KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADISİBARİS 15 mg film tablet
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMİ Etkin madde:
Sibutramin hidroklorür monohidrat {12.55 mg sibutramin'e eşdeğer): 15 mgYardımcı maddeler;
Laktoz monohidrat : 77.290 mg
Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORMFilm tablet
Beyaz, beyaza yakın renkte oval film tabletlerdir.
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar
SİBARİS, obez hastalarda vücut kitle indeksi (VKİ) 30 kg/m^ ve üstünde olan hastalarda veya VKİ 27 kg/m^ ve üstünde olup tek başına uygulanan, uygun rejimle sonuç alınamamış ve obeziteye bağlı diğer risk faktörleri de taşıyan hastalarda (örneğin; tip 2 diyabet veya dislipidemi bulunuyorsa) diyetin yanında destekleyici tedavi olarak kullanılır.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekli
Tedavinin obezite konusunda deneyimli bir hekim tarafından başlatılması önerilir. Bu ilaçla tedaviye başlamadan önce obezitenin sekonder nedenlerden kaynaklanmadığından emin olmak gereklidir. Obezite kontrolü geniş kapsamlı bir yaklaşım gerektirir ve diyetetik, fiziksel aktivitede artış gibi davranış modifikasyonu içermelidir. Bu entegre yaklaşım, yeme ahşkanlıklannda ve davramşta değişim için esas olup, SİBARİS kesildiğinde düşen kilo seviyesinin uzun süre devamlıhğını sağlaması amacıyla temeldir. Hastalar, SİBARİS alırken yaşam tarzlannı değiştirmeleri gereklidir ki ilaç tedavisi durdurulduğunda kilolanmn aym kalabilmesini sağlayabilsinler. Hastalann ilaç tedavisi durdurulduğunda kilolarının aym kalmasını sürdürürlericen yaşam biçimini de değiştirmeleri gereklidir. Bunu yapmazlarsa tekrar kilo alabilecekleri konusunda hastalar bilgilendirilmelidir. SİBARİS'in kesilmesinden sonra bile, hastalann izlenimi tarafından teşvik edilmelidir.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Yetişkinler
Başlangıç dozu olarak günde bir kez olmak üzere 10 mg'lık doz sabahlan kahvaltıyla birlikte ya da aç kamına sıvı {örn. bir bardak su) ile bütün bir şekilde alınmalıdır.
10 mg'lık doz ile yeterli cevap alınamayan hastalar (kriter; 4 haftada 2 kg'dan az kilo kaybı), 10 mg'hk dozu iyi tolere ediyorlarsa, dozaj günde bir kez 15 mg'hk doz'a yükseltilmelidir.
15 mg'hk doz ile yeterli cevap alınamayan hastalarda (kriter; 4 haftada 2 kg'dan az kilo kaybı) tedavi sürdürülmemelidir.
Tedavi Süresi
Yeterli yanıt alınamayan hastalarda, tedaviye başladıktan sonra başlangıç vücut ağırlığının %5'inden daha az olacak şekilde kilo kaybı sabitlenmişse veya 3 ay içinde kilo kaybı başlangıç vücut ağırlığının %5'inden daha az olacak şekilde ise tedavi sonlandınimalıdır. Daha Önceden kilo kaybeden hastalar sonradan 3 kg veya daha fazla kilo aldıysalar, tedaviye devam edilmemelidir.
Obeziteden bağımsız olarak aynı anda başka bir hastalığa sahip hastalarda, SİBARİS ile tedaviye devam edilmesi, sadece kilo kaybı; dislipidemisi olan hastalarda lipid profilinin veya tip 2 diyabetin glisemik kontrolünün gelişmesi gibi klinik açıdan yararlarla ilişkili ise tavsiye edilir.
SİBARİS sadece bir yıl boyunca verilebilir. Bir yılın üzerinde kullanıma ait veriler sınırlıdır.Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
Renal yoldan yalnız inaktif metabolitler atılmakla birlikte, SİBARİS hafif - orta derece böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Sibutramin, hafif - orta derece hepatik yetmezliği olan hastalar üzerinde araştınidığında artan plazma seviyeleri gözlemlenmiştir. Advers etkiler bildirilmemiş olmasına rağmen bu hastalarda dikkatli kullamhnahdır.
Ağır karaciğer bozukluğu, ağır böbrek yetmezliği ve son evre böbrek yetmezliğine sahip olan diyalizdeki hastalarda kullanılmamalıdır.
Pediyatrik popülasyon:
SİBARİS ile çocuklarda (18 yaş altı) veriler yeterli olmadığından, bu yaş grubunda uygulanmaz.
Geriyatrik popülasyon:
SİBARİS'in etkinliği ve tolerabilitesi ancak az sayıda yaşlı hastalarda (65 yaş üzeri)
araştınidığından kullanılmamalıdır,
4.3. Kontrendikasyonlar
• Sibutramin hidroklorür monohidrata ve ürün içeriğindeki diğer bir maddeye karşı bilinen aşın duyarlılık.
• Obezitenin organik haşatlan
• Anoreksiya nervosa ve bulimia nervosa gibi majör beslenme bozukluklanmn hikayesine sahip hastalarda
• Psikiyatrik bozukluk. Hayvan çahşmalannda sibutramin antidepresan etkisi gösterebilir ve bu nedenle bipolar bozukluğu olan hastalarda manik episodlara neden olduğundan bu durum göz ardı edilmemeHdir.
• Dikkat dağınıklığı sendromu
• Monoamin oksidaz inhibitörleri veya psikiyatrik bozukluklann tedavisi için diğer santral etkili ilaçlar (antidepresanlar, antipsikotikler gibi) veya kilo kaybettirici veya uyku düzenliği için kullanılan triptofan ilaçlar ile kullanıldığı durumlarda ve iki haftayı geçen kullanımlarda.
• Koroner kalp hastalığı, kalp yetmezliği, taşikardi, periferal arteriyel oklüzif hastalığı, aritmi veya serebrovasküler hastalığında (inme veya TİA)
• Kontrol altına alınamamış hipertansiyonu ( >145/90 mmHg)
• Hipertroidizm
• Ağır karaciğer bozukluğu
• Ağır böbrek yetmezHği ve son evre böbrek yetmezliğine sahip olan diyalizdeki hastalarda
■ İdrar yapamama ile oluşan benin prostatik hiperplazi
• Feokromositoma
• Dar açılı glokom
• İlaç, ilaç tedavisi hikayesinde veya alkol bağımlılığında
• Gebelik ve süt verme dönemi
• Yetersiz verilerden dolayı çocuklarda ve 18 yaşına kadarki genç yetişkinlerde
■ Yetersiz verilerden dolayı 65 yaş üstü hastalarda
4.4. Özel kullanım uyanları ve önlemleri
SİBARİS ile tedaviye başlamadan önce kan basmcı ve nabız hızı ölçülmelidir. Sibutramin bazı hastalarda klinik açıdan kan basmcmda artışa neden olduğundan, SİBARİS ile tedavi edilen hastalarda kan basmcı ve nabız hızı izlenmelidir. Tedavinin ilk üç ayında bu parametreler her 2 haftada bir; 4 ile 6 ay arasmda ayda bir ve daha sonrasmda maksimum 3 ay aralıklarla düzenli olarak kontrol edilmelidir. İki konsekütif vizitede, istirahat esnasmda kalp hızı 10 bpm veya 10 bpm'den yüksek veya sistolik/diyastolik kan basmcı 10 mmHg veya 10 mmHg'den daha yüksek çıkan hastalarda tedaviye devam edilmemelidir. Daha önce iyi kontrol edilmiş hipertansif hastalarm, kan basıncı iki konsekütif okumada 145/90 mmHg'yi aşarsa tedavi durdurulmalıdır (4.8 İstenmeyen etkiler bölümüne bakmız). Uyku apnesi sendromuolan hastalarda kan basıncı izlenmesine ayrıca dikkat edilmelidir._
■ SİBARİS sadece uygun zayıflama diyetine yeterli yanıt ahnamayan hastalara, öm; 3 ay içinde %5'ten fazla kilo kaybına ulaşmakta sürekli güçlük çeken hastalara reçetelendirilebilir.
■ Sibutraminin eş zamanlı sempatomimetiklerle kullanımı için, lütfen 4.5 bölümüne bakınız.
■ Sibutramin primer pulmoner hipertansiyon ile ilişkilendirilmese de, genel olarak anti obezite ilaçlan açısından bakıldığında, rutin muayenelerde progresif dispne, göğüs ağnsı ve ayak bileği ödemi gibi semptomlann gözetilmesi önemlidir.
■ SİBARİS epilepsi hastalanna dikkatli verilmelidir.
■ Sibutramin, hafif - orta derece hepatik yetmezliği olan hastalarda araştınIdığında artan plazma seviyeleri gözlemlenmiştir. Advers etkiler bildirilmemiş olmasına rağmen bu hastalarda dikkatli kullanılmalıdu-,
■ Renal yoldan yalnız inaktif metabolitler atılmakla birlikte, SİBARİS hafif - orta derece böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmahdır.
■ SİBARİS aile hikayesinde motor veya verbal tik bulunan hastalarda dikkatli verilmelidir.
■ Gebe kalma olasıhğı olan kadmlar SİBARİS'i alırken uygun bir doğum kontrol yöntemi uygulanmalıdır.
■ Uygun klinik veriler sibutramin ile ilacın kötüye kullanımı hakkında kanıt göstermese de, SSS-etkili ilaçlarla ilacın kötüye kullanım olasılığı bulunmaktadır.
■ Kardiyak valvülopatinin artan riskiyle anti-obezite ilaçlannın ilişkili olduğu heıkkında bağlantılar buluıunasa da, klinik veriler sibutramin ile insidansm arttığına dair kanıt göstermemiştir.
■ Aşın beslenme (kompülsif) bozukluklanna s^ip hastalar üzerinde sibutramin tedavisi ile ilgili veriler bulunmamaktadır.
■ Sibutramin, geniş açılı glokomu olan hastalara ve aile hikayesi gibi artan intraoküler basınç riskinde olanlara dikkatli verilmelidir.
■ Sibutramin alan hastalarda, serotonin geri alimim inhibe eden diğer ajanlarda olduğu gibi artan kanama risk potansiyeli (jinekolojik, gastrointestinal ve diğer kütanoz veya mukoz kanamalar içeren) bulunmaktadır. Bu yüzden sibutramin, kanama vakalanna eğilimli hastalarda ve hemostasis veya trombosit fonksiyonunu etkilediği bilinen ilaçlarla beraber alındığında dikkatli kullanılmalıdır.
■ Depresyon, intihar etme isteği ve intihar durumlan, sibutramin ile tedavi edilen hastalarda seyrek olarak bildirilmiştir. Depresyon hikayesi olan hastalarda özel ilgi gerekmektedir. Eğer depresyonun belirtileri veya semptomlan sibutramin ile tedavi boyunca görülüyorsa, sibutramin tedavisinin sonlanması ve uygun bir tedavinin başlaması dikkate alınmalıdır.
■ Pazarlama öncesi yapılan test boyunca, sibutramin İle tedavi edilen hastalann % 0.1 Mnden daha azında hastalık nöbeti bildirilmiştir. SİBARİS hastalık nöbeti hikayesine sahip hastalarda dikkatlice kullanılmalıdır. Hastalık nöbeti gelişen hastalarda tedaviye devam edilmemelidir.
■ Sibutramin, kilo kaybı ile safra taşı oluşımıunu şiddetlendirebilir.
■ SİBARİS laktoz içerir. Bu nedenle nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastalann bu ilacı kullanmamalan gerekir.
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etidleşimler ve diğer etkileşim şekilleri
CYP3 A4 metabolizmasını etkileyen ilaçlar:
CYP3A4 metabolizmasını inhibe eden ilaçlar:
Sibutramin ve sibutraminin aktif metaboUtleri hepatik metabolizm ile elimine edilir; ilgili ana enzim CYP3A4'tür. CYP2C9 ve CYP1A2 enzimleri de katkıda bulunabilir. Bu nedenle sibutraminin CYP3A4 enzimaktivitesini etkileyen ilaçlarla birlikte uygulanmasında dikkat gereklidir. CYP3A4 inhibitörler, ketokonazol, itrakonazol, eritromisin, simetidin, klaritromisin, troleandomisin ve siklosporin gibi ilaçlan kapsar. Ketokonazol veya eritromisinin sibutramin ile birlikte uygulanması etkileşim çalışmasında, sibutramin aktif metabolitlerinin plazma konsantrasyonliirmı (EAA) sırasıyla % 23 veya % 10 oranında artırmıştır ve sadece sibutramin verildiğindeki ortalama kalp hızmdan dakikada 2,5 kalp atışı kadar daha fazladır.
CYP3A4 metabolizmasını indüMeyen ilaçlar:
Rifampisin, fenitoin, karbamazepin, fenobarbital ve deksametazon CYP3A4 enzim indükleyicilerdir ve deneysel olarak çalışılmasa da sibutramin metabolizmasım hızlandırabilir.
Serotonin sendromu:
Beyinde serotoninin seviyelerini artıran bazı ilaçların birlikte kullanımı, ciddi etkileşimlere neden olabilir. Bu olay serotonin sendromu olarak adlandınhr ve selektif serotonin geri ahm inhibitörlerinin, migren tedavisi ilaçlan (sumatripan, suksinat, dihidroergotamin) veya bazı opioidler (pentazosin, petidin, fentanil, lityum, dekstrometorfan, meperidin, triptofan) ile eş zamanlı kullanılması veya iki serotonin geri alım inhibitörünün eş zamanlı kullammıyla ilgiH olarak seyrek vakalarda meydana gelebilir.
Bu sendrom acil tıbbi müdahale gerektirir ve aşağıdaki semptomlardan bir veya daha fazlası görülebilir; heyecan, hipomani, huzursuzluk (anksiyete), dizartri, pupiler dilatasyon, yorgunluk, bilinç kaybı, konfuzyon, oryantasyon bozukluğu, ajitasyon, halsizlik, tremor, koordinasyon bozukluğu, ateş, titreme, terleme, kusma, kalp atım hızında artış, ishal ve anormal kas hareketleri.
Sibutramin serotonin geri alimini inhibe ettiğinden, genel olarak, yukarıda belirtilmiş olan diğer serotoneıjik ilaçlarla birlikte verilmemelidir. Ancak, böyle bir kombinasyon klinik olarak gerekh olduğunda, hastanın uygun şekilde gözlem altında tutulması sağlanmahdır.
Santral sinir sisteminde (SSS) etkih olan ilaçlar:
Sibutraminin diğer SSS etkili ilaçlarla beraber, özellikle serotoneıjik ilaçlarla kombine olarak kullanımı sistematik olarak değerlendirilmemiştir. Bu nedenle sibutramin diğer merkezi etkili ilaçlarla eş zamanlı olarak uygulanacaksa dikkatli olunmalıdır.
Kan basıncını veya kalp hızını artırabilen ilaçlar:
Sibutraminin kan basıncı veya kalp hızım yükseltebilen başka ilaçlarla (örn. sempatomimetikler) eş zamanlı kullanımı sistematik olarak değerlendirilmemiştir. Bunlar bazı dekonjestanlar (örn. ksilometazolin) ve efedrin veya psödoefedrin gibi ilaçlar içeren öksürük, soğuk algınhğı ve alerji ilaçlandır. Bu ilaçlan kullanan hastalara sibutramin reçetelenirken dikkatli olunmahdır.
MAOI:
Serotoneıjik ajanlarla (örn. fluvoksetin, fluvoksamin, paroksetin, sertralin, venlafaksin) birlikte monoamin oksidaz inhibitörlerini (MAOI) (öm. fenilzin, selegilin) alan hastalarda, bazen fatal olmak üzere ciddi reaksiyonlar bildirilmiştir. Sibutramin serotonin geri alimim engellediği için SİBARİS MAOI ile birlikte kullanılmamalıdır. MAOI tedavisinin sonlandıniması ile sibutramin tedavisinin başlangıcı arasında en az 2 hafta geçmelidir. Aym şekilde, sibutramin tedavisinin sonlandıniması ile monoamin oksidaz inhibitörler tedavisinin başlangıcı arasındaki zaman da iki hafta olmalıdır.
Oral kontraseptif
Sibutramin oral doğum kontrol ilaçlannm etkinliğini etkilememektedir. Oral kontraseptif ilaç ile sİbutramini eş zamanlı kullanan hastalann, başka bir kontraseptif tedbir alması gerekmemektedir.
Alkol:
Tek doz sibutramin ile alkol eş zamanlı olarak uygulandığında kognitif veya psikomotor performansta aynca bir azalma olmamaktadır. Ancak sibutramİnİn aşın alkolle eş zamanlı kullanımı önerilmemektedir.
Orlistat:
Uygun orlistat İle sibutraminin eş zamanlı kullanımı ile ilgili veriler bulunmamaktadır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon:
18 yaş altı pediyatrik popülasyona ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması tespit edilmemiştir.Geriyatrik popülasyon;
65 yaş üzeri geriyatrik popülasyona ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması tespit edilmemiştir.
4.6. Gebelik ve laktasyon
Genel tavsiye:
Gebelik kategorisi: C.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadmlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon);
Sibutramin'in gebe kadınlarda kullammına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. kısım 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
Gebelik dönemi:
İnsanda gebelikte güvenilirliği çalışmalarla henüz kanıtlanmamış olduğundan, sibutramin gebelikte kullanılmamalıdır. Hamile kalma potansiyeli olan kadınlar sibutramin kullanırken uygun bir doğum kontrol yöntemi uygulamalıdır,
Laktasyon dönemi:
Sibutramin'in insan ya da hayvan sütü ile atıldığına ilişkin yetersiz/sınırlı bilgi mevcuttur. Sibutramin'in süt ile atılmasına yönelik fızikokimyasal ve eldeki farmakodinamik/toksikolojik veriler nedeniyle memedeki çocuk açısından bir risk olduğu göz ardı edilmez. SİBARİS emzirme döneminde kullanılmamalıdır.
Üreme yeteneği/Fertilite
Sıçanlarda, 15 mg'lık insan dozundan 32 kat fazlasına kadar olan 2 majör aktif metabolitin birleşik EAA oluşturan dozlarmın fertilité üzerine hiçbir etkisi yoktur. İnsan birleşik EAA dozunun 13 kat fazlası durumunda maternai toksisite oluşmuştur ve gebeliğin sürdürülmesinde bozukluk ortaya çıkmıştu'. Bu da périnatal mortalitede yüksek insidansa yol açmıştır. İnsan birleşik EAA dozunun yaklaşık 4 kat fazla olduğu durumda bu etki gözlenmemiştir.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Sibutramin sağlıklı gönüllülerde psikomotor ve kognitif yetiyi etkilememesine rağmen, santral etkili ilaçlann karar verme, düşünme ve motor yetilerini etkileyebildiği bilinmektedir. Bu nedenle hastalar araç ve makine kullanma yetilerinin sibutramin uygulanırken etkilenebileceği konusunda uyanimalıdırlar.
4.8. İstenmeyen Etkiler
Advers etkilerin büyük çoğunluğu tedavinin erken dönemlerinde (ilk 4 hafta) görülmüştür, sıklık ve şiddetleri zaman içinde azalmıştır. Genel olarak ciddi yan etki görülmemiştir, yan etkiler tedavinin kesilmesini gerektirmemiştir ve geri dönüşümlüdür.
Aşağıda görülme sıklığı plaseboya göre daha yüksek olan tüm yan etkiler organ sistemi ve sıklık (çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1000 ila <1/100); seyrek (>1/10000 ila <1/1000); çok seyrek (<1/10,000) (istisnai raporlar dahildir), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)) açısından listelenmiştir.
Santral sinir sistemi bozuklukları
Çok yaygın: Ağız kuruluğu, uykusuzluk Yaygın: Sersemlik, parestezi, baş ağnsı, anksiyete
Kardiyovasküler bozukluklar*
Yaygın: Taşikardi, palpitasyon, yüksek kan basıncı / hipertansiyon, vazodilatasyon {sıcak basması)
Gastrointestinal bozukluklar
Çok yaygın: Konstipasyon (kabızlık)
Yaygın: Bulantı, hemoroid şiddetlenmesiDeri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın: Terleme
Duyusal fonksiyon bozuklukları
Yaygın: Tat duyusunda anormallik
*Kardiyovasküler Sistem
İstirahat halinde ölçülen sistolik ve diastolik kan basıncındaki ortalama artışlar 2-3 mmHg aralığındadır ve ortalama nabız hızında ise 3-7 vuru/dakika artışlar bildirilmiştir. İzole vakalardaki nabız hızı ve kan basıncında daha fazla artışlar göz ardı edilemez.
Kan basıncı ve nabız hızında anlamlı derecede artış tedavinin ilk zamanlarında (ilk 4-12 hafta) meydana gelmeye eğilimlidir. Bu gibi durumlarda tedavi durdurulmalıdır (4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri bölümüne bakınız).
Hipertansiyonlu hastalarda SİBARİS kullanımı için 4.3 Kontrendikasyonlar ve 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri bölümlerine bakınız.
Klinik çalışmalarda ve pazarlama sonrası gözetim boyunca klinik açıdan önemli yan etkiler aşağıdaki sistemler ile listelenmiştir:
Kan ve lenfatik sistem bozuklukları
Trombosİtopeni, Henoch-Schonlein purpura
Bağışıklık sistemi bozuklukları
Hafif cilt erüpsiyon ve ürtikerden anjiyoödem ve anafılaksiye kadar aleıjik hipersensitivite reaksiyonlar bildirilmiştir.
Psikiyatrik hastalıklar
Ajitasyon önceden depresyon hikayesi olan ve olmayan hastalarda depresyon (4.4 bölümüne bakınız)Sinir sistemi bozuklukları
Nöbet
Serotonin salimini etkileyen diğer ajanlarla kombinasyonda serotonin sendromu.
Geçici kısa dönemli hafıza bozukluğuGöz hastalıklarıBulanık görmeKardiyovasküler bozukluklar
Atriyal fibrilasyon, paroksismal supraventriküler taşikardi
Gastrointestinal bozukluklar
Diyare, kusma, gastrointestinal hemoraji (kanama)
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Alopesi, döküntü, ürtiker, kütanoz kanama reaksiyon] an (çürük, peteşi)
Böbrek ve idrar hastalıkları
Akut interstisyal nefiit, raezanjiyokapiler glomerülonefrit, idrar retansiyonuÜreme sistemi ve meme hastalıkları
Anormal boşalma/orgazm, cinsel iktidarsızlık, menstrüel siklus hastalıklan, metrorajiAraştırmalar
Karaciğer enzimlerinde reversibl artışlarDiğer
Baş ağnsı ve artan iştah gibi uzaklaşım semptomlan seyrek gözlemlenmiştir.
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
Sibutraminin aşın doz deneyimleri kısıtlıdır. Doz aşımı ile ilgili en sık not edilen yan etkiler taşikardi, hipertansiyon, baş ağnsı ve baş dönmesidir. Spesifik bir tedavi önerilmez ve spesifik bir antidotu yoktur. Doz aşımı tedavisi; solunum yollarının açılması, kardiyak ve hayati semptomlann izlenmesi ve genel semptomatik ve destekleyici önlemleri içermelidir.
10
Aktif karbon erken dönemde verilirse, sibutramin emilimini geciktirilebilir, midenin yıkanması yararlı olabilir. Kan basıncı ve kalp hızı yüksek (taşikardi) hastalarda çok temkinli olarak beta-bloker uygulaması gerekli olabilir. Son evre böbrek yetmezliğine sahip olan diyalizdeki insanlar üzerinde yapılan çalışmalann sonuçlan, sibutramin metabolitlerin hemodiyaliz ile anlamlı derecede elimine edilmediğini göstermiştir.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1, Farmakodinamik özelUkler
Farmakoterapötik grup: anti-obezite ajan ATC Kodu: A08A AlO
Sibutramin terapötik etkilerini ağırhklı olarak aktif sekonder ve primer amin metabolitleri yoluyla (metabolit 1 ve metabolit 2) gösterir. Bunlar noradrenalin, serotonin (5-hidroksitriptamin; 5-HT) ve dopamin geri alım inhibitörleridir. İnsan beyin dokusunda Sibutramin ile tedavi edilen hastalardan alman plazma örnekleri noradrenaJin (%73) ve serotonin (%54) geri alımmda anlamlı inhibisyona neden olurken, dopamin geri alımındaki inhibisyon (%16) anlamlı değildir.
Sibutramin ve metabolitleri, ne monoamin-salımmı yapan ilaçlar ne de monoamin oksidaz inhibitörleridir. Serotoneıjik (5-HTI, 5-HTlA, 5-HTlB, 5-HT2A, 5-HT2C), adreneıjik (Bı,
02, O3, oiı, 02), dopaminerjik (Dı-benzeri, D2-benzeri), muskarinik, histamineıjik (Hl), benzodiazepin ve NMDA reseptörleri gibi nörotransmİter reseptörlerine karşı afifiniteleri yoktur.
İnsanda yapılan klinik denemelerde, Sibutramin kilo kaybı etkisini tokluk hissini arttırarak gösterir. Sibutramin'in termojenik etki gösterdiği üzerine veriler vardır. Sibutramin ile neden olan kilo kaybı, dislipidemi ve tip 2 diyabetli hastalarda sırasıyla serum yağlannda ve glisemik kontrolde faydalı değişiklerle birlikte eşlik eder.
Tip 2 diyabetli obez hastalarda sibutramin ile kilo kaybı HbA^ cinsinden %0.6'lık (birim) ortalama azalmayla ilişkilendirilmiştir. Benzer olarak dislipidemili obez hastalarda kilo kaybı HDL kolesterolde %I2-22'lik artış, trigliseridlerde %9-21'lik azalışla ilişkilendirilmiştir,
5.2. Farmakokinetik Özellikler Genel özellikler
Emilim:
Sibutramin gastrointestinal sistemden hızlı emilir (tmax 1-2 saat) ve karaciğerde kapsamlı bir ilk-geçiş metabolizmasından geçerek farmakolojik olarak aktif metabolitleri olan M| (mono-desmetil) ve M2 (di-desmetil)'ye dönüşür. Doruk plazma düzeylerine (Cmax), tek bir oral 20 mg sibutramin hidroklorür monohidrat dozundan 1.2 saat sonra ulaşılır. Ana bileşiğin yan-ömrü 1.1 saattir. Farmakolojik olarak aktif Mı ve M2 metabolitleri 3 saatte Cmax değerine ulaşır. Eliminasyon yan ömürleri de sırasıyla 14 ve 16 saattir.
Dağılım:
Sibutramin ve Mj ve M2 metabolitlerinin plazma proteinine bağlanma oranlan sırasıyla yaklaşık %97, %94 ve %94'tür.
Bivotransfomıasvon:
Sibutramin, sitokrom P450(3A4) izoenzimi ile esas olarak karaciğerde desmetil metabolitleri Mı ve M2'ye metabolize olmaktadır. Bu aktif metabolitler hidroksilasyon ve konjugasyon ile metaboIİ2e olarak farmakolojik inaktif metabolitlere (M5 ve Mö) dönüşmektedirler. İşaretlenmiş sibutraminin oral uygulamasını takiben plazma içerisinde bütün pik işaretlenmiş maddeleri; değişmemiş sibutramin (%3), Mı(%6), M2 (%12), M5 (%52) ve Mö (%27) oluşturmaktadır. Lineer farmakokinetik 10 ile 30 mg doz aralığında gösterilmiş olup eliminasyon yan-ömürlerinde doza bağlı değişimler yoktur ancak plazma konsantrasyonlannda doza bağlı artış görülür. Tekrarlanan dozlar verildiğinde, Mı ve M2 metabolitlerinin kararlı-durum konsantrasyon!anna, yaklaşık 2 katı bir birikmeyle 4 günde ulaşılır.
Sibutramin ve metabolitlerinin obez kişilerdeki farmakokinetiği normal kilolu kişilerdekine benzerdir. Şimdiye kadar elde edilen oldukça sınırlı veriler erkeklerdeki ve kadınlardaki farmakokinetik arasında klinik önemi olan bir fark bulunduğuna dair kamt sağlamamıştır. Sağlıklı yaşlı kişilerde (ortalama 70 yaş) gözlemlenen farmakokinetik profil sağlıklı gençlerde görülene benzemektedir.
Eliminasyon:
Hepatik metabolizma sibutramin ve aktif Mı ve M2 metabolitlerinin ana eliminasyon yoludur. Diğer (inaktif) metabolitler primer olarak idrar yoluyla atılır; idrar: dışkı oranı 10:rdir.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Geriyatrik:
Tek doz 15 mg oral sibutramin uygulanan 61-77 yaşlan arasındaki yaşlı hastalar ile 19-30 yaşlan arasındaki genç hastalarda Mı ve M2 plazma konsantrasyonlan benzerdir. M5 ve Mö inaktif metabolitlerin plazma konsantrasyonlan yaşlı hastalarda daha yüksektir; bu farklıhklar klinik açıdan anlamlı derecede değildir.
Pediyatrik:
Sibutraminin güvenliliği ve etkinliği 18 yaşın altmdaki pediyatrik hastalarda saptanmamıştır.Böbrek yetmezliği:
Sibutramin metabolitlerinin (Mı, M2, M3 ve M&) dispozisyonu, tek oral doz sibutramin uygulanan renal fonksiyonun değişik derecelerine sahip hastalarda çalışılmıştır, Sibutramin tek başına ölçülebilir değildir.
Orta-şiddetli derece böbrek yetmezliğine sahip hastalar, sağlıklı gönüllülerle karşılaştırıldığında Mı aktif metabolitin EAA değerleri % 24 - % 46 daha yüksek ve M2 aktif metabolitin EAA değerleri ise benzerdir. Karşılaştırmalı çaprazlama çalışması, son evre böbrek yetmezliğine sahip olan diyalizdeki hastalann Mı aktif metabolitinin EAA değerleri, sağlıklı gönüllülerde ölçülen Mı aktif metabolitinin EAA değerleri ile benzer iken M2 aktif metabohtin EAA değerleri sağlıklı gönüllülerde ölçülen değerlerin (CLcr ^ 80 ml/dak.) yaklaşık yansı kadar olduğunu göstermiştir. Ms ve M& inaktif metabolitlerin EAA değerleri, sağlıklı gönüllülerle karşılaştınidığında orta derecedeki böbrek yetmezliği olan hastalarda (30 ml/dak. <CL« = 60 ml/dak) 2 - 3 kat ( 1-7 kat aralığında) ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (CLcr <30 ml/dak.) 8 - 11 kat (5 - 15 kat aralığında) artmıştır. Karşılaştırmalı çaprazlama çalışması, son evre böbrek yetmezliğine sahip olan diyalizdeki hastalar ile sağlıklı gönüllüler karşılaştırıldığında M5 ve M& inaktif metabolitlerin EAA değerlerinin 22 -23 kat arttığını göstermiştir. Hemodiyaliz işlemi süresince oral dozun yaklaşık%1 'i diyalizatta M5 ve Me'nm kombinasyonu şeklinde geri kazamhrken, Mı ve M2 diyalizatta ölçülmemiştir.
Sibutramin son evre böbrek yetmezliğine sahip olan diyalizdeki hastalar dahil şiddetli böbrek yetmezliğine sahip hastalarda kullanılmamalıdır.
Karaciğer yetmezliği:
Tek doz oral 15 mg sibutramin alan orta derecede karaciğer yetmezliği olan 12 hastada, MI ve M2'nin kombine EEA değerleri sağlıklı deneklere göre %24 artmıştır buna karşın M5 ve M6 plazma konsantrasyonlan değişmemiştir. Gözlemlenen Mİ ve M2 konsantrasyonlanndaki değişiklikler hafif - orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlamasını gerektirmez. Sibutramin ağır şiddetli karaciğer disfonksiyonu olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Cinsiyet:
Birleştirilmiş oral 15 mg sibutramin dozu uygulanan 54 genç sağlıklı gönüllülerden (37 erkek, 17 kadın) elde edilen farmakokinetik parametreler, ortalama C,naks.(<%19) ve Mı ve M2'nin EAA değerlerinin (< %36) kadınlarda erkeklere göre biraz daha fazla olduğunu göstermiştir. Kadın obez hastalarda, geniş çaplı klinik etkinlik deneyinde yapılan kısmen ani düşüşlü yüksek kararlı durum plazma seviyeleri gözlemlenmiştir. Ancak bu farklılıklar klinik açıdan önemli değildir. Cinsiyete dayalı dozaj ayarının yapılmasına gerek yoktur.
Irk:
Obez hastalarda ırk ve kararlı durum Mı ve Mı plazma konsantrasyonlanndaki ani düşüş arasındaki ilişki klinik deneye göre incelenmiştir. M| ve M2 için siyah hastalann, Kafkas hastalardan daha yüksek konsantrasyonlara doğru eğilimi olduğu not edilmiştir. Ancak, bu farklılıklar klinik açıdan önem taşımamaktadır.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Kobaylarda tek doz sonrası görülen sibutramin'in toksisitesi genel anlamda aşınya kaçmış farmakodinamik etkilerin sonucudur. Uzun süreli tedavi sadece hafif patolojik değişimler ve ikincil veya cins-ilgili bulgularla ilİşkilendirilmiştir. Bunu sibutramin'in uygun klinik kullanımı boyunca etkilerini sunamamalan takip eder. Sıçanlarda ve tavşanlarda üreme çalışmalan yürütülmüştür. Tavşanlar üzerinde yürütülen bir çalışma, tedavi gruplarında kontrol gruplanna göre biraz daha yüksek fetal kardiyovasküler anomali oluşumu göstermiştir. Bir başka çalışma ise kontrol grubunda daha az oluşum göstermiştir. Aynca önceki tedavi grubunda olmaksızın sonraki tedavi grubu İki minör anomali (maksilia ile jugal kemikleri arasındaki osifiye edilmiş ince ipliksi bağlantı ve aort arkmdan bazı küçük arterlerin kökeninin aralıklı diziliminde çok az farklılıklar) ile biraz daha fazla fetüse sahiptir.
Bu bulguların insanlarla olan ilişkisi bilinmemektedir. Gebe kişilerde sibutramin'in kullanımı daha araştırılmamıştır. Kapsamlı genetik toksisite testleri sibutramin-indükl enmiş mutajenitesinin olduğuna dair hiçbir kamt açığa vurmamıştır. Kemirgenlerde yapılan çalışmalar sibutramin'in insanı ilgilendiren kanserojen potansiyele sahip olmadığını göstermiştir.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER
6. L Y arduncı maddelerin listesi
Mikrokristalin selüloz
Kolloidal anhidrus silika (Aerosil 200)
Magnezyum stearat Hipromelloz 15 cp (E464)
Laktoz monohidrat Polietilen glikol (PEG 4000)
Titanyum dioksit (E 171)
6.2. Geçimsizlikler:
Bilinen bir geçimsizliği bulunmamaktadır.
6.3. Raf ömrü:
24 ay
6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C'nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
Alüminyum-PVC/PE/PVDC opak folyo blister ambalajlarda 28 film tablet bulunmaktadır.
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller 'Tıbbi atıklann kontrolü yönetmeliği' ve 'Ambalaj ve Ambalaj Atıklannın Kontrolü yönetmelikleri'ne uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Ali Raif İlaç San. A.Ş.
İkitelli Organize Sanayi Bölgesi
Haseyad II.Kısım No:228 34306 İkitelli/İstanbul
Tel: 0212 413 04 00 Faks:0212 549 25 50
8. RUHSAT NUMARASl(LARI)
223/19
9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 21.01.2010 Ruhsat yenileme tarihi:
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ
|
|