Acomet 500 mg/100 ml IV İnfüzyon İçin Çözelti İçeren Flakon Kısa Ürün Bilgisi

Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar » Antibakteriyel (Antibiyotik) İlaçlar » RİFAMPİSİN/RİFAMİSİN » Fluorokinolonlar » Levofloksasin

KISA URUN BİLGİLERİ 1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

ACOMET 500 mg/100 mL IV ınfüzyon için çözelti içeren flakon Sterü-Apirojen

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin madde:

100 mL infüzyon çözeltisinde;
Levofloksasin 500 mg (5 mg/nıL)
(500,0 mg Levofloksasine eşdeğer 512,5 mg Levofloksasin hem i hidrat içerir.)

Yardımcı maddeler:

Sodyum klorür...........630,4 mg
Sodyum hidroksit.......k.m.
Yardımcı maddeler için 6,l'e bakınız,

3. FARMASÖTİK FORM

IV infüzyon için çözelti
Şeffaf flakona doldurulmuş steril, berrak ve san renkli çözelti

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

ACOMET, levofloksasine duyarlı mikroorganizmaların etken olduğu aşağıda belirtilen enfeksiyonların tedavisinde, erişkinlerde kullanılmak üzere endikedır:
• Toplumda edinilmiş pnömonı

Staphylococcus aureiıs, Streptococcus pneumoniaeHaemophihts influenzae, Haemophiius parainjluenzae, Klebsiella pneumoniae, Moraxei!a caiarrhalis, Chlamydia pneumoniae, Legioneila pneumophila veya Mycoplasma pneımıoniae 'nin neden olduğu

• Pıyelonefrit dahil, komplikasyonlu üriner sistem enfeksiyonları

Escherichia coli'ninEnterococcııs faecalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Kiebsieiia pneumoniae, Proteiıs mirabilis veya Pseudomonas aeruginosa'n\n

neden olduğu
• Prostatit;

Escherichia coli, Enterococcus faecalis ya da SiapyIococcus epidermidis' ın

neden olduğu
• Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
Metisiline duyarlı

Sfaphylococcus mıreus, Enterococcus faecalis, Streplococcıts pyogenes veya Proteits mirabilis'\x\Sfaphylocuccus aııreiısSireptococcus pyogenes'm

neden olduğu abse, selülit, furonkül, impetigo, piyoderma, yara enfeksiyonlarının dahil olduğu koınplikasyonsuz deri ve deri ekleri enfeksiyonları
• Hastanede edinilmiş pnömoni

Staphylococcus aureiıs, Pseiidomonas aenıginosa, Serratia marcescens, Escherichia cali, Klebsiella pneıtmoniae, Enterobacter aerogenes, Haemophilus influenzaeStreptococcııs ptıeumoniae.Pseudomonas aenıginosa

olması halinde bir anti-psödomonal P-laktam ile kombine tedavi önerilir.
• Solunum yoluyla geçen şarbon

Bacıllus anthracis'e

maruz kalmayı takiben, hastalığın ortaya çıkışını azaltmak ve ilerlemesini yavaşlatmak için de endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

ACOMET yavaş intravenöz infüzyon şeklinde (en az 60 dakika süren infüzyon) günde tek doz veya iki kez uygulanabilir. Dozaj, enfeksiyonun tipine, şiddetine ve olası etken patojenin duyarlılığına bağlı olarak ayarlanır. Hastanın durumuna bağlı olarak, başlangıçtaki iv uygulamadan birkaç gün sonra oral levofloksasin uygulamasına geçilmesi mümkün olabilmektedir, Oral ve parenteral formlar biyoeşdeğer olduğundan, her iki formda da aynı dozajın uygulanması mümkündür.

Pozoloji:

ACOMET'in erişkinlerde aşağıda belirtilen dozlarda uygulanması önerilir;

Böbrek fonksiyonlan normal (kreatinin klerensi >SOmL/dakika) olan hastalarda dozaj

Günlük dozaj (enfeksiyonun şiddetine göre)









Günde tek doz 250 mg veya 7-14 gün tek doz veya iki kez 500 mg

Hastanede edinilmiş pnömoni






*

^}iddetli enfeksiyon vakalarında dozajın artın İması düşünülmelidir.

**

Solunum yoluyla geçen şarbona maruz kalındığından şüphelenildiğinde veya manız kalındıktan sonra mümkün olan en kısa sürede siprofloksasın uygulamasına başlanmalıdır.

Uygulama şekli:

ACOMET, sadece yavaş intravenöz infüzyon ile uygulanır. Uygulama günde tek doz veya günde iki kez yapılabilir, infüzyon süresi 500 mg ACOMET için 60 dakika olmalıdır (Bkz. bölüm 4.4). Hastanın durumuna bağlı olarak, birkaç gün içinde aynı dozajla, başlangıçtaki intravenöz uygulamadan oral levofloksasin uygulamasına geçilmesi mümkün olabilmektedir.
ACOMET, aşağıdaki infüzyon çözeltileri ile geçımlıdir:
- % 0,9 sodyum klorür çözeltisi
- % 5 dekstroz çözeltisi
- % 2,5 dekstroz, Rınger çözeltisi içinde
- Parenteral beslenme için hazırlanmış kombinasyon çözeltileri (amino asitler, karbonhidratlar, elektrolitler)
Heparin veya alkali çözeltiler (sodyum hidrojen karbonat gibi) ile karıştırılmamalıdır.
Askılı etiketin kullanımı:








Tedavinin süresi
Tedavinin süresi hastalığın seyrine bağlıdır (Yukarıdaki pozoloji tablosuna bakınız). Genel olarak bütün antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi, ACOMET kullanımı hastanın ateşi düştükten ve bakteriye! eradikasyon elde edildiğme dair kanıt sağlandıktan sonra, en az 48-72 saat daha sürdürülmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Aşağıdaki tabloda belirtilen şekilde kullanılır.

Kreatinin klerensi <50 mlJdakika olan hastalarda dozaj (Enjeksiyonun şiddetine göre)

r'	250 mg/24 saat	500 mg/24 saat	500 mg/12 saat	750 mg/24 saat
Kreatinin klerensi	ilk doz 250 mg	ilk doz 500 mg	ilk doz 500 mg	ilk doz 750 mg

50-20 mL/dakika	sonra: 125 mg/24 saat	sonra: 250 mg/24 saat	sonra: 250 mg/12 saat	sonra: 750 mg/48 saat'
19-10 mL/dakika <10 mL/dakika (hemodiyaliz ve sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz ile birlikte)*	sonra: 125 mg/48 saat sonra: 125 mg/48 saat i	sonra: 125 mg/24 saat	sonra: 125 mg/12 saat	sonra: 500 mg/48 saat
		sonra: 125 mg/24 saat	sonra, 125 mg/24 saat	sonra: 500 mg/48 saat

* Hemodiyalizi takiben veya sürekti amhulatuvar peritoneal diyalizde ek bir doza gerek yoktur.Karaciğer yetmezliği:

Levofloksasin karaciğerde çok düşük miktarlarda metabolize olur ve esas olarak böbrekler yoluyla vücuttan atılır. Bu nedenle, karaciğer yetmezliğinde dozaj ayarlamasına gerek yoktur.

Pediyatrik popülasyon:

ACOMET çocuklarda ve büyümesi devam eden ergenlerde kontrendikedir (Bkz. bölüm 4.3).

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonları yeterli düzeyde ise dozaj ayarlamasına gerek yoktur (Bkz. bölüm 4,4, QT aralığının uzaması).

4.3. Kontrendikasyonlar

Aşağıda belirtilen durumlarda ACOMET (levofloksasin) kullanılmamalıdır:
• Levofloksasine veya ACOMET bileşiminde bulunan maddelerden herhangi birine veya fluorokınolon grubu bir diğer antibakteriyel ilaca karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalar
• Epilepsisi olan hastalar
• Fluorokinolon grubu bir antibakteriyel in kullanımına bağlı geliştiği bilinen tendon rahatsızlığı öyküsü olan hastalar
• Çocuklar ve büyümesi devam eden ergenler
• Hamilelik sırasında
• Emziren kadınlarda
Çocuklarda, büyümesi devam eden ergenlerde, hamilelik sırasında ve emziren kadmlarda kullanımı kontrendikedir çünkü -hayvan çalışmalarına dayanılarak- gelişmekte olan organizmanm gelişen kıkırdak dokusuna zarar verme riski tamamen göz ardı edilemez.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Genel uyanlar
Çok ciddi pnömokoksik pnömoni olguları için ACOMET en uygun tedavi olmayabilir.

P. aenıginosa"nm

etken olduğu nozokomiyal enfeksiyonlarda kombine tedaviye ihtiyaç olabilir.
Konvülsiyona eğilimli hastalar
Diğer kinolonİarla olduğu gibi ACOMET, epilepsi öyküsü olan hastalarda kontrendikedir.
önceden merkezi sinir sistemi lezyonu bulunan, konvülsiyona eğilimli olan hastalarda, fenbufen ve benzeri non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar alan ya da teoftlin gibi serebral konvülsıyon eşiğini düşüren ilaçlar almakta olan hastalarda çok dikkatli kullanılmalıdır (Bkz. bölüm 4,5) Konvülsiyon tipi nöbet oluşması durumunda levofloksasin tedavisinin kesilmesi gerekir.

Clostridiim diffıcüe

ile ilişkili hastalık (Psödemembranöz kolit)
ACOMET tedavisi sırasında veya sonrasında şiddetli, ısrarlı ve/veya kanlı diyare görülürse, bu en ciddi formu psödomembranöz kolit olan

Clostridiım dijfıcile

ile ilişkili hastalığın belirtisi olabilir. Eğer psödomembranöz enterokolitten şüpheleniliyorsa, ACOMET tedavisi hemen sonlandınlmalı ve gecikmeden uygun destekleyici ve/veya spesifik tedaviye (örn. oral vankomisin, teikoplanin veya metronidazol) başlanmalıdır Bu klinik durumda, barsak hareketlerini engelleyen ilaçlar kontrendikedir.
Tendinit ve tendon rüptürü
Nadiren tendinit meydana gelebilir. En çok aşil tendonunu etkiler ve tendon rüptürüne yol açabilir. Bu istenmeyen etki tedaviye başladıktan sonra 48 saat içinde meydana gelebilir ve bilateral olabilir. Yaşlılarda ve kortikosteroid kullanan hastalarda tendon rüptürü riski artar. Bu hastalara ACOMET reçete edildiyse, yakından takip edilmeleri gerekir. Tendinit belirtileri yaşayan bütün hastaların doktorlarına haber vermesi gerekir. Eğer tendinitten şüpheleniliyorsa ACOMET tedavisi derhal kesilmeli ve etkilenmiş tendonun hareketsiz tutulması (immobilizasyon) şeklinde uygun tedavi başlatılmalıdır.
Böbrek yetmezliği olan hastalar
Levofloksasin temel olarak böbrekler yoluyla atıldığından, böbrek yetmezliği olan hastalarda ACOMET dozunun ayarlanması gerekir (Bkz. bölüm 4.2),
Işığa karşı duyarlılık gelişmesi (Fotosensitizasyon)
Levofloksasine bağlı fotosensitizasyon çok nadiren görülmekle birlikte, hastaların tedavi süresince kuvvetli güneş ışığına çıkmamaları veya solaryum gibi yapay ultraviyole ışınlarına maruz kalmamaları önerilir.
Süperenfeksiyon
Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, levofloksasinin uzun süreli kullanımı, dirençli olmayan organizmaların aşırı çoğalmasına sebep olabilir. Hastanın durumunun tekrarlayan değerlendirmeleri önemlidir. Eğer süperenfeksiyon oluşursa uygun tedavi yöntemleri uygulanmalıdır.
QT aralığında uzama
Çok seyrek olarak levofloksasin dahil fluorokinolon verilen hastalarda QT aralığmda uzama bildirilmiştir.
Levofloksasin de dahil olmak üzere fluorokinolon kullanan hastalarda, aşağıdaki gibi QT arahğının uzaması açısından risk fektörleri varsa dikkatli olunması gerekir;
• İleri yaş
• Düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği (örn. hipokalemi, hipomagnezemi)
• Konjenital uzun QT sendromu
• Kardiyak hastalık (örn. kalp yetmezliği, miyokart infarktüsü, bradıkardi)
• QT aralığını uzattığı bilinen ilaçların birlikte kullanılması (örn. Sınıf lA ve III antiaritmikler, trısıklik antidepresanlar, makrolidler)
Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği olan hastalar
Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesınde latent veya aktüel defekt bulunan hastalar kınolon grubu antibakteriyellerle tedavi edildiğinde hemolitik reaksiyonlara eğilimi artabilir, bu yüzden ievofloksasin bu tip hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Hipoglisemi
Diğer tüm kinolonlarla olduğu gibi, genellikle oral hipoglisemık ajan (örn. glibenklamıd) veya insülin ile tedavi gören diyabetli hastalarda hipoglisemi görüldüğü bildirilmiştir. Diyabetli hastalarda kan glukozunun dikkatle takip edilmesi tavsiye edilmektedir (Bkz. bölüm 4.8).
Periferik nöropati
Levofloksasin de dahil olmak üzere fluorokinolon kullanan hastalarda, başlangıcı hızlı olabilen duyusal veya duyusal-motor periferik nöropati bildirilmiştir. Geri dönüşümsüz bozuklukların gelişmesini önlemek için, eğer hasta nöropati semptomları yaşarsa levofloksasin kullanımına son verilmesi gerekir,
Miyastenia Gravis'in şiddetlenmesi
Fluorokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve Miyastenia Gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Fluorokinolon kullanan Miyastenia Gravisli hastalarda, ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan post marketing ciddi advers olaylar fluorokinolonla ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde Miyastenia Gravİs bulunan hastalar fluorokinolon kullanmaktan kaçınmalıdır.
İnfuzyon süresi
ACOMET için önerilen infüzyon süresi en az 60 dakikadır. Bu süre boyunca hasta gözlenmelidir. ACOMET ile taşikardi ve kan basıncında geçici düşme, nadir vakalarda kan basıncmın belirgin şekilde düşmesi ile dolaşım kollapsı gelişebilmektedir. Levofloksasin (ofloksasinin 1-izomeri) infüzyonu sırasında kan basıncında dikkati çekecek kadar bir düşme gözlenirse, infüzyon hemen kesilmelidir.
Aşırı duyarlılık reaksiyonları
Levofloksasinin ilk dozunu takiben, nadiren öldürücü potansiyeli olan ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonları (örn. anjiyoödem, anaflaktik şok) gelişebilir (Bkz. bölüm 4.8). Hastalar derhal tedaviyi kesmeli ve acil önlem alınması için doktora başvurmalıdır.
K vitamini antagonistleriyle tedavi edilen hastalar
K vitamini antagonisti (örn. varfarin) ile tedavi edilen hastalarda eş zamanlı ACOMET kullanılması durumunda koagülasyon testlerinde (PT/INR) yükselme ve/veya kanamada artış gelişebileceğinden bu ilaçların birlikte kullanılması durumunda, koagülasyon testleriyle takip yapılması gereklidir (Bkz. bölüm 4.5).
Psikotik reaksiyonlar
Levofloksasin dahil, kinolon alan hastalarda psikotik reaksiyonlar geliştiği bildirilmiştir. Çok nadir olgularda, bazen tek bir levofloksasin dozunu takiben intihar düşüncelerine kapılma ve kendini tehlikeye atma davranışları görülmüştür (Bkz. bölüm 4.8). Hastada bu gibi reaksiyonlar gelişirse levofloksasin kesilmeli ve uygun önlemler atınmalıdır, Psikotik bozukluğu olan veya psikiyatrik hastalık öyküsü bulunan hastalarda levofloksasin kullanılması gerekiyorsa dikkatli olunmalıdır.
Opiatlar
Levofloksasin ile tedavi edilen hastalarda, idrarda opıatların tespitinde yalancı pozitif sonuçlar alınabilir. Bu nedenle, pozitif opiat neticesinin daha spesifik bir metotla doğrulanması gerekebilir.
Hepatobiliyer bozukluklar
Altta yatan sepsis gibi çok ciddi hastalıkları bulunan kişilerde, levofloksasin uygulanması ile karaciğer nekrozundan yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliğine kadar gidebilen olgular rapor edilmiştir (Bkz. bölüm 4.8). İştahsızlık, sanlık, koyu renkte idrar, kaşıntı veya karmda hassasiyet gibi karaciğer hastalığıyla ilgili semptom ve işaretler gelişirse, hastanın tedaviyi durdurması ve derhal doktoruyla temas kurması gerekir.
Bu tıbbi ürün her 500 mg'lık dozunda yaklaşık 305 mg sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler İle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Teofilin. fenbufen veva benzeri diğer nonsteroidal antienflamatuvar ilaçlar

Yapılan bir klinik çalışmada levofloksasin ile teofilin arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşim bulunmamıştır. Fakat konvülsiyon eşiğini düşüren ilaçlar, teofilin veya nonsteroidal antienflamatuvar ilaçların, kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde, beyin konvülsiyon eşiğinde belirgin bir düşme görülebilir.
Tek başına uygulanmasına kıyasla, fenbufen ile birlikte kullanıldığında levofloksasinın konsantrasyonu yaklaşık olarak % 13 oranında daha yüksek bulunmaktadır.

Probenesid ve simetidin

Levofloksasin, probenesid ve simetidin gibi levofloksasinın tübüler böbrek sekresyonunu azaltan ilaçlarla birlikte uygulandığında, özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Probenesid ve simetidin, levofloksasinin eliminasyonu üstünde istatistiksel olarak önemli ölçüde etki yapmaktadır. Levofloksasinin renal klerensi, simetidin ile %24 oranında; probenesid ile %34 oranında azalmaktadır. Bunun nedeni her iki ilacın da levofloksasinin renal tübüler sekresyonunu bloke etmesidir. Ancak yapılan çalışmada incelenen dozlarda, İstatistiksel olarak anlamlı görülen kinetik farklılıkların, klinik açıdan anlamlılık taşıması ihtimali yoktur.

SiklosDorİn

Siklosporinin yan-ömrü, levofloksasin ile birlikte uygulandığında %33 oranında artmaktadır. Bu durum klinik açıdan önemli olmadığı için doz ayarlamasına gerek yoktur,

K vitamini antagonistlerı

Levofloksasin ile birlikte, bir K vitamini antagonisti (örneğin varfarin) ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testlerinde (PT/INR) yükselmeler ve/veya kanamada şiddetli olabilen artışlar bildirildiğinden, K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testleri yakından takip edilmelidir.
Hastalar kanama belirtisi yönünden de dikkatli bir şekilde takip edilmelidir (Bkz. bölüm 4.4),

QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar

Levofloksasin diğer fluorokinolonlarda olduğu gibi, QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlan (örneğin Sınıf lA ve

III

antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler) alan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (Bkz. bölüm 4.4, QT aralığının uzaması).
Diğer klinik farmakoloji çalışmalarında kalsiyum karbonat, digoksin, glibenklamid, ranitidin, varfarin ile birlikte uygulanması halinde [evofloksasının farmakokınetiğinde klinikte önemi olabilecek herhangi bir değişiklik olmadığı gösterilmiştir,

4.6. Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadmlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Gebelik dönemi

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya doğum ve/veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımmdan yetersizdir (Bkz, bölüm 4.3 ve 5,3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir, İnsanlarla ilgili verilerin yeterli olmaması ve fluorokinolonlaria yapılan deneysel çalışmalarda büyüyen organizmalarda ağırlık taşıyan kıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle, ACOMET gebelik döneminde kullanılmamalıdır,

Laktasyon dönemi

Levofloksasmin insan ya da hayvan sütü ile atıldığına ilişkin yetersiz/sınırlı bilgi mevcuttur, Levofloksasinın süt ile atılmasına yönelik fızikokimyasal ve eldeki farmakodinamik/toksikolojik verilere dayanılarak emzirilen çocuk açısından bir rİsk olduğu göz ardı edilemez, Fluorokinolonlaria yapılan deneysel çalışmalarda büyüyen organizmalarda ağırlık taşıyan kıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle, ACOMET emzirme döneminde kullanılmamalıdır (Bkz. bölüm 4,3 ve 5,3),

Üreme yeteneği/Fertilite

ACOMET'ın insanların üreme yeteneği üzerindeki etkisine ilişkin yeterli veri mevcut değildir,

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

ACOMET kullanımı, hastanın konsantrasyon ve tepki verme yeteneğini bozabilecek sersemlik/baş dönmesi, görme bozuklukları, uyuklama gibi bazı istenmeyen yan etkilere yol açabilir. Araç ve makine kullanımı gibi özel dikkat isteyen durumlarda bu yeteneklerdeki azalma bir risk teşkil edebilir. ACOMET kullanırken bu gibi yan etkiler yaşayan hastaların araç ve makme kullanmaması gerekir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Aşağıda verilen bilgiler 5000'den fazla hastanın katıldığı klinik araştırmalardan ve pazarlama sonrası deneyimlerden elde edilen verileri temel almaktadır.
Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10), yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100), seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Her sıklık grubu içinde sunulan istenmeyen etkiler azalan şiddete göre sıralanmıştır.

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: Mantar enfeksiyonları (ve diğer dirençli mikroorganizmaların çoğalması)

Kan ve lenf sistemi bozuklukları

Yaygın olmayan: Lökopeni, eozinofıli Seyrek: Nötropeni, trombositopeni Çok seyrek: Agranülositoz
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Pansitopenİ, hemolitik anemi

Bağışıklık sistemi bozuklukları

Çok seyrek: Anafılaktik şok (İlk dozdan sonra bile bazen anafılaktik ve anaflaksi benzeri reaksiyonlar meydana gelebilir.)
Bilinmiyor: Hıpersensitivite

Metabolizma ve beslenme bozuklukları

Yaygın olmayan: Anoreksi
Çok seyrek: Özellikle diyabetli hastalarda hipoglisemi

Psikiyatrik bozukluklar

Yaygın olmayan: İnsomnia, sinirlilik
Seyrek: Psikotik bozukluk, depresyon, konfüzyon durumu, ajitasyon, anksiyete
Çok seyrek: İntihar düşünceleri ve intihar girişimi de dahil, kendine zarar verici davranışlarla
birlikte psikotik reaksiyonlar, halüsınasyon

Sinir sistemi bozuklukları

Yaygın olmayan: Sersemlik, baş ağrısı, uykusuzluk Seyrek: Konvülsiyon, tremor, parestezi
Çok seyrek: Duyusal ve duyusal-motor periferik nöropati, tat duyusu kaybı (aguzı) dahil disguzi, anosmi dahil koku duyusu kaybı (parosmi)

Göz bozuklukları

Çok seyrek: Bulanık görüş dahil görme yeteneğinde bozulma

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Yaygın olmayan: Vertigo
Çok seyrek: İşitme yeteneğinde bozulma
Bilinmiyor: Kulak çınlaması

Kardiyak bozukluklar

Seyrek; Taşikardi
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Elektrokardıyogramda QT aralığının uzaması (Bkz. bölüm 4.4, QT aralığı uzaması ve bölüm 4.9)

Vasküler bozukluklar

Yaygın: Flebit Seyrek: Hipotansiyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Seyrek: Bronkospazm, dıspne Çok seyrek: Alerjik pnömoni

Gastrointestinal bozukluklar

Yaygın: Diyare, bulantı
Yaygın olmayan: Kusma, karın ağrısı, dispepsİ, midede gaz toplanması, kabızlık
Seyrek: Hemorajik diyare (Çok seyrek olgularda psödomembranöz kolit dahil, enterokolite işaret
edebilir.)

Hepato-biliyer bozukluklar

Yaygın: Karaciğer enzimlerinde artış (ALT/AST, alkalen fosfataz, GGT)
Yaygm olmayan: Kanda bilirubin artışı Çok seyrek: Hepatit
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Sarılık ve ağır karaciğer hasarı. Primer olarak altta yatan ciddi hastalığı bulunan hastalarda, levofloksasin ile akut karaciğer yetmezliği gelişen olgular rapor edilmiştir.

Deri ve deri altı dokusu hastalıkları

Yaygın olmayan: Kaşıntı, kızarıklık Seyrek: Ürtiker
Çok seyrek: Anjiyonörotik ödem, fotosensitivite reaksiyonu
Bilinmiyor; Toksİk epidermal nekroliz, Stevens'johnson sendromu, eritema multiforme, hiperhidroz
Bazen ilk dozu takiben bile mukokütanöz reaksiyonlar meydana gelebilir.

Kas-iskelet bozuklukları, bağ dokusu ve kemik hastalıkları

Seyrek: Tendinit dahil tendon bozukluğu (Bkz. bölüm 4.4) (Örneğin aşil tendonunda gelişebilir.), artralji, miyalji
Çok seyrek: Tendon ruptürü (Bkz. bölüm 4,4) (Bu istenmeyen etki tedaviye başladıktan sonra 48 saat içinde meydana gelebilir ve bılateral olabilir.), Miyastenia Gravisli hastalar için özellikle önemli olan kas güçsüzlüğü
Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Rabdomiyoliz, Miyastenia Gravis'in şiddetlenmesi

Böbrek ve idrar hastalıkları

Yaygın olmayan; Kan kreatinin düzeyinin artması
Çok seyrek: İntersitisyel nefrite bağlı gelişen akut böbrek yetmezliği

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: İnfüzyon yapılan bölgede reaksiyon (ağrı, kızarıklık)
Yaygın olmayan: Asteni Seyrek: Ateş
Bilinmiyor: Ağrı (sırt, göğüs ve ekstremiteler dahil)

Fluorokinolon uygulanmasıyla ilişkili diğer istenmeyen etkiler:

• Ekstrapiramidal semptomlar ve kas koordinasyonuyla ilgili diğer bozukluklar
• Aşjrı duyarlılığa bağlı vaskülıt
• Porfiri hastalığı bulunanlarda porfiri atakları

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Belirtiler:
Hayvanlarda yapılan toksisite çalışmalarına göre ACOMET'in akut aşırı dozu durumunda beklenmesi gereken en önemli işaretler konfüzyon, sersemlik, bilinç bozukluğu ve konvülsif nöbetlerdir. Konfüzyon durumu, konvülsiyon, halüsinasyon ve tremoru da içeren merkezi sinir sistemi etkileri, pazarlama sonrası deneyimlerde gözlenmiştir.
Gastrointestinal sistemle ilgili reaksiyonlar bulantı ve mukoza erozyonlarıdır.
Supra-terapötik dozlarla yapılan klinik farmakoloji çalışmalarında QT aralığında uzama görülmüştür.
Tedavi:
Aşırı doz durumunda hasta dikkatle izlenmeli, QT aralığında uzama ihtimali olduğundan EKG takibi yapılmalı ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Mide mukozasının korunması için antasidler uygulanabilir.
Hemodiyaliz, peritoneal diyaliz veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz, levofloksasinin vücuttan uzaklaştırılmasında etkili değildir. Spesifik bir antidotu yoktur.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller-fluorokinolonlar ATC Kodu: J01MA12
Levofloksasin fluorokinolon sınıfından sentetik bir antibakteriyel ilaçtır, Rasemik etkin madde olan ofloksasinin S {-) enantiomeridir.
Etki mekanizması
Bir fluorokinolon antibakteriyel ilaç olarak levofloksasin, DNA giraz kompleksi ve topoizomeraz IV üzerine etki yapar.
Antibakteriyal spektrumu
Direnç oranları coğrafık olarak ve seçilen suş için zamana bağlı olarak değişebilir ve direnç paternleri için lokal bilgiler, özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde göz önünde bulundurulmalıdır.
İn vıtro olarak levofloksasinin aşağıda belirtilen patojenlere etkin olduğu gösterilmiştir:

Gram-pozitif aeroh: Corynehacterinm diphthenae, Enferococcns faecalis* , EnterecoccusListeria monocytogenes,Siaphylococctts aureiısStaphylococcııs epidermidisStaphylococcııs sapruphyticus,Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniaeSıreptococcns pyogenes*,Gram-negatif aerob: Acineiobacter batımamii, AdnetobacterActinobaccillu.s actinomycetemcomUans. CUrobacter freundii*, Eikenella corrodens, Enlerobacter aerogenes, Enterobacier agglomerans, Enterobacter cloacaeEmerobacterEscherichia coli*, Gardnereİia vaginalis, Haemophılus dtıcreyi, Haemophilus influenzae*Haemophilus parainfluenzae*, HeUcobacter pylori, Klehsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae*, KlebsiellaMoraxeUa catarrhalisMorganella morganii*, Neisseria gonorrhoeaeNeisseria meningitidis, Pasteııreiia canis, Pasteiırella dagmatis, Pasteurella multocida, PasleurellaPratetıs mirabilis*, Proteus vıdgaris, Pruvidencia reügeri, Providencia stuartii, ProvidenciaPseudomonas aeruginosa*, PseudomonasSalmonellaSerratia marcescens*, SerraliaAnaerob: Bacteroides fragilis, RifİdobactehumCiostridium perfringens, FıisohactemımPeptostreptococcus, PropionibacterilimVeiiloneliaDiğer: BartonellaChlamydia pneumoniae*, Chlamydia psillaci, Chlamydia trachomaiis, Legionella pneumophila*, LegionellaMycohacteriumMycobacteritim leprae, Mycohacterium tubercıılosis, Mycoplasma homıms, Mycoplasma pneumoniae*, RickettsiaUreaplasma urealyticum.

Orta duyarlı mikroorganizmalar:

Gram-pozitif aerob:Corynebacterium urealyticum, Corynebacterium xerosis, Enterococcııs faecium, Staphylococcus epidermidisStaphylococcus haemolyticusGram-negatif aerob:Rurkholderia cepacia, CampyIobacter jejuni^coliAnaerob:Bacteroides ovatııs, Bacteroides thetaiotamicron, Bacteriodes vulgatus, Ciostridium diffıcile, Prevotellave Porphyromonas

spp

Dirençli mikroorganizmalar:

Gram-pozitif aerob;Corynebacterium Jeikeium, StaphylococcusStaphylococcııs aureiısGram-negatif aerob:Alcaligenes xylosoxidansAnaerob:Bacteriodes thetaiotaomicron.Diğer:Mycohacterium avium *

Klinik etkinlikleri klinik araştırmalarda kanıtlanmıştır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:

Oral yoldan verilen levofloksasin 1-2 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarının elde edilmesiyle hızla ve neredeyse tamamen absorbe olur (Tek doz 500 mg levofloksasinin ardından
Cmax: 5,2±1,2 mcg/nıL'dir). Mutlak bıyoyararlanımı %99-100'dür. Levofloksasm 50 ila 1000 mg aralığında doğrusal farmakokinetik özellik gösterir.
Günde tek veya iki doz 500 mg'ın alınmasından 48 saat sonra sabit duruma ulaşır.
Günde veya iki günde bir uygulanan nıultipl oral veya IV 500 mg doz uygulamasının 10. gündeki doruk ve çukur plazma konsantrasyonlarmı gösteren tablo aşağıdadır:
PK parametresi (ortalama ±SD)
500 mg multipl-doz yönetimi
Günde tek doz
Günde iki doz

	500 mg oral	500 mg IV*	500 mg oral	500 mgIV 1
Doruk plazma konsantrasyonu (mcg/mL)	5,7±1,4	' 6', 4±Ö'8	i 7,8±1,1 1 1 i	7,9±],1
Çukur plazma konsantrasyonu (mcg/mL)	0,5± 0,2	0,6±0,2	3,0±0,9	2,3±0,5 ......... ..........._J

*500 mg IV için infüzyon süresi 60 dk'dır.
Levofloksasinm emilimi üzerinde gıdaların küçük bir etkisi vardır.

Dağılım:

Tek doz ve tekrarlayan 500 mg ve 750 mg dozlarının uygulanmasından sonra, vücut dokularına yaygın dağılım gösteren levofloksasinin ortalama dağılım hacmi yaklaşık 100 L'dir. Levofloksasinin yaklaşık %30-40'ı serum proteinlerine bağlanmış durumdadır.
Dokulara ve vücut sıvılarına geçiş:

BronşialMukoza, Epitelya!Mukus Snnsma ve A/veolar Makrofajlara Penetrasyon

Tek doz 500 mg p.o. dozdan sonra bronşial mukozada ve epitelyal mukus sıvısında maksimum levofloksasin konsantrasyonları sırasıyla 8,3 (ig/g ve 10,9 (ig/mL olup mukozadan ve epitelyal mukus sıvısından seruma penetrasyon oranları sırasıyla 1,1-1,8 ve 0,8-3'tür. Bu düzeylere sırasıyla, verildikten yaklaşık 1 saat veya 4 saat sonra ulaşılmıştır.
5 gün boyunca 500 mg ve 750 mg oral uygulamanın ardından, son uygulamadan 4 saat sonraki epitelyal mukus sıvısında ortalama konsantrasyonlar sırasıyla 9,94 mcg/mL ve 22,12 mcg/mL'dir. Alveolar makrofajda sırasıyla 97,9 mcg/mL ve 105,1 mcg/mL'dir.

Akciğer Dokusuna Penetrasyon

500 mg p.o. dozdan sonra akciğer dokusundaki maksimum levofloksasin konsantrasyonları 11.3 }ig/g'dır ve bu düzeylere, verildikten yaklaşık 4-6 saat sonra ulaşılmış olup akciğer dokusundan plazmaya dağılım oranı 2-5'tir.

Bül Sıvısına Penetrasyon

3 gün boyunca 500 mg'lık dozun günde bir veya iki kez verilmesinden 2-4 saat sonra, bül sıvısı içinde sırasıyla 4,0 ve 6,7 |ig/mL'lik maksimum levofloksasin konsantrasyonlarına ulaşılmış olup bül sıvısı/plazma oranı yaklaşık 1 'dır.

Kemik Dokusuna Dağılım

Levofloksasin proksımal ve dıstal femurdaki kortıkal ve süngerimsi dokuya penetrasyon oranlan O l'den 3'e olmak üzere iyi şekilde penetre olur. 500 mg p.o.'nun ardından spongıos proksımal femurdaki maksimum levofloksasin konsantrasyonu uygulamadan 2 saat sonra yaklaşık 15,1 mcg/g'dır.

Serebro-Spinal Sıvıya Penetrasyon

Levofloksasinin serebro-spinal sıvıya geçişi düşüktür.

Prostat dokusuna dağılım

Günde 3 kez oral 500 mg levofloksasm uygulanmasından sonra prostat dokusundaki konsantrasyonu ortalama 2 saatten sonra 8,7 |.ıg/g ve ortalama prostat/plazma konsantrasyonu 1,84'dür.

İdrardaki Konsantrasyonu

150 mg, 300 mg veya 500 mg'lık oral tek dozdan sonra levofloksasinin ortalama idrar konsantrasyonları sırasıyla 44 mg/L, 91 mg/L ve 200 mg/L'dir.

Bivotransformasvon:

Levofloksasin çok az düzeyde metabolize olur, metabolitlerı desmetil-levofloksasin ve levofloksasin N-oksittir. Metabolitler, idrarda atılırlar ve dozun <%5'ini oluştururlar, Levofoksasin stereokimyasal olarak stabildir ve izomerik dönüşüme uğramaz.

Eliminasvon:

Levofloksasin oral ve intravenöz verilmesini takiben, plazmadan göreceli olarak yavaş elimine olur (tu : 6 - 8 saat). İtrahı esas olarak renal yoldandır (verilen dozun >%85'ı).
500 mg tek dozu takiben levofloksasinm ortalama total vücut klerensi 175±29,2 mL/dk'dır.
750 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 143±29,1 mL/dk'dır.
Levofloksasinin intravenöz ve oral uyguianmasmda temel farmakokinetik farklılık yoktur, bu oral ve intravenöz yolların birbirinin yerine geçebileceğini düşündürmektedir.

Doğrusallık/Dogrusal olmayan durum:

150-600 mg doz aralığında levofloksasin doğrusal bir farmakokinetik İzler.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek vetmezli&i olan hastalar:

Böbrek yetmezliğinde levofloksasinin farmakokinetik özellikleri etkilenir. Böbrek fonksiyonlarının azalmasıyla birlikte, böbreklerden eliminasyonu ve klerensi düşer ve aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi eliminasyon yarı ömrü uzar:

C\„ [mL/dk]	<20	20-49 '50-80 :
CİR [mL/dk]	fl3	26	57
tı,2 fsaatl ı35		27	9

Yaslı hastalar:

Levofloksasinin farmakokinetik özellikleri, kreatinin klerensindeki farklılıklarla alakalı olanlar dışında, yaşlılarla gençler arasında önemli değişiklikler göstermez.

Cinsiyet farklılıkları:

Kadın ve erkeklerde yapılan ayrı analizler neticesinde levofloksasinin farmakokinetik özelliklerinde cinsiyetler arasında çok küçük marjinal farklılıklar olduğu gösterilmiştir. Bu farkların klinik açıdan anlamlı olduğuna dair herhangi bir kanıt yoktur.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Akut toksisite:

Levofloksasinin intravenöz uygulanmasından sonra farelerde ve ratlarda elde edilen medyan letal doz (LD50) değerleri 250-400 mg/kg; köpeklerde LDw yaklaşık 200 mg/kg olup bu dozu alan 2 hayvandan biri Ölmüştür.

Tekrarlanan doz toksisitesi:

Dozlar, 1 ayda ratlarda 20, 60, 180 mg/kg/gün ve maymunlarda 10, 25, 63 mg/kg/gün, 3 ay için köpeklerde 10, 30, 90 mg/kg/gün'dür.
Bu çalışmalardaki Yan Etki Gözlemlenmeyen Düzeyler (NOELs), 1 ve 3 aydan sonra sırasıyla 20 ve 30 mg/kg/gün olarak değerlendirilmiştir. İdrardaki kristal iki çalışmada da 20 mg/kg/gün ve üzerinde görülmüştür. Yüksek dozlarda (1 ay içinde 180 mg/kg/gün ya da 3 ay ve yukarısı için 30 mg/kg/gün) yiyecek tüketiminde ve vücut ağırlığında biraz azalma görülmüştür. 1 ay sonunda (3 ay için değil) hematolojik olarak eritrositlerde ve lökosıtlerde düşme, lökositlerde ve retikülositlerde artma meydana gelmiştir.
NOEL maymunlarda 63 mg/kg/gün olarak bulunmuş olup bu doz için yiyecek ve su tüketiminde azalma görülmüştür.

Reprodüktif toksisite:

Levofloksasin, ratlarda 360 mg/kg/gün gibi yüksek oral dozlarda veya 100 mg/kg/gün'e kadar intravenöz dozlarda fertilıte veya reprodüktif performans bozukluğuna neden olmamıştır.
Levofloksasin, ratlarda 810 mg/kg/gün gibi yüksek oral dozlarda veya 160 mg/kg/gün gibi yüksek intravenöz dozlarda teratojenik değildir. Tavşanlarda oral 50 mg/kg/gün'e kadar veya intravenöz 25 mg/kg/gün'e kadar dozlarda teratojenite gözlemlenmemiştir.
Levofloksasinin fertilıte üzerinde bir etkisi olmamıştır ve fetüsler üzerindeki tek etkisi maternal toksisiteye bağlı gecikmiş matürasyon olmuştur.

Genotoksisite:

Levofloksasin, bakteriyel veya memeli hücrelerinde gen mutasyonlarını indüklememiş, ancak 100 mcg/mL ve üzerindeki dozlarda, metaboiik aktivasyonun yokluğunda,

in vitroİn vivo

testler (mikronükleus, sister kromatid değişimi, zamansız DNA sentezi, dominant letal testler) herhangi bir genotoksık potansiyel göstermemiştir.

Fototoksik potansiyel:

Levofloksasin, farelerde oral ve intravenöz dozlardan sonra, yalnızca çok yüksek dozlarda fototoksik aktıvıteye sahip olduğunu göstermiştir. Levofloksasin, bir fotomutajenisite anahzinde herhangi bir genotoksik potansiyel göstermemiştir ve bir fotokarsinojenisite analizinde tümör gelişimini azaltmıştır.

Karsinoienik potansiyel:

Ratlarda diyetle verilmesi ile iki yıllık bir çalışmada karsinojenik potansiyele ait gösterge görülmemiştir (O, 10, 30 ve 100 mg/kg/gün).

Eklemlere toksisite:

Diğer fiuorokinolonlarda da genellikle olduğu gibi, levofloksasin ratlarda ve köpeklerde kartiİaj üzerinde etki göstermiştir (büllöz oluşum ve kaviteler). Bu bulgular genç hayvanlarda daha fazla dikkat çekmiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Sodyum klorür Hidroklorik asit Sodyum hidroksit Enjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler

ACOMET, heparin veya alkali çözeltilerle (örn. sodyum hidrojen karbonat) karıştırılmamalıdır.

6.3. Raf Ömrü

Ambalajmda: 24 ay
Kutusundan çıkarıldıktan sonra: 4 gün (oda ışığı şartlarında)
Kauçuk tıpa delindikten sonra: Hemen (en geç 4 saat içinde) kullanılmalıdır.
Tek kullanım içindir,

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°Cnin ahmdaki oda sıcaklığında ve ambalajında saklanmalıdır. Işıktan korunmahdır. Ambalajı açılmış ürünlerin saklama şartlan için bölüm 6,3'e bakınız.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

100 ınL çözelti içeren, üzerinde askılı etiket bulunan 100 mL tıp 1 şeffaf cam tlakon, bromobütıl gri renkli kauçuk tıpa, flip off alüminyum kapaklı ambalajlarda.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller "Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği" ve "Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği"ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

KEYMEN İLAÇ SAN. ve TİC. LTD. ŞTI.
Şehit Gaffar Okkan Cad. No:40 Gölbaşı 06830 Ankara

8. RUHSAT NUMARASI(LARI)

227/100

9. İLK RUHSAT TARİHİ /RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi; 24.12.2010 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

17/17