İmovane 7.5 Mg Film Kaplı Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

İMOVANE 7,5 mg Film Kaplı Tablet

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Her bölünebilen film kaplı tablette; 7,5 mg zopiklon içerir.

Yardımcı madde(ler):

Her bölünebilen film kaplı tablette; 32,3 mg laktoz (inek kaynaklı) içerir. Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Film Kaplı Tablet.

Oral kullanıma uygun şekilde oval, beyaz bölünebilir tablet.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Yetişkinlerde, uykusuzluk durumlarının kısa süreli tedavisinde.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Pozoloji:

Etkili olan en düşük doz kullanılmalıdır.

Erişkinlerde tavsiye edilen doz 7,5 mg (yatarken 1 tablet)' dir. Bu doz aşılmamalıdır.

İMOVANE tek seferde kullanılmalı ve aynı gece tekrar kullanılmamalıdır.

Bütün hipnotik ilaçlarda olduğu gibi, uzun süreli İMOVANE kullanımı önerilmemektedir. Tedavi süresi olabildiğince kısa olmalı ve doz azaltım dönemi dahil dört haftayı geçmemelidir. Tedavisüresiyle birlikte kötüye kullanım ve bağımlılık riski arttığından, hastanın durumu yenidendeğerlendirilmeden maksimum tedavi süresini aşan bir uzatma yapılmamalıdır (Bkz. Bölüm 4.4).

Ürün, gece yatmadan hemen önce alınmalıdır.

Uygulama şekli:

Oral yoldan uygulanır. Tabletler emilmeden veya çiğnenmeden yutulmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda İMOVANE'ın eliminasyonu azalabileceğinden, her gece 3,75 mg'lık düşük bir doz (yarım tablet) önerilir. 7,5 mg'lık standart doz, etkililiğe ve tolerabiliteyebağlı olarak bazı durumlarda dikkatli bir şekilde kullanılabilir.

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda uykusuzluğun tedavisi sırasında İMOVANE veya metabolitlerinin birikimi görülmemiştir. Bununla birlikte, böbrek fonksiyon bozukluğu olanhastaların tedaviye 3,75 mg doz (yarım tablet) ile başlaması önerilir.

Pediyatrik popülasyon:

18 yaşından küçük çocuklarda, İMOVANE ile tedavinin etkililiği ve güvenliliği bilinmediğinden kullanılmamalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalarda tedaviye başlamak için 3,75 mg'lık düşük bir doz (yarım tablet) kullanılmalıdır. Etkililiğe ve tolerabiliteye bağlı olarak, klinik olarak gerekli olduğu takdirde daha sonra dozartırılabilir.

Kronik solunum yetmezliği:

Kronik solunum yetmezliği olan hastalarda başlangıçta 3,75 mg başlangıç dozu (yarım tablet) önerilir. Daha sonra doz 7,5 mg'a yükseltilebilir.

4.3. Kontrendikasyonlar

İMOVANE aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:

- Miyasteni gravis

- Solunum yetmezliği

- Şiddetli uyku apnesi sendromu

- Şiddetli karaciğer yetmezliği

- Zopiklon ya da Bölüm 6.1'de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırıduyarlılık durumunda

- Daha önce, zopiklon aldıktan sonra karmaşık uyku davranışları yaşayanlarda (Bkz. Bölüm4.4)

- Tüm hipnotikler gibi 18 yaşın altındakilerde kullanılmamalıdır.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Uykusuzluğun nedeni mümkün olduğunda tespit edilmeli ve hipnotik reçete edilmeden önce altta yatan faktörler tedavi edilmelidir.

Spesifik hasta grupları

Karaciğer yetmezliğinde kullanım:

Daha düşük bir doz önerilir (Bkz. Bölüm 4.2). Benzodiyazepinler, ensefalopatiyi hızlandırabileceğinden şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastaların tedavisinde endike değildir(Bkz. Bölüm 4.3).

Böbrek yetmezliğinde kullanım:

Daha düşük bir doz önerilir (Bkz. Bölüm 4.2).

Solunum yetmezliğinde kullanım:

Hipnotikler solunum dürtüsünü baskılama kapasitesine sahip olduğundan, İMOVANE solunum fonksiyonu bozulmuş hastalara reçete edildiği takdirde gerekli önlemler alınmalıdır (Bkz. Bölüm4.8). Solunum depresyonu riski nedeniyle kronik solunum yetmezliği olan hastalar için daha düşükbir doz önerilir.

Pediyatrik popülasyonda kullanım:

İMOVANE çocuklarda ve 18 yaşından küçük adolesanlarda kullanılmamalıdır. İMOVANE'ın çocuklarda ve 18 yaşından küçük adolesanlarda güvenliliği ve etkililiği belirlenmemiştir (Bkz.Bölüm 4.3).

Yaşlı hastalarda kullanım:

Yaşlılara düşük dozlar verilmelidir (Bkz. Bölüm 4.2).

Bağımlılık riski:

İMOVANE kullanımı kötüye kullanımın ve/veya fiziksel ve psikolojik bağımlılığın gelişmesine neden olabilir.

Bağımlılık riski, doz ve tedavi süresi ile birlikte artar. 4 haftadan daha uzun süre İMOVANE ile tedavi edilen hastalarda bağımlılık olguları daha sık bildirilmiştir. Ayrıca kötüye kullanım vebağımlılık riski, psikiyatrik bozukluk ve/veya alkol, madde veya uyuşturucu kullanımı öyküsü olanhastalarda da daha yüksektir. İMOVANE, şu anda veya geçmişte alkol, madde veya uyuşturucukullanımı veya bağımlılığı olan hastalarda son derece dikkatli kullanılmalıdır.

Eğer fiziksel bağımlılık gelişirse, tedavinin aniden kesilmesi yoksunluk semptomlarını beraberinde getirecektir (Bkz. Bölüm 4.8).

Yoksunluk:

Tedavi süresi 4 hafta ile sınırlı olduğunda, İMOVANE ile uygulanan tedavinin sona ermesinin, yoksunluk etkileriyle ilişkili olması muhtemel değildir. Hastalar, tedavinin kesilmesinden önce dozazaltımından fayda görebilir (Bkz. Bölüm 4.8.).

İntihar düşüncesi/intihar girişimi/intihar/depresyon:

Bazı epidemiyolojik çalışmalar, benzodiyazepinler ve İMOVANE dahil diğer hipnotiklerle tedavi edilen depresyonlu veya depresyonsuz hastalarda intihar düşüncesi, intihar girişimi ve intiharinsidansının arttığını göstermektedir. Ancak nedensel bir ilişki kurulmamıştır.

Diğer hipnotiklerde olduğu gibi, İMOVANE depresyon tedavisi sağlamaz ve hatta semptomlarını maskeleyebilir (bu tür hastalarda intihar hızlanabilir).

İMOVANE, depresyon semptomları gösteren hastalarda dikkatli bir şekilde uygulanmalıdır. İntihar eğilimleri görülebileceğinden, hastanın kasıtlı olarak aşırı doz alma olasılığını önlemek içinbu hastalara mümkün olan en az miktarda İMOVANE verilmelidir. İMOVANE kullanımı sırasındadaha önceden var olan depresyon ortaya çıkabilir. Uykusuzluk bir depresyon belirtisiolabileceğinden, uykusuzluk devam ederse hasta yeniden değerlendirilmelidir.

Depresyonun potansiyel olarak ciddi olan etkilerinin eksik tedavi edilmesini önlemek için semptomatik tedaviden önce uykusuzluğun altında yatan her türlü nedenin de ele alınmasıgerekmektedir.

Tolerans:

Kısa etkili benzodiyazepinlerin ve benzodiyazepin benzeri ilaçların hipnotik etkileri, bir kaç haftalık tedavi süresinde azalabilir. Bununla birlikte, 4 haftaya kadar sürede İMOVANE iletedaviye belirgin bir tolerans gelişmemiştir.

Rebound uykusuzluk:

Benzodiyazepinlerle veya benzodiyazepin benzeri ajanlarla tedavi uygulanmasına yol açan semptomların, tedavinin kesilmesiyle gelişmiş bir formda nüksettiği geçici bir sendrom görülebilir.Bu sendrom duygudurum değişiklikleri, anksiyete ve huzursuzluk gibi diğer reaksiyonlarla birliktede görülebilir. Yoksunluk/rebound fenomenlerinin görülme riski, uzun süreli tedaviden veyatedavinin aniden kesilmesinden sonra artabileceğinden, dozun kademeli olarak azaltılması vehastaya buna göre tavsiye verilmesi önerilir.

Bir tedavi planında, etkili tedavi için gereken minimum süre boyunca etkili olan en düşük doz kullanılmalıdır (Bkz.Bölüm 4.2). Bir tedavi planı, doz azaltımı da dahil olmak üzere 4 haftadandaha uzun sürmemelidir (Bkz. Bölüm 4.8).

Amnezi:

Amnezi nadir görülür, ancak özellikle uykunun bölündüğü durumlarda veya tableti aldıktan sonra yatmanın gecikmesi durumunda anterograd amnezi meydana gelebilir. Bu nedenle, anterogradamnezi olasılığını azaltmak için hastalar, tableti gece yatacaklarından emin olduklarında ve tümgece boyunca uyuyabilecekleri (yaklaşık 7 ila 8 saat kesintisiz uyku) durumlarda aldıklarındanemin olmalıdır.

Psikomotor bozukluk:

Diğer sedatif/hipnotik ilaçlar gibi, İMOVANE'ın da MSS'yi baskılayıcı etkileri vardır. Araç kullanma yeteneğinde bozulma da dahil olmak üzere psikomotor bozukluk riski aşağıdakidurumlarda artar:

• İMOVANE, zihinsel uyanıklık gerektiren aktivitelerin gerçekleştirilmesinden itibaren 12saat içinde alınırsa,

• İMOVANE önerilen dozdan daha yüksek bir dozda alınırsa,

• İMOVANE diğer MSS depresanları, alkol veya kandaki İMOVANE düzeylerini artırandiğer ilaçlarla birlikte uygulanırsa (Bkz. Bölüm 4.5).

Hastalar, İMOVANE uygulamasından sonra ve özellikle de bu uygulamayı izleyen 12 saat boyunca, makine veya motorlu araç kullanma gibi tam zihinsel uyanıklık veya motor koordinasyongerektiren tehlikeli işlerle uğraşmamaları konusunda uyarılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.7).

Opioidlerle eş zamanlı kullanımdan kaynaklanan riskler:

Opioidlerin benzodiyazepinler veya İMOVANE dahil diğer sedatif-hipnotik ilaçlarla eş zamanlı kullanımı sedasyon, solunum depresyonu, koma ve ölümle sonuçlanabilir. Bu riskler nedeniyle,ancak alternatif tedavi seçeneklerinin yetersiz olduğu hastalarda kullanılmak üzere opioidler vebenzodiyazepinler ile birlikte reçete edilebilir.

İMOVANE'ın opioidlerle birlikte reçete edilmesine karar verilirse, etkili olan en düşük dozlar ve eş zamanlı kullanım için minimum süreler reçete edilmeli ve hastalar solunum depresyonu vesedasyon belirtileri ve semptomları açısından yakından takip edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.5).

Diğer psikiyatrik ve paradoksal reaksiyonlar:

İMOVANE gibi sedatif/hipnotik ajanlar kullanırken huzursuzluk, ajitasyon, iritabilite, saldırganlık, delüzyon, öfke, kabus, halüsinasyon, anormaldavranışlar, deliryum ve diğer olumsuzdavranışsal etkiler gibi diğer psikiyatrik ve paradoksal reaksiyonların meydana geldiğibildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Bu durumda İMOVANE kullanımı kesilmelidir. Bu reaksiyonlarınyaşlılarda görülme olasılığı daha yüksektir.

Uyurgezerlik ve ilişkili davranışlar:

İMOVANE almış ve tamamen uyanık olmayan hastalarda, uykuda yürüme ve “uykuda araba kullanma”, yemek hazırlama ve yeme, telefon görüşmeleri yapma veya seks yapma gibi diğerilişkili davranışlar dahil olmak üzere karmaşık uyku davranışı ve olaya ilişkin amnezi bildirilmiştir.Bu olaylar, İMOVANE'ın ilk veya sonraki herhangi bir kullanımından sonra meydana gelebilir.Hasta karmaşık bir uyku davranışı yaşarsa, hasta ve başkalarına yönelik risk nedeniyle tedaviderhal kesilmelidir (Bkz. Bölüm 4.3). Önerilen maksimum dozu aşan dozlarda İMOVANEkullanımında olduğu gibi, İMOVANE ile birlikte alkol ve diğer MSS depresanlarının kullanımının,bu tür davranışların riskini artırdığı görülmektedir.

İMOVANE, her bir tablette 32,3 mg laktoz içermektedir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacıkullanmamaları gerekir.

İMOVANE, her “doz”unda 1 mmol (23 mg)'dan daha az sodyum ihtiva eder; yani aslında “sodyum içermez”.

Bu tıbbi ürün az miktarda her “doz” da 100 mg dan az etanol (alkol) içerir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Birlikte kullanımı önerilmeyenler:

Alkol ile birlikte kullanım, ilacın sedatif etkilerini artırır. Bu nedenle birlikte kullanılmaları önerilmemektedir. Bu durum özellikle hastanın makina veya araç kullanma yeteneğini etkileyebilir(Bkz. Bölüm 4.7).

Birlikte kullanıldıklarında dikkat edilmesi gerekenler:

Antipsikotikler (nöroleptikler), hipnotikler, anksiyolitikler/sedatifler, antidepresanlar, narkotik analjezikler, antiepileptikler, anestezikler ve sedatif antihistaminler gibi santral sinir sistemidepresanlarıyla birlikte kullanım, sinir sistemini deprese etme etkisini artırabilir. Bunun yanı sıra,opioid analjeziklerle birlikle kullanımı sonucu öfori görülebilir ki, bu durum psişik bağımlılıkriskini artırır.

Bazı hepatik enzimleri (özellikle sitokrom P450) inhibe eden bileşikler, benzodiyazepinlerin ve benzodiyazepin benzeri ajanların aktivitesini artırabilir.

Eritromisinin İMOVANE'm farmakokinetiği üzerindeki etkisi 10 sağlıklı gönüllü üzerinde incelenmiştir. İMOVANE'ın EAA değeri, eritromisin varlığında %80 oranında artar, bu daeritromisinin, CYP 3A4 tarafından metabolize edilen ilaçların metabolizasyonunu inhibeedebileceğini gösterir. Sonuç olarak, İMOVANE'ın hipnotik etkisi artabilir.

İMOVANE karaciğerde sitokrom P450 (CYP) 3A4 izoenzimi ile metabolize olduğundan (Bkz. Bölüm 5.2), makrolitler (eritromisin, klaritromisin), azoller (ketokonazol, itrakonazol) ve ritonavir(HİV proteaz inhibitörleri) gibi CYP3A4 inhibitörleri ile birlikte kullanıldığında plazma seviyelerive dolayısıyla etkisi artabilir. Bu durumda, İMOVANE'ın dozunun azaltılması gerekebilir.

Bunun aksine, fenobarbital, fenitoin, karbamazepin, rifampisin ve St. John's wort (Sarı kantaron) içeren gıda takviyeleri gibi sitokrom CYP3A4 indüktörleri ile birlikte uygulandığında, plazmadakiİMOVANE seviyeleri azalabilir. Dolayısıyla sitokrom CYP3A4 indüktörleriyle birliktekullanıldığında, İMOVANE'ın dozunun artırılması gerekebilir.

Opioidler:

Benzodiyazepinlerin ve zopiklon ve opioidler dahil diğer sedatif-hipnotik ilaçların eş zamanlı kullanımı, MSS'yi baskılayıcı ilave etkiye bağlı olarak sedasyon, solunum depresyonu, koma veölüm riskini artırır. Benzodiyazepin ve opioidlerin eş zamanlı kullanımının dozu ve süresisınırlandırılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Bilgi bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasyon:

Bilgi bulunmamaktadır.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Gebe kalma potansiyeli olan kadınlara reçete edildiğinde, hastaya gebe kalma kararı verirse ya da gebelik şüphesi durumunda ilacın kesilmesi için hekime danışması önerilir. Kontrasepsiyonüzerine etkisine ilişkin bir bilgi bulunmamaktadır.

Gebelik dönemi

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik, embriyonal/fetal gelişim, doğum ve doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir . İnsanlara yönelik potansiyel riskbilinmemektedir.

İMOVANE'ın gebelik sırasında kullanımı önerilmemektedir.

Hayvan çalışmaları üreme toksisitesi açısından doğrudan veya dolaylı zararlı etkileri göstermemektedir.

İMOVANE plasentaya geçer.

Gebe kadınlarla ilgili kohort çalışmalarından elde edilen çok miktarda veri (1000'den fazla gebelik sonucu), gebeliğin ilk üç ayında benzodiyazepinlere veya benzodiyazepin benzeri maddeleremaruziyet sonrasında malformasyon görüldüğüne dair kanıt göstermemiştir.

Bununla birlikte, bazı olgu-kontrol çalışmalarında, gebelik sırasında benzodiyazepin kullanımıyla ilişkili olarak yarık dudak ve damak insidansında artış bildirilmiştir.

Gebeliğin ikinci ve/veya üçüncü üç ayında benzodiyazepinlerin veya benzodiyazepin benzeri maddelerin uygulanmasından sonra fetal harekette azalma ve fetal kalp hızı değişkenliği olgularıtanımlanmıştır.

Benzodiyazepinlerin veya zopiklon dahil olmak üzere benzodiyazepin benzeri maddelerin gebeliğin geç döneminde veya doğum sırasında uygulanması, ürünün farmakolojik etkisindendolayı yenidoğan üzerindeki hipotermi, hipotoni, beslenme güçlükleri ('gevşek bebek sendromu')ve solunum depresyonu gibi etkilerle ilişkilendirilmiştir. Şiddetli yenidoğan solunum depresyonuolguları bildirilmiştir.

Ayrıca, kronik olarak gebeliğin sonraki dönemlerinde sedatif/hipnotik ajan kullanan annelerden doğan bebeklerde fiziksel bağımlılık gelişmiş olabilir ve bu bebekler doğum sonrası dönemdeyoksunluk semptomları geliştirme riski altında olabilir. Doğum sonrası dönemde yenidoğanınuygun şekilde izlenmesi önerilir.

Laktasyon dönemi

İMOVANE anne sütüne geçer. Anne sütündeki İMOVANE konsantrasyonu düşük olsa da emziren annelerde kullanımından kaçınılmalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

Üreme yeteneği ve fertilite üzerine etkisine ilişkin bir bilgi bulunmamaktadır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

İMOVANE, farmakolojik özellikleri ve merkezi sinir sistemi üzerindeki etkisi nedeniyle araç veya makine kullanma yeteneğini olumsuz yönde etkileyebilir. Araç kullanma yeteneğinde bozulma dadahil olmak üzere psikomotor bozukluk riski aşağıdaki durumlarda artar:

• İMOVANE, zihinsel uyanıklık gerektiren aktivitelerin gerçekleştirilmesinden itibaren 12saat içinde alınırsa,

• Önerilen dozdan daha yüksek bir doz alınırsa veya

• İMOVANE, diğer MSS depresanları, alkol veya kandaki İMOVANE düzeylerini artırandiğer ilaçlarla birlikte uygulanırsa.

Hastalar, İMOVANE uygulamasından sonra ve özellikle de bu uygulamayı izleyen 12 saat boyunca, makine veya motorlu araç kullanma gibi tam zihinsel uyanıklık veya motor koordinasyongerektiren tehlikeli işlerle uğraşmamaları konusunda uyarılmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

İstenmeyen etkiler aşağıda MedDRA sistem-organ sınıfına göre ve mutlak sıklık derecesine göre belirtilmiştir:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila < 1/100); seyrek (>1/10.000 ila < 1/1.000), çok seyrek (< 1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Çok seyrek: Anjiyoödem, anafilaktik reaksiyon

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın olmayan: Ajitasyon, kabus.

Seyrek: Konfüzyonel durum, libido bozukluğu, iritabilite, agresyon, halüsinasyon Bilinmiyor: Huzursuzluk, deliryum, delüzyon, öfke, anormal davranışlar (muhtemelen amnezi ileilişkili), uyurgezerlik dahil karmaşık uyku davranışları (Bkz. Bölüm 4.4), bağımlılık, yoksunluksendromu¹, depresif ruh hali

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Ağızda acı tat, uyuşukluk (rezidüel)

Yaygın olmayan: Baş ağrısı, baş dönmesi Seyrek: Anterograd amnezi

Bilinmiyor: Ataksi, parestezi, bellek bozukluğu gibi bilişsel bozukluklar, dikkat bozukluğu, konuşma bozukluğu

Göz hastalıkları

Bilinmiyor: Diplopi

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Seyrek: Dispne

Bilinmiyor: Solunum depresyonu

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Ağız kuruluğu Yaygın olmayan: Bulantı, kusmaBilinmiyor: Dispepsi

Hepato-bilier hastalıklar

Çok seyrek: Transaminazlarda yükselme ve/veya kandaki alkalen fosfataz değerlerinde yükselme (hafif-orta düzey)

Deri ve deri altı dokusu hastalıkları

Seyrek: Ürtiker veya döküntü, kaşıntı

Kas-iskelet bozuklukları, bağ dokusu ve kemik hastalıkları

Bilinmiyor: Kas güçsüzlüğü

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın olmayan: Yorgunluk

Bilinmiyor: Sersemlik, koordinasyon bozukluğu

Yaralanma, zehirlenme ve prosedürel komplikasyonlar

Seyrek: Düşme (çoğunlukla yaşlı hastalarda)

¹İMOVANE'm kesilmesi üzerine yoksunluk sendromu bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.4.). Yoksunluk semptomları değişiklik gösterir ve bunlar arasında rebound uykusuzluk, kas ağrısı, anksiyete,titreme, terleme, ajitasyon, konfüzyon, baş ağrısı, çarpıntı, taşikardi, hezeyan, kabuslar,halüsinasyonlar, panik ataklar, kas ağrıları/krampları, gastrointestinal rahatsızlıklar ve iritabilitegörülebilir. Şiddetli olgularda şu semptomlar ortaya çıkabilir:derealizasyon, kendine

yabancılaşma, hiperakuzi, ekstremitelerde uyuşma ve karıncalanma, ışığa, sese ve fiziksel temasa aşırı duyarlılık, halüsinasyonlar. Çok nadir durumlarda nöbetler görülebilir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanaksağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta:[email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Ölümcül doz bilinmemektedir.

Semptomlar

Doz aşımı genellikle alınan miktara bağlı olarak uyuşukluktan komaya kadar değişen derecelerde merkezi sinir sistemi depresyonu ile kendini gösterir. Hafif olgularda, semptomlar arasındauyuşukluk hali, konfüzyon ve sersemlik yer alır. Daha şiddetli olgularda ise semptomlar arasındaataksi, hipotoni, hipotansiyon, methemoglobinemi, solunum depresyonu ve koma görülebilir.Alkol dahil diğer MSS depresanlarıyla birlikte kullanılmadıkça, doz aşımı yaşamı tehdit edicideğildir. Eşlik eden hastalığın varlığı ve hastanın zayıflamış hali gibi diğer risk faktörlerisemptomların şiddetini artırabilir ve çok nadiren ölümle sonuçlanabilir.

Tedavi

Yeterli klinik ortamda semptomatik ve destekleyici tedavi önerilir. Solunum fonksiyonu ve kardiyovasküler fonksiyona dikkat edilmelidir.

Bir saat içinde bir yetişkin 150 mg'dan fazla veya bir çocuk 1,5 mg/kg'dan fazla ilaç almışsa aktif karbon göz önünde bulundurulmalıdır. Bundan farklı olarak, yetişkinlerde potansiyel olarakyaşamı tehdit edici doz aşımından sonraki bir saat içinde gastrik lavaj düşünülmelidir. MSSdepresyonu şiddetli ise, flumazenil kullanımı göz önünde bulundurulmalıdır. Yarılanma ömrükısadır (yaklaşık bir saat). Karma doz aşımında veya “tanı” testi olarak kullanılmamalıdır. Tedavi,stabil olana kadar kardiyak ve yaşamsal bulguların izlenmesi ve temiz hava yolu dahil olmak üzeregenel semptomatik ve destekleyici önlemleri kapsamalıdır.

5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup:ATC kodu:Etki mekanizması

Zopiklon hipnotik bir ajandır ve siklopirolon grubu bileşiklerin bir üyesidir. Zopiklon toplam REM uykusunda azalma olmadan ve yavaş dalga uykusunun korunmasıyla uykuyu hızlı bir şekildebaşlatır ve sürdürür. Ertesi sabah göz ardı edilebilir rezidüel etkiler görülür. Farmakolojiközellikleri arasında hipnotik, sedatif, anksiyolitik, antikonvülsan ve kas gevşetici etkiler yer alır.Bunlar, klorür iyon kanalının açılmasını modüle eden 'GABA' makromoleküler reseptörkompleksine ait merkezi reseptörlerde yüksek afinitesi ve spesifik agonist etkisi ile ilgilidir.Bununla birlikte, zopiklon ve diğer siklopirolonların, reseptör kompleksinde farklı konformasyoneldeğişiklikler de dahil olmak üzere benzodiyazepinlerin yerlerinden farklı bir yerde etki ettiğigösterilmiştir.

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Emilim:

Zopiklon hızla emilir. Pik konsantrasyonlara 1,5 ila 2 saat içinde ulaşılır ve sırasıyla 3,75 mg ve 7,5 mg'lık uygulamadan sonra yaklaşık 30 ng/mL ve 60 ng/mL'dir. Emilim cinsiyete,beslenmeye ya da dozun tekrarlanmasına göre değişiklik göstermez

Dağılım:

Ürünün vasküler kompartımanda dağılımı hızlıdır. Plazma proteinlerine %45 oranında ve zayıf olarak bağlanır ve doyurulabilir değildir. Proteinlere bağlanma nedeniyle ilaç etkileşim riskiçok düşüktür.

Dağılım hacmi 91,8-104,6 litre aralığındadır.

3,75 mg'dan 15 mg'a kadar olan doz aralığında plazma konsantrasyonu doza bağlı değildir. Tekrarlanan dozlarda alınmasından sonra kanda birikmez. Kişiler arasında farmakokinetikvaryasyonlar oldukça düşüktür.

Biyotransformasyon:in vitro

çalışmada, sitokrom P450(CYP) 3A4'ün, zopiklonun her iki metabolitine metabolizasyonundan sorumlu ana izoenzimolduğu ve CYP2C8'in de N-desmetil zopiklon oluşumunda rol aldığı gösterilmiştir. Görünüryarılanma ömürleri (idrar verilerine göre değerlendirilir) sırasıyla yaklaşık 4,5 saat ve 1,5 saattir.14 gün boyunca tekrarlanan dozlarda (15 mg) önemli bir birikme görülmemiştir. Hayvanlarda,yüksek dozlarda bile enzim indüksiyonu gözlemlenmemiştir.

Eliminasyon:

Değişmemiş zopiklonun düşük renal klirens değeri (ortalama 8,4 mL/dak), plazma klirensi (232 mL/dak) ile kıyaslandığında zopiklonun klirensinin esasen metabolik olduğunugöstermektedir. Ürün, dışkıyla (yaklaşık %16) ve serbest metabolitler (n-oksit ve n-desmetiltürevleri) şeklinde idrar yoluyla (yaklaşık %80) elimine edilir.

Önerilen dozlarda kullanıldığında, kandaki eliminasyon yarı-ömrü yaklaşık 5 saattir.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Veri yoktur.

Özel hasta grupları:

Yaşlı kişilerde, zopiklonun karaciğer metabolizmasında hafif bir yavaşlama ve yarılanma süresinin 7 saat olmasına rağmen, tekrarlanan dozlarda plazmada birikme yapmadığısaptanmıştır. Böbrek yetmezliğinde, uzun süreli kullanıma bağlı olarak zopiklon veya metabolitlerikanda birikmez. Zopiklon diyaliz membranından geçer.

Karaciğer sirozu olan hastalarda, demetilasyon olayının yavaşlamasına bağlı olarak, zopiklonun plazma klirensi azalır. Bu hastalarda dozun uygun bir biçimde düzenlenmesi gerekir.

5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri

Kısa ürün bilgisinde yer alanlara ek olarak herhangi bir klinik öncesi güvenlilik verisi bulunmamaktadır.

6.FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Laktoz (inek kaynaklı)

Dibazik Kalsiyum Fosfat Mısır Nişastası

Sodyum Karboksimetil Nişasta Magnezyum StearatHidroksipropilmetil Selüloz

White Opa Sprey (saf su, titanyum dioksit, IMS (etanol), hidroksipropil metilselüloz)

6.2. Geçimsizlikler

Geçerli değildir.

6.3. Raf ömrü

24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel uyarılar

25^o C'nin altındaki oda sıcaklığında kuvvetli ve doğrudan gün ışığından korunarak saklanmalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Kutuda, 5 ve 20 tabletlik ambalajlarda.

İç ambalaj Şekli: PVC / Alüminyum blister

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği" “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHIBI

Aventis Pharma S.A./ Fransa lisansı ile EİP Eczacıbaşı İlaç Pazarlama A.Ş.

Büyükdere Cad. Ali Kaya Sok. No:5 Levent, 34394 İstanbul

8. RUHSAT NUMARASI (LARI)

221/23

9. İLK RUHSAT TARİHİ /RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 16.10.2009 Ruhsat yenileme tarihi: 16.10.2009

KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ