Demoxif 400 Mg Film Kaplı Tablet Kısa Ürün Bilgisi

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

DEMOXİF 400 mg film kaplı tablet

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Moksifloksasin _....................................................400 mg (436,4 mg moksifloksasin

hidroklorür olarak)

Yardımcı maddeler:

Yardımcı maddeler için 6.1 'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Film tablet

Koyu pembe renkli, bikonveks, oblong film kaplı tabletler

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1 Terapötik endikasyonlar

DEMOXİF dahil florokinolonlar, akut bakteriyel sinüzit ve kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinde alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi istenmeyen etkiriski nedeniyle kullanılmamalıdır.

1 / 22

Antibakteriyel ilaçların doğru kullanımıyla ilgili resmi kılavuzlar göz önünde tutulmalıdır. DEMOXİF, yalnızca duyarlı bakterilerin yol açtığı kanıtlanmış ya da bukonuda ciddi şüphe bulunan enfeksiyonların tedavisinde kullanılmalıdır.

DEMOXİF, duyarlı suşların neden olduğu aşağıdaki bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde endikedir.

•

Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae,Klebsiella pneumoniae, Staphylococcus aureus, Moraxella catarrhalis'inkronik bronşitin akut alevlenmesinde;

•

Streptococcus pneumoniaeİKHaemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Staphylococcus aureus,Klebsiella pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniaetoplumdan edinilmiş pnömonide;

çoklu ilaç direnci olan suşların* sebep olduğu toplumdanedinilmiş pnömoni de dahil;

• Penisiline dirençli

S. PneumoniaeStreptococcuspneumoniae

ve aşağıdaki antibiyotiklerden iki ya da daha fazlasına karşı dirençli suşlar:penisilin (MİK >2 mcg/ml olan), 2. jenerasyon sefalosporinler (örn., sefuroksim), makrolidler,tetrasiklinler ve trimetoprim/sülfametoksazol.

•

Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis'akut sinüzitte;

•

Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes'inkomplike olmayanderi ve yumuşak doku enfeksiyonlarında;

•Komplike olmayan pelvik inflamatuvar hastalıkta

(salpenjit ve endometrit dahil kadınüst genital kanal enfeksiyonları gibi);

• Metisiline duyarlı

Staphlylococcus aureus, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae,Enterobacter cloacae 'nin neden olduğukomplike deri ve yumuşak dokuenfeksiyonlarında (diyabetik ayak dahil);

•

Escherichia coli, Bacteroides fragilis, Streptococcus anginosus, Streptococcusconstellatus, Enterococcus faecalis, Proteus mirabilis, Clostridium perfringens, BacteriodesthetaiotaomicronPeptostreptococcuskomplikeintraabdominal enfeksiyonlarda

(apse gibi polimikrobiyal enfeksiyonlar dahil).

Antibakteriyel ajanların uygun kullanımı hakkındaki resmi kılavuzlar göz önünde bulundurulmalıdır.

4.2 Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji:

DEMOXİF için önerilen doz, tüm endikasyonlar için günde bir kez 400 mg'dır (1 film kaplı tablet) ve bu doz aşılmamalıdır.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Tedavinin süresi, endikasyonun şiddetine ya da klinik yanıta göre belirlenmelidir. Üst ve alt solunum yolu enfeksiyonlarının tedavisi için aşağıdaki genel öneriler yapılmaktadır:

2 / 22

Bronşit: Kronik bronşitin akut alevlenmesi, 5 gün Pnömoni: Toplumdan edinilmiş pnömoni, 10 günSinüzit: Akut sinüzit, 7 gün
Komplike olmayan deri ve yumuşak doku enfeksiyonları: 7 gün
Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında ardışık tedavi süresi (intravenöz uygulamayı takiben oral uygulama): 7-21 günKomplike olmayan pelvik inflamatuvar hastalık: 14 gün

Komplike intraabdominal enfeksiyonlarda ardışık tedavi (intravenöz uygulamayı takiben oral uygulama): 5-14 gün

Tedavi edilmekte olan endikasyon için tedavi süresi aşılmamalıdır. Moksifloksasin klinik çalışmalarda (komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında) 21 güne varan tedavisüresince araştırılmıştır.

Uygulama şekli:

Film kaplı tablet yeterli miktarda sıvı ile bütün olarak yutulmalıdır ve yemeklerden bağımsız olarak alınabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek/karaciğer yetmezliği:

Böbrek bozukluğu olan hastalarda (kreatinin klirensi < 30 mL/dakika/1,73m dahil) ve hemodiyaliz ve sürekli ayaktan periton diyalizi gibi kronik diyaliz hastalarında doz ayarlamasıgerekmemektedir.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda yeterli veri mevcut değildir (bkz. Bölüm 4.3).

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklarda ve adolesanlarda moksifloksasinin etkililiği ve güvenliliği kanıtlanmamıştır. (ayrıca bkz. Bölüm 4.3).

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlılar için doz ayarlaması gerekmemektedir.

Diğer:

Etnik gruplarda doz ayarlaması gerekmemektedir.

4.3 Kontrendikasyonlar

• Moksifloksasine, diğer kinolonlara ya da yardımcı maddelerden herhangi birine karşıbilinen aşırı duyarlılık durumunda

• Gebelik ve emzirme döneminde

• 18 yaşın altındaki hastalarda

• Kinolon tedavisiyle bağlantılı tendon hastalığı/ hasarı öyküsü olan hastalardakontrendikedir.

3 / 22

Hem klinik öncesi araştırmalar hem de insanlar üzerindeki çalışmalarda, moksifloksasine maruz kaldıktan sonra QT uzaması şeklinde kardiyak elektrofizyolojide değişikliklergözlenmiştir. İlaç güvenliliği nedenlerinden dolayı, moksifloksasin aşağıdaki durumlardakontrendikedir:

- Doğuştan ya da kazanılmış QT uzaması

- Elektrolit bozuklukları, özellikle de düzeltilmemiş hipokalemi

- Klinik olarak anlamlı bradikardi

- Düşük sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonu olan klinik olarak anlamlı kalp yetmezliği

- Semptomatik aritmi öyküsü

Moksifloksasin QT aralığını uzatan diğer ilaçlarla eşzamanlı olarak kullanılmamalıdır (bkz ayrıca bölüm 4.5).

Klinik verilerin sınırlı olması nedeniyle, moksifloksasin aynı zamanda ciddi karaciğer fonksiyon bozukluğu olan (Child Pugh C) hastalarda ve transaminaz düzeyleri normal üstsınırın 5 katından fazla artmış hastalarda kontrendikedir.

4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Epidemiyolojik çalışmalar, florokinolon kullanımından sonra özellikle yaşlı popülasyonda aort anevrizması ve diseksiyonu riskinde artış olduğunu bildirmektedir.

Bu nedenle florokinolonlar, aile öyküsünde anevrizma hastalığı pozitif olan hastalarda, önceden aort anevrizması ve/veya aort diseksiyonu teşhisi konulan hastalarda, aortanevrizması ve diseksiyonu için diğer risk faktörlerini ya da predispozan durumları içerenhastalarda (örn. Marfan sendromu, vasküler Ehlers-Danlos sendromu, Takayasu arteriti, devhücreli arterit, Behçet hastalığı, hipertansiyon, bilinen ateroskleroz) sadece dikkatli biryarar/risk değerlendirmesi yapıldıktan sonra ve diğer terapötik seçenekler göz önünealındıktan sonra kullanılmalıdır.

Ani karın, göğüs veya sırt ağrısı durumunda, hastalara acil servise derhal başvurmaları tavsiye edilmelidir.

Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar

DEMOXİF dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veyaenflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kasgüçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) artralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezisinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetlibaş ağrısı ve konfüzyon) (Bkz. Bölüm 4.8).

4 / 22

Bu reaksiyonlar, DEMOXİF başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonlarıyaşamıştır.

Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda DEMOXİF derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak buciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda DEMOXİF dahilflorokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

Akut bakteriyel sinüzit ve kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinde ancak daha önceki tedavilerin başarısız olması veya alternatif oral tedavilerin bulunmaması durumundakullanılmalıdır.

QTc aralığının uzaması ve potansiyel olarak QTc uzaması ile ilişkili klinik durumlar

Bazı hastalarda DEMOXİF'in elektrokardiyogramda QT aralığını uzattığı gösterilmiştir.Klinik çalışma programında elde edilen EKG'lerin analizlerinde, moksifloksasinle QTcuzaması 6 milisaniye ± 26 milisaniye, başlangıçla karşılaştırıldığında %1,4 olmuştur. Erkeklerile karşılaştırıldığında kadınlarda başlangıç QTc aralıkları daha uzun olma eğilimigösterdiğinden, kadınlar QTc-uzatıcı ilaçlara karşı daha duyarlı olabilirler. Yaşlı hastalar daQT aralığı üzerindeki ilaca bağlı etkilere daha duyarlı olabilirler.

Potasyum düzeylerini azaltabilen ilaçlar, DEMOXİF alan hastalarda dikkatlice kullanılmalıdır (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.5).

DEMOXİF, akut miyokardiyal iskemi veya QT uzaması gibi, devam eden proaritmik rahatsızlıkları olan hastalarda (özellikle kadınlar ve yaşlı hastalar) dikkatli kullanılmalıdır.Çünkü bu durum ventriküler aritmiler (torsades de pointes de dahil olmak üzere) ve kardiyakarrest riskinde artışa neden olabilir (Bkz. Bölüm 4.3). QT uzamasının boyutu, artan ilaçkonsantrasyonlarıyla artabileceğinden, önerilen doz aşılmamalıdır.

DEMOXİF ile tedavi sırasında kardiyak aritmi belirtileri oluşursa, tedavi durdurulmalı ve EKG çekilmelidir.

Hipersensitivite/alerjik reaksiyonlar

Moksifloksasin da dahil olmak üzere florokinolonlar için ilk uygulamadan sonra aşırı duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar bildirilmiştir. Anafilaktik reaksiyonlar yaşamı tehdit edici birşoka kadar ilerleyebilir ve bu durum ilk uygulamadan sonra bile meydana gelebilir. Şiddetlihipersensitivite reaksiyonlarının klinik seyirinde DEMOXİF tedavisi kesilmeli ve uyguntedavi (örn. şok tedavisi) başlatılmalıdır.

Şiddetli karaciğer hastalıkları

DEMOXİF ile potansiyel olarak karaciğer yetmezliğine (ölümcül olgular da dahil) yol açan fulminan hepatit olguları bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalarda, sarılık, koyu renkli idrar,kanama eğilimi veya hepatik ensefalopati ile ilişkili hızla gelişen asteni gibi fulminan hepatik

5 / 22

hastalığın belirti ve semptomları gelişirse tedaviye devam etmeden önce doktorlarına başvurmaları konusunda bilgilendirilmelidir.

Karaciğer yetmezliği endikasyonlarının oluşması durumunda, karaciğer fonksiyon testleri/araştırmaları yapılmalıdır.

Şiddetli büllöz deri reaksiyonları

Moksifloksasin ile Stevens-Johnson sendromu ya da toksik epidermal nekroliz gibi büllöz deri reaksiyonu olguları bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar, deri ve/veya mukozadareaksiyonlar ortaya çıktığında tedaviye devam etmeden önce ivedilikle doktorlarıyla temasageçmeleri konusunda bilgilendirilmelidir.

Nöbet eğilimli hastalar

Kinolonların nöbetleri tetiklediği bilinmektedir. Santral sinir sistemi (SSS) bozuklukları olan hastalarda veya nöbetlere eğilim yaratabilen ya da nöbet eşiğini düşürebilen diğer riskfaktörlerinin bulunduğu hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. Nöbet durumunda DEMOXİFtedavisi kesilmeli ve uygun tedaviye başlanmalıdır.

Kolit dahil antibiyotik ilişkili diyare

DEMOXİF'i de içeren geniş spektrumlu antibiyotiklerin kullanımıyla, psödomembranöz kolit ve

Clostiridum difficile

ilişkili diyare dahil antibiyotik ilişkili diyare ve antibiyotik ilişkilikolit bildirilmiştir ve şiddeti orta derecede diyare ile ölümcül kolit aralığında değişebilir. Bunedenle, antibiyotik ilişkili diyare ve antibiyotik ilişkili kolit gelişmesi ya da bundan şüpheedilmesi durumunda, DEMOXİF dahil antibakteriyel ajanlarla devam tedavi durdurulmalı vehemen uygun terapötik önlemler alınmalıdır. Ayrıca bulaşma riskini azaltmak için uygunenfeksiyon kontrol önlemleri alınmalıdır. Ciddi diyare gelişen hastalarda peristaltizmi inhibeeden ilaçların kullanımı kontrendikedir.

Tendon enflamasyonu, tendon rüptürü

Moksifloksasini de içeren kinolon tedavisiyle, kişilerde tedavi başlangıcından sonraki 48 saat içinde bile gelişebilen tendon enflamasyonu ve rüptür (özellikle aşil tendonu) görülebilir;tedavinin sonlanmasından aylar sonrasında meydana gelmiş olan vakalar bildirilmiştir.Tendinit ve tendon rüptürü riski yaşlı hastalarda ve eşzamanlı olarak kortikosteroid kullananhastalarda artmaktadır. İlk ağrı ya da enflamasyon belirtisinde, tedavi kesilmeli ve etkilenenekstremite(ler) dinlendirilmeli ve etkilenen tendonun uygun tedavisine başlanması için(örneğin immobilizasyon) hastalar derhal doktora başvurmalıdır (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.8).

Böbrek bozukluğu olan hastalar

Böbrek bozuklukları olan yaşlı hastalar yeterli sıvı alımına devam edemiyorlarsa DEMOXİF'i dikkatle kullanmalıdır, çünkü dehidrasyon böbrek yetmezliği riskini artırabilir.

Görme bozuklukları

Görme bozukluğu ya da gözlerle ilgili herhangi bir sorun ortaya çıkarsa, hemen bir göz doktoruna başvurulmalıdır (bkz. Bölüm 4.7 ve 4.8).

6 / 22

Işığa duyarlılık:

Kinolonların, hastalarda ışığa duyarlılık reaksiyonlarına sebep olduğu gösterilmiştir. Bununla birlikte çalışmalar, moksifloksasin'in ışığa duyarlılığa neden olma riskinin daha düşükolduğunu göstermiştir. Yine de, DEMOXİF ile tedavi sırasında hastalara şiddetli UVradyasyonuna veya güneş ışığına maruz kalmamaları tavsiye edilmelidir.

Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği olan hastalar

Aile öyküsünde ya da halihazırda glukoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği olan hastalar kinolonlar ile tedavide hemolitik reaksiyonlara eğilimlidirler. Bu nedenle, DEMOXİF buhastalarda dikkatlice kullanılmalıdır.

Pelvik inflamatuvar hastalığı olan hastalar

İntravenöz tedavinin gerekli görüldüğü komplike pelvik inflamatuvar hastalığı olanlarda (pelvik apse veya tüp - yumurtalıklarla ilişkili komplike enfeksiyonlar), DEMOXİF 400 mgfilm kaplı tablet tedavisi önerilmemektedir.

Pelvik inflamatuvar hastalığı florokinolona dirençli

Neisseria gonorrhoeaeNeisseria gonorrhoeaeMyasthenia Gravis'in şiddetlenmesi:

Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanan myasthenia gravisli hastalarda,ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan post-marketing ciddi advers olaylarflorokinolonla ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalar,florokinolon kullanımından kaçınmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).

MRSA enfeksiyonu olan hastalar

Metisiline dirençli

S. aureus

(MRSA) enfeksiyonlarının tedavisinde moksifloksasin kullanımı önerilmez. MRSA'dan kaynaklandığı belirlenen veya MRSA enfeksiyonu olduğundan şüpheedilen enfeksiyonlarda, uygun antibiyotiklerle tedaviye başlanmalıdır. (bkz. Bölüm 5.1).

Biyolojik testlerle etkileşim

Moksifloksasinin

in vitroMycobacterium

kültür testleri ile etkileşebilir. Bu nedenle DEMOXİF kullanmakta olanhastalardan alınan kültürlerde yanlış negatif sonuçlar görülebilir.

Özel komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonu olan hastalar

Ciddi yanık enfeksiyonlarında, fasit ve osteomyelitli diyabetik ayak enfeksiyonlarında intravenöz moksifloksasin tedavisinin klinik etkililiği kanıtlanmamıştır.

7 / 22

Periferal nöropati

Moksifloksasin de dahil olmak üzere, kinolon grubu antibiyotikleri kullanan hastalarda parestezi, hipoestezi, disestezi veya güçsüzlüğe neden olabilen duyusal veya duyusal-motorpolinöropati vakaları bildirilmiştir. DEMOXİF tedavisi almakta olan hastaların ağrı, yanmaveya batma hissi, uyuşukluk veya güçsüzlük gibi nöropati semptomlarının ortaya çıkmasıdurumda, tedaviye devam etmeden önce doktorlarını bilgilendirmeleri önerilmelidir (Bkz.Bölüm 4.8).

Psikiyatrik reaksiyonlar

Moksifloksasin de dahil olmak üzere kinolon tedavisi uygulanan hastalarda psikiyatrik reaksiyonlar görülebilir. Bu durum ilk uygulama sonrasında bile ortaya çıkabilir. Çok nadirvakalarda, ortaya çıkan depresyon veya psikotik reaksiyonlar intihar düşüncesi ve intiharteşebbüsü gibi kendine zarar verme davranışına kadar ilerleyebilir (Bkz. Bölüm 4.8). Böylebir reaksiyonun ortaya çıkması durumunda, DEMOXİF tedavisine son verilmeli ve uyguntedaviye başlanmalıdır. Psikozu olan hastalarda veya psikiyatrik hastalık hikâyesi olanlardaDEMOXİF dikkatle kullanılmalıdır.

Disglisemi

Tüm florokinolonlarda olduğu gibi, moksifloksasin ile hipoglisemi ve hiperglisemi dahil olmak üzere kan glukoz düzeyinde bozulmalar olduğu bildirilmiştir. Moksifloksasin tedavisialan hastalarda disglisemi ağırlıklı olarak eşzamanlı oral hipoglisemik ilaç (örn. sülfonilüre)veya insülin tedavisi alan yaşlı diyabetik hastalarda ortaya çıkmıştır. Diyabetik hastalarda kanglukoz düzeyinin dikkatle izlenmesi önerilmektedir (bkz. Bölüm 4.8 ).

Pediyatrik popülasyon

Genç hayvanlarda kıkırdaktaki advers etkilere bağlı olarak (Bkz. bölüm 5.3), çocuklarda ve 18 yaşın altındaki adolesanlarda DEMOXİF kullanımı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3).

4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Tıbbi ürünlerle etkileşimler

Moksifloksasin'in QT aralığının uzamasındaki ilave etkisi ve QTc aralığını uzatabilen diğer tıbbi ürünler gözardı edilemez. Bu durum torsade de pointes dahil ventriküler aritmi riskindeartışa neden olabilir. Dolayısıyla DEMOXİF'in aşağıdaki tıbbi ürünlerden herhangi biriylekullanımı kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).

Sınıf IA antiaritmikler (örn; kinidin, hidrokinidin, disopiramid)

Sınıf III antiaritmikler (örn; amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid),

Antipsikotikler (örn; fenotiyazinler, pimozid, sertindol, haloperidol, sultoprid),

Trisiklik antidepresan ilaçlar,

Bazı antimikrobiyaller (sakinavir, sparfloksasin, eritromisin IV, pentamidin, antimalaryaller özellikle halofantrin),

Bazı antihistaminikler (terfenadin, astemizol, mizolastin)

Diğerleri (sisaprid, vinkamin IV, bepridil, difemanil).

8 / 22

DEMOXİF potasyum seviyelerini düşürmek için ilaç kullanan hastalarda (örn. loop ve tiyazid tipi diüretikler, laksatifler ve lavmanlar (yüksek dozlarda), kortikosteroidler, amfoterisin B)veya klinik olarak anlamlı bradikardi ile ilişkili ilaç kullanan hastalarda dikkatlikullanılmalıdır.

Antidiyabetik ilaçlar (örneğin; insülin, gliburid/glibenklamid):

Diyabetik gönüllülerle gerçekleştirilen çalışmalarda, oral moksifloksasinin glibenklamid ile eşzamanlı kullanımı, glibenklamid pik plazma konsantrasyonlarında yaklaşık %21'lik birdüşüşle sonuçlanmıştır. Glibenklamid ile moksifloksasinin kombinasyonu teorik olarak ortaşiddette ve geçici hiperglisemi ile sonuçlanabilir. Bununla beraber, glibenklamidde gözlenenfarmakokinetik değişiklikler farmakodinamik parametrelerde (kan şekeri, insülin)değişikliklere yol açmamıştır. Dolayısıyla moksifloksasin ve glibenklamid arasında klinikaçıdan bir etkileşim gözlenmemiştir.

Klinik çalışmalar aşağıdaki maddelerin, moksifloksasin ile birlikte kullanımını takiben bir etkileşimin olmadığını göstermiştir:ranitidin, kalsiyum içeren preparatlar, teofilin,

siklosporin, oral kontraseptifler, itrakonazol, parenteral yoldan uygulanan morfin, probenesid. İnsan sitokrom P450 enzimleri ile gerçekleştirilen

in vitro

çalışmalar bu bulgularıdesteklemektedir. Bu sonuçlar dikkate alındığında sitokrom P450 enzimleri yoluyla birmetabolik etkileşim olası değildir.

Antasitler, mineraller ve multi-vitaminler:

Bivalan ve Trivalan katyonlar içeren ajanlarla (magnezyum veya alüminyum içeren antasitler, didanozin tabletler, sukralfat ve demir ve çinko içeren ajanlar), oral moksifloksasin alımıarasında yaklaşık 6 saatlik bir zaman aralığı uygulanmalıdır.

INR (Uluslararası Normalize Oran) değişiklikleri:

Antibakteriyel ajanlar kullanan (özellikle florokinolonlar, makrolidler, tetrasiklinler, kotrimoksazol ve bazı sefalosporinler) alan hastalarda, antikoagülan aktivitenin arttığınıgösteren çok sayıda vaka rapor edilmiştir. Bulaşıcı hastalık (ve eşlik eden iltihabi durum), yaşve hastanın genel durumu risk faktörleridir. Bu koşullar altında, INR bozukluğunaenfeksiyonun mu yoksa tedavinin mi neden olduğunu değerlendirmek zordur. Önleyici tedbirINR'nin daha sık izlenmesi olacaktır. Gerekirse oral antikoagülan dozu uygun şekildeayarlanmalıdır.

Aktif kömür:

Aktif kömürün 400 mg oral moksifloksasin ile aynı anda uygulanması, ilacın sistemik yararlanımını,

in-vivo

absorpsiyonu önleyerek %80'den daha fazla azaltmıştır. Bu sebeple buiki ilacın eşzamanlı kullanımı önerilmemektedir (aşırı doz vakaları dışında, aynı zamanda bkz.Bölüm 4.9)

Gıda ve süt ürünleri:

Moksifloksasin'in gıda ve süt ürünleri ile klinik açıdan bir etkileşimi bulunmamaktadır.

9 / 22

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon:

Çocuklarda ve adolesanlarda moksifloksasin'in etkililiği ve güvenliliği kanıtlanmamıştır (ayrıca bkz. Bölüm 4.3).

4.6 Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelikte kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Moksifloksasinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. Bölüm5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Gebelik dönemi

Moksifloksasin'in gebe kadınlarda güvenli kullanımı saptanmamıştır. İmmatüre hayvanlarda florokinolonların ağırlık taşıyıcı eklemlerin kıkırdaklarında hasar oluşturmasına ilişkindeneysel risk ve bazı florokinolonları kullanan çocuklarda geri dönüşümlü eklem hasarlarısebebiyle, DEMOXİF hamile kadınlarda kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Laktasyon döneminde veya emziren kadınlarda kullanımına ilişkin veri bulunmamaktadır. Klinik öncesi bulgular, az miktarda moksifloksasinin insan sütünde salgılanabileceğinigöstermektedir. İnsanlara ilişkin veri mevcut bulunmadığından ve immatüre hayvanlardaflorokinolonların ağırlık taşıyıcı eklemlerin kıkırdaklarında hasar oluşturmasına ilişkindeneysel risk sebebiyle DEMOXİF'in emziren kadınlarda kullanımı kontrendikedir .

Üreme yeteneği/Fertilite

Hayvan çalışmaları fertile bozukluğuna işaret etmemektedir (Bkz. Bölüm 5.3).

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Moksifloksasinin araç ve makine kullanımı üzerindeki etkilerine ilişkin çalışma yapılmamıştır. Bununla beraber, moksifloksasin de aralarında bulunduğu florokinolon grubuantibiyotikler, MSS reaksiyonlarına (örn. sersemlik, akut, geçici görme kaybı, Bkz. Bölüm4.8) veya akut ve kısa süreli bilinç kaybına (senkop, bkz. Bölüm 4.8) bağlı olarak hastalarınaraç ya da makine kullanma becerilerinde düşüşe neden olabilirler. Hastalar araç veya makinekullanmadan önce moksifloksasine nasıl reaksiyon verdiklerini gözlemlemeleri konusundabilgilendirilmelidir.

4.8 İstenmeyen etkiler

400 mg moksifloksasin (oral ve ardışık [i.v./ oral] / sadece i.v. uygulama) ile yapılan tüm klinik araştırmalara dayanan ve pazarlama sonrası deneyimlerden elde edilen advers ilaçreaksiyonları aşağıda sıralanmıştır. Tüm listelenen advers ilaç reaksiyonlarının, bulantı vediyare hariç görülme sıklıkları %3'ün altındadır.

10 / 22

Her bir sıklık grubundaki advers reaksiyonlar ciddiyetlerine göre azalacak şekilde sıralanmıştır.

Sıklıklar aşağıdaki şekilde tanımlanmıştır. Çok yaygın>1/10

Yaygın Yaygın olmayan SeyrekÇok seyrekBilinmiyor >1/100 ilâ <1/10 >1/1.000 ilâ <1/100>1/10.000 ilâ <1/1.000<1/10.000 Eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor.

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın :Dirençli bakteri veya mantara bağlı süperenfeksiyonlar (örn. oral ve

vajinal kandidiyaz)

Kan ve lenf sistemi hastalıkları Yaygın olmayan :Anemi, lökopeni (ler), nötropeni, trombositopeni, trombositemi, kanda

Çok seyrek eozinofiili, protrombin zamanında uzama/ INR artışı :Protrombin seviyesinde artış/ INR azalması, agronülositoz

Bağışıklık sistemi hastalıkları Yaygın olmayan :Alerjik reaksiyonlar (bkz. Bölüm 4.4)

Seyrek :Anafilaksi (çok seyrek olarak hayatı tehdit edici şok dahil, bkz. Bölüm 4.4), alerjik ödem/ anjiödem (potansiyel olarak hayatı tehdit edicilarenjiyal ödem dahil, bkz.Bölüm 4.4)

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın olmayan :Hiperlipidemi

Seyrek :Hiperglisemi, hiperürisemi

Çok seyrek :Hipoglisemi

Psikiyatrik hastalıklar Yaygın olmayan :Anksiyete reaksiyonları, psikomotor hiperaktivite/ ajitasyon

Seyrek :Duygusal kararsızlık, depresyon (çok ender durumlarda intihar fikri/ düşüncesi ya da intihar girişimi gibi potansiyel olarak kendine zararverme ile sonuçlanabilecek, bkz. Bölüm 4.4), halüsinasyonlar Çok seyrek :Kişinin gerçeklerden uzaklaşması, psikotik reaksiyonlar (intihar fikri/ düşüncesi ya da intihar girişimi gibi potansiyel olarak kendine zararverme ile sonuçlanabilecek, bkz. Bölüm 4.4)

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın :Baş ağrısı, baş dönmesi

11 / 22

Göz hastalıkları

Yaygın olmayan :Diplopi ve bulanık görme dahil görsel bozukluklar (özellikle MSS reaksiyonları esnasında bkz.Bölüm 4.4)

Çok seyrek :Geçici görme kaybı (özellikle MSS reaksiyonları esnasında, bkz.

Bölüm 4.4 ve 4.7)

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Seyrek :Kulak çınlaması, sağırlık da dahil olmak üzere duyma bozuklukları

(genellikle geri dönüşlüdür)

Kardiyak hastalıklar

:Hipokalemili hastalarda QT uzaması (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4)

:QT uzaması (bkz. Bölüm 4.4), palpitasyon, taşikardi, atriyal fibrilasyon, anjina pektoris

: Ventriküler taşiaritmiler, senkop (akut ve kısa süreli bilinç kaybı) :Spesifik olmayan aritmiler, Torsade de Pointes (bkz. Bölüm 4.4),Kardiyak arrest (bkz. Bölüm 4.4)

Vasküler hastalıklar

Yaygın olmayan :Vazodilatasyon

Seyrek :Hipertansiyon, hipotansiyon

Çok seyrek :Vaskülit

Solunum, göğüs ve mediastinal hastalıklar

Yaygın olmayan :Dispne (astımlailgili durumlar dahil)

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın :Bulantı, kusma,gastrointestinal veabdominal ağrılar, diyare

Yaygın olmayan :İştah ve yemek yemenin azalması, konstipasyon, dispepsi, gaz şişkinliği, gastrit, amilaz artışı

Seyrek :Disfaji, stomatit, antibiyotik ilişkili kolit (çok nadir vakalarda hayatı

tehdit eden komplikasyonlar eşliğinde psödomembranöz kolit dahil, bkz. Bölüm 4.4)

12 / 22

Hepato-biliyer hastalıklar

:Transaminazlarda artış
:Hepatik fonksiyon bozukluğu (LDH artışı dahil), bilirubin artışı, gamma-glutamil-transferaz artışı, kanda alkali fosfataz artışı:Sarılık, hepatit (ağırlıklı olarak kolestatik)

:Hayati tehlike arz eden karaciğer yetmezliğine sebep olabilecek fulminan hepatit (ölümcül vakalar dahil, bkz. Bölüm 4.4)

Deri ve derialtı doku hastalıkları

Yaygın olmayan :Kaşıntı, döküntü, ürtiker, cilt kuruluğu

Çok seyrek :Stevens-Johnson-Sendromu veya toksik epidermal nekroliz (hayati

tehlikeye sebep olabilecek) gibi büllöz deri reaksiyonları (bkz. Bölüm 4.4)

Kas-iskelet bozuklukları, bağ dokusu ve kemik hastalıkları

Yaygın olmayan :Artralji, miyalji

Seyrek :Tendinit (bkz. Bölüm 4.4), kaslarda seğirme ve kramp, kas güçsüzlüğü

Çok seyrek :Tendon rüptürü (bkz. Bölüm 4.4), artrit, kaslarda sertlik, Myasthenia

gravis şiddetlenmesi (bkz. Bölüm 4.4).

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın olmayan :Dehidrasyon

Seyrek :Böbrek bozukluğu (BUN ve kreatinin artışı dahil), böbrek yetmezliği

(bkz. Bölüm 4.4)

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın olmayan :Hasta hissetme (ağırlıklı olarak asteni ve yorgunluk), ağrılı durumlar (sırt, göğüs, pelvik ve ekstremite ağrıları dahil)terlemeSeyrek:Ödem

Diğer florokinolonlar ile tedaviyi takiben çok seyrek olarak görülebilen, moksifloksasin ile tedavi sırasında da meydana gelme olasılığı olan aşağıdaki yan etkiler rapor edilmiştir:hipernatremi, hiperkalsemi, hemolitik anemi, rabdomiyoliz, ışığa duyarlılık reaksiyonları(bkz. Bölüm 4.4).

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir.

(www.titck. gov.tr;[email protected];;

tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)

13 / 22

4.9 Doz aşımı ve tedavisi

Doz aşımına karşı spesifik bir önlem önerilmemektedir. Doz aşımı durumunda semptomatik tedavi uygulanmalıdır. QT aralığı uzaması olasılığı sebebiyle EKG izlemi yapılmalıdır. Aktifkömürün 400 mg oral moksifloksasin ile aynı anda uygulanması, ilacın sistemikyararlanımını, %80'den daha fazla azaltacaktır. Oral doz aşımı durumunda, absorpsiyonunerken dönemlerinde aktif kömür uygulanması, moksifloksasine sistemik maruziyetin aşırıartışını önlemede faydalı olabilir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1 Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller, Florokinolonlar ATC kodu: J01MA14

Etki mekanizması

Moksifloksasin geniş bir aralıkta yer alan Gram-pozitif ve Gram-negatif patojenlere karşı

in-vitro

aktiviteye sahiptir.

Moksifloksasinin bakterisid etkisi DNA replikasyonu, transkripsiyonu ve onarımı için gerekli olan her iki tip II topoizomerazın (DNA giraz ve topoizomeraz IV) inhibisyonu sonucugörülür. C8-metoksi kısmının artırılmış aktiviteye katkıda bulunduğu ve C8-H kısmı ilekarşılaştırıldığında Gram-pozitif bakterilerin dirençli mutantlarına daha düşük oranda selekteedilmesini sağladığı düşünülmektedir. C-7'ye bağlı olan büyük bisikloamin sübstitüentininvarlığı, florokinolon direncinin bir mekanizması olan aktif dışarı akışı önler. Bu durum

norApmrA

genlerinin Gram-pozitif bakteri içerisinde görülmesi ile ilişkilendirilmiştir.Farmakodinamik araştırmalar, moksifloksasinin konsantrasyona bağlı olarak öldürmeoranının olduğunu göstermiştir. Minimum bakterisidal konsantrasyonlar (MBK), minimuminhibitör konsantrasyonları (MİK) aralığında bulunmuştur.

İnsanlarda bağırsak florasına etkisi

Gönüllülerle gerçekleştirilen oral moksifloksasin doz uygulamasından sonra bağırsak florasında aşağıdaki değişiklikler görülmüştür:

Escherichia coli, Bacillus spp., Enterococusspp.KlebsiellaBacteroides vulgatus, Bifidobacterium,EubacteriumPeptostreptococcusBacteroides fragilis

için bir artışgözlenmiştir. Bu değişiklikler iki hafta içinde normale dönmüştür.

Direnç

İnaktif penisilinler, sefalosporinler, aminoglikozidler, makrolidler ve tetrasiklinleri inaktive eden direnç mekanizmaları moksifloksasinin antibakteriyel aktivitesini etkilememektedir.Permeasyon bariyerleri (

Pseudomonas aeruginosa''

da yaygın olan) ve dışa akışmekanizmaları gibi diğer direnç mekanizmaları moksifloksasine karşı duyarlılığı etkileyebilir.

Moksifloksasine karşı

in-vitro

direnç, DNA giraz ve topoizomeraz IV tip II topoizomerazlarının hedef bölge mutasyonlarından kaynaklanan aşamalı bir işlem yolu ile

14 / 22

elde edilir. Moksifloksasin, Gram-pozitif organizmaların aktif dışa akış mekanizmaları için zayıf bir substrattır.

Diğer kinolonlarla çapraz direnç gözlenmiştir. Bununla beraber, moksifloksasin bazı Gram-pozitif bakterilerdeki benzer aktivite ile tip II topoizomerazı olan DNA giraz ve topoizomeraz IV'ü inhibe ettiğinden bu bakteriler diğer kinolonlara karşı dirençli ancak moksifloksasinekarşı duyarlı olabilirler.

Sınır noktaları

Moksifloksasin için disk difüzyon sınır noktaları ve EUCAST klinik MİK (01.01.2011)

Organizma	Duyarlı	Dirençli
Staphylococcus spp.	<0,5 mg/l	>1 mg/l
	>24 mm	<21 mm
S. pneumoniae	<0,5 mg/l	>0,5 mg/l
	>22 mm	<22 mm
Sterptococcus grupları A,	<0,5 mg/l	>1 mg/l
B, C, G	>18 mm	<15 mm
H. influenza	<0,5 mg/l	>0,5 mg/l
	>25 mm	>25 mm
M. catarrhalis	<0.5 mg/l	>0.5 mg/l
	>23 mm	<23 mm
Enterobacteriaceae	<0.5 mg/l	>1 mg/l
	>20 mm	<17 mm
Türle ilgili olmayan sınır noktaları*	<0.5 mg/l	>1 mg/l
*Türlere bağlı olmayan sınır noktaları esas olarak farmakokinetik/farmakodinamik
temelinde belirlenmiştir. Veriler ve belirli türlerin MİK dağılımlarından bağımsızdır.
Onlar sadece türlerin kullanımı içindir, türe özgü sınır noktası için verilmemiştir ve
yorumlayıcı kriterlerin belirlediği türler için kullanılmazlar.

Mikrobiyolojik Duyarlılık

Edinilmiş direncin sıklığı belirli bazı türler için coğrafi olarak ve zamanla değişebilmektedir. Özellikle ağır enfeksiyonları tedavi ederken, organizmaların dirençleri hakkında yerel bilgigereklidir. Yukarıdaki bilgiler, bir organizmanın moksifloksasine duyarlı olma olasılığınailişkin bir kılavuz olarak verilmektedir.

15 / 22

5.2 Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim:

Oral uygulamayı takiben, moksifloksasin hızla ve hemen hemen tamamen absorbe olur. Mutlak biyoyararlanım, yaklaşık %91 'dir.

50-800 mg arasında tek dozdan sonra ve 10 gün süreyle günlük 600 mg'a kadar dozlarda farmakokinetik lineerdir. Kararlı duruma 3 gün içinde ulaşılır. 400 mg'lık bir oral dozutakiben, 3,1 mg/L'lik pik konsantrasyonlara 0,5 - 4 saat içinde ulaşılır. Kararlı durumda(günde bir kez 400 mg) pik ve taban plazma konsantrasyonları sırasıyla 3,2 ve 0,6 mg/Lolarak saptanmıştır.

Moksifloksasinin gıdalarla birlikte alınması, pik konsantrasyonlara ulaşma süresini yaklaşık 2 saat uzatır ve pik konsantrasyonları yaklaşık %16 oranında hafifçe düşürür. Kinolonlarınantimikrobiyal etkinliğinin önceden tahmin edilmesinde en çok EAA (eğri altındaki alan“AUC”) / MIK önemli olduğundan bu etki klinik olarak anlamlı değildir. Absorpsiyonunderecesi değişmemiştir. Dolayısıyla, moksifloksasin yemeklerden bağımsız olarakuygulanabilir.

Dağılım:

Moksifloksasin ekstravasküler alanlara son derece hızlı bir dağılım göstermektedir. EAA (EAA_norm = 6 kg*saat/l) ile ifade edilen ilaca maruz kalma düzeyi yüksektir; sabit durumdadağılım hacmi (Vss) yaklaşık 2 l/kg'a varır. Tükürükte, plazmadakinden daha yüksek pikkonsantrasyonlara ulaşılabilir.

in-vitroex-vivo

deneylerde, 0,02 - 2 mg/L aralığındakiproteine bağlanma oranı, ilacın konsantrasyonundan bağımsız olarak yaklaşık %40-42'dir.Moksifloksasin esas olarak serum albüminine bağlanmaktadır. Bu değerin düşük olmasındandolayı, yüksek serbest pik konsantrasyonları > 10 x MIK görülür.

Moksifloksasin akciğerde (epitel sıvısı, alveolar makrofajlar, biyotik doku), sinüslerde (maksiller ve etmoid sinüs, nazal polip) ve enflamasyonlu lezyonlarda (blister sıvısı) yüksekkonsantrasyonlara ulaşır; buralarda plazma konsantrasyonlarını aşan konsantrasyonlar oluşur.İnterstisyel vücut sıvılarında (tükrük, intramüsküler, subkutan) yüksek serbest ilaçkonsantrasyonları görülür. Ayrıca, abdominal doku ve sıvılarda ve kadın genital kanalında dayüksek ilaç konsantrasyonları tespit edilmiştir.

400 mg tek dozun oral uygulamasını takiben insan dokularında bulunan pik konsantrasyonları (geometrik ortalama):

17 / 22

400 mg'lık tek bir dozun intravenöz uygulaması

¹ Uygulamadan 10 saat sonra,

2

Bağlanmamış konsantrasyon

o

Dozdan sonra 3 saatten 36 saate kadar

Biyotransformasyon:

Moksifloksasin Faz II biyotransformasyona uğrar ve değişmemiş ilaç ve bir sulfo-bileşiği (M1) ve bir glukuronid (M2) formunda böbrek ve safra/ feçes yollarıyla atılır. M1 ve M2insanlarda ilgili tek metabolitler olup, her ikisi de mikrobiyolojik olarak inaktiftir.

Ne

in-vitro,

ne de faz I klinik çalışmalarında, sitokrom P-450 enzimlerini kapsayan faz I biyotransformasyona uğrayan diğer ilaçlarla herhangi bir metabolik farmakokinetik etkileşimgözlenmemiştir.

Uygulama yolundan bağımsız olarak, M1 ve M2 metabolitlerinin plazma konsantrasyonları ana ilaçtan daha düşüktür. Preklinik çalışmalarda her iki metabolit de ele alınmış, böyleliklegüvenlilik ve tolerabiliteye yönelik potansiyel etkileşimler ekarte edilmiştir.

Eliminasyon:

Moksifloksasinin eliminasyonu, yaklaşık 12 saatlik bir ortalama terminal yarılanma ömrü ile plazmadan gerçekleşmektedir. 400 mg'lık tek dozu takiben ortalama görünür toplam vücutklirensi 179 - 246 ml/dakika arasında değişmektedir. Renal klirens yaklaşık 24 - 53 ml/dakikaolup, ilacın böbreklerden kısmi tübüler reabsorpsiyonunu düşündürmektedir. Ranitidin veprobenesid ile birlikte uygulama ilacın renal klirensini değiştirmemiştir.

400 mg'lık tek doz sonrası, idrardan geri kazanım (değişmemiş ilaç için yaklaşık %19, M1 için yaklaşık % 2.5, ve M2 için yaklaşık %14) ve feçesten geri kazanım (değişmemiş ilaç içinyaklaşık %25, M1 için yaklaşık % 36, ve M2 için geri kazanım yok) toplamda yaklaşık%96'dır.

Moksifloksasinin ranitidin veya probenesid ile beraber kullanımı ana ilacın renal klirensini değiştirmemiştir.

Ana bileşiğin kütle dengesi ve moksifloksasinin faz II metabolitleri, uygulama yolundan bağımsız olarak, oksidatif metabolizma verileri bulunmaksızın, yaklaşık %96-98'likreabsorpsiyon göstermektedir. Eliminasyon yollarına göre (renal, renal olmayan, metabolik,

18 / 22

metabolik olmayan gibi) kütle dengesinin detaylı incelenmesi ve uygulama yolu aşağıdaki tabloda verilmiştir:

400 mg'lık tek dozun reabsorpsiyonu (aritmetik ortalama ± standart sapma (SD))

Moksifloksasin Sulfo-bileşiği (M1) Glukuronid (M2) E İdrar p.o. 19,4 ± 1,2 2,5 ± 0,6 13,6 ± 2,8 35,4 ± 1,8 Dışkı p.o. 25,4 ± 3,1 35,5 ± 3,2 - 60,9 ± 5,1 E p.o. (n=6) 44,8 ± 3,3 37,9 ± 3,6 13,6 ± 2,8 96,3 ± 4,3 İdrar i.v. 21,9 ± 3,6 2,5 ± 0,9 13,8 ± 2 38,1 ± 2,1 Dışkı i.v. 25,9 ± 4,3 34,4 ± 5,6 - 60,2 ± 9,2 E i.v. (n=5) 47,8 ± 7,2 36,8 ± 5,9 13,8 ± 2 98,4 ± 10,5

Doğrusallık /Doğrusal olmayan durum:

50-800 mg arasında tek dozdan sonra ve 10 gün süreyle günlük 600 mg'a kadar dozlarda farmakokinetik doğrusaldır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Etnik gruplar arasında farklılıklar:

Beyaz, Japon, Siyah ve diğer etnik gruplarda olası etnik farklılıklar incelenmiştir. Farmakokinetik açıdan klinik olarak anlamlı herhangi bir etnik farklılık saptanamamıştır.

Cinsiyet:

Moksifloksasinin farmakokinetiğinde (EAA ve C_maks) erkek ve kadın denekler arasında

%

33 farklılık vardır. İlacın absorpsiyonu cinsiyetten etkilenmemiştir. EAA and C_maks'daki bufarklılıklar, cinsiyete değil vücut ağırlığındaki farka bağlanmıştır. Bunlar klinik açıdananlamlı bulunmamıştır.

Karaciğer yetmezliği olan hastalar:

Hafif ve şiddetli karaciğer bozukluğu (Child Pugh A-C) olan hastaların moksifloksasin plazma konsantrasyonu, sağlıklı gönüllüler veya normal karaciğer fonksiyonuna sahiphastalar ile karşılaştırıldığında klinik olarak anlamlı bir farklılık göstermemektedir (Karaciğersirozu olan hastalarda kullanım için Uyarılar bölümüne bakınız.)

Böbrek yetmezliği olan hastalar:

Moksifloksasin farmakokinetiği böbrek bozukluğu (kreatinin klirensi < 30 ml/dakika/1.73m dahil) ile ve hemodiyaliz ve sürekli ayakta periton diyalizi gibi kronik diyaliz hastalarındaanlamlı olarak değişmemektedir.

Yaşlılar:

Moksifloksasinin farmakokinetiği yaştan etkilenmemektedir.

Çocuklar ve adölasanlar hastalar:

Moksifloksasin farmakokinetiği pediyatrik hastalarda araştırılmamıştır.

19 / 22

5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri

Sıçanlarda ve maymunlarda hematopoetik sistemde (eritrosit ve trombosit sayısında hafif düşüş) etkiler görülmüştür. Diğer kinolonlarda olduğu gibi, sıçanlar, maymunlar veköpeklerde hepatoksisite (karaciğer enzimlerde artış ve vaküler dejenerasyon) görülmüştür.Maymunlarda merkezi sinir sistemi toksisitesi (konvülsiyonlar) oluşmuştur. Bu etkileryalnızca yüksek moksifloksasin dozlarından sonra ya da uzun süren tedaviden sonragörülmüştür.

Moksifloksasin, diğer kinolonlar gibi bakteriler veya memeli hücrelerinin kullanıldığı

in vitroIn vivo

testlerde, çok yüksek moksifloksasin dozlarının kullanılmasına rağmen hiçbir genotoksisitekanıtı bulunmamıştır. Böylece, insandaki terapötik dozda yeterli bir güvenlik marjısağlanabilir. Sıçanlarda yapılan bir inisiasyon promosyon çalışmasında moksifloksasininkarsinojenik olmadığı tespit edilmiştir.

Birçok kinolon fotoreaktiftir ve fototoksik, fotomutajenik ve fotokarsinojenik etkilere neden olabilir. Bunun aksine,

in vitroin vivo

çalışmalardan oluşan kapsamlı bir programda testedildiğinde moksifloksasinin, fototoksik ve fotojenotoksik özelliklerden yoksun olduğukanıtlanmıştır. Aynı koşullar altında diğer kinolonlar etkilere neden olmuştur.

Yüksek konsantrasyonlarda, moksifloksasin kalbin gecikmiş doğrultucu potasyum akımının hızlı bileşeninin bir inhibitörüdür ve dolayısıyla QT aralığının uzamasına neden olabilir.Köpeklerde yapılan toksikoloji çalışmalarında kullanılan > 90 mg/kg'lık oral dozlar, > 16mg/L'lik plazma konsantrasyonlarıyla sonuçlanarak QT uzamasına neden olmuş, ancakaritmiye neden olmamıştır. Sadece insan dozunun 50 katından fazla (> 300 mg/kg) yüksekkümülatif intravenöz uygulama sonrasında, >200 mg/L'lik plazma konsantrasyonları oluşmuş(terapötik seviyenin 40 katından fazla) geri dönüşümlü, ölümcül olmayan ventriküler aritmilergörülmüştür.

Kinolonların olgunlaşmamış hayvanlarda majör diarthroidal eklemlerin kıkırdağında lezyonlara neden olduğu bilinmektedir. Juvenil köpeklerde eklem toksisitesine neden olan endüşük moksifloksasin oral dozu, mg/kg bazında, (50 kg'lık bir vücut ağırlığı varsayılarak)önerilen maksimum 400 mg'lık terapötik dozun dört katıydı ve plazma konsantrasyonlarımaksimum terapötik dozun iki ila üç katından daha fazlaydı.

Sıçanlarda ve maymunlarda yapılan toksisite testleri (altı aya kadar tekrarlanan doz uygulaması), okülotoksik risk ile ilgili hiçbir belirti ortaya koymamıştır.

Köpeklerde, > 20 mg/L'lik plazma konsantrasyonlarına yol açan yüksek oral dozlar (> 60 mg/kg) elektroretinogramda değişikliklere ve izole vakalarda retina atrofisine neden olmuştur.

20 / 22

Sıçanlarda, tavşanlarda ve maymunlarda yapılan üreme çalışmaları, moksifloksasinin plasentaya aktarıldığını göstermektedir.

Sıçanlarda (p.o. ve i.v.) ve maymunlarda (p.o.) yapılan çalışmalar, moksifloksasinin uygulanmasının ardından teratojenisite ya da fertilite bozukluğuna dair herhangi bir kanıtgöstermemiştir. Tavşanların fetüslerinde, ağır maternal toksisite ile ilişkili bir dozda (20mg/kg i.v.) vertebra ve kaburgada malformasyon insidansının hafifçe arttığı gözlemlenmiştir.İnsan terapötik plazma konsantrasyonlarında maymunlarda ve tavşanlarda abortusinsidansında bir artış görülmüştür. Sıçanlarda, mg/kg bazında maksimum önerilen dozun 63katında, fetal ağırlık azalması, prenatal kayıplarda artış, gebelik süresinde biraz artış ve bazıerkek ve dişi yavruların spontan aktivitesinde artış gözlenmiş, plazma konsantrasyonları iseinsan terapötik doz aralığında kalmıştır.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1 Yardımcı maddelerin listesi

Çekirdek Tablet:

Mannitol (Mannitol 60),

Kroskarmelloz sodyum (Akdisol),

Kolloidal silikon dioksit (Aerosil 200),

Povidon K30,

Mikrokristalin selüloz Tip 112 (Avisel PH 112)

Magnezyum stearat,

Kaplama: (Opadry II 85F250020 Kırmızı)

Titanyum dioksit,

Sarı demir oksit,

Talk,

Demir oksit kırmızısı,

Polivinil alkol-Kısmen hidrolize olmuş,

Makrogol/PEG 3350,

FD&C Blue 2 İndigo Karmin Alüminyum Lake,

6.2 Geçimsizlikler

Bilinen bir geçimsizliği yoktur.

6.3 Raf ömrü

36 ay

6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği

PVC/PVDC/Al blister

5, 7 ve 10 Film Tabletten oluşan blister ambalajlarda

21 / 22

6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller, "Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği" ve "Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği"ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

DEVA HOLDİNG AŞ.

Halkalı Merkez Mah.

Basın Ekspres Cad. No:1 34303

Küçükçekmece/İSTANBUL

Tel: 0212 692 92 92

Faks: 0212 697 00 24

E-mail:

[email protected]

8. RUHSAT NUMARASI

241/89

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 26.04.2012 Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ

22 / 22