Olsart Plus 20 Mg/12.5 Mg Film Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA URUN BILGISI

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin maddeler:

Olmesartan medoksomil....................................................................20 mg

Hidroklorotiyazid..........................................................................12.5 mg

Yardımcı maddeler:

Cellactose 80(laktoz monohidrat (inek sütü kaynaklı), mikrokristalin selüloz)... 89 mg Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Fibn tablet.

Yuvarlak, bombeli, san re

nkl4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasy onlar

Esansiyel hipertansiyon tedavisi (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1)

OLSART PLUS sabit doz kombinasyonu, tek başına olmesartan medoksomille kan basıncı yeterince kontrol altına alınamayan yetişkin hastalarda endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:

Yetişkinlerde

OLSART PLUS başlangıç tedavisi olarak kullanım için değil, ancak tek başına 20 mg olmesartan medoksomille yeterince kan basıncı kontrol altına alınamayan hastalarda kullanımiçindir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4, 4.5 ve 5.1).

Klinik olarak uygun olduğunda, ve maksimal antihipertansif etkinin, tedavi başlangıcından yaklaşık 8 hafta sonra görüleceği göz önünde bulundurularak (bkz. Bölüm 5.1) 20 mgolmesartan medoksomille monoterapiden sabit kombinasyona doğrudan geçiş düşünülebilir.İçerisindeki her bir bileşenin dozunun titrasyonu tavsiye edilir.

20 mg olmesartan medoksomil/12.5 mg hidroklorotiyazid, kan basıncı tek başına 20 mg olmesartan medoksomil ile oluşan optimum monoterapiyle yeterince kontrol altınaalınamayan hastalara uygulanabilir.

20 mg olmesartan medoksomil/25 mg hidroklorotiyazid, kan basıncı 20 mg olmesartan medoksomil/12.5 mg hidroklorotiyazid ile yeterince kontrol altına alınamayan hastalarauygulanabilir.

Uygulama şekli:

Sadeee ağızdan kullanım içindir.

OLSART PLUS günde bir kez yemekle birlikte veya öğünler arasında alınır. Tablet yeterli miktarda sıvı (örneğin 1 bardak su) ile )mtularak alınmalıdır. Tablet çiğnenmemelidir ve hergün aynı zamanda alınmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği:

OLSART PLUS hafif ile orta dereeede böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 30-60 mL/dk.) bulunan hastalarda kullanıldığında böbrek fonksiyonlanmn periyodik olarak izlenmesiönerilir (bkz. Bölüm 4.4). OLSART PLUS şiddetli böbrek yetmezliği bulunan hastalarda(kreatinin klerensi < 30 ml/dk.) kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).

Karaciğer yetmezliği:

OLSART PLUS hafif ile orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (bkz. Bölüm 4.4 ve 5.2). Orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda,önerilen başlangıç dozu günde bir kez 10 mg olmesartan medoksomil olup, günlük maksimumdoz 20 mg'ı aşmamahdır. Diüretİklerle ve/veya diğer antihipertansif ilaçlarla tedavi gören vekaraeiğer yetmezliği olan hastalarda kan basıncının ve böbrek fonksiyonunun yakın takibiönerilir. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda olmesartan medoksomil ile ilgili birdeneyim bulunmamaktadır. OLSART PLUS ileri dereeede karaeiğer yetmezliği (bkz. Bölüm4.3 ve 5.2), kolestaz ve safra kesesi tıkanıklığı olan hastalarda kullanılmamalıdır (bkz. Bölüm4.3).

Pediyatrik popülasyon:

OLSART PLUSTn çocuklar ve 18 yaşın altındaki adolesanlarda güvenliliği ve etkililiği kanıtlanmamıştır. Konu ile ilgili veri bulunmamaktadır.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalara, erişkinler ile aynı kombinasyon dozu önerilir.

4.3. Kontrendikasyonlar

Etkin maddelere, yardımcı maddelerden herhangi birine (bkz. Bölüm 6.1) veya diğer sülfonamid türevli maddelere (hidroklorotiyazid bir sülfonamid türevi tıbbi üründür) aşırıduyarlılık.

Şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi < 30 mL/dk.).

Tedavisi güç hipokalemi, hiperkalsemi, hiponatremi ve semptomatik hiperürisemi.

Şiddetli keıraeiğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanal tıkanıklığı bozukluklan.

Gebelik (bkz. Bölüm 4.4 ve 4.6).

OLSART PLUS ile aliskiren içeren ilaçlann birlikte kullanımı diyabetes mellitus veya böbrek yetmezliği (GFR < 60 mL/dk./l,73 m2) olan hastalarda kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.5 ve5.1).

Akut Solunum Toksisitesi

Hidroklorotiyazid alımından sonra akut solunum sıkıntısı sendromu (ARDS) dâhil olmak üzere çok seyrek olarak eiddi akut solunum toksisitesi vakalan bildirilmiştir. Pulmoner ödemgelişimi tipik olarak hidroklorotiyazid alımından sonra dakikalar veya saatler içinde gelişir.Başlangıçta semptomlar dispne, ateş, pulmoner açıdan kötüye gitme ve hipotansiyonu içerir.ARDS teşhisinden şüpheleniliyorsa, OLSART PLUS tedavisi durdurulmalı ve uygun tedaviuygulanmalıdır. Hidroklorotiyazid alimim takiben daha önce ARDS yaşayan hastalarahidroklorotiyazid uygulanmamalıdır.

İntravasküler hacim azalması:

Yoğun diüretik tedavisi, tuz tüketiminin kısıtlanması, diyare veya kusma nedeniyle hacim ve/veya sodyum azalması olan hastalarda özellikle ilk dozdan sonra semptomatikhipotansiyon olabilir. Bu gibi koşullar OLSART PLUS uygulamasından önce düzeltilmelidir.

Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin uyanidığı diğer koşullar:

Vasküler tonus veya renal fonksiyonu büyük ölçüde renin-anjiyotensin-aldosteron sistem

in

e bağlı olan hastalarda (örneğin, şiddetli kalp yetmezliği bulunan veya temelinde, renal arterstenozu da dahil böbrek hastalığı bulunan hastalarda), bu sistemi etkileyen tıbbi ürünlerletedavi, akut hipotansiyon, azotemi, oligüri veya seyrek olarak akut böbrek yetmezliğiylebağlantılı olmuştur.

Renovasküler hipertansiyon:

Bilateral renal arter stenozu veya tek çalışan böbreğe giden arter stenozu bulunan hastalar, renin- anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi edildiğinde şiddetlihipotansiyon ve böbrek yetersizliği riski 5diksektir.

Böbrek yetmezliği ve böbrek transplantasyonu:

OLSART PLUS, şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi < 30 mL/dk.) bulunan hastalarda kullamimamahdır (bkz. Bölüm 4.3). Hafif ile orta şiddette böbrek yetmezliği(kreatinin klerensi > 30 mL/dk., < 60 mL/dk.) bulunan hastalarda doz ayarlamasına gerekyoktur. Ancak, bu gibi hastalarda, OLSART PLUS dikkatli uygulanmalıdır ve serumpotasyum, kreatinin ve ürik asit seviyelerinin periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir.Böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalarda tiyazid diüretikle bağlantılı azotemi olabilir.Böbrek yetmezliği gelişimi belirginleştiği takdirde tedavinin gerekliliği yenidendeğerlendirilmeli, gerektiğinde diüretik tedavisi sona erdirilmelidir. Yakın zamanda böbrektransplantasyonu yapılmış hastalarda OLSART PLUS uygulamasıyla ilgili bir deneyimbulunmamaktadır.

Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS) dual blokajı:

ADE-inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokerleri ya da aliskirenin birlikte kullanılması durumunda hipotansiyon, senkop, hiperkalemi riskinin arttığı ve böbrek fonksiyonununazaldığına (akut böbrek yetmezliği dahil) dair kamtlar bulunmaktadır. RAAS'm dualblokajına yol açtığından ADE-inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokerleri ya daaliskirenin birlikte kullanılması önerilmez (bkz. Bölüm 4.5 ve 5.1).

Eğer dual blokaj tedavisi mutlaka gerekli görülürse sadece uzman gözetimi altında yapılmalı ve böbrek fonksiyonu, elektrolitler ve kan basıncı yakından sık sık takip edilmelidir.

Diyabetik nefropatisi bulunan hastalarda ADE-inhibitörleri ve anjiyötensin II reseptör blokerleri birlikte kullanılmamalıdır.

Karaciğer yetmezliği:

Şiddetli karaciğer yetmezliği bulunan hastalarla ilgili deneyim bulunmamaktadır. Aynca, tiyazid tedavisi sırasında sıvı ve elektrolit dengesindeki küçük değişimler, karaciğeryetmezliği veya progresif karaciğer hastalığı bulunan hastalarda ani hepatik komaya sebepolabilir. Bu nedenle hafif-orta şiddette karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda dikkatliolunmalıdır, (bkz. Bölüm 4.2). Şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanaltıkanıklığı bulunan hastalarda OLSART PLUS kullanımı kontrendİkedir (bkz. Bölüm 4.3 ve5.2).

Aortik ve mitral kapak stenozu, obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati:

Diğer vazodilatörlerde olduğu gibi, aortİk veya mitral stenoz ya da obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati hastalarında özel dikkat gösterilmelidir.

Primer aldosteronizm:

Primer aldosteronizm bulunan hastalar genelde renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonuyla etki eden anti-hipertansif tıbbi ürünlere cevap vermez. Bu nedenle, bu gibi hastalardaOLSART PLUS kullanımı tavsiye edilmez.

Metabolik ve endokrin etkileri:

Tiyazid tedavisi glukoz toleransını bozabilir. Diyabetik hastalarda insülin ve oral hipoglisemİk ajanlann dozlannm ayarlanması gerekli olabilir (bkz. Bölüm 4.5).

Klik

olarakbelirti vermeyen diyabet, tiyazid tedavisi sırasında belirginleşebilir.

Kolesterol ve trigliserid seviyelerinin artması, tiyazid diüretik tedavisiyle bağlantılı olduğu bilinen istenmeyen etkilerdendir.

Tiyazid grubu ilaç tedavisi uygulanan bazı hastalarda hiperürisemi olabilir veya ani gut ortaya çıkabilir.

Elektrolit dengesizliği:

Diüretik tedavi uygulanan herhangi bir hasta için uygun aralıklarla serum elektrolitleri periyodik olarak tayin edilmelidir.

Hidroklorotiyazid de dahil olmak üzere tiyazidler sıvı veya elektrolit dengesizliğine (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz) sebep olabilirler. Sıvı veya elektrolitdengesizliği uyarısı niteliği taşıyan belirtiler, ağız kuruluğu, susama, zayıflık, letaıji,uyuşukluk, huzursuzluk, kas ağrısı veya krampları, kas yorgunluğu, hipotansiyon, oligüri,taşikardi ve bulantı, kusma gibi gastrointestinal bozukluklardır (bkz. Bölüm 4.8).

Karaciğer sirozu bulunan hastalarda, şiddetli diürez bulunan hastalarda, yetersiz oral elektrolit alan hastalarda ve aynı anda kortikosteroid veya ACTH tedavisi uygulanan hastalardahipokalemi riski en yüksektir (bkz. Bölüm 4.5).

Tersine, OLSART PLUSTn olmesartan medoksomil bileşeni yoluyla anjiyotensin-II reseptörlerindeki (ATİ) antagonist etkisinden dolayı, özellikle böbrek yetmezliği ve/veya kalpyetersizliği ve diyabet varlığında hiperkalemi olabilir. Risk altındaki hastalarda serumpotasyumunun yeterli düzeyde izlenmesi tavsiye edilir. Potasyum tutucu diüretikler, potasyumtakviyeleri veya potasyum içeren tuz ikameleri ve serum potasyum seviyesini artıran diğertıbbi ürünler (örneğin heparin) OLSART PLUS ile birlikte kullanılırken dikkatli olunmalıdır(bkz. Bölüm 4.5).

Olmesartan medoksomilin diüretiklerin indüklediği hiponatremiyi azalttığına veya engellediğine dair bir kanıt bulunmamaktadır. Klorür eksikliği genelde hafiftir ve çoğu zamantedavi gerektirmez.

Tiyazidler üriner kalsiyum atılımım azaltabilir ve bilmen bir kalsiyum metabolizması bozukluğu bulunmaması durumunda serum kalsiyumunu aralıklı olarak ve hafif düzeydeartırabilir. Hiperkalsemi, gizli hiperparatiroidizm kanıtı olabilir. Paratiroid fonksiyon testleriyapılmadan önce tiyazidler kesilmelidir.

Tiyazidlerin, hipomagneziye sebep olabilecek şekilde idrarla magnezyum atılımım artırdığı gösterilmiştir. Sıcak havalarda ödemli hastalarda dilüsyonel hiponatremi oluşabilir.

Lityum:

Anjiyötensin II reseptör antagonistleri ve tiyazid kombinasyonu içeren diğer tıbbi ürünlerde olduğu gibi, OLSART PLUS ve lityumun aynı anda uygulanması tavsiye edilmez (bkz.Bölüm 4.5).

Sprue-benzeri enteropati:

Nadir durumlarda, olmesartan alan hastalarda ilaca haşlandıktan sonra hirkaç ay ila yıllar arasında, muhtemelen lokalize gecikmiş hipersensitivite nedeniyle şiddetli, kronik diyare ilekilo kaybı bildirilmiştir. Hastaların intestinal biyopsisi genellikle villöz atrofi gösterir. Birhasta olmesartan ile tedavi sırasında hu semptomları geliştirirse ve başka belirgin bir etiyolojiyoksa olmesartan tedavisi hemen kesilmelidir ve yeniden başlanmamalıdır. Olmesartanıbıraktıktan sonraki haftada diyarede hir iyileşme olmazsa haşka bir uzmanın da (öm.gastroenterolog) görüşünün alınması düşünülmelidir.

Akut miyop ve sekonder dar açılı glokom:

Bir sülfonamid türü olan hidroklorotiyazid, kısa süreli akut miyop ve akut dar açılı glokom ile sonuçlanan idiyosinkratik bir reaksiyona yol açabilir. Semptomlar, görüş keskinliğini

n

azalmaya başlaması veya oküler ağn içerir ve bu semptomlar tipik olarak ilaca başladıktansaatler veya haftalar içinde ortaya çıkar. Akut dar açılı glokom tedavi edilmezse kalıcı görmekaybına yol açabilir. Primer tedavi, hidroklorotiyazidin mümkün olan en kısa süre içerisindekesilmesidir. İntraoküler basınç kontrol altına alınamazsa acil tıbbi ve cerrahi tedavilerebaşvurulması düşünülebilir. Sülfonamid ve penisilin aleijisi geçmişi, akut dar açılı glokomgelişimine yönelik bir risk faktörü olabilir.

Melanom dışı cilt kanseri:

Danimarka Ulusal Kanser Kayıtlanna dayanarak yapılan iki epidemiyolojik çalışmada; artan kümülatif hidroklorotiyazid mamziyeti ile melanom dışı cilt kanseri [bazal hücreli karsinomve skuamöz hücreli karsinom] riskinde artış gözlenmiştir. Hidroklorotiyazidin fotosensitiviteyapıcı etkisi melanom dışı cilt kanserinde olası bir mekanizma olarak rol oynayabilir.

Hidroklorotiyazid alan hastalar melanom dışı cilt kanseri riski hakkında bilgilendirilmeli ve yeni lezyonlar için ciltlerini düzenli olarak kontrol etmeleri ve şüpheli deri lezyonlanm derhalbildirmeleri önerilmelidir. Hastalara deri kanseri riskini minimum düzeye indirmek üzeregüneş ışığı ve UV ışını maruziyetini smırlandırmalan ve maruziyet durumunda yeterli korumauygulamalan tavsiye edilmelidir. Şüpheli deri lezyonlan, histolojik biyopsi incelemeleri dedahil edilerek acil olarak incelenmelidir. Melanom dışı deri kanseri öyküsü olan hastalardahidroklorotiyazid kull

am

ının dikkatli bir şekilde tekrar gözden geçirilmesi de gerekebilir(a)mca bkz. Bölüm 4.8).

Etnik farklılıklar:

Bütün diğer anjiyötensin II antagonistlerinde olduğu gibi, olmesartan medoksomilin kan basıncını düşürme etkisi siyah ırka mensup hastalarda siyah ırka mensup olmayan hastalaragöre biraz daha düşüktür; bunun muhtemel sebebi hipertansiyonlu siyahi popülasyonda düşükrenin durumu prevalansmm daha yüksek olmasıdır.

Anti-doping test:

Hidroklorotiyazid içermesinden dolayı bu ürün anti-doping testlerinin pozitif çıkmasma neden olabilir.

Gebelik:

Gebelik esnasmda anjiyotensin II antagonistlerine başlanmamalıdır. Anjiy ötensin II antagonisti ile tedavinin sürdürülmesinin gerekli olduğu düşünülmedikçe, hamile kalmayıplanlayan hastalarda, gebelikte kullanım ile ilgili olarak sağlam bir güvenlilik profiline sahipalternatif antihipertansif tedavilere geçilmelidir. Gebelik teşhis edildiğinde, anjiyotensin IIantagonistleri ile yapılan tedavi hemen kesilmeli ve uygun olduğu durumlarda alternatiftedaviye başlanmalıdır (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.6).

Diğerleri:

Genel arteriyosklerozda, iskemik kalp hastalığı veya iskemik serebrovasküler hastalığı bulunan hastalarda, aşm kan basıncı düşmesinin miyokardiyal enfarktüse veya inmeye sebepolma riski her zaman vardır.

Aleiji veya bronşiyal astım geçmişi bulunan ya da bulunmayan hastalarda hidroklorotiyazide aşın duyarlılık reaksiyonlan olabilir, fakat bu tip geçmişi bulunan hastalarda bu olasılık daha)niksektir.

Tiyazid diüretiklerin kullammıyla, sistemik lupus eritematozus şiddetlenmesi veya aktivasyonu rapor edilmiştir.

Bu tıbbi ürün laktoz içerir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp-laktaz eksikliği veya glukoz-galaktoz malabsorbsiyon problemi olan hastalann bu ilacı kullanmamalan gerekir.

4.5. Diğer tıbbi ürünier ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleriOlmesartan medoksomil ve Hidroklorotiyazid ile bağlantılı etkileşimler:

Birlikte kullanımı tavsiye edilmeyenler

Lityum:

Lityumun anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleriyle ve nadiren anjiyotensin II antagonistleriyle birlikte uygulanması esnasmda, serum lityum konsantrasyonlannda geridönüşlü artışlar ve toksisite bildirilmiştir. Aynca, tiyazidler lit)aımun renal klerensini azaltırve bunun sonucu olarak lityum toksisitesi riski artabilir. Bu nedenle, OLSART PLUS velityumun birlikte kullanılması önerilmez (bkz. Bölüm 4.4). Bu kombinasyonun kullanılmasımutlaka gerekliyse, serum lityum düzeylerinin dikkatle izlenmesi önerilir.

Baklofen:

Antihipertansif etki potansiyelize olabilir.

Non-steroidal antiinflamatuar ilaçlar:

NSAİİ'ler (yani asetilsalisilik asit (>3 g/gün), COX-2 inhibitörleri ve non-selektif NSAİİ'ler) tiyazid grubu diüretiklerin ve anjiyötensin II antagonistlerinin antihipertansif etkileriniazaltabilir.

Böbrek fonksiyonu zayıf olan bazı hastalarda (örneğin dehidrate hastalar ya da böbrek fonksiyonu zayıf olan yaşlı hastalar), siklo-oksijenaz e

nz

imini inhibe eden ajanlarm veanjiy ötensin II antagonistlerin birlikte uygulanması böbrek fonksiyonunun daha dabozulmasına (genellikle geri dönüşlü olan akut böbrek yetmezliği olasılığı da dahil olmaküzere) neden olabilir. Bu nedenle, bu kombinasyon özellikle yaşlılarda dikkatleuygulanmalıdır. Hastalar yeterinee hidrate edilmeli ve bu ilaçların birlikte uygulanmasınabaşlanmasını takiben periyodik olarak böbrek fonksiyonu dikkatle izlenmelidir.

Birlikte kullanımı dikkate alınması gerekenler

Amifostiii

Antihipertansif etki potansiyelize olabilir.

Diğer antihipertansif ajanlar.'

Diğer antihipertansif tıbbi ürünlerle birlikte kullanıldığı takdirde OLSART PLUS'm kan basıneı düşürüeü etkisi artabilir.

Alkol Barbitüratlar, Narkotik alanlar ya da Antidepresanlar ile birlikte kullanımıOlmesartan medoksomil ile bağlantılı etkileşimler:

Birlikte kullanımı tavsiye edilmeyenler

ADE-iuhibitörleri. anjiyotensin Il-reseptör blokörleri veya aliskiren:

Kl

inikin

(RAAS), ADE-inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör blokerleri ya da aliskirenin kombine kullammıyla ikili blokajının, tekliRAAS-etkili ajanın kullanımına kıyasla daha yüksek sıklıkta hipotansiyon, hiperkalemi veböbrek fonksiyonunda azalma (akut böbrek yetmezliği dahil) gibi advers olaylarla ilişkiliolduğunu göstermiştir (bkz. Bölüm 4.3, 4.4 ve 5.1).

Potasyum seviyelerini etkileyen tıbbi ürünler:

Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen diğer tıbbi ürünlerin kullanımıyla ilgili deneyimler, potasyum tutueu diüretiklerin, potasyum destekleyiei ajanlann, potasyum içeren ve sofra tuzuyerine kullanılan ürünlerin ya da serum potasyum düzeylerini artırabileeek başka tıbbiürünlerin (örneğin heparin, ADE inhibitörleri) bu ilaçla birlikte kullanımının serum potasyumdüzeylerinde artışlara yol açabileceğini göstermiştir (bkz. Bölüm 4.4). Potasyum düzeylerinietkileyen tıbbi bir ürün OLSART PLUS ile birlikte verilecekse, plazma potasyumseviyelerinin izlenmesi önerilir.

Safra asidi bağlayıcı madde kolesevelam:

Safra asidi bağlayıcı maddesi kolesevelam hidroklorürün eş zamanlı uygulanması olmesartanın sistemik maruziyetini ve pik plazma konsanfrasyonunu azaltu* ve tl/2'yidüşürür. Olmesartan medoksomilin kolesevelam hidroklorürden en az 4 saat önceuygulanması ilaç etkileşim etkisini azaltmıştır. Olmesartan medoksomilin kolesevelamhidroklorür dozundan en az 4 saat önee uygulanması düşünülmelidir (bkz. Bölüm 5.2)

Ek Bilgiler:

Antasitle (alüminyum magnezyum hidroksit) biyoyararlammmm bir miktar azaldığı gözlenmiştir.

Olmesartan medoksomilin, varfarinin farmakokinetiği ya da farmakodinamiği ve digoksinin farmakokinetiği üzerinde anlamlı bir etkisi olmamıştır.

Olmesartan medoksomilin pravastatin ile birlikte sağlıklı deneklerde uygulanması bu bileşenlerin farmakokinetikleri üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkiye yolaçmamıştır.

Olmesartan, insan sitokrom P450 enzimleri lAl/2, 2A6, 2C8/9, 2C19, 2D6, 2E1 ve 3A4 üzerinde klin

ikinhkliHidroklorotiyazid ile bağlantılı etkileşimler:

Birlikte kullanımı tavsiye edilmeyenlerPotasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürünler:

Potasyum kaybıyla ve hipokalemiyle ilişkili diğer ilaçlarla (örneğin diğer kaliüretik diüretikler, laksatifler, kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin, karbenoksolon, penisilin Gsodjoım ya da salisilik asit türevleri) birlikte kullamidığmda hidroklorotiyazidin potasyumatılımmı artırıcı etkisi (bkz. Bölüm 4.4) potansiyelize olabilir. Bu nedenle, bunlann birliktekullanılması önerilmez.

Birlikte kullanımı dikkat gerektirenlerKalsiyum tuzlan:

Tiyazid grubu diüretikler, atılımın azalması nedeniyle serum kalsiyum düzeylerinin )dikselmesine neden olabilir. Eğer kalsiyum destekleyiei ajanlann verilmesi gerekiyorsa,serum kalsiyum düzeyleri izlenmeli ve kalsiyum dozu uygun şekilde ayarlanmalıdır.

Kolestiramin ve kolestipol reçineleri:

Anyon değiştiriei reçinelerin varlığı hidroklorotiyazidin emilimini azaltır.

Dijital glikozidler:

Tiyazidle indüklenen hipokalemi ya da hipomagnezemi, dijitalle indüklenen kardiyak aritmilerin başlamasım kolaylaştırabilir.

Serum potasyum bozukluklanndan etkilenen tıbbi ürünler:

OLSART PLUS serum potasyum bozukluklanndan etkilenen tıbbi ürünlerle (örneğin dijital glikozidler ve antiaritmikler) ve aşağıda belirtilen torsades de pointes (ventriküler taşikardi)indükleyici tıbbi ürünlerle (bazı antiaritmikler de dahil olmak üzere)birlikte uygulandığında,serum potasyum düzeylerinin ve EKG'nin periyodik olarak izlenmesi önerilir; hipokalemitorsades de pointes için (ventriküler taşikardi) predispozan bir faktördür:

-Sınıfla antiaritmikler (örneğin kinidin, hidrokinidin, disopiramid).

-Sınıf III antiaritmikler (örneğin amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid).

-Bazı antipsikotikler (örneğin tiyoridazin, klorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin, siyamemazin, sulpirid, sultoprid, amisulprid, tiyaprid, pimozid, haloperidol, droperidol).-Diğerleri (örneğin bepridil, sisaprid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin,pentamidin, sparfloksasin, terfenadin, vinsamin IV).

Nondepolarizan iskelet kası gevseticiler tömeğin tubokurarini:

Hidroklorotiyazid, nondepolarizan iskelet kası gevşeticilerin etkisini potansiyelize edebilir.

Antikolinerjik ajanlar (örneğin atropin, biperidenl:

Gastrointestinal motiliteyi ve mide boşaltım hızım azaltarak tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlammmı artırır.

Antidivabetik tıbbi ürünler (oral ajanlar ve insülinkın

ı etkileyebilir,ayarlanması gerekebilir (bkz. Bölüm 4.4).

Metformin:

Hidroklorotiyazide bağlı olası fonksiyonel renal yetmezliğin indüklediği laktik asidoz riski nedeniyle metformin dikkatle kullanılmalıdır.

Beta-blokörler ve diazoksit:

Tiyazidler beta-blokörlerin ve diazoksidin hiperglisemik etkisini artırabilir.

Vazopresör aminler tömeğin noradrenalini:

Vazopresör aminlerin etkisi azalabilir.

Gut hastalığının tedavisinde kullanılan tıbbi ürünler Iprobenesid. sulfinpirazon ve allopurinoll:

Hidroklorotiyazid serum ürik asit düzeyini yükseltebildiğinden, ürİkozürik tıbbi ürünlerin dozlannm ayarlanması gerekebilir. Probenesid ya da sulfinpirazonun dozlannın artırılmasıgerekebilir. Bir tiyazidle birlikte uygulanması, allopurinole karşı hipersensitivitereaksiyonlannm insidansmı artırabilir.

Amantadin:

Tiyazidler amemtadininin neden olduğu advers etkilerin riskini artırabilir.

Sitotoksİk ajanlar tömeğin siklofosfamid. metotreksath

Tiyazidler sitotoksik tıbbi ürünlerin böbrekler yoluyla atılımım azaltabilir ve bunların miyelosüpresif etkilerini potansiyelize edebilir.

Salisilatlar:

Salisilatlar yüksek dozlarda kullanıldığı takdirde, hidroklorotiyazid salisilatlann santral sinir sistemi üzerindeki toksik etkisini artırabilir.

Metildopa:

Hidroklorotiyazid ve metildopanın birlikte kullanımıyla ortaya çıkan hemolitik anemiyle ilgili istisnai vakalar bildirilmiştir.

Siklosporin:

Siklosporinle birlikte uygulanan tedavi, hiperürisemi ve gut tipi komplikasyonların riskini artırabilir.

Tetrasiklinler:

Tetrasİkliklerin ve tiyazidlerin birlikte uygulanması, tetrasİklinle indüklenen üre düzeylerinin )dikselmesi riskini artırır. Bu etkileşim muhtemelen doksisiklin için geçerli değildir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik Kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum Kontrolü (Kontrasepsiyon)

Planlı bir hamilelikten önce, uygun bir alternatif tedaviye geçilmelidir.

Gebelik dönemi

Anjiyotensin II reseptör antagonistleri gebelikte kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4).

Olmesartan medoksomil:

Anjiyotensin II antagonistleri gebelikte kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4).

Gebeliğin ilk trimesterinde ADE inhibitörlerine maruziyet ile ilgili teratojenite riskinin epidemiyolojİk kanıtı nihai olmamakla birlikte; az da olsa bir risk artışı göz ardı edilemez.Her ne kadar anjiyotensin II antagonistleriyle ilişkili risk ile ilgili kontrollü epidemiyolojİkveri bulu

nm

asa da, bu ilaç sımfı için benzer riskler söz konusu olabilir. Anjiyotensin reseptörblokör tedavisine devam edilmesi gerekli görülmedikçe, hamile kalmayı planlayan hastalarda,gebelikte kullanım ile ilgili olarak sağlam bir güvenlilik profiline sahip alternatifantihipertansif tedavilere geçilmelidir. Gebelik teşhis edildiğinde, anjiyotensin IIantagonistleri ile yapılan tedavi derhal durdurulmalı ve uygun olduğu durumlarda alternatiftedaviye başlanmalıdır.

Gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterinde emjiyotensin II antagonist tedavisinin, insanlarda fetotoksisiteye (azalmış böbrek fonksiyonu, oligohidramniyoz ve kafatası osifikasyon geriliği)ve neonatal toksisiteye (böbrek yetmezliği, hipotansiyon, hiperkalemi) sebep olduğubilinmektedir (Aynca bkz. Bölüm 5.3).

Gebeliğin ikinci trimesterinde ve sonrasında anjiyotensin II antagonistlerine manız kalındığında böbrek fonksiyonunun ve kafatasının ultrasonla kontrol edilmesi önerilmektedir.Anneleri anjiyotensin II antagonisti ile tedavi gören bebekler hipotansiyona karşı yakmdantakip edilmelidir (Aynca bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4).

Hidroklorotiyazid:

Gebelik döneminde, özellikle de ilk trimesterde hidroklorotiyazid kullammıyla elde edilen deneyim sınırlıdır. Hayvan araştırmalan yeterli değildir.

Hidroklorotiyazid plasentayı geçmektedir. Farmakolojik etki mekanizması temel alındığında, 2. ve 3. trimesterde hidroklorotiyazid kullammı feto-plasental perfüzyona zarar verebilir: fetüsve yeni doğan üzerinde ikterus, elektrolit dengesi bozukluğu ve trombositopeni gibi etkilereneden olabilir.

Plazma volümünde azalma ve plasenta hipoperfüzyonu riski nedeniyle, hastalığın seyri üzerinde yararlı bir etkisi olmadığı takdirde, gestasyonel ödem, gestasyonel hipertansiyon yada preeklampsi için hidroklorotiyazid kullanılmamalıdır. Diğer tedavilerin kullanılamadığınadir durumlar haricinde, gebe kadınlardaki esansiyel hipertansiyonun tedavisindehidroklorotiyazid kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Olmesartan medoksomil:

Olmesartan medoksomil kullanımına ilişkin veri olmaması nedeniyle, emzirme döneminde OLSART PLUS kullanımı önerilmez. Özellikle yenidoğan veya prematüre bebeklerine

mzlm

esi sırasında, laktasyon döneminde daha iyi güvenlilİk profiline sahip, alternatiftedaviler kullanılması önerilir.

Hidroklorotiyazid:

Hidroklorotiyazid, düşük miktarlarda insan sütüne geçer. Yoğun diüreze neden olan yüksek tiyazid dozlan süt üretimini inhibe edebilir.

Anne sütüyle besle

nmAnnlmÜreme yeteneği / Fertilite

Üreme yeteneği üzerinde yeterli data yoktur.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

OLSART PLUS'm araba ve makine kullanımı üzerinde az veya orta derecede bir etkisi vardır. Antihipertansif tedavi gören hastalarda sersemlik ve bitkinlik hissi oluşabilir, bureaksiyon verme kabiliyetini zayıflatabilir.

4.8. İstenmeyen etkiler

OLSART PLUS tedavisi sırasında en yaygın bildirilen advers olaylar baş ağnsı (%2,9), sersemlik (%1,9) ve yorgunluk hissidir (%1,). Hidroklorotiyazid elektrolit dengesizliğine yolaçabilecek volüm azalmasına neden olabilir veya şiddetlendirebilir (bkz. Bölüm 4.4).

20/12.5 mg veya 20/25 mg dozlarında olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlarıyla tedavi edilen 1155 hastanın ve plaseboyla tedavi edilen 466 hastamnkatıldığı 21 aya kadar süren klinik araştırmalarda, olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazidkombinasyon tedavisinde advers reaksiyonların genel sıklığı plasebodakine benzerdi. Adversreaksiyonlara bağlı olarak tedavinin kesilmesi de, olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid20/12.5 mg - 20/25 mg (%2) ve plasebo (%3) gruplarında benzerdi. Olmesartanmedoksomil/hidroklorotiyazid tedavisinde advers reaksiyonların plaseboya göre genelsıklığının 75 yaş ve üzeri hastalarda sersemlik sıklığının biraz artmasına rağmen, yaş (< 65yaşa karşı > 65 yaş), cinsiyet veya ırkla ilgili olmadığı görülmüştür.

OLSART PLUS'm güvenilirliği, jdiksek doz kombinasyon olan 40/12.5 mg ve 40/25 mg'lık dozlarda olmesartan medoksomil ile birlikte hidroklorotiyazid alan 3709 hastanm katıldığıklinik çalışmalarda incelenmiştir.

OLSART PLUS ile yapılan klinik çalışmalar, onay sonrası güvenlilİk çalışmalan ve spontan raporlarda görülen advers reaksiyonlar ile ilacın içerdiği etkin maddeler olmesartanmedoksomil ve hidroklorotiyazidin bilinen güvenlilİk profillerine dayalı advers reaksiyonlanaşağıdaki tabloda özetlenmiştir.

Aşağıdaki terimler advers reaksiyonlan sınıflandırmak için kullanılmıştır: çok yaygın (>1/10) (yaygın (> 1/100 < 1/10 arası); yaygm olmayan (> 1/1,000 < 1/100 arası); se)n'ek (> 1/10,000< 1/1,000 arası); çok seyrek (< 1/10,000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahminedilemiyor).

MedDRA Sistem Organ Sınıfı	Advers reaksiyonlar	Sıkhk
		OLSART PLUS	Olmesartan	HCTZ
Enfeksiyon ve enfestasyonlar	Tükürük bezi iltihabı			Seyrek
İyi huyIn neoplazmlar, malign ve belirtilmemiş (kistve polip dahil)	Melanom dışı cilt kanseri (Bazal hücreli karsinom veSkuamöz hücreli karsinom)			Bilinmiyor
Kan ve lenf sistemi hastalıkları	Aplastik anemi			Seyrek
	Kemik iliği depresyonu			Seyrek
	Hemolitik anemi			Seyrek
	Lökopeni			Seyrek
	Nötropeni/ Agranülositoz			Seyrek
	Trombositopeni		Yaygm olmayan	Seyrek
Bağışıklık sistemi hastalıkları	Anaflaktik reaksiyonlar		Yaygm olmayan	Yaygın olmayan
Metabolizma ve beslenme hastahklan	Anoreksi			Yaygm olmayan
	Glikozüri			Yaygm
	Hiperkalsemi			Yaygın
	Hiperkolesterolemi	Yaygm olmayan		Çok yaygm
	Hiperglisemi			Yaygın
	Hiperkalemi		Seyrek
	Hipertrigliseridemi	Yaygm olmayan	Yaygm	Çok yaygm
	Hiperürisemi	Yaygm olmayan	Yaygm	Çok yaygm
	Hipokloremi			Yaygm
	Hipokloremik alkaloz			Çok seyrek
	Hipokalemi			Yaygm
	Hipomagnezemi			Yaygm

	Hiponatremi			Yaygm
	Hiperamilazemi			Yaygm
Psikiyatrik hastalıklar	Apati			Seyrek
	Depresyon			Seyrek
	Huzursuzluk			Seyrek
	Uyku bozukluklan			Seyrek
Sinir hastahkları sistemi	Konfuzyon			Yaygm
	Konvülsiyon			Seyrek
	Bilinç bozukluğu (örneğin bilinç kaybı gibi)	Seyrek
	Sersemlik /baş dönmesi	Yaygm	Yaygm	Yaygm
	Baş ağnsı	Yaygm	Yaygm	Seyrek
	İştahsızlık			Yaygm olmayan
	Parestezi			Seyrek
	Postural sersemlik	Yaygm olmayan
	Somnolans	Yaygm olmayan
	Senkop	Yaygm olmayan
Göz hastahkları	Gözyaşı salgısı azalması			Seyrek
	Geçici bulanık görme			Seyrek
	Varolan miyopun kötüleşmesi			Yaygm olmayan
	Akut miyop ve sekonder dar açılı glokom			Bilinmiyor
	Ksantopsi			Seyrek
Kulak ve iç kulak hastahkları	Vertigo	Yaygm olmayan	Yaygm olmayan	Seyrek
Kardiyak hastahklar	Anjına pektoris		Yaygm olmayan
	Kardiyak aritmi			Seyrek
	Palpitasyonlar	Yaygm olmayan
Vasküler hastahklar	Embolizm			Seyrek
	Hipotansiyon	Yaygm olmayan	Seyrek
	Nekrotizan damar iltihabı (vaskülit, kütanözvaskülit)			Seyrek
	Ortostatik hipotansiyon	Yaygm olmayan		Yaygm olmayan
	Tromboz			Seyrek
Solunum, göğüs hastalıkları vemediastinalhastalıklar	Bronşit		Yaygm
	Bronşit		Yaygm
	Öksürük	Yaygm olmayan	Yaygm
	Dispne			Seyrek
	Interstisyel pnömoni			Seyrek
	Farenjit		Yaygm

	Pulmoner ödem			Seyrek
	Respiratuvar distres			Yaygın olmayan
	Rinit		Yaygın
	Akut solunum sıkıntısı sendromu (ARDS) (bkz.Bölüm 4.4)			Çok seyrek
Gastrointestinal hastabklar	Abdominal ağn	Yaygın olmayan	Yaygm	Yaygm
	Konstipasyon			Yaygm
	Diyare	Yaygın olmayan	Yaygm	Yaygm
	Dispepsi	Yaygın olmayan	Yaygın
	Gastrik iritasyon			Yaygm
	Gastroenterit		Yaygm
	Meteorizm			Yaygm
	Bulantı	Yaygın olmayan	Yaygm	Yaygm
	Pankreatit			Seyrek
	Paralitik ileus			Çok seyrek
	Kusma	Yaygın olmayan	Yaygm olmayan	Yaygm
	Sprue-benzeri enteropati (bkz. Bölüm 4.4)		Çok seyrek
Hepato-bilier hastabklar	Akut kolesistit			Seyrek
	Sanlık (intrahepatik kolestatik sanlık)			Seyrek
Deri ve deri aitı doku hastahklan	Aleıjik demiatit		Yaygm olmayan
	Anaflaktik cilt reaksiyonlan			Seyrek
	Anjiyonörotik ödem	Seyrek	Seyrek
	Kutanöz lupus eritematozus benzeri reaksiyonlar			Seyrek
	Egzama	Yaygın olmayan
	Eritem			Yaygm olmayan
	Eksantem		Yaygm olmayan
	Fotosensitivite reaksiyonlan			Yaygm olmayan
	Pirürit (kaşıntı)		Yaygm olmayan	Yaygm olmayan
	Purpura			Yaygm olmayan
	Döküntü	Yaygm olmayan	Yaygm olmayan	Yaygm olmayan
	Lupus eritematozus'un tekrar aktivasyonu			Seyrek

	Toksik epidermal nekroliz			Seyrek
	Ürtiker	Seyrek	Yaygm olmayan	Yaygm olmayan
Kas-iskelet bozuklukları, bağdoku ve kemikhastahklan	Artralji	Yaygm olmayan
	Artrit		Yaygm
	Sırt ağnsı	Yaygm olmayan	Yaygm
	Kas spazmı	Yaygm olmayan	Seyrek
	Kas zayıflığı			Seyrek
	Miyalji	Yaygm olmayan	Yaygm olmayan
	Kol ve bacaklarda ağn	Yaygm olmayan
	Parezi			Seyrek
	İskelet ağrısı		Yaygm
Böbrek ve idrar yolu hastahklan	Akut böbrek yetmezliği	Seyrek	Seyrek
	Hematüri	Yaygm olmayan	Yaygm
	İnterstisyel ne&it			Seyrek
	Böbrek yetmezliği		Seyrek
	Böbrek disfonksiyonu			Seyrek
	İdrar yolu enfeksiyonu		Yaygm
Üreme sistemi ve meme	Erektil disfonksiyon	Yaygm olmayan		Yaygm olmayan
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesineilişkin hastalıklar	Asteni	Yaygm	Yaygm olmayan
	Göğüs ağrısı	Yaygm	Yaygm
	Yüzde ödem		Yaygm olmayan
	Yorgunluk	Yaygm	Yaygm
	Ateş			Seyrek
	İnfluenza benzeri semptomlar		Yaygm
	Letaıji		Seyrek
	Keyifsizlik	Seyrek	Yaygm olmayan
	Ağn		Yaygm
	Periferal ödem	Yaygm	Yaygm
	Güçsüzlük	Yaygm olmayan
Araştırmalar	Alanin aminotransferaz	Yaygm
	artışı	olmayan
	Aspartat aminotransferaz artışı	Yaygm olmayan

Kandaki kalsiyum düzeyinde artış	Yaygın olmayan
Kandaki kreatinin düzeyinde artış	Yaygın olmayan	Seyrek	Yaygın
Kandaki kreatinin fosfokinaz düzeyinde artış		Yaygın
Kandaki glukoz düzeyinde artış	Yaygın olmayan
Kandaki hematokrit düzeyinde azalma	Seyrek
Kandaki hemoglobin düzeyinde azalma	Seyrek
Kandaki lipid düzeyinde artış	Yaygın olmayan
Kandaki potasyum düzeyinde azalma	Yaygın olmayan
Kandaki potasyum düzeyinde artış	Yaygın olmayan
Kandaki üre düzeyinde artış	Yaygın olmayan	Yaygın	Yaygın
Kan üresinde azot artışı	Seyrek
Kandaki ürik asit düzeyinde artışı	Seyrek
Gama glutamil transferaz düzeyinde artış	Yaygın olmayan
Hepatik enzimlerde artış		Yaygın

Anjiyötensin II reseptör blokörlerinin kullanımıyla (zamansal) ilişkili olan az sayıda rabdomiyoliz vakaları bildirilmiştir.

Melanom dışı eilt kanseri: Epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen meveut verilere dayanarak, hidroklorotiyazid ve melanom dışı cilt kanseri arasında kümülatif doza bağımlıilişki gözlenmiştir (aynca bkz. Bölüm 4.4 ve 5.1).

Şüpheli advers reaksivonlann raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlannm raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplannm herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e- posta:[email protected]; tel: O 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

OLSART PLUS aşın dozunun tedavisinin etkileriyle ilgili spesifik bilgiler mevcut değildir. Hasta yakından izlenmeli; tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Tedavi yönetimi,yutmanın başladığı zamana ve belirtilerin şiddetine bağlıdır. Önerilen önlemler arasındakusturma ve/veya gastrik lavaj bulunur. Aşırı doz tedavisinde aktif kömür yararlı olabilir.Serum elektrolitleri ve kreatinin sık sık izlenmelidir. Hipotansiyon meydana gelirse, hasta sırtüstü yatınimalı ve derhal tuz ve hacim takviyeleri yapılmalıdır.

Olmesartan doz aşımının en muhtemel belirtilerinin hipotansiyon ve taşikardi olması beklenir, fakat bradikardi de ortaya çıkabilir. Hidroklorotiyazidle doz aşımı, aşın diürezdenkaynaklanan elektrolit azalmasıyla (hipokalemi, hipokloremi) ve dehidrasyonla bağlantılıdır.En sık görülen doz aşımı belirtileri bulantı ve uyuklamadır. Hipokalemi kas spazmına sebepolabilir ve/veya dijital glİkozidlerinin veya belirli anti-aritmik tıbbi ürünlerin a)oıı zamandakullanımına bağlı kardiyak aritmileri şiddetlendirebilir.

Olmesartan veya hidroklorotiyazidin diyalizde kullanımıyla ilgili bir bilgi yoktur.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Anjiyötensin II antagonistleri ve diüretikler ATC Kodu: C09DA08

Etki mekanizması / Farmakodinamik etkiler

OLSART PLUS, bir anjiyotensin II reseptör antagonisti olan olmesartan medoksomil ile bir tiyazid diüretik olan hidroklorotiyazidin bir kombinasyonudur. Bu bileşenlerinkombinasyonu, ilave bir antihipertansif etkiye sahiptir ve kan basıncını, tek başına bileşenleregöre daha yüksek derecede düşürür.

Günde tek doz OLSART PLUS, 24 saatlik doz aralığında kan basıncının etkin ve düzgün bir şekilde azaltılmasım sağlar.

Olmesartan medoksomil oral olarak aktif, selektif anjiyotensin II reseptörü (tip ATİ) antagonistidir. Anjiyotensin II, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin primer vazoaktifhormonudur ve hipertansiyonun patofizyolojisinde önemli bir rol oynar. Anjiyotensin IFninetkileri arasında vazokonstriksiyon, aldosteron sentezinin ve şa

h

mının uyaniması, kardiyakuyanm ve renal sodyum reabsorpsiyonu yer alır. Olmesartan, anjiyotensin Il'nin, vasküler düzkas ve adrenal bez de dahil dokulardaki ATİ reseptörüne bağlanmasını bloke ederekvazokonstriktör ve aldosteron salgılanmasını arttmcı etkisini bloke eder. Olmesartanm etkisi,anjiyotensin II sentezinin kajmağmdan veya yolundan bağımsızdır. Anjiyotensin II (ATİ)reseptörlerinin olmesartan tarafından selektif blokajı, plazma renin seviyelerinde veanjiyotensin I ve II konsantrasyonlannda artışlara ve plazma aldosteron konsantrasyonlarındabir miktar düşüşe yol açar.

Hipertansiyonda, olmesartan medoksomil, arteriyel kan basıncında doza bağlı olarak uzun süreli bir düşüşe sebep olur. Uzun süreli tedavide ilk doz hipotansiyonu ve taşifilaksiye dairveya tedavinin aniden kesilmesinden sonra hipertansiyonun geri dönüşüne dair bir kanıtyoktur.

Günde tek doz olmesartan medoksomil, 24 saatlik doz aralığında kan basıncının etkin ve düzgün bir şekilde azaltılmasını sağlar. Günde tek doz, aynı toplam günlük dozdaki günde ikidoza benzer kan basıncı azalması sağlamıştır.

Sürekli tedavide, kan basıncım azaltma etkisinin önemli bir kısmı 2 haftalık tedaviden soma gözlenmiş olmasına rağmen, kan basıncında maksimum azalmalar tedavinin başlamasından 8hafta soma elde edilmiştir.

Olmesartan medoksomilin mortalite ve morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir. Randomize Olmesartan ve Diyabet Mikroalbüminüri Önleme (ROADMAP) çalışması tip 2diyabet, normo-albüminüri ve en azından bir ilave kardiyovasküler risk faktörü olan 4447hastada olmesartan ile tedavinin mikroalbüminüri başlangıcını geciktirip geciktirmeyeceğiaraştınimıştır. Ortalama 3,2 yıllık takip süresi sırasında hastalar, ADE inhibitörleri veyaARB'ler hariç diğer antihipertansif maddelere ek olarak olmesartan veya plasebo almıştır.

Birincil son nokta için çalışma mikroalbüminüri başlangıcına kadar geçen sürede olmesartan lehine anlamlı bir risk azalması göstermiştir. Kan basıncı farklanmn ayarlanmasından somabu risk azalması artık istatistİki olarak anlamlı değildir. Olmesartan grubundaki hastaların%8,2'sinde (2160 hastamn 178'i) ve plasebo gmbundaki hastalann %9,8'inde (2139 hastanın210'u) mikroalbüminüri gelişmiştir.

İkincil son noktalarda olmesartan alanlarda 96 (%4,3) hastada ve plasebo alanlarda 94 (%4,2) hastada kardiyovasküler olay meydana gelmiştir. Kardiyovasküler mortalite insidansı plasebotedavisiyle karşılaştırıldığında olmesartan ile daha yüksekken (15 hasta (%0,7) - 3 hasta(%0,1)), ölümcül olmayan inme (14 hasta (%0,6) - 8 hasta (%0,4)), ölümcül olmayanmiyokart enfarktüsü (17 hasta (%0,8) - 26 hasta (%1,2)), kardiyovasküler olmayan mortalite(11 hasta (%0,5) -12 hasta (%0,5)) için oranlar benzerdir. Olmesartan ile genel mortalite, esasolarak daha yüksek ölümcül kardiyovasküler olaylann nedeniyle sayısal olarak artmıştır (26hasta (%1,2) -15 hasta (%0,7).

Diyabetik Nefropatide Son Evre Böbrek Hastalığının İnsidansmı Düşüren Olmesartan Çalışması (ORIENT) 577 randomize Japon ve Çinli bariz nefropatisi olan tip 2 diyabethastalannda ohnesartanın böbrek ve kardiyovasküler sonuçlar üzerindeki etkisini araştırmıştır.Ortalama 3,1 yıllık takip süresi sırasında hastalar, ADE inhibitörleri dahil diğer antihipertansifmaddelere ek olarak olmesartan veya plasebo almıştır.

Olmesartan grubunda 116 hastada (%41,1) ve plasebo grubunda 129 hastada (%45,4) birincil birleşik son nokta (Serum kreat

inin

düzeyinin iki katma çıktığı ilk zamana kadar geçen süre,son evre böbrek hastalığı, tüm nedenlere bağlı ölüm) meydana gelmiştir (HR 0,97 (%95 CI0,75 - 1,24); p=0,791). Birleşik ikincil kardiyovasküler son nokta olmesartan ile tedavi edilen40 hastada (%14,2) ve 53 plasebo ile tedavi edilen hastada (%18,7) meydana gelmiştir.Birleşik kardiyovasküler son nokta, olmesartan alan 10 hastaya (%3,5) karşı 3 plasebo alan(%1,1) hastada kardiyovasküler ölüm, 19'a (%6,7) karşı 20 (%7,0) hastada genel mortalite, 8'e(%2,8) karşı 11 (%3,9) hastada ölümcül olmayan inme ve 3'e (%1,1) karşı 7 (%2,5)hastadaölümcül olmayan miyokard enfarktüsünü kapsar.

Hidroklorotiyazid bir tiyazid diüretiktir. Tiyazid diüretiklerin antihipertansif etki mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Tiyazidler, doğrudan sodyum ve klorür atılım miktarlarımyaklaşık eşdeğer miktarlarda artırarak renal tübüler elektrolit reabsorpsiyon mekanizmalannıetkiler. Hidroklorotiyazidin diüretik etkisi plazma hacmini azaltır, plazma renin aktivitesini vealdosteron salgılamasını artırır ve bunun sonucunda da üriner potasyum ve bikarbonat kaybınıartmr ve serum potasyumunu düşürür. Renin-aldosteron bağı anjiyotensin II ile sağlanır ve bunedenle de bir anjiyotensin II reseptörü antagonistinin aynı zamanda uygulanması, tiyaziddiüretiklerle bağlantılı potasyum kaybını tersine çevirme eğilimi gösterir. Hidroklorotiyazidle,diürez başlangıcı dozdan yaklaşık 2 saat sonra ve en önemli etki de yaklaşık 4 saat sonra olur,etki ise yaklaşık 6-12 saat devam eder.

Epidemiyolojik araştırmalar göstermiştir ki, hidroklorotiyazidle uzun süreli tedavi kardiyovasküler mortalite ve morbidite riskini azaltmaktadır.

Klinik etkililik ve güvenlilik

Olmesartan medoksomil ve hidroklorotivazid kombinasyonukl

inikaçıdan ilgili bir etkisi olmamıştır.

Olmesartan medoksomil 20 mg'lık monoterapi ile yeterince kontrol altına almamayan hastalarda 12,5 ve 25 mg hidroklorotiyazid uygulaması, 24 saatlik sistolik/diastolik kanbasmçIannda, olmesartan medoksomil monoterapi taban çizgisine nazaran, ambülatör kanbasıncı izlemesiyle yapılan ölçümlere göre sırasıyla 7/5 mm Hg ve 12/7mm Hg'lik ilavedüşüşlere neden olmuştur. Taban çizgisine nazaran, geleneksel yöntemle yapılan ölçümleregöre ilave ortalama sistolik/diastolik kan basıncı düşüşleri sırasıyla 11/10 mm Hg ve 16/11mm Hg'ydi.

Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyon tedavisinin etkinliği uzun süreli (bir yıl) tedavi boyunca korunmuştur. Aynı zamanda uygulanan hidroklorotiyazid tedavisininvarlığında veya yokluğunda olmesartan medoksomil tedavisinin kesilmesi , hipertansiyonungeri dönmesine sebep olmamıştır.

Sabit dozlu olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonunun mortalite ve kardiyovasküler morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir.

Diğer bilgiler:

İki büyük randomize kontrollü çalışma (ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) ve VA NEPHRON-D (The VeteransAffairs Nephropathy in Diabetes) bir ADE-inhibitörünün bir anjiyotensin II reseptörblokeriyle kombine kull

anı

mım incelemiştir.

ONTARGET çalışması, kardiyovasküler ya da serebrovasküler hastalık öyküsü olan ya da kanıtlanmış son-organ haşan ile birlikte seyreden tip 2 diyabetes mellitus hastalarmdayürütülmüştür. VA NEPHRON-D çalışması, tip 2 diyabetes mellitus hastalığı olan vediyabetik nefropatisi bulunan hastalarda yürütülmüştür.

Bu çalışmalar, renal ve/veya kardiyovasküler sonlammlar ve mortalite üzerinde anlamlı yarar göstermemiş, monoterapiyle kıyaslandığında hiperkalemi, akut böbrek haşan ve/veyahipotansiyon riskinin arttığı gözlenmiştir. Benzer farmakodinamik özellikleri dikkatealındığında, bu sonuçlar diğer ADE-inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokerleri için deanlamlıdır. Bu nedenle ADE-inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokerleri diyabetiknefropati bulunan hastalarda birlikte kullanılmamalıdır.

ALTITUDE (Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) çalışması, kronik böbrek hastalığı, kardiyovasküler hastalık ya da her ikisi bulunantip 2 diyabetes mellitus hastalannda standart bir ADE-inhibitörü ya da bir anjiyotensin IIreseptörü blokeri tedavisine aliskiren eklenmesinin yararım test etmek için tasarlanan birçalışma olmuştur. Advers sonuç riskinde artış ohnası nedeniyle çalışma erkensonlandırılmıştu. Aliskiren grubunda, plasebo grubuna kıyasla, kardiyovasküler ölüm ve inmevakalarının her ikisi de sayısal olarak daha sık görülmüş ve ilgili advers olaylar ve ciddiadvers olaylar (hiperkalemi, hipotansiyon ve renal disfonksiyon) aliskiren grubunda plasebogrubuna göre daha sık bildirilmiştir.

Melanom dışı cilt kanseri: Epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen mevcut verilere dayanarak, hidroklorotiyazid ve melanom dışı cilt kanseri arasında kümülatif doza bağımlı birilişki gözlenmiştir. Yapılan bir çalışmaya, sırasıyla 1.430.833 ve 172.462 popülasyonkontrolleriyle eşleştirilmiş 71.533 bazal hücreli karsinom vakası ve 8629 skuamöz hücrelikarsinom vakasmdan oluşan bir popülasyon dahil edilmiştir. Yüksek düzeydehidroklorotiyazid kullanımı (>50,000 mg kümülatif) bazal hücreli karsinom için 1,29 (%95güven aralığı (CI): 1,23 - 1,35) ve skuamöz hücreli karsinom için 3,98 (%95 CI: 3,68 - 4,31)düzeyinde düzeltilmiş maruziyet olasılddan oranı (OR;Odds Ratio) ile ilişkilendirilmiştir.Hem bazal hücreli karsinom, hem de skuamöz hücreli karsinom için belirgin bir kümülatifdoz-yanıt ilişkisi gözlenmiştir. Başka bir çalışma, dudak kanseriyle hidroklorotiyazidmaruziyetinin ilişkili olabileceğini göstermiştir: 633 dudak kanseri vakası bir riskli-kümeörnekleme stratejisi kullanılarak 63.067 kontrolle eşleştirilmiştir. 2,1 (%95 CI: 1,7 - 2,6)düzeyinde ayarlanmış bir olasılık oranıyla (OR) ile kümülatif doz-yamt ilişkisi kanıtlanmışolup, uzun zamandır )diksek düzeyde kullananlar için (-25.000 mg) OR 3,9'a (3,0 - 4,9) veen yüksek kümülatif doz için (-100.000 mg) 7,7'ye (5,7 - 10,5) yükselmektedir (aynca bkz.Bölüm 4.4).

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel ÖzelliklerEmilim:

Olmesartan medoksomil:

Olmesartan medoksomil bir ön ilaçtır. Olmesartan medoksomil gastrointestinal kanaldan absorpsiyon sırasında bağırsak mukozasında ve portal kanda esterazlarla farmakolojik olarakaktif metabolit olan olmesartana hızla dönüşür. Plazmada veya atılım ürünlerinde değişikliğeuğramamış olmesartan medoksomil veya yan zincir medoksomil kısmı tespit edilmemiştir. Birtablet formülasyonundan olmesartanm ortalama mutlak biyoyararlanımı %25,6 olmuştur.

Olmesartanm ortalama doruk plazma konsantrasyonuna

(Cmaks),

olmesartan medoksomil oral dozundan sonra yaklaşık 2 saat içinde ulaşılır ve olmesartanm plazma konsantrasyonları 80mg'a kadar artan tek oral dozlarla yaklaşık olarak lineer bir şekilde artmaktadır.

Gıdalann olmesartemm biyoyararlammı üzerinde minimum etkisi vardır ve bu nedenle de olmesartan medoksomil gıdalarla birlikte veya gıdalar olmadan uygulanabilir.

Olmesartanm farmakokinetiğinde klin

ik

açıdan ilgili, cinsiyete bağlı bir farklılık gözlenmemiştir.

Hidroklorotivazid:

Olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazidin kombinasyon halinde oral dozundan sonra ortalama doruk plazma konsantrasyonuna

(Cmaks),1,5-2Dağılım:

Olmesertan medoksomil

Olmesartan plazma proteinine )diksek oranda bağlanır (%99,7), fakat olmesartan ile aynı zamanda uygulanan diğer yüksek oranda bağlı etkin maddeler arasındaki, klinik açıdanönemli proteine bağlanma düzeyindeki etkileşim potansiyeli düşüktür (olmesartanmedoksomil ile varfarin arasındaki, k

liik

açıdan önemli bir etkileşimin olmaması iledoğrulamr). Obnesartanm kan hücrelerine bağlanması ihmal edilebilirdir. İntravenöz dozuygulamasından sonra ortalama dağılım hacmi düşüktür (16 - 29 L).

Hidroklorotivazid:

Hidroklorotiyazid, plazmada %68 proteine bağlıdır ve görünür dağılım hacmi 0,83-1,14 L/kg'dır.

Biyotransformasyon:

Olmesartan medoksomil:

Olmesartanm toplam plazmadan temizle

nm

esi tipik olarak 1,3 L/saatti (CV, %19) ve karaciğer kan akışına (yaklaşık 90 L/saat) nazaran yavaştı. *'*C-etiketli olmesartanmedoksomilin tekli oral dozunun ardından, uygulanan radyoaktivitenin %10-16'sı idrarlaatılır (büyük çoğunluğu, doz uygulamasından sonraki 24 saat içinde) ve geri kazanılanradyoaktivitenin geri kalanı feçesle atılır. %25,6 sistemİk biyoyararlanıma dayanarak, absorbeedilen olmesartan hem böbrek (yaklaşık %40), hem de karaciğer-safra yoluyla (yaklaşık %60)atılarak temizlenir. Tüm geri kazanılan radyoaktivite olmesartan olarak tanımlanmıştır. Başkaönemli metabolit teşhis edilmemiştir. Olmesartamn enterohepatik geri dönüşümüminimumdur. Olmesartamn büyük kısmı safra yoluyla atıldığından, safra tıkanıklığı bulunanhastalarda kullanımı kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).

Hidroklorotivazid:

Hidroklorotiyazid insanda metabolize olmaz ve tamamına yakını değişmeden idrarla atılır.

Eliminasyon:

Olmesartan medoksomil:

Olmesartamn terminal eliminasyon yan ömrü, çoklu oral doz uygulamasından sonra 10-15 saat arasında değişmiştir. Kararlı duruma ilk 5 dozdan sonra ulaşılmıştır ve 14 gün tekrarlanandoz uygulamasmdan sonra başka bir akümülasyon görülmemiştir. Böbreklerden annmayaklaşık 0,5-0,7 L/saattir ve dozdan bağımsızdır.

Hidroklorotivazid:

Hidroklorotiyazidin oral dozunun yaklaşık %60'ı 48 saat içinde değişmemiş etkin madde halinde elimine olur. Böbreklerden annması yaklaşık 250 - 300 mL/dk.'dır. Terminaleliminasyon yan ömrü 10-15 saattir.

OLSART PLUS:

Hidroklorotiyazidin sistemik yararlılığı oknesartan ile birlikte kullanıldığında % 20 düşer. Aneak bu önemsiz düşüş herhangi bir klinik sonuca neden olmaz. Olmesartanm kinetiği,hidroklorotiyazidle birlikte kullamimaktan etkilenmez.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Yaslılar(65yas ve üzerik

Hipertansiyon hastalannda, kararlı durumda olmesartan EAA, daha genç yaş grubuna göre, yaşlı hastalarda (65-75 yaş) yaklaşık %35, çok yaşlı hastalarda (> 75 yaş) yaklaşık %44artmıştır (bkz. Bölüm 4.2). Sınırlı verilere göre hidroklorotiyazidin sistemik klerensi sağlıklıve hipertansif yaşlılarda, genç sağlıklı gönüllüler ile karşılaştınidığmda düşüktür.

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği bulunan hastalarda, kararlı durumda olmesartan EAA, sağlıklı kontrollere nazaran hafif, orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda sırasıyla %62, %82 ve % 179artmıştır (bkz. Bölüm 4.2, 4.4). Böbrek yetmezliği olan hastalarda hidroklorotiyazidinyanlanma ömrü uzar.

Karaciğer yetmezliği:

Tekli oral uygulamadan sonra, olmesartan EAA değerleri, hafif ve orta karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda karşılık gelen sağlıklı kontrollerine nazaran sırasıyla %6 ve %65 daha)diksek olmuştur. Sağlıklı deneklerde, hafif karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda ve ortakaraciğer yetmezliği bulunan hastalarda dozdan 2 saat sonra bağlanmamış olmesartanfraksiyonu sırasıyla %0,26, %0,34 ve %0,41 olmuştur. Orta şiddetteki karaciğer yetmezliğiolan hastalarda tekrarlı dozlamanın ardından, olmesartan ortalama EAA değeri, sağlıklıkontrol grubuna göre yaklaşık %65 daha yüksektir. Olmesartan ortalama Cmaks değerleri,karaciğer yetmezliği olan bireylerde ve sağlıklı bireylerde benzerdir. Şiddetli karaciğeryetmezliği bulunan hastalarda olmesartan medoksomil değerlendirilmemiştir (bkz. Bölüm 4.2,4.4). Karaciğer yetmezliği hidroklorotiyazidin farmakokinetiğini anlamlı derecede etkilemez.

ilac etkileşimleri

Safra asidi bağlayıcı madde kolesevelam:

403750Cmaks%28%394Cmaks%4%154%50 - 524.5).5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlannm toksik potansiyeli, sıçanlarda ve köpeklerde 6 aya kadar tekrarlamah doz oral toksisite araştırmalannda değerlendirilmiştir.Bu sınıftaki diğer tıbbi ürünlerde ise, toksikolojik hedef organ böbrektir. Olmesartanmedoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu fonksiyonel renal değişiklikleri (serum ürenitrojeninde ve serum kreatininde artışlar) artmıştır. Yüksek dozajlar, muhtemelen renal birhemadinamik değişim vasıtasıyla (tübüler hipoksi ve tübüler hücre dejenerasyonuyla birliktehipotansiyondan kaynaklanan düşük renal perfüzyon) sıçanlann ve köpeklerin böbreklerindetübüler dejenerasyon ve rejenerasyona sebep olmuştur. Olmesartanmedoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu, aynca, alyuvar parametrelerinde (eritrosit,hemoglobin ve hematokrit) bir düşüşe ve kalp ağnlığında azalmaya sebep olmuştur.

Bu etkiler diğer ATİ reseptörü antagonistleri ve ADE inhibitörleri için de gözlenmiştir ve jdiksek olmesartan medoksomil dozajlannm farmakolojik etkisiyle indüklendiği ve tavsiyeedilen terapötik dozlarda insanlarla ilgili olmadığı düşünülmektedir, içeriğindeki her birbileşenin ve kombinasyonun kullamidığı genotoksisite araştırmalan, klinik açıdan ilgiligenotoksik bir aktiviteye ait herhangi bir belirti ortaya koymamıştır.

Bir olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun kanserojen potansiyeli araştınimamıştır, çünkü

kl

inik kullanım koşullannda iki münferit bileşen için ilgili etkileredair bir kanıt yoktur.

Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyla tedavi edilen farelerde veya sıçanlarda teratojenite kanıtı yoktur. Bu sınıf bir tıbbi üründen beklendiği gibi, gebeliksırasında olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonlanyla tedavi edildiklerindesıçanlarda fetal toksisite gözlenmiştir (önemli derecede azalan fetal vücut ağırlıklarıylakanıtlanır) (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.6).

6. FARMASÖTtK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Cellactose 80 (laktoz monohidrat(inek sütü kaynaklı), mİkrokristalin selüloz)

Prejelatinize nişasta L-Hidroksi propil selüloz LH 11Mİkrokristalin selüloz PH 102Gliseril DibehenatMagnezyum stearat

Film kaplama maddesi: Advantia Preferred Yellow (Hipromelloz, kopolividon, polietilen glikol, kaprilik kaprik trigliserid, polidekstroz, titanyum dioksit, kırmızı demir oksit, sandemir oksit)

6.2. Geçimsizlikler

ilgili değildir.

6.3. Raf ömrü

24 ay.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25 “C'nin altındaki oda sıcaklığında ve ambalajında saklamr.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

HDPE formaturalı Alüminjoım-Alüminyum blisterler 28 film tablet içeren blister ambalaj

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklan Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

NOBEL İLAÇ PAZARLAMA VE SANAYİİ LTD.ŞTİ.

İnkılap Mah. Akçakoca Sok.No:10 Ümraniye 34768 İstanbul

8. RUHSAT NUMARASI

234/4

9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 08.08.2011 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ