Oxap 10mg Film Tablet Kısa Ürün Bilgisi

Kalp Damar Sistemi » Renin - Anjiyotensin Sistemi » Anjiyotensin II Antagonistleri » Anjiyotensin II Antagonistleri » Olmesartan Medoksomil

KISA ÜRÜN BİLGİLERİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
OXAP 10 mg Film Tablet
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM
Etkin madde: Olmesartan medoksomil

Yardımcı maddeler:

Laktozmonohidrat...
Yardımcı maddeler için, bkz. 6.1.
3. FARMASÖTİK FORM Film Tablet
Beyaz renkli, yuvarlak, film tablet.
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar
Esansiyel hipertansiyon tedavisi.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji /Uygulama sıklığı ve süresi:

Yetişkinlerde

Olmesartan medoksomilin önerilen başlangıç dozu gttnde bir kez 10 mg'dır. Kan basıncı bu dozla yeterli ölçüde kontrol edilemeyen hastalarda olmesartan medoksomil dozu, optimal bir doz olarak günde bir kez 20 mg'a yükseltilebilir. Kan basıncında ek bir azaltma gerekiyorsa olmesartan medoksomil dozu günde maksimum 40 mg'a artırılabilir veya hidroklorotiazid tedavisi eklenebilir.
Olmesartan medoksomilin antihipertansif etkisi esas olarak tedavinin başlangıcından itibaren iki hafta içinde ortaya çıkar ve tedavinin başlangıcından İtibaren 8 haftada maksimuma ulaşır. Bu durum, bir hastanın doz rejimi değiştirilmeden önce göz önünde bulundurulmalıdır.
Uygulama şekli:
Sadece ağızdan kullanım içindir.
Film tabletin, gıdayla birlikte veya gıda olmaksızın hergün aynı zamanda, örneğin sabah kahvaltısında alınması önerilir. Tablet yeterli miktarda sıvı ile yutularak alınmalıdır, (örneğin 1 bardak su). Tablet çiğnenmemelidir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği: , ,, , v , , _Jt1 .
Hafif - orta böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensı 20-60 mL/dak), daha yüksek dozajlara ilişkin sınırlı deneyim olması nedeniyle maksimum doz, hergün 20 mg olmesartan medoksomildir. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi <20 mL/dak), sadece sınırlı deneyim olduğu için olmesartan medoksomil kullanımı önerilmemektedir (bkz.
bölüm 4.4 ve 5.2).
Karaciğer yetmezliği:
Hafif karaciğer yetmezliği olan hastalar için tavsiye edilen dozun ayarlanmasına gerek yoktur. Orta şiddetteki karaciğer yetmezliği olan hastalarda, başlangıç dozu olarak günde bir kez 10 mg olmesartan medoksomil önerilmektedir ve günlük maksimum doz 20 mg'ı aşmamalıdır. Diüretik ve/veya diğer antihipertansif maddeler alan karaciğer yetmezliği olan hastalarda kan basıncının ve böbrek fonksiyonunun yakından takibi Önerilir. İleri derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda olmesartan medoksomil ile ilgili bir deneyim bulunmamaktadır, bu nedenle bu hasta grubunda kullanılması önerilmemektedir (bkz. bölüm 4.4 ve 5.2). Olmesartan medoksomil safra kesesi tıkanıklığı olan hastalarda kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.3).
Pediyatrik popülasyon: _f
Güvenlilik ve etkililik verilerinin olmayışı nedeniyle 18 yaşın altındaki çocuklarda kullanımı
Önerilmemektedir.
Geriyatrik popülasyon: _{# #} .....
Yaşlı hastalarda genel olarak doz ayarlaması gerekmez (renal yetmezlikteki doz önerileri ıçm bkz. bölüm 4.2.). Dozun günlük maksimum doz olan 40 mg'a yükseltilmesi gereken durumlarda, kan basıncı yalandan izlenmelidir.
4.3. Kontrendikasyonlar
- Etkin maddeye veya ilacın diğer bileşenlerinden birine karşı aşırı duyarlılık
- Gebelik
- Safra kanalı obstrüksiyonu
4.4. Özel kullanım uyarılan ve önlemleri
intravasküler hacmin azalması: . .
Kuvvetli diüretik tedavi, gıdayla alman tuzda kısıtlama, diyare veya kusma nedeniyle hacım ve/veya sodyumda azalma olan hastalarda, özellikle ilk dozdan sonra semptomatik hipotansiyon meydana gelebilir. Olmesartan medoksomil uygulanmadan önce bu gibi durumlar düzeltilmelidir.
Renin-anj iyotensin-aldosteron sisteminin stimülasyonuyla ilgili diğer hastalıklar:
Vasküler tonus ve renal fonksiyonun ağırlıkla renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin aktivitesine bağlı olduğu hastalarda (örn. şiddetli konjestif kalp yetmezliği veya renal arter stenoz dahil, altta daha önceden renal hastalığı var olan hastalarda), bu sistemi etkileyen diğer ilaçlarla tedavide, hipotansiyon, azotemi, oligliri veya nadiren akut renal yetmezlik ile ilişkilendirilmiştir. Benzer etkilerin olasılığı, anjiyotensin II reseptör antagonistleri için hariç bırakılamaz.
Renovasküler hipertansiyon:
Bilateral renal arter stenozlu hastalar veya çalışan tek böbreğinde arter stenozu olan hastalar, renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi edildiklerinde artan şiddetli bir hipotansiyon ve renal yetmezlik riski vardır.
Böbrek yetmezliği ve böbrek transplantasyonu:
Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda olmesartan medoksomil kullanıldığında serum potasyum ve kreatinin seviyelerinin periyodik olarak izlenmesi önerilir. Şiddetli böbrek bozukluğu olan hastalarda (kreatinin klerensİ <20 mL/dak) olmesartan medoksomil kullanımı önerilmez, (bkz. Bölüm 4.2 ve 5.2) Kısa bir süre önce böbrek transplantasyonu yapılmış hastalarda veya son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda (yani, kreatinin klerensi <12 mg/dak) olmesartan medoksomil uygulanmasına ilişkin hiçbir deneyim yoktur. .
Karaciğer yetmezliği:
İleri derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda hiçbir deneyim bulunmamaktadır, bu nedenle bu hasta grubunda olmesartan medoksomilin kullanılması önerilmemektedir (hafif ile orta şiddetteki karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz önerileri için bölüm 4.2'ye bakınız).
Hiperkalemi:
Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ilaçların kullanımı hiperkalemiye neden olabilir.
Yaşlılarda, böbrek yetmezliği ve diyabeti olan hastalarda, potasyum seviyelerini yükselten diğer tıbbi ürünlerle eş zamanlı olarak tedavi olan ve/veya araya başka hastalıklar giren hastalarda bazen ölümcül olabilen risk artış göstermektedir.
Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ürünlerin eşzamanlı kullanımına karar vermeden önce, fayda-risk oranı değerlendirilmeli ve diğer alternatifler göz önünde bulundurulmalıdır.
Hiperkalemi için göz önünde bulundurulması gereken ana risk faktörleri şunlardır
- Diyabet, böbrek yetmezliği, yaş (> 70 yaş)
- Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen bir veya birden fazla ilaçla ve/veya potasyum takviyeleri ile birlikte kullanılması. Bazı tıbbi ürünler veya tıbbi ürünlerin ait olduğu terapötik sınıf hiperkalemiyi tetikleyebilir: potasyum içeren tuz ikame ürünleri, potasyum tutucu dİüretikler, ADE inhibitörleri, anjiyotensin II reseptör antagonistleri, NSAİİ'lar (selektif COX-2 inhibitörleri dahil), heparin, immunosupresor olarak siklosporin, takrolimus veya trimetoprim.
- Başta dehidratasyon, akut kardiyak dekompansasyon, metabolik asidoz, böbrek yetmezliğinin ağırlaşması, böbrek fonksiyonunun aniden kötüleşmesi (öm.Enfeksiyon hastalıkları ), hücresel liziz (örn. akut ekstremite iskemisi, rabdomiyoliz, uzun süreli travma) olmak üzere araya giren başka hastalıklar.
Riskli hastalarda serum potasyum seviyesinin yakından takip edilmesi önerilir (bkz. bölüm 4.5).
Lityum: .
Diğer anjiyotensin-II reseptör antagonistleriyle olduğu gibi lityum ve olmesartan medoksomil kombinasyonu önerilmez, (bkz. Bölüm 4.5)
Aort veya mitral kapak stenozu; obströktif hipertrofik kardiyomiyopati:
Diğer vazodilatörlerle olduğu gibi aort veya mitral kapak stenozu veya obströktif hipertrofik kardiyomiyopati hastalarında özel dikkat gösterilmelidir.
Primer aldosteronizm:
Primer aldosteronizm hastalan, renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonu yoluyla etkili plan antihipertansif ilaçlara genellikle cevap vermeyeceklerdir. Bu nedenle bu gibi hastalarda olmesartan medoksomil kullanımı önerilmemektedir.
Etnik farklılıklar: ^
Diğer anjiyotensin II antagonistleriyle olduğu gibi, muhtemelen, düşük-renin seviyelerinin siyah hipertansif populasyonda daha yüksek bir prevalansı olması nedeniyle siyah olmayan hastalara nazaran siyah hastalarda olmesartan medoksomilin kan basıncını düşürme etkisi bir miktar daha azdır.
Gebelik:
Gebelik esnasında anjiyotensin II antagonistlerine başlanmamalıdır. Sürekli anjiyotensin II antagonist tedavisinin gerekli olduğu düşünülmedikçe, hamile kalmayı planlayan hastalarda, gebelikte kullanım ile ilgili olarak sağlam bir güvenilirlik profiline sahip alternatif antihipertansif tedavilere geçilmelidir. Gebelik teşhis edildiğinde, anjiyotensin II antagonistleri ile yapılan tedavi hemen kesilmeli ve uygun olduğu durumlarda alternatif tedaviye başlanmalıdır (bkz. bölüm 4.3 ve 4.6).
Diğer: ^
Herhangi bir antihipertansif ajanla olduğu gibi iskemik kalp hastalığı veya iskemik serebrovasküler hastalığı olanlarda aşırı kan basıncı düşmesi miyokard enfarktüsü veya felçle sonuçlanabilir.
Bu ilaç laktoz içermektedir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glukoz galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilaçı kullanmamaları gerekir.
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri Etkileşim çalışmaları yalnızca yetişkinlerde yapılmıştır.

Diser tıbbi ürünlerin olmesartan medoksomil üzerindeki etkileri:

Potasyum takviyeleri veya potasyum tutucu diüretikler:

Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen diğer ilaçların kullanımıyla elde edilen deneyim bazında potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviyeleri, potasyum içeren tuz ikame ürünleri veya
serum potasyum seviyelerini artırabilen diğer ilaçlarla (örn. heparin) birlikte kullanım, serum potasyumunda artışlara yol açabilir* Bu nedenle bu gibi ilaçların birlikte kullanımı önerilmez.

Diğer antihipertansif ilaçlar:

Olmesartan medoksomilin kan basıncını düşürücü etkisi, diğer antihipertansif ilaçlarla birlikte kullanılmasıyla artabilir.

Non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar (NSAİİ'lar):

Non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar (NSAİİ'lar) (>3 g/gün dozlarında asetilsalisilik asit ve COX-2 inhibitörleri dahil) ve anjiyotensin-II reseptör antagonistleri, glomerüler filtrasyonu azaltarak sinerjistik olarak hareket edebilirler. NSAİİ'lar ve anjiyotensin II antagonistlerinin birlikte kullanımıyla, akut böbrek yetmezliği riski meydana gelir. Tedavinin başlangıcında hastanın böbrek fonksiyonunun izlenmesi kadar hastanın düzenli hidrasyonu da önerilmelidir. Ayrıca birlikte uygulanmaları, anjiyotensin II reseptör antagonistlerinin etkinliğinde kısmi bir kayba yol açarak bunların antihipertansif etkisini azaltabilir.

Diğer bileşikler:

Antasitle (aluminyum magnezyum hidroksit) tedaviden sonra olmesartanın biyoyararlanımında makul bir azalma gözlenmiştir. Varfarin ve digoksinle birlikte uygulanmasının olmesartanın farmakokinetiği üzerine hiçbir etkisi yoktur.

Olmesartan medoksomilin di$er tıbbi ürünler üzerindeki etkileri:

Lityum

:
Lityum ve anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri ve anjiyotensin II antagonistlerinin birlikte kullanımı sırasında serum lityum konsantrasyonlarında geri döndürülebilir yükselmeler ve toksisite bildirilmiştir. Bu nedenle olmesartan medoksomil ve lityumun kombinasyon halinde kullanılması önerilmez.
Kombinasyonun kullanılmasının gerekli olduğu kanıtlanırsa serum lityum seviyesinin dikkatle izlenmesi önerilir.

Diğer bileşikler.

Sağlıklı deneklerdeki spesifik klinik çalışmalarda araştırılmış bileşikler arasında varfarin, digoksin, bir antasit (magnezyum aluminyum hidroksit), hidroklorotiazid ve pravastatin bulunmaktadır. Klinik olarak önemli hiçbir etkileşim gözlenmemiştir ve özellikle varfarinin farmakodinamiği ve digoksinin farmakokinetiği üzerine olmesartan medoksomilin anlamlı hiçbir etkisinin olmadığı gözlenmiştir.
Olmesartanın in vitro olarak insan sitokrom P450 enzimleri İA 1/2,2A6, 2C8/9,2C19,2D6,2E1 ve 3A4 üzerinde klinik olarak anlamlı hiçbir inhibitör etkisi olmamış ve sıçan sitokrom P450 aktiviteleri üzerinde minimum indükleyici etkisi olmuş veya hiç etkisi olmamıştır.
Bu nedenle bilinen sitokrom P450 enzimi inhibitörleri ve indükleyicileriyle in vivo etkileşim araştırmaları yapılmamıştır ve olmesartanla yukarıdaki sitokrom P450 enzimleriyle metabolize olan ilaçlar arasında klinik olarak anlamlı hiçbir etkileşim beklenmemektedir.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: ilk trimester C, ikinci ve üçüncü trimester D
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Planlı bir hamilelikten önce, uygun bir alternatif tedaviye geçilmelidir.
Gebelik dönemi
Anjiyotensin II antagonistlerinin gebeliğin ilk trimesteri boyunca kullanılmaması önerilir (bkz. bölüm 4.4). Anjiyotensin II antagonistleri kullanımı gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterinde kontrendikedir (bkz. bölüm 4.3 ve 4.4).
Gebeliğin ilk trimesteri esnasında teratojenisite riski ve ardından ADE inhibitörlerine manız kalmayla ilgili epidemiyolojik belirti kati olmamakla birlikte az oranda bir risk artışı göz aidi edilemez. Anjiyotensin II antagonistleriyle ilgili kontrollü bir epidemiyolojik veri bulunmamakla birlikte bu ilaç sınıfi için benzer riskler söz konusu olabilir. Sürekli anjiyotensin reseptör blokör tedavisinin gerekli olduğu düşünülmedikçe, hamile kalmayı planlayan hastalarda, gebelikte kullanım ile ilgili olarak sağlam bir güvenilirlik profiline sahip alternatif antihipertansif tedavilere geçilmelidir. Gebelik teşhis edildiğinde, anjiyotensin II antagonistleri ile yapılan tedavi hemen kesilmeli ve uygun olduğu durumlarda alternatif tedaviye başlanmalıdır.
Gebeliğin İkinci ve üçüncü trimesteri sırasında anjiyotensin II antagonist tedavisinin, insan fetotoksisitesine (düşük böbrek fonksiyonu, olİgohidramnios ve kafatası kemikleşmesinde gecikme) ve neonatal toksisiteye (böbrek yetmezliği, hipotansiyon, hiperkalemi) sebep olduğu bilinmektedir (bkz. ayrıca bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlik verileri).
Gebeliğin ikinci trimesteri ve sonrasında anjiyotensin II antagonistlerine maruz kalındığında, fetal böbrek fonksiyonunun ve kafatasının ultrasonla kontrol edilmesi önerilmektedir.
Anneleri anjiyotensin II antagonistleri alan bebekler hipotansiyona karşı yakından takip edilmelidir (bkz. Ayrıca bölüm 4.3 ve 4.4).
Laktasyon dönemi
Olmesartan, emziren sıçanların sütüne geçmektedir fakat insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Olmesartan kullanımı sırasında emzirmeyle ilgili bilgi bulunmadığından olmesartan önerilmemektedir ve emzirme boyunca özellikle yenidoğan ya da preterm bebek emziriliyorsa güvenlik profilinin daha iyi olduğu ispatlanmış bir alternatif tedavi tercih edilmelidir.
Üreme yeteneği /Fertilite
Sıçanlarda üreme çalışmalarında olmesartan medoksomil fertiliteyi etkilememiştir.
4.7. Araç ve makine kullanımı Üzerindeki etkiler
OXAP'ın araba ve makine kullanımı üzerinde az veya orta derecede bir etkisi vardır. Antihipertansif alarak tedavi gören hastalarda sersemlik ve bitkinlik hissi oluşabileceğinden reaksiyon vermeyi zayıflatabilir.
OXAP tedavisi sırasında en yaygın bildirilen advers olaylar baş ağrısı (%7.7), influenza benzeri semptomlar (%4,0) ve sersemlik hissidir (%3.7).
Plasebo-kontrollü monoterapi araştımalarmda sadece tedaviyle kesin olarak ilgili tek yan etki sersemlik hissidir (bu durumda insidans olmesartan medoksomille %2.5 ve plaseboyla %0.9).
Olmesartan medoksomille izlenen hipertrigliseridemi (%2.0 vs. %1.1) ve yüksek kreatin
fosfokinaz (%1.3 vs. %0.7) insidanslannın da plaseboya kıyasla daha yüksek olduğu saptanmıştır.
Klinik araştırmalar, ruhsat sonrası güvenlilik çalışmalen ve spontan bildirimlerde OXAP ile izlenen advers reaksiyonlar aşağıdaki tabloda özetlenmiştir.
Advers reaksiyonların sıklığının sınıflandırılması için aşağıdaki terminoloji kullanılmıştır: Çok yaygın (>1/10); Yaygın (>1/100 ila <1/10); Yaygın olmayan (>1/1000 ila <1/100): Seyrek (>1/10000 ila <1/1000); çok seyrek (<1/10000).

MedDRA Sistem Organ Sınıfı	Advers reaksiyonlar	Sıklık
Kan ve lenf sistemi hastalıkları	Trombositopeni	Yaygın olmayan
Bağışıklık sistemi hastalıkları	Anaflaktik reaksiyon	Yaygın olmayan
Metabolizma ve beslenme hastalıkları	Hipertrigliseridemi	Yaygın
	Hiperürisemi	Yaygın
	Hiperkalemi	Seyrek
Sinir sistemi hastalıkları	Sersemlik hissi	Yaygın
	Baş ağrısı	Yaygın
Kulak ve iç kulak hastalıkları	Vertigo	Yaygın olmayan
Kardiyak hastalıklar	Anjina pektoris	Yaygın olmayan
Vasküler hastalıklar	Hipotansiyon	Seyrek
Solunum, göğüs bozuklukları i ve medisinal hastalıklar	Bronşit	Yaygın
1	Farenjit	Yaygın
(	Öksürük	Yaygın

	Rinit	Yaygın
Gastrointestinal hastalıklar	Gastroenterit	Yaygın
	Diyare	Yaygın
	Karın ağrısı	Yaygın
	Bulantı	Yaygın
	Dispepsi	Yaygın
	Kusma	Yaygın olmayan
Den ve deri altı doku hastalıkları	Egzantem	Yaygın olmayan
	Aleıjik dermatit	Yaygın olmayan
	Ürtiker	Yaygın olmayan
	Döküntü	Yaygın olmayan
	Pruritus (kaşıntı)	Yaygın olmayan
	Anjiyoödem	Seyrek
Kas - iskelet bozukluklar, bağ doku kemik hastalıkları	Artrit	Yaygın
	Sırt ağnsı	Yaygın •
	iskelet ağnsı	Yaygın
	Miyalji (kas ağnsı)	Yaygın olmayan
	Kas spazmı	Seyrek
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları	Hematüri	Yaygın
	idrar yolu enfeksiyonu	Yaygın
	Akut böbrek yetmezliği	Seyrek
	Böbrek yetmezliği	Seyrek
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar	Ağn	Yaygın
	Göğüs agnsı	Yaygın
	Periferik ödem	Yaygın
	Influenza benzeri semptomlar	Yaygın
	Bitkinlik	Yaygın
	Yüzde ödem	Yaygın olmayan
	Asteni	Yaygın olmayan
	Keyifsizlik	Yaygın olmayan
“7-;-—---— _	Letarji	Seyrek
Araştırmalar	Hepatik enzimlerde artış	Yaygın
	Kanda üre artışı	Yaygın
	Kanda kreatin fofkinaz artışı '	Yaygın
	ICan kreatininde artış :	Seyrek

v^^TbU(didlml^'PtÖr

bIokÖrlerinin kullanum

zamansal ilişkili olan az sayıda rabdomiyoliz
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalarda hipotansiyon sıklığı seyrekten yaygın olmayana doğru hafif artış göstermiştir.
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
insanlarda doz aşımıyla ilgili sadece sınırlı bilgi mevcuttur. En olası doz asımı etkisi SSeSmalfr. ^a5'^m' ^ ^{İZİenmeIİdİr Ve tedavi}' ^»ik ve
Olmesartanın diyaliz edilebilirliğine ilişkin bilgi yoktur.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Anjiyotensin II antagonistleri ATC kodu: C09C A 08
Etki mekan izm ası/Farmakodinamik etkiler

Olm

esartan medoksomil, kuvvetli, oral yoldan etkili, seçici bir anjiyotensin II reseptör (tip AT.)
,^g°^nl^' J^lyotcnsm H'ıin kaynağı veya sentez yolundan bağımsız olarak ATı'in aracılık yap ığı botun anjiyotensin II etkilerini bloke etmesi beklenmektedir. Anjiyotensin II (ATı) reseptörlerinin seçici olarak antagonizması, plazma renin seviyelerinde ve anjiyotensin I ve II konsantrasyonlarında yükselmelerle ve plazma aldosteron konsantrasyonlarında bir

milrtar

^\^S0nUÇ,T^a^^Ir^^{Otensta ren}'ⁿ-anjiyotensm-aldosteron sisteminin primer b^iaTCr" ^{Ve t,P (AT0 reSept0rÜ y}°^{,Uyla hi}P^ertansiy°ⁿ Patofizyolojisinde aLaml,
Klinik etkinlik ve güvenlik
Hipertansiyonda, olmesartan medoksomil, arteriyel kan basıncında doza bağlı, uzun süre devam eden bir azalmaya neden olmaktadır, llk-doz hipotansiyonu, uzun süreli tedavi sırasında taşiflaksi veya tedavinin kesilmesinden sonra rebound hipertansiyon gelişmesine ilişkin herhangi bir kanıt
Olmesartan medoksomil günde tek doz ile, 24 saatlik doz aralığı boyunca kan basıncında etkili ve düzgün bir azalma sağlamaktadır. Günde tek doz kullanım, aynı günlük dozun günde iki kez Kullanımı ile kan basıncında benzer

aralma

meydana getirir.
f^i'^{dİ ,e}^^aviyle>^ka" basıncım düşürme etkisinin önemli bir ktsmı 2 hafta tedaviden sonra zaten gözlenmekteyse de, kan basıncında maksimum azalmalara tedaviye başlandıktan 8 hafta sonra ulaşılmaktadır. Hidroklorotiazidle birlikte kullanıldığında kan basmanda ek bir aXa sağlanmaktadır ve birlikte kullanılmaları iyi tolere edilmektedir.
Olmesartan in mortalite ve morbidite üzerindeki etkisi henüz bilinmemektedir.
5.2. Farmakokinetik özellikler Genel Özellikler
Olmesartan medoksomil bir önilaçtır.

Em il im:

Gastroıntestınal kanaldan absorbsiyonu sırasında barsak

m

ııknTacvif, _ve no*-! _{kan İİH}
meZ?<wr^eya,^ifrazatta. ^Wçbir bozulmamış olmesartan medoksomil veya bozulmamış
medoksomil grubu yan zıncın tespit edilmemiştir. Tablet formülasyonundaki
ortalama mutlak biyoyararlanımı %

256

'dır. ^y oımesartanın
Olmesartan medoksomılın oral dozundan 2 saat kadar sonra olmesertanın ortalama pik plazma nsantrasyonuna

(C_maks

ulaşılmaktadır ve olmesartamn plazma konsantrasyonları 80 mg'a kadar artan tek ora! dozlarla yaklaşık olarak lineer bir şekilde artmaktadır.
biyoyararl^tmıncJ³ gıdanın asgari etkisi vardu- ve bu nedenle olmesartan medoksomil, gıdayla birlikte veya gıda olmaksızın uygulanabilir.

Sd^^mektedi™^akhi

Dağılım:

Olmesartan plazma proteinine yüksek ölçüde bağlanmaktadır (%99.7) fakat, (varfarin ve
o mesartan medoksomil arasında klinik olarak anlamlı etkileşimin olmamasıyla teyit edildiği gibi) olmesartan ile birlikte uygulanan ve proteine yüksek oranda bağlanan diğer

ıı<.ri«ri.

dMlktlfr nt “lif^h'. ^pr?i^{eine ba}İ^,anmada yer deştirme etkileşim potansiyeli
düşüktür. Olmesartan ton hücresine ihmal edilebilir ölçüde bağlanmaktadır. intravenöz dozdan sonra ortalama dağılım hacmi düşüktür (16- 29 L).

Bi votransformasvon:

SZA™

^{3 k}'^{erenSİ tipik} «fe* ^{13 L/saat}'^tir (CV, %19) ve hepatik kan akımına (yaklaşık 90 /saat) göre nispeten yavaştır. C-ışaretli tek bir olmesartan medoksomil oral dozunun ardından,
uygulanan radyoaktivitenin %10-16'sı idrarla atılmış (büyük çoğunluğu uygulamadan sonraki 24
saat içinde) ve radyoaktivitenin kalanı feçesle atılmıştır. %25.6'Iık biyoyararlanım bazında
absorbe edilen olmesartanın hem renal (yaklaşık %40) hem de hepato-bilier (yaklaşık %60)
yoldan atıldığı hesaplanabılır. Atılan bütün radyoaktivitenin olmesartan olduğu tespit edilmiştir.
Onemh diğer bir metabolit tespit edilmemiştir. Olmesartanın enterohepatik dolaşımı asgaridir.
Olmesartanın büyük bir kısmı bilier yoldan atıldığı için bilier obstrüksiyonlu hastalarda kullanımı kontrendikedir (bkz. bölüm 4.3.). sunanımı

Eliminasvon:

Birden fazla ora! dozdan sonra olmesartanın terminal eliminasyon yarı ömrü 10-15 saat arasında
değişmiştir. Kararlı dunıma ilk bir kaç dozdan sonra ulaşılmış ve 14 gün tekrarlanan dozdan
sonra daha fazla bir birikim gözlenmemiştir. Renal klerens yaklaşık olarak 0.5-0.7 L/saat'tir ve dozdan bağımsızdır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Yaşlılar:

Genç hıpertansıf hastalarla kıyaslandığında, yaşlı hipertansif hastalarda (65-75 yaş) kararlı durumda gözlenen EAA yaklaşık olarak %35, çok yaşlı hastalarda (> 75 yaş) yaklaşık %44
^^^eTdi^^ebiHr^{^Um,} ^

*****Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmediği olan hastaların kararlı durumdaki EAA'lan, sağlıklı kontrollerle karşılaştırıldığında hafif, orta ve şiddetli böbrek yetmezliğinde sırasıyla %62, %82 ve %179 artmıştır, (bkz. Bölüm 4.2 ve 4.4)

Karaciğer yetmezliği:

Oral yoldan tek uygulamadan sonra hafif ve orta 8lç0de hepatik yetmezliği olan hastalarda olmesartanın EAA değerlen, karşılaştınlan uygun sağlıklı kontrollerden, sırasıyla

%6%65

f²* f®^lkb deneklerde, hafif hepatik yetmezliği olan hastalarda ve ¹i^astalatda olmesartanın bağlanmamış fraksiyonu sırasıyla /«0.26, /o0.34 ve /o0.41 dır. Orta şiddetteki karaciğer yetmezliği olan hastalarda tekrarlı doz'amamn ardından, olmesartan ortalama EAA değeri, sağlıklı kontrol grubuna göre yaklaşık olarak

A65

daha yüksektir Olmesartan ortalama değerleri, karaciğer yetmezliği olan h reylerde ve sağlıklı bireylerde benzerdir. Olmesartan medoksomil şiddetti karaciğer yetmezliği olan hastalarda değerlendirilmemiştir (bkz. bölüm 4.2,4.4).
5.3. Klinik öncesi guvenlilik verileri
Sıçanlar ve köpeklerde yapılan kronik toksisite çalışmalarında olmesartan medoksomil, diğer ATj reseptör antagonistleri ve ADE inhibitörlerine benzer etkiler göstermiştin kan üre (BUN) ve
i^o-rı,! ^kse!^m®^s\^{: edici AT}ı reseptörlerinin böbreklerde neden olduğu fonksiyonel
değişiklikler yoluyla); kalp ağırlığının azalması; kırmızı kan hücreleri (eritrositler, hemoglobin,
hematokrit) parametrelerinde bir azalma; renal hasarın histolojik belirtileri (renal epitelyumda rejeneratıf lezyonlar, bazal membranın kalınlaşması, tübüllerin genişlemesi).
Olmesartan medoksomilin fermakolojik etkisinin neden olduğu bu yan etkiler, diğer ATı reseptör
SSS'fi"

7 ^A*****

araştırmalarda da m^ana gelmiş ve birlikte oral sodyum klorur uygulamasıyla azaltılabilmektedir.
w!^rJ^kifi^^{de d}f ^ ,^plaZ^^{a renin aktivitesi ve} böbreklerin jukstaglomeriller hücrelerinde hıpertroMııperplazı gözlenmiştir. ADE inhibitörieri ve diğer AT, reseptör antagonistleri için tipik etkiler olan bu değişikliklerin klinik bir öneminin olmadığı görülebilir.
Diğer ATı reseptör antagonistleri gibi olmesartan medoksomilin,

in vitroin vivo

araştırmalarda ilgili hiçbir etki gözlenmiştin Kapsamlı bir genotoksisite testinin genel verileri, klinik kullanım koşullan allında olmesartanın genotoksık etkiler meydana getirmesinin olası olmadığını göstermektedir OJmesartan medoksomıl, transgenik modellerin kullanıldığı 6 aylık 2 karsinojenite araştırmasında test edildiğinde farelerde ve 2 yıllık bir araştırmada sıçanlarda karsinojenik değildir.
Sıçanlarda üreme çalışmalarında olmesartan medoksomil fertiliteyi etkilememiştir ve teratojenik ır etkiye ilişkin hiçbir delil yoktur. Diğer anjiyotensin II antagonistlerle olduğu gibi olmesartan medoksomıle maruz bırakmanın ardından yavrulann hayatta kalması azalmış ve gebeliğin geç dönemlerinde ve emzirmede ana hayvanlarda maruz bırakmadan sonra böbreklerde pelvik
i atasyon görü müştür. Diğer antihipertansif ajanlarla olduğu gibi olmesartan medoksomilin, gebe tavşanlarda gebe sıçanlara nazaran daha toksik olduğu gösterilmiştir, bununla birlikte fetotoksık bir etkiye ilişkin hiçbir belirti yoktur.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER
6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Çekirdek

Mikrokristalize selüloz
Laktoz monohidrat
Hidroksipropilselüloz
Düşük sübstitüye hidroksipropilselüloz
Magnezyum stearat
Kolloidal silikon dioksit

Kaplama

Titanyum dioksit (E 171)
Talk
Hidroksipropilmetilselüloz 2910/Hipromelloz 6 cP
6.2. Geçimsizlikler
Geçerli değildir.
63. Raf ömrü 24 ay
6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C^,nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği OPA/A1/PVC-Aİ folyo blisterde 28 ve 84 film tablet
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliklerine uygun olarak

imh

a edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Zentiva Sağlık Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Büyükdere Cad. No : 193 Levent 34394 Şişli, İstanbul Tel : (0 212) 339 39 00 Faks: (0 212)339 11 99
8. RUHSAT NUMARASI 28.12.2011 -238/92
9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 28.12.2011 Ruhsat yenileme tarihi: -
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ