Loxibin 100 Mg Film Tablet Kısa Ürün Bilgisi

Kalp Damar Sistemi » Renin - Anjiyotensin Sistemi » Anjiyotensin II Antagonistleri » Anjiyotensin II Antagonistleri » Losartan Potasyum

KISA ÜRÜN BİLGİSİ1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

LOXİBİN® 100 mg Film Tablet

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Losartan potasyum
Her tablet 8.48 mg potasyum ihtiva eder.

Yardımcı maddeler:

Laktoz monohidrat
Kroskarmelloz sodyum
Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Film kaplı tablet.
Beyaz, yuvarlak, çentikli film kaplı tablet.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Hipertansiyon

LOXİBİN® hipertansiyon tedavisinde endikedir.

Sol ventriküler hipertrofisi olan hipertansif hastalarda inme riskinde azalma

LOXİBİN® sol ventrikül hipertrofisi olan hipertansiyonlu hastalarda inme riskini azaltmada
endikedir.

Proteinürisi olan Tip 2 diyabetli hastalarda renal koruma

LOXİBİN®, proteinüriyi azaltma ve ölüm, son evre böbrek hastalığı (diyaliz veya renal transplantasyon gerektiren) veya serum kreatinin seviyesinin iki katma çıkma süresi,insidanslan ile ölçülen böbrek yetmezliğinin ilerlemesini geciktirmede endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji:

Hipertansiyon

LOXİBİN®'in başlangıç dozu genellikle günde bir defa 50 mg'dır. Maksimum antihipertansif etki tedavinin başlamasından sonra 3-6 hafta içerisinde görülür. Bazı hastalardozun günde 100 mg'a yükseltilmesiyle (sabahları) ilave yarar görebilirler.
LOXİBİN® diğer antihipertansif ajanlar ve özellikle diüretikler (öm., hidroklorotiyazid) ile birlikte uygulanabilir.

Günde >0.5 g proteinürisi olan hipertansif Tip 2 diyabetli hastalar

LOXİBİN®'in başlangıç dozu genellikle günde bir defa 50 mg'dır. Tedavi başlangıcından bir ay sonrasından itibaren kan basıncındaki yanıta göre doz günde bir defa 100 mg'açıkarılabilir. Losartan diğer antihipertansif ajanlarla birlikte (ör., diüretikler, kalsiyum kanalblokörleri, alfa ya da beta blokörler ve merkezi etkili ajanlar) olduğu gibi insülin ve diğeryaygın olarak kullanılan hipoglisemik ajanlarla da kullanılabilir (ör. sülfonilüreler, glitazonlarve glukozidaz inhibitörleri).

Sol ventrikül hipertrofisi olan hipertansif hastalarda inme riskinin azaltılmasıUygulama sıklığı ve süresi:

LOXİBİN® 100 mg film tablet günde bir kez yemekle birlikte veya öğünler arasında alınır.

Uygulama şekli:

Ağızdan kullanım içindir.
LOXİBİN®, yemeklerle birlikte veya öğünler arasında, bütün olarak yeterli miktar su ile yutularak alınmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgilerBöbrek /Karaciğer yetmezliği:

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda ve hemodiyaliz hastalarında başlangıç dozunda ayarlama gerekmez.
Karaciğer fonksiyon bozukluğu öyküsü olan hastalarda daha düşük doz düşünülmelidir. Ciddi karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda tedavi deneyimi yoktur. Bu nedenle,losartan ciddi karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda kontrendikedir (bkz. bölüm 4.3ve 4.4).

Geriyatrik popülasyon:

75 yaşın üzerindeki hastalarda tedaviye 25 mg ile başlanması düşünülmelidir ancak yaşlılarda doz ayarlaması genellikle gerekmez.

Diğer:

İntravasküler hacim azalması olan hastalarda kullanım

:
İntravasküler hacim azalması olan hastalarda (örn., yüksek doz diüretiklerle tedavi edilenler) günde 25 mg başlangıç dozu düşünülmelidir (bkz. bölüm 4.4).

4.3. Kontrendikasyonlar

LOXİBİN®, bu ürünün herhangi bir bileşenine, gebeliğin 2. ve 3. trimesterlerinde ve şiddetli karaciğer bozukluğunda kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Gebelerde kullanım

Gebelik sırasında losartan kullanılmamalıdır.
Renin-anjiyotensin sistemi üzerinde doğrudan etkili olan ilaçlar, gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterlerinde kullanıldığında, oluşmakta olan fetusta hasara, hatta ölüme yolaçabilir. Gebelik farkedildiğinde LOXİBİN® kullanımına en kısa zamanda son verilmelidir.

Asın duyarlılık

:

Anjiyoödem.

Anjiyoödem (yüz, dudaklar, boğaz ve/veya dilde şişme) öyküsü olan hastalar yakından takip edilmelidir (bkz. bölüm 4.8).

Hipotansiyon ve elektrolit/sıvı dengesizlikleri

:
Aşın diüretik tedavisi, diyetle alman tuzun kısıtlanması, ishal veya kusma nedeniyle hacim ve/veya sodyum azlığı olan hastalarda özellikle ilk dozdan sonra ve doz yükseltildikten sonrasemptomatik hipotansiyon ortaya çıkabilir. Bu tip durumlar LOXİBİN® uygulanmadan öncedüzeltilmeli veya daha düşük başlangıç dozu kullanılmalıdır (bkz. bölüm 4.2).

Elektrolit dengesizlikleri:

Elektrolit dengesizlikleri diyabetik veya diyabeti olmayan, böbrek fonksiyonu bozulmuş hastalarda yaygındır ve düzeltilmelidir. Neffopatili tip 2 diyabetli hastalarda yürütülen birklinik çalışmada hiperkalemi insidansı losartan ile tedavi edilen grupta plasebo grubuna göredaha yüksekti (bkz. bölüm 4.8). Buna bağlı olarak plazma potasyum konsantrasyonları vekreatinin klerens değerleri yakından izlenmelidir; özellikle kalp yetmezliği olan ve kreatininklerensi 30-50 ml/dak olan hastalar yakından takip edilmelidir.
Potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviyeleri ve potasyumlu tuzların losartan ile eş zamanlı uygulanması önerilmez (bkz. bölüm 4.5).

Karaciğer fonksiyon bozukluğu:

Sirozlu hastalarda plazma losartan konsantrasyonlarında anlamlı artışı gösteren farmakokinetik verilerine dayanarak, karaciğer fonksiyon bozukluğu öyküsü olan hastalardadaha düşük doz düşünülmelidir. Ciddi karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda losartanile tedavi deneyimi mevcut değildir. Bu nedenle, losartan ciddi karaciğer fonksiyonbozukluğu olan hastalara uygulanmamalıdır (bkz. bölüm 4.2, 4.3 ve 5.2).

Böbrek fonksiyon bozukluğu:

Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemindeki inhibisyona bağlı olarak böbrek fonksiyonunda değişiklikler (böbrek yetmezliği dahil) bildirilmiştir; bu değişiklikler özellikleböbrek fonksiyonu renin-anjiyotensin-aldosteron sistemine bağımlı olan hastalarda (ciddi kalpyetersizliği veya mevcut böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar gibi) gözlenmiştir.
Renin-anjiyiotensin-aldosteron sistemini etkileyen diğer ilaçlarda olduğu gibi, çift taraflı renal arter stenozu veya tek böbrekte arter stenozu olan hastalarda kan üre ve serum kreatinindüzeylerinde artışlar bildirilmiştir; böbrek fonksiyonundaki bu değişiklikler tedavi kesildiktensonra geri dönüşlü olabilmektedir. Losartan çift taraflı renal arter stenozu veya tek böbrektearter stenozu olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Böbrek transplantasyonu:

Yakın tarihte böbrek transplantasyonu yapılmış hastalarda deneyim mevcut değildir.

Prim er hiperaldosteronizm

:
Prim er aldosteronizm olan hastalar renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonu aracılığıyla etki gösteren antihipertansif ilaçlara genel olarak yanıt vermezler. Bu nedenle, losartantabletlerinin bu hastalarda kullammı önerilmez.

Koroner kalp hastalığı ve serebrovasküler hastalık

:
Diğer antihipertansif ajanlarda olduğu gibi, iskemik kardiyovasküler ve serebrovasküler hastalığı olan hastalarda aşın kan basıncı düşüşü miyokard enfarktüsü veya inmeye yol açabilir.

Kalp yetmezliği

:
Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen diğer ilaçlarda olduğu gibi, kalp yetmezliği olan hastalarda (böbrek fonksiyon bozukluğu ile birlikte veya hariç), ciddi arteryel hipotansiyon ve(genellikle akut) böbrek fonksiyon bozukluğu riski vardır.
Kalp yetmezliği ve eşlik eden ciddi böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, ağır kalp yetmezliği (NYHA sınıf IV) olan hastalarda ve kalp yetmezliğiyle birlikte yaşamı tehditeden, semptomatik kardiyak aritmileri olan hastalarda losartan ile yeterli tedavi deneyimiyoktur. Dolayısıyla losartan bu hasta gruplarında dikkatli kullanılmalıdır. Losartan ile birbeta-blokörün kombinasyonu dikkatli kullanılmalıdır (bkz. bölüm 5.1).

Aort ve mitral kapak stenozu, obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati

:
Diğer vazodilatatör ilaçlarda olduğu gibi, aort veya mitral kapak stenozu veya obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopatisi olan hastalarda çok dikkatli olunmalıdır.

Gebelik

:
Losartan gebelik döneminde başlanmamalıdır. Losartan tedavisine devam edilmesi zorunlu kabul edilmedikçe, gebelik planlayan hastaların gebelikte kullanım açısından belgelenmişgüvenlilik profiline sahip alternatif antihipertansif tedavilere geçmeleri gerekir. Gebeliksaptandığı anda losartan tedavisi derhal bırakılmalı ve uygun ise alternatif tedaviyebaşlanmalıdır (bkz. bölüm 4.3 ve 4.6).

Diğer uyarılar ve önlemler

:
Anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleriyle gözlendiği gibi, losartan ve diğer anjiyiotensin antagonistleri siyah hastalarda kan basıncını düşürmede belirgin şekildedaha az etkilidir; bunun muhtemel nedeni siyah hipertansif popülasyonda düşük renindüzeylerinin prevalansının daha yüksek olmasıdır.
Yardımcı maddeler:

Potasyum:

Her bir tablet 8.48 mg potasyum içerir. Potasyum miktarına bağlı herhangi bir olumsuz etki beklenmez.

Sodyum:

Bu tıbbi ürün her bir tablette 1 mmol'den (23 mg) daha az sodyum ihtiva eder, yani esasında “sodyum içermez”.

Laktoz monohidrat:4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Diğer antihipertansif ajanlar losartamn hipotansif etkisini güçlendirebilir.
Trisiklik antidepresanlar, antipsikotikler, baklofen, amifostin gibi hipotansiyonu indükleyen diğer maddeler: İstenmeyen bir reaksiyon olarak kan basıncım düşürebilen bu ilaçlarla birliktekullanım hipotansiyon riskini arttırabilir.
Losartan aktif karboksilik asit metabolitine esas olarak sitokrom P450 (CYP) 2C9 ile metabolize edilir. Klinik bir çalışmada flukonazolün (CYP2C9 inhibitörü) aktif metabolitemaruz kalımı yaklaşık %50 azalttığı gösterilmiştir. Losartan ve rifampisini (metabolizmaenzimlerini indükleyen bir ilaç) içeren kombine tedavide aktif metabolitin plazmakonsantrasyonunda %40 azalma olduğu saptanmıştır. Bu etkinin klinik önemibilinmemektedir. Fluvastatin (CYP2C9'un zayıf bir inhibitörü) ile kombine tedavide maruzkalım bakımından fark saptanmamıştır.
Anjiyiotensin Il'yi veya etkilerini bloke eden diğer ilaçlarda olduğu gibi, potasyum tutan diğer ilaçlar (örn. potasyum tutucu diiüretikler: amilorid, triamteren, spironolakton) veya potasyumdüzeylerini yükseltebilen ilaçlar (örn. heparin), potasyum takviyeleri veya potasyumlutuzların eş zamanlı kullanımı serum potasyumunda artışlara neden olabilir. Eş zamanlıuygulama önerilmez.
Lityum ve ADE inhibitörlerinin birlikte uygulanması sırasındaserum lityum
konsantrasyonlarında geri dönüşlü artışlar ve toksisite bildirilmiştir. Anjiyotensin II reseptör antagonistleri ile çok nadir olgular da bildirilmiştir. Lityum ve losartan eş zamanlı olarakdikkatle uygulanmalıdır. Bu kombinasyonun kullanımı zorunluysa, eş zamanlı kullanımdöneminde serum lityum düzeylerinin izlenmesi önerilir.
Anjiyotensin II antagonistleri NSAİİ'ler (antiinflamatuvar dozlarda seçici COX-2 inhibitörleri, asetilsalisilik asit ve seçici olmayan NSAİİ'ler) ile birlikte uygulandığındaantihipertansif etkide azalma görülebilir. Anjiyotensin II antagonistleri veya diüretiklerinNSAİİ'ler ile eş zamanlı kullammı özellikle böbrek fonksiyonu zaten bozulmuş hastalardaserum potasyumunda yükselmeye ve böbrek fonksiyonunda kötüleşme riskinde (muhtemelakut böbrek yetmezliği dahil) artışa yol açabilir. Bu kombinasyon özellikle yaşlılara dikkatleuygulanmalıdır. Hastalar yeterli şekilde hidrate edilmeli ve eş zamanlı tedaviye başlandıktansonra ve ardından periyodik olarak böbrek fonksiyonunun takibine dikkat edilmelidir.
İkili blokaj (örneğin bir ADE inhibitörünün bir anjiyotensin II reseptör antagonistine eklenmesiyle) ya da aliskiren kullanımının hipotansiyon, bayılma, hiperkalemi ve renalfonksiyonlarda değişiklikleri (akut renal yetmezlik dahil) ile daha yüksek sıklıkta ilişkiliolduğu gösterilmiştir. Kan basıncı, renal fonksiyon, elektrolit seviyeleri, LOXIBINtedavisindeki ve renin anjiyotensin aldosteron sistemini etkileyen diğer ilaçlan alanhastalarda yakınen takip edilmelidir. Diyabeti olan hastalarda LOXİBİN® aliskirenle birliktekullanılmamalıdır. Renal bozukluğu olan hastalarda aliskiren LOXİBİN®'le birliktekullanılmamalıdır (GFR<60ml/dak.).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Özel popülasyonlara ilişkin hiçbir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyona ilişkin hiçbir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi, gebeliğin ilk trimesteri için C, ikinci ve üçüncü trimesteri için D.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Planlı bir hamilelikten önce, uygun bir alternatif tedaviye geçilmelidir.

Gebelik dönemi

Losartanm gebeliğin ilk trimestrinde kullanılması önerilmez (bkz. bölüm 4.4). Losartanın gebeliğin 2. ve 3. trimesterlerinde kullanımı kontrendikedir (bkz. bölüm 4.3 ve 4.4).
Gebeliğin ilk trimestrinde ADE inhibitörlerine maruz kalımdan soma teratojenite riskine işaret eden epidemiyolojik kanıtlar kesinlik kazanmamıştır; bununla birlikte riskte küçük birartış dışlanamaz. Anjiyotensin II Reseptör İnhibitörleri (AIIRA'lar) ile riske dair kontrollühiçbir epidemiyolojik veri bulunmamasına karşın, bu ilaç sınıfı için benzer riskler mevcutolabilir. AIIRA tedavisine devam edilmesi zorunlu kabul edilmedikçe, gebelik planlayanhastaların gebelikte kullanım açısından belgelenmiş güvenlilik profiline sahip alternatifantihipertansif tedavilere geçmeleri gerekir. Gebelik saptandığı anda losartan tedavisi derhalbırakılmalı ve uygun ise alternatif tedaviye başlanmalıdır.
Gebeliğin 2. ve 3. trimesterlerinde AIIRA tedavisine maruz kalımın insanlarda fetotoksisiteyi (böbrek fonksiyonunda azalma, oligohidramnios, kafatası kemiklerinde gelişme geriliği) veneonatal toksisiteyi (böbrek yetmezliği, hipotansiyon, hiperkalemi) indüklediği bilinmektedir
(bkz. bölüm 5.3). Gebeliğin ikinci trimestrinde losartana maruz kalınmışsa, böbrek fonksiyonu ve kafatasının ultrasonla kontrolü tavsiye edilir.
Anneleri losartan kullanmış bebekler hipotansiyon yönünden dikkatle gözlemlenmelidir (ayrıca bkz. bölüm 4.3 ve 4.4).

Laktasyon dönemi

Losartanın insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmediğinden, losartan önerilmemektedir. Birçok ilacın anne sütüne geçtiği ve bunun emzirilen bebekte yarattığı istenmeyen etkiler gözönüne alınarak ilacın anne için önemi saptandıktan sonra emzirmeye veya ilaç kullanımına sonverilmesi hakkında bir karara varılmalıdır.

w Üreme yeteneği/Fertilite

Klinik veya klinik dışı üreme yeteneği üzerine çalışmalar mevcut değildir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanma becerisine etkileri inceleyen hiçbir çalışma yapılmamıştır. Ancak araç veya makine kullamrken, antihipertansif alımı sırasında ve özellikle de tedaviye başlanırkenveya doz arttırıldığında baş dönmesi veya uyuklamanın zaman zaman yaşanabileceği akıldatutulmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

İstenmeyen olaylar aşağıda sistem organ sınıfına göre listelenmiştir. Sıklıklar şu şekilde tanımlanmıştır:
Çok yaygm (>1/10),
Yaygın (>1/100 ila <1/10),
Yaygm olmayan (>1/1,000 ila <1/100),
Seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000),
Çok seyrek (<1/10.000),
Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Sinir sistemi bozuklukları Yaygm: Baş dönmesi, vertigo
Yaygın olmayan: Uyku hali, baş ağrısı, uyku bozuklukları
Kardiyak bozukluklar
Yaygm olmayan: Çarpıntı, angina pektoris
Vasküler bozukluklar
Yaygm olmayan: Semptomatik hipotansiyon (özellikle intravasküler hacim azalması olan hastalarda; örn., şiddetli kalp yetmezliği olan hastalar veya yüksek doz diüretiklerle tedaviedilenler), doza bağlı ortostatik etkiler, döküntü
Gastrointestinal bozukluklar
Yaygın olmayan: Karın ağrısı, inatçı kabızlık
Genel bozukluklar ve uygulama yeri koşullan Yaygın olmayan: Asteni, yorgunluk, ödem
Araştırmalar Yaygın: HiperkalemiSeyrek: ALT yükselmeleri*
* genellikle tedavi bırakıldığında normale döndü.

Sol ventrikül hipertrofisi olan hipertansif hastalar

55 ila 80 yaş arasındaki 9193 sol ventriküler hipertrofisi olan hipertansif hastanın dahil olduğu kontrollü klinik çalışmada aşağıdaki istenmeyen olaylar bildirilmiştir:
Sinir sistemi bozukluklan Yaygın: Sersemlik
Kulak ve iç kulak bozukluklan Yaygın: Vertigo
Genel bozukluklar ve uygulama yeri koşullan Yaygın: Asteni/yorgunluk

Kronik kalp yetmezliği

Kalp yetmezliği olan hastalardaki kontrollü klinik çalışmalarda (bkz. ELITE I, ELITE II çalışması ve HEAAL çalışması, bölüm 5.1) aşağıdaki istenmeyen olaylar bildirilmiştir:
Sinir sistemi bozukluklan Yaygın: SersemlikYaygın olmayan: Baş ağnsıSeyrek: Parestezi
Kardiyak bozuklukları
Seyrek: Senkop, atriyal fibrilasyon, serebrovasküler olay Vasküler bozukluklar
Yaygın: Hipotansiyon (ortostatik hipotansiyon dahil)
Kan ve lenf sistemi hastalıkları:
Yaygın: Anemi
Solunum, göğüs bozukluklan ve mediastinal hastalıklar Yaygın olmayan: Dispne, öksürük
Gastrointestinal bozukluklar
Yaygın olmayan: Diyare, bulantı, kusma
Deri ve deri altı doku bozuklukları Yaygın olmayan: Ürtiker, kaşıntı, döküntü
Genel bozukluklar ve uygulama yeri koşulları Yaygın olmayan: Asteni/yorgunluk
Araştırmalar:
Yaygın: Kan üre, serum kreatinin ve serum potasyum düzeyinde artış bildirilmiştir.
Metabolizma ve beslenme bozuklukları:
Yaygın olmayan*: Hiperkalemi
*50 mg losartan yerine 150 mg losartan alan hastalarda yaygın
Böbrek ve idrar yolu bozuklukları:
Yaygın: Böbrek bozukluğu, böbrek yetmezliği

Hipertansiyon ve tip II diyabete eslik eden böbrek hastalığı

31 yaş ve üstündeki yaklaşık 1513 proteinürili tip II diyabetli hastalarda yürütülen bir kontrollü klinik çalışmada (RENAAL çalışması, bkz. bölüm 5.1) losartan ile bildirilen, ilaca bağlı enyaygın istenmeyen olaylar şunlardı:
Sinir sistemi bozuklukları Yaygın: Sersemlik
Vasküler bozukluklar Yaygın: Hipotansiyon
Genel bozukluklar ve uygulama yeri koşullan Yaygın: Asteni/yorgunluk
Araştırmalar:
Yaygın: Hipoglisemi, hiperkalemi*
*Nefropatili tip 2 diyabetik hastalarda yürütülen bir klinik çalışmada, losartan ile tedavi edilen hastaların %9.9'unda ve plaseboyla tedavi edilen hastaların %3.4'ünde >5.5 mmol/1hiperkalemi gelişmiştir.
Aşağıdaki istenmeyen olaylar losartan alan hastalarda plaseboya göre daha sık ortaya çıkmıştır:
Kan ve lenf sistemi bozuklukları Bilinmiyor: Anemi
Kardiyak bozukluklar Bilinmiyor: Senkop, çarpıntı
Vasküler bozukluklar Bilinmiyor: Ortostatik hipotansiyon
Gastrointestinal bozukluklar Bilinmiyor: Diyare
Kas- iskelet sistemi, bağ doku ve kemik bozuklukları Bilinmiyor: Sırt ağrısı
Böbrek ve idrar yolu bozuklukları Bilinmiyor: İdrar yolu enfeksiyonları
Genel bozukluklar ve uygulama yeri koşullan Bilinmiyor: Grip benzeri semptomlar

Pazarlama sonrası deneyim

Aşağıdaki istenmeyen olaylar pazarlama sonrası deneyimde bildirilmiştir:
Kan ve lenf sistemi bozuklukları Bilinmiyor: Anemi, trombositopeni
Bağışıklık sistemi bozukluklan
Seyrek: Aşırı duyarlılık: anaflaktik reaksiyonlar, larenks ve glottiste havayolunun tıkanmasına yol açan şişlik ve/veya yüz, dudaklar, farenks ve/veya dilde şişmeyi içerenanjiyoödem; bu hastaların bazılannda ADE inhibitörleri dahil başka ilaçlann uygulanmasıylailişkili olarak anjiyoödem geçmişte bildirilmiştir; Henoch-Schonlein purpurası dahil vaskülit.
Psikiyatrik bozukluklar Bilinmiyor: Depresyon
Sinir sistemi bozukluklan Bilinmiyor: Migren
Kulak ve iç kulak bozukluklan Bilinmiyor: Kulak çınlaması
Solunum, göğüs bozukluklan ve mediastinal hastalıklar Bilinmiyor: Öksürük
Gastrointestinal bozukluklar Bilinmiyor: Diyare, pankreatit
Hepato-bilier hastalıklar Seyrek: Hepatit
Bilinmiyor: Karaciğer fonksiyon anormallikleri
Deri ve deri altı doku bozuklukları
Bilinmiyor: Ürtiker, kaşıntı, döküntü, ışığa duyarlılık
Kas- iskelet sistemi, bağ doku ve kemik bozuklukları Bilinmiyor: Miyalji, artralji, rabdomiyoliz
Böbrek ve idrar yolu bozuklukları:
Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin inhibisyonunun bir sonucu olarak, riskli hastalarda böbrek yetmezliği dahil olmak üzere böbrek fonksiyonunda değişiklikler bildirilmiştir;böbrek fonksiyonundaki bu değişiklikler tedavi bırakıldıktan sonra normale dönebilir (bkz.bölüm 4.4)
Üreme sistemi ve meme hastalıkları:
Bilinmiyor: Erektil disfonksiyon/impotans
Genel bozukluklar:
Bilinmiyor: Keyifsizlik
Araştırmalar:
Bilinmiyor: Hiponatremi
Pediyatrik hastalardaki istenmeyen olay profili erişkin hastalardakiyle benzer görünmektedir. Pediyatrik popülasyonda veriler sınırlıdır.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

İntoksikasyon semptomları
İnsanlarda doz aşımına ilişkin sınırlı veriler mevcuttur. Doz aşımının en muhtemel semptomları hipotansiyon ve taşikardidir. Bradikardi parasempatik (vagal) stimülasyondankaynaklanabilir.
İntoksikasyon tedavisi
Semptomatik hipotansiyon meydana geldiğinde destekleyici tedavi verilmelidir. Önlemler ilacın alındığı zamana ve semptomların tipi ve şiddetine bağlıdır. Kardiyovasküler sisteminstabilizasyonuna öncelik verilmelidir. Oral alımından sonra yeterli dozda aktif kömüruygulanması endikedir. Ardından, yaşamsal parametrelerin yakın takibi yapılmalıdır.Gerekirse yaşamsal parametreler düzeltilmelidir. Ne losartan ne de aktif metabolitihemodiyalizle uzaklaştırılamaz.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLERİ

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Anjiyotensin II antagonistleri (losartan)
ATCKodu:C09 CA01
Losartan sentetik yolla üretilen oral bir anjiyotensin-II reseptör (tip AT]) antagonistidir. Güçlü bir vazokonstriktör olan anjiyotensin II, renin-anjiyotensin sisteminin primer aktifhormonudur ve hipertansiyon patofizyolojisinin önemli bir belirleyicisidir. Anjiyotensin II,birçok dokuda bulunan (örn., damar düz kası, adrenal bez, böbrekler ve kalp) ATı reseptörünebağlanır ve vazokonstriksiyon ile aldosteron salmımını da içeren pek çok önemli biyolojiketkilere neden olur. Anjiyotensin II düz kas hücre proliferasyonunu da uyarır.
Losartan seçici olarak ATı reseptörünü bloke eder.

İn vitroin vivo

losartan ve onun farmakolojik yönden aktif karboksilik asit metaboliti E-3174 kaynağından veya sentezyolundan bağımsız olarak anjiyotensin H'nin tüm önemli fizyolojik etkilerini bloke eder.
Losartan kardiyovasküler regülasyonda önemli olan iyon kanallarını veya diğer hormon reseptörlerini bloke etmez ya da bunlar üzerinde agonist etkisi yoktur. Ayrıca, losartanbradikinini degrade eden ADE (kininaz II) enzimini inhibe etmez. Buna bağlı olarakbradikinine bağlı istenmeyen etkilerde artış olmaz.
Losartan uygulaması sırasında, anjiyotensin IFnin renin sekresyonu üzerindeki negatif feedback etkisinin kaybolması plazma-renin aktivitesinde (PRA) artışa yol açar. PRA'dakiartış plazmadaki anjiyotensin II düzeylerinde artışa neden olur. Bu artışlara karşın,antihipertansif aktivite ve plazma aldosteron konsantrasyonunun baskılanması devam eder vebu, anjiyotensin II reseptörünün etkin blokajını gösterir. Losartan kesildikten sonra, PRA veanjiyotensin II değerleri 3 gün içerisinde başlangıç değerlerine geri döner.
Hem losartan hem de ana aktif metabolitinin ATı reseptörüne afinitesi AT2 reseptörüne göre çok daha fazladır. Aktif metabolit ağırlık temelinde losartandan 10-40 kat daha aktiftir.

Hipertansiyon çalışmaları

Kontrollü klinik çalışmalarda losartanın hafıf-orta derecede esansiyel hipertansiyonu olan hastalara günde bir kez uygulanması sistolik ve diyastolik kan basıncında istatistiksel olarakanlamlı azalmalar sağlamıştır. Dozdan 5-6 saat sonra yapılan ölçümlere kıyasla, dozdan 24 saatsonra yapılan kan basıncı ölçümleri kan basıncı düşüklüğünün 24 saat devam ettiğinigöstermiştir.
Losartan erkekler ile kadınlarda ve genç (65 yaşın altı) ile yaşlı hipertansif hastalarda eşit derecede etkilidir.

LIFE çalışması

Hipertansiyonda Son Nokta Azaltımı için Losartan Tedavisi (LIFE) çalışması EKG ile belgelenmiş sol ventrikül hipertrofisi olan 55-80 yaş arası 9193 hipertansif hastada yürütülenrandomize, üç-kör, aktif-kontrollü bir çalışmadır .
Ortalama takip süresi 4.8 yıldır.
Primer sonlamın noktası kardiyovasküler morbidite ve mortalitenin bileşimiydi ve kardiyovasküler ölüm, inme ve miyokard infarktüsünün kombine insidansında azalmaylaölçülmüştür. Kan basıncı iki grupta benzer düzeylerde anlamlı olarak azalmıştır. Losartantedavisi primer kombine sonlanım noktasına ulaşan hastalarda atenolole göre %13 riskazaltımı sağlanmıştır (p=0.021, %95 güven aralığı 0.77-0.98). Bu azalma esas olarak inmeinsidansında azalmaya bağlıydı. Losartan tedavisi inme riskini atenolole göre %25 azaltmıştır(p=0.001, %95 güven aralığı 0.63-0.89). Kardiyovasküler ölüm ve miyokard enfarktüsüoranları tedavi gruplarında anlamlı olarak farklı değildir.

RENAAL çalışması

Tip II Diabetes mellitusta anjiyotensin II Reseptör Antagonisti Losartan ile Son Noktaların Azaltımı (RENAAL) çalışması hipertansiyonun eşlik ettiği veya etmediği proteinürisi olan1513 tip 2 diyabetli hastada tüm dünyada yürütülen kontrollü bir klinik çalışmaydı.Çalışmanın amacı kan basıncını düşürme yararının ötesinde ve buna ek olarak losartanpotasyumun böbrekleri koruyucu etkisini göstermekti.
Hastalar 4.6 yıla kadar izlendi (ortalama 3.4 yıl).
Çalışmanın primer sonlanım noktası serum kreatinin düzeyinde iki kat artış, son evre böbrek yetmezliği (diyaliz veya transplantasyon ihtiyacı) veya ölümü içeren birleşik sonlammnoktasıydı.
Sonuçlar losartan tedavisinin (327 olay) primer birleşik sonlamm noktasına ulaşan hastaların sayısında plaseboya (359 olay) kıyasla %16.1 risk azaltımı sağladığını göstermiştir (p = 0.022).Primer sonlamm noktasının ayrı ve kombine bileşenleri bakımından, sonuçlar losartan iletedavi edilen grupta anlamlı risk azaltımı gösterdi: serum kreatinin düzeyinde iki kat artışta%25.3 risk azaltımı (p = 0.006); son evre böbrek yetmezliğinde %28.6 risk azaltımı (p =0.002); son evre böbrek yetmezliği veya ölümde %19.9 risk azaltımı (p = 0.009); son evreböbrek yetmezliği veya serum kreatinin düzeyinde iki kat artışta %21.0 risk azaltımı (p =0.01).

HEAAL çalışması

Anjiyotensin II Antagonisti Losartanın Kalp Yetmezliği Son Noktasında Değerlendirilmesi (HEAAL) çalışması ADE inhibitör tedavisini tolere etmeyen 18-98 yaş arası kalp yetmezliği(NYHA Sınıf I-IV) olan 3834 hastada tüm dünyada yürütülen kontrollü bir klinik çalışmaydı.Hastalar ADE inhibitörleri dışında klasik tedaviye ek olarak günde bir kez losartan 50 mgveya losartan 150 mg almak üzere randomize edildiler.
Hastalar 4 yıldan fazla süre takip edildiler (medyan 4.7 yıl). Çalışmanın birincil son noktası tüm nedenlere bağlı ölüm veya kalp yetmezliği nedeniyle hastaneye yatışı içeren birleşik birson noktaydı.
Sonuçlar 150 mg losartan ile tedavinin (828 olay) birincil birleşik son noktaya ulaşan hastaların sayısında 50 mg losartana (889 olay) kıyasla %10.1 risk azaltımı sağladığınıgöstermiştir (p=0.027, %95 güven aralığı 0.82-0.99). 150 mg losartan ile tedavi, kalpyetmezliği nedeniyle hastaneye yatış riskini 50 mg losartana kıyasla % 13.5 oranındaazaltmıştır (p=0.025, %95 güven aralığı 0.76-0.98). Tüm nedenlere bağlı ölüm oranıaçısından tedavi grupları arasında anlamlı bir fark yoktu.

ELITE I ve ELITE II çalışmaları

Kalp yetmezliği (NYHA sınıf II-IV) olan 722 hastada 48 hafta süreyle yürütülen ELITE çalışmasında, losartan ile tedavi edilen ve kaptopril alan hastalarda böbrek fonksiyonundauzun vadede değişim (birincil son nokta) bakımından hiçbir fark gözlenmemiştir. Losartanınmortalite riskini azalttığı yönündeki gözlemi ELITE II çalışmasında doğrulanmamıştır.
ELITE

II

çalışmasında losartan 50 mg/gün günde üç kez kaptopril 50 mg ile karşılaştırıldı.
Kalp yetmezliği (NYHA sınıf II-IV) olan 3152 hasta, medyan: 1.5 yıl takip edildi; mortaliteyi azaltma bakımından losartan ve kaptopril arasında istatistiksel yönden anlamlı herhangi birfark göstermedi.

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Emilim:

Oral uygulamayı takiben, losartanın emilimi iyidir ve ilk geçiş metabolizması sonrası aktif bir karboksilik asit metaboliti ve inaktif olan diğer metabolitleri oluşur. Losartan tabletlerinsistemik biyoyararlanımı yaklaşık %33'dür. Losartan ve aktif metaboliti ortalama dorukkonsantrasyonlarına sırasıyla 1 saatte ve 3-4 saatte ulaşır.

Dağılım:

Hem losartan hem de aktif metaboliti, başta albumin olmak üzere > %99 oranında plazma proteinlerine bağlanır. Losartanın dağılım hacmi 34 litredir.

Biyotransformasvon:

Oral yoldan veya intravenöz olarak uygulanan losartan dozunun yaklaşık %14'ü aktif metabolitine dönüşür. ¹⁴C ile işaretli losartan potasyumun oral ve intravenöz uygulanmasınıtakiben, dolaşımdaki plazma radyoaktivitesi esas olarak losartan ve aktif metabolitine aittir.Losartanın aktif metabolitine minimal dönüşümü, incelenen kişilerin yaklaşık %1'indegörülmüştür.
Aktif metabolitine ek olarak inaktif metaboliti er de oluşur.

Atılım:

Losartanın ve aktif metabolitinin plazma klerensi, sırasıyla yaklaşık 600 ml/dak. ve 50 ml/dak., renal klerensi ise, sırasıyla 74 ml/dak. ve 26 ml/dak.'dır. Losartan oral yoldan verildiğinde,idrarda dozun yaklaşık %4'ü değişmeden, yaklaşık %6'sı ise aktif metaboliti olarak saptanır.Losartanın ve aktif metabolitinin farmakokinetiği, 200 mg'a kadar oral losartan potasyumdozlarına kadar lineerdir.
Oral uygulamadan sonra, losartan ve aktif metabolitinin plazma konsantrasyonları çoklu eksponensiyal bir azalma gösterir. Losartanın terminal yarılanma ömrü yaklaşık 2 saat,metabolitininki ise 6-9 saattir. Günde bir kez 100 mg dozla, ne losartan ne de aktifmetaboliti plazmada anlamlı derecede birikmemiştir.
Losartanın ve metabolitlerinin atılımında hem safra hem de idrarla atılımın katkısı vardır. İnsanlara ¹⁴C ile işaretli losartanın oral/intravenöz yolla uygulanmasından sonra,radyoaktivitenin yaklaşık %35/%43'ü idrarda, %58/%50'si feçeste saptanmıştır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Geriyatrik:

Yaşlı hipertansif hastalarda losartan ve aktif metabolitinin plazma konsantrasyonları genç hipertansif hastalardakinden anlamlı olarak farklı değildir.

Cinsiyet:

Kadın hipertansif hastalarda losartanm plazma düzeyleri erkek hipertansif hastalara göre iki kat kadar daha yüksekti; aktif metabolitin plazma düzeyleri ise erkeklerde ve kadınlarda farklıdeğildi.

Böbrek yetmezliği:

Kreatinin klerensi dakikada 10 ml'nin üzerinde olan hastalarda losartanm plazma konsantrasyonları değişmez. Böbrek fonksiyonu normal hastalarla karşılaştırıldığında,hemodiyalize giren hastalarda losartan EAA'sı yaklaşık 2 kat daha yüksektir.
Aktif metabolitin plazma konsantrasyonları böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda veya hemodiyaliz hastalarında değişmez. Ne losartan ne de aktif metaboliti hemodiyalizleuzaklaştınlamaz.

Karaciğer yetmezliği:

Hafif-orta derecede alkole bağlı karaciğer sirozu olan hastalara oral uygulamadan sonra, losartan ve aktif metabolitinin plazma konsantrasyonları genç erkek gönüllülerdekindensırasıyla yaklaşık 5 kat ve 1.7 kat daha yüksekti (bkz. bölüm 4.2 ve 4.4).

5.3. Klinik öncesi giivenlilik verileri

Genel farmakoloji, genotoksisite ve karsinojenik potansiyelle ilgili klasik çalışmalara dayanan klinik öncesi veriler insanlar için özel bir tehlikeyi ortaya koymamaktadır. Tekrarlıdoz toksisite çalışmalarında, losartan uygulanması kırmızı kan hücresi parametrelerinde(eritrositler, hemoglobin, hematokrit) azalmaya, serumda üre-N artışına ve bazen serumkreatinin yükselmesine, kalp ağırlığında azalmaya (histolojik korelasyonu yoktu) vegastrointestinal değişikliklere (muköz membran lezyonlan, ülserler, erozyonlar, kanamalar)yol açtı. Renin-anjiyötensin sistemini doğrudan etkileyen diğer maddeler gibi, losartanm dageç fetal gelişim üzerinde advers etkilere yol açtığı ve fetusta ölüme ve malformasyonlaraneden olduğu gösterilmiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Laktoz monohidrat Mikrokristalin selülozPrejelatinize nişastaKroskarmelloz sodyumMagnezyum stearat (E572)
Hidroksipropil metil selüloz (E464)
Titanyum dioksit (E 171)
Polietilen glikol

6.2. Geçimsizlikler

Bildirilmemiştir.

6.3. Raf ömrü

24 aydır.

6.4. Saklamaya yönelik özel uyarılar

25°C'nin altındaki oda sıcaklığında, kuru bir yerde ve ışıktan koruyarak saklanmalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

28 film kaplı tablet içeren alüminyum folyo-PVC blister ve karton kutu ambalaj.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kulllanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller "Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği' ve "Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelik"lerine uygun olarak imhaedilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

Ad : Biofarma İlaç San. ve Tic. A.Ş.
Adres ; Akpmar Mah. Osmangazi Cad. No : 156 Sancaktepe / İSTANBULTelefon : (0216) 398 10 63 / 4 hatFaks: (0216)419 27 80

8. RUHSAT NUMARASI

205/78

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi:Ruhsat yenileme tarihi:10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ