Diafree 1 Mg Tablet Kısa Ürün Bilgisi

Sindirim Sistemi ve Metabolizma » Diyabet (Şeker Hastalığı) İlaçları » Oral Antidiyabetik İlaçlar » Diğer Antidiyabetik İlaçlar » Repaglinid

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1 BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

DİAFREE® 1.0 mg tablet

2.KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:

Repaglinid

Yardımcı maddeler:

Gliserin %85 Polakrilin potasyum
Yardımcı maddeler için bölüm 6.1'e bakımz.

3. FARMASÖTİK FORM

Tablet
Repaglinid tabletler açık sarı renkli, yuvarlak şekillidir.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1 Terapötik endikasyoniar

DİAFREE®, hiperglisemişi diyet, kilo kaybı ve egzersizle yeterli olarak daha uzun kontrol edilemeyen Tip 2 diyabetli (İnsüline Bağımlı Olmayan Diyabetes Mellitus (NIDDM))hastalarında endikedir. DİAFREE®, sadece metformin ile yeterli kontrolün sağlanamadığı Tip2 diyabetli hastalarda da, metformin ile kombine kullanılır.
DİAFREE® tedavisine yemeklere bağlı kan glukozunu düşürmede diyet ve egzersiz ile birlikte başlanmalıdır.

4.2 Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Repaglinid preprandiyal olarak kullanılmalı ve glisemik kontrolün iyi bir şekilde düzenlenmesi için doz kişiye göre ayarlanmalıdır. Hastaların, alıştıkları ve uyguladıklarıbiçimde kan ve/veya idrar glukoz seviyelerini sürekli monitorize etmelerinin yanısıra, buhastalarda her hastaya özgü minimum efektif dozun tespiti amacıyla hekimler tarafından daperiyodik aralıklarla kan glukoz seviyeleri ölçülmelidir. Hastaların tedaviye cevabınınmonitorizasyonunda, glikozillenmiş hemoglobin seviyelerinin ölçümü de değerlidir. Buamaçla önerilen maksimum dozda kan glukozunun yetersiz düzeylerde düşmesinin (primertedavi başarısızlığı) ve etkili bir kontrolün sağlandığı başlangıç döneminden sonra kan glukozdüzeylerinin yeterli düzeylerde düşürülme cevabında kaybolmanın ölçülebilmesi için(sekonder tedavi başarısızlığı) düzenli aralıklarla monitorizasyon şarttır.
Diyet ayarlaması ile genellikle yeterli düzeyde kontrol edilebilen Tip 2 diyabetlilerde, glukoz kontrolünün geçici olarak bozulması durumunda, kısa süreli repaglinid uygulaması yeterliolabilir.

Uygulama şekli:

DİAFREE®, bir bardak su ile birlikte yutulmalıdır.
DİAFREE® ana yemeklerden hemen önce alınmalıdır (preprandiyal kullanım).
Dozlar genellikle öğünden 15 dakika önce alınabilir ancak zamanlama öğünün hemen öncesi ile öğünden 30 dakika önceye kadar değişebilir (ör. öğün Öncesi olarak 2, 3 veya 4 öğününöncesinde). Öğün atlayan hastalara (veya bir ekstra öğün daha alanlara), bu öğün için dozuatlaması (veya eklemesi) gerektiği söylenmelidir.
Diğer aktif içerikli maddelerle birlikte kullanım durumunda dozunun ayarlanması için bölüm 4.4 ve 4.5^!e bakınız.

Başlangıç dozu

Bu doz, daima hastanın gereksinimlerine göre hekim tarafından düzenlenmelidir.
Önerilen başlangıç dozu 0.5 mg'dır. Doz ayarlaması basamakları arasında bir veya iki haftalık aralar (bu süre kan glukozu yanıtına göre belirlenmelidir) bulunmalıdır. Eğer hastalar başkabir oral hipoglisemik ajandan transfer edilmişlerse, önerilen başlangıç dozu 1 mg'dır.

idame tedavisi

Önerilen maksimum doz ana öğünlerle 4 mg'dır.
Günlük maksimum toplam doz 16 mgT geçmemelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği:

Repaglinid başlıca safra ile itrah edildiğinden ilacın itrahı böbrek hastalıklarından etkilenmez. Tek doz repaglinidin yalnız %8'i böbrekler yoluyla itrah edilir ve böbrek yetmezliği olanhastalarda ilacın toplam plazma klerensi azalır. Böbrek yetmezliği olan diyabetik hastalardainsülin duyarlılığı arttığından, bu hastalarda doz ayarlaması dikkatli yapılmalıdır.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda klinik çalışmalar yapılmamıştır. (Bkz. bölüm 4.4. Özel kullanım uyanları ve önlemleri)

Pediyatrik popülasyoıı:

Güvenlilik ve/veya etkililik verilerinin yetersizliği nedeniyle, repaglinid 18 yaş altındaki çocuklar için önerilmemektedir.

Geriyatrik popülasyon:

75 yaşından büyük hastalarda klinik çalışmalar yapılmamıştır (Bkz. bölüm 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).

Diğer:

Halsiz veya beslenme bozukluğu olan hastalarda başlangıç ve idame dozları ılımlı olmalıdır ve hipoglisemik reaksiyonların önlenebilmesi için dikkatli doz ayarlaması yapılmalıdır.

Diğer orai hipoglisemik ajanlarla tedavi edilmekte olan vakalar:

Hastalar, uygulanmakta olan diğer bir hipoglisemik ajandan DIAFREE 'ye doğrudan geçebilirler. Bununla birlikte, repaglinid ile diğer oral hipoglisemik ajanlar arasında kesin birdoz ilişkisi bildirilmemiştir. Repaglinid tedavisine transfer edilmiş hastalarda önerilen enyüksek başlangıç dozu, ana öğünlerden önce, 1 mg'dır.
Repaglinid, tek başına metformin tedavisi ile yeterli kan glukoz kontrolünün sağlanamadığı durumlarda metformin ile birlikte uygulanabilir. Böyle durumlarda kullanılmakta olanmetformin dozuna devam edilmeli ve repaglinid bu tedaviye eklenmelidir. Repaglinidinbaşlangıç dozu ana öğünlerden önce alınmak üzere 0.5 mg'dır ve doz ayarlamasımonoterapide olduğu gibi kan glukoz düzeylerinde alınan yanıta göre yapılır.

4.3. Kontrendikasyonlar

• Repaglinid veya DIAFREE 'nin içermekte olduğu katkı maddelerinden herhangibirine aşın duyarlılık
• C-peptid negatif Tip 1 diyabet (İnsüline Bağımlı Diyabetes Mellitus: IDDM)
• Koma ile birlikte olan veya olmayan diyabetik ketoasidoz
• Ağır karaciğer fonksiyon bozukluklan
• Gemfibrozil ile birlikte kullanılması (Bkz. bölüm 4.5. Diğer tıbbi ürünler ileetkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Genel

Repaglinid sadece, diyet, egzersiz veya kilo verme gibi önlemlere rağmen yeterli kan glukoz kontrolünün sağlanamadığı ve diyabet semptomlarının sürdüğü durumlarda uygulanmalıdır.
Diğer insülin salgılattıncı ajanlarda olduğu gibi, repaglinidin de hipoglisemi oluşturma potansiyeli vardır.
Birçok hastada, zamanla, oral hipoglisemik ajanların kan glukozunu düşürücü etkisi azalmaktadır. Bu durum, diyabetin şiddetinin artışına bağlı olabileceği gibi, ilaca karşı alınancevabın azalmasına da bağlı olabilmektedir. Bu durum hastada ilacın ilk uygulamasındanitibaren ortaya çıkan primer tedavi başarısızlığından ayırt edilmesi gereken sekonder tedavibaşarısızlığı olarak bilinmektedir. Herhangi bir vakanın sekonder tedavi başarısızlığı olaraksınıflandırılmasından önce, hastanın doz ayarlaması ve diyete sıkı sıkıya uyup uymadığıdeğerlendirilmelidir.
Repaglinid B hücreleri üzerinde farklı bir bağlanma bölgesine bağlanır ve etkisi kısa sürelidir. İnsülin salgılattıncı ajanlara karşı gelişen sekonder tedavi başarısızlığında repaglinidkullanımı klinik çalışmalarda araştırılmamıştır. Diğer insülin salgılattıncı ajanlar ve akarbozile kombine kullanımı ile ilgili klinik çalışma yapılmamıştır.
Nötral Protamin Hagedom (NPH) insülin ve tiyazolidinedionlarla kombinasyon çalışmalan yapılmıştır. Ancak, diğer kombinasyon tedavileri ile kıyaslandığında risk yarar profilinindeğerlendirilmesi gerekir.
Repaglinidin metformin ile kombine kullanımında hipoglisemi riskinde artış söz konusudur. Herhangi bir oral hipoglisemik ajanla stabil haldeki bir hastanın ateş, travma, enfeksiyon veyacerrahi girişim gibi streslere maruz kalması durumunda glisemik kontrolde bozulmagörülebilir. Bu durumlarda, repaglinid tedavisinin kesilmesi ve tedaviye geçici olarak insülinile devam edilmesi gerekebilir.
Repaglinid kullanımı artmış akut koroner sendrom insidansı (ör. miyokardiyal enfarktüs) ile ilişkili olabilir (Bkz. bölüm 4.8. İstenmeyen etkiler ve 5.1. Farmakodinamik özellikler).
DİAFREE® her bir tablette 2.375 mg gliserin (%85) içermektedir. Kullanım dozunun eşik değerin altında olması nedeniyle gliserine bağlı herhangi bir etki beklenmez.
DİAFREE® her bir tablette 1 mmol (39 mg)'dan daha az potasyum ihtiva eder. Bu miktar önemsiz bir miktardır ve potasyuma bağlı herhangi bir etki beklenmez.

Eslik eden tedavilerle kullanım

Repaglinid metabolizmasını etkileyen ilaçlar alan hastalarda repaglinid kullanımından kaçınılmalı veya dikkatli kullanılmalıdır (Bkz. bölüm 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimlerve diğer etkileşim şekilleri). Birlikte kullanım gerekli ise, hastanın kliniği yakından takipedilmeli ve kan şekeri dikkatle izlenmelidir.

Özel hasta gruplan

Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan vakalarda repaglinid ile ilgili hiçbir klinik çalışma yapılmamıştır. Çocuklarda, 18 yaşından küçük adölesanlarda ve 75 yaşından büyük hastalardaherhangi bir klinik çalışma yapılmadığından bu hasta gruplarında repaglinid tedavisiönerilmemektedir.
Zayıflamış veya az beslenen hastalarda doz titrasyonunnn dikkatli yapılması önerilmektedir. Başlangıç ve idame dozları ılımlı olmalıdır (Bkz. bölüm 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli).

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Birtakım ilaçların repaglinid metabolizmasıyla etkileştiği bilindiğinden, bazı olası etkileşimler doktor tarafından dikkate alınmalıdır.

İn vitro

veriler repaglinidin esas olarak CYP2C8, ancak CYP3A4 ile de metabolize olduğunu göstermektedir. Sağlıklı gönüllülerdeki klinik veriler CYP2C8'in repaglinid metabolizmasınakatılan en önemli enzim olduğunu, CYP3A4^!ün minör rol oynadığını desteklemektedir, ancakCYP2C8 inhibe edilirse CYP3A4'ün rölatif katkısı artabilmektedir. Bu nedenle, repaglinidinmetabolizması ve atılımı, sitokrom P-450 enzimlerini inhibisyon veya indüksiyon yoluylaetkileyen ilaçlarla değişebilir. Repaglinid ile birlikte CYP2C8 ve 3A4 inhibitörlerininuygulanması özel dikkat gerektirir.

İn vitro

verilere göre repaglinid, aktif hepatik alımın (organik anyon transport proteini OATP1B1) bir substratı olarak görünmektedir. OATPlBTi inhibe eden ilaçlar, siklosporin ilegösterildiği üzere, repaglinidin plazma konsantrasyonlarını artırma potansiyeline sahipolabilirler (aşağıya bakınız).
Aşağıda sıralanan maddeler repaglinidin hipoglisemik etkisini artırabilir ve/veya uzatabilir: Gemfibrozil, klaritromisin, itrakonazol, ketokonazol, trimetoprim, siklosporin, diğerantidiyabetik ajanlar, monoamin oksidaz inhibitörleri (MAOİ), selektif olmayan betablokörler, anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörleri, salisilatlar, steroid olmayanantiinflamatuvar ilaçlar (NSAİİ), oktreotid, alkol ve anabolik steroidler.
Sağlıklı gönüllülerde, repaglinidin (tek doz 0.25 mg) CYP2C8 inhibitörü olan gemfibrozil (günde iki kez 600 mg) ile beraber kullanılması repaglinidin eğri altında kalan alanını (EAA)8.1 kat ve C^^'ı 2.4 kat artırmaktadır. Gemfibrozil nedeniyle, repaglinidin yanlanma ömrü
1.3 ila 3.7 saate kadar uzamakta ve 7. saatteki plazma konsantrasyonu 28.6 kat artmaktadır.Bunun sonucunda repaglinidin kan glukozu düşürücü etkisi uzamakta ve artmaktadır.Gemfibrozil ile repaglinidin beraber kullanılması kontrendikedir (Bkz. bölüm 4.3.Kontrendikasyonlar).
Orta derecede CYP2C8 inhibitörü olan trimetoprimin (günde iki kez 160 mg) ile repaglinidin (tek doz 0.25 mg.) beraber kullanılması repaglinidin eğri altında kalan alanını (EAA), C,^ve t_1/2'ım (sırasıyla 1.6 kat, 1.4 kat ve 1.2 kat) kan glukozu seviyeleri üzerinde istatistikselaçıdan anlamlı etkileri olmayacak oranda artırmaktadır. Bu farmakodinamik etkisizlikrepaglinidin sub-terapötik dozunda gözlenmiştir. Bu kombinasyonun güvenlilik profili,repaglinid için 0.25 mg ve trimetoprim için 320 mg üstündeki dozlarla tespit edilmediğinden,trimetoprim ile repaglinidin beraber kullanımından kaçınılmalıdır. Eğer birlikte kullanımıgerekli ise, hastanın kliniği yakından takip edilmeli ve kan şekeri dikkatle izlenmelidir (Bkz.bölüm 4.4. Özel kullanım uyanları ve önlemleri).
CYP3A4 ve aynı zamanda CYP2C8*in potent bir indükleyicisi olan rifampisin, repaglinidin metabolizmasında hem indükleyici hem de inhibitör rolü oynamaktadır. Yedi günlükrifampisin tedavisini (600 mg) takiben, yedinci gün repaglinidin birlikte uygulanması (4 mgtek doz) EAA'nın %50 azalmasıyla (kombine indüksiyon ve inhibisyon etkisi) sonuçlanmıştır.Repaglinid son rifampisin dozundan 24 saat sonra verildiğinde ise repaglinid EAA'nında%80'lik bir azalma (sadece indüksiyon etkisi) gözlenmiştir. Repaglinid ve rifampisininbirlikte kullanımının bu nedenle, kan glukozu değerlerinin dikkatle monitörize edilerekrepaglinid dozunun, rifampisin tedavisinin başlanmasıyla (akut inhibisyon), rifampisintedavisine eklenmesiyle (inhibisyon ve indüksiyon karışımı), tedaviye son verilmesiyle(sadece indüksiyon) ayarlanması ve bu doza rifampisin tedavisinin kesilmesini takiben,rifampisinin indüksiyon etkisinin sona ereceği 2 hafta boyunca devam edilmesi gereklidir.Diğer indüktörler olan fenitoin, karbamazepin, fenobarbıtal, St. John's Wort (SanKantaron)'in benzer etkileri olacağı göz ardı edilmemelidir.
CYP3A4"ün potent bir inhibitörü olan ketokonazolün repaglinidin farmakokinetiği üzerindeki etkisi sağlıklı gönüllülerde araştınlmıştır. 200 mg ketokonazolün repaglinid ile beraberuygulanması repaglinidin eğri altında kalan alam (EAA) ve C_maks'ını 1.2 kat artırmış, birlikteuygulandığında (4 mg tek doz repaglinid) kan glukoz konsantrasyon profilleri %8'den dahaaz değişmiştir. CYP3A4 inhibitörü 100 mg itrakonazolün, repaglinid ile beraber kullanılmasıda sağlıklı gönüllülerde araştırılmış ve eğri altında kalan alanı (EAA) 1.4 kat artırdığıgörülmüştür. Sağlıklı gönüllülerde glukoz seviyeleri üzerinde anlamlı etki görülmemiştir.Sağlıklı gönüllüler üzerinde yapılan bir etkileşim çalışmasında, CYP3A4'ün potent inhibitörüolan klaritromisinin 250 mg'ı beraber uygulandığında, repaglinidin eğri altında kalan alanın(EAA) 1.4 kat ve C_maks'ın 1.7 kat arttığı, artan eğri altında kalan alanda (EAA) ortalamaserum insülin artışının 1.5 kat ve maksimum konsantrasyonun 1.6 kat arttığı gözlenmiştir. Buetkileşimin tam mekanizması açık değildir.
Sağlıklı gönüllülerde yapılan bir çalışmada, repaglinid (tek doz 0.25 mg) ve siklosporinin (100 mg tekrarlayan dozlarla) birlikte uygulanması, repaglinidin EAA ve C^^hm sırasıyla2.5 kat ve 1.8 kat artırmıştır. 0.25 mg'dan daha yüksek dozlardaki etkileşimbelirlenmediğinden, siklosporinin repaglinid ile beraber kullanımından kaçınılmalıdır. Eğerbirlikte kullanımı gerekli ise, hastanın kliniği yakından takip edilmeli ve kan şekeri dikkatleizlenmelidir (Bkz. bölüm 4.4. Özel kullanım uyanları ve önlemleri).
Beta blokör ajanlar hipoglisemi semptomlarım maskeleyebilmektedir.
Simetidin, nifedipin, östrojen ve simvastatin gibi CYP3A4 substratı olan ilaçlann repaglinid tedavisiyle birlikte kullanılması repaglinidin farmakokinetik parametrelerinde anlamlı birdeğişikliğe sebep olmaz.
Repaglinidin, kararlı durum konsantrasyonlarında sağlıklı gönüllülere uygulandığında, digoksin, teofilin veya varfarinin farmakokinetik özeliklerine klinik olarak bir etkisibulunmamaktadır. Bu nedenle, repaglinid uygulaması sırasında bu bileşiklerde doz ayarlamasıgerekmem ektedir.
Aşağıdaki maddeler ise repaglinidin hipoglisemik etkisini azaltabilirler:
Oral kontraseptifler, rifampisin, barbitüratlar, karbamazepin, tiyazidler, kortikosteroidler, danazol, tiroid hormonları ve sempatomimetik ajanlar.
Yukarıda belirtilen ilaçlann uygulanması veya kesilmesi süreçlerinde repaglinid tedavisi almakta olan hastalar glisemik kontroldeki değişiklikler yönünden yakın bir gözlem altındatutulmalıdır.
Repaglinid kendisi gibi başlıca safra ile atılan diğer ilaçlarla birlikte kullanıldığında, herhangi bir potansiyel etkileşim olabileceği beklenmelidir.

4.6. Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik kategorisi: C
Gebe ve emziren kadınlarda repaglinid ile ilgili hiçbir çalışma yapılmamıştır. Bu nedenle repaglinidin gebe kadınlarda güvenliliği değerlendirilemez.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar tarafından kullanılmamalıdır.

Gebelik dönemi

Bugüne kadar, hayvanlarda yapılan çalışmalarda repaglinidin teratojenik olmadığı gösterilmiştir. Gebeliğin son dönemlerinde veya emzirme döneminde yüksek doz repagliniduygulanan deney hayvanı çalışmalarında (sıçan) fetüslerde ve yeni doğan yavrulardaembriyotoksisite ve anormal ekstremite gelişimi saptanmıştır. Gebelik döneminde repaglinidkullanımından kaçınılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Emziren kadınlarda kullanımına ilişkin veri mevcut değildir. Repaglinid laktasyon döneminde kullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. bölüm 4.6 Gebelik dönemi).

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Hastalar araç kullanırken gelişebilecek hipoglisemiye karşı önlem almaları için uyarılmalıdır. Bu, özellikle hipogliseminin uyarıcı belirtileri konusunda bilgi sahibi olmayan veya yetersizbilgi sahibi olan hastalar veya sık hipoglisemi atakları olan hastalar için önemlidir. Araçkullanımının önerilmesi bu şartlar göz önüne alınarak değerlendirilmelidir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Repaglinid veya diğer hipoglisemik ajanlar ile yapılan klinik çalışmalardan elde edilen veriler ışığında aşağıda sıralanan yan etkiler görülmüştür. Bu yan etkilerin görülme sıklığı şu şekildesınıflandırılmıştır: Yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila 1<100); seyrek(>1/10.000 ila <1/1.000), çok seyrek (<1/10.000); bilinmeyen (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Çok seyrek: Aleıji
Genel aşın duyarlılık reaksiyonlan (ör. anafilaktik reaksiyon) veya vaskülit gibi immünolojik reaksiyonlar.

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Hipoglisemi
Bilinmeyen: Hipoglisemik koma ve hipoglisemik bilinç kaybı
Diğer hipoglisemik ajanlarla olduğu gibi, repaglinid uygulamasından sonra da hipoglisemik reaksiyonlar gözlenmiştir. Bu reaksiyonlar genellikle hafiftir ve karbohidrat alımıyla kolaycagiderilebilir. Dışandan bir kişinin yardımını gerektirecek kadar şiddetli ise, glukoz infüzyonugerekebilir. Bu tür reaksiyonlann ortaya çıkışı, her diyabet tedavisinde olduğu gibi, diyetalışkanlıktan, dozaj, egzersiz ve stres gibi bireysel faktörlere bağlıdır (Bkz. bölüm 4.4. Özelkullanım uyanlan ve Önlemleri). Diğer ürünlerle etkileşimler hipoglisemi riskinde artışa yolaçabilir (Bkz. bölüm 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).Ürünün pazara verilmesinin ardından elde edilen deneyimler sırasında, metformin veyatiyazolidinedionlarla kombinasyon tedavisinde hipoglisemi vakalan bildirilmiştir.

Göz hastalıkları

Çok seyrek: Görmede değişiklikler
Kan glukoz düzeylerindeki değişimin geçici görme bozukluklanna yol açtığı bilinmektedir, bu durum özellikle tedavi başlangıcında görülebilmektedir. Bu tür bozukluklar repaglinidtedavisi başlangıcında az sayıda vakada bildirilmiştir. Klinik çalışmalarda bu nedenle tedaviyibırakan vaka olmamıştır.

Kardiyak hastalıklar

Seyrek: Kardiyovasküler hastalıklar
Tip 2 diyabet, artmış kardiyovasküler hastalık riskiyle ilişkilidir. Bir epidemiyolojik çalışmada, repaglinid grubunda yüksek sıklıkta akut koroner sendrom bildirilmiştir. Ancak builişkinin sebebi belirli değildir (Bkz. bölüm 4.4. Özel kullanım uyarılan ve önlemleri ve 5.1.Farmakodinamik özellikler).

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Abdominal ağn ve diyare Çok seyrek: Kusma ve kabızlıkBilinmeyen: Bulantı
Klinik çalışmalar süresinde abdominal ağn, diyare, bulantı, kusma ve kabızlık gibi gastrointestinal şikâyetler bildirilmiştir. Bu semptomlann görülme sıklığı ve şiddeti diğer oralinsülin salgılattmcı ajanlarla görülenden farklı değildir.

Hepatobiliyer hastalıklar

Çok seyrek: Hepatik fonksiyon bozukluğu
Çok nadir vakalarda, hepatik disfonksiyon bildirilmiştir. Ancak repaglinid ile nedensel ilişki belirlenememiştir.
Çok seyrek: Karaciğer enzimlerinde artış
Repaglinid tedavisi süresince nadir vakalarda karaciğer enzim düzeylerinde yükselme bildirilmiştir. Bu yükselmeler genellikle hafif ve geçici nitelikte olup, çok az sayıda vakadakaraciğer enzimlerindeki artış nedeniyle tedavinin bırakılması gerekmiştir.

Deri ve derialtı doku hastalıkları

Bilinmeyen: Aşın duyarlılık
Ciltte görülen aşın duyarlılık reaksiyonlan kızanklık, kaşıntı, döküntü veya ürtiker şeklinde ortaya çıkabilir. Kimyasal yapı farklılığı nedeniyle sülfonilüre grubu ile çapraz-reaksiyongörülmesi beklenmemelidir.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Repaglinid, haftalık artan dozlarda 6 hafta süreyle günde dört kez ve 4-20 mg dozlannda uygulanmıştır. Herhangi bir güvenlilik sorunu ile karşılaşılınamıştır. Bu çalışmada ortayaçıkabilecek bir hipoglisemi durumu kalori aliminin artınlması ile önlenmiştir, ancak rölatifaşın doz hipoglisemik semptomlan ortaya çıkarabilir (baş dönmesi, terleme, tremor, baş ağnsıgibi). Bu semptomlann ortaya çıkması halinde, düşmüş kan glukoz seviyelerini düzeltmekiçin gerekli önlemler alınmalıdır (oral karbohidratlar). Daha şiddetli hipoglisemi halindeortaya çıkabilecek konvülziyon, bilinç kaybı ve koma ise i.v. glukoz ile tedavi edilmelidir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Karbamoilmetil benzoik asit türevi ATC kodu: Al OB X02
Repaglinid, yeni bir kısa etki süreli insülin salgılattıncı oral antidiyabetik ilaç grubundandır. Repaglinid, pankreastan insülin saliminim uyararak kan glukoz düzeylerini akut olarakdüşürmektedir ve bu etki pankreas adacıklarında işlev görebilen beta hücrelerine bağlıdır.
Repaglinid beta hücrelerinin membranlarındaki ATP-bağımlıkanatlan diğer
salgılattmcılardan farklı bir hedef protein aracılığı ile kapatmaktadır. Bu durum beta hücrelerini depolarize etmekte ve kalsiyum kanallannın açılmasına neden olmaktadır.Hücreye kalsiyum akımının artması beta hücrelerinden insülin salıverilmesiniindüklemektedir.
Tip 2 diyabetli hastalarda, tek doz olarak oral yoldan alman repaglinidden sonra yemeğe karşı oluşan insülinotropik cevabın ortaya çıkışı ilk 30 dakika içinde gerçekleşmektedir. Bununsonucu yemek süresince kan glukozunu düşürücü etki oluşmaktadır. Yüksek insülin seviyeleriyemek zamanı dışında devam etmemektedir. Plazma repaglinid seviyeleri hızla düşmekte veuygulamadan 4 saat sonra Tip 2 diyabetik hastaların plazmasında düşük ilaç konsantrasyonlarıgörülmektedir.
0.5 ile 4 mg dozlarda repaglinid uygulandığında, Tip 2 diyabetik bireylerde kan glukozunda doz-bağımlı düşmeye neden olduğu saptanmıştır.
Klinik çalışmaların sonuçlan repaglinidin ana öğünlere bağlı olarak optimal dozlanabildiğim göstermiştir (preprandial dozlama).
Dozlar genellikle yemeğin ilk 15 dakikası içinde alınmalıdır, ancak bu süre yemeğin alınışından hemen öncesinden, yemeklerden 30 dakika öncesine kadar değişebilir.
Bir epidemiyolojik çalışma, repaglinid ile tedavi edilen hastalarda akut koroner sendrom riskinin sülfonilüre ile tedavi edilen hastalarla karşılaştırıldığında arttığım düşündürmüştür(Bkz. bölüm 4.4. Özel kullanım uyanları ve önlemleri ve 4.8. İstenmeyen etkiler).

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Emilim:

Repaglinid gastrointestinal kanaldan hızla emilir, bu, etkin maddenin plazma konsantrasyonunun hızla artmasına neden olur. Doruk plazma düzeylerine oral alımdan sonrabir saat içinde ulaşılır. Maksimuma ulaştıktan soma ise plazma düzeyleri hızla düşer ve 4-6saat içinde elimine olur. Plazma eliminasyon yanlanma ömrü ise yaklaşık 1 saattir.

Dağılım:

Repaglinidin farmakokinetik özellikleri % 63 ortalama mutlak biyoyararlanım değeri (CV %11), düşük dağılım hacmi, 30 l (intraselüler sıvıya dağılımı ile tutarlı) ve kandan hızlıeliminasyonu ile karakterizedir.
Klinik çalışmalarda, repaglinidin plazma konsantrasyonlarının kişiler arasında oldukça yüksek oranda değişkenlik gösterdiği (%60) belirlenmiştir. Aynı kişideki değişkenlik ise düşükveya orta derecede olup (%35) repagünid dozu klinik yanıta göre titre edilirken ilacınetkinliği kişiler arası değişkenliklerden etkilenmez.

Bivotransformasvon:

Repaglinidin etkisi karaciğer yetmezliği olan hastalar ve yaşlı Tip 2 diyabetik hastalarda artmıştır. 2 mg tek doz uygulamadan sonra (karaciğer yetmezliği olan hastalarda 4 mg) eldeedilen eğri altında kalan alan (EAA) (SS) sağlıklı gönüllülerde 31.4 ng/ml x saat (28.3),karaciğer yetmezliği olan hastalarda 304.9 ng/ml x saat (228.0) ve yaşlı Tip 2 diyabetlihastalarda 117.9 ng/ml x saat (83.8) bulunmuştur.
Ciddi renal fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (kreatinin klerensi: 20-39 ml/dak) repaglinid (2 mg x 3/gün) ile 5 günlük bir tedaviden sonra sonuçlar, normal renal fonksiyonlu vakalaraoranla maruz kalma (EAA) ve yanlanma ömrünün (t_1/2) 2 kat daha yüksek olduğunugöstermektedir.
Repaglinid insanlarda plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanmaktadır (%98'den fazla).
Yemeklerden 0, 15 veya 30 dakika önce veya açlık döneminde alınan repaglinidin farmakokinetik özelliklerinde klinik olarak belirgin değişiklikler gözlenmemiştir.
Repaglinid tamamıyla metabolize olur ve klinik açıdan geçerli hipoglisemik etkili metabolitler tespit edilmemiştir.

Eliminasvon:

Repaglinid ve metabolitleri primer olarak safra ile itrah edilmektedir. Uygulanan dozun çok küçük bir kısmı (% 8'den az) ve öncelikle metabolitleri idrarda görülmektedir. Ana ürünün% 1 Men azı feçes ile atılmaktadır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Güvenlilik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, genotoksisite ve karsinojenik potansiyel ile ilgili konvansiyonel çalışmalardan elde edilen preklinik veriler insanlarda hiçbir Özeltehlike göstermemiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Gliserin %85 (E422)
Povidon (polividon) (E1201)
Poloksamer
San Demir Oksit (El 72)
Mikrokristalin Selüloz (E460)
Dibazik Kalsiyum Hidrojen Fosfat Dihidrat
Polietilen Glikol
Prejelatinize Nişasta
Polakrilin Potasyum
Krospovidon
Sorbik Asit (E200)
Magnezyum Stearat (E572)

6.2. Geçimsizlikler

Bilinen bir geçimsizlik yoktur.

6.3. Raf ömrü

24 ay.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C^;nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

90 tabletlik alüminyum/alüminyum poliyamid blister ambalajda.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Özel bir gereklilik yoktur.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıklann Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklannm Kontrolü Yönetmeliğf'ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

:Biofarma İlaç San. ve Tic. A.Ş. :Akpınar Mah. Osmangazi Cad. No: 156Sancaktepe / İstanbul:(0216) 398 10 63 -4 hat:(0216) 419 27 80

8. RUHSAT NUMARASI

223/8

9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 31.12.2009 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KUB'UN YENİLENME TARİHİ

13/13