| Alfabetik İlaç RehberiDetaylı İlaç AraYeni Listelenilen İlaçlarEn Çok Aranan İlaçlarPazarda Bulunamayan İlaçlar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]()
a) Şiddetli (başka bir kişinin yardımına ihtiyaç duyan) veya kan glukozu <3,1 mmol/L ile kombinasyonhalinde semptomatik olarak tanımlanan hipoglisemi b) Diyabetik retinopati komplikasyonları şunların bir bileşimidir: retinal fotokoagülasyon, intravitrealajanlarla tedavi, göz içi kanaması, diyabetle ilgili körlük (yaygın olmayan). Sıklık kardiyovasküler sonuççalışmasına dayandırılmıştır. c) Döküntü ve ürtiker gibi aşırı duyarlılıkla ilgili advers olayları da kapsayan gruplandırılmış terim. d) Pazarlama sonrası raporlardan. 2 yıllık kardiyovasküler sonuçlar ve güvenlilik çalışması Kardiyovasküler yüksek riskli popülasyonda, advers reaksiyon profili diğer faz 3a çalışmalarında görülenler ile benzerdir (bölüm 5.1'de açıklanmıştır). Seçili advers reaksiyonların tanımıHipoglisemiSemaglutid monoterapi olarak kullanıldığında şiddetli hipoglisemi atakları görülmemiştir. Semaglutid bir sülfonilüre (hastaların % 1,2'si, 0,03 olay/hasta yılı) veya insülin (hastaların % 1,5'i,0,02 olay/hasta yılı) ile birlikte kullanıldığında öncelikle şiddetli hipoglisemi gözlenmiştir.Sülfonilürelerden başka oral antidiyabetiklerle kombinasyon halinde semaglutid ile birkaç epizod(hastaların % 0,1'i, 0,001 olay/hasta yılı) gözlenmiştir. ADA sınıflandırmasına göre hipoglisemi, plasebo ile tedavi edilen hastaların % 2'sine (0,04 olay/hasta yılı) kıyasla SUSTAIN 9'da SGLT2 inhibitörüne 1 mg semaglutid eklendiğindehastaların % 11,3'ünde (0,3 olay/hasta yılı) meydana gelmiştir. Hastaların sırasıyla% 0,7'sinde(0,01 olay/hasta yılı) ve % 0'ında şiddetli hipoglisemi bildirilmiştir. ![]() Gastrointestinal advers reaksiyonlar0,5 mg ve 1 mg semaglutid ile tedavi edildiğinde hastaların sırasıyla % 17 ve % 19,9'unda bulantı, % 12,2 ve % 13,3'ünde diyare, % 6,4 ve % 8,4'ünde kusma saptanmıştır. Çoğu olay hafif ila ortaşiddetli ve kısa sürelidir. Olaylar, hastaların % 3,9 ve % 5'inde tedavi kesilmesine yol açmıştır.Olaylar en sık olarak tedavinin ilk aylarında bildirilmiştir. Düşük vücut ağırlığına sahip hastalar,semaglutid ile tedavi edildiğinde daha fazla gastrointestinal yan etkiler yaşayabilir. SUSTAIN 9'da bir SGLT2 inhibitörü ile eşzamanlı kullanımda, plasebo ile tedavi edilen hastalar için olay olmamasına kıyasla 1 mg semaglutid ile tedavi edilen hastaların sırasıyla% 6,7 ve %4'ünde kabızlık ve gastroözofageal reflü hastalığı meydana gelmiştir. Bu olayların yaygınlığızamanla azalmamıştır. Akut ^ pankreatitFaz 3a klinik çalışmalarda alınan karar ile doğrulanmış akut pankreatit sıklığı, sırasıyla semaglutid için% 0,3 ve karşılaştırıcı için% 0,2 idi. 2 yıllık kardiyovasküler sonuç çalışmasında, karar iledoğrulanan akut pankreatit sıklığı semaglutid için% 0,5 ve plasebo için% 0,6 olmuştur (bkz. Bölüm4.4). Diyabetik retinopati komplikasyonları2 yıllık bir klinik çalışma yüksek kardiyovasküler risk, uzun süreli diyabet ve kötü kontrollü kan glukozu ile birlikte tip 2 diyabeti olan 3297 hastayı araştırmıştır. Bu çalışmada, diyabetik retinopatikomplikasyonları ile ilgili olduğu hükmüne varılan olgular, semaglutid ile tedavi edilen hastalarda(% 3) plaseboya kıyasla (% 1,8) daha fazla görülmüştür. Bu bilinen diyabetik retinopatisi olaninsülin ile tedavi edilen hastalarda gözlenmiştir. Tedavi farkı erken dönemde ortaya çıkmıştır veçalışma boyunca devam etmiştir. Diyabetik retinopati komplikasyonunun sistematikdeğerlendirmesi sadece kardiyovasküler sonuçlar çalışmasında yapılmıştır. Tip 2 diyabetli 4807hastayı içeren 1 yıla kadar olan klinik çalışmalarda, diyabetik retinopati ile ilişkili adves etkiler,semaglutid (% 1,7) ve karşılaştırıcılarla (% 2) tedavi edilen hastalarda benzer oranlardabildirilmiştir. Advers olaya bağlı tedaviyi kesmeAdvers olaylara bağlı tedavinin kesilme insidansı, 0,5 mg ve 1 mg semaglutid ile tedavi edilen hastalar için sırasıyla % 6,1 ve % 8,7, plasebo için ise % 1,5'dir. Tedavinin kesilmesine neden olanen sık advers olaylar gastrointestinal etkilerdir. Enjeksiyon yeri reaksiyonlarıEnjeksiyon yeri reaksiyonları (ör. enjeksiyon yeri döküntüsü, eritem) 0,5 mg ve 1 mg semaglutid alan hastaların sırasıyla % 0,6 ve % 0,5'i tarafından bildirilmiştir. Bu reaksiyonlar genellikle hafifolmuştur. İmmünojenisiteProteinler veya peptitler içeren tıbbi ürünlerin potansiyel immünojenik özellikleri ile uyumlu olarak hastalar semaglutid tedavisinden sonra antikor geliştirebilirler. Başlangıçtan sonra herhangibir zamanda anti-semaglutid antikorları için pozitif test edilen hastaların oranı düşük çıkmıştır (%1-2) ve çalışma sonunda hiçbir hastada anti-semaglutid nötrleştirme antikorları veya endojen GLP-1 nötrleştirme etkisine sahip anti-semaglutid antikorları bulunmamıştır. Belge Takip Adresi:https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys
GLP-1 reseptörü agonistleri kullanımında kalp hızında artış gözlemlenmiştir. Faz 3a çalışmalarında, OZEMPIC® ile tedavi edilen hastalarda, kalp hızında bazal değere göre dakikada72 ila 76 bpm arasında, 1 ila 6 atışlık ortalama artış gözlemlenmiştir. Kardiyovasküler riskfaktörleri olan hastalarda yapılan uzun süreli bir çalışmada, OZEMPIC® ile tedavi edilen hastaların% 16'sı, 2 yıl tedaviden sonra plasebodaki hastaların % 11'ine kıyasla > 10 bpm kalp hızında birartış göstermiştir. Şüpheli advers reaksiyonların raporlanmasıRuhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanaksağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e- posta:[email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99). 4.9 Doz aşımı ve tedavisiKlinik çalışmalarda tek bir dozda 4 mg'a kadar ve haftada 4 mg'a kadar doz aşımı bildirilmiştir. En sık bildirilen advers reaksiyon bulantıdır. Tüm hastalar komplikasyon olmadan iyileşmiştir. Semaglutid ile doz aşımı için spesifik bir antidot yoktur. Doz aşımı durumunda, hastanın klinik belirtilerine ve semptomlarına göre uygun destekleyici tedavi başlatılmalıdır. Semaglutidinyaklaşık 1 haftalık uzun yarılanma ömrü dikkate alındığında, bu semptomlar için uzun bir gözlemve tedavi süresi gerekli olabilir (Bkz. Bölüm 5.2). 5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1 Farmakodinamik özelliklerFarmakoterapötik grup: Diyabette kullanılan ilaçlar, Glukagon benzeri peptid-1 (GLP-1) analogları ATC kodu: A10BJ06 Etki mekanizmasıSemaglutid, insan GLP-1'ine % 94 diziliş homolojisi olan bir GLP-1 analoğudur. Semaglutid, bir GLP-1 reseptörü agonisti olarak doğal GLP-1 için bir hedef olan GLP-1 reseptörüne seçici birşekilde bağlanıp aktive ederek etki eder. GLP-1, glukoz ve iştah regülasyonunda ve kardiyovasküler sistemde birden fazla etkiye sahip olan fizyolojik bir hormondur. Glukoz düşürücü ve iştah üzerine etkileri özellikle pankreas ve beyindekiGLP-1 reseptörleri aracılığı ile gerçekleştirilir. Semaglutid, kan glukozu yüksek olduğunda insülin sekresyonunu uyararak ve glukagon sekresyonunu azaltarak glukoz bağımlı bir şekilde kan glukozunu azaltır. Kan glukozunu azaltmamekanizması, tokluk fazında erken gastrik boşalmada ufak bir gecikmeyi de kapsar. Hipoglisemisırasında, semaglutid insülin sekresyonunu azaltır ve glukagon sekresyonunu bozmaz. Semaglutid, genel bir iştah azalması yaparak enerji alımını düşürmesi yoluyla vücut ağırlığını ve vücut yağ kütlesini azaltır. Ayrıca, semaglutid yağ oranı yüksek gıdaları tercih etmeyi azaltır.
GLP-1 reseptörleri kalp, damar sistemi, bağışıklık sistemi ve böbreklerde de bulunur. Semaglutidin klinik çalışmalarda, plazma lipidleri, sistolik kan basmcmm düşürülmesi ve inflamasyonunazaltılması ile ilgili yararlı bir etkisi vardır. Hayvan çalışmalarında, semaglutid aortik plakprogresyonunu önleyerek ve plaktaki inflamasyonu azaltarak ateroskleroz gelişimini zayıflatmıştır. Farmakodinamik etkilerTüm farmakodinamik değerlendirmeler, haftada bir kez 1 mg semaglutid ile kararlı durumda 12 haftalık tedaviden sonra (doz eskalasyonu dahil) yapılmıştır. Açlık ve tokluk glukozuSemaglutid açlık ve tokluk glukoz konsantrasyonlarını azaltır. Tip 2 diyabetli hastalarda, 1 mg semaglutid ile tedavi, başlangıç değerinden mutlak değişim (mg/dl) açısından glukozda azalmalarayol açmıştır. Plaseboya (%) göre açlık glukozunda (1,6 mmol/L; % 22 azalma), 2 saat toklukglukozunda (4,1 mmol/L; % 37 azalma), ortalama 24 saat glukoz konsantrasyonunda (1,7 mmol/L;% 22 azalma) ve 3 öğün sonrasındaki tokluk kan glukoz farklılıklarında plaseboya göre (0,6-1,1mmol/L) azalmalara neden olmuştur. Semaglutid ilk dozdan sonra açlık glukozonu düşürmüştür. Beta hücresi işlevi ve insülin sekre^^onuSemaglutid beta hücresi işlevini iyileştirir. Plasebo ile karşılaştırıldığında, semaglutid tip 2 diyabetli hastalarda birinci ve ikinci faz insülin yanıtını sırasıyla 3 ve 2 kat artışla iyileştirmiş vemaksimum beta hücresi sekresyon kapasitesini artırmıştır. Ayrıca, semaglutid tedavisi plaseboyagöre açlık insülin konsantrasyonlarını artırmıştır. Glukagon sekresyonuSemaglutid açlık ve tokluk glukagon konsantrasyonlarını düşürür. Tip 2 diyabetli hastalarda, semaglutid plasebo ile karşılaştırıldığında glukagonda şu şekilde oransal azalmalar ilesonuçlanmıştır: açlık glukagon (% 8-21), tokluk glukagon cevabı (% 14-15) ve ortalama 24 saatglukagon konsantrasyonu (% 12'dir). Glukoza bağlı insülin ve glukagon sekresyonuSemaglutid glukoza bağlı bir şekilde insülin sekresyonunu uyararak ve glukagon sekresyonunu azaltarak yüksek kan glukozu konsantrasyonlarını düşürmüştür. Tip 2 diyabetli hastalardasemaglutid ile insülin sekresyon oranı, sağlıklı bireylerinki ile karşılaştırılabilir düzeydedir. Uyarılmış hipoglisemi sırasında semaglutid plaseboyla karşılaştırıldığında, glukagon artışına karşı düzenleyici yanıtları değiştirmemiş ve tip 2 diyabetli hastalarda C-peptidin azalmasına zararvermemiştir. Gastrik boşalmaSemaglutid, yemeklerden sonra erken gastrik boşalmada küçük bir gecikmeye neden olmuştur, böylece tokluk anında kan dolaşımındaki glukoz oranını düşürmüştür. İştah, enerji alımı ve gıda seçimiSemaglutid, plasebo ile karşılaştırıldığında 3 ardışık arzu edildiği kadar (ad libitum)öğünlerin enerji alımını % 18-35 oranında düşürmüştür. Bu durum, toklukta yemek yemenin daha iyi kontroledilmesi, daha az yemek arzusu ve yağ oranı yüksek gıdalara yönelik nispeten daha düşük birtercihin yanı sıra açlık durumunda iştahın semaglutid bağlı bastırılması ile desteklenmiştir.BelgeS^kİu^(li^idlerUaklUZmxXSHY3ZmxXaklUBelge Takip Adresi:https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys^idlerUaklUZmxXSHY3ZmxXaklUBelge Takip Adresi:https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tablo 2SUSTAIN 1: 30. Haftada Sonuçlar | |||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
a Üstünlük için p <0,0001 (2-taraflı) |
56 haftalık aktif-kontrollü çift-kör bir çalışmada, 1231 hasta haftada bir kez OZEMPIC® 0,5 mg, haftada bir kez OZEMPIC® 1 mg veya günde bir kez sitagliptin 100 mg'a randomize edilmiştir,hepsi metformin (% 94) ve/veya tiazolidindionlar (% 6) ile kombine edilmiştir.
Tablo 3SUSTAIN 2: 56. Haftada Sonuçlar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
' Üstünlük için p <0,0001 (2-taraflı) |

![]() |
a)&b |
|
Randomizasyondan itibaren süre (hafta) - - OZEMPIC® 0,5 mg —¦— OZEMPIC® 1 mg—'—Sitagliptin | |
![]() |
.OZEMPIC® 0,5 mg -—SitagliptinOZEMPIC® 1 mg |
40 haftalık açık etiketli bir çalışmada, metformin kullanan 1201 hasta 1: 1: 1: 1 oranında sırasıyla haftada bir kez OZEMPIC® 0,5 mg, dulaglutid 0,75 mg, OZEMPIC® 1 mg veya dulaglutid 1,5 mgile randomize edilmiştir.
Çalışmada, 0,5 mg OZEMPIC® ile 0,75 mg dulaglutid ve 1 mg OZEMPIC® ile 1,5 mg dulaglutid karşılaştırılmıştır.
Gastrointestinal bozukluklar en sık görülen advers olaylardır ve OZEMPIC® 0,5 mg (129 hasta [% 43]), OZEMPIC® 1 mg (133 hasta [% 44]) ve dulaglutid 1,5 mg (143 hasta [% 48]) benzer oranlarortaya çıkmıştır ve dulaglutid 0,75 mg (100 hasta [% 33]) ile daha az hastada gastrointestinalbozukluk tespit edilmiştir.
40. haftada, OZEMPIC® (0,5 mg ve 1 mg) ve dulaglutid'in (0,75 mg ve 1,5 mg) nabız sayısındaki artış, sırasıyla 2,4, 4 ve 1,6, 2,1, atım / dakika olmuştur.

Tablo 4SUSTAIN 7: 40. Haftada Sonuçlar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||
|
a Üstünlük için p <0,0001 (2-taraflı) bOZEMPIC® 0,5 mg'a karşı, dulaglutid 0,75 mgcOZEMPIC® 1 mg'a karşı, dulaglutid 1,5 mg |
56 haftalık açık etiketli bir çalışmada, tek başına metformin (% 49), sülfonilüre ile metformin (% 45) veya diğerlerini (% 6) kullanan 813 hasta, haftada bir kez 1 mg OZEMPIC® veya 2 mgeksenatid ER'ya randomize edilmiştir.

Tablo 5SUSTAIN 3: 56. Haftada Sonuçlar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||
|
a Üstünlük için p <0,0001 (2-taraflı) |
30 haftalık açık etiketli karşılaştırmalı bir çalışmada metformin (%48) veya metformin ve sülfonilüre (% 51) tedavi geçmişindeki 1089 hasta, haftada bir kez 0,5 mg OZEMPIC®, haftada birkez 1 mg OZEMPIC® veya günde bir kez insülin glarjine randomize edilmiştir.
Tablo 6SUSTAIN 4: 30. Haftada Sonuçlar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
a Üstünlük için p <0,0001 (2-taraflı) |
30 haftalık çift kör plasebo kontrollü bir çalışmada, metformin içeren veya içermeyen bazal insülin ile yeterince kontrol edilemeyen 397 hasta, haftada bir kez 0,5 mg OZEMPIC®, haftada bir kez 1mg OZEMPIC® veya plaseboya randomize edilmiştir.

Tablo 7SUSTAIN 5: 30. haftada sonuçlar | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Belg^ |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
|
a Üstünlük için p <0,0001 (2-taraflı) |
30 haftalık çift kör, plasebo kontrollü bir çalışmada, metformin veya sülfonilüre içeren veya içermeyen SGLT2 inhibitörü ile yetersiz kontrol edilen 302 hasta, haftada bir 1 mg semaglutidveya plaseboya randomize edilmiştir.
Tablo 8SUSTAIN 9: 30. haftada sonuçlar | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
testine dayalı olarak çokluğa göre ayarlanmıştır. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
SUSTAIN 11 - insülin glarjin + metformine ek tedavi olarak insülin asparta karşı semaglutid 52 haftalık açık etiketli bir çalışmada, yetersiz kontrol edilen T2DM'li 1748 hasta insülin glarjinve metformin ile 12 haftalık bir alıştırma periyodundan sonra; haftada bir kez semaglutid (0,5mg veya 1,0 mg) veya günde üç kez insülin aspart alacak şekilde 1:1 oranında randomizeedilmiştir. Çalışmaya dahil edilen popülasyonda ortalama diyabet süresi 13,4 yıl ve %6,5-7,5arasında bir hedef HbA1c ile ortalama HbA1c %8,6 olmuştur.
Semaglutid tedavisi 52. haftada HbA1c'de azalma sağlamıştır (semaglutid için -%1,5'e karşılık insülin aspart için -%1,2).

![]() |
¦ OZEMPIC® 0,5 mg¦ Dulaglutid 0,75 mg-OZEMPIC® 1 mg "Dulaglutid 1,5 mg- - OZEMPIC® 0,5 mg ¦ Dulaglutid 0,75 mg- OZEMPIC® 1 mg “Dulaglutid 1,5 mg |
Her iki tedavi kolunda da şiddetli hipoglisemik atak sayısı düşük olmuştur (semaglutid ile 4 atak, insülin aspart ile 7 atak).
Başlangıçtaki ortalama vücut ağırlığı semaglutid ile azalmış (-4,1 kg) ve insülin aspart ile artmıştır (+2,8 kg) ve 52. haftada tahmini tedavi farkı -6,99 kg (%95CI -7,41 ila -6,57) olmuştur.
Sülfonilüre monoterapisi ile kombinasyon
SUSTAIN 6 çalışmasında (Kardiyovasküler hastalık alt bölümüne bakınız) 123 hasta, başlangıçta sülfonilüre monoterapisi almaktadır. Başlangıçta HbAic değeri OZEMPIC® 0,5 mg, OZEMPIC® 1mg, ve plasebo için sırasıyla % 8,2, % 8,4 ve % 8,4'dür. 30. haftada, HbA1c'deki değişim,OZEMPIC® 0,5 mg, OZEMPIC® 1 mg ve plasebo için sırasıyla % -1,6, % -1,5 ve % 0,1 olmuştur.
Hazır karışım insülin ± 1-2 OAD'lar ile kombinasyon
SUSTAIN 6 çalışmasında (Kardiyovasküler hastalık alt bölümüne bakınız) 867 hasta, başlangıçta hazır karışım insülin tedavisindedir (OAD (lar) ile birlikte veya tek başına). Başlangıçta HbA1c,OZEMPIC® 0,5 mg, OZEMPIC® 1 mg ve plasebo için sırasıyla % 8,8, % 8,9 ve % 8,9'dur. 30.haftada, HbA1c'deki değişim, OZEMPIC® 0,5 mg, OZEMPIC® 1 mg ve plasebo için sırasıyla %-1,3, % -1,8 ve % 0,4 olmuştur.
Kardiyovasküler hastalık
104 haftalık çift kör çalışmada (SUSTAIN 6), yüksek kardiyovasküler risk altında, tip 2 diabetes mellitus olan 3297 hasta, standart tedaviye ek olarak haftada bir kez 0,5 mg OZEMPIC® veyahaftada bir kez 1 mg OZEMPIC® veya karşılık gelen plasebo dozlarına randomize edilmiştir ve 2yıl boyunca takip edilmiştir. Toplamda hastaların % 98'si tedaviyi tamamlamıştır ve çalışmasonunda hastaların % 99,6'sının hayati durumu biliniyordu.
Çalışma popülasyonu; 1598 hasta (% 48,5) >65 yaş, 321 (% 9,7) >75 yaş ve 20 (% 0,6) >85 yaş olarak dağılmıştır. Normal veya hafif böbrek yetmezliği olan 2358 hasta, orta şiddette böbrekyetmezliği olan 832 hasta ve şiddetli veya son evre böbrek yetmezliği olan 107 hasta vardır.Hastaların % 61'i erkek, yaş ortalaması 65 yıl ve ortalama VKİ 33 kg/m2'dir. Ortalama diyabetsüresi 13,9 yıldır.
Birincil sonlanım noktası, randomizasyondan itibaren ilk majör kardiyovasküler advers olayın (MACE) meydana geldiği zamana dek geçen süredir: kardiyovasküler ölüm, ölümcül olmayanmiyokard enfarktüsü veya ölümcül olmayan inme.
Birincil bileşen MACE sonlanım noktalarının toplam sayısı, semaglutid ile 108 (% 6,6) ve plasebo ile 146 (% 8,9) dahil olmak üzere 254'dür. Birincil ve ikincil kardiyovasküler sonlanım noktalarıile ilgili sonuçlar için şekil 4'e bakınız. Semaglutid tedavisi, kardiyovasküler nedenlerdenkaynaklanan ölüm, ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü veya ölümcül olmayan inme olanbirincil bileşik sonucunda % 26 risk azaltımı ile sonuçlanmıştır. Toplam kardiyovasküler ölüm,ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü ve ölümcül olmayan inme sayısı sırasıyla 90, 111 ve 71'dir,semaglutid ile ise sırasıyla 44 (% 2,7), 47 (% 2,9) ve 27 (% 1,6)'dir (şekil 4). Primer kompozitsonuçtaki risk azalması, esas olarak ölümcül olmayan inme (% 39) ve ölümcül olmayan miyokardenfarktüsü (% 26) oranındaki azalmadan kaynaklanmıştır (Şekil 3).
Bu belge
Belge Do
![]() |
Randomizasyondan itibaren süre (hafta) - OZEMPIC® - Plasebo |
Risk Oranı(% 95 GA) |
OZEMPIC® N (%) |
PlaseboN (%) |
|
|
1648 |
1649 |
|
|
(100) |
(100) |
0,74 |
108 |
146 |
(0,58- 0,95) |
(6,6) |
(8,9) |
0,98 |
44 |
46 |
(0,65-1,48) |
(2,7) |
(2,8) |
0,61 |
27 |
44 |
(0,38-0,99) |
(1,6) |
(2,7) |
0,74 |
47 |
64 |
(0,51-1,08) |
(2,9) |
(3,9) |
1.05 |
62 |
60 |
(0,74-1,50) |
(3,8) |
(3,6) |
158 yeni veya kötüleşen nefropati vakası vardı. Nefropatiye (yeni ortaya çıkmış kalıcı makroalbüminüri, sürekli olarak iki katına çıkan serum kreatinin düzeyi, sürekli renal replasmantedavisine gereksinim ve renal hastalığa bağlı ölüm) kadar geçen süre için risk oranı [% 95 GA]0,64 [0,46; 0,88]'dür. Bu risk eiz.almast lyeniikortasa iıçikmıştkalıcı makroalbüminüri bileşeninden

Bir yıllık tedaviden sonra, OZEMPIC® 0,5 mg (% 46 ve % 13) ve 1 mg (% 52 - 62 ve % 21 - 24) ile etkili karşılaştırıcılar sitagliptin (% 18 ve % 3) ve eksenatid ER (% 17 ve % 4) ilekarşılaştırıldığında daha fazla hastada > % 5 ve > % 10'luk kilo kaybı elde edilmiştir.
Dulaglutide karşı 40 haftalık çalışmada, OZEMPIC® 1 mg (% 63 ve% 27'ye kadar) ile dulaglutid 1,5 mg (% 30 ve% 8) karşılaştırılmış, OZEMPIC® 0,5 mg (% 44 ve% 14) ile dulaglutid 0,75 mg(% 23 ve% 3) karşılaştırıldığında daha fazla hastada % >5 ve % >10 kilo kaybı gibi bir başarısağlanmıştır.
SUSTAIN 6'da standart tedaviye ek olarak 0,5 mg ve 1 mg OZEMPIC® ile 0,5 mg ve 1 mg plaseboya kıyasla başlangıçtadan itibaren 104. haftaya kadar vücut ağırlığında anlamlı ve süreklibir azalma gözlenmiştir (sırasıyla -3,6 kg ve -4,9 kg'a karşı -0,7 kg ve -0,5 kg).
Oral antidiyabetik ilaçlar veya bazal insülin ile kombinasyon halinde OZEMPIC® 0,5 mg (3,5-5,1 mmHg) ve 1 mg (5,4-7,3 mmHg) kullanıldığında, ortalama sistolik kan basıncında anlamlı azalmagözlenmiştir. Diyastolik kan basıncı için semaglutid ve karşılaştırılan iki ürün arasında anlamlı farkyoktur.
Avrupa İlaç Kurumu, tip 2 diyabette pediyatrik popülasyonun bir veya daha fazla alt kümesinde semaglutid ile çalışma sonuçlarını sunma yükümlülüğünü ertelemiştir (Bkz. Bölüm 4.2).
Doğal GLP-1 ile karşılaştırıldığında, semaglutid yaklaşık 1 haftalık uzun bir yarılanma ömrüne sahiptir, bu da semaglutidi haftada bir kez subkütanöz uygulama için uygun hale getirmektedir.Protraksiyonun (uzama) temel mekanizması albümine bağlanmasıdır, bu da renal klirensinazalması ve metabolik parçalanmadan korunma ile sonuçlanır. Dahası, semaglutid DPP-4 enzimiile parçalanmaya karşı stabilize edilir.
Maksimum konsantrasyona dozdan 1 ila 3 gün sonra ulaşılmıştır. Kararlı durum maruziyeti haftada bir kez 4-5 hafta uygulamadan sonra elde edilmiştir. Tip 2 diyabetli hastalarda 0,5 mg ve 1 mgsemaglutidin subkütan uygulanmasını takiben ortalama kararlı durum konsantrasyonları, sırasıylayaklaşık 16 nmol/L ve 30 nmol/L'dir. Semaglutid maruziyeti, 0,5 mg ve 1 mg'lık dozlar için dozorantılı bir şekilde artmıştır. Benzer maruziyet, karın, uyluk veya üst kola subkütan semaglutidinuygulanmasıyla elde edilmiştir. Subkütanöz semaglutidin mutlak biyoyararlanımı % 89 idi.
Tip 2 diyabetli hastalarda subkütan uygulamayı takiben semaglutidin ortalama dağılım hacmi yaklaşık 12,5 L'dir. Semaglutid plazma albüminine (>% 99) yoğun bir şekilde bağlanmıştır.
Atılımdan önce semaglutid, peptid omurgasının proteolitik bölünmesi ve yağ asidi yan zincirinin ardışık beta-oksidasyonu yoluyla geniş ölçüde metabolize edilir. Nötral endopeptidaz enziminin(NEP) semaglutidin metabolizmasına dahil olması beklenir.
Radyoaktif işaretli semaglutidin tek bir subkütan dozunun kullanıldığı bir çalışmada, semaglutid ilişkili materyalin başlıca atılım yollarının idrar ve dışkı ile olduğu bulunmuştur; semaglutid ilişkilimateryalin yaklaşık 2/3'ü idrarla ve yaklaşık 1/3'ü dışkıyla atılmıştır. Dozun yaklaşık %3'ü, idraryoluyla bozulmamış semaglutid olarak atılmıştır. Tip 2 diyabetli hastalarda semaglutidin klirensiyaklaşık 0,05 L/saat idi. Yaklaşık 1 haftalık bir eliminasyon yarılanma ömrü ile, son dozdanyaklaşık 5 hafta boyunca dolaşımda semaglutid mevcut olacaktır.
Semaglutid maruziyeti, 0,5 mg ve 1 mg'lık dozlar için doz orantılı bir şekilde artmıştır.
20-86 yaş arası hastaları içeren faz 3a çalışmalarından elde edilen verilere dayanarak yaşın semaglutidin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etkisi yoktur.
Cinsiyet, ırk (Beyaz, Siyah veya Afrika-Amerikan, Asya) ve etnik köken (Hispanik veya Latin, Hispanik olmayan veya -Latino), semaglutidin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etkiye sahipdeğildir.
Vücut ağırlığının semaglutidin maruziyeti üzerine bir etkisi vardır. Daha yüksek vücut ağırlığı, daha düşük maruziyet ile sonuçlanır; bireyler arasında vücut ağırlığında % 20'lik bir fark,maruziyette yaklaşık % 16'lık bir farkla sonuçlanacaktır. Semaglutid 0,5 mg ve 1 mg dozları, 40198 kg vücut ağırlığı aralığında yeterli sistemik maruziyeti sağlar.
Böbrek yetmezliği, klinik olarak anlamlı bir şekilde semaglutidin farmakokinetiğini etkilememiştir. Bu, böbrek fonksiyonu normal olan bireylere kıyasla farklı derecelerde böbrekyetmezliği (hafif, orta, şiddetli veya diyaliz hastaları) olan hastalar için tek doz 0,5 mg semaglutidile gösterilmiştir. Bu, aynı zamanda faz 3a çalışmalarından elde edilen veriler temelinde tip 2diyabetli ve böbrek yetmezliği olan hastalar için de gösterilmiştir, ancak son evre böbrek hastalığıolan hastalarda deneyim sınırlı kalmıştır.
Karaciğer yetmezliğinin semaglutidin maruziyeti üzerinde herhangi bir etkisi olmamıştır. Semaglutidin farmakokinetiği, tek doz 0.5 mg semaglutid ile yapılan bir çalışmada normalkaraciğer fonksiyonuna sahip bireylere kıyasla farklı derecelerde karaciğer yetmezliği (hafif, orta,şiddetli) olan hastalarda değerlendirilmiştir.
Semaglutid 1 mg ve 2,4 mg ile tedavi uygulandığında anti-semaglutid antikorlarının gelişimi nadiren meydana gelmiş (bkz. Bölüm 4.8) ve yanıtın semaglutidin farmakokinetiğini etkilemediğigörülmüştür.
Klinik öncesi veriler, konvansiyonel güvenlilik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi veya genotoksisite çalışmalarına dayalı olarak insanlar için özel bir tehlike ortaya koymamaktadır.
Kemirgenlerde gözlenen ölümcül olmayan tiroid C hücresi tümörleri, GLP-1 reseptörü agonistleri için bir sınıf etkisidir. Sıçanlar ve farelerde yapılan 2 yıllık karsinojenisite çalışmalarındasemaglutid, klinik olarak anlamlı maruziyetlerde tiroid C-hücresi tümörlerine neden olmuştur.Başka tedavi ile ilişkili tümörler gözlenmemiştir. Kemirgen C-hücresi tümörlerine, kemirgenlerinözellikle hassas olduğu genotoksik olmayan, spesifik GLP-1 reseptörü aracılı bir mekanizma nedenolmaktadır. İnsanlarla ilişkisi düşük kabul edilir, ancak tamamen dışlanamaz.
Sıçanlarda fertilite çalışmalarında, semaglutid çiftleşme performansını veya erkek fertilitesini etkilememiştir. Dişi sıçanlarda, maternal vücut ağırlığı kaybı ile ilişkili dozlarda östrus siklusuuzunluğunda bir artış ve
Sıçanlarda embriyo-fetal gelişim çalışmalarında semaglutid, klinik olarak anlamlı maruziyetlerin altında embriyotoksisiteye neden olmuştur. Semaglutid, maternal vücut ağırlığında belirginazalmalara ve embriyonik sağkalımda ve büyümede azalmaya neden olmuştur. Fetüslerde uzunkemikler, kaburgalar, omurga, kuyruk, kan damarları ve beyin ventrikülleri üzerindeki etkiler dedahil olmak üzere önemli iskelet ve viseral malformasyonlar gözlenmiştir. Mekanistikdeğerlendirmeler, embriyotoksisitenin sıçan yolk (yumurta) kesesi boyunca embriyonunbeslenmesinde GLP-1 reseptörünün aracılık ettiği bir bozukluğu içerdiğini göstermiştir. Yolkkesesi anatomisi ve işlevindeki tür farklılıklarından dolayı ve insan olmayan primatların yolkkesesinde GLP-1 reseptörü ekspresyonunun eksikliğinden dolayı, bu mekanizmanın insanlarlailgisi olmadığı düşünülmektedir. Bununla birlikte, semaglutidin fetüse doğrudan etkisi göz ardıedilemez.
Tavşanlarda ve sinomolgus maymunlarında gelişimsel toksisite çalışmalarında gebelik kaybında artış ve klinik olarak anlamlı maruziyetlerde fetal anormallik insidansında hafif artış gözlenmiştir.Bulgular, % 16'ya varan belirgin maternal vücut ağırlığı kaybı ile çakışmıştır. Bu etkilerin, GLP-1'in doğrudan etkisi olarak annenin besin tüketiminde azalmayla ilgili olup olmadığıbilinmemektedir.
Sinomolgus maymunlarında postnatal büyüme ve gelişme değerlendirilmiştir. Bebekler doğumda biraz daha küçüktü, ancak laktasyon döneminde iyileşmiştir.
Juvenil sıçanlarda, semaglutid hem erkeklerde hem de kadınlarda cinsel olgunlaşmanın geçikmesine neden olmuştur. Bu gecikmelerin, her iki cinsin doğurganlık (fertilite) ve üremekapasitesi üzerinde ya da dişilerin gebeliği sürdürme yetenekleri üzerinde hiçbir etkisi yoktu.

Disodyum fosfat dihidrat Propilen glikolFenol
Hidroklorik asit (pH ayarlaması için)
Sodyum hidroksit (pH ayarlaması için)
Enjeksiyonluk su
Geçimlilik çalışmaları yapılmamışsa, bu tıbbi ürün diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır.
36 ay
Kullanım sırasındaki raf ömrü: 6 hafta.
İlk kullanımdan sonra:
30°C'nin altındaki oda sıcaklığında veya buzdolabında (2°-8°C) saklayınız. OZEMPIC®'i dondurmayınız. Kalemi kullanılmadığında ışıktan korumak için kalem kapağını kapalı tutunuz.
Buzdolabında (2°-8°C) saklayınız. Dondurucu bölümden uzak tutunuz. OZEMPIC®'i dondurmayınız.
Tıbbi ürünün ilk açılmasından sonra saklama koşulları için bölüm 6.3'e bakınız.
Işıktan korumak için kalem kapağını kapalı tutunuz.
Bir ucunda bir kauçuk piston (klorobütil) ile ve diğer ucunda bir lamine kauçuk levha (bromobütil/poliizopren) takılı alüminyum kapak ile kapatılmış 1,5 mL veya 3 mL cam kartuş (tipI cam). Kartuş, polipropilen, polioksimetilen, polikarbonat ve akrilonitril bütadiyen stirendenyapılmış, tek kullanımlık kullanıma hazır kalemin içine monte edilir.
Her bir kullanıma hazır kalem, 1,5 mL çözelti içerir ve 0,25 mg'lık 4 doz sağlar.
Ambalaj boyutları:
1 adet kullanıma hazır kalem ve 4 adet tek kullanımlık NovoFine® Plus iğne Tüm ambalaj boyutları pazarda olmayabilir.

Her enjeksiyondan sonra hastaya enjeksiyon iğnesini atması ve enjeksiyon iğnesi takılı olmadan kalemi saklaması tavsiye edilmelidir. Böylece, iğnelerin tıkanması, kontaminasyon, enfeksiyon,çözeltinin sızması ve yanlış dozlama önlenebilir.
Kalem sadece tek bir kişinin kullanımına yöneliktir.
OZEMPIC®, berrak ve renksiz veya neredeyse renksiz gözükmüyorsa kullanılmamalıdır. OZEMPIC® donmuşsa kullanılmamalıdır.
OZEMPIC® 8 mm uzunluğa kadar olan 30G, 31G ve 32G tek kullanımlık iğnelerle uygulanabilir.
Kullanılmamış olan ürün ya da atık materyaller, “Tıbbi Atıkların Kontrolü” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü” yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.
Novo Nordisk Sağlık Ürünleri Tic. Ltd. Şti.
Nispetiye Cad. Akmerkez E3 Blok Kat 7 34335 Etiler - İstanbul TürkiyeTel: 0 212 385 40 40Faks: 0 212 282 21 20
2022/271
İlk ruhsat tarihi: 17.05.2022 Ruhsat yenileme tarihi: -
Etken Maddesi: Semaglutid
Ana Sayfa | Hakkımızda | İlaçlar | İlaç Ara | İlaç Firmaları | Gizlilik | Bize Ulaşın
Telif Hakkı 2008-2025 © İlaç Prospektüsü. Tüm Hakları Saklıdır.