Sinmont 4 Mg Çiğneme Tableti Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI

1. BEŞERI TIBBI URUNUN ADI

SINMONT 4 mg çiğneme tableti

2. KALITATIF VE KANTITATIF BILEŞIMEtkin madde:

Montelukast..............................4 mg (4,16 mg montelukast sodyum olarak)

Yardımcı maddeler:

Aspartam 1,2 mg

Yardımcı maddeler için bölüm 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTIK FORM

Çiğneme tableti:

Pembe renkli, oval, bikonveks, her iki yüzü çentiksiz çiğneme tableti.

4. KLİNIK ÖZELLIKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

SİNMONT 4 mg çiğneme tableti, 2-5 yaş arası pediyatrik hastalarda persistan astım tedavisi (gündüz ve gece semptomlarının önlenmesi, aspirine duyarlı astım hastalarınıntedavisi ve egzersizin yol açtığı bronkokonstriksiyonun önlenmesi) için endikedir.

SINMONT 4 mg çiğneme tableti, 2-5 yaş arası pediyatrik hastalarda mevsimsel alerjik rinit ve pereniyal alerjik rinit (yıl boyu devam eden) semptomlarının giderilmesi içinendikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji/ uygulama sıklığı ve süresi:

2-5 yaş arası pediyatrik hastalarda doz günde 1 defa 4 mg çiğneme tabletidir. Tabletler yutulmadan önce çiğnenmelidir. Yiyecek ile alınması durumunda, yiyeceklerden 1 saatönce veya 2 saat sonra alınmalıdır.

Bu tıbbi ürün yetişkin gözetimi altında olan bir çocuğa verilmelidir.

2-5 yaş arası pediyatrik hastalarda astım

SINMONT günde bir kez akşamları alınmalıdır.

Alerjik rinit

2-5 yaş arası pediyatrik hastalarda mevsimsel alerjik rinit ve peren^^al alerjik rinit

Alerjik rinit için SINMONT günde bir kez alınmalıdır. Uygulama zamanı hastanın

ihtiyaçlarına göre kişisetteşt^^türtronikimzaile imzalanmıştır.

2-5 yaş arası pediyatrik hastalarda astım ve alerjik rinit:

Hem astımı hem de alerjik riniti olan hastalar akşamları günde sadece bir adet 4 mg çiğneme tableti almalıdır.

Uygulama şekli:

Ağızdan alınır.

Genel öneriler

Astım parametreleri üzerinde SINMONT'un terapötik etkisi bir gün içinde başlar.

• Hastalara, astım kontrol altına alındıktan sonra da, astımın kötüleştiği dönemlerde de SİNMONT almaya devam etmeleri tavsiye edilmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapmaya gerek yoktur (bkz. bölüm

5.2.).

Karaciğer yetmezliği:

Hafif-orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (bkz. bölüm 5.2.). Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalara ilişkin veri yoktur.

Pediyatrik popülasyon:

Montelukastın 6-14 yaş arası astımlı pediyatrik hastalardaki güvenliliği ve etkililiği, yeterli, iyi kontrol edilmiş çalışmalarda ortaya koyulmuştur. Bu yaş grubundakigüvenlilik ve etkililik profilleri erişkinlerdekiyle benzerdir.

Montelukastın 2-14 yaş arası pediyatrik hastalarda mevsimsel alerjik rinit tedavisi ve 6 aylık-14 yaş arası pediyatrik hastalarda pereniyal alerjik rinit tedavisindeki etkililiği, 15yaş ve üzeri alerjik rinitli hastalarda gösterilen etkililiğin ekstrapolasyonu ile ve bupopülasyonlarda hastalık seyrinin, patofizyolojisinin ve ilacın etkisinin bupopülasyonlarda oldukça benzer olduğu varsayımıyla desteklenmektedir.

Montelukastın 2-5 yaş arası astımlı pediyatrik hastalardaki güvenliliği yeterli, iyi kontrol edilmiş verilerle gösterilmiştir (bkz. bölüm 4.8.). Bu yaş grubunda montelukastınetkililiği 6 yaş ve üzeri astımlı hastalarda gösterilen etkililiğe dayanarakgenelleştirilmiştir ve benzer farmakokinetik verilere ve hastalık seyrinin,patofizyolojisinin ve ilacın etkisinin bu popülasyonlarda oldukça benzer olduğuvarsayımına dayanır. Bu yaş grubundaki etkililik 2-5 yaş arası hastalarda yürütülen büyükbir iyi kontrol edilmiş güvenlilik çalışmasındaki araştırma amaçlı etkililikdeğerlendirmeleriyle desteklenir.

Montelukastın 2-14 yaş arası alerjik rinitli hastalardaki güvenliliği 2-14 yaş arası astımlı pediyatrik hastalarda yürütülen çalışmaların verileriyle desteklenmektedir. 2-14 yaş arası

mevsimsel alerjik rinitli pediyatrik hastalarda yürütülen bir güvenlilik çalışması benzer güvenlilik profili göstermiştir (bkz. bölüm 4.8.).

Geriyatrik popülasyon:

Montelukast klinik çalışmalarına dahil edilen toplam denek sayısının % 3.5'ini 65 yaş ve üzeri kişiler ve % 0.4'ünü 75 yaş ve üzeri kişiler oluşturmuştur. Bu kişiler ile daha gençkişiler arasında güvenlilik veya etkililik bakımından genel farklar gözlenmemiş vebildirilen diğer deneyimler yaşlı ve genç hastalar arasında yanıtlar yönünden farklarbelirlememiştir. Ancak bazı yaşlı kişilerde duyarlılığın artması dışlanamaz.

Diğer astım tedavileriyle birlikte SİNMONT ile tedavi:

İnhale kortikosteroidler:

İnhale kortikosteroidlerle ve/veya kısa etkili P-2 agonistlerle yeterli klinik kontrol sağlanamayan hastalarda gerektiğinde SİNMONT tedavisi ek tedaviolarak kullanılabilir. Gerekli durumlarda inhale kortikosteroidin dozu yavaş yavaşazaltılabilir. Ancak, SİNMONT ile tedaviyi başlatmak için hiçbir zaman steroidler anidenkesilmemelidir.

15 yaş ve üstü yetişkinler ve ergenler için 10 mg film kaplı tabletler mevcuttur.

6-14 yaş arası pediatrik hastalar için 5 mg çiğneme tabletleri mevcuttur.

4.3. Kontrendikasyonlar

SİNMONT, bu ürünün etkin maddesine veya Bölüm 6.1'de listelenen herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Hastalara oral montelukastı akut astım ataklarının tedavisi için hiçbir zaman kullanmamaları ve kendi olağan kurtarıcı ilaçlarını bu amaçla kullanmak üzere kolaycaerişebilecekleri bir yerde göz önünde tutmaları gerektiği söylenmelidir. Akut bir atakyaşandığında kısa etkili inhale bir beta-agonist kullanılmalıdır. Hastalar kısa etkili beta-agonistlerin normalden daha fazla inhalasyonuna ihtiyaç duyduklarında mümkün olan enkısa sürede doktorlarına başvurmalıdır.

Montelukast inhale veya oral kortikosteroidler kesilerek bunların yerine ani olarak başlanmamalıdır.

Eş zamanlı olarak montelukast verildiğinde oral kortikosteroidlerin dozunun azaltılabileceğini gösteren hiçbir veri yoktur.

Montelukast kullanan tüm yaş gruplarında davranış değişiklikleri, depresyon ve intihar eğilimi gibi nöropsikiyatrik olaylar bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8). Semptomlar ciddiolabilir ve tedavi geri çekilmezse devam edebilir. Bu nedenle, tedavi sırasındanöropsikiyatrik semptomlar ortaya çıkarsa montelukast ile tedavi kesilmelidir. Hastalarave/veya bakıcılara nöropsikiyatrik olaylara karşı dikkatli olmalarını tavsiye ediniz vehastaların davranışlarında bu değişiklikler meydana gelirse doktorlarınıbilgilendirmelerini söyleyiniz

Eozinofilik durumlar

^{Nadir dur}u^{mlarda, m}§ntelukasingifeL^!ia§ii® ıa^ânLa£|yi^{a tedavi edilen hastalar sistemik} Belge Dofif^ tabtosıuyiabaşv

0

rafeitici@r; nbu tabloya, ganeitiklftisistemikıkortikosteroid^-açjar

ile tedavi edilen ve Churg-Strauss sendromu adı verilen bir bozuklukla uyumlu vaskülitin klinik özellikleri zaman zaman eşlik edebilir. Bu olaylar her zaman olmamakla birliktegenellikle oral kortikosteroid tedavisinin azaltımı ya da kesilmesi ile ilişkilendirilmiştir.Lökotrien reseptör antagonizmi ile nedensel bir ilişki kurulmamış olsa da, hekimlerhastalarında ortaya çıkan eozinofili, vaskülitik döküntü, kötüleşen pulmoner semptomlar,kardiyak komplikasyonlar ve/veya nöropatiye karşı dikkatli olmalıdır. Bu semptomlarıngeliştiği hastalar tekrar değerlendirilmeli ve aldıkları tedavi rejimleri gözdengeçirilmelidir.

Montelukast tedavisi, aspirine duyarlı hastaların aspirin ve diğer non-steroid antienflamatuvar ilaçları almaktan kaçınma gerekliliğini değiştirmez.

Yardımcı madde:

SINMONT fenilalanin için bir kaynak olan aspartam içermektedir. Fenilketonürisi olan hastalar için zararlı olabilir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Montelukast astım profilaksisinde ve astımın kronik tedavisinde rutin olarak kullanılan diğer tedavilerle birlikte uygulanmıştır. İlaç etkileşim çalışmalarında montelukastınönerilen klinik dozu aşağıdaki ilaçların farmakokinetik özellikleri üzerinde klinik yöndenönemli etkilere yol açmamıştır: teofilin, prednizon, prednizolon, oral kontraseptifler(etinil estradiol/ noretindron 35/1), terfenadin, digoksin ve varfarin.

Montelukastın plazma konsantrasyon eğrisi altında kalan alanı (EAA) eş zamanlı olarak fenobarbital uygulanan hastalarda yaklaşık %40 azalmıştır. Montelukast CYP 3A4, 2C8ve 2C9 ile metabolize edildiğinden, özellikle çocuklara fenitoin, fenobarbital verifampisin gibi CYP 3A4, 2C8 ve 2C9 indükleyicileriyle birlikte montelukastuygulanırken dikkatli olunmalıdır.

İn vitroi^n vivo

koşullarda inhibe etmediğini göstermiştir. Bunedenle, montelukastın bu enzim tarafından metabolize edilen tıbbi ürünlerin (örn.,paklitaksel, rosiglitazon ve repaglinid) metabolizmasını kayda değer biçimdedeğiştirmesi beklenmez.

İn vitroİn vitro

verilere göre, CYP 2C8'in bilinen diğer inhibitörleri (örn,trimetoprim) ile klinik yönden önemli ilaç etkileşimleri beklenmemektedir. Ayrıca,montelukastın sadece itrakonazol ile birlikte uygulanması montelukastın sistemik maruzkalımında anlamlı artışa yol açmamıştır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyonda herhangi bir ilaç-ilaç etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi B.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda üreme yeteneği üzerine etkilerine ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Gebelik dönemi

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / embriyonal / fetal gelişim ile ilgili olarak zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir.

Gebe kadınlarda montelukast kullanımı ile major doğum defektlerini değerlendiren, prospektif ve retrospektif kohort çalışmalarından elde edilen veriler ilaç ile ilişkili bir riskoluşturmadığını göstermiştir. Mevcut çalışmalar, bazı durumlarda retrospektif veri toplamave tutarsız karşılaştırma grupları, küçük numune büyüklüğü dahil, metodolojik limitleresahiptir.

SINMONT gebelik döneminde sadece kesin bir gereklilik olduğuna karar verilirse kullanılabilir.

Laktasyon dönemi

Sıçanlar üzerinde yapılan çalışmalar, montelukastın sütle atıldığını göstermektedir (bkz. bölüm 5.3). Montelukastın insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir.

SİNMONT sadece kesin bir gereklilik olduğuna karar verilirse emzirme döneminde kullanılabilir.

Üreme yeteneği / Fertilite

Hayvan çalışmalarında, montelukast klinik sistemik maruziyetin 24 katından daha yüksek sistemik maruziyette doğurganlığı veya üreme performansını etkilememiştir. Sıçanlardayapılan bir dişi doğurganlığı çalışmasında, 200 mg/kg/gün dozunda (klinik sistemikmaruziyetin >69 katı) yavruların ağırlığında az bir düşüş görülmüştür. Tavşanlarda yapılançalışmalarda, klinik dozda görülen klinik sistemik maruziyetin >24 katı sistemikmaruziyetteki tamamlanmamış kemikleşme insidansının, eşzamanlı kontrol hayvanlarıylakarşılaştırıldığında daha yüksek olduğu görülmüştür. Sıçanlarda hiçbir anomaligörülmemiştir. Montelukastın hayvanlarda plasenta bariyerini geçtiği ve süte karıştığıkanıtlanmıştır.

SINMONT'un insanlar üzerindeki üreme yeteneğine ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Montelukastın hastalarmigaraçeveımakkngzikut^fflâışyeteneğini etkilemesi beklenmez.

Belge Do

4.8. İstenmeyen etkiler

Persistan astımlı hastalarda yapılan klinik çalışmalarda montelukast aşağıdaki şekillerde değerlendirilmiştir:

• 10 mg film kaplı tabletler 15 yaş ve üstündeki yaklaşık 4000 ergen ve erişkin hastada

• 5 mg çiğneme tabletleri 6-14 yaş arasındaki 1750 pediyatrik hastada

• 4 mg çiğneme tabletleri 2-5 yaş arasındaki 851 pediyatrik hastada

Intermitan astım hastalarında yapılan klinik çalışmalarda montelukast aşağıdaki şekillerde değerlendirilmiştir:

• 4 mg granül ve çiğneme tabletleri 6 ay-5 yaş arasındaki 1038 pediyatrik hastada

Montelukastla tedavi edilen 2-5 yaş arasında pediyatrik astımlı hastalarda (bir 12 haftalık çalışma, n=461), (bir 48 haftalık çalışma n=278) yapılan klinik çalışmalarda, plaseboyagöre daha yüksek oranda rapor edilen, ilaçla ilişkili, yaygın olarak (>1/100, <1/10)görülen, advers reaksiyonlar aşağıdaki gibidir:

Gastrointestinal hastalıklar:

Yaygın: Karın ağrısı

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Yaygın: Susama

Montelukastla tedavi edilen

15 yaş ve üstü (iki 12 haftalık çalışma n=795)

ergen ve erişkin astımlı hastalarda yapılan klinik çalışmalarda, plaseboya göre daha yüksek orandarapor edilen, ilaçla ilişkili, yaygın olarak (>1/100, <1/10) görülen, advers reaksiyonlaraşağıdaki gibidir:

Sinir sistemi hastalıkları:

Yaygın: Baş ağrısı

Gastrointestinal hastalıklar:

Yaygın: Karın ağrısı

Montelukastla tedavi edilen

6-14 yaş arasındaki pediyatrik

astımlı hastalarda yapılan (bir 8 haftalık çalışma n=201), (iki 56 haftalık çalışma, n=615) klinik çalışmalarda,plaseboya göre daha yüksek oranda rapor edilen, ilaçla ilişkili, yaygın olarak (>1/100,<1/10) görülen, advers reaksiyonlar aşağıdaki gibidir:

Sinir sistemi hastalıkları:

Yaygın: Baş ağrısı

Klinik çalışmalardaki belirli sayıda hastada yapılan uzun süreli astım tedavisinde erişkinlerde 2 yıla kadar ve 6-14 yaş arasında pediyatrik hastalarda 12 aya kadargüvenlilik profili değişmemiştir.

Kümülatif olarak 2-5 yaş arasındaki 502 pediyatrik hasta en az 3 ay boyunca montelukastla tedavi ed^,ş,i33§ Jhastâi6iıây veyâadahauzun süre ve 534 hasta 12 ay veya

daha uzun süre tedavi edilmiştir. Bu hastalarda da uzun süreli tedavide güvenlilik profili değişmemiştir.

Pazarlama sonrası deneyim

Pazarlama sonrası kullanımda bildirilen istenmeyen reaksiyonlar Sistem Organ Sınıfı ve Spesifik İstenmeyen Olay Terimine göre listelenmektedir. Sıklık kategorileri, ilgili klinikçalışmalara dayanarak hesaplanmıştır. Sıklık kategorisi: Her bir istenmeyen olay terimiiçin, klinik çalışmalar veri tabanında bildirilen insidans olarak tanımlanır: Çok yaygın(>1/10), yaygın (>1/100 ila <1/10), yaygın olmayan (>1/1000 ila <1/l0o), seyrek(>1/10,000 ila <1/1000), çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar :

Çok yaygın: Üst solunum yolu enfeksiyonu*

Kan ve lenf sistemi hastalıkları:

Seyrek: Kanama eğiliminde artış Çok seyrek: Trombositopeni

Bağışıklık sistemi hastalıkları:

Yaygın olmayan: Anaflaksiyi içeren aşırı duyarlılık reaksiyonları Çok seyrek: Hepatik eozinofilik infiltrasyon

Psikiyatrik hastalıklar:

Yaygın olmayan: Kabuslar dahil rüya anormallikleri, uykusuzluk, uyurgezerlik, anksiyete, agresif davranış ya da düşmanlık içeren ajitasyon, depresyon, psikomotorhiperaktivite (irritabilite, huzursuzluk, tremor§ dahil)

Seyrek: Dikkat eksikliği, bellek bozukluğu, tik

Çok seyrek: Halüsinasyonlar, oryantasyon bozukluğu, intihar düşüncesi ve davranışı (intihar eğilimi), obsesif kompulsif semptomlar, disfemi

Sinir sistemi hastalıkları:

Yaygın olmayan: Baş dönmesi, sersemlik, parestezi/hipoestezi, nöbet

Kardiyak hastalıklar:

Seyrek: Çarpıntı

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediyastinal hastalıklar:

Yaygın olmayan: Epistaksis

Çok seyrek: Churg-Strauss Sendromu (CSS) (bkz. bölüm 4.4.), pulmoner eozinofili

Gastrointestinal hastalıklar:

Yaygın: Diyare**, bulantı**, kusma**

Yaygın olmayan: Ağız kuruluğu, dispepsi

Hepatobiliyer hastalıklar:

Yaygın: Serum transaminaz (ALT, AST) seviyelerinde yükselme

Çok seyrek: Hepatit (Kolestatik, hepatoselüler ve mikst tip karaciğer hasarı dahil)

Deri ve deri altı doku hastalıklarıbronik İmza ile imzalanmıştır.

Yaygın: Döküntü**

Yaygın olmayan: Morluk, ürtiker, prurit Seyrek: Anjiyoödem

Çok seyrek: Eritema nodozum, eritema multiforme

Kas-iskelet bozuklukları ve bağ doku ve kemik hastalıkları:

Yaygın olmayan: Artralji, kas krampları dahil miyalji

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

Yaygın olmayan: Çocuklarda enürezis

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Yaygın: Pireksi**

Yaygın olmayan: Asteni/yorgunluk, kırgınlık, ödem

*Montelukast alan hastalarda çok yaygın olarak bildirilen bu istenmeyen olay, klinik çalışmalarda plasebo alan hastalarda da çok yaygın olarak bildirilmiştir.

**Montelukast alan hastalarda yaygın olarak bildirilen bu istenmeyen olay, klinik çalışmalarda plasebo alan hastalarda da yaygın olarak bildirilmiştir.

§Sıklık kategorisi: Seyrek

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandrrma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarakizlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli adversreaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir.(www.titck.gov.tr; e-posta: [email protected]; tel:0 800 314 00 08; faks: 0312 218 3599)

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Montelukast doz aşımının tedavisiyle ilgili spesifik bilgi yoktur. Kronik astım çalışmalarında montelukast erişkin hastalara 22 hafta süreyle günde 200 mg'a

mg'y

ekadar dozlarda ve kısa süreli çalışmalarda yaklaşık 1 hafta süreyle günde 900 mg'a kadardozlarda uygulanmış ve klinik yönden önemli istenmeyen olaylarla karşılaşılmamıştır.

Pazarlama sonrası deneyimde ve montelukast ile yapılan klinik çalışmalarda akut doz aşımı bildirimleri yapılmıştır. Bunlar erişkinlerde ve çocuklarda 1000 mg kadar yüksekdozları bildiren raporları içermektedir (42 aylık bir çocukta yaklaşık 61 mg/kg). Gözlenenklinik ve laboratuvar bulguları erişkin ve pediyatrik hastalardaki güvenlilik profiliyleuyumludur. Doz aşımı raporlarının büyük kısmında hiçbir istenmeyen olay yoktur.

Doz aşımı belirtileri

En sık görülen istenmeyen olaylar montelukastın güvenlilik profiliyle uyumludur ve abdominal ağrı, uyku hali, susama, baş ağrısı, kusma ve psikomotor hiperaktivitedir.

Doz aşımı tedavisi

Montelukast ile doz aşımının tedavisi hakkında özel bir bilgi mevcut değildir. Montelukastın periton diyalizi veya hemodiyalizle uzaklaştırılabildiğine ilişkin bilgi

Belge Takip Adresi:https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys

5. FARMAKOLOJIK ÖZELLIKLER

5.1. Farmakodinamik Özellikler

Farmakoterapötik grubu: Lökotrien reseptör antagonistleri ATC kodu: R03D C03

Etki mekanizması

Sisteinil lökotrienler (LTC

444

) mast hücreleri ve eozinofiller dahil olmak üzere çeşitli hücrelerden salınan güçlü enflamatuvar eikosanoidlerdir.

Bu önemli pro-astmatik mediatörler, bronkokonstrüksiyon, mukus salgılanması, vasküler geçirgenlik ve eozinofil göçü dahil olmak üzere insan hava yolunda bulunan ve hava yoluetkilerine neden olan sisteinil lökotrien (CysLT) reseptörlerine bağlanır.

Farmakodinamik etkiler

Montelukast, CysLT1 reseptörüne yüksek afinite ve seçicilikle bağlanan, oral aktif bir bileşendir. Klinik çalışmalarda, 5 mg gibi düşük dozlarda montelukast, LTD4 solunmasınedeniyle gelişen bronkokonstriksiyonu inhibisyona uğratmaktadır. Oral uygulamadansonraki 2 saat içinde bronkodilastasyon gözlemlenmiştir. Bir P-agonistinin neden olduğubronkodilatasyon etkisi, montelukastın neden olduğu etkiye aditiftir. Montelukasttedavisi, antijen zorlaması kaynaklı hem erken hem de geç evre bronkokonstriksiyonuinhibisyona uğratmıştır. Montelukast plaseboyla karşılaştırıldığında erişkin ve pediyatrikhastalarda periferik kan eozinofillerini azaltmıştır. Ayrı bir çalışmada, montelukasttedavisi hava yollarında (balgamda ölçülen) eozinofilleri belirgin biçimde azaltmıştır.Erişkin ve 2 ila 14 yaşındaki pediyatrik hastalarda, montelukast plaseboylakarşılaştırıldığında periferik kan eozinofillerini azaltırken klinik astım kontrolünüartırmıştır.

Klinik etkililik ve güvenlilik

Erişkinlerde yapılan çalışmalarda, günde bir kez 10 mg montelukast plaseboyla karşılaştırıldığında sabah FEV1 (bazala göre %10.4'e karşı %2.7 değişim) ve sabah pikekspiratuar akım hızında (bazala göre 24.5 L/dk.'ya karşı 3.3 L/dk. değişim) belirginiyileşme, toplam P-agonist kullanımında belirgin düşüş (bazala göre -%26.1'e karşı-%4.6 değişim) sağlamıştır. Hastaların bildirdiği gündüz ve gece astım semptomuskorlarındaki iyileşme plaseboya göre belirgin biçimde daha iyidir.

Erişkinlerde yapılan çalışmalarda, montelukastın inhalasyon kortikosteroidlerinin klinik etkisine katkıda bulunma becerisi kanıtlanmıştır (bazala göre beklometazon inhalasyonu+ montelukasta karşı beklometazon için bazala göre değişim %, sırasıyla FEV1: %5.43'e%1.04; P-agonist kullanımı: -%8.70'e %2.64). Beklometazon inhalasyonuyla (inhalasyoncihazı yoluyla günde iki kez 200 ^g) karşılaştırıldığında, montelukast daha hızlı ilk yanıtgöstermiştir ancak 12 haftalık çalışmada beklometazon daha yüksek ortalama tedavietkisi göstermiştir (montelukasta karşı beklometazon için bazala göre değişim %,sırasıyla FEV1: %7.49'a %13.3; P-agonist kullanımı: -%28.28'e -%43.89). Ancak,beklometazonla karşılaştırıldığında yüksek bir hasta yüzdesi montelukastla benzer klinikyanıtlara ulaşmıştır (örn. beklometazonla tedavi edilen hastaların %50'si FEVl'de bazalagöre yaklaşık %11 veya daha yüksek iyileşmeye ulaşırken, montelukastla tedavi edilenhastaların %42'si aynı yanıta ulaşmıştır).

2 ila 5 yaşındaki pediyatrik hastalarda yapılan 12 haftalık plasebo kontrollü bir çalışmada, birlikte kullanılan kontrol tedavilerinden bağımsız olarak (kortikosteroidinhalasyonu/nebulizasyonu veya sodyum kromoglikat inhalasyonu/nebulizasyonu),günde bir kez 4 mg montelukast plaseboyla karşılaştırıldığında astım kontrollerindeiyileşme sağlamıştır. Hastaların %60'ı başka bir kontrol tedavisi kullanmamaktadır.Plaseboyla karşılaştırıldığında montelukast gündüz semptomlarında (öksürük, hırıltı,soluma güçlüğü ve aktivite kısıtlaması dahil) ve gece semptomlarında iyileşmesağlamıştır. Montelukast ayrıca plaseboyla karşılaştırıldığında "gerektikçe" P-agonistkullanımını ve kötüye giden astım için kortikosteroid kurtarma tedavisini azaltmıştır.Montelukast alan hastaların astımsız geçirdiği gün sayısı plasebo alanlardan dahayüksektir. İlk dozdan itibaren tedavi etkisine ulaşılmıştır.

Hafif astım ve epizodik alevlenme yaşayan 2 ila 5 yaşındaki pediyatrik hastalarda yapılan 12 haftalık plasebo kontrollü bir çalışmada, günde bir kez 4 mg montelukast plaseboylakarşılaştırıldığında astım alevlenmelerinin (AA) yıllık oranını belirgin biçimdeazaltmıştır (p<0.001) (sırasıyla 1.60 AA'ya 2.34 AA) [AA, P-agonist kullanımı veyakortikosteroid (oral veya inhalasyon) ya da astım için hastaneye yatış gerektiren gündüzsemptomları olan ardışık >3 gün olarak tanımlanmaktadır]. Yıllık AA oranındaki düşüşyüzdesi %31.9'dur ve %95 GA 16.9, 44.1'dir.

Aralıklı astım yaşayan ama persistan astım olmayan 6 aylık ila 5 yaşındaki pediyatrik hastalarda yapılan plasebo kontrollü bir çalışmada, montelukast tedavisi 12 ay boyuncagünde bir kez 4 mg rejiminde veya her aralıklı semptom epizodunun başlangıcındauygulanan 12 günlük bir seri biçiminde uygulanmıştır. Astım atağıyla (doktormuayenehanesine, acil servise veya hastaneye planlanmamış ziyaret gibi bir sağlıkhizmeti veya oral, intravenöz ya da intramüsküler kortikosteroid kullanılmasını gerektirenbir astım epizodu olarak tanımlanmaktadır) sonuçlanan astım epizotlarının sayısıaçısından 4 mg montelukast ve plaseboyla tedavi edilen hastalar arasında belirgin bir farkgözlemlenmemiştir.

6 ila 14 yaşındaki pediyatrik hastalarda yapılan 8 haftalık bir çalışmada, günde bir kez 5 mg montelukast plaseboyla karşılaştırıldığında solunum işlevini belirgin biçimdeiyileştirmiş (FEV1'de bazala göre %8.71'e %4.16 değişim; sabah pik ekspiratuar akımhızında bazala göre 27,9 L/dk'ye 17,8 L/dk değişim) ve "gerektikçe" P-agonistkullanımını azaltmıştır (bazala göre -%11.7'ye +%8.2 değişim).

Hafif persistan astımı olan 6 ila 14 yaşındaki pediyatrik hastaların astım kontrolünde montelukastın etkililiğinin flutikazon inhalasyonuyla karşılaştırıldığı 12 aylık birçalışmada, montelukast, primer bitiş noktası olan astım kurtarması kullanılmayan gün(RFD) yüzdesinin artırılmasında flutikazonla eşit etki göstermiştir. 12 aylık tedavidöneminin ortalamasında, astım RFD'lerinin yüzdesi montelukast grubunda 61.6'dan84.0'a yükselirken, flutikazon grubunda 60.9'dan 86.7'ye yükselmiştir. Astım RFD'lerininyüzdesinde ortalama en küçük kare artışı açısından gruplar arasındaki fark istatistikaçıdan anlamlıdır (-2.8, %95 GA -4.7, -0.9) ama klinik açıdan eşit etkililik için belirlenenlimitin içindedir. Montelukast ve flutikazon 12 aylık tedavi döneminde incelenensekonder değişkenlere göre astım kontrolünü iyileştirmiştir:

FEV1, montelukast grubunda 1.83 L'den 2.09 L'ye, flutikazon grubunda 1.85 L'den 2.14 L'ye yükselmiştir. FEV1'de ortalama en küçük kare artışı açısından gruplar arsındaki fark-0.02 L'dir ve %95 GAırÛj96gı0'.â2!ArdÖEgörüleftF;EVş1r%o açısından bazala göre ortalamaBelge Doart^ş mwn*tefiükösfrteda^rgröbâMda%0.6, flut^azonrtedavtrgrubandar%tg7'dir?r0rtgörttl@n

FEV1 % açısından bazala göre değişim için en küçük kare ortalamalarındaki fark belirgindir: -%2.2, %95 GA -3.6, -0.7.

P-agonist kullanılan gün yüzdesi montelukast grubunda 38.0'dan 15.4'e, flutikazon grubunda 38.5'ten 12.8'e düşmüştür. P-agonist kullanılan gün yüzdesi için en küçük kareortalamaları için gruplar arasındaki fark belirgindir: 2.7, %95 GA 0.9, 4.5.

Astım atağı (astımın kötüleştiği ve oral steroid tedavisi, doktor muayenehanesine veya acil servise planlanmamış ziyaret veya hastaneye yatış gerektiren bir dönem olaraktanımlanmaktadır) yaşayan hastaların yüzdesi, montelukast grubunda 32.2, flutikazongrubunda 25.6'dır; olasılık oranı (%95 Ga) belirgindir: =1.38 (1.04, 1.84).

Çalışma döneminde sistemik (çoğunlukla oral) kortikosteroid kullanan hastaların yüzdesi montelukast grubunda %17.8, flutikazon grubunda %10.5'tir. En küçük kare ortalamalarıaçısından gruplar arasındaki fark belirgindir: %7.3, %95 GA 2.9, 11.7.

Erişkinlerde yapılan 12 haftalık bir çalışmada, egzersiz indüklü bronkokonstriksiyonda (EİB) belirgin düşüş görülmüştür (FEVl'de maksimum düşüş montelukast için %22.33,plasebo için %32.40; bazal FEVl'in %5'ine iyileşme süresi 44.22 dk.'ya karşı 60.64 dk.).Bu etki, 12 haftalık çalışma süresi boyunca tutarlıydı. 6 ila 14 yaşındaki pediyatrikhastalarda yapılan kısa süreli bir çalışmada da EİB'de düşüş görülmüştür (FEV1'demaksimum düşüş montelukast için %18.27'ye %26.11; bazal FEV1'in %5'ine iyileşmesüresi 17.76 dk.'ya karşı 27.98 dk.). Her iki çalışmadaki etki, günde bir kez dozuygulaması aralığının sonunda kanıtlanmıştır.

Aspirine duyarlı ve eşzamanlı olarak kortikosteroid inhalasyonu ve/veya oral kortikosteroid alan astım hastalarında, montelukast tedavisi plaseboylakarşılaştırıldığında astım kontrolünde belirgin iyileşmeyle sonuçlanmıştır (FEV1'debazala göre %8.55'e -%1.74 değişim, toplam P-agonisti kullanımında bazala göre -%27.78'e karşı %2.09 değişim).

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel Özellikler

Emilim:

Montelukast oral uygulamadan sonra gastrointestinal kanaldan hızla emilir. 10 mg film tablet erişkinlere aç karnına uygulandıktan sonra montelukast ortalama pik plazmakonsantrasyonuna (Cmaks) 3 saatte (Tmaks) ulaşır. Ortalama oral biyoyararlanım %64'dür.Oral biyoyararlanım ve (Cmaks) alınan standart öğünden etkilenmez. Güvenlilik veetkinlik, 10 mg film tabletin gıdanın alınma zamanından bağımsız olarak uygulandığıklinik çalışmalarda gösterilmiştir.

5 mg çiğneme tabletiyle Cmaks'a yetişkinlerde açken uygulamadan 2 saat sonra ulaşılır. Ortalama biyoyararlanım %73'dür ve standart bir öğünle %63'e düşer.

4 mg çiğneme tabletiyle Cmaks'a 2-5 yaş arası pediyatrik hastalarda açken uygulamadan 2 ^{saat sonra} u^laş^ılır. ¹⁰ ıfflgı |ab^letna^lafttyetişfe^^les^dgı^Cmaks. %^{66 daha} y^üksekken, Cmin daha

Belge Dodüşüktür^^ö SHY3aklURG83YnUyZW56M0FyaklU Belge Takip Adresi:https://www.turkiye.gov.tr/saglik-titck-ebys

Dağılım:

Montelukast plazma proteinlerine %99'dan daha yüksek oranda bağlanır. Montelukastın kararlı durum dağılım hacmi 8-11 litre arasındadır. Radyoizotopla işaretlenmişmontelukast ile sıçanlarda yapılan çalışmalar kan-beyin bariyerini minimal olarakgeçtiğini göstermektedir. Ayrıca, radyoizotopla işaretlenmiş materyalin dozdan sonra 24saatteki konsantrasyonları diğer tüm dokularda minimaldir.

Biyotransformasyon:

Montelukast yaygın şekilde metabolize olur. Terapötik dozlarla yapılan çalışmalarda, montelukast metabolitlerinin plazma konsantrasyonları erişkinlerde ve pediyatrikhastalarda kararlı durumda ölçülemeyecek kadar düşüktür.

Sitokrom P450 2C8, montelukast metabolizmasındaki ana enzimdir. Ek olarak, CYP 3A4 ve 2C9'un küçük bir katkısı olabilir, ancak bir CYP 3A4 inhibitörü olan itrakonazolün,günlük 10 mg montelukast alan sağlıklı deneklerde montelukastın farmakokinetikdeğişkenlerini değiştirmediği gösterilmiştir. İnsan karaciğer mikrozomlarından eldeedilen ek

in vitro

sonuçlara göre, montelukastın terapötik plazma konsantrasyonları P4503A4, 2C9, 1A2, 2A6, 2C19 veya 2D6 sitokromlarını inhibe etmez. Metabolitlerinmontelukastın terapötik etkisine katkısı minimal düzeydedir.

Eliminasyon:

Montelukastın plazma klerensi sağlıklı erişkinlerde ortalama 45 ml/dakikadır. Radyoizotopla işaretlenmiş montelukastın oral bir dozundan sonra, radyoaktivitenin%86'sı 5 günlük feçes örneklerinde ve <%0.2'si idrarda saptanmıştır. Montelukastın oralbiyoyararlanım rakamlarıyla birlikte ele alındığında bu, montelukast ve metabolitlerininneredeyse sadece safra yoluyla atıldığını gösterir.

Doğrusallık / Doğrusal olmayan durum:

Montelukastın farmakokinetik verileri 50 mg'a kadar oral dozlarda lineere yakındır. 10 mg montelukastın günde tek doz kullanımı sırasında ana ilaç plazmada çok az miktardabirikmiştir (yaklaşık %14).

Hastalardaki karakteristik özellikler

Yaşlılar:

Yaşlılarda doz ayarlaması gerekmez.

Karaciğer yetmezliği:

Hafif-orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. Ciddi karaciğer yetmezliği (Child-Pugh skoru>9) olan hastalarda montelukastınfarmakokinetiğine ilişkin hiçbir veri yoktur.

Böbrek yetmezliği:

Böbrek bozukluğu olan hastalarda çalışma yapılmamıştır. Montelukast ve metabolitleri safra yoluyla atıldığından, böbrek bozukluğu olan hastalarda doz ayarlamasına ihtiyaç

Montelukastın yüksek dozları uygulandığında (önerilen yetişkin dozunun 20 ve 60 katı) plazma teofilin konsantrasyonunda azalma gözlenmiştir. Bu etki önerilen günde bir kez10 mg dozuyla görülmemiştir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Hayvanlardaki toksisite çalışmalarında serum biyokimyasında ALT, glukoz, fosfor ve trigliserid düzeylerinde küçük, geçici değişiklikler görülmüştür. Hayvanlardaki toksisitebulguları; artmış tükürük salgılanması, gastrointestinal semptomlar, yumuşak dışkı veiyon dengesizliğidir. Bu olaylar klinik dozajda görülen sistemik maruz kalımın >17 katınayol açan dozajlarda ortaya çıkmıştır. Maymunlarda istenmeyen etkiler günde 150mg/kg'dan yüksek dozlarda (klinik dozda görülen sistemik maruz kalımın >232 katı)görülmüştür. Hayvan çalışmalarında montelukast klinik sistemik maruz kalımın 24katından daha fazla sistemik maruz kalımda fertilite veya üreme performansınıetkilememiştir. Günde 200 mg/kg (klinik sistemik maruz kalımın >69 katı) dozunu alansıçanlarda yapılan dişi fertilite çalışmasında yavruların vücut ağırlığında küçük birazalma kaydedilmiştir. Tavşanlarda yapılan çalışmalarda, klinik dozda görülen kliniksistemik maruz kalımın >24 kat üzerindeki sistemik maruz kalımda eş zamanlı incelenenkontrol hayvanlara göre yetersiz kemik gelişimi insidansının daha yüksek olduğugörülmüştür. Sıçanlarda hiçbir anormallik görülmemiştir. Montelukastın hayvanlardaplasentadan geçtiği ve anne sütüne geçtiği gösterilmiştir.

Farelerde ve sıçanlarda 5000 mg/kg'a (test edilen maksimum doz) kadar montelukast sodyum dozlarının (farelerde 15.000 mg/m² ve sıçanlarda 30.000 mg/m²) tekli oraluygulanmasından sonra hiçbir ölüm gözlenmemiştir. Bu doz, önerilen günlük erişkininsan dozunun (50 kg ağırlığındaki hasta baz alınarak) 25.000 katına denktir.

Farelerde günde 500 mg/kg'a kadar (sistemik maruz kalımın yaklaşık >200 katı) montelukast dozlarının UVA, UVB veya görünür ışık spektrumlarında fototoksikolmadığı saptanmıştır.

Montelukast kemirgen türlerinde

in vitroin vivo

testlerde mutajenite veya tümör oluşumu göstermemiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

Bildirilmemiştir.

Raf ömrü

48 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C altındaki oda sıcaklığında saklayınız. Işıktan ve nemden koruyunuz.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Kutuda 28, 84 ve 90 çiğneme tabletlik Alu-Alu folyo blister ambalajda. Kısa ürün bilgilerinde yer alan ambalaj boyutlarının hepsi piyasada mevcut olmayabilir.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri”ne uygun olarak imhaedilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

Humanis Sağlık A.Ş.

Bağcılar/İstanbul

8. RUHSAT NUMARASI

253/23

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi : 12.09.2013

Ruhsat yenileme tarihi : 23.03.2019

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ