KISA URUN BILGISI
UYARI: TENDINIT VE TENDON YIRTILMASI, PERIFERAL NOROPATI,
SANTRAL SİNİR SİSTEMİ ETKİLERİ VE MYASTENİA GRAVİS'IN ŞİDDETLENMESİNİ DE İÇEREN CİDDİ ADVERS REAKSİYONLAR
• SLOXACİN de dahil olmak üzere florokinolonlar aşağıdaki gibi sakatlığa yol açan ve geri dönüşümsüz advers reaksiyonlara neden olabilir:
o Tendinit ve tendon yırtılmasıPeriferal nöropatiSantral sinir sistemi etkileri
Bu reaksiyonlardan herhangi birinin gözlendiği hastalarda SLOXACİN kullanımı derhal bırakılmalı ve florokinolon kullanımından kaçınılmalıdır.
• SLOXACİN de dahil olmak üzere florokinolonlar, myastenia gravisli hastalarda kasgüçsüzlüğünü şiddetlendirilebilir. Bilinen myasthenia gravis öyküsü olanlarda SLOXACİNkullanımından kaçınılmalıdır.
• SLOXACİN'in de dahil olduğu florokinolon grubu ilaçların ciddi advers reaksiyonlarla ilişkili olduğu bilindiğinden aşağıdaki endikasyonlarda başka alternatif yoksa kullanılabilir.
o Akut bakteriyel sinüzitKomplike olmayan üriner enfeksiyonKronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi
1. BEŞERİ TIBBI URUNUN ADI
SLOXACİN 200mg/100mL IV infüzyonluk çözelti Steril
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:
100 mL'lik infüzyon çözeltisi; 200 mg siprofloksasin (her 1 mL'de 2 mg siprofloksasin) içerir.
Yardımcı maddeler:
Sodyum klorür: 900 mg (15,4 mmol)
Diğer yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
Elektrolit yoğunlukları (Litrede):
Sodyum: 154 mmol = 154 mEq Klorür: 154 mmol = 154 mEq
3. FARMASÖTİK FORM
İnfüzyon çözeltisi.
Renksizden açık sarı renge kadar, berrak çözelti İnfüzyonluk çözeltinin pH değeri 3,5 ila 4,6 aralığındadır.
4. KLINIK ÖZELLIKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar
Akut bakteriyel sinüzit, kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi ve komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddiyan etki riski nedeniyle kullanılmamalıdır. Buna ilave olarak ürinerenfeksiyonlarda antibiyogramla duyarlık kanıtlanması gerekmektedir.
SLOXACİN, aşağıdaki endikasyonların tedavisinde endikedir (bkz. bölüm 4.4 ve 5.1). Tedaviye başlamadan önce siprofloksasin direnci ile ilgili mevcut bilgilere özel dikkatgösterilmelidir. Antibakteriyel ajanların uygun kullanımlarma ilişkin mevcut resmi yönergelerdikkate alınmalıdır.
Yetişkinler
• Gram negatif bakterilerden kaynaklanan altsolunum yolu enfeksiyonları
- Kronik obstrüktif akciğer hastalığı alevlenmeleri
- Siprofloksasin sadece bu enfeksiyonların tedavisi için yaygın olarak önerilen diğerantibakteriyel maddelerin kullanılması uygun görülmediğinde kullanılmalıdır.
- Kistik fibröz veya bronşektazide bronko-pulmoner enfeksiyonlar
- Pnömoni
• Kronik süpüratif otitis media
• Özellikle gram-negatif bakterilerin neden olduğu kronik sinüzitin akut alevlenmesi
• İdrar yolu enfeksiyonları
- Akut piyelonefrit
- Komplike piyelonefrit
- Bakteriyel prostatit
• Genital sistem enfeksiyonları
- DuyarlıNeisseria gonorrhoea'yebağlı olgular dahil epididimo-orşit
- DuyarlıNeisseria gonorrhoea'yebağlı olgular dahil pelvik inflamatuvarhastalık
- Sindirim sistemi enfeksiyonları (ör. seyahat diyaresi)
- İntra-abdominal enfeksiyonlar
- Gram negatif bakterilerin neden olduğu deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
- Malign otitis eksterna
- Kemik ve eklem enfeksiyonları
- Solunum yolu şarbonu (maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi)Siprofloksasin, bakteriyel enfeksiyon kaynaklı olduğu düşünülen ateşli nötropenik hastalarıntedavisinde kullanılabilir.
Çocuklar ve ergenler
•Pseudomonas aeruginosa'nınneden olduğu kistik fibroziste bronko-pulmonerenfeksiyonlar
• Komplike idrar yolu enfeksiyonları ve akut piyelonefrit
• Solunum yolu şarbonu (maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi)
Siprofloksasin, gerekli görülmesi halinde çocuklarda ve ergenlerde görülen şiddetli enfeksiyonların tedavisi için kullamlabilir.
Tedavi, sadece çocuklarda ve ergenlerde kistik fibrozis ve/veya şiddetli enfeksiyon tedavisinde deneyimli doktorlar tarafından başlatılmalıdır.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:
Doz; endikasyona, enfeksiyonun yeri ve şiddetine, neden olan organizmaların siprofloksasine duyarlılığına, hastaların böbrek fonksiyonlarına ve çocuklar ile ergenlerde vücut ağırlığınagöre belirlenir.
Tedavi süresi, hastalığın şiddetine ve klinik ve bakteriyolojik seyrine bağlıdır.
Tedavinin intravenöz başlamasından sonra, doktorun kararıyla klinik olarak belirtilirse, tablet veya süspansiyonla oral tedavi uygulamasına geçilebilir. İ.V. tedavisi, mümkün olan en kısasürede oral uygulama yolu ile takip edilmelidir.
Şiddetli vakalarda veya hasta tablet alamıyorsa (ör. enteral beslenme uygulanan hastalar), oral uygulamaya geçilinceye kadar intravenöz siprofloksasin ile tedaviye başlanması önerilir.
Bazı bakterilerden (ör.Pseudomonas aeruginosa, AcinetobacterveyaStaphylococci)kaynaklanan enfeksiyonların tedavisi, daha yüksek siprofloksasin dozları ve diğer uygunantibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmasını gerektirebilir.
Bazı enfeksiyonların (ör. pelvik inflamatuar hastalık, intra-abdominal enfeksiyonlar, nötropenik hastalardaki enfeksiyonlar ile kemik ve eklem enfeksiyonları) tedavisi, dâhil olanpatojenlere bağlı olarak diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmasınıgerektirebilir.
Yetişkinler
|
Endikasyonlar |
Günlük doz (mg) |
Tedavinin toplam süresi(en kısasürede oral tedaviyegeçiş dahil) |
Alt solunum yolu enfeksiyonları |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
7 - 14 gün |
Üst solunum yolu enfeksiyonları |
Kronik sinüzitin akut alevlenmesi |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
7 - 14 gün |
Kronik süpüratif otitis media |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
7 - 14 gün |
Malign otitis eksterna |
Günde üç kez 400 mg |
28 gün - 3 ay |
İdrar yolu enfeksiyonları (bkz. bölüm 4.4) |
Akut ve komplike piyelonefrit |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
7 - 21 gün, bazı özel durumlarda (apse gibi)21 günden daha uzunsüre devam edilebilir. |
|
|
Bakteriyel prostatit |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
2 - 4 hafta (akut) |
Genital sistem enfeksiyonları |
DuyarlıNeisseria gonorrhoea'yebağlı olgulardahil epididimo-orşit vepelvik inflamatuvarhastalıklar |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
En az 14 gün |
|
Shigella dysenteriaetip 1 dışındakiShigellatürleri dahilbakteriyel patojenlerin nedenolduğu diyare ve şiddetliseyahat diyaresinin ampiriktedavisi |
Günde iki kez 400 mg |
1 gün |
|
Shigella dysenteriaetip 1'in neden olduğu diyare |
Günde iki kez 400 mg |
5 gün |
Gastrointestinal kanal enfeksiyonları ve intra-abdominalenfeksiyonlar |
Vibrio cholerae'ninneden olduğu diyara |
Günde iki kez 400 mg |
3 gün |
Tifo ateşi |
Günde iki kez 400 mg |
7 gün |
|
Gram negatif bakterilerden kaynaklanan intra-abdominalenfeksiyonlar |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
5 -14 gün |
Gram negatif bakterilerin neden olduğu deri ve yumuşak doku enfeksiyonları |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
En fazla 3 ay |
Bakteriyel enfeksiyon kaynaklı olduğu düşünülen ateşli nötropenik hastalıklar.
Siprofloksasin, resmi kılavuzlar doğrultusunda uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmalıdır. |
Günde iki kez 400 mg ila üç kez 400 mg |
Tedaviye tüm nötropeni periyodusüresince devamedilmelidir. |
Parenteral yoldan tedavi alabilecek bireyler için solunum yolu şarbonuna maruziyet sonrası profilaksive küratif tedavi.
İlacın uygulanmasına şüpheli veya doğrulanmış maruziyetten sonra mümkün olan en kısa süre içindebaşlanmalıdır. |
Günde iki kez 400 mg |
Bacillus anthracismaruziyetininonaylanmasındanitibaren 60 gün |
Uygulama şekli:
SLOXACİN, kullanımdan önce görsel olarak kontrol edilmelidir. Berrak değilse kullanılmamalıdır.
Siprofloksasin intravenöz infüzyon ile uygulanmalıdır. Çocuklar için infüzyon süresi 60 dakikadır. Yetişkin hastalarda infüzyon süresi 400 mg siprofloksasin için 60 dakika ve 200mg siprofloksasin için 30 dakikadır. Geniş bir vene yavaş infüzyon, hastanın rahatsızlığını enaza indirir ve venöz iritasyon riskini azaltır.
İnfüzyon çözeltisi doğrudan veya diğer geçimli infüzyonluk çözeltilerle karıştırılarak verilebilir (bkz. bölüm 6.2).Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalar için önerilen başlangıç ve idame dozları:
Kreatinin klerensi (mL/dk./1,73 m2) |
Serum kreatinin (mikromol/L) |
İntravenöz doz (mg) |
>60 |
<124 |
Genel doza bakınız. |
30-60 |
124-168 |
Her 12 saatte 200 - 400 mg |
<30 |
>169 |
Her 24 saatte 200 - 400 mg |
Hemodiyaliz tedavisi alan hastalar |
>169 |
Her 24 saatte 200 - 400 mg (diyaliz sonrası) |
Periton diyalizi tedavisi alan hastalar |
>169 |
Her 24 saatte 200 - 400 mg |
|
Renal bozukluğu olan çocuklarda doz çalışması yapılmamıştır. |
Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer fonksiyon bouzkluğu olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. Hepatik bozukluğu olan çocuklarda doz çalışması yapılmamıştır.
Pediyatrik popülasyon:
Çocuklar ve ergenlerde doz, vücut ağırlığına göre belirlenir. |
Endikasyonlar |
Günlük doz (mg) |
Tedavinin toplam süresi(en kısa sürede oral tedaviyegeçiş dahil) |
Kistik fibrozis |
Doz başına en fazla 400 mg ile günde üç kez 10 mg/kgvücut ağırlığı |
10 - 14 gün |
Akut ya da komplike piyelonefrit |
Doz başına en fazla 400 mg ile günde üç kez 6 mg/kg ila10 mg/kg vücut ağırlığı. |
10 - 21 gün |
|
Parenteral yoldan tedavi alabilecek bireyler için solunumyolu şarbonunamaruziyetsonrası küratif tedaviİlaç uygulanmasına şüpheli yada doğrulanmış maruziyettensonra mümkün olan en kısasürede başlanmalıdır. |
Doz başına en fazla 400 mg ile günde iki kez 10 mg/kgila 15 mg/kg vücut ağırlığı. |
Bacillus anthracismaruziyetinindoğrulanmasından itibaren60 gün |
Diğer şiddetli enfeksiyonlar |
Doz başına en fazla 400 mg ile günde üç kez 10 mg/kgvücut ağırlığı |
Enfeksiyon çeşidine göre |
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalar, enfeksiyonun şiddetine ve hastanın kreatinin klirensine göre seçilmiş bir doz almalıdır.4.3. Kontrendikasyonlar
• Siprofloksasin veya diğer kinolonlara ya da ürünün herhangi bir bileşenine karşı aşırıduyarlılık (bkz. bölüm 6.1).
• Siprofloksasin ve tizanidinin birlikte kullanılması (bkz. bölüm 4.5).4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar
SLOXACİN dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veyaenflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kasgüçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) atralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezisinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetlibaş ağrısı ve konfüzyon) (bkz. bölüm 4.8).
Bu reaksiyonlar SLOXACİN'e başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonlarıyaşamıştır.
Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda SLOXACİN derhal kesilmelidir. Ayrıca florokinolonlarla bağlantılı olarak, buciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda SLOXACİN dahilflorokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.
Geçmişte, kinolon veya florokinolon içeren ürünler kullanırken ciddi advers etkiler yaşayan hastalarda siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır (bkz. bölüm 4.8). Bu hastalarınsiprofloksasin ile tedavisi sadece alternatif tedavi seçeneklerinin yokluğunda ve dikkatliyarar/risk değerlendirmesi yapıldıktan sonra başlatılmalıdır (ayrıca bkz. bölüm 4.3).
Şiddetli enfeksiyonlar ve Gram pozitif ve anaerobik bakterilere bağlı karma enfeksiyonlarSiprofloksasin monoterapisi, ciddi enfeksiyonların ve gram pozitif veya anaerobikpatojenlerden kaynaklanabilecek enfeksiyonların tedavisi için uygun değildir. Bu türenfeksiyonlarda siprofloksasin diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte verilmelidir.
Streptokokal enfeksiyonlar(Streptococcus^pneumoniaedahil)
Siprofloksasin, etkililiği yetersiz olduğundan dolayı streptokokal enfeksiyonların tedavisinde önerilmez.
Genital sistem enfeksiyonları
Epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalıklar florokinolona dirençliNeisseria gonorrhoeaeizolatlarından kaynaklanabilir. Epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvarhastalıklar için, ampirik siprofloksasin sadece siprofloksasine dirençliNeisseria gonorrhoeaedışlanamazsa uygun başka bir antibakteriyel ajan (ör. sefalosporin) ile kombinasyon halindedüşünülmelidir. Üç günlük tedavi sonucunda klinik iyileşme sağlanamadıysa tedavi yenidendeğerlendirilmelidir.
İdrar yolu enfeksiyonları
İdrar yolları enfeksiyonlarında en yaygın ilişkili patojen olanEscherichiaco/i'nin florokinolonlara direnci yaşanılan bölgeye göre farklılık gösterir. Reçete eden hekimlerinlokal olarak bölgelerindekiEscherichiaco/i'nin florokinolonlara direnç prevalansını dikkatealmaları tavsiye edilmektedir.
İntra-abdominal enfeksiyonlar
Siprofloksasinin ameliyat sonrası intra-abdominal enfeksiyonların tedavisindeki etkililiğiyle ilgili sınırlı veri bulunmaktadır.
Seyahat diyaresi
Siprofloksasin seçiminde, ziyaret edilen ülkelerdeki ilgili patojenlerde siklofloksasin direnciyle ilgili bilgiler dikkate alınmalıdır.
sonuçlarına bağlı olarak diğer anti-mikrobiyal
Kemik ve eklem enfeksiyonlarıSiprofloksasin, mikrobiyolojik rapormaddelerle birlikte kullanılmalıdır.
Solunum yolu şarbonu
İnsanlarda kullanımı,in vitroduyarlılık verilerine ve insanlardaki sınırlı verilerle birlikte hayvanlardan elde edilen deneysel verilere dayanmaktadır. Tedavi eden hekimler, şarbontedavisi ile ilgili ulusal ve/veya uluslararası konsensüs dokümanlarına başvurmalıdır.
Pediyatrik popülasyon
Siprofloksasinin çocuklar ve adolesanlardaki kullanımı mevcut resmi kılavuzları izlemelidir. Siprofloksasin tedavisine, sadece çocuklar ve adolesanlarda kistik fibrozis ve/veya ağırenfeksiyonların tedavisinde deneyimli hekimler tarafından başlanmalıdır.
Siprofloksasinin olgunlaşmamış hayvanların ağırlık taşıyan eklemlerinde artropatiye neden olduğu gösterilmiştir. Çocuklarda siprofloksasin kullanımı ile ilgili olarak yapılan randomize,çift kör bir çalışmadan elde edilen güvenlilik verileri (siprofloksasin: n=335, ortalama yaş =6,3 yıl; komparatörler: n=349, ortalama yaş = 6,2 yıl; yaş aralığı = 1 ila 17 yıl), +42. gün%7,2 ila %4,6 değerinde ilaçla ilgili olduğundan şüphelenilen artropati insidansı (eklemleilgili klinik belirti ve semptomlardan farklı) ortaya çıkarmıştır. Bir yıllık takip itibariyle ilaçlailgili artropati insidansı sırasıyla %9 ve %5,7 olmuştur. Zamanla şüpheli ilaçla ilgili artropatiolgularındaki artış, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Tedaviye,eklemler ve/veya çevresindeki dokularla ilgili olası advers olaylar nedeniyle dikkatli biryarar/risk değerlendirmesinden sonra başlanmalıdır (bkz. bölüm 4.8).
Kistik fibroziste bronko-pulmoner enfeksiyonlar
Klinik çalışmalara 5-17 yaş arası çocuklar ve gençler dahil edilmiştir. 1 ila 5 yaş arasındaki çocukların tedavisinde daha sınırlı deneyim mevcuttur.
Komplike idrar yolu enfeksiyonları ve piyelonefritler
İdrar yolu enfeksiyonlarının siprofloksasin ile tedavisi diğer tedaviler kullanılamadığında düşünülmelidir ve mikrobiyolojik sonuçlara dayandırılmalıdır. Klinik çalışmalar 1-17yaşlarındaki çocuklar ve adolesanları içermiştir.
Diğer spesifik şiddetli enfeksiyonlar
Diğer tedaviler kullanılamadığında veya geleneksel tedavi başarısız olduktan sonra ve mikrobiyolojik raporlar siprofloksasinin kullanımına gerekçe oluşturduğunda, resmikılavuzlara göre veya dikkatle risk/yarar değerlendirmesi şiddetli enfeksiyonlardakullanılabilir. Yukarıda bahsedilenlerin dışındaki spesifik şiddetli enfeksiyonlardasiprofloksasinin kullanımı klinik çalışmalarda yapıldıktan sonra diğer değerlendirilmemiştirve klinik deneyim sınırlıdır.
Bunun sonucu olarak, bu enfeksiyonları taşıyan hastalar tedavi edilirken dikkatli olunması önerilir.
Aşırı duyarlılık
Bazı durumlarda ilk uygulamadan sonra anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonları içeren aşırı duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar hemen ortaya çıkabilir ve yaşamı tehdit edici olabilir (bkz.bölüm 4.8). Bu gibi durumlarda siprofloksasin kesilmeli ve uygun tıbbi tedaviye geçilmelidir.
Kas-iskelet sistemi
Siprofloksasin genellikle kinolon tedavisine bağlı tendon hastalığı/bozukluğu öyküsü olan hastalarda kullanılmamalıdır. Bununla birlikte, çok nadir durumlarda, neden olanorganizmanın mikrobiyolojik verilerinin ve risk/fayda dengesinin değerlendirilmesininardından, mikrobiyolojik verilerin siprofloksasin kullanımını gerekçelendirebildiği yerlerdeözellikle standart tedavi başarısız olduğunda veya bakteriyel direnç var ise bazı şiddetlienfeksiyonların tedavisi için bu hastalara SLOXACİN reçete edilebilir.
Tendinit ve tendon kopması
Tedavinin ilk 48 saati içinde bazen de iki taraflı olmak üzere, tendinit ve tendon kopması (özellikle, ancak bununla sınırlı olmamak üzere, aşil tendonu) gerçekleşebilir. SLOXACİNtedavisinin kesilmesinden sonraki birkaç aya kadar dahi tendon kopmaları ve inflamasyonoluşabilir (bkz. bölüm 4.8). Yaşlı hastalarda, böbrek yetmezliği olan hastalarda, organ nakliyapılan hastalarda ve aynı anda kortikosteroidlerle tedavi edilen hastalarda tendinit ve tendonkopması riski artmaktadır. Bu nedenle, kortikosteroidlerin birlikte kullanımındankaçınılmalıdır.
Tendinitin ilk belirtisinde (ör. ağrılı şişlik, iltihaplanma) siprofloksasin tedavisi kesilmeli ve alternatif tedavi düşünülmelidir. Etkilenen uzuvlar uygun şekilde tedavi edilmelidir(immobilizasyon). Tendinopati belirtileri ortaya çıkarsa kortikosteroidler kullanılmamalıdır.
Myasthenia Gravis'in şiddetlenmesi:
Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptir ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanan myasthenia gravisli hastalarda,ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan pazarlama sonrası ciddi advers olaylarflorokinolonlarla ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalar,florokinolon kullanımından kaçınmalıdır.
Görme bozuklukları
Görme azalırsa veya gözlerde herhangi bir etki yaşanırsa, derhal bir göz uzmanına danışılmalıdır.
Işığa duyarlılık
Siprofloksasinin ışığa duyarlılık reaksiyonlarına neden olduğu gösterilmiştir. Siprofloksasin alan hastalara, tedavi sırasında yoğun güneş ışığına veya UV ışınlarına doğrudan maruzkalmaktan kaçınmaları önerilmelidir (bkz. bölüm 4.8).
Santral sinir sistemi (SSS)
Diğer florokinolonlarda olduğu gibi siprofloksasinin de nöbetleri tetiklediği veya nöbet eşiğini düşürdüğü bilinmektedir. Status epileptikus vakaları bildirilmiştir.Siprofloksasin,nöbete yatkınlığı bulunan santral sinir sistemi bozukluğu olan hastalarda dikkatlikullanılmalıdır. Nöbet oluşması halinde, SLOXACİN kesilmelidir (bkz. bölüm 4.8).
Psikiyatrik reaksiyonlar
SLOXACİN de dahil olmak üzere florokinolonların ilk defa uygulanmasından sonra dahi psikiyatrik reaksiyonlar oluşabilir. Nadir vakalarda depresyon veya psikotik reaksiyonlar,intihar fikrine/düşüncelerine ve intihara teşebbüs veya intihar etme gibi kendine zarar vermedavranışına kadar gidebilir (bkz. bölüm 4.8). Hastanın bu reaksiyonlardan herhangi birinigeliştirmesi durumunda, SLOXACİN kesilmeli ve uygun önlemler alınmalıdır.
Periferal nöropati
Kinolon ve florokinolon alan hastalarda parestezi, hipoestezi, disestezi veya güçsüzlüğe neden olan duyusal veya sensörimotor polinöropati vakaları bildirilmiştir. Geri dönüşümsüz birdurumun gelişmesini önlemek için ağrı, yanma, karıncalanma, uyuşma ve/veya zayıflık gibinöropati semptomları gelişirse tedaviye devam etmeden önce doktorlarını bilgilendirmeleritavsiye edilmelidir (bkz. bölüm 4.8).
Kardiyak bozukluklar
Siprofloksasinin de dahil olduğu florokinolon grubu ilaçlar kullanılırken QT aralığında uzama için bilinen risk faktörlerine sahip hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Örneğin;
• Konjenital uzun QT sendromu,
• QT aralığının uzamasına neden olabilecek ilaçlarla eş zamanlı olarak kullanılması (ör.sınıf IA veya III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler)
• Hipokalemi veya hipomagnezemi gibi düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği,
• Kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü veya bradikardi gibi kalp hastalıkları.
Yaşlı hastalar ve kadınlar QTc aralığını uzatan ilaçlara daha duyarlı olabilirler. Dolayısıyla bu popülasyonlarda siprofloksasinin de dahil olduğu florokinolon grubu ilaçlar kullanılırkendikkatli olunmalıdır.
Aort anevrizması ve diseksiyonu ve kalp kapağı regürjitasyonu/yetersizliğiEpidemiyolojik çalışmalar, florokinolon kullanımından sonra aort ve mitral kapak yetersizliğive özellikle yaşlı popülasyonda aort anevrizması ve diseksiyonu riskinde artış bildirmektedir.Florokinolon alan hastalarda bazen rüptür (ölümcül vakalar dahil) ile komplike hale gelen aortanevrizmasıvediseksiyonuve kalp kapakçıklarındanherhangibirinde
regürjitasyon/yetersizlik vakaları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8).
Bu nedenle florokinol onlar, aile öyküsünde anevrizma veya konjenital kalp kapak hastalığı pozitif olan hastalarda, önceden aort anevrizması, aort diseksiyonu ve/veya kalp kapakhastalığı teşhisi konulan hastalarda, ya da diğer risk faktörleri veya aşağıdaki hastalıklarazemin hazırlayan durumlar mevcut olduğunda sadece dikkatli bir yarar/risk değerlendirmesiyapıldıktan sonra ve diğer terapötik seçenekler göz önüne alındıktan sonra kullanılmalıdır:
• Aort anevrizması ve diseksiyonu ile kalp kapakçık yetmezliği (ör. Marfan sendromu veyaEhlers-Danlos sendromu gibi bağ dokusu bozuklukları, Turner sendromu, Behçethastalığı, hipertansiyon, romatoid artrit) vs.
• Aort anevrizması ve diseksiyonu (ör. Takayasu arteriti veya dev hücreli arterit gibivasküler bozukluklar veya bilinen ateroskleroz veya Sjögren sendromu) vs.
• Kalp kapakçık yetmezliği (ör. enfektif endokardit)
Sistemik kortikosteroidlerle eş zamanlı tedavi gören hastalarda aort anevrizması ve diseksiyonu ve rüptür riski artabilir.
Ani karın, göğüs veya sırt ağrısı durumunda, hastalara acil servise derhal başvurmaları tavsiye edilmelidir.
Akut dispne, yeni başlayan kalp çarpıntısı veya abdomen ya da alt ekstremi tel erde ödem gelişmesi durumunda hastaların doktora başvurmaları gerektiği belirtilmelidir.
Disglisemi
Tüm kinolonlarda olduğu gibi, oral bir hipoglisemik ajanla (ör. glibenklamid) veya insülinle birlikte tedavi gören, genellikle yaşlı diyabetik hastalarda hem hipoglisemi hem dehiperglisemi dahil olmak üzere kan glukozundaki bozukluklar bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8).Hipoglisemik koma vakaları bildirilmiştir. Diyabetik hastalarda kan glukozunun dikkatliizlenmesi önerilir.
Gastrointestinal sistem
Tedavi sırasında veya daha sonra (tedaviden birkaç hafta sonra olmak üzere) ciddi ve inatçı diyare, acil tedavi gerektiren antibiyotik ilişkili bir koliti (olası ölümcül sonuçlarla hayatıtehdit eden) gösterebilir (bkz. bölüm 4.8). Bu gibi durumlarda SLOXACİN derhal kesilmelive uygun tedaviye geçilmelidir. Peristaltik hareketi inhibe eden tedavi edici ürünler ise budurumda kontrendikedir.
Renal ve üriner sistem
Siprofloksasinin kullanımıyla ilişkili kristalüri bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8). Siprofloksasin alan hastalarda sıvı alımı iyi düzenlenmelidir ve idrarın aşırı alkali olmasından kaçınılmalıdır.
Renal fonksiyonda yetersizlik
Siprofloksasin büyük oranda böbreklerden değişmeden atıldığından, siprofloksasin birikimine bağlı advers ilaç reaksiyonlarının artmasını engellemek için böbrek yetmezliği olanhastalarda, doz ayarlaması gerekmektedir (bkz. bölüm 4.2).
Hepato-bilier sistem
Siprofloksasin ile hepatik nekroz ve yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliği olguları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8). Karaciğer hastalığının herhangi bir belirti ve bulgusunun(anoreksi, sarılık, idrarda koyulaşma, kaşıntı veya hassas abdomen) bulunması durumunda,tedavi kesilmelidir.
Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği
Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği bulunan hastalarda siprofloksasin ile hemolitik reaksiyonlar bildirilmiştir. Potansiyel faydasının olası riske ağır bastığı düşünülmedikçe, buhastalarda siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır. Bu durumda, olası hemoliz durumuizlenmelidir.
Direnç
Siprofloksasin tedavisi sırasında veya tedavi sürecinin ardından, klinik olarak aşikar süper enfeksiyonla birlikte veya süper enfeksiyon olmaksızın siprofloksasine direnç gösterenbakteriler izole edilebilir. Uzun süreli tedaviler sırasında ve hastane enfeksiyonları ve/veyaStaphylococcusvePseudomonastürlerinin neden olduğu enfeksiyonlar tedavi edilirkensiprofloksasine dirençli bakterinin seçimi açısından özel bir risk bulunabilir.
Sitokrom P450
Siprofloksasin, CYP1A2 enzimlerini inhibe eder. Dolayısıyla eş zamanlı uygulanmış ve bu enzim tarafından metabolize edilen maddelerin (ör. tizanidin, teofilin, duloksetin, olanzapinropinirol, klozapin, agomelatin) serum konsantrasyonlarında artışa neden olur. Tizanidininsiprofloksasin ile birlikte kullanımı kontrendikedir. Siprofloksasin ile birlikte bu ilaçları alanhastalar klinik olarak doz aşımı belirtileri ve serum konsantrasyonlarının (ör. teofilin) tespitedilmesi açısından yakından izlenmelidir (bkz. bölüm 4.5).
Metotreksat
Siprofloksasinin metotreksat ile birlkte kullanılması önerilmez (bkz. bölüm 4.5).
Testlerle etkileşim
SprofloksasininMycobacterium tuberculosis' ekarşıin vitroaktivitesi, siprofloksasin alan hastalardan alınan numunelerde yanlış negatif bakteriyolojik test sonuçlarına neden olabilir.
Enjeksiyon yerinde reaksiyon
Siprofloksasinin İ.V. uygulamasından sonra lokal enjeksiyon yeri reaksiyonları bildirilmiştir. İnfüzyon süresi 30 dakika veya daha az ise bu reaksiyonlar daha sık görülür. İnfüzyonuntamamlanmasından sonra hızla düzelen lokal cilt reaksiyonları şeklinde görülebilirler.Reaksiyon tekrar etmiyor veya kötüleşmiyorsa daha sonra İ.V. uygulama kontrendikedeğildir.
NaCl yüklemesi
Sodyum alımının tıbbi sorun olduğu hastalarda (konjestif kalp yetmezliği, böbrek yetmezliği, nefrotik sendrom gibi durumu olan hastalarda) ek sodyum yüklemesinde dikkatli olunmalıdır.
Bu tıbbi ürün her dozunda 15,4 mmol sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Diğer ilaçların siprofloksasin üzerindeki etkisi:
QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar
SLOXACİN diğer florokinolonlarla benzer şekilde QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları almakta olan hastalarda ihtiyatlı bir şekilde kullanılmalıdır (örn. Sınıf IA ve III antiaritmikler,trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) (bkz. bölüm 4.4).
Probenesid
Probenesid, siproflokssinin renal atılımını engeller. Probenesid içeren tedavi edici ürünlerle birlikte SLOXACİN kullanımım siprofloksasinin serum konsantrasyonunun yükselmesine yolaçar.
Siprofloksasinin diğer ilaçlar üzerindeki etkisi:
Tizanidin
Sağlıklı bireylerde yapılan bir klinik çalışmada, tizanidin serum konsantrasyonlarında siprofloksasin ile birlikte verildiğinde bir artış görülmüştür. (Cmaksartışı: 7 kat, aralık: 4-21kat, EAA artışı: 10 kat, aralık: 6-24 kat). Artan tizanidin serum konsantrasyonlarına bağlıhipotansif ve sedatif etkiler artmıştır (bkz. bölüm 4.4). Tizanidin içeren tedavi edici ürünler,SLOXACİN ile birlikte uygulanmamalıdır (bkz. bölüm 4.3).
Metotreksat
SLOXACİN ile metotreksatın aynı anda uygulanması, metotreksatın renal tübüllerden transportunu inhibe ederek metotreksatın plazma düzeylerinde artışa yol açabilir. Bumetotreksat ile bağlantılı toksik reaksiyonların riskini arttırabilir. Eş zamanlı kullanımönerilmez (bkz. bölüm 4.4).
Teofilin
Siprofloksasin ve teofilin içeren tedavi edici ürünlerin birlikte uygulanmaları serum teofilin düzeyinde arzu edilmeyen artışa yol açabilir. Bu durumda teofiline ait istenmeyen etkilerortaya çıkabilir ve nadiren bu etkiler hayatı tehdit edici veya öldürücü olabilir. Kombinasyondurumunda serum teofilin konsantrasyonları kontrol edilmeli ve gerektiğinde teofilin dozuazaltılmalıdır (bkz. bölüm 4.4).
Diğer ksantin türevleri
Siprofloksasin ve kafein ya da pentoksifilin (okspentifilin) içeren ürünler eşzamanlı kullanıldığında, söz konusu ksantin türevlerinin serum konsantrasyonlarının arttığıbildirilmiştir.
Fenitoin
Aynı anda SLOXACİN ve fenitoin uygulanması artan ya da azalan serum fenitoin seviyelerine neden olabilir, dolayısıyla hastanın ilaç seviyeleri açısından izlenmesigerekmektedir.
Siklosporin
Eş zamanlı siprofloksasin ve siklosporin içeren tedavi edici ürünler verildiğinde serum kreatinin düzeyinde geçici yükselme gözlenmiştir. Bu nedenle bu hastaların serum kreatinindüzeyleri haftada iki kere kontrol edilmelidir.
Vitamin K antagonistleri
SLOXACİN'in bir vitamin K antagonistiyle eşzamanlı uygulaması, bu ilaçların antikoagülan etkilerini artırabilir. Söz konusu risk altta yatan enfeksiyona, hastanın yaş ve genel durumunabağlı olarak değişebilir dolayısıyla siprofloksasinin INR (uluslararası normalize edilmişoran)) artışına katkısını belirlemek güçtür. SLOXACİN'in bir vitamin K antagonistiyle(ör.varfarin, asenokumarol, fenprokumon ya da fluindion) birlikte uygulandığı sırada ya da buuygulamadan hemen sonra INR sık sık izlenmelidir.
Duloksetin
Klinik çalışmalar duloksetinin fluvoksamin gibi güçlü CYP450 1A2 izoenzim inhibitörleri ile eş zamanlı kullanımının, duloksetinin EAA ve Cmaksdeğerlerinde artışa yol açabileceğinigöstermiştir. Siprofloksasin ile olası bir etkileşime ait hiçbir klinik veri olmamasına rağmen,eş zamanlı kullanımda benzer etkiler beklenebilir (bkz. bölüm 4.4).
Ropinirol
Klinik bir çalışmada, modere bir CYP450 1A2 izoenzim inhibitörü olan siprofloksasin ile ropinirolün eşzamanlı kullanımı ropinirolün Cmaksve EAA değerlerinde sırasıyla %60 ve%84'lük artışa neden olunmuştur. SLOXACİN ile eşzamanlı uygulandığı durumda ropinirolleilişkili istenmeyen etkilerin izlenmesi ve uygun biçimde doz ayarlaması önerilmektedir (bkz.bölüm 4.4).
Lidokain
Sağlıklı gönüllülerde lidokain içeren tedavi edici ürünlerin CYP450 1A2 izoenzimi inhibitörü olan siprofloksasin ile eşzamanlı kullanımının, intravenöz lidokain klerensini %22 azalttığıgösterilmiştir. Lidokain tedavisi iyi tolere edilmesine karşı, vaka raporlarında eşzamanlıuygulamada ortaya çıkabilecek siprofloksasin ile ilişkili muhtemel yan etkilerbildirilmektedir.
Klozapin
250 mg siprofloksasinin 7 gün süreyle klozapinle eşzamanlı uygulamasını takiben, klozapin ve N-desmetilklozapin serum konsantrasyonları sırasıyla %29 ve %31 oranlarında artmıştır.Siprofloksasin ile eş zamanlı kullanım sırasında ya da hemen sonrasında klinik sürveyans veuygun klozapin doz ayarlaması tavsiye edilmektedir (bkz. bölüm 4.4).
Sildenafil
Sildenafilin Cmaksve EAA değerleri sağlıklı bireylerde, 500 mg siprofloksasinle eşzamanlı uygulanan 50 mg'lık oral dozu takiben yaklaşık iki kat artmıştır. Dolayısıyla siprofloksasininsildenafil ile birlikte reçete edildiği durumda riskler ve yararlar göz önündebulundurulmalıdır.
Agomelatin
Klinik çalışmalarda, güçlü bir CYP450 1A2 izoenzim inhibitörü olan fluvoksaminin agomelatin metabolizmasını önemli derecede inhibe ederek agomelatine maruziyeti 60 katartırmakta olduğu gösterilmiştir. Orta dereceli bir CYP450 1A2 inhibitörü olan siprofloksasinile olası bir etkileşim için klinik veri bulunmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımıdurumunda benzer etkiler beklenebilir (bkz. bölüm 4.4).
Zolpidem
Siprofloksasin ile birlikte uygulanması, kandaki zolpidem değerlerinde artışa neden olabilir, eş zamanlı kullanım önerilmez.
Oral antidiyabetik ilaçlar
Siprofloksasin ile başta sülfonilüreler olmak üzere (örn. glibenklamid, glimepirid) oral antidiyabetik ajanlar aynı anda uygulandığında, muhtemelen oral antidiyabetik ajanın etkisinigüçlendirmesi nedeniyle hipoglisemi oluştuğu bildirilmiştir.4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye
Gebelik kategorisi C.Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Siprofloksasinin çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Önlem olarak, uygun bir kontrasepsiyon yöntemi kullanılmasıönerilmektedir.Gebelik dönemi
SLOXACİN'in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya doğum ve/veyadoğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. bölüm 5.3). İnsanlarayönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
Hamile kadınlara siprofloksasin uygulamasına ilişkin mevcut veriler, siprofloksasinin malformatif veya feto/neonatal toksisitesine işaret etmemektedir. Hayvan çalışmaları, üremetoksisitesi açısından doğrudan veya dolaylı zararlı etkiler göstermemektedir. Kinolonlaramaruz kalan yavru hayvanlarda ve doğum öncesi hayvanlarda, olgunlaşmamış kıkırdaküzerindeki etkiler gözlenmiştir, bu nedenle ilacın insan olgunlaşmamışorganizmasında/fetüsünde eklem kıkırdağına zarar verebileceği göz ardı edilemez (bkz.bölüm 5.3).
SLOXACİN gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.Laktasyon dönemi
Siprofloksasin anne sütüne geçmektedir. Olası artiküler hasar riskine bağlı olarak, SLOXACİN'in emzirme sırasında kullanımı önerilmemektedir (bkz. bölüm 5.3).Üreme yeteneği/Fertilite
Hayvanlar üzerindeki çalışmalar için bkz. bölüm 5.3'e bakınız.4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Nörolojik etkileri nedeniyle siprofloksasin reaksiyon süresini etkileyebilir. Bu nedenle, araç veya makine kullanma kabiliyeti zarar görebilir.4.8. İstenmeyen etkiler
En sık bildirilen advers ilaç reaksiyonları mide bulantısı, ishal, kusma, transaminazlarda geçici artış, döküntü, enjeksiyon ve infüzyon bölgesi reaksiyonlarıdır.
Klinik çalışmalar ve siprofloksasinle (oral, intravenöz ve ardışık terapi) pazarlama sonrası sürveyans sırasında tanımlanan ve sıklık kategorileri belirlenen advers reaksiyonlar sistemorgan sınıfına (MedDRA) göre aşağıda listelenmiştir. Sıklık analizi hem oral hem deintravenöz siprofloksasin uygulamasından gelen veriler dikkate alınarak yapılmıştır.İstenmeyen etkiler aşağıdaki sıklık derecelerine göre sınıflandırılır:
Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.00); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Yaygın olmayan: Mikotik süperinfeksiyonlarKan ve lenf sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Eozinofili
Seyrek:Lökopeni (granülositopeni), anemi, nötropeni, lökositoz, trombositopeni,trombositemi Çok seyrek: Hemolitik anemi, agranülositoz, pansitopeni (hayatı tehdit edici), kemik iliğidepresyonu (hayatı tehdit edici)Bağışıklık sistemi hastalıkları
Seyrek: Alerjik reaksiyon, alerjik ödem / anjiyoödem
Çok seyrek: Anafilaktik reaksiyon, anafilaktik şok (hayatı tehdit edici), serum hastalığı benzeri reaksiyonEndokrin hastalıkları
Bilinmiyor: Uygunsuz anti-diüretik hormon salınımı sendromu (SIADH)Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygın olmayan: İştahta ve azalma
Seyrek: Hiperglisemi, hipoglisemi (bkz. bölüm 4.4)
Bilinmiyor: Hipoglisemik koma (bkz. bölüm 4.4)Psikiyatrik hastalıklar *
Yaygın olmayan: Psikomotor hiperaktivite/ajitasyon
Seyrek: Konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, anksiyete reaksiyonları, anormal rüyalar (kabus), depresyon (intihar fikri/düşünceleri ve intihara teşebbüs veya intihar etme gibikendine zarar verme davranışına varma olasılığı), halüsinasyon
Çok seyrek: Psikotik reaksiyonlar (intihar fikri/düşünceleri ve intihara teşebbüs veya intihar etme gibi kendine zarar verme davranışına varma olasılığı) (bkz. bölüm 4.4)
Bilinmiyor: Hipomani dahil maniSinir sistemi hastalıkları*
Yaygın olmayan: Baş ağrısı, baş dönmesi, uyku bozuklukları, tat bozuklukları
Seyrek: Parestezi (periferik paraljezi) ve disestezi, hipoestezi, tremor (titreme), nöbetler
(status epileptikus dahil, bkz. bölüm 4.4), vertigo
Çok seyrek: Migren, koordinasyon bozukluğu,yürüyüş bozukluğu, koku alma bozuklukları, hiperestezi, intrakraniyal hipertansiyon (psödotümör serebri)
Bilinmiyor: Periferal nöropati ve polinöropati (bkz. bölüm 4.4)Göz hastalıkları*
Seyrek: Görme bozuklukları (ör.diplopi)
Çok seyrek: Görsel renk bozukluklarıKulak ve iç kulak hastalıkları*
Seyrek: Kulak çınlaması, işitme kaybı, işitmede azalmaKardiyak hastalıklar**
Seyrek:Taşikardi
Bilinmiyor: Ventriküler aritmi, torsades de pointes (ağırlıklı olarak QT uzaması için risk faktörleri olan hastalarda bildirilmiştir), EKG QT uzaması (bkz. bölüm 4.4 ve 4.9)Vasküler hastalıklar**
Seyrek: Vazodilatasyon, hipotansiyon, senkop Çok seyrek: VaskülitSolunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar
Seyrek: Dispne (astımla ilgili durumlar dahil)Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Bulantı, diyare
Yaygın olmayan: Kusma, gastrointestinal ve abdominal ağrı, dispepsi, flatulans Seyrek: Antibiyotik ilişkili kolit (çok seyrek hayatı tehdit edici) (bkz. bölüm 4.4)
Çok seyrek: PankreatitHepato-bilier hastalıklar
Yaygın olmayan: Transaminaz seviyelerinde artış, bilirubin artışı (bkz. bölüm 4.4)
Seyrek: Hepatik yetmezlik, kolestatik sarılık, hepatit
Çok seyrek: Karaciğer nekrozu (çok nadiren hayatı tehdit edici karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir) (bkz. bölüm 4.4)Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Döküntü, kaşıntı, ürtiker
Seyrek: Işığa duyarlılık reaksiyonları (bkz. bölüm 4.4)
Çok seyrek: Peteşi, eritema multiforme minör, eritema nodosum, Stevens-Johnson sendromu (hayatı tehdit edici potansiyelde), toksik epidermal nekroliz (hayatı tehdit edici potansiyelde)Bilinmiyor: Akut generalize egzantematöz püstülozis (AGEP), eozinofili ve sistemiksemptomların eşlik ettiği ilaç reaksiyonu (DRESS)Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları
Yaygın olmayan: Kas-iskelet sistemi ağrısı (ör. ekstremite ağrısı, sırt ağrısı, göğüs ağrısı), artralji
Seyrek: Miyalji, artrit, kas tonusunda artış ve kramp
Çok seyrek: Kas güçsüzlüğü, tendinit, tendon rüptürü (çoğunlukla aşil tendonu), (bkz. bölüm 4.4), myasthenia gravis şiddetlenmesi (bkz. bölüm 4.4)Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Yaygın olmayan: Renal bozukluk
Seyrek: Renal bozukluk, hematüri, kristalüri(bkz. bölüm 4.4), tübülointerstisyel nefritGenel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar*
Yaygın: Enjeksiyon ve infüzyon yeri reaksiyonları (sadece intravenöz uygulamalarda)
Yaygın olmayan: Asteni, ateş Seyrek: Ödem, terleme (hiperhidrozis)Araştırmalar
Yaygın olmayan: Alkalen fosfataz düzeyinde artış Seyrek: Amilaz artışı
Bilinmiyor: Uluslararası Normalleştirme Oran (INR) artışı (Vitamin K antagonisti ile tedavi edilen hastalarda)
*Kinolonlar ve florokinolonlar kullanımıyla ilişkili olarak önceden mevcut risk faktörlerine bağlı olmaksızın, bazı durumlarda bazen çoklu sistem organ sınıfını ve duyusunu (tendinit,tendon kopması, artralji, ekstremitelerde ağrı, yürüme bozukluğu, parestezi ile ilişkilinöropatiler, depresyon, yorgunluk, hafıza bozukluğu, uyku bozuklukları ve işitme, görme, tatve koku bozukluğu gibi reaksiyonlar dahil) etkileyen uzun süreli (aylar veya yıllar sürebilen),sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz, çok seyrek ciddi advers reaksiyonlarbildirilmiştir (bkz. bölüm 4.4).
**Florokinolon alan hastalarda bazen rüptür (ölümcül vakalar dahil) ile komplike hale gelen aort anevrizması ve diseksiyonu ve kalpkapaklarındanherhangi birinin
regürjitasyonu/yetersizliği vakaları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.4).
Aşağıda belirtilen istenmeyen etkiler, intravenöz ya da ardışık (intravenöz ila oral tedavi uygulanan hasta alt gruplarında daha yüksek bir sıklık kategorisine sahiptir.
Yaygın |
Kusma, transamizlarda geçici artış, döküntü |
Yaygın olmayan |
Trombositopeni, trombositemi, konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, halüsinasyon, parestezi ve disestezi, nöbetler, vertigo, görmebozuklukları, işitme kaybı, taşikardi, vazodilatasyon, hipotansiyon,geçici hepatik yetmezlik, sarılık, renal yetmezlik, ödem |
Seyrek |
Pansitopeni, kemik iliği depresyonu, anaflaktik şok, psikotik reaksiyonlar, migren, koku alma bozuklukları, işitme azalması, vaskülit,pankreatit, karaciğer nekrozu, peteşi, tendon yırtılması |
<Belirli bir reaksiyonu ve bunun eşanlamlılarım ve ilgili koşulları açıklamak üzere MedDRA tercihli terim kullanılmıştır. ADR terimi temsili, MedDRA versiyon 14.0'a dayanmaktadır.('Mikotik süperenfeksiyonlar ' ve 'Belirsiz ağrı ' hariç). >
Pediyatrik popülasyon:
Yukarıda bahsedilen artropati (artralji, artrit) insidansı, yetişkinler için yapılan çalışmalardan elde edilen verilere dayanmaktadır. Çocuklarda, artropati yaygın olarak meydana gelmektedir(bkz. bölüm 4.4).
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması:
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlanma yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir(www.titck.gov.tr; e-posta:[email protected]:tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
12 g doz aşımının hafif toksisite semptomlarına yol açtığı bildirilmiştir. 16 g'lik bir akut doz aşımının akut böbrek yetmezliğine neden olduğu bildirilmiştir.
Doz aşımındaki semptomlar baş dönmesi, tremor, baş ağrısı, yorgunluk, nöbetler, halüsinasyonlar, konfüzyon, abdominal rahatsızlık, renal ve hepatif bozukluğun yanı sırakristalüri ve hematüriden oluşur. Geri döndürülebilir renal toksisite bildirilmiştir.
Acil durum önlemlerinin (ör. ventriküler boşaltımı takiben tıbbi karbon) dışında kristalürinin önlenebilmesi için gerekirse idrar pH'si ve asitliği de dahil olmak üzere böbrek işlevininizlenmesi tavsiye edilmektedir. Hastaya bol sıvı verilmelidir. Kalsiyum veya magnezyumiçeren antasitler teorik olarak aşırı dozlarda siprofloksasin emilimini azaltabilir.
Hemodiyaliz veya peritonal diyaliz ile sadece az miktarda (<%10) siprofloksasin elimine edilir.
Doz aşımı durumunda, semptomatik tedavi uygulanmalıdır. QT aralığında uzama ihtimalinden dolayı EKG izlemi yapılmalıdır.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Sistemik kullanım için antibakteriyeller, Florokinolonlar ATC kodu: J01MA02
Etki mekanizması
Siprofloksasinin bakterisid özelliği, bakteriyel DNA replikasyonu, transkripsiyonu, onarımı ve rekombinasyonu için gerekli enzimler olan tip II topoizomeraz (DNA giraz) vetopoizomeraz IV enzimlerinin inhibisyonunu içermektedir.
Farmakokinetik/farmakodinamik ilişki
Etkililik, çoğunlukla bakteriyel bir patojen için siprofloksasinin maksimum serum konsantrasyonu (Cmaks) ile minimum inhibitör konsantrasyonu (MİK) arasındaki ilişkiye veeğri altında kalan alan (EAA) ile MİK arasındaki ilişkiye dayanır.
Direnç mekanizması
In vitrosiprofloksasin direnci yaygınlıkla çoklu adımlı mutasyonlar aracılığıyla topoizomeraz-IV ve DNA girazdaki hedef alan mutasyonlara bağlıdır. Siprofloksasin ve diğerflorokinolonlar arasındaki çapraz direnç sonuçları değişkendir. Tekli mutasyonlar klinikdirençle sonuçlanmaz ancak çoklu mutasyonlar genellikle aynı sınıftaki etkin maddelerintümüne ya da çoğuna karşı klinik dirençle sonuçlanır.
Aynı sınıftaki çeşitli etkin maddelerin fizikokimyasal özellikleri ve her bir etkin madde için taşıma sistemi afinitesine bağlı olarak, geçirgenlik ve/veya etkin madde atım pompası dirençmekanizmalarının florokinolon duyarlılığı üzerinde değişken etkileri olabilir. Tüm in vitrodirenç mekanizmaları klinik izolatlar üzerinde yaygın olarak gözlemlenmektedir. Geçirgenlikbariyerleri(Pseudomonas aeruginosa'da yaygındır) ve atım mekanizmaları gibi diğerantibiyotikleri inaktive eden direnç mekanizmaları siprofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.Qnr geni tarafından kodlanmış plazmid aracılı direnç bildirilmiştir.
Antibakteriyel aktivite spektrumu
Kırılma noktaları, duyarlı suşları orta seviyede duyarlı olan suşlardan ve orta seviyede duyarlı olanları ise dirençli suşlardan ayırır:
EUCAST önerileri |
Mikroorganizmalar |
Duyarlı |
Dirençli |
Enterobacteriaceae
|
Duyarlı < 0,25 mg/L |
Dirençli > 0,5 mg/L |
Salmonellaspp. |
Duyarlı < 0,06 mg/L |
Dirençli > 0,06 mg/L |
Pseudomonasspp. |
Duyarlı < 0,5 mg/L |
Dirençli > 0,5 mg/L |
Acinetobacterspp. |
Duyarlı < 1 mg/L |
Dirençli > 1 mg/L |
Staphylococcusspp.1 |
Duyarlı < 1 mg/L |
Dirençli > 1 mg/L |
Haemophilus influenzae
|
Duyarlı < 0,06 mg/L |
Dirençli > 0,06 mg/L |
Moraxella catarrhalis
|
Duyarlı < 0,125 mg/L |
Dirençli > 0,125 mg/L |
Neisseria gonorrhoeae
|
Duyarlı < 0,03 mg/L |
Dirençli > 0,06 mg/L |
Neisseria meningitidis
|
Duyarlı < 0,03 mg/L |
Dirençli > 0,03 mg/L |
Türlerle ilgili olmayan kırılma noktaları* |
Duyarlı < 0,25 mg/L |
Dirençli > 0,5 mg/L |
|
^Staphylococcus spp.- yüksek dozda tedaviyle ilişkili siprofloksasin için kırılma noktası *Türlerle ilgili olmayan kırılma noktaları temel olarak FK/FD verilerine dayanılarakbelirlenmiştir ve belirli türlerin MİKdağılımlarından bağımsızdır. Bunlar yalnızca türe özgükesme noktası verilmemiş olan türlerde kullanım içindir ve duyarlılık testinin önerilmediğitürler için geçerli değildir.
Kazanılan direncin prevalansı, coğrafi olarak ve zamanla değişebilmektedir, özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde, belirli türler için dirence ait lokal bilgiler istenir. Gerektiğitakdirde, ajanın en azından bazı enfeksiyon türleri için kullanımının sorgulandığı, direncinyerel prevalansının arttığı durumlarda, uzmanlardan görüş istenebilir.
Siprofloksasin duyarlılığına göre ilgili türlerin gruplandırılması (Streptococcus türleri için bölüm 4.4'e bakınız)
YAYGIN DUYARLI TÜRLERAerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar
Bacillus anthracis(1)_
Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalarAeromonasspp.
Brucellaspp.
Citrobacter koseri Francisella tularensisHaemophilus ducreyiHaemophilus influenzae*
Legionellaspp.
Moraxella catarrhalis*
Neisseria meningitidis Pasteurellaspp.
Salmonellaspp.*
Shigellaspp. *
Vibriospp._
Anaerobik mikroorganizmalarMobiluncus
Diğer mikroorganizmalarChlamydia trachomatis (P)Chlamydia pneumoniae (P)Mycoplasma hominis (P)Mycoplasma pneumoniae (P)
EDINILMIŞ DIRENCIN SORUN OLABILECEĞI TÜRLER
Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalarEnterococcus faecalis(P)
Staphylococcusspp. *(2)_
Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalarAcinetobacter baumannii+
Burkholderia cepacia +*
Campylobacterspp. +*
Citrobacter freundii*
Enterobacter aerogenes Enterobacter cloacae *
Escherichia coli*
Klebsiella oxytoca Klebsiella pneumoniae*
Morganella morganii*
Neisseria gonorrhoeae*
Proteus mirabilis*
Proteus vulgaris*
Providenciaspp.
Pseudomonas aeruginosa*
Pseudomonas fluorescens Serratia marcescens*
Anaerobik mikroorganizmalarPeptostreptococcusspp.Propionibacterium acne
DOĞAL DIRENÇLI ORGANİZMALAR
Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar
Actinomyces Enteroccus faeciumListeria monocytogenes
Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalarStenotrophomonas maltophilia
Anaerobik mikroorganizmalarYukarıda Üstelenenler dışında
Diğer mikroorganizmalarMycoplasma genitaliumUreaplasma urealitycum
Onaylanmış klinik endikasyonlarda duyarlı izolatlar için klinik etkililik gösterilmiştir.
+ Bir veya daha fazla AB ülkesinde direnç oranı >%50.
(P) Edinilmiş direnç mekanizmasının yokluğunda doğal orta duyarlılık.
(1)Bacillus anthracissporlarının inhalasyonuna bağlı deneysel hayvan enfeksiyonçalışmaları gerçekleştirilmiştir; bu çalışmalarda maruziyetten kısa süre sonra başlananantibiyotiklerin, tedavi infektif doz altında organizmadaki sporların sayısını düşürmekamacıyla yapılmışsa hastalığın meydana gelmesini önlediği ortaya çıkmıştır. İnsanlardaönerilen kullanımı esas olarakin vitroduyarlılığa ve sınırlı insan verileri ile birlikte deneyselhayvan verilerine dayanmaktadır. Yetişkinlerde 500 mg dozda günde iki oral siprofloksasinile iki aylık tedavi süresi insanlarda şarbon enfeksiyonunun önlenmesi için etkili doz olarakkabul edilmiştir. Tedaviyi uygulayan doktor şarbon tedavisi bakımından ulusal ve/veyauluslararası konsensüs belgelerine başvurmalıdır.
(2) Metisiline dirençliS. aureusçok yaygın olarak florokinolonlara karşı direnç gösterir.Metisiline direnç oranı tüm stafilokok türleri arasında yaklaşık %20 ila %50'dir ve genelliklenozokomiyal izolatlarda daha yüksektir.
Siprofloksasin duyarlılığına göre ilgili türlerin gruplandırılması(Streptococcustürleri için bölüm 4.4'e bakınız).5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler
Emilim:
İntravenöz infüzyondan sonra maksimum serum konsantrasyonuna infüzyonun sonunda ulaşır. Siprofloksasinfarmakokinetiği İntravenöz yoldan 400 mg doza kadar
doğrusaldır.Farmakokinetik parametreler açısından intravenöz günde iki defa ve günde üç defa doz rejimlerinin karşılaştırılmasında, siprofloksasin ve metabolitlerinin birikmediğigörülmüştür.
200 mg siprofloksasin 60 dakika İ.V. infüzyon veya 250 mg siprofloksasin oral yolla her 12 saatte bir verilmiş, serum konsantrasyon-zaman profili eğrisi altında kalan alan (EAA)eşdeğer bulunmuştur.
400 mg siprofloksasin 60 dakika İ.V. infüzyon veya 500 mg siprofloksasin oral yolla her 12 saatte bir verildiğinde, konsantrasyon-zaman eğrisi altında kalan alan (EAA) açısındanbiyoeşdeğer bulunmuştur.
400 mg siprofloksasinin 60 dakika İ.V. infüzyonu ile bulunan Cmaksdeğeri, 750 mg oral dozun Cmaksdeğerine benzemektedir.
Her 8 saatte bir 400 mg siprofloksasin 60 dakika i.v. infüzyon ile her 12 saatte bir 750 mg oral siprofloksasinkonsantrasyon-zaman eğrisi altında kalan alan (EAA) açısından
biyoeşdeğerdir.
Dağılım:
Siprofloksasinin proteinlere bağlanması düşüktür (%20-30). Siprofloksasin, büyük ölçüde iyonlaştırılmamış bir formda plazmada bulunur ve kararlı durum dağılım hacmi yüksektir (2-3L/kg vücut ağırlığı) Siprofloksasin, akciğer (epitelyal sıvı, alveoler makrofajlar, biyopsidokusu), sinüsler, iltihaplı lezyonlar (kantaritlerin blister sıvısı) ve ürogenital sistem (idrar,
prostat, endometriyum) gibi toplam konsantrasyonun plazma konsantrasyonunu aştığı çeşitli dokularda yüksek seviyelere ulaşmaktadır.
Biyotransformasyon:
Düşük konsantrasyonlu4metabolitiolduğubildirilmiştir.Bu metabolitler
desetilensiprofloksasin (M1), sulfosiprofloksasin (M2), oksosiprofloksasin (M3) ve formilsiprofloksasin (M4) olup; ana bileşikten daha düşük bir derecede in vitro antimikrobiyalaktivite göstermektedir. Siprofloksasinin CYP4501A2 izo-enzimlerinin orta derecede birinhibitörü olduğu bilinmektedir.
Eliminasyon:
Siprofloksasin büyük ölçüde renal yolla değişmemiş halde, küçük oranda ise feçesle atılmaktadır.
Siprofloksasin atılımı (Dozun % oranı)
İntravenöz uygulama İdrarFeçes
Siprofloksasin 61.515.2
Metabolitler (M1-M4) 9.52.6
Renal klirens 180-300 mL /kg/saat, total vücut klirensi 480-600 mL/kg/saat'tir. Siprofloksasin glomerüler filtrasyon ve tübüler sekresyona maruz kalır. Ciddi derecede bozulmuş böbrekfonksiyonu siprofloksasinin yarı ömrünün 12 saate kadar artmasına neden olur.
Siprofloksasinin renal olmayan klirensi esas olarak metabolizma ve aktif transintestinal sekresyona bağlıdır. Dozun %1'i safra yoluyla atılır ve siprofloksasin safrada yüksekkonsantrasyonda bulunur.Hastalardaki karakteristik özellikler
Pediyatrik hastalar:
Pediyatrik hastalarda farmakokinetik veriler sınırlıdır.
1 yaşın üzerindeki çocuklarda gerçekleştirilen bir çalışmada Cmaksve EAA yaşa bağımlı bulunmamıştır. Cmaksve EAA değerlerinde çoklu doz (günde 3 kez 10 mg/kg) uygulamasınıtakiben kayda değer bir artış görülmemiştir.
Ciddi septisemisi olan 10 çocuktan, 1 yaşından küçük olanlarda 10mg/kg doz seviyesinde 1 saatlik infüzyonu takiben Cmaksdeğeri 6,1 mg/L (aralık 4,6-8,3 mg/L); 1 ila 5 yaş arasındakiçocuklarda ise Cmaks7,2 mg/L (aralık 4,7- 11,8 mg/L) bulunmuştur.EAA değerleri ilgili yaşgruplarında sırasıyla 17,4 mg*saat/L (aralık 11,8-32 mg*saat/L) ve 16,5 mg*saat/L (aralık11,0-23,8 mg*saat/L)'dir. Bu değerler yetişkinler için terapötik dozlarda rapor edilenaralıktadır. Çeşitli hastalıkları olan pediatrik hastaların popülasyon farmakokinetik analizleriesas avolındığında, çocuklardaki tahmini ortalama yarı-ömrü yaklaşık 4-5 saat ve oralsüspansiyonun biyoyararlanımı ise %50 ila %80'tır.5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Klinik olmayan veriler, tek doz toksisitesi, tekrarlı doz toksisitesi, karsinojenik potansiyel veya üreme toksisitesiyle ilgili geleneksel çalışmalar zemininde insanlar için hiçbir özel riskortaya çıkarmamıştır. Bir dizi diğer kinolonda olduğu gibi siprofloksasin klinik olarak ilişkilimaruziyet seviyelerinde hayvanlarda fototoksiktir. Fotomutajenisite/fotokarsinojenisiteverileriin vitrove hayvan deneylerinde siprofloksasinin zayıf fotomutajenik veyafototümörijenik etkisini göstermiştir. Bu etki diğer giraz inhibitörl erinin etkisiylekarşılaştırılabilir düzeydedir.
Artiküler tolerabilite:
Diğer giraz inhibitörleri için bildirildiği gibi, siprofloksasin olgunlaşmamış hayvanlarda yüksek ağırlık kaldıran büyük eklemlerde hasara neden olur. Kıkırdak hasarının derecesi yaş,tür ve doza göre değişiklik gösterir; bu hasar eklemler üzerindeki ağırlığı alarak azaltılabilir.Olgun hayvanlarla (sıçan,köpek) yapılan çalışmalar kıkırdak lezyonlarına ait kanıt ortayaçıkarmamıştır. Genç beagle köpekleriyle yapılan bir çalışmada, siprofloksasin iki haftalıktedavinin ardından terapötik dozlarda şiddetli artiküler değişikliklere neden olmuştur ve budeğişiklikler 5 ay sonra hala gözlenebilmektedir.6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Laktik asit Sodyum klorürHidroklorik asitSodyum hidroksitEnjeksiyonluk su6.2. Geçimsizlikler
SLOXACİN infüzyonluk çözelti (%0,9 NaCl) içeren serum fizyolojik, ringer çözeltisi, ringer laktat çözeltisi, %5 ve %10 glukoz çözeltisi, %10 fruktoz çözeltisi, %0,225 veya %0,45 NaCliçeren %5 glukoz çözeltisi ile geçimlidir. Belirtilen infüzyon çözeltisi ile karıştırıldığında,mikrobiyolojik açıdan ve ışık duyarlılığı açısından karıştırıldıktan sonra kısa süre içindeuygulanmalıdır.
Diğer infüzyon çözeltileri ve tedavi edici ürünler ile geçimli olduğu kanıtlanmadıkça, infüzyon çözeltisi mutlaka ayrı olarak uygulanmalıdır.
Geçimsizliğin görsel belirtileri çökme, bulutlanma ve renk değişikliğidir.
Çözeltinin pH değerinde fiziksel veya kimyasal olarak stabil olmayan tüm infüzyon çözeltileri/tedavi edici ürünlerle (örneğin, penisilinler, heparin çözeltileri), özellikle alkali birpH değerine ayarlanmış çözeltilerle kombinasyonunda geçimsizlik görülebilir (SLOXACİN%0,9 NaCl pH değeri 3,5-4,6'dir).6.3. Raf ömrü
24 ay.
6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C altındaki oda sıcaklığında saklayınız.Buzdolabında saklamayınız ve dondurmayınız. Kullanımdan önce ışıktan ve buharlaşmadan korumak için infüzyon torbasını kutusundasaklayınız. İnfüzyon çözeltisi açıldıktan hemen sonra kullanılmalıdır.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
SLOXACİN 200mg/100mL IV İnfüzyonluk çözelti, 100 mL'lik PP (Polipropilen) torba, polipropilen port ve polipropilen kır-aç (break-off) cinsi kapak ve üç katlı malzemedenyapılmış (PET/Alu/PE) Alüminyum esaslı overpouch ile ambalajlanmıştır.
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan madelerin imhası ve diğer özel önlemler
İmhası için özel bir gereklilik yoktur.
Kullanıma hazırlama
SLOXACİN, kullanımdan önce görsel olarak kontrol edilmelidir. Berrak değilse kullanılmamalıdır.
Siprofloksasin intravenöz infüzyonla uygulanmalıdır. Çocuklar için infüzyon süresi 60 dakikadır. Yetişkin hastalarda infüzyon süresi 400 mg siprofloksasin için 60 dakika ve 200mg siprofloksasin için 30 dakikadır.
Geniş bir vene yavaş infüzyon hastanın rahatsızlığını minimize eder ve venöz irritasyon riskini azaltır.
İnfüzyon çözeltisi direkt veya geçimli olduğu diğer infüzyon çözeltileri ile karıştırılarak verilebilir.
Soğukta çökme oluşabilir ve oda sıcaklığında tekrar çözünebilir; bu nedenle infüzyonluk çözeltinin buzdolabında saklanmaması önerilir.
Yalnızca berrak, partikülsüz ve ambalaj bütünlüğü bozulmamış ürünler kullanılmalıdır. Kısmen kullanılmış çözeltiler saklanmamalıdır.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri” ne uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Haver Trakya İlaç San. ve Tic. A.Ş.
Ulaş OSB Mah. D 100 Cad. No:28/1 Ergene 2 OSB
Ergene/TEKİRDAĞ
Tel: 0 282 655 55 05
Faks: 0 282 655 55 32
8. RUHSAT NUMARASI
2018/700
9. ILK RUHSAT TARTHT/RUHSAT YENILEME TARIHI
İlk ruhsat tarihi: 17.12.2018 Ruhsat yenileme tarihi:
10. KÜB'ÜN YENILENME TARIHI
|
|