Micator 40 Mg Tablet Kısa Ürün Bilgisi

Kalp Damar Sistemi » Renin - Anjiyotensin Sistemi » Anjiyotensin II Antagonistleri » Anjiyotensin II Antagonistleri » Telmisartan

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

L BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

MİCATOR® 40 mg Tablet

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:

Her bir tablet,
40 mg telmisartan içerir.

Yardımcı maddeler:

Sodyum hidroksit 3.36 mg
Mannitol 104.14 mg
Yardımcı maddeler için, Bölüm 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Tablet.
Beyaz veya beyazımsı, oval şeklinde, her iki yüzü çentiksiz tablet.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1 Terapötik endikasyonlar

MİCATOR esansiyel hipertansiyon tedavisinde endikedir.

4.2 Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji ve uygulama sıklığı:

Önerilen doz günde bir kez 40 mg'dır. Bazı hastalar günlük 20 mg doz ile yarar sağlayabilirler. Hedeflenen kan basıncının elde edilemediği durumlarda, telmisartan dozu maksimum günde tekdoz 80 mg'a artırılabilir.
Telmisartan, alternatif olarak, telmisartan ile birlikte kullanıldığında kan basıncında ilave bir düşürücü etki yaptığı gösterilen hidroklorotiyazid gibi, tiyazid tipi diüretikler ile kombine olarakda kullanılabilir. Doz artırımı düşünüldüğünde, maksimum antihipertansif etkinin tedavibaşlangıcından genellikle dört-sekiz hafta sonra elde edildiği akılda tutulmalıdır (Bkz. 3.1).

Uygulama şekli:

MİCATOR günde bir kez oral yolla uygulanır, tek başına ya da yiyeceklerle birlikte alı

Bu ilacı kullanmadan önce alınacak önlemler:

MİCATOR tabletler nem çekici Özelliktedir. Bu nedenle nemden korumak üzere, açılmamış blister ambalajlarında saklanmalı ve her bir tablet blisterinden, sadece kullanımındın hemenönce çıkartılmalıdır (Bkz. 6.6).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler;

Böbrek yetmezliği:

Hemodiyalizde olanlar da dahil olmak üzere, şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalard^ı sınırlıdır. Bu hastalarda başlangıç dozu olarak daha düşük bir doz (20 mg) önerilir (Hafif-orta derecede renal bozukluğu olan hastalarda pozolojide ayarlama yapılması ger

Karaciğer yetmezliği:

MİCATOR, şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalarda kontrendikedir (Bkz. 4.3).
Hafif veya orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda günlük doz 40 mg'ı geçmemelidir (Bkz. 4.4).

Pediyatrik popülasyon:

18 (On sekiz) yaşından küçük çocuklarda ve adolesanlarda telmisartan kullanımının eskililik ve güvenliliği belirlenmemiştir. Bu konuda veri bulunmamaktadır.

Geriyatrik popülasyon:

Herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir.

4.3 Kontrendikasyonlar

• Etkin maddeye veya ilacın bileşimindeki maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık(Bkz. 6.1),
* Gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesteri (Bkz. 4.4 ve 4.6)
• Biliyer obstrüktif bozukluklar,
* Şiddetli karaciğer yetmezliği.

4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Gebelik:

Gebelik sırasında anjiyotensin II reseptör antagonistleri başlatılmamalıdır. Anjiyotensin II reseptör antagonişti tedavisine devam edilmesi zorunlu görülmedikçe, gebelik planlayanhastalarda, gebelikte kullanım için kanıtlanmış bir güvenlilik profiline sahip, alternatif anti-hipertansif tedavi ajanlarına geçiş yapılmalıdır.
Gebelik tanısı konulduğunda, anjiyotensin II reseptör antagonistleriyle tedayi derhal durdurulmalı ve uygunsa, alternatif bir tedavi başlatılmalıdır (Bkz. 4.3 ve 4.6).

Karaciğer yetmezliği:

Telmisartan büyük oranda safra ile atılır. Bu nedenle, kolestazı, biliyer obstrüktif bozuklukları veya şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalara MİCATOR verilmemelidir (Bkz. 4.3). Buhastalarda telmisartan için hepatik klerensin azalmış olabileceği düşünülmelidir. MİCATOR,hafıf-orta derecede hepatik bozukluğu olan hastalarda kullanılacaksa özel dikkat gösterilmelidir.Günde bir kez 40 mg'ı geçmemelidir.

Renovasküler hipertansiyon:

Bilateral renal arter stenozlu veya tek işlevsel böbreğindeki arterde stenozu olan hastilar renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen ilaçlarla tedavi edildiğinde, şiddetli hipotansiyon ve böbrek yetmezliği riski artar.

Renal yetmezlik ve renal transplantasyon:

MİCATOR böbrek fonksiyonları bozulmuş hastalarda kullanıldığında, serum potasyum ve kreatinin düzeylerinin periyodik olarak izlenmesi önerilmektedir.

Yeni böbrek transplantasyonu yapılmış hastalarda telmisartan uygulamasıyla ilgili bulunmamaktadır.

İntravasküler hacim kaybı:

Yoğun diüretik tedavi, diyetteki tuzun kısıtlanması, diyare veya kusma sonucunda hacijn ve/veya sodyum kaybına uğramış hastalarda, özellikle ilk dozdan sonra, semptomatik hipotansiyongörülebilir. Bu gibi tablolar, özellikle hacim ve/veya sodyum kayıpları, MİCATORuygulamasından önce düzeltilmelidir.

Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin ikili blokajı:

Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin inhibe edilmesinin bir sonucu olarak, duyarlı kişilerde, özellikle bu sistemi etkileyen ilaçlarla kombine edildiğinde, hipotansiyon, senkop, hiperkalemive böbrek fonksiyonlarında değişmeler (akut böbrek yetmezliği dahil) bildirilmiştir. Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin ikili blokajı (örn. Telmisartanın renin-anjiyotensin-aldosteronsisteminin diğer blokerleri ile birlikte uygulanması) bu nedenle önerilmez. Birlikte kullanımgerekli görülüyorsa, böbrek fonksiyonlarının yakından izlenmesi önerilir.

Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin stimüle olduğu diğer durumlar:

Vasküler tonusu ve böbrek fonksiyonu başlıca renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi aktivıtesine dayanan hastalarda (örn., şiddetli konjestif kalp yetmezliği veya renal arter stenozu dahil alttayatan bir böbrek bozukluğu olan hastalar), telmisartan gibi bu sistemi etkileyen ilaçlarla tedaviesnasında, akut hipotansiyon, hiperazotemİ, oligüri veya nadiren akut renal yetmezlikgörülmüştür (Bkz. 4.8).

Primer aldosteronizm:

Primer aldosteronizm i olan hastalar genellikle, renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonu üzerinden etki gösteren antihipertansif ilaçlara cevap vermeyecektir. Bu nedenle MİCATORkullanımı önerilmemektedir.

Aort ve mitral kapak stenozu. obstrüktif hipertrofik kardivomivonati:

Diğer vazodilatörlerde olduğu gibi, aort ya da mitral stenozu veya obstrüktif ^ıipertrofık kardiyomiyopatisi olan hastalarda özel dikkat gereklidir.

İnsülin veya antidiyabetiklerle tedavi gören diyabetik hastalar:

Bu hastalarda telmisartan tedavisi sırasında hipoglisemi ortaya çıkabilir. Bu nedenle, bu hastalarda kan glukoz düzeylerinin uygun bir yöntemle takibi yapılmalıdır. Gerektiğinde,insülinin veya antidiyabetiklerin dozunda ayarlama yapılması gerekli olabilir.

Hiperkalemi:

Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen ilaçların kullanımı, hiperkalemiye neden olabilir. Yaşlılarda, böbrek yetmezliği olan hastalarda, diyabet hastalarında, potasyumdüzeylerini etkileyen diğer ilaçlan birlikte kullanan kişilerde ve/veya araya giren başljta olaylarıyaşayan hastalarda hiperkalemi ölümcül olabilir.
Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen ilaçlarla birlikte kullanımı düşünmeden önce, yarar-zarar oranı değerlendirilmelidir.





Dehidratasyon, akut kardiyak yetmezlik, metabolik asidoz, böbrek fonksiyonlarının kötüye gitmesi (örn. enfeksiyon hastalıkları), hücresel erime (örn. akut çkstremiteiskemisi, rabdomiyoliz, uzun süreli travma).

Risk altındaki hastalarda serum potasyum düzeylerinin yakından izlenmesi önerilir (Bk^

Yardımcı maddeler:

MİCATOR her dozunda 1 mmol (23 mg)'dan daha az sodyum ihtiva eder; bu dozda bağlı herhangi bir yan etki beklenmemektedir.
MİCATOR her dozunda 104.14 mg mannitol içerir. Bu dozda mannitolden kaynaklı bir beklenmemektedir.

Etnik farklılıklar;

Anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibİtörleri için gözlendiği gibi, telmisartan anjiyotcnsin II reseptör antagonistleri, siyah ırkta, diğer ırklara göre daha az etkilidir,siyah ırktan hipertansİyonlu hastalarda, düşük renin düzeyi prevalansmın dah&olmasından kaynaklanabilir.

Diğer:

Herhangi bir antihipertansif ajan ile olduğu gibi, iskemik kardiyopatisi veya iskemik kardiyovasküler hastalığı olan hastalarda kan basıncının aşırı düşürülmesi miyokard çnfarktüsüveya inme (felç) ile sonuçlanabilir.

4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Renin-Anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen diğer ilaçlarla olduğu gibi, telmisartan hiperkalemiyi arttırabilir (Bkz. 4.4). Risk, hiperkalemiyi arttıran diğer ilaçlarla [potasyum içerentuz takviyeleri, potasyum tutucu diüretikler, ACE İnhibİtörleri, anjiyotensin II reseptörantagonistleri, nonsteroid antienflamatuvar ilaçlar (selektif COX-2 inhibİtörleri dahil NSAİİ'ler),heparin, immünosupresif ilaçlar (siklosporin veya takrolimus) ve trimetoprim] birlikte kullanımdurumunda artar.

Potasyum tutucu diüretikler veya potasyum takviyeleri

Temisartan dahil, anjiyotensin II reseptör antagonistleri, diüretiklerle indüklenen potasyumkaybını azaltır. Spirinolakton, eplerenon, triamteren veya amilorid, potasyum takviyeleri veyapotasyum içeren tuz takviyeleri, serum potasyum düzeylerinde önemli artışlara neden olabilir.Tanısı konmuş hipokalemi nedeniyle eşzamanlı kullanım endike ise, bu kombinasyonlar dikkatlekullanılmalı ve serum potasyum düzeyleri sık aralıklarla izlenmelidir.

Lityum:

Lityum ile anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörlerinin ve telmisartan dahil, anjiybtensin II reseptör antagonİstlerinin birlikte uygulanması sırasında, serum lityum konsantrasyonlarında geridönüşümlü artışlar ve toksisite bildirilmiştir. Telmisartan dahil anjiyotensin II reseptörantagonistleri ile de olgular bildirilmiştir. Bu ilaçların birlikte kullanımları gerekli göserum lityum düzeylerinin dikkatle izlenmesi önerilir.

Su ilaçlarla eşzamanlı kullanım sırasında dikkat edilmelidir:

Nonsteroid antienflamatuvar ilaçlar (NSAİİk

Non-steroid antienflamatuar ilaçlar (yani antienflamatuar dozlarda asetilsalisilik asiinhibitörleri ve selektif olmayan NSAlİ'ler) ile tedavi, anjiyotensin II reseptör antago:antihipertansif etkisini azaltabilir. Böbrek fonksiyonları bozulmuş bazı hastalarda (örn.hastalar veya böbrek fonksiyonları bozuk yaşlılar), anjiyotesin II reseptör antagosiklooksijenazj inhibe eden ajanların eş zamanlı kullanımı, genellikle geri dönüşümlfiakut renat yetmezlik dahil, renal fonksiyonların daha fazla bozulmasına yol açabilir,bu kombinasyonlar kullanılırken özellikle yaşlı hastalarda dikkatli—olunmalıdır,yeterince hidrate edilmeli ve eş zamanlı tedavinin başlanmasından hemen sonraaşamalarda böbrek fonksiyonları periyodik olarak izlenmelidir.


Yapılan bir çalışmada, telmisartan ile ramiprilin eş zamanlı kullanılması, ramipril ve r; AUCo

-24

ve C_mak₃ değerlerinde 2.5 kata kadar artışa yol açmıştır. Bu gözlemin klibilinmemektedir.

Diüretikler (tivazid veya loop diüretikler):

Furosemid (loop diüretik) ve hidroklorotiyazid (tiyazid diüretik) gibi diüretiklerin yüksek dozlarıyla ön tedavi, telmisartan tedavisine başlandığında, hacim kaybı ve hipotansiycn riski ilesonuçlanabilir.

Eşzamanlı kullanımları sırasında şu bilgiler dikkate alınmalıdır:

Diğer antihipertansif ajanlar:

Telmısartanın kan basıncını düşürücü etkisi, diğer antihipertansif ilaçların kullanılması ile artabilir.
Farmakolojik özelliklerine bağlı olarak, şu ilaçların, telmisartan dahil tüm antihipertansif ilaçların hipotansif etkilerini güçlendirmesi beklenebilir: Baklofen, amifostin. Ayrıca, ortostatikhipotansiyon alkol, barbitüratlar, narkotikler veya antidepresanlarla artabilir.

Kortikosteroidler (sistemik uygulamak

Antihipertansif etkide azalma beklenmelidir.

4.6 Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye:

Gebelik kategorisi ilk trimester için C, 2. ve 3. trimesterler için ise D'dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon):

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar, tedavi süresince tıbben etkili olduğu kapu! edilen doğum kontrol yöntemlerini kullanmalıdır.

Gebelik dönemi:

Telmisartanın gebe kadınlarda kullanımı hakkında yeterli veri yoktur. Hayvan çalışmalarında üreme toksisitesi gösterilmiştir (Bkz. 5.3).
ACE inhibitörlerinin birinci trimesterde kullanılması ile ortaya çıkan teratojenite riskine ait epidemiyolojik kanıtlar kesin sonuca ulaşmamıştır. Bununla birlikte riskte küçük bir artış dahiihmal edilemez. Anjıyotensin II reseptör antagonistleri ile kontrollü epidemiyolojik verilerolmamakla birlikte, benzer riskler bu sınıf ilaçların tümü için söz konusu olabilir. Anjiyotensin IIreseptör antagonistleri ile tedaviye devam etmek mutlaka gerekmedikçe, gebe kalmayı planlayanhastalar gebelikte kullanımının güvenli olduğu bilinen alternatif bir antihipertansif tedaviyegeçirilmelidir.
Gebelik tanısı konmuş ise, anjiyotensin II reseptör antagonistleri ile tedavi derhal durdurulmalı ve uygun İse, alternatif bir tedavi başlanmalıdır.
Gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterinde anjiyotensin II reseptör antagoııistlerinin kullanılmasının, insanlarda fetotoks i siteye (renal fonksiyonlarda azalma, oligohid'amniyoz,kafatası kemikleşmesinde gerilik) ve neonatal toksisiteye (renal yetmezlik, hipotansiyon,hiperkalemi) yol açtığı bilinmektedir (Bkz. 5.3). Gebeliğin ikinci trimesterinderı itibarenanjiyotensin II reseptör antagonistleri ne maruz kalınması halinde, böbrek fonksiyon arının vekafatasının ultrasonografik kontrolü önerilir.

Anneleri anjiyotensin II reseptör antagonisti kullanan infantlar, hipotansiyon açısından izlenmelidir (Bkz. 4.3 ve 4.4).

Laktasyon dönemi:

Emzirme sırasında telmİsartan kullanımı ile ilgili bir veri olmadığı için bu dönemde İVİCATOR kullanımı Önerilmez. Özellikle yenidoğan ve preterm infantların emzirilmesi döneminde,laktasyon dönemindeki güvenlilik profilinin daha iyi olduğu bilinen alternatif bir tedaviyegeçilmelidir.

Üreme yeteneği/Fertilite:

Klinik öncesi çalışmalarda, telmisartanın erkek ve kadın fertilitesi üzerinde herhangi bir etkisi gözlenmemiştir.

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

MİCATOR gibi ilaçlarla antihipertansif tedavi uygulanan hastalarda, taşıt aracı veya makine kullanılırken zaman zaman baş dönmesi ve sersemleme görülebileceği akılda tutulmalıdır.

4.8 İstenmeyen etkiler

Güvenlilik profili Özeti

Ciddi advers etkiler arasında, seyrek olarak (>1/10.000 ila <1/1.000) görülen ainafıiaktik reaksiyon ve anjiyoödem ve akut renal yetmezlik bulunur.
Hipertansiyon tedavisi gören hastalar üzerindeki kontrollü klinik araştırmalarda telmİsartan ile bildirilen istenmeyen olayların bütünsel insidansı (%41.4), genellikle plasebo ile (%43.9)karşılaştırılabilir durumdaydı. Advers etkilerin insidansı, doza bağlı değildi ve hastanın cinsiyeti,yaşı ya da ırkı ile herhangi bir bağıntı göstermemekteydi. Kardiyovasküler morbiditeninazaltılması için tedavi gören hastalarda telmisartanın güvenlilik profili, hipertansif hastalardanelde edilen verilerle tutarlı bulunmuştur.


Aşağıda listelenen advers ilaç reaksiyonlar, hipertansiyon için tedavi edilen kontrollü klinik araştırmalardan ve pazarlama sonrası raporlardan bir araya getirilmiştiraynı zamanda, kardiyovasküler morbiditenin azaltılması için altı yıla kadar sürelerle t
ile tedavi edilen 21,642 hastayı kapsayan uzun süreli üç klinik çalışmada bildirilen,ciddi advers etkiler ve tedavinin sonlandır]İmasına yol açan advers etkiler de dikkate alınmıştır.

İstenmeyen etkilerin cizelgeli özeti

Aşağıdaki listede belirtilen istenmeyen etkilerin sıklık tanımları şu şekildedir:
Çok yaygın >1/10
Yaygın > 1/100 ila <1/10
Yaygın olmayan > 1/1.000 ila < 1/100 Seyrek> 1/10.000 ila <1/1.000
Çok seyrek < 1/10.000
Her sıklık grubunda advers etkiler ciddiyetteki azalmaya göre sıralanmıştır.

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: İdrar yolu enfeksiyonları (sistit dahil), üst solunum yolu enfeksiyonları
(farenjit ve sinüzit dahil)
Seyrek: Scpsis (fatal sonuçlananlar dahil)¹

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Anemi
Seyrek: Eozinofdi, trombositopeni

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Seyrek: Anafılaktik reaksiyon, aşırı duyarlılık

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın olmayan: Hiperkalemi
Seyrek: Hipoglisemi (diyabetik hastalarda)

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın olmayan: Uykusuzluk, depresyon
Seyrek: Anksiyete

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Senkop
Seyrek: Somnolans

Göz hastalıkları

Seyrek: Görmede bozukluk

Kulak ve içkulak hastalıkları

Yaygın olmayan: Vertigo

Kardiyak hastalıklar

Yaygın olmayan: Bradikardi
Seyrek: Taşikardi

Vasküler hastalıklar

Yaygın olmayan: Hipotansiyon" , ortostatik hipotansiyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediyastinal hastalıklar

Yaygın olmayan: Dispne, öksürük
Çok seyrek: İnterstisyel akciğer hastalığı⁴

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın olmayan: Abdominal ağrı, diyare, dispepsi, flatulans, kusma
Seyrek: Ağız kuruluğu, midede rahatsızlık hissi

Hepato-biliyer hastalıklar

Seyrek: Anormal hepatik fonksiyon/karaciğer bozukluğu³

Deri ve derialtı dokusu hastalıkları

Yaygın olmayan: Pruritus, hiperhidrozis, döküntü
Seyrek: Anjiyoödem (fatal sonuç lanı m dahil), egzama, eritem, ürtiker, ile ç
erupsiyonu, toksik deri erupsiyonu

Kas-iskelet bozuklukları, bağ dokusu ve kemik hastalıkları

Yaygın olmayan: Sırt ağrısı (örn: siyatik), kas spazmları, miyalji
Seyrek: Artralji, ekstremite ağrısı, tendon ağrısı (tendinite benzer semptomlar)

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın olmayan: Böbrek fonksiyon bozukluğu (akut böbrek yetmezliği dahil)

Genel bozukluklar ve uygulama yerine ilişkin hastalıklar

Yaygın olmayan: Göğüs ağrısı, asteni (halsizlik)
Seyrek: Grip benzeri hastalık

Araştırmalar

Yaygın olmayan: Kanda kreatİnin artışı
Seyrek Hemoglobinde azalma, kanda ürik asit artışı, hepatik enzimlerde
yükselme, kanda kreatin fosfokİnaz artışı
¹ '^2,3'⁴'' Daha fazla açıklama için lütfen

"Seçilen advers etkilerle ilgili açıklamalar"

kısmına bakınız.

Secilen advers etkilerle ilgili açıklamalar

Sepsis:
PRoFESS çalışmasında, telmisartan kullanımı ile sepsis insidansında, plaseboya göre, artış gözlenmiştir. Bu durum tesadüfi olabilir veya henüz bilinmeyen bir mekanizmaya bağlıoluşabilir (Bkz. 5.1).
Hipotansiyon:
Bu advers etki, kan basıncı kontrol altında olan ve kardiyovasküler morbiditenin azaltılması için standart bakıma ek olarak telmisartan ile tedavi edilen hastalarda "yaygın" olarak bildirilmiştir.
Hepatik fonksiyonlarda anormallik / karaciğer bozukluğu:
Telmisartanla elde edilen pazarlama sonrası deneyimlerde, hepatik fonksiyonlarda anormaliik/karaciğer bozukluğu, çoğunlukla Japon hastalarda görülmüştür. Japon hastalarda buadvers etkilerin görülme olasılığı daha yüksektir.
İnterstisyel akciğer hastalığı:
Pazarlama sonrası deneyimlerde telmisartan kullanan hastalarda interstisyel akciğer hastalığı vakaları bildirilmiş ve bu vakalar zamansal olarak telmisartan alımı ile ilişkili bulunmuştur.Bununla birlikte bir nedensellik ilişkisi belirlenmemiştir.

4.9 Doz aşımı ve tedavisi

İnsanlarda doz aşımına ilişkin sınırlı veri bulunmaktadır.
Semptomlar:

Telmisartan doz aşımının en göze çarpan belirtileri hipotansiyon ve taşikardi idi. E sersemleme, serum kreatininde artma ve akut renal yetmezlik de bildirilmiştir.
Tedavi:
Telmisartan hemodiyalizle uzaklaştırılmaz. Hasta yakından izlenmeli, tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Müdahale, ilacın alınmasından itibaren geçen süreye ve semptomlarınşiddetine bağlıdır. Tavsiye edilen önlemler arasında kusturma ve/veya mide yıkanması bulunur.Aktif kömür kullanılması faydalı olabilir. Serum elektolitleri ve kreatinin düzeyleri sıkaralıklarla izlenmelidir. Eğer hipotansiyon oluşursa hasta supin pozisyonda tutulmalı vç hızla tuzve sıvı replasmanı yapılmalıdır.

5. FARMAKOLOJIK ÖZELLIKLER5.1 Farmakodinamik Özellikler

Farmakoterapötik grup: Anjiyotensin II Antagonistleri
ATC kodu: C09CA07
Etki mekanizması:
Telmisartan oral yoldan etkili ve spesifik bir anjiyotensin II reseptör (AT] tipi) antagonistidir. Telmisartan, anjiyotensin H'nİn bilinen etkilerinden sorumlu olan ATj reseptör alt tipindekibağlanma bölgesine çok yüksek bir afinite gösterir ve anjiyotensin II ile yer değiştirir.Telmisartan AT] reseptöründe herhangi bir kısmi agonist etki göstermez. Telmisartan ATjreseptörüne selektİf olarak bağlanmaktadır. Bu bağlanma uzun sürelidir.
Telmisartan AT₂ ve özellikleri daha az bilinen başka AT reseptörleri dahil, diğer reseptörlere karşı afinite göstermez. Bu reseptörlerin fonksiyonel rolleri ve bunların telmisartan nedeniyledüzeyi artan anjiyotensin II tarafından olası aşırı stimülasyonlarının etkileri bilinmemektedir.Telmisartan ile plazma aldosteron düzeyleri azalır. Telmisartan insan plazmasındaki reniniinhibe etmez veya iyon kanallarını bloke etmez. Telmisartan bradikinini de parçalayan enzimolan anjiyotensin dönüştürücü enzimi (kininaz II) inhibe etmez. Bu nedenle bradikininin aracılıkettiği İstenmeyen etkileri şiddetlendirmesi beklenmez.
İnsanlarda 80 mg'lık telmisartan dozu, anjiyotensin II ile ortaya çıkan kan basıncı artışını hemen hemen tamamen inhibe eder. İnhibitör etki 24 saat boyunca devam eder ve 48 saate kadar halendaha ölçülebilir durumdadır.

Klinik etkililik ve güvenlilik

Esansiyel hipertansiyonun tedavisi:
İlk telmisartan dozundan sonra antihipertansif aktivite basamaklı olarak 3 saat içinde belirgin hale gelir. Kan basıncındaki maksimum azalma, genellikle tedaviye başlandıktan 4-8 hafta sonraelde edilir ve uzun süreli tedavi boyunca kalıcı olur.
Antihipertansif etki, ilaç alındıktan sonraki 24 saat boyunca sabit olarak devam eder ve ambulatuar kan basıncı ölçümlerinde gösterildiği gibi, bir sonraki dozdan önceki 4 saati dekapsar. Bu özellik, plasebo kontrollü klinik çalışmalarda 40 ve 80 mg'lık telmisartan dozlarındansonra çukur-doruk oranının sürekli olarak %80'in üzerinde görülmesiyle doğrulanmıştır
Başlangıç dönemindeki sistolik kan basıncına geri dönülme süresi ile doz arasında açık bir ilişki eğilimi vardır. Bu konuda dİyastolik kan basıncını ilgilendiren veriler tutarlı değildir.
Hipertansiyonu olan hastalarda telmisartan, nabız hızını etkilemeksizin, hem sistolic hem de diyastolik kan basıncını düşürür. İlacın diüretik ve natriüretik etkilerinin hipotansif etkisinekatkısı henüz tanımlanmamıştır. Telmisartanın antihipertansif etkililiği, diğer antihipertansif ilaçsınıflarındaki ilaçlarla benzerdir (klinik çalışmalarda telmisartan ile amlodipin, atenolol,enalapril, hidroklorotiyazid ve lizinopril karşılaştınlmıştır).
Telmisartan tedavisinin aniden kesilmesi sonrasında kan basıncı, rebound hipertansiyon belirtileri olmaksızın, birkaç günlük bir süre içinde basamaklı olarak tedavi öncesi değerleredöner.
İki antihipertansif tedaviyi doğrudan karşılaştıran klinik çalışmalarda, telmisartan İle tedavi edilen hastalarda kuru öksürük insidansının, anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörlerine göre,anlamlı derecede daha düşük olduğu gösterilmiştir.
Kardiyovasküler olayların önlenmesi:


ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in Combination with Ramiprjl Endpoint Trial / Tek Başına Telmisartan ve Ramipril Kombinasyonuyla SürekliGlobal Sonlanım Noktaları Araştırması), telmisartan, ramipril ve telmisartan vekombinasyonunun kardiyovasküler sonuçlar üzerindeki etkilerini, kardiyovasküleraçısından risk altındaki bir popülasyonda, yani, 55 yaşında veya daha yaşlı, korohastalığı, inme, TIA, periferik arter hastalığı veya Tip 2 diyabeti olan ve uç organretinopati, sol ventriküler hipertrofi, makroalbüminüri veya mikroalbuminüri)kanıtlanmış, 25620 hastada karşılaştırmıştır.
Hastalar, 3 tedavi grubuna randomize edilmiştir: Telmisartan 80 mg (n=8542), ramipril 10 mg(n=8576) veya telmisartan 80 mg ile ramipril 10 mg kombinasyonu (n= 8502). Eu gruplarortalama olarak 4.5 yıl gözlenmiştir.

Telmisartan, kardiyovasküler ölüm, ölümle sonuçlanmayan miyokart enfarktüsü sonuçlanmayan inme veya konjestif kalp yetmezliği nedeniyle hastaneye yatmabirincil birleşik sonlanım noktalarının azaltılması açısından ramipril ile benzer etki göBirincil sonlanım noktası insidansı telmisartan (%16.7) ve ramipril (%16.5) grupları i<bulunmuştur. Telmisartanla ramiprili kıyaslayan tehlike oranı, 1.01 (%97.5 GA,p(üstünlük yok)=0.0019; 1.13 sınırında) bulunmuştur. Tüm nedenlere bağlı mortatelmisartan ve ramipril tedavisi gören hastalarda, sırasıyla, %11.6 ve % 11.8 idi.


Önceden tanımlanmış İkincil sonlanım noktaları olan kardiyovasküler ölüm sonuçlanmayan miyokard enfarktüsü ve ölümle sonuçlanmayan inme açısından teramipril ile benzer etkilikte bulunmuştur [0.99 (%97.5 GA 0.90-1.08), p(üstünlük yok)Bunlar, ramiprili plasebo ile kıyaslayan referans HOPE (The Heart OutcomesEvaluation Study / Kardiyak Sonuçlananların Önlenmesini Değerlendirmeçalışmasındaki primer sonlanım noktasıdır.
TRANSCEND çalışması, ACE-I toleransı olmayan hastaları randomize etmiştir. Bu grubun dahil edilme kriterleri, diğer açılardan, telmisartan 80 mg (n=2954) veya plasebo (n=2972)gruplarının yer aldığı ONTARGBT çalışmasındaki dahil edilme kriterlerine benzerdiİlaç da standart tedaviye ek olarak verilmiştir. Ortalama izleme süresi 4 yıl ve 8 aydıbirleşik sonlamın noktalarının (kardiyovasküler ölüm, Ölümle sonuçlanmayanenfarktüsü, ölümle sonuçlanmayan İnme veya konjestif kalp yetmezliği nedeniyleyatma) insidansında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır [telmisartan%15.7 ve plasebo grubunda %17.0, tehlike oranı 0.92 (%95 GA 0.81-1.05, p= 0.22)]belirlenmiş ikincil birleşik sonlamın noktası açısından (kardiyovasküler ölürrsonuçlanmayan miyokart enfarktüsü ve ölümle sonuçlanmayan inme) telmisartan pdaha yararlı bulunmuştur [0.87 (%95 GA 0.76-1.00, p=0.048)]. Kardiyovaskülerüzerinde bir yararla ilgili kanıt yoktur (tehlike oranı 1.03, %95 GA 0.85-1.24).


Öksürük ve anjiyoödem, telmisartanla tedavi edilen hastalarda ramipril tedavisi görenle re kıyasla daha az sıklıkta bildirilmiştir. Hipotansiyon İse telmisartan ile daha sık bildirilmiştir.


Telmisartan ve ramıprilin kombine edilmesi, bu maddelerin tek başlarına kullanılması)] ek bir yarar sağlamamıştır. Kardiyovasküler mortalite ve tüm nedenlere bağlıkombinasyonla sayısal olarak daha yüksek bulunmuştur. Ek olarak, kombinasyonhiperkalemi, renal yetmezlik, hipotansiyon ve senkop insidansı anlamlı derecedebulunmuştur. Bu nedenle, telmisartan ve ramipril kombinasyonunun kullanımıgrubunda önerilmez.

Emilim:

Absorbe olan miktar değişmekle birlikte telmisartanın absorpsiyonu hızlıdır. Telıkıisartanın ortalama mutlak biyoyararlanımı %50 civarındadır.
Telmisartan yiyeceklerle birlikte alındığında, plazma konsantrasyon-zaman eğrisi altında kalan alandaki (EAA_0j») azalma yaklaşık %6 (40 mg doz) ile yaklaşık %19 (160 mg doz) arasındadeğişir. İster aç karına, ister yiyeceklerle birlikte alınsın, uygulamadan 3 saat sonra telmisartanplazma konsantrasyonları benzerdir.

Dağılım:

Telmisartan esas olarak albüm in ve alfa-1 asit glikoprotein olmak üzere plazma pre teinlerine yüksek oranda bağlanmaktadır (>%99.5). Kararlı durumda ortalama görünür dağılım hacmi(vdss) yaklaşık 500 L'dir.

Biyotransformasvon:

Telmisartan, ana bileşiğin glukuronidine konjugasyonu ile metabolize olur. Konjugat (çin hiçbir farmakolojik aktivite gösterilmemiştir.

Eliminasyon:

Telmisartan terminal eliminasyon yarı ömrü >20 saat olan bieksponansiye l azalma farmakokinetiği ile karakterİzedir. Maksimum plazma konsantrasyonu (C_ma^) ve daha düşükoranda olmak üzere, plazma konsantrasyonu-zaman eğrisi altında kalan alan (EAAl), doz ileorantısız olarak artan Telmisartan önerilen dozlarda alındığında, klinik açıdan önemli birbirikmeyi gösteren veri bulunmamaktadır. Plazma konsantrasyonları kadınlarda erkeklere göredaha yüksektir. Ancak bu durumun etkililik üzerine bir etkisi yoktur.

Oral (ve intravenöz) uygulamadan sonra telmisartan, hemen hemen yalnız feçes tamamen değişmemiş bileşik halinde atılır. Kümülatif üriner atılımı, dozun %1'indenTotal plazma klerensi (CL_tot) (yaklaşık 1000 mİ /dk), hepatik kan akımı (yaklaşık 1500karşılaştırıldığında yüksektir.

Doğrusallık/Dogrusal olmayan durum:

Eğri altında kalan alandaki (EAA) küçük azalmanın terapötik etkide bir azalmaya nedjen olması beklenmez.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Cinsiyet:

Plazma konsantrasyonlarında farklılıklar gözlenmiştir. Kadınlarda erkeklere göre C_mak|s ve EAA değerlerinde, yaklaşık olarak sırasıyla, 3 ve 2 kat daha yüksek değerler elde edilmiştir.

Yaşlı hastalar

:
Telmisartanın farmakokinetiği yaşlılar ve 65 yaşından genç hastalarda birbirinden farkll değildir.

Böbrek yetmezliği:

Hafif-orta ve şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, plazma konsantrasyonlarının 2 katma çıktığı gözlenmiştir. Bununla birlikte, diyaliz uygulanan böbrek yetmezliği hastalarındadaha düşük plazma konsantrasyonları gözlenmiştir. Telmisartan böbrek yetmezliği olanhastalarda, plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanır ve diyaliz ile uzaklaştırılman Böbrekbozukluğu olan hastalarda eliminasyon yanlanma Ömrü değişmemektedir.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer bozukluğu olan hastalarda yürütülen farmako kinetik çalışmalarda, mutlak biyoyararlanımda yaklaşık %100'e varan bir artış gösterilmiştir. Karaciğer bozukluğu olanhastalarda eliminasyon yarılanma ömrü değişmez.

5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri

Klinik Öncesi güvenlilik çalışmalarında, normotansif hayvanlarda, klinikteki terapötik aralık ile benzer bir ilaç maruziyeti sağlayan dozlar, kırmızı hücrelere ilişkin parametrelerde (eritrositler,hemoglobin, hematokrit) azalmaya, böbrek hemodinamiğinde değişmelere (kan üre azotu vekreatininde yükselme) ve aynı zamanda serum potasyumunda artışa neden olmuştur. Köpeklerderenal tübüler dilatasyon ve atrofı gözlenmiştir. Sıçanlarda ve köpeklerde, aynı zamanda, midemukozasında yaralanma (erozyon, ülser ya da enflamasyon) kaydedilmiştir. Gerek anjiyotensindönüştürücü enzim inhibİtörleri, gerekse anjiyotensin II antagonistleri ile yürütülen klinik öncesiçalışmalardan bilinen bu farmakolojik yan etkiler, ağızdan serum fizyolojik desteğiyleönlenmiştir.
Her iki türde de, plazma renin aktivitesinde artış ve renal jukstaglomerüler hücrelerde hipertrofı/hiperplazi gözlenmiştir. ACE inhibitörlerinin ve öteki anjiyotensin II antagor üstlerin inde gösterdiği bir sınıf etkisi olan bu değişiklikler, klinik anlamlılığa sahip gibi görünmemektedir
Teratojenik etki açısından açık bir kanıt gözlenmemiştir. Bununla birlikte, telmisartanın toksik doz düzeylerinde, yavruların doğum sonrası gelişmesi üzerinde, daha düşük vücut ağırlığı ve gözaçılmasında gecikme gibi etkiler gözlenmiştir.

In vitro

çalışmalarda hiçbir mutajenisite ve ilgili klastojenik aktivite verisi yoktu. Sıçanlarda ve farelerde karsİnojenisiteye yönelik veri bulunmamaktaydı.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1 Yardımcı maddelerin listesi

Magnezyum oksit MannitolKrospovidonKolloidal silikon dioksitSodyum hidroksitMikrokristalin selülozMagnezyum stearat

6.2 Geçimsizlikler

Geçerli değil.

6.3 Raf ömrü

24 ay

6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler

25 °C' nin altındaki oda sıcaklığında ambalajında saklanmalıdır.

6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği

MİCATOR 40 mg Tablet, Alu-Alu ve Alüminyum folyo 25 pm blister ambalajlarda 28 ya da 84 tablet içeren kutularda bulunmaktadır.

6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Özel bir gereklilik yoktur.
Kullanılmamış olan ürün ya da atık materyaller, "Tıbbi Atıkların Kontrolü" ve "Ambalaj Atıklarının Kontrolü" yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.
Madde 4.2'ye bakınız.

7. RUHSAT SAHİBİ

Pharmactive İlaç San. ve Tic. A.Ş.
Mahmutbey Mah. Dümenler Caddesi No: 19/3 Bağcılar-istanbul Tel : (0 212)444 72 92Faks : (0 212)445 27 60

8. RUHSAT NUMARASI

253/1

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 09.09.2013 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

14