Ragasit 50mg/2ml I.m./i.v. İnfüzyon İçin Çözelti ... Kısa Ürün Bilgisi

Sindirim Sistemi ve Metabolizma » Mide İlaçları » Peptik Ülser ve Gastro-Özofageal Reflü İlaçları » H2 Reseptör Antagonistleri » Ranitidin

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

RAGASİT 50 mg/2 mİ İ.M. / l.V. inftizyon için çözelti içeren ampul Steril-Apirojen

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Her bir ampul (2 mİ) 50 mg ranitidine eşdeğer 55,798 mg ranitidin hidroklorür içerir.

Yardımcı maddeler:

Potasyum dihidrojen fosfat..........1,92 mg
Disodyum hidrojen fosfat (susuz)...4,8 mg
Yardımcı maddeler için 6.Te bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

İnftizyon için çözelti.
Amber renkli cam ampul içerisinde steril, apirojen, berrak ve renksiz veya açık sa|rı renkte, partikül içermeyen çözelti.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Erişkinler:

RAGASİT duodenal ülser, selim gastrik ülser, post-operatif ülser, reflü özofajiti, Zollinger-Ellison Sendromu tedavilerinde ve gastrik salgı ve asit üretiminin azaltılmasının istepdiği ağır hastalardaki stres ülserasyonundan kaynaklanan gastrointestinal hemorajinin proflaksisinde,kanamalı peptik ülserli hastalarda tekrarlayan hemorajinin profılaksisinde, asit asjnrasyonu(Mendelson Sendromu) riski bulunan hastalarda genel anesteziden önce, özellikle doğumsürecindeki obstetrik hastalarda endikedir.

Çocuklar (6 av - 18 yas arası):

RAGASİT peptik ülserin kısa dönem tedavisi ve reflü özofajiti ve gastroözofageal reflü hastalığının semptomlarının giderilmesi de dahil olmak üzere gastroözofageal reflününtedavisinde endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Erişkinler (yaslılar dahiD/Adolesanlar (12 yas ve üzeri):

RAGASİT 20 mİ hacme seyreltildikten sonra yavaş (2 dakika süresince) ifıtravenöz enjeksiyon yolu ile 6-8 saatte bir tekrarlanarak 50 mg'a kadar, ya da iki saat süresihce saatte25 mg'lık hız ile aralıklı intravenöz infüzyon yolu ile 6-8 saat aralıklarla tekrarlanarak veyaintramüsküler enjeksiyon yoluyla 6-8 saatte bir 50 mg (2 mİ) uygulanabilir.




Ağır hastalarda stres ülserasyonundan kaynaklanan üst gastrointestinal hemorajinin proflaksisinde, yavaş intravenöz enjeksiyonu yoluyla uygulanan 50 mg'lık yüklenme dozunutakiben 0,125-0,250 mg/kg/saat'lik sürekli intravenöz infüzyon tercih edilebilir.

MendeIson Sendromu 'nunproflaksisinde:

Asit aspirasyon sendromu gelişme riski altında olduğu düşünülen hastalarda, genel anestezinin indüksiyonundan 45-60 dakika önce 50 mg RAGASİT intramüsküler yoldan veyayavaş intravenöz enjeksiyon yoluyla uygulanabilir.

Ağır hastalarda stres aberasyonunun proflaksisinde:

Stres ülserasy onunun proflaksisi için önerilen doz 6-8 saatte bir 1 mg/kg (maksimum 50 mgj'dır.
Alternatif tedavi, 125-250 mikrogram/kg/saat sürekli infüzyon olarak gerçekleştirilebilir.

Uygulama şekli:

İntravenöz veya intramüsküler yoldan uygulanır.
RAGASİT aşağıdaki intravenöz infüzyon sıvıları ile geçimlidir: %0,9 Sodyum klorür%5 Dekstroz%10 Dekstroz
Laktatlı Ringer solüsyonu %5 Sodyum bikarbonat

Özel pop ülasy onlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 50 ml/dk'dan az) olan hastalarda artmış plazma konsantrasyonları ile sonuçlanan ranitidin birikmesi meydana delecektir.Dolayısıyla böyle hastalarda ranitidinin 25 mg'lık dozlar halinde uygulanması önerilmektedir.

Karaciğer yetmezliği:Pediyatrik popülasyon:

Yenidoğanlar (1 av altı):

(Bkz. Bölüm 5.2. Farmakokinetik özellikler karakteristik özellikler)

Çocuklar ve infantlarda(6av - 11 yas arası):

RAGASİT yavaş (en az 2 intravenöz enjeksiyon ile 6-8 saatte bir maksimum 50 mg'a kadar uygulanabilir
5.2. Farmakokinetik özellikler-Flastalardaki karakteristik özellikler).

Pepiik Ülserin Akut Tedavisi ve Gasiroözofageal Reflü:

Peptik ülserli pediyatrik hastalarda intravenöz tedavi, yalnızca oral tedavinin olmadığı durumlarda endikedir.


RAGASİT'in pediyatrik dozu, peptik ülser hastalığının ve gastroözofageal reflş tedavisinde, ilacın erişkinlerde bu hastalıklar için ve ciddi derecede hasta çocübaskılanması için etkin olduğu gösterilen dozlardır. Başlangıç dozu (2,0 mg/kgmg/kg, maksimum 50 mg) 10 dakika süresince yavaş intravenöz infüzyon yolujjlşırınga pompası ve bunu takiben 5 dakika boyunca 3 mİ serum fizyolojik ile yıkamaserum fizyolojik ile 20 mFye seyreltildikten sonra uygulanabilir. pH'nın 4,0'd,olmasının sürdürülmesi, her 6-8 saatte 1,5 mg/kg'lık aralıklı infüzyon uygusağlanabilir. Alternatif tedavi, 0,45 mg/kg'lık bir yükleme dozunun ardından 0,15dozda sürekli infüzyon uygulaması ile gerçekleştirilebilir.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlı hastalar için ülser iyileşme hızları ve advers etkilerin sıklığı, daha genç hastalarla karşılaştırıldığında benzerlik gösterir, dozun ayarlanması yalnızca yaşa dadanılarakyapılmamalıdır (Bkz. Bölüm 5.2. Farmakokinetik özellikler-Hastalardaki karakteristiközellikler).

4.3. Kontrendikasyonlar

RAGASİT içeriğindeki bileşenlerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olduğ^ı bilinen hastalarda kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemler

Histamin Fh-antagonistleri ile tedavi mide karsinomasına bağlı semptomları maskeleyebilir ve böylece bu durumun teşhis edilmesini geciktirebilir. Bu nedenle RAGASİT tedavisibaşlatılmadan önce, gastrik ülserden şüphelenilen durumlarda malignite ihtimali bertarafedilmelidir.
Ranitidin böbrekler yoluyla itrah edilir ve bu yüzden böbrek yetmezliği olan hastalarda ilacın plazma düzeyleri yüksektir. Bölüm 4.2 - Böbrek yetmezliği bölümünde detaylandırildığı gibidoz ayarlaması yapılmalıdır.
RAGASİT'in hızlı uygulanmasına bağlı olarak bradikardi, genelde kardiyak ritm bozuklukları için predispozan faktörleri taşıyan hastalarda olmak üzere nadir olarak bildirilmiştir. Önerilenuygulama hızları aşılmamalıdır.
Tedavinin 5 günden uzun sürmesi halinde, intravenöz Fb-antagonistlerinin önerilenden yüksek dozlarda kullanımı ile karaciğer enzimlerinde artış olduğu bildirilmiştir.
Ranitidin uygulamasına bağlı akut intermitan porfıriye ait klinik raporların seyrek ve yetersiz olmasına karşın, bu durumla ilgili öyküsü olan hastalarda ranitidin kullanımındankaçınılmalıdır.
Yaşlılar, kronik akciğer hastalığı, diyabeti olan ya da bağışıklık sistemi baskılanmış olan hasta gruplarında toplumdan kazanılmış pnömoni gelişme riskinde artış olabilir. Geniş birepidemiyolojik çalışma, sadece ranitidin kullanmakta olan hastalarda, tedavisi sonlanmışhastalar göre 1,82 değerinde gözlenen düzeltilmiş göreceli risk artışı (%95 Cl, 1,26-2,64) ilebirlikte toplumdan kazanılmış pnömoni riski olduğunu göstermiştir. Ranitidin ilegerçekleştirilen pazarlama sonrası çalışmalar, geri dönüşlü mental konfüzyon, depresyon vehalüsinasyonların en sık olarak durumu ağır ve yaşlı hastalarda görüldüğünü ortayakoymuştur.


Bu tıbbi ürün her ampulde 1 mmol (39 mg)^;den daha az potasyum ihtiva eder; potasyuma bağlı herhangi bir yan etki beklenmemektedir.
Bu tıbbi ürün her ampulde 1 mmol (23 mg)Men daha az sodyum ihtiva eder; sodyuma bağlı herhangi bir yan etki beklenmemektedir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Ranitidin diğer ilaçların emilimini, biyotransformasyonunu veya böbreklerden Atılmasını etkileme potansiyeline sahiptir. Farmakokinetik özelliklerin değişmesi, etkilerin ilacındozunun ayarlanmasını ya da tedaviye son verilmesini gerektirebilir.
Etkileşimler aşağıdakileri kapsayan farklı mekanizmalar ile gerçekleşir:
1. Sitokrom P450-bağımlı karma fonksiyonlu oksijenaz sisteminin inhibisyonu:; Ranitidingenel terapötik dozlarında bu enzim sistemiyle inaktive edilen diazepam, lidokainj fenitoin.propranolol ve teofılin gibi ilaçların etkilerini potansiyalize etmez.
Kumarin antikoagülanları (varfarin gibi) ile değişmiş protrombin zamanları bildirilmiştir. Dar terapötik indeksi sebebiyle, ranitidin ile eş zamanlı tedavide, artmış ya da azalmış protrombinzamanlarının yakından izlenmesi önerilir.
2. Renal tübüler sekresyon için yarışma:
Ranitidin katyonik sistem ile kısmi olarak elimine edildiği için, bu yoldan itrah edilen diğer ilaçların klerensini etkileyebilir. Ranitidin'in yüksek dozları (Zollinger - Ellison sendromutedavisinde kullanıldığı gibi) prokainamid ve N-asetilprokainamidin itrahını azaltarak builaçların plazma düzeylerinde yükselmeye sebep olabilir.
3. Gastrik pH'nın değişmesi:
Bazı ilaçların biyoyararlammı etkilenebilir. Gastrik pH'nın değişmesi emilimde artmaya (triazolam, midazolam, glipizid gibi) ya da azalmaya (ketokonazol, atazanavir, delaviridin,gefıtnib gibi) neden olabilir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: B

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda ranitidin kullanımıyla ilgili herhangi bir veri yoktur. RAGASİT kullanımı sırasında gebe kalma ihtimali bulunan hastaların doktorlarımbilgilendirmeleri ve gerekirse uygun bir kontrasepsiyon yöntemini kullanmaları uygundur.

Gebelik dönemi

RAGASİT plasentadan geçer ancak doğum süresince ya da sezaryen operasyonuna girecek obstetrik hastalara uygulanan terapötik dozlar ile doğum süresinde, doğurma esnasında ya datakip eden neonatal süreçte herhangi bir advers etki oluşmamıştır. Diğer ilaçlar gibi,RAGASİT sadece zorunlu olduğunda gebelik döneminde kullanılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Ranitidin anne sütü ile atılmaktadır. Emzirmenin durdurulup durdurulmayacağma ya da RAGASİT tedavisinin durdurulup durdurulmayacağına/tedaviden

iÜreme yeteneği /Fertilite

Sıçanlar ve tavşanlar üzerinde, insanlara uygulanan oral dozun 160 katına kadar ckal dozlar uygulanarak gerçekleştirilen üreme çalışmaları, ranitidine bağlı olarak fertilitede bozulmayaya da fetüste herhangi bir zarara neden olmamıştır. Bununla birlikte hamile kadınlardagerçekleştirilmiş yeterli ve iyi kontrol edilmiş çalışmalar yoktur.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkileri bilinmemektedir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Klinik denemeler esnasında gözlemlenen RAGASİT'e bağlı istenmeyen etkiler sıklık derecelerine göre sıralandırılmıştır:
Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/10(0; seyrek (>1/10.000 ve <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Seyrek: Lökopeni, trombositopeni gibi kan sayımı değişiklikleri (bunlar genellikle geri dönüşlüdür), agranülositoz veya bazen kemik iliği hipoplazisi veya aplazisi ilç birliktepansitopeni

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Seyrek: Hipersensitivite reaksiyonları (ürtiker, anjiyonörotik ödem, ateş, bron^ospazm, hipotansiyon ve göğüs ağrısı)
Çok seyrek: Anaflaktik şok
Bu durumlar tek doz uygulamadan sonra bildirilmiştir.

Psikiyatrik hastalıklar

Çok seyrek: Depresyon, geri dönüşümlü mental konfuzyon ve halüsinasyonlar Bunlar, genelde durumu ağır ve yaşlı hastalarda bildirilmiştir.

Sinir sistemi hastalıkları

Çok seyrek: Baş ağrısı (bazen şiddetli), sersemlik hali, geri dönüşlü istemsi^ hareket bozuklukları

Göz hastalıkları

Çok seyrek: Geri dönüşlü bulanık görme
Akomodasyonda bir değişikliğe işaret eden bulanık görme vakaları bildirilmiştir.

Kardiyak hastalıklar

Çok seyrek: Bradikardi, A-V blok ve asistoli

Vasküler hastalıklar

Çok seyrek: Vaskülit

Gastrointestinal hastalıklar

Yayın olmayan: Abdominal ağrı, konstipasyon, bulantı (tedavi boyunca çoğunlukla bu semptomlar gelişmiştir)
Çok seyrek: Akut pankreatit, diyare

Hepatobilier hastalıklar

Seyrek: Karaciğer fonksiyon testlerinde geçici ve geri dönüşlü değişiklikler

Çok seyrek: Genellikle geri dönüşlü olan, sarılık ile birlikte veya sarılık olmaksızı
(hepatoselüler, hepatokanaliküler veya karma)

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Seyrek: Deri döküntüsü
Çok seyrek: Eritema multiforme, alopesi

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Çok seyrek: Artralji ve miyalji gibi kas-iskelet semptomları

Böbrek ve idrar hastalıkları

Seyrek: Plazma kreatinininde yükselme (Genellikle önemsiz ve tedavi süresince nominalleşen) Çok seyrek: Akut interstisyel nefrit

Üreme sistemi ve meme hastalıkları

Çok seyrek: Geri dönüşlü erektil disfonksiyon, meme semptomları ve hastalıkları (jinekomasti ve galaktore gibi)
Ranitidinin güvenliliği 0-16 yaş arası çocuklarda asit-bağlantılı hastalıklar gönünden değerlendirilmiş ve erişkinlerdekine benzer bir advers olay profili sunarak genel olarak iyitolere edildiği görülmüştür. Özellikle büyüme ve gelişme ile ilgili mevcut uzup dönemgüvenlilik verileri sınırlıdır.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Oral 18 g dozuna kadar zehirlenmelerde belirlenen akut ters etkiler, klinik çalışmalarda gözlenen etkilerle aynıdır. Doz aşımı durumunda hasta monitorilize edilmeli vle destektedavisi uygulanmalıdır. Köpeklerde yapılan doz aşımı çalışmalarında 225mg/kg/gündozunun kas tremorlan, kusma ve hızlı solumaya neden olduğu gözlenmiştir. Farelerde vesıçanlarda intravenoz LD50 değerleri sırasıyla 77 ve 83 mg/kg'dır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: H2- Reseptör antagonistleri ATC kodu: A02BA02

Ranitidin spesifik, hızla etki gösteren bir histamin FE-reseptör antagonistidir. stimüle gastrik asit salgısını, salgının hem hacmini hem de asit ve pepsin içeriğiniinhibe eder.


Mevcut klinik veriler, çocuklarda stres ülserlerini önlemek için ranitidin vurgulamaktadır. Stres ülserlerinin önlenmesi hakkında direk kanıt bulunmamaktıhastaların tedavisi, ranitidin uygulamasından sonra pH'nın 4'ün üzerinde olduğunungözlenmesine dayandırılmıştır. Stres ülserli çocuklardaki bu dolaylı ölçütün geçerliliğikanıtlanmamıştır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:

İntramüsküler uygulama sonrasında ranitidinin emilimi hızlıdır ve genellikle uygulamadan sonra 15 dakika içerisinde doruk plazma konsantrasyonlarına ulaşılır.

Dağılım:

Böbrek fonksiyonları normal olan hastalarda dağılım hacmi (Vd) 1,7 1/kg; kreatini^ı klerensi (Cl_cr): 25-35ml/dk'dır. Süte geçer. Serum proteinlerine bağlanma oranı %15'dir.

Bivotransformasvon:

Ranitidin büyük ölçüde metabolize edilmez. Metabolitlerine dönüşen kısım oral ve ihtravenöz dozlamadan sonra benzerdir ve dozun %6'sı oranında N-oksit, %2'si oranında S-oksit, %2'sioranında desmetilranitidin ve %l-2 oranında furoik asit analogu olarak idrar ile atılır.

Eliminasvon:

Plazma konsantrasyonları 2-3 saatlik terminal yarılanma ömrü ile bi-eksponansi azalır. Eliminasyon temel olarak böbrekler yoluyla gerçekleşir. 150 mg H-intravenöz yoldan uygulanmasından sonra, dozun %93'ünün idrar yolu ile %5'inin
yolu ile olmak üzere %98'inin elimine edildiği görülmüştür, bunun %70'i değişmemiş ana ilaçtır. Dozun %3'ünden azı safra ile atılır. Renal klerens yaklaşık 500 ml/dk'dır, bu değer netrenal tübüler salgılamayı gösteren glomerüler fıltrasyonu aşmaktadır.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:Hastalardaki karakteristik özellikler

Yenidoganlar (1 av altık

Ekstrakorporeal Membran Oksijenasyonu (EMCO) tedavisi gören zamanında doğân (term) bebeklerden elde edilen sınırlı farmakokinetik veriler, yeni doğanlarda intravenöz uygulamayıtakiben plazma klerenslerinin düşebileceğini (1,5-8,2 ml/dk/kg) ve yarılanma ömrününuzayabileceğini göstermiştir. Yenidoğanlarda ranitidin klerensinin tahmini glomerülerfıltrasyon hızı ile bağlantılı olduğu düşünülmektedir.

Cocuklar/infantlar(6aylık ve daha büyük):

Sınırlı farmakokinetik veriler, vücut ağırlığına göre doz ayarlaması yapıldığı: takdirde intravenöz ranitidin uygulanan çocuklar ve sağlıklı erişkinler arasında, yanlanma örikrü (3 yaşve üzeri çocuklar için aralık: 1,7-2,2 sa) ve plazma klerensi (3 yaş ve üzeri çocuklar içinaralık: 9-22 ml/dk/kg) açısından önemli değişiklikler olmadığını göstermiştir. İnfantlardakifarmakokinetik veriler son derece sınırlıdır ancak daha büyük çocuklar için olan verilerleuyumlu gibi görünmektedir.

50 yas üzeri hastalar:

50 yaş üzeri hastalarda böbrek fonksiyonlarında yaşa bağlı azalma ile bağlantılı yanlanma ömrü 3-4 saat uzamış ve klerens azalmıştır. Bununla birlikte sistemik mbirikme %50 daha yüksektir. Bu fark, azalan böbrek fonksiyonlanna üstün gelmyaşlı hastalarda biyoyararlanımın artmış olduğunu göstermektedir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Ranitidin hidroklorür, klinik kullanımı ile ilişkili herhangi bir özel riski veya belirli bir hedef organ eksikliğini göstermek üzere geniş kapsamlı ve ayrıntılı toksikolojik testlere tabitutulmuştur.

Akut toksisite çalışmaları

Fare ve sıçanlarda intravenöz LD50 değeri yaklaşık olarak 75mg/kgMır. Oral verildiğinde ise lOOOmg/kg'lık doz dahi letal bulunmamıştır.
Köpeklerde oral minimum letal doz 450mg/kg/gün'dür. Ranitidinin yüksek tek dbzlarında (oral 80mg/kg'a kadar) sadece, bazıları geçici histamin şahmıyla ilişkili olan minimal ve gendönüşlü toksisite belirtileri gözlenmiştir.

Uzun dönem toksisite çalışmaları

Uzun dönem toksisite ve karsinojenisite çalışmalarında, ranitidinin çok yüksek dozları(2000mg/kg/gün'e kadar) farelere normal ömürleri boyunca ve köpeklere de (450mg/kg/gün'ekadar) 1 yıla kadar belli periyotlarda günlük olarak verilmiştir.
Bu dozlar önerilen terapötik dozlarda ranitidin alan hasta insanların plazmasında bulunan konsantrasyonlardan çok daha yüksek plazma konsantrasyonları üretilmiştir.
Sıçanlarda 2000mg/kg/gün kadar olan yüksek dozlar iyi tolere edilmiştir. Göfülen tek morfolojik değişim akciğerlerdeki alveoler köpük makrofaj hücrelerinin birikme şıklığınınartmasıdır.
Ranitidinin parenteral yoldan uygulandığı çalışmalarda ranitidine atfedilebilen herhangi bir lokal iritasyon belirtisi tespit edilmemiştir. Sıçanlarda intravenöz 20mg/kg kadar yüksek dozseviyelerinde biyokimyasal ve histopatolojik değişiklikler gözlenmemiştir. Özellikle venlerdeveya deri altı dokuda belirgin bir değişiklik bulunmamıştır. Bazı kas örneklerinde hafiflezyonlar gözlenmiştir. Tavşanlarda ise mononükleer hücreler tarafından paniküler kasın hafifinfiltrasyonu saptanmıştır ancak bu minör subkutanöz reaksiyon yaygın olarak gelişmemiştir.

Üreme çalışmaları (Fertilite bozuklukları)

Üreme çalışmaları sıçan ve tavşanlarda gerçekleştirilmiştir. Sıçanlara çiftleşme öncesinde ve çiftleşme sırasında, gebelik, laktasyon ve sütten kesme periyodu boyunca ranitidinuygulanmıştır ve üreme süreçleri üzerinde olumsuz bir etki gözlenmemiştir. Antiajıdrojeniketkisine dair kanıt yoktur.
Ranitidın ile tedavi edilen sıçanlardan alınan toplam 2297 fetüs incelenmiştir ve ranitidinin bir sıçan teratojeni olduğuna dair kanıt bulunmamıştır.
Ranitidin ile tedavi edilen tavşanlardan alınan toplam 944 fetüs incelenmiş ve fetüsl^rde ilaca bağlı advers olaylar veya anomaliler gözlenmemiştir.
Gebeliklerinin 2-29 günleri boyunca oral yoldan lOOmg/kg dozunda ranitidin uygulanan tavşanlarda matemal veya fetal toksisite geliştiğine dair herhangi bir kanıt bulunmamıştır.
Oral yoldan uygulanan lOOmg/kg dozundan sonraki ranitidin doruk plazma seviyesi, intravenöz yoldan uygulanan lOmg/kg dozundan (20-25 pg/ml) bir dakika sonra elde edilenranitidin doruk plazma seviyesi ile benzerlik göstermektedir. Buna bağlı olarak tavşanlarda 10mg/kg (intravenöz) ve lOOmg/kg (tablet) dozlarında ranitidinin herhangi bir teratojehik etkisiolmadığı gösterilmiştir.

Karsinoienisite çalışmaları

Ranitidinin karsinojen olduğuna dair hiçbir kanıt yoktur. Uzun dönem tokiisite ve karsinojenisite çalışmaları, 2000 mg/kg'a kadar dozlarda 600 fare ve 636 sıçanın sirasıyla 2yıl ve 129 hafta, 42 köpeğin ise 450 mg/kg/gün'e kadar olan dozlarda bir yıla kadar belliperiyotlarda tedavilerini kapsamıştır. Bu dozlar insanda terapötik olarak kullanılacak dozdançok daha fazladır. Çalışmalar sonucunda hayvanların hiçbirinde herhangi bir İntestinalmetaplazi ortaya çıkmamıştır. Ranitidinin diğer dokulardaki tümörijenik etkisine dair bir kanıtyoktur.

Mutaienez

Ranitidin, 30 mg/plak kadar yüksek dozlarda

Salmonella typhimuriumEscherichia coliS. typhimurium

TA 1535 üzerinde; 9 mg/plak konsantrasyonu isWP67 üzerinde doğrudan zayıf bir mutajenik etkiye neden olmuştur. Ancakdoğrudan mutajenik etki klinik öneme sahip değildir; bu deneylerde kullanılanmiktarları, insan plazmasında terapötik seviyeye ulaşan konsantrasyondan binlercebüyüktür. Yapılan deneylerde ranitidinin başlıca metabol iti erinin insanlarda önemlimutajenik etkiye neden olmadığı saptanmıştır.
Hayvanlarda gerçekleştirilen uzun dönem toksikoloji, karsinojenisite ve mujt çalışmaları sonucunda, ranitidinin insanlarda terapötik dozlarda uygulanması ile zoluşabileceğine dair bir kanıt bulunmamıştır.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Fenol
Potasyum dihidrojen fosfat Disodyum hidrojen fosfat (susuz)
Hidroklorik asit Enjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler

RAGASİT aşağıdaki intravenöz infiizyon sıvıları ile

geçimlidir:

%0.9 Sodyum klorür
%5 Dekstroz
%10 Dekstroz
Laktatlı Ringer solüsyonu
%5 Sodyum bikarbonat

6.3. Raf ömrü

36 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25 °C'nin altındaki oda sıcaklığında, ışıktan korunarak saklanmalıdır.
Bu ürün ve/veya ambalajı herhangi bir bozukluk içeriyorsa kullanılmamalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Amber renkli, tek kullanımlık, Tip I otopul cam ampullere doldurulmuş ürün, 2 mEli^ 10 adet ampul içeren PVC taşıyıcı blister ile birlikte karton kutu içinde ambalajlıdır.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış RAGASİT ve infiizyon sıvısı karışımları, oda sıcaklığında 24 sa^t içinde kullanılmalıdır.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller "Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğine uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

Vem İlaç San. ve Tic. Ltd. Şti.
Cinnah Cad. Yeşilyurt Sok. No: 3/2 Çankaya / Ankara Telefon : (0312) 427 43 57-58Faks : (0312) 427 43 59

8. RUHSAT NUMARASI

254/73

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 06.12.2013 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

14