seyrek: Vaskülit

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Seyrek: Dispne (astımla ilgili durumlar dahil)

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Bulantı, diyare

Yaygın olmayan: Kusma, gastrointestinal ve abdominal ağrı, dispepsi, flatulans Seyrek: Antibiyotik ilişkili kolit (çok seyrek hayatı tehdit edici) (bkz. bölüm 4.4)

Çok seyrek: Pankreatit

Hepato-bilier hastalıklar

Yaygın olmayan: Transaminaz seviyelerinde artış, bilirubin artışı Seyrek: Hepatik yetmezlik, kolestatik sarılık, hepatit

Çok seyrek: Karaciğer nekrozu (çok nadiren hayatı tehdit edici karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir) (bkz. bölüm 4.4)

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın olmayan: Döküntü, kaşıntı, ürtiker Seyrek: Işığa duyarlılık reaksiyonları (bkz. bölüm 4.4)

Çok seyrek: Peteşi, eritema multiforme minör, eritema nodosum, Stevens-Johnson sendromu (hayatı tehdit edici potansiyelde), toksik epidermal nekroliz (hayatı tehdit edici potansiyelde)Bilinmiyor: Akut generalize egzantematöz püstülozis (AGEP), eozinofili ve sistemiksemptomların eşlik ettiği ilaç reaksiyonu (DRESS)

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Yaygın olmayan: Kas-iskelet sistemi ağrısı (ör. ekstremite ağrısı, sırt ağrısı, göğüs ağrısı), artralji

Seyrek: Miyalji, artrit, kas tonusunda artış ve kramp

Çok seyrek: Kas güçsüzlüğü, tendinit, tendon rüptürü (çoğunlukla aşil tendonu), (bkz. bölüm 4.4), myasthenia gravis şiddetlenmesi (bkz. bölüm 4.4)

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın olmayan: Renal bozukluk

Seyrek: Renal yetmezlik, hematüri, kristalüri (bkz. bölüm 4.4), tübülointerstisyel nefrit

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar*

Yaygın: Enjeksiyon ve infüzyon yeri reaksiyonları (sadece intravenöz uygulamalarda)

Yaygın olmayan: Asteni, ateş Seyrek: Ödem, terleme (hiperhidrozis)

Araştırmalar

Yaygın olmayan: Alkalen fosfataz düzeyinde artış Seyrek: Amilaz artışı

Bilinmiyor: Uluslararası Normalleştirilmiş Oran (INR) artışı (Vitamin K antagonisti ile tedavi edilen hastalarda)

*Kinolonlar ve florokinolonlar kullanımıyla ilişkili olarak önceden mevcut risk faktörlerine bağlı olmaksızın, bazı durumlarda bazen çoklu sistem organ sınıfını ve duyusunu (tendinit,tendon kopması, artralji, ekstremitelerde ağrı, yürüme bozukluğu, parestezi ile ilişkilinöropatiler, depresyon, yorgunluk, hafıza bozukluğu, uyku bozuklukları ve işitme, görme, tatve koku bozukluğu gibi reaksiyonlar dahil) etkileyen uzun süreli (aylar veya yıllar sürebilen),sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz, çok seyrek ciddi advers reaksiyonlarbildirilmiştir (bkz. bölüm 4.4).

**Florokinolon alan hastalarda bazen rüptür (ölümcül vakalar dahil) ile komplike hale gelen aortanevrizması ve diseksiyonu ve kalpkapaklarındanherhangi birinin

regürjitasyonu/yetersizliği vakaları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.4).

Aşağıda belirtilen istenmeyen etkiler, intravenöz ya da ardışık (intravenöz ila oral) tedavi uygulanan hasta alt gruplarında daha yüksek bir sıklık kategorisine sahiptir.

Yaygın	Kusma, transamizlarla geçici artış, döküntü
Yaygın olmayan	Trombositopeni, trombositemi, konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, halüsinasyon, parestezi ve disestezi, nöbetler, vertigo, görmebozuklukları, işitme kaybı, taşikardi, vazodilatasyon, hipotansiyon,geçici hepatik yetmezlik, sarılık, renal yetmezlik, ödem
Seyrek	Pansitopeni, kemik iliği depresyonu, anaflaktik şok, psikotik reaksiyonlar, migren, koku alma bozuklukları, işitme azalması, vaskülit,pankreatit, karaciğer nekrozu, peteşi, tendon yırtılması

<Belirli bir reaksiyonu ve bunun eşanlamlılarım ve ilgili koşulları açıklamak üzere MedDRA tercihli terim kullanılmıştır. ADR terimi temsili, MedDRA versiyon 14.0'a dayanmaktadır.('Mikotik süperenfeksiyonlar ' ve 'Belirsiz ağrı ' hariç). >Pediyatrik popülasyon:

Yukarıda bahsedilen artropati (artralji, artrit) insidansı, yetişkinler için yapılan çalışmalardan elde edilen verilere dayanmaktadır. Çocuklarda, artropati yaygın olarak meydana gelmektedir(bkz. bölüm 4.4).

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlanma yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir

(www.titck.gov.tr[email protected];4.9. Doz aşımı ve tedavisi

12 g doz aşımının hafif toksisite semptomlarına yol açtığı bildirilmiştir. 16 g'lik bir akut doz aşımının akut böbrek yetmezliğine neden olduğu bildirilmiştir.

Doz aşımındaki semptomlar baş dönmesi, tremor, baş ağrısı, yorgunluk, nöbetler, halüsinasyonlar, konfüzyon, abdominal rahatsızlık, renal ve hepatif bozukluğun yanı sırakristalüri ve hematüriden oluşur. Geri döndürülebilir renal toksisite bildirilmiştir.

Acil durum önlemlerinin (ör. ventriküler boşaltımı takiben tıbbi karbon) dışında kristalürinin önlenebilmesi için gerekirse idrar pH'si ve asitliği de dahil olmak üzere böbrek işlevininizlenmesi tavsiye edilmektedir. Hastaya bol sıvı verilmelidir. Kalsiyum veya magnezyumiçeren antasitler teorik olarak aşırı dozlarda siprofloksasin emilimini azaltabilir.

Hemodiyaliz veya peritonal diyaliz ile sadece az miktarda (<%10) siprofloksasin elimine edilir.

Doz aşımı durumunda, semptomatik tedavi uygulanmalıdır. QT aralığında uzama ihtimalinden dolayı EKG izlemi yapılmalıdır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Sistemik kullanım için antibakteriyeller, florokinolonlar ATC kodu: J01MA02

Etki mekanizması

Siprofloksasinin bakterisid özelliği, bakteriyel DNA replikasyonu, transkripsiyonu, onarımı ve rekombinasyonu için gerekli enzimler olan tip II topoizomeraz (DNA giraz) vetopoizomeraz IV enzimlerinin inhibisyonunu içermektedir.

Farmakokinetik/farmakodinamik ilişki

Etkililik, çoğunlukla bakteriyel bir patojen için siprofloksasinin maksimum serum konsantrasyonu (Cmaks) ile minimum inhibitör konsantrasyonu (MİK) arasındaki ilişkiye veeğri altında kalan alan (EAA) ile MİK arasındaki ilişkiye dayanır.

Direnç mekanizması

In vitro

siprofloksasin direnci yaygınlıkla çoklu adımlı mutasyonlar aracılığıyla topoizomeraz-IV ve DNA girazdaki hedef alan mutasyonlara bağlıdır. Siprofloksasin ve diğerflorokinolonlar arasındaki çapraz direnç sonuçları değişkendir. Tekli mutasyonlar klinikdirençle sonuçlanmaz ancak çoklu mutasyonlar genellikle aynı sınıftaki etkin maddelerintümüne ya da çoğuna karşı klinik dirençle sonuçlanır.

19/26

Aynı sınıftaki çeşitli etkin maddelerin fızikokimyasal özellikleri ve her bir etkin madde için taşıma sistemi afinitesine bağlı olarak, geçirgenlik ve/veya etkin madde atım pompası dirençmekanizmalarmm florokinolon duyarlılığı üzerinde değişken etkileri olabilir. Tüm

in vitro(Pseudomonas aeruginosa'

da yaygındır) ve attım mekanizmaları gibi diğerantibiyotikleri inaktive eden direnç mekanizmaları siprofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.Qnr geni tarafından kodlanmış plazmid-aracılı direnç bildirilmiştir.

Antibakteriyel aktivite spektrumu

Kırılma noktaları, duyarlı suşları orta seviyede duyarlı olan suşlardan ve orta seviyede duyarlı olanları ise dirençli suşlardan ayırır:

EUCAST önerileri

Mikroorganizmalar Duyarlı Dirençli Enterobacteriaceae Duyarlı < 0,25 mg/L Dirençli > 0,5 mg/L Salmonella spp. Duyarlı < 0,06 mg/L Dirençli > 0,06 mg/L Pseudomonas spp. Duyarlı < 0,5 mg/L Dirençli > 0,5 mg/L Acinetobacter spp. Duyarlı < 1 mg/L Dirençli > 1 mg/L Staphylococcus spp.1 Duyarlı < 1 mg/L Dirençli > 1 mg/L Haemophilus influenzae Duyarlı < 0,06 mg/L Dirençli > 0,06 mg/L Moraxella catarrhalis Duyarlı < 0,125 mg/L Dirençli > 0,125 mg/L Neisseria gonorrhoeae Duyarlı < 0,03 mg/L Dirençli > 0,06 mg/L Neisseria meningitidis Duyarlı < 0,03 mg/L Dirençli > 0,03 mg/L Türlerle ilgili olmayan kırılma noktaları* Duyarlı < 0,25 mg/L Dirençli > 0,5 mg/L

^StaphylococcusİK

dağılımlarından bağımsızdır. Bunlar yalnızca türe özgükesme noktası verilmemiş olan türlerde kullanım içindir ve duyarlılık testinin önerilmediğitürler için geçerli değildir.

Kazanılan direncin prevalansı, coğrafi olarak ve zamanla değişebilmektedir, özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde, belirli türler için dirence ait lokal bilgiler istenir. Gerektiğitakdirde, ajanın en azından bazı enfeksiyon türleri için kullanımının sorgulandığı, direncinyerel prevalansının arttığı durumlarda, uzmanlardan görüş istenebilir.

Siprofloksasin duyarlılığına göre ilgili türlerin gruplandırılması

(StreptococcusYAYGIN DUYARLI TÜRLER