KISA URUN BILGISI1. BEŞERI TIBBI URUNUN ADI
DELİX PLUS 10 mg / 25 mg tablet
2. KALITATIF VE KANTİTATIF BILEŞIM
Etkin madde :
Ramipril 10 mg
Hidroklorotiyazid 25 mg
Yardımcı maddeler:
Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTIK FORM
Tablet
Pembe renkli, oblong, her iki yüzeyi çentikli tablet.
Tabletler ikiye bölünebilir.
4. KLİNIK ÖZELLIKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar
DELİX PLUS, kombinasyon tedavisinin uygun olduğu hastalarda, esansiyel hipertansiyon tedavisinde endikedir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1).
4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji /uygulama sıklığı ve süresi:
DELİX PLUS tek başına ya da diğer antihipertansif ajanlarla kombine olarak kullanılabilir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1).
Doz kişiye göre belirlenmelidir. Her bir etkin madde için doz titre edilmelidir. Sabit kombinasyon bu titrasyonla belirlenen doz ve doz alım sıklığını temsil ediyorsa, hastalarıntedavisinde DELİX PLUS kullanımı daha uygun olabilir. İdame tedavisi süresince dozayarlaması gerekiyorsa, ilaçların ayrı ayrı kullanımı önerilmektedir. DELİX PLUSkullanırken anjiyoödem gelişimine karşı dikkatli olunmalıdır (bkz. Bölüm 4.4).
Genel doz:
Günlük alınan 1 adet DELİX PLUS 10 mg/25 mg tablettir.
Maksimum günlük doz:Uygulama şekli:
DELİX PLUS oral kullanım içindir. Genellikle sabahları aynı saatte olacak şekilde günde tek doz alınması önerilir. DELİX PLUS yeterli miktarda sıvı ile yemekten önce / sonra veyayemek sırasında bütün olarak yutulmalıdır. Çiğnenmemeli veya ezilmemelidir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Böbrek yetmezliği:
Ağır böbrek yetmezliği:
DELIX PLUS tabletin ağır böbrek yetmezliği olan (1,73 m vücut yüzey alanı başına kreatinin klirensi <30 mL/dak.) ve diyaliz uygulanan hastalarda kullanımı kontrendikedir (bkz. Bölüm
4.3) .
Orta derece böbrek yetmezliği:
1,73 m2 vücut yüzey alanı için 30-60 mL/dk kreatinin klirensli, böbrek yetmezliği vakalarında tedaviye sadece günde 1,25 mg ramipril ile başlanır. Kademeli olarak ramipril dozuarttırıldıktan sonra, kombinasyon tedavisine günde 2,5 mg ramipril /12,5 mg
hidroklorotiyazid dozu ile başlanır.
İzin verilen maksimum günlük doz, 5 mg ramipril/25 mg hidroklorotiyaziddir. 10 mg/12,5 mg ve 10 mg/25 mg dozları bu hasta grubunda kullanılmamalıdır.
Karaciğer yetmezliği:
Ağır karaciğer yetmezliği:
DELİX PLUS Tablet bu hastalarda kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).
Hafif ila orta derecede karaciğer yetmezliği:
Hafif ila orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda DELİX PLUS Tablet ile tedaviye ancak yakın tıbbi gözetim altında başlanmalı ve maksimum günlük doz 2,5 mg ramiprilolmalıdır. 5 mg/25 mg, 10 mg/12,5 mg ve 10 mg/25 mg dozları bu hasta grubundakullanılmamalıdır.
Pediyatrik popülasyon:
DELİX PLUS'un çocuklardaki etkililiği ve güvenliliği ile ilgili veriler yeterli olmadığı için çocuklarda ve 18 yaşın altındaki ergenlerde kullanımı önerilmemektedir (bkz. Bölüm 4.4.).
Geriyatrik popülasyon:
Yan etki görülme olasılığı, özellikle çok yaşlı ve zayıf hastalarda daha yüksek olduğu için, başlangıç dozu daha düşük tutulmalı ve doz titrasyonu daha yavaş yapılmalıdır (bkz. Bölüm
4.4) . Bazı yaşlı hastalar özel olarak anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörlerinekarşı hassas olabilirler. Tedavinin başlangıcında böbrek fonksiyonun değerlendirmesi tavsiyeedilir.
Diğer:
Diüretik kullanan hastalar:
Diüretik kullanan hastalarda, DELİX PLUS tedavisine başlanmadan en az 2 - 3 gün önce veya (diüretik etkisinin sürmesine bağlı olarak) daha uzun bir süre diüretik ilaç kesilmeli veya enazından diüretik dozu azaltılmalıdır.
İlaç kesilmesi mümkün değilse tedavinin serbest bir kombinasyonda mümkün olan en az ramipril dozuyla (günde 1,25 mg) başlatılması önerilir. Sonradan 2,5 mg ramipril / 12,5 mghidroklorotiyazidden daha yüksek olmayan başlangıç günlük dozuna geçiş yapılması tavsiyeedilmektedir.
4.3. Kontrendikasyonlar
DELİX PLUS aşağıdaki durumlarda kullanılmamalıdır:
- Ramipril, herhangi bir anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörü,hidroklorotiyazid, diğer tiyazid diüretikleri, sülfonamidler veya tablet bileşimindekiyardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olan hastalar (bkz. Bölüm6.1)
- Eş zamanlı olarak sakubitril/valsartan tedavisi (bkz. Bölüm 4.4 ve 4.5)
- Anjiyoödem hikayesi bulunan hastalarda (kalıtsal, idiyopatik veya ADE inhibitörleri veyaanjiyotensin II reseptör antagonistlerine (AIIRA) bağlı olarak)
- Kreatinin klirensi 30 mL/dak'nın altındaki şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan vediyaliz uygulanamayan hastalar (bkz. Bölüm 4.2)
- Tek işleyen böbrekte önemli bileteral renal arter darlığı veya renal arter stenozu
- DELİX PLUS tedavisini takiben kötüleşebilecek belirgin vücut elektrolit içeriğibozukluğu olan hastalar (örn. hipokalemi, hiponatremi veya hiperkalsemi) (bkz. Bölüm
4.4)
- Hepatik ensefalopati
- Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar (bkz. Bölüm 4.2)
- DELİX PLUS anjiyotensin II reseptör blokerleri (ARB'ler) veya anjiyotensindönüştürücü enzim (ADE) inhibitörleri ile aliskirenin beraber kullanımı, diyabetesmellitus veya böbrek yetmezliği (GFR<60 mL/dak/1,73 m2) olan hastalardakontrendikedir (bkz. Bölüm 4.5 ve 5.1).
- Gebelerde (bkz. Bölüm 4.4 ve 4.6)
- Emziren anneler (bkz. Bölüm 4.6)
- Hipotansif ya da hemodinamik olarak stabil durumda olmayan hastalarda
Kanın negatif yüklü yüzeylerle temasına yol açan ekstrakorporeal tedaviler ve ADE inhibitörlerinin birlikte kullanımı ciddi anafilaktoid reaksiyonlara yol açabileceği için bu türkullanımlardan kaçınılmalıdır. Bu tür ekstrakorporeal tedaviler, bazı yüksek-akım diyaliz yada hemofiltrasyon membranları (örn. poliakrilonitril) ve düşük dansiteli lipoprotein aferezi iledekstran sülfatın birlikte kullanımını içerir.
4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
DELİX PLUS ile tedavi, devamlı tıbbi gözetim gerektirir.
Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS) ikili blokajı:
ADE inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokerleri ya da aliskirenin birlikte kullanılması durumunda hipotansiyon, senkop, hiperkalemi riskinin arttığı ve böbrek fonksiyonununazaldığına (akut böbrek yetmezliği dahil) dair kanıtlar bulunmaktadır. RAAS'ın dualblokajına yol açması nedeniyle ADE inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokerleri ya daaliskirenin birlikte kullanılması önerilmez (bkz. Bölüm 4.5 ve 5.1).
Eğer dual blokaj tedavisi mutlaka gerekli görülürse sadece uzman gözetimi altında yapılmalı ve böbrek fonksiyonu, elektrolitler ve kan basıncı yakından sık sık takip edilmelidir.
Diyabetik nefropatisi olan hastalarda ADE inhibitörlerinin ve anjiyotensin II reseptör blokerleri birlikte kullanılmamalıdır.
Melanom dışı cilt kanseri
Danimarka Ulusal Kanser Kayıtlarına dayanarak yapılan iki epidemiyolojik çalışmada; artan kümülatif hidroklorotiyazid maruziyeti ile melanom dışı cilt kanseri [bazal hücreli karsinomve skuamöz hücreli karsinom] riskinde artış gözlenmiştir. Hidroklorotiyazidin fotosensitiviteyapıcı etkisi melanom dışı cilt kanserinde olası bir mekanizma olarak rol oynayabilir.Hidroklorotiyazid alan hastalar melanom dışı cilt kanseri riski hakkında bilgilendirilmeli veyeni lezyonlar için ciltlerini düzenli olarak kontrol etmeleri ve şüpheli deri lezyonlarını derhalbildirmeleri önerilmelidir. Hastalara deri kanseri riskini minimum düzeye indirmek üzeregüneş ışığı ve UV ışını maruziyetini sınırlandırmaları ve maruziyet durumunda yeterli korumauygulamaları tavsiye edilmelidir. Şüpheli deri lezyonları, histolojik biyopsi incelemeleri dedahil edilerek acil olarak incelenmelidir. Melanom dışı deri kanseri öyküsü olan hastalardahidroklorotiyazid kullanımının dikkatli bir şekilde tekrar gözden geçirilmesi de gerekebilir(ayrıca bkz. Bölüm 4.8).
Özel ^ popülasyonlar
Gebelik:
Gebelik döneminde, ramipril gibi ADE inhibitörleri veya Anjiyotensin II Reseptör Antagonistleri (AIIRA) ile tedaviye başlanmamalıdır. ADE inhibitörü/AIIRA tedavisinedevam edilmesinin mutlaka gerekli görüldüğü durumlar haricinde, gebe kalmayı planlayanhastalarda, gebelik döneminde kullanım için uygun güvenlilik profiline sahip olduğukanıtlanmış alternatif antihipertansiflere geçilmelidir. Gebelik saptandığında, ADEinhibitörleri/AIIRA tedavisi hemen sonlandırılmalı ve gerekiyorsa alternatif bir tedaviyebaşlanmalıdır (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.6).
DELİX PLUS'ın çocuklarda, şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda ve diyaliz hastalarında (kreatinin klirensi 20 mL/dk'dan düşük olanlar, vücut yüzey alanı başına 1,73m2) kullanımı ile ilgili yeterli deneyim kazanılamamıştır.
Hipertansiyon açısından özellikle risk altında olan hastalar
- Hiper-stimüle renin anjiyotensin sistemli hastalar
Hiper-stimüle renin-anjiyotensin aldosteron sistemli hastaların tedavisinde, özel tedbirler alınmalıdır (bkz. Bölüm 4.2). Özellikle bir ADE inhibitörü ilk kez verildiği ya da ilk kez dozartışı yapıldığı zaman, bu tür hastalar, ADE inhibisyonuna bağlı böbrek fonksiyon bozukluğuve kan basıncında akut belirgin bir düşme riski altındadırlar. Başlangıç dozları ya da başlangıçdoz artırımlarına, kan basıncında daha fazla akut düşüş olmayacağı anlaşılana kadar, sıkı kanbasıncı takibi eşlik etmelidir.
Örneğin aşağıdaki hasta gruplarında, renin anjiyotensin sisteminin kayda değer aktivasyonu beklenir ve kan basıncı takibini de içeren tıbbi gözetim gereklidir:
- Şiddetli hipertansiyonu olan hastalarda.
- Dekompanse konjestif kalp yetmezliği olan hastalarda
- Hemodinamik olarak ilgili sol ventrikül giriş veya çıkış bozukluğu olan hastalar (örn.aort veya mitral kapak stenozu)
- Eşlik eden (özellikle ağır) kalp yetmezliği olan hastalarda. Eğer kalp yetmezliğişiddetliyse, tedavinin başlangıç evresi özel tıbbi kontrol gerektirir.
- Tek taraflı renal arter stenozu olan ve ikinci bir fonksiyonel böbreği olan hastalarda
- Sıvı ya da tuz kaybı olan ya da olabilecek hastalarda (diüretik kullanan hastalar dahil)
- Karaciğer sirozu ve/veya asidi olan hastalarda
- Önemli bir operasyon geçiren hastalarda veya hipotansiyon oluşturan ajanlarla anestezisırasında
Genellikle, su kaybı, hipovolemi ya da tuz kaybının, tedaviye başlamadan önce düzeltilmesi tavsiye edilir (bununla birlikte, kalp yetmezliği olan hastalarda, bu tür düzeltici işlemler aşırıhacim yüklemesi riskine karşı dikkatlice tartılmalıdır). Bu koşullar klinik olarak yerindeolduğu zaman, DELİX PLUS tedavisi ancak eğer aynı zamanda kan basıncındaki aşırı düşüşüve böbrek fonksiyon bozukluğunu önlemek üzere uygun adımlar atıldıysa başlatılmalı ya dasürdürülmelidir.
Akut hipotansiyon durumunda kalp veya serebral iskemi riski olan hastalar
Tedavinin ilk aşaması özel tıbbi gözetim gerektirir.
Cerrahi
Ramipril gibi anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleriyle tedavinin, mümkünse cerrahi girişimden bir gün önce kesilmesi önerilir.
-
Kan basıncındaki belirgin bir düşüşün özel bir risk oluşturduğu hastalar
Kan basıncındaki arzu edilmeyen belirgin bir düşüşün özel bir risk oluşturacağı hastalarda(örn. hemodinamik olarak ilgili koroner damarların ya da beyni besleyen kan damarlarınınstenozu olan hastalar), tedavinin başlangıç evresi tıbbi kontrol gerektirir.
•
Primer Hiperaldosteronizm
Ramipril+hidroklorotiyazid kombinasyonu primer hiperaldosteronizmde tercih edilen bir tedavi değildir. Ramipril+hidroklorotiyazid kombinasyonunun primer hiperaldosteronizmiolan bir hastada kullanılması halinde, plazma potasyum düzeylerinin dikkatli takibi gerekir.
•
Yaşlı hastalar
Bazı yaşlı hastalar özel olarak ADE inhibitörlerine karşı hassas olabilirler. 70 yaş üzerindeki hastalarda hiperkalemi riski artar. Tedavinin başlangıcında böbrek fonksiyonunundeğerlendirmesi tavsiye edilir (bkz. Bölüm 4.2).
•
Karaciğer hastalığı olan hastalar
Hidroklorotiyazidler dahil diüretik tedaviye bağlı elektrolit bozuklukları, karaciğer hastalığı olan hastalarda hepatik ensefalopatiye neden olabilir.
Böbrek_ fonksiyonunun izlenmesi
Özellikle tedavinin ilk haftalarında, böbrek fonksiyonunun izlenmesi ve dozajın ayarlanması tavsiye edilmektedir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda özellikle dikkatli izleme gereklidir(bkz. Bölüm 4.2). Özellikle konjestif kalp yetmezliği olan veya böbrek nakli sonrası veyahemodinamik açıdan ilgili tek taraflı renal arter stenozu olan hastalar dahil olmak üzererenovasküler hastalığı olan hastalarda böbrek fonksiyonunda bozulma riski vardır.
Böbrek yetmezliği
Böbrek yetmezliği olan hastalarda tiyazidler üremiye neden olabilir. Böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalarda, etkin maddenin birikimine bağlı etkiler ortaya çıkabilir. Proteinolmayan azotta artışının işaret ettiği ilerleyici böbrek yetmezliğinin ortaya çıkması halinde,tedavi titizlikle yeniden değerlendirilmeli, gerekirse diüretik tedavinin kesilmesidüşünülmelidir (bkz. Bölüm 4.2 ve 4.3).
Elektrolit dengesizliği
Diüretik tedavisi alan bütün hastalarda olduğu gibi, serum elektrolitlerinin uygun aralıklarla düzenli olarak izlenmesi gerekir. Hidroklorotiyazid de dahil olmak üzere tiyazidler, sıvı veyaelektrolit dengesizliğine neden olabilirler (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz).Tiyazid diüretiklerin kullanımına bağlı olarak hipokalemi gelişebilmekle beraber, ramiprilleeşzamanlı tedavi diüretiklerin neden olduğu hipokalemiyi azaltabilir. Hipokalemi riskikaraciğer sirozu olan, diürezin hızlı olduğu, elektrolit alımı yetersiz ve eşzamanlı olarakkortikosteroidler veya ACTH ile tedavi edilen hastalarda daha yüksektir (bkz. Bölüm 4.5). İlkplazma potasyum düzeyi tayini, tedaviye başlandıktan sonra bir hafta içinde yapılmalıdır.Düşük potasyum düzeylerinin saptanması halinde, gereken düzeltme yapılmalıdır.
Dilüsyonel hiponatremi ortaya çıkabilir. Sodyum düzeylerindeki düşüş başlangıçta asemptomatik seyredebileceğinden, düzenli takip şarttır. Yaşlı ve sirozlu hastalarda daha sıktakip yapılmalıdır.
Tiyazidlerin magnezyumun idrarla atılımını artırdıkları gösterilmiştir; buna bağlı olarak hipomagnezemi görülebilir.
Elektrolit izleme: Hiperkalemi
DELİX PLUS da dahil olmak üzere, ADE inhibitörleriyle tedavi edilen bazı hastalarda hiperkalemi gözlenmiştir. Hiperkalemi gelişimi açısından risk taşıyan hastalar, böbrekyetmezliği olanlar, >70 yaş üzeri hastalar, kontrol altına alınmamış diabetes mellitusu olanlarveya potasyum tuzları, potasyum tutucu diüretikler ve plazma potasyum düzeyini artıran diğeretkin maddeleri kullanan veya buna yol açan bir durumu (dehidratasyon, kalp yetmezliğindeakut dekompansasyon, metabolik asidoz) olan hastalardır. Yukarıda belirtilen ajanlarınbirlikte kullanılması uygun görülüyorsa, serum potasyumunun düzenli olarak izlenmesiönerilir (bkz. Bölüm 4.5).
Elektrolit izleme: Hiponatremi
Ramipril ile tedavi edilen bazı hastalarda Uygunsuz Anti-diüretik Hormon Sendromu (SIADH) ve ardından hiponatremi gözlenmiştir. Serum sodyum seviyelerinin yaşlılarda vehiponatremi riski taşıyan diğer hastalarda düzenli olarak izlenmesi önerilir.
Hepatik ensefalopati
Hidroklorotiyazid de dahil olmak üzere diüretik tedaviye bağlı elektrolit bozuklukları, karaciğer hastalığı olan hastalarda hepatik ensefalopatiye neden olabilir. Hepatik ensafalopatiortaya çıkması halinde tedavi hemen sonlandırılmalıdır.
Hiperkalsemi
Hidroklorotiyazid böbreklerden kalsiyum reabsorbsiyonunu uyararak hiperkalsemiye neden olabilir. Paratiroid fonksiyon testleriyle etkileşebilir.
Anjiyoödem
Ramipril dahil ADE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda anjiyoödem bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Anjiyoödem riski (örn. solunum yetmezliği ile birlikte olan veya olmayansolunum yollarının veya dilin şişmesi), mTOR (memeli rapamisin hedefi) inhibitörleri (örn.temsirolimus, everolimus, sirolimus), vildagliptin veya rasekodotril gibi neprilsin (NEP)inhibitörleri gibi anjiyoödeme neden olabilecek ilaçları eş zamanlı olarak alan hastalardaartabilir. Ramiprilin sakubitril/valsartan ile kombinasyonu, artan anyioödem riski nedeni ilekontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.5)
Anjiyoödem durumunda, DELİX PLUS kesilmelidir.
Acil tedavi derhal başlatılmalıdır. Hasta en az 12-24 saat gözlem altında tutulmalı ve semptomlar tamamen ortadan kalktıktan sonra taburcu edilmelidir.
DELİX PLUS dahil olmak üzere ADE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda bağırsaklara ait anjiyoödem bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Bu hastalar karın ağrısı ile başvurmuş olup(bulantı veya kusma olsun veya olmasın) bağırsaklara ait anjiyoödem semptomları, A^Einhibitörü durdurulduktan sonra düzelmiştir.
Koroidal efüzyon, AkutMiyopi ve Sekonder Açı Kapanması Glokomu::
Sülfonamid veya sülfonamid türevi ilaçlar, görme alanı defekti, geçici miyop ve akut açı kapanması glokomu ile koroidal efüzyonla sonuçlanan idiyosenkratik bir reaksiyona nedenolabilir.. Görme keskinliğinde akut başlangıçlı azalma veya göz ağrısı gibi semptomlar, tipikolarak ilaca başlandıktan sonraki birkaç saat ila birkaç hafta içinde başlayabilir. Tedaviedilmeyen akut açı kapanması glokomu, kalıcı görme kaybına neden olabilir. Birincil tedavi,ilaç alımının mümkün olduğunca çabuk kesilmesidir. Göz içi basıncının kontrol altınaalınamaması durumunda derhal tıbbi veya cerrahi tedavi uygulanması gerekebilir. Öncedensülfonamid veya penisiline alerji hikayesi de akut açı kapanması glokomu gelişiminin riskfaktörleri arasında yer alır.
Akut Solunum Toksisitesi
Hidroklorotiyazid alımından sonra akut solunum sıkıntısı sendromu (ASSS) dahil olmak üzere çok seyrek ciddi akut solunum toksisitesi vakaları bildirilmiştir. Hidroklorotiyazidalımından sonra dakikalar ila saatler içinde tipik olarak pulmoner ödem gelişebilir.Başlangıçta, semptomlar dispne, ateş, pulmoner kötüleşme ve hipotansiyonu içerir. ASSStanısından şüpheleniliyorsa, DELİX PLUS tedavisi kesilmeli ve uygun tedavi uygulanmalıdır.Hidroklorotiyazid alımını takiben daha önce ASSS yaşayan hastalara hidroklorotiyaziduygulanmamalıdır.
Nötropeni/agranülositoz
Nadiren nötropeni/agranülositoz gözlenmiş, kemik iliği depresyonu da bildirilmiştir. Olası bir lökopeninin tespitine olanak tanımak için beyaz kan hücre sayımının takibi tavsiyeedilmektedir. Tedavinin başlangıç evresinde ve böbrek fonksiyon bozukluğu ile birliktekolajen hastalığı olanlarda (örn. lupus eritematoz ya da skleroderma) ya da kan sayımındadeğişikliklere yol açabilecek diğer ilaçlarla tedavi edilenlerde daha sık takip önerilmektedir(bkz. Bölüm 4.5 ve 4.8).
Desensitizasyon sırasında anafılaktik reaksiyonlar
ADE inhibisyonu altında, böcek zehrine ve diğer alerjenlere karşı oluşabilecek anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyon gelişme eğilimi ve reaksiyonların şiddeti artar. Desensitizasyonöncesinde DELİX PLUS tedavisinin geçici olarak durdurulması düşünülmelidir.
Etnik f farklılıklar
ADE inhibitörleri siyahi hastalarda, siyahi olmayan hastalara kıyasla daha yüksek oranda anjiyoödeme neden olmaktadır. Diğer ADE inhibitörleri gibi ramipril de, siyahi hastalardakan basıncının düşürülmesinde, siyahi olmayan hastalara kıyasla daha düşük etkililikgösterebilir. Bunun büyük olasılıkla, siyahi hipertansiyon hastalarında renin düzeyi düşükhipertansiyonun daha yüksek sıklıkta görülmesine bağlı olduğu düşünülmektedir.
Atletler
Hidroklorotiyazid anti-doping testte pozitif analitik sonuca neden olabilir.
Metabolik ve endokrin etkiler
Tiyazid tedavisi glukoz toleransını bozabilir. Diyabetik hastalarda insülinin veya oral hipoglisemik ilaçların dozunda ayarlama yapmak gerekebilir. Tiyazid tedavisi sırasında gizlidiyabet, aşikar hale gelebilir.
Tiyazid diüretiklerle tedaviye bağlı olarak kolesterol ve trigliserid düzeylerinde artışlar olabilir. Tiyazid tedavisi uygulanan bazı hastalarda hiperürisemi ortaya çıkabilir veya aşikargut tetiklenebilir.
Öksürük
ADE inhibitörlerinin kullanımına bağlı öksürük bildirilmiştir. Öksürük tipik olarak balgamsız ve inatçıdır ve tedavi kesildikten sonra iyileşir. ADE inhibitörlerine bağlı öksürük, öksürüğünayırıcı tanısında göz önünde bulundurulmalıdır.
Diğer
Alerji ve bronşiyal astım hikayesi olan veya olmayan hastalarda duyarlılık reaksiyonları ortaya çıkabilir. Sistemik lupus eritematozus (SLE) alevlenmesi veya aktivasyonubildirilmiştir.
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri
Tavsiye edilmeyen etkileşimler:
Klinik çalışma verileri, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS), ADE inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokerleri ya da aliskirenin kombine kullanımıyla ikili blokajının, tekliRASS etkili ajanın kullanımına kıyasla daha yüksek sıklıkta hipotansiyon, hiperkalemi veböbrek fonksiyonunda azalma (akut böbrek yetmezliği dahil) gibi advers olaylarla ilişkiliolduğunu göstermiştir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4 ve 5.1).
Kontrendike kombinasyonlar:
ADE inhibitörleri ile eş zamanlı olarak sakubitril/valsartan kullanımı anjiyoödem riskini artırdığı için kontrendikedir (bkz. Bölün 4.3 ve 4.4). Ramipril tedavisi, sonsakubitril/valsartan dozundan sonra 36 saat geçmeden başlatılmamalıdır. Sakubitril/valsartantedavisi, son DELİX PLUS dozundan sonra 36 saat geçmeden başlatılmamalıdır.
Bazı yüksek akım diyaliz ya da hemofiltrasyon membranları (örn. poliakrilonitril membranlar) ve dekstran sülfat ile düşük dansiteli lipoprotein aferezi gibi, kanın negatif yüklüyüzeylerle temasına yol açan ekstrakorporal tedaviler: Şiddetli anafilaktoid reaksiyon riski(bkz. Bölüm 4.3). Bu tür tedavilerin yapılması gerekiyorsa, ya farklı bir diyaliz membranıkullanılmalı ya da farklı sınıftan bir antihipertansifle tedavi düşünülmelidir.
Aliskiren:
ARB veya ADE inhibitörlerinin aliskirenle kullanımı diyabetes mellitus veya böbrek yetmezliği (GFR<60 mL/dak/1,73 m2) olan hastalarda kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3 ve4.4).
Kullanım önlemleri:
Potasyum tuzları, heparin, potasyum tutucu diüretikler ve plazma potasyum düzeyini artıran diğer etkin maddeler (Anjiyotensin II antagonistleri, trimetoprim ve sülfametoksazol,takrolimus, siklosporin ile sabit doz kombinasyonu dahil) ile birlikte hiperkalemi oluşabilir.Bu nedenle serum potasyumunun yakından izlenmesi gerekir.
Antihipertansif ajanlar (örn. diüretikler) ve antihipertansif etkili diğer ilaçlar (örn. nitratlar, trisiklik antidepresanlar, anestezikler, akut alkol alımı, baklofen, alfuzosin, doksazosin,prazosin, tamsulosin, terazosin) (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1) ile birlikte kullanıldığındaantihipertansif etkinin potansiyalize olma ihtimali göz önünde bulundurulmalıdır (diüretikleriçin bkz. Bölüm 4.2).
Vazopresör sempatomimetikler ve ramiprilin antihipertansif etkisini azaltabilen diğer maddeler (epinefrin): Bunlar, DELİX PLUS'ın antihipertansif etkilerini azaltabilirler. Özelolarak sıkı kan basıncı takibi tavsiye edilmektedir. Ayrıca vazopresör sempatomimetiklerinetkisi hidroklorotiyazid tarafından azaltılabilir.
Allopurinol, immünosüpressif ilaçlar, kortikosteroidler, prokainamid, sitostatikler ve kan tablosunu değiştirebilen diğer ilaçlar kan tablosu değişikliği olasılığını artırırlar. Hematolojikreaksiyonlar artmış olabilir (bkz. Bölüm 4.4).
Lityum tuzları: ADE inhibitörleri lityum atılımını azaltabilir. Bu durum serumdaki lityum düzeylerinin artmasına ve lityuma bağlı toksisitenin artmasına yol açabilir. Bu nedenle lityumdüzeyleri izlenmelidir. Ramipril+hidroklorotiyazidin lityumla birlikte kullanılması önerilmez.
İnsülin dahil olmak üzere antidiyabetik ajanlar: Hipoglisemik reaksiyonlar meydana gelebilir. Hidroklorotiyazid, antidiyabetiklerin etkisini azaltabilir. Bu nedenle, özellikle birlikteuygulamanın başlangıç evresinde, sıkı kan glikozu takibi tavsiye edilmektedir.
Nonsteroidal anti-enflamatuvar ilaçlar (örn. indometazin) ve asetilsalisilik asit: Akut böbrek yetmezliği gelişebileceği ve serum potasyumunda artış olabileceği gibi, DELİX PLUSetkisinde azalma olasılığı vardır.
Oral antikoagülanlar: Hidroklorotiyazidle eşzamanlı kullanıma bağlı olarak antikoagülan etki azalabilir.
Kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin B, karbenoksolon, büyük miktarlarda meyan kökü, laksatifler (uzun süreli kullanımda) ve diğer kaliüretik veya plazma potasyum düzeyinidüşüren ajanlar: Hipokalemi riskinde artış.
Digitalis preparatları, QT aralığını uzattığı bilinen etkin maddeler ve antiaritmikler: Elektrolit konsantrasyonundaki değişmelerin (örn. hipokalemi, hipomagnezemi) bir sonucu olarak builaçların proaritmik toksisitesi artabilir veya antiaritmik etkileri azalabilir.
Metildopa: Hemoliz olasıdır.
Kolestiramin veya enteral uygulanan diğer iyon değiştiriciler: Hidroklorotiyazid
absorpsiyonunda azalma. Sülfonamid diüretiklerin, bu ilaçlardan en az bir saat önce veya 4-6 saat sonra alınması gerekir.
Kürar tipi kas gevşeticiler: Kas gevşetici etkinin kuvvetlenmesi ve daha uzun süreli olması olasıdır.
Kalsiyum tuzları ve plazma kalsiyum düzeyini yükselten tıbbi ürünler: Hidroklorotiyazidle eşzamanlı uygulanmaları halinde serum kalsiyum düzeylerinde artış beklenir; bu nedenleserum kalsiyum düzeyinin yakından takip edilmesi gereklidir.
Karbamazepin: Hidroklorotiyazidle aditif etkiye bağlı olarak hiponatremi riski.
İyot içeren kontrast maddeler: Hidroklorotiyazidin de dahil olduğu diüretiklerle dehidratasyon durumunda, özellikle iyot içeren kontrast maddeler yüksek dozda uygulandığında akut böbrekyetmezliği riski artar.
Penisilin: Hidroklorotiyazid distal tübülden atılır ve penisilin atılımını azaltabilir.
Kinin: Hidroklorotiyazid kinin atılımını azaltabilir.
Heparin: Serum potasyum konsantrasyonu artabilir.
mTOR inhibitörleri ya da DPP-IV inhibitörleri: mTOR inhibitörleri (örn. temsirolimus, everolimus, sirolimus) ya da vildagliptin gibi ilaçların eş zamanlı kullanımı anjiyoödemriskini artırabilir. Tedaviye başlanırken dikkatli olunmalıdır (bkz. Bölüm 4.4).
Neprilisin (NEP) inhibitörleri: ADE inhibitörleri ve rasekadotril gibi NEP inhibitörl erinin eş zamanlı olarak kullanımı ile anjiyoödem riskinde artış raporlanmıştır (bkz. Bölüm 4.4).
Sakubitril/valsartan: Sakubitril/valsartan ile ADE inhibitörlerinin eş zamanlı olarak kullanımı anjiyoödem riskini arttırdığı için kontrendikedir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Veri yoktur.
Pediyatrik popülasyon:
Veri yoktur.
4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye
Gebelik kategorisi: D
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
ADE inhibitörleri veya diüretikler olmadan mümkün olmayan tedavi rejimlerine geçiş durumlarında gebelikten kaçınılmalıdır. Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar tedavisüresince uygun ve etkili bir doğum kontrolü uygulamalıdır. Kontrasepsiyon yöntemlerineetkisi konusunda veri bulunmamaktadır.
Gebelik dönemi
Ramipril, gebelikte kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3). Bu nedenle tedaviye başlanmadan önce, gebelik durumu değerlendirilmelidir.
ADE inhibitörleri veya diüretikler olmadan mümkün olmayan tedavi rejimlerine geçiş durumlarında gebelikten kaçınılmalıdır. Aksi taktirde fetüse zarar verme riski doğar.
Gebeliğin ilk trimesteirinde ADE inhibitörlerinin kullanımına ilişkin teratojenik riske ait epidemiyolojik kanıt için karara varılamamış olmakla birlikte bir miktar risk artışıdışlanamaz. ADE inhibitörü tedavisine devam edilmesinin gerekli olduğu düşünülmedikçe,gebelik planlayan hastalarda tedavi gebelikte güvenlilik profili saptanmış alternatifantihipertansif tedaviye değiştirilmelidir. Gebelik tanısı konulduktan sonra ADE inhibitörü iletedavi hemen kesilmeli ve uygunsa alternatif tedavi başlanmalıdır.
İkinci ve üçüncü trimesteirde ADE inhibitörü/ Anjiyotensin II Reseptör Antagonisti (AIIRA) tedavisinin insanda fetotoksisite (renal fonksiyonda azalma, oligohidramniyoz, kafatasıkemikleşmesinde gecikme) ve neonatal toksisiteye (renal yetmezlik, hipotansiyon,hiperkalemi) yol açtığı bilinmektedir (bkz. Bölüm 5.3). Gebeliğin ikinci trimesterinde ADEinhibitörü maruziyetinde renal fonksiyon ve kafatasının ultrasonografik kontrolü önerilir.Anneleri ADE inhibitörü kullanmış yenidoğanlar hipotansiyon, oligüri ve hiperkalemiaçısından yakından izlenmelidir (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4).
Gebeliğin üçüncü trimesteirinde uzun süreli hidroklorotiyazid kullanımı fetoplasental iskemi ve büyüme geriliği riskine neden olabilir. Ayrıca nadiren doğuma yakın zamanda kullanımdayenidoğanda hipoglisemi ve trombositopeni olguları bildirilmiştir. Hidroklorotiyazid plazmahacmini ve uteroplasental kan akımını düşürebilir.
Laktasyon dönemi
DELIX PLUS, emzirme döneminde kontrendikedir.
Ramipril ve hidoroklorotiyazidin terapötik dozları emziren kadınlara uygulandığında, ramipril ve hidroklorotiyazidin anne sütüne geçmesi nedeniyle emzirilen çocuk üzerindekietkileri olasıdır. Emzirme döneminde ramipril kullanımına ilişkin yetersiz bilgi mevcuttur veemzirme döneminde, özellikle yeni doğmuş veya prematüre bir bebeği emzirirken, daha iyigüvenlilik profillerine sahip alternatif tedaviler tercih edilir. Hidroklorotiyazid insan sütünegeçer. Tiyazidler, emziren anneler tarafından emzirme döneminde, emzirmenin azalması veyabaskılanması ile ilişkilendirilmiştir. Sülfonamid türevi aktif maddelere karşı aşırı duyarlılık,hipokalemi ve nükleer ikterus meydana gelebilir. Emzirilen bebeklerde her iki etkienmaddeden dolayı ciddi reaksiyon potansiyeli nedeniyle, bu tedavinin anne için önemi dikkatealınarak emzirmeyi bırakıp bırakmama kararı verilmelidir.
Üreme yeteneği/Fertilite
Ne erkek ne de dişi sıçanlarda fertilite etkilenmemiştir. İlacın bileşenleriyle tek tek elde edilen sonuçlar temelinde herhangi bir toksik etki beklenmediğinden, kombine ürünün fertilite veüreme yeteneği üzerindeki olası etkilerini araştırmak üzere çalışma yapılmamıştır.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Araç ve makine kullanma yeteneği üzerindeki etkileri konusunda herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Bazı advers etkiler (örneğin, baş dönmesi gibi kan basıncındaki düşmesemptomları) hastanın konsantre olma ve tepki verme yeteneğini bozabilir. Bu sebeple, buyeteneklerin özellikle önemli olduğu durumlarda (örneğin bir araç veya makine kullanmak)bir risk oluşturabilir. Bu durum, özellikle tedavinin başlangıcında veya diğer preparatlardangeçiş sırasında meydana gelebilir. İlk dozdan veya sonrasındaki doz artışlarından sonra,birkaç saat boyunca araç veya makine kullanılması tavsiye edilmez.
4.8. İstenmeyen etkiler
Ramipril + hidroklorotiyazidin güvenlilik profili hipotansiyon ve/veya artan diürez sonucu sıvı azalmasına bağlı advers reaksiyonları içerir. Ramipril etkin maddesi sürekli kuruöksürüğe yol açabilirken hidroklorotiyazid etkin maddesi glikoz, lipid ve ürik asit
metabolizmasında bozulmaya yol açabilir. İki etkin madde plazma potasyum düzeyi üzerinde ters etkigösterir. Ciddi advers reaksiyonlar anjiyoödem ya da anafilaktik reaksiyon, renal yada hepatik yetmezlik, pankreatit, ciddi deri reaksiyonları ve nötropeni/agranülositozu içerir.
Advers reaksiyonların sıklığı, aşağıdaki kural kullanılarak tanımlanmaktadır:
Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000 ila < 1/100); seyrek (> 1/10.000 ila < 1/1.000); çok seyrek (< 1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerdenhareketle tahmin edilemiyor).
|
Yaygın
|
Yaygın olmayan
|
Çok seyrek
|
Bilinmiyor
|
İyi huylu
neoplazmlar, malign ve belirtilmemiş (kistve polip dahil)
|
|
|
|
Melanom dışı cilt kanseri (Bazalhücreli karsinom veSkuamöz hücrelikarsinom)*
|
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
|
|
Lökosit hücresi sayısında azalma,eritrosit sayısındaazalma,hemoglobindeazalma, hemolitikanemi, trombositsayısında düşüş
|
|
Kemik iliği yetersizliği,agranülositoz dahilolmak üzerenötropeni,pansitopeni,eozinofili, sıvıeksikliği kapsamındahemokonsantrasyon
|
Bağışıklık sistemi hastalıkları
|
|
|
|
Ramiprile karşı anafilaktik ya daanafilaktoidreaksiyonlar,hi drokl orotiyazi dekarşı anafilaktikreaksiyon,antinükleer antikorartışı
|
Endokrin hastalıkları
|
|
|
|
Uygunsuz antidiüretik hormonsalıverilmesisendromu (SIADH)
|
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
|
Y etersiz diabetesmellituskontrolü,glukoztoleransındaazalma, kanglukozu artışı,
|
Anoreksi, iştah azalması
Kan potasyum düzeyinde düşüş,hi drokl orotiyazi de
|
Kan potasyum düzeyinderamiprile bağlıartış
|
Kan sodyum düzeyinde düşüş
Hi drokl orotiyazi de bağlı glikozüri,metabolik alkaloz,hipokloremi,
|
|
kanda ürik asit artışı, gutunşiddetlenmesi,hidroklorotiyazide bağlı olarakkan kolesterolüve/veyatrigliserid artışı
|
bağlı susama
|
|
hipomagnezemi,
hiperkalsemi,
dehidratasyon
|
Psikiyatrik hastalıklar
|
|
Depresif
duygudurum, apati, anksiyete, sinirlilik,somnolans dâhilolmak üzere uykubozuklukları(sersemlik, uykuhali)
|
|
Konfüzyonel durum, huzursuzluk, dikkatbozuklukları(konsantrasyonsorunları)
|
Sinir sistemi hastalıkları
|
Baş ağrısı, baş dönmesi
|
Vertigo, parestezi, tremor, dengebozukluğu, yanmahissi, disgözi (tatalma duyusundabozulma ), agözi(tat alma duyusukaybı)
|
|
İskemik inme ve geçici iskemik atakdahil olmak üzereserebral iskemi,psikomotorbecerilerde bozukluk(reaksiyonlarınbozulması), parozmi(koku almaduyusunda bozulma)
|
Göz hastalıkları
|
|
Bulanık görme dahil olmak üzeregörme
bozuklukları,
konjunktivit
|
|
Ksantopsi, hidroklorotiyazidebağlı olaraklakrimasyonunazalması, koroidalefüzyon,
hidroklorotiyazide bağlı olarak akut açıkapanması glokomu,ve/veya akut miyopi
|
Kulak ve iç kulak hastalıkları
|
|
Kulak çınlaması
|
|
İşitme bozukluğu
|
Kardiyak hastalıklar
|
|
Angina pektoris dahil olmak üzeremiyokard iskemisi,taşikardi, aritmi,palpitasyonlar,periferik ödem
|
|
Miyokard infarktüsü
|
Vasküler hastalıklar
|
|
Hipotansiyon, ortostatik kanbasıncı düşüşü(ortostatik
|
|
Ciddi sıvı eksikliği kapsamındatromboz, vaskülerstenoz,
|
|
|
regülasyon bozukluğu),senkop, ciltkızarması
|
|
hipoperfüzyon
(perfüzyon
bozukluklarının
alevlenmesi),
Raynaud fenomeni,
vaskülit
|
Solunum, göğüs bozuklukları vemediastinal hastalıklar
|
Prodüktif olmayan, gıcıkyapan öksürük,bronşit
|
Sinüzit, dispne, burun tıkanıklığı
|
Akut solunum sıkıntısısendromu(ASSS) (bkz.Bölüm 4.4)
|
Astımın
şiddetlenmesi dâhil olmak üzerebronkospazmAlerjik alveolit(pnömonit),hidroklorotiyazidebağlı kardiyojenikolmayan pulmonerödem
|
Gastrointestinal
hastalıklar
|
|
Gastrointestinal
enflamasyon
(gastrointestinal
kanaldaki
enflamatuvar
reaksiyonlar),
sindirim
bozuklukları,
abdominal
rahatsızlık,
dispepsi, gastrit,
bulantı,
konstipasyon
Hidroklorotiyazide bağlı gingivit
|
Kusma, aftöz stomatit (oralkavitedekienflamatuvarreaksiyonlar),glossit, diyare,üst abdominalağrı, ağızkuruluğu
|
Pankreatit (ADE inhibitörleri ile, fatalsonuç veren olgularçok istisnai olarakbildirilmiştir),pankreas
enzimlerinde artış, ince bağırsaktaanjiyoödem
Hidroklorotiyazide bağlı sialoadenit
|
Hepatobiliyer
hastalıklar
|
|
Kolestatik ya da sitolitik hepatit(fatal sonuç çokistisnaidir),karaciğer enzimive/veya konjugebilirubin artışı
Hidroklorotiyazide bağlı taşlı kolesistit
|
|
Akut karaciğer yetmezliği,kolestatik sarılık,hepatosellüler hasar
|
Deri ve derialtı dokusu hastalıkları
|
|
Anjiyoödem: Çok istisnai olarak,anjiyoödemdenkaynaklanan havayolu tıkanıklığıfatal sonuçverebilmektedir;
|
|
Toksik epidermal nekroliz, Stevens-Johnson sendromu,eritema multiforme,pemfigus, psöriazisinşiddetlenmesi,eksfolyatif dermatit,
|
|
|
psöriaziform
dermatit,
hiperhidroz
(terleme), özellikle
makülopapüler
döküntü, kaşıntı,
alopesi
|
|
fotosensitivite reaksiyonu, onikoliz,pemfigoid ya dalikenoid ekzantemveya enantem,ürtiker
Hidroklorotiyazide bağlı sistemik lupuseritematozus
|
Kas-iskelet
bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları
|
|
Miyalji
|
|
Artralji, kas spazmları (kaskrampları)
Hidroklorotiyazide bağlı kas zayıflığı,kas-iskelet sertliği,tetani
|
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
|
|
Akut böbrek yetersizliği dahilolmak üzere böbrekfonksiyonbozukluğu, idrarçıkışında artış, kanüre artışı, kankreatininde artış
|
|
Önceden mevcut olan proteinürininkötüleşmesi
Hidroklorotiyazide bağlı interstisyelnefrit
|
Üreme sistemi ve meme hastalıkları
|
|
Geçici erektil impotans
|
|
Libido azalması, jinekomasti
|
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesineilişkin hastalıklar
|
Bitkinlik (yorgunluk),asteni (zayıflık)
|
Göğüs ağrısı, pireksi (ateş)
|
|
|
* Seçilen yan etkilerin tanımı
Melanom dışı cilt kanseri: Epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen mevcut verilere dayanarak, hidroklorotiyazid ve melanom dışı cilt kanseri arasında kümülatif doza bağımlıilişki gözlenmiştir (ayrıca bkz. Bölüm 4.4 ve 5.1).
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirilmesi gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: [email protected]; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
Belirtiler: ADE inhibitörlerinin aşırı dozuyla ilişkili semptomlar arasında yaygın periferik vazodilatasyon (belirgin hipotansiyon, şok), bradikardi, elektrolit bozuklukları, böbrekyetmezliği, kardiyak aritmi, koma dahil bilinç bozuklukları, serebral konvülsiyonlar,pareziler ve paralitik ileus olabilir. Yatkınlığı olan hastalarda (örn. prostatik hiperplazi)hidorokloroyazid doz aşımı akut üriner retansiyona neden olabilir.
Tedavi: Hasta yakından izlenmeli ve tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Önerilen önlemler arasında birincil detoksifikasyon (gastrik lavaj, adsorbanların uygulanması) ve alfa1 adrenerjik agonistleri veya anjiyotensin II (anjiyotensinamid) uygulaması dahil olmaküzere hemodinamik stabiliteyi yeniden sağlayacak önlemler yer alır. Ramiprilin aktifmetaboliti olan ramiprilat, hemodidiyaliz ile genel dolaşımdan zayıf bir şekildeuzaklaştırılır.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: ADE inhibitörleri ve diüretikler ATC kodu: C09BA05
Etki Mekanizması:
Ramipril:
Önilaç ramiprilin aktif metaboliti olan ramiprilat, dipeptidilkarboksipeptidaz I enzimini (eşanlamları: Anjiyotensin dönüştürücü enzim, kininaz II) inhibe etmektedir. Plazma vedokuda, bu enzim anjiyotensin I'in aktif vazokonstriktör madde anjiyotensin II'yedönüşümünü ve aktif vazodilatatör bradikinin parçalanmasını katalize etmektedir.
Azalan anjiyotensin II oluşumu ve bradikinin yıkımının inhibisyonu vazodilatasyona yol açmaktadır.
Anjiyotensin II aynı zamanda aldosteron salıverilmesini de uyardığı için, ramiprilat aldosteron sekresyonunda bir azalmaya neden olmaktadır.
ADE inhibitörleri düşük renin hipertansiyonu olan hastalarda bile etkilidir. ADE inhibitörü monoterapisine ortalama yanıtın siyah (Afro-Karayip) hipertansif hastalarda (çoğunlukladüşük renin hipertansif popülasyon) siyah olmayan hastalara kıyasla daha düşük olduğusaptanmıştır.
Hidrokl orotiyazi d:
Hidroklorotiyazid bir tiyazid diüretiktir. Distal tübülde sodyum ve klorür reabsorpsiyonunu inhibe etmektedir. Bu iyonların artan renal atılımına idrar çıkışında artış (suyun ozmotikbağlanmasına bağlı) eşlik etmektedir. Potasyum ve magnezyum atılımı artmakta ve ürik asitatılımı azalmaktadır. Yüksek dozlar bikarbonatların atılımında artışa yol açmakta ve uzunsüreli tedavi kalsiyum atılımını azaltmaktadır.
Hidroklorotiyazidin olası antihipertansif etki mekanizmaları şunlar olabilir: Değişen sodyum dengesi, ekstrasellüler su ve plazma hacminde azalma, renal vasküler dirençte bir değişiklikve norepinefrin ile anjiyotensin II'ye yanıtta bir azalma.
Ramipril-hidroklorotiyazidin eşzamanlı uygulaması
Klinik çalışmalarda kombinasyon, kan basıncında, ürünlerden herhangi birinin tek başına uygulandığından daha fazla azalmaya yol açmıştır. Muhtemelen renin-anjiyotensin-aldosteronun blokajı yoluyla sistemde, ramiprilin hidroklorotiyazid birlikte uygulanması, budiüretiklerle ilişkili potasyum kaybını tersine çevirme eğilimindedir. Bir ADE inhibitörününbir tiyazid diüretik ile kombinasyonu, sinerjistik etki oluşturur ve ayrıca sadece diüretiğinneden olduğu hipokalemi riskini azaltır.
Farmakodinamik özellikler:
Ramipril:
Ramiprilin uygulanması periferik arteriyel dirençte belirgin bir azalmaya neden olmaktadır. Genel olarak, renal plazma akımında ve glomerüler filtrasyon hızında önemli bir değişiklikyoktur.
Ramiprilin hipertansiyonu olan hastalara uygulanması, kalp atım hızında dengeleyici bir artış olmaksızın yatar durumda ve ayakta kan basıncında bir azalmaya yol açmaktadır.
Hastaların çoğunda, tek bir dozun antihipertansif etkisinin başlangıcı oral uygulamadan 1 - 2 saat sonra açıkça görülmektedir. Tek dozun doruk etkisine çoğunlukla oral uygulamadan 3 -6 saat sonra erişilmektedir. Tek bir dozun antihipertansif etkisi çoğunlukla 24 saatsürmektedir.
Ramipril ile devam eden tedavinin maksimum antihipertansif etkisi genellikle 3 - 4 hafta sonra açıkça görülmektedir. Antihipertansif etkinin 2 yıl süren uzun süreli tedavide devamettiği gösterilmiştir.
Ramiprilin ani kesilmesi kan basıncında hızlı ve aşırı bir rebound artışa yol açmamaktadır. Hidroklorotiyazid:
Hidroklorotiyazid ile diürez 2 saat sonra başlamakta, 4 saat sonra doruk düzeye ulaşmakta ve yaklaşık 6 - 12 saat devam etmektedir.
Antihipertansif etki 3 - 4 gün sonra başlamakta ve tedavi kesildikten sonra bir haftaya kadar devam edebilmektedir.
Kan basıncını düşürücü etkiye, filtrasyon fraksiyonunda, renal vasküler dirençte ve plazma renin aktivitesinde hafif artışlar eşlik etmektedir.
Klinik etkililik ve güvenlilik
Hafif ila orta derecede Esansiyel Hipertansiyon
Ramipril hidroklorotiyazidin etkililiği, hafiften orta dereceye kadar değişen esansiyel hipertansiyonu olan hastaların dahil edildiği iki çalışmada gösterilmiştir:
İlk çalışma (534 hasta), tek başına veya kombine olarak uygulanan ramipril (2,5 mg - 10 mg) ve hidroklorotiyazidin (12,5 mg veya 25 mg) karşılaştırıldığı bir doz-ayarlama çalışmasıdır.
Tedaviler, iki ila dört haftalık plasebodönemini takiben, altı hafta süreyle uygulandı. Etkililik, plasebo ile dört haftalık tedavisiz dönemin sonundan çalışma sonlanım noktasına kadar (herhasta için son ölçüm) olan dönemde, yatarak ve ayakta ölçülen kan basıncındaki düşüşe göredeğerlendirildi. 10 mg ramiprilin etkili antihipertansif doz olduğu doğrulandı. Ramipril vehidroklorotiyazidle kombine tedavi, tek başına ramipril veya hidroklorotiyazide kıyasla, kanbasıncında daha yüksek bir düşüş sağladı (karşılaştırmaların çoğunda p<0,05); 10 mg
ramipril, 12,5 mg veya 25 mg hidroklorotiyazidle kombine uygulandığında, tek başına uygulamaya göre daha etkili oldu. Genel olarak, sistolik kan basıncı (SKB) ve diyastolik kanbasıncında (DKB) en yüksek ortalama düşüş, 12,5 mg veya 25 mg hidroklorotiyazidlekombine olarak uygulanan 5 mg veya 10 mg ramipril ile elde edildi.
Çift-kör, randomize, paralel gruplu bir çalışma olan ikinci çalışmada (192 hasta), plasebo ile dört haftalık tedavisiz dönemi takiben 12 hafta süreyle aktif tedavi uygulandı. Aktif tedavidöneminin ilk 6 haftasında, hastalara tek başına 10 mg ramipril veya 50 mg hidroklorotiyazidverildi. Etkililik, yatarak ve ayakta ölçülen SKB ve DKB'deki düşüşe göre değerlendirildi.Tedavi cevabı, ilk monoterapi döneminin sonunda yatarak veya ayakta ölçülen DKB'nin < 90mm Hg olması olarak tanımlandı. İkinci aktif tedavi döneminde, altı haftalık monoterapidönemi sonunda tedaviye cevap vermeyen hastalara ramipril 10 mg ve hidroklorotiyazid 50mg kombinasyonu uygulandı. Altı haftalık monoterapi dönemi sonunda, yatarak ölçülenSKB'deki ortalama düşüş, hidroklorotiyazid 50 mg grubunda 15,5 mm Hg, ramipril 10 mggrubunda 11,1 mm Hg; ayakta ölçülen SKB'deki ortalama düşüş ise sırasıyla 14,5 ve 8,4 mmHg idi. Yatarak ölçülen DKB'deki ortalama düşüş, hidroklorotiyazid 50 mg grubunda 10,7mm Hg, ramipril 10 mg grubunda 9.0 mm Hg; ayakta ölçülen DKB'deki ortalama düşüş isesırasıyla 11,3 ve 7,9 mm Hg oldu.
Altı haftanın sonundaki cevap oranları, hidroklorotiyazid 50 mg grubunda % 52,1, ramipril 10 mg grubunda % 37,7 idi (Fisher kesinlik testi, p=0,061). Ramipril 10 mg ile altı haftalıkmonoterapi döneminin sonunda tedaviye cevap vermeyen 49 hastadan 21'i (% 42,9), 50 mghidroklorotiyazidin bu ramipril dozuna eklenmesiyle tedaviye cevap verir hale geldi. Aynışekilde, hidroklorotiyazid 50 mg ile altı haftalık monoterapi döneminin sonunda tedaviyecevap vermeyen 35 hastadan 13'ü (% 37,1), bu hidroklorotiyazid dozuna 10 mg ramiprileklenmesiyle tedaviye cevap verdi.
HOPE Çalışması
Ramipril 10 mg, antihipertansif etkisinin yanı sıra, kan basıncını düşürücü etkisinden bağımsız olarak kardiyovasküler sistem ve böbrekler üzerinde koruyucu etkilere de sahiptir.
Koruma amaçlı, plasebo kontrollü bir çalışma olan HOPE Çalışması'nda, 9.200'ün üzerinde hastada standart tedaviye ramipril eklenmiştir. Aterotrombotik kardiyovasküler hastalık(koroner kalp hastalığı, inme veya periferik damar hastalığı hikayesi) veya en az bir ek riskfaktörünün (belgelenmiş mikroalbüminüri, hipertansiyon, yüksek total kolesterol düzeyi,düşük yüksek dansiteli lipoprotein kolesterol düzeyi veya sigara kullanımı) bulunduğu diyabetnedeniyle kardiyovasküler hastalık riski yükselmiş hastalar çalışmaya alınmıştır.
Çalışmada ramiprilin, tek başına veya bileşik olarak (birincil bileşik olaylar), miyokard enfarktüsü, kardiyovasküler nedenler ve inmeye bağlı ölüm insidansını istatistiksel olarakanlamlı düzeyde azalttığı gösterilmiştir.
HOPE ÇALIŞMASI: Başlıca sonuçlar |
|
|
Ramipril
|
Plasebo
|
Rölatif risk (%95 güven aralığı)
|
p-değeri
|
Bütün hastalar
|
%
N=4.645
|
%
N=4.652
|
|
18
|
|
Ramiprilat plazma konsantrasyonu polifazik olarak azalır. Anjiyotensin dönüştürücü enzime güçlü ve doyurulabilir biçimde bağlanması ve yavaş ayrılması nedeniyle ramiprilat çok düşükplazma konsantrasyonlarında uzun süreli bir terminal eliminasyon fazı gösterir.
Günde tek doz çoklu ramipril kullanımında ramiprilat konsantrasyonunun etkili yarılanma ömrü 5-10 mg doz aralığında 13-17 saat ve 1,25-2,5 mg doz aralığında daha uzundur. Bu farkenzimin ramiprilata bağlanmasındaki doygunluk kapasitesi ile ilişkilidir.
Tek doz ramipril sonrasında anne sütünde ramipril ve metaboliti saptanamayan düzeylerdedir. Fakat çoklu dozdaki etki bilinmemektedir.
Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum Yeterli veri mevcut değildir.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği
Ramiprilatın renal atılımı renal fonksiyonu bozuk hastalarda azalır ve renal ramiprilat klirensi kreatinin klirensi ile orantılıdır. Bu durum renal fonksiyonu normal olan kişilere göre dahayavaş atılan ramiprilat plazma konsantrasyounun yükselmesine yol açar.
Karaciğer yetmezliği
Karaciğer fonksiyonu bozuk olan hastalarda ramiprilin ramiprilata metabolize olması hepatik esterazların aktivitesinin azalması nedeniyle azalmıştır ve bu hastalarda plazma ramiprildüzeyi yükselmiştir. Bununla birlikte bu hastalarda ramiprilat pik konsantrasyonları normalhepatik fonksiyonu olan kişilerden farklı değildir.
Hidrokl orotiyazi d:
Emilim:
Oral uygulamadan sonra hidroklorotiyazidin yaklaşık % 70'i mide bağırsak kanalından absorbe olmaktadır; hidroklorotiyazidin plazma konsantrasyonu pik değerine 1,5-5 saat içindeulaşılır.
Dağılım:
Hidroklorotiyazidin yaklaşık % 40'ı plazma proteinlerine bağlanır.
Biyotransformasyon
:
Hidroklorotiyazidin karaciğer metabolizması ihmal edilir düzeydedir.
Eliminasyon:
Hidroklorotiyazid neredeyse tamamen (% 95'in üzerinde) böbrek yoluyla değişmemiş olarak atılmaktadır. Oral uygulanan tek dozdan sonra, % 50-70'i 24 saat içinde atılmaktadır.Eliminasyon yarılanma ömrü 5 - 6 saattir.
Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum
Yeterli veri mevcut değildir.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği
Hidroklorotiyazidin renal atılımı renal fonksiyonu bozuk hastalarda azalır ve renal hidroklorotiyazid klirensi kreatinin klirensi ile orantılıdır. Bu durum renal fonksiyonu normalolan kişilere göre daha yavaş atılan hidrokloritiyazid plazma konsantrasyounun yükselmesineyol açar.
Karaciğer yetmezliği
Hepatik sirozu olan hastalarda hidroklorotiyazid farmakokinetiği anlamlı derecede değişmemiştir. Hidroklorotiyazid farmakokinetiğikalp yetmezliği olan hastalarda
çalışılmamıştır.
Ramipril + Hidroklorotiyazid:
Ramipril ve hidroklorotiyazidin birlikte uygulanması biyoyararlanımlarım etkilemez. Kombinasyon ürününün, bileşenleri içeren ürünlerle biyoeşdeğer olduğu düşünülebilir.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Akut toksisite
Kemirgenlerde ve köpeklerde oral ramipril uygulamalarında akut toksisite görülmemiştir.
Fare ve sıçanlarda ramipril ve hidroklorotiyazid kombinasyonu 10.000 mg/kg doza kadar akut toksisite göstermemiştir. Sıçan ve maymunlarda yürütülen tekrarlayan doz çalışmalarıyalnızca elektrolit dengesinde bozukluk göstermiştir.
Kronik toksisite
Kronik uygulamaları kapsayan çalışmalar sıçanlar, köpekler ve maymunlar üzerinde yürütülmüştür. Üç türde de plazma elektrolitlerinde kayma ve kan tablosu değişikliklerisaptanmıştır.
Köpek ve maymunlarda 250 mg/kg/gün dozlarda ramiprilin farmakodinamik aktivitesinin bir görünümü olarak jukstaglomerülar aparatta belirgin büyüme gözlenmiştir.
Sıçan, köpek ve maymunlarda sırasıyla 2, 2,5 ve 8 mg/kg/gün dozlar zararlı etki gözlenmeksizin tolere edilmiştir.
Üreme toksisitesi
Sıçan, tavşan ve maymunlardaki üreme toksikolojisi çalışmaları herhangi bir teratojenik özellik olduğunu göstermemiştir.
Fertilite, erkek ve dişi sıçanlarda bozulmamıştır.
Fetal ve laktasyon dönemindeki dişi sıçanlara 50 mg/kg/vücut ağırlığı ya da üzerindeki günlük dozlarda uygulanan ramipril, yavrularda geri dönüşsüz böbrek hasarına (renal pelvistedilatasyon) yol açmıştır.
Sıçan ve tavşanlarda yürütülen üreme çalışmaları kombinasyonun bileşenlere tek başına kullanımına göre biraz daha toksik olduğunu göstermekle birlikte, çalışmaların hiçbirindekombinasyon için teratojenik etki saptanmamıştır.
Mutajenite
Etkin madde bileşenlerinin risk göstermemesi nedeniyle kombinasyon ürünü için mutajenisite ve karsinojenisite çalışması yürütülmemiştir. Tek doz ramipril uygulanan çok genç sıçanlardageri dönüşsüz böbrek hasarı gözlenmiştir.
6. FARMASOTIK ÖZELLİKLER
6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Hidroksipropilmetilselüloz Mikrokristalize selülozPrejelatinize mısır nişastasıKırmızı demir oksitSodyum stearil fumarat
6.2. Geçimsizlikler
Geçerli değildir.
6.3. Raf ömrü
36 ay
6.4. Saklamaya yönelik özel uyarılar
25 °C altındaki oda sıcaklığında saklayınız.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
Her biri 28 tablet içeren PVC/ Alüminyum blister
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
ve
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği" “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Sanofi Sağlık Ürünleri Ltd. Şti.
Şişli-İstanbul
8. RUHSAT NUMARASI
244/76
9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk Ruhsat Tarihi: 06.09.2012 Ruhsat Yenileme Tarihi: -
10. KÜB'ÜNYENİLENME TARİHİ
Birincil bileşik olaylar Miyokard enfarktüsüKardiyovasküler nedenli ölümİnme
İkincil sonlanım noktaları
Herhangi bir nedenle ölüm
Revaskülarizasyon ihtiyacı
Unstabil angina nedeniyle hastaneye yatış
Kalp yetmezliği nedeniyle hastaneye yatış
Diyabete bağlı komplikasyonlar
14,0
|
17,8
|
0,78 (0,7-0,86)
|
< 0,001
|
9,9
|
12,3
|
0,80 (0,7-0,9)
|
< 0,001
|
6,1
|
8,1
|
0,74 (0,64-0,87)
|
< 0,001
|
3,4
|
4,9
|
0,68 (0,56-0,84)
|
< 0.,001
|
10,4
|
12,2
|
0,84 (0,75-0,95)
|
0,005
|
16
|
18,3
|
0,85 (0,77-0,94)
|
0,002
|
12,1
|
12,3
|
0,98 (0,87-1,1)
|
AD1
|
3,2
|
3,5
|
0,88 (0,70-1,1)
|
0,25
|
6,4
|
7,6
|
0,84 (0,72-0,98)
|
0,03
|
1
İstatiksel olarak anlamlı değil.
Ramipril-hidroklorotiyazidin eş zamanlı uygulanması
Klinik çalışmalarda kombinasyon ürünlerin tek başına uygulanmasına göre kan basıncında daha fazla düşüşe yol açmıştır.Muhtemelenrenin-anjiyotensin-aldosteronsistem blokajı nedeniyle ramipril ile
hidroklorotiyazid eşzamanlı kullanımı bu diüretiklerle ilişkili potasyum kaybını tersine çevirebilir. Bir ADE inhibitörü ve bir tiyazid diüretiğinin kombinasyonu sinerjistik bir etkioluşturur ve tek başına diüretiğin yol açtığı hipokalemi riskini de azaltır.
Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS) ikili blokajı
İki büyük randomize, kontrollü çalışma (ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) ve VA NEPHRON-D (The VeteransAffairs Nephropathy in Diabetes)), bir ADE inhibitörünün bir anjiyotensin II reseptörblokeriyle kombine kullanımını incelemiştir.
ONTARGET çalışması, kardiyovasküler ya da serebrovasküler hastalık öyküsü olan ya da kanıtlanmış son organ hasarı ile birlikte seyreden tip 2 diabetes mellitus hastalarındayürütülmüştür. VA NEPHRON-D çalışması, tip 2 diabetes mellitus hastalığı olan ve diyabetiknefropatisi bulunan hastalarda yürütülmüştür.
Bu çalışmalar renal ve/veya kardiyovasküler sonlanımlar ve mortalite üzerinde anlamlı yarar göstermemiş, monoterapiyle kıyaslandığında hiperkalemi, akut böbrek hasarı ve/veyahipotansiyon riskinin arttığı gözlenmiştir. Benzer farmakodinamik özellikleri dikkatealındığında, bu sonuçlar diğer ADE inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokerleri için deanlamlıdır.
Bu nedenle ADE inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokerleri diyabetik nefropati bulunan hastalarda birlikte kullanılmamalıdır.
ALTITUDE (Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) çalışması, kronik böbrek hastalığı, kardiyovasküler hastalık ya da her ikisibulunan tip 2 diabetes mellitus hastalarında standart bir ADE inhibitörü ya da bir anjiyotensinII reseptör blokeri tedavisine aliskiren eklenmesinin yararını test etmek için tasarlanan birçalışma olmuştur. Advers sonuç riskinde artış olması nedeniyle çalışma erkensonlandırılmıştır. Aliskiren grubunda, plasebo grubuna kıyasla, kardiyovasküler ölüm ve inme