®Geriyatrik popülasyon (> 65 yaş):

OMNARIS®'ten elde edilen mevcut veriler ışığında, geriyatrik hastalarda OMNARIS® için doz ayarlaması yapılması gerekli değildir. Bu popülasyonda belirtilen advers reaksiyonlar,daha genç hastalarda bildirilenlere tür ve insidans bakımından benzerdi, ancak bazı yaşlıkişilerin daha yüksek hassasiyete sahip olduğu göz ardı edilememektedir.

4.3.Kontrendikasyonlar

OMNARIS®, siklesonid'e veya içeriğindeki bileşenlerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir (bkz.bölüm. 4.4. Özel kullanım uyarılarıve önlemleri.)

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleriImmün sistem

Intranasal kortikosteroidlerin uygulanmasından sonra nadiren, ani aşırı duyarlılık reaksiyonları veya kontakt dermatit görülebilir. Siklesonid de dahil olmak üzere, diğerkortikosteroidler ile çapraz reaktivite gerçekleşebileceğinden dolayı, diğer kortikosteroidpreparatlarına karşı aşırı hassasiyet reaksiyonu gösterdiği bilinen hastalar, OMNARIS®'idikkatle kullanmalıdır.
İmmün sistemi baskılayan ilaçlar kullanan hastalar, sağlıklı bireylere kıyasla enfeksiyonlara karşı daha hassastır. Örneğin, suçiçeği ve kızamık, kortikosteroid kullanan çocuklarda veyaerişkinlerde ciddi ve hatta ölümcül seyredebilir. Bu hastalıkları geçirmemiş veya tambağışıklığı olmayan çocuklarda veya erişkinlerde maruziyetin önlenmesi için özel çabasarfedilmelidir. Kortikosteroid alım dozu, yolu ve süresinin dissemine enfeksiyon görülmeriskini nasıl etkilediği bilinmemektedir. Altta yatan hastalığın ve/veya önceki kortikosteroid
tedavisinin riske katkısı da bilinmemektedir. Suçiçeğine maruz kalındığında, varisella zoster immün globulin (VZIG) ile profilaksi endike olabilir. Kızamığa maruz kalındığında,birleştirilmiş intramüsküler immünoglobulin (IG) ile profilaksi endike olabilir. Suçiçeğigörüldüğünde, antiviral ajanlar ile tedavi düşünülebilir.
Aktif veya semptomsuz akciğer tüberkülozu olan veya tedavi edilmemiş lokal veya sistemik fungal veya bakteriyel enfeksiyon, sistemik viral veya parazitik enfeksiyon veya okülerherpes simpleksi olan hastalarda, kullanılması gerektiği takdirde, kortikosteridlerin buhastalıkları kötüleştirme potensiyeli olduğundan dikkatle kullanılmalıdırlar.

Enfeksiyon

İntranazal olarak uygulanan siklesonid ile gerçekleştirilen klinik çalışmalarda, burun ve gırtlakta Candida albicans dahil lokalize enfeksiyon oluştuğu nadiren bildirilmiştir.
Bu tip bir enfeksiyon görüldüğünde, uygun lokal tedavi uygulanması ve OMNARIS® tedavisinin bırakılması gerekebilir. Bu sebeple, birkaç ay veya daha uzun süre boyuncaOMNARIS® kullanan hastaların lokal enfeksiyon bulgusu veya nazal mukozadaki diğeradvers etki belirtileri bakımından periyodik olarak muayene edilmesi gerekmektedir.

Lokal nasal etkiler

Kortikosteroidlerin yaraların iyileşmesini önleme etkisi olduğundan, yakın zamanda nasal septal ülser, burun ameliyatı veya burun travması geçiren hastalar iyileşme olana kadar nasalkortikosteroidleri kullanmamalıdırlar.

Sistemik etkiler

OMNARIS®'in önerilenden fazla dozlarda alınmasından kaçınılmalıdır. Fazla dozlarda kullanıldığında, hiperkortisizm (çok nadir olmak üzere adet düzensizlikleri, akneiformlezyonları ve Cushingoid özellikleri içeren) ve adrenal süpresyon, çocuk ve genç ergenlerdebüyüme geriliği, kemik mineral yoğunluğunda azalma, katarakt ve glokom gibi sistemikkortikosteroid etkileri görülebilir. Bu tip değişiklikler görüldüğünde, OMNARIS® dozu, oralkortikosteroid tedavisinin bırakılmasına yönelik kabul edilen prosedürlere uygun olarakyavaşça bırakılmalıdır.
Siklesonid de dahil olmak üzere, diğer kortikosteroidler ile çapraz reaktivite gerçekleşebileceğinden dolayı, diğer kortikosteroid preparatlarına karşı aşırı hassasiyetreaksiyonu gösterdiği bilinen hastalar, OMNARIS®' i dikkatlice kullanmalıdır.
Glokom riski, 52 hafta boyunca intraoküler basıncın izlenmesi ile değerlendirilmiştir. Bu
çalışmalarda, OMNARIS® ve plasebo hastaları arasında intraoküler basınç değişimi

4

bakımından anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Buna ek olarak, yarık lamba ile gerçekleştirilen muayeneler ile katarakt oluşumunun değerlendirilmesi de dahil olmak üzere,52 hafta boyunca adolesan ve erişkinlerle yürütülen kapsamlı oftalmolojikdeğerlendirmelerin gerçekleştirildiği OMNARIS® 200 mcg ve plasebo verilen hastalararasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Görme yetisinde ani değişiklik olan intraokülerbasınç yüksekliği öyküsü ve glokom ve/veya katarakt öyküsü bulunan hastaların yakıntakibi gerekmektedir.

Sistemik bir kortikosteroidin topikal bir kortikosteroid ile değiştirilmesi

Sistemik bir kortikosteroidin topikal bir kortikosteroid ile değiştirilmesine adrenal yetmezlik belirtileri eşlik edebilir. Buna ek olarak, bazı hastalarda eklem ve/veya kas ağrıları, halsizlikve depresyon gibi kortikosteroid kesilmesine ilişkin semptomlar görülebilir. Daha önce uzunsüreli periyotlarda sistemik kortikosteroidler ile tedavi edilmiş olan ve topikalkortikosteroidlere geçiş yapan hastalar stres yanıtı olarak akut adrenal yetmezliği bakımındandikkatlice izlenmelidir. Uzun süreli sistemik kortikosteroid tedavisi uygulanmasını gerektirenastım veya başka bir klinik duruma sahip hastalarda, sistemik kortikosteroid dozlarındameydana gelen ani düşüşler semptomların ciddi şekilde alevlenmesine sebep olabilir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

İnsan karaciğer mikrozomları ve hepatositleri üzerinde gerçekleştirilen in vitro çalışmalar ışığında, des-siklesonidin terapötik konsantrasyonlarda CYP izoenzimleri 1A2, 2A6, 2C9,2C19, 2D6, 2E1 veya 3A4 inhibitörü olmadığı ve siklesonidin CYP1A2, 2C9, 2C19 veya3A4 indükleyicisi olmadığı görülmüştür. Siklesonidin CYP450 izoenzimleri üzerindekiolası inhibisyon etkisi incelenmemiştir. In vitro çalışmalar des-siklesonidin plazmaproteinine bağlanmasının warfarin veya salisilik asitten etkilenmediği kanıtlanmıştır; bu da,proteine bağlanma bazlı ilaç etkileşimlerinin pek mümkün olmadığını göstermektedir.
Oral olarak solunan siklesonid ve bir sitokrom P450 3A4 inhibitörü olan oral eritromisin ile birlikte kullanımı ile gerçekleştirilen bir ilaç etkileşim çalışmasında, des-siklesonid veyaeritromisinin farmakokinetiği üzerinde bir etki görülmemiştir. Oral olarak solunan siklesonidve güçlü bir sitokrom P450 3A4 inhibitörü olan oral ketokonazolün birlikte kullanımı ilegerçekleştirilen başka bir ilaç etkileşim çalışmasında, siklesonid düzeyleri değişmedenkalırken, des-siklesonid maruziyeti (AUC) sabit durumda yaklaşık 3,6 kat artmıştır.
Siklesonid nazal spreyin uygulanmasını takiben, siklesonid ve des-siklesonidin serum düzeyleri ihmal edilebilir seviyede kalmıştır. Bu sebeple, klinik olarak anlamlı ilaç - ilaçetkileşimi görülme ihtimali çok düşüktür. Ancak, des-siklesonidin sistemik ilaç
düzeylerinde artış olabileceğinden dolayı, çok güçlü sitokrom CYP 3A4 inhibitörleri (örn.

5

HIV enfeksiyonlarının tedavisine yönelik proteaz inhibitörleri) ile birlikte uygulanması konusunda dikkatli olunmalıdır.
4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiyeGebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Gebe kadınlarda OMNARIS® ile gerçekleştirilmiş yeterli ve iyi kontrol edilen çalışmalar mevcut değildir.

Gebelik dönemi

Diğer kortikosteroidlerde olduğu üzere, siklesonid yalnızca, anneye sağlanan yarar anneye, fetüse veya bebeğe yönelik olası riskten daha fazla ise gebelik sırasında kullanılmalıdır.Gebelik sırasında kortikosteroid almış olan annelerin bebekleri hipoadrenalizm bakımındandikkatlice incelenmelidir.

Laktasyon dönemi

Siklesonidin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Diğer kortikosteroidlerde olduğu üzere, OMNARIS® yalnızca, anneye sağlanan yarar anneye ve/veya bebeğe yönelik olasıriskten daha fazla ise emziren kadınlarda kullanılmalıdır.

Üreme yeteneği /Fertilite

900 mcg/kg/gün dozlarına kadar (50 kg'lık bir erişkinde mcg/m2 vücut yüzeyi alanına dayanılarak, erişkinlere yönelik maksimum günlük intranazal dozun yaklaşık 41 katı) oralolarak siklesonid verilen erkek ve dişi sıçanlar üzerinde yürütülen üreme çalışmalarında,fertilite bozukluğu bulgusuna rastlanmamıştır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde etkisi yoktur ya da ihmal edilebilecek düzeydedir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Kontrollü klinik çalışmalarda, OMNARIS® ile tedavi edilen hastalardaki genel advers olay
insidansının, plasebo ile tedavi edilen hastalara benzer olduğu görülmüştür. Klinik

6

çalışmalarda OMNARIS® ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %2'si advers olaylar sebebiyle çalışmayı bırakmıştır; bu oran plasebo ile tedavi edilen hastalara benzerdir. Yüksek insidansile rapor edilen ve OMNARIS® ile klinik çalışmalarda rapor edilen advers reaksiyonlaraşağıdaki gibidir;
Çok yaygın (^1/10); Yaygın (>1/100 -<1/10); Yaygın olmayan £1/1,000 -<1/100); Seyrek (>1/10,000 - <1/1,000); Çok seyrek (<1/10,000), Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Yaygın: Kulak ağrısı

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: Kandidiyaz, rinit

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Baş ağrısı Yaygın olmayan: Disguzi

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediyastinal hastalıklar

Yaygın: Epistaksis, nazal ve oral rahatsızlık
*
Yaygın olmayan: Nazal kuruluk, faringolaringeal ağrı, rinore , nazal septum bozukluğu,
boğaz tahrişi_*
plasebodan düşük veya eşit oranlarda görülmüştür.

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın olmayan:Ağız kuruluğu, dispepsi

Araştırmalar

Başka şekilde açıklanamayan laboratuvar testlerinde anormallik, beyaz kan hücresi sayısında artma.

4.9.Doz aşımı ve tedavisi

OMNARIS®'in akut veya kronik doz aşımı etkilerine ilişkin veri bulunmamaktadır. Düşük sistemik biyoyararlanımından dolayı, akut doz aşımının gözlem dışında bir tedavigerektirmesi pek olası değildir. Sağlıklı gönüllülerde 10 mcg'a kadar siklesonid içeren tek biroral doz iyi tolare edilmiştir ve plasebo tedavisine kıyasla serum kortizol düzeyleri hemen
hemen hiç değişmemiştir. Herhangi bir korkitosteroid ile kronik doz aşımı hiperkortisizm belirtilerine veya semptomlarına yol açabilir.

5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup
Dekonjestanlar ve nasal yoldan kullanılan diğer topikal ilaçlar, glukokortikoidler.
ATC Sınıfı: R01AD13 Etki mekanizması
Siklesonid, düşük glukokortikoid reseptör afinitesine sahip, farmakolojik olarak inaktif olan bir ön ilaçtır. İntranazal uygulamayı takiben, siklesonid, nazal mukozada enzimatik olarakesterazlar vasıtasıyla farmakolojik olarak aktif metaboliti 21 des-metilpropionil-siklesonide(des-CIC, M1) dönüştürülmektedir. M1, ana bileşikten yaklaşık 120 kat ve deksametazondan12 kat yüksek glukokortikoid reseptör afinitesi barındıran, güçlü bir anti-enflamatuvaraktiviteye sahiptir.
Alerjik rinitteki primer kortikosteroid etki mekanizmasının anti-enflamasyondan kaynaklandığı düşünülmektedir. Kortikosteroidlerin, alerjik enflamasyonda rol oynayan çeşitlihücre tipleri (örn. mast hücreler, eozinofiller, nötrofiller, makrofajlar ve lenfositler) ve aracıürünler (örn. histamin, eikozanoidler, lökotrienler ve sitokinler) üzerinde geniş bir yelpazedeetki gösterdiği kanıtlanmıştır. Siklesonid ve M1'in anti-enflamatuvar özellikleri, aralarındaalerjik rinitin kobay modelinin ve primer insan nazal epitelyal hücreler, bronşial epitelyal vedüz kas hücreleri kullanılarak yürütülen çalışmaların da bulunduğu çeşitli in vitro ve in vivoincelemelerde kanıtlanmıştır.

Farmakodinamik etkileri

Siklesonid, sistemik olarak minimal aktiviteye sahip dozlarda, lokal anti-enflamatuvar özelliklere sahip özel bir hipotonik süspansiyon olarak dağıtılan topikal birglukokortikosteroiddir. Siklesonid nazal spreyin HPA (hipotalamik - hipofiz - adrenal) ekseniüzerindeki etkileri, bir yıla kadar süren çeşitli Faz III klinik çalışmalarda incelenmiş veintranazal olarak uygulanan siklesonidin serum ve idrardaki kortizol düzeyleri üzerindebelirgin bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Bu farmakodinamik bulgu, İntranazal uygulamasonrasında siklesonidin ihmal edilebilir sistemik biyoyararlanıma sahip olması ile tutarlıdır.

Klinik etkinlikMevsimsel Alerjik Rinit ve Perennial Alerjik Rinit 12 Yaş ve Üzeri Adolesan ve Erişkin Hastalar

OMNARIS®'in etkinliği ve güvenliliği, alerjik rinitli erişkinlerde ve adolesanlarda, süreleri 2 hafta ila 1 yıl arasında değişen 4 adet randomize, çift-kör, paralel gruplu, çok merkezli,plasebo kontrollü klinik çalışma ile değerlendirilmiştir. Bu çalışmaların üçü 2-6 hafta arasındasürmüştür ve temel olarak etkinliğin değerlendirilmesi için tasarlanmıştır. Bu çalışmalardanbiri, 1 yıl süre ile gerçekleştirilmiştir ve temel olarak güvenliliğin değerlendirilmesi içintasarlanmıştır. İki ila altı hafta arasında süren üç çalışmaya yaşları 12 ila 17 arasında değişen,79'u adolesan olan toplam 1524 hasta (495 erkek ve 1029 kadın) katılmıştır. 1524 hastanın546'sı günde bir defa 200 mcg OMNARIS® almıştır. Çalışmalara katılan hastaların yaşları 12ila 86 arasında değişmiştir. Hastalar mevsimsel veya perennial alerjik rinit öyküsüne, ilgilialeıjenlerden en az birine karşı pozitif cilt testi sonucuna ve çalışma başlangıcında aktif alerjikrinit semptomlarına sahipti. Bu çalışmalardaki etkinlik değerlendirmesi, hastaların dört nazalsemptomu (burun akıntısı, burun kaşıntısı, hapşırma ve burun tıkanıklığı) 0-3 arasındakikategorisel şiddet skalasında (0=yok, 1=hafif, 2=orta, 3=şiddetli) yansıtıcı veya anlık skorolarak, kaydetmesine dayanmaktadır. Yansıtıcı skorlama, hastanın semptomun 12 saatiçerisindeki şiddetini kaydetmesini gerektirmektedir. Anlık skorlama, hastanın semptomunkayıt anındaki şiddetini kaydetmesini gerektirmektedir. Bu çalışmaların sonunda, günde birdefa 200 mcg OMNARIS® ile tedavi edilen hastaların toplam nazal semptom skorlarındaplasebo ile tedavi edilen hastalara kıyasla istatistiksel olarak anlamlı olan daha büyükazalmalar görülmüştür. İkincil etkinlik ölçütleri de genelde destekleyici olmuştur.
OMNARIS®'in etkinliğinin mevsimsel alerjik rinitli hastalarda değerlendirildiği 2 haftalık doz aralığı belirleme çalışmasında, primer etkinlik sonlanma noktası, 2 haftalık tedaviperiyodu boyunca, sabah ve akşam yansıtıcı toplam nazal semptom skoru toplamındabaşlangıca kıyasla oluşan değişikliğin plasebo ile farkıydı. Bu çalışmada, günde bir defa 200mcg olarak verilen OMNARIS®'in plasebodan istatistiksel düzeyde anlamlı farka sahipolduğu görülmüştür.
Mevsimsel alerjik rinitli hastalarda gerçekleştirilen 4 haftalık tek doz düzeyi çalışmasında ve perennial alerjik rinitli hastalarda gerçekleştirilen 6 haftalık tek doz düzeyi çalışmasında,primer etkinlik sonlanma noktası, sırasıyla ilk 2 haftalık tedavi ve 6 haftalık tedavi boyunca,sabah ve akşam yansıtıcı toplam nazal semptom skoru ortalamasında başlangıca kıyaslaoluşan değişikliğin plasebo ile farkıydı. Bu çalışmalarda, günde bir defa 200 mcg mcg olarakverilen OMNARIS®'in plasebodan istatistiksel düzeyde anlamlı farka sahip olduğugörülmüştür. Sabah doz öncesi anlık toplam nazal semptom skorundaki istatistiksel olarakanlamlı farklılıklar, etkinin 24 saatlik dozlam aralığının tamamında korunduğunugöstermektedir.
Bu çalışmalardaki primer etkinlik sonlanma noktaları Tablo 1'de sunulmaktadır.

Tablo 1. Mevsimsel ve perennial alerjik rinit çalışmalarındaki yansıtıcı ve anlık toplam nazal semptom skorlarında (TNSS) görülen ortalama değişiklikler

* Başlangıç: Yansıtıcı TNSS'de sabah ve akşam skorunun ortalaması; anlık TNSS'de sabah ve

Çalışma	Tedavi	N	Çalışma Süresi	Başlangıca Göre Değişim*	Plasebodan Farkı
					Ortalama	%95 Güven Ar.	p-değeri
Mevsimsel Alerjik Rinit Çalışması - Yansıtıcı TNSS
TBN- CL-002	Siklesonid 200 mcg	144	2 hafta	-5.73	-1.35	(-2.43, -0.28)	0.014
	Plasebo	148	2 hafta	-4.38
Mevsimsel Alerjik Rinit Çalışması - Yansıtıcı TNSS
M1-401	Siklesonid 200 mcg	162	4 hafta	-2.40	-0.90	(-1.36, -0.45)	<0.001
	Plasebo	162	4 hafta	-1.50
Mevsimsel Alerjik Rinit Çalışması - Anlık TNSS
M1-401	Siklesonid 200 mcg	162	4 hafta	-1.87	-0.84	(-1.30, -0.39)	<0.001
	Plasebo	162	4 hafta	-1.03
Perennial Alerjik Rinit Çalışması - Yansıtıcı TNSS
M1-402	Siklesonid 200 mcg	232	6 hafta	-2.51	-0.62	(-0.97, -0.28)	<0.001
	Plasebo	229	6 hafta	-1.89
Perennial Alerjik Rinit Çalışması - Anlık TNSS
M1-402	Siklesonid 200 mcg	232	6 hafta	-1.99	-0.53	(-0.90, -0.17)	0.004
	Plasebo	229	6 hafta	-1.46

akşam skorunun ortalaması; Maksimum skor = 12.
OMNARIS®'in uzun süreli etkinliği 52 haftalık güvenlilik çalışmasında kanıtlanmıştır. Çalışmanın tamamı boyunca (2 - 365 gün), başlangıca göre toplam nazal semptomskorundaki ortalama düşüş (24 saati yansıtan), taşiflaksi bulgusuna rastlanmadan, tedavigrubunda plasebo grubuna kıyasla daha fazlaydı (p<0,001).
200 mcg'lık tek OMNARIS® dozunun uygulandığı iki çevresel maruziyet birimi çalışmasında etki başlangıcı değerlendirilmiştir. Bu iki çalışmadan elde edilen sonuçlar, değerlendirmeperiyodunda tekrarlı etki başlangıcı sergilememiştir. Etki başlangıcı aynı zamanda, ilk dozdansonra anlık semptom skoru sıkça kaydedilerek, 4 haftalık mevsimsel alerjik rinit ve 6 haftalıkperennial alerjik rinit çalışmalarında da değerlendirilmiştir. Bu çalışmalarda, etki başlangıcı24 ila 48 saat içerisinde görülmüş ve mevsimsel alerjik rinit için 1 ila 2 hafta boyunca,perennial alerjik rinit için ise 5 hafta boyunca semptomatik düzelme sağlanmıştır.

Yaşları 6 ila 11 Arasında Değişen Pediyatrik Hastalar

OMNARIS® etkinliği, yaşları 6 ila 11 arasında değişen, mevsimsel alerjik rinitli 618 çocuk üzerinde gerçekleştirilen randomize, çift kör, paralel gruplu, çok merkezli, plasebo kontrollüklinik çalışmalarda değerlendirilmiştir. Hastalar üzerinde gerçekleştirilen 2 haftalık çalışmadagünde bir defa uygulanan siklesonid 200 mcg ve 100 mcg nazal spreyin etkinliğikarşılaştırılmıştır. Primer etkinlik sonlanma noktası, 2 haftalık tedavi boyunca ortalamasıalınan, sabah ve akşam yansıtıcı toplam nazal semptom skoru ortalamasındaki başlangıca göredeğişimin plasebodan farkıydı. Bu çalışmada günde bir defa uygulanan 200 mcg'lıksiklesonid plasebodan istatistiksel olarak anlamlı farka sahipken, günde bir defa uygulanan100 mcg'lık dozun istatistiksel olarak anlamlı bir farka sahip olmadığı görülmüştür.Mevsimsel alerjik rinit çalışmalarına yönelik etkinlik sonuçları Tablo 2'de sunulmaktadır.
Tablo 2. Yaşları 6 ila 11 arasında değişen mevsimsel ve perennial alerjik rinitli çocuklar üzerinde gerçekleştirilen çalışmalardaki yansıtıcı ve anlık toplam nazalsemptom skorlarında (TNSS) görülen ortalama değişiklikler

Çalışma	Tedavi	N	Çalışma Süresi	Başlangıca Göre Değişim*	Plasebodan Farkı
					Ortalama	%95 Güven Ar.	p-değeri
Mevsimsel Alerjik Rinit Çalışması - Yansıtıcı TNSS
M1-417	Siklesonid 200 mcg	215	2 hafta	-2.46	-0.39	(-0.76, -0.02)	0.040
	Plasebo	204	2 hafta	-2.07
Mevsimsel Alerjik Rinit Çalışması - Anlık TNSS
M1-417	Siklesonid 200 mcg	215	2 hafta	-2.24	-0.37	(-0.73, 0.00)	0.047
	Plasebo	204	2 hafta	-1.87

* Başlangıç: Yansıtıcı TNSS'de sabah ve akşam skorunun ortalaması; anlık TNSS'de sabah ve akşam skorunun ortalaması; Maksimum skor = 12.Emilim:

Siklesonid ve des-siklesonid, düşük gastrointestinal emilim ve yüksek ilk geçiş metabolizmasından dolayı, ihmal edilebilir oral biyoyararlanıma (her ikisi de < %1) sahiptir.Siklesonidin önerilen dozlarda intranazal olarak uygulanması, siklesonidin ve aktifmetabolitinin (des-siklesonid) ihmal edilebilir serum konsantrasyonlarına sahip olduğu,siklesonid ve des-siklesonid için sırasıyla 25 pg/ml ve 10 pg/ml'lik nicelik alt sınırındabulunduğu , kullanılan hassas biyoanalitik metot ile tayin,edilmiştir.

Dağılım:

İV uygulamayı takiben, siklesonid ve aktif metaboliti (des-siklesonid) dağılım hacimleri sırasıyla 2,9 L/kg ve 12.1 L/kg olmuştur. İnsan plazma proteinlerine bağlanan siklesonid veaktif metabolitin (des-siklesonid) yüzdesi her ikisi için de ortalama olarak %99'dan yüksektir.Sonraki sistemik farmakodinamik etkiler için yalnızca sistemik dolaşımda bağlı olmayan ilaç(yaklaşık %1) mevcuttur. Aktif metabolite des-siklesonid insan transkortine anlamlı düzeydebağlanmamaktadır.

Biyotransformasyon:

İntranazal siklesonid, temel olarak, nazal mukozadaki esterazlar ile (özellikle karboksilesterazlar ve kolinesterazlar) biyolojik olarak aktif metaboliti des-siklesonid'ehidrolize olmaktadır. Aktif metabolit olan des-siklesonid, karaciğerde ve başta CYP 3A4izozimi ile olmak üzere inaktif metabolitlerine metabolize olmaktadır. Siklesonidin tüm aktifmetabolitleri karakterize edilmemiştir. Buna ek olarak, 24 saat boyunca in vitro olarak insannazal epitelyal hücrelerde aktif metabolit des-siklesonid'in inaktif yağ asiti esterkonjugatlarına rastlanmıştır. Bu da lipazlar ile kademeli hidroliz sebebiyle reversibl bir des-siklesonid deposu oluşturmaktadır.

Eliminasyon:

800 mcg siklosonidin intravenöz olarak uygulanmasını takiben, siklosonidin ve des-siklesonidin klirens değerlerinin yüksek seviyede olduğu tespit edilmiştir (sırasıyla 152 L/saat ve 228 L/saat).
¹⁴C ile işaretlenmiş siklesonid, intravenöz olarak uygulamayı takiben % 66 oranında olmak üzere dışkı yoluyla atılmştır. Bu durum safra yolu ile atılımının temel eliminasyon yoluolduğunu göstermektedir. Aynı çalışmada, siklesonid, yaklaşık % 20 ve daha az oranda olmaküzere idrar yoluyla atılmıştır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Güvenilirlik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, genotoksisite ile karsinojenik potansiyel ve üreme toksisitesi gibi geleneksel çalışmalardan elde edilen preklinik verilersiklesonid kullanımının insan için hiçbir özel tehlikesi olmadığını ortaya koymaktadır.

6. FARMASÖTIK ÖZELLİKLER6. 1. Yardımcı maddelerin listesi

Disodyum edetat
Hidroksipropil metil selüloz Mikrokristalin selülozKarboksimetilselüloz sodyumPotasyum sorbatSaf su
Hidroklorik asit ( pH'ı 4.5'a ayarlamak için)

6.2. Geçimsizlikler

Bilinmiyor

6.3. Raf ömrü

24 ay (folyo torba ambalajında saklandığında)

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

30°C'nin altında saklanmalıdır. Dondurulmamalıdır.
OMNARIS® folyo torba içinde saklanmalı ve sadece ilk kullanımın hemen öncesinde folyo torbadan çıkarılmalıdır.
OMNARIS® folyo torbadan çıkarıldıktan 4 ay sonra atılmalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

OMNARIS®, shrink film etiketli plastik koruyucu kılıf içerisindeki amber bir cam şişe içerisinde bulunmakta ve manüel bir ölçülü pompa ile nazal uygulama sağlamaktadır.OMNARIS® ilk başlatma sonrasında 60 veya 120 ölçülü püskürtme sağlamaktadır;net dolumağırlığı 6.25 g veya 12.5 g

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “ Ambalaj Atıkları Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

Takeda İlaç Sağlık Sanayi Ticaret Limited Şirketi
Site Yolu Sokak, Anel İş Merkezi
No.5 Kat.12 Ümraniye İstanbul
Tel: 0216 633 78 00
Faks: 0216 633 78 78
8. RUHSAT NUMARASI136/78
9. İLK RUHSAT TARİHİ/ RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 17.09.2013 Ruhsat yenileme tarihi: -
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

14